Chant, vers
[17, 50-99]	εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν·	~ὤ	μοι ἐγὼν εἰ μέν κε
[17, 150-199]	σὺ τοῖος ἐὼν ὑπέροπλον ἔειπες;	~ὢ	πόποι ἦ τ᾽ ἐφάμην σὲ
[17, 600-649]	μύθων ἦρχε μέγας Τελαμώνιος Αἴας·	~ὢ	πόποι ἤδη μέν κε καὶ
[17, 700-749]	~πάντα κατ᾽ αἶσαν ἔειπες ἀγακλεὲς	ὦ	Μενέλαε· ~ἀλλὰ σὺ μὲν καὶ
[17, 200-249]	βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον· ~ὦ πέπον	ὦ	Μενέλαε διοτρεφὲς οὐκέτι νῶϊ ~ἔλπομαι
[17, 200-249]	Αἴας εἶπε βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον·	~ὦ	πέπον ὦ Μενέλαε διοτρεφὲς οὐκέτι
[17, 200-249]	~ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς·	~ὦ	φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
[17, 400-449]	τις αὖ Τρώων μεγαθύμων αὐδήσασκεν·	~ὦ	φίλοι, εἰ καὶ μοῖρα παρ᾽
[17, 400-449]	δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων·	~ὦ	φίλοι οὐ μὰν ἧμιν ἐϋκλεὲς
[17, 150-199]	φίλῳ ἔπορον· ὃ δ᾽ ἄρα	ᾧ	παιδὶ ὄπασσε ~γηράς· ἀλλ᾽ οὐχ
[17, 100-149]	τε λέων περὶ οἷσι τέκεσσιν,	~ᾧ	ῥά τε νήπι᾽ ἄγοντι συναντήσωνται
[17, 400-449]	~νωλεμὲς ἐγχρίμπτοντο καὶ ἀλλήλους ἐνάριζον·	~ὧδε	δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων·
[17, 50-99]	προσηύδα· ~Ἕκτορ νῦν σὺ μὲν	ὧδε	θέεις ἀκίχητα διώκων ~ἵππους Αἰακίδαο
[17, 250-299]	~μέλλον ἀπέσσεσθαι· μάλα γάρ σφεας	ὦκ᾽	ἐλέλιξεν ~Αἴας, ὃς περὶ μὲν
[17, 650-699]	αὐτῷ ~ἔσσυτο, καί τέ μιν	ὦκα	λαβὼν ἐξείλετο θυμόν. ~ὣς τότε
[17, 150-199]	πολέμοιο· θέων δ᾽ ἐκίχανεν ἑταίρους	~ὦκα	μάλ᾽ οὔ πω τῆλε ποσὶ
[17, 700-749]	μὲν καὶ Μηριόνης ὑποδύντε μάλ᾽	ὦκα	~νεκρὸν ἀείραντες φέρετ᾽ ἐκ πόνου·
[17, 600-649]	κράτος ἐγγυάλιξεν, ~εἰ μὴ Κοίρανος	ὦκα	ποδώκεας ἤλασεν ἵππους· ~καὶ τῷ
[17, 450-499]	δίφρῳ ~ἔγχει ἐφορμᾶσθαι καὶ ἐπίσχειν	ὠκέας	ἵππους. ~ὀψὲ δὲ δή μιν
[17, 600-649]	~λυγρῆς ἀγγελίης, ὅτι οἱ φίλος	ὤλεθ᾽	ἑταῖρος. ~ἀλλ᾽ οὔ πῃ δύναμαι
[17, 400-449]	ὅττί ῥά οἱ πολὺ φίλτατος	ὤλεθ᾽	ἑταῖρος. ~οἳ δ᾽ αἰεὶ περὶ
[17, 650-699]	ὅττι ῥά οἱ πολὺ φίλτατος	ὤλεθ᾽	ἑταῖρος. ~ὣς ἔφατ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησε
[17, 600-649]	δὲ νηλεὲς ἦμαρ, ~αὐτὸς δ᾽	ὤλεσε	θυμὸν ὑφ᾽ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο· ~τὸν
[17, 100-149]	τεύχε᾽ ἀπηύρα, ~ἕλχ᾽ ἵν᾽ ἀπ᾽	ὤμοιιν	κεφαλὴν τάμοι ὀξέϊ χαλκῷ, ~τὸν
[17, 550-599]	ἠρήσατο πάντων. ~ἐν δὲ βίην	ὤμοισι	καὶ ἐν γούνεσσιν ἔθηκε, ~καί
[17, 450-499]	τεύχεα δ᾽ Ἕκτωρ ~αὐτὸς ἔχων	ὤμοισιν	ἀγάλλεται Αἰακίδαο. ~τὸν δ᾽ αὖτ᾽
[17, 300-349]	ἄκρη ~αἰχμὴ χαλκείη παρὰ νείατον	ὦμον	ἀνέσχε· ~δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε
[17, 550-599]	Βοιώτιος ἦρχε φόβοιο. ~βλῆτο γὰρ	ὦμον	δουρὶ πρόσω τετραμμένος αἰεὶ ~ἄκρον
[17, 450-499]	δ᾽ ἰθὺς βήτην βοέῃς εἰλυμένω	ὤμους	~αὔῃσι στερεῇσι· πολὺς δ᾽ ἐπελήλατο
[17, 200-249]	κόσμον ἀπὸ κρατός τε καὶ	ὤμων	~εἵλευ· ἀτάρ τοι νῦν γε
[17, 300-349]	τε, λύοντο δὲ τεύχε᾽ ἀπ᾽	ὤμων.	~ἔνθά κεν αὖτε Τρῶες ἀρηϊφίλων
[17, 0-49]	~ἧς ἥβης ἀπόνηθ᾽ ὅτε μ᾽	ὤνατο	καί μ᾽ ὑπέμεινε ~καί μ᾽
[17, 150-199]	ἐριβώλακα ναιετάουσι· ~νῦν δέ σευ	ὠνοσάμην	πάγχυ φρένας οἷον ἔειπες, ~ὅς
[17, 650-699]	~νίκη δὲ Τρώων· πέφαται δ᾽	ὤριστος	Ἀχαιῶν ~Πάτροκλος, μεγάλη δὲ ποθὴ
[17, 250-299]	~Τρῳῇσιν· τὼ καί οἱ ἀμυνέμεν	ὦρσεν	ἑταίρους. ~ὦσαν δὲ πρότεροι Τρῶες
[17, 150-199]	ἔργον, ~ἠὲ πανημέριος κακὸς ἔσσομαι,	ὡς	ἀγορεύεις, ~ἦ τινα καὶ Δαναῶν
[17, 500-549]	ἐν γαστρὶ διὰ ζωστῆρος ἔλασσεν.	~ὡς	δ᾽ ὅτ᾽ ἂν ὀξὺν ἔχων
[17, 350-399]	~ἀμφ᾽ ἀγαθὸν θεράποντα ποδώκεος Αἰακίδαο.	~ὡς	δ᾽ ὅτ᾽ ἀνὴρ ταύροιο βοὸς
[17, 250-299]	ἀολλέες· ἦρχε δ᾽ ἄρ᾽ Ἕκτωρ.	~ὡς	δ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ προχοῇσι διιπετέος
[17, 50-99]	Μενέλαος ἐπεὶ κτάνε τεύχε᾽ ἐσύλα.	~ὡς	δ᾽ ὅτε τίς τε λέων
[17, 300-349]	ὑπὲρ θεὸν εἰρύσσαισθε ~Ἴλιον αἰπεινήν;	ὡς	δὴ ἴδον ἀνέρας ἄλλους ~κάρτεΐ
[17, 700-749]	δ᾽ ἴαχε λαὸς ὄπισθε ~Τρωϊκός,	ὡς	εἴδοντο νέκυν αἴροντας Ἀχαιούς. ~ἴθυσαν
[17, 450-499]	γὰρ ἐάσω. ~ἦ οὐχ ἅλις	ὡς	καὶ τεύχε᾽ ἔχει καὶ ἐπεύχεται
[17, 150-199]	ἔντεσι πατρὸς ἐγήρα. ~τὸν δ᾽	ὡς	οὖν ἀπάνευθεν ἴδεν νεφεληγερέτα Ζεὺς
[17, 700-749]	ὀρυμαγδὸς ἐπήϊεν ἐρχομένοισιν· ~οἳ δ᾽	ὥς	θ᾽ ἡμίονοι κρατερὸν μένος ἀμφιβαλόντες
[17, 0-49]	τε φίλην κεδνούς τε τοκῆας.	~ὥς	θην καὶ σὸν ἐγὼ λύσω
[17, 450-499]	ἀχνύμενός περ ἑταίρου ~ἵπποις ἀΐσσων	ὥς	τ᾽ αἰγυπιὸς μετὰ χῆνας· ~ῥέα
[17, 650-699]	ἀπέβη ξανθὸς Μενέλαος, ~πάντοσε παπταίνων	ὥς	τ᾽ αἰετός, ὅν ῥά τέ
[17, 100-149]	ἀνεχάζετο, λεῖπε δὲ νεκρὸν ~ἐντροπαλιζόμενος	ὥς	τε λὶς ἠϋγένειος, ~ὅν ῥα
[17, 700-749]	φέρον. αὐτὰρ ὄπισθεν ~Αἴαντ᾽ ἰσχανέτην,	ὥς	τε πρὼν ἰσχάνει ὕδωρ ~ὑλήεις
[17, 400-449]	ἐς πόλεμον μετ᾽ Ἀχαιούς, ~ἀλλ᾽	ὥς	τε στήλη μένει ἔμπεδον, ἥ
[17, 750-799]	καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ. ~τῶν δ᾽	ὥς	τε ψαρῶν νέφος ἔρχεται ἠὲ
[17, 0-49]	~ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ αὐτῷ βαῖν᾽	ὥς	τις περὶ πόρτακι μήτηρ ~πρωτοτόκος
[17, 650-699]	ἀγαθὸς Μενέλαος, ~βῆ δ᾽ ἰέναι	ὥς	τίς τε λέων ἀπὸ μεσσαύλοιο,
[17, 500-549]	πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν ~αἱματόεις	ὥς	τίς τε λέων κατὰ ταῦρον
[17, 100-149]	Μενοιτιάδῃ σάκος εὐρὺ καλύψας ~ἑστήκει	ὥς	τίς τε λέων περὶ οἷσι
[17, 350-399]	αὐτῷ βεβάμεν, σχεδόθεν δὲ μάχεσθαι.	~ὣς	Αἴας ἐπέτελλε πελώριος, αἵματι δὲ
[17, 100-149]	ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται ὄσσε καλύπτων·	~ὣς	Αἴας περὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει.
[17, 750-799]	τί μιν σθένεϊ ῥηγνῦσι ῥέοντες·	~ὣς	αἰεὶ Αἴαντε μάχην ἀνέεργον ὀπίσσω
[17, 650-699]	δ᾽ ἀπονόσφιν ἔβη τετιηότι θυμῷ·	~ὣς	ἀπὸ Πατρόκλοιο βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος
[17, 100-149]	δέ τ᾽ ἔβη ἀπὸ μεσσαύλοιο·	~ὣς	ἀπὸ Πατρόκλοιο κίε ξανθὸς Μενέλαος.
[17, 500-549]	πᾶσαν, ὃ δὲ προθορὼν ἐρίπῃσιν,	~ὣς	ἄρ᾽ ὅ γε προθορὼν πέσεν
[17, 750-799]	τε σμικρῇσι φόνον φέρει ὀρνίθεσσιν,	~ὣς	ἄρ᾽ ὑπ᾽ Αἰνείᾳ τε καὶ
[17, 400-449]	μή πώ τις ἐρωείτω πολέμοιο.	~ὣς	ἄρα τις εἴπεσκε, μένος δ᾽
[17, 150-199]	τὰ Πατρόκλοιο βίην ἐνάριξα κατακτάς.	~ὣς	ἄρα φωνήσας ἀπέβη κορυθαίολος Ἕκτωρ
[17, 650-699]	αὖ θάνατος καὶ μοῖρα κιχάνει.	~ὣς	ἄρα φωνήσας ἀπέβη ξανθὸς Μενέλαος,
[17, 400-449]	σφέτερον ἐρύσαι καὶ κῦδος ἀρέσθαι.	~ὣς	δέ τις αὖ Τρώων μεγαθύμων
[17, 500-549]	κ᾽ αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισιν ἁλοίη.	~ὣς	εἰπὼν Αἴαντε καλέσσατο καὶ Μενέλαον·
[17, 500-549]	ἄχεος μεθέηκα χερείονά περ καταπέφνων.	~ὣς	εἰπὼν ἐς δίφρον ἑλὼν ἔναρα
[17, 450-499]	καὶ ἐπὶ κνέφας ἱερὸν ἔλθῃ·	~ὣς	εἰπὼν ἵπποισιν ἐνέπνευσεν μένος ἠΰ.
[17, 50-99]	Εὔφορβον, ἔπαυσε δὲ θούριδος ἀλκῆς.	~ὣς	εἰπὼν ὃ μὲν αὖτις ἔβη
[17, 0-49]	ἀδήριτος ἤτ᾽ ἀλκῆς ἤτε φόβοιο.	~ὣς	εἰπὼν οὔτησε κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσ᾽
[17, 150-199]	~σχήσω ἀμυνέμεναι περὶ Πατρόκλοιο θανόντος.	~ὣς	εἰπὼν Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας·
[17, 350-399]	φύζαν ἑταίρων ~νόσφιν ἐμαρνάσθην, ἐπεὶ	ὣς	ἐπετέλλετο Νέστωρ ~ὀτρύνων πόλεμον δὲ
[17, 700-749]	ὀξὺν Ἄρηα παρ᾽ ἀλλήλοισι μένοντες.	~ὣς	ἔφαθ᾽ οἳ δ᾽ ἄρα νεκρὸν
[17, 200-249]	κλέος ἔσσεται ὅσσον ἐμοί περ.	~ὣς	ἔφαθ᾽ οἳ δ᾽ ἰθὺς Δαναῶν
[17, 100-149]	γε τεύχε᾽ ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ.	~ὣς	ἔφατ᾽ Αἴαντι δὲ δαΐφρονι θυμὸν
[17, 300-349]	αὐτοὶ τρεῖτ᾽ ἄσπετον οὐδὲ μάχεσθε.	~ὣς	ἔφατ᾽ Αἰνείας δ᾽ ἑκατηβόλον Ἀπόλλωνα
[17, 450-499]	δ᾽ ἵππων ἀποβήσομαι, ὄφρα μάχωμαι.	~ὣς	ἔφατ᾽ Ἀλκιμέδων δὲ βοηθόον ἅρμ᾽
[17, 650-699]	γε τεύχε᾽ ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ.	~ὣς	ἔφατ᾽ Ἀντίλοχος δὲ κατέστυγε μῦθον
[17, 600-649]	ὅ τ᾽ οὐκέτι κάρτος Ἀχαιῶν.	~ὣς	ἔφατ᾽ Ἰδομενεὺς δ᾽ ἵμασεν καλλίτριχας
[17, 250-299]	~Πάτροκλον Τρῳῇσι κυσὶν μέλπηθρα γενέσθαι.	~ὣς	ἔφατ᾽ ὀξὺ δ᾽ ἄκουσεν Ὀϊλῆος
[17, 200-249]	Δαναῶν κάλει, ἤν τις ἀκούσῃ.	~ὣς	ἔφατ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς
[17, 650-699]	οἱ πολὺ φίλτατος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος.	~ὣς	ἔφατ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς
[17, 450-499]	~τλαῖεν ἐναντίβιον στάντες μαχέσασθαι Ἄρηϊ.	~ὣς	ἔφατ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησεν ἐῢς πάϊς
[17, 550-599]	ἐπὶ χθονί, μῆλα δὲ κήδει,	~ὣς	ἣ πορφυρέῃ νεφέλῃ πυκάσασα ἓ
[17, 700-749]	τὸ δ᾽ ἐπιβρέμει ἲς ἀνέμοιο.	~ὣς	μὲν τοῖς ἵππων τε καὶ
[17, 400-449]	~ἀνέρος ἑστήκῃ τεθνηότος ἠὲ γυναικός,	~ὣς	μένον ἀσφαλέως περικαλλέα δίφρον ἔχοντες
[17, 700-749]	~πρόσσω ἀΐξας περὶ νεκροῦ δηριάασθαι.	~ὣς	οἵ γ᾽ ἐμμεμαῶτε νέκυν φέρον
[17, 700-749]	καμάτῳ τε καὶ ἱδρῷ σπευδόντεσσιν·	~ὣς	οἵ γ᾽ ἐμμεμαῶτε νέκυν φέρον.
[17, 350-399]	δέ τε πᾶσα διὰ πρό·	~ὣς	οἵ γ᾽ ἔνθα καὶ ἔνθα
[17, 350-399]	ἀν᾽ ὅμιλον ἀλεξέμεναι φόνον αἰπύν.	~ὣς	οἳ μὲν μάρναντο δέμας πυρός,
[17, 400-449]	εἴπεσκε, μένος δ᾽ ὄρσασκεν ἑκάστου.	~ὣς	οἳ μὲν μάρναντο, σιδήρειος δ᾽
[17, 0-49]	κινυρὴ οὐ πρὶν εἰδυῖα τόκοιο·	~ὣς	περὶ Πατρόκλῳ βαῖνε ξανθὸς Μενέλαος.
[17, 650-699]	μιν ὦκα λαβὼν ἐξείλετο θυμόν.	~ὣς	τότε σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲς ὄσσε
[17, 700-749]	διά τ᾽ ἔτρεσαν ἄλλυδις ἄλλος.	~ὣς	Τρῶες εἷος μὲν ὁμιλαδὸν αἰὲν
[17, 50-99]	μάλα γὰρ χλωρὸν δέος αἱρεῖ·	~ὣς	τῶν οὔ τινι θυμὸς ἐνὶ
[17, 250-299]	~ῥηϊδίως ἐκέδασσεν, ἑλιξάμενος διὰ βήσσας·	~ὣς	υἱὸς Τελαμῶνος ἀγαυοῦ φαίδιμος Αἴας
[17, 550-599]	τῷ γὰρ Ζεὺς κῦδος ὀπάζει.	~ὣς	φάτο, γήθησεν δὲ θεὰ γλαυκῶπις
[17, 300-349]	ἕκηλοι ~Πάτροκλον νηυσὶν πελασαίατο τεθνηῶτα.	~ὣς	φάτο, καί ῥα πολὺ προμάχων
[17, 550-599]	ἐνὶ προμάχοισι Ποδῆν υἱὸν Ἠετίωνος.	~ὣς	φάτο, τὸν δ᾽ ἄχεος νεφέλη
[17, 0-49]	ῥεχθὲν δέ τε νήπιος ἔγνω.	~ὣς	φάτο, τὸν δ᾽ οὐ πεῖθεν·
[17, 600-649]	ἐπεί νύ τοι εὔαδεν οὕτως.	~ὣς	φάτο, τὸν δὲ πατὴρ ὀλοφύρατο
[17, 650-699]	οἱ ἔσχετο φωνή. ~ἀλλ᾽ οὐδ᾽	ὧς	Μενελάου ἐφημοσύνης ἀμέλησε, ~βῆ δὲ
[17, 250-299]	καί οἱ ἀμυνέμεν ὦρσεν ἑταίρους.	~ὦσαν	δὲ πρότεροι Τρῶες ἑλίκωπας Ἀχαιούς·
[17, 600-649]	οὔατος, ἐκ δ᾽ ἄρ᾽ ὀδόντας	~ὦσε	δόρυ πρυμνόν, διὰ δὲ γλῶσσαν
[17, 50-99]	ἔρρει δ᾽ αἷμα κατ᾽ οὐταμένην	ὠτειλήν.	~βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος
[17, 250-299]	δὲ παρ᾽ αὐλὸν ἀνέδραμεν ἐξ	ὠτειλῆς	~αἱματόεις· τοῦ δ᾽ αὖθι λύθη
[17, 650-699]	πύθηαι ~λυγρῆς ἀγγελίης, ἣ μὴ	ὤφελλε	γενέσθαι. ~ἤδη μὲν σὲ καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/05/2006