Dissertation, Chap.
[18, 8]	εἰκὼν ἀκολάστου ἔρωτος· τοιοῦτος αὐτῷ	ὁ	Ἀλέξανδρος, οἷος ἐκ μάχης ἐπανεῖναι
[18, 5]	ἐρωτικῶν ἀντίτεχνος, ὁ Κριτοβούλου ἁπτόμενος,	ὁ	ἀπὸ κυνηγεσίου τῆς Ἀλκιβιάδου ὥρας
[18, 3]	μοι βούλεται ὁ Ἐπαμεινώνδας καὶ	ὁ	Ἁρμόδιος, καὶ οἱ περὶ τοῦ
[18, 2]	μὲν δίκαιος ἦν διὰ ἰσοτιμίαν,	ὁ	δὲ ἄδικος δι´ ἐξουσίαν· ἀλλὰ
[18, 8]	δὲ παραμυθεῖται· ὁ μὲν ᾄδει,	ὁ	δὲ ἀκροᾶται· ἐρωτικὸν δὲ καὶ
[18, 8]	καὶ λοιδορεῖται πᾶσιν καὶ ἀπειλεῖ·	ὁ	δὲ ἀναχωρεῖ ἐφ´ ἡσυχίας, καὶ
[18, 9]	ἑκάτερος φιλίαν, ἡ μὲν γυναικῶν,	ὁ	δὲ ἀρρένων, ἐπιτηδεῦσαι. Καὶ γὰρ
[18, 8]	ὡς οὐκ ἀνεξομένου τοῦ ἐραστοῦ·	ὁ	δὲ ἐφίησιν, καὶ τοῖς αὑτοῦ
[18, 8]	ὁ μὲν θρασὺς καὶ ἐπιμανής,	ὁ	δὲ ἥμερος καὶ ἐμπαθής· ὁ
[18, 8]	πάντα δὴ τὰ φίλτατα ὀνόματα·	ὁ	δὲ οὔτε μητρὸς τοσουτονὶ αὐτῷ
[18, 8]	δὲ παιδευομένου· ὁ μὲν ἄχθεται,	ὁ	δὲ παραμυθεῖται· ὁ μὲν ᾄδει,
[18, 5]	χαίρων τῇ τῆς μυθολογίας ἐξουσίᾳ.	Ὁ	δὲ Σωκράτης ἡμῖν ἐπ´ ἀληθείᾳ
[18, 9]	ἔρωτα, ὑβριστὴς γάρ, χαίρειν ἐῶ.	Ὁ	δὲ τῆς Λεσβίας (εἴτοι χρὴ
[18, 2]	τοῦ τυράννου τὸν ἰδιώτην ἠσπάζετο·	ὁ	δὲ ὑπ´ ὀργῆς ἄλλά τε
[18, 6]	τὰ Σωκράτους ἐν Διονυσίοις κωμῳδῶν,	ὁ	δεινότατος τῶν κατηγόρων, ἐλοιδορήσατο τῷ
[18, 2]	Νέστωρ περὶ τὸ Ἴλιον συνεστήσατο,	ὁ	δεινότατος τῶν στρατηγῶν, οὔτε Ἡρακλεῖδαι
[18, 5]	Σωκράτης ἐρῶν τῷ σωφρονοῦντι, καὶ	ὁ	ἐκπληττόμενος τοὺς καλοὺς τῷ ἐλέγχοντι
[18, 3]	κυνῶν. ~Τί δή μοι βούλεται	ὁ	Ἐπαμεινώνδας καὶ ὁ Ἁρμόδιος, καὶ
[18, 5]	ἐμέμψατο· αὐτὸς δὲ δὴ Σωκράτης,	ὁ	ἐραστὴς μὲν σοφίας, πενίας δὲ
[18, 1]	ὑβριστοῦ ἐραστοῦ, ἐκώμασεν εἰς Ἀκταίωνος	ὁ	ἐραστὴς ὁμοῦ τοῖς Βακχιάδαις νεανίσκοις·
[18, 9]	ὑπὸ τοῦ ἔρωτος, τῇ δὲ	ὁ	ἔρως ἐτίναξεν τὰς φρένας, ὡς
[18, 5]	ὅτε μοι Σαρπήδονα φίλτατον ἀνδρῶν,	ὁ	Ζεὺς λέγει· καὶ αὖθις αὖ,
[18, 5]	τὴν παρρησίαν τῶν ἐπῶν, ὅτι	ὁ	Ζεὺς πεποίηται αὐτῷ τῇ Ἥρᾳ
[18, 5]	ὁ Λυσίου τῶν ἐρωτικῶν ἀντίτεχνος,	ὁ	Κριτοβούλου ἁπτόμενος, ὁ ἀπὸ κυνηγεσίου
[18, 5]	καλοὺς τῷ ἐλέγχοντι τοὺς ἄφρονας,	ὁ	Λυσίου τῶν ἐρωτικῶν ἀντίτεχνος, ὁ
[18, 8]	μὲν ἄχθεται, ὁ δὲ παραμυθεῖται·	ὁ	μὲν ᾄδει, ὁ δὲ ἀκροᾶται·
[18, 8]	ὁ δὲ ἥμερος καὶ ἐμπαθής·	ὁ	μὲν ἀποφλογοῦται τὰ ὄμματα, καὶ
[18, 8]	μὲν παιδεύοντος, τοῦ δὲ παιδευομένου·	ὁ	μὲν ἄχθεται, ὁ δὲ παραμυθεῖται·
[18, 2]	ἦσαν ἐρασταί, ἰδιώτης καὶ τύραννος·	ὁ	μὲν δίκαιος ἦν διὰ ἰσοτιμίαν,
[18, 8]	λόγῳ ἐπὶ αἰχμαλώτῳ ἐρασταὶ δύο,	ὁ	μὲν θρασὺς καὶ ἐπιμανής, ὁ
[18, 5]	τοῖς ἐκείνου παραβαλλόμενα. Αὐτίκα καὶ	ὁ	μὲν περὶ τοῦ Διὸς τοιαῦτα
[18, 2]	ἀκριβῶς, καὶ ἄρρηκτον· οἷον οὔτε	ὁ	Νέστωρ περὶ τὸ Ἴλιον συνεστήσατο,
[18, 1]	χρῆμα, οὐκ ἔρως· θαρσῶν δὲ	ὁ	Περίανδρος τῇ ἐξουσίᾳ παροινεῖ εἰς
[18, 9]	Σαπφὼ λέγει· οὐ προσιέναι φησὶν	ὁ	Σωκράτης Ἀλκιβιάδῃ, ἐκ πολλοῦ ἐρῶν,
[18, 5]	Οὐδὲν γὰρ αὐτὸς αὑτῷ ὅμοιος	ὁ	Σωκράτης ἐρῶν τῷ σωφρονοῦντι, καὶ
[18, 9]	Σωκράτους· τὸν Ἴωνα χαίρειν φησὶν	ὁ	Σωκράτης· πολλά μοι τὰν Πολυανακτίθαο
[18, 5]	κυνηγεσίου τῆς Ἀλκιβιάδου ὥρας παραγινόμενος,	ὁ	Χαρμίδην τεθηπώς. Πῶς γὰρ ὅμοια
[18, 9]	ὑπὸ πάντων ἁλίσκεσθαι τῶν καλῶν·	ὅ,	τι γὰρ ἐκείνῳ Ἀλκιβιάδης καὶ
[18, 9]	Γύριννα καὶ Ἀτθὶς Ἀνακτορία· καὶ	ὅ,	τιπερ Σωκράτει οἱ ἀντίτεχνοι, Πρόδικος
[18, 9]	ὁ Σωκράτης· πολλά μοι τὰν	Πολυανακτίθαο	παῖδα χαίρειν, Σαπφὼ λέγει· οὐ
[18, 9]	λόγους· σμικρά μοι παῖς ἔτι	φαίνεο	κἄχαρις ἔσσα Σαπφὼ λέγει· κωμῳδεῖ
[18, 6]	συκοφάνταις, οὔτε τοῖς κωμῳδοῖς ἐπιλήψιμον.	Διὸ	δὴ τὸ μὲν Ἀθηναίων θέατρον
[18, 9]	νέοις εἰκάσαι) τί ἂν εἴη	ἄλλο,	ἢ αὐτό, ἡ Σωκράτους τέχνη
[18, 9]	δὲ ἀείδουσιν αἱ μοῦσαι τί	ἄλλο	ἢ γυναικῶν ἔρωτας, καὶ ἀνδρῶν;
[18, 6]	Ἀθηναίων θέατρον καὶ τὸ δικαστήριον	ἐκεῖνο	διαπέφευγεν· πρὸς τουτουσὶ δὲ τοὺς
[18, 5]	ἀντίτεχνος, ὁ Κριτοβούλου ἁπτόμενος, ὁ	ἀπὸ	κυνηγεσίου τῆς Ἀλκιβιάδου ὥρας παραγινόμενος,
[18, 2]	ἀρετή. Ἐλευθεροῖ τὰς Θήβας Ἐπαμεινώνδας	ἀπὸ	Λακεδαιμονίων στρατηγήματι ἐρωτικῷ· μειρακίων πολλῶν
[18, 7]	οὐδὲ πρώτου· θεασώμεθα γὰρ οὕτως,	ἀπὸ	Ὁμήρου ἀρξάμενοι. ~Οὗτος γάρ μοι
[18, 1]	κυνῶν ἐν θήρᾳ, τοῦ δὲ	ὑπὸ	ἐραστῶν ἐν μέθῃ. Περιάνδρῳ τῷ
[18, 1]	μειρακίων, ἀπολομένου ἑκατέρου, τοῦ μὲν	ὑπὸ	κυνῶν ἐν θήρᾳ, τοῦ δὲ
[18, 7]	αὐτῷ τοῦ Μυρινουσίου Φαίδρου λόγον	ὑπὸ	Λυσίου τοῦ Κεφάλου συγγεγραμμένον ἐρωτικόν,
[18, 9]	γὰρ πολλῶν ἐρᾶν ἔλεγον, καὶ	ὑπὸ	πάντων ἁλίσκεσθαι τῶν καλῶν· ὅ,
[18, 4]	Ἀκαδημίᾳ, ἐν Πειραιεῖ, ἐν ὁδῷ	ὑπὸ	πλατάνῳ, ἐν Λυκίῳ. Καὶ τὰ
[18, 9]	Σαπφὼ μυθοπλόκον. Ἐκβακχεύεται ἐπὶ Φαίδρῳ	ὑπὸ	τοῦ ἔρωτος, τῇ δὲ ὁ
[18, 3]	δοκίμου καὶ μή. Τὸν μὲν	πρὸ	τοῦ δοκίμου τὸ φαινόμενον ἀσπαζόμενον
[18, 3]	ἀπιστοῦνται δὲ οἱ χρηστοὶ διὰ	τὸ	ἀμφίβολον τοῦ πάθους, ἀλλ´ ὥσπερ
[18, 5]	ἐπισφαλέστερος ἐν οἷς αἰνίττεται, διὰ	τὸ	ἀξιόπιστον μὲν ἐν τοῖς λόγοις,
[18, 5]	δεινὸν καὶ σφαλερὸν τὸ χρῆμα.	Τὸ	γὰρ ὑποβαλεῖν αἰσχρῷ καλόν, καὶ
[18, 5]	ἐπιδείκνυσθαι, οὐκ ὠφελοῦν βουλομένου ἔργον	(τὸ	γὰρ ὠφελοῦν ἀφανὲς) ἀλλὰ βλάπτειν·
[18, 2]	δὲ ἄδικος δι´ ἐξουσίαν· ἀλλὰ	τό	γε μειράκιον ὄντως ἦν καλὸν
[18, 3]	φαινόμενον καλόν, οὐχ οὕτως ἔχον,	τὸ	δὲ καλὸν καὶ ὂν καὶ
[18, 1]	αὕτη Περίανδρον μὲν ἔπαυσεν ὑβρίζοντα,	τὸ	δὲ μειράκιον ἐποίησεν ἐξ ἐρωμένου
[18, 3]	διττόν, τὸ μὲν ἀρετῆς ἐπήβολον,	τὸ	δὲ μοχθηρίᾳ συμπεφυκός, φωνῇ μιᾷ
[18, 5]	δικαστὰς ὑπεροψίᾳ, οὐδὲ τῇ ἐπὶ	τὸ	δεσμωτήριον ὁδῷ, οὐδὲ τῇ πρὸς
[18, 6]	τὸ μὲν Ἀθηναίων θέατρον καὶ	τὸ	δικαστήριον ἐκεῖνο διαπέφευγεν· πρὸς τουτουσὶ
[18, 1]	τυραννίδι καὶ ἔρωτι, εἰσπεσόντες εἰς	τὸ	δωμάτιον, οἱ μὲν ἐπειρῶντο ἀπάγειν,
[18, 1]	ἐν χερσὶν αὐτῶν. Καὶ εἰκάσθη	τὸ	ἐν Κορίνθῳ τοῦτο πάθος τῷ
[18, 7]	αὐτὸν Σωκράτην παραστησώμεθα, ἐπαινοῦντα μὲν	τὸ	ἔργον καὶ θαυμάζοντα αὐξανόμενον, ἀπαρνούμενον
[18, 7]	τῇδε· ~ὡς οὐκ ἴδιον Σωκράτους	τὸ	ἐρωτικὸν ἐπιτήδευμα, ἀλλὰ μακρῷ πρεσβύτερον·
[18, 2]	οἷον οὔτε ὁ Νέστωρ περὶ	τὸ	Ἴλιον συνεστήσατο, ὁ δεινότατος τῶν
[18, 1]	Περίανδρος τῇ ἐξουσίᾳ παροινεῖ εἰς	τὸ	μειράκιον. Ἡ δὲ παροινία αὕτη
[18, 1]	Κορίνθου ἐδυνάστευον. Ὡς δὲ ἐσωφρόνει	τὸ	μειράκιον καὶ ὑπερεφρόνει ὑβριστοῦ ἐραστοῦ,
[18, 4]	τὴν θείαν κεφαλήν, καὶ Λῦσιν	τὸ	μειράκιον, καὶ Χαρμίδην τὸν καλόν.
[18, 1]	οἱ δὲ οἰκεῖοι κατέχειν· σπώμενον	τὸ	μειράκιον ὑπ´ ἀμφοῖν, βίᾳ διαφθείρεται
[18, 6]	τοῖς κωμῳδοῖς ἐπιλήψιμον. Διὸ δὴ	τὸ	μὲν Ἀθηναίων θέατρον καὶ τὸ
[18, 3]	ἔρωτος λόγοι; Ὅτι πρᾶγμα διττόν,	τὸ	μὲν ἀρετῆς ἐπήβολον, τὸ δὲ
[18, 3]	καλοῦ φύσει. Ἐὰν γὰρ τούτου	τὸ	μὲν ᾖ φαινόμενον καλόν, οὐχ
[18, 6]	μή, σκοπεῖν ἀναθησόμεθα σμικρόν, ὅσον	τὸ	νῦν ἔχον· λέγωμεν δὲ ὡδὶ
[18, 6]	Οὐ γὰρ ἦν, ὡς ἔοικεν,	τὸ	πρᾶγμα οὔτε τοῖς συκοφάνταις, οὔτε
[18, 6]	γάρ εἰσιν ἐκείνων ἀμαχώτεροι) διαγωνισώμεθα	τὸ	πρῶτον τῇδε· ~ὡς οὐκ ἴδιον
[18, 7]	ἐρωτικόν, οὐκ ἔφη θαυμάζειν, πλῆρες	τὸ	στῆθος ἔχων ὥσπερ ἀγγεῖον, ἀλλοτρίων
[18, 4]	καρδίαν ἐπὶ Χαρμίδῃ καὶ ἥδειν	τὸ	σῶμα, ἐπτοῆσθαι δὲ καὶ ἐνθουσιᾶν,
[18, 8]	ὀνείρατα, καὶ τὰ δάκρυα, καὶ	τὸ	τελευταῖον δῶρον ἤδη θαπτομένῳ ἡ
[18, 5]	αἰνίττεται· καὶ παρεὶς τῇ ἀκοῇ	τὸ	τερπνόν, συναγωνίζεται τῷ ποιητῇ, καὶ
[18, 8]	δὲ ἀκροᾶται· ἐρωτικὸν δὲ καὶ	τὸ	τυχεῖν ἐθέλοντα ἐξουσίας πρὸς μάχην
[18, 3]	Τὸν μὲν πρὸ τοῦ δοκίμου	τὸ	φαινόμενον ἀσπαζόμενον πόρρω πάνυ τίθεμεν
[18, 1]	τὴν ὁμιλίαν συστησαμένῳ ὕβρις ἦν	τὸ	χρῆμα, οὐκ ἔρως· θαρσῶν δὲ
[18, 5]	πράξεις καλάς, δεινὸν καὶ σφαλερὸν	τὸ	χρῆμα. Τὸ γὰρ ὑποβαλεῖν αἰσχρῷ
[18, 5]	ἄλλα ἐπὶ τούτοις Ὅμηρος μὲν	ᾐνίξατο,	Σωκράτης δὲ ἐμέμψατο· αὐτὸς δὲ
[18, 9]	Ἀλκιβιάδῃ, ἐκ πολλοῦ ἐρῶν, πρὶν	ἡγήσατο	ἱκανὸν εἶναι πρὸς λόγους· σμικρά
[18, 6]	κωμῳδῶν, ὁ δεινότατος τῶν κατηγόρων,	ἐλοιδορήσατο	τῷ ἔρωτι τοῦ Σωκράτους· καίτοι
[18, 2]	ὁ Νέστωρ περὶ τὸ Ἴλιον	συνεστήσατο,	ὁ δεινότατος τῶν στρατηγῶν, οὔτε
[18, 5]	Ὅμηρος μὲν ᾐνίξατο, Σωκράτης δὲ	ἐμέμψατο·	αὐτὸς δὲ δὴ Σωκράτης, ὁ
[18, 5]	πολιτείας καὶ τροφῆς τῶν νέων	ἀπεπέμψατο,	αὐτῷ Ὁμήρῳ, στεφανώσας τὸν ποιητὴν
[18, 9]	δέ που καὶ τὴν τέχνην	ἀπεκαλύψατο·	ἐμὲ γὰρ λόγων εἵνεκα παῖδες
[18, 2]	ὑπεριδὸν τοῦ τυράννου τὸν ἰδιώτην	ἠσπάζετο·	ὁ δὲ ὑπ´ ὀργῆς ἄλλά
[18, 6]	μόνον, ὑπὲρ ὅτου ἡ εἰσαγγελία	ἐγένετο,	ἀλλ´ ἠρέμα εἰς ἄλλους ἀξιοχρεωτέρους
[18, 9]	αὐλήμασιν. Τίς ἄν, ὦ θεοί,	μέμψαιτο	ἐραστὴν τοιοῦτον, πλὴν Τιμάρχου;
[18, 6]	τῶν δὲ ἐρωτικῶν τῶν Σωκράτους	ἀπέσχοντο	καὶ οἱ δεινοὶ οὗτοι συκοφάνται·
[18, 1]	εἰς τὸ δωμάτιον, οἱ μὲν	ἐπειρῶντο	ἀπάγειν, οἱ δὲ οἰκεῖοι κατέχειν·
[18, 9]	τί ἂν εἴη ἄλλο, ἢ	αὐτό,	ἡ Σωκράτους τέχνη ἐρωτική; Δοκοῦσιν
[18, 6]	καὶ ὅτι μὲν Κριτίας ἐτυράννησεν,	τοῦτο	ἀδικεῖν ἔλεγον τὸν Σωκράτην, καὶ
[18, 9]	ἔρως εὐπορῶν, ἀποθνήσκει δὲ ἀπορῶν·	τοῦτο	ἐκείνη ξυλλαβοῦσα εἶπεν γλυκύπικρον‘ καὶ
[18, 9]	ᾄδω, χαρίεντα δ´ οἶδα λέξαι.	Τοῦτο	καὶ περὶ Σωκράτους Ἀλκιβιάδης ἔλεγεν,
[18, 1]	Καὶ εἰκάσθη τὸ ἐν Κορίνθῳ	τοῦτο	πάθος τῷ Βοιωτίῳ διὰ τὴν
[18, 5]	ἀφανὲς) ἀλλὰ βλάπτειν· πρόχειρον γὰρ	τοῦτο.	Ταῦτα οἶμαι Θρασύμαχον ἂν εἰπεῖν,
[18, 9]	Ἀλκιβιάδης καὶ Χαρμίδης καὶ Φαῖδρος,	τοῦτο	τῇ Λεσβίᾳ Γύριννα καὶ Ἀτθὶς
[18, 9]	Γοργίας καὶ Θρασύμαχος καὶ Πρωταγόρας,	τοῦτο	τῇ Σαπφοῖ Γοργὼ καὶ Ἀνδρομέδα·
[18, 2]	ἢ δευτέραν εἰκόνα; Μειρακίῳ Ἀττικῷ	δύο	ἦσαν ἐρασταί, ἰδιώτης καὶ τύραννος·
[18, 8]	πρώτῳ λόγῳ ἐπὶ αἰχμαλώτῳ ἐρασταὶ	δύο,	ὁ μὲν θρασὺς καὶ ἐπιμανής,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/04/2008