Ennéade, livre, chap.
[4, 7, 7]	τοιούτου γίγνεσθαι μηδὲ σώματος, ὄγκου	ὄντος,	ἄλλου παθόντος ἄλλου γνῶσιν εἶναι
[4, 7, 14]	ἀρχήν. Οὐδὲν γὰρ ἐκ τοῦ	ὄντος	ἀπολεῖται. ~Ἃ μὲν οὖν πρὸς
[4, 7, 10]	γὰρ ἔσται τὸ ἄγον μὴ	ὄντος	ἑτέρου παρ´ αὐτὸ προτέρου; Εἰ
[4, 7, 10]	τοῦ θείου καὶ τοῦ ὄντως	ὄντος	ζωῇ ἀγαθῇ κεχρῆσθαι καὶ ἔμφρονι,
[4, 7, 13]	~Πῶς οὖν τοῦ νοητοῦ χωριστοῦ	ὄντος	ἥδε εἰς σῶμα ἔρχεται; Ὅτι,
[4, 7, 5]	λόγοι διάφοροί γε ὄντες, ἑνὸς	ὄντος	καὶ ἁπλοῦ τοῦ σώματος, καὶ
[4, 7, 5]	καίτοι ἔδει γε ποσοῦ τινος	ὄντος·	καὶ ὅλον πολλαχῇ, ὅπερ σώματι
[4, 7, 10]	εἰ δεῖ ἐπαληθεύειν τὴν τοῦ	ὄντος	προσηγορίαν, αὐτὸ οὐ ποτὲ μὲν
[4, 7, 10]	εἶναι. Εἰ τὸ δυνάμει, μὴ	ὄντος	πρότερον τοῦ ἐνεργείᾳ καὶ νοῦ,
[4, 7, 10]	οὐδέποτε ὄν, μεταλήψει δὲ τοῦ	ὄντος	σῳζόμενον, καθόσον ἂν αὐτοῦ μεταλαμβάνῃ.
[4, 7, 8]	Πῶς δ´ ἂν καὶ σώματος	ὄντος	τῆς ψυχῆς ἀρεταὶ αὐτῆς, σωφροσύνη
[4, 7, 6]	ἡμῶν εἰκόνας. Καὶ μὴν σώματος	ὄντος	τοῦ αἰσθανομένου οὐκ ἂν ἄλλον
[4, 7, 3]	ἐν ὕλῃ τὰ πάντα, μὴ	ὄντος	τοῦ μορφοῦντος αὐτήν. Τάχα δ´
[4, 7, 7]	τὸ ἡγεμονοῦν γίγνεται. Ἄλλου δὴ	ὄντος	τοῦ πονοῦντος μέρους τοῦ πνεύματος
[4, 7, 3]	γένοιτο. Καὶ μὴν εἰ ἁπλοῦ	ὄντος	τοῦ σώματος τὸ μὲν ὅσον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2010