Chant, vers |
[17, 0-49] |
χαλκῷ,
~ἀμφὶ
δ᾽
ἄρ᾽
αὐτῷ
|
βαῖν᾽ |
ὥς
τις
περὶ
πόρτακι
μήτηρ
|
[17, 0-49] |
εἰδυῖα
τόκοιο·
~ὣς
περὶ
Πατρόκλῳ
|
βαῖνε |
ξανθὸς
Μενέλαος.
~πρόσθε
δέ
οἱ |
[17, 600-649] |
θυμὸν
ὑφ᾽
Ἕκτορος
ἀνδροφόνοιο·
~τὸν
|
βάλ᾽ |
ὑπὸ
γναθμοῖο
καὶ
οὔατος,
ἐκ |
[17, 300-349] |
ναιετάασκε
πολέσσ᾽
ἄνδρεσσιν
ἀνάσσων,
~τὸν
|
βάλ᾽ |
ὑπὸ
κληῖδα
μέσην·
διὰ
δ᾽ |
[17, 0-49] |
Τρώων
κλειτῶν
τ᾽
ἐπικούρων
~Πάτροκλον
|
βάλε |
δουρὶ
κατὰ
κρατερὴν
ὑσμίνην·
~τώ |
[17, 550-599] |
εἰλαπιναστής·
~τόν
ῥα
κατὰ
ζωστῆρα
|
βάλε |
ξανθὸς
Μενέλαος
~ἀΐξαντα
φόβον
δέ, |
[17, 500-549] |
ἀμπεπαλὼν
προΐει
δολιχόσκιον
ἔγχος,
~καὶ
|
βάλεν |
Ἀρήτοιο
κατ᾽
ἀσπίδα
πάντοσ᾽
ἐΐσην· |
[17, 300-349] |
καὶ
ἀκόντισε
δουρὶ
φαεινῷ,
~καὶ
|
βάλεν |
Ἱππασίδην
Ἀπισάονα
ποιμένα
λαῶν
~ἧπαρ |
[17, 450-499] |
ἀπὸ
χαιτάων
κονίην
οὖδας
δὲ
|
βαλόντε
|
~ῥίμφα
φέρον
θοὸν
ἅρμα
μετὰ |
[17, 0-49] |
ἐνὶ
Τρώεσσιν
ἀρέσθαι,
~μή
σε
|
βάλω, |
ἀπὸ
δὲ
μελιηδέα
θυμὸν
ἕλωμαι. |
[17, 0-49] |
τεύχε᾽
ἐνείκας
~Πάνθῳ
ἐν
χείρεσσι
|
βάλω |
καὶ
Φρόντιδι
δίῃ.
~ἀλλ᾽
οὐ |
[17, 450-499] |
αὔτως;
~σφῶϊν
δ᾽
ἐν
γούνεσσι
|
βαλῶ |
μένος
ἠδ᾽
ἐνὶ
θυμῷ,
~ὄφρα |
[17, 0-49] |
~νύξ᾽
ἐπὶ
δ᾽
αὐτὸς
ἔρεισε
|
βαρείῃ |
χειρὶ
πιθήσας·
~ἀντικρὺ
δ᾽
ἁπαλοῖο |
[17, 500-549] |
οἵ
περ
ἄριστοι
~ἀμφ᾽
αὐτῷ
|
βεβάμεν |
καὶ
ἀμύνεσθαι
στίχας
ἀνδρῶν,
~νῶϊν |
[17, 350-399] |
ἄλλων,
~ἀλλὰ
μάλ᾽
ἀμφ᾽
αὐτῷ
|
βεβάμεν, |
σχεδόθεν
δὲ
μάχεσθαι.
~ὣς
Αἴας |
[17, 250-299] |
ἐκέδασσε
φάλαγγας
~οἳ
περὶ
Πατρόκλῳ
|
βέβασαν, |
φρόνεον
δὲ
μάλιστα
~ἄστυ
πότι |
[17, 100-149] |
~ὣς
Αἴας
περὶ
Πατρόκλῳ
ἥρωϊ
|
βεβήκει. |
~Ἀτρεΐδης
δ᾽
ἑτέρωθεν
ἀρηΐφιλος
Μενέλαος
|
[17, 700-749] |
δ᾽
αὖτ᾽
ἐπὶ
Πατρόκλῳ
ἥρωϊ
|
βεβήκει, |
~στῆ
δὲ
παρ᾽
Αἰάντεσσι
θέων, |
[17, 600-649] |
δ᾽
Ἰδομενεὺς
μετὰ
Λήϊτον
ὁρμηθέντα
|
~βεβλήκει |
θώρηκα
κατὰ
στῆθος
παρὰ
μαζόν· |
[17, 250-299] |
ὅτ᾽
ἐπὶ
προχοῇσι
διιπετέος
ποταμοῖο
|
~βέβρυχεν |
μέγα
κῦμα
ποτὶ
ῥόον,
ἀμφὶ |
[17, 600-649] |
ἀρήγει.
~τῶν
μὲν
γὰρ
πάντων
|
βέλε᾽ |
ἅπτεται
ὅς
τις
ἀφήῃ
~ἢ |
[17, 350-399] |
μεταπαυόμενοι
δὲ
μάχοντο
~ἀλλήλων
ἀλεείνοντες
|
βέλεα |
στονόεντα
~πολλὸν
ἀφεσταότες.
τοὶ
δ᾽ |
[17, 550-599] |
γὰρ
Ἀθήνη
~δοίη
κάρτος
ἐμοί,
|
βελέων |
δ᾽
ἀπερύκοι
ἐρωήν·
~τώ
κεν |
[17, 550-599] |
θάρσευς
πλῆσε
φρένας
ἀμφὶ
μελαίνας,
|
~βῆ |
δ᾽
ἐπὶ
Πατρόκλῳ,
καὶ
ἀκόντισε |
[17, 650-699] |
οὐδ᾽
ἀπίθησε
βοὴν
ἀγαθὸς
Μενέλαος,
|
~βῆ |
δ᾽
ἰέναι
ὥς
τίς
τε |
[17, 100-149] |
Αἴαντι
δὲ
δαΐφρονι
θυμὸν
ὄρινε·
|
~βῆ |
δὲ
διὰ
προμάχων,
ἅμα
δὲ |
[17, 50-99] |
δ᾽
αἷμα
κατ᾽
οὐταμένην
ὠτειλήν.
|
~βῆ |
δὲ
διὰ
προμάχων
κεκορυθμένος
αἴθοπι |
[17, 0-49] |
~Πάτροκλος
Τρώεσσι
δαμεὶς
ἐν
δηϊοτῆτι.
|
~βῆ |
δὲ
διὰ
προμάχων
κεκορυθμένος
αἴθοπι |
[17, 550-599] |
δ᾽
ἄχεος
νεφέλη
ἐκάλυψε
μέλαινα,
|
~βῆ |
δὲ
διὰ
προμάχων
κεκορυθμένος
αἴθοπι |
[17, 100-149] |
σφιν
φόβον
ἔμβαλε
Φοῖβος
Ἀπόλλων·
|
~βῆ |
δὲ
θέειν,
εἶθαρ
δὲ
παριστάμενος |
[17, 650-699] |
οὐδ᾽
ὧς
Μενελάου
ἐφημοσύνης
ἀμέλησε,
|
~βῆ |
δὲ
θέειν,
τὰ
δὲ
τεύχε᾽ |
[17, 200-249] |
σθένεος·
μετὰ
δὲ
κλειτοὺς
ἐπικούρους
|
~βῆ |
ῥα
μέγα
ἰάχων·
ἰνδάλλετο
δέ |
[17, 500-549] |
~πρίν
γ᾽
ἐπ᾽
Ἀχιλλῆος
καλλίτριχε
|
βήμεναι |
ἵππω
~νῶϊ
κατακτείναντα,
φοβῆσαί
τε |
[17, 250-299] |
αἰζηοὺς
~ῥηϊδίως
ἐκέδασσεν,
ἑλιξάμενος
διὰ
|
βήσσας· |
~ὣς
υἱὸς
Τελαμῶνος
ἀγαυοῦ
φαίδιμος |
[17, 450-499] |
πάϊς
Ἀγχίσαο.
~τὼ
δ᾽
ἰθὺς
|
βήτην |
βοέῃς
εἰλυμένω
ὤμους
~αὔῃσι
στερεῇσι· |
[17, 0-49] |
ἐϋμμελίαι
φρονέουσιν.
~οὐδὲ
μὲν
οὐδὲ
|
βίη |
Ὑπερήνορος
ἱπποδάμοιο
~ἧς
ἥβης
ἀπόνηθ᾽ |
[17, 150-199] |
ἔντεα
δύω
~καλά,
τὰ
Πατρόκλοιο
|
βίην |
ἐνάριξα
κατακτάς.
~ὣς
ἄρα
φωνήσας |
[17, 550-599] |
θεῶν
ἠρήσατο
πάντων.
~ἐν
δὲ
|
βίην |
ὤμοισι
καὶ
ἐν
γούνεσσιν
ἔθηκε, |
[17, 0-49] |
~θυμὸς
ἐνὶ
στήθεσσι
περὶ
σθένεϊ
|
βλεμεαίνει, |
~ὅσσον
Πάνθου
υἷες
ἐϋμμελίαι
φρονέουσιν. |
[17, 100-149] |
ἐπακτῆρες·
ὃ
δέ
τε
σθένεϊ
|
βλεμεαίνει, |
~πᾶν
δέ
τ᾽
ἐπισκύνιον
κάτω |
[17, 400-449] |
δάκρυα
δέ
σφι
~θερμὰ
κατὰ
|
βλεφάρων |
χαμάδις
ῥέε
μυρομένοισιν
~ἡνιόχοιο
πόθῳ· |
[17, 700-749] |
ἐοικότες,
οἵ
τ᾽
ἐπὶ
κάπρῳ
|
~βλημένῳ |
ἀΐξωσι
πρὸ
κούρων
θηρητήρων·
~ἕως |
[17, 550-599] |
~πρῶτος
Πηνέλεως
Βοιώτιος
ἦρχε
φόβοιο.
|
~βλῆτο |
γὰρ
ὦμον
δουρὶ
πρόσω
τετραμμένος |
[17, 450-499] |
Ἀγχίσαο.
~τὼ
δ᾽
ἰθὺς
βήτην
|
βοέῃς |
εἰλυμένω
ὤμους
~αὔῃσι
στερεῇσι·
πολὺς |
[17, 350-399] |
ὅτ᾽
ἀνὴρ
ταύροιο
βοὸς
μεγάλοιο
|
βοείην
|
~λαοῖσιν
δώῃ
τανύειν
μεθύουσαν
ἀλοιφῇ· |
[17, 450-499] |
μάχωμαι.
~ὣς
ἔφατ᾽
Ἀλκιμέδων
δὲ
|
βοηθόον |
ἅρμ᾽
ἐπορούσας
~καρπαλίμως
μάστιγα
καὶ |
[17, 100-149] |
~εἰ
δέ
που
Αἴαντός
γε
|
βοὴν |
ἀγαθοῖο
πυθοίμην,
~ἄμφω
κ᾽
αὖτις |
[17, 650-699] |
~καὶ
τότ᾽
ἄρ᾽
Αἴας
εἶπε
|
βοὴν |
ἀγαθὸν
Μενέλαον·
~σκέπτεο
νῦν
Μενέλαε |
[17, 200-249] |
~καὶ
τότ᾽
ἄρ᾽
Αἴας
εἶπε
|
βοὴν |
ἀγαθὸν
Μενέλαον·
~ὦ
πέπον
ὦ |
[17, 650-699] |
ἑταῖρος.
~ὣς
ἔφατ᾽
οὐδ᾽
ἀπίθησε
|
βοὴν |
ἀγαθὸς
Μενέλαος,
~βῆ
δ᾽
ἰέναι |
[17, 650-699] |
τετιηότι
θυμῷ·
~ὣς
ἀπὸ
Πατρόκλοιο
|
βοὴν |
ἀγαθὸς
Μενέλαος
~ἤϊε
πόλλ᾽
ἀέκων· |
[17, 200-249] |
ἀκούσῃ.
~ὣς
ἔφατ᾽
οὐδ᾽
ἀπίθησε
|
βοὴν |
ἀγαθὸς
Μενέλαος,
~ἤϋσεν
δὲ
διαπρύσιον |
[17, 550-599] |
ἅπαντα.
~τὴν
δ᾽
αὖτε
προσέειπε
|
βοὴν |
ἀγαθὸς
Μενέλαος·
~Φοῖνιξ
ἄττα
γεραιὲ |
[17, 600-649] |
ἐάγη
δολιχὸν
δόρυ,
τοὶ
δὲ
|
βόησαν
|
~Τρῶες·
ὃ
δ᾽
Ἰδομενῆος
ἀκόντισε |
[17, 300-349] |
ἰδών,
μέγα
δ᾽
Ἕκτορα
εἶπε
|
βοήσας· |
~Ἕκτόρ
τ᾽
ἠδ᾽
ἄλλοι
Τρώων |
[17, 50-99] |
οὐδ᾽
υἱὸν
λάθεν
Ἀτρέος
ὀξὺ
|
βοήσας· |
~ὀχθήσας
δ᾽
ἄρα
εἶπε
πρὸς |
[17, 50-99] |
ἐξαπίνης
ἄνεμος
σὺν
λαίλαπι
πολλῇ
|
~βόθρου |
τ᾽
ἐξέστρεψε
καὶ
ἐξετάνυσσ᾽
ἐπὶ |
[17, 550-599] |
ἐφόβησε
δ᾽
Ἀχαιούς.
~πρῶτος
Πηνέλεως
|
Βοιώτιος |
ἦρχε
φόβοιο.
~βλῆτο
γὰρ
ὦμον |
[17, 500-549] |
αἰζήϊος
ἀνὴρ
~κόψας
ἐξόπιθεν
κεράων
|
βοὸς |
ἀγραύλοιο
~ἶνα
τάμῃ
διὰ
πᾶσαν, |
[17, 350-399] |
~ὡς
δ᾽
ὅτ᾽
ἀνὴρ
ταύροιο
|
βοὸς |
μεγάλοιο
βοείην
~λαοῖσιν
δώῃ
τανύειν |
[17, 250-299] |
ἀμφὶ
δέ
τ᾽
ἄκραι
~ἠϊόνες
|
βοόωσιν |
ἐρευγομένης
ἁλὸς
ἔξω,
~τόσσῃ
ἄρα |
[17, 50-99] |
τε
λέων
ὀρεσίτροφος
ἀλκὶ
πεποιθὼς
|
~βοσκομένης |
ἀγέλης
βοῦν
ἁρπάσῃ
ἥ
τις |
[17, 300-349] |
~ἡμῖν
δὲ
Ζεὺς
μὲν
πολὺ
|
βούλεται |
ἢ
Δαναοῖσι
~νίκην·
ἀλλ᾽
αὐτοὶ |
[17, 450-499] |
τίς
τοί
νυ
θεῶν
νηκερδέα
|
βουλὴν
|
~ἐν
στήθεσσιν
ἔθηκε,
καὶ
ἐξέλετο |
[17, 450-499] |
προσεφώνεεν
ἐγγὺς
ἐόντα·
~Αἰνεία
Τρώων
|
βουληφόρε |
χαλκοχιτώνων
~ἵππω
τώδ᾽
ἐνόησα
ποδώκεος |
[17, 50-99] |
ὀρεσίτροφος
ἀλκὶ
πεποιθὼς
~βοσκομένης
ἀγέλης
|
βοῦν |
ἁρπάσῃ
ἥ
τις
ἀρίστη·
~τῆς |
[17, 650-699] |
~οἵ
τέ
μιν
οὐκ
εἰῶσι
|
βοῶν |
ἐκ
πῖαρ
ἑλέσθαι
~πάννυχοι
ἐγρήσσοντες· |
[17, 200-249] |
ἔφαθ᾽
οἳ
δ᾽
ἰθὺς
Δαναῶν
|
βρίσαντες |
ἔβησαν
~δούρατ᾽
ἀνασχόμενοι·
μάλα
δέ |
[17, 500-549] |
εἰπὼν
ἐς
δίφρον
ἑλὼν
ἔναρα
|
βροτόεντα |
~θῆκ᾽
ἂν
δ᾽
αὐτὸς
ἔβαινε |
[17, 0-49] |
δὲ
νεκρόν,
ἔα
δ᾽
ἔναρα
|
βροτόεντα· |
~οὐ
γάρ
τις
πρότερος
Τρώων |
[17, 50-99] |
δονέουσι
~παντοίων
ἀνέμων,
καί
τε
|
βρύει |
ἄνθεϊ
λευκῷ·
~ἐλθὼν
δ᾽
ἐξαπίνης |