Ennéade, livre, chap.
[4, 7, 1]	καὶ φθοράν, τὰ δὲ μένει	εἰς	ἀεί, ἅπερ ἐστὶν αὐτός, ὧδ´
[4, 7, 6]	οὖν εἰς αἷμα, εἴτ´ οὖν	εἰς	ἀέρα τῶν αἰσθητῶν ἐνσημαινομένων. Καὶ
[4, 7, 11]	καὶ τοῦτο πάλιν, ἕως ἂν	εἰς	ἀθάνατον ἔλθωσι παρ´ αὐτοῦ κινούμενον,
[4, 7, 6]	ἀπὸ δακτυλίων σφραγῖδες, εἴτ´ οὖν	εἰς	αἷμα, εἴτ´ οὖν εἰς ἀέρα
[4, 7, 10]	τοῦτο ἐκ τῶν μεταβαλλόντων ζῴων	εἰς	ἄλλα ζῷα. Οὐκ ἄρα τῷ
[4, 7, 1]	τε ἄλλου ἕτερον καὶ μεταβάλλοντος	εἰς	ἄλλο καὶ ἀπολλύντος, καὶ μάλιστα
[4, 7, 6]	Εἰ δὲ ὁτιοῦν παντὸς αἰσθήσεται,	εἰς	ἄπειρα διαιρεῖσθαι τοῦ μεγέθους πεφυκότος
[4, 7, 10]	πάντα ἐπακτῷ ζωῇ χρῆται· ἢ	εἰς	ἄπειρον εἶσιν· ἀλλὰ δεῖ τινα
[4, 7, 10]	οὔτ´ ἐνταῦθα τὰ σώματα ἑαυτὰ	εἰς	ἁρμονίαν ἄγειν δυνήσεται. Ὅλως δὲ
[4, 7, 13]	ὁρμηθεῖσα μὲν ἀπὸ τῶν πρώτων,	εἰς	δὲ τὰ τρίτα προελθοῦσα εἰς
[4, 7, 10]	ὅτι ἀπολιποῦσα τὰ ἄλλα μέρη	εἰς	ἕν τι συνεστάλη· οὐκ ἄρα
[4, 7, 6]	αἱ αἰσθήσεις προσβάλλοιεν, ἢ συνδραμεῖται	εἰς	ἓν καὶ τὸ αὐτὸ πάλιν,
[4, 7, 6]	τὸ αἴσθημα, οἷον πρόσωπον, ἢ	εἰς	ἓν συναιρεθήσεται ὅπερ καὶ φαίνεται·
[4, 7, 10]	τὸ δυνάμει ἕξει, καθ´ ἑαυτό,	εἰς	ἐνέργειαν ἄξει, καὶ τοῦτο κρεῖττον
[4, 7, 10]	προτέρου; Εἰ δ´ αὑτὸ ἄξει	εἰς	ἐνέργειαν, ὅπερ ἄτοπον, ἀλλὰ βλέπον
[4, 7, 10]	καὶ νοῦ, γένοιτο, οὐδὲ ἥξει	εἰς	ἐνέργειαν. Τί γὰρ ἔσται τὸ
[4, 7, 5]	δηλονότι ὁμοίου σώματος, εἰ μέλλει	εἰς	ἴσον ἰέναι τῷ αὐξομένῳ ὑπ´
[4, 7, 1]	σώματα ὄντα, τεμνόμενά τε καὶ	εἰς	μικρὰ θραυόμενα καὶ ταύτῃ φθορὰν
[4, 7, 2]	ἄλλον σκεπτέον. Πρῶτον δὲ σκετέον,	εἰς	ὅ τι δεῖ τοῦτο τὸ
[4, 7, 6]	ἀκοῆς, ἕν τι δεῖ εἶναι,	εἰς	ὃ ἄμφω. Ἢ πῶς ἂν
[4, 7, 4]	τὸ πολυθρύλλητον αὐτοῖς πως ἔχον,	εἰς	ὃ καταφεύγουσιν ἀναγκαζόμενοι τίθεσθαι ἄλλην
[4, 7, 10]	ὀλίγῳ ὄγκῳ. Εἰ οὖν καὶ	εἰς	ὀλίγον ἔρχεται ἐκ μείζονος φυτοῦ
[4, 7, 5]	ἐστι, φύσις δὲ σώματος μεριζόμενον	εἰς	πλείω ἕκαστον μὴ τὸ αὐτὸ
[4, 7, 6]	διαιρεθήσεται, καθόσον ἂν ἀριθμοῦ ἔχοι	εἰς	ποικιλίαν τὸ εἰσιὸν αἴσθημα; Καὶ
[4, 7, 5]	ἄλλοις ζῴοις, πλεῖστα τοῦ σπέρματος	εἰς	πολλοὺς τόπους μεριζομένου, οὗ δὴ
[4, 7, 9]	σῶμα ἔσται ὃ μὴ τέτμηται,	εἰς	σημεῖα τὴν διαίρεσιν τοῦ σώματος
[4, 7, 1]	ἢ τὰ μὲν αὐτοῦ ἄπεισιν	εἰς	σκέδασιν καὶ φθοράν, τὰ δὲ
[4, 7, 3]	οὔσης ὑπουργὰ ταῦτα πάντα αὐτῇ	εἰς	σύστασιν κόσμου καὶ ζῴου ἑκάστου,
[4, 7, 13]	τοῦ νοητοῦ χωριστοῦ ὄντος ἥδε	εἰς	σῶμα ἔρχεται; Ὅτι, ὅσος μὲν
[4, 7, 13]	εἰς δὲ τὰ τρίτα προελθοῦσα	εἰς	τὰ ἐπίταδε νοῦ, ἐνέργεια νοῦ
[4, 7, 8]	οὖν δυνάμεις τῶν ἀσωμάτων μεταβιβάσαντες	εἰς	τὰ σώματα οὐδεμίαν ἐκείνοις καταλείπουσιν.
[4, 7, 11]	ὅτου τοῦτο τὸ πάθος ἐλήλυθεν	εἰς	τὴν ὕλην, αὐτὸ ἐκεῖνο ἀναγκασθήσονται
[4, 7, 3]	τὸ πάθημα καὶ ἡ ζωὴ	εἰς	τὴν ὕλην ἐλήλυθε, λεκτέον αὐτοῖς.
[4, 7, 10]	γὰρ ἂν καὶ γένοιτο, ἢ	εἰς	τί ἀπόλοιτο; Καὶ εἰ δεῖ
[4, 7, 6]	εἴποι, ὅτι ἕτερα ταῦτα, μὴ	εἰς	τὸ αὐτὸ ὁμοῦ τῶν αἰσθημάτων
[4, 7, 12]	Πᾶν τε τὸ λυόμενον σύνθεσιν	εἰς	τὸ εἶναι εἰληφὸς ταύτῃ διαλύεσθαι
[4, 7, 13]	ὅλων ψυχῆς ὑπερέχουσα τοῦ διοικουμένου	εἰς	τὸ ἔξω καὶ τοῦ παντὸς
[4, 7, 6]	ταύτης ὁρῷτο; ὥστε ἔτι μᾶλλον	εἰς	τὸ ἡγεμονοῦν ἰόντα οἷον ἀμερῆ
[4, 7, 4]	οὖσιν εἶναι, τόπον δὲ ζητούσης	εἰς	τὸ ἱδρυθῆναι, δέον ζητεῖν, ὅπου
[4, 7, 10]	δὲ τὴν φύσιν ἑκάστου σκοπεῖσθαι	εἰς	τὸ καθαρὸν αὐτοῦ ἀφορῶντα, ἐπείπερ
[4, 7, 3]	ἑκάστου, ἄλλης παρ´ ἄλλου δυνάμεως	εἰς	τὸ ὅλον συντελούσης· ταύτης δὲ
[4, 7, 6]	πηλίκα οὖν ἡ διαίρεσις; Ἢ	εἰς	τοσαῦτα διαιρεθήσεται, καθόσον ἂν ἀριθμοῦ
[4, 7, 15]	καθὰ καὶ πάντες ἄνθρωποι ποιοῦσιν	εἰς	τοὺς ἀπεληλυθότας. Πολλαὶ δὲ ψυχαὶ
[4, 7, 6]	ὑγροῖς, ὅπερ καὶ εὔλογον, ὥσπερ	εἰς	ὕδωρ συγχυθήσεται, καὶ οὐκ ἔσται
[4, 7, 12]	ἡ ψυχή. Ἀλλ´ ἀλλοιωθεῖσα ἥξει	εἰς	φθοράν. Ἀλλ´ ἡ ἀλλοίωσις φθείρουσα
[4, 7, 1]	δὲ ὄργανον, ἔδει γε αὐτὸ	εἰς	χρόνον τινὰ δοθὲν τοιοῦτον τὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2010