Alphabétiquement     [«   »]
εἰκόνες 1
εἰληφέναι 1
εἰληφὸς 1
εἶναι 82
εἶναί 1
εἴπερ 7
εἴποι 1
Fréquences     [«    »]
75 ἐν
66
64 τὴν
82 εἶναι
136 δὲ
168 τὸ
284 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PLOTIN, Les Ennéades, IV, livre VII

εἶναι


Ennéade, livre, chap.
[4, 7, 11]   αὐτὸ ἐκεῖνο ἀναγκασθήσονται ὁμολογεῖν ἀθάνατον  εἶναι,   ἄδεκτον ὂν τοῦ ἐναντίου
[4, 7, 7]   πρὸς τῷ ἄνωθεν, καὶ πολλὰς  εἶναι   ἀλγηδόνας, τό τε ἡγεμονοῦν μὴ
[4, 7, 8]   ὕλῃ εἰδῶν τὰς νοήσεις φήσουσιν  εἶναι,   ἀλλὰ χωριζομένων γε τῶν σωμάτων
[4, 7, 8]   Δεῖ ἄρα μηδὲ αὐτὴν σῶμα  εἶναι.   Ἀμέγεθες δέ, οἶμαι, καὶ τὸ
[4, 7, 12]   τούτων οἷόν τε φθείρεσθαι, ἄφθαρτον  εἶναι   ἀνάγκη. ~Πῶς οὖν τοῦ νοητοῦ
[4, 7, 8]   ταύτας τὰς δυνάμεις περὶ ψυχὴν  εἶναι   ἀξιοῦμεν, ἀλλὰ τὸ νοεῖν, τὸ
[4, 7, 10]   ἀλλ´ ἀνάγκη θεῖον τὸ τοιοῦτον  εἶναι,   ἅτε θείων μετὸν αὐτῷ διὰ
[4, 7, 3]   ὕλης, ἀλλ´ οὐκ οὐσίαν φήσουσιν  εἶναι,   ἀφ´ οὗ τὸ πάθημα καὶ
[4, 7, 6]   Δεῖ τοίνυν τοῦτο ὥσπερ κέντρον  εἶναι,   γραμμὰς δὲ συμβαλλούσας ἐκ περιφερείας
[4, 7, 10]   μὲν εἶναι, ποτὲ δὲ οὐκ  εἶναι   δεήσει. Ὡς καὶ τὸ λευκόν,
[4, 7, 8]   καὶ ἐν ἔσται τοιοῦτον  εἶναι·   δεῖ ἄρα μὴ σῶμα εἶναι.
[4, 7, 10]   εἶναι, ἣν ἀνώλεθρον καὶ ἀθάνατον  εἶναι   δεῖ ἐξ ἀνάγκης, ἅτε ἀρχὴν
[4, 7, 5]   εἶναι ὑπερβέβηκεν, ἄποσον δὲ αὐτὸ  εἶναι   δεῖ ἐξ ἀνάγκης; Οὕτω γὰρ
[4, 7, 10]   λίθον ξύλον, ἀλλὰ ζῶν  εἶναι   δεῖ, καὶ ζωῇ καθαρᾷ κεχρῆσθαι,
[4, 7, 14]   σωμάτων, ἀνάγκη καὶ ταύτας ἀθανάτους  εἶναι.   Εἰ δὲ ἔστιν ἄλλο τι
[4, 7, 8]   ὀλίγον δρᾶν δυναμένας ὄγκους μικροὺς  εἶναι.   Εἰ δὲ μεγάλων μὲν ὄγκων
[4, 7, 10]   τοῦτον τὸν τρόπον ἀνάγκη  εἶναι,   εἰ δεῖ τῷ ὀνόματι τούτῳ
[4, 7, 7]   ἄλλην τὴν αἴσθησιν τοῦ δευτέρου  εἶναι,   εἰ κατὰ διάδοσιν αἴσθησις,
[4, 7, 10]   ψυχὴν μηδὲ νοῦν μηδὲ θεὸν  εἶναι.   Εἰ τὸ δυνάμει, μὴ ὄντος
[4, 7, 12]   τὸ λυόμενον σύνθεσιν εἰς τὸ  εἶναι   εἰληφὸς ταύτῃ διαλύεσθαι πέφυκεν,
[4, 7, 6]   δι´ ἀκοῆς, ἕν τι δεῖ  εἶναι,   εἰς ἄμφω. πῶς
[4, 7, 6]   περαίνειν, καὶ τοιοῦτον τὸ ἀντιλαμβανόμενον  εἶναι,   ἓν ὂν ὄντως. Εἰ δὲ
[4, 7, 8]   μὴ σῶμα αὐτὸ τὸ νοῆσον  εἶναι.   Ἔτι εἰ αἰσθητῶν μὲν
[4, 7, 10]   τῷ εἶδος εἶναί τινος τὸ  εἶναι   ἔχει, ἀλλ´ ἔστιν οὐσία οὐ
[4, 7, 3]   πνεύματι σκεδαστοτάτῳ καὶ τὸ ἑνὶ  εἶναι   ἔχοντι οὐ παρ´ αὐτοῦ. Πῶς
[4, 7, 5]   αὐτῷ δὲ ἀμοίρῳ τοῦ αὔξειν  εἶναι,   ὅσον παραληφθείη ἂν ἐν
[4, 7, 10]   τὸ λευκὸν μετὰ τοῦ λευκὸν  εἶναι,   ἦν ἂν ἀεί· ἀλλὰ μόνον
[4, 7, 10]   δεῖ τινα φύσιν πρώτως ζῶσαν  εἶναι,   ἣν ἀνώλεθρον καὶ ἀθάνατον εἶναι
[4, 7, 6]   πρόσθεν, ἀδύνατον τὴν ψυχὴν σῶμα  εἶναι.   ~Ἴδοι δ´ ἄν τις καὶ
[4, 7, 9]   ἂν θάτερον, καὶ θάτερον  εἶναι,   ἴσον ὄγκων ἀμφοτέρων καὶ τόπον
[4, 7, 10]   ποιεῖ ἐν γνώσει τῶν ἀρίστων  εἶναι,   καὶ αἱ ἐπιστῆμαι ἔνδον οὖσαι
[4, 7, 12]   σώματός τε αὐτῇ δίδωσι τὸ  εἶναι   καὶ ἀιδίοις ἐπιστήμαις κεχρημένην ἀίδιον
[4, 7, 14]   ζώσης φύσεως δεῖ καὶ ταύτην  εἶναι   καὶ αὐτὴν οὖσαν ζωῆς τοῖς
[4, 7, 8]   εἶναι, καὶ πᾶν σῶμα ποσὸν  εἶναι,   καὶ ἔτι οὐ πᾶν σῶμα
[4, 7, 8]   πάλιν μένοι. Δεῖ ἄρα ἀιδίων  εἶναι   καὶ μενόντων, οἷα καὶ τὰ
[4, 7, 8]   γὰρ ἕτερον ποιότητα καὶ ποσότητα  εἶναι,   καὶ πᾶν σῶμα ποσὸν εἶναι,
[4, 7, 2]   ἔστι. Καὶ οἷς γε δοκεῖ  εἶναι   καὶ στοιχεῖα τούτων ἕτερα, σώματα,
[4, 7, 10]   ἂν ψυχὴ ἑτέρα, ὥστε πολλὰς  εἶναι,   καὶ τὸ δὴ μέγιστον, ὡς
[4, 7, 5]   ἐν πλείοσι τὸ αὐτὸ ὅλον  εἶναι   καὶ τὸ μέρος ὅπερ τὸ
[4, 7, 6]   αἰσθάνεσθαί τινος, ἓν αὐτὸ δεῖ  εἶναι   καὶ τῷ αὐτῷ παντὸς ἀντιλαμβάνεσθαι,
[4, 7, 10]   φασί γε προτέραν φύσιν ψυχῆς  εἶναι   κατὰ συντυχίας τὰς ἔξω γιγνομένης.
[4, 7, 4]   δεῖ τι πρὸ τῶν σωμάτων  εἶναι   κρεῖττον αὐτῶν ψυχῆς εἶδος, ἔννουν
[4, 7, 10]   τὸ ἐν σώματι ἱδρῦσθαι τὸ  εἶναι   λαμβάνουσα, ἀλλ´ οὖσα πρὶν καὶ
[4, 7, 4]   συμβήσεται αὐτοῖς οὐδὲ ἄλλο οὐδὲν  εἶναι   λέγειν τὴν ὕλην καὶ
[4, 7, 10]   οὐκ οὐσία, πᾶν τὸ σωματικὸν  εἶναι   λέγοιτ´ ἄν, γινόμενον καὶ ἀπολλύμενον,
[4, 7, 5]   φήσουσιν οἱ τὴν ψυχὴν σῶμα  εἶναι   λέγοντες; Πρῶτον μὲν περὶ ἑκάστου
[4, 7, 8]   προσγενόμενα λόγους ἀύλους καὶ ἀσωμάτους  εἶναι;   Μή, διότι πνεύματος αἵματος
[4, 7, 10]   τῆς ψυχῆς αὐτοῖς πάντη ἀθάνατον  εἶναι.   Νῦν δὲ πολλαχοῦ λελωβημένην τὴν
[4, 7, 10]   τρόπον ᾠήθησαν αὐτὸ τοιοῦτόν τι  εἶναι   οἷον καὶ περὶ χορδὰς
[4, 7, 10]   ἑαυτὸν ἰδέτω καὶ πιστεύσει ἀθάνατος  εἶναι,   ὅταν ἑαυτὸν θεάσηται ἐν τῷ
[4, 7, 8]   εἶναι· δεῖ ἄρα μὴ σῶμα  εἶναι.   Οὐ γὰρ μένει, ἀλλὰ ῥεῖ
[4, 7, 3]   οὐσίαν φήσουσι τὸ εἶδος τοῦτο  εἶναι,   οὐ τὸ συναμφότερον, θάτερον δὲ
[4, 7, 8]   Οὐ γὰρ ἔστιν ἄνευ τούτων  εἶναι,   οὐδ´ ἄνευ πολλῶν ἄλλων, ὧν
[4, 7, 2]   ἕτερα, σώματα, οὐ ψυχαί, ἐλέχθησαν  εἶναι   οὐδὲ ζωὴν ἔχοντα. Εἰ δὲ
[4, 7, 12]   ἐπιστήμαις κεχρημένην ἀίδιον καὶ αὐτὴν  εἶναι.   Πᾶν τε τὸ λυόμενον σύνθεσιν
[4, 7, 10]   παρ´ αὐτῆς ἔχουσα τὸ  εἶναι,   πᾶν τὸ ὄντως ὄν,
[4, 7, 7]   ὄντος, ἄλλου παθόντος ἄλλου γνῶσιν  εἶναι   παντὸς γὰρ μεγέθους τὸ μὲν
[4, 7, 10]   τις αὐτὸν ἐφ´ ἑαυτοῦ ἐῴη  εἶναι.   ~Περὶ τοιούτου χρήματος τίς ἂν
[4, 7, 10]   προσηγορίαν, αὐτὸ οὐ ποτὲ μὲν  εἶναι,   ποτὲ δὲ οὐκ εἶναι δεήσει.
[4, 7, 8]   καὶ καλῷ ἐν τύποις πνεύματι  εἶναι   προσήκοι ἄν· σωφρονεῖν δὲ τί
[4, 7, 8]   ἕτερον οὖσαν ποσοῦ ἕτερον σώματος  εἶναι.   Πῶς γὰρ μὴ ποσὸν οὖσα
[4, 7, 4]   φαίνεται ἀδύνατον ὂν τὴν ψυχὴν  εἶναι   σῶμα ὁτιοῦν. γὰρ θερμόν
[4, 7, 8]   δὲ ὕλην μὲν τὴν αὐτὴν  εἶναι   σῶμα, ὥς φασιν, οὖσαν, διάφορα
[4, 7, 12]   οἷον τὴν τοῦ παντὸς ἀθάνατον  εἶναι,   τὴν δ´ ἡμετέραν μή, λεκτέον
[4, 7, 10]   τῆς ψυχῆς ταύτης ἄλλην ψυχὴν  εἶναι   τὴν ποιοῦσαν τὴν ἁρμονίαν ταύτην,
[4, 7, 10]   μετὰ τοῦ ἀποκοπέντος ψυχῆς μόριον  εἶναι,   τήν τε ἐν τοῖς ὕπνοις
[4, 7, 10]   προσφυᾶ τὴν ἐντελέχειαν οὗ ἐστιν  εἶναι,   τὸ δ´ ἀληθές, μηδὲ ὕπνον
[4, 7, 5]   ποιήσαντος θερμὸν αὐτὸ ψυχρὸν  εἶναι.   Τὸ δὲ καὶ ἐν χρόνοις
[4, 7, 1]   τινὰ δοθὲν τοιοῦτον τὴν φύσιν  εἶναι.   Τὸ δὲ κυριώτατον καὶ αὐτὸς
[4, 7, 10]   ὅτι ἥν φαμεν ὄντως οὐσίαν  εἶναι.   Τὸ μὲν γὰρ γένεσις, ἀλλ´
[4, 7, 5]   ὥσπερ πᾶν ποσὸν ἀφαιρέσει τὸ  εἶναι   τὸ πρόσθεν ἠλλάξατο εἰ δέ
[4, 7, 2]   ταῦτα φήσουσι γίγνεσθαι. Δεῖ ἄρα  εἶναι   τὸ τάξον καὶ τὸ τῆς
[4, 7, 3]   ψυχὴν ἐντίθησι. Δεῖ ἄρα τι  εἶναι   τὸ χορηγὸν τῆς ζωῆς, εἴτε
[4, 7, 4]   κρείττονος μοίρας ἐν τοῖς οὖσιν  εἶναι,   τόπον δὲ ζητούσης εἰς τὸ
[4, 7, 7]   πανταχοῦ αὐτὸ ἑαυτῷ τὸ αὐτὸ  εἶναι.   Τοῦτο δὲ ἄλλῳ τινὶ τῶν
[4, 7, 9]   σωμάτων κρᾶσις οὐδὲν ἐνεργείᾳ ἐᾷ  εἶναι   τῶν κραθέντων, οὐδ´ ἂν
[4, 7, 5]   πλείω ἕκαστον μὴ τὸ αὐτὸ  εἶναι   τῶν μερῶν τῷ ὅλῳ, εἰ
[4, 7, 8]   πρώτας νοήσεις, ὅπερ ἀληθές ἐστιν,  εἶναι   τῶν πάντη σώματος καθαρωτάτων αὐτοεκάστου,
[4, 7, 5]   τῇ αὐτοῦ οὐσίᾳ τὸ ποσὸν  εἶναι   ὑπερβέβηκεν, ἄποσον δὲ αὐτὸ εἶναι
[4, 7, 10]   τοῦ θείου καὶ ἀιδίου παντὸς  εἶναι;   Φρόνησις γὰρ καὶ ἀρετὴ ἀληθὴς
[4, 7, 9]   ἀλλὰ δυνάμει μόνον ἀπολέσασα τὸ  εἶναι   ψυχή· ὥσπερ, εἰ γλυκὺ καὶ
[4, 7, 8]   ἔτι οὐ πᾶν σῶμα ποιὸν  εἶναι,   ὥσπερ τὴν ὕλην. Ταῦτα δὲ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/06/2010