Dissertation, Chap. |
[18, 6] |
Ἀνύτου
καὶ
Μελήτου·
ἐκεῖνοι
μέν
|
γε |
ἀδικεῖν
γραψάμενοι
Σωκράτην,
καὶ
τοὺς |
[18, 5] |
πρὸς
τὸν
θάνατον
παρασκευῇ·
πολλοῦ
|
γε |
καὶ
δεῖ.
Εἰ
μὲν
γὰρ |
[18, 2] |
ἄδικος
δι´
ἐξουσίαν·
ἀλλὰ
τό
|
γε |
μειράκιον
ὄντως
ἦν
καλὸν
καὶ |
[18, 7] |
ἡ
τοῦ
λόγου
μήτηρ,
πάντως
|
γε |
οὐκ
ἴδιοι
οἱ
τοῦ
Σωκράτους |
[18, 2] |
τῶν
ἐρώτων
τοῦ
δικαίου
μίαν
|
γέ |
τινα
ἢ
δευτέραν
εἰκόνα;
Μειρακίῳ |
[18, 4] |
ἔσκωπτον
ἐν
Διονυσίοις
οἱ
κωμῳδοί.
|
Ἔλεγε |
δὲ
ταῦτα
μόνον
οὐκ
ἐν
|
[18, 9] |
κατάκλισιν
σοφιστοῦ,
καὶ
αὕτη
τίς
|
δὲ |
ἀγροιῶτιν
ἐπεμμένα
στολήν
τὸν
ἔρωτα |
[18, 2] |
δίκαιος
ἦν
διὰ
ἰσοτιμίαν,
ὁ
|
δὲ |
ἄδικος
δι´
ἐξουσίαν·
ἀλλὰ
τό |
[18, 9] |
μὲν
τὰ
Ὁμήρου
ἐρωτικά.
~Ἡσιόδῳ
|
δὲ |
ἀείδουσιν
αἱ
μοῦσαι
τί
ἄλλο |
[18, 5] |
ἀληθῆ
ταῦτα,
εὐφημεῖν
ἄξιον·
εἰ
|
δὲ |
αἰνίττεται
δι´
αἰσχρῶν
ῥημάτων
πράξεις |
[18, 5] |
ὡς
φησὶ
μὲν
ταῦτα,
ἕτερα
|
δὲ
|
αἰνίττεται·
καὶ
παρεὶς
τῇ
ἀκοῇ |
[18, 8] |
παραμυθεῖται·
ὁ
μὲν
ᾄδει,
ὁ
|
δὲ |
ἀκροᾶται·
ἐρωτικὸν
δὲ
καὶ
τὸ |
[18, 8] |
λοιδορεῖται
πᾶσιν
καὶ
ἀπειλεῖ·
ὁ
|
δὲ |
ἀναχωρεῖ
ἐφ´
ἡσυχίας,
καὶ
δακρύει
|
[18, 9] |
θάλλει
μὲν
ἔρως
εὐπορῶν,
ἀποθνήσκει
|
δὲ |
ἀπορῶν·
τοῦτο
ἐκείνη
ξυλλαβοῦσα
εἶπεν
|
[18, 9] |
φιλίαν,
ἡ
μὲν
γυναικῶν,
ὁ
|
δὲ
|
ἀρρένων,
ἐπιτηδεῦσαι.
Καὶ
γὰρ
πολλῶν |
[18, 9] |
καὶ
βασιλέων
καὶ
φυτῶν;
Τὸν
|
δὲ |
Ἀρχιλόχου
ἔρωτα,
ὑβριστὴς
γάρ,
χαίρειν |
[18, 7] |
ἐπιτήδευμα,
ἀλλὰ
μακρῷ
πρεσβύτερον·
μάρτυρα
|
δὲ |
αὐτὸν
Σωκράτην
παραστησώμεθα,
ἐπαινοῦντα
μὲν |
[18, 9] |
καλῶν,
καὶ
ἐπαινεῖ
πάντας·
μεστὰ
|
δὲ |
αὐτοῦ
τὰ
ᾄσματα
τῆς
Σμέρδιος |
[18, 7] |
ἔργον
καὶ
θαυμάζοντα
αὐξανόμενον,
ἀπαρνούμενον
|
δὲ |
αὐτοῦ
τὴν
εὕρεσιν.
Ἐπιδειξαμένου
γὰρ |
[18, 5] |
ᾐνίξατο,
Σωκράτης
δὲ
ἐμέμψατο·
αὐτὸς
|
δὲ |
δὴ
Σωκράτης,
ὁ
ἐραστὴς
μὲν |
[18, 4] |
ὢ
τοῦ
θαυμαστοῦ
γέρως.
Αὐτὸς
|
δὲ |
δὴ
τὸν
ἔρωτα,
ἀναπλάττων
ἐπ´ |
[18, 9] |
νῦν
μὲν
ἐπιτιμᾷ
ταύταις,
νῦν
|
δὲ
|
ἐλέγχει,
καὶ
εἰρωνεύεται
αὐτὰ
ἐκεῖνα |
[18, 5] |
τούτοις
Ὅμηρος
μὲν
ᾐνίξατο,
Σωκράτης
|
δὲ |
ἐμέμψατο·
αὐτὸς
δὲ
δὴ
Σωκράτης, |
[18, 7] |
Ἀνακρέοντος,
φησίν,
τοῦ
σοφοῦ.
Τὸν
|
δὲ |
ἐν
τῷ
συμποσίῳ
λόγον,
εἰς |
[18, 4] |
τὰς
βάκχας,
ἐπὶ
Ἀλκιβιάδῃ·
ἐπεστρέφθαι
|
δὲ
|
ἐπ´
Αὐτόλυκον
τὰ
ὄμματα,
ὥσπερ |
[18, 4] |
οἷς
οἱ
σοφισταὶ
ἐκόμων·
τὴν
|
δὲ |
ἐρωτικὴν
τέχνην
ὑποδύς,
ταύτης
καὶ |
[18, 6] |
πλάτανον
καὶ
τὸν
κύνα·
τῶν
|
δὲ |
ἐρωτικῶν
τῶν
Σωκράτους
ἀπέσχοντο
καὶ |
[18, 1] |
Βακχιάδαι
δὲ
Κορίνθου
ἐδυνάστευον.
Ὡς
|
δὲ |
ἐσωφρόνει
τὸ
μειράκιον
καὶ
ὑπερεφρόνει |
[18, 8] |
οὐκ
ἀνεξομένου
τοῦ
ἐραστοῦ·
ὁ
|
δὲ |
ἐφίησιν,
καὶ
τοῖς
αὑτοῦ
ὅπλοις |
[18, 5] |
σοφίας,
πενίας
δὲ
κρείττων,
ἡδονῆς
|
δὲ |
ἐχθρός,
ἀληθείας
δὲ
φίλος,
οὕτω |
[18, 8] |
μὲν
θρασὺς
καὶ
ἐπιμανής,
ὁ
|
δὲ |
ἥμερος
καὶ
ἐμπαθής·
ὁ
μὲν |
[18, 6] |
δοκῶ
βούλεσθαι
μὲν
ταῦτα,
δύνασθαι
|
δὲ
|
ἧττον·
χρὴ
δὲ
ὁμοῦ
τῷ |
[18, 4] |
καὶ
ἥδειν
τὸ
σῶμα,
ἐπτοῆσθαι
|
δὲ |
καὶ
ἐνθουσιᾶν,
καθάπερ
τὰς
βάκχας, |
[18, 8] |
καὶ
τὴν
ὀργὴν
κατατίθεται·
ἐρωτικὰ
|
δὲ |
καὶ
τὰ
ἐνύπνια,
καὶ
τὰ |
[18, 2] |
ἀνάγκην
ὑπερμαχοῦντα
τῶν
φιλτάτων·
ἦν
|
δὲ |
καὶ
τὰ
μειράκια
ἐφάμιλλα
ταῖς
|
[18, 8] |
ᾄδει,
ὁ
δὲ
ἀκροᾶται·
ἐρωτικὸν
|
δὲ |
καὶ
τὸ
τυχεῖν
ἐθέλοντα
ἐξουσίας |
[18, 8] |
Πραμνίου
διδοὺς
τοῖς
κάμνουσιν,
τοὺς
|
δὲ |
κακοὺς
ἐν
μέσῳ
τάττων
τῶν |
[18, 3] |
καλόν,
οὐχ
οὕτως
ἔχον,
τὸ
|
δὲ |
καλὸν
καὶ
ὂν
καὶ
φαινόμενον, |
[18, 1] |
Κορίνθιος,
γένους
τῶν
Βακχιάδων·
Βακχιάδαι
|
δὲ |
Κορίνθου
ἐδυνάστευον.
Ὡς
δὲ
ἐσωφρόνει |
[18, 5] |
ὁ
ἐραστὴς
μὲν
σοφίας,
πενίας
|
δὲ |
κρείττων,
ἡδονῆς
δὲ
ἐχθρός,
ἀληθείας |
[18, 1] |
Περίανδρον
μὲν
ἔπαυσεν
ὑβρίζοντα,
τὸ
|
δὲ |
μειράκιον
ἐποίησεν
ἐξ
ἐρωμένου
τυραννοκτόνον. |
[18, 3] |
τὸ
μὲν
ἀρετῆς
ἐπήβολον,
τὸ
|
δὲ |
μοχθηρίᾳ
συμπεφυκός,
φωνῇ
μιᾷ
οἱ |
[18, 9] |
Φαίδρῳ
ὑπὸ
τοῦ
ἔρωτος,
τῇ
|
δὲ |
ὁ
ἔρως
ἐτίναξεν
τὰς
φρένας, |
[18, 1] |
τὸ
χρῆμα,
οὐκ
ἔρως·
θαρσῶν
|
δὲ |
ὁ
Περίανδρος
τῇ
ἐξουσίᾳ
παροινεῖ |
[18, 3] |
πρὸς
τὸν
θεὸν
ὁμωνυμίαν,
ἀπιστοῦνται
|
δὲ |
οἱ
χρηστοὶ
διὰ
τὸ
ἀμφίβολον |
[18, 1] |
οἱ
μὲν
ἐπειρῶντο
ἀπάγειν,
οἱ
|
δὲ |
οἰκεῖοι
κατέχειν·
σπώμενον
τὸ
μειράκιον
|
[18, 4] |
ἐν
νυκτὶ
ἐπὶ
φέγγος.
Πόλιν
|
δὲ |
οἰκίζων
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν,
τιθεὶς
νόμους |
[18, 6] |
ταῦτα,
δύνασθαι
δὲ
ἧττον·
χρὴ
|
δὲ |
ὁμοῦ
τῷ
βούλεσθαι
καὶ
δύνασθαι. |
[18, 8] |
τὰ
μὲν
ὅπως
ἔχωμεν,
τὰ
|
δὲ |
ὅπως
φεύγωμεν,
τὰ
μὲν
ἄλλα |
[18, 1] |
παιδικὰ
ἦν
μειράκιον
πολιτικόν·
ἅτε
|
δὲ |
οὐ
σὺν
δίκῃ
τὴν
ὁμιλίαν |
[18, 4] |
καὶ
Χαρμίδην
τὸν
καλόν.
Ἀποκρύπτεται
|
δὲ |
οὐδὲν
τῶν
τοῦ
ἔρωτος,
οὔτε
|
[18, 8] |
δὴ
τὰ
φίλτατα
ὀνόματα·
ὁ
|
δὲ
|
οὔτε
μητρὸς
τοσουτονὶ
αὐτῷ
μέλειν, |
[18, 8] |
σωφρόνων,
τοῦ
μὲν
παιδεύοντος,
τοῦ
|
δὲ |
παιδευομένου·
ὁ
μὲν
ἄχθεται,
ὁ |
[18, 8] |
παιδευομένου·
ὁ
μὲν
ἄχθεται,
ὁ
|
δὲ |
παραμυθεῖται·
ὁ
μὲν
ᾄδει,
ὁ |
[18, 1] |
παροινεῖ
εἰς
τὸ
μειράκιον.
Ἡ
|
δὲ |
παροινία
αὕτη
Περίανδρον
μὲν
ἔπαυσεν |
[18, 9] |
ἔρωτι
τὰ
δίκαια‘
φησίν.
Ἤδη
|
δέ |
που
καὶ
τὴν
τέχνην
ἀπεκαλύψατο· |
[18, 8] |
τὸν
ἐπὶ
λαιᾷ
ἵππον,
κυκεῶ
|
δὲ |
Πραμνίου
διδοὺς
τοῖς
κάμνουσιν,
τοὺς |
[18, 5] |
τῇ
τῆς
μυθολογίας
ἐξουσίᾳ.
Ὁ
|
δὲ |
Σωκράτης
ἡμῖν
ἐπ´
ἀληθείᾳ
διατεθρυλημένος, |
[18, 3] |
πάνυ
τίθεμεν
τῆς
τέχνης,
τὸν
|
δὲ |
τἀληθῆ
αὐτὰ
γνωρίζοντα,
τοῦτον
καὶ
|
[18, 4] |
ἐν
Διονυσίοις
οἱ
κωμῳδοί.
Ἔλεγε
|
δὲ |
ταῦτα
μόνον
οὐκ
ἐν
μέσοις |
[18, 9] |
Ξανθίππῃ
ὀδυρομένῃ
ὅτι
ἀπέθνησκεν,
ἡ
|
δὲ |
τῇ
θυγατρί·
οὐ
γὰρ
θέμις |
[18, 5] |
μὲν
ἐν
τοῖς
λόγοις,
δυνατὸν
|
δὲ |
τῇ
μιμήσει,
ἀνόμοιον
δ´
ἐν |
[18, 9] |
ὑβριστὴς
γάρ,
χαίρειν
ἐῶ.
Ὁ
|
δὲ |
τῆς
Λεσβίας
(εἴτοι
χρὴ
πρεσβύτερα |
[18, 8] |
καὶ
ἰατροῖς
καὶ
ἡνιόχοις·
τὰ
|
δὲ |
τοῦ
ἔρωτος
πάντα
ἑξῆς
δίεισιν, |
[18, 3] |
εἶναι
καὶ
κιβδήλους
ἐραστάς,
τοὺς
|
δὲ |
τοῦ
καὶ
ὄντος
καὶ
φαινομένου |
[18, 9] |
οὐκ
ἄμμι
πρέποι
τάδε.
Ἡ
|
δὲ |
τοῦ
Τηΐου
σοφιστοῦ
τέχνη
τοῦ |
[18, 6] |
δικαστήριον
ἐκεῖνο
διαπέφευγεν·
πρὸς
τουτουσὶ
|
δὲ |
τοὺς
νυνὶ
κατηγόρους
(οὐ
γάρ |
[18, 2] |
τυράννου
τὸν
ἰδιώτην
ἠσπάζετο·
ὁ
|
δὲ |
ὑπ´
ὀργῆς
ἄλλά
τε
ἀμφοτέρους
|
[18, 1] |
ὑπὸ
κυνῶν
ἐν
θήρᾳ,
τοῦ
|
δὲ |
ὑπὸ
ἐραστῶν
ἐν
μέθῃ.
Περιάνδρῳ |
[18, 5] |
κρείττων,
ἡδονῆς
δὲ
ἐχθρός,
ἀληθείας
|
δὲ |
φίλος,
οὕτω
σφαλεροὺς
καὶ
κινδυνώδεις |
[18, 6] |
ὅσον
τὸ
νῦν
ἔχον·
λέγωμεν
|
δὲ |
ὡδὶ
πρὸς
τουτουσὶ
τοὺς
δεινοὺς |
[18, 9] |
θρῆνον
εἶναι
οὐκ
ἄμμι
πρέποι
|
τάδε. |
Ἡ
δὲ
τοῦ
Τηΐου
σοφιστοῦ |
[18, 6] |
ἐκείνων
ἀμαχώτεροι)
διαγωνισώμεθα
τὸ
πρῶτον
|
τῇδε· |
~ὡς
οὐκ
ἴδιον
Σωκράτους
τὸ |
[18, 6] |
οἱ
δεινοὶ
οὗτοι
συκοφάνται·
ἀλλ´
|
οὐδὲ |
Ἀριστοφάνης
τὰ
Σωκράτους
ἐν
Διονυσίοις |
[18, 4] |
νόμους
τοῖς
ἀριστεῦσιν
οὐ
στέφανον
|
οὐδὲ |
εἰκόνας,
τὰς
Ἑλληνικὰς
φλυαρίας,
δωρεῖται· |
[18, 7] |
οἱ
τοῦ
Σωκράτους
ἐρωτικοὶ
λόγοι,
|
οὐδὲ |
πρώτου·
θεασώμεθα
γὰρ
οὕτως,
ἀπὸ |
[18, 5] |
τῇ
πρὸς
τοὺς
τυράννους
ἐλευθερίᾳ,
|
οὐδὲ |
τῇ
ἐπὶ
Δηλίῳ
ἀριστείᾳ,
οὐδὲ |
[18, 5] |
τῇ
πρὸς
τοὺς
δικαστὰς
ὑπεροψίᾳ,
|
οὐδὲ |
τῇ
ἐπὶ
τὸ
δεσμωτήριον
ὁδῷ, |
[18, 5] |
τῇ
ἐπὶ
τὸ
δεσμωτήριον
ὁδῷ,
|
οὐδὲ |
τῇ
πρὸς
τὸν
θάνατον
παρασκευῇ· |
[18, 5] |
οὐδὲ
τῇ
ἐπὶ
Δηλίῳ
ἀριστείᾳ,
|
οὐδὲ |
τῇ
πρὸς
τοὺς
δικαστὰς
ὑπεροψίᾳ, |
[18, 5] |
τῇ
πρὸς
τὸν
δῆμον
παρρησίᾳ,
|
οὐδὲ |
τῇ
πρὸς
τοὺς
τυράννους
ἐλευθερίᾳ, |
[18, 6] |
ὁμοῦ
τῷ
βούλεσθαι
καὶ
δύνασθαι.
|
Ὧδε
|
τοίνυν
δράσωμεν
περὶ
ῥᾳστώνην
τοιαύτην |
[18, 9] |
που
καὶ
τὴν
τέχνην
ἀπεκαλύψατο·
|
ἐμὲ |
γὰρ
λόγων
εἵνεκα
παῖδες
ἂν |
[18, 2] |
ὁ
δὲ
ὑπ´
ὀργῆς
ἄλλά
|
τε |
ἀμφοτέρους
προὐπηλάκισεν,
καὶ
ἀδελφὴν
Ἁρμοδίου |
[18, 4] |
ἀληθινοῦ.
~Εἶεν·
ἐπεὶ
ταύτῃ
βασανιστέον
|
τὲ |
καὶ
ἀθρητέον
τὸν
ἐρωτικὸν
καὶ |
[18, 9] |
ἡ
Ἀφροδίτη
ἐν
ᾄσματι,
σύ
|
τε |
καλὸς
θεράπων
Ἔρως.
Ἡ
Διοτίμα |
[18, 1] |
τυράννῳ
παιδικὰ
ἦν
μειράκιον
πολιτικόν·
|
ἅτε |
δὲ
οὐ
σὺν
δίκῃ
τὴν |
[18, 5] |
τῷ
Σωκράτει
ταυτὶ
τὰ
κομψά,
|
εἴτε
|
αἰνίγματα,
εἴτε
εἰρωνεύματα;
ἀποκρινάσθω
ἡμῖν |
[18, 5] |
ταυτὶ
τὰ
κομψά,
εἴτε
αἰνίγματα,
|
εἴτε |
εἰρωνεύματα;
ἀποκρινάσθω
ἡμῖν
ὑπὲρ
τοῦ |
[18, 7] |
γυναικὶ
ἀνατίθησιν·
ἀλλὰ
εἴτε
Μαντινική,
|
εἴτε |
καὶ
Λεσβία
τὶς
ἦν
ἡ |
[18, 7] |
ἔπαινον,
Μαντινικῇ
γυναικὶ
ἀνατίθησιν·
ἀλλὰ
|
εἴτε
|
Μαντινική,
εἴτε
καὶ
Λεσβία
τὶς |
[18, 6] |
τοὺς
δεινοὺς
κατηγόρους·
ὅτι
ἡμῖν
|
δοκεῖτε, |
ὦ
ἄνδρες,
ἀτοπώτεροι
εἶναι
συκοφάνται |
[18, 5] |
καὶ
ὀδυρόμενοι
θεοί·
ὤμοι
ἐγών,
|
ὅτε |
μοι
Σαρπήδονα
φίλτατον
ἀνδρῶν,
ὁ |
[18, 5] |
λόγους
ταῖς
αὐτοῦ
ὁμιλίαις
ἀνεκέρασεν,
|
ὥστε |
τὰ
Ὁμήρου
αἰνίγματα
πόρρω
πάνυ |
[18, 2] |
ἦν
καλὸν
καὶ
ἐρᾶσθαι
ἄξιον,
|
ὥστε |
ὑπεριδὸν
τοῦ
τυράννου
τὸν
ἰδιώτην |
[18, 4] |
δὲ
οὐδὲν
τῶν
τοῦ
ἔρωτος,
|
οὔτε
|
ἔργον,
οὔτε
πάθος,
ἀλλὰ
ἔοικεν |
[18, 2] |
συνεστήσατο,
ὁ
δεινότατος
τῶν
στρατηγῶν,
|
οὔτε |
Ἡρακλεῖδαι
περὶ
Πελοπόννησον,
οὔτε
Πελοποννήσιοι |
[18, 8] |
τὰ
φίλτατα
ὀνόματα·
ὁ
δὲ
|
οὔτε |
μητρὸς
τοσουτονὶ
αὐτῷ
μέλειν,
ὅσον |
[18, 2] |
συνασπίζοντα
ἀκριβῶς,
καὶ
ἄρρηκτον·
οἷον
|
οὔτε |
ὁ
Νέστωρ
περὶ
τὸ
Ἴλιον |
[18, 4] |
τῶν
τοῦ
ἔρωτος,
οὔτε
ἔργον,
|
οὔτε |
πάθος,
ἀλλὰ
ἔοικεν
πάντα
ἑξῆς |
[18, 2] |
στρατηγῶν,
οὔτε
Ἡρακλεῖδαι
περὶ
Πελοπόννησον,
|
οὔτε
|
Πελοποννήσιοι
περὶ
τὴν
Ἀττικήν.
Ἔδει |
[18, 6] |
τὸ
πρᾶγμα
οὔτε
τοῖς
συκοφάνταις,
|
οὔτε |
τοῖς
κωμῳδοῖς
ἐπιλήψιμον.
Διὸ
δὴ |
[18, 6] |
ἦν,
ὡς
ἔοικεν,
τὸ
πρᾶγμα
|
οὔτε |
τοῖς
συκοφάνταις,
οὔτε
τοῖς
κωμῳδοῖς |