Discours, Par. |
[10, 18] |
καὶ
ὀρέων,
καὶ
ὃ
μᾶλλον
|
θαυμάσαις |
ἄν,
οὐδὲ
ὄνῳ
ἢ
προβάτῳ |
[10, 20] |
χρῆσθαι
καὶ
παριὼν
εἰς
τὰ
|
θέατρα |
αὐλεῖν,
οὐκ
αὐτός
τε
δώσει |
[10, 24] |
ἀφικόμενος
εἰς
Δελφοὺς
ἐπηρώτα
τὸν
|
θεὸν |
ὅπως
αὐτῷ
ἔσοιντο
παῖδες.
ἔχρησεν |
[10, 22] |
Ἔγωγε.
Οὔκουν
δῆλον
ὅτι
ὁ
|
θεὸς |
κελεύει
πᾶσιν
ὡς
οὐκ
εἰδόσιν |
[10, 21] |
Τί
δέ;
ἡ
ἀνθρώπου
τῇ
|
θεοῦ; |
Ἀλλ´
οὐδὲ
λέγειν
ἄξιον,
ἔφη, |
[10, 25] |
Λάϊος
ὥστε
ἀμφότερα
παρακοῦσαι
τοῦ
|
θεοῦ· |
καὶ
γὰρ
ἐγέννησε
καὶ
ἔθρεψεν. |
[10, 28] |
δὲ
εἰδώς,
καὶ
μὴ
τοῦ
|
θεοῦ |
κελεύοντος
κατὰ
τρόπον
γράψεις
καὶ |
[10, 24] |
οὐ
δέδοικας
μὴ
ἄλλα
τοῦ
|
θεοῦ
|
λέγοντος
ἄλλα
διανοηθῇς;
ὥσπερ
οὖν |
[10, 23] |
οἱ
Τρῶες
ἐκάλουν
Βατίειαν,
τοὺς
|
θεοὺς |
σῆμα
Μυρίνης
ὀνομάζειν.
ὅθεν
δὴ |
[10, 10] |
ἱκανὸν
εἶναι
πρὸς
τὴν
ἑαυτοῦ
|
θεραπείαν; |
πόδας
μέν,
ὥστε
ἀπιέναι,
χεῖρας |
[10, 12] |
τις
ἀσθένεια,
τότε
δὲ
ἀνάγκη
|
θεραπεύειν |
κἀκεῖνον
νοσοῦντα·
καὶ
νῦν
μὲν |
[10, 12] |
μὲν
οὐκ
ἂν
ἠξίου
σε
|
θεραπεύειν, |
ὁρῶσα
οἰκέτην
ἔνδον
τρεφόμενον,
καὶ |
[10, 9] |
ὁπόσα
πράγματα
ἔχουσιν,
οἱ
μὲν
|
θεραπεύοντες |
τοὺς
νοσοῦντας
τῶν
οἰκετῶν
καὶ |
[10, 27] |
ἀλλ´
ὅπερ
εἶπον,
χρῆσθαι
τῷ
|
θεῷ |
ἀδύνατοι
ὄντες,
ἔπειτα
ἐπιχειροῦντες,
οὐχ |
[10, 17] |
~Ταῦτα
μὲν
ἔασον·
ἀλλὰ
τῷ
|
θεῷ |
διὰ
τί
με
χρῆσθαι
οὐκ |
[10, 22] |
ἀνθρώπῳ
δὲ
χρῆσθαι
ἀδύνατος
ὢν
|
θεῷ |
ἐπιχειρεῖς,
ὃ
τῷ
παντὶ
μεῖζον |
[10, 17] |
μᾶλλον
δὲ
ἀδύνατον,
χρῆσθαι
ἢ
|
θεῷ |
ἢ
ἀνθρώπῳ
ἢ
αὐτὸν
αὑτῷ |
[10, 27] |
ἐν
ταῖς
τραγῳδίαις
ἐγκαλοῦντα
τῷ
|
θεῷ |
καὶ
μεμφόμενον,
ὁπότε
μαίνοιτο,
ὡς
|
[10, 26] |
Λυδόν,
ὃς
ἡγούμενος
πείθεσθαι
τῷ
|
θεῷ |
παντὸς
μᾶλλον
καὶ
διαβὰς
τὸν |
[10, 17] |
ἐᾷς;
Ἐγὼ
γὰρ
ἀπαγορεύω
σοι
|
θεῷ |
χρῆσθαι,
εἰ
δύνασαι;
οὐ
τοῦτο |
[10, 2] |
εἰώθει,
σπουδάσας,
Ἔπειτα,
καταγέλαστε,
ἐπιχειρεῖς
|
θεῷ
|
χρῆσθαι,
οὐ
δυνάμενος
ἀνδραπόδῳ
χρήσασθαι; |
[10, 2] |
Διόγενες,
πορεύομαι
εἰς
Δελφοὺς
τῷ
|
θεῷ |
χρησόμενος.
μέλλων
δὲ
διὰ
Βοιωτῶν |
[10, 23] |
αὐτὴν
εἶναι
διάλεκτον
ἀνθρώπων
καὶ
|
θεῶν; |
ἀλλὰ
τοσοῦτον
διαφέρει
ὥστε
τὸν |
[10, 29] |
τοῦτο
ἢ
ποιῆσαι
νόμιμον
τοῖς
|
Θηβαίοις, |
πρῶτον
μὲν
πᾶσιν
ἐποίησε
φανερόν, |
[10, 31] |
Σφίγγα
καὶ
πείσαντα
τοὺς
ἄλλους
|
Θηβαίους
|
τοῦτο,
κάκιστα
ἀπολέσθαι.
ὅσοι
γὰρ |
[10, 16] |
ἀπ´
αὐτῶν.
~οὐχ
ὁρᾷς
τὰ
|
θηρία |
ταῦτα
καὶ
τὰ
ὄρνεα,
ὅσῳ |