Chant, vers
[17, 200-249]	κάρη προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν·	~ἆ	δείλ᾽ οὐδέ τί τοι θάνατος
[17, 400-449]	κάρη προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν·	~ἆ	δειλώ, τί σφῶϊ δόμεν Πηλῆϊ
[17, 150-199]	ἄμβροτα τεύχεα δῦνε ~Πηλεΐδεω Ἀχιλῆος	ἅ	οἱ θεοὶ Οὐρανίωνες ~πατρὶ φίλῳ
[17, 150-199]	ἄμειβεν· ~ἤτοι ὃ μὲν τὰ	ἃ	δῶκε φέρειν προτὶ Ἴλιον ἱρὴν
[17, 600-649]	~Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο μένος καὶ χεῖρας	ἀάπτους	~σχήσεσθ᾽ ἀλλ᾽ ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν
[17, 550-599]	οἱ ἁπάντων ~ξείνων φίλτατος ἔσκεν	Ἀβυδόθι	οἰκία ναίων· ~τῷ μιν ἐεισάμενος
[17, 200-249]	αὖτ᾽ ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος. ~ἀλλ᾽	ἄγ᾽	ἀριστῆας Δαναῶν κάλει, ἤν τις
[17, 100-149]	δέ που Αἴαντός γε βοὴν	ἀγαθοῖο	πυθοίμην, ~ἄμφω κ᾽ αὖτις ἰόντες
[17, 350-399]	ὀφθαλμοί τε παλάσσετο μαρναμένοιιν ~ἀμφ᾽	ἀγαθὸν	θεράποντα ποδώκεος Αἰακίδαο. ~ὡς δ᾽
[17, 650-699]	τότ᾽ ἄρ᾽ Αἴας εἶπε βοὴν	ἀγαθὸν	Μενέλαον· ~σκέπτεο νῦν Μενέλαε διοτρεφὲς
[17, 200-249]	τότ᾽ ἄρ᾽ Αἴας εἶπε βοὴν	ἀγαθὸν	Μενέλαον· ~ὦ πέπον ὦ Μενέλαε
[17, 600-649]	τις ἀφήῃ ~ἢ κακὸς ἢ	ἀγαθός·	Ζεὺς δ᾽ ἔμπης πάντ᾽ ἰθύνει·
[17, 650-699]	~ὣς ἔφατ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησε βοὴν	ἀγαθὸς	Μενέλαος, ~βῆ δ᾽ ἰέναι ὥς
[17, 650-699]	θυμῷ· ~ὣς ἀπὸ Πατρόκλοιο βοὴν	ἀγαθὸς	Μενέλαος ~ἤϊε πόλλ᾽ ἀέκων· περὶ
[17, 200-249]	~ὣς ἔφατ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησε βοὴν	ἀγαθὸς	Μενέλαος, ~ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι
[17, 550-599]	~τὴν δ᾽ αὖτε προσέειπε βοὴν	ἀγαθὸς	Μενέλαος· ~Φοῖνιξ ἄττα γεραιὲ παλαιγενές,
[17, 550-599]	Ποδῆς υἱὸς Ἠετίωνος ~ἀφνειός τ᾽	ἀγαθός	τε· μάλιστα δέ μιν τίεν
[17, 700-749]	Αἴας· ~πάντα κατ᾽ αἶσαν ἔειπες	ἀγακλεὲς	ὦ Μενέλαε· ~ἀλλὰ σὺ μὲν
[17, 450-499]	δ᾽ Ἕκτωρ ~αὐτὸς ἔχων ὤμοισιν	ἀγάλλεται	Αἰακίδαο. ~τὸν δ᾽ αὖτ᾽ Αὐτομέδων
[17, 200-249]	μέδοντες ~οἵ τε παρ᾽ Ἀτρεΐδῃς	Ἀγαμέμνονι	καὶ Μενελάῳ ~δήμια πίνουσιν καὶ
[17, 50-99]	Πανθοΐδαο ~Ἀτρεΐδης, εἰ μή οἱ	ἀγάσσατο	Φοῖβος Ἀπόλλων, ~ὅς ῥά οἱ
[17, 550-599]	ὄνειδος ~ἔσσεται εἴ κ᾽ Ἀχιλῆος	ἀγαυοῦ	πιστὸν ἑταῖρον ~τείχει ὕπο Τρώων
[17, 250-299]	διὰ βήσσας· ~ὣς υἱὸς Τελαμῶνος	ἀγαυοῦ	φαίδιμος Αἴας ~ῥεῖα μετεισάμενος Τρώων
[17, 700-749]	πολέμοιο ~Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ κακὸν ἔπος	ἀγγελέοντα.	~οὐδ᾽ ἄρα σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲς
[17, 650-699]	δεῦρο διοτρεφὲς ὄφρα πύθηαι ~λυγρῆς	ἀγγελίης,	ἣ μὴ ὤφελλε γενέσθαι. ~ἤδη
[17, 600-649]	μιν ὀΐομαι οὐδὲ πεπύσθαι ~λυγρῆς	ἀγγελίης,	ὅτι οἱ φίλος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος.
[17, 650-699]	ξανθὸς Μενέλαος· ~Ἀντίλοχ᾽ εἰ δ᾽	ἄγε	δεῦρο διοτρεφὲς ὄφρα πύθηαι ~λυγρῆς
[17, 150-199]	δ᾽ αὐτὸς ἐποτρύνει μαχέσασθαι. ~ἀλλ᾽	ἄγε	δεῦρο πέπον, παρ᾽ ἔμ᾽ ἵστασο
[17, 50-99]	πολλοί· ~Τρῶας δ᾽ ἐνθάδε πάντας	ἄγει	κορυθαίολος Ἕκτωρ. ~ἀλλὰ τί ἤ
[17, 50-99]	λέων ὀρεσίτροφος ἀλκὶ πεποιθὼς ~βοσκομένης	ἀγέλης	βοῦν ἁρπάσῃ ἥ τις ἀρίστη·
[17, 600-649]	πᾶσιν ἐτώσια πίπτει ἔραζε. ~ἀλλ᾽	ἄγετ᾽	αὐτοί περ φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην,
[17, 400-449]	ἄνακτι ~θνητῷ, ὑμεῖς δ᾽ ἐστὸν	ἀγήρω	τ᾽ ἀθανάτω τε; ~ἦ ἵνα
[17, 700-749]	δ᾽ ἄρα νεκρὸν ἀπὸ χθονὸς	ἀγκάζοντο	~ὕψι μάλα μεγάλως· ἐπὶ δ᾽
[17, 300-349]	~Ἕκτόρ τ᾽ ἠδ᾽ ἄλλοι Τρώων	ἀγοὶ	ἠδ᾽ ἐπικούρων ~αἰδὼς μὲν νῦν
[17, 150-199]	καλὰ ~λύσειαν, καί κ᾽ αὐτὸν	ἀγοίμεθα	Ἴλιον εἴσω· ~τοίου γὰρ θεράπων
[17, 100-149]	τέκεσσιν, ~ᾧ ῥά τε νήπι᾽	ἄγοντι	συναντήσωνται ἐν ὕλῃ ~ἄνδρες ἐπακτῆρες·
[17, 150-199]	~ἠὲ πανημέριος κακὸς ἔσσομαι, ὡς	ἀγορεύεις,	~ἦ τινα καὶ Δαναῶν ἀλκῆς
[17, 0-49]	ἐμὸν τὸν ἔπεφνες, ἐπευχόμενος δ᾽	ἀγορεύεις,	~χήρωσας δὲ γυναῖκα μυχῷ θαλάμοιο
[17, 100-149]	~Γλαῦκος δ᾽ Ἱππολόχοιο πάϊς Λυκίων	ἀγὸς	ἀνδρῶν ~Ἕκτορ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ
[17, 300-349]	ἐν κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν	ἀγοστῷ.	~χώρησαν δ᾽ ὑπό τε πρόμαχοι
[17, 500-549]	ἀνὴρ ~κόψας ἐξόπιθεν κεράων βοὸς	ἀγραύλοιο	~ἶνα τάμῃ διὰ πᾶσαν, ὃ
[17, 700-749]	ἐπὶ δὲ πτόλεμος τέτατό σφιν	~ἄγριος	ἠΰτε πῦρ, τό τ᾽ ἐπεσσύμενον
[17, 350-399]	περὶ δ᾽ αὐτοῦ μῶλος ὀρώρει	~ἄγριος·	οὐδέ κ᾽ Ἄρης λαοσσόος οὐδέ
[17, 300-349]	ἧκε χαμᾶζε ~κεῖσθαι· ὃ δ᾽	ἄγχ᾽	αὐτοῖο πέσε πρηνὴς ἐπὶ νεκρῷ
[17, 150-199]	ἄριστος ~Ἀργείων παρὰ νηυσὶ καὶ	ἀγχέμαχοι	θεράποντες. ~ἀλλὰ σύ γ᾽ Αἴαντος
[17, 0-49]	ἐϋμμελίης ἀμέλησε ~Πατρόκλοιο πεσόντος ἀμύμονος·	ἄγχι	δ᾽ ἄρ᾽ αὐτοῦ ~ἔστη, καὶ
[17, 300-349]	γάρ τίς φησι θεῶν ἐμοὶ	ἄγχι	παραστὰς ~Ζῆν᾽ ὕπατον μήστωρα μάχης
[17, 150-199]	~Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι	ἀγχιμαχηταί,	~ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ
[17, 450-499]	ἔφατ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησεν ἐῢς πάϊς	Ἀγχίσαο.	~τὼ δ᾽ ἰθὺς βήτην βοέῃς
[17, 750-799]	ἐν τοῖσι μάλιστα ~Αἰνείας τ᾽	Ἀγχισιάδης	καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ. ~τῶν δ᾽
[17, 350-399]	χθὼν ~δεύετο πορφυρέῳ, τοὶ δ᾽	ἀγχιστῖνοι	ἔπιπτον ~νεκροὶ ὁμοῦ Τρώων καὶ
[17, 650-699]	~θαρσύνονθ᾽ ἑτάρους καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι,	~ἀγχοῦ	δ᾽ ἱστάμενος προσέφη ξανθὸς Μενέλαος·
[17, 0-49]	ἀπείρητος πόνος ἔσται ~οὐδ᾽ ἔτ᾽	ἀδήριτος	ἤτ᾽ ἀλκῆς ἤτε φόβοιο. ~ὣς
[17, 700-749]	Μηριόνης ὑποδύντε μάλ᾽ ὦκα ~νεκρὸν	ἀείραντες	φέρετ᾽ ἐκ πόνου· αὐτὰρ ὄπισθε
[17, 550-599]	αἰχμητής· νῦν δ᾽ οἴχεται οἶος	ἀείρας	~νεκρὸν ὑπ᾽ ἐκ Τρώων, σὸν
[17, 100-149]	ἐν φρεσὶν ἄλκιμον ἦτορ ~παχνοῦται,	ἀέκων	δέ τ᾽ ἔβη ἀπὸ μεσσαύλοιο·
[17, 650-699]	βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος ~ἤϊε πόλλ᾽	ἀέκων·	περὶ γὰρ δίε μή μιν
[17, 200-249]	~λαούς, ὑμέτερον δὲ ἑκάστου θυμὸν	ἀέξω.	~τώ τις νῦν ἰθὺς τετραμμένος
[17, 100-149]	~ἑστήκει, μέγα πένθος ἐνὶ στήθεσσιν	ἀέξων.	~Γλαῦκος δ᾽ Ἱππολόχοιο πάϊς Λυκίων
[17, 700-749]	ἵππων τε καὶ ἀνδρῶν αἰχμητάων	~ἀζηχὴς	ὀρυμαγδὸς ἐπήϊεν ἐρχομένοισιν· ~οἳ δ᾽
[17, 50-99]	~ἄλλῳ γ᾽ ἢ Ἀχιλῆϊ, τὸν	ἀθανάτη	τέκε μήτηρ. ~τόφρα δέ τοι
[17, 400-449]	ὑμεῖς δ᾽ ἐστὸν ἀγήρω τ᾽	ἀθανάτω	τε; ~ἦ ἵνα δυστήνοισι μετ᾽
[17, 450-499]	τοι Ἀχαιῶν ἄλλος ὁμοῖος ~ἵππων	ἀθανάτων	ἐχέμεν δμῆσίν τε μένος τε,
[17, 550-599]	ἄττα γεραιὲ παλαιγενές, εἰ γὰρ	Ἀθήνη	~δοίη κάρτος ἐμοί, βελέων δ᾽
[17, 550-599]	φάτο, γήθησεν δὲ θεὰ γλαυκῶπις	Ἀθήνη,	~ὅττί ῥά οἱ πάμπρωτα θεῶν
[17, 500-549]	~ἀργαλέη πολύδακρυς, ἔγειρε δὲ νεῖκος	Ἀθήνη	~οὐρανόθεν καταβᾶσα· προῆκε γὰρ εὐρύοπα
[17, 350-399]	κ᾽ Ἄρης λαοσσόος οὐδέ κ᾽	Ἀθήνη	~τόν γε ἰδοῦσ᾽ ὀνόσαιτ᾽ οὐδ᾽
[17, 100-149]	πέπον, περὶ Πατρόκλοιο θανόντος ~σπεύσομεν,	αἴ	κε νέκυν περ Ἀχιλλῆϊ προφέρωμεν
[17, 650-699]	θέων ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν ~εἰπεῖν,	αἴ	κε τάχιστα νέκυν ἐπὶ νῆα
[17, 650-699]	Μενέλαον· ~σκέπτεο νῦν Μενέλαε διοτρεφὲς	αἴ	κεν ἴδηαι ~ζωὸν ἔτ᾽ Ἀντίλοχον
[17, 50-99]	ὧδε θέεις ἀκίχητα διώκων ~ἵππους	Αἰακίδαο	δαΐφρονος· οἳ δ᾽ ἀλεγεινοὶ ~ἀνδράσι
[17, 450-499]	χαλκοχιτώνων ~ἵππω τώδ᾽ ἐνόησα ποδώκεος	Αἰακίδαο	~ἐς πόλεμον προφανέντε σὺν ἡνιόχοισι
[17, 400-449]	δι᾽ αἰθέρος ἀτρυγέτοιο· ~ἵπποι δ᾽	Αἰακίδαο	μάχης ἀπάνευθεν ἐόντες ~κλαῖον, ἐπεὶ
[17, 250-299]	~ὄφρα ζωὸς ἐὼν θεράπων ἦν	Αἰακίδαο·	~μίσησεν δ᾽ ἄρα μιν δηΐων
[17, 450-499]	Ἕκτωρ ~αὐτὸς ἔχων ὤμοισιν ἀγάλλεται	Αἰακίδαο.	~τὸν δ᾽ αὖτ᾽ Αὐτομέδων προσέφη
[17, 350-399]	μαρναμένοιιν ~ἀμφ᾽ ἀγαθὸν θεράποντα ποδώκεος	Αἰακίδαο.	~ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἀνὴρ ταύροιο
[17, 100-149]	εἶθαρ δὲ παριστάμενος ἔπος ηὔδα.	~Αἶαν	δεῦρο πέπον, περὶ Πατρόκλοιο θανόντος
[17, 500-549]	εἰπὼν Αἴαντε καλέσσατο καὶ Μενέλαον·	~Αἴαντ᾽	Ἀργείων ἡγήτορε καὶ Μενέλαε ~ἤτοι
[17, 650-699]	Μηριόνῃ τε καὶ Αἰάντεσσ᾽ ἐπέτελλεν·	~Αἴαντ᾽	Ἀργείων ἡγήτορε Μηριόνη τε ~νῦν
[17, 700-749]	ἐμμεμαῶτε νέκυν φέρον. αὐτὰρ ὄπισθεν	~Αἴαντ᾽	ἰσχανέτην, ὥς τε πρὼν ἰσχάνει
[17, 600-649]	δέος ἔμπεσε θυμῷ. ~οὐδ᾽ ἔλαθ᾽	Αἴαντα	μεγαλήτορα καὶ Μενέλαον ~Ζεύς, ὅτε
[17, 100-149]	ἐπεὶ ἵκετο ἔθνος ἑταίρων ~παπταίνων	Αἴαντα	μέγαν Τελαμώνιον υἱόν. ~τὸν δὲ
[17, 150-199]	ἔειπες, ~ὅς τέ με φῂς	Αἴαντα	πελώριον οὐχ ὑπομεῖναι. ~οὔ τοι
[17, 500-549]	αὐτοσχεδὸν ὁρμηθήτην ~εἰ μή σφω᾽	Αἴαντε	διέκριναν μεμαῶτε, ~οἵ ῥ᾽ ἦλθον
[17, 500-549]	ἐνὶ πρώτοισιν ἁλοίη. ~ὣς εἰπὼν	Αἴαντε	καλέσσατο καὶ Μενέλαον· ~Αἴαντ᾽ Ἀργείων
[17, 750-799]	σθένεϊ ῥηγνῦσι ῥέοντες· ~ὣς αἰεὶ	Αἴαντε	μάχην ἀνέεργον ὀπίσσω ~Τρώων· οἳ
[17, 700-749]	ἀμφιγύοισιν· ~ἀλλ᾽ ὅτε δή ῥ᾽	Αἴαντε	μεταστρεφθέντε κατ᾽ αὐτοὺς ~σταίησαν, τῶν
[17, 650-699]	~πολλὰ δὲ Μηριόνῃ τε καὶ	Αἰάντεσσ᾽	ἐπέτελλεν· ~Αἴαντ᾽ Ἀργείων ἡγήτορε Μηριόνη
[17, 700-749]	ἥρωϊ βεβήκει, ~στῆ δὲ παρ᾽	Αἰάντεσσι	θέων, εἶθαρ δὲ προσηύδα· ~κεῖνον
[17, 100-149]	ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ. ~ὣς ἔφατ᾽	Αἴαντι	δὲ δαΐφρονι θυμὸν ὄρινε· ~βῆ
[17, 300-349]	δουρὶ δαμέντι. ~Ἕκτωρ δ᾽ αὖτ᾽	Αἴαντος	ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ· ~ἀλλ᾽ ὃ
[17, 100-149]	θεόφιν πολεμίζει. ~εἰ δέ που	Αἴαντός	γε βοὴν ἀγαθοῖο πυθοίμην, ~ἄμφω
[17, 200-249]	σφισιν ἔλπετο θυμὸς ~νεκρὸν ὑπ᾽	Αἴαντος	ἐρύειν Τελαμωνιάδαο ~νήπιοι· ἦ τε
[17, 300-349]	δέ οἱ αἰὼν ~ἔπλεθ᾽ ὑπ᾽	Αἴαντος	μεγαθύμου δουρὶ δαμέντι. ~Ἕκτωρ δ᾽
[17, 150-199]	ἀγχέμαχοι θεράποντες. ~ἀλλὰ σύ γ᾽	Αἴαντος	μεγαλήτορος οὐκ ἐτάλασσας ~στήμεναι ἄντα
[17, 350-399]	Πατρόκλῳ, πρὸ δὲ δούρατ᾽ ἔχοντο.	~Αἴας	γὰρ μάλα πάντας ἐπῴχετο πολλὰ
[17, 100-149]	ἄστυ, μέγα κλέος ἔμμεναι αὐτῷ.	~Αἴας	δ᾽ ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ σάκος εὐρὺ
[17, 300-349]	ἀράβησε δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ.	~Αἴας	δ᾽ αὖ Φόρκυνα δαΐφρονα Φαίνοπος
[17, 100-149]	νέκυν Τρῳῇσιν ἐρυσσάμενος κυσὶ δοίη.	~Αἴας	δ᾽ ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος
[17, 650-699]	πᾶσα φαάνθη· ~καὶ τότ᾽ ἄρ᾽	Αἴας	εἶπε βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον· ~σκέπτεο
[17, 200-249]	θυμὸν ἀπηύρα. ~καὶ τότ᾽ ἄρ᾽	Αἴας	εἶπε βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον· ~ὦ
[17, 350-399]	βεβάμεν, σχεδόθεν δὲ μάχεσθαι. ~ὣς	Αἴας	ἐπέτελλε πελώριος, αἵματι δὲ χθὼν
[17, 200-249]	ἱπποδάμους ἐρύσῃ, εἴξῃ δέ οἱ	Αἴας,	~ἥμισυ τῷ ἐνάρων ἀποδάσσομαι, ἥμισυ
[17, 250-299]	μάλα γάρ σφεας ὦκ᾽ ἐλέλιξεν	~Αἴας,	ὃς περὶ μὲν εἶδος, περὶ
[17, 700-749]	δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος	Αἴας·	~πάντα κατ᾽ αἶσαν ἔειπες ἀγακλεὲς
[17, 100-149]	κάτω ἕλκεται ὄσσε καλύπτων· ~ὣς	Αἴας	περὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει. ~Ἀτρεΐδης
[17, 250-299]	ὀξὺ δ᾽ ἄκουσεν Ὀϊλῆος ταχὺς	Αἴας·	~πρῶτος δ᾽ ἀντίος ἦλθε θέων
[17, 250-299]	~ὣς υἱὸς Τελαμῶνος ἀγαυοῦ φαίδιμος	Αἴας	~ῥεῖα μετεισάμενος Τρώων ἐκέδασσε φάλαγγας
[17, 600-649]	δὲ μύθων ἦρχε μέγας Τελαμώνιος	Αἴας·	~ὢ πόποι ἤδη μέν κε
[17, 550-599]	~καὶ τότ᾽ ἄρα Κρονίδης ἕλετ᾽	αἰγίδα	θυσσανόεσσαν ~μαρμαρέην, Ἴδην δὲ κατὰ
[17, 150-199]	αἰεί τε Διὸς κρείσσων νόος	αἰγιόχοιο,	~ὅς τε καὶ ἄλκιμον ἄνδρα
[17, 450-499]	ἑταίρου ~ἵπποις ἀΐσσων ὥς τ᾽	αἰγυπιὸς	μετὰ χῆνας· ~ῥέα μὲν γὰρ
[17, 50-99]	μοῦνος ἐὼν καὶ Τρωσὶ μάχωμαι	~αἰδεσθείς,	μή πώς με περιστήωσ᾽ ἕνα
[17, 300-349]	ἄλλοι Τρώων ἀγοὶ ἠδ᾽ ἐπικούρων	~αἰδὼς	μὲν νῦν ἥδε γ᾽ ἀρηϊφίλων
[17, 750-799]	μιν σθένεϊ ῥηγνῦσι ῥέοντες· ~ὣς	αἰεὶ	Αἴαντε μάχην ἀνέεργον ὀπίσσω ~Τρώων·
[17, 550-599]	γὰρ ὦμον δουρὶ πρόσω τετραμμένος	αἰεὶ	~ἄκρον ἐπιλίγδην· γράψεν δέ οἱ
[17, 350-399]	δὲ πολὺ φθίνυθον· μέμνηντο γὰρ	αἰεὶ	~ἀλλήλοις ἀν᾽ ὅμιλον ἀλεξέμεναι φόνον
[17, 350-399]	καμάτῳ δὲ καὶ ἱδρῷ νωλεμὲς	αἰεὶ	~γούνατά τε κνῆμαί τε πόδες
[17, 400-449]	φίλτατος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~οἳ δ᾽	αἰεὶ	περὶ νεκρὸν ἀκαχμένα δούρατ᾽ ἔχοντες
[17, 100-149]	~μάρνασθαι δηΐοισιν ἐπ᾽ ἀνδράσι νωλεμὲς	αἰεί.	~πῶς κε σὺ χείρονα φῶτα
[17, 150-199]	μάχην οὐδὲ κτύπον ἵππων· ~ἀλλ᾽	αἰεί	τε Διὸς κρείσσων νόος αἰγιόχοιο,
[17, 700-749]	~ὣς Τρῶες εἷος μὲν ὁμιλαδὸν	αἰὲν	ἕποντο ~νύσσοντες ξίφεσίν τε καὶ
[17, 650-699]	Μενέλαος, ~πάντοσε παπταίνων ὥς τ᾽	αἰετός,	ὅν ῥά τέ φασιν ~ὀξύτατον
[17, 500-549]	ὅτ᾽ ἂν ὀξὺν ἔχων πέλεκυν	αἰζήϊος	ἀνὴρ ~κόψας ἐξόπιθεν κεράων βοὸς
[17, 250-299]	ἐν ὄρεσσι κύνας θαλερούς τ᾽	αἰζηοὺς	~ῥηϊδίως ἐκέδασσεν, ἑλιξάμενος διὰ βήσσας·
[17, 350-399]	ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ ~εὔκηλοι πολέμιζον ὑπ᾽	αἰθέρι,	πέπτατο δ᾽ αὐγὴ ~ἠελίου ὀξεῖα,
[17, 400-449]	ὀρυμαγδὸς ~χάλκεον οὐρανὸν ἷκε δι᾽	αἰθέρος	ἀτρυγέτοιο· ~ἵπποι δ᾽ Αἰακίδαο μάχης
[17, 0-49]	~βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος	αἴθοπι	χαλκῷ, ~ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ αὐτῷ
[17, 550-599]	~βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος	αἴθοπι	χαλκῷ. ~καὶ τότ᾽ ἄρα Κρονίδης
[17, 50-99]	~βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος	αἴθοπι	χαλκῷ ~ὀξέα κεκλήγων φλογὶ εἴκελος
[17, 600-649]	ἠέρος υἷας Ἀχαιῶν, ~ποίησον δ᾽	αἴθρην,	δὸς δ᾽ ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι· ~ἐν
[17, 550-599]	~ἰσχανάᾳ δακέειν, λαρόν τέ οἱ	αἷμ᾽	ἀνθρώπου· ~τοίου μιν θάρσευς πλῆσε
[17, 50-99]	ὀδοῦσι ~πρῶτον, ἔπειτα δέ θ᾽	αἷμα	καὶ ἔγκατα πάντα λαφύσσει ~δῃῶν·
[17, 50-99]	ἐπὶ γαίῃ ~κείμενον· ἔρρει δ᾽	αἷμα	κατ᾽ οὐταμένην ὠτειλήν. ~βῆ δὲ
[17, 350-399]	μάχεσθαι. ~ὣς Αἴας ἐπέτελλε πελώριος,	αἵματι	δὲ χθὼν ~δεύετο πορφυρέῳ, τοὶ
[17, 50-99]	ἀράβησε δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ.	~αἵματί	οἱ δεύοντο κόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι
[17, 250-299]	παρ᾽ αὐλὸν ἀνέδραμεν ἐξ ὠτειλῆς	~αἱματόεις·	τοῦ δ᾽ αὖθι λύθη μένος,
[17, 500-549]	ἔβαινε πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν	~αἱματόεις	ὥς τίς τε λέων κατὰ
[17, 450-499]	ἴδεν ὀφθαλμοῖσιν ~Ἀλκιμέδων υἱὸς Λαέρκεος	Αἱμονίδαο·	~στῆ δ᾽ ὄπιθεν δίφροιο καὶ
[17, 300-349]	ἐεισάμενος προσέφη Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων·	~Αἰνεία	πῶς ἂν καὶ ὑπὲρ θεὸν
[17, 750-799]	φέρει ὀρνίθεσσιν, ~ὣς ἄρ᾽ ὑπ᾽	Αἰνείᾳ	τε καὶ Ἕκτορι κοῦροι Ἀχαιῶν
[17, 450-499]	δ᾽ Αἰνείαν προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·	~Αἰνεία	Τρώων βουληφόρε χαλκοχιτώνων ~ἵππω τώδ᾽
[17, 300-349]	σθένεϊ σφετέρῳ· ἀλλ᾽ αὐτὸς Ἀπόλλων	~Αἰνείαν	ὄτρυνε δέμας Περίφαντι ἐοικὼς ~κήρυκι
[17, 450-499]	δὲ φαίδιμος Ἕκτωρ, ~αὐτίκα δ᾽	Αἰνείαν	προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα· ~Αἰνεία Τρώων
[17, 300-349]	ἄσπετον οὐδὲ μάχεσθε. ~ὣς ἔφατ᾽	Αἰνείας	δ᾽ ἑκατηβόλον Ἀπόλλωνα ~ἔγνω ἐς
[17, 500-549]	ἔβρισαν πόλεμον κάτα δακρυόεντα ~Ἕκτωρ	Αἰνείας	θ᾽ οἳ Τρώων εἰσὶν ἄριστοι.
[17, 300-349]	ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν. ~ἔνθ᾽ αὖτ᾽	Αἰνείας	Λειώκριτον οὔτασε δουρὶ ~υἱὸν Ἀρίσβαντος
[17, 750-799]	δύω δ᾽ ἐν τοῖσι μάλιστα	~Αἰνείας	τ᾽ Ἀγχισιάδης καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ.
[17, 500-549]	ὑποταρβήσαντες ἐχώρησαν πάλιν αὖτις ~Ἕκτωρ	Αἰνείας	τ᾽ ἠδὲ Χρομίος θεοειδής, ~Ἄρητον
[17, 50-99]	ἂμ πόνον ἀνδρῶν, ~Ἕκτορα δ᾽	αἰνὸν	ἄχος πύκασε φρένας ἀμφὶ μελαίνας·
[17, 550-599]	ἐσεμάσσατο θυμόν. ~ἀλλ᾽ Ἕκτωρ πυρὸς	αἰνὸν	ἔχει μένος, οὐδ᾽ ἀπολήγει ~χαλκῷ
[17, 550-599]	κατὰ ζωστῆρα βάλε ξανθὸς Μενέλαος	~ἀΐξαντα	φόβον δέ, διὰ πρὸ δὲ
[17, 700-749]	χρώς, οὐδέ τις ἔτλη ~πρόσσω	ἀΐξας	περὶ νεκροῦ δηριάασθαι. ~ὣς οἵ
[17, 700-749]	οἵ τ᾽ ἐπὶ κάπρῳ ~βλημένῳ	ἀΐξωσι	πρὸ κούρων θηρητήρων· ~ἕως μὲν
[17, 300-349]	καὶ ὑπὲρ θεὸν εἰρύσσαισθε ~Ἴλιον	αἰπεινήν;	ὡς δὴ ἴδον ἀνέρας ἄλλους
[17, 350-399]	~ἀλλήλοις ἀν᾽ ὅμιλον ἀλεξέμεναι φόνον	αἰπύν.	~ὣς οἳ μὲν μάρναντο δέμας
[17, 200-249]	~Ἕκτωρ, ἡμῖν δ᾽ αὖτ᾽ ἀναφαίνεται	αἰπὺς	ὄλεθρος. ~ἀλλ᾽ ἄγ᾽ ἀριστῆας Δαναῶν
[17, 150-199]	~οἴκαδ᾽ ἴμεν, Τροίῃ δὲ πεφήσεται	αἰπὺς	ὄλεθρος. ~εἰ γὰρ νῦν Τρώεσσι
[17, 50-99]	ἐλθέμεναι· μάλα γὰρ χλωρὸν δέος	αἱρεῖ·	~ὣς τῶν οὔ τινι θυμὸς
[17, 450-499]	ἡνιόχοισι κακοῖσι· ~τώ κεν ἐελποίμην	αἱρησέμεν,	εἰ σύ γε θυμῷ ~σῷ
[17, 700-749]	ὄπισθε ~Τρωϊκός, ὡς εἴδοντο νέκυν	αἴροντας	Ἀχαιούς. ~ἴθυσαν δὲ κύνεσσιν ἐοικότες,
[17, 700-749]	μέγας Τελαμώνιος Αἴας· ~πάντα κατ᾽	αἶσαν	ἔειπες ἀγακλεὲς ὦ Μενέλαε· ~ἀλλὰ
[17, 300-349]	κῦδος ἕλον καὶ ὑπὲρ Διὸς	αἶσαν	~κάρτεϊ καὶ σθένεϊ σφετέρῳ· ἀλλ᾽
[17, 650-699]	πρήσσει· θαμέες γὰρ ἄκοντες ~ἀντίον	ἀΐσσουσι	θρασειάων ἀπὸ χειρῶν, ~καιόμεναί τε
[17, 450-499]	μάχετ᾽ ἀχνύμενός περ ἑταίρου ~ἵπποις	ἀΐσσων	ὥς τ᾽ αἰγυπιὸς μετὰ χῆνας·
[17, 0-49]	ἔρρηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ	αἰχμὴ	~ἀσπίδ᾽ ἐνὶ κρατερῇ· ὃ δὲ
[17, 600-649]	γράψεν δέ οἱ ὀστέον ἄχρις	~αἰχμὴ	Πουλυδάμαντος· ὃ γάρ ῥ᾽ ἔβαλε
[17, 300-349]	μέσην· διὰ δ᾽ ἀμπερὲς ἄκρη	~αἰχμὴ	χαλκείη παρὰ νείατον ὦμον ἀνέσχε·
[17, 700-749]	τοῖς ἵππων τε καὶ ἀνδρῶν	αἰχμητάων	~ἀζηχὴς ὀρυμαγδὸς ἐπήϊεν ἐρχομένοισιν· ~οἳ
[17, 550-599]	ὃς τὸ πάρος γε ~μαλθακὸς	αἰχμητής·	νῦν δ᾽ οἴχεται οἶος ἀείρας
[17, 650-699]	Δαναοῖσι τέτυκται. ~ἀλλὰ σύ γ᾽	αἶψ᾽	Ἀχιλῆϊ θέων ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν
[17, 650-699]	ζώοντα ἴδοιτο. ~τὸν δὲ μάλ᾽	αἶψ᾽	ἐνόησε μάχης ἐπ᾽ ἀριστερὰ πάσης
[17, 100-149]	Τελαμώνιον υἱόν. ~τὸν δὲ μάλ᾽	αἶψ᾽	ἐνόησε μάχης ἐπ᾽ ἀριστερὰ πάσης
[17, 150-199]	δυσμενέεσσι πόνον καὶ δῆριν ἔθεντο,	~αἶψά	κε Πάτροκλον ἐρυσαίμεθα Ἴλιον εἴσω.
[17, 150-199]	τεθνηὼς καί μιν ἐρυσαίμεθα χάρμης,	~αἶψά	κεν Ἀργεῖοι Σαρπηδόνος ἔντεα καλὰ
[17, 300-349]	φίλοις ἀπέδωκε, μινυνθάδιος δέ οἱ	αἰὼν	~ἔπλεθ᾽ ὑπ᾽ Αἴαντος μεγαθύμου δουρὶ
[17, 400-449]	~οἳ δ᾽ αἰεὶ περὶ νεκρὸν	ἀκαχμένα	δούρατ᾽ ἔχοντες ~νωλεμὲς ἐγχρίμπτοντο καὶ
[17, 600-649]	νοστήσαντες, ~οἵ που δεῦρ᾽ ὁρόωντες	ἀκηχέδατ᾽	οὐδ᾽ ἔτι φασὶν ~Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο
[17, 50-99]	νῦν σὺ μὲν ὧδε θέεις	ἀκίχητα	διώκων ~ἵππους Αἰακίδαο δαΐφρονος· οἳ
[17, 650-699]	οὔ τι πρήσσει· θαμέες γὰρ	ἄκοντες	~ἀντίον ἀΐσσουσι θρασειάων ἀπὸ χειρῶν,
[17, 600-649]	βόησαν ~Τρῶες· ὃ δ᾽ Ἰδομενῆος	ἀκόντισε	Δευκαλίδαο ~δίφρῳ ἐφεσταότος· τοῦ μέν
[17, 500-549]	λύε γυῖα. ~Ἕκτωρ δ᾽ Αὐτομέδοντος	ἀκόντισε	δουρὶ φαεινῷ· ~ἀλλ᾽ ὃ μὲν
[17, 300-349]	δαμέντι. ~Ἕκτωρ δ᾽ αὖτ᾽ Αἴαντος	ἀκόντισε	δουρὶ φαεινῷ· ~ἀλλ᾽ ὃ μὲν
[17, 550-599]	~βῆ δ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ, καὶ	ἀκόντισε	δουρὶ φαεινῷ. ~ἔσκε δ᾽ ἐνὶ
[17, 300-349]	δὲ μάλ᾽ ἐγγὺς ἰών, καὶ	ἀκόντισε	δουρὶ φαεινῷ, ~καὶ βάλεν Ἱππασίδην
[17, 650-699]	ἔφατ᾽ Ἀντίλοχος δὲ κατέστυγε μῦθον	ἀκούσας·	~δὴν δέ μιν ἀμφασίη ἐπέων
[17, 250-299]	γενέσθαι. ~ὣς ἔφατ᾽ ὀξὺ δ᾽	ἄκουσεν	Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας· ~πρῶτος δ᾽
[17, 200-249]	ἀριστῆας Δαναῶν κάλει, ἤν τις	ἀκούσῃ.	~ὣς ἔφατ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησε βοὴν
[17, 400-449]	τό γε μητρὸς ἐπεύθετο νόσφιν	ἀκούων,	~ἥ οἱ ἀπαγγέλλεσκε Διὸς μεγάλοιο
[17, 250-299]	ποτὶ ῥόον, ἀμφὶ δέ τ᾽	ἄκραι	~ἠϊόνες βοόωσιν ἐρευγομένης ἁλὸς ἔξω,
[17, 300-349]	κληῖδα μέσην· διὰ δ᾽ ἀμπερὲς	ἄκρη	~αἰχμὴ χαλκείη παρὰ νείατον ὦμον
[17, 550-599]	ὦμον δουρὶ πρόσω τετραμμένος αἰεὶ	~ἄκρον	ἐπιλίγδην· γράψεν δέ οἱ ὀστέον
[17, 0-49]	δ᾽ ἁπαλοῖο δι᾽ αὐχένος ἤλυθ᾽	ἀκωκή,	~δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ
[17, 250-299]	δ᾽ ἱπποδάσεια κόρυς περὶ δουρὸς	ἀκωκῇ	~πληγεῖσ᾽ ἔγχεΐ τε μεγάλῳ καὶ
[17, 150-199]	ἐών· νῦν δ᾽ οὔ οἱ	ἀλαλκέμεναι	κύνας ἔτλης. ~τὼ νῦν εἴ
[17, 350-399]	ἀφεσταότες. τοὶ δ᾽ ἐν μέσῳ	ἄλγε᾽	ἔπασχον ~ἠέρι καὶ πολέμῳ, τείροντο
[17, 400-449]	~ἦ ἵνα δυστήνοισι μετ᾽ ἀνδράσιν	ἄλγε᾽	ἔχητον; ~οὐ μὲν γάρ τί
[17, 700-749]	~ὅς τε καὶ ἰφθίμων ποταμῶν	ἀλεγεινὰ	ῥέεθρα ~ἴσχει, ἄφαρ δέ τε
[17, 50-99]	~ἵππους Αἰακίδαο δαΐφρονος· οἳ δ᾽	ἀλεγεινοὶ	~ἀνδράσι γε θνητοῖσι δαμήμεναι ἠδ᾽
[17, 350-399]	ὀρέων· μεταπαυόμενοι δὲ μάχοντο ~ἀλλήλων	ἀλεείνοντες	βέλεα στονόεντα ~πολλὸν ἀφεσταότες. τοὶ
[17, 600-649]	οὔτασε χεῖρ᾽ ἐπὶ καρπῷ ~υἱὸν	Ἀλεκτρυόνος	μεγαθύμου, παῦσε δὲ χάρμης· ~τρέσσε
[17, 350-399]	γὰρ αἰεὶ ~ἀλλήλοις ἀν᾽ ὅμιλον	ἀλεξέμεναι	φόνον αἰπύν. ~ὣς οἳ μὲν
[17, 50-99]	ἐλαίης ~χώρῳ ἐν οἰοπόλῳ, ὅθ᾽	ἅλις	ἀναβέβροχεν ὕδωρ, ~καλὸν τηλεθάον· τὸ
[17, 450-499]	οὐ γὰρ ἐάσω. ~ἦ οὐχ	ἅλις	ὡς καὶ τεύχε᾽ ἔχει καὶ
[17, 250-299]	δὲ διὰ προμάχων συῒ εἴκελος	ἀλκὴν	~καπρίῳ, ὅς τ᾽ ἐν ὄρεσσι
[17, 0-49]	ἔσται ~οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἀδήριτος ἤτ᾽	ἀλκῆς	ἤτε φόβοιο. ~ὣς εἰπὼν οὔτησε
[17, 200-249]	δ᾽ ἄρα οἱ μέλε᾽ ἐντὸς	~ἀλκῆς	καὶ σθένεος· μετὰ δὲ κλειτοὺς
[17, 450-499]	ὃ δ᾽ εὐξάμενος Διὶ πατρὶ	~ἀλκῆς	καὶ σθένεος πλῆτο φρένας ἀμφὶ
[17, 150-199]	ἀγορεύεις, ~ἦ τινα καὶ Δαναῶν	ἀλκῆς	μάλα περ μεμαῶτα ~σχήσω ἀμυνέμεναι
[17, 150-199]	ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος	ἀλκῆς,	~ὄφρ᾽ ἂν ἐγὼν Ἀχιλῆος ἀμύμονος
[17, 50-99]	~Πανθοΐδην Εὔφορβον, ἔπαυσε δὲ θούριδος	ἀλκῆς.	~ὣς εἰπὼν ὃ μὲν αὖτις
[17, 700-749]	δή ῥ᾽ ἐν τοῖσιν ἑλίξεται	ἀλκὶ	πεποιθώς, ~ἄψ τ᾽ ἀνεχώρησαν διά
[17, 50-99]	ὅτε τίς τε λέων ὀρεσίτροφος	ἀλκὶ	πεποιθὼς ~βοσκομένης ἀγέλης βοῦν ἁρπάσῃ
[17, 500-549]	δ᾽ Ἀλκιμέδοντα προσηύδα πιστὸν ἑταῖρον·	~Ἀλκίμεδον	μὴ δή μοι ἀπόπροθεν ἰσχέμεν
[17, 450-499]	αὖτ᾽ Αὐτομέδων προσέφη Διώρεος υἱός·	~Ἀλκίμεδον	τίς γάρ τοι Ἀχαιῶν ἄλλος
[17, 500-549]	φρένας ἀμφὶ μελαίνας· ~αὐτίκα δ᾽	Ἀλκιμέδοντα	προσηύδα πιστὸν ἑταῖρον· ~Ἀλκίμεδον μὴ
[17, 450-499]	ἀποβήσομαι, ὄφρα μάχωμαι. ~ὣς ἔφατ᾽	Ἀλκιμέδων	δὲ βοηθόον ἅρμ᾽ ἐπορούσας ~καρπαλίμως
[17, 450-499]	μιν ἑταῖρος ἀνὴρ ἴδεν ὀφθαλμοῖσιν	~Ἀλκιμέδων	υἱὸς Λαέρκεος Αἱμονίδαο· ~στῆ δ᾽
[17, 150-199]	νόος αἰγιόχοιο, ~ὅς τε καὶ	ἄλκιμον	ἄνδρα φοβεῖ καὶ ἀφείλετο νίκην
[17, 100-149]	φωνῇ· τοῦ δ᾽ ἐν φρεσὶν	ἄλκιμον	ἦτορ ~παχνοῦται, ἀέκων δέ τ᾽
[17, 400-449]	ἀνδροφόνοιο. ~ἦ μὰν Αὐτομέδων Διώρεος	ἄλκιμος	υἱὸς ~πολλὰ μὲν ἂρ μάστιγι
[17, 200-249]	δ᾽ αὖτ᾽ ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος.	~ἀλλ᾽	ἄγ᾽ ἀριστῆας Δαναῶν κάλει, ἤν
[17, 150-199]	ὁτὲ δ᾽ αὐτὸς ἐποτρύνει μαχέσασθαι.	~ἀλλ᾽	ἄγε δεῦρο πέπον, παρ᾽ ἔμ᾽
[17, 600-649]	αὔτως πᾶσιν ἐτώσια πίπτει ἔραζε.	~ἀλλ᾽	ἄγετ᾽ αὐτοί περ φραζώμεθα μῆτιν
[17, 150-199]	ἔρριγα μάχην οὐδὲ κτύπον ἵππων·	~ἀλλ᾽	αἰεί τε Διὸς κρείσσων νόος
[17, 300-349]	πολὺ βούλεται ἢ Δαναοῖσι ~νίκην·	ἀλλ᾽	αὐτοὶ τρεῖτ᾽ ἄσπετον οὐδὲ μάχεσθε.
[17, 300-349]	αἶσαν ~κάρτεϊ καὶ σθένεϊ σφετέρῳ·	ἀλλ᾽	αὐτὸς Ἀπόλλων ~Αἰνείαν ὄτρυνε δέμας
[17, 400-449]	ἐϋκλεὲς ἀπονέεσθαι ~νῆας ἔπι γλαφυράς,	ἀλλ᾽	αὐτοῦ γαῖα μέλαινα ~πᾶσι χάνοι·
[17, 550-599]	γάρ με θανὼν ἐσεμάσσατο θυμόν.	~ἀλλ᾽	Ἕκτωρ πυρὸς αἰνὸν ἔχει μένος,
[17, 600-649]	μένος καὶ χεῖρας ἀάπτους ~σχήσεσθ᾽	ἀλλ᾽	ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι. ~εἴη
[17, 350-399]	Ἀντίλοχός τε ~Πατρόκλοιο θανόντος ἀμύμονος,	ἀλλ᾽	ἔτ᾽ ἔφαντο ~ζωὸν ἐνὶ πρώτῳ
[17, 300-349]	Ἀχαιῶν ~Ἴλιον εἰσαναβῆναι ἀναλκείῃσι δαμέντας.	~ἀλλ᾽	ἔτι γάρ τίς φησι θεῶν
[17, 550-599]	ὕπο Τρώων ταχέες κύνες ἑλκήσουσιν.	~ἀλλ᾽	ἔχεο κρατερῶς, ὄτρυνε δὲ λαὸν
[17, 500-549]	θ᾽ οἳ Τρώων εἰσὶν ἄριστοι.	~ἀλλ᾽	ἤτοι μὲν ταῦτα θεῶν ἐν
[17, 200-249]	ἀφ᾽ ὑμετέρων πολίων ἤγειρα ἕκαστον,	~ἀλλ᾽	ἵνα μοι Τρώων ἀλόχους καὶ
[17, 700-749]	μεγάλη δὲ ποθὴ Πυλίοισιν ἐτύχθη·	~ἀλλ᾽	ὅ γε τοῖσιν μὲν Θρασυμήδεα
[17, 500-549]	δ᾽ Αὐτομέδοντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ·	~ἀλλ᾽	ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο
[17, 300-349]	αὖτ᾽ Αἴαντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ·	~ἀλλ᾽	ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο
[17, 700-749]	ξίφεσίν τε καὶ ἔγχεσιν ἀμφιγύοισιν·	~ἀλλ᾽	ὅτε δή ῥ᾽ Αἴαντε μεταστρεφθέντε
[17, 700-749]	γάρ τε θέουσι διαρραῖσαι μεμαῶτες,	~ἀλλ᾽	ὅτε δή ῥ᾽ ἐν τοῖσιν
[17, 0-49]	χείρεσσι βάλω καὶ Φρόντιδι δίῃ.	~ἀλλ᾽	οὐ μὰν ἔτι δηρὸν ἀπείρητος
[17, 400-449]	ἔπι πνείει τε καὶ ἕρπει.	~ἀλλ᾽	οὐ μὰν ὑμῖν γε καὶ
[17, 600-649]	ὅτι οἱ φίλος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος.	~ἀλλ᾽	οὔ πῃ δύναμαι ἰδέειν τοιοῦτον
[17, 350-399]	καὶ ὃ πρόφρων Δαναοῖσι μάχεσθαι·	~ἀλλ᾽	οὔ πως ἔτι εἶχε· σάκεσσι
[17, 650-699]	ὃ δὲ κρειῶν ἐρατίζων ~ἰθύει,	ἀλλ᾽	οὔ τι πρήσσει· θαμέες γὰρ
[17, 650-699]	θαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο φωνή.	~ἀλλ᾽	οὐδ᾽ ὧς Μενελάου ἐφημοσύνης ἀμέλησε,
[17, 450-499]	ἐπαΐξασκε πολὺν καθ᾽ ὅμιλον ὀπάζων.	~ἀλλ᾽	οὐχ ᾕρει φῶτας ὅτε σεύαιτο
[17, 150-199]	ἄρα ᾧ παιδὶ ὄπασσε ~γηράς·	ἀλλ᾽	οὐχ υἱὸς ἐν ἔντεσι πατρὸς
[17, 400-449]	οὔτ᾽ ἐς πόλεμον μετ᾽ Ἀχαιούς,	~ἀλλ᾽	ὥς τε στήλη μένει ἔμπεδον,
[17, 400-449]	οὔ ποτε ἔλπετο θυμῷ ~τεθνάμεν,	ἀλλὰ	ζωὸν ἐνιχριμφθέντα πύλῃσιν ~ἂψ ἀπονοστήσειν,
[17, 350-399]	τινα προμάχεσθαι Ἀχαιῶν ἔξοχον ἄλλων,	~ἀλλὰ	μάλ᾽ ἀμφ᾽ αὐτῷ βεβάμεν, σχεδόθεν
[17, 500-549]	δή μοι ἀπόπροθεν ἰσχέμεν ἵππους,	~ἀλλὰ	μάλ᾽ ἐμπνείοντε μεταφρένῳ· οὐ γὰρ
[17, 250-299]	ὑπέρθυμοι ἕλον ἔγχεσιν ἱέμενοί περ,	~ἀλλὰ	νέκυν ἐρύοντο· μίνυνθα δὲ καὶ
[17, 0-49]	εἴ κέ μευ ἄντα ~στήῃς·	ἀλλά	σ᾽ ἔγωγ᾽ ἀναχωρήσαντα κελεύω ~ἐς
[17, 150-199]	παρὰ νηυσὶ καὶ ἀγχέμαχοι θεράποντες.	~ἀλλὰ	σύ γ᾽ Αἴαντος μεγαλήτορος οὐκ
[17, 650-699]	μεγάλη δὲ ποθὴ Δαναοῖσι τέτυκται.	~ἀλλὰ	σύ γ᾽ αἶψ᾽ Ἀχιλῆϊ θέων
[17, 700-749]	αἶσαν ἔειπες ἀγακλεὲς ὦ Μενέλαε·	~ἀλλὰ	σὺ μὲν καὶ Μηριόνης ὑποδύντε
[17, 450-499]	αὖ θάνατος καὶ μοῖρα κιχάνει.	~ἀλλὰ	σὺ μὲν μάστιγα καὶ ἡνία
[17, 600-649]	τε καὶ ἵπποι. ~Ζεῦ πάτερ	ἀλλὰ	σὺ ῥῦσαι ὑπ᾽ ἠέρος υἷας
[17, 650-699]	πτὼξ ~θάμνῳ ὑπ᾽ ἀμφικόμῳ κατακείμενος,	ἀλλά	τ᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ ~ἔσσυτο, καί
[17, 50-99]	ἐνθάδε πάντας ἄγει κορυθαίολος Ἕκτωρ.	~ἀλλὰ	τί ἤ μοι ταῦτα φίλος
[17, 250-299]	τόσση γὰρ ἔρις πολέμοιο δέδηεν·	~ἀλλά	τις αὐτὸς ἴτω, νεμεσιζέσθω δ᾽
[17, 350-399]	πολὺ φθίνυθον· μέμνηντο γὰρ αἰεὶ	~ἀλλήλοις	ἀν᾽ ὅμιλον ἀλεξέμεναι φόνον αἰπύν.
[17, 700-749]	περ ~μίμνομεν ὀξὺν Ἄρηα παρ᾽	ἀλλήλοισι	μένοντες. ~ὣς ἔφαθ᾽ οἳ δ᾽
[17, 400-449]	δούρατ᾽ ἔχοντες ~νωλεμὲς ἐγχρίμπτοντο καὶ	ἀλλήλους	ἐνάριζον· ~ὧδε δέ τις εἴπεσκεν
[17, 350-399]	οὐδ᾽ ὀρέων· μεταπαυόμενοι δὲ μάχοντο	~ἀλλήλων	ἀλεείνοντες βέλεα στονόεντα ~πολλὸν ἀφεσταότες.
[17, 200-249]	ἀριστῆος, τόν τε τρομέουσι καὶ	ἄλλοι·	~τοῦ δὴ ἑταῖρον ἔπεφνες ἐνηέα
[17, 350-399]	ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ κατατεθνηῶτι. ~οἳ δ᾽	ἄλλοι	Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ ~εὔκηλοι
[17, 300-349]	εἶπε βοήσας· ~Ἕκτόρ τ᾽ ἠδ᾽	ἄλλοι	Τρώων ἀγοὶ ἠδ᾽ ἐπικούρων ~αἰδὼς
[17, 550-599]	~Ἕκτορ τίς κέ σ᾽ ἔτ᾽	ἄλλος	Ἀχαιῶν ταρβήσειεν; ~οἷον δὴ Μενέλαον
[17, 450-499]	~Ἀλκίμεδον τίς γάρ τοι Ἀχαιῶν	ἄλλος	ὁμοῖος ~ἵππων ἀθανάτων ἐχέμεν δμῆσίν
[17, 700-749]	ἀνεχώρησαν διά τ᾽ ἔτρεσαν ἄλλυδις	ἄλλος.	~ὣς Τρῶες εἷος μὲν ὁμιλαδὸν
[17, 300-349]	αἰπεινήν; ὡς δὴ ἴδον ἀνέρας	ἄλλους	~κάρτεΐ τε σθένεΐ τε πεποιθότας
[17, 700-749]	τ᾽ ἀνεχώρησαν διά τ᾽ ἔτρεσαν	ἄλλυδις	ἄλλος. ~ὣς Τρῶες εἷος μὲν
[17, 50-99]	γε θνητοῖσι δαμήμεναι ἠδ᾽ ὀχέεσθαι	~ἄλλῳ	γ᾽ ἢ Ἀχιλῆϊ, τὸν ἀθανάτη
[17, 350-399]	~οὔτέ τινα προμάχεσθαι Ἀχαιῶν ἔξοχον	ἄλλων,	~ἀλλὰ μάλ᾽ ἀμφ᾽ αὐτῷ βεβάμεν,
[17, 250-299]	περὶ δ᾽ ἔργα τέτυκτο ~τῶν	ἄλλων	Δαναῶν μετ᾽ ἀμύμονα Πηλεΐωνα. ~ἴθυσεν
[17, 250-299]	ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ. ~τῶν δ᾽	ἄλλων	τίς κεν ᾗσι φρεσὶν οὐνόματ᾽
[17, 150-199]	ἐφάμην σὲ περὶ φρένας ἔμμεναι	ἄλλων	~τῶν ὅσσοι Λυκίην ἐριβώλακα ναιετάουσι·
[17, 500-549]	ἤ κ᾽ αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισιν	ἁλοίη.	~ὣς εἰπὼν Αἴαντε καλέσσατο καὶ
[17, 350-399]	βοείην ~λαοῖσιν δώῃ τανύειν μεθύουσαν	ἀλοιφῇ·	~δεξάμενοι δ᾽ ἄρα τοί γε
[17, 350-399]	ἰκμὰς ἔβη, δύνει δέ τ᾽	ἀλοιφὴ	~πολλῶν ἑλκόντων, τάνυται δέ τε
[17, 250-299]	τ᾽ ἄκραι ~ἠϊόνες βοόωσιν ἐρευγομένης	ἁλὸς	ἔξω, ~τόσσῃ ἄρα Τρῶες ἰαχῇ
[17, 0-49]	πόδεσσί γε οἷσι κιόντα ~εὐφρῆναι	ἄλοχόν	τε φίλην κεδνούς τε τοκῆας.
[17, 200-249]	ἕκαστον, ~ἀλλ᾽ ἵνα μοι Τρώων	ἀλόχους	καὶ νήπια τέκνα ~προφρονέως ῥύοισθε
[17, 50-99]	ὃ μὲν αὖτις ἔβη θεὸς	ἂμ	πόνον ἀνδρῶν, ~Ἕκτορα δ᾽ αἰνὸν
[17, 750-799]	ἀνέεργον ὀπίσσω ~Τρώων· οἳ δ᾽	ἅμ᾽	ἕποντο, δύω δ᾽ ἐν τοῖσι
[17, 100-149]	ὄρινε· ~βῆ δὲ διὰ προμάχων,	ἅμα	δὲ ξανθὸς Μενέλαος. ~Ἕκτωρ μὲν
[17, 150-199]	μεθ᾽ ὅμιλον ~σχέτλι᾽ ἐπεὶ Σαρπηδόν᾽	ἅμα	ξεῖνον καὶ ἑταῖρον ~κάλλιπες Ἀργείοισιν
[17, 450-499]	δ᾽ ἐπελήλατο χαλκός. ~τοῖσι δ᾽	ἅμα	Χρομίος τε καὶ Ἄρητος θεοειδὴς
[17, 600-649]	τοῦ μέν ῥ᾽ ἀπὸ τυτθὸν	ἅμαρτεν·	~αὐτὰρ ὃ Μηριόναο ὀπάονά θ᾽
[17, 150-199]	ἱρὴν ~Τρωσὶ φιλοπτολέμοισιν, ὃ δ᾽	ἄμβροτα	τεύχεα δῦνε ~Πηλεΐδεω Ἀχιλῆος ἅ
[17, 200-249]	τοι σχεδὸν εἶσι· σὺ δ᾽	ἄμβροτα	τεύχεα δύνεις ~ἀνδρὸς ἀριστῆος, τόν
[17, 150-199]	δ᾽ ἀπάνευθε μάχης πολυδακρύου ἔντε᾽	ἄμειβεν·	~ἤτοι ὃ μὲν τὰ ἃ
[17, 0-49]	φάτο, τὸν δ᾽ οὐ πεῖθεν·	ἀμειβόμενος	δὲ προσηύδα· ~νῦν μὲν δὴ
[17, 650-699]	~ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὧς Μενελάου ἐφημοσύνης	ἀμέλησε,	~βῆ δὲ θέειν, τὰ δὲ
[17, 0-49]	~οὐδ᾽ ἄρα Πάνθου υἱὸς ἐϋμμελίης	ἀμέλησε	~Πατρόκλοιο πεσόντος ἀμύμονος· ἄγχι δ᾽
[17, 500-549]	πάντα μελήσει. ~ἦ ῥα, καὶ	ἀμπεπαλὼν	προΐει δολιχόσκιον ἔγχος, ~καὶ βάλεν
[17, 300-349]	ὑπὸ κληῖδα μέσην· διὰ δ᾽	ἀμπερὲς	ἄκρη ~αἰχμὴ χαλκείη παρὰ νείατον
[17, 250-299]	τέτυκτο ~τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ᾽	ἀμύμονα	Πηλεΐωνα. ~ἴθυσεν δὲ διὰ προμάχων
[17, 650-699]	δὲ θέειν, τὰ δὲ τεύχε᾽	ἀμύμονι	δῶκεν ἑταίρῳ ~Λαοδόκῳ, ὅς οἱ
[17, 0-49]	υἱὸς ἐϋμμελίης ἀμέλησε ~Πατρόκλοιο πεσόντος	ἀμύμονος·	ἄγχι δ᾽ ἄρ᾽ αὐτοῦ ~ἔστη,
[17, 350-399]	Θρασυμήδης Ἀντίλοχός τε ~Πατρόκλοιο θανόντος	ἀμύμονος,	ἀλλ᾽ ἔτ᾽ ἔφαντο ~ζωὸν ἐνὶ
[17, 150-199]	ἀλκῆς, ~ὄφρ᾽ ἂν ἐγὼν Ἀχιλῆος	ἀμύμονος	ἔντεα δύω ~καλά, τὰ Πατρόκλοιο
[17, 600-649]	~καὶ τῷ μὲν φάος ἦλθεν,	ἄμυνε	δὲ νηλεὲς ἦμαρ, ~αὐτὸς δ᾽
[17, 550-599]	κεν ἔγωγ᾽ ἐθέλοιμι παρεστάμεναι καὶ	ἀμύνειν	~Πατρόκλῳ· μάλα γάρ με θανὼν
[17, 700-749]	διοτρεφὲς ἤθελε θυμὸς ~τειρομένοις ἑτάροισιν	ἀμυνέμεν,	ἔνθεν ἀπῆλθεν ~Ἀντίλοχος, μεγάλη δὲ
[17, 250-299]	γενέσθαι ~Τρῳῇσιν· τὼ καί οἱ	ἀμυνέμεν	ὦρσεν ἑταίρους. ~ὦσαν δὲ πρότεροι
[17, 150-199]	ἀλκῆς μάλα περ μεμαῶτα ~σχήσω	ἀμυνέμεναι	περὶ Πατρόκλοιο θανόντος. ~ὣς εἰπὼν
[17, 500-549]	ἄριστοι ~ἀμφ᾽ αὐτῷ βεβάμεν καὶ	ἀμύνεσθαι	στίχας ἀνδρῶν, ~νῶϊν δὲ ζωοῖσιν
[17, 500-549]	στίχας ἀνδρῶν, ~νῶϊν δὲ ζωοῖσιν	ἀμύνετε	νηλεὲς ἦμαρ· ~τῇδε γὰρ ἔβρισαν
[17, 350-399]	τ᾽ ὀφθαλμοί τε παλάσσετο μαρναμένοιιν	~ἀμφ᾽	ἀγαθὸν θεράποντα ποδώκεος Αἰακίδαο. ~ὡς
[17, 500-549]	νεκρὸν ἐπιτράπεθ᾽ οἵ περ ἄριστοι	~ἀμφ᾽	αὐτῷ βεβάμεν καὶ ἀμύνεσθαι στίχας
[17, 350-399]	Ἀχαιῶν ἔξοχον ἄλλων, ~ἀλλὰ μάλ᾽	ἀμφ᾽	αὐτῷ βεβάμεν, σχεδόθεν δὲ μάχεσθαι.
[17, 650-699]	μῦθον ἀκούσας· ~δὴν δέ μιν	ἀμφασίη	ἐπέων λάβε, τὼ δέ οἱ
[17, 0-49]	διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ,	~ἀμφὶ	δ᾽ ἄρ᾽ αὐτῷ βαῖν᾽ ὥς
[17, 250-299]	θυμὸν ἔχοντες ~φραχθέντες σάκεσιν χαλκήρεσιν·	ἀμφὶ	δ᾽ ἄρά σφι ~λαμπρῇσιν κορύθεσσι
[17, 250-299]	~βέβρυχεν μέγα κῦμα ποτὶ ῥόον,	ἀμφὶ	δέ τ᾽ ἄκραι ~ἠϊόνες βοόωσιν
[17, 50-99]	καὶ ἔγκατα πάντα λαφύσσει ~δῃῶν·	ἀμφὶ	δὲ τόν γε κύνες τ᾽
[17, 450-499]	~ἀλκῆς καὶ σθένεος πλῆτο φρένας	ἀμφὶ	μελαίνας· ~αὐτίκα δ᾽ Ἀλκιμέδοντα προσηύδα
[17, 550-599]	~τοίου μιν θάρσευς πλῆσε φρένας	ἀμφὶ	μελαίνας, ~βῆ δ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ,
[17, 50-99]	δ᾽ αἰνὸν ἄχος πύκασε φρένας	ἀμφὶ	μελαίνας· ~πάπτηνεν δ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα
[17, 250-299]	ἰαχῇ ἴσαν. αὐτὰρ Ἀχαιοὶ ~ἕστασαν	ἀμφὶ	Μενοιτιάδῃ ἕνα θυμὸν ἔχοντες ~φραχθέντες
[17, 350-399]	ἐπί θ᾽ ὅσσον ἄριστοι ~ἕστασαν	ἀμφὶ	Μενοιτιάδῃ κατατεθνηῶτι. ~οἳ δ᾽ ἄλλοι
[17, 100-149]	κλέος ἔμμεναι αὐτῷ. ~Αἴας δ᾽	ἀμφὶ	Μενοιτιάδῃ σάκος εὐρὺ καλύψας ~ἑστήκει
[17, 750-799]	τεύχεα καλὰ πέσον περί τ᾽	ἀμφί	τε τάφρον ~φευγόντων Δαναῶν· πολέμου
[17, 250-299]	ὑσμίνην ~δησάμενος τελαμῶνι παρὰ σφυρὸν	ἀμφὶ	τένοντας ~Ἕκτορι καὶ Τρώεσσι χαριζόμενος·
[17, 700-749]	ὥς θ᾽ ἡμίονοι κρατερὸν μένος	ἀμφιβαλόντες	~ἕλκωσ᾽ ἐξ ὄρεος κατὰ παιπαλόεσσαν
[17, 700-749]	~νύσσοντες ξίφεσίν τε καὶ ἔγχεσιν	ἀμφιγύοισιν·	~ἀλλ᾽ ὅτε δή ῥ᾽ Αἴαντε
[17, 600-649]	γὰρ τὰ πρῶτα λιπὼν νέας	ἀμφιελίσσας	~ἤλυθε, καί κε Τρωσὶ μέγα
[17, 650-699]	οὐκ ἔλαθε πτὼξ ~θάμνῳ ὑπ᾽	ἀμφικόμῳ	κατακείμενος, ἀλλά τ᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ
[17, 350-399]	νέκυν ὀλίγῃ ἐνὶ χώρῃ ~εἵλκεον	ἀμφότεροι·	μάλα δέ σφισιν ἔλπετο θυμὸς
[17, 450-499]	τε καὶ Ἄρητος θεοειδὴς ~ἤϊσαν	ἀμφότεροι·	μάλα δέ σφισιν ἔλπετο θυμὸς
[17, 400-449]	χαίτη ~ζεύγλης ἐξεριποῦσα παρὰ ζυγὸν	ἀμφοτέρωθεν.	~μυρομένω δ᾽ ἄρα τώ γε
[17, 100-149]	Αἴαντός γε βοὴν ἀγαθοῖο πυθοίμην,	~ἄμφω	κ᾽ αὖτις ἰόντες ἐπιμνησαίμεθα χάρμης
[17, 350-399]	φθίνυθον· μέμνηντο γὰρ αἰεὶ ~ἀλλήλοις	ἀν᾽	ὅμιλον ἀλεξέμεναι φόνον αἰπύν. ~ὣς
[17, 700-749]	Ἕκτορι δίῳ· ~οὐ γάρ πως	ἂν	γυμνὸς ἐὼν Τρώεσσι μάχοιτο. ~ἡμεῖς
[17, 500-549]	δίφρον ἑλὼν ἔναρα βροτόεντα ~θῆκ᾽	ἂν	δ᾽ αὐτὸς ἔβαινε πόδας καὶ
[17, 150-199]	μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς, ~ὄφρ᾽	ἂν	ἐγὼν Ἀχιλῆος ἀμύμονος ἔντεα δύω
[17, 450-499]	θυμῷ ~σῷ ἐθέλεις, ἐπεὶ οὐκ	ἂν	ἐφορμηθέντε γε νῶϊ ~τλαῖεν ἐναντίβιον
[17, 300-349]	Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων· ~Αἰνεία πῶς	ἂν	καὶ ὑπὲρ θεὸν εἰρύσσαισθε ~Ἴλιον
[17, 500-549]	ζωστῆρος ἔλασσεν. ~ὡς δ᾽ ὅτ᾽	ἂν	ὀξὺν ἔχων πέλεκυν αἰζήϊος ἀνὴρ
[17, 250-299]	~πρῶτος δ᾽ ἀντίος ἦλθε θέων	ἀνὰ	δηϊοτῆτα, ~τὸν δὲ μετ᾽ Ἰδομενεὺς
[17, 50-99]	~χώρῳ ἐν οἰοπόλῳ, ὅθ᾽ ἅλις	ἀναβέβροχεν	ὕδωρ, ~καλὸν τηλεθάον· τὸ δέ
[17, 350-399]	~καὶ Δαναῶν· οὐδ᾽ οἳ γὰρ	ἀναιμωτί	γε μάχοντο, ~παυρότεροι δὲ πολὺ
[17, 450-499]	ἵππους ~νήπιοι, οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔμελλον	ἀναιμωτί	γε νέεσθαι ~αὖτις ἀπ᾽ Αὐτομέδοντος.
[17, 400-449]	δειλώ, τί σφῶϊ δόμεν Πηλῆϊ	ἄνακτι	~θνητῷ, ὑμεῖς δ᾽ ἐστὸν ἀγήρω
[17, 150-199]	οὗτος προτὶ ἄστυ μέγα Πριάμοιο	ἄνακτος	~ἔλθοι τεθνηὼς καί μιν ἐρυσαίμεθα
[17, 300-349]	ἀρηϊφίλων ὑπ᾽ Ἀχαιῶν ~Ἴλιον εἰσαναβῆναι	ἀναλκείῃσι	δαμέντας. ~ἀλλ᾽ ἔτι γάρ τίς
[17, 300-349]	ἀρηϊφίλων ὑπ᾽ Ἀχαιῶν ~Ἴλιον εἰσανέβησαν	ἀναλκείῃσι	δαμέντες, ~Ἀργεῖοι δέ κε κῦδος
[17, 300-349]	Πανοπῆϊ ~οἰκία ναιετάασκε πολέσσ᾽ ἄνδρεσσιν	ἀνάσσων,	~τὸν βάλ᾽ ὑπὸ κληῖδα μέσην·
[17, 200-249]	ἰθὺς Δαναῶν βρίσαντες ἔβησαν ~δούρατ᾽	ἀνασχόμενοι·	μάλα δέ σφισιν ἔλπετο θυμὸς
[17, 200-249]	καλύπτει ~Ἕκτωρ, ἡμῖν δ᾽ αὖτ᾽	ἀναφαίνεται	αἰπὺς ὄλεθρος. ~ἀλλ᾽ ἄγ᾽ ἀριστῆας
[17, 0-49]	ἐπευξάμενος Διὶ πατρί· ~ἂψ δ᾽	ἀναχαζομένοιο	κατὰ στομάχοιο θέμεθλα ~νύξ᾽ ἐπὶ
[17, 0-49]	ἄντα ~στήῃς· ἀλλά σ᾽ ἔγωγ᾽	ἀναχωρήσαντα	κελεύω ~ἐς πληθὺν ἰέναι, μηδ᾽
[17, 150-199]	αἰγιόχοιο, ~ὅς τε καὶ ἄλκιμον	ἄνδρα	φοβεῖ καὶ ἀφείλετο νίκην ~ῥηϊδίως,
[17, 150-199]	πολυθαρσὲς ἐνείη ~ἄτρομον, οἷόν τ᾽	ἄνδρας	ἐσέρχεται οἳ περὶ πάτρης ~ἀνδράσι
[17, 650-699]	ἄρ κε κάμῃσι κύνας τ᾽	ἄνδρας	τ᾽ ἐρεθίζων, ~οἵ τέ μιν
[17, 50-99]	Αἰακίδαο δαΐφρονος· οἳ δ᾽ ἀλεγεινοὶ	~ἀνδράσι	γε θνητοῖσι δαμήμεναι ἠδ᾽ ὀχέεσθαι
[17, 150-199]	ἄνδρας ἐσέρχεται οἳ περὶ πάτρης	~ἀνδράσι	δυσμενέεσσι πόνον καὶ δῆριν ἔθεντο,
[17, 100-149]	χάρις ἦεν ~μάρνασθαι δηΐοισιν ἐπ᾽	ἀνδράσι	νωλεμὲς αἰεί. ~πῶς κε σὺ
[17, 400-449]	τε; ~ἦ ἵνα δυστήνοισι μετ᾽	ἀνδράσιν	ἄλγε᾽ ἔχητον; ~οὐ μὲν γάρ
[17, 250-299]	ὀπάων Ἰδομενῆος ~Μηριόνης ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ	ἀνδρειφόντῃ.	~τῶν δ᾽ ἄλλων τίς κεν
[17, 100-149]	~ὅν ῥα κύνες τε καὶ	ἄνδρες	ἀπὸ σταθμοῖο δίωνται ~ἔγχεσι καὶ
[17, 100-149]	νήπι᾽ ἄγοντι συναντήσωνται ἐν ὕλῃ	~ἄνδρες	ἐπακτῆρες· ὃ δέ τε σθένεϊ
[17, 50-99]	δὲ τόν γε κύνες τ᾽	ἄνδρές	τε νομῆες ~πολλὰ μάλ᾽ ἰύζουσιν
[17, 300-349]	κλειτῷ Πανοπῆϊ ~οἰκία ναιετάασκε πολέσσ᾽	ἄνδρεσσιν	ἀνάσσων, ~τὸν βάλ᾽ ὑπὸ κληῖδα
[17, 200-249]	οὔ τι μάχης ἐκνοστήσαντι ~δέξεται	Ἀνδρομάχη	κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος. ~ἦ καὶ
[17, 550-599]	καὶ ἐργομένη μάλα περ χροὸς	ἀνδρομέοιο	~ἰσχανάᾳ δακέειν, λαρόν τέ οἱ
[17, 200-249]	σὺ δ᾽ ἄμβροτα τεύχεα δύνεις	~ἀνδρὸς	ἀριστῆος, τόν τε τρομέουσι καὶ
[17, 400-449]	γάρ τί πού ἐστιν ὀϊζυρώτερον	ἀνδρὸς	~πάντων, ὅσσά τε γαῖαν ἔπι
[17, 400-449]	~ἐν κονίῃσι πεσόντος ὑφ᾽ Ἕκτορος	ἀνδροφόνοιο.	~ἦ μὰν Αὐτομέδων Διώρεος ἄλκιμος
[17, 600-649]	ἀκηχέδατ᾽ οὐδ᾽ ἔτι φασὶν ~Ἕκτορος	ἀνδροφόνοιο	μένος καὶ χεῖρας ἀάπτους ~σχήσεσθ᾽
[17, 600-649]	δ᾽ ὤλεσε θυμὸν ὑφ᾽ Ἕκτορος	ἀνδροφόνοιο·	~τὸν βάλ᾽ ὑπὸ γναθμοῖο καὶ
[17, 700-749]	μὲν τοῖς ἵππων τε καὶ	ἀνδρῶν	αἰχμητάων ~ἀζηχὴς ὀρυμαγδὸς ἐπήϊεν ἐρχομένοισιν·
[17, 500-549]	~νῶϊ κατακτείναντα, φοβῆσαί τε στίχας	ἀνδρῶν	~Ἀργείων, ἤ κ᾽ αὐτὸς ἐνὶ
[17, 100-149]	δ᾽ Ἱππολόχοιο πάϊς Λυκίων ἀγὸς	ἀνδρῶν	~Ἕκτορ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε
[17, 50-99]	αὖτις ἔβη θεὸς ἂμ πόνον	ἀνδρῶν,	~Ἕκτορα δ᾽ αἰνὸν ἄχος πύκασε
[17, 500-549]	αὐτῷ βεβάμεν καὶ ἀμύνεσθαι στίχας	ἀνδρῶν,	~νῶϊν δὲ ζωοῖσιν ἀμύνετε νηλεὲς
[17, 150-199]	εἴ τις ἐμοὶ Λυκίων ἐπιπείσεται	ἀνδρῶν	~οἴκαδ᾽ ἴμεν, Τροίῃ δὲ πεφήσεται
[17, 700-749]	πῦρ, τό τ᾽ ἐπεσσύμενον πόλιν	ἀνδρῶν	~ὄρμενον ἐξαίφνης φλεγέθει, μινύθουσι δὲ
[17, 400-449]	ἵκοι· ~τοῖον Ζεὺς ἐπὶ Πατρόκλῳ	ἀνδρῶν	τε καὶ ἵππων ~ἤματι τῷ
[17, 0-49]	πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~οὐδ᾽ ἔρρηξεν χαλκός,	ἀνεγνάμφθη	δέ οἱ αἰχμὴ ~ἀσπίδ᾽ ἐνὶ
[17, 250-299]	παχείῃ, ~ἐγκέφαλος δὲ παρ᾽ αὐλὸν	ἀνέδραμεν	ἐξ ὠτειλῆς ~αἱματόεις· τοῦ δ᾽
[17, 750-799]	ῥέοντες· ~ὣς αἰεὶ Αἴαντε μάχην	ἀνέεργον	ὀπίσσω ~Τρώων· οἳ δ᾽ ἅμ᾽
[17, 700-749]	μεγάλῳ· τὸ δ᾽ ἐπιβρέμει ἲς	ἀνέμοιο.	~ὣς μὲν τοῖς ἵππων τε
[17, 50-99]	ἄνθεϊ λευκῷ· ~ἐλθὼν δ᾽ ἐξαπίνης	ἄνεμος	σὺν λαίλαπι πολλῇ ~βόθρου τ᾽
[17, 50-99]	δέ τε πνοιαὶ δονέουσι ~παντοίων	ἀνέμων,	καί τε βρύει ἄνθεϊ λευκῷ·
[17, 550-599]	ὅς ῥά τε ἔργων ~ἀνθρώπους	ἀνέπαυσεν	ἐπὶ χθονί, μῆλα δὲ κήδει,
[17, 300-349]	~Ἴλιον αἰπεινήν; ὡς δὴ ἴδον	ἀνέρας	ἄλλους ~κάρτεΐ τε σθένεΐ τε
[17, 350-399]	δ᾽ οὔ πω φῶτε πεπύσθην	~ἀνέρε	κυδαλίμω Θρασυμήδης Ἀντίλοχός τε ~Πατρόκλοιο
[17, 150-199]	καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταί,	~ἀνέρες	ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος
[17, 50-99]	Ἕκτορ᾽ ἐπῶρσε θοῷ ἀτάλαντον Ἄρηϊ	~ἀνέρι	εἰσάμενος Κικόνων ἡγήτορι Μέντῃ· ~καί
[17, 400-449]	φίλοι, εἰ καὶ μοῖρα παρ᾽	ἀνέρι	τῷδε δαμῆναι ~πάντας ὁμῶς, μή
[17, 400-449]	ἔμπεδον, ἥ τ᾽ ἐπὶ τύμβῳ	~ἀνέρος	ἑστήκῃ τεθνηότος ἠὲ γυναικός, ~ὣς
[17, 150-199]	εἴσω· ~τοίου γὰρ θεράπων πέφατ᾽	ἀνέρος,	ὃς μέγ᾽ ἄριστος ~Ἀργείων παρὰ
[17, 300-349]	~αἰχμὴ χαλκείη παρὰ νείατον ὦμον	ἀνέσχε·	~δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ
[17, 400-449]	τὸ ἔλπετο πάμπαν ~ἐκπέρσειν πτολίεθρον	ἄνευ	ἕθεν, οὐδὲ σὺν αὐτῷ· ~πολλάκι
[17, 100-149]	δ᾽ ἂψ ἐς ὅμιλον ἰὼν	ἀνεχάζεθ᾽	ἑταίρων, ~ἐς δίφρον δ᾽ ἀνόρουσε·
[17, 100-149]	Ἕκτωρ. ~αὐτὰρ ὅ γ᾽ ἐξοπίσω	ἀνεχάζετο,	λεῖπε δὲ νεκρὸν ~ἐντροπαλιζόμενος ὥς
[17, 700-749]	ἑλίξεται ἀλκὶ πεποιθώς, ~ἄψ τ᾽	ἀνεχώρησαν	διά τ᾽ ἔτρεσαν ἄλλυδις ἄλλος.
[17, 700-749]	γε τοῖσιν μὲν Θρασυμήδεα δῖον	ἀνῆκεν,	~αὐτὸς δ᾽ αὖτ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ
[17, 50-99]	ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός; ~ὁππότ᾽	ἀνὴρ	ἐθέλῃ πρὸς δαίμονα φωτὶ μάχεσθαι
[17, 50-99]	ἐσφήκωντο. ~οἷον δὲ τρέφει ἔρνος	ἀνὴρ	ἐριθηλὲς ἐλαίης ~χώρῳ ἐν οἰοπόλῳ,
[17, 450-499]	~ὀψὲ δὲ δή μιν ἑταῖρος	ἀνὴρ	ἴδεν ὀφθαλμοῖσιν ~Ἀλκιμέδων υἱὸς Λαέρκεος
[17, 500-549]	ἂν ὀξὺν ἔχων πέλεκυν αἰζήϊος	ἀνὴρ	~κόψας ἐξόπιθεν κεράων βοὸς ἀγραύλοιο
[17, 350-399]	ποδώκεος Αἰακίδαο. ~ὡς δ᾽ ὅτ᾽	ἀνὴρ	ταύροιο βοὸς μεγάλοιο βοείην ~λαοῖσιν
[17, 50-99]	~παντοίων ἀνέμων, καί τε βρύει	ἄνθεϊ	λευκῷ· ~ἐλθὼν δ᾽ ἐξαπίνης ἄνεμος
[17, 550-599]	δακέειν, λαρόν τέ οἱ αἷμ᾽	ἀνθρώπου·	~τοίου μιν θάρσευς πλῆσε φρένας
[17, 550-599]	δυσθαλπέος, ὅς ῥά τε ἔργων	~ἀνθρώπους	ἀνέπαυσεν ἐπὶ χθονί, μῆλα δὲ
[17, 100-149]	ἀνεχάζεθ᾽ ἑταίρων, ~ἐς δίφρον δ᾽	ἀνόρουσε·	δίδου δ᾽ ὅ γε τεύχεα
[17, 500-549]	δουρὶ φαεινῷ· ~ἀλλ᾽ ὃ μὲν	ἄντα	ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος· ~πρόσσω
[17, 300-349]	δουρὶ φαεινῷ· ~ἀλλ᾽ ὃ μὲν	ἄντα	ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος ~τυτθόν·
[17, 300-349]	δ᾽ ἑκατηβόλον Ἀπόλλωνα ~ἔγνω ἐς	ἄντα	ἰδών, μέγα δ᾽ Ἕκτορα εἶπε
[17, 150-199]	Αἴαντος μεγαλήτορος οὐκ ἐτάλασσας ~στήμεναι	ἄντα	κατ᾽ ὄσσε ἰδὼν δηΐων ἐν
[17, 0-49]	λύσω μένος εἴ κέ μευ	ἄντα	~στήῃς· ἀλλά σ᾽ ἔγωγ᾽ ἀναχωρήσαντα
[17, 0-49]	αὐτὸς ἔρεισε βαρείῃ χειρὶ πιθήσας·	~ἀντικρὺ	δ᾽ ἁπαλοῖο δι᾽ αὐχένος ἤλυθ᾽
[17, 650-699]	δ᾽ ἱστάμενος προσέφη ξανθὸς Μενέλαος·	~Ἀντίλοχ᾽	εἰ δ᾽ ἄγε δεῦρο διοτρεφὲς
[17, 650-699]	αἴ κεν ἴδηαι ~ζωὸν ἔτ᾽	Ἀντίλοχον	μεγαθύμου Νέστορος υἱόν, ~ὄτρυνον δ᾽
[17, 650-699]	ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ. ~ὣς ἔφατ᾽	Ἀντίλοχος	δὲ κατέστυγε μῦθον ἀκούσας· ~δὴν
[17, 700-749]	~τειρομένοις ἑτάροισιν ἀμυνέμεν, ἔνθεν ἀπῆλθεν	~Ἀντίλοχος,	μεγάλη δὲ ποθὴ Πυλίοισιν ἐτύχθη·
[17, 350-399]	φῶτε πεπύσθην ~ἀνέρε κυδαλίμω Θρασυμήδης	Ἀντίλοχός	τε ~Πατρόκλοιο θανόντος ἀμύμονος, ἀλλ᾽
[17, 650-699]	τι πρήσσει· θαμέες γὰρ ἄκοντες	~ἀντίον	ἀΐσσουσι θρασειάων ἀπὸ χειρῶν, ~καιόμεναί
[17, 50-99]	μάλ᾽ ἰύζουσιν ἀπόπροθεν οὐδ᾽ ἐθέλουσιν	~ἀντίον	ἐλθέμεναι· μάλα γὰρ χλωρὸν δέος
[17, 50-99]	τινι θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἐτόλμα	~ἀντίον	ἐλθέμεναι Μενελάου κυδαλίμοιο. ~ἔνθά κε
[17, 0-49]	μεμαὼς ὅς τις τοῦ γ᾽	ἀντίος	ἔλθοι. ~οὐδ᾽ ἄρα Πάνθου υἱὸς
[17, 250-299]	Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας· ~πρῶτος δ᾽	ἀντίος	ἦλθε θέων ἀνὰ δηϊοτῆτα, ~τὸν
[17, 0-49]	κελεύω ~ἐς πληθὺν ἰέναι, μηδ᾽	ἀντίος	ἵστασ᾽ ἐμεῖο ~πρίν τι κακὸν
[17, 350-399]	~οὔτέ τιν᾽ ἐξοπίσω νεκροῦ χάζεσθαι	ἀνώγει	~οὔτέ τινα προμάχεσθαι Ἀχαιῶν ἔξοχον
[17, 250-299]	ἤγειραν Ἀχαιῶν; ~Τρῶες δὲ προὔτυψαν	ἀολλέες·	ἦρχε δ᾽ ἄρ᾽ Ἕκτωρ. ~ὡς
[17, 450-499]	ἔμελλον ἀναιμωτί γε νέεσθαι ~αὖτις	ἀπ᾽	Αὐτομέδοντος. ὃ δ᾽ εὐξάμενος Διὶ
[17, 100-149]	κλυτὰ τεύχε᾽ ἀπηύρα, ~ἕλχ᾽ ἵν᾽	ἀπ᾽	ὤμοιιν κεφαλὴν τάμοι ὀξέϊ χαλκῷ,
[17, 300-349]	Ἱππόθοόν τε, λύοντο δὲ τεύχε᾽	ἀπ᾽	ὤμων. ~ἔνθά κεν αὖτε Τρῶες
[17, 600-649]	~εἴη δ᾽ ὅς τις ἑταῖρος	ἀπαγγείλειε	τάχιστα ~Πηλεΐδῃ, ἐπεὶ οὔ μιν
[17, 400-449]	ἐπεύθετο νόσφιν ἀκούων, ~ἥ οἱ	ἀπαγγέλλεσκε	Διὸς μεγάλοιο νόημα. ~δὴ τότε
[17, 50-99]	αὐτίκα δ᾽ ἔγνω ~τὸν μὲν	ἀπαινύμενον	κλυτὰ τεύχεα, τὸν δ᾽ ἐπὶ
[17, 0-49]	βαρείῃ χειρὶ πιθήσας· ~ἀντικρὺ δ᾽	ἁπαλοῖο	δι᾽ αὐχένος ἤλυθ᾽ ἀκωκή, ~δούπησεν
[17, 150-199]	κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος. ~στὰς δ᾽	ἀπάνευθε	μάχης πολυδακρύου ἔντε᾽ ἄμειβεν· ~ἤτοι
[17, 400-449]	δῖος Ἀχιλλεύς· ~πολλὸν γὰρ ῥ᾽	ἀπάνευθε	νεῶν μάρναντο θοάων ~τείχει ὕπο
[17, 400-449]	ἀτρυγέτοιο· ~ἵπποι δ᾽ Αἰακίδαο μάχης	ἀπάνευθεν	ἐόντες ~κλαῖον, ἐπεὶ δὴ πρῶτα
[17, 150-199]	ἐγήρα. ~τὸν δ᾽ ὡς οὖν	ἀπάνευθεν	ἴδεν νεφεληγερέτα Ζεὺς ~τεύχεσι Πηλεΐδαο
[17, 550-599]	ἔχεο κρατερῶς, ὄτρυνε δὲ λαὸν	ἅπαντα.	~τὴν δ᾽ αὖτε προσέειπε βοὴν
[17, 550-599]	~Φαίνοπι Ἀσιάδῃ ἐναλίγκιος, ὅς οἱ	ἁπάντων	~ξείνων φίλτατος ἔσκεν Ἀβυδόθι οἰκία
[17, 150-199]	ἐνάριξα κατακτάς. ~ὣς ἄρα φωνήσας	ἀπέβη	κορυθαίολος Ἕκτωρ ~δηΐου ἐκ πολέμοιο·
[17, 650-699]	μοῖρα κιχάνει. ~ὣς ἄρα φωνήσας	ἀπέβη	ξανθὸς Μενέλαος, ~πάντοσε παπταίνων ὥς
[17, 300-349]	ἐριβώλακος, οὐδὲ τοκεῦσι ~θρέπτρα φίλοις	ἀπέδωκε,	μινυνθάδιος δέ οἱ αἰὼν ~ἔπλεθ᾽
[17, 0-49]	~ἀλλ᾽ οὐ μὰν ἔτι δηρὸν	ἀπείρητος	πόνος ἔσται ~οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἀδήριτος
[17, 450-499]	ὁμίλῳ ~μοῦνος· ἀτάρ τοι ἑταῖρος	ἀπέκτατο,	τεύχεα δ᾽ Ἕκτωρ ~αὐτὸς ἔχων
[17, 550-599]	~δοίη κάρτος ἐμοί, βελέων δ᾽	ἀπερύκοι	ἐρωήν· ~τώ κεν ἔγωγ᾽ ἐθέλοιμι
[17, 250-299]	δὲ καὶ τοῦ Ἀχαιοὶ ~μέλλον	ἀπέσσεσθαι·	μάλα γάρ σφεας ὦκ᾽ ἐλέλιξεν
[17, 700-749]	θυμὸς ~τειρομένοις ἑτάροισιν ἀμυνέμεν, ἔνθεν	ἀπῆλθεν	~Ἀντίλοχος, μεγάλη δὲ ποθὴ Πυλίοισιν
[17, 100-149]	μὲν Πάτροκλον ἐπεὶ κλυτὰ τεύχε᾽	ἀπηύρα,	~ἕλχ᾽ ἵν᾽ ἀπ᾽ ὤμοιιν κεφαλὴν
[17, 200-249]	τε πολέσσιν ἐπ᾽ αὐτῷ θυμὸν	ἀπηύρα.	~καὶ τότ᾽ ἄρ᾽ Αἴας εἶπε
[17, 650-699]	ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~ὣς ἔφατ᾽ οὐδ᾽	ἀπίθησε	βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος, ~βῆ δ᾽
[17, 200-249]	τις ἀκούσῃ. ~ὣς ἔφατ᾽ οὐδ᾽	ἀπίθησε	βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος, ~ἤϋσεν δὲ
[17, 450-499]	μαχέσασθαι Ἄρηϊ. ~ὣς ἔφατ᾽ οὐδ᾽	ἀπίθησεν	ἐῢς πάϊς Ἀγχίσαο. ~τὼ δ᾽
[17, 300-349]	δουρὶ φαεινῷ, ~καὶ βάλεν Ἱππασίδην	Ἀπισάονα	ποιμένα λαῶν ~ἧπαρ ὑπὸ πραπίδων,
[17, 0-49]	Τρώεσσιν ἀρέσθαι, ~μή σε βάλω,	ἀπὸ	δὲ μελιηδέα θυμὸν ἕλωμαι. ~τὸν
[17, 200-249]	~τεύχεα δ᾽ οὐ κατὰ κόσμον	ἀπὸ	κρατός τε καὶ ὤμων ~εἵλευ·
[17, 300-349]	πέσε πρηνὴς ἐπὶ νεκρῷ ~τῆλ᾽	ἀπὸ	Λαρίσης ἐριβώλακος, οὐδὲ τοκεῦσι ~θρέπτρα
[17, 650-699]	ἰέναι ὥς τίς τε λέων	ἀπὸ	μεσσαύλοιο, ~ὅς τ᾽ ἐπεὶ ἄρ
[17, 100-149]	~παχνοῦται, ἀέκων δέ τ᾽ ἔβη	ἀπὸ	μεσσαύλοιο· ~ὣς ἀπὸ Πατρόκλοιο κίε
[17, 350-399]	Νέστωρ ~ὀτρύνων πόλεμον δὲ μελαινάων	ἀπὸ	νηῶν. ~τοῖς δὲ πανημερίοις ἔριδος
[17, 650-699]	ἀπονόσφιν ἔβη τετιηότι θυμῷ· ~ὣς	ἀπὸ	Πατρόκλοιο βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος ~ἤϊε
[17, 100-149]	τ᾽ ἔβη ἀπὸ μεσσαύλοιο· ~ὣς	ἀπὸ	Πατρόκλοιο κίε ξανθὸς Μενέλαος. ~στῆ
[17, 100-149]	ῥα κύνες τε καὶ ἄνδρες	ἀπὸ	σταθμοῖο δίωνται ~ἔγχεσι καὶ φωνῇ·
[17, 600-649]	~δίφρῳ ἐφεσταότος· τοῦ μέν ῥ᾽	ἀπὸ	τυτθὸν ἅμαρτεν· ~αὐτὰρ ὃ Μηριόναο
[17, 450-499]	ἐνέπνευσεν μένος ἠΰ. ~τὼ δ᾽	ἀπὸ	χαιτάων κονίην οὖδας δὲ βαλόντε
[17, 650-699]	γὰρ ἄκοντες ~ἀντίον ἀΐσσουσι θρασειάων	ἀπὸ	χειρῶν, ~καιόμεναί τε δεταί, τάς
[17, 700-749]	ἔφαθ᾽ οἳ δ᾽ ἄρα νεκρὸν	ἀπὸ	χθονὸς ἀγκάζοντο ~ὕψι μάλα μεγάλως·
[17, 450-499]	σιγαλόεντα ~δέξαι, ἐγὼ δ᾽ ἵππων	ἀποβήσομαι,	ὄφρα μάχωμαι. ~ὣς ἔφατ᾽ Ἀλκιμέδων
[17, 200-249]	οἱ Αἴας, ~ἥμισυ τῷ ἐνάρων	ἀποδάσσομαι,	ἥμισυ δ᾽ αὐτὸς ~ἕξω ἐγώ·
[17, 200-249]	τις νῦν ἰθὺς τετραμμένος ἢ	ἀπολέσθω	~ἠὲ σαωθήτω· ἣ γὰρ πολέμου
[17, 550-599]	πυρὸς αἰνὸν ἔχει μένος, οὐδ᾽	ἀπολήγει	~χαλκῷ δηϊόων· τῷ γὰρ Ζεὺς
[17, 300-349]	μιν ἐεισάμενος προσέφη Διὸς υἱὸς	Ἀπόλλων·	~Αἰνεία πῶς ἂν καὶ ὑπὲρ
[17, 300-349]	καὶ σθένεϊ σφετέρῳ· ἀλλ᾽ αὐτὸς	Ἀπόλλων	~Αἰνείαν ὄτρυνε δέμας Περίφαντι ἐοικὼς
[17, 100-149]	γάρ σφιν φόβον ἔμβαλε Φοῖβος	Ἀπόλλων·	~βῆ δὲ θέειν, εἶθαρ δὲ
[17, 550-599]	~τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη ἑκάεργος	Ἀπόλλων·	~Ἕκτορ τίς κέ σ᾽ ἔτ᾽
[17, 50-99]	εἰ μή οἱ ἀγάσσατο Φοῖβος	Ἀπόλλων,	~ὅς ῥά οἱ Ἕκτορ᾽ ἐπῶρσε
[17, 550-599]	~Ἕκτορα δ᾽ ἐγγύθεν ἱστάμενος ὄτρυνεν	Ἀπόλλων	~Φαίνοπι Ἀσιάδῃ ἐναλίγκιος, ὅς οἱ
[17, 300-349]	~ὣς ἔφατ᾽ Αἰνείας δ᾽ ἑκατηβόλον	Ἀπόλλωνα	~ἔγνω ἐς ἄντα ἰδών, μέγα
[17, 400-449]	φίλοι οὐ μὰν ἧμιν ἐϋκλεὲς	ἀπονέεσθαι	~νῆας ἔπι γλαφυράς, ἀλλ᾽ αὐτοῦ
[17, 0-49]	βίη Ὑπερήνορος ἱπποδάμοιο ~ἧς ἥβης	ἀπόνηθ᾽	ὅτε μ᾽ ὤνατο καί μ᾽
[17, 400-449]	ἀλλὰ ζωὸν ἐνιχριμφθέντα πύλῃσιν ~ἂψ	ἀπονοστήσειν,	ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἔλπετο πάμπαν
[17, 650-699]	τρεῖ ἐσσύμενός περ· ~ἠῶθεν δ᾽	ἀπονόσφιν	ἔβη τετιηότι θυμῷ· ~ὣς ἀπὸ
[17, 500-549]	ἑταῖρον· ~Ἀλκίμεδον μὴ δή μοι	ἀπόπροθεν	ἰσχέμεν ἵππους, ~ἀλλὰ μάλ᾽ ἐμπνείοντε
[17, 50-99]	τε νομῆες ~πολλὰ μάλ᾽ ἰύζουσιν	ἀπόπροθεν	οὐδ᾽ ἐθέλουσιν ~ἀντίον ἐλθέμεναι· μάλα
[17, 450-499]	ἡνία λάζετο χερσίν, ~Αὐτομέδων δ᾽	ἀπόρουσε·	νόησε δὲ φαίδιμος Ἕκτωρ, ~αὐτίκα
[17, 600-649]	~τῶν μὲν γὰρ πάντων βέλε᾽	ἅπτεται	ὅς τις ἀφήῃ ~ἢ κακὸς
[17, 600-649]	δ᾽ ἠέρα μὲν σκέδασεν καὶ	ἀπῶσεν	ὀμίχλην, ~ἠέλιος δ᾽ ἐπέλαμψε, μάχη
[17, 650-699]	ἐπὶ πᾶσα φαάνθη· ~καὶ τότ᾽	ἄρ᾽	Αἴας εἶπε βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον·
[17, 200-249]	αὐτῷ θυμὸν ἀπηύρα. ~καὶ τότ᾽	ἄρ᾽	Αἴας εἶπε βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον·
[17, 0-49]	~Πατρόκλοιο πεσόντος ἀμύμονος· ἄγχι δ᾽	ἄρ᾽	αὐτοῦ ~ἔστη, καὶ προσέειπεν ἀρηΐφιλον
[17, 0-49]	κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ, ~ἀμφὶ δ᾽	ἄρ᾽	αὐτῷ βαῖν᾽ ὥς τις περὶ
[17, 100-149]	Τρώων στίχες ἤλυθον· ἦρχε δ᾽	ἄρ᾽	Ἕκτωρ. ~αὐτὰρ ὅ γ᾽ ἐξοπίσω
[17, 250-299]	δὲ προὔτυψαν ἀολλέες· ἦρχε δ᾽	ἄρ᾽	Ἕκτωρ. ~ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ
[17, 450-499]	τ᾽ ἐριαύχενας ἵππους ~νήπιοι, οὐδ᾽	ἄρ᾽	ἔμελλον ἀναιμωτί γε νέεσθαι ~αὖτις
[17, 50-99]	φρένας ἀμφὶ μελαίνας· ~πάπτηνεν δ᾽	ἄρ᾽	ἔπειτα κατὰ στίχας, αὐτίκα δ᾽
[17, 650-699]	ἀπὸ μεσσαύλοιο, ~ὅς τ᾽ ἐπεὶ	ἄρ	κε κάμῃσι κύνας τ᾽ ἄνδρας
[17, 500-549]	ὃ δὲ προθορὼν ἐρίπῃσιν, ~ὣς	ἄρ᾽	ὅ γε προθορὼν πέσεν ὕπτιος·
[17, 600-649]	γναθμοῖο καὶ οὔατος, ἐκ δ᾽	ἄρ᾽	ὀδόντας ~ὦσε δόρυ πρυμνόν, διὰ
[17, 750-799]	σμικρῇσι φόνον φέρει ὀρνίθεσσιν, ~ὣς	ἄρ᾽	ὑπ᾽ Αἰνείᾳ τε καὶ Ἕκτορι
[17, 150-199]	σέο φέρτερός ἐστι. ~τὸν δ᾽	ἄρ᾽	ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ·
[17, 400-449]	Διώρεος ἄλκιμος υἱὸς ~πολλὰ μὲν	ἂρ	μάστιγι θοῇ ἐπεμαίετο θείνων, ~πολλὰ
[17, 50-99]	Ἀτρέος ὀξὺ βοήσας· ~ὀχθήσας δ᾽	ἄρα	εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν·
[17, 550-599]	κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ. ~καὶ τότ᾽	ἄρα	Κρονίδης ἕλετ᾽ αἰγίδα θυσσανόεσσαν ~μαρμαρέην,
[17, 250-299]	θεράπων ἦν Αἰακίδαο· ~μίσησεν δ᾽	ἄρα	μιν δηΐων κυσὶ κύρμα γενέσθαι
[17, 700-749]	μένοντες. ~ὣς ἔφαθ᾽ οἳ δ᾽	ἄρα	νεκρὸν ἀπὸ χθονὸς ἀγκάζοντο ~ὕψι
[17, 200-249]	Ἄρης ~δεινὸς ἐνυάλιος, πλῆσθεν δ᾽	ἄρα	οἱ μέλε᾽ ἐντὸς ~ἀλκῆς καὶ
[17, 0-49]	τοῦ γ᾽ ἀντίος ἔλθοι. ~οὐδ᾽	ἄρα	Πάνθου υἱὸς ἐϋμμελίης ἀμέλησε ~Πατρόκλοιο
[17, 100-149]	μύθῳ· ~Ἕκτορ εἶδος ἄριστε μάχης	ἄρα	πολλὸν ἐδεύεο. ~ἦ σ᾽ αὔτως
[17, 400-449]	τῷ ἐτάνυσσε κακὸν πόνον· οὐδ᾽	ἄρα	πώ τι ~ᾔδεε Πάτροκλον τεθνηότα
[17, 700-749]	Ἀχιλῆϊ κακὸν ἔπος ἀγγελέοντα. ~οὐδ᾽	ἄρα	σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲς ἤθελε θυμὸς
[17, 250-299]	~φραχθέντες σάκεσιν χαλκήρεσιν· ἀμφὶ δ᾽	ἄρά	σφι ~λαμπρῇσιν κορύθεσσι Κρονίων ἠέρα
[17, 400-449]	πώ τις ἐρωείτω πολέμοιο. ~ὣς	ἄρα	τις εἴπεσκε, μένος δ᾽ ὄρσασκεν
[17, 100-149]	~εἶσι περὶ πτόλιος, ἐπεὶ οὐκ	ἄρα	τις χάρις ἦεν ~μάρνασθαι δηΐοισιν
[17, 350-399]	τανύειν μεθύουσαν ἀλοιφῇ· ~δεξάμενοι δ᾽	ἄρα	τοί γε διαστάντες τανύουσι ~κυκλόσ᾽
[17, 250-299]	βοόωσιν ἐρευγομένης ἁλὸς ἔξω, ~τόσσῃ	ἄρα	Τρῶες ἰαχῇ ἴσαν. αὐτὰρ Ἀχαιοὶ
[17, 400-449]	παρὰ ζυγὸν ἀμφοτέρωθεν. ~μυρομένω δ᾽	ἄρα	τώ γε ἰδὼν ἐλέησε Κρονίων,
[17, 150-199]	Πατρόκλοιο βίην ἐνάριξα κατακτάς. ~ὣς	ἄρα	φωνήσας ἀπέβη κορυθαίολος Ἕκτωρ ~δηΐου
[17, 650-699]	θάνατος καὶ μοῖρα κιχάνει. ~ὣς	ἄρα	φωνήσας ἀπέβη ξανθὸς Μενέλαος, ~πάντοσε
[17, 250-299]	αὖθι λύθη μένος, ἐκ δ᾽	ἄρα	χειρῶν ~Πατρόκλοιο πόδα μεγαλήτορος ἧκε
[17, 150-199]	~πατρὶ φίλῳ ἔπορον· ὃ δ᾽	ἄρα	ᾧ παιδὶ ὄπασσε ~γηράς· ἀλλ᾽
[17, 300-349]	ὦμον ἀνέσχε· ~δούπησεν δὲ πεσών,	ἀράβησε	δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ. ~Αἴας
[17, 50-99]	ἤλυθ᾽ ἀκωκή, ~δούπησεν δὲ πεσών,	ἀράβησε	δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ. ~αἵματί
[17, 500-549]	ἐπὶ Πατρόκλῳ τέτατο κρατερὴ ὑσμίνη	~ἀργαλέη	πολύδακρυς, ἔγειρε δὲ νεῖκος Ἀθήνη
[17, 350-399]	πανημερίοις ἔριδος μέγα νεῖκος ὀρώρει	~ἀργαλέης·	καμάτῳ δὲ καὶ ἱδρῷ νωλεμὲς
[17, 250-299]	Διὸς τιμὴ καὶ κῦδος ὀπηδεῖ.	~ἀργαλέον	δέ μοί ἐστι διασκοπιᾶσθαι ἕκαστον
[17, 650-699]	γὰρ δίε μή μιν Ἀχαιοὶ	~ἀργαλέου	πρὸ φόβοιο ἕλωρ δηΐοισι λίποιεν.
[17, 300-349]	Ἀχαιῶν ~Ἴλιον εἰσανέβησαν ἀναλκείῃσι δαμέντες,	~Ἀργεῖοι	δέ κε κῦδος ἕλον καὶ
[17, 300-349]	τε πρόμαχοι καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ·	~Ἀργεῖοι	δὲ μέγα ἴαχον, ἐρύσαντο δὲ
[17, 150-199]	μιν ἐρυσαίμεθα χάρμης, ~αἶψά κεν	Ἀργεῖοι	Σαρπηδόνος ἔντεα καλὰ ~λύσειαν, καί
[17, 150-199]	ἅμα ξεῖνον καὶ ἑταῖρον ~κάλλιπες	Ἀργείοισιν	ἕλωρ καὶ κύρμα γενέσθαι, ~ὅς
[17, 500-549]	κατακτείναντα, φοβῆσαί τε στίχας ἀνδρῶν	~Ἀργείων,	ἤ κ᾽ αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισιν
[17, 500-549]	Αἴαντε καλέσσατο καὶ Μενέλαον· ~Αἴαντ᾽	Ἀργείων	ἡγήτορε καὶ Μενέλαε ~ἤτοι μὲν
[17, 650-699]	τε καὶ Αἰάντεσσ᾽ ἐπέτελλεν· ~Αἴαντ᾽	Ἀργείων	ἡγήτορε Μηριόνη τε ~νῦν τις
[17, 200-249]	διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς· ~ὦ φίλοι	Ἀργείων	ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες ~οἵ τε
[17, 150-199]	πέφατ᾽ ἀνέρος, ὃς μέγ᾽ ἄριστος	~Ἀργείων	παρὰ νηυσὶ καὶ ἀγχέμαχοι θεράποντες.
[17, 50-99]	θ᾽ οἳ χρυσῷ τε καὶ	ἀργύρῳ	ἐσφήκωντο. ~οἷον δὲ τρέφει ἔρνος
[17, 400-449]	δὲ μειλιχίοισι προσηύδα, πολλὰ δ᾽	ἀρειῇ·	~τὼ δ᾽ οὔτ᾽ ἂψ ἐπὶ
[17, 250-299]	πότι σφέτερον ἐρύειν καὶ κῦδος	ἀρέσθαι.	~ἤτοι τὸν Λήθοιο Πελασγοῦ φαίδιμος
[17, 0-49]	ἔα κλέος ἐσθλὸν ἐνὶ Τρώεσσιν	ἀρέσθαι,	~μή σε βάλω, ἀπὸ δὲ
[17, 400-449]	πότι σφέτερον ἐρύσαι καὶ κῦδος	ἀρέσθαι.	~ὣς δέ τις αὖ Τρώων
[17, 700-749]	τὸ πάρος περ ~μίμνομεν ὀξὺν	Ἄρηα	παρ᾽ ἀλλήλοισι μένοντες. ~ὣς ἔφαθ᾽
[17, 600-649]	ὅτι Τρώεσσι πατὴρ Ζεὺς αὐτὸς	ἀρήγει.	~τῶν μὲν γὰρ πάντων βέλε᾽
[17, 50-99]	οἱ Ἕκτορ᾽ ἐπῶρσε θοῷ ἀτάλαντον	Ἄρηϊ	~ἀνέρι εἰσάμενος Κικόνων ἡγήτορι Μέντῃ·
[17, 500-549]	~κείμενον· Αὐτομέδων δὲ θοῷ ἀτάλαντος	Ἄρηϊ	~τεύχεά τ᾽ ἐξενάριξε καὶ εὐχόμενος
[17, 450-499]	νῶϊ ~τλαῖεν ἐναντίβιον στάντες μαχέσασθαι	Ἄρηϊ.	~ὣς ἔφατ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησεν ἐῢς
[17, 350-399]	μάχεσθαι. ~τὸν δὲ πεσόντ᾽ ἐλέησεν	ἀρήϊος	Ἀστεροπαῖος, ~ἴθυσεν δὲ καὶ ὃ
[17, 50-99]	μήτηρ. ~τόφρα δέ τοι Μενέλαος	ἀρήϊος	Ἀτρέος υἱὸς ~Πατρόκλῳ περιβὰς Τρώων
[17, 0-49]	ἄρ᾽ αὐτοῦ ~ἔστη, καὶ προσέειπεν	ἀρηΐφιλον	Μενέλαον· ~Ἀτρεΐδη Μενέλαε διοτρεφὲς ὄρχαμε
[17, 0-49]	Ρ ~οὐδ᾽ ἔλαθ᾽ Ἀτρέος υἱὸν	ἀρηΐφιλον	Μενέλαον ~Πάτροκλος Τρώεσσι δαμεὶς ἐν
[17, 300-349]	ἑταῖρον. ~τὸν δὲ πεσόντ᾽ ἐλέησεν	ἀρηΐφιλος	Λυκομήδης, ~στῆ δὲ μάλ᾽ ἐγγὺς
[17, 100-149]	ἥρωϊ βεβήκει. ~Ἀτρεΐδης δ᾽ ἑτέρωθεν	ἀρηΐφιλος	Μενέλαος ~ἑστήκει, μέγα πένθος ἐνὶ
[17, 300-349]	~αἰδὼς μὲν νῦν ἥδε γ᾽	ἀρηϊφίλων	ὑπ᾽ Ἀχαιῶν ~Ἴλιον εἰσαναβῆναι ἀναλκείῃσι
[17, 300-349]	ὤμων. ~ἔνθά κεν αὖτε Τρῶες	ἀρηϊφίλων	ὑπ᾽ Ἀχαιῶν ~Ἴλιον εἰσανέβησαν ἀναλκείῃσι
[17, 200-249]	ἐπὶ χροΐ, δῦ δέ μιν	Ἄρης	~δεινὸς ἐνυάλιος, πλῆσθεν δ᾽ ἄρα
[17, 500-549]	δ᾽ ἔπειτ᾽ ἀφίει μένος ὄβριμος	Ἄρης.	~καί νύ κε δὴ ξιφέεσσ᾽
[17, 350-399]	μῶλος ὀρώρει ~ἄγριος· οὐδέ κ᾽	Ἄρης	λαοσσόος οὐδέ κ᾽ Ἀθήνη ~τόν
[17, 500-549]	προΐει δολιχόσκιον ἔγχος, ~καὶ βάλεν	Ἀρήτοιο	κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~ἣ
[17, 0-49]	δὲ γυναῖκα μυχῷ θαλάμοιο νέοιο,	~ἀρητὸν	δὲ τοκεῦσι γόον καὶ πένθος
[17, 500-549]	Αἰνείας τ᾽ ἠδὲ Χρομίος θεοειδής,	~Ἄρητον	δὲ κατ᾽ αὖθι λίπον δεδαϊγμένον
[17, 450-499]	δ᾽ ἅμα Χρομίος τε καὶ	Ἄρητος	θεοειδὴς ~ἤϊσαν ἀμφότεροι· μάλα δέ
[17, 300-349]	Αἰνείας Λειώκριτον οὔτασε δουρὶ ~υἱὸν	Ἀρίσβαντος	Λυκομήδεος ἐσθλὸν ἑταῖρον. ~τὸν δὲ
[17, 100-149]	χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ· ~Ἕκτορ εἶδος	ἄριστε	μάχης ἄρα πολλὸν ἐδεύεο. ~ἦ
[17, 100-149]	μάλ᾽ αἶψ᾽ ἐνόησε μάχης ἐπ᾽	ἀριστερὰ	πάσης ~θαρσύνονθ᾽ ἑτάρους καὶ ἐποτρύνοντα
[17, 650-699]	μάλ᾽ αἶψ᾽ ἐνόησε μάχης ἐπ᾽	ἀριστερὰ	πάσης ~θαρσύνονθ᾽ ἑτάρους καὶ ἐποτρύνοντα
[17, 350-399]	εἰληλούθει, ~καὶ δὲ μετ᾽ Ἀστεροπαῖον	ἀριστεύεσκε	μάχεσθαι. ~τὸν δὲ πεσόντ᾽ ἐλέησεν
[17, 50-99]	ἀγέλης βοῦν ἁρπάσῃ ἥ τις	ἀρίστη·	~τῆς δ᾽ ἐξ αὐχέν᾽ ἔαξε
[17, 200-249]	ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος. ~ἀλλ᾽ ἄγ᾽	ἀριστῆας	Δαναῶν κάλει, ἤν τις ἀκούσῃ.
[17, 600-649]	ἄγετ᾽ αὐτοί περ φραζώμεθα μῆτιν	ἀρίστην,	~ἠμὲν ὅπως τὸν νεκρὸν ἐρύσσομεν,
[17, 700-749]	δ᾽ αὐτοί περ φραζώμεθα μῆτιν	ἀρίστην,	~ἠμὲν ὅπως τὸν νεκρὸν ἐρύσσομεν,
[17, 200-249]	δ᾽ ἄμβροτα τεύχεα δύνεις ~ἀνδρὸς	ἀριστῆος,	τόν τε τρομέουσι καὶ ἄλλοι·
[17, 500-549]	Αἰνείας θ᾽ οἳ Τρώων εἰσὶν	ἄριστοι.	~ἀλλ᾽ ἤτοι μὲν ταῦτα θεῶν
[17, 500-549]	τὸν νεκρὸν ἐπιτράπεθ᾽ οἵ περ	ἄριστοι	~ἀμφ᾽ αὐτῷ βεβάμεν καὶ ἀμύνεσθαι
[17, 350-399]	τείροντο δὲ νηλέϊ χαλκῷ ~ὅσσοι	ἄριστοι	ἔσαν· δύο δ᾽ οὔ πω
[17, 350-399]	κατέχοντο μάχης ἐπί θ᾽ ὅσσον	ἄριστοι	~ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ κατατεθνηῶτι. ~οἳ
[17, 50-99]	υἱὸς ~Πατρόκλῳ περιβὰς Τρώων τὸν	ἄριστον	ἔπεφνε ~Πανθοΐδην Εὔφορβον, ἔπαυσε δὲ
[17, 300-349]	μεγαθύμου Ἰφίτου υἱὸν ~Φωκήων ὄχ᾽	ἄριστον,	ὃς ἐν κλειτῷ Πανοπῆϊ ~οἰκία
[17, 150-199]	θεράπων πέφατ᾽ ἀνέρος, ὃς μέγ᾽	ἄριστος	~Ἀργείων παρὰ νηυσὶ καὶ ἀγχέμαχοι
[17, 450-499]	~ὣς ἔφατ᾽ Ἀλκιμέδων δὲ βοηθόον	ἅρμ᾽	ἐπορούσας ~καρπαλίμως μάστιγα καὶ ἡνία
[17, 450-499]	δὲ βαλόντε ~ῥίμφα φέρον θοὸν	ἅρμα	μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς. ~τοῖσι
[17, 400-449]	οὐ μὰν ὑμῖν γε καὶ	ἅρμασι	δαιδαλέοισιν ~Ἕκτωρ Πριαμίδης ἐποχήσεται· οὐ
[17, 50-99]	ἀλκὶ πεποιθὼς ~βοσκομένης ἀγέλης βοῦν	ἁρπάσῃ	ἥ τις ἀρίστη· ~τῆς δ᾽
[17, 50-99]	~ὀξέα κεκλήγων φλογὶ εἴκελος Ἡφαίστοιο	~ἀσβέστῳ·	οὐδ᾽ υἱὸν λάθεν Ἀτρέος ὀξὺ
[17, 550-599]	ἐγγύθεν ἱστάμενος ὄτρυνεν Ἀπόλλων ~Φαίνοπι	Ἀσιάδῃ	ἐναλίγκιος, ὅς οἱ ἁπάντων ~ξείνων
[17, 300-349]	Δαναοῖσι ~νίκην· ἀλλ᾽ αὐτοὶ τρεῖτ᾽	ἄσπετον	οὐδὲ μάχεσθε. ~ὣς ἔφατ᾽ Αἰνείας
[17, 0-49]	χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ αἰχμὴ	~ἀσπίδ᾽	ἐνὶ κρατερῇ· ὃ δὲ δεύτερος
[17, 500-549]	ἔγχος, ~καὶ βάλεν Ἀρήτοιο κατ᾽	ἀσπίδα	πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~ἣ δ᾽ οὐκ
[17, 0-49]	φόβοιο. ~ὣς εἰπὼν οὔτησε κατ᾽	ἀσπίδα	πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~οὐδ᾽ ἔρρηξεν χαλκός,
[17, 0-49]	οἱ δόρυ τ᾽ ἔσχε καὶ	ἀσπίδα	πάντοσ᾽ ἐΐσην, ~τὸν κτάμεναι μεμαὼς
[17, 350-399]	ἐριβώλακος εἰληλούθει, ~καὶ δὲ μετ᾽	Ἀστεροπαῖον	ἀριστεύεσκε μάχεσθαι. ~τὸν δὲ πεσόντ᾽
[17, 200-249]	τε Μέδοντά τε Θερσίλοχόν τε	~Ἀστεροπαῖόν	τε Δεισήνορά θ᾽ Ἱππόθοόν τε
[17, 350-399]	~τὸν δὲ πεσόντ᾽ ἐλέησεν ἀρήϊος	Ἀστεροπαῖος,	~ἴθυσεν δὲ καὶ ὃ πρόφρων
[17, 550-599]	Ἴδην δὲ κατὰ νεφέεσσι κάλυψεν,	~ἀστράψας	δὲ μάλα μεγάλ᾽ ἔκτυπε, τὴν
[17, 100-149]	τεύχεα καλὰ ~Τρωσὶ φέρειν προτὶ	ἄστυ,	μέγα κλέος ἔμμεναι αὐτῷ. ~Αἴας
[17, 150-199]	εἴσω. ~εἰ δ᾽ οὗτος προτὶ	ἄστυ	μέγα Πριάμοιο ἄνακτος ~ἔλθοι τεθνηὼς
[17, 250-299]	Πατρόκλῳ βέβασαν, φρόνεον δὲ μάλιστα	~ἄστυ	πότι σφέτερον ἐρύειν καὶ κῦδος
[17, 400-449]	~εἰ τοῦτον Τρώεσσι μεθήσομεν ἱπποδάμοισιν	~ἄστυ	πότι σφέτερον ἐρύσαι καὶ κῦδος
[17, 100-149]	νῦν ὅππως κε πόλιν καὶ	ἄστυ	σαώσῃς ~οἶος σὺν λαοῖς τοὶ
[17, 150-199]	ποσὶ κραιπνοῖσι μετασπών, ~οἳ προτὶ	ἄστυ	φέρον κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος. ~στὰς
[17, 400-449]	τεθνηότος ἠὲ γυναικός, ~ὣς μένον	ἀσφαλέως	περικαλλέα δίφρον ἔχοντες ~οὔδει ἐνισκίμψαντε
[17, 50-99]	ῥά οἱ Ἕκτορ᾽ ἐπῶρσε θοῷ	ἀτάλαντον	Ἄρηϊ ~ἀνέρι εἰσάμενος Κικόνων ἡγήτορι
[17, 500-549]	ἦτορ ~κείμενον· Αὐτομέδων δὲ θοῷ	ἀτάλαντος	Ἄρηϊ ~τεύχεά τ᾽ ἐξενάριξε καὶ
[17, 250-299]	Ἰδομενεὺς καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος ~Μηριόνης	ἀτάλαντος	Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ. ~τῶν δ᾽ ἄλλων
[17, 450-499]	~εἰ μὴ Πάτροκλος θεόφιν μήστωρ	ἀτάλαντος	~ζωὸς ἐών; νῦν αὖ θάνατος
[17, 550-599]	χαλκὸν ἔλασσε· ~δούπησεν δὲ πεσών·	ἀτὰρ	Ἀτρεΐδης Μενέλαος ~νεκρὸν ὑπ᾽ ἐκ
[17, 650-699]	νέκυν ἐπὶ νῆα σαώσῃ ~γυμνόν·	ἀτὰρ	τά γε τεύχε᾽ ἔχει κορυθαίολος
[17, 100-149]	νέκυν περ Ἀχιλλῆϊ προφέρωμεν ~γυμνόν·	ἀτὰρ	τά γε τεύχε᾽ ἔχει κορυθαίολος
[17, 450-499]	μάχεαι πρώτῳ ἐν ὁμίλῳ ~μοῦνος·	ἀτάρ	τοι ἑταῖρος ἀπέκτατο, τεύχεα δ᾽
[17, 200-249]	κρατός τε καὶ ὤμων ~εἵλευ·	ἀτάρ	τοι νῦν γε μέγα κράτος
[17, 700-749]	~ἕλκωσ᾽ ἐξ ὄρεος κατὰ παιπαλόεσσαν	ἀταρπὸν	~ἢ δοκὸν ἠὲ δόρυ μέγα
[17, 550-599]	ἦεν· ~εἰσαμένη Φοίνικι δέμας καὶ	ἀτειρέα	φωνήν· ~σοὶ μὲν δὴ Μενέλαε
[17, 0-49]	~ἔστη, καὶ προσέειπεν ἀρηΐφιλον Μενέλαον·	~Ἀτρεΐδη	Μενέλαε διοτρεφὲς ὄρχαμε λαῶν ~χάζεο,
[17, 200-249]	ἠδὲ μέδοντες ~οἵ τε παρ᾽	Ἀτρεΐδῃς	Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ ~δήμια πίνουσιν
[17, 100-149]	Αἴας περὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει.	~Ἀτρεΐδης	δ᾽ ἑτέρωθεν ἀρηΐφιλος Μενέλαος ~ἑστήκει,
[17, 50-99]	ῥεῖα φέροι κλυτὰ τεύχεα Πανθοΐδαο	~Ἀτρεΐδης,	εἰ μή οἱ ἀγάσσατο Φοῖβος
[17, 50-99]	~τοῖον Πάνθου υἱὸν ἐϋμμελίην Εὔφορβον	~Ἀτρεΐδης	Μενέλαος ἐπεὶ κτάνε τεύχε᾽ ἐσύλα.
[17, 0-49]	ὃ δὲ δεύτερος ὄρνυτο χαλκῷ	~Ἀτρεΐδης	Μενέλαος ἐπευξάμενος Διὶ πατρί· ~ἂψ
[17, 550-599]	ἔλασσε· ~δούπησεν δὲ πεσών· ἀτὰρ	Ἀτρεΐδης	Μενέλαος ~νεκρὸν ὑπ᾽ ἐκ Τρώων
[17, 50-99]	Ἡφαίστοιο ~ἀσβέστῳ· οὐδ᾽ υἱὸν λάθεν	Ἀτρέος	ὀξὺ βοήσας· ~ὀχθήσας δ᾽ ἄρα
[17, 0-49]	~Ἰλιὰς Ρ ~οὐδ᾽ ἔλαθ᾽	Ἀτρέος	υἱὸν ἀρηΐφιλον Μενέλαον ~Πάτροκλος Τρώεσσι
[17, 550-599]	δὲ φῶτα ἕκαστον. ~πρῶτον δ᾽	Ἀτρέος	υἱὸν ἐποτρύνουσα προσηύδα ~ἴφθιμον Μενέλαον·
[17, 50-99]	~τόφρα δέ τοι Μενέλαος ἀρήϊος	Ἀτρέος	υἱὸς ~Πατρόκλῳ περιβὰς Τρώων τὸν
[17, 150-199]	νῦν Τρώεσσι μένος πολυθαρσὲς ἐνείη	~ἄτρομον,	οἷόν τ᾽ ἄνδρας ἐσέρχεται οἳ
[17, 400-449]	~χάλκεον οὐρανὸν ἷκε δι᾽ αἰθέρος	ἀτρυγέτοιο·	~ἵπποι δ᾽ Αἰακίδαο μάχης ἀπάνευθεν
[17, 550-599]	προσέειπε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος· ~Φοῖνιξ	ἄττα	γεραιὲ παλαιγενές, εἰ γὰρ Ἀθήνη
[17, 450-499]	μήστωρ ἀτάλαντος ~ζωὸς ἐών; νῦν	αὖ	θάνατος καὶ μοῖρα κιχάνει. ~ἀλλὰ
[17, 650-699]	μείλιχος εἶναι ~ζωὸς ἐών· νῦν	αὖ	θάνατος καὶ μοῖρα κιχάνει. ~ὣς
[17, 400-449]	κῦδος ἀρέσθαι. ~ὣς δέ τις	αὖ	Τρώων μεγαθύμων αὐδήσασκεν· ~ὦ φίλοι,
[17, 300-349]	τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ. ~Αἴας δ᾽	αὖ	Φόρκυνα δαΐφρονα Φαίνοπος υἱὸν ~Ἱπποθόῳ
[17, 350-399]	πολέμιζον ὑπ᾽ αἰθέρι, πέπτατο δ᾽	αὐγὴ	~ἠελίου ὀξεῖα, νέφος δ᾽ οὐ
[17, 400-449]	δέ τις αὖ Τρώων μεγαθύμων	αὐδήσασκεν·	~ὦ φίλοι, εἰ καὶ μοῖρα
[17, 450-499]	ἰθὺς βήτην βοέῃς εἰλυμένω ὤμους	~αὔῃσι	στερεῇσι· πολὺς δ᾽ ἐπελήλατο χαλκός.
[17, 600-649]	ῥ᾽ ἔβαλε σχεδὸν ἐλθών. ~Λήϊτον	αὖθ᾽	Ἕκτωρ σχεδὸν οὔτασε χεῖρ᾽ ἐπὶ
[17, 500-549]	Χρομίος θεοειδής, ~Ἄρητον δὲ κατ᾽	αὖθι	λίπον δεδαϊγμένον ἦτορ ~κείμενον· Αὐτομέδων
[17, 250-299]	ἐξ ὠτειλῆς ~αἱματόεις· τοῦ δ᾽	αὖθι	λύθη μένος, ἐκ δ᾽ ἄρα
[17, 250-299]	χειρὶ παχείῃ, ~ἐγκέφαλος δὲ παρ᾽	αὐλὸν	ἀνέδραμεν ἐξ ὠτειλῆς ~αἱματόεις· τοῦ
[17, 150-199]	~ὣς εἰπὼν Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν	ἀΰσας·	~Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι
[17, 300-349]	μεγαθύμου δουρὶ δαμέντι. ~Ἕκτωρ δ᾽	αὖτ᾽	Αἴαντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ· ~ἀλλ᾽
[17, 300-349]	καὶ ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν. ~ἔνθ᾽	αὖτ᾽	Αἰνείας Λειώκριτον οὔτασε δουρὶ ~υἱὸν
[17, 200-249]	πάντα καλύπτει ~Ἕκτωρ, ἡμῖν δ᾽	αὖτ᾽	ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος. ~ἀλλ᾽ ἄγ᾽
[17, 450-499]	ὤμοισιν ἀγάλλεται Αἰακίδαο. ~τὸν δ᾽	αὖτ᾽	Αὐτομέδων προσέφη Διώρεος υἱός· ~Ἀλκίμεδον
[17, 700-749]	Θρασυμήδεα δῖον ἀνῆκεν, ~αὐτὸς δ᾽	αὖτ᾽	ἐπὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει, ~στῆ
[17, 250-299]	~τόσσῃ ἄρα Τρῶες ἰαχῇ ἴσαν.	αὐτὰρ	Ἀχαιοὶ ~ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ ἕνα
[17, 350-399]	~Τρωσὶν μὲν ἐρύειν προτὶ Ἴλιον,	αὐτὰρ	Ἀχαιοῖς ~νῆας ἔπι γλαφυράς· περὶ
[17, 100-149]	ἤλυθον· ἦρχε δ᾽ ἄρ᾽ Ἕκτωρ.	~αὐτὰρ	ὅ γ᾽ ἐξοπίσω ἀνεχάζετο, λεῖπε
[17, 600-649]	μέν ῥ᾽ ἀπὸ τυτθὸν ἅμαρτεν·	~αὐτὰρ	ὃ Μηριόναο ὀπάονά θ᾽ ἡνίοχόν
[17, 700-749]	~νεκρὸν ἀείραντες φέρετ᾽ ἐκ πόνου·	αὐτὰρ	ὄπισθε ~νῶϊ μαχησόμεθα Τρωσίν τε
[17, 700-749]	οἵ γ᾽ ἐμμεμαῶτε νέκυν φέρον.	αὐτὰρ	ὄπισθεν ~Αἴαντ᾽ ἰσχανέτην, ὥς τε
[17, 550-599]	δὲ λαὸν ἅπαντα. ~τὴν δ᾽	αὖτε	προσέειπε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος· ~Φοῖνιξ
[17, 300-349]	τεύχε᾽ ἀπ᾽ ὤμων. ~ἔνθά κεν	αὖτε	Τρῶες ἀρηϊφίλων ὑπ᾽ Ἀχαιῶν ~Ἴλιον
[17, 150-199]	κατ᾽ ὄσσε ἰδὼν δηΐων ἐν	ἀϋτῇ,	~οὐδ᾽ ἰθὺς μαχέσασθαι, ἐπεὶ σέο
[17, 550-599]	ἣ πορφυρέῃ νεφέλῃ πυκάσασα ἓ	αὐτὴν	~δύσετ᾽ Ἀχαιῶν ἔθνος, ἔγειρε δὲ
[17, 450-499]	ἀπόρουσε· νόησε δὲ φαίδιμος Ἕκτωρ,	~αὐτίκα	δ᾽ Αἰνείαν προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·
[17, 500-549]	σθένεος πλῆτο φρένας ἀμφὶ μελαίνας·	~αὐτίκα	δ᾽ Ἀλκιμέδοντα προσηύδα πιστὸν ἑταῖρον·
[17, 50-99]	δ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα κατὰ στίχας,	αὐτίκα	δ᾽ ἔγνω ~τὸν μὲν ἀπαινύμενον
[17, 600-649]	δὲ πατὴρ ὀλοφύρατο δάκρυ χέοντα·	~αὐτίκα	δ᾽ ἠέρα μὲν σκέδασεν καὶ
[17, 450-499]	ἄρ᾽ ἔμελλον ἀναιμωτί γε νέεσθαι	~αὖτις	ἀπ᾽ Αὐτομέδοντος. ὃ δ᾽ εὐξάμενος
[17, 50-99]	ἀλκῆς. ~ὣς εἰπὼν ὃ μὲν	αὖτις	ἔβη θεὸς ἂμ πόνον ἀνδρῶν,
[17, 500-549]	κικλήσκοντος· ~τοὺς ὑποταρβήσαντες ἐχώρησαν πάλιν	αὖτις	~Ἕκτωρ Αἰνείας τ᾽ ἠδὲ Χρομίος
[17, 100-149]	βοὴν ἀγαθοῖο πυθοίμην, ~ἄμφω κ᾽	αὖτις	ἰόντες ἐπιμνησαίμεθα χάρμης ~καὶ πρὸς
[17, 600-649]	ἐτώσια πίπτει ἔραζε. ~ἀλλ᾽ ἄγετ᾽	αὐτοί	περ φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην, ~ἠμὲν
[17, 700-749]	ἐὼν Τρώεσσι μάχοιτο. ~ἡμεῖς δ᾽	αὐτοί	περ φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην, ~ἠμὲν
[17, 600-649]	Ἀχαιῶν· ~ἠέρι γὰρ κατέχονται ὁμῶς	αὐτοί	τε καὶ ἵπποι. ~Ζεῦ πάτερ
[17, 300-349]	βούλεται ἢ Δαναοῖσι ~νίκην· ἀλλ᾽	αὐτοὶ	τρεῖτ᾽ ἄσπετον οὐδὲ μάχεσθε. ~ὣς
[17, 700-749]	τὸν νεκρὸν ἐρύσσομεν, ἠδὲ καὶ	αὐτοὶ	~Τρώων ἐξ ἐνοπῆς θάνατον καὶ
[17, 600-649]	τὸν νεκρὸν ἐρύσσομεν, ἠδὲ καὶ	αὐτοὶ	~χάρμα φίλοις ἑτάροισι γενώμεθα νοστήσαντες,
[17, 300-349]	χαμᾶζε ~κεῖσθαι· ὃ δ᾽ ἄγχ᾽	αὐτοῖο	πέσε πρηνὴς ἐπὶ νεκρῷ ~τῆλ᾽
[17, 450-499]	ὄπιθεν δίφροιο καὶ Αὐτομέδοντα προσηύδα·	~Αὐτόμεδον,	τίς τοί νυ θεῶν νηκερδέα
[17, 450-499]	~στῆ δ᾽ ὄπιθεν δίφροιο καὶ	Αὐτομέδοντα	προσηύδα· ~Αὐτόμεδον, τίς τοί νυ
[17, 450-499]	ἠδ᾽ ἐνὶ θυμῷ, ~ὄφρα καὶ	Αὐτομέδοντα	σαώσετον ἐκ πολέμοιο ~νῆας ἔπι
[17, 500-549]	κραδαινόμενον λύε γυῖα. ~Ἕκτωρ δ᾽	Αὐτομέδοντος	ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ· ~ἀλλ᾽ ὃ
[17, 450-499]	ἀναιμωτί γε νέεσθαι ~αὖτις ἀπ᾽	Αὐτομέδοντος.	ὃ δ᾽ εὐξάμενος Διὶ πατρὶ
[17, 450-499]	μάστιγα καὶ ἡνία λάζετο χερσίν,	~Αὐτομέδων	δ᾽ ἀπόρουσε· νόησε δὲ φαίδιμος
[17, 500-549]	αὖθι λίπον δεδαϊγμένον ἦτορ ~κείμενον·	Αὐτομέδων	δὲ θοῷ ἀτάλαντος Ἄρηϊ ~τεύχεά
[17, 400-449]	ὑφ᾽ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο. ~ἦ μὰν	Αὐτομέδων	Διώρεος ἄλκιμος υἱὸς ~πολλὰ μὲν
[17, 450-499]	καὶ Ἀχαιούς. ~τοῖσι δ᾽ ἐπ᾽	Αὐτομέδων	μάχετ᾽ ἀχνύμενός περ ἑταίρου ~ἵπποις
[17, 450-499]	ἀγάλλεται Αἰακίδαο. ~τὸν δ᾽ αὖτ᾽	Αὐτομέδων	προσέφη Διώρεος υἱός· ~Ἀλκίμεδον τίς
[17, 150-199]	ἔντεα καλὰ ~λύσειαν, καί κ᾽	αὐτὸν	ἀγοίμεθα Ἴλιον εἴσω· ~τοίου γὰρ
[17, 650-699]	γενέσθαι. ~ἤδη μὲν σὲ καὶ	αὐτὸν	ὀΐομαι εἰσορόωντα ~γιγνώσκειν ὅτι πῆμα
[17, 300-349]	~κάρτεϊ καὶ σθένεϊ σφετέρῳ· ἀλλ᾽	αὐτὸς	Ἀπόλλων ~Αἰνείαν ὄτρυνε δέμας Περίφαντι
[17, 600-649]	~γνοίη ὅτι Τρώεσσι πατὴρ Ζεὺς	αὐτὸς	ἀρήγει. ~τῶν μὲν γὰρ πάντων
[17, 700-749]	τοῖσιν μὲν Θρασυμήδεα δῖον ἀνῆκεν,	~αὐτὸς	δ᾽ αὖτ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ
[17, 600-649]	ἦλθεν, ἄμυνε δὲ νηλεὲς ἦμαρ,	~αὐτὸς	δ᾽ ὤλεσε θυμὸν ὑφ᾽ Ἕκτορος
[17, 500-549]	ἔναρα βροτόεντα ~θῆκ᾽ ἂν δ᾽	αὐτὸς	ἔβαινε πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν
[17, 500-549]	στίχας ἀνδρῶν ~Ἀργείων, ἤ κ᾽	αὐτὸς	ἐνὶ πρώτοισιν ἁλοίη. ~ὣς εἰπὼν
[17, 200-249]	τῷ ἐνάρων ἀποδάσσομαι, ἥμισυ δ᾽	αὐτὸς	~ἕξω ἐγώ· τὸ δέ οἱ
[17, 150-199]	ἀφείλετο νίκην ~ῥηϊδίως, ὁτὲ δ᾽	αὐτὸς	ἐποτρύνει μαχέσασθαι. ~ἀλλ᾽ ἄγε δεῦρο
[17, 0-49]	στομάχοιο θέμεθλα ~νύξ᾽ ἐπὶ δ᾽	αὐτὸς	ἔρεισε βαρείῃ χειρὶ πιθήσας· ~ἀντικρὺ
[17, 450-499]	ἑταῖρος ἀπέκτατο, τεύχεα δ᾽ Ἕκτωρ	~αὐτὸς	ἔχων ὤμοισιν ἀγάλλεται Αἰακίδαο. ~τὸν
[17, 250-299]	ἔρις πολέμοιο δέδηεν· ~ἀλλά τις	αὐτὸς	ἴτω, νεμεσιζέσθω δ᾽ ἐνὶ θυμῷ
[17, 600-649]	νῆας ἵκηαι· ~γιγνώσκεις δὲ καὶ	αὐτὸς	ὅ τ᾽ οὐκέτι κάρτος Ἀχαιῶν.
[17, 250-299]	Τελαμῶνος ἐπαΐξας δι᾽ ὁμίλου ~πλῆξ᾽	αὐτοσχεδίην	κυνέης διὰ χαλκοπαρῄου· ~ἤρικε δ᾽
[17, 500-549]	~καί νύ κε δὴ ξιφέεσσ᾽	αὐτοσχεδὸν	ὁρμηθήτην ~εἰ μή σφω᾽ Αἴαντε
[17, 400-449]	ἀπονέεσθαι ~νῆας ἔπι γλαφυράς, ἀλλ᾽	αὐτοῦ	γαῖα μέλαινα ~πᾶσι χάνοι· τό
[17, 0-49]	πεσόντος ἀμύμονος· ἄγχι δ᾽ ἄρ᾽	αὐτοῦ	~ἔστη, καὶ προσέειπεν ἀρηΐφιλον Μενέλαον·
[17, 500-549]	Δαναούς· δὴ γὰρ νόος ἐτράπετ᾽	αὐτοῦ.	~ἠΰτε πορφυρέην ἶριν θνητοῖσι τανύσσῃ
[17, 350-399]	~νῆας ἔπι γλαφυράς· περὶ δ᾽	αὐτοῦ	μῶλος ὀρώρει ~ἄγριος· οὐδέ κ᾽
[17, 700-749]	δή ῥ᾽ Αἴαντε μεταστρεφθέντε κατ᾽	αὐτοὺς	~σταίησαν, τῶν δὲ τράπετο χρώς,
[17, 100-149]	προτὶ ἄστυ, μέγα κλέος ἔμμεναι	αὐτῷ.	~Αἴας δ᾽ ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ σάκος
[17, 300-349]	πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽	αὐτῷ.	~Αἴας δ᾽ αὖ Φόρκυνα δαΐφρονα
[17, 50-99]	πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽	αὐτῷ.	~αἵματί οἱ δεύοντο κόμαι Χαρίτεσσιν
[17, 0-49]	αἴθοπι χαλκῷ, ~ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽	αὐτῷ	βαῖν᾽ ὥς τις περὶ πόρτακι
[17, 500-549]	ἐπιτράπεθ᾽ οἵ περ ἄριστοι ~ἀμφ᾽	αὐτῷ	βεβάμεν καὶ ἀμύνεσθαι στίχας ἀνδρῶν,
[17, 350-399]	ἔξοχον ἄλλων, ~ἀλλὰ μάλ᾽ ἀμφ᾽	αὐτῷ	βεβάμεν, σχεδόθεν δὲ μάχεσθαι. ~ὣς
[17, 650-699]	ἀμφικόμῳ κατακείμενος, ἀλλά τ᾽ ἐπ᾽	αὐτῷ	~ἔσσυτο, καί τέ μιν ὦκα
[17, 150-199]	ὄφελος γένετο πτόλεΐ τε καὶ	αὐτῷ	~ζωὸς ἐών· νῦν δ᾽ οὔ
[17, 250-299]	καὶ Τρώεσσι χαριζόμενος· τάχα δ᾽	αὐτῷ	~ἦλθε κακόν, τό οἱ οὔ
[17, 200-249]	~νήπιοι· ἦ τε πολέσσιν ἐπ᾽	αὐτῷ	θυμὸν ἀπηύρα. ~καὶ τότ᾽ ἄρ᾽
[17, 600-649]	ῥ᾽ ἐκ Λύκτου ἐϋκτιμένης ἕπετ᾽	αὐτῷ·	~πεζὸς γὰρ τὰ πρῶτα λιπὼν
[17, 200-249]	Μενέλαε διοτρεφὲς οὐκέτι νῶϊ ~ἔλπομαι	αὐτώ	περ νοστησέμεν ἐκ πολέμοιο. ~οὔ
[17, 400-449]	πτολίεθρον ἄνευ ἕθεν, οὐδὲ σὺν	αὐτῷ·	~πολλάκι γὰρ τό γε μητρὸς
[17, 450-499]	μάλα δέ σφισιν ἔλπετο θυμὸς	~αὐτώ	τε κτενέειν ἐλάαν τ᾽ ἐριαύχενας
[17, 250-299]	δὲ προλιπόντες ὑπέτρεσαν, οὐδέ τιν᾽	αὐτῶν	~Τρῶες ὑπέρθυμοι ἕλον ἔγχεσιν ἱέμενοί
[17, 100-149]	ἄρα πολλὸν ἐδεύεο. ~ἦ σ᾽	αὔτως	κλέος ἐσθλὸν ἔχει φύξηλιν ἐόντα.
[17, 600-649]	ἔμπης πάντ᾽ ἰθύνει· ~ἡμῖν δ᾽	αὔτως	πᾶσιν ἐτώσια πίπτει ἔραζε. ~ἀλλ᾽
[17, 450-499]	καὶ τεύχε᾽ ἔχει καὶ ἐπεύχεται	αὔτως;	~σφῶϊν δ᾽ ἐν γούνεσσι βαλῶ
[17, 50-99]	τις ἀρίστη· ~τῆς δ᾽ ἐξ	αὐχέν᾽	ἔαξε λαβὼν κρατεροῖσιν ὀδοῦσι ~πρῶτον,
[17, 0-49]	πιθήσας· ~ἀντικρὺ δ᾽ ἁπαλοῖο δι᾽	αὐχένος	ἤλυθ᾽ ἀκωκή, ~δούπησεν δὲ πεσών,
[17, 200-249]	πληθὺν διζήμενος οὐδὲ χατίζων ~ἐνθάδ᾽	ἀφ᾽	ὑμετέρων πολίων ἤγειρα ἕκαστον, ~ἀλλ᾽
[17, 350-399]	τοί γε διαστάντες τανύουσι ~κυκλόσ᾽	ἄφαρ	δέ τε ἰκμὰς ἔβη, δύνει
[17, 750-799]	ἰφθίμων ποταμῶν ἀλεγεινὰ ῥέεθρα ~ἴσχει,	ἄφαρ	δέ τε πᾶσι ῥόον πεδίον
[17, 400-449]	~πᾶσι χάνοι· τό κεν ἧμιν	ἄφαρ	πολὺ κέρδιον εἴη ~εἰ τοῦτον
[17, 150-199]	καὶ ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ καὶ	ἀφείλετο	νίκην ~ῥηϊδίως, ὁτὲ δ᾽ αὐτὸς
[17, 350-399]	~ἀλλήλων ἀλεείνοντες βέλεα στονόεντα ~πολλὸν	ἀφεσταότες.	τοὶ δ᾽ ἐν μέσῳ ἄλγε᾽
[17, 600-649]	πάντων βέλε᾽ ἅπτεται ὅς τις	ἀφήῃ	~ἢ κακὸς ἢ ἀγαθός· Ζεὺς
[17, 500-549]	πελεμίχθη ~ἔγχεος· ἔνθα δ᾽ ἔπειτ᾽	ἀφίει	μένος ὄβριμος Ἄρης. ~καί νύ
[17, 450-499]	εἰς ὅ κε νῆας ἐϋσσέλμους	ἀφίκωνται	~δύῃ τ᾽ ἠέλιος καὶ ἐπὶ
[17, 550-599]	ἐνὶ Τρώεσσι Ποδῆς υἱὸς Ἠετίωνος	~ἀφνειός	τ᾽ ἀγαθός τε· μάλιστα δέ
[17, 650-699]	περὶ γὰρ δίε μή μιν	Ἀχαιοὶ	~ἀργαλέου πρὸ φόβοιο ἕλωρ δηΐοισι
[17, 250-299]	ἄρα Τρῶες ἰαχῇ ἴσαν. αὐτὰρ	Ἀχαιοὶ	~ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ ἕνα θυμὸν
[17, 350-399]	δ᾽ ἄλλοι Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες	Ἀχαιοὶ	~εὔκηλοι πολέμιζον ὑπ᾽ αἰθέρι, πέπτατο
[17, 250-299]	ἐρύοντο· μίνυνθα δὲ καὶ τοῦ	Ἀχαιοὶ	~μέλλον ἀπέσσεσθαι· μάλα γάρ σφεας
[17, 350-399]	μὲν ἐρύειν προτὶ Ἴλιον, αὐτὰρ	Ἀχαιοῖς	~νῆας ἔπι γλαφυράς· περὶ δ᾽
[17, 400-449]	ἰέναι οὔτ᾽ ἐς πόλεμον μετ᾽	Ἀχαιούς,	~ἀλλ᾽ ὥς τε στήλη μένει
[17, 700-749]	~Τρωϊκός, ὡς εἴδοντο νέκυν αἴροντας	Ἀχαιούς.	~ἴθυσαν δὲ κύνεσσιν ἐοικότες, οἵ
[17, 250-299]	~ὦσαν δὲ πρότεροι Τρῶες ἑλίκωπας	Ἀχαιούς·	~νεκρὸν δὲ προλιπόντες ὑπέτρεσαν, οὐδέ
[17, 550-599]	δὲ Τρώεσσι δίδου, ἐφόβησε δ᾽	Ἀχαιούς.	~πρῶτος Πηνέλεως Βοιώτιος ἦρχε φόβοιο.
[17, 450-499]	θοὸν ἅρμα μετὰ Τρῶας καὶ	Ἀχαιούς.	~τοῖσι δ᾽ ἐπ᾽ Αὐτομέδων μάχετ᾽
[17, 450-499]	υἱός· ~Ἀλκίμεδον τίς γάρ τοι	Ἀχαιῶν	ἄλλος ὁμοῖος ~ἵππων ἀθανάτων ἐχέμεν
[17, 550-599]	νεφέλῃ πυκάσασα ἓ αὐτὴν ~δύσετ᾽	Ἀχαιῶν	ἔθνος, ἔγειρε δὲ φῶτα ἕκαστον.
[17, 650-699]	αἶψ᾽ Ἀχιλῆϊ θέων ἐπὶ νῆας	Ἀχαιῶν	~εἰπεῖν, αἴ κε τάχιστα νέκυν
[17, 300-349]	δ᾽ ἐλελίχθησαν καὶ ἐναντίοι ἔσταν	Ἀχαιῶν.	~ἔνθ᾽ αὖτ᾽ Αἰνείας Λειώκριτον οὔτασε
[17, 350-399]	χάζεσθαι ἀνώγει ~οὔτέ τινα προμάχεσθαι	Ἀχαιῶν	ἔξοχον ἄλλων, ~ἀλλὰ μάλ᾽ ἀμφ᾽
[17, 600-649]	οὔ πῃ δύναμαι ἰδέειν τοιοῦτον	Ἀχαιῶν·	~ἠέρι γὰρ κατέχονται ὁμῶς αὐτοί
[17, 300-349]	νῦν ἥδε γ᾽ ἀρηϊφίλων ὑπ᾽	Ἀχαιῶν	~Ἴλιον εἰσαναβῆναι ἀναλκείῃσι δαμέντας. ~ἀλλ᾽
[17, 300-349]	κεν αὖτε Τρῶες ἀρηϊφίλων ὑπ᾽	Ἀχαιῶν	~Ἴλιον εἰσανέβησαν ἀναλκείῃσι δαμέντες, ~Ἀργεῖοι
[17, 750-799]	Αἰνείᾳ τε καὶ Ἕκτορι κοῦροι	Ἀχαιῶν	~οὖλον κεκλήγοντες ἴσαν, λήθοντο δὲ
[17, 650-699]	δὲ Τρώων· πέφαται δ᾽ ὤριστος	Ἀχαιῶν	~Πάτροκλος, μεγάλη δὲ ποθὴ Δαναοῖσι
[17, 600-649]	σὺ ῥῦσαι ὑπ᾽ ἠέρος υἷας	Ἀχαιῶν,	~ποίησον δ᾽ αἴθρην, δὸς δ᾽
[17, 200-249]	τέκνα ~προφρονέως ῥύοισθε φιλοπτολέμων ὑπ᾽	Ἀχαιῶν.	~τὰ φρονέων δώροισι κατατρύχω καὶ
[17, 550-599]	τίς κέ σ᾽ ἔτ᾽ ἄλλος	Ἀχαιῶν	ταρβήσειεν; ~οἷον δὴ Μενέλαον ὑπέτρεσας,
[17, 250-299]	~ὅσσοι δὴ μετόπισθε μάχην ἤγειραν	Ἀχαιῶν;	~Τρῶες δὲ προὔτυψαν ἀολλέες· ἦρχε
[17, 400-449]	ἐνάριζον· ~ὧδε δέ τις εἴπεσκεν	Ἀχαιῶν	χαλκοχιτώνων· ~ὦ φίλοι οὐ μὰν
[17, 600-649]	αὐτὸς ὅ τ᾽ οὐκέτι κάρτος	Ἀχαιῶν.	~ὣς ἔφατ᾽ Ἰδομενεὺς δ᾽ ἵμασεν
[17, 500-549]	ὀλίγον γε Μενοιτιάδαο θανόντος ~κῆρ	ἄχεος	μεθέηκα χερείονά περ καταπέφνων. ~ὣς
[17, 550-599]	Ἠετίωνος. ~ὣς φάτο, τὸν δ᾽	ἄχεος	νεφέλη ἐκάλυψε μέλαινα, ~βῆ δὲ
[17, 700-749]	νηυσὶν ἐπιπροέηκα θοῇσιν ~ἐλθεῖν εἰς	Ἀχιλῆα	πόδας ταχύν· οὐδέ μιν οἴω
[17, 650-699]	μεγαθύμου Νέστορος υἱόν, ~ὄτρυνον δ᾽	Ἀχιλῆϊ	δαΐφρονι θᾶσσον ἰόντα ~εἰπεῖν ὅττι
[17, 650-699]	τέτυκται. ~ἀλλὰ σύ γ᾽ αἶψ᾽	Ἀχιλῆϊ	θέων ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν ~εἰπεῖν,
[17, 700-749]	πόδες φέρον ἐκ πολέμοιο ~Πηλεΐδῃ	Ἀχιλῆϊ	κακὸν ἔπος ἀγγελέοντα. ~οὐδ᾽ ἄρα
[17, 100-149]	εἴ πως ἐρυσαίμεθα νεκρὸν ~Πηλεΐδῃ	Ἀχιλῆϊ·	κακῶν δέ κε φέρτατον εἴη.
[17, 50-99]	ἠδ᾽ ὀχέεσθαι ~ἄλλῳ γ᾽ ἢ	Ἀχιλῆϊ,	τὸν ἀθανάτη τέκε μήτηρ. ~τόφρα
[17, 150-199]	δ᾽ ἄμβροτα τεύχεα δῦνε ~Πηλεΐδεω	Ἀχιλῆος	ἅ οἱ θεοὶ Οὐρανίωνες ~πατρὶ
[17, 550-599]	καὶ ὄνειδος ~ἔσσεται εἴ κ᾽	Ἀχιλῆος	ἀγαυοῦ πιστὸν ἑταῖρον ~τείχει ὕπο
[17, 150-199]	θούριδος ἀλκῆς, ~ὄφρ᾽ ἂν ἐγὼν	Ἀχιλῆος	ἀμύμονος ἔντεα δύω ~καλά, τὰ
[17, 400-449]	τι ~ᾔδεε Πάτροκλον τεθνηότα δῖος	Ἀχιλλεύς·	~πολλὸν γὰρ ῥ᾽ ἀπάνευθε νεῶν
[17, 100-149]	~σπεύσομεν, αἴ κε νέκυν περ	Ἀχιλλῆϊ	προφέρωμεν ~γυμνόν· ἀτὰρ τά γε
[17, 500-549]	σχήσεσθαι ὀΐω, ~πρίν γ᾽ ἐπ᾽	Ἀχιλλῆος	καλλίτριχε βήμεναι ἵππω ~νῶϊ κατακτείναντα,
[17, 450-499]	~τοῖσι δ᾽ ἐπ᾽ Αὐτομέδων μάχετ᾽	ἀχνύμενός	περ ἑταίρου ~ἵπποις ἀΐσσων ὥς
[17, 50-99]	πόνον ἀνδρῶν, ~Ἕκτορα δ᾽ αἰνὸν	ἄχος	πύκασε φρένας ἀμφὶ μελαίνας· ~πάπτηνεν
[17, 550-599]	ἐπιλίγδην· γράψεν δέ οἱ ὀστέον	ἄχρις	~αἰχμὴ Πουλυδάμαντος· ὃ γάρ ῥ᾽
[17, 700-749]	ἐν τοῖσιν ἑλίξεται ἀλκὶ πεποιθώς,	~ἄψ	τ᾽ ἀνεχώρησαν διά τ᾽ ἔτρεσαν
[17, 400-449]	~τεθνάμεν, ἀλλὰ ζωὸν ἐνιχριμφθέντα πύλῃσιν	~ἂψ	ἀπονοστήσειν, ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἔλπετο
[17, 0-49]	~Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπευξάμενος Διὶ πατρί·	~ἂψ	δ᾽ ἀναχαζομένοιο κατὰ στομάχοιο θέμεθλα
[17, 500-549]	τε λέων κατὰ ταῦρον ἐδηδώς.	~ἂψ	δ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ τέτατο κρατερὴ
[17, 400-449]	δ᾽ ἀρειῇ· ~τὼ δ᾽ οὔτ᾽	ἂψ	ἐπὶ νῆας ἐπὶ πλατὺν Ἑλλήσποντον
[17, 100-149]	σάκος ἠΰτε πύργον· ~Ἕκτωρ δ᾽	ἂψ	ἐς ὅμιλον ἰὼν ἀνεχάζεθ᾽ ἑταίρων,