Discours, Par. |
[10, 14] |
δὲ
εἰς
ἄλλο
τι
χρήσῃ
|
λαβὼν
|
ἀφ´
οὗ
βλαβήσῃ.
οὐ
γὰρ |
[10, 4] |
ἀποδημοῦντες
καὶ
χρήματα
ἀναλίσκοντες,
ὅπως
|
λάβωσιν |
αὐτόν.
~καὶ
πότερον
οἴει
πλείους |
[10, 24] |
ἄλλα
διανοηθῇς;
ὥσπερ
οὖν
φασι
|
Λάϊον |
ἐκεῖνον,
τὸν
γενόμενον
Χρυσίππου
ἐραστήν, |
[10, 25] |
τραφεὶς
οὐκ
ἂν
ἀπέκτεινε
τὸν
|
Λάϊον, |
~ἐπιστάμενος
ὅτι
αὐτοῦ
παῖς
εἴη. |
[10, 25] |
~οὕτω
δὲ
ἀνόητος
ἦν
ὁ
|
Λάϊος |
ὥστε
ἀμφότερα
παρακοῦσαι
τοῦ
θεοῦ· |
[10, 16] |
εἰ
λέγοις
ὅτι
δάκνοντα
ἢ
|
λακτίζοντα |
ἵππον
οὐκ
ἂν
ζητήσαιμι·
ἐὰν
|
[10, 16] |
προσέλθοιμ´
ἄν,
ὥστε
δηχθῆναι
ἢ
|
λακτισθῆναι. |
~Ταῦτα
μὲν
ἔασον·
ἀλλὰ
τῷ |
[10, 21] |
ἀνθρώπου
τῇ
θεοῦ;
Ἀλλ´
οὐδὲ
|
λέγειν |
ἄξιον,
ἔφη,
ὦ
Διόγενες.
Ἔστιν |
[10, 31] |
τὸ
τοῦ
ἀνθρώπου
λέγων
ᾤετο
|
λέγειν |
τὸ
ἐρωτώμενον·
ὥσπερ
εἴ
τις |
[10, 16] |
εἶπεν
ὁ
Διογένης,
ὥσπερ
εἰ
|
λέγοις |
ὅτι
δάκνοντα
ἢ
λακτίζοντα
ἵππον |
[10, 24] |
δέδοικας
μὴ
ἄλλα
τοῦ
θεοῦ
|
λέγοντος |
ἄλλα
διανοηθῇς;
ὥσπερ
οὖν
φασι |
[10, 31] |
Σωκράτης.
ἐγὼ
δὲ
ἤκουσά
του
|
λέγοντος |
ὅτι
ἡ
Σφὶγξ
ἡ
ἀμαθία |
[10, 4] |
σὺ
δὲ
ἐκεῖνον
πονηρὸν
εἶναι
|
λέγων |
ζητεῖς,
δῆλον
ὅτι
βλάπτεσθαι
ὑπ´ |
[10, 31] |
δὲ
ὄνομα
τὸ
τοῦ
ἀνθρώπου
|
λέγων |
ᾤετο
λέγειν
τὸ
ἐρωτώμενον·
ὥσπερ
|
[10, 19] |
ἐπὶ
τοῖς
σκεύεσιν
ὁ
αὐτὸς
|
λόγος; |
ἀλλὰ
κιθάρᾳ
χρήσαιτο
ἂν
ὁ |
[10, 26] |
τὰ
περὶ
Κροῖσον
ἀκήκοας
τὸν
|
Λυδόν, |
ὃς
ἡγούμενος
πείθεσθαι
τῷ
θεῷ |
[10, 8] |
ἀνυπόδητος
βαδίσεις;
ἀλλὰ
κἂν
αὐτόματον
|
λυθῇ, |
πάλιν
ἐπιδεῖς
τε
καὶ
σφίγγεις |
[10, 15] |
οἰκίαν;
οἷς
σὺ
δουλεύσεις
καὶ
|
λυπήσῃ |
δι´
αὐτὰ
καὶ
πολλὰ
πονήσεις |
[10, 31] |
πάντων
μάλιστα·
~μόνον
γοῦν
αὐτὸν
|
λῦσαι |
τὸ
αἴνιγμα
τῆς
Σφιγγός.
καὶ |