Chant, vers
[17, 0-49]	Δαναοῖσιν ἐλέγχιστον πολεμιστὴν ~ἔμμεναι· οὐδέ	ἕ	φημι πόδεσσί γε οἷσι κιόντα
[17, 550-599]	~ὣς ἣ πορφυρέῃ νεφέλῃ πυκάσασα	ἓ	αὐτὴν ~δύσετ᾽ Ἀχαιῶν ἔθνος, ἔγειρε
[17, 0-49]	λαῶν ~χάζεο, λεῖπε δὲ νεκρόν,	ἔα	δ᾽ ἔναρα βροτόεντα· ~οὐ γάρ
[17, 0-49]	κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην· ~τώ με	ἔα	κλέος ἐσθλὸν ἐνὶ Τρώεσσιν ἀρέσθαι,
[17, 600-649]	παρὰ μαζόν· ~ἐν καυλῷ δ᾽	ἐάγη	δολιχὸν δόρυ, τοὶ δὲ βόησαν
[17, 50-99]	ἀρίστη· ~τῆς δ᾽ ἐξ αὐχέν᾽	ἔαξε	λαβὼν κρατεροῖσιν ὀδοῦσι ~πρῶτον, ἔπειτα
[17, 400-449]	~Ἕκτωρ Πριαμίδης ἐποχήσεται· οὐ γὰρ	ἐάσω.	~ἦ οὐχ ἅλις ὡς καὶ
[17, 500-549]	βροτόεντα ~θῆκ᾽ ἂν δ᾽ αὐτὸς	ἔβαινε	πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν ~αἱματόεις
[17, 600-649]	~αἰχμὴ Πουλυδάμαντος· ὃ γάρ ῥ᾽	ἔβαλε	σχεδὸν ἐλθών. ~Λήϊτον αὖθ᾽ Ἕκτωρ
[17, 100-149]	ἦτορ ~παχνοῦται, ἀέκων δέ τ᾽	ἔβη	ἀπὸ μεσσαύλοιο· ~ὣς ἀπὸ Πατρόκλοιο
[17, 350-399]	~κυκλόσ᾽ ἄφαρ δέ τε ἰκμὰς	ἔβη,	δύνει δέ τ᾽ ἀλοιφὴ ~πολλῶν
[17, 50-99]	~ὣς εἰπὼν ὃ μὲν αὖτις	ἔβη	θεὸς ἂμ πόνον ἀνδρῶν, ~Ἕκτορα
[17, 650-699]	ἐσσύμενός περ· ~ἠῶθεν δ᾽ ἀπονόσφιν	ἔβη	τετιηότι θυμῷ· ~ὣς ἀπὸ Πατρόκλοιο
[17, 200-249]	οἳ δ᾽ ἰθὺς Δαναῶν βρίσαντες	ἔβησαν	~δούρατ᾽ ἀνασχόμενοι· μάλα δέ σφισιν
[17, 500-549]	ἀμύνετε νηλεὲς ἦμαρ· ~τῇδε γὰρ	ἔβρισαν	πόλεμον κάτα δακρυόεντα ~Ἕκτωρ Αἰνείας
[17, 100-149]	~οἶος σὺν λαοῖς τοὶ Ἰλίῳ	ἐγγεγάασιν·	~οὐ γάρ τις Λυκίων γε
[17, 600-649]	καί κε Τρωσὶ μέγα κράτος	ἐγγυάλιξεν,	~εἰ μὴ Κοίρανος ὦκα ποδώκεας
[17, 200-249]	τοι νῦν γε μέγα κράτος	ἐγγυαλίξω,	~τῶν ποινὴν ὅ τοι οὔ
[17, 550-599]	Μενέλαον· ὃ γάρ ῥά οἱ	ἐγγύθεν	ἦεν· ~εἰσαμένη Φοίνικι δέμας καὶ
[17, 100-149]	ἐρυσσάμενος κυσὶ δοίη. ~Αἴας δ᾽	ἐγγύθεν	ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε πύργον·
[17, 550-599]	μετὰ ἔθνος ἑταίρων. ~Ἕκτορα δ᾽	ἐγγύθεν	ἱστάμενος ὄτρυνεν Ἀπόλλων ~Φαίνοπι Ἀσιάδῃ
[17, 450-499]	Ἕκτωρ, ~αὐτίκα δ᾽ Αἰνείαν προσεφώνεεν	ἐγγὺς	ἐόντα· ~Αἰνεία Τρώων βουληφόρε χαλκοχιτώνων
[17, 300-349]	ἀρηΐφιλος Λυκομήδης, ~στῆ δὲ μάλ᾽	ἐγγὺς	ἰών, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ,
[17, 500-549]	τέτατο κρατερὴ ὑσμίνη ~ἀργαλέη πολύδακρυς,	ἔγειρε	δὲ νεῖκος Ἀθήνη ~οὐρανόθεν καταβᾶσα·
[17, 550-599]	ἓ αὐτὴν ~δύσετ᾽ Ἀχαιῶν ἔθνος,	ἔγειρε	δὲ φῶτα ἕκαστον. ~πρῶτον δ᾽
[17, 150-199]	οὐχ υἱὸς ἐν ἔντεσι πατρὸς	ἐγήρα.	~τὸν δ᾽ ὡς οὖν ἀπάνευθεν
[17, 50-99]	ἔπειτα δέ θ᾽ αἷμα καὶ	ἔγκατα	πάντα λαφύσσει ~δῃῶν· ἀμφὶ δὲ
[17, 250-299]	τε μεγάλῳ καὶ χειρὶ παχείῃ,	~ἐγκέφαλος	δὲ παρ᾽ αὐλὸν ἀνέδραμεν ἐξ
[17, 300-349]	ἔφατ᾽ Αἰνείας δ᾽ ἑκατηβόλον Ἀπόλλωνα	~ἔγνω	ἐς ἄντα ἰδών, μέγα δ᾽
[17, 50-99]	ἔπειτα κατὰ στίχας, αὐτίκα δ᾽	ἔγνω	~τὸν μὲν ἀπαινύμενον κλυτὰ τεύχεα,
[17, 0-49]	παθέειν· ῥεχθὲν δέ τε νήπιος	ἔγνω.	~ὣς φάτο, τὸν δ᾽ οὐ
[17, 650-699]	βοῶν ἐκ πῖαρ ἑλέσθαι ~πάννυχοι	ἐγρήσσοντες·	ὃ δὲ κρειῶν ἐρατίζων ~ἰθύει,
[17, 450-499]	οἶον ἐόνθ᾽ ἱερῷ ἐνὶ δίφρῳ	~ἔγχει	ἐφορμᾶσθαι καὶ ἐπίσχειν ὠκέας ἵππους.
[17, 250-299]	κόρυς περὶ δουρὸς ἀκωκῇ ~πληγεῖσ᾽	ἔγχεΐ	τε μεγάλῳ καὶ χειρὶ παχείῃ,
[17, 500-549]	ἐνισκίμφθη, ἐπὶ δ᾽ οὐρίαχος πελεμίχθη	~ἔγχεος·	ἔνθα δ᾽ ἔπειτ᾽ ἀφίει μένος
[17, 100-149]	καὶ ἄνδρες ἀπὸ σταθμοῖο δίωνται	~ἔγχεσι	καὶ φωνῇ· τοῦ δ᾽ ἐν
[17, 700-749]	ἕποντο ~νύσσοντες ξίφεσίν τε καὶ	ἔγχεσιν	ἀμφιγύοισιν· ~ἀλλ᾽ ὅτε δή ῥ᾽
[17, 250-299]	τιν᾽ αὐτῶν ~Τρῶες ὑπέρθυμοι ἕλον	ἔγχεσιν	ἱέμενοί περ, ~ἀλλὰ νέκυν ἐρύοντο·
[17, 500-549]	πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~ἣ δ᾽ οὐκ	ἔγχος	ἔρυτο, διὰ πρὸ δὲ εἴσατο
[17, 600-649]	παπτήνας, ἐπεὶ οὐκέτι ἔλπετο θυμῷ	~ἔγχος	ἔχων ἐν χειρὶ μαχήσεσθαι Τρώεσσιν.
[17, 500-549]	ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον	ἔγχος,	~καὶ βάλεν Ἀρήτοιο κατ᾽ ἀσπίδα
[17, 500-549]	πέσεν ὕπτιος· ἐν δέ οἱ	ἔγχος	~νηδυίοισι μάλ᾽ ὀξὺ κραδαινόμενον λύε
[17, 500-549]	μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον	ἔγχος·	~πρόσσω γὰρ κατέκυψε, τὸ δ᾽
[17, 300-349]	μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον	ἔγχος	~τυτθόν· ὃ δὲ Σχεδίον μεγαθύμου
[17, 400-449]	νεκρὸν ἀκαχμένα δούρατ᾽ ἔχοντες ~νωλεμὲς	ἐγχρίμπτοντο	καὶ ἀλλήλους ἐνάριζον· ~ὧδε δέ
[17, 450-499]	μάστιγα καὶ ἡνία σιγαλόεντα ~δέξαι,	ἐγὼ	δ᾽ ἵππων ἀποβήσομαι, ὄφρα μάχωμαι.
[17, 0-49]	γόου κατάπαυμα γενοίμην ~εἴ κεν	ἐγὼ	κεφαλήν τε τεὴν καὶ τεύχε᾽
[17, 0-49]	τοκῆας. ~ὥς θην καὶ σὸν	ἐγὼ	λύσω μένος εἴ κέ μευ
[17, 200-249]	φῦλα περικτιόνων ἐπικούρων· ~οὐ γὰρ	ἐγὼ	πληθὺν διζήμενος οὐδὲ χατίζων ~ἐνθάδ᾽
[17, 500-549]	γούνασι κεῖται· ~ἥσω γὰρ καὶ	ἐγώ,	τὰ δέ κεν Διὶ πάντα
[17, 200-249]	ἀποδάσσομαι, ἥμισυ δ᾽ αὐτὸς ~ἕξω	ἐγώ·	τὸ δέ οἱ κλέος ἔσσεται
[17, 0-49]	μευ ἄντα ~στήῃς· ἀλλά σ᾽	ἔγωγ᾽	ἀναχωρήσαντα κελεύω ~ἐς πληθὺν ἰέναι,
[17, 550-599]	δ᾽ ἀπερύκοι ἐρωήν· ~τώ κεν	ἔγωγ᾽	ἐθέλοιμι παρεστάμεναι καὶ ἀμύνειν ~Πατρόκλῳ·
[17, 500-549]	μάλ᾽ ἐμπνείοντε μεταφρένῳ· οὐ γὰρ	ἔγωγε	~Ἕκτορα Πριαμίδην μένεος σχήσεσθαι ὀΐω,
[17, 150-199]	δὲ θούριδος ἀλκῆς, ~ὄφρ᾽ ἂν	ἐγὼν	Ἀχιλῆος ἀμύμονος ἔντεα δύω ~καλά,
[17, 50-99]	ὃν μεγαλήτορα θυμόν· ~ὤ μοι	ἐγὼν	εἰ μέν κε λίπω κάτα
[17, 150-199]	πελώριον οὐχ ὑπομεῖναι. ~οὔ τοι	ἐγὼν	ἔρριγα μάχην οὐδὲ κτύπον ἵππων·
[17, 100-149]	εἶδος ἄριστε μάχης ἄρα πολλὸν	ἐδεύεο.	~ἦ σ᾽ αὔτως κλέος ἐσθλὸν
[17, 500-549]	τίς τε λέων κατὰ ταῦρον	ἐδηδώς.	~ἂψ δ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ τέτατο
[17, 200-249]	~τὰ φρονέων δώροισι κατατρύχω καὶ	ἐδωδῇ	~λαούς, ὑμέτερον δὲ ἑκάστου θυμὸν
[17, 400-449]	~δὴ τότε γ᾽ οὔ οἱ	ἔειπε	κακὸν τόσον ὅσσον ἐτύχθη ~μήτηρ,
[17, 700-749]	Τελαμώνιος Αἴας· ~πάντα κατ᾽ αἶσαν	ἔειπες	ἀγακλεὲς ὦ Μενέλαε· ~ἀλλὰ σὺ
[17, 150-199]	σευ ὠνοσάμην πάγχυ φρένας οἷον	ἔειπες,	~ὅς τέ με φῂς Αἴαντα
[17, 150-199]	δὲ σὺ τοῖος ἐὼν ὑπέροπλον	ἔειπες;	~ὢ πόποι ἦ τ᾽ ἐφάμην
[17, 300-349]	φρεσὶ μήδεα εἰδώς· ~τῷ μιν	ἐεισάμενος	προσέφη Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων· ~Αἰνεία
[17, 550-599]	Ἀβυδόθι οἰκία ναίων· ~τῷ μιν	ἐεισάμενος	προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων· ~Ἕκτορ τίς
[17, 450-499]	σὺν ἡνιόχοισι κακοῖσι· ~τώ κεν	ἐελποίμην	αἱρησέμεν, εἰ σύ γε θυμῷ
[17, 550-599]	Ἕκτωρ ~δήμου, ἐπεί οἱ ἑταῖρος	ἔην	φίλος εἰλαπιναστής· ~τόν ῥα κατὰ
[17, 450-499]	εἰ σύ γε θυμῷ ~σῷ	ἐθέλεις,	ἐπεὶ οὐκ ἂν ἐφορμηθέντε γε
[17, 50-99]	φίλος διελέξατο θυμός; ~ὁππότ᾽ ἀνὴρ	ἐθέλῃ	πρὸς δαίμονα φωτὶ μάχεσθαι ~ὅν
[17, 550-599]	ἀπερύκοι ἐρωήν· ~τώ κεν ἔγωγ᾽	ἐθέλοιμι	παρεστάμεναι καὶ ἀμύνειν ~Πατρόκλῳ· μάλα
[17, 50-99]	~πολλὰ μάλ᾽ ἰύζουσιν ἀπόπροθεν οὐδ᾽	ἐθέλουσιν	~ἀντίον ἐλθέμεναι· μάλα γὰρ χλωρὸν
[17, 400-449]	ἔλπετο πάμπαν ~ἐκπέρσειν πτολίεθρον ἄνευ	ἕθεν,	οὐδὲ σὺν αὐτῷ· ~πολλάκι γὰρ
[17, 150-199]	~ἀνδράσι δυσμενέεσσι πόνον καὶ δῆριν	ἔθεντο,	~αἶψά κε Πάτροκλον ἐρυσαίμεθα Ἴλιον
[17, 0-49]	δὲ τοκεῦσι γόον καὶ πένθος	ἔθηκας.	~ἦ κέ σφιν δειλοῖσι γόου
[17, 450-499]	θεῶν νηκερδέα βουλὴν ~ἐν στήθεσσιν	ἔθηκε,	καὶ ἐξέλετο φρένας ἐσθλάς; ~οἷον
[17, 550-599]	βίην ὤμοισι καὶ ἐν γούνεσσιν	ἔθηκε,	~καί οἱ μυίης θάρσος ἐνὶ
[17, 550-599]	πυκάσασα ἓ αὐτὴν ~δύσετ᾽ Ἀχαιῶν	ἔθνος,	ἔγειρε δὲ φῶτα ἕκαστον. ~πρῶτον
[17, 650-699]	φαεινὼ ~πάντοσε δινείσθην πολέων κατὰ	ἔθνος	ἑταίρων, ~εἴ που Νέστορος υἱὸν
[17, 550-599]	ὑπ᾽ ἐκ Τρώων ἔρυσεν μετὰ	ἔθνος	ἑταίρων. ~Ἕκτορα δ᾽ ἐγγύθεν ἱστάμενος
[17, 100-149]	~στῆ δὲ μεταστρεφθεὶς ἐπεὶ ἵκετο	ἔθνος	ἑταίρων ~παπταίνων Αἴαντα μέγαν Τελαμώνιον
[17, 550-599]	Μενέλαος· ~Φοῖνιξ ἄττα γεραιὲ παλαιγενές,	εἰ	γὰρ Ἀθήνη ~δοίη κάρτος ἐμοί,
[17, 150-199]	Τροίῃ δὲ πεφήσεται αἰπὺς ὄλεθρος.	~εἰ	γὰρ νῦν Τρώεσσι μένος πολυθαρσὲς
[17, 650-699]	ἱστάμενος προσέφη ξανθὸς Μενέλαος· ~Ἀντίλοχ᾽	εἰ	δ᾽ ἄγε δεῦρο διοτρεφὲς ὄφρα
[17, 150-199]	κε Πάτροκλον ἐρυσαίμεθα Ἴλιον εἴσω.	~εἰ	δ᾽ οὗτος προτὶ ἄστυ μέγα
[17, 50-99]	Δαναῶν νεμεσήσεται ὅς κεν ἴδηται.	~εἰ	δέ κεν Ἕκτορι μοῦνος ἐὼν
[17, 100-149]	χωρήσαντ᾽ ἐπεὶ ἐκ θεόφιν πολεμίζει.	~εἰ	δέ που Αἴαντός γε βοὴν
[17, 400-449]	Τρώων μεγαθύμων αὐδήσασκεν· ~ὦ φίλοι,	εἰ	καὶ μοῖρα παρ᾽ ἀνέρι τῷδε
[17, 350-399]	~τόν γε ἰδοῦσ᾽ ὀνόσαιτ᾽ οὐδ᾽	εἰ	μάλα μιν χόλος ἵκοι· ~τοῖον
[17, 50-99]	μεγαλήτορα θυμόν· ~ὤ μοι ἐγὼν	εἰ	μέν κε λίπω κάτα τεύχεα
[17, 600-649]	κε Τρωσὶ μέγα κράτος ἐγγυάλιξεν,	~εἰ	μὴ Κοίρανος ὦκα ποδώκεας ἤλασεν
[17, 50-99]	φέροι κλυτὰ τεύχεα Πανθοΐδαο ~Ἀτρεΐδης,	εἰ	μή οἱ ἀγάσσατο Φοῖβος Ἀπόλλων,
[17, 450-499]	ἐχέμεν δμῆσίν τε μένος τε,	~εἰ	μὴ Πάτροκλος θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντος
[17, 500-549]	κε δὴ ξιφέεσσ᾽ αὐτοσχεδὸν ὁρμηθήτην	~εἰ	μή σφω᾽ Αἴαντε διέκριναν μεμαῶτε,
[17, 450-499]	κακοῖσι· ~τώ κεν ἐελποίμην αἱρησέμεν,	εἰ	σύ γε θυμῷ ~σῷ ἐθέλεις,
[17, 400-449]	ἧμιν ἄφαρ πολὺ κέρδιον εἴη	~εἰ	τοῦτον Τρώεσσι μεθήσομεν ἱπποδάμοισιν ~ἄστυ
[17, 550-599]	Μενέλαε κατηφείη καὶ ὄνειδος ~ἔσσεται	εἴ	κ᾽ Ἀχιλῆος ἀγαυοῦ πιστὸν ἑταῖρον
[17, 0-49]	καὶ σὸν ἐγὼ λύσω μένος	εἴ	κέ μευ ἄντα ~στήῃς· ἀλλά
[17, 0-49]	σφιν δειλοῖσι γόου κατάπαυμα γενοίμην	~εἴ	κεν ἐγὼ κεφαλήν τε τεὴν
[17, 650-699]	δινείσθην πολέων κατὰ ἔθνος ἑταίρων,	~εἴ	που Νέστορος υἱὸν ἔτι ζώοντα
[17, 100-149]	χάρμης ~καὶ πρὸς δαίμονά περ,	εἴ	πως ἐρυσαίμεθα νεκρὸν ~Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ·
[17, 150-199]	ἀλαλκέμεναι κύνας ἔτλης. ~τὼ νῦν	εἴ	τις ἐμοὶ Λυκίων ἐπιπείσεται ἀνδρῶν
[17, 700-749]	ἴαχε λαὸς ὄπισθε ~Τρωϊκός, ὡς	εἴδοντο	νέκυν αἴροντας Ἀχαιούς. ~ἴθυσαν δὲ
[17, 100-149]	ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ· ~Ἕκτορ	εἶδος	ἄριστε μάχης ἄρα πολλὸν ἐδεύεο.
[17, 250-299]	ἐλέλιξεν ~Αἴας, ὃς περὶ μὲν	εἶδος,	περὶ δ᾽ ἔργα τέτυκτο ~τῶν
[17, 0-49]	μήτηρ ~πρωτοτόκος κινυρὴ οὐ πρὶν	εἰδυῖα	τόκοιο· ~ὣς περὶ Πατρόκλῳ βαῖνε
[17, 300-349]	~κηρύσσων γήρασκε φίλα φρεσὶ μήδεα	εἰδώς·	~τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη Διὸς
[17, 600-649]	ἀλλ᾽ ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι.	~εἴη	δ᾽ ὅς τις ἑταῖρος ἀπαγγείλειε
[17, 400-449]	κεν ἧμιν ἄφαρ πολὺ κέρδιον	εἴη	~εἰ τοῦτον Τρώεσσι μεθήσομεν ἱπποδάμοισιν
[17, 100-149]	Ἀχιλῆϊ· κακῶν δέ κε φέρτατον	εἴη.	~εἷος ὁ ταῦθ᾽ ὅρμαινε κατὰ
[17, 300-349]	ποιμένα λαῶν ~ἧπαρ ὑπὸ πραπίδων,	εἶθαρ	δ᾽ ὑπὸ γούνατ᾽ ἔλυσεν, ~ὅς
[17, 100-149]	Φοῖβος Ἀπόλλων· ~βῆ δὲ θέειν,	εἶθαρ	δὲ παριστάμενος ἔπος ηὔδα. ~Αἶαν
[17, 700-749]	~στῆ δὲ παρ᾽ Αἰάντεσσι θέων,	εἶθαρ	δὲ προσηύδα· ~κεῖνον μὲν δὴ
[17, 250-299]	~ἴθυσεν δὲ διὰ προμάχων συῒ	εἴκελος	ἀλκὴν ~καπρίῳ, ὅς τ᾽ ἐν
[17, 50-99]	αἴθοπι χαλκῷ ~ὀξέα κεκλήγων φλογὶ	εἴκελος	Ἡφαίστοιο ~ἀσβέστῳ· οὐδ᾽ υἱὸν λάθεν
[17, 550-599]	ἐπεί οἱ ἑταῖρος ἔην φίλος	εἰλαπιναστής·	~τόν ῥα κατὰ ζωστῆρα βάλε
[17, 200-249]	ἀπὸ κρατός τε καὶ ὤμων	~εἵλευ·	ἀτάρ τοι νῦν γε μέγα
[17, 350-399]	~ὅς ῥ᾽ ἐκ Παιονίης ἐριβώλακος	εἰληλούθει,	~καὶ δὲ μετ᾽ Ἀστεροπαῖον ἀριστεύεσκε
[17, 350-399]	ἔνθα νέκυν ὀλίγῃ ἐνὶ χώρῃ	~εἵλκεον	ἀμφότεροι· μάλα δέ σφισιν ἔλπετο
[17, 450-499]	~τὼ δ᾽ ἰθὺς βήτην βοέῃς	εἰλυμένω	ὤμους ~αὔῃσι στερεῇσι· πολὺς δ᾽
[17, 650-699]	~μνησάσθω· πᾶσιν γὰρ ἐπίστατο μείλιχος	εἶναι	~ζωὸς ἐών· νῦν αὖ θάνατος
[17, 300-349]	~Ζῆν᾽ ὕπατον μήστωρα μάχης ἐπιτάρροθον	εἶναι·	~τώ ῥ᾽ ἰθὺς Δαναῶν ἴομεν,
[17, 200-249]	ἔμπης ~Τρῶας ἐς ἱπποδάμους ἐρύσῃ,	εἴξῃ	δέ οἱ Αἴας, ~ἥμισυ τῷ
[17, 600-649]	καὶ Ἰδομενῆα προσηύδα· ~μάστιε νῦν	εἷός	κε θοὰς ἐπὶ νῆας ἵκηαι·
[17, 700-749]	ἔτρεσαν ἄλλυδις ἄλλος. ~ὣς Τρῶες	εἷος	μὲν ὁμιλαδὸν αἰὲν ἕποντο ~νύσσοντες
[17, 100-149]	κακῶν δέ κε φέρτατον εἴη.	~εἷος	ὁ ταῦθ᾽ ὅρμαινε κατὰ φρένα
[17, 650-699]	φαάνθη· ~καὶ τότ᾽ ἄρ᾽ Αἴας	εἶπε	βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον· ~σκέπτεο νῦν
[17, 200-249]	ἀπηύρα. ~καὶ τότ᾽ ἄρ᾽ Αἴας	εἶπε	βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον· ~ὦ πέπον
[17, 300-349]	ἄντα ἰδών, μέγα δ᾽ Ἕκτορα	εἶπε	βοήσας· ~Ἕκτόρ τ᾽ ἠδ᾽ ἄλλοι
[17, 50-99]	ὀξὺ βοήσας· ~ὀχθήσας δ᾽ ἄρα	εἶπε	πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν· ~ὤ
[17, 650-699]	Ἀχιλῆϊ θέων ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν	~εἰπεῖν,	αἴ κε τάχιστα νέκυν ἐπὶ
[17, 650-699]	δ᾽ Ἀχιλῆϊ δαΐφρονι θᾶσσον ἰόντα	~εἰπεῖν	ὅττι ῥά οἱ πολὺ φίλτατος
[17, 400-449]	ἐρωείτω πολέμοιο. ~ὣς ἄρα τις	εἴπεσκε,	μένος δ᾽ ὄρσασκεν ἑκάστου. ~ὣς
[17, 400-449]	ἀλλήλους ἐνάριζον· ~ὧδε δέ τις	εἴπεσκεν	Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων· ~ὦ φίλοι οὐ
[17, 250-299]	τίς κεν ᾗσι φρεσὶν οὐνόματ᾽	εἴποι,	~ὅσσοι δὴ μετόπισθε μάχην ἤγειραν
[17, 500-549]	αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισιν ἁλοίη. ~ὣς	εἰπὼν	Αἴαντε καλέσσατο καὶ Μενέλαον· ~Αἴαντ᾽
[17, 500-549]	μεθέηκα χερείονά περ καταπέφνων. ~ὣς	εἰπὼν	ἐς δίφρον ἑλὼν ἔναρα βροτόεντα
[17, 450-499]	ἐπὶ κνέφας ἱερὸν ἔλθῃ· ~ὣς	εἰπὼν	ἵπποισιν ἐνέπνευσεν μένος ἠΰ. ~τὼ
[17, 50-99]	ἔπαυσε δὲ θούριδος ἀλκῆς. ~ὣς	εἰπὼν	ὃ μὲν αὖτις ἔβη θεὸς
[17, 0-49]	ἤτ᾽ ἀλκῆς ἤτε φόβοιο. ~ὣς	εἰπὼν	οὔτησε κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην·
[17, 150-199]	ἀμυνέμεναι περὶ Πατρόκλοιο θανόντος. ~ὣς	εἰπὼν	Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας· ~Τρῶες
[17, 300-349]	πῶς ἂν καὶ ὑπὲρ θεὸν	εἰρύσσαισθε	~Ἴλιον αἰπεινήν; ὡς δὴ ἴδον
[17, 700-749]	δὴ νηυσὶν ἐπιπροέηκα θοῇσιν ~ἐλθεῖν	εἰς	Ἀχιλῆα πόδας ταχύν· οὐδέ μιν
[17, 450-499]	γάρ σφισι κῦδος ὀρέξω ~κτείνειν,	εἰς	ὅ κε νῆας ἐϋσσέλμους ἀφίκωνται
[17, 550-599]	γάρ ῥά οἱ ἐγγύθεν ἦεν·	~εἰσαμένη	Φοίνικι δέμας καὶ ἀτειρέα φωνήν·
[17, 50-99]	ἐπῶρσε θοῷ ἀτάλαντον Ἄρηϊ ~ἀνέρι	εἰσάμενος	Κικόνων ἡγήτορι Μέντῃ· ~καί μιν
[17, 300-349]	γ᾽ ἀρηϊφίλων ὑπ᾽ Ἀχαιῶν ~Ἴλιον	εἰσαναβῆναι	ἀναλκείῃσι δαμέντας. ~ἀλλ᾽ ἔτι γάρ
[17, 300-349]	Τρῶες ἀρηϊφίλων ὑπ᾽ Ἀχαιῶν ~Ἴλιον	εἰσανέβησαν	ἀναλκείῃσι δαμέντες, ~Ἀργεῖοι δέ κε
[17, 500-549]	ἔγχος ἔρυτο, διὰ πρὸ δὲ	εἴσατο	χαλκός, ~νειαίρῃ δ᾽ ἐν γαστρὶ
[17, 500-549]	βάλεν Ἀρήτοιο κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσ᾽	ἐΐσην·	~ἣ δ᾽ οὐκ ἔγχος ἔρυτο,
[17, 0-49]	εἰπὼν οὔτησε κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσ᾽	ἐΐσην·	~οὐδ᾽ ἔρρηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ
[17, 0-49]	τ᾽ ἔσχε καὶ ἀσπίδα πάντοσ᾽	ἐΐσην,	~τὸν κτάμεναι μεμαὼς ὅς τις
[17, 100-149]	τις Λυκίων γε μαχησόμενος Δαναοῖσιν	~εἶσι	περὶ πτόλιος, ἐπεὶ οὐκ ἄρα
[17, 200-249]	ἐστιν ~ὃς δή τοι σχεδὸν	εἶσι·	σὺ δ᾽ ἄμβροτα τεύχεα δύνεις
[17, 500-549]	~Ἕκτωρ Αἰνείας θ᾽ οἳ Τρώων	εἰσὶν	ἄριστοι. ~ἀλλ᾽ ἤτοι μὲν ταῦτα
[17, 650-699]	μὲν σὲ καὶ αὐτὸν ὀΐομαι	εἰσορόωντα	~γιγνώσκειν ὅτι πῆμα θεὸς Δαναοῖσι
[17, 150-199]	~αἶψά κε Πάτροκλον ἐρυσαίμεθα Ἴλιον	εἴσω.	~εἰ δ᾽ οὗτος προτὶ ἄστυ
[17, 150-199]	καί κ᾽ αὐτὸν ἀγοίμεθα Ἴλιον	εἴσω·	~τοίου γὰρ θεράπων πέφατ᾽ ἀνέρος,
[17, 350-399]	μάχεσθαι· ~ἀλλ᾽ οὔ πως ἔτι	εἶχε·	σάκεσσι γὰρ ἔρχατο πάντῃ ~ἑσταότες
[17, 650-699]	ἐρεθίζων, ~οἵ τέ μιν οὐκ	εἰῶσι	βοῶν ἐκ πῖαρ ἑλέσθαι ~πάννυχοι
[17, 600-649]	βάλ᾽ ὑπὸ γναθμοῖο καὶ οὔατος,	ἐκ	δ᾽ ἄρ᾽ ὀδόντας ~ὦσε δόρυ
[17, 250-299]	τοῦ δ᾽ αὖθι λύθη μένος,	ἐκ	δ᾽ ἄρα χειρῶν ~Πατρόκλοιο πόδα
[17, 250-299]	πίνουσιν καὶ σημαίνουσιν ἕκαστος ~λαοῖς·	ἐκ	δὲ Διὸς τιμὴ καὶ κῦδος
[17, 100-149]	κεν ἴδηται ~Ἕκτορι χωρήσαντ᾽ ἐπεὶ	ἐκ	θεόφιν πολεμίζει. ~εἰ δέ που
[17, 600-649]	ἡνίοχόν τε ~Κοίρανον, ὅς ῥ᾽	ἐκ	Λύκτου ἐϋκτιμένης ἕπετ᾽ αὐτῷ· ~πεζὸς
[17, 350-399]	ὑπὸ γούνατ᾽ ἔλυσεν, ~ὅς ῥ᾽	ἐκ	Παιονίης ἐριβώλακος εἰληλούθει, ~καὶ δὲ
[17, 600-649]	Μηριόνης ἔλαβεν χείρεσσι φίλῃσι ~κύψας	ἐκ	πεδίοιο, καὶ Ἰδομενῆα προσηύδα· ~μάστιε
[17, 650-699]	τέ μιν οὐκ εἰῶσι βοῶν	ἐκ	πῖαρ ἑλέσθαι ~πάννυχοι ἐγρήσσοντες· ὃ
[17, 150-199]	φωνήσας ἀπέβη κορυθαίολος Ἕκτωρ ~δηΐου	ἐκ	πολέμοιο· θέων δ᾽ ἐκίχανεν ἑταίρους
[17, 700-749]	οἵ γ᾽ ἐμμεμαῶτε νέκυν φέρον	ἐκ	πολέμοιο ~νῆας ἔπι γλαφυράς· ἐπὶ
[17, 450-499]	θυμῷ, ~ὄφρα καὶ Αὐτομέδοντα σαώσετον	ἐκ	πολέμοιο ~νῆας ἔπι γλαφυράς· ἔτι
[17, 200-249]	νῶϊ ~ἔλπομαι αὐτώ περ νοστησέμεν	ἐκ	πολέμοιο. ~οὔ τι τόσον νέκυος
[17, 700-749]	μὲν δάκρυ χέοντα πόδες φέρον	ἐκ	πολέμοιο ~Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ κακὸν ἔπος
[17, 700-749]	μάλ᾽ ὦκα ~νεκρὸν ἀείραντες φέρετ᾽	ἐκ	πόνου· αὐτὰρ ὄπισθε ~νῶϊ μαχησόμεθα
[17, 550-599]	ἀτὰρ Ἀτρεΐδης Μενέλαος ~νεκρὸν ὑπ᾽	ἐκ	Τρώων ἔρυσεν μετὰ ἔθνος ἑταίρων.
[17, 450-499]	~ῥέα μὲν γὰρ φεύγεσκεν ὑπ᾽	ἐκ	Τρώων ὀρυμαγδοῦ, ~ῥεῖα δ᾽ ἐπαΐξασκε
[17, 550-599]	οἴχεται οἶος ἀείρας ~νεκρὸν ὑπ᾽	ἐκ	Τρώων, σὸν δ᾽ ἔκτανε πιστὸν
[17, 550-599]	ναίων· ~τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη	ἑκάεργος	Ἀπόλλων· ~Ἕκτορ τίς κέ σ᾽
[17, 550-599]	φάτο, τὸν δ᾽ ἄχεος νεφέλη	ἐκάλυψε	μέλαινα, ~βῆ δὲ διὰ προμάχων
[17, 200-249]	~ἐνθάδ᾽ ἀφ᾽ ὑμετέρων πολίων ἤγειρα	ἕκαστον,	~ἀλλ᾽ ἵνα μοι Τρώων ἀλόχους
[17, 200-249]	λαμπόμενος μεγαθύμου Πηλεΐωνος. ~ὄτρυνεν δὲ	ἕκαστον	ἐποιχόμενος ἐπέεσσι ~Μέσθλην τε Γλαῦκόν
[17, 250-299]	~ἀργαλέον δέ μοί ἐστι διασκοπιᾶσθαι	ἕκαστον	~ἡγεμόνων· τόσση γὰρ ἔρις πολέμοιο
[17, 550-599]	Ἀχαιῶν ἔθνος, ἔγειρε δὲ φῶτα	ἕκαστον.	~πρῶτον δ᾽ Ἀτρέος υἱὸν ἐποτρύνουσα
[17, 250-299]	Μενελάῳ ~δήμια πίνουσιν καὶ σημαίνουσιν	ἕκαστος	~λαοῖς· ἐκ δὲ Διὸς τιμὴ
[17, 200-249]	καὶ ἐδωδῇ ~λαούς, ὑμέτερον δὲ	ἑκάστου	θυμὸν ἀέξω. ~τώ τις νῦν
[17, 350-399]	κνῆμαί τε πόδες θ᾽ ὑπένερθεν	ἑκάστου	~χεῖρές τ᾽ ὀφθαλμοί τε παλάσσετο
[17, 400-449]	τις εἴπεσκε, μένος δ᾽ ὄρσασκεν	ἑκάστου.	~ὣς οἳ μὲν μάρναντο, σιδήρειος
[17, 300-349]	μάχεσθε. ~ὣς ἔφατ᾽ Αἰνείας δ᾽	ἑκατηβόλον	Ἀπόλλωνα ~ἔγνω ἐς ἄντα ἰδών,
[17, 250-299]	φαίδιμος Αἴας ~ῥεῖα μετεισάμενος Τρώων	ἐκέδασσε	φάλαγγας ~οἳ περὶ Πατρόκλῳ βέβασαν,
[17, 250-299]	κύνας θαλερούς τ᾽ αἰζηοὺς ~ῥηϊδίως	ἐκέδασσεν,	ἑλιξάμενος διὰ βήσσας· ~ὣς υἱὸς
[17, 150-199]	Πατρόκλοιο θανόντος. ~ὣς εἰπὼν Τρώεσσιν	ἐκέκλετο	μακρὸν ἀΰσας· ~Τρῶες καὶ Λύκιοι
[17, 300-349]	Δαναῶν ἴομεν, μηδ᾽ οἵ γε	ἕκηλοι	~Πάτροκλον νηυσὶν πελασαίατο τεθνηῶτα. ~ὣς
[17, 150-199]	~δηΐου ἐκ πολέμοιο· θέων δ᾽	ἐκίχανεν	ἑταίρους ~ὦκα μάλ᾽ οὔ πω
[17, 200-249]	ὅ τοι οὔ τι μάχης	ἐκνοστήσαντι	~δέξεται Ἀνδρομάχη κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος.
[17, 400-449]	ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἔλπετο πάμπαν	~ἐκπέρσειν	πτολίεθρον ἄνευ ἕθεν, οὐδὲ σὺν
[17, 550-599]	ὑπ᾽ ἐκ Τρώων, σὸν δ᾽	ἔκτανε	πιστὸν ἑταῖρον ~ἐσθλὸν ἐνὶ προμάχοισι
[17, 100-149]	ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ·	~Ἕκτορ	εἶδος ἄριστε μάχης ἄρα πολλὸν
[17, 50-99]	Φοῖβος Ἀπόλλων, ~ὅς ῥά οἱ	Ἕκτορ᾽	ἐπῶρσε θοῷ ἀτάλαντον Ἄρηϊ ~ἀνέρι
[17, 50-99]	μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·	~Ἕκτορ	νῦν σὺ μὲν ὧδε θέεις
[17, 300-349]	μέγα δ᾽ Ἕκτορα εἶπε βοήσας·	~Ἕκτόρ	τ᾽ ἠδ᾽ ἄλλοι Τρώων ἀγοὶ
[17, 550-599]	μιν ἐεισάμενος προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων·	~Ἕκτορ	τίς κέ σ᾽ ἔτ᾽ ἄλλος
[17, 100-149]	Ἱππολόχοιο πάϊς Λυκίων ἀγὸς ἀνδρῶν	~Ἕκτορ᾽	ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ·
[17, 50-99]	ἔβη θεὸς ἂμ πόνον ἀνδρῶν,	~Ἕκτορα	δ᾽ αἰνὸν ἄχος πύκασε φρένας
[17, 550-599]	Τρώων ἔρυσεν μετὰ ἔθνος ἑταίρων.	~Ἕκτορα	δ᾽ ἐγγύθεν ἱστάμενος ὄτρυνεν Ἀπόλλων
[17, 600-649]	ἔχων ἐν χειρὶ μαχήσεσθαι Τρώεσσιν.	~Ἕκτορα	δ᾽ Ἰδομενεὺς μετὰ Λήϊτον ὁρμηθέντα
[17, 300-349]	ἐς ἄντα ἰδών, μέγα δ᾽	Ἕκτορα	εἶπε βοήσας· ~Ἕκτόρ τ᾽ ἠδ᾽
[17, 500-549]	ἐμπνείοντε μεταφρένῳ· οὐ γὰρ ἔγωγε	~Ἕκτορα	Πριαμίδην μένεος σχήσεσθαι ὀΐω, ~πρίν
[17, 200-249]	κυανέῃσιν ἐπ᾽ ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων.	~Ἕκτορι	δ᾽ ἥρμοσε τεύχε᾽ ἐπὶ χροΐ,
[17, 700-749]	~νῶϊ μαχησόμεθα Τρωσίν τε καὶ	Ἕκτορι	δίῳ ~ἶσον θυμὸν ἔχοντες ὁμώνυμοι,
[17, 700-749]	~νῦν ἰέναι μάλα περ κεχολωμένον	Ἕκτορι	δίῳ· ~οὐ γάρ πως ἂν
[17, 250-299]	τελαμῶνι παρὰ σφυρὸν ἀμφὶ τένοντας	~Ἕκτορι	καὶ Τρώεσσι χαριζόμενος· τάχα δ᾽
[17, 750-799]	ἄρ᾽ ὑπ᾽ Αἰνείᾳ τε καὶ	Ἕκτορι	κοῦροι Ἀχαιῶν ~οὖλον κεκλήγοντες ἴσαν,
[17, 50-99]	κεν ἴδηται. ~εἰ δέ κεν	Ἕκτορι	μοῦνος ἐὼν καὶ Τρωσὶ μάχωμαι
[17, 100-149]	Δαναῶν νεμεσήσεται ὅς κεν ἴδηται	~Ἕκτορι	χωρήσαντ᾽ ἐπεὶ ἐκ θεόφιν πολεμίζει.
[17, 400-449]	ἡνιόχοιο ~ἐν κονίῃσι πεσόντος ὑφ᾽	Ἕκτορος	ἀνδροφόνοιο. ~ἦ μὰν Αὐτομέδων Διώρεος
[17, 600-649]	ὁρόωντες ἀκηχέδατ᾽ οὐδ᾽ ἔτι φασὶν	~Ἕκτορος	ἀνδροφόνοιο μένος καὶ χεῖρας ἀάπτους
[17, 600-649]	~αὐτὸς δ᾽ ὤλεσε θυμὸν ὑφ᾽	Ἕκτορος	ἀνδροφόνοιο· ~τὸν βάλ᾽ ὑπὸ γναθμοῖο
[17, 550-599]	κάλυψεν, ~ἀστράψας δὲ μάλα μεγάλ᾽	ἔκτυπε,	τὴν δὲ τίναξε, ~νίκην δὲ
[17, 500-549]	γὰρ ἔβρισαν πόλεμον κάτα δακρυόεντα	~Ἕκτωρ	Αἰνείας θ᾽ οἳ Τρώων εἰσὶν
[17, 500-549]	~τοὺς ὑποταρβήσαντες ἐχώρησαν πάλιν αὖτις	~Ἕκτωρ	Αἰνείας τ᾽ ἠδὲ Χρομίος θεοειδής,
[17, 50-99]	δ᾽ ἐνθάδε πάντας ἄγει κορυθαίολος	Ἕκτωρ.	~ἀλλὰ τί ἤ μοι ταῦτα
[17, 300-349]	ὑπό τε πρόμαχοι καὶ φαίδιμος	Ἕκτωρ·	~Ἀργεῖοι δὲ μέγα ἴαχον, ἐρύσαντο
[17, 100-149]	στίχες ἤλυθον· ἦρχε δ᾽ ἄρ᾽	Ἕκτωρ.	~αὐτὰρ ὅ γ᾽ ἐξοπίσω ἀνεχάζετο,
[17, 450-499]	δ᾽ ἀπόρουσε· νόησε δὲ φαίδιμος	Ἕκτωρ,	~αὐτίκα δ᾽ Αἰνείαν προσεφώνεεν ἐγγὺς
[17, 450-499]	τοι ἑταῖρος ἀπέκτατο, τεύχεα δ᾽	Ἕκτωρ	~αὐτὸς ἔχων ὤμοισιν ἀγάλλεται Αἰακίδαο.
[17, 150-199]	ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κορυθαίολος	Ἕκτωρ·	~Γλαῦκε τί ἢ δὲ σὺ
[17, 300-349]	ὑπ᾽ Αἴαντος μεγαθύμου δουρὶ δαμέντι.	~Ἕκτωρ	δ᾽ αὖτ᾽ Αἴαντος ἀκόντισε δουρὶ
[17, 500-549]	μάλ᾽ ὀξὺ κραδαινόμενον λύε γυῖα.	~Ἕκτωρ	δ᾽ Αὐτομέδοντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ·
[17, 100-149]	ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε πύργον·	~Ἕκτωρ	δ᾽ ἂψ ἐς ὅμιλον ἰὼν
[17, 150-199]	~ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κορυθαίολος	Ἕκτωρ	~δηΐου ἐκ πολέμοιο· θέων δ᾽
[17, 550-599]	τε· μάλιστα δέ μιν τίεν	Ἕκτωρ	~δήμου, ἐπεί οἱ ἑταῖρος ἔην
[17, 200-249]	πολέμοιο νέφος περὶ πάντα καλύπτει	~Ἕκτωρ,	ἡμῖν δ᾽ αὖτ᾽ ἀναφαίνεται αἰπὺς
[17, 100-149]	προμάχων, ἅμα δὲ ξανθὸς Μενέλαος.	~Ἕκτωρ	μὲν Πάτροκλον ἐπεὶ κλυτὰ τεύχε᾽
[17, 400-449]	ὑμῖν γε καὶ ἅρμασι δαιδαλέοισιν	~Ἕκτωρ	Πριαμίδης ἐποχήσεται· οὐ γὰρ ἐάσω.
[17, 550-599]	με θανὼν ἐσεμάσσατο θυμόν. ~ἀλλ᾽	Ἕκτωρ	πυρὸς αἰνὸν ἔχει μένος, οὐδ᾽
[17, 600-649]	ἔβαλε σχεδὸν ἐλθών. ~Λήϊτον αὖθ᾽	Ἕκτωρ	σχεδὸν οὔτασε χεῖρ᾽ ἐπὶ καρπῷ
[17, 750-799]	~Αἰνείας τ᾽ Ἀγχισιάδης καὶ φαίδιμος	Ἕκτωρ.	~τῶν δ᾽ ὥς τε ψαρῶν
[17, 250-299]	προὔτυψαν ἀολλέες· ἦρχε δ᾽ ἄρ᾽	Ἕκτωρ.	~ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ προχοῇσι
[17, 100-149]	τά γε τεύχε᾽ ἔχει κορυθαίολος	Ἕκτωρ.	~ὣς ἔφατ᾽ Αἴαντι δὲ δαΐφρονι
[17, 650-699]	τά γε τεύχε᾽ ἔχει κορυθαίολος	Ἕκτωρ.	~ὣς ἔφατ᾽ Ἀντίλοχος δὲ κατέστυγε
[17, 450-499]	ἔλπετο θυμὸς ~αὐτώ τε κτενέειν	ἐλάαν	τ᾽ ἐριαύχενας ἵππους ~νήπιοι, οὐδ᾽
[17, 600-649]	ἔραζε. ~καὶ τά γε Μηριόνης	ἔλαβεν	χείρεσσι φίλῃσι ~κύψας ἐκ πεδίοιο,
[17, 600-649]	γὰρ δέος ἔμπεσε θυμῷ. ~οὐδ᾽	ἔλαθ᾽	Αἴαντα μεγαλήτορα καὶ Μενέλαον ~Ζεύς,
[17, 0-49]	~Ἰλιὰς Ρ ~οὐδ᾽	ἔλαθ᾽	Ἀτρέος υἱὸν ἀρηΐφιλον Μενέλαον ~Πάτροκλος
[17, 650-699]	ὑψόθ᾽ ἐόντα πόδας ταχὺς οὐκ	ἔλαθε	πτὼξ ~θάμνῳ ὑπ᾽ ἀμφικόμῳ κατακείμενος,
[17, 50-99]	δὲ τρέφει ἔρνος ἀνὴρ ἐριθηλὲς	ἐλαίης	~χώρῳ ἐν οἰοπόλῳ, ὅθ᾽ ἅλις
[17, 550-599]	δέ, διὰ πρὸ δὲ χαλκὸν	ἔλασσε·	~δούπησεν δὲ πεσών· ἀτὰρ Ἀτρεΐδης
[17, 500-549]	δ᾽ ἐν γαστρὶ διὰ ζωστῆρος	ἔλασσεν.	~ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἂν ὀξὺν
[17, 300-349]	ὃ δ᾽ ἐν κονίῃσι πεσὼν	ἕλε	γαῖαν ἀγοστῷ. ~χώρησαν δ᾽ ὑπό
[17, 0-49]	~καί μ᾽ ἔφατ᾽ ἐν Δαναοῖσιν	ἐλέγχιστον	πολεμιστὴν ~ἔμμεναι· οὐδέ ἕ φημι
[17, 400-449]	δ᾽ ἄρα τώ γε ἰδὼν	ἐλέησε	Κρονίων, ~κινήσας δὲ κάρη προτὶ
[17, 350-399]	ἀριστεύεσκε μάχεσθαι. ~τὸν δὲ πεσόντ᾽	ἐλέησεν	ἀρήϊος Ἀστεροπαῖος, ~ἴθυσεν δὲ καὶ
[17, 300-349]	ἐσθλὸν ἑταῖρον. ~τὸν δὲ πεσόντ᾽	ἐλέησεν	ἀρηΐφιλος Λυκομήδης, ~στῆ δὲ μάλ᾽
[17, 250-299]	ἀπέσσεσθαι· μάλα γάρ σφεας ὦκ᾽	ἐλέλιξεν	~Αἴας, ὃς περὶ μὲν εἶδος,
[17, 300-349]	προμάχων ἐξάλμενος ἔστη· ~οἳ δ᾽	ἐλελίχθησαν	καὶ ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν. ~ἔνθ᾽
[17, 650-699]	οὐκ εἰῶσι βοῶν ἐκ πῖαρ	ἑλέσθαι	~πάννυχοι ἐγρήσσοντες· ὃ δὲ κρειῶν
[17, 550-599]	χαλκῷ. ~καὶ τότ᾽ ἄρα Κρονίδης	ἕλετ᾽	αἰγίδα θυσσανόεσσαν ~μαρμαρέην, Ἴδην δὲ
[17, 700-749]	μὲν δὴ νηυσὶν ἐπιπροέηκα θοῇσιν	~ἐλθεῖν	εἰς Ἀχιλῆα πόδας ταχύν· οὐδέ
[17, 50-99]	ἰύζουσιν ἀπόπροθεν οὐδ᾽ ἐθέλουσιν ~ἀντίον	ἐλθέμεναι·	μάλα γὰρ χλωρὸν δέος αἱρεῖ·
[17, 50-99]	θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἐτόλμα ~ἀντίον	ἐλθέμεναι	Μενελάου κυδαλίμοιο. ~ἔνθά κε ῥεῖα
[17, 450-499]	ἠέλιος καὶ ἐπὶ κνέφας ἱερὸν	ἔλθῃ·	~ὣς εἰπὼν ἵπποισιν ἐνέπνευσεν μένος
[17, 0-49]	ὅς τις τοῦ γ᾽ ἀντίος	ἔλθοι.	~οὐδ᾽ ἄρα Πάνθου υἱὸς ἐϋμμελίης
[17, 150-199]	προτὶ ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἄνακτος	~ἔλθοι	τεθνηὼς καί μιν ἐρυσαίμεθα χάρμης,
[17, 50-99]	καί τε βρύει ἄνθεϊ λευκῷ·	~ἐλθὼν	δ᾽ ἐξαπίνης ἄνεμος σὺν λαίλαπι
[17, 600-649]	ὃ γάρ ῥ᾽ ἔβαλε σχεδὸν	ἐλθών.	~Λήϊτον αὖθ᾽ Ἕκτωρ σχεδὸν οὔτασε
[17, 250-299]	ἑταίρους. ~ὦσαν δὲ πρότεροι Τρῶες	ἑλίκωπας	Ἀχαιούς· ~νεκρὸν δὲ προλιπόντες ὑπέτρεσαν,
[17, 250-299]	θαλερούς τ᾽ αἰζηοὺς ~ῥηϊδίως ἐκέδασσεν,	ἑλιξάμενος	διὰ βήσσας· ~ὣς υἱὸς Τελαμῶνος
[17, 700-749]	ὅτε δή ῥ᾽ ἐν τοῖσιν	ἑλίξεται	ἀλκὶ πεποιθώς, ~ἄψ τ᾽ ἀνεχώρησαν
[17, 250-299]	Πελασγοῦ φαίδιμος υἱὸς ~Ἱππόθοος ποδὸς	ἕλκε	κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην ~δησάμενος τελαμῶνι
[17, 100-149]	~πᾶν δέ τ᾽ ἐπισκύνιον κάτω	ἕλκεται	ὄσσε καλύπτων· ~ὣς Αἴας περὶ
[17, 550-599]	~τείχει ὕπο Τρώων ταχέες κύνες	ἑλκήσουσιν.	~ἀλλ᾽ ἔχεο κρατερῶς, ὄτρυνε δὲ
[17, 350-399]	δύνει δέ τ᾽ ἀλοιφὴ ~πολλῶν	ἑλκόντων,	τάνυται δέ τε πᾶσα διὰ
[17, 700-749]	θ᾽ ἡμίονοι κρατερὸν μένος ἀμφιβαλόντες	~ἕλκωσ᾽	ἐξ ὄρεος κατὰ παιπαλόεσσαν ἀταρπὸν
[17, 400-449]	ἂψ ἐπὶ νῆας ἐπὶ πλατὺν	Ἑλλήσποντον	~ἠθελέτην ἰέναι οὔτ᾽ ἐς πόλεμον
[17, 250-299]	οὐδέ τιν᾽ αὐτῶν ~Τρῶες ὑπέρθυμοι	ἕλον	ἔγχεσιν ἱέμενοί περ, ~ἀλλὰ νέκυν
[17, 300-349]	δαμέντες, ~Ἀργεῖοι δέ κε κῦδος	ἕλον	καὶ ὑπὲρ Διὸς αἶσαν ~κάρτεϊ
[17, 450-499]	~ἤϊσαν ἀμφότεροι· μάλα δέ σφισιν	ἔλπετο	θυμὸς ~αὐτώ τε κτενέειν ἐλάαν
[17, 200-249]	~δούρατ᾽ ἀνασχόμενοι· μάλα δέ σφισιν	ἔλπετο	θυμὸς ~νεκρὸν ὑπ᾽ Αἴαντος ἐρύειν
[17, 350-399]	~εἵλκεον ἀμφότεροι· μάλα δέ σφισιν	ἔλπετο	θυμὸς ~Τρωσὶν μὲν ἐρύειν προτὶ
[17, 600-649]	~τρέσσε δὲ παπτήνας, ἐπεὶ οὐκέτι	ἔλπετο	θυμῷ ~ἔγχος ἔχων ἐν χειρὶ
[17, 400-449]	Τρώων· τό μιν οὔ ποτε	ἔλπετο	θυμῷ ~τεθνάμεν, ἀλλὰ ζωὸν ἐνιχριμφθέντα
[17, 400-449]	~ἂψ ἀπονοστήσειν, ἐπεὶ οὐδὲ τὸ	ἔλπετο	πάμπαν ~ἐκπέρσειν πτολίεθρον ἄνευ ἕθεν,
[17, 200-249]	ὦ Μενέλαε διοτρεφὲς οὐκέτι νῶϊ	~ἔλπομαι	αὐτώ περ νοστησέμεν ἐκ πολέμοιο.
[17, 300-349]	πραπίδων, εἶθαρ δ᾽ ὑπὸ γούνατ᾽	ἔλυσεν,	~ὅς ῥ᾽ ἐκ Παιονίης ἐριβώλακος
[17, 100-149]	Πάτροκλον ἐπεὶ κλυτὰ τεύχε᾽ ἀπηύρα,	~ἕλχ᾽	ἵν᾽ ἀπ᾽ ὤμοιιν κεφαλὴν τάμοι
[17, 0-49]	βάλω, ἀπὸ δὲ μελιηδέα θυμὸν	ἕλωμαι.	~τὸν δὲ μέγ᾽ ὀχθήσας προσέφη
[17, 500-549]	καταπέφνων. ~ὣς εἰπὼν ἐς δίφρον	ἑλὼν	ἔναρα βροτόεντα ~θῆκ᾽ ἂν δ᾽
[17, 650-699]	μιν Ἀχαιοὶ ~ἀργαλέου πρὸ φόβοιο	ἕλωρ	δηΐοισι λίποιεν. ~πολλὰ δὲ Μηριόνῃ
[17, 150-199]	ξεῖνον καὶ ἑταῖρον ~κάλλιπες Ἀργείοισιν	ἕλωρ	καὶ κύρμα γενέσθαι, ~ὅς τοι
[17, 150-199]	~ἀλλ᾽ ἄγε δεῦρο πέπον, παρ᾽	ἔμ᾽	ἵστασο καὶ ἴδε ἔργον, ~ἠὲ
[17, 350-399]	θάνατον καὶ φύζαν ἑταίρων ~νόσφιν	ἐμαρνάσθην,	ἐπεὶ ὣς ἐπετέλλετο Νέστωρ ~ὀτρύνων
[17, 100-149]	μάχεσθαι· ~θεσπέσιον γάρ σφιν φόβον	ἔμβαλε	Φοῖβος Ἀπόλλων· ~βῆ δὲ θέειν,
[17, 0-49]	πληθὺν ἰέναι, μηδ᾽ ἀντίος ἵστασ᾽	ἐμεῖο	~πρίν τι κακὸν παθέειν· ῥεχθὲν
[17, 450-499]	ἐριαύχενας ἵππους ~νήπιοι, οὐδ᾽ ἄρ᾽	ἔμελλον	ἀναιμωτί γε νέεσθαι ~αὖτις ἀπ᾽
[17, 200-249]	κορέει κύνας ἠδ᾽ οἰωνούς, ~ὅσσον	ἐμῇ	κεφαλῇ περιδείδια μή τι πάθῃσι,
[17, 50-99]	καλὰ ~Πάτροκλόν θ᾽ ὃς κεῖται	ἐμῆς	ἕνεκ᾽ ἐνθάδε τιμῆς, ~μή τίς
[17, 400-449]	μυρομένοισιν ~ἡνιόχοιο πόθῳ· θαλερὴ δ᾽	ἐμιαίνετο	χαίτη ~ζεύγλης ἐξεριποῦσα παρὰ ζυγὸν
[17, 700-749]	ἱδρῷ σπευδόντεσσιν· ~ὣς οἵ γ᾽	ἐμμεμαῶτε	νέκυν φέρον. αὐτὰρ ὄπισθεν ~Αἴαντ᾽
[17, 700-749]	νεκροῦ δηριάασθαι. ~ὣς οἵ γ᾽	ἐμμεμαῶτε	νέκυν φέρον ἐκ πολέμοιο ~νῆας
[17, 150-199]	τ᾽ ἐφάμην σὲ περὶ φρένας	ἔμμεναι	ἄλλων ~τῶν ὅσσοι Λυκίην ἐριβώλακα
[17, 100-149]	φέρειν προτὶ ἄστυ, μέγα κλέος	ἔμμεναι	αὐτῷ. ~Αἴας δ᾽ ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ
[17, 500-549]	τανύσσῃ ~Ζεὺς ἐξ οὐρανόθεν τέρας	ἔμμεναι	ἢ πολέμοιο ~ἢ καὶ χειμῶνος
[17, 0-49]	ἔφατ᾽ ἐν Δαναοῖσιν ἐλέγχιστον πολεμιστὴν	~ἔμμεναι·	οὐδέ ἕ φημι πόδεσσί γε
[17, 350-399]	φαίης ~οὔτέ ποτ᾽ ἠέλιον σῶν	ἔμμεναι	οὔτε σελήνην· ~ἠέρι γὰρ κατέχοντο
[17, 300-349]	ἔτι γάρ τίς φησι θεῶν	ἐμοὶ	ἄγχι παραστὰς ~Ζῆν᾽ ὕπατον μήστωρα
[17, 550-599]	εἰ γὰρ Ἀθήνη ~δοίη κάρτος	ἐμοί,	βελέων δ᾽ ἀπερύκοι ἐρωήν· ~τώ
[17, 150-199]	ἔτλης. ~τὼ νῦν εἴ τις	ἐμοὶ	Λυκίων ἐπιπείσεται ἀνδρῶν ~οἴκαδ᾽ ἴμεν,
[17, 200-249]	δέ οἱ κλέος ἔσσεται ὅσσον	ἐμοί	περ. ~ὣς ἔφαθ᾽ οἳ δ᾽
[17, 0-49]	διοτρεφὲς ἦ μάλα τείσεις ~γνωτὸν	ἐμὸν	τὸν ἔπεφνες, ἐπευχόμενος δ᾽ ἀγορεύεις,
[17, 400-449]	~ἀλλ᾽ ὥς τε στήλη μένει	ἔμπεδον,	ἥ τ᾽ ἐπὶ τύμβῳ ~ἀνέρος
[17, 600-649]	ἔπι γλαφυράς· δὴ γὰρ δέος	ἔμπεσε	θυμῷ. ~οὐδ᾽ ἔλαθ᾽ Αἴαντα μεγαλήτορα
[17, 600-649]	κακὸς ἢ ἀγαθός· Ζεὺς δ᾽	ἔμπης	πάντ᾽ ἰθύνει· ~ἡμῖν δ᾽ αὔτως
[17, 200-249]	κε Πάτροκλον καὶ τεθνηῶτά περ	ἔμπης	~Τρῶας ἐς ἱπποδάμους ἐρύσῃ, εἴξῃ
[17, 500-549]	ἀπόπροθεν ἰσχέμεν ἵππους, ~ἀλλὰ μάλ᾽	ἐμπνείοντε	μεταφρένῳ· οὐ γὰρ ἔγωγε ~Ἕκτορα
[17, 150-199]	ἄντα κατ᾽ ὄσσε ἰδὼν δηΐων	ἐν	ἀϋτῇ, ~οὐδ᾽ ἰθὺς μαχέσασθαι, ἐπεὶ
[17, 500-549]	δὲ εἴσατο χαλκός, ~νειαίρῃ δ᾽	ἐν	γαστρὶ διὰ ζωστῆρος ἔλασσεν. ~ὡς
[17, 500-549]	~ἀλλ᾽ ἤτοι μὲν ταῦτα θεῶν	ἐν	γούνασι κεῖται· ~ἥσω γὰρ καὶ
[17, 450-499]	καὶ ἐπεύχεται αὔτως; ~σφῶϊν δ᾽	ἐν	γούνεσσι βαλῶ μένος ἠδ᾽ ἐνὶ
[17, 550-599]	~ἐν δὲ βίην ὤμοισι καὶ	ἐν	γούνεσσιν ἔθηκε, ~καί οἱ μυίης
[17, 0-49]	μ᾽ ὑπέμεινε ~καί μ᾽ ἔφατ᾽	ἐν	Δαναοῖσιν ἐλέγχιστον πολεμιστὴν ~ἔμμεναι· οὐδέ
[17, 550-599]	οἱ πάμπρωτα θεῶν ἠρήσατο πάντων.	~ἐν	δὲ βίην ὤμοισι καὶ ἐν
[17, 500-549]	ὅ γε προθορὼν πέσεν ὕπτιος·	ἐν	δέ οἱ ἔγχος ~νηδυίοισι μάλ᾽
[17, 700-749]	δοκὸν ἠὲ δόρυ μέγα νήϊον·	ἐν	δέ τε θυμὸς ~τείρεθ᾽ ὁμοῦ
[17, 600-649]	αἴθρην, δὸς δ᾽ ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι·	~ἐν	δὲ φάει καὶ ὄλεσσον, ἐπεί
[17, 0-49]	ἀρηΐφιλον Μενέλαον ~Πάτροκλος Τρώεσσι δαμεὶς	ἐν	δηϊοτῆτι. ~βῆ δὲ διὰ προμάχων
[17, 150-199]	ὄπασσε ~γηράς· ἀλλ᾽ οὐχ υἱὸς	ἐν	ἔντεσι πατρὸς ἐγήρα. ~τὸν δ᾽
[17, 600-649]	θώρηκα κατὰ στῆθος παρὰ μαζόν·	~ἐν	καυλῷ δ᾽ ἐάγη δολιχὸν δόρυ,
[17, 300-349]	υἱὸν ~Φωκήων ὄχ᾽ ἄριστον, ὃς	ἐν	κλειτῷ Πανοπῆϊ ~οἰκία ναιετάασκε πολέσσ᾽
[17, 400-449]	ἐπεὶ δὴ πρῶτα πυθέσθην ἡνιόχοιο	~ἐν	κονίῃσι πεσόντος ὑφ᾽ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο.
[17, 300-349]	ἔντερα χαλκὸς ~ἤφυσ᾽ ὃ δ᾽	ἐν	κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ.
[17, 350-399]	στονόεντα ~πολλὸν ἀφεσταότες. τοὶ δ᾽	ἐν	μέσῳ ἄλγε᾽ ἔπασχον ~ἠέρι καὶ
[17, 600-649]	καὶ χεῖρας ἀάπτους ~σχήσεσθ᾽ ἀλλ᾽	ἐν	νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι. ~εἴη δ᾽
[17, 50-99]	ἔρνος ἀνὴρ ἐριθηλὲς ἐλαίης ~χώρῳ	ἐν	οἰοπόλῳ, ὅθ᾽ ἅλις ἀναβέβροχεν ὕδωρ,
[17, 450-499]	~οἷον πρὸς Τρῶας μάχεαι πρώτῳ	ἐν	ὁμίλῳ ~μοῦνος· ἀτάρ τοι ἑταῖρος
[17, 250-299]	εἴκελος ἀλκὴν ~καπρίῳ, ὅς τ᾽	ἐν	ὄρεσσι κύνας θαλερούς τ᾽ αἰζηοὺς
[17, 700-749]	ἐξαίφνης φλεγέθει, μινύθουσι δὲ οἶκοι	~ἐν	σέλαϊ μεγάλῳ· τὸ δ᾽ ἐπιβρέμει
[17, 450-499]	τοί νυ θεῶν νηκερδέα βουλὴν	~ἐν	στήθεσσιν ἔθηκε, καὶ ἐξέλετο φρένας
[17, 750-799]	δ᾽ ἅμ᾽ ἕποντο, δύω δ᾽	ἐν	τοῖσι μάλιστα ~Αἰνείας τ᾽ Ἀγχισιάδης
[17, 700-749]	μεμαῶτες, ~ἀλλ᾽ ὅτε δή ῥ᾽	ἐν	τοῖσιν ἑλίξεται ἀλκὶ πεποιθώς, ~ἄψ
[17, 100-149]	ῥά τε νήπι᾽ ἄγοντι συναντήσωνται	ἐν	ὕλῃ ~ἄνδρες ἐπακτῆρες· ὃ δέ
[17, 100-149]	~ἔγχεσι καὶ φωνῇ· τοῦ δ᾽	ἐν	φρεσὶν ἄλκιμον ἦτορ ~παχνοῦται, ἀέκων
[17, 0-49]	τεὴν καὶ τεύχε᾽ ἐνείκας ~Πάνθῳ	ἐν	χείρεσσι βάλω καὶ Φρόντιδι δίῃ.
[17, 600-649]	οὐκέτι ἔλπετο θυμῷ ~ἔγχος ἔχων	ἐν	χειρὶ μαχήσεσθαι Τρώεσσιν. ~Ἕκτορα δ᾽
[17, 250-299]	αὐτὰρ Ἀχαιοὶ ~ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ	ἕνα	θυμὸν ἔχοντες ~φραχθέντες σάκεσιν χαλκήρεσιν·
[17, 50-99]	~αἰδεσθείς, μή πώς με περιστήωσ᾽	ἕνα	πολλοί· ~Τρῶας δ᾽ ἐνθάδε πάντας
[17, 550-599]	ἱστάμενος ὄτρυνεν Ἀπόλλων ~Φαίνοπι Ἀσιάδῃ	ἐναλίγκιος,	ὅς οἱ ἁπάντων ~ξείνων φίλτατος
[17, 450-499]	ἂν ἐφορμηθέντε γε νῶϊ ~τλαῖεν	ἐναντίβιον	στάντες μαχέσασθαι Ἄρηϊ. ~ὣς ἔφατ᾽
[17, 300-349]	ἔστη· ~οἳ δ᾽ ἐλελίχθησαν καὶ	ἐναντίοι	ἔσταν Ἀχαιῶν. ~ἔνθ᾽ αὖτ᾽ Αἰνείας
[17, 500-549]	~ὣς εἰπὼν ἐς δίφρον ἑλὼν	ἔναρα	βροτόεντα ~θῆκ᾽ ἂν δ᾽ αὐτὸς
[17, 0-49]	λεῖπε δὲ νεκρόν, ἔα δ᾽	ἔναρα	βροτόεντα· ~οὐ γάρ τις πρότερος
[17, 400-449]	ἔχοντες ~νωλεμὲς ἐγχρίμπτοντο καὶ ἀλλήλους	ἐνάριζον·	~ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν
[17, 150-199]	δύω ~καλά, τὰ Πατρόκλοιο βίην	ἐνάριξα	κατακτάς. ~ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη
[17, 200-249]	δέ οἱ Αἴας, ~ἥμισυ τῷ	ἐνάρων	ἀποδάσσομαι, ἥμισυ δ᾽ αὐτὸς ~ἕξω
[17, 150-199]	γὰρ νῦν Τρώεσσι μένος πολυθαρσὲς	ἐνείη	~ἄτρομον, οἷόν τ᾽ ἄνδρας ἐσέρχεται
[17, 0-49]	κεφαλήν τε τεὴν καὶ τεύχε᾽	ἐνείκας	~Πάνθῳ ἐν χείρεσσι βάλω καὶ
[17, 50-99]	~Πάτροκλόν θ᾽ ὃς κεῖται ἐμῆς	ἕνεκ᾽	ἐνθάδε τιμῆς, ~μή τίς μοι
[17, 450-499]	ἱερὸν ἔλθῃ· ~ὣς εἰπὼν ἵπποισιν	ἐνέπνευσεν	μένος ἠΰ. ~τὼ δ᾽ ἀπὸ
[17, 200-249]	ἄλλοι· ~τοῦ δὴ ἑταῖρον ἔπεφνες	ἐνηέα	τε κρατερόν τε, ~τεύχεα δ᾽
[17, 650-699]	ἡγήτορε Μηριόνη τε ~νῦν τις	ἐνηείης	Πατροκλῆος δειλοῖο ~μνησάσθω· πᾶσιν γὰρ
[17, 550-599]	οἱ μυίης θάρσος ἐνὶ στήθεσσιν	ἐνῆκεν,	~ἥ τε καὶ ἐργομένη μάλα
[17, 300-349]	ἐλελίχθησαν καὶ ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν.	~ἔνθ᾽	αὖτ᾽ Αἰνείας Λειώκριτον οὔτασε δουρὶ
[17, 500-549]	ἐπὶ δ᾽ οὐρίαχος πελεμίχθη ~ἔγχεος·	ἔνθα	δ᾽ ἔπειτ᾽ ἀφίει μένος ὄβριμος
[17, 350-399]	διὰ πρό· ~ὣς οἵ γ᾽	ἔνθα	καὶ ἔνθα νέκυν ὀλίγῃ ἐνὶ
[17, 50-99]	ἐτόλμα ~ἀντίον ἐλθέμεναι Μενελάου κυδαλίμοιο.	~ἔνθά	κε ῥεῖα φέροι κλυτὰ τεύχεα
[17, 300-349]	λύοντο δὲ τεύχε᾽ ἀπ᾽ ὤμων.	~ἔνθά	κεν αὖτε Τρῶες ἀρηϊφίλων ὑπ᾽
[17, 350-399]	~ὣς οἵ γ᾽ ἔνθα καὶ	ἔνθα	νέκυν ὀλίγῃ ἐνὶ χώρῃ ~εἵλκεον
[17, 200-249]	ἐγὼ πληθὺν διζήμενος οὐδὲ χατίζων	~ἐνθάδ᾽	ἀφ᾽ ὑμετέρων πολίων ἤγειρα ἕκαστον,
[17, 50-99]	περιστήωσ᾽ ἕνα πολλοί· ~Τρῶας δ᾽	ἐνθάδε	πάντας ἄγει κορυθαίολος Ἕκτωρ. ~ἀλλὰ
[17, 50-99]	θ᾽ ὃς κεῖται ἐμῆς ἕνεκ᾽	ἐνθάδε	τιμῆς, ~μή τίς μοι Δαναῶν
[17, 700-749]	ἤθελε θυμὸς ~τειρομένοις ἑτάροισιν ἀμυνέμεν,	ἔνθεν	ἀπῆλθεν ~Ἀντίλοχος, μεγάλη δὲ ποθὴ
[17, 450-499]	πως ἦν οἶον ἐόνθ᾽ ἱερῷ	ἐνὶ	δίφρῳ ~ἔγχει ἐφορμᾶσθαι καὶ ἐπίσχειν
[17, 450-499]	ἐν γούνεσσι βαλῶ μένος ἠδ᾽	ἐνὶ	θυμῷ, ~ὄφρα καὶ Αὐτομέδοντα σαώσετον
[17, 250-299]	τις αὐτὸς ἴτω, νεμεσιζέσθω δ᾽	ἐνὶ	θυμῷ ~Πάτροκλον Τρῳῇσι κυσὶν μέλπηθρα
[17, 0-49]	ἀνεγνάμφθη δέ οἱ αἰχμὴ ~ἀσπίδ᾽	ἐνὶ	κρατερῇ· ὃ δὲ δεύτερος ὄρνυτο
[17, 550-599]	δ᾽ ἔκτανε πιστὸν ἑταῖρον ~ἐσθλὸν	ἐνὶ	προμάχοισι Ποδῆν υἱὸν Ἠετίωνος. ~ὣς
[17, 500-549]	ἀνδρῶν ~Ἀργείων, ἤ κ᾽ αὐτὸς	ἐνὶ	πρώτοισιν ἁλοίη. ~ὣς εἰπὼν Αἴαντε
[17, 350-399]	ἀμύμονος, ἀλλ᾽ ἔτ᾽ ἔφαντο ~ζωὸν	ἐνὶ	πρώτῳ ὁμάδῳ Τρώεσσι μάχεσθαι. ~τὼ
[17, 0-49]	ὀλοόφρονος, οὗ τε μέγιστος ~θυμὸς	ἐνὶ	στήθεσσι περὶ σθένεϊ βλεμεαίνει, ~ὅσσον
[17, 100-149]	ἀρηΐφιλος Μενέλαος ~ἑστήκει, μέγα πένθος	ἐνὶ	στήθεσσιν ἀέξων. ~Γλαῦκος δ᾽ Ἱππολόχοιο
[17, 550-599]	ἔθηκε, ~καί οἱ μυίης θάρσος	ἐνὶ	στήθεσσιν ἐνῆκεν, ~ἥ τε καὶ
[17, 50-99]	~ὣς τῶν οὔ τινι θυμὸς	ἐνὶ	στήθεσσιν ἐτόλμα ~ἀντίον ἐλθέμεναι Μενελάου
[17, 550-599]	ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ. ~ἔσκε δ᾽	ἐνὶ	Τρώεσσι Ποδῆς υἱὸς Ἠετίωνος ~ἀφνειός
[17, 0-49]	~τώ με ἔα κλέος ἐσθλὸν	ἐνὶ	Τρώεσσιν ἀρέσθαι, ~μή σε βάλω,
[17, 350-399]	ἔνθα καὶ ἔνθα νέκυν ὀλίγῃ	ἐνὶ	χώρῃ ~εἵλκεον ἀμφότεροι· μάλα δέ
[17, 500-549]	δ᾽ ἐξόπιθεν δόρυ μακρὸν ~οὔδει	ἐνισκίμφθη,	ἐπὶ δ᾽ οὐρίαχος πελεμίχθη ~ἔγχεος·
[17, 400-449]	ἀσφαλέως περικαλλέα δίφρον ἔχοντες ~οὔδει	ἐνισκίμψαντε	καρήατα· δάκρυα δέ σφι ~θερμὰ
[17, 400-449]	ἔλπετο θυμῷ ~τεθνάμεν, ἀλλὰ ζωὸν	ἐνιχριμφθέντα	πύλῃσιν ~ἂψ ἀπονοστήσειν, ἐπεὶ οὐδὲ
[17, 200-249]	~Φόρκυν τε Χρομίον τε καὶ	Ἔννομον	οἰωνιστήν· ~τοὺς ὅ γ᾽ ἐποτρύνων
[17, 450-499]	Τρώων βουληφόρε χαλκοχιτώνων ~ἵππω τώδ᾽	ἐνόησα	ποδώκεος Αἰακίδαο ~ἐς πόλεμον προφανέντε
[17, 100-149]	υἱόν. ~τὸν δὲ μάλ᾽ αἶψ᾽	ἐνόησε	μάχης ἐπ᾽ ἀριστερὰ πάσης ~θαρσύνονθ᾽
[17, 650-699]	ἴδοιτο. ~τὸν δὲ μάλ᾽ αἶψ᾽	ἐνόησε	μάχης ἐπ᾽ ἀριστερὰ πάσης ~θαρσύνονθ᾽
[17, 700-749]	ἠδὲ καὶ αὐτοὶ ~Τρώων ἐξ	ἐνοπῆς	θάνατον καὶ κῆρα φύγωμεν. ~τὸν
[17, 150-199]	~στὰς δ᾽ ἀπάνευθε μάχης πολυδακρύου	ἔντε᾽	ἄμειβεν· ~ἤτοι ὃ μὲν τὰ
[17, 150-199]	~ὄφρ᾽ ἂν ἐγὼν Ἀχιλῆος ἀμύμονος	ἔντεα	δύω ~καλά, τὰ Πατρόκλοιο βίην
[17, 150-199]	χάρμης, ~αἶψά κεν Ἀργεῖοι Σαρπηδόνος	ἔντεα	καλὰ ~λύσειαν, καί κ᾽ αὐτὸν
[17, 300-349]	δὲ θώρηκος γύαλον, διὰ δ᾽	ἔντερα	χαλκὸς ~ἤφυσ᾽ ὃ δ᾽ ἐν
[17, 150-199]	~γηράς· ἀλλ᾽ οὐχ υἱὸς ἐν	ἔντεσι	πατρὸς ἐγήρα. ~τὸν δ᾽ ὡς
[17, 200-249]	πλῆσθεν δ᾽ ἄρα οἱ μέλε᾽	ἐντὸς	~ἀλκῆς καὶ σθένεος· μετὰ δὲ
[17, 100-149]	ἐξοπίσω ἀνεχάζετο, λεῖπε δὲ νεκρὸν	~ἐντροπαλιζόμενος	ὥς τε λὶς ἠϋγένειος, ~ὅν
[17, 200-249]	δῦ δέ μιν Ἄρης ~δεινὸς	ἐνυάλιος,	πλῆσθεν δ᾽ ἄρα οἱ μέλε᾽
[17, 250-299]	καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος ~Μηριόνης ἀτάλαντος	Ἐνυαλίῳ	ἀνδρειφόντῃ. ~τῶν δ᾽ ἄλλων τίς
[17, 50-99]	ἥ τις ἀρίστη· ~τῆς δ᾽	ἐξ	αὐχέν᾽ ἔαξε λαβὼν κρατεροῖσιν ὀδοῦσι
[17, 700-749]	ἐρύσσομεν, ἠδὲ καὶ αὐτοὶ ~Τρώων	ἐξ	ἐνοπῆς θάνατον καὶ κῆρα φύγωμεν.
[17, 700-749]	ἡμίονοι κρατερὸν μένος ἀμφιβαλόντες ~ἕλκωσ᾽	ἐξ	ὄρεος κατὰ παιπαλόεσσαν ἀταρπὸν ~ἢ
[17, 500-549]	πορφυρέην ἶριν θνητοῖσι τανύσσῃ ~Ζεὺς	ἐξ	οὐρανόθεν τέρας ἔμμεναι ἢ πολέμοιο
[17, 600-649]	γλῶσσαν τάμε μέσσην. ~ἤριπε δ᾽	ἐξ	ὀχέων, κατὰ δ᾽ ἡνία χεῦεν
[17, 250-299]	~ἐγκέφαλος δὲ παρ᾽ αὐλὸν ἀνέδραμεν	ἐξ	ὠτειλῆς ~αἱματόεις· τοῦ δ᾽ αὖθι
[17, 700-749]	τ᾽ ἐπεσσύμενον πόλιν ἀνδρῶν ~ὄρμενον	ἐξαίφνης	φλεγέθει, μινύθουσι δὲ οἶκοι ~ἐν
[17, 300-349]	φάτο, καί ῥα πολὺ προμάχων	ἐξάλμενος	ἔστη· ~οἳ δ᾽ ἐλελίχθησαν καὶ
[17, 50-99]	βρύει ἄνθεϊ λευκῷ· ~ἐλθὼν δ᾽	ἐξαπίνης	ἄνεμος σὺν λαίλαπι πολλῇ ~βόθρου
[17, 650-699]	καί τέ μιν ὦκα λαβὼν	ἐξείλετο	θυμόν. ~ὣς τότε σοὶ Μενέλαε
[17, 450-499]	βουλὴν ~ἐν στήθεσσιν ἔθηκε, καὶ	ἐξέλετο	φρένας ἐσθλάς; ~οἷον πρὸς Τρῶας
[17, 500-549]	θοῷ ἀτάλαντος Ἄρηϊ ~τεύχεά τ᾽	ἐξενάριξε	καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα· ~ἦ
[17, 400-449]	θαλερὴ δ᾽ ἐμιαίνετο χαίτη ~ζεύγλης	ἐξεριποῦσα	παρὰ ζυγὸν ἀμφοτέρωθεν. ~μυρομένω δ᾽
[17, 50-99]	σὺν λαίλαπι πολλῇ ~βόθρου τ᾽	ἐξέστρεψε	καὶ ἐξετάνυσσ᾽ ἐπὶ γαίῃ· ~τοῖον
[17, 50-99]	πολλῇ ~βόθρου τ᾽ ἐξέστρεψε καὶ	ἐξετάνυσσ᾽	ἐπὶ γαίῃ· ~τοῖον Πάνθου υἱὸν
[17, 500-549]	~πρόσσω γὰρ κατέκυψε, τὸ δ᾽	ἐξόπιθεν	δόρυ μακρὸν ~οὔδει ἐνισκίμφθη, ἐπὶ
[17, 500-549]	ἔχων πέλεκυν αἰζήϊος ἀνὴρ ~κόψας	ἐξόπιθεν	κεράων βοὸς ἀγραύλοιο ~ἶνα τάμῃ
[17, 100-149]	ἄρ᾽ Ἕκτωρ. ~αὐτὰρ ὅ γ᾽	ἐξοπίσω	ἀνεχάζετο, λεῖπε δὲ νεκρὸν ~ἐντροπαλιζόμενος
[17, 350-399]	ἐπῴχετο πολλὰ κελεύων· ~οὔτέ τιν᾽	ἐξοπίσω	νεκροῦ χάζεσθαι ἀνώγει ~οὔτέ τινα
[17, 350-399]	ἀνώγει ~οὔτέ τινα προμάχεσθαι Ἀχαιῶν	ἔξοχον	ἄλλων, ~ἀλλὰ μάλ᾽ ἀμφ᾽ αὐτῷ
[17, 250-299]	ἄκραι ~ἠϊόνες βοόωσιν ἐρευγομένης ἁλὸς	ἔξω,	~τόσσῃ ἄρα Τρῶες ἰαχῇ ἴσαν.
[17, 200-249]	ἐνάρων ἀποδάσσομαι, ἥμισυ δ᾽ αὐτὸς	~ἕξω	ἐγώ· τὸ δέ οἱ κλέος
[17, 700-749]	αἴροντας Ἀχαιούς. ~ἴθυσαν δὲ κύνεσσιν	ἐοικότες,	οἵ τ᾽ ἐπὶ κάπρῳ ~βλημένῳ
[17, 300-349]	Ἀπόλλων ~Αἰνείαν ὄτρυνε δέμας Περίφαντι	ἐοικὼς	~κήρυκι Ἠπυτίδῃ, ὅς οἱ παρὰ
[17, 450-499]	~οὐ γάρ πως ἦν οἶον	ἐόνθ᾽	ἱερῷ ἐνὶ δίφρῳ ~ἔγχει ἐφορμᾶσθαι
[17, 450-499]	~αὐτίκα δ᾽ Αἰνείαν προσεφώνεεν ἐγγὺς	ἐόντα·	~Αἰνεία Τρώων βουληφόρε χαλκοχιτώνων ~ἵππω
[17, 650-699]	πετεηνῶν, ~ὅν τε καὶ ὑψόθ᾽	ἐόντα	πόδας ταχὺς οὐκ ἔλαθε πτὼξ
[17, 100-149]	αὔτως κλέος ἐσθλὸν ἔχει φύξηλιν	ἐόντα.	~φράζεο νῦν ὅππως κε πόλιν
[17, 400-449]	~ἵπποι δ᾽ Αἰακίδαο μάχης ἀπάνευθεν	ἐόντες	~κλαῖον, ἐπεὶ δὴ πρῶτα πυθέσθην
[17, 100-149]	τις χάρις ἦεν ~μάρνασθαι δηΐοισιν	ἐπ᾽	ἀνδράσι νωλεμὲς αἰεί. ~πῶς κε
[17, 100-149]	δὲ μάλ᾽ αἶψ᾽ ἐνόησε μάχης	ἐπ᾽	ἀριστερὰ πάσης ~θαρσύνονθ᾽ ἑτάρους καὶ
[17, 650-699]	δὲ μάλ᾽ αἶψ᾽ ἐνόησε μάχης	ἐπ᾽	ἀριστερὰ πάσης ~θαρσύνονθ᾽ ἑτάρους καὶ
[17, 450-499]	Τρῶας καὶ Ἀχαιούς. ~τοῖσι δ᾽	ἐπ᾽	Αὐτομέδων μάχετ᾽ ἀχνύμενός περ ἑταίρου
[17, 300-349]	δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε᾽	ἐπ᾽	αὐτῷ. ~Αἴας δ᾽ αὖ Φόρκυνα
[17, 50-99]	δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε᾽	ἐπ᾽	αὐτῷ. ~αἵματί οἱ δεύοντο κόμαι
[17, 650-699]	ὑπ᾽ ἀμφικόμῳ κατακείμενος, ἀλλά τ᾽	ἐπ᾽	αὐτῷ ~ἔσσυτο, καί τέ μιν
[17, 200-249]	Τελαμωνιάδαο ~νήπιοι· ἦ τε πολέσσιν	ἐπ᾽	αὐτῷ θυμὸν ἀπηύρα. ~καὶ τότ᾽
[17, 500-549]	μένεος σχήσεσθαι ὀΐω, ~πρίν γ᾽	ἐπ᾽	Ἀχιλλῆος καλλίτριχε βήμεναι ἵππω ~νῶϊ
[17, 200-249]	τεύχεα Πηλεΐωνος. ~ἦ καὶ κυανέῃσιν	ἐπ᾽	ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων. ~Ἕκτορι δ᾽
[17, 250-299]	περ. ~τὸν δ᾽ υἱὸς Τελαμῶνος	ἐπαΐξας	δι᾽ ὁμίλου ~πλῆξ᾽ αὐτοσχεδίην κυνέης
[17, 450-499]	ἐκ Τρώων ὀρυμαγδοῦ, ~ῥεῖα δ᾽	ἐπαΐξασκε	πολὺν καθ᾽ ὅμιλον ὀπάζων. ~ἀλλ᾽
[17, 100-149]	ἄγοντι συναντήσωνται ἐν ὕλῃ ~ἄνδρες	ἐπακτῆρες·	ὃ δέ τε σθένεϊ βλεμεαίνει,
[17, 350-399]	τοὶ δ᾽ ἐν μέσῳ ἄλγε᾽	ἔπασχον	~ἠέρι καὶ πολέμῳ, τείροντο δὲ
[17, 50-99]	τὸν ἄριστον ἔπεφνε ~Πανθοΐδην Εὔφορβον,	ἔπαυσε	δὲ θούριδος ἀλκῆς. ~ὣς εἰπὼν
[17, 50-99]	ἡγήτορι Μέντῃ· ~καί μιν φωνήσας	ἔπεα	πτερόεντα προσηύδα· ~Ἕκτορ νῦν σὺ
[17, 200-249]	οἰωνιστήν· ~τοὺς ὅ γ᾽ ἐποτρύνων	ἔπεα	πτερόεντα προσηύδα· ~κέκλυτε μυρία φῦλα
[17, 200-249]	Πηλεΐωνος. ~ὄτρυνεν δὲ ἕκαστον ἐποιχόμενος	ἐπέεσσι	~Μέσθλην τε Γλαῦκόν τε Μέδοντά
[17, 650-699]	λέων ἀπὸ μεσσαύλοιο, ~ὅς τ᾽	ἐπεὶ	ἄρ κε κάμῃσι κύνας τ᾽
[17, 400-449]	Αἰακίδαο μάχης ἀπάνευθεν ἐόντες ~κλαῖον,	ἐπεὶ	δὴ πρῶτα πυθέσθην ἡνιόχοιο ~ἐν
[17, 100-149]	ὅς κεν ἴδηται ~Ἕκτορι χωρήσαντ᾽	ἐπεὶ	ἐκ θεόφιν πολεμίζει. ~εἰ δέ
[17, 100-149]	ξανθὸς Μενέλαος. ~στῆ δὲ μεταστρεφθεὶς	ἐπεὶ	ἵκετο ἔθνος ἑταίρων ~παπταίνων Αἴαντα
[17, 100-149]	ξανθὸς Μενέλαος. ~Ἕκτωρ μὲν Πάτροκλον	ἐπεὶ	κλυτὰ τεύχε᾽ ἀπηύρα, ~ἕλχ᾽ ἵν᾽
[17, 50-99]	υἱὸν ἐϋμμελίην Εὔφορβον ~Ἀτρεΐδης Μενέλαος	ἐπεὶ	κτάνε τεύχε᾽ ἐσύλα. ~ὡς δ᾽
[17, 600-649]	~ἐν δὲ φάει καὶ ὄλεσσον,	ἐπεί	νύ τοι εὔαδεν οὕτως. ~ὣς
[17, 550-599]	δέ μιν τίεν Ἕκτωρ ~δήμου,	ἐπεί	οἱ ἑταῖρος ἔην φίλος εἰλαπιναστής·
[17, 600-649]	τις ἑταῖρος ἀπαγγείλειε τάχιστα ~Πηλεΐδῃ,	ἐπεὶ	οὔ μιν ὀΐομαι οὐδὲ πεπύσθαι
[17, 250-299]	κορύθεσσι Κρονίων ἠέρα πολλὴν ~χεῦ᾽	ἐπεὶ	οὐδὲ Μενοιτιάδην ἔχθαιρε πάρος γε,
[17, 400-449]	ζωὸν ἐνιχριμφθέντα πύλῃσιν ~ἂψ ἀπονοστήσειν,	ἐπεὶ	οὐδὲ τὸ ἔλπετο πάμπαν ~ἐκπέρσειν
[17, 450-499]	σύ γε θυμῷ ~σῷ ἐθέλεις,	ἐπεὶ	οὐκ ἂν ἐφορμηθέντε γε νῶϊ
[17, 100-149]	μαχησόμενος Δαναοῖσιν ~εἶσι περὶ πτόλιος,	ἐπεὶ	οὐκ ἄρα τις χάρις ἦεν
[17, 600-649]	δὲ χάρμης· ~τρέσσε δὲ παπτήνας,	ἐπεὶ	οὐκέτι ἔλπετο θυμῷ ~ἔγχος ἔχων
[17, 200-249]	μή τι πάθῃσι, ~καὶ σῇ,	ἐπεὶ	πολέμοιο νέφος περὶ πάντα καλύπτει
[17, 150-199]	φῶτα σαώσειας μεθ᾽ ὅμιλον ~σχέτλι᾽	ἐπεὶ	Σαρπηδόν᾽ ἅμα ξεῖνον καὶ ἑταῖρον
[17, 150-199]	ἐν ἀϋτῇ, ~οὐδ᾽ ἰθὺς μαχέσασθαι,	ἐπεὶ	σέο φέρτερός ἐστι. ~τὸν δ᾽
[17, 350-399]	καὶ φύζαν ἑταίρων ~νόσφιν ἐμαρνάσθην,	ἐπεὶ	ὣς ἐπετέλλετο Νέστωρ ~ὀτρύνων πόλεμον
[17, 500-549]	οὐρίαχος πελεμίχθη ~ἔγχεος· ἔνθα δ᾽	ἔπειτ᾽	ἀφίει μένος ὄβριμος Ἄρης. ~καί
[17, 50-99]	ἔαξε λαβὼν κρατεροῖσιν ὀδοῦσι ~πρῶτον,	ἔπειτα	δέ θ᾽ αἷμα καὶ ἔγκατα
[17, 50-99]	ἀμφὶ μελαίνας· ~πάπτηνεν δ᾽ ἄρ᾽	ἔπειτα	κατὰ στίχας, αὐτίκα δ᾽ ἔγνω
[17, 700-749]	κῆρα φύγωμεν. ~τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽	ἔπειτα	μέγας Τελαμώνιος Αἴας· ~πάντα κατ᾽
[17, 650-699]	καὶ ἀπῶσεν ὀμίχλην, ~ἠέλιος δ᾽	ἐπέλαμψε,	μάχη δ᾽ ἐπὶ πᾶσα φαάνθη·
[17, 450-499]	ὤμους ~αὔῃσι στερεῇσι· πολὺς δ᾽	ἐπελήλατο	χαλκός. ~τοῖσι δ᾽ ἅμα Χρομίος
[17, 400-449]	~πολλὰ μὲν ἂρ μάστιγι θοῇ	ἐπεμαίετο	θείνων, ~πολλὰ δὲ μειλιχίοισι προσηύδα,
[17, 700-749]	~ἄγριος ἠΰτε πῦρ, τό τ᾽	ἐπεσσύμενον	πόλιν ἀνδρῶν ~ὄρμενον ἐξαίφνης φλεγέθει,
[17, 600-649]	ὅς ῥ᾽ ἐκ Λύκτου ἐϋκτιμένης	ἕπετ᾽	αὐτῷ· ~πεζὸς γὰρ τὰ πρῶτα
[17, 350-399]	σχεδόθεν δὲ μάχεσθαι. ~ὣς Αἴας	ἐπέτελλε	πελώριος, αἵματι δὲ χθὼν ~δεύετο
[17, 650-699]	δὲ Μηριόνῃ τε καὶ Αἰάντεσσ᾽	ἐπέτελλεν·	~Αἴαντ᾽ Ἀργείων ἡγήτορε Μηριόνη τε
[17, 350-399]	ἑταίρων ~νόσφιν ἐμαρνάσθην, ἐπεὶ ὣς	ἐπετέλλετο	Νέστωρ ~ὀτρύνων πόλεμον δὲ μελαινάων
[17, 400-449]	~πολλάκι γὰρ τό γε μητρὸς	ἐπεύθετο	νόσφιν ἀκούων, ~ἥ οἱ ἀπαγγέλλεσκε
[17, 0-49]	δεύτερος ὄρνυτο χαλκῷ ~Ἀτρεΐδης Μενέλαος	ἐπευξάμενος	Διὶ πατρί· ~ἂψ δ᾽ ἀναχαζομένοιο
[17, 450-499]	ὡς καὶ τεύχε᾽ ἔχει καὶ	ἐπεύχεται	αὔτως; ~σφῶϊν δ᾽ ἐν γούνεσσι
[17, 0-49]	τείσεις ~γνωτὸν ἐμὸν τὸν ἔπεφνες,	ἐπευχόμενος	δ᾽ ἀγορεύεις, ~χήρωσας δὲ γυναῖκα
[17, 50-99]	~Πατρόκλῳ περιβὰς Τρώων τὸν ἄριστον	ἔπεφνε	~Πανθοΐδην Εὔφορβον, ἔπαυσε δὲ θούριδος
[17, 200-249]	καὶ ἄλλοι· ~τοῦ δὴ ἑταῖρον	ἔπεφνες	ἐνηέα τε κρατερόν τε, ~τεύχεα
[17, 0-49]	μάλα τείσεις ~γνωτὸν ἐμὸν τὸν	ἔπεφνες,	ἐπευχόμενος δ᾽ ἀγορεύεις, ~χήρωσας δὲ
[17, 650-699]	ἀκούσας· ~δὴν δέ μιν ἀμφασίη	ἐπέων	λάβε, τὼ δέ οἱ ὄσσε
[17, 700-749]	καὶ ἀνδρῶν αἰχμητάων ~ἀζηχὴς ὀρυμαγδὸς	ἐπήϊεν	ἐρχομένοισιν· ~οἳ δ᾽ ὥς θ᾽
[17, 50-99]	ἀπαινύμενον κλυτὰ τεύχεα, τὸν δ᾽	ἐπὶ	γαίῃ ~κείμενον· ἔρρει δ᾽ αἷμα
[17, 50-99]	~βόθρου τ᾽ ἐξέστρεψε καὶ ἐξετάνυσσ᾽	ἐπὶ	γαίῃ· ~τοῖον Πάνθου υἱὸν ἐϋμμελίην
[17, 0-49]	ἀναχαζομένοιο κατὰ στομάχοιο θέμεθλα ~νύξ᾽	ἐπὶ	δ᾽ αὐτὸς ἔρεισε βαρείῃ χειρὶ
[17, 700-749]	χθονὸς ἀγκάζοντο ~ὕψι μάλα μεγάλως·	ἐπὶ	δ᾽ ἴαχε λαὸς ὄπισθε ~Τρωϊκός,
[17, 500-549]	ἐξόπιθεν δόρυ μακρὸν ~οὔδει ἐνισκίμφθη,	ἐπὶ	δ᾽ οὐρίαχος πελεμίχθη ~ἔγχεος· ἔνθα
[17, 700-749]	ἐκ πολέμοιο ~νῆας ἔπι γλαφυράς·	ἐπὶ	δὲ πτόλεμος τέτατό σφιν ~ἄγριος
[17, 350-399]	σελήνην· ~ἠέρι γὰρ κατέχοντο μάχης	ἐπί	θ᾽ ὅσσον ἄριστοι ~ἕστασαν ἀμφὶ
[17, 700-749]	δὲ κύνεσσιν ἐοικότες, οἵ τ᾽	ἐπὶ	κάπρῳ ~βλημένῳ ἀΐξωσι πρὸ κούρων
[17, 600-649]	αὖθ᾽ Ἕκτωρ σχεδὸν οὔτασε χεῖρ᾽	ἐπὶ	καρπῷ ~υἱὸν Ἀλεκτρυόνος μεγαθύμου, παῦσε
[17, 450-499]	ἀφίκωνται ~δύῃ τ᾽ ἠέλιος καὶ	ἐπὶ	κνέφας ἱερὸν ἔλθῃ· ~ὣς εἰπὼν
[17, 300-349]	δ᾽ ἄγχ᾽ αὐτοῖο πέσε πρηνὴς	ἐπὶ	νεκρῷ ~τῆλ᾽ ἀπὸ Λαρίσης ἐριβώλακος,
[17, 650-699]	~εἰπεῖν, αἴ κε τάχιστα νέκυν	ἐπὶ	νῆα σαώσῃ ~γυμνόν· ἀτὰρ τά
[17, 650-699]	σύ γ᾽ αἶψ᾽ Ἀχιλῆϊ θέων	ἐπὶ	νῆας Ἀχαιῶν ~εἰπεῖν, αἴ κε
[17, 400-449]	ἀρειῇ· ~τὼ δ᾽ οὔτ᾽ ἂψ	ἐπὶ	νῆας ἐπὶ πλατὺν Ἑλλήσποντον ~ἠθελέτην
[17, 600-649]	~μάστιε νῦν εἷός κε θοὰς	ἐπὶ	νῆας ἵκηαι· ~γιγνώσκεις δὲ καὶ
[17, 650-699]	~ἠέλιος δ᾽ ἐπέλαμψε, μάχη δ᾽	ἐπὶ	πᾶσα φαάνθη· ~καὶ τότ᾽ ἄρ᾽
[17, 400-449]	μιν χόλος ἵκοι· ~τοῖον Ζεὺς	ἐπὶ	Πατρόκλῳ ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων
[17, 700-749]	δῖον ἀνῆκεν, ~αὐτὸς δ᾽ αὖτ᾽	ἐπὶ	Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει, ~στῆ δὲ
[17, 550-599]	φρένας ἀμφὶ μελαίνας, ~βῆ δ᾽	ἐπὶ	Πατρόκλῳ, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ.
[17, 500-549]	κατὰ ταῦρον ἐδηδώς. ~ἂψ δ᾽	ἐπὶ	Πατρόκλῳ τέτατο κρατερὴ ὑσμίνη ~ἀργαλέη
[17, 400-449]	δ᾽ οὔτ᾽ ἂψ ἐπὶ νῆας	ἐπὶ	πλατὺν Ἑλλήσποντον ~ἠθελέτην ἰέναι οὔτ᾽
[17, 250-299]	ἄρ᾽ Ἕκτωρ. ~ὡς δ᾽ ὅτ᾽	ἐπὶ	προχοῇσι διιπετέος ποταμοῖο ~βέβρυχεν μέγα
[17, 100-149]	καὶ κατὰ θυμὸν ~τόφρα δ᾽	ἐπὶ	Τρώων στίχες ἤλυθον· ἦρχε δ᾽
[17, 400-449]	στήλη μένει ἔμπεδον, ἥ τ᾽	ἐπὶ	τύμβῳ ~ἀνέρος ἑστήκῃ τεθνηότος ἠὲ
[17, 550-599]	ῥά τε ἔργων ~ἀνθρώπους ἀνέπαυσεν	ἐπὶ	χθονί, μῆλα δὲ κήδει, ~ὣς
[17, 200-249]	Κρονίων. ~Ἕκτορι δ᾽ ἥρμοσε τεύχε᾽	ἐπὶ	χροΐ, δῦ δέ μιν Ἄρης
[17, 400-449]	μὰν ἧμιν ἐϋκλεὲς ἀπονέεσθαι ~νῆας	ἔπι	γλαφυράς, ἀλλ᾽ αὐτοῦ γαῖα μέλαινα
[17, 600-649]	δ᾽ ἵμασεν καλλίτριχας ἵππους ~νῆας	ἔπι	γλαφυράς· δὴ γὰρ δέος ἔμπεσε
[17, 700-749]	νέκυν φέρον ἐκ πολέμοιο ~νῆας	ἔπι	γλαφυράς· ἐπὶ δὲ πτόλεμος τέτατό
[17, 450-499]	Αὐτομέδοντα σαώσετον ἐκ πολέμοιο ~νῆας	ἔπι	γλαφυράς· ἔτι γάρ σφισι κῦδος
[17, 350-399]	προτὶ Ἴλιον, αὐτὰρ Ἀχαιοῖς ~νῆας	ἔπι	γλαφυράς· περὶ δ᾽ αὐτοῦ μῶλος
[17, 400-449]	ἀνδρὸς ~πάντων, ὅσσά τε γαῖαν	ἔπι	πνείει τε καὶ ἕρπει. ~ἀλλ᾽
[17, 700-749]	~ἐν σέλαϊ μεγάλῳ· τὸ δ᾽	ἐπιβρέμει	ἲς ἀνέμοιο. ~ὣς μὲν τοῖς
[17, 200-249]	καὶ σθένεος· μετὰ δὲ κλειτοὺς	ἐπικούρους	~βῆ ῥα μέγα ἰάχων· ἰνδάλλετο
[17, 300-349]	ἠδ᾽ ἄλλοι Τρώων ἀγοὶ ἠδ᾽	ἐπικούρων	~αἰδὼς μὲν νῦν ἥδε γ᾽
[17, 350-399]	~νεκροὶ ὁμοῦ Τρώων καὶ ὑπερμενέων	ἐπικούρων	~καὶ Δαναῶν· οὐδ᾽ οἳ γὰρ
[17, 200-249]	προσηύδα· ~κέκλυτε μυρία φῦλα περικτιόνων	ἐπικούρων·	~οὐ γὰρ ἐγὼ πληθὺν διζήμενος
[17, 0-49]	τις πρότερος Τρώων κλειτῶν τ᾽	ἐπικούρων	~Πάτροκλον βάλε δουρὶ κατὰ κρατερὴν
[17, 550-599]	δουρὶ πρόσω τετραμμένος αἰεὶ ~ἄκρον	ἐπιλίγδην·	γράψεν δέ οἱ ὀστέον ἄχρις
[17, 100-149]	πυθοίμην, ~ἄμφω κ᾽ αὖτις ἰόντες	ἐπιμνησαίμεθα	χάρμης ~καὶ πρὸς δαίμονά περ,
[17, 350-399]	ὁμάδῳ Τρώεσσι μάχεσθαι. ~τὼ δ᾽	ἐπιοσσομένω	θάνατον καὶ φύζαν ἑταίρων ~νόσφιν
[17, 150-199]	νῦν εἴ τις ἐμοὶ Λυκίων	ἐπιπείσεται	ἀνδρῶν ~οἴκαδ᾽ ἴμεν, Τροίῃ δὲ
[17, 700-749]	προσηύδα· ~κεῖνον μὲν δὴ νηυσὶν	ἐπιπροέηκα	θοῇσιν ~ἐλθεῖν εἰς Ἀχιλῆα πόδας
[17, 350-399]	~δεύετο πορφυρέῳ, τοὶ δ᾽ ἀγχιστῖνοι	ἔπιπτον	~νεκροὶ ὁμοῦ Τρώων καὶ ὑπερμενέων
[17, 100-149]	σθένεϊ βλεμεαίνει, ~πᾶν δέ τ᾽	ἐπισκύνιον	κάτω ἕλκεται ὄσσε καλύπτων· ~ὣς
[17, 650-699]	Πατροκλῆος δειλοῖο ~μνησάσθω· πᾶσιν γὰρ	ἐπίστατο	μείλιχος εἶναι ~ζωὸς ἐών· νῦν
[17, 450-499]	ἐνὶ δίφρῳ ~ἔγχει ἐφορμᾶσθαι καὶ	ἐπίσχειν	ὠκέας ἵππους. ~ὀψὲ δὲ δή
[17, 300-349]	παραστὰς ~Ζῆν᾽ ὕπατον μήστωρα μάχης	ἐπιτάρροθον	εἶναι· ~τώ ῥ᾽ ἰθὺς Δαναῶν
[17, 500-549]	Μενέλαε ~ἤτοι μὲν τὸν νεκρὸν	ἐπιτράπεθ᾽	οἵ περ ἄριστοι ~ἀμφ᾽ αὐτῷ
[17, 300-349]	ἀπέδωκε, μινυνθάδιος δέ οἱ αἰὼν	~ἔπλεθ᾽	ὑπ᾽ Αἴαντος μεγαθύμου δουρὶ δαμέντι.
[17, 200-249]	μεγαθύμου Πηλεΐωνος. ~ὄτρυνεν δὲ ἕκαστον	ἐποιχόμενος	ἐπέεσσι ~Μέσθλην τε Γλαῦκόν τε
[17, 750-799]	ὀπίσσω ~Τρώων· οἳ δ᾽ ἅμ᾽	ἕποντο,	δύω δ᾽ ἐν τοῖσι μάλιστα
[17, 700-749]	Τρῶες εἷος μὲν ὁμιλαδὸν αἰὲν	ἕποντο	~νύσσοντες ξίφεσίν τε καὶ ἔγχεσιν
[17, 150-199]	οἱ θεοὶ Οὐρανίωνες ~πατρὶ φίλῳ	ἔπορον·	ὃ δ᾽ ἄρα ᾧ παιδὶ
[17, 450-499]	ἔφατ᾽ Ἀλκιμέδων δὲ βοηθόον ἅρμ᾽	ἐπορούσας	~καρπαλίμως μάστιγα καὶ ἡνία λάζετο
[17, 700-749]	ἐκ πολέμοιο ~Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ κακὸν	ἔπος	ἀγγελέοντα. ~οὐδ᾽ ἄρα σοὶ Μενέλαε
[17, 100-149]	δὲ θέειν, εἶθαρ δὲ παριστάμενος	ἔπος	ηὔδα. ~Αἶαν δεῦρο πέπον, περὶ
[17, 500-549]	~τεύχεά τ᾽ ἐξενάριξε καὶ εὐχόμενος	ἔπος	ηὔδα· ~ἦ δὴ μὰν ὀλίγον
[17, 150-199]	νίκην ~ῥηϊδίως, ὁτὲ δ᾽ αὐτὸς	ἐποτρύνει	μαχέσασθαι. ~ἀλλ᾽ ἄγε δεῦρο πέπον,
[17, 650-699]	ἀριστερὰ πάσης ~θαρσύνονθ᾽ ἑτάρους καὶ	ἐποτρύνοντα	μάχεσθαι, ~ἀγχοῦ δ᾽ ἱστάμενος προσέφη
[17, 100-149]	ἀριστερὰ πάσης ~θαρσύνονθ᾽ ἑτάρους καὶ	ἐποτρύνοντα	μάχεσθαι· ~θεσπέσιον γάρ σφιν φόβον
[17, 550-599]	ἕκαστον. ~πρῶτον δ᾽ Ἀτρέος υἱὸν	ἐποτρύνουσα	προσηύδα ~ἴφθιμον Μενέλαον· ὃ γάρ
[17, 200-249]	Ἔννομον οἰωνιστήν· ~τοὺς ὅ γ᾽	ἐποτρύνων	ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· ~κέκλυτε μυρία
[17, 400-449]	καὶ ἅρμασι δαιδαλέοισιν ~Ἕκτωρ Πριαμίδης	ἐποχήσεται·	οὐ γὰρ ἐάσω. ~ἦ οὐχ
[17, 50-99]	Ἀπόλλων, ~ὅς ῥά οἱ Ἕκτορ᾽	ἐπῶρσε	θοῷ ἀτάλαντον Ἄρηϊ ~ἀνέρι εἰσάμενος
[17, 350-399]	ἔχοντο. ~Αἴας γὰρ μάλα πάντας	ἐπῴχετο	πολλὰ κελεύων· ~οὔτέ τιν᾽ ἐξοπίσω
[17, 600-649]	δ᾽ αὔτως πᾶσιν ἐτώσια πίπτει	ἔραζε.	~ἀλλ᾽ ἄγετ᾽ αὐτοί περ φραζώμεθα
[17, 600-649]	ὀχέων, κατὰ δ᾽ ἡνία χεῦεν	ἔραζε.	~καὶ τά γε Μηριόνης ἔλαβεν
[17, 650-699]	~πάννυχοι ἐγρήσσοντες· ὃ δὲ κρειῶν	ἐρατίζων	~ἰθύει, ἀλλ᾽ οὔ τι πρήσσει·
[17, 250-299]	περὶ μὲν εἶδος, περὶ δ᾽	ἔργα	τέτυκτο ~τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ᾽
[17, 550-599]	στήθεσσιν ἐνῆκεν, ~ἥ τε καὶ	ἐργομένη	μάλα περ χροὸς ἀνδρομέοιο ~ἰσχανάᾳ
[17, 150-199]	παρ᾽ ἔμ᾽ ἵστασο καὶ ἴδε	ἔργον,	~ἠὲ πανημέριος κακὸς ἔσσομαι, ὡς
[17, 500-549]	χειμῶνος δυσθαλπέος, ὅς ῥά τε	ἔργων	~ἀνθρώπους ἀνέπαυσεν ἐπὶ χθονί, μῆλα
[17, 650-699]	κάμῃσι κύνας τ᾽ ἄνδρας τ᾽	ἐρεθίζων,	~οἵ τέ μιν οὐκ εἰῶσι
[17, 0-49]	θέμεθλα ~νύξ᾽ ἐπὶ δ᾽ αὐτὸς	ἔρεισε	βαρείῃ χειρὶ πιθήσας· ~ἀντικρὺ δ᾽
[17, 250-299]	δέ τ᾽ ἄκραι ~ἠϊόνες βοόωσιν	ἐρευγομένης	ἁλὸς ἔξω, ~τόσσῃ ἄρα Τρῶες
[17, 450-499]	~αὐτώ τε κτενέειν ἐλάαν τ᾽	ἐριαύχενας	ἵππους ~νήπιοι, οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔμελλον
[17, 150-199]	ἔμμεναι ἄλλων ~τῶν ὅσσοι Λυκίην	ἐριβώλακα	ναιετάουσι· ~νῦν δέ σευ ὠνοσάμην
[17, 350-399]	ἔλυσεν, ~ὅς ῥ᾽ ἐκ Παιονίης	ἐριβώλακος	εἰληλούθει, ~καὶ δὲ μετ᾽ Ἀστεροπαῖον
[17, 300-349]	ἐπὶ νεκρῷ ~τῆλ᾽ ἀπὸ Λαρίσης	ἐριβώλακος,	οὐδὲ τοκεῦσι ~θρέπτρα φίλοις ἀπέδωκε,
[17, 350-399]	ἀπὸ νηῶν. ~τοῖς δὲ πανημερίοις	ἔριδος	μέγα νεῖκος ὀρώρει ~ἀργαλέης· καμάτῳ
[17, 50-99]	~οἷον δὲ τρέφει ἔρνος ἀνὴρ	ἐριθηλὲς	ἐλαίης ~χώρῳ ἐν οἰοπόλῳ, ὅθ᾽
[17, 500-549]	διὰ πᾶσαν, ὃ δὲ προθορὼν	ἐρίπῃσιν,	~ὣς ἄρ᾽ ὅ γε προθορὼν
[17, 250-299]	διασκοπιᾶσθαι ἕκαστον ~ἡγεμόνων· τόσση γὰρ	ἔρις	πολέμοιο δέδηεν· ~ἀλλά τις αὐτὸς
[17, 50-99]	ἀργύρῳ ἐσφήκωντο. ~οἷον δὲ τρέφει	ἔρνος	ἀνὴρ ἐριθηλὲς ἐλαίης ~χώρῳ ἐν
[17, 400-449]	γαῖαν ἔπι πνείει τε καὶ	ἕρπει.	~ἀλλ᾽ οὐ μὰν ὑμῖν γε
[17, 50-99]	τὸν δ᾽ ἐπὶ γαίῃ ~κείμενον·	ἔρρει	δ᾽ αἷμα κατ᾽ οὐταμένην ὠτειλήν.
[17, 0-49]	κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~οὐδ᾽	ἔρρηξεν	χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ αἰχμὴ
[17, 150-199]	οὐχ ὑπομεῖναι. ~οὔ τοι ἐγὼν	ἔρριγα	μάχην οὐδὲ κτύπον ἵππων· ~ἀλλ᾽
[17, 250-299]	δὲ μάλιστα ~ἄστυ πότι σφέτερον	ἐρύειν	καὶ κῦδος ἀρέσθαι. ~ἤτοι τὸν
[17, 350-399]	σφισιν ἔλπετο θυμὸς ~Τρωσὶν μὲν	ἐρύειν	προτὶ Ἴλιον, αὐτὰρ Ἀχαιοῖς ~νῆας
[17, 200-249]	ἔλπετο θυμὸς ~νεκρὸν ὑπ᾽ Αἴαντος	ἐρύειν	Τελαμωνιάδαο ~νήπιοι· ἦ τε πολέσσιν
[17, 250-299]	κακόν, τό οἱ οὔ τις	ἐρύκακεν	ἱεμένων περ. ~τὸν δ᾽ υἱὸς
[17, 250-299]	ἔγχεσιν ἱέμενοί περ, ~ἀλλὰ νέκυν	ἐρύοντο·	μίνυνθα δὲ καὶ τοῦ Ἀχαιοὶ
[17, 400-449]	μεθήσομεν ἱπποδάμοισιν ~ἄστυ πότι σφέτερον	ἐρύσαι	καὶ κῦδος ἀρέσθαι. ~ὣς δέ
[17, 150-199]	δῆριν ἔθεντο, ~αἶψά κε Πάτροκλον	ἐρυσαίμεθα	Ἴλιον εἴσω. ~εἰ δ᾽ οὗτος
[17, 100-149]	πρὸς δαίμονά περ, εἴ πως	ἐρυσαίμεθα	νεκρὸν ~Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ· κακῶν δέ
[17, 150-199]	ἄνακτος ~ἔλθοι τεθνηὼς καί μιν	ἐρυσαίμεθα	χάρμης, ~αἶψά κεν Ἀργεῖοι Σαρπηδόνος
[17, 300-349]	Ἕκτωρ· ~Ἀργεῖοι δὲ μέγα ἴαχον,	ἐρύσαντο	δὲ νεκροὺς ~Φόρκυν θ᾽ Ἱππόθοόν
[17, 550-599]	Μενέλαος ~νεκρὸν ὑπ᾽ ἐκ Τρώων	ἔρυσεν	μετὰ ἔθνος ἑταίρων. ~Ἕκτορα δ᾽
[17, 200-249]	περ ἔμπης ~Τρῶας ἐς ἱπποδάμους	ἐρύσῃ,	εἴξῃ δέ οἱ Αἴας, ~ἥμισυ
[17, 100-149]	χαλκῷ, ~τὸν δὲ νέκυν Τρῳῇσιν	ἐρυσσάμενος	κυσὶ δοίη. ~Αἴας δ᾽ ἐγγύθεν
[17, 700-749]	ἀρίστην, ~ἠμὲν ὅπως τὸν νεκρὸν	ἐρύσσομεν,	ἠδὲ καὶ αὐτοὶ ~Τρώων ἐξ
[17, 600-649]	ἀρίστην, ~ἠμὲν ὅπως τὸν νεκρὸν	ἐρύσσομεν,	ἠδὲ καὶ αὐτοὶ ~χάρμα φίλοις
[17, 500-549]	ἐΐσην· ~ἣ δ᾽ οὐκ ἔγχος	ἔρυτο,	διὰ πρὸ δὲ εἴσατο χαλκός,
[17, 350-399]	πως ἔτι εἶχε· σάκεσσι γὰρ	ἔρχατο	πάντῃ ~ἑσταότες περὶ Πατρόκλῳ, πρὸ
[17, 750-799]	δ᾽ ὥς τε ψαρῶν νέφος	ἔρχεται	ἠὲ κολοιῶν ~οὖλον κεκλήγοντες, ὅτε
[17, 700-749]	ἀνδρῶν αἰχμητάων ~ἀζηχὴς ὀρυμαγδὸς ἐπήϊεν	ἐρχομένοισιν·	~οἳ δ᾽ ὥς θ᾽ ἡμίονοι
[17, 400-449]	~πάντας ὁμῶς, μή πώ τις	ἐρωείτω	πολέμοιο. ~ὣς ἄρα τις εἴπεσκε,
[17, 750-799]	Δαναῶν· πολέμου δ᾽ οὐ γίγνετ᾽	ἐρωή.
[17, 550-599]	κάρτος ἐμοί, βελέων δ᾽ ἀπερύκοι	ἐρωήν·	~τώ κεν ἔγωγ᾽ ἐθέλοιμι παρεστάμεναι
[17, 300-349]	Αἰνείας δ᾽ ἑκατηβόλον Ἀπόλλωνα ~ἔγνω	ἐς	ἄντα ἰδών, μέγα δ᾽ Ἕκτορα
[17, 100-149]	ἐς ὅμιλον ἰὼν ἀνεχάζεθ᾽ ἑταίρων,	~ἐς	δίφρον δ᾽ ἀνόρουσε· δίδου δ᾽
[17, 500-549]	χερείονά περ καταπέφνων. ~ὣς εἰπὼν	ἐς	δίφρον ἑλὼν ἔναρα βροτόεντα ~θῆκ᾽
[17, 200-249]	καὶ τεθνηῶτά περ ἔμπης ~Τρῶας	ἐς	ἱπποδάμους ἐρύσῃ, εἴξῃ δέ οἱ
[17, 100-149]	ἠΰτε πύργον· ~Ἕκτωρ δ᾽ ἂψ	ἐς	ὅμιλον ἰὼν ἀνεχάζεθ᾽ ἑταίρων, ~ἐς
[17, 0-49]	ἀλλά σ᾽ ἔγωγ᾽ ἀναχωρήσαντα κελεύω	~ἐς	πληθὺν ἰέναι, μηδ᾽ ἀντίος ἵστασ᾽
[17, 400-449]	πλατὺν Ἑλλήσποντον ~ἠθελέτην ἰέναι οὔτ᾽	ἐς	πόλεμον μετ᾽ Ἀχαιούς, ~ἀλλ᾽ ὥς
[17, 450-499]	~ἵππω τώδ᾽ ἐνόησα ποδώκεος Αἰακίδαο	~ἐς	πόλεμον προφανέντε σὺν ἡνιόχοισι κακοῖσι·
[17, 350-399]	δὲ νηλέϊ χαλκῷ ~ὅσσοι ἄριστοι	ἔσαν·	δύο δ᾽ οὔ πω φῶτε
[17, 550-599]	~Πατρόκλῳ· μάλα γάρ με θανὼν	ἐσεμάσσατο	θυμόν. ~ἀλλ᾽ Ἕκτωρ πυρὸς αἰνὸν
[17, 150-199]	ἐνείη ~ἄτρομον, οἷόν τ᾽ ἄνδρας	ἐσέρχεται	οἳ περὶ πάτρης ~ἀνδράσι δυσμενέεσσι
[17, 450-499]	στήθεσσιν ἔθηκε, καὶ ἐξέλετο φρένας	ἐσθλάς;	~οἷον πρὸς Τρῶας μάχεαι πρώτῳ
[17, 550-599]	σὸν δ᾽ ἔκτανε πιστὸν ἑταῖρον	~ἐσθλὸν	ἐνὶ προμάχοισι Ποδῆν υἱὸν Ἠετίωνος.
[17, 0-49]	ὑσμίνην· ~τώ με ἔα κλέος	ἐσθλὸν	ἐνὶ Τρώεσσιν ἀρέσθαι, ~μή σε
[17, 300-349]	οὔτασε δουρὶ ~υἱὸν Ἀρίσβαντος Λυκομήδεος	ἐσθλὸν	ἑταῖρον. ~τὸν δὲ πεσόντ᾽ ἐλέησεν
[17, 100-149]	ἐδεύεο. ~ἦ σ᾽ αὔτως κλέος	ἐσθλὸν	ἔχει φύξηλιν ἐόντα. ~φράζεο νῦν
[17, 550-599]	Πατρόκλῳ, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ.	~ἔσκε	δ᾽ ἐνὶ Τρώεσσι Ποδῆς υἱὸς
[17, 550-599]	ὅς οἱ ἁπάντων ~ξείνων φίλτατος	ἔσκεν	Ἀβυδόθι οἰκία ναίων· ~τῷ μιν
[17, 550-599]	δὴ Μενέλαε κατηφείη καὶ ὄνειδος	~ἔσσεται	εἴ κ᾽ Ἀχιλῆος ἀγαυοῦ πιστὸν
[17, 200-249]	ἐγώ· τὸ δέ οἱ κλέος	ἔσσεται	ὅσσον ἐμοί περ. ~ὣς ἔφαθ᾽
[17, 150-199]	ἴδε ἔργον, ~ἠὲ πανημέριος κακὸς	ἔσσομαι,	ὡς ἀγορεύεις, ~ἦ τινα καὶ
[17, 650-699]	τε δεταί, τάς τε τρεῖ	ἐσσύμενός	περ· ~ἠῶθεν δ᾽ ἀπονόσφιν ἔβη
[17, 650-699]	κατακείμενος, ἀλλά τ᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ	~ἔσσυτο,	καί τέ μιν ὦκα λαβὼν
[17, 0-49]	μὰν ἔτι δηρὸν ἀπείρητος πόνος	ἔσται	~οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἀδήριτος ἤτ᾽ ἀλκῆς
[17, 300-349]	~οἳ δ᾽ ἐλελίχθησαν καὶ ἐναντίοι	ἔσταν	Ἀχαιῶν. ~ἔνθ᾽ αὖτ᾽ Αἰνείας Λειώκριτον
[17, 350-399]	εἶχε· σάκεσσι γὰρ ἔρχατο πάντῃ	~ἑσταότες	περὶ Πατρόκλῳ, πρὸ δὲ δούρατ᾽
[17, 250-299]	Τρῶες ἰαχῇ ἴσαν. αὐτὰρ Ἀχαιοὶ	~ἕστασαν	ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ ἕνα θυμὸν ἔχοντες
[17, 350-399]	μάχης ἐπί θ᾽ ὅσσον ἄριστοι	~ἕστασαν	ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ κατατεθνηῶτι. ~οἳ δ᾽
[17, 150-199]	Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταί, ~ἀνέρες	ἔστε	φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς,
[17, 0-49]	ἀμύμονος· ἄγχι δ᾽ ἄρ᾽ αὐτοῦ	~ἔστη,	καὶ προσέειπεν ἀρηΐφιλον Μενέλαον· ~Ἀτρεΐδη
[17, 300-349]	καί ῥα πολὺ προμάχων ἐξάλμενος	ἔστη·	~οἳ δ᾽ ἐλελίχθησαν καὶ ἐναντίοι
[17, 100-149]	~Ἀτρεΐδης δ᾽ ἑτέρωθεν ἀρηΐφιλος Μενέλαος	~ἑστήκει,	μέγα πένθος ἐνὶ στήθεσσιν ἀέξων.
[17, 100-149]	ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ σάκος εὐρὺ καλύψας	~ἑστήκει	ὥς τίς τε λέων περὶ
[17, 400-449]	ἥ τ᾽ ἐπὶ τύμβῳ ~ἀνέρος	ἑστήκῃ	τεθνηότος ἠὲ γυναικός, ~ὣς μένον
[17, 600-649]	κε καὶ ὃς μάλα νήπιός	ἐστι	~γνοίη ὅτι Τρώεσσι πατὴρ Ζεὺς
[17, 250-299]	κῦδος ὀπηδεῖ. ~ἀργαλέον δέ μοί	ἐστι	διασκοπιᾶσθαι ἕκαστον ~ἡγεμόνων· τόσση γὰρ
[17, 150-199]	ἰθὺς μαχέσασθαι, ἐπεὶ σέο φέρτερός	ἐστι.	~τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν
[17, 400-449]	~οὐ μὲν γάρ τί πού	ἐστιν	ὀϊζυρώτερον ἀνδρὸς ~πάντων, ὅσσά τε
[17, 200-249]	οὐδέ τί τοι θάνατος καταθύμιός	ἐστιν	~ὃς δή τοι σχεδὸν εἶσι·
[17, 400-449]	Πηλῆϊ ἄνακτι ~θνητῷ, ὑμεῖς δ᾽	ἐστὸν	ἀγήρω τ᾽ ἀθανάτω τε; ~ἦ
[17, 650-699]	ἑταίρῳ ~Λαοδόκῳ, ὅς οἱ σχεδὸν	ἔστρεφε	μώνυχας ἵππους. ~τὸν μὲν δάκρυ
[17, 50-99]	~Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπεὶ κτάνε τεύχε᾽	ἐσύλα.	~ὡς δ᾽ ὅτε τίς τε
[17, 50-99]	οἳ χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ	ἐσφήκωντο.	~οἷον δὲ τρέφει ἔρνος ἀνὴρ
[17, 0-49]	~πρόσθε δέ οἱ δόρυ τ᾽	ἔσχε	καὶ ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην, ~τὸν
[17, 650-699]	~δακρυόφι πλῆσθεν, θαλερὴ δέ οἱ	ἔσχετο	φωνή. ~ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὧς Μενελάου
[17, 0-49]	δηρὸν ἀπείρητος πόνος ἔσται ~οὐδ᾽	ἔτ᾽	ἀδήριτος ἤτ᾽ ἀλκῆς ἤτε φόβοιο.
[17, 550-599]	Ἀπόλλων· ~Ἕκτορ τίς κέ σ᾽	ἔτ᾽	ἄλλος Ἀχαιῶν ταρβήσειεν; ~οἷον δὴ
[17, 650-699]	διοτρεφὲς αἴ κεν ἴδηαι ~ζωὸν	ἔτ᾽	Ἀντίλοχον μεγαθύμου Νέστορος υἱόν, ~ὄτρυνον
[17, 350-399]	τε ~Πατρόκλοιο θανόντος ἀμύμονος, ἀλλ᾽	ἔτ᾽	ἔφαντο ~ζωὸν ἐνὶ πρώτῳ ὁμάδῳ
[17, 500-549]	~αὐτίκα δ᾽ Ἀλκιμέδοντα προσηύδα πιστὸν	ἑταῖρον·	~Ἀλκίμεδον μὴ δή μοι ἀπόπροθεν
[17, 200-249]	τρομέουσι καὶ ἄλλοι· ~τοῦ δὴ	ἑταῖρον	ἔπεφνες ἐνηέα τε κρατερόν τε,
[17, 550-599]	Τρώων, σὸν δ᾽ ἔκτανε πιστὸν	ἑταῖρον	~ἐσθλὸν ἐνὶ προμάχοισι Ποδῆν υἱὸν
[17, 150-199]	ἐπεὶ Σαρπηδόν᾽ ἅμα ξεῖνον καὶ	ἑταῖρον	~κάλλιπες Ἀργείοισιν ἕλωρ καὶ κύρμα
[17, 550-599]	εἴ κ᾽ Ἀχιλῆος ἀγαυοῦ πιστὸν	ἑταῖρον	~τείχει ὕπο Τρώων ταχέες κύνες
[17, 300-349]	δουρὶ ~υἱὸν Ἀρίσβαντος Λυκομήδεος ἐσθλὸν	ἑταῖρον.	~τὸν δὲ πεσόντ᾽ ἐλέησεν ἀρηΐφιλος
[17, 600-649]	ἀγγελίης, ὅτι οἱ φίλος ὤλεθ᾽	ἑταῖρος.	~ἀλλ᾽ οὔ πῃ δύναμαι ἰδέειν
[17, 450-499]	ἵππους. ~ὀψὲ δὲ δή μιν	ἑταῖρος	ἀνὴρ ἴδεν ὀφθαλμοῖσιν ~Ἀλκιμέδων υἱὸς
[17, 600-649]	πεσέεσθαι. ~εἴη δ᾽ ὅς τις	ἑταῖρος	ἀπαγγείλειε τάχιστα ~Πηλεΐδῃ, ἐπεὶ οὔ
[17, 450-499]	ἐν ὁμίλῳ ~μοῦνος· ἀτάρ τοι	ἑταῖρος	ἀπέκτατο, τεύχεα δ᾽ Ἕκτωρ ~αὐτὸς
[17, 550-599]	τίεν Ἕκτωρ ~δήμου, ἐπεί οἱ	ἑταῖρος	ἔην φίλος εἰλαπιναστής· ~τόν ῥα
[17, 400-449]	ῥά οἱ πολὺ φίλτατος ὤλεθ᾽	ἑταῖρος.	~οἳ δ᾽ αἰεὶ περὶ νεκρὸν
[17, 650-699]	ῥά οἱ πολὺ φίλτατος ὤλεθ᾽	ἑταῖρος.	~ὣς ἔφατ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησε βοὴν
[17, 450-499]	ἐπ᾽ Αὐτομέδων μάχετ᾽ ἀχνύμενός περ	ἑταίρου	~ἵπποις ἀΐσσων ὥς τ᾽ αἰγυπιὸς
[17, 500-549]	~οἵ ῥ᾽ ἦλθον καθ᾽ ὅμιλον	ἑταίρου	κικλήσκοντος· ~τοὺς ὑποταρβήσαντες ἐχώρησαν πάλιν
[17, 150-199]	ἐκ πολέμοιο· θέων δ᾽ ἐκίχανεν	ἑταίρους	~ὦκα μάλ᾽ οὔ πω τῆλε
[17, 250-299]	τὼ καί οἱ ἀμυνέμεν ὦρσεν	ἑταίρους.	~ὦσαν δὲ πρότεροι Τρῶες ἑλίκωπας
[17, 650-699]	τὰ δὲ τεύχε᾽ ἀμύμονι δῶκεν	ἑταίρῳ	~Λαοδόκῳ, ὅς οἱ σχεδὸν ἔστρεφε
[17, 650-699]	~πάντοσε δινείσθην πολέων κατὰ ἔθνος	ἑταίρων,	~εἴ που Νέστορος υἱὸν ἔτι
[17, 550-599]	ἐκ Τρώων ἔρυσεν μετὰ ἔθνος	ἑταίρων.	~Ἕκτορα δ᾽ ἐγγύθεν ἱστάμενος ὄτρυνεν
[17, 100-149]	ἂψ ἐς ὅμιλον ἰὼν ἀνεχάζεθ᾽	ἑταίρων,	~ἐς δίφρον δ᾽ ἀνόρουσε· δίδου
[17, 350-399]	δ᾽ ἐπιοσσομένω θάνατον καὶ φύζαν	ἑταίρων	~νόσφιν ἐμαρνάσθην, ἐπεὶ ὣς ἐπετέλλετο
[17, 100-149]	δὲ μεταστρεφθεὶς ἐπεὶ ἵκετο ἔθνος	ἑταίρων	~παπταίνων Αἴαντα μέγαν Τελαμώνιον υἱόν.
[17, 150-199]	σύ γ᾽ Αἴαντος μεγαλήτορος οὐκ	ἐτάλασσας	~στήμεναι ἄντα κατ᾽ ὄσσε ἰδὼν
[17, 400-449]	τε καὶ ἵππων ~ἤματι τῷ	ἐτάνυσσε	κακὸν πόνον· οὐδ᾽ ἄρα πώ
[17, 600-649]	ἠδὲ καὶ αὐτοὶ ~χάρμα φίλοις	ἑτάροισι	γενώμεθα νοστήσαντες, ~οἵ που δεῦρ᾽
[17, 700-749]	Μενέλαε διοτρεφὲς ἤθελε θυμὸς ~τειρομένοις	ἑτάροισιν	ἀμυνέμεν, ἔνθεν ἀπῆλθεν ~Ἀντίλοχος, μεγάλη
[17, 650-699]	μάχης ἐπ᾽ ἀριστερὰ πάσης ~θαρσύνονθ᾽	ἑτάρους	καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι, ~ἀγχοῦ δ᾽
[17, 100-149]	μάχης ἐπ᾽ ἀριστερὰ πάσης ~θαρσύνονθ᾽	ἑτάρους	καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι· ~θεσπέσιον γάρ
[17, 600-649]	~Ζεύς, ὅτε δὴ Τρώεσσι δίδου	ἑτεραλκέα	νίκην. ~τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε
[17, 100-149]	Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει. ~Ἀτρεΐδης δ᾽	ἑτέρωθεν	ἀρηΐφιλος Μενέλαος ~ἑστήκει, μέγα πένθος
[17, 450-499]	ἐκ πολέμοιο ~νῆας ἔπι γλαφυράς·	ἔτι	γάρ σφισι κῦδος ὀρέξω ~κτείνειν,
[17, 300-349]	~Ἴλιον εἰσαναβῆναι ἀναλκείῃσι δαμέντας. ~ἀλλ᾽	ἔτι	γάρ τίς φησι θεῶν ἐμοὶ
[17, 0-49]	Φρόντιδι δίῃ. ~ἀλλ᾽ οὐ μὰν	ἔτι	δηρὸν ἀπείρητος πόνος ἔσται ~οὐδ᾽
[17, 350-399]	Δαναοῖσι μάχεσθαι· ~ἀλλ᾽ οὔ πως	ἔτι	εἶχε· σάκεσσι γὰρ ἔρχατο πάντῃ
[17, 650-699]	ἑταίρων, ~εἴ που Νέστορος υἱὸν	ἔτι	ζώοντα ἴδοιτο. ~τὸν δὲ μάλ᾽
[17, 600-649]	που δεῦρ᾽ ὁρόωντες ἀκηχέδατ᾽ οὐδ᾽	ἔτι	φασὶν ~Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο μένος καὶ
[17, 700-749]	δὲ τράπετο χρώς, οὐδέ τις	ἔτλη	~πρόσσω ἀΐξας περὶ νεκροῦ δηριάασθαι.
[17, 150-199]	δ᾽ οὔ οἱ ἀλαλκέμεναι κύνας	ἔτλης.	~τὼ νῦν εἴ τις ἐμοὶ
[17, 50-99]	οὔ τινι θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν	ἐτόλμα	~ἀντίον ἐλθέμεναι Μενελάου κυδαλίμοιο. ~ἔνθά
[17, 500-549]	~ὀρνύμεναι Δαναούς· δὴ γὰρ νόος	ἐτράπετ᾽	αὐτοῦ. ~ἠΰτε πορφυρέην ἶριν θνητοῖσι
[17, 700-749]	~ἄψ τ᾽ ἀνεχώρησαν διά τ᾽	ἔτρεσαν	ἄλλυδις ἄλλος. ~ὣς Τρῶες εἷος
[17, 700-749]	~Ἀντίλοχος, μεγάλη δὲ ποθὴ Πυλίοισιν	ἐτύχθη·	~ἀλλ᾽ ὅ γε τοῖσιν μὲν
[17, 400-449]	οἱ ἔειπε κακὸν τόσον ὅσσον	ἐτύχθη	~μήτηρ, ὅττί ῥά οἱ πολὺ
[17, 600-649]	ἰθύνει· ~ἡμῖν δ᾽ αὔτως πᾶσιν	ἐτώσια	πίπτει ἔραζε. ~ἀλλ᾽ ἄγετ᾽ αὐτοί
[17, 600-649]	καὶ ὄλεσσον, ἐπεί νύ τοι	εὔαδεν	οὕτως. ~ὣς φάτο, τὸν δὲ
[17, 350-399]	ἄλλοι Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ	~εὔκηλοι	πολέμιζον ὑπ᾽ αἰθέρι, πέπτατο δ᾽
[17, 400-449]	~ὦ φίλοι οὐ μὰν ἧμιν	ἐϋκλεὲς	ἀπονέεσθαι ~νῆας ἔπι γλαφυράς, ἀλλ᾽
[17, 350-399]	~οἳ δ᾽ ἄλλοι Τρῶες καὶ	ἐϋκνήμιδες	Ἀχαιοὶ ~εὔκηλοι πολέμιζον ὑπ᾽ αἰθέρι,
[17, 600-649]	~Κοίρανον, ὅς ῥ᾽ ἐκ Λύκτου	ἐϋκτιμένης	ἕπετ᾽ αὐτῷ· ~πεζὸς γὰρ τὰ
[17, 0-49]	σθένεϊ βλεμεαίνει, ~ὅσσον Πάνθου υἷες	ἐϋμμελίαι	φρονέουσιν. ~οὐδὲ μὲν οὐδὲ βίη
[17, 50-99]	ἐπὶ γαίῃ· ~τοῖον Πάνθου υἱὸν	ἐϋμμελίην	Εὔφορβον ~Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπεὶ κτάνε
[17, 0-49]	ἔλθοι. ~οὐδ᾽ ἄρα Πάνθου υἱὸς	ἐϋμμελίης	ἀμέλησε ~Πατρόκλοιο πεσόντος ἀμύμονος· ἄγχι
[17, 450-499]	~αὖτις ἀπ᾽ Αὐτομέδοντος. ὃ δ᾽	εὐξάμενος	Διὶ πατρὶ ~ἀλκῆς καὶ σθένεος
[17, 100-149]	~Αἴας δ᾽ ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ σάκος	εὐρὺ	καλύψας ~ἑστήκει ὥς τίς τε
[17, 500-549]	Ἀθήνη ~οὐρανόθεν καταβᾶσα· προῆκε γὰρ	εὐρύοπα	Ζεὺς ~ὀρνύμεναι Δαναούς· δὴ γὰρ
[17, 450-499]	Ἄρηϊ. ~ὣς ἔφατ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησεν	ἐῢς	πάϊς Ἀγχίσαο. ~τὼ δ᾽ ἰθὺς
[17, 450-499]	~κτείνειν, εἰς ὅ κε νῆας	ἐϋσσέλμους	ἀφίκωνται ~δύῃ τ᾽ ἠέλιος καὶ
[17, 50-99]	γαίῃ· ~τοῖον Πάνθου υἱὸν ἐϋμμελίην	Εὔφορβον	~Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπεὶ κτάνε τεύχε᾽
[17, 50-99]	Τρώων τὸν ἄριστον ἔπεφνε ~Πανθοΐδην	Εὔφορβον,	ἔπαυσε δὲ θούριδος ἀλκῆς. ~ὣς
[17, 0-49]	φημι πόδεσσί γε οἷσι κιόντα	~εὐφρῆναι	ἄλοχόν τε φίλην κεδνούς τε
[17, 0-49]	πάτερ οὐ μὲν καλὸν ὑπέρβιον	εὐχετάασθαι.	~οὔτ᾽ οὖν παρδάλιος τόσσον μένος
[17, 500-549]	Ἄρηϊ ~τεύχεά τ᾽ ἐξενάριξε καὶ	εὐχόμενος	ἔπος ηὔδα· ~ἦ δὴ μὰν
[17, 700-749]	Ἄρηα παρ᾽ ἀλλήλοισι μένοντες. ~ὣς	ἔφαθ᾽	οἳ δ᾽ ἄρα νεκρὸν ἀπὸ
[17, 200-249]	ἔσσεται ὅσσον ἐμοί περ. ~ὣς	ἔφαθ᾽	οἳ δ᾽ ἰθὺς Δαναῶν βρίσαντες
[17, 150-199]	ἔειπες; ~ὢ πόποι ἦ τ᾽	ἐφάμην	σὲ περὶ φρένας ἔμμεναι ἄλλων
[17, 350-399]	~Πατρόκλοιο θανόντος ἀμύμονος, ἀλλ᾽ ἔτ᾽	ἔφαντο	~ζωὸν ἐνὶ πρώτῳ ὁμάδῳ Τρώεσσι
[17, 100-149]	τεύχε᾽ ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ. ~ὣς	ἔφατ᾽	Αἴαντι δὲ δαΐφρονι θυμὸν ὄρινε·
[17, 300-349]	τρεῖτ᾽ ἄσπετον οὐδὲ μάχεσθε. ~ὣς	ἔφατ᾽	Αἰνείας δ᾽ ἑκατηβόλον Ἀπόλλωνα ~ἔγνω
[17, 450-499]	ἵππων ἀποβήσομαι, ὄφρα μάχωμαι. ~ὣς	ἔφατ᾽	Ἀλκιμέδων δὲ βοηθόον ἅρμ᾽ ἐπορούσας
[17, 650-699]	τεύχε᾽ ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ. ~ὣς	ἔφατ᾽	Ἀντίλοχος δὲ κατέστυγε μῦθον ἀκούσας·
[17, 0-49]	καί μ᾽ ὑπέμεινε ~καί μ᾽	ἔφατ᾽	ἐν Δαναοῖσιν ἐλέγχιστον πολεμιστὴν ~ἔμμεναι·
[17, 600-649]	τ᾽ οὐκέτι κάρτος Ἀχαιῶν. ~ὣς	ἔφατ᾽	Ἰδομενεὺς δ᾽ ἵμασεν καλλίτριχας ἵππους
[17, 250-299]	Τρῳῇσι κυσὶν μέλπηθρα γενέσθαι. ~ὣς	ἔφατ᾽	ὀξὺ δ᾽ ἄκουσεν Ὀϊλῆος ταχὺς
[17, 200-249]	κάλει, ἤν τις ἀκούσῃ. ~ὣς	ἔφατ᾽	οὐδ᾽ ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος,
[17, 650-699]	πολὺ φίλτατος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~ὣς	ἔφατ᾽	οὐδ᾽ ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος,
[17, 450-499]	ἐναντίβιον στάντες μαχέσασθαι Ἄρηϊ. ~ὣς	ἔφατ᾽	οὐδ᾽ ἀπίθησεν ἐῢς πάϊς Ἀγχίσαο.
[17, 600-649]	δ᾽ Ἰδομενῆος ἀκόντισε Δευκαλίδαο ~δίφρῳ	ἐφεσταότος·	τοῦ μέν ῥ᾽ ἀπὸ τυτθὸν
[17, 650-699]	φωνή. ~ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὧς Μενελάου	ἐφημοσύνης	ἀμέλησε, ~βῆ δὲ θέειν, τὰ
[17, 550-599]	τίναξε, ~νίκην δὲ Τρώεσσι δίδου,	ἐφόβησε	δ᾽ Ἀχαιούς. ~πρῶτος Πηνέλεως Βοιώτιος
[17, 450-499]	ἐόνθ᾽ ἱερῷ ἐνὶ δίφρῳ ~ἔγχει	ἐφορμᾶσθαι	καὶ ἐπίσχειν ὠκέας ἵππους. ~ὀψὲ
[17, 450-499]	~σῷ ἐθέλεις, ἐπεὶ οὐκ ἂν	ἐφορμηθέντε	γε νῶϊ ~τλαῖεν ἐναντίβιον στάντες
[17, 450-499]	οὐχ ἅλις ὡς καὶ τεύχε᾽	ἔχει	καὶ ἐπεύχεται αὔτως; ~σφῶϊν δ᾽
[17, 100-149]	~γυμνόν· ἀτὰρ τά γε τεύχε᾽	ἔχει	κορυθαίολος Ἕκτωρ. ~ὣς ἔφατ᾽ Αἴαντι
[17, 650-699]	~γυμνόν· ἀτὰρ τά γε τεύχε᾽	ἔχει	κορυθαίολος Ἕκτωρ. ~ὣς ἔφατ᾽ Ἀντίλοχος
[17, 550-599]	θυμόν. ~ἀλλ᾽ Ἕκτωρ πυρὸς αἰνὸν	ἔχει	μένος, οὐδ᾽ ἀπολήγει ~χαλκῷ δηϊόων·
[17, 100-149]	~ἦ σ᾽ αὔτως κλέος ἐσθλὸν	ἔχει	φύξηλιν ἐόντα. ~φράζεο νῦν ὅππως
[17, 450-499]	Ἀχαιῶν ἄλλος ὁμοῖος ~ἵππων ἀθανάτων	ἐχέμεν	δμῆσίν τε μένος τε, ~εἰ
[17, 550-599]	Τρώων ταχέες κύνες ἑλκήσουσιν. ~ἀλλ᾽	ἔχεο	κρατερῶς, ὄτρυνε δὲ λαὸν ἅπαντα.
[17, 400-449]	ἵνα δυστήνοισι μετ᾽ ἀνδράσιν ἄλγε᾽	ἔχητον;	~οὐ μὲν γάρ τί πού
[17, 250-299]	πολλὴν ~χεῦ᾽ ἐπεὶ οὐδὲ Μενοιτιάδην	ἔχθαιρε	πάρος γε, ~ὄφρα ζωὸς ἐὼν
[17, 300-349]	τε σφετέρῳ καὶ ὑπερδέα δῆμον	ἔχοντας·	~ἡμῖν δὲ Ζεὺς μὲν πολὺ
[17, 400-449]	αἰεὶ περὶ νεκρὸν ἀκαχμένα δούρατ᾽	ἔχοντες	~νωλεμὲς ἐγχρίμπτοντο καὶ ἀλλήλους ἐνάριζον·
[17, 700-749]	καὶ Ἕκτορι δίῳ ~ἶσον θυμὸν	ἔχοντες	ὁμώνυμοι, οἳ τὸ πάρος περ
[17, 400-449]	~ὣς μένον ἀσφαλέως περικαλλέα δίφρον	ἔχοντες	~οὔδει ἐνισκίμψαντε καρήατα· δάκρυα δέ
[17, 250-299]	~ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ ἕνα θυμὸν	ἔχοντες	~φραχθέντες σάκεσιν χαλκήρεσιν· ἀμφὶ δ᾽
[17, 350-399]	περὶ Πατρόκλῳ, πρὸ δὲ δούρατ᾽	ἔχοντο.	~Αἴας γὰρ μάλα πάντας ἐπῴχετο
[17, 600-649]	ἐπεὶ οὐκέτι ἔλπετο θυμῷ ~ἔγχος	ἔχων	ἐν χειρὶ μαχήσεσθαι Τρώεσσιν. ~Ἕκτορα
[17, 500-549]	~ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἂν ὀξὺν	ἔχων	πέλεκυν αἰζήϊος ἀνὴρ ~κόψας ἐξόπιθεν
[17, 450-499]	ἀπέκτατο, τεύχεα δ᾽ Ἕκτωρ ~αὐτὸς	ἔχων	ὤμοισιν ἀγάλλεται Αἰακίδαο. ~τὸν δ᾽
[17, 500-549]	ὅμιλον ἑταίρου κικλήσκοντος· ~τοὺς ὑποταρβήσαντες	ἐχώρησαν	πάλιν αὖτις ~Ἕκτωρ Αἰνείας τ᾽
[17, 250-299]	ἔχθαιρε πάρος γε, ~ὄφρα ζωὸς	ἐὼν	θεράπων ἦν Αἰακίδαο· ~μίσησεν δ᾽
[17, 50-99]	~εἰ δέ κεν Ἕκτορι μοῦνος	ἐὼν	καὶ Τρωσὶ μάχωμαι ~αἰδεσθείς, μή
[17, 450-499]	Πάτροκλος θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντος ~ζωὸς	ἐών;	νῦν αὖ θάνατος καὶ μοῖρα
[17, 650-699]	γὰρ ἐπίστατο μείλιχος εἶναι ~ζωὸς	ἐών·	νῦν αὖ θάνατος καὶ μοῖρα
[17, 150-199]	πτόλεΐ τε καὶ αὐτῷ ~ζωὸς	ἐών·	νῦν δ᾽ οὔ οἱ ἀλαλκέμεναι
[17, 700-749]	~οὐ γάρ πως ἂν γυμνὸς	ἐὼν	Τρώεσσι μάχοιτο. ~ἡμεῖς δ᾽ αὐτοί
[17, 150-199]	τί ἢ δὲ σὺ τοῖος	ἐὼν	ὑπέροπλον ἔειπες; ~ὢ πόποι ἦ
[17, 700-749]	~βλημένῳ ἀΐξωσι πρὸ κούρων θηρητήρων·	~ἕως	μὲν γάρ τε θέουσι διαρραῖσαι