Ennéade, livre, chap.
[4, 7, 10]	οὐδὲ τοῦτο φαίνεται οὕτως ἔχον.	Εἰ	γὰρ ἡ ἀρχὴ παντὸς φυτοῦ
[4, 7, 8]	ὁτιοῦν εἴη, δεικτέον ἐκ τῶνδε.	Εἰ	γὰρ τὸ αἰσθάνεσθαί ἐστι τὸ
[4, 7, 10]	ὄντος ἑτέρου παρ´ αὐτὸ προτέρου;	Εἰ	δ´ αὑτὸ ἄξει εἰς ἐνέργειαν,
[4, 7, 10]	τὴν πρὸς αὐτὸ ὁμοιότητα ἀτενίσας.	Εἰ	δ´ ἡ κάθαρσις ποιεῖ ἐν
[4, 7, 8]	οἷα καὶ τὰ ἐν γεωμετρίᾳ.	Εἰ	δὲ ἀιδίων καὶ μενόντων, οὐ
[4, 7, 9]	τοῦ σώματος γεγονέναι, ὅπερ ἀδύνατον.	Εἰ	δέ, ἀπείρου τῆς τομῆς οὔσης
[4, 7, 5]	πῶς εἰσιούσης, καὶ πῶς προστιθεμένης;	Εἰ	δὲ ἄψυχον τὸ προστιθέμενον, πῶς
[4, 7, 6]	ἀντιλαμβανόμενον εἶναι, ἓν ὂν ὄντως.	Εἰ	δὲ διεστὼς τοῦτο γένοιτο, καὶ
[4, 7, 5]	μέρος ὅπερ τὸ ὅλον ὑπάρχειν.	Εἰ	δὲ ἕκαστον τῶν μερῶν οὐ
[4, 7, 6]	ἀπολοῦνται· ὥστε οὐδὲν ἔσται μνημονεύειν.	Εἰ	δὲ ἔστι τὸ μνημονεύειν καὶ
[4, 7, 1]	~Περὶ ἀθανασίας ψυχῆς.	~Εἰ	δέ ἐστιν ἀθάνατος ἕκαστος ἡμῶν,
[4, 7, 14]	ἀνάγκη καὶ ταύτας ἀθανάτους εἶναι.	Εἰ	δὲ ἔστιν ἄλλο τι εἶδος
[4, 7, 9]	τοῖς ἄλλοις σώμασιν ἡ κρᾶσις.	Εἰ	δὲ ἡ τῶν σωμάτων κρᾶσις
[4, 7, 5]	ἀγνοίᾳ ἔσται ὧν ἡ ἑτέρα;	Εἰ	δὲ καί, ὥσπερ ὁ ἄλλος
[4, 7, 8]	δρᾶν δυναμένας ὄγκους μικροὺς εἶναι.	Εἰ	δὲ μεγάλων μὲν ὄγκων μικραί,
[4, 7, 2]	σύνθετον γὰρ πᾶν γε σῶμα.	Εἰ	δὲ μὴ σῶμα εἴη, ἀλλὰ
[4, 7, 4]	ταῦτα ἐν ψυχῆς δυνάμεσιν ἱδρῦσθαι.	Εἰ	δὲ μηδὲν παρὰ τὸ πνεῦμα
[4, 7, 2]	ἐλέχθησαν εἶναι οὐδὲ ζωὴν ἔχοντα.	Εἰ	δὲ μηδενὸς αὐτῶν ζωὴν ἔχοντος
[4, 7, 10]	γεννήσει. Τίς οὖν οὐσία αὐτῆς;	Εἰ	δὲ μήτε σῶμα, μήτε πάθος
[4, 7, 6]	τῶν μορίων ἔσται; Ἀλλὰ ἀδύνατον.	Εἰ	δὲ ὁτιοῦν παντὸς αἰσθήσεται, εἰς
[4, 7, 3]	πάλιν τὸν αὐτὸν τρόπον ἀναλύσομεν.	Εἰ	δὲ πάθημα τῆς ὕλης, ἀλλ´
[4, 7, 8]	ῥεῖ ἡ σώματος φύσις πᾶσα.	{Εἰ	δὲ τὰς τῶν σωμάτων ποιήσεις
[4, 7, 14]	αὗται καὶ ἀμερεῖς καὶ οὐσίαι.	Εἰ	δὲ τὴν ἀνθρώπου ψυχὴν τριμερῆ
[4, 7, 3]	προσέλθοι λόγος ἢ παρὰ ψυχῆς.	~Εἰ	δέ τις μὴ οὕτως, ἀλλὰ
[4, 7, 8]	Ἢ μέρει τινὶ ἀμερεῖ αὐτοῦ.	Εἰ	δὲ τοῦτο, οὐ σῶμα ἔσται
[4, 7, 8]	καθαρὸν ὂν ἢ γιγνόμενον γινώσκειν.	Εἰ	δὲ τῶν ἐν ὕλῃ εἰδῶν
[4, 7, 5]	μιᾶς οὔσης παντὸς σώματος κινήσεως;	Εἰ	δὲ τῶν μὲν προαιρέσεις, τῶν
[4, 7, 4]	ὀνόματα πάντα, ἐκεῖνο δὲ μόνον.	Εἰ	δὲ τῶν ὄντων ἡ σχέσις
[4, 7, 2]	ἢ μηδέτερον ἢ μηδὲν ἔχειν.	Εἰ	μὲν δὴ ἑνὶ αὐτῶν προσείη
[4, 7, 8]	ἀρκεῖ γὰρ καθ´ ἕν τι.	Εἰ	μὲν οὖν συγχωρήσονται τὰς πρώτας
[4, 7, 10]	φυτὸν ἐν τῷ ὀλίγῳ ὄγκῳ.	Εἰ	οὖν καὶ εἰς ὀλίγον ἔρχεται
[4, 7, 10]	τὸ ὕστερον χεῖρον, ᾗπερ πέφυκεν.	Εἰ	οὖν καὶ ὁ θεὸς αὐτοῖς
[4, 7, 12]	ἐᾷ· τοῦτο δὲ συνθέτου πάθος.	Εἰ	οὖν κατὰ μηδὲν τούτων οἷόν
[4, 7, 4]	παρὰ τὰ σώματα φύσιν δραστήριον;	Εἰ	οὖν οὐ πᾶν μὲν πνεῦμα
[4, 7, 8]	ἢ ταὐτὸν ἔσται τῷ αἰσθάνεσθαι.	Εἰ	οὖν τὸ νοεῖν ἐστι τὸ
[4, 7, 10]	ἡ ἄλλη ἀρετή, οἰκεῖα ὄντα.	Εἰ	οὖν τοιοῦτον ἡ ψυχή, ὅταν
[4, 7, 10]	μηδὲ νοῦν μηδὲ θεὸν εἶναι.	Εἰ	τὸ δυνάμει, μὴ ὄντος πρότερον
[4, 7, 7]	ἐπιστάμενον, ὅτι ἀλγεῖ ὁ δάκτυλος.	Εἰ	τοίνυν κατὰ διάδοσιν οὐχ οἷόν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2010