Discours, Par. |
[10, 29] |
Θηβαίοις,
πρῶτον
μὲν
πᾶσιν
ἐποίησε
|
φανερόν, |
ἔπειτα
ἠγανάκτει
καὶ
ἐβόα
μεγάλα, |
[10, 24] |
λέγοντος
ἄλλα
διανοηθῇς;
ὥσπερ
οὖν
|
φασι |
Λάϊον
ἐκεῖνον,
τὸν
γενόμενον
Χρυσίππου |
[10, 5] |
κυνῶν
φαύλων
ἕνα
τὸν
Ἀκταίωνά
|
φασιν |
ἀπολέσθαι,
καὶ
τούτων
μανέντων·
ὑπὸ |
[10, 14] |
ἴσως
μὲν
γὰρ
ἄλλον
ὠνήσῃ
|
φαυλότερον, |
ἐὰν
δριμυτέρου
τύχῃς
ἢ
κατὰ |
[10, 5] |
ἀνθρώπων;
ὑπὸ
μέν
γε
κυνῶν
|
φαύλων |
ἕνα
τὸν
Ἀκταίωνά
φασιν
ἀπολέσθαι, |
[10, 5] |
τούτων
μανέντων·
ὑπὸ
δὲ
ἀνθρώπων
|
φαύλων |
οὐδὲ
εἰπεῖν
ἔστιν
ὅσοι
ἀπολώλασι |
[10, 8] |
ἀνυπόδητοι
ἐνίοτε
ῥᾷον
βαδίζουσι
τῶν
|
φαύλως |
ὑποδεδεμένων,
οὕτως
πολλοὶ
χωρὶς
οἰκετῶν |
[10, 7] |
οὐχὶ
τοῦτον
δεῖν
πάντων
μάλιστα
|
φεύγειν |
ὡς
ἔχθιστον
καὶ
ἐπιβουλότατον;
καὶ |
[10, 9] |
ἕτεροι
δὲ
δεσμεύοντες,
ἄλλοι
διώκοντες
|
φεύγοντας. |
καὶ
γάρ
τοι
οὔτε
ἀποδημῆσαι |
[10, 19] |
κιθάραν
διαφθείρων
καὶ
ἀπορρηγνὺς
τοὺς
|
φθόγγους; |
~τί
δέ;
εἴ
τις
αὐλοῖς |
[10, 1] |
εἰδέναι
αὐτοῖς
τὰ
περὶ
τῶν
|
φίλων, |
ἔπειτα
ἀκούσαντες
μόνον
ἀπηλλάγησαν·
ἀλλ´ |
[10, 5] |
καὶ
δορυφόρων,
οἱ
δὲ
ὑπὸ
|
φίλων |
τινῶν
καλουμένων,
οἱ
δέ
τινες |
[10, 15] |
χρῆσθαι
καλῶς,
ἀλλὰ
πρὸ
τοῦ
|
φρονῆσαι |
ζητήσεις
ἀργύριον
ἢ
γῆν
ἢ |
[10, 27] |
πρότερον
προθυμήσῃ
γνῶναι
σεαυτόν,
ἔπειτα
|
φρονήσας, |
ἐὰν
δοκῇ
σοι,
τότε
ἤδη |
[10, 26] |
κατεκαύθη
ζῶν.
ἢ
σὺ
οἴει
|
φρονιμώτερος |
εἶναι
Κροίσου,
ἀνδρὸς
οὕτω
πλουσίου |
[10, 12] |
ᾖς
ἐν
τῇ
οἰκίᾳ,
οὐ
|
φροντίζεις |
μή
τι
αὐτὸς
ὑφέλῃ,
οὐδὲ |
[10, 15] |
καὶ
διατελέσεις
ἅπαντα
τὸν
βίον
|
φροντίζων |
ἐκείνων,
ὀνήσῃ
δὲ
οὐδ´
ὁτιοῦν |
[10, 4] |
καὶ
τοῖς
χρωμένοις,
ἐάν
τε
|
Φρύγες |
ὦσιν
ἐάν
τε
Ἀθηναῖοι,
ἐάν |
[10, 27] |
σὺ
οὖν,
ἐάν
μοι
πεισθῇς,
|
φυλάξῃ, |
καὶ
πρότερον
προθυμήσῃ
γνῶναι
σεαυτόν, |
[10, 11] |
ἡ
πλείονας
δακτύλους
ἔχουσα
τῶν
|
φύσει |
γιγνομένων,
καὶ
ὁ
τοιοῦτος
ἄνθρωπος |
[10, 10] |
οἶσθα
ὅτι
τὸ
σῶμα
ἡ
|
φύσις |
ἑκάστῳ
ἐποίησεν
ἱκανὸν
εἶναι
πρὸς |
[10, 24] |
Δελφούς,
ἅτε
{διγλώττῳ}
ἐπισταμένῳ
τὰς
|
φωνάς, |
εἴπερ
ἁπάσας
ἠπίστατο,
ἀλλὰ
μὴ |