>Livre, Chap. |
[4, 8] |
διαφέρουσιν
ἀδικεῖν
ἐθέλοιεν,
στρατὸν
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
ἀγάγοιτε,
στρατηγῷ
μὲν
αὐτοκράτορι
χρώμενοι |
[4, 6] |
ἐκπολιορκῆσον.
τοῦ
δ'
ἐκπολεμηθῆναι
πρὸς
|
αὐτοὺς |
αἰτίαν
ἔλαβε
τοιαύτην.
(Βάλακος
ὁ |
[4, 5] |
ἔφευγε,
περιστάντες
ἔβαλλον
καὶ
πάντας
|
αὐτοὺς |
ἀκοντίζοντες
ἅμα
καὶ
τοξεύοντες
διέφθειραν. |
[4, 3] |
φανέντας
νόμον,
ἀλλὰ
χάνοι
περὶ
|
αὐτοὺς |
ἅμα
τῇ
γενεᾷ
καὶ
τοῖς |
[4, 8] |
νόμοις
εἰδόσι
προνοεῖσθαι
τοῦ
κατ'
|
αὐτοὺς |
ἀμέμπτου.
(Ἀμῶντας
δὲ
καὶ
συναιροῦντας |
[4, 5] |
καὶ
τοὺς
στρατιώτας
παρώρμα,
νῦν
|
αὐτοὺς |
ἀξιῶν
τῆς
τοῦ
πολεμεῖν
ἡδονῆς |
[4, 7] |
φυλετῶν,
μετὰ
τοῦ
κλήρου
πρὸς
|
αὐτοὺς |
ἀπιέναι,
εἰ
δ'
ἐξ
ἄλλης |
[4, 1] |
μὲν
αὐτοῦ
καὶ
πραγματεύεσθαι
μένειν
|
αὐτοὺς |
ἀπόρους
ὑπενόουν,
ἵν'
ἀεὶ
τῆς |
[4, 8] |
καθ'
ἣν
οὐ
καλῶς
ἐλέγχει
|
αὐτοὺς |
ἀποφηναμένους:
οὔτε
γὰρ
κέρδει
χαριζομένους |
[4, 6] |
πρότερον
ἐπινευέτωσαν,
πρὶν
ἂν
πείσωσιν
|
αὐτοὺς |
ἀφέντας
τοὺς
πατρίους
νόμους
καὶ |
[4, 7] |
βοσκήματα
τρέφειν.
ὁ
δ'
ὑπολαβὼν
|
αὐτοὺς |
δείσαντας
τὴν
πρὸς
Χαναναίους
μάχην |
[4, 8] |
καλὸν
εἶναι
χρῆσθαι
λόγοις
πρὸς
|
αὐτοὺς |
δηλοῦντας,
ὅτι
καὶ
στρατιὰν
πολλὴν |
[4, 3] |
εὐδαιμονίαν
σείσας
καὶ
τῆς
ὑπ'
|
αὐτοὺς |
δουλείας
δρασμὸν
ἡμῖν
παρασχὼν
καὶ |
[4, 6] |
παντὸς
κακοῦ
καὶ
μηδὲν
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
ἐᾶσαι
τοιοῦτον
πάθος>
ἐλθεῖν,
ὑφ' |
[4, 1] |
ἔφοδον
οὐδὲ
τὴν
πληθὺν
γενναίως
|
αὐτοὺς |
ἐδέξαντο,
τῶν
δὲ
Ἑβραίων
ἀποθνήσκουσί |
[4, 4] |
ἀγαγὼν
προαπήντα
τῷ
Μωυσεῖ,
κωλύσων
|
αὐτοὺς |
εἰ
τολμήσαιεν
βίᾳ
περαιοῦσθαι.
καὶ |
[4, 8] |
τοὺς
νόμους
ἔχοντες
δεσπότας
κατ'
|
αὐτοὺς |
ἕκαστα
πράττετε:
ἀρκεῖ
γὰρ
ὁ |
[4, 6] |
σταδίους
ἀπέχον
ἑξήκοντα.
κατιδὼν
δ'
|
αὐτοὺς |
ἐκεῖνος
βωμούς
τε
ἐκέλευσεν
ἑπτὰ |
[4, 6] |
ἐπὶ
κατάρᾳ
τῶν
πολεμίων
ὑμνεῖν
|
αὐτοὺς |
ἐκείνους
καὶ
μακαριωτάτους
ἀποφαίνειν
ἀνθρώπων, |
[4, 1] |
πολέμιοι
καὶ
μειζόνων
ὀρεχθέντες
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
ἔλθοιεν,
ἔγνω
δεῖν
τὴν
στρατιὰν |
[4, 6] |
ἐξέπεμπε,
περὶ
ὧν
τῆς
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
ἐξόδου
μετὰ
μικρὸν
ἀπαγγελοῦμεν
προδιηγησάμενοι |
[4, 8] |
μή
τι
χρήματα
λαβόντας
τις
|
αὐτοὺς |
ἐπὶ
διαφθορᾷ
τοῦ
δικαίου
ἐνδείξαιτ' |
[4, 8] |
ταῖς
συμφοραῖς
αὐτῶν,
μετανοήσειν
δ'
|
αὐτοὺς |
ἐπὶ
μηδενὶ
χρησίμῳ
ταῦτα
πάσχοντας. |
[4, 6] |
συγγενεῖς
ὄντες
κωλύειν
δέον
ἐξώτρυνον
|
αὐτοὺς |
ἐπὶ
ταῦτα
ἀδικεῖν
τῷ
θεῷ |
[4, 6] |
δ'
οὐδ'
εὔλογον
ἔφασκε
σωφρονήσαντας
|
αὐτοὺς |
ἐπὶ
τῆς
ἐρήμου
νῦν
ἐν |
[4, 6] |
ἄριστος
τῶν
τότε
καὶ
πρὸς
|
αὐτοὺς |
ἐπιτηδείως
ἔχων,
πέμπουσι
μετὰ
τῶν |
[4, 5] |
συνδιωχθεῖσιν:
Ἑβραῖοι
γὰρ
ὡς
ἐνδόντας
|
αὐτοὺς |
εὐθὺς
εἶδον,
ἐνέκειντο
καὶ
παραλύσαντες |
[4, 8] |
τοῦ
θεοῦ
καὶ
τὴν
πρὸς
|
αὐτοὺς |
εὔνοιαν
φέρειν
ἐγγεγραμμένα
ἐπὶ
τῆς |
[4, 3] |
πεντήκοντα
καὶ
Κορῆς,
ᾄξαντος
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
ἐφθάρησαν,
ὡς
καὶ
τὰ
σώματα |
[4, 6] |
τῆς
ἐσομένης
ἢ
τὸ
τοὺς
|
αὐτοὺς |
ἡμῖν
θεοὺς
προσκυνεῖν.
μέμψαιτο
δ' |
[4, 1] |
σύμμαχον:
εἶναί
τε
καὶ
κατ'
|
αὐτοὺς |
ἱκανοὶ
κρατεῖν
τῶν
ἐθνῶν
ἔφασκον, |
[4, 3] |
τις
οὐ
μόνον
τῆς
συμφορᾶς
|
αὐτοὺς |
καὶ
καθ'
ἑαυτὴν
οὔσης
ἀξίας |
[4, 1] |
τὴν
ἔρημον,
ἐνταῦθα
νομίζων
ἡσυχάσειν
|
αὐτοὺς |
καὶ
μὴ
πρότερον
τοῖς
Χαναναίοις |
[4, 8] |
ὅπως
παίδων
τύχωσιν,
οἳ
γηρωκομήσουσιν
|
αὐτοὺς |
καὶ
ὧν
ἂν
δέωνται
παρ' |
[4, 6] |
εἶναι.
αἱ
δ'
ὡς
δεδουλωμένους
|
αὐτοὺς |
κατενόησαν
καὶ
τελέως
ὑπὸ
τῆς |
[4, 4] |
χορηγῆσαι
καὶ
τιμὴν
τοῦ
ὕδατος
|
αὐτοὺς |
κελεῦσαι
καταβαλεῖν.
ὁ
δ'
οἷς |
[4, 6] |
τῆς
συνηθείας
ἐχομένους,
ἤρξαντο
πρὸς
|
αὐτοὺς |
λέγειν:
(Ἡμῖν,
ὦ
κράτιστοι
νέων, |
[4, 7] |
καὶ
δειλίας
εὐσχήμονα
πρόφασιν
ἐπινοήσαντας
|
αὐτοὺς |
μὲν
βούλεσθαι
τρυφᾶν
ἀπόνως
διάγοντας |
[4, 3] |
μὴ
κοινῶς
ἐκ
τοῦ
ζῆν
|
αὐτοὺς |
μεταστήσας
μηδ'
ὡς
ἀποθανόντας
κατ' |
[4, 8] |
λογιστὰς
γινομένους
εἰ
μηδὲν
εἰς
|
αὐτοὺς |
μήτε
συγγενείᾳ
χαριζομένους
μήτε
εἴκοντας |
[4, 8] |
εἰς
αὐτούς,
πρῶτον
μὲν
λόγοις
|
αὐτοὺς |
νουθετείτωσαν
οἱ
πατέρες,
αὐτάρκεις
γὰρ |
[4, 8] |
αὐτῶν
τὰ
μέγιστα
ὧν
εὐεργέτησεν
|
αὐτοὺς |
ὁ
θεὸς
ἔν
τε
βραχίοσιν |
[4, 2] |
πρὸς
τὸν
ἡγεμόνα.
στάσις
οὖν
|
αὐτοὺς |
οἵαν
ἴσμεν
οὔτε
παρ'
Ἕλλησιν |
[4, 2] |
θεὸς
δὲ
ἠμέλησε
τοῦ
μηδὲν
|
αὐτοὺς |
παθεῖν
τῶν
δεινῶν,
ἀλλὰ
καίπερ |
[4, 4] |
καταθῦσαι
παρασχεῖν
τοῖς
ἱερεῦσιν,
ὥστε
|
αὐτοὺς |
πανοικὶ
σιτεῖσθαι
ἐν
τῇ
ἱερᾷ |
[4, 3] |
τῶν
ἀξιολόγων
τῆς
πληθύος
πρὸς
|
αὐτοὺς |
παραγινόμενον
προελθόντες
γυναιξὶν
ἅμα
καὶ |
[4, 8] |
μὴ
νοῶσι
περὶ
τῶν
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
παρατεταγμένων
ἀποφήνασθαι,
συμβαίνει
δὲ
πολλὰ |
[4, 8] |
αὐτῷ
ποιῆσαι
πάθος.
Μωυσῆς
δ'
|
αὐτοὺς |
παρηγόρει,
καὶ
τοῦ
δακρύων
αὐτὸν |
[4, 8] |
καὶ
καταλύειν
ἐπιχειρῇ
τὴν
κατ'
|
αὐτοὺς |
πολιτείαν
ἄν
τε
πόλις,
ἀμύνειν |
[4, 8] |
ὡς
περίβλεπτον
πανταχόθεν
τὸ
περὶ
|
αὐτοὺς |
πρόθυμον
τοῦ
θεοῦ.
(Ἀρχέτωσαν
δὲ |
[4, 8] |
καρπῶν
ἀπεργάσεται
μὴ
τοῦ
κατ'
|
αὐτοὺς |
προνοουμένων
λυσιτελοῦς,
ἀλλὰ
καὶ
τῆς |
[4, 6] |
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
χωρεῖν
παρ'
|
αὐτοὺς |
τὴν
ἔχθραν
τὴν
πρὸς
τοὺς |
[4, 8] |
Ἀμαληκιτῶν
ὕβρεως,
ἀλλὰ
στρατεύσαντας
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
τιμωρίαν
ἀπολαβεῖν
ὧν
ἐπὶ
τῆς |
[4, 6] |
λόγους
συνῄεσαν
αὐτοῖς.
ἐνδησάμεναι
δ'
|
αὐτοὺς |
τῷ
πρὸς
αὐτὰς
ἔρωτι
καὶ |
[4, 8] |
θεῷ,
ὅτι
τῆς
ἀπ'
Αἰγυπτίων
|
αὐτοὺς |
ὕβρεως
ἀπαλλάξας
γῆν
αὐτοῖς
ἀγαθὴν |
[4, 8] |
τὰ
ἀνδράποδα,
ὥρκου
τῶν
νόμων
|
αὐτοὺς |
φυλακὴν
ποιήσασθαι
καὶ
τῆς
τοῦ |
[4, 8] |
δακρύων
αὐτὸν
ἄξιον
ὑπολαμβάνειν
ἀπάγων
|
αὐτοὺς |
χρῆσθαι
τῇ
πολιτείᾳ
παρεκάλει.
καὶ |