Chant, vers
[17, 100-149]	δέ κε φέρτατον εἴη. ~εἷος	ὁ	ταῦθ᾽ ὅρμαινε κατὰ φρένα καὶ
[17, 100-149]	ἦρχε δ᾽ ἄρ᾽ Ἕκτωρ. ~αὐτὰρ	ὅ	γ᾽ ἐξοπίσω ἀνεχάζετο, λεῖπε δὲ
[17, 200-249]	τε καὶ Ἔννομον οἰωνιστήν· ~τοὺς	ὅ	γ᾽ ἐποτρύνων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
[17, 500-549]	δὲ προθορὼν ἐρίπῃσιν, ~ὣς ἄρ᾽	ὅ	γε προθορὼν πέσεν ὕπτιος· ἐν
[17, 100-149]	δίφρον δ᾽ ἀνόρουσε· δίδου δ᾽	ὅ	γε τεύχεα καλὰ ~Τρωσὶ φέρειν
[17, 700-749]	δὲ ποθὴ Πυλίοισιν ἐτύχθη· ~ἀλλ᾽	ὅ	γε τοῖσιν μὲν Θρασυμήδεα δῖον
[17, 450-499]	σφισι κῦδος ὀρέξω ~κτείνειν, εἰς	ὅ	κε νῆας ἐϋσσέλμους ἀφίκωνται ~δύῃ
[17, 600-649]	ἵκηαι· ~γιγνώσκεις δὲ καὶ αὐτὸς	ὅ	τ᾽ οὐκέτι κάρτος Ἀχαιῶν. ~ὣς
[17, 750-799]	κεκλήγοντες, ὅτε προΐδωσιν ἰόντα ~κίρκον,	ὅ	τε σμικρῇσι φόνον φέρει ὀρνίθεσσιν,
[17, 200-249]	μέγα κράτος ἐγγυαλίξω, ~τῶν ποινὴν	ὅ	τοι οὔ τι μάχης ἐκνοστήσαντι
[17, 600-649]	οἱ ὀστέον ἄχρις ~αἰχμὴ Πουλυδάμαντος·	ὃ	γάρ ῥ᾽ ἔβαλε σχεδὸν ἐλθών.
[17, 550-599]	υἱὸν ἐποτρύνουσα προσηύδα ~ἴφθιμον Μενέλαον·	ὃ	γάρ ῥά οἱ ἐγγύθεν ἦεν·
[17, 300-349]	πόδα μεγαλήτορος ἧκε χαμᾶζε ~κεῖσθαι·	ὃ	δ᾽ ἄγχ᾽ αὐτοῖο πέσε πρηνὴς
[17, 150-199]	προτὶ Ἴλιον ἱρὴν ~Τρωσὶ φιλοπτολέμοισιν,	ὃ	δ᾽ ἄμβροτα τεύχεα δῦνε ~Πηλεΐδεω
[17, 150-199]	θεοὶ Οὐρανίωνες ~πατρὶ φίλῳ ἔπορον·	ὃ	δ᾽ ἄρα ᾧ παιδὶ ὄπασσε
[17, 300-349]	διὰ δ᾽ ἔντερα χαλκὸς ~ἤφυσ᾽	ὃ	δ᾽ ἐν κονίῃσι πεσὼν ἕλε
[17, 450-499]	γε νέεσθαι ~αὖτις ἀπ᾽ Αὐτομέδοντος.	ὃ	δ᾽ εὐξάμενος Διὶ πατρὶ ~ἀλκῆς
[17, 600-649]	δόρυ, τοὶ δὲ βόησαν ~Τρῶες·	ὃ	δ᾽ Ἰδομενῆος ἀκόντισε Δευκαλίδαο ~δίφρῳ
[17, 0-49]	οἱ αἰχμὴ ~ἀσπίδ᾽ ἐνὶ κρατερῇ·	ὃ	δὲ δεύτερος ὄρνυτο χαλκῷ ~Ἀτρεΐδης
[17, 650-699]	ἐκ πῖαρ ἑλέσθαι ~πάννυχοι ἐγρήσσοντες·	ὃ	δὲ κρειῶν ἐρατίζων ~ἰθύει, ἀλλ᾽
[17, 500-549]	ἀγραύλοιο ~ἶνα τάμῃ διὰ πᾶσαν,	ὃ	δὲ προθορὼν ἐρίπῃσιν, ~ὣς ἄρ᾽
[17, 300-349]	ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος ~τυτθόν·	ὃ	δὲ Σχεδίον μεγαθύμου Ἰφίτου υἱὸν
[17, 100-149]	συναντήσωνται ἐν ὕλῃ ~ἄνδρες ἐπακτῆρες·	ὃ	δέ τε σθένεϊ βλεμεαίνει, ~πᾶν
[17, 300-349]	Αἴαντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ· ~ἀλλ᾽	ὃ	μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον
[17, 500-549]	Αὐτομέδοντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ· ~ἀλλ᾽	ὃ	μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον
[17, 50-99]	δὲ θούριδος ἀλκῆς. ~ὣς εἰπὼν	ὃ	μὲν αὖτις ἔβη θεὸς ἂμ
[17, 150-199]	μάχης πολυδακρύου ἔντε᾽ ἄμειβεν· ~ἤτοι	ὃ	μὲν τὰ ἃ δῶκε φέρειν
[17, 600-649]	ῥ᾽ ἀπὸ τυτθὸν ἅμαρτεν· ~αὐτὰρ	ὃ	Μηριόναο ὀπάονά θ᾽ ἡνίοχόν τε
[17, 350-399]	ἀρήϊος Ἀστεροπαῖος, ~ἴθυσεν δὲ καὶ	ὃ	πρόφρων Δαναοῖσι μάχεσθαι· ~ἀλλ᾽ οὔ
[17, 200-249]	~ἠὲ σαωθήτω· ἣ γὰρ πολέμου	ὀαριστύς.	~ὃς δέ κε Πάτροκλον καὶ
[17, 500-549]	ἔνθα δ᾽ ἔπειτ᾽ ἀφίει μένος	ὄβριμος	Ἄρης. ~καί νύ κε δὴ
[17, 600-649]	καὶ οὔατος, ἐκ δ᾽ ἄρ᾽	ὀδόντας	~ὦσε δόρυ πρυμνόν, διὰ δὲ
[17, 50-99]	ἐξ αὐχέν᾽ ἔαξε λαβὼν κρατεροῖσιν	ὀδοῦσι	~πρῶτον, ἔπειτα δέ θ᾽ αἷμα
[17, 50-99]	ἐριθηλὲς ἐλαίης ~χώρῳ ἐν οἰοπόλῳ,	ὅθ᾽	ἅλις ἀναβέβροχεν ὕδωρ, ~καλὸν τηλεθάον·
[17, 50-99]	τεύχεα Πανθοΐδαο ~Ἀτρεΐδης, εἰ μή	οἱ	ἀγάσσατο Φοῖβος Ἀπόλλων, ~ὅς ῥά
[17, 200-249]	ἐς ἱπποδάμους ἐρύσῃ, εἴξῃ δέ	οἱ	Αἴας, ~ἥμισυ τῷ ἐνάρων ἀποδάσσομαι,
[17, 550-599]	ἀνδρομέοιο ~ἰσχανάᾳ δακέειν, λαρόν τέ	οἱ	αἷμ᾽ ἀνθρώπου· ~τοίου μιν θάρσευς
[17, 0-49]	~οὐδ᾽ ἔρρηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ	οἱ	αἰχμὴ ~ἀσπίδ᾽ ἐνὶ κρατερῇ· ὃ
[17, 300-349]	~θρέπτρα φίλοις ἀπέδωκε, μινυνθάδιος δέ	οἱ	αἰὼν ~ἔπλεθ᾽ ὑπ᾽ Αἴαντος μεγαθύμου
[17, 150-199]	~ζωὸς ἐών· νῦν δ᾽ οὔ	οἱ	ἀλαλκέμεναι κύνας ἔτλης. ~τὼ νῦν
[17, 250-299]	κύρμα γενέσθαι ~Τρῳῇσιν· τὼ καί	οἱ	ἀμυνέμεν ὦρσεν ἑταίρους. ~ὦσαν δὲ
[17, 400-449]	μητρὸς ἐπεύθετο νόσφιν ἀκούων, ~ἥ	οἱ	ἀπαγγέλλεσκε Διὸς μεγάλοιο νόημα. ~δὴ
[17, 550-599]	Ἀπόλλων ~Φαίνοπι Ἀσιάδῃ ἐναλίγκιος, ὅς	οἱ	ἁπάντων ~ξείνων φίλτατος ἔσκεν Ἀβυδόθι
[17, 50-99]	δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ. ~αἵματί	οἱ	δεύοντο κόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι ~πλοχμοί
[17, 0-49]	βαῖνε ξανθὸς Μενέλαος. ~πρόσθε δέ	οἱ	δόρυ τ᾽ ἔσχε καὶ ἀσπίδα
[17, 550-599]	~ἴφθιμον Μενέλαον· ὃ γάρ ῥά	οἱ	ἐγγύθεν ἦεν· ~εἰσαμένη Φοίνικι δέμας
[17, 500-549]	προθορὼν πέσεν ὕπτιος· ἐν δέ	οἱ	ἔγχος ~νηδυίοισι μάλ᾽ ὀξὺ κραδαινόμενον
[17, 400-449]	νόημα. ~δὴ τότε γ᾽ οὔ	οἱ	ἔειπε κακὸν τόσον ὅσσον ἐτύχθη
[17, 50-99]	ἀγάσσατο Φοῖβος Ἀπόλλων, ~ὅς ῥά	οἱ	Ἕκτορ᾽ ἐπῶρσε θοῷ ἀτάλαντον Ἄρηϊ
[17, 650-699]	ὄσσε ~δακρυόφι πλῆσθεν, θαλερὴ δέ	οἱ	ἔσχετο φωνή. ~ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὧς
[17, 550-599]	μιν τίεν Ἕκτωρ ~δήμου, ἐπεί	οἱ	ἑταῖρος ἔην φίλος εἰλαπιναστής· ~τόν
[17, 150-199]	τεύχεα δῦνε ~Πηλεΐδεω Ἀχιλῆος ἅ	οἱ	θεοὶ Οὐρανίωνες ~πατρὶ φίλῳ ἔπορον·
[17, 200-249]	αὐτὸς ~ἕξω ἐγώ· τὸ δέ	οἱ	κλέος ἔσσεται ὅσσον ἐμοί περ.
[17, 50-99]	~ὅν κε θεὸς τιμᾷ, τάχα	οἱ	μέγα πῆμα κυλίσθη. ~τώ μ᾽
[17, 200-249]	~δεινὸς ἐνυάλιος, πλῆσθεν δ᾽ ἄρα	οἱ	μέλε᾽ ἐντὸς ~ἀλκῆς καὶ σθένεος·
[17, 550-599]	καὶ ἐν γούνεσσιν ἔθηκε, ~καί	οἱ	μυίης θάρσος ἐνὶ στήθεσσιν ἐνῆκεν,
[17, 650-699]	ἀμφασίη ἐπέων λάβε, τὼ δέ	οἱ	ὄσσε ~δακρυόφι πλῆσθεν, θαλερὴ δέ
[17, 550-599]	αἰεὶ ~ἄκρον ἐπιλίγδην· γράψεν δέ	οἱ	ὀστέον ἄχρις ~αἰχμὴ Πουλυδάμαντος· ὃ
[17, 250-299]	δ᾽ αὐτῷ ~ἦλθε κακόν, τό	οἱ	οὔ τις ἐρύκακεν ἱεμένων περ.
[17, 550-599]	θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη, ~ὅττί ῥά	οἱ	πάμπρωτα θεῶν ἠρήσατο πάντων. ~ἐν
[17, 300-349]	Περίφαντι ἐοικὼς ~κήρυκι Ἠπυτίδῃ, ὅς	οἱ	παρὰ πατρὶ γέροντι ~κηρύσσων γήρασκε
[17, 400-449]	ὅσσον ἐτύχθη ~μήτηρ, ὅττί ῥά	οἱ	πολὺ φίλτατος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~οἳ
[17, 650-699]	θᾶσσον ἰόντα ~εἰπεῖν ὅττι ῥά	οἱ	πολὺ φίλτατος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~ὣς
[17, 650-699]	ἀμύμονι δῶκεν ἑταίρῳ ~Λαοδόκῳ, ὅς	οἱ	σχεδὸν ἔστρεφε μώνυχας ἵππους. ~τὸν
[17, 600-649]	οὐδὲ πεπύσθαι ~λυγρῆς ἀγγελίης, ὅτι	οἱ	φίλος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~ἀλλ᾽ οὔ
[17, 700-749]	τε καὶ ἱδρῷ σπευδόντεσσιν· ~ὣς	οἵ	γ᾽ ἐμμεμαῶτε νέκυν φέρον. αὐτὰρ
[17, 700-749]	ἀΐξας περὶ νεκροῦ δηριάασθαι. ~ὣς	οἵ	γ᾽ ἐμμεμαῶτε νέκυν φέρον ἐκ
[17, 350-399]	τε πᾶσα διὰ πρό· ~ὣς	οἵ	γ᾽ ἔνθα καὶ ἔνθα νέκυν
[17, 300-349]	ῥ᾽ ἰθὺς Δαναῶν ἴομεν, μηδ᾽	οἵ	γε ἕκηλοι ~Πάτροκλον νηυσὶν πελασαίατο
[17, 500-549]	~ἤτοι μὲν τὸν νεκρὸν ἐπιτράπεθ᾽	οἵ	περ ἄριστοι ~ἀμφ᾽ αὐτῷ βεβάμεν
[17, 600-649]	~χάρμα φίλοις ἑτάροισι γενώμεθα νοστήσαντες,	~οἵ	που δεῦρ᾽ ὁρόωντες ἀκηχέδατ᾽ οὐδ᾽
[17, 500-549]	μή σφω᾽ Αἴαντε διέκριναν μεμαῶτε,	~οἵ	ῥ᾽ ἦλθον καθ᾽ ὅμιλον ἑταίρου
[17, 700-749]	Ἀχαιούς. ~ἴθυσαν δὲ κύνεσσιν ἐοικότες,	οἵ	τ᾽ ἐπὶ κάπρῳ ~βλημένῳ ἀΐξωσι
[17, 650-699]	κύνας τ᾽ ἄνδρας τ᾽ ἐρεθίζων,	~οἵ	τέ μιν οὐκ εἰῶσι βοῶν
[17, 200-249]	φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες	~οἵ	τε παρ᾽ Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ
[17, 350-399]	ὑπερμενέων ἐπικούρων ~καὶ Δαναῶν· οὐδ᾽	οἳ	γὰρ ἀναιμωτί γε μάχοντο, ~παυρότεροι
[17, 400-449]	οἱ πολὺ φίλτατος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος.	~οἳ	δ᾽ αἰεὶ περὶ νεκρὸν ἀκαχμένα
[17, 50-99]	ἀκίχητα διώκων ~ἵππους Αἰακίδαο δαΐφρονος·	οἳ	δ᾽ ἀλεγεινοὶ ~ἀνδράσι γε θνητοῖσι
[17, 350-399]	ἄριστοι ~ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ κατατεθνηῶτι.	~οἳ	δ᾽ ἄλλοι Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες
[17, 750-799]	Αἴαντε μάχην ἀνέεργον ὀπίσσω ~Τρώων·	οἳ	δ᾽ ἅμ᾽ ἕποντο, δύω δ᾽
[17, 700-749]	παρ᾽ ἀλλήλοισι μένοντες. ~ὣς ἔφαθ᾽	οἳ	δ᾽ ἄρα νεκρὸν ἀπὸ χθονὸς
[17, 300-349]	ῥα πολὺ προμάχων ἐξάλμενος ἔστη·	~οἳ	δ᾽ ἐλελίχθησαν καὶ ἐναντίοι ἔσταν
[17, 200-249]	ὅσσον ἐμοί περ. ~ὣς ἔφαθ᾽	οἳ	δ᾽ ἰθὺς Δαναῶν βρίσαντες ἔβησαν
[17, 700-749]	αἰχμητάων ~ἀζηχὴς ὀρυμαγδὸς ἐπήϊεν ἐρχομένοισιν·	~οἳ	δ᾽ ὥς θ᾽ ἡμίονοι κρατερὸν
[17, 350-399]	ὅμιλον ἀλεξέμεναι φόνον αἰπύν. ~ὣς	οἳ	μὲν μάρναντο δέμας πυρός, οὐδέ
[17, 400-449]	μένος δ᾽ ὄρσασκεν ἑκάστου. ~ὣς	οἳ	μὲν μάρναντο, σιδήρειος δ᾽ ὀρυμαγδὸς
[17, 150-199]	~ἄτρομον, οἷόν τ᾽ ἄνδρας ἐσέρχεται	οἳ	περὶ πάτρης ~ἀνδράσι δυσμενέεσσι πόνον
[17, 250-299]	~ῥεῖα μετεισάμενος Τρώων ἐκέδασσε φάλαγγας	~οἳ	περὶ Πατρόκλῳ βέβασαν, φρόνεον δὲ
[17, 150-199]	πω τῆλε ποσὶ κραιπνοῖσι μετασπών,	~οἳ	προτὶ ἄστυ φέρον κλυτὰ τεύχεα
[17, 700-749]	δίῳ ~ἶσον θυμὸν ἔχοντες ὁμώνυμοι,	οἳ	τὸ πάρος περ ~μίμνομεν ὀξὺν
[17, 500-549]	κάτα δακρυόεντα ~Ἕκτωρ Αἰνείας θ᾽	οἳ	Τρώων εἰσὶν ἄριστοι. ~ἀλλ᾽ ἤτοι
[17, 50-99]	κόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι ~πλοχμοί θ᾽	οἳ	χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο.
[17, 400-449]	μὲν γάρ τί πού ἐστιν	ὀϊζυρώτερον	ἀνδρὸς ~πάντων, ὅσσά τε γαῖαν
[17, 150-199]	τις ἐμοὶ Λυκίων ἐπιπείσεται ἀνδρῶν	~οἴκαδ᾽	ἴμεν, Τροίῃ δὲ πεφήσεται αἰπὺς
[17, 300-349]	ἄριστον, ὃς ἐν κλειτῷ Πανοπῆϊ	~οἰκία	ναιετάασκε πολέσσ᾽ ἄνδρεσσιν ἀνάσσων, ~τὸν
[17, 550-599]	ἁπάντων ~ξείνων φίλτατος ἔσκεν Ἀβυδόθι	οἰκία	ναίων· ~τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη
[17, 700-749]	~ὄρμενον ἐξαίφνης φλεγέθει, μινύθουσι δὲ	οἶκοι	~ἐν σέλαϊ μεγάλῳ· τὸ δ᾽
[17, 250-299]	~ὣς ἔφατ᾽ ὀξὺ δ᾽ ἄκουσεν	Ὀϊλῆος	ταχὺς Αἴας· ~πρῶτος δ᾽ ἀντίος
[17, 650-699]	~ἤδη μὲν σὲ καὶ αὐτὸν	ὀΐομαι	εἰσορόωντα ~γιγνώσκειν ὅτι πῆμα θεὸς
[17, 600-649]	τάχιστα ~Πηλεΐδῃ, ἐπεὶ οὔ μιν	ὀΐομαι	οὐδὲ πεπύσθαι ~λυγρῆς ἀγγελίης, ὅτι
[17, 450-499]	διώκειν· ~οὐ γάρ πως ἦν	οἶον	ἐόνθ᾽ ἱερῷ ἐνὶ δίφρῳ ~ἔγχει
[17, 50-99]	χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο.	~οἷον	δὲ τρέφει ἔρνος ἀνὴρ ἐριθηλὲς
[17, 550-599]	σ᾽ ἔτ᾽ ἄλλος Ἀχαιῶν ταρβήσειεν;	~οἷον	δὴ Μενέλαον ὑπέτρεσας, ὃς τὸ
[17, 150-199]	δέ σευ ὠνοσάμην πάγχυ φρένας	οἷον	ἔειπες, ~ὅς τέ με φῂς
[17, 450-499]	ἔθηκε, καὶ ἐξέλετο φρένας ἐσθλάς;	~οἷον	πρὸς Τρῶας μάχεαι πρώτῳ ἐν
[17, 150-199]	Τρώεσσι μένος πολυθαρσὲς ἐνείη ~ἄτρομον,	οἷόν	τ᾽ ἄνδρας ἐσέρχεται οἳ περὶ
[17, 50-99]	ἀνὴρ ἐριθηλὲς ἐλαίης ~χώρῳ ἐν	οἰοπόλῳ,	ὅθ᾽ ἅλις ἀναβέβροχεν ὕδωρ, ~καλὸν
[17, 550-599]	~μαλθακὸς αἰχμητής· νῦν δ᾽ οἴχεται	οἶος	ἀείρας ~νεκρὸν ὑπ᾽ ἐκ Τρώων,
[17, 100-149]	κε πόλιν καὶ ἄστυ σαώσῃς	~οἶος	σὺν λαοῖς τοὶ Ἰλίῳ ἐγγεγάασιν·
[17, 0-49]	οὐδέ ἕ φημι πόδεσσί γε	οἷσι	κιόντα ~εὐφρῆναι ἄλοχόν τε φίλην
[17, 100-149]	ὥς τίς τε λέων περὶ	οἷσι	τέκεσσιν, ~ᾧ ῥά τε νήπι᾽
[17, 550-599]	γε ~μαλθακὸς αἰχμητής· νῦν δ᾽	οἴχεται	οἶος ἀείρας ~νεκρὸν ὑπ᾽ ἐκ
[17, 700-749]	Ἀχιλῆα πόδας ταχύν· οὐδέ μιν	οἴω	~νῦν ἰέναι μάλα περ κεχολωμένον
[17, 500-549]	ἔγωγε ~Ἕκτορα Πριαμίδην μένεος σχήσεσθαι	ὀΐω,	~πρίν γ᾽ ἐπ᾽ Ἀχιλλῆος καλλίτριχε
[17, 200-249]	τε Χρομίον τε καὶ Ἔννομον	οἰωνιστήν·	~τοὺς ὅ γ᾽ ἐποτρύνων ἔπεα
[17, 200-249]	τάχα Τρώων κορέει κύνας ἠδ᾽	οἰωνούς,	~ὅσσον ἐμῇ κεφαλῇ περιδείδια μή
[17, 200-249]	ἡμῖν δ᾽ αὖτ᾽ ἀναφαίνεται αἰπὺς	ὄλεθρος.	~ἀλλ᾽ ἄγ᾽ ἀριστῆας Δαναῶν κάλει,
[17, 150-199]	ἴμεν, Τροίῃ δὲ πεφήσεται αἰπὺς	ὄλεθρος.	~εἰ γὰρ νῦν Τρώεσσι μένος
[17, 600-649]	ἰδέσθαι· ~ἐν δὲ φάει καὶ	ὄλεσσον,	ἐπεί νύ τοι εὔαδεν οὕτως.
[17, 350-399]	γ᾽ ἔνθα καὶ ἔνθα νέκυν	ὀλίγῃ	ἐνὶ χώρῃ ~εἵλκεον ἀμφότεροι· μάλα
[17, 500-549]	ἔπος ηὔδα· ~ἦ δὴ μὰν	ὀλίγον	γε Μενοιτιάδαο θανόντος ~κῆρ ἄχεος
[17, 0-49]	οὔτε λέοντος ~οὔτε συὸς κάπρου	ὀλοόφρονος,	οὗ τε μέγιστος ~θυμὸς ἐνὶ
[17, 600-649]	~ὣς φάτο, τὸν δὲ πατὴρ	ὀλοφύρατο	δάκρυ χέοντα· ~αὐτίκα δ᾽ ἠέρα
[17, 350-399]	ἔτ᾽ ἔφαντο ~ζωὸν ἐνὶ πρώτῳ	ὁμάδῳ	Τρώεσσι μάχεσθαι. ~τὼ δ᾽ ἐπιοσσομένω
[17, 700-749]	ἄλλος. ~ὣς Τρῶες εἷος μὲν	ὁμιλαδὸν	αἰὲν ἕποντο ~νύσσοντες ξίφεσίν τε
[17, 350-399]	μέμνηντο γὰρ αἰεὶ ~ἀλλήλοις ἀν᾽	ὅμιλον	ἀλεξέμεναι φόνον αἰπύν. ~ὣς οἳ
[17, 500-549]	μεμαῶτε, ~οἵ ῥ᾽ ἦλθον καθ᾽	ὅμιλον	ἑταίρου κικλήσκοντος· ~τοὺς ὑποταρβήσαντες ἐχώρησαν
[17, 100-149]	πύργον· ~Ἕκτωρ δ᾽ ἂψ ἐς	ὅμιλον	ἰὼν ἀνεχάζεθ᾽ ἑταίρων, ~ἐς δίφρον
[17, 450-499]	~ῥεῖα δ᾽ ἐπαΐξασκε πολὺν καθ᾽	ὅμιλον	ὀπάζων. ~ἀλλ᾽ οὐχ ᾕρει φῶτας
[17, 100-149]	σὺ χείρονα φῶτα σαώσειας μεθ᾽	ὅμιλον	~σχέτλι᾽ ἐπεὶ Σαρπηδόν᾽ ἅμα ξεῖνον
[17, 250-299]	δ᾽ υἱὸς Τελαμῶνος ἐπαΐξας δι᾽	ὁμίλου	~πλῆξ᾽ αὐτοσχεδίην κυνέης διὰ χαλκοπαρῄου·
[17, 450-499]	πρὸς Τρῶας μάχεαι πρώτῳ ἐν	ὁμίλῳ	~μοῦνος· ἀτάρ τοι ἑταῖρος ἀπέκτατο,
[17, 600-649]	ἠέρα μὲν σκέδασεν καὶ ἀπῶσεν	ὀμίχλην,	~ἠέλιος δ᾽ ἐπέλαμψε, μάχη δ᾽
[17, 50-99]	~αἵματί οἱ δεύοντο κόμαι Χαρίτεσσιν	ὁμοῖαι	~πλοχμοί θ᾽ οἳ χρυσῷ τε
[17, 450-499]	τίς γάρ τοι Ἀχαιῶν ἄλλος	ὁμοῖος	~ἵππων ἀθανάτων ἐχέμεν δμῆσίν τε
[17, 700-749]	ἐν δέ τε θυμὸς ~τείρεθ᾽	ὁμοῦ	καμάτῳ τε καὶ ἱδρῷ σπευδόντεσσιν·
[17, 350-399]	τοὶ δ᾽ ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον ~νεκροὶ	ὁμοῦ	Τρώων καὶ ὑπερμενέων ἐπικούρων ~καὶ
[17, 700-749]	Ἕκτορι δίῳ ~ἶσον θυμὸν ἔχοντες	ὁμώνυμοι,	οἳ τὸ πάρος περ ~μίμνομεν
[17, 600-649]	τοιοῦτον Ἀχαιῶν· ~ἠέρι γὰρ κατέχονται	ὁμῶς	αὐτοί τε καὶ ἵπποι. ~Ζεῦ
[17, 400-449]	παρ᾽ ἀνέρι τῷδε δαμῆναι ~πάντας	ὁμῶς,	μή πώ τις ἐρωείτω πολέμοιο.
[17, 50-99]	ἐθέλῃ πρὸς δαίμονα φωτὶ μάχεσθαι	~ὅν	κε θεὸς τιμᾷ, τάχα οἱ
[17, 100-149]	~ἐντροπαλιζόμενος ὥς τε λὶς ἠϋγένειος,	~ὅν	ῥα κύνες τε καὶ ἄνδρες
[17, 650-699]	~πάντοσε παπταίνων ὥς τ᾽ αἰετός,	ὅν	ῥά τέ φασιν ~ὀξύτατον δέρκεσθαι
[17, 650-699]	φασιν ~ὀξύτατον δέρκεσθαι ὑπουρανίων πετεηνῶν,	~ὅν	τε καὶ ὑψόθ᾽ ἐόντα πόδας
[17, 50-99]	~ὀχθήσας δ᾽ ἄρα εἶπε πρὸς	ὃν	μεγαλήτορα θυμόν· ~ὤ μοι ἐγὼν
[17, 200-249]	θείοιο, ~κινήσας ῥα κάρη προτὶ	ὃν	μυθήσατο θυμόν· ~ἆ δείλ᾽ οὐδέ
[17, 400-449]	Κρονίων, ~κινήσας δὲ κάρη προτὶ	ὃν	μυθήσατο θυμόν· ~ἆ δειλώ, τί
[17, 550-599]	μὲν δὴ Μενέλαε κατηφείη καὶ	ὄνειδος	~ἔσσεται εἴ κ᾽ Ἀχιλῆος ἀγαυοῦ
[17, 350-399]	κ᾽ Ἀθήνη ~τόν γε ἰδοῦσ᾽	ὀνόσαιτ᾽	οὐδ᾽ εἰ μάλα μιν χόλος
[17, 50-99]	διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ	~ὀξέα	κεκλήγων φλογὶ εἴκελος Ἡφαίστοιο ~ἀσβέστῳ·
[17, 100-149]	ἵν᾽ ἀπ᾽ ὤμοιιν κεφαλὴν τάμοι	ὀξέϊ	χαλκῷ, ~τὸν δὲ νέκυν Τρῳῇσιν
[17, 350-399]	αἰθέρι, πέπτατο δ᾽ αὐγὴ ~ἠελίου	ὀξεῖα,	νέφος δ᾽ οὐ φαίνετο πάσης
[17, 50-99]	~ἀσβέστῳ· οὐδ᾽ υἱὸν λάθεν Ἀτρέος	ὀξὺ	βοήσας· ~ὀχθήσας δ᾽ ἄρα εἶπε
[17, 250-299]	κυσὶν μέλπηθρα γενέσθαι. ~ὣς ἔφατ᾽	ὀξὺ	δ᾽ ἄκουσεν Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας·
[17, 500-549]	δέ οἱ ἔγχος ~νηδυίοισι μάλ᾽	ὀξὺ	κραδαινόμενον λύε γυῖα. ~Ἕκτωρ δ᾽
[17, 700-749]	οἳ τὸ πάρος περ ~μίμνομεν	ὀξὺν	Ἄρηα παρ᾽ ἀλλήλοισι μένοντες. ~ὣς
[17, 500-549]	ἔλασσεν. ~ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἂν	ὀξὺν	ἔχων πέλεκυν αἰζήϊος ἀνὴρ ~κόψας
[17, 650-699]	αἰετός, ὅν ῥά τέ φασιν	~ὀξύτατον	δέρκεσθαι ὑπουρανίων πετεηνῶν, ~ὅν τε
[17, 550-599]	δηϊόων· τῷ γὰρ Ζεὺς κῦδος	ὀπάζει.	~ὣς φάτο, γήθησεν δὲ θεὰ
[17, 450-499]	δ᾽ ἐπαΐξασκε πολὺν καθ᾽ ὅμιλον	ὀπάζων.	~ἀλλ᾽ οὐχ ᾕρει φῶτας ὅτε
[17, 600-649]	τυτθὸν ἅμαρτεν· ~αὐτὰρ ὃ Μηριόναο	ὀπάονά	θ᾽ ἡνίοχόν τε ~Κοίρανον, ὅς
[17, 150-199]	ὃ δ᾽ ἄρα ᾧ παιδὶ	ὄπασσε	~γηράς· ἀλλ᾽ οὐχ υἱὸς ἐν
[17, 250-299]	~τὸν δὲ μετ᾽ Ἰδομενεὺς καὶ	ὀπάων	Ἰδομενῆος ~Μηριόνης ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ.
[17, 250-299]	δὲ Διὸς τιμὴ καὶ κῦδος	ὀπηδεῖ.	~ἀργαλέον δέ μοί ἐστι διασκοπιᾶσθαι
[17, 450-499]	υἱὸς Λαέρκεος Αἱμονίδαο· ~στῆ δ᾽	ὄπιθεν	δίφροιο καὶ Αὐτομέδοντα προσηύδα· ~Αὐτόμεδον,
[17, 700-749]	ἀείραντες φέρετ᾽ ἐκ πόνου· αὐτὰρ	ὄπισθε	~νῶϊ μαχησόμεθα Τρωσίν τε καὶ
[17, 700-749]	μεγάλως· ἐπὶ δ᾽ ἴαχε λαὸς	ὄπισθε	~Τρωϊκός, ὡς εἴδοντο νέκυν αἴροντας
[17, 700-749]	γ᾽ ἐμμεμαῶτε νέκυν φέρον. αὐτὰρ	ὄπισθεν	~Αἴαντ᾽ ἰσχανέτην, ὥς τε πρὼν
[17, 750-799]	~ὣς αἰεὶ Αἴαντε μάχην ἀνέεργον	ὀπίσσω	~Τρώων· οἳ δ᾽ ἅμ᾽ ἕποντο,
[17, 50-99]	μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός;	~ὁππότ᾽	ἀνὴρ ἐθέλῃ πρὸς δαίμονα φωτὶ
[17, 100-149]	ἔχει φύξηλιν ἐόντα. ~φράζεο νῦν	ὅππως	κε πόλιν καὶ ἄστυ σαώσῃς
[17, 700-749]	περ φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην, ~ἠμὲν	ὅπως	τὸν νεκρὸν ἐρύσσομεν, ἠδὲ καὶ
[17, 600-649]	περ φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην, ~ἠμὲν	ὅπως	τὸν νεκρὸν ἐρύσσομεν, ἠδὲ καὶ
[17, 450-499]	γλαφυράς· ἔτι γάρ σφισι κῦδος	ὀρέξω	~κτείνειν, εἰς ὅ κε νῆας
[17, 700-749]	κρατερὸν μένος ἀμφιβαλόντες ~ἕλκωσ᾽ ἐξ	ὄρεος	κατὰ παιπαλόεσσαν ἀταρπὸν ~ἢ δοκὸν
[17, 50-99]	δ᾽ ὅτε τίς τε λέων	ὀρεσίτροφος	ἀλκὶ πεποιθὼς ~βοσκομένης ἀγέλης βοῦν
[17, 250-299]	ἀλκὴν ~καπρίῳ, ὅς τ᾽ ἐν	ὄρεσσι	κύνας θαλερούς τ᾽ αἰζηοὺς ~ῥηϊδίως
[17, 350-399]	οὐ φαίνετο πάσης ~γαίης οὐδ᾽	ὀρέων·	μεταπαυόμενοι δὲ μάχοντο ~ἀλλήλων ἀλεείνοντες
[17, 100-149]	ἔφατ᾽ Αἴαντι δὲ δαΐφρονι θυμὸν	ὄρινε·	~βῆ δὲ διὰ προμάχων, ἅμα
[17, 100-149]	φέρτατον εἴη. ~εἷος ὁ ταῦθ᾽	ὅρμαινε	κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμὸν
[17, 700-749]	τό τ᾽ ἐπεσσύμενον πόλιν ἀνδρῶν	~ὄρμενον	ἐξαίφνης φλεγέθει, μινύθουσι δὲ οἶκοι
[17, 600-649]	~Ἕκτορα δ᾽ Ἰδομενεὺς μετὰ Λήϊτον	ὁρμηθέντα	~βεβλήκει θώρηκα κατὰ στῆθος παρὰ
[17, 500-549]	νύ κε δὴ ξιφέεσσ᾽ αὐτοσχεδὸν	ὁρμηθήτην	~εἰ μή σφω᾽ Αἴαντε διέκριναν
[17, 750-799]	ὅ τε σμικρῇσι φόνον φέρει	ὀρνίθεσσιν,	~ὣς ἄρ᾽ ὑπ᾽ Αἰνείᾳ τε
[17, 500-549]	καταβᾶσα· προῆκε γὰρ εὐρύοπα Ζεὺς	~ὀρνύμεναι	Δαναούς· δὴ γὰρ νόος ἐτράπετ᾽
[17, 0-49]	ἐνὶ κρατερῇ· ὃ δὲ δεύτερος	ὄρνυτο	χαλκῷ ~Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπευξάμενος Διὶ
[17, 600-649]	γενώμεθα νοστήσαντες, ~οἵ που δεῦρ᾽	ὁρόωντες	ἀκηχέδατ᾽ οὐδ᾽ ἔτι φασὶν ~Ἕκτορος
[17, 400-449]	ἄρα τις εἴπεσκε, μένος δ᾽	ὄρσασκεν	ἑκάστου. ~ὣς οἳ μὲν μάρναντο,
[17, 700-749]	τε καὶ ἀνδρῶν αἰχμητάων ~ἀζηχὴς	ὀρυμαγδὸς	ἐπήϊεν ἐρχομένοισιν· ~οἳ δ᾽ ὥς
[17, 400-449]	οἳ μὲν μάρναντο, σιδήρειος δ᾽	ὀρυμαγδὸς	~χάλκεον οὐρανὸν ἷκε δι᾽ αἰθέρος
[17, 450-499]	γὰρ φεύγεσκεν ὑπ᾽ ἐκ Τρώων	ὀρυμαγδοῦ,	~ῥεῖα δ᾽ ἐπαΐξασκε πολὺν καθ᾽
[17, 0-49]	ἀρηΐφιλον Μενέλαον· ~Ἀτρεΐδη Μενέλαε διοτρεφὲς	ὄρχαμε	λαῶν ~χάζεο, λεῖπε δὲ νεκρόν,
[17, 350-399]	γλαφυράς· περὶ δ᾽ αὐτοῦ μῶλος	ὀρώρει	~ἄγριος· οὐδέ κ᾽ Ἄρης λαοσσόος
[17, 350-399]	δὲ πανημερίοις ἔριδος μέγα νεῖκος	ὀρώρει	~ἀργαλέης· καμάτῳ δὲ καὶ ἱδρῷ
[17, 200-249]	τι τόσον νέκυος περιδείδια Πατρόκλοιο,	~ὅς	κε τάχα Τρώων κορέει κύνας
[17, 50-99]	~μή τίς μοι Δαναῶν νεμεσήσεται	ὅς	κεν ἴδηται. ~εἰ δέ κεν
[17, 100-149]	μ᾽ οὔ τις Δαναῶν νεμεσήσεται	ὅς	κεν ἴδηται ~Ἕκτορι χωρήσαντ᾽ ἐπεὶ
[17, 550-599]	ὄτρυνεν Ἀπόλλων ~Φαίνοπι Ἀσιάδῃ ἐναλίγκιος,	ὅς	οἱ ἁπάντων ~ξείνων φίλτατος ἔσκεν
[17, 300-349]	δέμας Περίφαντι ἐοικὼς ~κήρυκι Ἠπυτίδῃ,	ὅς	οἱ παρὰ πατρὶ γέροντι ~κηρύσσων
[17, 650-699]	τεύχε᾽ ἀμύμονι δῶκεν ἑταίρῳ ~Λαοδόκῳ,	ὅς	οἱ σχεδὸν ἔστρεφε μώνυχας ἵππους.
[17, 600-649]	ὀπάονά θ᾽ ἡνίοχόν τε ~Κοίρανον,	ὅς	ῥ᾽ ἐκ Λύκτου ἐϋκτιμένης ἕπετ᾽
[17, 350-399]	εἶθαρ δ᾽ ὑπὸ γούνατ᾽ ἔλυσεν,	~ὅς	ῥ᾽ ἐκ Παιονίης ἐριβώλακος εἰληλούθει,
[17, 50-99]	μή οἱ ἀγάσσατο Φοῖβος Ἀπόλλων,	~ὅς	ῥά οἱ Ἕκτορ᾽ ἐπῶρσε θοῷ
[17, 500-549]	πολέμοιο ~ἢ καὶ χειμῶνος δυσθαλπέος,	ὅς	ῥά τε ἔργων ~ἀνθρώπους ἀνέπαυσεν
[17, 250-299]	προμάχων συῒ εἴκελος ἀλκὴν ~καπρίῳ,	ὅς	τ᾽ ἐν ὄρεσσι κύνας θαλερούς
[17, 650-699]	τίς τε λέων ἀπὸ μεσσαύλοιο,	~ὅς	τ᾽ ἐπεὶ ἄρ κε κάμῃσι
[17, 150-199]	τε Διὸς κρείσσων νόος αἰγιόχοιο,	~ὅς	τε καὶ ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ
[17, 700-749]	ὕδωρ ~ὑλήεις πεδίοιο διαπρύσιον τετυχηκώς,	~ὅς	τε καὶ ἰφθίμων ποταμῶν ἀλεγεινὰ
[17, 150-199]	ὠνοσάμην πάγχυ φρένας οἷον ἔειπες,	~ὅς	τέ με φῂς Αἴαντα πελώριον
[17, 600-649]	μὲν γὰρ πάντων βέλε᾽ ἅπτεται	ὅς	τις ἀφήῃ ~ἢ κακὸς ἢ
[17, 600-649]	νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι. ~εἴη δ᾽	ὅς	τις ἑταῖρος ἀπαγγείλειε τάχιστα ~Πηλεΐδῃ,
[17, 0-49]	πάντοσ᾽ ἐΐσην, ~τὸν κτάμεναι μεμαὼς	ὅς	τις τοῦ γ᾽ ἀντίος ἔλθοι.
[17, 150-199]	Ἀργείοισιν ἕλωρ καὶ κύρμα γενέσθαι,	~ὅς	τοι πόλλ᾽ ὄφελος γένετο πτόλεΐ
[17, 200-249]	σαωθήτω· ἣ γὰρ πολέμου ὀαριστύς.	~ὃς	δέ κε Πάτροκλον καὶ τεθνηῶτά
[17, 200-249]	τί τοι θάνατος καταθύμιός ἐστιν	~ὃς	δή τοι σχεδὸν εἶσι· σὺ
[17, 300-349]	Ἰφίτου υἱὸν ~Φωκήων ὄχ᾽ ἄριστον,	ὃς	ἐν κλειτῷ Πανοπῆϊ ~οἰκία ναιετάασκε
[17, 50-99]	κάτα τεύχεα καλὰ ~Πάτροκλόν θ᾽	ὃς	κεῖται ἐμῆς ἕνεκ᾽ ἐνθάδε τιμῆς,
[17, 600-649]	πόποι ἤδη μέν κε καὶ	ὃς	μάλα νήπιός ἐστι ~γνοίη ὅτι
[17, 150-199]	~τοίου γὰρ θεράπων πέφατ᾽ ἀνέρος,	ὃς	μέγ᾽ ἄριστος ~Ἀργείων παρὰ νηυσὶ
[17, 250-299]	γάρ σφεας ὦκ᾽ ἐλέλιξεν ~Αἴας,	ὃς	περὶ μὲν εἶδος, περὶ δ᾽
[17, 550-599]	ταρβήσειεν; ~οἷον δὴ Μενέλαον ὑπέτρεσας,	ὃς	τὸ πάρος γε ~μαλθακὸς αἰχμητής·
[17, 400-449]	πού ἐστιν ὀϊζυρώτερον ἀνδρὸς ~πάντων,	ὅσσά	τε γαῖαν ἔπι πνείει τε
[17, 650-699]	ἐπέων λάβε, τὼ δέ οἱ	ὄσσε	~δακρυόφι πλῆσθεν, θαλερὴ δέ οἱ
[17, 150-199]	οὐκ ἐτάλασσας ~στήμεναι ἄντα κατ᾽	ὄσσε	ἰδὼν δηΐων ἐν ἀϋτῇ, ~οὐδ᾽
[17, 100-149]	δέ τ᾽ ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται	ὄσσε	καλύπτων· ~ὣς Αἴας περὶ Πατρόκλῳ
[17, 650-699]	~ὣς τότε σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲς	ὄσσε	φαεινὼ ~πάντοσε δινείσθην πολέων κατὰ
[17, 350-399]	πολέμῳ, τείροντο δὲ νηλέϊ χαλκῷ	~ὅσσοι	ἄριστοι ἔσαν· δύο δ᾽ οὔ
[17, 250-299]	κεν ᾗσι φρεσὶν οὐνόματ᾽ εἴποι,	~ὅσσοι	δὴ μετόπισθε μάχην ἤγειραν Ἀχαιῶν;
[17, 150-199]	περὶ φρένας ἔμμεναι ἄλλων ~τῶν	ὅσσοι	Λυκίην ἐριβώλακα ναιετάουσι· ~νῦν δέ
[17, 350-399]	γὰρ κατέχοντο μάχης ἐπί θ᾽	ὅσσον	ἄριστοι ~ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ κατατεθνηῶτι.
[17, 200-249]	Τρώων κορέει κύνας ἠδ᾽ οἰωνούς,	~ὅσσον	ἐμῇ κεφαλῇ περιδείδια μή τι
[17, 200-249]	τὸ δέ οἱ κλέος ἔσσεται	ὅσσον	ἐμοί περ. ~ὣς ἔφαθ᾽ οἳ
[17, 400-449]	οὔ οἱ ἔειπε κακὸν τόσον	ὅσσον	ἐτύχθη ~μήτηρ, ὅττί ῥά οἱ
[17, 0-49]	ἐνὶ στήθεσσι περὶ σθένεϊ βλεμεαίνει,	~ὅσσον	Πάνθου υἷες ἐϋμμελίαι φρονέουσιν. ~οὐδὲ
[17, 550-599]	~ἄκρον ἐπιλίγδην· γράψεν δέ οἱ	ὀστέον	ἄχρις ~αἰχμὴ Πουλυδάμαντος· ὃ γάρ
[17, 500-549]	διὰ ζωστῆρος ἔλασσεν. ~ὡς δ᾽	ὅτ᾽	ἂν ὀξὺν ἔχων πέλεκυν αἰζήϊος
[17, 350-399]	θεράποντα ποδώκεος Αἰακίδαο. ~ὡς δ᾽	ὅτ᾽	ἀνὴρ ταύροιο βοὸς μεγάλοιο βοείην
[17, 250-299]	δ᾽ ἄρ᾽ Ἕκτωρ. ~ὡς δ᾽	ὅτ᾽	ἐπὶ προχοῇσι διιπετέος ποταμοῖο ~βέβρυχεν
[17, 150-199]	φοβεῖ καὶ ἀφείλετο νίκην ~ῥηϊδίως,	ὁτὲ	δ᾽ αὐτὸς ἐποτρύνει μαχέσασθαι. ~ἀλλ᾽
[17, 700-749]	τε καὶ ἔγχεσιν ἀμφιγύοισιν· ~ἀλλ᾽	ὅτε	δή ῥ᾽ Αἴαντε μεταστρεφθέντε κατ᾽
[17, 700-749]	τε θέουσι διαρραῖσαι μεμαῶτες, ~ἀλλ᾽	ὅτε	δή ῥ᾽ ἐν τοῖσιν ἑλίξεται
[17, 600-649]	Αἴαντα μεγαλήτορα καὶ Μενέλαον ~Ζεύς,	ὅτε	δὴ Τρώεσσι δίδου ἑτεραλκέα νίκην.
[17, 0-49]	Ὑπερήνορος ἱπποδάμοιο ~ἧς ἥβης ἀπόνηθ᾽	ὅτε	μ᾽ ὤνατο καί μ᾽ ὑπέμεινε
[17, 750-799]	ἔρχεται ἠὲ κολοιῶν ~οὖλον κεκλήγοντες,	ὅτε	προΐδωσιν ἰόντα ~κίρκον, ὅ τε
[17, 450-499]	ὀπάζων. ~ἀλλ᾽ οὐχ ᾕρει φῶτας	ὅτε	σεύαιτο διώκειν· ~οὐ γάρ πως
[17, 50-99]	κτάνε τεύχε᾽ ἐσύλα. ~ὡς δ᾽	ὅτε	τίς τε λέων ὀρεσίτροφος ἀλκὶ
[17, 600-649]	ὀΐομαι οὐδὲ πεπύσθαι ~λυγρῆς ἀγγελίης,	ὅτι	οἱ φίλος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~ἀλλ᾽
[17, 650-699]	καὶ αὐτὸν ὀΐομαι εἰσορόωντα ~γιγνώσκειν	ὅτι	πῆμα θεὸς Δαναοῖσι κυλίνδει, ~νίκη
[17, 600-649]	ὃς μάλα νήπιός ἐστι ~γνοίη	ὅτι	Τρώεσσι πατὴρ Ζεὺς αὐτὸς ἀρήγει.
[17, 550-599]	κύνες ἑλκήσουσιν. ~ἀλλ᾽ ἔχεο κρατερῶς,	ὄτρυνε	δὲ λαὸν ἅπαντα. ~τὴν δ᾽
[17, 300-349]	σφετέρῳ· ἀλλ᾽ αὐτὸς Ἀπόλλων ~Αἰνείαν	ὄτρυνε	δέμας Περίφαντι ἐοικὼς ~κήρυκι Ἠπυτίδῃ,
[17, 550-599]	ἑταίρων. ~Ἕκτορα δ᾽ ἐγγύθεν ἱστάμενος	ὄτρυνεν	Ἀπόλλων ~Φαίνοπι Ἀσιάδῃ ἐναλίγκιος, ὅς
[17, 200-249]	πᾶσι ~τεύχεσι λαμπόμενος μεγαθύμου Πηλεΐωνος.	~ὄτρυνεν	δὲ ἕκαστον ἐποιχόμενος ἐπέεσσι ~Μέσθλην
[17, 650-699]	ἔτ᾽ Ἀντίλοχον μεγαθύμου Νέστορος υἱόν,	~ὄτρυνον	δ᾽ Ἀχιλῆϊ δαΐφρονι θᾶσσον ἰόντα
[17, 350-399]	ἐμαρνάσθην, ἐπεὶ ὣς ἐπετέλλετο Νέστωρ	~ὀτρύνων	πόλεμον δὲ μελαινάων ἀπὸ νηῶν.
[17, 550-599]	γήθησεν δὲ θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη,	~ὅττί	ῥά οἱ πάμπρωτα θεῶν ἠρήσατο
[17, 400-449]	κακὸν τόσον ὅσσον ἐτύχθη ~μήτηρ,	ὅττί	ῥά οἱ πολὺ φίλτατος ὤλεθ᾽
[17, 650-699]	Ἀχιλῆϊ δαΐφρονι θᾶσσον ἰόντα ~εἰπεῖν	ὅττι	ῥά οἱ πολὺ φίλτατος ὤλεθ᾽
[17, 400-449]	ἅρμασι δαιδαλέοισιν ~Ἕκτωρ Πριαμίδης ἐποχήσεται·	οὐ	γὰρ ἐάσω. ~ἦ οὐχ ἅλις
[17, 200-249]	~κέκλυτε μυρία φῦλα περικτιόνων ἐπικούρων·	~οὐ	γὰρ ἐγὼ πληθὺν διζήμενος οὐδὲ
[17, 500-549]	ἵππους, ~ἀλλὰ μάλ᾽ ἐμπνείοντε μεταφρένῳ·	οὐ	γὰρ ἔγωγε ~Ἕκτορα Πριαμίδην μένεος
[17, 700-749]	μάλα περ κεχολωμένον Ἕκτορι δίῳ·	~οὐ	γάρ πως ἂν γυμνὸς ἐὼν
[17, 450-499]	ᾕρει φῶτας ὅτε σεύαιτο διώκειν·	~οὐ	γάρ πως ἦν οἶον ἐόνθ᾽
[17, 100-149]	σὺν λαοῖς τοὶ Ἰλίῳ ἐγγεγάασιν·	~οὐ	γάρ τις Λυκίων γε μαχησόμενος
[17, 0-49]	νεκρόν, ἔα δ᾽ ἔναρα βροτόεντα·	~οὐ	γάρ τις πρότερος Τρώων κλειτῶν
[17, 750-799]	τάφρον ~φευγόντων Δαναῶν· πολέμου δ᾽	οὐ	γίγνετ᾽ ἐρωή.
[17, 200-249]	τε κρατερόν τε, ~τεύχεα δ᾽	οὐ	κατὰ κόσμον ἀπὸ κρατός τε
[17, 0-49]	βάλω καὶ Φρόντιδι δίῃ. ~ἀλλ᾽	οὐ	μὰν ἔτι δηρὸν ἀπείρητος πόνος
[17, 400-449]	εἴπεσκεν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων· ~ὦ φίλοι	οὐ	μὰν ἧμιν ἐϋκλεὲς ἀπονέεσθαι ~νῆας
[17, 400-449]	πνείει τε καὶ ἕρπει. ~ἀλλ᾽	οὐ	μὰν ὑμῖν γε καὶ ἅρμασι
[17, 400-449]	δυστήνοισι μετ᾽ ἀνδράσιν ἄλγε᾽ ἔχητον;	~οὐ	μὲν γάρ τί πού ἐστιν
[17, 0-49]	προσέφη ξανθὸς Μενέλαος· ~Ζεῦ πάτερ	οὐ	μὲν καλὸν ὑπέρβιον εὐχετάασθαι. ~οὔτ᾽
[17, 0-49]	ἔγνω. ~ὣς φάτο, τὸν δ᾽	οὐ	πεῖθεν· ἀμειβόμενος δὲ προσηύδα· ~νῦν
[17, 0-49]	περὶ πόρτακι μήτηρ ~πρωτοτόκος κινυρὴ	οὐ	πρὶν εἰδυῖα τόκοιο· ~ὣς περὶ
[17, 350-399]	αὐγὴ ~ἠελίου ὀξεῖα, νέφος δ᾽	οὐ	φαίνετο πάσης ~γαίης οὐδ᾽ ὀρέων·
[17, 600-649]	ἑταῖρος ἀπαγγείλειε τάχιστα ~Πηλεΐδῃ, ἐπεὶ	οὔ	μιν ὀΐομαι οὐδὲ πεπύσθαι ~λυγρῆς
[17, 150-199]	αὐτῷ ~ζωὸς ἐών· νῦν δ᾽	οὔ	οἱ ἀλαλκέμεναι κύνας ἔτλης. ~τὼ
[17, 400-449]	μεγάλοιο νόημα. ~δὴ τότε γ᾽	οὔ	οἱ ἔειπε κακὸν τόσον ὅσσον
[17, 600-649]	οἱ φίλος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~ἀλλ᾽	οὔ	πῃ δύναμαι ἰδέειν τοιοῦτον Ἀχαιῶν·
[17, 400-449]	~τείχει ὕπο Τρώων· τό μιν	οὔ	ποτε ἔλπετο θυμῷ ~τεθνάμεν, ἀλλὰ
[17, 150-199]	δ᾽ ἐκίχανεν ἑταίρους ~ὦκα μάλ᾽	οὔ	πω τῆλε ποσὶ κραιπνοῖσι μετασπών,
[17, 350-399]	~ὅσσοι ἄριστοι ἔσαν· δύο δ᾽	οὔ	πω φῶτε πεπύσθην ~ἀνέρε κυδαλίμω
[17, 350-399]	ὃ πρόφρων Δαναοῖσι μάχεσθαι· ~ἀλλ᾽	οὔ	πως ἔτι εἶχε· σάκεσσι γὰρ
[17, 200-249]	ἐγγυαλίξω, ~τῶν ποινὴν ὅ τοι	οὔ	τι μάχης ἐκνοστήσαντι ~δέξεται Ἀνδρομάχη
[17, 650-699]	δὲ κρειῶν ἐρατίζων ~ἰθύει, ἀλλ᾽	οὔ	τι πρήσσει· θαμέες γὰρ ἄκοντες
[17, 200-249]	αὐτώ περ νοστησέμεν ἐκ πολέμοιο.	~οὔ	τι τόσον νέκυος περιδείδια Πατρόκλοιο,
[17, 50-99]	χλωρὸν δέος αἱρεῖ· ~ὣς τῶν	οὔ	τινι θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἐτόλμα
[17, 100-149]	μέγα πῆμα κυλίσθη. ~τώ μ᾽	οὔ	τις Δαναῶν νεμεσήσεται ὅς κεν
[17, 250-299]	αὐτῷ ~ἦλθε κακόν, τό οἱ	οὔ	τις ἐρύκακεν ἱεμένων περ. ~τὸν
[17, 150-199]	φῂς Αἴαντα πελώριον οὐχ ὑπομεῖναι.	~οὔ	τοι ἐγὼν ἔρριγα μάχην οὐδὲ
[17, 0-49]	λέοντος ~οὔτε συὸς κάπρου ὀλοόφρονος,	οὗ	τε μέγιστος ~θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι
[17, 600-649]	~τὸν βάλ᾽ ὑπὸ γναθμοῖο καὶ	οὔατος,	ἐκ δ᾽ ἄρ᾽ ὀδόντας ~ὦσε
[17, 650-699]	φίλτατος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~ὣς ἔφατ᾽	οὐδ᾽	ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος, ~βῆ
[17, 200-249]	ἤν τις ἀκούσῃ. ~ὣς ἔφατ᾽	οὐδ᾽	ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος, ~ἤϋσεν
[17, 450-499]	στάντες μαχέσασθαι Ἄρηϊ. ~ὣς ἔφατ᾽	οὐδ᾽	ἀπίθησεν ἐῢς πάϊς Ἀγχίσαο. ~τὼ
[17, 550-599]	Ἕκτωρ πυρὸς αἰνὸν ἔχει μένος,	οὐδ᾽	ἀπολήγει ~χαλκῷ δηϊόων· τῷ γὰρ
[17, 450-499]	ἐλάαν τ᾽ ἐριαύχενας ἵππους ~νήπιοι,	οὐδ᾽	ἄρ᾽ ἔμελλον ἀναιμωτί γε νέεσθαι
[17, 0-49]	τις τοῦ γ᾽ ἀντίος ἔλθοι.	~οὐδ᾽	ἄρα Πάνθου υἱὸς ἐϋμμελίης ἀμέλησε
[17, 400-449]	~ἤματι τῷ ἐτάνυσσε κακὸν πόνον·	οὐδ᾽	ἄρα πώ τι ~ᾔδεε Πάτροκλον
[17, 700-749]	~Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ κακὸν ἔπος ἀγγελέοντα.	~οὐδ᾽	ἄρα σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲς ἤθελε
[17, 50-99]	νομῆες ~πολλὰ μάλ᾽ ἰύζουσιν ἀπόπροθεν	οὐδ᾽	ἐθέλουσιν ~ἀντίον ἐλθέμεναι· μάλα γὰρ
[17, 350-399]	Ἀθήνη ~τόν γε ἰδοῦσ᾽ ὀνόσαιτ᾽	οὐδ᾽	εἰ μάλα μιν χόλος ἵκοι·
[17, 600-649]	δὴ γὰρ δέος ἔμπεσε θυμῷ.	~οὐδ᾽	ἔλαθ᾽ Αἴαντα μεγαλήτορα καὶ Μενέλαον
[17, 0-49]	~Ἰλιὰς Ρ	~οὐδ᾽	ἔλαθ᾽ Ἀτρέος υἱὸν ἀρηΐφιλον Μενέλαον
[17, 0-49]	οὔτησε κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην·	~οὐδ᾽	ἔρρηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ
[17, 0-49]	ἔτι δηρὸν ἀπείρητος πόνος ἔσται	~οὐδ᾽	ἔτ᾽ ἀδήριτος ἤτ᾽ ἀλκῆς ἤτε
[17, 600-649]	~οἵ που δεῦρ᾽ ὁρόωντες ἀκηχέδατ᾽	οὐδ᾽	ἔτι φασὶν ~Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο μένος
[17, 150-199]	ὄσσε ἰδὼν δηΐων ἐν ἀϋτῇ,	~οὐδ᾽	ἰθὺς μαχέσασθαι, ἐπεὶ σέο φέρτερός
[17, 350-399]	καὶ ὑπερμενέων ἐπικούρων ~καὶ Δαναῶν·	οὐδ᾽	οἳ γὰρ ἀναιμωτί γε μάχοντο,
[17, 350-399]	δ᾽ οὐ φαίνετο πάσης ~γαίης	οὐδ᾽	ὀρέων· μεταπαυόμενοι δὲ μάχοντο ~ἀλλήλων
[17, 50-99]	κεκλήγων φλογὶ εἴκελος Ἡφαίστοιο ~ἀσβέστῳ·	οὐδ᾽	υἱὸν λάθεν Ἀτρέος ὀξὺ βοήσας·
[17, 650-699]	δέ οἱ ἔσχετο φωνή. ~ἀλλ᾽	οὐδ᾽	ὧς Μενελάου ἐφημοσύνης ἀμέλησε, ~βῆ
[17, 450-499]	~τὼ δ᾽ ἀπὸ χαιτάων κονίην	οὖδας	δὲ βαλόντε ~ῥίμφα φέρον θοὸν
[17, 0-49]	υἷες ἐϋμμελίαι φρονέουσιν. ~οὐδὲ μὲν	οὐδὲ	βίη Ὑπερήνορος ἱπποδάμοιο ~ἧς ἥβης
[17, 0-49]	ἐν Δαναοῖσιν ἐλέγχιστον πολεμιστὴν ~ἔμμεναι·	οὐδέ	ἕ φημι πόδεσσί γε οἷσι
[17, 350-399]	~ἄγριος· οὐδέ κ᾽ Ἄρης λαοσσόος	οὐδέ	κ᾽ Ἀθήνη ~τόν γε ἰδοῦσ᾽
[17, 350-399]	δ᾽ αὐτοῦ μῶλος ὀρώρει ~ἄγριος·	οὐδέ	κ᾽ Ἄρης λαοσσόος οὐδέ κ᾽
[17, 350-399]	οἳ μὲν μάρναντο δέμας πυρός,	οὐδέ	κε φαίης ~οὔτέ ποτ᾽ ἠέλιον
[17, 150-199]	~οὔ τοι ἐγὼν ἔρριγα μάχην	οὐδὲ	κτύπον ἵππων· ~ἀλλ᾽ αἰεί τε
[17, 300-349]	~νίκην· ἀλλ᾽ αὐτοὶ τρεῖτ᾽ ἄσπετον	οὐδὲ	μάχεσθε. ~ὣς ἔφατ᾽ Αἰνείας δ᾽
[17, 0-49]	~ὅσσον Πάνθου υἷες ἐϋμμελίαι φρονέουσιν.	~οὐδὲ	μὲν οὐδὲ βίη Ὑπερήνορος ἱπποδάμοιο
[17, 250-299]	Κρονίων ἠέρα πολλὴν ~χεῦ᾽ ἐπεὶ	οὐδὲ	Μενοιτιάδην ἔχθαιρε πάρος γε, ~ὄφρα
[17, 700-749]	~ἐλθεῖν εἰς Ἀχιλῆα πόδας ταχύν·	οὐδέ	μιν οἴω ~νῦν ἰέναι μάλα
[17, 600-649]	~Πηλεΐδῃ, ἐπεὶ οὔ μιν ὀΐομαι	οὐδὲ	πεπύσθαι ~λυγρῆς ἀγγελίης, ὅτι οἱ
[17, 400-449]	πάμπαν ~ἐκπέρσειν πτολίεθρον ἄνευ ἕθεν,	οὐδὲ	σὺν αὐτῷ· ~πολλάκι γὰρ τό
[17, 750-799]	ῥόον πεδίον δὲ τίθησι ~πλάζων·	οὐδέ	τί μιν σθένεϊ ῥηγνῦσι ῥέοντες·
[17, 200-249]	ὃν μυθήσατο θυμόν· ~ἆ δείλ᾽	οὐδέ	τί τοι θάνατος καταθύμιός ἐστιν
[17, 250-299]	Ἀχαιούς· ~νεκρὸν δὲ προλιπόντες ὑπέτρεσαν,	οὐδέ	τιν᾽ αὐτῶν ~Τρῶες ὑπέρθυμοι ἕλον
[17, 700-749]	~σταίησαν, τῶν δὲ τράπετο χρώς,	οὐδέ	τις ἔτλη ~πρόσσω ἀΐξας περὶ
[17, 400-449]	ἐνιχριμφθέντα πύλῃσιν ~ἂψ ἀπονοστήσειν, ἐπεὶ	οὐδὲ	τὸ ἔλπετο πάμπαν ~ἐκπέρσειν πτολίεθρον
[17, 300-349]	νεκρῷ ~τῆλ᾽ ἀπὸ Λαρίσης ἐριβώλακος,	οὐδὲ	τοκεῦσι ~θρέπτρα φίλοις ἀπέδωκε, μινυνθάδιος
[17, 200-249]	~οὐ γὰρ ἐγὼ πληθὺν διζήμενος	οὐδὲ	χατίζων ~ἐνθάδ᾽ ἀφ᾽ ὑμετέρων πολίων
[17, 500-549]	τὸ δ᾽ ἐξόπιθεν δόρυ μακρὸν	~οὔδει	ἐνισκίμφθη, ἐπὶ δ᾽ οὐρίαχος πελεμίχθη
[17, 400-449]	μένον ἀσφαλέως περικαλλέα δίφρον ἔχοντες	~οὔδει	ἐνισκίμψαντε καρήατα· δάκρυα δέ σφι
[17, 450-499]	γε θυμῷ ~σῷ ἐθέλεις, ἐπεὶ	οὐκ	ἂν ἐφορμηθέντε γε νῶϊ ~τλαῖεν
[17, 100-149]	Δαναοῖσιν ~εἶσι περὶ πτόλιος, ἐπεὶ	οὐκ	ἄρα τις χάρις ἦεν ~μάρνασθαι
[17, 500-549]	ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~ἣ δ᾽	οὐκ	ἔγχος ἔρυτο, διὰ πρὸ δὲ
[17, 650-699]	τ᾽ ἐρεθίζων, ~οἵ τέ μιν	οὐκ	εἰῶσι βοῶν ἐκ πῖαρ ἑλέσθαι
[17, 650-699]	καὶ ὑψόθ᾽ ἐόντα πόδας ταχὺς	οὐκ	ἔλαθε πτὼξ ~θάμνῳ ὑπ᾽ ἀμφικόμῳ
[17, 150-199]	~ἀλλὰ σύ γ᾽ Αἴαντος μεγαλήτορος	οὐκ	ἐτάλασσας ~στήμεναι ἄντα κατ᾽ ὄσσε
[17, 600-649]	χάρμης· ~τρέσσε δὲ παπτήνας, ἐπεὶ	οὐκέτι	ἔλπετο θυμῷ ~ἔγχος ἔχων ἐν
[17, 600-649]	δὲ καὶ αὐτὸς ὅ τ᾽	οὐκέτι	κάρτος Ἀχαιῶν. ~ὣς ἔφατ᾽ Ἰδομενεὺς
[17, 200-249]	~ὦ πέπον ὦ Μενέλαε διοτρεφὲς	οὐκέτι	νῶϊ ~ἔλπομαι αὐτώ περ νοστησέμεν
[17, 750-799]	τε καὶ Ἕκτορι κοῦροι Ἀχαιῶν	~οὖλον	κεκλήγοντες ἴσαν, λήθοντο δὲ χάρμης.
[17, 750-799]	ψαρῶν νέφος ἔρχεται ἠὲ κολοιῶν	~οὖλον	κεκλήγοντες, ὅτε προΐδωσιν ἰόντα ~κίρκον,
[17, 150-199]	πατρὸς ἐγήρα. ~τὸν δ᾽ ὡς	οὖν	ἀπάνευθεν ἴδεν νεφεληγερέτα Ζεὺς ~τεύχεσι
[17, 0-49]	μὲν καλὸν ὑπέρβιον εὐχετάασθαι. ~οὔτ᾽	οὖν	παρδάλιος τόσσον μένος οὔτε λέοντος
[17, 250-299]	ἄλλων τίς κεν ᾗσι φρεσὶν	οὐνόματ᾽	εἴποι, ~ὅσσοι δὴ μετόπισθε μάχην
[17, 150-199]	~Πηλεΐδεω Ἀχιλῆος ἅ οἱ θεοὶ	Οὐρανίωνες	~πατρὶ φίλῳ ἔπορον· ὃ δ᾽
[17, 500-549]	πολύδακρυς, ἔγειρε δὲ νεῖκος Ἀθήνη	~οὐρανόθεν	καταβᾶσα· προῆκε γὰρ εὐρύοπα Ζεὺς
[17, 500-549]	ἶριν θνητοῖσι τανύσσῃ ~Ζεὺς ἐξ	οὐρανόθεν	τέρας ἔμμεναι ἢ πολέμοιο ~ἢ
[17, 400-449]	μάρναντο, σιδήρειος δ᾽ ὀρυμαγδὸς ~χάλκεον	οὐρανὸν	ἷκε δι᾽ αἰθέρος ἀτρυγέτοιο· ~ἵπποι
[17, 500-549]	μακρὸν ~οὔδει ἐνισκίμφθη, ἐπὶ δ᾽	οὐρίαχος	πελεμίχθη ~ἔγχεος· ἔνθα δ᾽ ἔπειτ᾽
[17, 400-449]	πολλὰ δ᾽ ἀρειῇ· ~τὼ δ᾽	οὔτ᾽	ἂψ ἐπὶ νῆας ἐπὶ πλατὺν
[17, 400-449]	ἐπὶ πλατὺν Ἑλλήσποντον ~ἠθελέτην ἰέναι	οὔτ᾽	ἐς πόλεμον μετ᾽ Ἀχαιούς, ~ἀλλ᾽
[17, 0-49]	οὐ μὲν καλὸν ὑπέρβιον εὐχετάασθαι.	~οὔτ᾽	οὖν παρδάλιος τόσσον μένος οὔτε
[17, 50-99]	~κείμενον· ἔρρει δ᾽ αἷμα κατ᾽	οὐταμένην	ὠτειλήν. ~βῆ δὲ διὰ προμάχων
[17, 300-349]	Ἀχαιῶν. ~ἔνθ᾽ αὖτ᾽ Αἰνείας Λειώκριτον	οὔτασε	δουρὶ ~υἱὸν Ἀρίσβαντος Λυκομήδεος ἐσθλὸν
[17, 600-649]	ἐλθών. ~Λήϊτον αὖθ᾽ Ἕκτωρ σχεδὸν	οὔτασε	χεῖρ᾽ ἐπὶ καρπῷ ~υἱὸν Ἀλεκτρυόνος
[17, 0-49]	~οὔτ᾽ οὖν παρδάλιος τόσσον μένος	οὔτε	λέοντος ~οὔτε συὸς κάπρου ὀλοόφρονος,
[17, 350-399]	δέμας πυρός, οὐδέ κε φαίης	~οὔτέ	ποτ᾽ ἠέλιον σῶν ἔμμεναι οὔτε
[17, 350-399]	~οὔτέ ποτ᾽ ἠέλιον σῶν ἔμμεναι	οὔτε	σελήνην· ~ἠέρι γὰρ κατέχοντο μάχης
[17, 0-49]	παρδάλιος τόσσον μένος οὔτε λέοντος	~οὔτε	συὸς κάπρου ὀλοόφρονος, οὗ τε
[17, 350-399]	μάλα πάντας ἐπῴχετο πολλὰ κελεύων·	~οὔτέ	τιν᾽ ἐξοπίσω νεκροῦ χάζεσθαι ἀνώγει
[17, 350-399]	τιν᾽ ἐξοπίσω νεκροῦ χάζεσθαι ἀνώγει	~οὔτέ	τινα προμάχεσθαι Ἀχαιῶν ἔξοχον ἄλλων,
[17, 0-49]	ἀλκῆς ἤτε φόβοιο. ~ὣς εἰπὼν	οὔτησε	κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~οὐδ᾽
[17, 150-199]	ἐρυσαίμεθα Ἴλιον εἴσω. ~εἰ δ᾽	οὗτος	προτὶ ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἄνακτος
[17, 600-649]	ὄλεσσον, ἐπεί νύ τοι εὔαδεν	οὕτως.	~ὣς φάτο, τὸν δὲ πατὴρ
[17, 450-499]	ἐποχήσεται· οὐ γὰρ ἐάσω. ~ἦ	οὐχ	ἅλις ὡς καὶ τεύχε᾽ ἔχει
[17, 450-499]	πολὺν καθ᾽ ὅμιλον ὀπάζων. ~ἀλλ᾽	οὐχ	ᾕρει φῶτας ὅτε σεύαιτο διώκειν·
[17, 150-199]	ᾧ παιδὶ ὄπασσε ~γηράς· ἀλλ᾽	οὐχ	υἱὸς ἐν ἔντεσι πατρὸς ἐγήρα.
[17, 150-199]	τέ με φῂς Αἴαντα πελώριον	οὐχ	ὑπομεῖναι. ~οὔ τοι ἐγὼν ἔρριγα
[17, 150-199]	κύρμα γενέσθαι, ~ὅς τοι πόλλ᾽	ὄφελος	γένετο πτόλεΐ τε καὶ αὐτῷ
[17, 350-399]	θ᾽ ὑπένερθεν ἑκάστου ~χεῖρές τ᾽	ὀφθαλμοί	τε παλάσσετο μαρναμένοιιν ~ἀμφ᾽ ἀγαθὸν
[17, 450-499]	δή μιν ἑταῖρος ἀνὴρ ἴδεν	ὀφθαλμοῖσιν	~Ἀλκιμέδων υἱὸς Λαέρκεος Αἱμονίδαο· ~στῆ
[17, 600-649]	~ποίησον δ᾽ αἴθρην, δὸς δ᾽	ὀφθαλμοῖσιν	ἰδέσθαι· ~ἐν δὲ φάει καὶ
[17, 150-199]	φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς,	~ὄφρ᾽	ἂν ἐγὼν Ἀχιλῆος ἀμύμονος ἔντεα
[17, 250-299]	οὐδὲ Μενοιτιάδην ἔχθαιρε πάρος γε,	~ὄφρα	ζωὸς ἐὼν θεράπων ἦν Αἰακίδαο·
[17, 450-499]	βαλῶ μένος ἠδ᾽ ἐνὶ θυμῷ,	~ὄφρα	καὶ Αὐτομέδοντα σαώσετον ἐκ πολέμοιο
[17, 450-499]	~δέξαι, ἐγὼ δ᾽ ἵππων ἀποβήσομαι,	ὄφρα	μάχωμαι. ~ὣς ἔφατ᾽ Ἀλκιμέδων δὲ
[17, 650-699]	εἰ δ᾽ ἄγε δεῦρο διοτρεφὲς	ὄφρα	πύθηαι ~λυγρῆς ἀγγελίης, ἣ μὴ
[17, 200-249]	Πηλεΐωνος. ~ἦ καὶ κυανέῃσιν ἐπ᾽	ὀφρύσι	νεῦσε Κρονίων. ~Ἕκτορι δ᾽ ἥρμοσε
[17, 300-349]	Σχεδίον μεγαθύμου Ἰφίτου υἱὸν ~Φωκήων	ὄχ᾽	ἄριστον, ὃς ἐν κλειτῷ Πανοπῆϊ
[17, 50-99]	~ἀνδράσι γε θνητοῖσι δαμήμεναι ἠδ᾽	ὀχέεσθαι	~ἄλλῳ γ᾽ ἢ Ἀχιλῆϊ, τὸν
[17, 600-649]	τάμε μέσσην. ~ἤριπε δ᾽ ἐξ	ὀχέων,	κατὰ δ᾽ ἡνία χεῦεν ἔραζε.
[17, 50-99]	υἱὸν λάθεν Ἀτρέος ὀξὺ βοήσας·	~ὀχθήσας	δ᾽ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν
[17, 0-49]	θυμὸν ἕλωμαι. ~τὸν δὲ μέγ᾽	ὀχθήσας	προσέφη ξανθὸς Μενέλαος· ~Ζεῦ πάτερ
[17, 450-499]	ἐφορμᾶσθαι καὶ ἐπίσχειν ὠκέας ἵππους.	~ὀψὲ	δὲ δή μιν ἑταῖρος ἀνὴρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/05/2006