Dissertation, Chap. |
[18, 2] |
καὶ
ἐραστοῦ
ἀρετή.
Ἐλευθεροῖ
τὰς
|
Θήβας |
Ἐπαμεινώνδας
ἀπὸ
Λακεδαιμονίων
στρατηγήματι
ἐρωτικῷ· |
[18, 2] |
ἐραστοῦ
ἀρετή.
Ἐλευθεροῖ
τὰς
Θήβας
|
Ἐπαμεινώνδας |
ἀπὸ
Λακεδαιμονίων
στρατηγήματι
ἐρωτικῷ·
μειρακίων |
[18, 3] |
~Τί
δή
μοι
βούλεται
ὁ
|
Ἐπαμεινώνδας |
καὶ
ὁ
Ἁρμόδιος,
καὶ
οἱ |
[18, 2] |
Θήβησιν
πολλοὶ
νεανίαι·
ὅπλα
δοὺς
|
Ἐπαμεινώνδας |
τοῖς
ἐρασταῖς
καὶ
τοῖς
ἐρωμένοις |
[18, 9] |
χαίρειν
ἐῶ.
Ὁ
δὲ
τῆς
|
Λεσβίας |
(εἴτοι
χρὴ
πρεσβύτερα
τοῖς
νέοις |
[18, 5] |
ὁμοῦ
καὶ
χαίρων
τῇ
τῆς
|
μυθολογίας |
ἐξουσίᾳ.
Ὁ
δὲ
Σωκράτης
ἡμῖν |
[18, 9] |
Σωκράτει
οἱ
ἀντίτεχνοι,
Πρόδικος
καὶ
|
Γοργίας |
καὶ
Θρασύμαχος
καὶ
Πρωταγόρας,
τοῦτο |
[18, 5] |
δὲ
κρείττων,
ἡδονῆς
δὲ
ἐχθρός,
|
ἀληθείας |
δὲ
φίλος,
οὕτω
σφαλεροὺς
καὶ |
[18, 5] |
μὲν
Ὁμήρου
ἔπη
τῆς
θαυμαστῆς
|
πολιτείας |
καὶ
τροφῆς
τῶν
νέων
ἀπεπέμψατο, |
[18, 8] |
ἑξῆς
δίεισιν,
καὶ
ἔργα,
καὶ
|
ἡλικίας, |
καὶ
εἴδη,
καὶ
πάθη,
τὰ |
[18, 1] |
Δωρικόν,
ὥρᾳ
διαφέρον.
Ἐρᾷ
Ἀκταίωνος
|
νεανίας |
Κορίνθιος,
γένους
τῶν
Βακχιάδων·
Βακχιάδαι
|
[18, 5] |
Σωκράτης,
ὁ
ἐραστὴς
μὲν
σοφίας,
|
πενίας |
δὲ
κρείττων,
ἡδονῆς
δὲ
ἐχθρός, |
[18, 4] |
στέφανον
οὐδὲ
εἰκόνας,
τὰς
Ἑλληνικὰς
|
φλυαρίας, |
δωρεῖται·
ἀλλ´
ἐξεῖναι
φιλεῖν
τῷ |
[18, 2] |
ἐκ
τούτου
Πεισιστρατίδαι,
καὶ
ἦρξεν
|
ἐλευθερίας |
Ἀθηναίοις
ὕβρις
τυράννου,
καὶ
μειρακίου |
[18, 8] |
δὲ
καὶ
τὸ
τυχεῖν
ἐθέλοντα
|
ἐξουσίας |
πρὸς
μάχην
δακρῦσαι
ὡς
οὐκ |
[18, 5] |
αἰνίγματα
πόρρω
πάνυ
εἶναι
τῆς
|
αἰτίας, |
τοῖς
ἐκείνου
παραβαλλόμενα.
Αὐτίκα
καὶ |
[18, 6] |
νέους
διαφθείρειν,
καὶ
ὅτι
μὲν
|
Κριτίας |
ἐτυράννησεν,
τοῦτο
ἀδικεῖν
ἔλεγον
τὸν |
[18, 5] |
δὴ
Σωκράτης,
ὁ
ἐραστὴς
μὲν
|
σοφίας, |
πενίας
δὲ
κρείττων,
ἡδονῆς
δὲ |
[18, 8] |
ἀπειλεῖ·
ὁ
δὲ
ἀναχωρεῖ
ἐφ´
|
ἡσυχίας, |
καὶ
δακρύει
κείμενος,
καὶ
ἀλύει, |
[18, 4] |
οὐ
στέφανον
οὐδὲ
εἰκόνας,
τὰς
|
Ἑλληνικὰς
|
φλυαρίας,
δωρεῖται·
ἀλλ´
ἐξεῖναι
φιλεῖν |
[18, 5] |
αἰνίττεται
δι´
αἰσχρῶν
ῥημάτων
πράξεις
|
καλάς, |
δεινὸν
καὶ
σφαλερὸν
τὸ
χρῆμα. |
[18, 9] |
δὲ
ὁ
ἔρως
ἐτίναξεν
τὰς
|
φρένας, |
ὡς
ἄνεμος
κατ´
ὄρος
δρυσὶν |
[18, 3] |
καὶ
μὴ
ὄντος
γλιχομένους
νόθους
|
τινὰς |
εἶναι
καὶ
κιβδήλους
ἐραστάς,
τοὺς |
[18, 4] |
τοῖς
ἀριστεῦσιν
οὐ
στέφανον
οὐδὲ
|
εἰκόνας, |
τὰς
Ἑλληνικὰς
φλυαρίας,
δωρεῖται·
ἀλλ´ |
[18, 3] |
τοῦ
πάθους,
ἀλλ´
ὥσπερ
τοὺς
|
ἀργυρογνώμονας |
ἐξετάζειν
ἔδει,
ὁπότερος
αὐτῶν
γνωριστικὸς
|
[18, 5] |
τοὺς
καλοὺς
τῷ
ἐλέγχοντι
τοὺς
|
ἄφρονας, |
ὁ
Λυσίου
τῶν
ἐρωτικῶν
ἀντίτεχνος, |
[18, 4] |
λόγους,
καὶ
τὰς
περὶ
θεῶν
|
δόξας, |
καὶ
τὰ
ἄλλα
ἅπαντα,
ἐφ´ |
[18, 8] |
τὸν
χαμαιεύνην
ἔρωτα
ἐπὶ
τῆς
|
Ἥρας |
καὶ
τοῦ
Διός·
καὶ
τὸν |
[18, 9] |
ἀλλὰ
καὶ
τούτοις
τὴν
σωφροσύνην
|
ὁρᾷς· |
ἔραμαί
τοι
συνηβᾶν,
φησίν,
χαρίεν |
[18, 9] |
καὶ
Γοργίας
καὶ
Θρασύμαχος
καὶ
|
Πρωταγόρας, |
τοῦτο
τῇ
Σαπφοῖ
Γοργὼ
καὶ |
[18, 9] |
Κλεοβούλου
ὀφθαλμῶν,
καὶ
τῆς
Βαθύλλου
|
ὥρας· |
ἀλλὰ
καὶ
τούτοις
τὴν
σωφροσύνην |
[18, 5] |
ὁ
ἀπὸ
κυνηγεσίου
τῆς
Ἀλκιβιάδου
|
ὥρας |
παραγινόμενος,
ὁ
Χαρμίδην
τεθηπώς.
Πῶς |
[18, 5] |
Ὁμήρῳ,
στεφανώσας
τὸν
ποιητὴν
καὶ
|
χρίσας |
μύρῳ·
αἰτιασάμενος
τὴν
παρρησίαν
τῶν |
[18, 5] |
μὲν
περὶ
τοῦ
Διὸς
τοιαῦτα
|
ἀκούσας, |
καὶ
τοῦ
Ἀπόλλωνος,
καὶ
τῆς |
[18, 5] |
τῶν
νέων
ἀπεπέμψατο,
αὐτῷ
Ὁμήρῳ,
|
στεφανώσας |
τὸν
ποιητὴν
καὶ
χρίσας
μύρῳ· |
[18, 4] |
ἐπτοῆσθαι
δὲ
καὶ
ἐνθουσιᾶν,
καθάπερ
|
τὰς |
βάκχας,
ἐπὶ
Ἀλκιβιάδῃ·
ἐπεστρέφθαι
δὲ
|
[18, 4] |
ἀριστεῦσιν
οὐ
στέφανον
οὐδὲ
εἰκόνας,
|
τὰς |
Ἑλληνικὰς
φλυαρίας,
δωρεῖται·
ἀλλ´
ἐξεῖναι |
[18, 2] |
δίκαιος,
καὶ
ἐραστοῦ
ἀρετή.
Ἐλευθεροῖ
|
τὰς |
Θήβας
Ἐπαμεινώνδας
ἀπὸ
Λακεδαιμονίων
στρατηγήματι |
[18, 4] |
τοὺς
περὶ
ἀρετῆς
λόγους,
καὶ
|
τὰς
|
περὶ
θεῶν
δόξας,
καὶ
τὰ |
[18, 9] |
τῇ
δὲ
ὁ
ἔρως
ἐτίναξεν
|
τὰς |
φρένας,
ὡς
ἄνεμος
κατ´
ὄρος |
[18, 4] |
καὶ
Διοτίμαν
τὴν
Μαντινικήν·
καὶ
|
μαθητὰς |
λαμβάνει
τῆς
τέχνης,
Ἀλκιβιάδην
τὸν |
[18, 9] |
ἐρᾷ
τῶν
καλῶν,
καὶ
ἐπαινεῖ
|
πάντας· |
μεστὰ
δὲ
αὐτοῦ
τὰ
ᾄσματα |
[18, 5] |
ἀριστείᾳ,
οὐδὲ
τῇ
πρὸς
τοὺς
|
δικαστὰς |
ὑπεροψίᾳ,
οὐδὲ
τῇ
ἐπὶ
τὸ |
[18, 3] |
καὶ
ὄντος
καὶ
φαινομένου
γνησίους
|
ἐραστὰς |
κάλλους
ἀληθινοῦ.
~Εἶεν·
ἐπεὶ
ταύτῃ |
[18, 3] |
νόθους
τινὰς
εἶναι
καὶ
κιβδήλους
|
ἐραστάς, |
τοὺς
δὲ
τοῦ
καὶ
ὄντος |
[18, 9] |
μοῦσαι
τί
ἄλλο
ἢ
γυναικῶν
|
ἔρωτας, |
καὶ
ἀνδρῶν;
καὶ
ποταμῶν
ἔρωτας |
[18, 9] |
ἔρωτας,
καὶ
ἀνδρῶν;
καὶ
ποταμῶν
|
ἔρωτας |
καὶ
βασιλέων
καὶ
φυτῶν;
Τὸν |
[18, 4] |
δὲ
καὶ
ἐνθουσιᾶν,
καθάπερ
τὰς
|
βάκχας, |
ἐπὶ
Ἀλκιβιάδῃ·
ἐπεστρέφθαι
δὲ
ἐπ´ |
[18, 9] |
ἀπεκαλύψατο·
ἐμὲ
γὰρ
λόγων
εἵνεκα
|
παῖδες |
ἂν
φιλοῖεν·
χαρίεντα
μὲν
γὰρ |
[18, 2] |
τοῖς
ἐρασταῖς,
ὥσπερ
ἐν
θήρᾳ
|
σκύλακες |
συμπαραθέοντες
τοῖς
πρεσβυτέροις
τῶν
κυνῶν. |
[18, 5] |
βουλομένου
ἔργον
(τὸ
γὰρ
ὠφελοῦν
|
ἀφανὲς) |
ἀλλὰ
βλάπτειν·
πρόχειρον
γὰρ
τοῦτο. |
[18, 6] |
κατηγόρους·
ὅτι
ἡμῖν
δοκεῖτε,
ὦ
|
ἄνδρες, |
ἀτοπώτεροι
εἶναι
συκοφάνται
Ἀνύτου
καὶ |
[18, 7] |
συγγεγραμμένον
ἐρωτικόν,
οὐκ
ἔφη
θαυμάζειν,
|
πλῆρες |
τὸ
στῆθος
ἔχων
ὥσπερ
ἀγγεῖον, |
[18, 2] |
ἐρασταῖς,
ὥσπερ
ἐν
θήρᾳ
σκύλακες
|
συμπαραθέοντες |
τοῖς
πρεσβυτέροις
τῶν
κυνῶν.
~Τί |
[18, 3] |
συμπεφυκός,
φωνῇ
μιᾷ
οἱ
ἄνθρωποι
|
ἐπονομάζοντες |
ἔρωτα,
οὑτωσὶ
καλοῦντες
καὶ
τὸν |
[18, 5] |
καὶ
Ἡφαίστου
δεσμά,
καὶ
θεοὶ
|
πίνοντες, |
καὶ
γελῶντες
θεοὶ
ἄσβεστον
γέλωτα, |
[18, 6] |
αἰτίαν,
τῇ
πρὸς
ἐκείνους
κοινωνίᾳ
|
κατασμικρύνοντες |
τὰ
αὐτῶν.
Οὐκοῦν
καὶ
ἡμεῖς |
[18, 3] |
ταύτῃ
καὶ
τὴν
ἐρωτικὴν
προσθῶμεν
|
φέροντες, |
ὥσπέρ
τινι
νομίσματι,
τῇ
τοῦ |
[18, 1] |
μέθῃ
καὶ
τυραννίδι
καὶ
ἔρωτι,
|
εἰσπεσόντες |
εἰς
τὸ
δωμάτιον,
οἱ
μὲν |
[18, 6] |
εἰς
τὰ
δικαστήρια
εἰσαγγελλόμενοι
ἢ
|
κινδυνεύοντες· |
οὐ
περὶ
τοῦ
πράγματος
ἀπολογοῦνται |
[18, 3] |
οἱ
ἄνθρωποι
ἐπονομάζοντες
ἔρωτα,
οὑτωσὶ
|
καλοῦντες |
καὶ
τὸν
θεὸν
καὶ
τὴν |
[18, 1] |
ὁμοῦ
τοῖς
Βακχιάδαις
νεανίσκοις·
οἳ
|
θαρσοῦντες |
μέθῃ
καὶ
τυραννίδι
καὶ
ἔρωτι, |
[18, 5] |
δεσμά,
καὶ
θεοὶ
πίνοντες,
καὶ
|
γελῶντες |
θεοὶ
ἄσβεστον
γέλωτα,
καὶ
Ἀπόλλων |
[18, 2] |
ἰδιώτην
ἠσπάζετο·
ὁ
δὲ
ὑπ´
|
ὀργῆς |
ἄλλά
τε
ἀμφοτέρους
προὐπηλάκισεν,
καὶ |
[18, 9] |
λέξαι.
Τοῦτο
καὶ
περὶ
Σωκράτους
|
Ἀλκιβιάδης |
ἔλεγεν,
εἰκάζων
αὐτοῦ
τὴν
χάριν |
[18, 9] |
καλῶν·
ὅ,
τι
γὰρ
ἐκείνῳ
|
Ἀλκιβιάδης |
καὶ
Χαρμίδης
καὶ
Φαῖδρος,
τοῦτο |
[18, 9] |
τι
γὰρ
ἐκείνῳ
Ἀλκιβιάδης
καὶ
|
Χαρμίδης |
καὶ
Φαῖδρος,
τοῦτο
τῇ
Λεσβίᾳ |
[18, 8] |
ἐπιμανής,
ὁ
δὲ
ἥμερος
καὶ
|
ἐμπαθής· |
ὁ
μὲν
ἀποφλογοῦται
τὰ
ὄμματα, |
[18, 8] |
καὶ
τὸν
φαρμακέα
ἐπὶ
τῆς
|
Κίρκης· |
καὶ
τὸν
ἀνδρεῖον
ἐπὶ
τῷ |
[18, 7] |
ἀλλοτρίων
ναμάτων,
ἦπου
Σαπφοῦς
τῆς
|
καλῆς |
(οὕτω
γὰρ
αὐτὴν
ὀνομάζων
χαίρει |
[18, 5] |
Ἥρᾳ
μισγόμενος
ἐν
τῇ
Ἴδῃ,
|
νεφέλης |
αὐτοὺς
καλυπτούσης
ἀθανάτου,
καὶ
Ἄρεως
|
[18, 9] |
αὐτοῦ
τὰ
ᾄσματα
τῆς
Σμέρδιος
|
κόμης, |
καὶ
τῶν
Κλεοβούλου
ὀφθαλμῶν,
καὶ |
[18, 8] |
δύο,
ὁ
μὲν
θρασὺς
καὶ
|
ἐπιμανής, |
ὁ
δὲ
ἥμερος
καὶ
ἐμπαθής· |
[18, 6] |
δεινοὶ
οὗτοι
συκοφάνται·
ἀλλ´
οὐδὲ
|
Ἀριστοφάνης |
τὰ
Σωκράτους
ἐν
Διονυσίοις
κωμῳδῶν, |
[18, 8] |
μητρὸς
τοσουτονὶ
αὐτῷ
μέλειν,
ὅσον
|
ἐκείνης, |
λέγει.
Ἔδειξεν
καὶ
τὸν
χαμαιεύνην |
[18, 5] |
Σωκράτους
Πλάτων,
ἢ
Ξενοφῶν,
ἢ
|
Αἰσχίνης, |
ἤ
τις
ἄλλος
τῶν
ὁμοφώνων |
[18, 5] |
μὲν
σοφίας,
πενίας
δὲ
κρείττων,
|
ἡδονῆς |
δὲ
ἐχθρός,
ἀληθείας
δὲ
φίλος, |
[18, 4] |
Μαντινικήν·
καὶ
μαθητὰς
λαμβάνει
τῆς
|
τέχνης, |
Ἀλκιβιάδην
τὸν
γαυρότατον,
καὶ
Κριτόβουλον |
[18, 4] |
Ἀλλὰ
καὶ
διδασκάλους
ἐπιγέγραπται
τῆς
|
τέχνης, |
Ἀσπασίαν
τὴν
Μιλησίαν,
καὶ
Διοτίμαν |
[18, 3] |
ἀσπαζόμενον
πόρρω
πάνυ
τίθεμεν
τῆς
|
τέχνης, |
τὸν
δὲ
τἀληθῆ
αὐτὰ
γνωρίζοντα, |
[18, 8] |
τὰ
δὲ
τοῦ
ἔρωτος
πάντα
|
ἑξῆς |
δίεισιν,
καὶ
ἔργα,
καὶ
ἡλικίας, |
[18, 4] |
οὔτε
πάθος,
ἀλλὰ
ἔοικεν
πάντα
|
ἑξῆς |
παρρησιαζομένῳ·
πηδᾶν
μὲν
αὐτῷ
τὴν |
[18, 5] |
ἐν
τῇ
Ἴδῃ,
νεφέλης
αὐτοὺς
|
καλυπτούσης |
ἀθανάτου,
καὶ
Ἄρεως
καὶ
Ἀφροδίτης |
[18, 5] |
Ὁμήρου
αἰνίγματα
πόρρω
πάνυ
εἶναι
|
τῆς
|
αἰτίας,
τοῖς
ἐκείνου
παραβαλλόμενα.
Αὐτίκα |
[18, 5] |
Κριτοβούλου
ἁπτόμενος,
ὁ
ἀπὸ
κυνηγεσίου
|
τῆς |
Ἀλκιβιάδου
ὥρας
παραγινόμενος,
ὁ
Χαρμίδην |
[18, 8] |
ἔρως
παρ´
ἀμφοῖν
ἴσος
οἷον
|
τῆς |
Ἀνδρομάχης
καὶ
τοῦ
Ἕκτορος·
ἡ |
[18, 9] |
Σωκράτει
οὐ
παῖδα,
ἀλλὰ
ἀκόλουθον
|
τῆς |
Ἀφροδίτης
καὶ
θεράποντα
εἶναι·
λέγει |
[18, 9] |
καὶ
τῶν
Κλεοβούλου
ὀφθαλμῶν,
καὶ
|
τῆς
|
Βαθύλλου
ὥρας·
ἀλλὰ
καὶ
τούτοις |
[18, 4] |
αἰσχρὸν
ἰδεῖν,
καὶ
πένητα,
ἐγγυτάτω
|
τῆς |
ἑαυτοῦ
τύχης,
ἀνυπόδητον,
χαμαιεύνην,
ἐπίβουλον, |
[18, 8] |
καὶ
τὸν
χαμαιεύνην
ἔρωτα
ἐπὶ
|
τῆς |
Ἥρας
καὶ
τοῦ
Διός·
καὶ |
[18, 5] |
ὅπως
τὰ
μὲν
Ὁμήρου
ἔπη
|
τῆς
|
θαυμαστῆς
πολιτείας
καὶ
τροφῆς
τῶν |
[18, 5] |
ἀκούσας,
καὶ
τοῦ
Ἀπόλλωνος,
καὶ
|
τῆς |
Θέτιδος,
καὶ
τοῦ
Ἡφαίστου,
καταμαντεύεται |
[18, 7] |
ἀγγεῖον,
ἀλλοτρίων
ναμάτων,
ἦπου
Σαπφοῦς
|
τῆς |
καλῆς
(οὕτω
γὰρ
αὐτὴν
ὀνομάζων |
[18, 8] |
μνηστήρων·
καὶ
τὸν
γόητα
ἐπὶ
|
τῆς |
Καλυψοῦς·
καὶ
τὸν
φαρμακέα
ἐπὶ
|
[18, 8] |
Καλυψοῦς·
καὶ
τὸν
φαρμακέα
ἐπὶ
|
τῆς |
Κίρκης·
καὶ
τὸν
ἀνδρεῖον
ἐπὶ |
[18, 9] |
γάρ,
χαίρειν
ἐῶ.
Ὁ
δὲ
|
τῆς |
Λεσβίας
(εἴτοι
χρὴ
πρεσβύτερα
τοῖς |
[18, 5] |
ἀπιστῶν
ὁμοῦ
καὶ
χαίρων
τῇ
|
τῆς |
μυθολογίας
ἐξουσίᾳ.
Ὁ
δὲ
Σωκράτης |
[18, 9] |
μεστὰ
δὲ
αὐτοῦ
τὰ
ᾄσματα
|
τῆς |
Σμέρδιος
κόμης,
καὶ
τῶν
Κλεοβούλου |
[18, 4] |
τὴν
Μαντινικήν·
καὶ
μαθητὰς
λαμβάνει
|
τῆς |
τέχνης,
Ἀλκιβιάδην
τὸν
γαυρότατον,
καὶ |
[18, 4] |
δεινός.
Ἀλλὰ
καὶ
διδασκάλους
ἐπιγέγραπται
|
τῆς |
τέχνης,
Ἀσπασίαν
τὴν
Μιλησίαν,
καὶ |
[18, 3] |
φαινόμενον
ἀσπαζόμενον
πόρρω
πάνυ
τίθεμεν
|
τῆς
|
τέχνης,
τὸν
δὲ
τἀληθῆ
αὐτὰ |
[18, 9] |
λέγει·
οὐ
προσιέναι
φησὶν
ὁ
|
Σωκράτης |
Ἀλκιβιάδῃ,
ἐκ
πολλοῦ
ἐρῶν,
πρὶν |
[18, 5] |
ἐπὶ
τούτοις
Ὅμηρος
μὲν
ᾐνίξατο,
|
Σωκράτης |
δὲ
ἐμέμψατο·
αὐτὸς
δὲ
δὴ |
[18, 5] |
γὰρ
αὐτὸς
αὑτῷ
ὅμοιος
ὁ
|
Σωκράτης |
ἐρῶν
τῷ
σωφρονοῦντι,
καὶ
ὁ |
[18, 5] |
τῆς
μυθολογίας
ἐξουσίᾳ.
Ὁ
δὲ
|
Σωκράτης |
ἡμῖν
ἐπ´
ἀληθείᾳ
διατεθρυλημένος,
ἐπισφαλέστερος |
[18, 5] |
δὲ
ἐμέμψατο·
αὐτὸς
δὲ
δὴ
|
Σωκράτης, |
ὁ
ἐραστὴς
μὲν
σοφίας,
πενίας |
[18, 9] |
τὸν
Ἴωνα
χαίρειν
φησὶν
ὁ
|
Σωκράτης· |
πολλά
μοι
τὰν
Πολυανακτίθαο
παῖδα |
[18, 9] |
γλυκύπικρον‘
καὶ
ἀλγεσίδωρον.
Τὸν
ἔρωτα
|
Σωκράτης
|
σοφιστὴν
λέγει,
Σαπφὼ
μυθοπλόκον.
Ἐκβακχεύεται
|
[18, 3] |
Ὅτι
πρᾶγμα
διττόν,
τὸ
μὲν
|
ἀρετῆς |
ἐπήβολον,
τὸ
δὲ
μοχθηρίᾳ
συμπεφυκός, |
[18, 4] |
ἀποποιεῖται
εἰδέναι,
καὶ
τοὺς
περὶ
|
ἀρετῆς |
λόγους,
καὶ
τὰς
περὶ
θεῶν |
[18, 9] |
οὐ
παῖδα,
ἀλλὰ
ἀκόλουθον
τῆς
|
Ἀφροδίτης |
καὶ
θεράποντα
εἶναι·
λέγει
που |
[18, 5] |
καλυπτούσης
ἀθανάτου,
καὶ
Ἄρεως
καὶ
|
Ἀφροδίτης |
συνουσία,
καὶ
Ἡφαίστου
δεσμά,
καὶ |
[18, 8] |
ἐν
τοιούτοις
οὐκέτι
ἀρχαῖος,
ἀλλὰ
|
τεχνίτης |
δεινῶς,
οἷοι
νῦν
βροτοί
εἰσιν. |
[18, 5] |
τὰ
μὲν
Ὁμήρου
ἔπη
τῆς
|
θαυμαστῆς |
πολιτείας
καὶ
τροφῆς
τῶν
νέων |
[18, 5] |
αὐτὸς
δὲ
δὴ
Σωκράτης,
ὁ
|
ἐραστὴς |
μὲν
σοφίας,
πενίας
δὲ
κρείττων, |
[18, 1] |
ἐραστοῦ,
ἐκώμασεν
εἰς
Ἀκταίωνος
ὁ
|
ἐραστὴς |
ὁμοῦ
τοῖς
Βακχιάδαις
νεανίσκοις·
οἳ |
[18, 9] |
φυτῶν;
Τὸν
δὲ
Ἀρχιλόχου
ἔρωτα,
|
ὑβριστὴς |
γάρ,
χαίρειν
ἐῶ.
Ὁ
δὲ |
[18, 3] |
αὐτὰ
γνωρίζοντα,
τοῦτον
καὶ
συνιέναι
|
αὐτῆς· |
ταύτῃ
καὶ
τὴν
ἐρωτικὴν
προσθῶμεν
|
[18, 4] |
τὴν
δὲ
ἐρωτικὴν
τέχνην
ὑποδύς,
|
ταύτης |
καὶ
ἐπιστήμων
εἶναι,
καὶ
πραγματεύεσθαι |
[18, 2] |
Μειρακίῳ
Ἀττικῷ
δύο
ἦσαν
ἐρασταί,
|
ἰδιώτης |
καὶ
τύραννος·
ὁ
μὲν
δίκαιος |
[18, 5] |
ἔπη
τῆς
θαυμαστῆς
πολιτείας
καὶ
|
τροφῆς |
τῶν
νέων
ἀπεπέμψατο,
αὐτῷ
Ὁμήρῳ, |
[18, 8] |
αὐτῷ
ὁ
Ἀλέξανδρος,
οἷος
ἐκ
|
μάχης |
ἐπανεῖναι
εἰς
τὸν
θάλαμον
καὶ |
[18, 8] |
παρ´
ἀμφοῖν
ἴσος
οἷον
τῆς
|
Ἀνδρομάχης |
καὶ
τοῦ
Ἕκτορος·
ἡ
μὲν |
[18, 4] |
καὶ
πένητα,
ἐγγυτάτω
τῆς
ἑαυτοῦ
|
τύχης, |
ἀνυπόδητον,
χαμαιεύνην,
ἐπίβουλον,
θηρευτικόν,
φαρμακέα, |
[18, 1] |
Ἀκταίωνος
ὁ
ἐραστὴς
ὁμοῦ
τοῖς
|
Βακχιάδαις |
νεανίσκοις·
οἳ
θαρσοῦντες
μέθῃ
καὶ |
[18, 5] |
καὶ
κινδυνώδεις
λόγους
ταῖς
αὐτοῦ
|
ὁμιλίαις |
ἀνεκέρασεν,
ὥστε
τὰ
Ὁμήρου
αἰνίγματα |
[18, 9] |
εἶναι
πρὸς
λόγους·
σμικρά
μοι
|
παῖς |
ἔτι
φαίνεο
κἄχαρις
ἔσσα
Σαπφὼ |
[18, 1] |
ἐρωτική.
~Κορινθίῳ
ἀνδρί,
ὄνομα
Αἰσχύλῳ,
|
παῖς |
ἦν
Ἀκταίων,
μειράκιον
Δωρικόν,
ὥρᾳ |
[18, 2] |
δὲ
καὶ
τὰ
μειράκια
ἐφάμιλλα
|
ταῖς
|
ἀρεταῖς
τοῖς
ἐρασταῖς,
ὥσπερ
ἐν |
[18, 5] |
οὕτω
σφαλεροὺς
καὶ
κινδυνώδεις
λόγους
|
ταῖς |
αὐτοῦ
ὁμιλίαις
ἀνεκέρασεν,
ὥστε
τὰ |
[18, 2] |
καὶ
τὰ
μειράκια
ἐφάμιλλα
ταῖς
|
ἀρεταῖς |
τοῖς
ἐρασταῖς,
ὥσπερ
ἐν
θήρᾳ |
[18, 6] |
ἔοικεν,
τὸ
πρᾶγμα
οὔτε
τοῖς
|
συκοφάνταις, |
οὔτε
τοῖς
κωμῳδοῖς
ἐπιλήψιμον.
Διὸ |
[18, 2] |
νεανίαι·
ὅπλα
δοὺς
Ἐπαμεινώνδας
τοῖς
|
ἐρασταῖς |
καὶ
τοῖς
ἐρωμένοις
συνέταξεν
λόχον |
[18, 2] |
μειράκια
ἐφάμιλλα
ταῖς
ἀρεταῖς
τοῖς
|
ἐρασταῖς, |
ὥσπερ
ἐν
θήρᾳ
σκύλακες
συμπαραθέοντες |
[18, 9] |
καὶ
Ἀνδρομέδα·
νῦν
μὲν
ἐπιτιμᾷ
|
ταύταις, |
νῦν
δὲ
ἐλέγχει,
καὶ
εἰρωνεύεται |
[18, 1] |
καὶ
ὑπερεφρόνει
ὑβριστοῦ
ἐραστοῦ,
ἐκώμασεν
|
εἰς |
Ἀκταίωνος
ὁ
ἐραστὴς
ὁμοῦ
τοῖς |
[18, 6] |
ἡ
εἰσαγγελία
ἐγένετο,
ἀλλ´
ἠρέμα
|
εἰς
|
ἄλλους
ἀξιοχρεωτέρους
τρέπουσι
τὴν
αἰτίαν, |
[18, 4] |
φαρμακέα,
σοφιστήν,
γόητα·
ἀτεχνῶς
οἷα
|
εἰς |
αὐτὸν
Σωκράτην
ἔσκωπτον
ἐν
Διονυσίοις |
[18, 7] |
δὲ
ἐν
τῷ
συμποσίῳ
λόγον,
|
εἰς |
ἔρωτα
ἔπαινον,
Μαντινικῇ
γυναικὶ
ἀνατίθησιν· |
[18, 6] |
τοιαύτην
τῷ
λόγῳ,
οἵαν
καὶ
|
εἰς |
τὰ
δικαστήρια
εἰσαγγελλόμενοι
ἢ
κινδυνεύοντες· |
[18, 1] |
καὶ
τυραννίδι
καὶ
ἔρωτι,
εἰσπεσόντες
|
εἰς |
τὸ
δωμάτιον,
οἱ
μὲν
ἐπειρῶντο |
[18, 1] |
ὁ
Περίανδρος
τῇ
ἐξουσίᾳ
παροινεῖ
|
εἰς |
τὸ
μειράκιον.
Ἡ
δὲ
παροινία |
[18, 8] |
Ἀλέξανδρος,
οἷος
ἐκ
μάχης
ἐπανεῖναι
|
εἰς |
τὸν
θάλαμον
καὶ
ἀεὶ
μοιχῷ |
[18, 5] |
δὲ
φίλος,
οὕτω
σφαλεροὺς
καὶ
|
κινδυνώδεις |
λόγους
ταῖς
αὐτοῦ
ὁμιλίαις
ἀνεκέρασεν, |
[18, 4] |
Πόλιν
δὲ
οἰκίζων
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν,
|
τιθεὶς |
νόμους
τοῖς
ἀριστεῦσιν
οὐ
στέφανον |
[18, 6] |
κατασμικρύνοντες
τὰ
αὐτῶν.
Οὐκοῦν
καὶ
|
ἡμεῖς |
περὶ
Σωκράτους,
εἰ
μὲν
ὀρθῶς |
[18, 5] |
δὲ
αἰνίττεται
δι´
αἰσχρῶν
ῥημάτων
|
πράξεις |
καλάς,
δεινὸν
καὶ
σφαλερὸν
τὸ |
[18, 8] |
τάττων
τῶν
ἀγαθῶν,
καὶ
τοὺς
|
ἱππεῖς |
διακρίνων
τῶν
πεζῶν·
ἦ
γὰρ |
[18, 5] |
ταῦτα,
ἕτερα
δὲ
αἰνίττεται·
καὶ
|
παρεὶς |
τῇ
ἀκοῇ
τὸ
τερπνόν,
συναγωνίζεται |
[18, 9] |
τοι
συνηβᾶν,
φησίν,
χαρίεν
γὰρ
|
ἔχεις |
ἦθος·
καὶ
αὖθις
καλὸν
εἶναι |
[18, 9] |
τοῦτο
τῇ
Λεσβίᾳ
Γύριννα
καὶ
|
Ἀτθὶς |
Ἀνακτορία·
καὶ
ὅ,
τιπερ
Σωκράτει |
[18, 5] |
ἀνδρῶν,
ὁ
Ζεὺς
λέγει·
καὶ
|
αὖθις |
αὖ,
ὤμοι
ἐγὼ
δειλή,
ὤμοι |
[18, 9] |
χαρίεν
γὰρ
ἔχεις
ἦθος·
καὶ
|
αὖθις |
καλὸν
εἶναι
τῷ
ἔρωτι
τὰ |
[18, 9] |
δὲ
τῇ
θυγατρί·
οὐ
γὰρ
|
θέμις |
ἐν
μουσοπόλων
οἰκίᾳ
θρῆνον
εἶναι
|
[18, 5] |
ἐπ´
ἀληθείᾳ
διατεθρυλημένος,
ἐπισφαλέστερος
ἐν
|
οἷς |
αἰνίττεται,
διὰ
τὸ
ἀξιόπιστον
μὲν |
[18, 4] |
καὶ
τὰ
ἄλλα
ἅπαντα,
ἐφ´
|
οἷς |
οἱ
σοφισταὶ
ἐκόμων·
τὴν
δὲ |
[18, 5] |
τὸ
ἀξιόπιστον
μὲν
ἐν
τοῖς
|
λόγοις, |
δυνατὸν
δὲ
τῇ
μιμήσει,
ἀνόμοιον |
[18, 4] |
ταυτὶ
τὰ
θρυλούμενα
ἐν
τοῖς
|
λόγοις; |
ὁποῖα
ἄττα
φησὶν
περὶ
αὑτοῦ |
[18, 5] |
μιμήσει,
ἀνόμοιον
δ´
ἐν
τοῖς
|
ἔργοις. |
Οὐδὲν
γὰρ
αὐτὸς
αὑτῷ
ὅμοιος |
[18, 6] |
οὔτε
τοῖς
συκοφάνταις,
οὔτε
τοῖς
|
κωμῳδοῖς |
ἐπιλήψιμον.
Διὸ
δὴ
τὸ
μὲν |
[18, 9] |
Λεσβίας
(εἴτοι
χρὴ
πρεσβύτερα
τοῖς
|
νέοις |
εἰκάσαι)
τί
ἂν
εἴη
ἄλλο, |
[18, 2] |
τούτου
Πεισιστρατίδαι,
καὶ
ἦρξεν
ἐλευθερίας
|
Ἀθηναίοις |
ὕβρις
τυράννου,
καὶ
μειρακίου
θάρσος, |
[18, 2] |
ἀμφοτέρους
προὐπηλάκισεν,
καὶ
ἀδελφὴν
Ἁρμοδίου
|
Παναθηναίοις
|
ἥκουσαν
ἐπὶ
τὴν
πομπὴν
κανηφοροῦσαν |
[18, 4] |
καὶ
οἴκοι
καὶ
δημοσίᾳ,
ἐν
|
συμποσίοις, |
ἐν
Ἀκαδημίᾳ,
ἐν
Πειραιεῖ,
ἐν |
[18, 6] |
οὐδὲ
Ἀριστοφάνης
τὰ
Σωκράτους
ἐν
|
Διονυσίοις |
κωμῳδῶν,
ὁ
δεινότατος
τῶν
κατηγόρων, |
[18, 4] |
εἰς
αὐτὸν
Σωκράτην
ἔσκωπτον
ἐν
|
Διονυσίοις |
οἱ
κωμῳδοί.
Ἔλεγε
δὲ
ταῦτα |
[18, 8] |
τὰ
σοφὰ
ταῦτα
τοῖς
νῦν
|
τακτικοῖς |
καὶ
ἰατροῖς
καὶ
ἡνιόχοις·
τὰ |
[18, 1] |
ὁ
ἐραστὴς
ὁμοῦ
τοῖς
Βακχιάδαις
|
νεανίσκοις· |
οἳ
θαρσοῦντες
μέθῃ
καὶ
τυραννίδι |
[18, 8] |
ὢν
καὶ
δεινὸς
ὁμοῦ
τοῖς
|
καλοῖς |
τὰ
αἰσχρὰ
ἱστορεῖν,
τὰ
μὲν |
[18, 8] |
δὲ
ἐφίησιν,
καὶ
τοῖς
αὑτοῦ
|
ὅπλοις |
κοσμεῖ,
καὶ
βραδύνοντος
περιδεῶς
ἔχει, |
[18, 2] |
Ἐπαμεινώνδας
τοῖς
ἐρασταῖς
καὶ
τοῖς
|
ἐρωμένοις |
συνέταξεν
λόχον
ἱερὸν
τοῦ
ἔρωτος, |
[18, 2] |
ἐν
θήρᾳ
σκύλακες
συμπαραθέοντες
τοῖς
|
πρεσβυτέροις |
τῶν
κυνῶν.
~Τί
δή
μοι |
[18, 8] |
ταῦτα
τοῖς
νῦν
τακτικοῖς
καὶ
|
ἰατροῖς |
καὶ
ἡνιόχοις·
τὰ
δὲ
τοῦ |
[18, 4] |
δὲ
ταῦτα
μόνον
οὐκ
ἐν
|
μέσοις |
τοῖς
Ἕλλησιν,
ἀλλὰ
καὶ
οἴκοι |
[18, 4] |
οἰκίζων
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν,
τιθεὶς
νόμους
|
τοῖς
|
ἀριστεῦσιν
οὐ
στέφανον
οὐδὲ
εἰκόνας, |
[18, 8] |
ἐραστοῦ·
ὁ
δὲ
ἐφίησιν,
καὶ
|
τοῖς |
αὑτοῦ
ὅπλοις
κοσμεῖ,
καὶ
βραδύνοντος |
[18, 1] |
εἰς
Ἀκταίωνος
ὁ
ἐραστὴς
ὁμοῦ
|
τοῖς |
Βακχιάδαις
νεανίσκοις·
οἳ
θαρσοῦντες
μέθῃ |
[18, 5] |
πόρρω
πάνυ
εἶναι
τῆς
αἰτίας,
|
τοῖς |
ἐκείνου
παραβαλλόμενα.
Αὐτίκα
καὶ
ὁ
|
[18, 4] |
ταῦτα
μόνον
οὐκ
ἐν
μέσοις
|
τοῖς |
Ἕλλησιν,
ἀλλὰ
καὶ
οἴκοι
καὶ |
[18, 2] |
πολλοὶ
νεανίαι·
ὅπλα
δοὺς
Ἐπαμεινώνδας
|
τοῖς |
ἐρασταῖς
καὶ
τοῖς
ἐρωμένοις
συνέταξεν |
[18, 2] |
τὰ
μειράκια
ἐφάμιλλα
ταῖς
ἀρεταῖς
|
τοῖς |
ἐρασταῖς,
ὥσπερ
ἐν
θήρᾳ
σκύλακες |
[18, 5] |
τῇ
μιμήσει,
ἀνόμοιον
δ´
ἐν
|
τοῖς |
ἔργοις.
Οὐδὲν
γὰρ
αὐτὸς
αὑτῷ |
[18, 2] |
δοὺς
Ἐπαμεινώνδας
τοῖς
ἐρασταῖς
καὶ
|
τοῖς |
ἐρωμένοις
συνέταξεν
λόχον
ἱερὸν
τοῦ |
[18, 8] |
πολυφωνότατος
ὢν
καὶ
δεινὸς
ὁμοῦ
|
τοῖς |
καλοῖς
τὰ
αἰσχρὰ
ἱστορεῖν,
τὰ |
[18, 8] |
ἵππον,
κυκεῶ
δὲ
Πραμνίου
διδοὺς
|
τοῖς |
κάμνουσιν,
τοὺς
δὲ
κακοὺς
ἐν |
[18, 6] |
πρᾶγμα
οὔτε
τοῖς
συκοφάνταις,
οὔτε
|
τοῖς |
κωμῳδοῖς
ἐπιλήψιμον.
Διὸ
δὴ
τὸ |
[18, 5] |
διὰ
τὸ
ἀξιόπιστον
μὲν
ἐν
|
τοῖς |
λόγοις,
δυνατὸν
δὲ
τῇ
μιμήσει, |
[18, 4] |
αὐτῷ
ταυτὶ
τὰ
θρυλούμενα
ἐν
|
τοῖς |
λόγοις;
ὁποῖα
ἄττα
φησὶν
περὶ
|
[18, 9] |
τῆς
Λεσβίας
(εἴτοι
χρὴ
πρεσβύτερα
|
τοῖς |
νέοις
εἰκάσαι)
τί
ἂν
εἴη |
[18, 8] |
γέλωτα
ὄφλοι
τὰ
σοφὰ
ταῦτα
|
τοῖς |
νῦν
τακτικοῖς
καὶ
ἰατροῖς
καὶ |
[18, 9] |
ἔλεγεν,
εἰκάζων
αὐτοῦ
τὴν
χάριν
|
τοῖς |
Ὀλύμπου
καὶ
Μαρσύου
αὐλήμασιν.
Τίς |
[18, 2] |
ὥσπερ
ἐν
θήρᾳ
σκύλακες
συμπαραθέοντες
|
τοῖς |
πρεσβυτέροις
τῶν
κυνῶν.
~Τί
δή |
[18, 6] |
ὡς
ἔοικεν,
τὸ
πρᾶγμα
οὔτε
|
τοῖς |
συκοφάνταις,
οὔτε
τοῖς
κωμῳδοῖς
ἐπιλήψιμον. |
[18, 8] |
τὸν
πρᾶον·
καὶ
ἐστὶν
ἐν
|
τοιούτοις |
οὐκέτι
ἀρχαῖος,
ἀλλὰ
τεχνίτης
δεινῶς, |
[18, 5] |
λέγει·
καὶ
ὅσα
ἄλλα
ἐπὶ
|
τούτοις |
Ὅμηρος
μὲν
ᾐνίξατο,
Σωκράτης
δὲ |
[18, 9] |
τῆς
Βαθύλλου
ὥρας·
ἀλλὰ
καὶ
|
τούτοις |
τὴν
σωφροσύνην
ὁρᾷς·
ἔραμαί
τοι |
[18, 8] |
νῦν
τακτικοῖς
καὶ
ἰατροῖς
καὶ
|
ἡνιόχοις· |
τὰ
δὲ
τοῦ
ἔρωτος
πάντα |
[18, 9] |
σμικρά
μοι
παῖς
ἔτι
φαίνεο
|
κἄχαρις |
ἔσσα
Σαπφὼ
λέγει·
κωμῳδεῖ
σχῆμά |
[18, 1] |
σὺν
δίκῃ
τὴν
ὁμιλίαν
συστησαμένῳ
|
ὕβρις |
ἦν
τὸ
χρῆμα,
οὐκ
ἔρως· |
[18, 2] |
Πεισιστρατίδαι,
καὶ
ἦρξεν
ἐλευθερίας
Ἀθηναίοις
|
ὕβρις |
τυράννου,
καὶ
μειρακίου
θάρσος,
καὶ |
[18, 5] |
ἢ
Ξενοφῶν,
ἢ
Αἰσχίνης,
ἤ
|
τις |
ἄλλος
τῶν
ὁμοφώνων
αὐτῷ.
Ἐγὼ |
[18, 9] |
τοῖς
Ὀλύμπου
καὶ
Μαρσύου
αὐλήμασιν.
|
Τίς |
ἄν,
ὦ
θεοί,
μέμψαιτο
ἐραστὴν |
[18, 9] |
καὶ
κατάκλισιν
σοφιστοῦ,
καὶ
αὕτη
|
τίς |
δὲ
ἀγροιῶτιν
ἐπεμμένα
στολήν
τὸν |
[18, 0] |
|
~Τίς |
ἡ
Σωκράτους
ἐρωτική.
~Κορινθίῳ
ἀνδρί, |
[18, 7] |
εἴτε
Μαντινική,
εἴτε
καὶ
Λεσβία
|
τὶς |
ἦν
ἡ
τοῦ
λόγου
μήτηρ, |
[18, 5] |
ἐγὼ
δειλή,
ὤμοι
δυσαριστοτόκεια,
ἡ
|
Θέτις |
λέγει·
καὶ
ὅσα
ἄλλα
ἐπὶ |
[18, 5] |
ἢ
Καλλίαν,
ἢ
Πῶλον,
ἢ
|
ὅστις |
ἄλλος
τῇ
Σωκράτους
φιλοσοφίᾳ
ἐπολέμει. |
[18, 4] |
ὄμματα,
ὥσπερ
ἐν
νυκτὶ
ἐπὶ
|
φέγγος. |
Πόλιν
δὲ
οἰκίζων
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν, |
[18, 5] |
καὶ
τοῦ
Ἀπόλλωνος,
καὶ
τῆς
|
Θέτιδος, |
καὶ
τοῦ
Ἡφαίστου,
καταμαντεύεται
τοῦ |
[18, 4] |
τοῦ
ἔρωτος,
οὔτε
ἔργον,
οὔτε
|
πάθος, |
ἀλλὰ
ἔοικεν
πάντα
ἑξῆς
παρρησιαζομένῳ· |
[18, 1] |
εἰκάσθη
τὸ
ἐν
Κορίνθῳ
τοῦτο
|
πάθος |
τῷ
Βοιωτίῳ
διὰ
τὴν
ὁμωνυμίαν |
[18, 9] |
συνηβᾶν,
φησίν,
χαρίεν
γὰρ
ἔχεις
|
ἦθος· |
καὶ
αὖθις
καλὸν
εἶναι
τῷ |
[18, 7] |
οὐκ
ἔφη
θαυμάζειν,
πλῆρες
τὸ
|
στῆθος |
ἔχων
ὥσπερ
ἀγγεῖον,
ἀλλοτρίων
ναμάτων, |
[18, 8] |
μοιχῷ
ἐοικέναι.
Ἔστιν
αὐτῷ
καὶ
|
δίκαιος
|
ἔρως
παρ´
ἀμφοῖν
ἴσος
οἷον |
[18, 2] |
ἰδιώτης
καὶ
τύραννος·
ὁ
μὲν
|
δίκαιος |
ἦν
διὰ
ἰσοτιμίαν,
ὁ
δὲ |
[18, 2] |
καὶ
μειρακίου
θάρσος,
καὶ
ἔρως
|
δίκαιος, |
καὶ
ἐραστοῦ
ἀρετή.
Ἐλευθεροῖ
τὰς |
[18, 8] |
καὶ
ἐστὶν
ἐν
τοιούτοις
οὐκέτι
|
ἀρχαῖος, |
ἀλλὰ
τεχνίτης
δεινῶς,
οἷοι
νῦν |
[18, 8] |
ἐπὶ
τῆς
Ἥρας
καὶ
τοῦ
|
Διός· |
καὶ
τὸν
ὑβριστὴν
ἐπὶ
τῶν |
[18, 5] |
καὶ
ὁ
μὲν
περὶ
τοῦ
|
Διὸς |
τοιαῦτα
ἀκούσας,
καὶ
τοῦ
Ἀπόλλωνος, |
[18, 3] |
βούλεται
ὁ
Ἐπαμεινώνδας
καὶ
ὁ
|
Ἁρμόδιος, |
καὶ
οἱ
περὶ
τοῦ
ἀδίκου |
[18, 9] |
δὲ
αὐτοῦ
τὰ
ᾄσματα
τῆς
|
Σμέρδιος |
κόμης,
καὶ
τῶν
Κλεοβούλου
ὀφθαλμῶν, |
[18, 1] |
ὥρᾳ
διαφέρον.
Ἐρᾷ
Ἀκταίωνος
νεανίας
|
Κορίνθιος, |
γένους
τῶν
Βακχιάδων·
Βακχιάδαι
δὲ |
[18, 8] |
ἔρωτος·
τοιοῦτος
αὐτῷ
ὁ
Ἀλέξανδρος,
|
οἷος |
ἐκ
μάχης
ἐπανεῖναι
εἰς
τὸν |
[18, 5] |
ἔργοις.
Οὐδὲν
γὰρ
αὐτὸς
αὑτῷ
|
ὅμοιος |
ὁ
Σωκράτης
ἐρῶν
τῷ
σωφρονοῦντι, |
[18, 2] |
ἦν
διὰ
ἰσοτιμίαν,
ὁ
δὲ
|
ἄδικος
|
δι´
ἐξουσίαν·
ἀλλὰ
τό
γε |
[18, 9] |
ὅ,
τιπερ
Σωκράτει
οἱ
ἀντίτεχνοι,
|
Πρόδικος |
καὶ
Γοργίας
καὶ
Θρασύμαχος
καὶ |
[18, 3] |
ἀργυρογνώμονας
ἐξετάζειν
ἔδει,
ὁπότερος
αὐτῶν
|
γνωριστικὸς
|
τοῦ
δοκίμου
καὶ
μή.
Τὸν |
[18, 3] |
ἀρετῆς
ἐπήβολον,
τὸ
δὲ
μοχθηρίᾳ
|
συμπεφυκός, |
φωνῇ
μιᾷ
οἱ
ἄνθρωποι
ἐπονομάζοντες |
[18, 9] |
Ἀφροδίτη
ἐν
ᾄσματι,
σύ
τε
|
καλὸς |
θεράπων
Ἔρως.
Ἡ
Διοτίμα
λέγει, |
[18, 5] |
ἡδονῆς
δὲ
ἐχθρός,
ἀληθείας
δὲ
|
φίλος, |
οὕτω
σφαλεροὺς
καὶ
κινδυνώδεις
λόγους |
[18, 5] |
Καλλίαν,
ἢ
Πῶλον,
ἢ
ὅστις
|
ἄλλος |
τῇ
Σωκράτους
φιλοσοφίᾳ
ἐπολέμει.
~Φέρ´ |
[18, 5] |
Ξενοφῶν,
ἢ
Αἰσχίνης,
ἤ
τις
|
ἄλλος |
τῶν
ὁμοφώνων
αὐτῷ.
Ἐγὼ
μὲν |
[18, 9] |
ἔρως
ἐτίναξεν
τὰς
φρένας,
ὡς
|
ἄνεμος |
κατ´
ὄρος
δρυσὶν
ἐμπεσών·
ἀναίθεται |
[18, 5] |
τὸν
ποιητὴν
καὶ
χρίσας
μύρῳ·
|
αἰτιασάμενος |
τὴν
παρρησίαν
τῶν
ἐπῶν,
ὅτι
|
[18, 5] |
δὲ
Σωκράτης
ἡμῖν
ἐπ´
ἀληθείᾳ
|
διατεθρυλημένος, |
ἐπισφαλέστερος
ἐν
οἷς
αἰνίττεται,
διὰ |
[18, 8] |
ἀναχωρεῖ
ἐφ´
ἡσυχίας,
καὶ
δακρύει
|
κείμενος, |
καὶ
ἀλύει,
καὶ
ἀπελεύσεσθαι
φησίν, |
[18, 5] |
Ζεὺς
πεποίηται
αὐτῷ
τῇ
Ἥρᾳ
|
μισγόμενος |
ἐν
τῇ
Ἴδῃ,
νεφέλης
αὐτοὺς |
[18, 5] |
ἀπὸ
κυνηγεσίου
τῆς
Ἀλκιβιάδου
ὥρας
|
παραγινόμενος, |
ὁ
Χαρμίδην
τεθηπώς.
Πῶς
γὰρ |
[18, 5] |
τῶν
ἐρωτικῶν
ἀντίτεχνος,
ὁ
Κριτοβούλου
|
ἁπτόμενος, |
ὁ
ἀπὸ
κυνηγεσίου
τῆς
Ἀλκιβιάδου |
[18, 5] |
ἐρῶν
τῷ
σωφρονοῦντι,
καὶ
ὁ
|
ἐκπληττόμενος |
τοὺς
καλοὺς
τῷ
ἐλέγχοντι
τοὺς |
[18, 4] |
τοὺς
καλούς,
καὶ
τὴν
τέχνην
|
δεινός. |
Ἀλλὰ
καὶ
διδασκάλους
ἐπιγέγραπται
τῆς |
[18, 8] |
μοι
δοκεῖ
πολυφωνότατος
ὢν
καὶ
|
δεινὸς
|
ὁμοῦ
τοῖς
καλοῖς
τὰ
αἰσχρὰ |
[18, 4] |
ὁποῖα
ἄττα
φησὶν
περὶ
αὑτοῦ
|
ἐκεῖνος, |
ὅτι
ἐστὶν
θεράπων
τοῦ
ἔρωτος, |
[18, 2] |
δύο
ἦσαν
ἐρασταί,
ἰδιώτης
καὶ
|
τύραννος· |
ὁ
μὲν
δίκαιος
ἦν
διὰ |
[18, 5] |
ἄφρονας,
ὁ
Λυσίου
τῶν
ἐρωτικῶν
|
ἀντίτεχνος, |
ὁ
Κριτοβούλου
ἁπτόμενος,
ὁ
ἀπὸ |
[18, 1] |
μειράκιον
Δωρικόν,
ὥρᾳ
διαφέρον.
Ἐρᾷ
|
Ἀκταίωνος
|
νεανίας
Κορίνθιος,
γένους
τῶν
Βακχιάδων· |
[18, 1] |
ὑπερεφρόνει
ὑβριστοῦ
ἐραστοῦ,
ἐκώμασεν
εἰς
|
Ἀκταίωνος |
ὁ
ἐραστὴς
ὁμοῦ
τοῖς
Βακχιάδαις |
[18, 5] |
Διὸς
τοιαῦτα
ἀκούσας,
καὶ
τοῦ
|
Ἀπόλλωνος, |
καὶ
τῆς
Θέτιδος,
καὶ
τοῦ |
[18, 9] |
ἐκείνῳ
Ἀλκιβιάδης
καὶ
Χαρμίδης
καὶ
|
Φαῖδρος, |
τοῦτο
τῇ
Λεσβίᾳ
Γύριννα
καὶ |
[18, 1] |
οὐκ
ἔρως·
θαρσῶν
δὲ
ὁ
|
Περίανδρος |
τῇ
ἐξουσίᾳ
παροινεῖ
εἰς
τὸ
|
[18, 8] |
ἀκολάστου
ἔρωτος·
τοιοῦτος
αὐτῷ
ὁ
|
Ἀλέξανδρος, |
οἷος
ἐκ
μάχης
ἐπανεῖναι
εἰς |
[18, 8] |
θρασὺς
καὶ
ἐπιμανής,
ὁ
δὲ
|
ἥμερος |
καὶ
ἐμπαθής·
ὁ
μὲν
ἀποφλογοῦται |
[18, 9] |
γάρ
μοι
τὴν
καθ´
αὑτὸν
|
ἑκάτερος |
φιλίαν,
ἡ
μὲν
γυναικῶν,
ὁ |
[18, 3] |
ὥσπερ
τοὺς
ἀργυρογνώμονας
ἐξετάζειν
ἔδει,
|
ὁπότερος |
αὐτῶν
γνωριστικὸς
τοῦ
δοκίμου
καὶ |
[18, 5] |
Σωκράτης
ἡμῖν
ἐπ´
ἀληθείᾳ
διατεθρυλημένος,
|
ἐπισφαλέστερος |
ἐν
οἷς
αἰνίττεται,
διὰ
τὸ |
[18, 5] |
καὶ
ὅσα
ἄλλα
ἐπὶ
τούτοις
|
Ὅμηρος |
μὲν
ᾐνίξατο,
Σωκράτης
δὲ
ἐμέμψατο· |
[18, 5] |
πενίας
δὲ
κρείττων,
ἡδονῆς
δὲ
|
ἐχθρός, |
ἀληθείας
δὲ
φίλος,
οὕτω
σφαλεροὺς
|
[18, 9] |
τὰς
φρένας,
ὡς
ἄνεμος
κατ´
|
ὄρος |
δρυσὶν
ἐμπεσών·
ἀναίθεται
τῇ
Ξανθίππῃ |
[18, 8] |
οἷον
τῆς
Ἀνδρομάχης
καὶ
τοῦ
|
Ἕκτορος· |
ἡ
μὲν
πατέρα
καὶ
ἀδελφὸν |
[18, 6] |
ἀξιοχρεωτέρους
τρέπουσι
τὴν
αἰτίαν,
τῇ
|
πρὸς
|
ἐκείνους
κοινωνίᾳ
κατασμικρύνοντες
τὰ
αὐτῶν. |
[18, 9] |
ἐρῶν,
πρὶν
ἡγήσατο
ἱκανὸν
εἶναι
|
πρὸς |
λόγους·
σμικρά
μοι
παῖς
ἔτι |
[18, 8] |
καὶ
τὸ
τυχεῖν
ἐθέλοντα
ἐξουσίας
|
πρὸς |
μάχην
δακρῦσαι
ὡς
οὐκ
ἀνεξομένου |
[18, 5] |
ταῦτα
φιλοσόφῳ
βίῳ;
οὐ
τῇ
|
πρὸς |
τὸν
δῆμον
παρρησίᾳ,
οὐδὲ
τῇ |
[18, 5] |
τὸ
δεσμωτήριον
ὁδῷ,
οὐδὲ
τῇ
|
πρὸς |
τὸν
θάνατον
παρασκευῇ·
πολλοῦ
γε |
[18, 3] |
οἱ
μοχθηροὶ
ἐρασταὶ
διὰ
τὴν
|
πρὸς
|
τὸν
θεὸν
ὁμωνυμίαν,
ἀπιστοῦνται
δὲ |
[18, 5] |
ἐπὶ
Δηλίῳ
ἀριστείᾳ,
οὐδὲ
τῇ
|
πρὸς
|
τοὺς
δικαστὰς
ὑπεροψίᾳ,
οὐδὲ
τῇ |
[18, 4] |
τοῦ
ἔρωτος,
καὶ
λευκὴ
στάθμη
|
πρὸς |
τοὺς
καλούς,
καὶ
τὴν
τέχνην |
[18, 5] |
τὸν
δῆμον
παρρησίᾳ,
οὐδὲ
τῇ
|
πρὸς |
τοὺς
τυράννους
ἐλευθερίᾳ,
οὐδὲ
τῇ |
[18, 6] |
καὶ
τὸ
δικαστήριον
ἐκεῖνο
διαπέφευγεν·
|
πρὸς |
τουτουσὶ
δὲ
τοὺς
νυνὶ
κατηγόρους |
[18, 6] |
νῦν
ἔχον·
λέγωμεν
δὲ
ὡδὶ
|
πρὸς |
τουτουσὶ
τοὺς
δεινοὺς
κατηγόρους·
ὅτι |
[18, 8] |
φίλτατα
ὀνόματα·
ὁ
δὲ
οὔτε
|
μητρὸς |
τοσουτονὶ
αὐτῷ
μέλειν,
ὅσον
ἐκείνης, |
[18, 8] |
καὶ
δίκαιος
ἔρως
παρ´
ἀμφοῖν
|
ἴσος |
οἷον
τῆς
Ἀνδρομάχης
καὶ
τοῦ
|
[18, 2] |
Ἀθηναίοις
ὕβρις
τυράννου,
καὶ
μειρακίου
|
θάρσος, |
καὶ
ἔρως
δίκαιος,
καὶ
ἐραστοῦ |
[18, 6] |
ἢ
κινδυνεύοντες·
οὐ
περὶ
τοῦ
|
πράγματος |
ἀπολογοῦνται
μόνον,
ὑπὲρ
ὅτου
ἡ |
[18, 6] |
Σωκράτους
ἐν
Διονυσίοις
κωμῳδῶν,
ὁ
|
δεινότατος |
τῶν
κατηγόρων,
ἐλοιδορήσατο
τῷ
ἔρωτι |
[18, 2] |
περὶ
τὸ
Ἴλιον
συνεστήσατο,
ὁ
|
δεινότατος |
τῶν
στρατηγῶν,
οὔτε
Ἡρακλεῖδαι
περὶ |
[18, 8] |
ἀρξάμενοι.
~Οὗτος
γάρ
μοι
δοκεῖ
|
πολυφωνότατος |
ὢν
καὶ
δεινὸς
ὁμοῦ
τοῖς |
[18, 5] |
φεύγων,
καὶ
Ἀχιλλεὺς
διώκων,
αὐτὸς
|
θνητὸς |
ἐών,
θεὸν
ἄμβροτον,
καὶ
ὀδυρόμενοι |
[18, 3] |
τοῦ
φαινομένου
κάλλους
καὶ
μὴ
|
ὄντος |
γλιχομένους
νόθους
τινὰς
εἶναι
καὶ |
[18, 3] |
ἐραστάς,
τοὺς
δὲ
τοῦ
καὶ
|
ὄντος |
καὶ
φαινομένου
γνησίους
ἐραστὰς
κάλλους |
[18, 7] |
μικρὰν
οὖσαν
καὶ
μέλαιναν)
ἢ
|
Ἀνακρέοντος, |
φησίν,
τοῦ
σοφοῦ.
Τὸν
δὲ |
[18, 8] |
καὶ
βραδύνοντος
περιδεῶς
ἔχει,
καὶ
|
ἀποθανόντος |
ἀποθανεῖν
ἐρᾷ,
καὶ
τὴν
ὀργὴν |
[18, 8] |
τοῖς
αὑτοῦ
ὅπλοις
κοσμεῖ,
καὶ
|
βραδύνοντος |
περιδεῶς
ἔχει,
καὶ
ἀποθανόντος
ἀποθανεῖν |
[18, 8] |
ἀμφοτέρων,
καὶ
σωφρόνων,
τοῦ
μὲν
|
παιδεύοντος, |
τοῦ
δὲ
παιδευομένου·
ὁ
μὲν
|
[18, 5] |
ἐν
τοῖς
ἔργοις.
Οὐδὲν
γὰρ
|
αὐτὸς |
αὑτῷ
ὅμοιος
ὁ
Σωκράτης
ἐρῶν |
[18, 5] |
μὲν
ᾐνίξατο,
Σωκράτης
δὲ
ἐμέμψατο·
|
αὐτὸς |
δὲ
δὴ
Σωκράτης,
ὁ
ἐραστὴς |
[18, 4] |
καλῶν·
ὢ
τοῦ
θαυμαστοῦ
γέρως.
|
Αὐτὸς |
δὲ
δὴ
τὸν
ἔρωτα,
ἀναπλάττων |
[18, 5] |
Ἀπόλλων
φεύγων,
καὶ
Ἀχιλλεὺς
διώκων,
|
αὐτὸς |
θνητὸς
ἐών,
θεὸν
ἄμβροτον,
καὶ |
[18, 8] |
γὰρ
οὕτως,
ἀπὸ
Ὁμήρου
ἀρξάμενοι.
|
~Οὗτος |
γάρ
μοι
δοκεῖ
πολυφωνότατος
ὢν |
[18, 8] |
ἄπεισιν.
Ἄλλη
εἰκὼν
ἀκολάστου
ἔρωτος·
|
τοιοῦτος |
αὐτῷ
ὁ
Ἀλέξανδρος,
οἷος
ἐκ |
[18, 2] |
ἐρωμένοις
συνέταξεν
λόχον
ἱερὸν
τοῦ
|
ἔρωτος, |
δεινὸν
καὶ
ἄμαχον,
καὶ
συνασπίζοντα |
[18, 4] |
ἐκεῖνος,
ὅτι
ἐστὶν
θεράπων
τοῦ
|
ἔρωτος, |
καὶ
λευκὴ
στάθμη
πρὸς
τοὺς |
[18, 3] |
καὶ
οἱ
περὶ
τοῦ
ἀδίκου
|
ἔρωτος |
λόγοι;
Ὅτι
πρᾶγμα
διττόν,
τὸ |
[18, 4] |
Ἀποκρύπτεται
δὲ
οὐδὲν
τῶν
τοῦ
|
ἔρωτος, |
οὔτε
ἔργον,
οὔτε
πάθος,
ἀλλὰ |
[18, 8] |
καὶ
ἡνιόχοις·
τὰ
δὲ
τοῦ
|
ἔρωτος
|
πάντα
ἑξῆς
δίεισιν,
καὶ
ἔργα, |
[18, 9] |
Ἐκβακχεύεται
ἐπὶ
Φαίδρῳ
ὑπὸ
τοῦ
|
ἔρωτος, |
τῇ
δὲ
ὁ
ἔρως
ἐτίναξεν |
[18, 8] |
οὐκ
ἄπεισιν.
Ἄλλη
εἰκὼν
ἀκολάστου
|
ἔρωτος· |
τοιοῦτος
αὐτῷ
ὁ
Ἀλέξανδρος,
οἷος |
[18, 9] |
ἀντίτεχνοι,
Πρόδικος
καὶ
Γοργίας
καὶ
|
Θρασύμαχος |
καὶ
Πρωταγόρας,
τοῦτο
τῇ
Σαπφοῖ |
[18, 4] |
ἐκόμων·
τὴν
δὲ
ἐρωτικὴν
τέχνην
|
ὑποδύς, |
ταύτης
καὶ
ἐπιστήμων
εἶναι,
καὶ |
[18, 5] |
μοι
Σαρπήδονα
φίλτατον
ἀνδρῶν,
ὁ
|
Ζεὺς |
λέγει·
καὶ
αὖθις
αὖ,
ὤμοι |
[18, 5] |
παρρησίαν
τῶν
ἐπῶν,
ὅτι
ὁ
|
Ζεὺς |
πεποίηται
αὐτῷ
τῇ
Ἥρᾳ
μισγόμενος |
[18, 5] |
γέλωτα,
καὶ
Ἀπόλλων
φεύγων,
καὶ
|
Ἀχιλλεὺς |
διώκων,
αὐτὸς
θνητὸς
ἐών,
θεὸν |
[18, 4] |
εἰδέναι,
καὶ
τοὺς
περὶ
ἀρετῆς
|
λόγους, |
καὶ
τὰς
περὶ
θεῶν
δόξας, |
[18, 9] |
πρὶν
ἡγήσατο
ἱκανὸν
εἶναι
πρὸς
|
λόγους· |
σμικρά
μοι
παῖς
ἔτι
φαίνεο |
[18, 5] |
φίλος,
οὕτω
σφαλεροὺς
καὶ
κινδυνώδεις
|
λόγους |
ταῖς
αὐτοῦ
ὁμιλίαις
ἀνεκέρασεν,
ὥστε |
[18, 2] |
ἦσαν
Θήβησιν
πολλοὶ
νεανίαι·
ὅπλα
|
δοὺς
|
Ἐπαμεινώνδας
τοῖς
ἐρασταῖς
καὶ
τοῖς |
[18, 8] |
λαιᾷ
ἵππον,
κυκεῶ
δὲ
Πραμνίου
|
διδοὺς |
τοῖς
κάμνουσιν,
τοὺς
δὲ
κακοὺς |
[18, 6] |
ἀδικεῖν
γραψάμενοι
Σωκράτην,
καὶ
τοὺς
|
νέους
|
διαφθείρειν,
καὶ
ὅτι
μὲν
Κριτίας |
[18, 3] |
χρηστοὶ
διὰ
τὸ
ἀμφίβολον
τοῦ
|
πάθους, |
ἀλλ´
ὥσπερ
τοὺς
ἀργυρογνώμονας
ἐξετάζειν |
[18, 9] |
Τηΐου
σοφιστοῦ
τέχνη
τοῦ
αὐτοῦ
|
ἤθους |
καὶ
τρόπου·
καὶ
γὰρ
πάντων |
[18, 3] |
κάλλους
καὶ
μὴ
ὄντος
γλιχομένους
|
νόθους |
τινὰς
εἶναι
καὶ
κιβδήλους
ἐραστάς, |
[18, 3] |
τοῦ
καὶ
ὄντος
καὶ
φαινομένου
|
γνησίους |
ἐραστὰς
κάλλους
ἀληθινοῦ.
~Εἶεν·
ἐπεὶ |
[18, 8] |
διδοὺς
τοῖς
κάμνουσιν,
τοὺς
δὲ
|
κακοὺς |
ἐν
μέσῳ
τάττων
τῶν
ἀγαθῶν, |
[18, 4] |
καὶ
λευκὴ
στάθμη
πρὸς
τοὺς
|
καλούς, |
καὶ
τὴν
τέχνην
δεινός.
Ἀλλὰ |
[18, 5] |
σωφρονοῦντι,
καὶ
ὁ
ἐκπληττόμενος
τοὺς
|
καλοὺς |
τῷ
ἐλέγχοντι
τοὺς
ἄφρονας,
ὁ |
[18, 4] |
τὴν
τέχνην
δεινός.
Ἀλλὰ
καὶ
|
διδασκάλους |
ἐπιγέγραπται
τῆς
τέχνης,
Ἀσπασίαν
τὴν |
[18, 3] |
γλιχομένους
νόθους
τινὰς
εἶναι
καὶ
|
κιβδήλους |
ἐραστάς,
τοὺς
δὲ
τοῦ
καὶ |
[18, 6] |
εἰσαγγελία
ἐγένετο,
ἀλλ´
ἠρέμα
εἰς
|
ἄλλους |
ἀξιοχρεωτέρους
τρέπουσι
τὴν
αἰτίαν,
τῇ |
[18, 3] |
ὄντος
καὶ
φαινομένου
γνησίους
ἐραστὰς
|
κάλλους |
ἀληθινοῦ.
~Εἶεν·
ἐπεὶ
ταύτῃ
βασανιστέον |
[18, 3] |
ἀνάγκη
τοὺς
μὲν
τοῦ
φαινομένου
|
κάλλους |
καὶ
μὴ
ὄντος
γλιχομένους
νόθους |
[18, 4] |
δὲ
οἰκίζων
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν,
τιθεὶς
|
νόμους |
τοῖς
ἀριστεῦσιν
οὐ
στέφανον
οὐδὲ |
[18, 1] |
διαφέρον.
Ἐρᾷ
Ἀκταίωνος
νεανίας
Κορίνθιος,
|
γένους |
τῶν
Βακχιάδων·
Βακχιάδαι
δὲ
Κορίνθου |
[18, 3] |
φαινομένου
κάλλους
καὶ
μὴ
ὄντος
|
γλιχομένους |
νόθους
τινὰς
εἶναι
καὶ
κιβδήλους |
[18, 6] |
δὲ
ὡδὶ
πρὸς
τουτουσὶ
τοὺς
|
δεινοὺς |
κατηγόρους·
ὅτι
ἡμῖν
δοκεῖτε,
ὦ |
[18, 6] |
τρέπουσι
τὴν
αἰτίαν,
τῇ
πρὸς
|
ἐκείνους |
κοινωνίᾳ
κατασμικρύνοντες
τὰ
αὐτῶν.
Οὐκοῦν |
[18, 5] |
παρρησίᾳ,
οὐδὲ
τῇ
πρὸς
τοὺς
|
τυράννους |
ἐλευθερίᾳ,
οὐδὲ
τῇ
ἐπὶ
Δηλίῳ |
[18, 5] |
ἐχθρός,
ἀληθείας
δὲ
φίλος,
οὕτω
|
σφαλεροὺς
|
καὶ
κινδυνώδεις
λόγους
ταῖς
αὐτοῦ |
[18, 2] |
δὲ
ὑπ´
ὀργῆς
ἄλλά
τε
|
ἀμφοτέρους
|
προὐπηλάκισεν,
καὶ
ἀδελφὴν
Ἁρμοδίου
Παναθηναίοις
|
[18, 6] |
ἐγένετο,
ἀλλ´
ἠρέμα
εἰς
ἄλλους
|
ἀξιοχρεωτέρους |
τρέπουσι
τὴν
αἰτίαν,
τῇ
πρὸς
|
[18, 6] |
ὡδὶ
πρὸς
τουτουσὶ
τοὺς
δεινοὺς
|
κατηγόρους· |
ὅτι
ἡμῖν
δοκεῖτε,
ὦ
ἄνδρες, |
[18, 6] |
πρὸς
τουτουσὶ
δὲ
τοὺς
νυνὶ
|
κατηγόρους |
(οὐ
γάρ
εἰσιν
ἐκείνων
ἀμαχώτεροι) |
[18, 3] |
ἀμφίβολον
τοῦ
πάθους,
ἀλλ´
ὥσπερ
|
τοὺς |
ἀργυρογνώμονας
ἐξετάζειν
ἔδει,
ὁπότερος
αὐτῶν |
[18, 5] |
ἐκπληττόμενος
τοὺς
καλοὺς
τῷ
ἐλέγχοντι
|
τοὺς |
ἄφρονας,
ὁ
Λυσίου
τῶν
ἐρωτικῶν |
[18, 8] |
δὲ
Πραμνίου
διδοὺς
τοῖς
κάμνουσιν,
|
τοὺς |
δὲ
κακοὺς
ἐν
μέσῳ
τάττων
|
[18, 3] |
τινὰς
εἶναι
καὶ
κιβδήλους
ἐραστάς,
|
τοὺς |
δὲ
τοῦ
καὶ
ὄντος
καὶ |
[18, 6] |
λέγωμεν
δὲ
ὡδὶ
πρὸς
τουτουσὶ
|
τοὺς |
δεινοὺς
κατηγόρους·
ὅτι
ἡμῖν
δοκεῖτε, |
[18, 5] |
Δηλίῳ
ἀριστείᾳ,
οὐδὲ
τῇ
πρὸς
|
τοὺς |
δικαστὰς
ὑπεροψίᾳ,
οὐδὲ
τῇ
ἐπὶ |
[18, 8] |
μέσῳ
τάττων
τῶν
ἀγαθῶν,
καὶ
|
τοὺς |
ἱππεῖς
διακρίνων
τῶν
πεζῶν·
ἦ |
[18, 4] |
ἔρωτος,
καὶ
λευκὴ
στάθμη
πρὸς
|
τοὺς |
καλούς,
καὶ
τὴν
τέχνην
δεινός. |
[18, 5] |
τῷ
σωφρονοῦντι,
καὶ
ὁ
ἐκπληττόμενος
|
τοὺς |
καλοὺς
τῷ
ἐλέγχοντι
τοὺς
ἄφρονας, |
[18, 3] |
καὶ
ὂν
καὶ
φαινόμενον,
ἀνάγκη
|
τοὺς |
μὲν
τοῦ
φαινομένου
κάλλους
καὶ |
[18, 6] |
γε
ἀδικεῖν
γραψάμενοι
Σωκράτην,
καὶ
|
τοὺς |
νέους
διαφθείρειν,
καὶ
ὅτι
μὲν |
[18, 6] |
ἐκεῖνο
διαπέφευγεν·
πρὸς
τουτουσὶ
δὲ
|
τοὺς
|
νυνὶ
κατηγόρους
(οὐ
γάρ
εἰσιν |
[18, 4] |
ἄλλα
ἅπαντα
ἀποποιεῖται
εἰδέναι,
καὶ
|
τοὺς |
περὶ
ἀρετῆς
λόγους,
καὶ
τὰς
|
[18, 5] |
δῆμον
παρρησίᾳ,
οὐδὲ
τῇ
πρὸς
|
τοὺς |
τυράννους
ἐλευθερίᾳ,
οὐδὲ
τῇ
ἐπὶ |
[18, 9] |
οἶδα
λέξαι.
Τοῦτο
καὶ
περὶ
|
Σωκράτους |
Ἀλκιβιάδης
ἔλεγεν,
εἰκάζων
αὐτοῦ
τὴν |
[18, 6] |
κύνα·
τῶν
δὲ
ἐρωτικῶν
τῶν
|
Σωκράτους |
ἀπέσχοντο
καὶ
οἱ
δεινοὶ
οὗτοι |
[18, 6] |
αὐτῶν.
Οὐκοῦν
καὶ
ἡμεῖς
περὶ
|
Σωκράτους, |
εἰ
μὲν
ὀρθῶς
ταῦτα
ἔδρα |
[18, 4] |
ἄνδρα,
ἐπιτολμητόν
τοι
καὶ
περὶ
|
Σωκράτους |
ἐκλογίσασθαι,
τί
ἦν
αὐτῷ
ταυτὶ |
[18, 6] |
συκοφάνται·
ἀλλ´
οὐδὲ
Ἀριστοφάνης
τὰ
|
Σωκράτους |
ἐν
Διονυσίοις
κωμῳδῶν,
ὁ
δεινότατος |
[18, 0] |
~Τίς
ἡ
|
Σωκράτους |
ἐρωτική.
~Κορινθίῳ
ἀνδρί,
ὄνομα
Αἰσχύλῳ, |
[18, 7] |
γε
οὐκ
ἴδιοι
οἱ
τοῦ
|
Σωκράτους |
ἐρωτικοὶ
λόγοι,
οὐδὲ
πρώτου·
θεασώμεθα |
[18, 6] |
κατηγόρων,
ἐλοιδορήσατο
τῷ
ἔρωτι
τοῦ
|
Σωκράτους· |
καίτοι
πένητα
εἰπών,
καὶ
ἀδολέσχην, |
[18, 5] |
εἰρωνεύματα;
ἀποκρινάσθω
ἡμῖν
ὑπὲρ
τοῦ
|
Σωκράτους |
Πλάτων,
ἢ
Ξενοφῶν,
ἢ
Αἰσχίνης, |
[18, 9] |
εἴη
ἄλλο,
ἢ
αὐτό,
ἡ
|
Σωκράτους |
τέχνη
ἐρωτική;
Δοκοῦσιν
γάρ
μοι |
[18, 7] |
πρῶτον
τῇδε·
~ὡς
οὐκ
ἴδιον
|
Σωκράτους |
τὸ
ἐρωτικὸν
ἐπιτήδευμα,
ἀλλὰ
μακρῷ |
[18, 9] |
καὶ
εἰρωνεύεται
αὐτὰ
ἐκεῖνα
τὰ
|
Σωκράτους· |
τὸν
Ἴωνα
χαίρειν
φησὶν
ὁ |
[18, 5] |
Πῶλον,
ἢ
ὅστις
ἄλλος
τῇ
|
Σωκράτους |
φιλοσοφίᾳ
ἐπολέμει.
~Φέρ´
ἐπαμύνωμεν
τῷ |
[18, 5] |
μισγόμενος
ἐν
τῇ
Ἴδῃ,
νεφέλης
|
αὐτοὺς |
καλυπτούσης
ἀθανάτου,
καὶ
Ἄρεως
καὶ |
[18, 7] |
ὥσπερ
ἀγγεῖον,
ἀλλοτρίων
ναμάτων,
ἦπου
|
Σαπφοῦς |
τῆς
καλῆς
(οὕτω
γὰρ
αὐτὴν
|
[18, 8] |
καὶ
τὸν
γόητα
ἐπὶ
τῆς
|
Καλυψοῦς· |
καὶ
τὸν
φαρμακέα
ἐπὶ
τῆς |
[18, 8] |
αἰχμαλώτῳ
ἐρασταὶ
δύο,
ὁ
μὲν
|
θρασὺς |
καὶ
ἐπιμανής,
ὁ
δὲ
ἥμερος |
[18, 9] |
ὁ
ἔρως
ἐτίναξεν
τὰς
φρένας,
|
ὡς |
ἄνεμος
κατ´
ὄρος
δρυσὶν
ἐμπεσών· |
[18, 1] |
Βακχιάδων·
Βακχιάδαι
δὲ
Κορίνθου
ἐδυνάστευον.
|
Ὡς |
δὲ
ἐσωφρόνει
τὸ
μειράκιον
καὶ |
[18, 6] |
κακῶς
ἐρῶντα.
Οὐ
γὰρ
ἦν,
|
ὡς |
ἔοικεν,
τὸ
πρᾶγμα
οὔτε
τοῖς |
[18, 8] |
ἐθέλοντα
ἐξουσίας
πρὸς
μάχην
δακρῦσαι
|
ὡς |
οὐκ
ἀνεξομένου
τοῦ
ἐραστοῦ·
ὁ
|
[18, 7] |
ἀμαχώτεροι)
διαγωνισώμεθα
τὸ
πρῶτον
τῇδε·
|
~ὡς |
οὐκ
ἴδιον
Σωκράτους
τὸ
ἐρωτικὸν |
[18, 5] |
τοῦ
Ἡφαίστου,
καταμαντεύεται
τοῦ
λόγου,
|
ὡς |
φησὶ
μὲν
ταῦτα,
ἕτερα
δὲ
|
[18, 2] |
δεινὸν
καὶ
ἄμαχον,
καὶ
συνασπίζοντα
|
ἀκριβῶς, |
καὶ
ἄρρηκτον·
οἷον
οὔτε
ὁ
|
[18, 8] |
αὑτοῦ
ὅπλοις
κοσμεῖ,
καὶ
βραδύνοντος
|
περιδεῶς |
ἔχει,
καὶ
ἀποθανόντος
ἀποθανεῖν
ἐρᾷ, |
[18, 5] |
νεφέλης
αὐτοὺς
καλυπτούσης
ἀθανάτου,
καὶ
|
Ἄρεως
|
καὶ
Ἀφροδίτης
συνουσία,
καὶ
Ἡφαίστου |
[18, 8] |
ὅπως
φεύγωμεν,
τὰ
μὲν
ἄλλα
|
εὐήθως
|
πάνυ
καὶ
ἀρχαίως
ἐκδιδάσκειν
ἰδέσθαι, |
[18, 6] |
ἡμεῖς
περὶ
Σωκράτους,
εἰ
μὲν
|
ὀρθῶς |
ταῦτα
ἔδρα
ἢ
μή,
σκοπεῖν |
[18, 8] |
μὲν
ἄλλα
εὐήθως
πάνυ
καὶ
|
ἀρχαίως |
ἐκδιδάσκειν
ἰδέσθαι,
καὶ
ἡνιοχεῖν,
καὶ |
[18, 6] |
σοφιστήν,
καὶ
πάντα
μᾶλλον
ἢ
|
κακῶς |
ἐρῶντα.
Οὐ
γὰρ
ἦν,
ὡς |
[18, 8] |
τοιούτοις
οὐκέτι
ἀρχαῖος,
ἀλλὰ
τεχνίτης
|
δεινῶς, |
οἷοι
νῦν
βροτοί
εἰσιν.
Αὐτίκα |
[18, 4] |
ἐπίβουλον,
θηρευτικόν,
φαρμακέα,
σοφιστήν,
γόητα·
|
ἀτεχνῶς |
οἷα
εἰς
αὐτὸν
Σωκράτην
ἔσκωπτον |
[18, 5] |
ὥρας
παραγινόμενος,
ὁ
Χαρμίδην
τεθηπώς.
|
Πῶς |
γὰρ
ὅμοια
ταῦτα
φιλοσόφῳ
βίῳ; |
[18, 5] |
Ἀλκιβιάδου
ὥρας
παραγινόμενος,
ὁ
Χαρμίδην
|
τεθηπώς. |
Πῶς
γὰρ
ὅμοια
ταῦτα
φιλοσόφῳ |
[18, 8] |
τὰ
αἰσχρὰ
ἱστορεῖν,
τὰ
μὲν
|
ὅπως |
ἔχωμεν,
τὰ
δὲ
ὅπως
φεύγωμεν, |
[18, 5] |
μὲν
γὰρ
θαυμάζω
καὶ
ἐκπλήττομαι,
|
ὅπως |
τὰ
μὲν
Ὁμήρου
ἔπη
τῆς
|
[18, 8] |
μὲν
ὅπως
ἔχωμεν,
τὰ
δὲ
|
ὅπως |
φεύγωμεν,
τὰ
μὲν
ἄλλα
εὐήθως
|
[18, 2] |
τυράννου,
καὶ
μειρακίου
θάρσος,
καὶ
|
ἔρως |
δίκαιος,
καὶ
ἐραστοῦ
ἀρετή.
Ἐλευθεροῖ |
[18, 9] |
τοῦ
ἔρωτος,
τῇ
δὲ
ὁ
|
ἔρως
|
ἐτίναξεν
τὰς
φρένας,
ὡς
ἄνεμος |
[18, 9] |
Διοτίμα
λέγει,
ὅτι
θάλλει
μὲν
|
ἔρως |
εὐπορῶν,
ἀποθνήσκει
δὲ
ἀπορῶν·
τοῦτο |
[18, 9] |
ᾄσματι,
σύ
τε
καλὸς
θεράπων
|
Ἔρως. |
Ἡ
Διοτίμα
λέγει,
ὅτι
θάλλει |
[18, 1] |
ὕβρις
ἦν
τὸ
χρῆμα,
οὐκ
|
ἔρως· |
θαρσῶν
δὲ
ὁ
Περίανδρος
τῇ |
[18, 8] |
ἐοικέναι.
Ἔστιν
αὐτῷ
καὶ
δίκαιος
|
ἔρως |
παρ´
ἀμφοῖν
ἴσος
οἷον
τῆς |
[18, 4] |
τῶν
καλῶν·
ὢ
τοῦ
θαυμαστοῦ
|
γέρως. |
Αὐτὸς
δὲ
δὴ
τὸν
ἔρωτα, |
[18, 7] |
ἦν
ἡ
τοῦ
λόγου
μήτηρ,
|
πάντως |
γε
οὐκ
ἴδιοι
οἱ
τοῦ |
[18, 2] |
ἐξουσίαν·
ἀλλὰ
τό
γε
μειράκιον
|
ὄντως |
ἦν
καλὸν
καὶ
ἐρᾶσθαι
ἄξιον, |
[18, 7] |
λόγοι,
οὐδὲ
πρώτου·
θεασώμεθα
γὰρ
|
οὕτως, |
ἀπὸ
Ὁμήρου
ἀρξάμενοι.
~Οὗτος
γάρ |
[18, 3] |
μὲν
ᾖ
φαινόμενον
καλόν,
οὐχ
|
οὕτως |
ἔχον,
τὸ
δὲ
καλὸν
καὶ |