Ennéade, livre, chap.
[4, 7, 4]	λευκόν, καὶ πάντα ὅσα ποιότητες	σωμάτων	ἄλλαι ἐν ἄλλοις. Καὶ εἰ
[4, 7, 14]	σφαλεῖσαι καὶ μέχρι θηρίων ἧκον	σωμάτων,	ἀνάγκη καὶ ταύτας ἀθανάτους εἶναι.
[4, 7, 8]	εἶναι, ἀλλὰ χωριζομένων γε τῶν	σωμάτων	γίγνονται τοῦ νοῦ χωρίζοντος. Οὐ
[4, 7, 8]	δὲ ἀιδίων καὶ μενόντων, οὐ	σωμάτων.	Δεῖ ἄρα καὶ ἐν ᾧ
[4, 7, 4]	ὡς δεῖ τι πρὸ τῶν	σωμάτων	εἶναι κρεῖττον αὐτῶν ψυχῆς εἶδος,
[4, 7, 10]	καὶ ὅτι ἡ κρᾶσις τῶν	σωμάτων,	ἐξ ὧν συνέσταμεν, ἐν λόγῳ
[4, 7, 15]	ψυχαὶ πρότερον ἐν ἀνθρώποις οὖσαι	σωμάτων	ἔξω γενόμεναι οὐκ ἀπέστησαν τοῦ
[4, 7, 3]	ἡ χορηγία, εἴθ´ ὁτῳοῦν τῶν	σωμάτων,	ἔξω ὂν καὶ ἐπέκεινα σωματικῆς
[4, 7, 2]	ἀρκεῖ· μᾶλλον δὲ ἀδύνατον συμφόρησιν	σωμάτων	ζωὴν ἐργάζεσθαι καὶ νοῦν γεννᾶν
[4, 7, 2]	ψυχήν, εἰ μὲν ἐκ δύο	σωμάτων	ἢ πλειόνων εἴη, ἤτοι ἑκάτερον
[4, 7, 9]	κρᾶσις. Εἰ δὲ ἡ τῶν	σωμάτων	κρᾶσις οὐδὲν ἐνεργείᾳ ἐᾷ εἶναι
[4, 7, 8]	πᾶσα. {Εἰ δὲ τὰς τῶν	σωμάτων	ποιήσεις ὁρῶντες θερμαινούσας καὶ ψυχούσας
[4, 7, 1]	ἀνάγκη καὶ τὰ ἁπλᾶ τῶν	σωμάτων	τὰς συστάσεις ἔχειν. Καὶ μὴν
[4, 7, 3]	ἀπαθῶν καὶ μὴ ἑνοῦσθαι δυναμένων	σωμάτων·	ψυχὴ δὲ αὑτῇ συμπαθής. Ἐκ
[4, 7, 3]	Πῶς γὰρ τεμνομένων τῶν πάντων	σωμάτων	ᾡτινιοῦν τις ἀναθεὶς τόδε τὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2010