Discours, Par. |
[10, 15] |
ἢ
γῆν
ἢ
ἀνδράποδα
ἢ
|
ζεῦγος
|
ἢ
πλοῖον
ἢ
οἰκίαν;
οἷς |
[10, 16] |
ταῦτα
καὶ
τὰ
ὄρνεα,
ὅσῳ
|
ζῇ |
τῶν
ἀνθρώπων
ἀλυπότερον,
πρὸς
δὲ |
[10, 16] |
ὑγιαίνει
καὶ
πλέον
ἰσχύει
καὶ
|
ζῇ |
χρόνον
ἕκαστον
αὐτῶν
ὅσον
πλεῖστον |
[10, 18] |
ἐπεὶ
οὐκ
ἔστι
χρῆσις
ὅπου
|
ζημία |
πρόσεστι.
καὶ
οὐ
μόνον
περὶ |
[10, 19] |
διότι
ἀνάγκη
τοὺς
μὲν
ἀπείρους
|
ζημιοῦσθαι, |
τοὺς
δὲ
εἰδότας
ὀνίνασθαι
καὶ |
[10, 9] |
εἴ
τι
πάθοι,
τοὺς
δεσπότας
|
ζημιώσεσθαι, |
οὐχ
αὑτούς·
οἱ
δὲ
μαστιγοῦντες |
[10, 18] |
πειρώμενος
χρῆσθαι
ἄνευ
τοῦ
ἐπίστασθαι
|
ζημιώσεται |
ἀπ´
αὐτῶν;
Εἰκός
γε.
Οὐκ |
[10, 28] |
οὐχ
οἷός
τε
ἔσει.
καὶ
|
ζῆν |
ὀρθῶς
οὐ
δυνήσῃ
μὴ
ἐπιστάμενος, |
[10, 4] |
κύνα
μὲν
οὐδεὶς
κακὸν
ἡγούμενος
|
ζητεῖ |
ἀποδράντα,
οἱ
δὲ
καὶ
ἐκβάλλουσιν, |
[10, 6] |
κακοῦ
ἀνδρός,
ἀλλὰ
δεῖ
τοῦτον
|
ζητεῖν |
τε
καὶ
ἐπιδιώκειν;
ὥσπερ
εἴ |
[10, 4] |
δὲ
ἐκεῖνον
πονηρὸν
εἶναι
λέγων
|
ζητεῖς, |
δῆλον
ὅτι
βλάπτεσθαι
ὑπ´
αὐτοῦ |
[10, 2] |
τί
δὲ
καὶ
βουλόμενος,
εἶπε,
|
ζητεῖς
|
τὸν
παῖδα;
ἢ
οὐκ
ἦν |
[10, 12] |
ἔφη,
νῦν
μὲν
ἑνὶ
ἀνθρώπῳ
|
ζητεῖς |
τροφήν,
τότε
δὲ
δυσί·
καὶ |
[10, 16] |
ἢ
λακτίζοντα
ἵππον
οὐκ
ἂν
|
ζητήσαιμι· |
ἐὰν
μέντοι
περιτύχω,
προσέλθοιμ´
ἄν, |
[10, 15] |
καλῶς,
ἀλλὰ
πρὸ
τοῦ
φρονῆσαι
|
ζητήσεις |
ἀργύριον
ἢ
γῆν
ἢ
ἀνδράποδα |
[10, 26] |
πέδαις
ἐδέθη
καὶ
ὀλίγου
κατεκαύθη
|
ζῶν. |
ἢ
σὺ
οἴει
φρονιμώτερος
εἶναι |
[10, 19] |
ἀπὸ
χηνῶν
καὶ
ἀπὸ
ἄλλου
|
ζῴου |
παντός;
Ἔοικε.
Τί
δέ;
οὐκ |
[10, 8] |
οὕτως
πολλοὶ
χωρὶς
οἰκετῶν
ῥᾷον
|
ζῶσι |
καὶ
ἀλυπότερον
τῶν
πολλοὺς
οἰκέτας |