HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Diogène (discours 10; traduction anglaise)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


η  =  24 formes différentes pour 80 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Discours, Par.
[10, 0]   ~ΔΙΟΓΕΝΗΣ  Η   ΠΕΡΙ ΟΙΚΕΤΩΝ. ~Ἀπιών ποτε Διογένης
[10, 17]   κακὸν ἄν τι ἀπολαῦσαι πρότερον     ἀγαθόν; Ἀληθῆ. ~Τί δέ; ὅστις
[10, 27]   νόμιζε τὸν Ἀπόλλωνα χαλεπόν τι     αἰσχρὸν προστάξαι τοῖς ἐρωτῶσιν αὐτόν.
[10, 15]   φρονῆσαι ζητήσεις ἀργύριον γῆν     ἀνδράποδα ζεῦγος πλοῖον
[10, 17]   δὲ ἀδύνατον, χρῆσθαι θεῷ     ἀνθρώπῳ αὐτὸν αὑτῷ μὴ
[10, 20]   τί δέ; δόρατος χρῆσις     ἀσπίδος συμφέρει τοῖς δειλοῖς καὶ
[10, 24]   Περσικὰ εἰδότες ῥήματα Μηδικὰ     Ἀσσύρια τοὺς ἀγνοοῦντας ἐξαπατῶσι— σὺ
[10, 17]   χρῆσθαι θεῷ ἀνθρώπῳ     αὐτὸν αὑτῷ μὴ ἐπιστάμενον· τὸ
[10, 21]   ὧν χρὴ καταδῦσαι τὸν ἥλιον     βαδίζοντα μάτην; ὁμοίως δ´ ἐπὶ
[10, 13]   τὸν ἄνθρωπον, πονηρὸν αὐτῷ ἀποδιδόμενος;     γὰρ οὐκ ἐρεῖς τἀληθὲς
[10, 15]   πρὸ τοῦ φρονῆσαι ζητήσεις ἀργύριον     γῆν ἀνδράποδα ζεῦγος
[10, 19]   Ἔγωγε. Πότερον δι´ ἄλλο τι     διότι ἀνάγκη τοὺς μὲν ἀπείρους
[10, 11]   δεῖται πλείονος τροφῆς ἄνθρωπος     δυνατός ἐστιν αὑτῷ πορίζειν, ἀλλὰ
[10, 23]   δέ; νομίζεις τὸν Ἀπόλλωνα ἀττικίζειν     δωρίζειν; τὴν αὐτὴν εἶναι
[10, 24]   παῖδες. ἔχρησεν οὖν μὴ γεννᾶν,     ἐκτιθέναι γεννήσαντα. ~οὕτω δὲ ἀνόητος
[10, 6]   ὢν ἔνδον ἐτρέφετο, οὐδὲν ποιῶν     ἐμοὶ ἀκολουθῶν. ~Ἔπειτα, ἔφη, οὐδὲν
[10, 19]   κιθάρᾳ χρήσαιτο ἂν ἄμουσος,     ἐπιχειρῶν οὐκ ἂν εἴη καταγέλαστος,
[10, 15]   ἀργύριον γῆν ἀνδράποδα     ζεῦγος πλοῖον οἰκίαν;
[10, 17]   ἐστι, μᾶλλον δὲ ἀδύνατον, χρῆσθαι     θεῷ ἀνθρώπῳ αὐτὸν
[10, 14]   ὠνήσῃ φαυλότερον, ἐὰν δριμυτέρου τύχῃς     κατὰ σὲ τοῦ ἀποδιδομένου· τυχὸν
[10, 14]   ἱμάτιον ἀποδῶται κίβδηλον σκεῦος     κτῆνος νοσοῦν τε καὶ ἄχρηστον,
[10, 16]   ὥσπερ εἰ λέγοις ὅτι δάκνοντα     λακτίζοντα ἵππον οὐκ ἂν ζητήσαιμι·
[10, 16]   περιτύχω, προσέλθοιμ´ ἄν, ὥστε δηχθῆναι     λακτισθῆναι. ~Ταῦτα μὲν ἔασον· ἀλλὰ
[10, 24]   τρία Περσικὰ εἰδότες ῥήματα     Μηδικὰ Ἀσσύρια τοὺς ἀγνοοῦντας
[10, 15]   ἀνδράποδα ζεῦγος πλοῖον     οἰκίαν; οἷς σὺ δουλεύσεις καὶ
[10, 17]   ἄνευ τοῦ ἐπίστασθαι πάντων βλαβερώτατον·     ὅστις οὐκ ἔστιν ἔμπειρος ἵππων
[10, 2]   χρῆσθαι, οὐ δυνάμενος ἀνδραπόδῳ χρήσασθαι;     οὐ δοκεῖ σοι τοῦτο ἐκείνου
[10, 13]   γὰρ οὐκ ἐρεῖς τἀληθὲς     οὐ δυνήσῃ ἀποδόσθαι αὐτόν. ~πρὸς
[10, 18]   κυνῶν, δυνατὸς ἂν εἴη χρῆσθαι;     οὐ τό τινι χρῆσθαι ὠφελεῖσθαί
[10, 2]   βουλόμενος, εἶπε, ζητεῖς τὸν παῖδα;     οὐκ ἦν πονηρός; ~Πάντων γε,
[10, 19]   προβάτῳ χρῆσθαι πάρεστι τοῖς ἀπείροις.  ~ἢ   οὐκ οἶσθα τοὺς μέν τινας
[10, 4]   ὅτι βλάπτεσθαι ὑπ´ αὐτοῦ βουλόμενος;     οὐχ οἱ κακοὶ ἄνθρωποι βλαβεροί
[10, 15]   γῆν ἀνδράποδα ζεῦγος     πλοῖον οἰκίαν; οἷς σὺ
[10, 29]   ταῦτα, δέον ἴσως κρύπτειν τοῦτο     ποιῆσαι νόμιμον τοῖς Θηβαίοις, πρῶτον
[10, 18]   μᾶλλον θαυμάσαις ἄν, οὐδὲ ὄνῳ     προβάτῳ χρῆσθαι πάρεστι τοῖς ἀπείροις.
[10, 14]   ἐάν τις ἱμάτιον ἀποδῶται κίβδηλον     σκεῦος κτῆνος νοσοῦν τε
[10, 26]   ἐδέθη καὶ ὀλίγου κατεκαύθη ζῶν.     σὺ οἴει φρονιμώτερος εἶναι Κροίσου,
[10, 23]   τὸν Ἀπόλλωνα ἀττικίζειν δωρίζειν;     τὴν αὐτὴν εἶναι διάλεκτον ἀνθρώπων
[10, 24]   ὀλίγ´ ἄττα· ὥσπερ οἱ δύο     τρία Περσικὰ εἰδότες ῥήματα
[10, 5]   πλείους ὑπὸ κυνῶν βλαβῆναι πονηρῶν     ὑπ´ ἀνθρώπων; ὑπὸ μέν γε
[10, 14]   κακὰ πεπόνθασιν ἄνθρωποι ὑπὸ ἀργυρίου     ὑπὸ πενίας, ἄλλως τε καὶ
[10, 21]   γενέσθαι εἰκὸς ἀπὸ τῶν μειζόνων.     οὖν δοκεῖ σοι ὁμοία εἶναι
[10, 31]   του λέγοντος ὅτι Σφὶγξ     ἀμαθία ἐστίν. ταύτην οὖν καὶ
[10, 21]   τῇ ἵππου; Πόθεν; Τί δέ;     ἀνθρώπου τῇ θεοῦ; Ἀλλ´ οὐδὲ
[10, 7]   τρέφων καὶ ποιῶν ὅτι κάκιστον;     γὰρ ἀργία καὶ τὸ σχολὴν
[10, 20]   καὶ τοὺς ἐμπλέοντας; τί δέ;     δόρατος χρῆσις ἀσπίδος συμφέρει
[10, 21]   οὖν δοκεῖ σοι ὁμοία εἶναι     ὄνου χρῆσις τῇ ἵππου; Πόθεν;
[10, 11]   οὖν χεὶρ ἀσθενεστέρα ἐστὶν     πλείονας δακτύλους ἔχουσα τῶν φύσει
[10, 31]   δὲ ἤκουσά του λέγοντος ὅτι     Σφὶγξ ἀμαθία ἐστίν. ταύτην
[10, 31]   ὅτι ἄνθρωπον αὐτὸν ἐκέλευσε γνῶναι     Σφίγξ; δὲ ἄνθρωπον μὲν
[10, 10]   οὐκ οἶσθα ὅτι τὸ σῶμα     φύσις ἑκάστῳ ἐποίησεν ἱκανὸν εἶναι
[10, 11]   ἄριστον καὶ ὑγιέστατον. ὥσπερ οὖν     χεὶρ ἀσθενεστέρα ἐστὶν πλείονας
[10, 29]   μὲν πᾶσιν ἐποίησε φανερόν, ἔπειτα  ἠγανάκτει   καὶ ἐβόα μεγάλα, ὅτι τῶν
[10, 3]   ἡγεῖτο πονηρόν· εἰ γὰρ ἀγαθὸν  ἡγεῖτο,   οὐκ ἄν ποτε ἀπέλιπεν. Ἴσως,
[10, 3]   ἀδικούμενος, πρὸς δὲ καὶ γενόμενος  ἡγεῖτο   πονηρόν· εἰ γὰρ ἀγαθὸν ἡγεῖτο,
[10, 31]   ἀνοίας, τὸν δὲ Οἰδίποδα, σοφώτατον  ἡγησάμενον   αὑτὸν εἶναι καὶ διαπεφευγέναι τὴν
[10, 9]   τι ὑπὸ ἀκρατείας, τὸ δὲ  ἡγούμενα,   εἴ τι πάθοι, τοὺς δεσπότας
[10, 4]   ἐκεῖνος μέν, ἔφη, σὲ πονηρὸν  ἡγούμενος   ἔφυγεν, ἵνα μὴ βλάπτηται ὑπὸ
[10, 4]   καίτοι κύνα μὲν οὐδεὶς κακὸν  ἡγούμενος   ζητεῖ ἀποδράντα, οἱ δὲ καὶ
[10, 26]   Κροῖσον ἀκήκοας τὸν Λυδόν, ὃς  ἡγούμενος   πείθεσθαι τῷ θεῷ παντὸς μᾶλλον
[10, 23]   τῶν χρησμῶν ἐστιν καὶ πολλοὺς  ἤδη   ἐξηπάτηκεν. ~Ὁμήρῳ μὲν οὖν ἀσφαλὲς
[10, 27]   φρονήσας, ἐὰν δοκῇ σοι, τότε  ἤδη   μαντεύσῃ. ~ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαί
[10, 22]   ἔχοι αὑτῷ χρῆσθαι; Δοκεῖ μοι.  Ἤδη   οὖν ἀκήκοας τὸ ἐν Δελφοῖς
[10, 7]   ἐμοὶ ἀκολουθῶν. ~Ἔπειτα, ἔφη, οὐδὲν  ἠδίκεις   αὐτὸν ἀργὸν ὄντα καὶ ἀμαθῆ
[10, 16]   ἀνθρώπων ἀλυπότερον, πρὸς δὲ καὶ  ἥδιον,   καὶ μᾶλλον ὑγιαίνει καὶ πλέον
[10, 31]   ὀνόματος, ὅτι Σωκράτης. ἐγὼ δὲ  ἤκουσά   του λέγοντος ὅτι Σφὶγξ
[10, 30]   δὲ τούτοις ἐτύφλωσεν αὑτόν· ἔπειτα  ἠλᾶτο   τετυφλωμένος, ὥσπερ οὐ δυνάμενος βλέπων
[10, 29]   ὅτι εἰς Δελφοὺς μὲν οὐκ  ἦλθε   μαντευσόμενος, τῷ δὲ Τειρεσίᾳ συμβαλὼν
[10, 21]   ἀκούοντα ὧν χρὴ καταδῦσαι τὸν  ἥλιον   βαδίζοντα μάτην; ὁμοίως δ´
[10, 20]   Διόγενες· ἀλλὰ καταδύεις τὸν  ἥλιον   περὶ πάντων ἐπερωτῶν. ~Καὶ πότερον
[10, 28]   ἐπιστάμενος, οὐδ´ ἂν κατὰ τὴν  ἡμέραν   ἑκάστην τὸν Ἀπόλλω ἐνοχλῇς καὶ
[10, 24]   ἐξηπάτηκεν. ~Ὁμήρῳ μὲν οὖν ἀσφαλὲς  ἦν   ἴσως πορεύεσθαι παρὰ τὸν Ἀπόλλω
[10, 25]   ἐκτιθέναι γεννήσαντα. ~οὕτω δὲ ἀνόητος  ἦν   Λάϊος ὥστε ἀμφότερα παρακοῦσαι
[10, 2]   ζητεῖς τὸν παῖδα; οὐκ  ἦν   πονηρός; ~Πάντων γε, ἔφη, μάλιστα·
[10, 12]   ἔχεις, τότε μὲν οὐκ ἂν  ἠξίου   σε θεραπεύειν, ὁρῶσα οἰκέτην ἔνδον
[10, 24]   ἐπισταμένῳ τὰς φωνάς, εἴπερ ἁπάσας  ἠπίστατο,   ἀλλὰ μὴ ὀλίγ´ ἄττα· ὥσπερ
[10, 1]   ὁδὸν ἑνὶ τῶν γνωρίμων, καὶ  ἤρετο   ποῖ ἄπεισιν, οὐχ ὥσπερ οἱ
[10, 12]   καὶ νῦν μὲν ὅταν αὐτὸς  ᾖς   ἐν τῇ οἰκίᾳ, οὐ φροντίζεις
[10, 12]   ἐνοχλεῖν σε ἔμελλεν· νῦν δὲ  ἧττον   μὲν αὐτὴ ἀργήσει, μᾶλλον δὲ
[10, 2]   οὐ δοκεῖ σοι τοῦτο ἐκείνου  ἧττον   χαλεπὸν καὶ ἐλάττονα ἔχειν κίνδυνον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/11/2007