Livre, chapitre |
[3, 10] |
φιλοτιμία
φιλομάθεια·
ἑκάτερος
γὰρ
τούτων
|
χαίρει, |
οὗ
φιλητικός
ἐστιν,
οὐδὲν
πάσχοντος |
[3, 11] |
τὰ
βρώματα,
καὶ
τοῖς
μὲν
|
χαίρει |
τοῖς
δ´
οὔ·
εἰ
δέ |
[3, 10] |
βρωμάτων
ὀσμαῖς·
τὸ
δὲ
τοιούτοις
|
χαίρειν |
ἀκολάστου·
τούτῳ
γὰρ
ἐπιθυμήματα
ταῦτα. |
[3, 10] |
διὰ
τῆς
φωνῆς
ᾔσθετο,
καὶ
|
χαίρειν |
δὴ
ταύτῃ
φαίνεται·
ὁμοίως
δ´ |
[3, 10] |
ᾗ
ζῷα.
τὸ
δὴ
τοιούτοις
|
χαίρειν
|
καὶ
μάλιστα
ἀγαπᾶν
θηριῶδες.
καὶ |
[3, 10] |
ἂν
εἶναι
καὶ
ὡς
δεῖ
|
χαίρειν |
καὶ
τούτοις,
καὶ
καθ´
ὑπερβολὴν |
[3, 11] |
γὰρ
φιλοτοιούτων
λεγομένων
ἢ
τῷ
|
χαίρειν |
οἷς
μὴ
δεῖ,
ἢ
τῷ |
[3, 11] |
γάρ)
καὶ
εἴ
τισι
δεῖ
|
χαίρειν |
τῶν
τοιούτων,
μᾶλλον
ἢ
δεῖ
|
[3, 10] |
τὴν
ἀκοήν·
τοὺς
γὰρ
ὑπερβεβλημένως
|
χαίροντας |
μέλεσιν
ἢ
ὑποκρίσει
οὐθεὶς
ἀκολάστους |
[3, 10] |
πλὴν
κατὰ
συμβεβηκός·
τοὺς
γὰρ
|
χαίροντας |
μήλων
ἢ
ῥόδων
ἢ
θυμιαμάτων |
[3, 10] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους,
ὅταν
πεινῶσι,
|
χαίροντας |
ταῖς
τῶν
βρωμάτων
ὀσμαῖς·
τὸ |
[3, 11] |
ἡδονὰς
καὶ
ἧττον
ἢ
δεῖ
|
χαίροντες |
οὐ
πάνυ
γίνονται·
οὐ
γὰρ
|
[3, 10] |
δὲ
οὐδὲ
ταύτας·
οἱ
γὰρ
|
χαίροντες |
τοῖς
διὰ
τῆς
ὄψεως,
οἷον |
[3, 10] |
μᾶλλον
τοὺς
μύρων
ἢ
ὄψων·
|
χαίρουσι |
γὰρ
τούτοις
οἱ
ἀκόλαστοι,
ὅτι
|
[3, 10] |
ὄψα
ἀρτύοντες·
οὐ
πάνυ
δὲ
|
χαίρουσι |
τούτοις,
ἢ
οὐχ
οἵ
γε |
[3, 10] |
ὀσμαῖς
τῶν
λαγωῶν
αἱ
κύνες
|
χαίρουσιν |
ἀλλὰ
τῇ
βρώσει,
τὴν
δ´ |
[3, 11] |
οἱ
ἀκόλαστοι
ὑπερβάλλουσιν·
καὶ
γὰρ
|
χαίρουσιν |
ἐνίοις
οἷς
οὐ
δεῖ
(μισητὰ
|
[3, 11] |
καὶ
ἢ
ὡς
οἱ
πολλοὶ
|
χαίρουσιν. |
ἡ
μὲν
οὖν
περὶ
τὰς |
[3, 5] |
ἃ
δεῖ
ἐπίστασθαι
καὶ
μὴ
|
χαλεπά |
ἐστι,
κολάζουσιν,
ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[3, 1] |
τὰ
ἀναγκάσαντα
μητροκτονῆσαι.
ἔστι
δὲ
|
χαλεπὸν |
ἐνίοτε
διακρῖναι
ποῖον
ἀντὶ
ποίου |
[3, 10] |
εἰρήσθω·
τί
δ´
ἐστίν,
οὐ
|
χαλεπὸν |
τύπῳ
γε
περιλαβεῖν
ἐκ
τῶν |
[3, 9] |
ἡ
ἀνδρεία,
καὶ
δικαίως
ἐπαινεῖται·
|
χαλεπώτερον |
γὰρ
τὰ
λυπηρὰ
ὑπομένειν
ἢ |
[3, 1] |
ἀντὶ
τίνος
ὑπομενετέον,
ἔτι
δὲ
|
χαλεπώτερον |
ἐμμεῖναι
τοῖς
γνωσθεῖσιν·
ὡς
γὰρ |
[3, 1] |
εἴη
αὐτῷ
βίαια·
τούτων
γὰρ
|
χάριν |
πάντες
πάντα
πράττουσιν.
καὶ
οἱ
|
[3, 1] |
καὶ
περὶ
τὰς
ἐν
τοῖς
|
χειμῶσιν |
ἐκβολάς·
ἁπλῶς
μὲν
γὰρ
οὐδεὶς |
[3, 1] |
ἀκουσίως
πράττει.
ἴσως
οὖν
οὐ
|
χεῖρον |
διορίσαι
αὐτά,
τίνα
καὶ
πόσα |
[3, 8] |
εἰσὶν
οὐ
πόρρω
τῶν
εὐελπίδων,
|
χείρους |
δ´
ὅσῳ
ἀξίωμα
οὐδὲν
ἔχουσιν, |
[3, 8] |
τῶν
ἀρχόντων
ἀναγκαζομένους
εἰς
ταὐτό·
|
χείρους |
δ´,
ὅσῳ
οὐ
δι´
αἰδῶ |
[3, 3] |
τὰ
ὄργανα
ὁτὲ
δ´
ἡ
|
χρεία |
αὐτῶν·
ὁμοίως
δὲ
καὶ
ἐν |
[3, 10] |
λέγομεν,
οὐδὲ
τοὺς
λυπουμένους
ἐπὶ
|
χρήμασιν |
ἢ
φίλοις.
περὶ
δὲ
τὰς |
[3, 3] |
περὶ
τῶν
κατ´
ἰατρικὴν
καὶ
|
χρηματιστικήν, |
καὶ
περὶ
κυβερνητικὴν
μᾶλλον
ἢ |
[3, 6] |
ὄντες
ἐλευθέριοί
εἰσι
καὶ
πρὸς
|
χρημάτων |
ἀποβολὴν
εὐθαρσῶς
ἔχουσιν.
οὐδὲ
δὴ |
[3, 3] |
ἀδυνάτῳ
ἐντύχωσιν,
ἀφίστανται,
οἷον
εἰ
|
χρημάτων |
δεῖ,
ταῦτα
δὲ
μὴ
οἷόν |
[3, 5] |
ἦν
οὕτως
ἢ
μὴ
οὕτω
|
χρήσασθαι, |
διὰ
τοῦτο
ἑκούσιοι.
Ἀναλαβόντες
δὲ |
[3, 10] |
γεύσει
ἐπὶ
μικρὸν
ἢ
οὐθὲν
|
χρῆσθαι· |
τῆς
γὰρ
γεύσεώς
ἐστιν
ἡ
|
[3, 8] |
δύνανται
ἐκ
τῆς
ἐμπειρίας,
δυνάμενοι
|
χρῆσθαι |
τοῖς
ὅπλοις
καὶ
τοιαῦτα
ἔχοντες |
[3, 1] |
διορίσαι
τοῖς
περὶ
ἀρετῆς
ἐπισκοποῦσι,
|
χρήσιμον |
δὲ
καὶ
τοῖς
νομοθετοῦσι
πρός |
[3, 8] |
δέ.
διὸ
καὶ
μένουσί
τινα
|
χρόνον· |
οἱ
δ´
ἠπατημένοι,
ἐὰν
γνῶσιν |
[3, 10] |
τοῖς
διὰ
τῆς
ὄψεως,
οἷον
|
χρώμασι |
καὶ
σχήμασι
καὶ
γραφῇ,
οὔτε |
[3, 10] |
γεύσεώς
ἐστιν
ἡ
κρίσις
τῶν
|
χυμῶν, |
ὅπερ
ποιοῦσιν
οἱ
τοὺς
οἴνους |