Ennéade, livre, chap.
[4, 7, 8]	σώματος καταλαμβάνειν, ἢ ταὐτὸν ἔσται	τῷ	αἰσθάνεσθαι. Εἰ οὖν τὸ νοεῖν
[4, 7, 7]	τρίτην, ὅτι ἄλλο τὸ πρὸς	τῷ	ἄνωθεν, καὶ πολλὰς εἶναι ἀλγηδόνας,
[4, 7, 5]	εἰ μέλλει εἰς ἴσον ἰέναι	τῷ	αὐξομένῳ ὑπ´ αὐτῆς. Καὶ ἢ
[4, 7, 12]	αὑτῆς ἑκατέρα, καὶ τῶν αὐτῶν	τῷ	αὐτῷ ἐφάπτεται νοοῦσα τά τε
[4, 7, 13]	νοῦ, ἐνέργεια νοῦ μένοντος ἐν	τῷ	αὐτῷ καὶ διὰ ψυχῆς πάντα
[4, 7, 6]	ἓν αὐτὸ δεῖ εἶναι καὶ	τῷ	αὐτῷ παντὸς ἀντιλαμβάνεσθαι, καὶ εἰ
[4, 7, 5]	μέρους τῆς ψυχῆς τῆς ἐν	τῷ	αὐτῷ σώματι πότερον ἕκαστον ψυχήν,
[4, 7, 7]	τε ἡγεμονοῦν μὴ τοῦ πρὸς	τῷ	δακτύλῳ ἀλγήματος αἰσθάνεσθαι, ἀλλὰ τοῦ
[4, 7, 7]	ἑκάστην ἐκείνων μὴ τοῦ ἐν	τῷ	δακτύλῳ ἀλγήματος, ἀλλὰ τὴν μὲν
[4, 7, 7]	ἀλγήματος, ἀλλὰ τὴν μὲν ἐφεξῆς	τῷ	δακτύλῳ, ὅτι ὁ ταρσὸς ἀλγεῖ,
[4, 7, 4]	δ´ ἄλλα ποιεῖ, καὶ ἐν	τῷ	δὲ αὐτῷ τὰ ἐναντία, τὰ
[4, 7, 5]	ἂν ἐν ὕλης ὄγκῳ ὑπηρετοῦν	τῷ	δι´ αὐτοῦ τὴν αὔξην ἐργαζομένῳ;
[4, 7, 10]	εἰς ἄλλα ζῷα. Οὐκ ἄρα	τῷ	εἶδος εἶναί τινος τὸ εἶναι
[4, 7, 10]	ἐξ ἑαυτῆς κινουμένη, καὶ ζωὴν	τῷ	ἐμψύχῳ σώματι διδοῦσα, αὐτὴ δὲ
[4, 7, 7]	δάκτυλον ψυχικοῦ πνεύματος, μεταδόντος δὲ	τῷ	ἐφεξῆς καὶ τούτου ἄλλῳ, ἕως
[4, 7, 12]	καὶ ἁπλῆ ἐνεργείᾳ οὖσα ἐν	τῷ	ζῆν φύσις· οὐ τοίνυν ταύτῃ
[4, 7, 6]	οἷον τοῦ αὐτοῦ ἀπείρους ἐν	τῷ	ἡγεμονοῦντι ἡμῶν εἰκόνας. Καὶ μὴν
[4, 7, 6]	Οὐ γὰρ δὴ τὸ ἴσον	τῷ	ἴσῳ ἐφαρμόσει, ὅτι οὐκ ἴσον
[4, 7, 10]	ἐν τῷ νοητῷ καὶ ἐν	τῷ	καθαρῷ γεγενημένον. Ὄψεται γὰρ νοῦν
[4, 7, 9]	ἀδύνατον, τὸ ἔλαττον ἴσον γενέσθαι	τῷ	μείζονι ἀλλ´ οὖν διεληλυθὸς πᾶν
[4, 7, 8]	τὸ μὴ μέγεθος νοήσει καὶ	τῷ	μεριστῷ τὸ μὴ μεριστὸν νοήσει;
[4, 7, 4]	ὕλῃ μέν, ἄυλον δὲ αὐτὸ	τῷ	μὴ πάλιν αὖ συγκεῖσθαι ἐξ
[4, 7, 10]	εἶναι, ὅταν ἑαυτὸν θεάσηται ἐν	τῷ	νοητῷ καὶ ἐν τῷ καθαρῷ
[4, 7, 10]	ἀίδιον κατανοοῦντα, πάντα τὰ ἐν	τῷ	νοητῷ, κόσμον καὶ αὐτὸν νοητὸν
[4, 7, 13]	ἂν ὄρεξιν προσλάβῃ ἐφεξῆς ἐκείνῳ	τῷ	νῷ ὄν, τῇ προσθήκῃ τῆς
[4, 7, 10]	πρὶν αὐξηθῆναι τὸ φυτὸν ἐν	τῷ	ὀλίγῳ ὄγκῳ. Εἰ οὖν καὶ
[4, 7, 5]	τὸ αὐτὸ εἶναι τῶν μερῶν	τῷ	ὅλῳ, εἰ τὸ τοσόνδε μέγεθος
[4, 7, 5]	τὸ μέρος τὸ αὐτό ἐστι	τῷ	ὅλῳ, τοῦτο ἐν τῇ αὐτοῦ
[4, 7, 10]	συνεστάλη· οὐκ ἄρα ἦν ἐν	τῷ	ὅλῳ ὡς ἀχώριστος ἐντελέχεια. Καὶ
[4, 7, 10]	τρόπον ἀνάγκη εἶναι, εἰ δεῖ	τῷ	ὀνόματι τούτῳ χρῆσθαι. Οὐδ´ ἡ
[4, 7, 12]	ἐφάπτεται νοοῦσα τά τε ἐν	τῷ	οὐρανῷ τά τε οὐρανοῦ ἐπέκεινα
[4, 7, 10]	τοῖς τε ἄλλοις καὶ τῷδε	τῷ	παντὶ διὰ ψυχῆς σῳζομένῳ καὶ
[4, 7, 2]	οὖσιν ἄνευ ψυχῆς οὔσης ἐν	τῷ	παντί, εἴπερ λόγος προσελθὼν τῇ
[4, 7, 5]	προστιθέμενον, πῶς τοῦτο ψυχώσεται καὶ	τῷ	πρόσθεν ὁμογνωμονήσει καὶ ἓν ἔσται
[4, 7, 11]	οὐχ ὡς ἐπακτὸν ἡ θερμότης	τῷ	πυρί, ἀλλ´ ὅτι, εἰ καὶ
[4, 7, 11]	ἀλλ´ ὅτι, εἰ καὶ μὴ	τῷ	πυρί, ἀλλὰ τῇ ὑποκειμένῃ τῷ
[4, 7, 11]	οὐδ´ αὖ οὕτως ἔχουσαν, ὡς	τῷ	πυρὶ ἡ θερμότης πάρεστι; Λέγω
[4, 7, 11]	τῷ πυρί, ἀλλὰ τῇ ὑποκειμένῃ	τῷ	πυρὶ ὕλῃ. Ταύτῃ γὰρ καὶ
[4, 7, 10]	λέγεται· τὴν ψυχήν φασιν ἐν	τῷ	συνθέτῳ εἴδους τάξιν ὡς πρὸς
[4, 7, 14]	τὴν ἀνθρώπου ψυχὴν τριμερῆ οὖσαν	τῷ	συνθέτῳ λυθήσεσθαι λέγεται〉 καὶ ἡμεῖς
[4, 7, 5]	μέχρι τοσούτου μέτρου, πόθεν ἂν	τῷ	σώματι αὐτῷ γένοιτο, ᾧ προσήκει
[4, 7, 10]	καθόσον οἷόν τε μὴ κοινωνοῦσαν	τῷ	σώματι. Ἥτις καὶ δῆλον ποιεῖ,
[4, 7, 10]	μὲν ἄρχει τε καὶ ἐπιστατεῖ	τῷ	σώματι καὶ μάχεται πολλαχῇ, ἁρμονία
[4, 7, 8]	τὴν ψυχὴν σώματος αὐτὴν ἐν	τῷ	τοιούτῳ χωρίσαι. Δεῖ ἄρα μηδὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2010