HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Diogène (discours 10; traduction anglaise)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

γ = 34 formes différentes pour 63 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, Par.

[10, 3]   καὶ γενόμενος ἡγεῖτο πονηρόν· εἰ γὰρ ἀγαθὸν ἡγεῖτο, οὐκ ἄν ποτε

[10, 14]   ἀργύριον οὐ δέδοικας; ἴσως μὲν γὰρ ἄλλον ὠνήσῃ φαυλότερον, ἐὰν δριμυτέρου

[10, 31]   Θηβαίους τοῦτο, κάκιστα ἀπολέσθαι. ὅσοι γὰρ ἂν ἀμαθεῖς ὄντες πεισθῶσι σοφοὶ

[10, 2]   νῦν ἐπὶ Κορίνθου ἄπειμι· ἴσως γὰρ ἂν εὕροιμι καὶ τὸν παῖδα.

[10, 21]   αὑτόν; Καὶ πῶς; εἶπεν. Ὁ γὰρ ἄνθρωπον ἀγνοῶν ἀδύνατος ἀνθρώπῳ χρῆσθαι.

[10, 17]   με χρῆσθαι οὐκ ἐᾷς; Ἐγὼ γὰρ ἀπαγορεύω σοι θεῷ χρῆσθαι, εἰ

[10, 7]   καὶ ποιῶν ὅτι κάκιστον; ἡ γὰρ ἀργία καὶ τὸ σχολὴν ἄγειν

[10, 14]   λαβὼν ἀφ´ οὗ βλαβήσῃ. οὐ γὰρ δὴ ἀεί ποτε τὸ ἀργύριον

[10, 28]   δεήσεσθαι μαντείας νοῦν ἔχοντα. καὶ γὰρ δὴ ὅρα, ἐάν σε κελεύσῃ

[10, 8]   καὶ σφίγγεις τὸν πόδα; καὶ γὰρ δὴ ὥσπερ οἱ ἀνυπόδητοι ἐνίοτε

[10, 25]   ἀμφότερα παρακοῦσαι τοῦ θεοῦ· καὶ γὰρ ἐγέννησε καὶ ἔθρεψεν. ἔπειτα καὶ

[10, 10]   οἶμαι γάρ σε εἰδέναι· καὶ γὰρ ἐκεῖνοι μυρίους πόδας ἔχοντες βραδύτατοί

[10, 7]   Τί οὖν, ἔφη, ποιήσω; οὐ γὰρ ἔστι μοι ἄλλος οἰκέτης. ~Τί

[10, 31]   καὶ ὁ Διογένης γελάσας, Μὴ γάρ, ἔφη, ἐκεῖνος ἔλυσε τὸ αἴνιγμα;

[10, 21]   ἀγνοῶν ἀδύνατος ἀνθρώπῳ χρῆσθαι. Ἀδύνατος γάρ. ~Ὁ δὴ αὑτὸν ἀγνοῶν οὐκ

[10, 28]   τότε ἤδη μαντεύσῃ. ~ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαί σε μηδὲν δεήσεσθαι μαντείας

[10, 29]   διὰ τὴν αὑτοῦ ἄγνοιαν. ἔγνω γὰρ ὅτι τῇ μητρὶ συνεγένετο καὶ

[10, 22]   καὶ σὺ εἴης ἄν; Πῶς γὰρ οὔ; Οὐκ ἄρα οὐδὲ σὺ

[10, 6]   ἐστιν ἀδικηθέντα μὴ τιμωρήσασθαι. ἐκεῖνος γὰρ οὐδὲν ὑπ´ ἐμοῦ παθών, ὡς

[10, 13]   ἄνθρωπον, πονηρὸν αὐτῷ ἀποδιδόμενος; ἢ γὰρ οὐκ ἐρεῖς τἀληθὲς ἢ οὐ

[10, 18]   ἐκείνῳ ὑφ´ οὗ βλάπτεται; Οὐ γάρ. Οὔκουν καὶ ὁ κυσὶ πειρώμενος

[10, 2]   δὲ διὰ Βοιωτῶν ἰέναι, ὁ γὰρ παῖς με ὁ μετ´ ἐμοῦ

[10, 10]   πρᾶγμα ὅμοιον τοῖς ἰούλοις· οἶμαι γάρ σε εἰδέναι· καὶ γὰρ ἐκεῖνοι

[10, 25]   ἐπεχείρησε τῷ Ἀπόλλωνι χρῆσθαι. μὴ γὰρ ταῦτα ἀκούσας τὸν Οἰδίποδα οὐκ

[10, 9]   δεσμεύοντες, ἄλλοι διώκοντες φεύγοντας. καὶ γάρ τοι οὔτε ἀποδημῆσαι δύνανται ῥᾳδίως,

[10, 3]   ~Πάντων γε, ἔφη, μάλιστα· μηδὲν γὰρ ὑπ´ ἐμοῦ ἀδικούμενος, πρὸς δὲ

[10, 9]   τῶν ἄλλων {τῶν} παραμενούντων; καὶ γὰρ ὡς τὸ πολὺ πέφυκεν ἀμελεῖν

[10, 11]   δὲ τούτοις σύμμετρον ἐποίησε τὴν γαστέρα, καὶ οὐ δεῖται πλείονος τροφῆς

[10, 11]   καὶ πολλαὶ χεῖρες καὶ πολλαὶ γαστέρες ἀνθρώπῳ τινὶ προσγένωνται, μὰ Δί´

[10, 3]   ἢ οὐκ ἦν πονηρός; ~Πάντων γε, ἔφη, μάλιστα· μηδὲν γὰρ ὑπ´

[10, 5]   ἢ ὑπ´ ἀνθρώπων; ὑπὸ μέν γε κυνῶν φαύλων ἕνα τὸν Ἀκταίωνά

[10, 18]   ἐπίστασθαι ζημιώσεται ἀπ´ αὐτῶν; Εἰκός γε. Οὐκ ἄρα οὐδὲ χρήσεται αὐτοῖς,

[10, 31]   τῆς Σφιγγός. καὶ ὁ Διογένης γελάσας, Μὴ γάρ, ἔφη, ἐκεῖνος ἔλυσε

[10, 10]   σχολὴν ἄγουσι. ~τὸ δὲ πάντων γελοιότατον· ἐνίοτε ἀποροῦσι διακόνων μᾶλλον τῶν

[10, 30]   Ἕλληνες οἴονται οὐκ εὐτυχῆ μὲν γενέσθαι ἄνθρωπον, συνετὸν δὲ πάντων μάλιστα·

[10, 21]   προθυμεῖσθαι, μείζω δὲ τὴν βλάβην γενέσθαι εἰκὸς ἀπὸ τῶν μειζόνων. ἦ

[10, 24]   ἔσοιντο παῖδες. ἔχρησεν οὖν μὴ γεννᾶν, ἢ ἐκτιθέναι γεννήσαντα. ~οὕτω δὲ

[10, 24]   οὖν μὴ γεννᾶν, ἢ ἐκτιθέναι γεννήσαντα. ~οὕτω δὲ ἀνόητος ἦν ὁ

[10, 24]   οὖν φασι Λάϊον ἐκεῖνον, τὸν γενόμενον Χρυσίππου ἐραστήν, ὃς ἀφικόμενος εἰς

[10, 3]   ἐμοῦ ἀδικούμενος, πρὸς δὲ καὶ γενόμενος ἡγεῖτο πονηρόν· εἰ γὰρ ἀγαθὸν

[10, 31]   ἔστι τοιοῦτον τὸ τῶν σοφιστῶν γένος.

[10, 15]   τοῦ φρονῆσαι ζητήσεις ἀργύριον ἢ γῆν ἢ ἀνδράποδα ἢ ζεῦγος ἢ

[10, 11]   μὰ Δί´ οὐκ ἰσχυρότερος οὗτος γίγνεται πρὸς οὐδὲν οὐδὲ μᾶλλον τυγχάνει

[10, 7]   καθεύδων καὶ ἐσθίων χείρων ἀεὶ γίγνηται. σὺ δὲ ἴσως οἴει μικρὸν

[10, 13]   οἰκέτης ἐστίν, εὐθὺς διαφθείρονται οἱ γιγνόμενοι παῖδες καὶ ἀργότεροί τε γίγνονται

[10, 11]   πλείονας δακτύλους ἔχουσα τῶν φύσει γιγνομένων, καὶ ὁ τοιοῦτος ἄνθρωπος ἀνάπηρος

[10, 13]   γιγνόμενοι παῖδες καὶ ἀργότεροί τε γίγνονται καὶ ὑπερηφανώτεροι, ὄντος μὲν τοῦ

[10, 22]   οὔ; Οὐκ ἄρα οὐδὲ σὺ γιγνώσκεις αὑτόν; Οὔ μοι δοκῶ. Σεαυτὸν

[10, 21]   ὃς αὑτῷ χρῆσθαι δύναται, οὐ γιγνώσκων αὑτόν; Καὶ πῶς; εἶπεν. Ὁ

[10, 22]   τὸ ἐν Δελφοῖς γράμμα τὸ Γνῶθι σαυτόν; Ἔγωγε. Οὔκουν δῆλον ὅτι

[10, 31]   ἀκήκοας ὅτι ἄνθρωπον αὐτὸν ἐκέλευσε γνῶναι ἡ Σφίγξ; ὁ δὲ ἄνθρωπον

[10, 27]   πεισθῇς, φυλάξῃ, καὶ πρότερον προθυμήσῃ γνῶναι σεαυτόν, ἔπειτα φρονήσας, ἐὰν δοκῇ

[10, 1]   κατὰ τὴν ὁδὸν ἑνὶ τῶν γνωρίμων, καὶ ἤρετο ποῖ ἄπεισιν, οὐχ

[10, 28]   μόνῳ σχολάζῃ. νοῦν δὲ ἔχων γνώσῃ ἀπὸ σεαυτοῦ ὅ, τι σοι

[10, 31]   συνετὸν δὲ πάντων μάλιστα· ~μόνον γοῦν αὐτὸν λῦσαι τὸ αἴνιγμα τῆς

[10, 22]   οὖν ἀκήκοας τὸ ἐν Δελφοῖς γράμμα τὸ Γνῶθι σαυτόν; Ἔγωγε. Οὔκουν

[10, 28]   μὴ γραμματικὸν ὄντα, οὐ δυνήσῃ. γράμματα δὲ εἰδώς, καὶ μὴ τοῦ

[10, 28]   γράφειν καὶ ἀναγιγνώσκειν ὀρθῶς μὴ γραμματικὸν ὄντα, οὐ δυνήσῃ. γράμματα δὲ

[10, 28]   δὴ ὅρα, ἐάν σε κελεύσῃ γράφειν καὶ ἀναγιγνώσκειν ὀρθῶς μὴ γραμματικὸν

[10, 28]   τοῦ θεοῦ κελεύοντος κατὰ τρόπον γράψεις καὶ ἀναγνώσῃ. ὁμοίως δὲ ἄλλο

[10, 12]   δὴ ταῦτα δεῖ σε σκοπεῖν. γυναῖκα τοίνυν εἰ ἔχεις, τότε μὲν

[10, 29]   καὶ ἀδελφὸς καὶ τῆς αὐτῆς γυναικὸς ἀνὴρ καὶ υἱός. ~οἱ δὲ

[10, 5]   ὑπὸ υἱέων καὶ ἀδελφῶν καὶ γυναικῶν. ~ἆρα οὖν οὐ μέγα κέρδος,

Discours, Par.
[10, 3]	καὶ γενόμενος ἡγεῖτο πονηρόν· εἰ	γὰρ	ἀγαθὸν ἡγεῖτο, οὐκ ἄν ποτε
[10, 14]	ἀργύριον οὐ δέδοικας; ἴσως μὲν	γὰρ	ἄλλον ὠνήσῃ φαυλότερον, ἐὰν δριμυτέρου
[10, 31]	Θηβαίους τοῦτο, κάκιστα ἀπολέσθαι. ὅσοι	γὰρ	ἂν ἀμαθεῖς ὄντες πεισθῶσι σοφοὶ
[10, 2]	νῦν ἐπὶ Κορίνθου ἄπειμι· ἴσως	γὰρ	ἂν εὕροιμι καὶ τὸν παῖδα.
[10, 21]	αὑτόν; Καὶ πῶς; εἶπεν. Ὁ	γὰρ	ἄνθρωπον ἀγνοῶν ἀδύνατος ἀνθρώπῳ χρῆσθαι.
[10, 17]	με χρῆσθαι οὐκ ἐᾷς; Ἐγὼ	γὰρ	ἀπαγορεύω σοι θεῷ χρῆσθαι, εἰ
[10, 7]	καὶ ποιῶν ὅτι κάκιστον; ἡ	γὰρ	ἀργία καὶ τὸ σχολὴν ἄγειν
[10, 14]	λαβὼν ἀφ´ οὗ βλαβήσῃ. οὐ	γὰρ	δὴ ἀεί ποτε τὸ ἀργύριον
[10, 28]	δεήσεσθαι μαντείας νοῦν ἔχοντα. καὶ	γὰρ	δὴ ὅρα, ἐάν σε κελεύσῃ
[10, 8]	καὶ σφίγγεις τὸν πόδα; καὶ	γὰρ	δὴ ὥσπερ οἱ ἀνυπόδητοι ἐνίοτε
[10, 25]	ἀμφότερα παρακοῦσαι τοῦ θεοῦ· καὶ	γὰρ	ἐγέννησε καὶ ἔθρεψεν. ἔπειτα καὶ
[10, 10]	οἶμαι γάρ σε εἰδέναι· καὶ	γὰρ	ἐκεῖνοι μυρίους πόδας ἔχοντες βραδύτατοί
[10, 7]	Τί οὖν, ἔφη, ποιήσω; οὐ	γὰρ	ἔστι μοι ἄλλος οἰκέτης. ~Τί
[10, 31]	καὶ ὁ Διογένης γελάσας, Μὴ	γάρ,	ἔφη, ἐκεῖνος ἔλυσε τὸ αἴνιγμα;
[10, 21]	ἀγνοῶν ἀδύνατος ἀνθρώπῳ χρῆσθαι. Ἀδύνατος	γάρ.	~Ὁ δὴ αὑτὸν ἀγνοῶν οὐκ
[10, 28]	τότε ἤδη μαντεύσῃ. ~ἐγὼ μὲν	γὰρ	οἶμαί σε μηδὲν δεήσεσθαι μαντείας
[10, 29]	διὰ τὴν αὑτοῦ ἄγνοιαν. ἔγνω	γὰρ	ὅτι τῇ μητρὶ συνεγένετο καὶ
[10, 22]	καὶ σὺ εἴης ἄν; Πῶς	γὰρ	οὔ; Οὐκ ἄρα οὐδὲ σὺ
[10, 6]	ἐστιν ἀδικηθέντα μὴ τιμωρήσασθαι. ἐκεῖνος	γὰρ	οὐδὲν ὑπ´ ἐμοῦ παθών, ὡς
[10, 13]	ἄνθρωπον, πονηρὸν αὐτῷ ἀποδιδόμενος; ἢ	γὰρ	οὐκ ἐρεῖς τἀληθὲς ἢ οὐ
[10, 18]	ἐκείνῳ ὑφ´ οὗ βλάπτεται; Οὐ	γάρ.	Οὔκουν καὶ ὁ κυσὶ πειρώμενος
[10, 2]	δὲ διὰ Βοιωτῶν ἰέναι, ὁ	γὰρ	παῖς με ὁ μετ´ ἐμοῦ
[10, 10]	πρᾶγμα ὅμοιον τοῖς ἰούλοις· οἶμαι	γάρ	σε εἰδέναι· καὶ γὰρ ἐκεῖνοι
[10, 25]	ἐπεχείρησε τῷ Ἀπόλλωνι χρῆσθαι. μὴ	γὰρ	ταῦτα ἀκούσας τὸν Οἰδίποδα οὐκ
[10, 9]	δεσμεύοντες, ἄλλοι διώκοντες φεύγοντας. καὶ	γάρ	τοι οὔτε ἀποδημῆσαι δύνανται ῥᾳδίως,
[10, 3]	~Πάντων γε, ἔφη, μάλιστα· μηδὲν	γὰρ	ὑπ´ ἐμοῦ ἀδικούμενος, πρὸς δὲ
[10, 9]	τῶν ἄλλων {τῶν} παραμενούντων; καὶ	γὰρ	ὡς τὸ πολὺ πέφυκεν ἀμελεῖν
[10, 11]	δὲ τούτοις σύμμετρον ἐποίησε τὴν	γαστέρα,	καὶ οὐ δεῖται πλείονος τροφῆς
[10, 11]	καὶ πολλαὶ χεῖρες καὶ πολλαὶ	γαστέρες	ἀνθρώπῳ τινὶ προσγένωνται, μὰ Δί´
[10, 3]	ἢ οὐκ ἦν πονηρός; ~Πάντων	γε,	ἔφη, μάλιστα· μηδὲν γὰρ ὑπ´
[10, 5]	ἢ ὑπ´ ἀνθρώπων; ὑπὸ μέν	γε	κυνῶν φαύλων ἕνα τὸν Ἀκταίωνά
[10, 18]	ἐπίστασθαι ζημιώσεται ἀπ´ αὐτῶν; Εἰκός	γε.	Οὐκ ἄρα οὐδὲ χρήσεται αὐτοῖς,
[10, 31]	τῆς Σφιγγός. καὶ ὁ Διογένης	γελάσας,	Μὴ γάρ, ἔφη, ἐκεῖνος ἔλυσε
[10, 10]	σχολὴν ἄγουσι. ~τὸ δὲ πάντων	γελοιότατον·	ἐνίοτε ἀποροῦσι διακόνων μᾶλλον τῶν
[10, 30]	Ἕλληνες οἴονται οὐκ εὐτυχῆ μὲν	γενέσθαι	ἄνθρωπον, συνετὸν δὲ πάντων μάλιστα·
[10, 21]	προθυμεῖσθαι, μείζω δὲ τὴν βλάβην	γενέσθαι	εἰκὸς ἀπὸ τῶν μειζόνων. ἦ
[10, 24]	ἔσοιντο παῖδες. ἔχρησεν οὖν μὴ	γεννᾶν,	ἢ ἐκτιθέναι γεννήσαντα. ~οὕτω δὲ
[10, 24]	οὖν μὴ γεννᾶν, ἢ ἐκτιθέναι	γεννήσαντα.	~οὕτω δὲ ἀνόητος ἦν ὁ
[10, 24]	οὖν φασι Λάϊον ἐκεῖνον, τὸν	γενόμενον	Χρυσίππου ἐραστήν, ὃς ἀφικόμενος εἰς
[10, 3]	ἐμοῦ ἀδικούμενος, πρὸς δὲ καὶ	γενόμενος	ἡγεῖτο πονηρόν· εἰ γὰρ ἀγαθὸν
[10, 31]	ἔστι τοιοῦτον τὸ τῶν σοφιστῶν	γένος.
[10, 15]	τοῦ φρονῆσαι ζητήσεις ἀργύριον ἢ	γῆν	ἢ ἀνδράποδα ἢ ζεῦγος ἢ
[10, 11]	μὰ Δί´ οὐκ ἰσχυρότερος οὗτος	γίγνεται	πρὸς οὐδὲν οὐδὲ μᾶλλον τυγχάνει
[10, 7]	καθεύδων καὶ ἐσθίων χείρων ἀεὶ	γίγνηται.	σὺ δὲ ἴσως οἴει μικρὸν
[10, 13]	οἰκέτης ἐστίν, εὐθὺς διαφθείρονται οἱ	γιγνόμενοι	παῖδες καὶ ἀργότεροί τε γίγνονται
[10, 11]	πλείονας δακτύλους ἔχουσα τῶν φύσει	γιγνομένων,	καὶ ὁ τοιοῦτος ἄνθρωπος ἀνάπηρος
[10, 13]	γιγνόμενοι παῖδες καὶ ἀργότεροί τε	γίγνονται	καὶ ὑπερηφανώτεροι, ὄντος μὲν τοῦ
[10, 22]	οὔ; Οὐκ ἄρα οὐδὲ σὺ	γιγνώσκεις	αὑτόν; Οὔ μοι δοκῶ. Σεαυτὸν
[10, 21]	ὃς αὑτῷ χρῆσθαι δύναται, οὐ	γιγνώσκων	αὑτόν; Καὶ πῶς; εἶπεν. Ὁ
[10, 22]	τὸ ἐν Δελφοῖς γράμμα τὸ	Γνῶθι	σαυτόν; Ἔγωγε. Οὔκουν δῆλον ὅτι
[10, 31]	ἀκήκοας ὅτι ἄνθρωπον αὐτὸν ἐκέλευσε	γνῶναι	ἡ Σφίγξ; ὁ δὲ ἄνθρωπον
[10, 27]	πεισθῇς, φυλάξῃ, καὶ πρότερον προθυμήσῃ	γνῶναι	σεαυτόν, ἔπειτα φρονήσας, ἐὰν δοκῇ
[10, 1]	κατὰ τὴν ὁδὸν ἑνὶ τῶν	γνωρίμων,	καὶ ἤρετο ποῖ ἄπεισιν, οὐχ
[10, 28]	μόνῳ σχολάζῃ. νοῦν δὲ ἔχων	γνώσῃ	ἀπὸ σεαυτοῦ ὅ, τι σοι
[10, 31]	συνετὸν δὲ πάντων μάλιστα· ~μόνον	γοῦν	αὐτὸν λῦσαι τὸ αἴνιγμα τῆς
[10, 22]	οὖν ἀκήκοας τὸ ἐν Δελφοῖς	γράμμα	τὸ Γνῶθι σαυτόν; Ἔγωγε. Οὔκουν
[10, 28]	μὴ γραμματικὸν ὄντα, οὐ δυνήσῃ.	γράμματα	δὲ εἰδώς, καὶ μὴ τοῦ
[10, 28]	γράφειν καὶ ἀναγιγνώσκειν ὀρθῶς μὴ	γραμματικὸν	ὄντα, οὐ δυνήσῃ. γράμματα δὲ
[10, 28]	δὴ ὅρα, ἐάν σε κελεύσῃ	γράφειν	καὶ ἀναγιγνώσκειν ὀρθῶς μὴ γραμματικὸν
[10, 28]	τοῦ θεοῦ κελεύοντος κατὰ τρόπον	γράψεις	καὶ ἀναγνώσῃ. ὁμοίως δὲ ἄλλο
[10, 12]	δὴ ταῦτα δεῖ σε σκοπεῖν.	γυναῖκα	τοίνυν εἰ ἔχεις, τότε μὲν
[10, 29]	καὶ ἀδελφὸς καὶ τῆς αὐτῆς	γυναικὸς	ἀνὴρ καὶ υἱός. ~οἱ δὲ
[10, 5]	ὑπὸ υἱέων καὶ ἀδελφῶν καὶ	γυναικῶν.	~ἆρα οὖν οὐ μέγα κέρδος,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 22/11/2007