Ennéade, livre, chap.
[4, 7, 6]	μὴ εἰς τὸ αὐτὸ ὁμοῦ	τῶν	αἰσθημάτων ἐλθόντων; Δεῖ τοίνυν τοῦτο
[4, 7, 10]	ἡ αἰσθητική, εἴπερ καὶ αὕτη	τῶν	αἰσθητῶν ἀπόντων τοὺς τύπους ἔχει,
[4, 7, 6]	αἷμα, εἴτ´ οὖν εἰς ἀέρα	τῶν	αἰσθητῶν ἐνσημαινομένων. Καὶ εἰ μὲν
[4, 7, 8]	σώματι προσχρωμένην τὴν ψυχὴν ἀντιλαμβάνεσθαι	τῶν	αἰσθητῶν, οὐκ ἂν εἴη καὶ
[4, 7, 14]	ἐνεργείας ἀπαύστου. ~Περὶ δὲ τῆς	τῶν	ἄλλων ζῴων ψυχῆς, ὅσαι μὲν
[4, 7, 8]	τῶν τῆς ἀρετῆς θεωρημάτων καὶ	τῶν	ἄλλων τῶν νοητῶν ἡ ψυχὴ
[4, 7, 15]	δεικνύουσι δι´ αὐτῶν καὶ περὶ	τῶν	ἄλλων ψυχῶν, ὅτι μή εἰσιν
[4, 7, 10]	οἷον ἁρμονία; Τοῦτο γὰρ ἁρμονίαν	τῶν	ἀμφὶ Πυθαγόραν λεγόντων ἕτερον τρόπον
[4, 7, 10]	τοιοῦτος ἡμῶν ὀλίγον ἂν παραλλάττοι	τῶν	ἄνω τῇ ψυχῇ αὐτῇ μόνον
[4, 7, 10]	ἡ κάθαρσις ποιεῖ ἐν γνώσει	τῶν	ἀρίστων εἶναι, καὶ αἱ ἐπιστῆμαι
[4, 7, 8]	οὐσίαν ζητεῖ. Τὰς οὖν δυνάμεις	τῶν	ἀσωμάτων μεταβιβάσαντες εἰς τὰ σώματα
[4, 7, 5]	ὁμογνωμονήσει καὶ ἓν ἔσται καὶ	τῶν	αὐτῶν δοξῶν τῇ πρόσθεν μεταλήψεται,
[4, 7, 12]	ζῇ παρ´ αὑτῆς ἑκατέρα, καὶ	τῶν	αὐτῶν τῷ αὐτῷ ἐφάπτεται νοοῦσα
[4, 7, 5]	Εἰ δὲ τῶν μὲν προαιρέσεις,	τῶν	δὲ λόγους αἰτιάσονται, ὀρθῶς μὲν
[4, 7, 8]	ἀναγκαῖον ἦν τὰς μὲν ἰσχυρὰς	τῶν	δυνάμεων μεγάλους ὄγκους, τὰς δὲ
[4, 7, 12]	τε δὴ παρ´ αὐτῆς ἐκ	τῶν	ἐν αὐτῇ θεαμάτων κατανόησις αὐτοεκάστου
[4, 7, 8]	ἢ γιγνόμενον γινώσκειν. Εἰ δὲ	τῶν	ἐν ὕλῃ εἰδῶν τὰς νοήσεις
[4, 7, 1]	παντοίους ὀλέθρους δεχόμενον, ἑκάστου τε	τῶν	ἐνόντων πρὸς τὸ αὐτοῦ φερομένου,
[4, 7, 10]	ὁρῶντα οὐκ αἰσθητόν τι οὐδὲ	τῶν	θνητῶν τούτων, ἀλλὰ ἀιδίῳ τὸ
[4, 7, 6]	ἐπίστασθαι οὔτε ἀρετὴ οὔτε τι	τῶν	καλῶν ἔσται, ἐκ τῶνδε δῆλον.
[4, 7, 9]	κρᾶσις οὐδὲν ἐνεργείᾳ ἐᾷ εἶναι	τῶν	κραθέντων, οὐδ´ ἂν ἡ ψυχὴ
[4, 7, 5]	πρόσθεν ἠλλάξατο εἰ δέ τι	τῶν	μέγεθος ἐχόντων τὸν ὄγκον ἐλαττωθὲν
[4, 7, 5]	παντὸς σώματος κινήσεως; Εἰ δὲ	τῶν	μὲν προαιρέσεις, τῶν δὲ λόγους
[4, 7, 5]	ὅλον ὑπάρχειν. Εἰ δὲ ἕκαστον	τῶν	μερῶν οὐ ψυχὴν φήσουσιν, ἐξ
[4, 7, 6]	αἴσθημα; Καὶ ἕκαστον δὴ ἐκείνων	τῶν	μερῶν τῆς ψυχῆς ἄρα καὶ
[4, 7, 5]	ἕκαστον μὴ τὸ αὐτὸ εἶναι	τῶν	μερῶν τῷ ὅλῳ, εἰ τὸ
[4, 7, 10]	ἑνός; Φαίνεται δὲ τοῦτο ἐκ	τῶν	μεταβαλλόντων ζῴων εἰς ἄλλα ζῷα.
[4, 7, 6]	αἰσθήσεται. Ἢ ἀναίσθητα τὰ μέρη	τῶν	μορίων ἔσται; Ἀλλὰ ἀδύνατον. Εἰ
[4, 7, 8]	ἀρετῆς θεωρημάτων καὶ τῶν ἄλλων	τῶν	νοητῶν ἡ ψυχὴ ἐφάπτεται, ἢ
[4, 7, 8]	μικραί, ὀλίγοι δὲ καὶ μικρότατοι	τῶν	ὄγκων μεγίστας ἔχουσι τὰς δυνάμεις,
[4, 7, 13]	τεταμένη, μετὰ μὲν πάσης τῆς	τῶν	ὅλων ψυχῆς ὑπερέχουσα τοῦ διοικουμένου
[4, 7, 3]	διδοὺς αὐτῷ ψυχῆς τάξιν μέχρι	τῶν	ὀνομάτων, ἀέρι καὶ πνεύματι σκεδαστοτάτῳ
[4, 7, 7]	εἶναι. Τοῦτο δὲ ἄλλῳ τινὶ	τῶν	ὄντων ἢ σώματι ποιεῖν προσήκει.
[4, 7, 4]	ἐκεῖνο δὲ μόνον. Εἰ δὲ	τῶν	ὄντων ἡ σχέσις καὶ ἄλλο
[4, 7, 4]	καὶ ταύτην τὴν σχέσιν ἢ	τῶν	ὄντων τι φήσουσιν ἢ μηδέν.
[4, 7, 10]	τὴν ἁρμονίαν ταύτην, οἷον ἐπὶ	τῶν	ὀργάνων τὸν μουσικὸν τὸν ἐντιθέντα
[4, 7, 8]	νοήσεις, ὅπερ ἀληθές ἐστιν, εἶναι	τῶν	πάντη σώματος καθαρωτάτων αὐτοεκάστου, ἀνάγκη
[4, 7, 3]	παρ´ αὐτοῦ. Πῶς γὰρ τεμνομένων	τῶν	πάντων σωμάτων ᾡτινιοῦν τις ἀναθεὶς
[4, 7, 6]	αἰσθάνεσθαι ἐπ´ ἄλλοις οὐκ ἐμποδιζόντων	τῶν	πρόσθεν, ἀδύνατον τὴν ψυχὴν σῶμα
[4, 7, 13]	σώματος ἔξω, ὁρμηθεῖσα μὲν ἀπὸ	τῶν	πρώτων, εἰς δὲ τὰ τρίτα
[4, 7, 8]	φήσουσιν εἶναι, ἀλλὰ χωριζομένων γε	τῶν	σωμάτων γίγνονται τοῦ νοῦ χωρίζοντος.
[4, 7, 4]	ἀγόμενοι, ὡς δεῖ τι πρὸ	τῶν	σωμάτων εἶναι κρεῖττον αὐτῶν ψυχῆς
[4, 7, 10]	οὐσία, καὶ ὅτι ἡ κρᾶσις	τῶν	σωμάτων, ἐξ ὧν συνέσταμεν, ἐν
[4, 7, 3]	ὕλῃ ἡ χορηγία, εἴθ´ ὁτῳοῦν	τῶν	σωμάτων, ἔξω ὂν καὶ ἐπέκεινα
[4, 7, 9]	ἡ κρᾶσις. Εἰ δὲ ἡ	τῶν	σωμάτων κρᾶσις οὐδὲν ἐνεργείᾳ ἐᾷ
[4, 7, 8]	φύσις πᾶσα. {Εἰ δὲ τὰς	τῶν	σωμάτων ποιήσεις ὁρῶντες θερμαινούσας καὶ
[4, 7, 1]	ὧν ἀνάγκη καὶ τὰ ἁπλᾶ	τῶν	σωμάτων τὰς συστάσεις ἔχειν. Καὶ
[4, 7, 8]	μέλοι; Πότερον δὲ ἀιδίων ὄντων	τῶν	τῆς ἀρετῆς θεωρημάτων καὶ τῶν
[4, 7, 10]	καὶ τὰ κάτω ἐν πολλοῖς	τῶν	φυτῶν ἡ ψυχή, δῆλον ὅτι
[4, 7, 10]	ἁρμονία. Ὡς γὰρ ἐνταῦθα ἐντεταμένων	τῶν	χορδῶν ἐπιγίνεταί τι οἷον πάθημα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2010