HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XVIII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


η  =  54 formes différentes pour 111 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Dissertation, Chap.
[18, 5]   Σωκράτης δὲ ἐμέμψατο· αὐτὸς δὲ  δὴ   Σωκράτης, ἐραστὴς μὲν σοφίας,
[18, 4]   τοῦ θαυμαστοῦ γέρως. Αὐτὸς δὲ  δὴ   τὸν ἔρωτα, ἀναπλάττων ἐπ´ αὐτῷ
[18, 5]   Πλάτων, Ξενοφῶν, Αἰσχίνης,     τις ἄλλος τῶν ὁμοφώνων αὐτῷ.
[18, 5]   τοῦ Σωκράτους Πλάτων, Ξενοφῶν,     Αἰσχίνης, τις ἄλλος τῶν
[18, 7]   καίτοι μικρὰν οὖσαν καὶ μέλαιναν)     Ἀνακρέοντος, φησίν, τοῦ σοφοῦ. Τὸν
[18, 9]   εἰκάσαι) τί ἂν εἴη ἄλλο,     αὐτό, Σωκράτους τέχνη ἐρωτική;
[18, 9]   ἀείδουσιν αἱ μοῦσαι τί ἄλλο     γυναικῶν ἔρωτας, καὶ ἀνδρῶν; καὶ
[18, 2]   τοῦ δικαίου μίαν γέ τινα     δευτέραν εἰκόνα; Μειρακίῳ Ἀττικῷ δύο
[18, 6]   καὶ σοφιστήν, καὶ πάντα μᾶλλον     κακῶς ἐρῶντα. Οὐ γὰρ ἦν,
[18, 5]   Ταῦτα οἶμαι Θρασύμαχον ἂν εἰπεῖν,     Καλλίαν, Πῶλον, ὅστις
[18, 6]   καὶ εἰς τὰ δικαστήρια εἰσαγγελλόμενοι     κινδυνεύοντες· οὐ περὶ τοῦ πράγματος
[18, 6]   εἰ μὲν ὀρθῶς ταῦτα ἔδρα     μή, σκοπεῖν ἀναθησόμεθα σμικρόν, ὅσον
[18, 5]   ἡμῖν ὑπὲρ τοῦ Σωκράτους Πλάτων,     Ξενοφῶν, Αἰσχίνης, τις
[18, 5]   εἰπεῖν, Καλλίαν, Πῶλον,     ὅστις ἄλλος τῇ Σωκράτους φιλοσοφίᾳ
[18, 5]   Θρασύμαχον ἂν εἰπεῖν, Καλλίαν,     Πῶλον, ὅστις ἄλλος τῇ
[18, 8]   τοὺς ἱππεῖς διακρίνων τῶν πεζῶν·     γὰρ ἂν γέλωτα ὄφλοι τὰ
[18, 3]   Ἐὰν γὰρ τούτου τὸ μὲν     φαινόμενον καλόν, οὐχ οὕτως ἔχον,
[18, 9]   εἶναι· λέγει που καὶ Σαπφοῖ     Ἀφροδίτη ἐν ᾄσματι, σύ τε
[18, 1]   ἐξουσίᾳ παροινεῖ εἰς τὸ μειράκιον.     δὲ παροινία αὕτη Περίανδρον μὲν
[18, 9]   τῇ Ξανθίππῃ ὀδυρομένῃ ὅτι ἀπέθνησκεν,     δὲ τῇ θυγατρί· οὐ γὰρ
[18, 9]   εἶναι οὐκ ἄμμι πρέποι τάδε.     δὲ τοῦ Τηΐου σοφιστοῦ τέχνη
[18, 9]   σύ τε καλὸς θεράπων Ἔρως.     Διοτίμα λέγει, ὅτι θάλλει μὲν
[18, 9]   ἐπεμμένα στολήν τὸν ἔρωτα φησὶν     Διοτίμα τῷ Σωκράτει οὐ παῖδα,
[18, 6]   πράγματος ἀπολογοῦνται μόνον, ὑπὲρ ὅτου     εἰσαγγελία ἐγένετο, ἀλλ´ ἠρέμα εἰς
[18, 5]   ὤμοι ἐγὼ δειλή, ὤμοι δυσαριστοτόκεια,     Θέτις λέγει· καὶ ὅσα ἄλλα
[18, 8]   τὸ τελευταῖον δῶρον ἤδη θαπτομένῳ     κόμη. Ταῦτα μὲν τὰ Ὁμήρου
[18, 9]   τὴν καθ´ αὑτὸν ἑκάτερος φιλίαν,     μὲν γυναικῶν, δὲ ἀρρένων,
[18, 8]   τῆς Ἀνδρομάχης καὶ τοῦ Ἕκτορος·     μὲν πατέρα καὶ ἀδελφὸν καλεῖ
[18, 0]   ~Τίς     Σωκράτους ἐρωτική. ~Κορινθίῳ ἀνδρί, ὄνομα
[18, 9]   ἂν εἴη ἄλλο, αὐτό,     Σωκράτους τέχνη ἐρωτική; Δοκοῦσιν γάρ
[18, 7]   εἴτε καὶ Λεσβία τὶς ἦν     τοῦ λόγου μήτηρ, πάντως γε
[18, 3]   τοῖς πρεσβυτέροις τῶν κυνῶν. ~Τί  δή   μοι βούλεται Ἐπαμεινώνδας καὶ
[18, 6]   λόγῳ, μὴ εἰκαῖα φλυαρῶμεν. Καὶ  δή   μοι δοκῶ βούλεσθαι μὲν ταῦτα,
[18, 8]   ἄνδρα καὶ ἐραστήν, καὶ πάντα  δὴ   τὰ φίλτατα ὀνόματα· δὲ
[18, 4]   ἐξεῖναι φιλεῖν τῷ ἀρίστῳ, εἰ  δή   τινα ἂν θέλῃ, τῶν καλῶν·
[18, 6]   οὔτε τοῖς κωμῳδοῖς ἐπιλήψιμον. Διὸ  δὴ   τὸ μὲν Ἀθηναίων θέατρον καὶ
[18, 9]   οὐ προσιέναι φησὶν Σωκράτης  Ἀλκιβιάδῃ,   ἐκ πολλοῦ ἐρῶν, πρὶν ἡγήσατο
[18, 4]   ἐνθουσιᾶν, καθάπερ τὰς βάκχας, ἐπὶ  Ἀλκιβιάδῃ·   ἐπεστρέφθαι δὲ ἐπ´ Αὐτόλυκον τὰ
[18, 9]   τῷ ἔρωτι τὰ δίκαια‘ φησίν.  Ἤδη   δέ που καὶ τὴν τέχνην
[18, 8]   δάκρυα, καὶ τὸ τελευταῖον δῶρον  ἤδη   θαπτομένῳ κόμη. Ταῦτα μὲν
[18, 5]   τῇ Ἥρᾳ μισγόμενος ἐν τῇ  Ἴδῃ,   νεφέλης αὐτοὺς καλυπτούσης ἀθανάτου, καὶ
[18, 8]   καὶ ἔργα, καὶ ἡλικίας, καὶ  εἴδη,   καὶ πάθη, τὰ καλά, τὰ
[18, 4]   μὲν αὐτῷ τὴν καρδίαν ἐπὶ  Χαρμίδῃ   καὶ ἥδειν τὸ σῶμα, ἐπτοῆσθαι
[18, 8]   καὶ ἡλικίας, καὶ εἴδη, καὶ  πάθη,   τὰ καλά, τὰ αἰσχρά, τὸν
[18, 1]   τοῖς Βακχιάδαις νεανίσκοις· οἳ θαρσοῦντες  μέθῃ   καὶ τυραννίδι καὶ ἔρωτι, εἰσπεσόντες
[18, 1]   τοῦ δὲ ὑπὸ ἐραστῶν ἐν  μέθῃ.   Περιάνδρῳ τῷ Ἀμβρακιώτῃ τυράννῳ παιδικὰ
[18, 5]   καὶ δεῖ. Εἰ μὲν γὰρ  ἀληθῆ   ταῦτα, εὐφημεῖν ἄξιον· εἰ δὲ
[18, 3]   τίθεμεν τῆς τέχνης, τὸν δὲ  τἀληθῆ   αὐτὰ γνωρίζοντα, τοῦτον καὶ συνιέναι
[18, 1]   διαφθείρεται ἐν χερσὶν αὐτῶν. Καὶ  εἰκάσθη   τὸ ἐν Κορίνθῳ τοῦτο πάθος
[18, 9]   τοῖς νέοις εἰκάσαι) τί ἂν  εἴη   ἄλλο, αὐτό, Σωκράτους
[18, 3]   καλὸν καὶ ὂν καὶ φαινόμενον,  ἀνάγκη   τοὺς μὲν τοῦ φαινομένου κάλλους
[18, 1]   ἐποίησεν ἐξ ἐρωμένου τυραννοκτόνον. Αὕτη  δίκη   ἀδίκων ἐρώτων. ~Βούλει σοι λέγω
[18, 1]   πολιτικόν· ἅτε δὲ οὐ σὺν  δίκῃ   τὴν ὁμιλίαν συστησαμένῳ ὕβρις ἦν
[18, 7]   συμποσίῳ λόγον, εἰς ἔρωτα ἔπαινον,  Μαντινικῇ   γυναικὶ ἀνατίθησιν· ἀλλὰ εἴτε Μαντινική,
[18, 7]   Μαντινικῇ γυναικὶ ἀνατίθησιν· ἀλλὰ εἴτε  Μαντινική,   εἴτε καὶ Λεσβία τὶς ἦν
[18, 9]   αὐτό, Σωκράτους τέχνη  ἐρωτική;   Δοκοῦσιν γάρ μοι τὴν καθ´
[18, 0]   ~Τίς Σωκράτους  ἐρωτική.   ~Κορινθίῳ ἀνδρί, ὄνομα Αἰσχύλῳ, παῖς
[18, 4]   ἐστὶν θεράπων τοῦ ἔρωτος, καὶ  λευκὴ   στάθμη πρὸς τοὺς καλούς, καὶ
[18, 4]   ἀρίστῳ, εἰ δή τινα ἂν  θέλῃ,   τῶν καλῶν· τοῦ θαυμαστοῦ
[18, 5]   καὶ αὖθις αὖ, ὤμοι ἐγὼ  δειλή,   ὤμοι δυσαριστοτόκεια, Θέτις λέγει·
[18, 8]   ἀπελεύσεσθαι φησίν, καὶ οὐκ ἄπεισιν.  Ἄλλη   εἰκὼν ἀκολάστου ἔρωτος· τοιοῦτος αὐτῷ
[18, 6]   ἐπολέμει. ~Φέρ´ ἐπαμύνωμεν τῷ λόγῳ,  μὴ   εἰκαῖα φλυαρῶμεν. Καὶ δή μοι
[18, 3]   μὲν τοῦ φαινομένου κάλλους καὶ  μὴ   ὄντος γλιχομένους νόθους τινὰς εἶναι
[18, 6]   μὲν ὀρθῶς ταῦτα ἔδρα  μή,   σκοπεῖν ἀναθησόμεθα σμικρόν, ὅσον τὸ
[18, 3]   αὐτῶν γνωριστικὸς τοῦ δοκίμου καὶ  μή.   Τὸν μὲν πρὸ τοῦ δοκίμου
[18, 4]   θεράπων τοῦ ἔρωτος, καὶ λευκὴ  στάθμη   πρὸς τοὺς καλούς, καὶ τὴν
[18, 8]   τελευταῖον δῶρον ἤδη θαπτομένῳ  κόμη.   Ταῦτα μὲν τὰ Ὁμήρου ἐρωτικά.
[18, 8]   τὸν δίκαιον, τὸν ὑβριστήν, τὸν  ἐπιμανῆ,   τὸν πρᾶον· καὶ ἐστὶν ἐν
[18, 9]   δρυσὶν ἐμπεσών· ἀναίθεται τῇ Ξανθίππῃ  ὀδυρομένῃ   ὅτι ἀπέθνησκεν, δὲ τῇ
[18, 9]   εὐπορῶν, ἀποθνήσκει δὲ ἀπορῶν· τοῦτο  ἐκείνη   ξυλλαβοῦσα εἶπεν γλυκύπικρον‘ καὶ ἀλγεσίδωρον.
[18, 9]   ἄλλο, αὐτό, Σωκράτους  τέχνη   ἐρωτική; Δοκοῦσιν γάρ μοι τὴν
[18, 9]   δὲ τοῦ Τηΐου σοφιστοῦ  τέχνη   τοῦ αὐτοῦ ἤθους καὶ τρόπου·
[18, 3]   ἐπήβολον, τὸ δὲ μοχθηρίᾳ συμπεφυκός,  φωνῇ   μιᾷ οἱ ἄνθρωποι ἐπονομάζοντες ἔρωτα,
[18, 5]   δὲ αἰνίττεται· καὶ παρεὶς τῇ  ἀκοῇ   τὸ τερπνόν, συναγωνίζεται τῷ ποιητῇ,
[18, 5]   ἐκπλήττομαι, ὅπως τὰ μὲν Ὁμήρου  ἔπη   τῆς θαυμαστῆς πολιτείας καὶ τροφῆς
[18, 9]   ὄρος δρυσὶν ἐμπεσών· ἀναίθεται τῇ  Ξανθίππῃ   ὀδυρομένῃ ὅτι ἀπέθνησκεν, δὲ
[18, 6]   μὲν ταῦτα, δύνασθαι δὲ ἧττον·  χρὴ   δὲ ὁμοῦ τῷ βούλεσθαι καὶ
[18, 9]   δὲ τῆς Λεσβίας (εἴτοι  χρὴ   πρεσβύτερα τοῖς νέοις εἰκάσαι) τί
[18, 8]   ἡνιοχεῖν, καὶ τάττειν στράτευμα· ἐν  νύσσῃ   μὲν παραινῶν ἐγχριμφθῆναι τὸν ἐπὶ
[18, 5]   ἕτερα δὲ αἰνίττεται· καὶ παρεὶς  τῇ   ἀκοῇ τὸ τερπνόν, συναγωνίζεται τῷ
[18, 9]   ἐπὶ Φαίδρῳ ὑπὸ τοῦ ἔρωτος,  τῇ   δὲ ἔρως ἐτίναξεν τὰς
[18, 1]   ἔρως· θαρσῶν δὲ Περίανδρος  τῇ   ἐξουσίᾳ παροινεῖ εἰς τὸ μειράκιον.
[18, 5]   πρὸς τοὺς τυράννους ἐλευθερίᾳ, οὐδὲ  τῇ   ἐπὶ Δηλίῳ ἀριστείᾳ, οὐδὲ τῇ
[18, 5]   πρὸς τοὺς δικαστὰς ὑπεροψίᾳ, οὐδὲ  τῇ   ἐπὶ τὸ δεσμωτήριον ὁδῷ, οὐδὲ
[18, 5]   ὅτι Ζεὺς πεποίηται αὐτῷ  τῇ   Ἥρᾳ μισγόμενος ἐν τῇ Ἴδῃ,
[18, 9]   ὀδυρομένῃ ὅτι ἀπέθνησκεν, δὲ  τῇ   θυγατρί· οὐ γὰρ θέμις ἐν
[18, 5]   αὐτῷ τῇ Ἥρᾳ μισγόμενος ἐν  τῇ   Ἴδῃ, νεφέλης αὐτοὺς καλυπτούσης ἀθανάτου,
[18, 9]   καὶ Χαρμίδης καὶ Φαῖδρος, τοῦτο  τῇ   Λεσβίᾳ Γύριννα καὶ Ἀτθὶς Ἀνακτορία·
[18, 5]   ἐν τοῖς λόγοις, δυνατὸν δὲ  τῇ   μιμήσει, ἀνόμοιον δ´ ἐν τοῖς
[18, 9]   κατ´ ὄρος δρυσὶν ἐμπεσών· ἀναίθεται  τῇ   Ξανθίππῃ ὀδυρομένῃ ὅτι ἀπέθνησκεν,
[18, 6]   ἄλλους ἀξιοχρεωτέρους τρέπουσι τὴν αἰτίαν,  τῇ   πρὸς ἐκείνους κοινωνίᾳ κατασμικρύνοντες τὰ
[18, 5]   ὅμοια ταῦτα φιλοσόφῳ βίῳ; οὐ  τῇ   πρὸς τὸν δῆμον παρρησίᾳ, οὐδὲ
[18, 5]   ἐπὶ τὸ δεσμωτήριον ὁδῷ, οὐδὲ  τῇ   πρὸς τὸν θάνατον παρασκευῇ· πολλοῦ
[18, 5]   τῇ ἐπὶ Δηλίῳ ἀριστείᾳ, οὐδὲ  τῇ   πρὸς τοὺς δικαστὰς ὑπεροψίᾳ, οὐδὲ
[18, 5]   πρὸς τὸν δῆμον παρρησίᾳ, οὐδὲ  τῇ   πρὸς τοὺς τυράννους ἐλευθερίᾳ, οὐδὲ
[18, 9]   καὶ Θρασύμαχος καὶ Πρωταγόρας, τοῦτο  τῇ   Σαπφοῖ Γοργὼ καὶ Ἀνδρομέδα· νῦν
[18, 5]   Πῶλον, ὅστις ἄλλος  τῇ   Σωκράτους φιλοσοφίᾳ ἐπολέμει. ~Φέρ´ ἐπαμύνωμεν
[18, 5]   λόγον, ἀπιστῶν ὁμοῦ καὶ χαίρων  τῇ   τῆς μυθολογίας ἐξουσίᾳ. δὲ
[18, 3]   προσθῶμεν φέροντες, ὥσπέρ τινι νομίσματι,  τῇ   τοῦ καλοῦ φύσει. Ἐὰν γὰρ
[18, 5]   συναγωνίζεται τῷ ποιητῇ, καὶ συνεξαίρεται  τῇ   φαντασίᾳ, καὶ συναναπλάττει τὸν λόγον,
[18, 2]   καὶ ἔρως δίκαιος, καὶ ἐραστοῦ  ἀρετή.   Ἐλευθεροῖ τὰς Θήβας Ἐπαμεινώνδας ἀπὸ
[18, 5]   ἀκοῇ τὸ τερπνόν, συναγωνίζεται τῷ  ποιητῇ,   καὶ συνεξαίρεται τῇ φαντασίᾳ, καὶ
[18, 9]   λέγει που καὶ Σαπφοῖ  Ἀφροδίτη   ἐν ᾄσματι, σύ τε καλὸς
[18, 1]   μειράκιον ἐποίησεν ἐξ ἐρωμένου τυραννοκτόνον.  Αὕτη   δίκη ἀδίκων ἐρώτων. ~Βούλει σοι
[18, 1]   τὸ μειράκιον. δὲ παροινία  αὕτη   Περίανδρον μὲν ἔπαυσεν ὑβρίζοντα, τὸ
[18, 9]   που καὶ κατάκλισιν σοφιστοῦ, καὶ  αὕτη   τίς δὲ ἀγροιῶτιν ἐπεμμένα στολήν
[18, 4]   ἐραστὰς κάλλους ἀληθινοῦ. ~Εἶεν· ἐπεὶ  ταύτῃ   βασανιστέον τὲ καὶ ἀθρητέον τὸν
[18, 3]   γνωρίζοντα, τοῦτον καὶ συνιέναι αὐτῆς·  ταύτῃ   καὶ τὴν ἐρωτικὴν προσθῶμεν φέροντες,
[18, 1]   ἐραστῶν ἐν μέθῃ. Περιάνδρῳ τῷ  Ἀμβρακιώτῃ   τυράννῳ παιδικὰ ἦν μειράκιον πολιτικόν·
[18, 5]   οὐδὲ τῇ πρὸς τὸν θάνατον  παρασκευῇ·   πολλοῦ γε καὶ δεῖ. Εἰ
[18, 7]   τοῦ Κεφάλου συγγεγραμμένον ἐρωτικόν, οὐκ  ἔφη   θαυμάζειν, πλῆρες τὸ στῆθος ἔχων




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 17/04/2008