Discours, Par. |
[10, 16] |
δὲ
καὶ
ἥδιον,
καὶ
μᾶλλον
|
ὑγιαίνει |
καὶ
πλέον
ἰσχύει
καὶ
ζῇ |
[10, 11] |
ἑκάστῳ
ἱκανώτατον
καὶ
ἄριστον
καὶ
|
ὑγιέστατον. |
ὥσπερ
οὖν
ἡ
χεὶρ
ἀσθενεστέρα |
[10, 5] |
οἱ
δέ
τινες
καὶ
ὑπὸ
|
υἱέων |
καὶ
ἀδελφῶν
καὶ
γυναικῶν.
~ἆρα |
[10, 29] |
τῆς
αὐτῆς
γυναικὸς
ἀνὴρ
καὶ
|
υἱός. |
~οἱ
δὲ
ἀλεκτρυόνες
οὐκ
ἀγανακτοῦσιν |
[10, 5] |
ὑπὸ
κυνῶν
βλαβῆναι
πονηρῶν
ἢ
|
ὑπ´ |
ἀνθρώπων;
ὑπὸ
μέν
γε
κυνῶν |
[10, 4] |
λέγων
ζητεῖς,
δῆλον
ὅτι
βλάπτεσθαι
|
ὑπ´ |
αὐτοῦ
βουλόμενος;
ἢ
οὐχ
οἱ |
[10, 3] |
γε,
ἔφη,
μάλιστα·
μηδὲν
γὰρ
|
ὑπ´ |
ἐμοῦ
ἀδικούμενος,
πρὸς
δὲ
καὶ |
[10, 6] |
μὴ
τιμωρήσασθαι.
ἐκεῖνος
γὰρ
οὐδὲν
|
ὑπ´ |
ἐμοῦ
παθών,
ὡς
ὁρᾷς,
ἐτόλμησεν |
[10, 16] |
πάντων
αὐτοῖς
τῶν
ἄλλων
{κακῶν}
|
ὑπάρχει |
μέγιστον
ἀγαθόν,
ὅτι
ἀκτήμονά
ἐστιν. |
[10, 13] |
καὶ
ἀργότεροί
τε
γίγνονται
καὶ
|
ὑπερηφανώτεροι, |
ὄντος
μὲν
τοῦ
διακονοῦντος,
ἔχοντες |
[10, 9] |
ταῖς
νόσοις,
τὸ
μέν
τι
|
ὑπὸ |
ἀκρατείας,
τὸ
δὲ
ἡγούμενα,
εἴ |
[10, 14] |
καὶ
πλείω
κακὰ
πεπόνθασιν
ἄνθρωποι
|
ὑπὸ |
ἀργυρίου
ἢ
ὑπὸ
πενίας,
ἄλλως |
[10, 5] |
φασιν
ἀπολέσθαι,
καὶ
τούτων
μανέντων·
|
ὑπὸ |
δὲ
ἀνθρώπων
φαύλων
οὐδὲ
εἰπεῖν |
[10, 5] |
αὐτόν.
~καὶ
πότερον
οἴει
πλείους
|
ὑπὸ |
κυνῶν
βλαβῆναι
πονηρῶν
ἢ
ὑπ´ |
[10, 5] |
βλαβῆναι
πονηρῶν
ἢ
ὑπ´
ἀνθρώπων;
|
ὑπὸ |
μέν
γε
κυνῶν
φαύλων
ἕνα |
[10, 5] |
καὶ
πόλεις
ὅλαι,
οἱ
μὲν
|
ὑπὸ
|
οἰκετῶν,
οἱ
δὲ
ὑπὸ
στρατιωτῶν |
[10, 15] |
πρότερον
κτήσασθαι
σπουδάσεις
ᾧ
δυνήσῃ
|
ὑπὸ
|
παντὸς
ὠφελεῖσθαι
καὶ
πᾶσι
τοῖς |
[10, 14] |
πεπόνθασιν
ἄνθρωποι
ὑπὸ
ἀργυρίου
ἢ
|
ὑπὸ |
πενίας,
ἄλλως
τε
καὶ
ἀνόητοι |
[10, 7] |
ἀνοήτους
ἀνθρώπους.
οὐκοῦν
ὀρθῶς
συνῆκεν
|
ὑπὸ
|
σοῦ
διαφθειρόμενος,
καὶ
ἀπέδρα
δικαίως, |
[10, 4] |
ἡγούμενος
ἔφυγεν,
ἵνα
μὴ
βλάπτηται
|
ὑπὸ |
σοῦ,
σὺ
δὲ
ἐκεῖνον
πονηρὸν |
[10, 5] |
μὲν
ὑπὸ
οἰκετῶν,
οἱ
δὲ
|
ὑπὸ |
στρατιωτῶν
καὶ
δορυφόρων,
οἱ
δὲ |
[10, 5] |
καλουμένων,
οἱ
δέ
τινες
καὶ
|
ὑπὸ |
υἱέων
καὶ
ἀδελφῶν
καὶ
γυναικῶν. |
[10, 5] |
στρατιωτῶν
καὶ
δορυφόρων,
οἱ
δὲ
|
ὑπὸ |
φίλων
τινῶν
καλουμένων,
οἱ
δέ |
[10, 8] |
ἐνίοτε
ῥᾷον
βαδίζουσι
τῶν
φαύλως
|
ὑποδεδεμένων, |
οὕτως
πολλοὶ
χωρὶς
οἰκετῶν
ῥᾷον |
[10, 8] |
δέ,
ἔφη,
ποιήσεις,
ὅταν
ἄλλα
|
ὑποδήματα |
μὴ
ἔχῃς,
τὰ
δὲ
ὄντα
|
[10, 8] |
διακόπτῃ
τοὺς
πόδας;
ἆρα
οὐχ
|
ὑπολυσάμενος |
ὅτι
τάχιστα
ἀνυπόδητος
βαδίσεις;
ἀλλὰ |
[10, 18] |
βλαπτομένων
ἀπό
τινος
χρῆται
ἐκείνῳ
|
ὑφ´ |
οὗ
βλάπτεται;
Οὐ
γάρ.
Οὔκουν |
[10, 12] |
οὐ
φροντίζεις
μή
τι
αὐτὸς
|
ὑφέλῃ, |
οὐδὲ
ὅταν
καθεύδῃς,
μὴ
ἐγρηγορὼς |