Ennéade, livre, chap.
[4, 7, 11]	ὕλην, αὐτὸ ἐκεῖνο ἀναγκασθήσονται ὁμολογεῖν	ἀθάνατον	εἶναι, ἄδεκτον ὂν τοῦ ἐναντίου
[4, 7, 10]	ζῶσαν εἶναι, ἣν ἀνώλεθρον καὶ	ἀθάνατον	εἶναι δεῖ ἐξ ἀνάγκης, ἅτε
[4, 7, 10]	τὸ τῆς ψυχῆς αὐτοῖς πάντη	ἀθάνατον	εἶναι. Νῦν δὲ πολλαχοῦ λελωβημένην
[4, 7, 12]	οὔ, οἷον τὴν τοῦ παντὸς	ἀθάνατον	εἶναι, τὴν δ´ ἡμετέραν μή,
[4, 7, 11]	τοῦτο πάλιν, ἕως ἂν εἰς	ἀθάνατον	ἔλθωσι παρ´ αὐτοῦ κινούμενον, ᾧ
[4, 7, 11]	ζητοῦμεν, ἡ ψυχή καὶ τοῦτο	ἀθάνατον	ὁμολογοῦσιν, ἢ ἀναλύσουσιν ὡς σύνθετον
[4, 7, 10]	ψυχὴν ἢ νοῦν εἰσάγουσιν, ὃν	ἀθάνατον	τίθενται. Τὴν οὖν λογιζομένην ψυχὴν
[4, 7, 11]	ἀμφισβητοίη νοῦν ἔχων, ὡς οὐκ	ἀθάνατον;	Ὧι πάρεστι μὲν ἐξ ἑαυτοῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2010