Ennéade, livre, chap.
[4, 7, 6]	ἑνὸς ποικίλον οἷον πρόσωπον. Οὐ	γὰρ	ἄλλο μὲν ῥινός, ἄλλο δὲ
[4, 7, 8]	ὁ ποιῶν καὶ πόθεν; Οὕτω	γὰρ	ἂν ἐκεῖνο πάλιν μένοι. Δεῖ
[4, 7, 10]	οὔτε γινόμενον οὔτε ἀπολλύμενον. Πόθεν	γὰρ	ἂν καὶ γένοιτο, ἢ εἰς
[4, 7, 6]	ἕν ἐστι τὸ πᾶν· πῶς	γὰρ	ἂν καὶ διαιροῖτο; Οὐ γὰρ
[4, 7, 9]	ἀπείρου τῆς τομῆς οὔσης ὃ	γὰρ	ἂν λάβῃς σῶμα, διαιρετόν ἐστιν
[4, 7, 5]	εἶναι δεῖ ἐξ ἀνάγκης; Οὕτω	γὰρ	ἂν μένοι τὸ αὐτὸ τοῦ
[4, 7, 3]	αὐτῶν ψυχήν τις θεῖτο. Ταὐτὰ	γὰρ	ἂν πάθοι τοῖς ἄλλοις σώμασιν
[4, 7, 3]	ζωὴν ἔχειν οὐ φήσουσιν ὕλη	γὰρ	ἄποιον τὸ δὲ κατὰ τὸ
[4, 7, 10]	δέ τι, οἷον ἁρμονία; Τοῦτο	γὰρ	ἁρμονίαν τῶν ἀμφὶ Πυθαγόραν λεγόντων
[4, 7, 10]	ὅλῳ ὡς ἀχώριστος ἐντελέχεια. Καὶ	γὰρ	αὖ ἐστι πρὶν αὐξηθῆναι τὸ
[4, 7, 10]	ὄντως οὐσίαν εἶναι. Τὸ μὲν	γὰρ	γένεσις, ἀλλ´ οὐκ οὐσία, πᾶν
[4, 7, 10]	καὶ ὄντως ἐπιστῆμαί εἰσιν. Οὐ	γὰρ	δὴ ἔξω που δραμοῦσα ἡ
[4, 7, 3]	ὕλην ἐλήλυθε, λεκτέον αὐτοῖς. Οὐ	γὰρ	δὴ ἡ ὕλη αὐτὴν μορφοῖ
[4, 7, 8]	γίγνονται τοῦ νοῦ χωρίζοντος. Οὐ	γὰρ	δὴ μετὰ σαρκῶν ἢ ὅλως
[4, 7, 10]	ἅτε παρ´ ἑαυτῆς ἔχουσα. Οὐ	γὰρ	δὴ πάντα ἐπακτῷ ζωῇ χρῆται·
[4, 7, 6]	γὰρ ἂν καὶ διαιροῖτο; Οὐ	γὰρ	δὴ τὸ ἴσον τῷ ἴσῳ
[4, 7, 8]	σῶμα ἔσται τὸ νοῆσον· οὐ	γὰρ	δὴ τοῦ ὅλου χρεία πρὸς
[4, 7, 5]	αὐτοῦ τὴν αὔξην ἐργαζομένῳ; Καὶ	γὰρ	εἰ ἡ ψυχὴ σῶμα οὖσα
[4, 7, 14]	ὅθεν ἔχει τὴν ἀρχήν. Οὐδὲν	γὰρ	ἐκ τοῦ ὄντος ἀπολεῖται. ~Ἃ
[4, 7, 10]	αὐτῷ, καθ´ ὃν ἁρμόσει. Οὔτε	γὰρ	ἐκεῖ αἱ χορδαὶ παρ´ αὐτῶν
[4, 7, 6]	αἰσθητοῦ τὴν ἀντίληψιν ἴσχειν. Ἀλλὰ	γὰρ	ἕν ἐστι τὸ πᾶν· πῶς
[4, 7, 13]	ἔχων ἐκεῖ ἀεὶ μένει οὐ	γὰρ	ἔνι ὁρμὴ οὐδ´ ὄρεξις ὃ
[4, 7, 10]	ἡ περὶ χορδὰς ἁρμονία. Ὡς	γὰρ	ἐνταῦθα ἐντεταμένων τῶν χορδῶν ἐπιγίνεταί
[4, 7, 3]	ὃ οὐκέτ´ ἂν σῶμα· οὐ	γὰρ	ἐξ ὕλης καὶ τοῦτο, ἢ
[4, 7, 10]	οὐδὲ ἥξει εἰς ἐνέργειαν. Τί	γὰρ	ἔσται τὸ ἄγον μὴ ὄντος
[4, 7, 8]	ἀποθνῄσκει τὰ ζῷα, λεγόντων. Οὐ	γὰρ	ἔστιν ἄνευ τούτων εἶναι, οὐδ´
[4, 7, 8]	δύναται, ἐκ τῶνδε δῆλον. Ὁμολογήσουσι	γὰρ	ἕτερον ποιότητα καὶ ποσότητα εἶναι,
[4, 7, 10]	δὴ καὶ αὐτὸ ἄτοπον· πολλὰ	γὰρ	ζῷα ἐν θερμῷ γίγνεται καὶ
[4, 7, 2]	ὃ λέγουσι ψυχήν, ἀναλύειν. Ἐπεὶ	γὰρ	ζωὴ ψυχῇ πάρεστιν ἐξανάγκης, ἀνάγκη
[4, 7, 8]	καὶ αἱ ἄλλαι; Πνεῦμά τι	γὰρ	ἢ αἷμά τι ἂν τὸ
[4, 7, 10]	τοῦτο φαίνεται οὕτως ἔχον. Εἰ	γὰρ	ἡ ἀρχὴ παντὸς φυτοῦ περὶ
[4, 7, 4]	ψυχὴν εἶναι σῶμα ὁτιοῦν. Ἢ	γὰρ	θερμόν ἐστιν ἢ ψυχρόν, ἢ
[4, 7, 8]	χρεία πρὸς τὸ θίγειν· ἀρκεῖ	γὰρ	καθ´ ἕν τι. Εἰ μὲν
[4, 7, 2]	ζωὴν παρ´ αὐτοῦ ἔχον; Πῦρ	γὰρ	καὶ ἀὴρ καὶ ὕδωρ καὶ
[4, 7, 10]	καὶ ἀιδίου παντὸς εἶναι; Φρόνησις	γὰρ	καὶ ἀρετὴ ἀληθὴς θεῖα ὄντα
[4, 7, 11]	ὑποκειμένῃ τῷ πυρὶ ὕλῃ. Ταύτῃ	γὰρ	καὶ διαλύεται τὸ πῦρ. Ἡ
[4, 7, 6]	συναιρεθήσεται ὅπερ καὶ φαίνεται· συναιρεῖται	γὰρ	καὶ ἐν αὐταῖς ταῖς κόραις·
[4, 7, 9]	ἀπολείψει ὃ μὴ τέμῃ. Οὐ	γὰρ	κατὰ μεγάλα μέρη παραλλὰξ ἡ
[4, 7, 12]	αὐτοῖς τὴν αἰτίαν. Ἀρχή τε	γὰρ	κινήσεως ἑκατέρα, καὶ ζῇ παρ´
[4, 7, 7]	παθόντος ἄλλου γνῶσιν εἶναι παντὸς	γὰρ	μεγέθους τὸ μὲν ἄλλο, τὸ
[4, 7, 8]	ἄρα μὴ σῶμα εἶναι. Οὐ	γὰρ	μένει, ἀλλὰ ῥεῖ ἡ σώματος
[4, 7, 8]	ποσοῦ ἕτερον σώματος εἶναι. Πῶς	γὰρ	μὴ ποσὸν οὖσα σῶμα ἔσται,
[4, 7, 10]	ἐν τῷ καθαρῷ γεγενημένον. Ὄψεται	γὰρ	νοῦν ὁρῶντα οὐκ αἰσθητόν τι
[4, 7, 2]	τάξιν ἂν ἔχοι ψυχῆς. Οὐ	γὰρ	ὅ τι σύνθετον, ἀλλ´ οὐδὲ
[4, 7, 11]	οὐχ οἷόν τε ἀπολέσθαι· πῶς	γὰρ	οὐκ ἐπίκτητόν γε οὖσαν οὐδ´
[4, 7, 11]	γενομένην τὴν ψυχὴν ἀποδεῖξαι. Ἢ	γὰρ	οὐσία ἐστὶν ἡ ζωή, καὶ
[4, 7, 2]	μὲν ὂν πάντως ἀναλυτέον· σύνθετον	γὰρ	πᾶν γε σῶμα. Εἰ δὲ
[4, 7, 4]	τὸ λευκὸν λευκὸν ποιήσει. Οὐ	γὰρ	πυρὸς τὸ ψύχειν, οὐδὲ τοῦ
[4, 7, 3]	καὶ φερόμενον εἰκῆ ποιήσει; Τίς	γὰρ	τάξις ἐν πνεύματι δεομένῳ παρὰ
[4, 7, 3]	ἔχοντι οὐ παρ´ αὐτοῦ. Πῶς	γὰρ	τεμνομένων τῶν πάντων σωμάτων ᾡτινιοῦν
[4, 7, 8]	εἴη, δεικτέον ἐκ τῶνδε. Εἰ	γὰρ	τὸ αἰσθάνεσθαί ἐστι τὸ σώματι
[4, 7, 14]	τὴν ἐν τοῖς φυτοῖς· ἅπασαι	γὰρ	ὡρμήθησαν ἀπὸ τῆς αὐτῆς ἀρχῆς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2010