Ennéade, livre, chap. |
[4, 7, 1] |
μέρος
ἡμῶν
τοῦτο,
οὐ
τὸ
|
πᾶν |
ἀθάνατοι,
εἰ
δὲ
ὄργανον,
ἔδει |
[4, 7, 9] |
οὖν
διεληλυθὸς
πᾶν
τέμοι
κατὰ
|
πᾶν· |
ἀνάγκη
τοίνυν,
εἰ
καθ´
ὁτιοῦν |
[4, 7, 2] |
ὂν
πάντως
ἀναλυτέον·
σύνθετον
γὰρ
|
πᾶν |
γε
σῶμα.
Εἰ
δὲ
μὴ |
[4, 7, 4] |
φύσιν
δραστήριον;
Εἰ
οὖν
οὐ
|
πᾶν |
μὲν
πνεῦμα
ψυχή,
ὅτι
μυρία |
[4, 7, 12] |
τά
τε
οὐρανοῦ
ἐπέκεινα
καὶ
|
πᾶν |
ὅ
ἐστι
κατ´
οὐσίαν
ζητοῦσα |
[4, 7, 10] |
ταὐτὸν
δι´
ὅλου
πεπονθέναι
τὸ
|
πᾶν |
οὐ
διαφωνοῦν
ἑαυτῷ.
Αἰσθήσεις
δὲ |
[4, 7, 3] |
ᾡτινιοῦν
τις
ἀναθεὶς
τόδε
τὸ
|
πᾶν |
οὐκ
ἀνόητόν
τε
καὶ
φερόμενον |
[4, 7, 5] |
ᾖ
ψυχὴ
οὐκ
ἔσται,
ὥσπερ
|
πᾶν |
ποσὸν
ἀφαιρέσει
τὸ
εἶναι
τὸ |
[4, 7, 6] |
Ἀλλὰ
γὰρ
ἕν
ἐστι
τὸ
|
πᾶν· |
πῶς
γὰρ
ἂν
καὶ
διαιροῖτο; |
[4, 7, 8] |
καὶ
ἄνω
που
ἐλέγετο,
εἰ
|
πᾶν |
σῶμα
μεριζόμενον
καὶ
ὄγκος
πᾶς |
[4, 7, 8] |
ποσὸν
εἶναι,
καὶ
ἔτι
οὐ
|
πᾶν |
σῶμα
ποιὸν
εἶναι,
ὥσπερ
τὴν |
[4, 7, 8] |
ποιότητα
καὶ
ποσότητα
εἶναι,
καὶ
|
πᾶν |
σῶμα
ποσὸν
εἶναι,
καὶ
ἔτι |
[4, 7, 8] |
ποσὸν
οὖσα
σῶμα
ἔσται,
εἴπερ
|
πᾶν |
σῶμα
ποσόν;
Καὶ
μήν,
ὅπερ |
[4, 7, 9] |
τῷ
μείζονι
ἀλλ´
οὖν
διεληλυθὸς
|
πᾶν |
τέμοι
κατὰ
πᾶν·
ἀνάγκη
τοίνυν, |
[4, 7, 10] |
φυτοῦ
καὶ
ἐξ
ὀλίγου
ἐπὶ
|
πᾶν, |
τί
κωλύει
καὶ
ὅλως
χωρίζεσθαι; |
[4, 7, 10] |
παρ´
αὐτῆς
ἔχουσα
τὸ
εἶναι,
|
πᾶν |
τὸ
ὄντως
ὄν,
ὃ
οὔτε |
[4, 7, 10] |
γὰρ
γένεσις,
ἀλλ´
οὐκ
οὐσία,
|
πᾶν |
τὸ
σωματικὸν
εἶναι
λέγοιτ´
ἄν, |