Chant, vers
[17, 150-199]	ναιετάουσι· ~νῦν δέ σευ ὠνοσάμην	πάγχυ	φρένας οἷον ἔειπες, ~ὅς τέ
[17, 0-49]	ἵστασ᾽ ἐμεῖο ~πρίν τι κακὸν	παθέειν·	ῥεχθὲν δέ τε νήπιος ἔγνω.
[17, 200-249]	ἐμῇ κεφαλῇ περιδείδια μή τι	πάθῃσι,	~καὶ σῇ, ἐπεὶ πολέμοιο νέφος
[17, 150-199]	ἔπορον· ὃ δ᾽ ἄρα ᾧ	παιδὶ	ὄπασσε ~γηράς· ἀλλ᾽ οὐχ υἱὸς
[17, 350-399]	γούνατ᾽ ἔλυσεν, ~ὅς ῥ᾽ ἐκ	Παιονίης	ἐριβώλακος εἰληλούθει, ~καὶ δὲ μετ᾽
[17, 700-749]	ἀμφιβαλόντες ~ἕλκωσ᾽ ἐξ ὄρεος κατὰ	παιπαλόεσσαν	ἀταρπὸν ~ἢ δοκὸν ἠὲ δόρυ
[17, 450-499]	~ὣς ἔφατ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησεν ἐῢς	πάϊς	Ἀγχίσαο. ~τὼ δ᾽ ἰθὺς βήτην
[17, 100-149]	στήθεσσιν ἀέξων. ~Γλαῦκος δ᾽ Ἱππολόχοιο	πάϊς	Λυκίων ἀγὸς ἀνδρῶν ~Ἕκτορ᾽ ὑπόδρα
[17, 550-599]	ἀγαθὸς Μενέλαος· ~Φοῖνιξ ἄττα γεραιὲ	παλαιγενές,	εἰ γὰρ Ἀθήνη ~δοίη κάρτος
[17, 350-399]	ἑκάστου ~χεῖρές τ᾽ ὀφθαλμοί τε	παλάσσετο	μαρναμένοιιν ~ἀμφ᾽ ἀγαθὸν θεράποντα ποδώκεος
[17, 500-549]	ἑταίρου κικλήσκοντος· ~τοὺς ὑποταρβήσαντες ἐχώρησαν	πάλιν	αὖτις ~Ἕκτωρ Αἰνείας τ᾽ ἠδὲ
[17, 400-449]	ἀπονοστήσειν, ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἔλπετο	πάμπαν	~ἐκπέρσειν πτολίεθρον ἄνευ ἕθεν, οὐδὲ
[17, 550-599]	γλαυκῶπις Ἀθήνη, ~ὅττί ῥά οἱ	πάμπρωτα	θεῶν ἠρήσατο πάντων. ~ἐν δὲ
[17, 100-149]	ὃ δέ τε σθένεϊ βλεμεαίνει,	~πᾶν	δέ τ᾽ ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται
[17, 350-399]	μελαινάων ἀπὸ νηῶν. ~τοῖς δὲ	πανημερίοις	ἔριδος μέγα νεῖκος ὀρώρει ~ἀργαλέης·
[17, 150-199]	ἵστασο καὶ ἴδε ἔργον, ~ἠὲ	πανημέριος	κακὸς ἔσσομαι, ὡς ἀγορεύεις, ~ἦ
[17, 50-99]	κε ῥεῖα φέροι κλυτὰ τεύχεα	Πανθοΐδαο	~Ἀτρεΐδης, εἰ μή οἱ ἀγάσσατο
[17, 50-99]	περιβὰς Τρώων τὸν ἄριστον ἔπεφνε	~Πανθοΐδην	Εὔφορβον, ἔπαυσε δὲ θούριδος ἀλκῆς.
[17, 0-49]	στήθεσσι περὶ σθένεϊ βλεμεαίνει, ~ὅσσον	Πάνθου	υἷες ἐϋμμελίαι φρονέουσιν. ~οὐδὲ μὲν
[17, 50-99]	καὶ ἐξετάνυσσ᾽ ἐπὶ γαίῃ· ~τοῖον	Πάνθου	υἱὸν ἐϋμμελίην Εὔφορβον ~Ἀτρεΐδης Μενέλαος
[17, 0-49]	γ᾽ ἀντίος ἔλθοι. ~οὐδ᾽ ἄρα	Πάνθου	υἱὸς ἐϋμμελίης ἀμέλησε ~Πατρόκλοιο πεσόντος
[17, 0-49]	τε τεὴν καὶ τεύχε᾽ ἐνείκας	~Πάνθῳ	ἐν χείρεσσι βάλω καὶ Φρόντιδι
[17, 650-699]	εἰῶσι βοῶν ἐκ πῖαρ ἑλέσθαι	~πάννυχοι	ἐγρήσσοντες· ὃ δὲ κρειῶν ἐρατίζων
[17, 300-349]	ὄχ᾽ ἄριστον, ὃς ἐν κλειτῷ	Πανοπῆϊ	~οἰκία ναιετάασκε πολέσσ᾽ ἄνδρεσσιν ἀνάσσων,
[17, 600-649]	ἢ ἀγαθός· Ζεὺς δ᾽ ἔμπης	πάντ᾽	ἰθύνει· ~ἡμῖν δ᾽ αὔτως πᾶσιν
[17, 200-249]	σῇ, ἐπεὶ πολέμοιο νέφος περὶ	πάντα	καλύπτει ~Ἕκτωρ, ἡμῖν δ᾽ αὖτ᾽
[17, 700-749]	ἠμείβετ᾽ ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος Αἴας·	~πάντα	κατ᾽ αἶσαν ἔειπες ἀγακλεὲς ὦ
[17, 50-99]	δέ θ᾽ αἷμα καὶ ἔγκατα	πάντα	λαφύσσει ~δῃῶν· ἀμφὶ δὲ τόν
[17, 500-549]	ἐγώ, τὰ δέ κεν Διὶ	πάντα	μελήσει. ~ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν
[17, 50-99]	ἕνα πολλοί· ~Τρῶας δ᾽ ἐνθάδε	πάντας	ἄγει κορυθαίολος Ἕκτωρ. ~ἀλλὰ τί
[17, 350-399]	δούρατ᾽ ἔχοντο. ~Αἴας γὰρ μάλα	πάντας	ἐπῴχετο πολλὰ κελεύων· ~οὔτέ τιν᾽
[17, 400-449]	μοῖρα παρ᾽ ἀνέρι τῷδε δαμῆναι	~πάντας	ὁμῶς, μή πώ τις ἐρωείτω
[17, 350-399]	ἔτι εἶχε· σάκεσσι γὰρ ἔρχατο	πάντῃ	~ἑσταότες περὶ Πατρόκλῳ, πρὸ δὲ
[17, 50-99]	τὸ δέ τε πνοιαὶ δονέουσι	~παντοίων	ἀνέμων, καί τε βρύει ἄνθεϊ
[17, 500-549]	~καὶ βάλεν Ἀρήτοιο κατ᾽ ἀσπίδα	πάντοσ᾽	ἐΐσην· ~ἣ δ᾽ οὐκ ἔγχος
[17, 0-49]	~ὣς εἰπὼν οὔτησε κατ᾽ ἀσπίδα	πάντοσ᾽	ἐΐσην· ~οὐδ᾽ ἔρρηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη
[17, 0-49]	δόρυ τ᾽ ἔσχε καὶ ἀσπίδα	πάντοσ᾽	ἐΐσην, ~τὸν κτάμεναι μεμαὼς ὅς
[17, 650-699]	σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲς ὄσσε φαεινὼ	~πάντοσε	δινείσθην πολέων κατὰ ἔθνος ἑταίρων,
[17, 650-699]	ἄρα φωνήσας ἀπέβη ξανθὸς Μενέλαος,	~πάντοσε	παπταίνων ὥς τ᾽ αἰετός, ὅν
[17, 600-649]	αὐτὸς ἀρήγει. ~τῶν μὲν γὰρ	πάντων	βέλε᾽ ἅπτεται ὅς τις ἀφήῃ
[17, 550-599]	ῥά οἱ πάμπρωτα θεῶν ἠρήσατο	πάντων.	~ἐν δὲ βίην ὤμοισι καὶ
[17, 400-449]	τί πού ἐστιν ὀϊζυρώτερον ἀνδρὸς	~πάντων,	ὅσσά τε γαῖαν ἔπι πνείει
[17, 100-149]	μεταστρεφθεὶς ἐπεὶ ἵκετο ἔθνος ἑταίρων	~παπταίνων	Αἴαντα μέγαν Τελαμώνιον υἱόν. ~τὸν
[17, 650-699]	φωνήσας ἀπέβη ξανθὸς Μενέλαος, ~πάντοσε	παπταίνων	ὥς τ᾽ αἰετός, ὅν ῥά
[17, 600-649]	παῦσε δὲ χάρμης· ~τρέσσε δὲ	παπτήνας,	ἐπεὶ οὐκέτι ἔλπετο θυμῷ ~ἔγχος
[17, 50-99]	ἄχος πύκασε φρένας ἀμφὶ μελαίνας·	~πάπτηνεν	δ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα κατὰ στίχας,
[17, 700-749]	Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει, ~στῆ δὲ	παρ᾽	Αἰάντεσσι θέων, εἶθαρ δὲ προσηύδα·
[17, 700-749]	πάρος περ ~μίμνομεν ὀξὺν Ἄρηα	παρ᾽	ἀλλήλοισι μένοντες. ~ὣς ἔφαθ᾽ οἳ
[17, 400-449]	~ὦ φίλοι, εἰ καὶ μοῖρα	παρ᾽	ἀνέρι τῷδε δαμῆναι ~πάντας ὁμῶς,
[17, 200-249]	ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες ~οἵ τε	παρ᾽	Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ ~δήμια
[17, 250-299]	καὶ χειρὶ παχείῃ, ~ἐγκέφαλος δὲ	παρ᾽	αὐλὸν ἀνέδραμεν ἐξ ὠτειλῆς ~αἱματόεις·
[17, 150-199]	μαχέσασθαι. ~ἀλλ᾽ ἄγε δεῦρο πέπον,	παρ᾽	ἔμ᾽ ἵστασο καὶ ἴδε ἔργον,
[17, 400-449]	δ᾽ ἐμιαίνετο χαίτη ~ζεύγλης ἐξεριποῦσα	παρὰ	ζυγὸν ἀμφοτέρωθεν. ~μυρομένω δ᾽ ἄρα
[17, 600-649]	ὁρμηθέντα ~βεβλήκει θώρηκα κατὰ στῆθος	παρὰ	μαζόν· ~ἐν καυλῷ δ᾽ ἐάγη
[17, 300-349]	δ᾽ ἀμπερὲς ἄκρη ~αἰχμὴ χαλκείη	παρὰ	νείατον ὦμον ἀνέσχε· ~δούπησεν δὲ
[17, 150-199]	ἀνέρος, ὃς μέγ᾽ ἄριστος ~Ἀργείων	παρὰ	νηυσὶ καὶ ἀγχέμαχοι θεράποντες. ~ἀλλὰ
[17, 300-349]	ἐοικὼς ~κήρυκι Ἠπυτίδῃ, ὅς οἱ	παρὰ	πατρὶ γέροντι ~κηρύσσων γήρασκε φίλα
[17, 250-299]	κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην ~δησάμενος τελαμῶνι	παρὰ	σφυρὸν ἀμφὶ τένοντας ~Ἕκτορι καὶ
[17, 300-349]	τίς φησι θεῶν ἐμοὶ ἄγχι	παραστὰς	~Ζῆν᾽ ὕπατον μήστωρα μάχης ἐπιτάρροθον
[17, 0-49]	καλὸν ὑπέρβιον εὐχετάασθαι. ~οὔτ᾽ οὖν	παρδάλιος	τόσσον μένος οὔτε λέοντος ~οὔτε
[17, 550-599]	ἐρωήν· ~τώ κεν ἔγωγ᾽ ἐθέλοιμι	παρεστάμεναι	καὶ ἀμύνειν ~Πατρόκλῳ· μάλα γάρ
[17, 100-149]	~βῆ δὲ θέειν, εἶθαρ δὲ	παριστάμενος	ἔπος ηὔδα. ~Αἶαν δεῦρο πέπον,
[17, 550-599]	δὴ Μενέλαον ὑπέτρεσας, ὃς τὸ	πάρος	γε ~μαλθακὸς αἰχμητής· νῦν δ᾽
[17, 250-299]	~χεῦ᾽ ἐπεὶ οὐδὲ Μενοιτιάδην ἔχθαιρε	πάρος	γε, ~ὄφρα ζωὸς ἐὼν θεράπων
[17, 700-749]	θυμὸν ἔχοντες ὁμώνυμοι, οἳ τὸ	πάρος	περ ~μίμνομεν ὀξὺν Ἄρηα παρ᾽
[17, 350-399]	~πολλῶν ἑλκόντων, τάνυται δέ τε	πᾶσα	διὰ πρό· ~ὣς οἵ γ᾽
[17, 650-699]	δ᾽ ἐπέλαμψε, μάχη δ᾽ ἐπὶ	πᾶσα	φαάνθη· ~καὶ τότ᾽ ἄρ᾽ Αἴας
[17, 500-549]	βοὸς ἀγραύλοιο ~ἶνα τάμῃ διὰ	πᾶσαν,	ὃ δὲ προθορὼν ἐρίπῃσιν, ~ὣς
[17, 350-399]	ὀξεῖα, νέφος δ᾽ οὐ φαίνετο	πάσης	~γαίης οὐδ᾽ ὀρέων· μεταπαυόμενοι δὲ
[17, 100-149]	αἶψ᾽ ἐνόησε μάχης ἐπ᾽ ἀριστερὰ	πάσης	~θαρσύνονθ᾽ ἑτάρους καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι·
[17, 650-699]	αἶψ᾽ ἐνόησε μάχης ἐπ᾽ ἀριστερὰ	πάσης	~θαρσύνονθ᾽ ἑτάρους καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι,
[17, 750-799]	ῥέεθρα ~ἴσχει, ἄφαρ δέ τε	πᾶσι	ῥόον πεδίον δὲ τίθησι ~πλάζων·
[17, 200-249]	μέγα ἰάχων· ἰνδάλλετο δέ σφισι	πᾶσι	~τεύχεσι λαμπόμενος μεγαθύμου Πηλεΐωνος. ~ὄτρυνεν
[17, 400-449]	γλαφυράς, ἀλλ᾽ αὐτοῦ γαῖα μέλαινα	~πᾶσι	χάνοι· τό κεν ἧμιν ἄφαρ
[17, 650-699]	τις ἐνηείης Πατροκλῆος δειλοῖο ~μνησάσθω·	πᾶσιν	γὰρ ἐπίστατο μείλιχος εἶναι ~ζωὸς
[17, 600-649]	πάντ᾽ ἰθύνει· ~ἡμῖν δ᾽ αὔτως	πᾶσιν	ἐτώσια πίπτει ἔραζε. ~ἀλλ᾽ ἄγετ᾽
[17, 600-649]	αὐτοί τε καὶ ἵπποι. ~Ζεῦ	πάτερ	ἀλλὰ σὺ ῥῦσαι ὑπ᾽ ἠέρος
[17, 0-49]	ὀχθήσας προσέφη ξανθὸς Μενέλαος· ~Ζεῦ	πάτερ	οὐ μὲν καλὸν ὑπέρβιον εὐχετάασθαι.
[17, 600-649]	νήπιός ἐστι ~γνοίη ὅτι Τρώεσσι	πατὴρ	Ζεὺς αὐτὸς ἀρήγει. ~τῶν μὲν
[17, 600-649]	οὕτως. ~ὣς φάτο, τὸν δὲ	πατὴρ	ὀλοφύρατο δάκρυ χέοντα· ~αὐτίκα δ᾽
[17, 150-199]	τ᾽ ἄνδρας ἐσέρχεται οἳ περὶ	πάτρης	~ἀνδράσι δυσμενέεσσι πόνον καὶ δῆριν
[17, 450-499]	Αὐτομέδοντος. ὃ δ᾽ εὐξάμενος Διὶ	πατρὶ	~ἀλκῆς καὶ σθένεος πλῆτο φρένας
[17, 0-49]	χαλκῷ ~Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπευξάμενος Διὶ	πατρί·	~ἂψ δ᾽ ἀναχαζομένοιο κατὰ στομάχοιο
[17, 300-349]	~κήρυκι Ἠπυτίδῃ, ὅς οἱ παρὰ	πατρὶ	γέροντι ~κηρύσσων γήρασκε φίλα φρεσὶ
[17, 150-199]	Ἀχιλῆος ἅ οἱ θεοὶ Οὐρανίωνες	~πατρὶ	φίλῳ ἔπορον· ὃ δ᾽ ἄρα
[17, 650-699]	Μηριόνη τε ~νῦν τις ἐνηείης	Πατροκλῆος	δειλοῖο ~μνησάσθω· πᾶσιν γὰρ ἐπίστατο
[17, 150-199]	ἀμύμονος ἔντεα δύω ~καλά, τὰ	Πατρόκλοιο	βίην ἐνάριξα κατακτάς. ~ὣς ἄρα
[17, 650-699]	ἔβη τετιηότι θυμῷ· ~ὣς ἀπὸ	Πατρόκλοιο	βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος ~ἤϊε πόλλ᾽
[17, 350-399]	~ἀνέρε κυδαλίμω Θρασυμήδης Ἀντίλοχός τε	~Πατρόκλοιο	θανόντος ἀμύμονος, ἀλλ᾽ ἔτ᾽ ἔφαντο
[17, 100-149]	ηὔδα. ~Αἶαν δεῦρο πέπον, περὶ	Πατρόκλοιο	θανόντος ~σπεύσομεν, αἴ κε νέκυν
[17, 150-199]	περ μεμαῶτα ~σχήσω ἀμυνέμεναι περὶ	Πατρόκλοιο	θανόντος. ~ὣς εἰπὼν Τρώεσσιν ἐκέκλετο
[17, 100-149]	ἔβη ἀπὸ μεσσαύλοιο· ~ὣς ἀπὸ	Πατρόκλοιο	κίε ξανθὸς Μενέλαος. ~στῆ δὲ
[17, 200-249]	~οὔ τι τόσον νέκυος περιδείδια	Πατρόκλοιο,	~ὅς κε τάχα Τρώων κορέει
[17, 0-49]	ἄρα Πάνθου υἱὸς ἐϋμμελίης ἀμέλησε	~Πατρόκλοιο	πεσόντος ἀμύμονος· ἄγχι δ᾽ ἄρ᾽
[17, 250-299]	μένος, ἐκ δ᾽ ἄρα χειρῶν	~Πατρόκλοιο	πόδα μεγαλήτορος ἧκε χαμᾶζε ~κεῖσθαι·
[17, 0-49]	πρότερος Τρώων κλειτῶν τ᾽ ἐπικούρων	~Πάτροκλον	βάλε δουρὶ κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην·
[17, 100-149]	δὲ ξανθὸς Μενέλαος. ~Ἕκτωρ μὲν	Πάτροκλον	ἐπεὶ κλυτὰ τεύχε᾽ ἀπηύρα, ~ἕλχ᾽
[17, 150-199]	καὶ δῆριν ἔθεντο, ~αἶψά κε	Πάτροκλον	ἐρυσαίμεθα Ἴλιον εἴσω. ~εἰ δ᾽
[17, 50-99]	κε λίπω κάτα τεύχεα καλὰ	~Πάτροκλόν	θ᾽ ὃς κεῖται ἐμῆς ἕνεκ᾽
[17, 200-249]	πολέμου ὀαριστύς. ~ὃς δέ κε	Πάτροκλον	καὶ τεθνηῶτά περ ἔμπης ~Τρῶας
[17, 300-349]	ἴομεν, μηδ᾽ οἵ γε ἕκηλοι	~Πάτροκλον	νηυσὶν πελασαίατο τεθνηῶτα. ~ὣς φάτο,
[17, 400-449]	οὐδ᾽ ἄρα πώ τι ~ᾔδεε	Πάτροκλον	τεθνηότα δῖος Ἀχιλλεύς· ~πολλὸν γὰρ
[17, 250-299]	ἴτω, νεμεσιζέσθω δ᾽ ἐνὶ θυμῷ	~Πάτροκλον	Τρῳῇσι κυσὶν μέλπηθρα γενέσθαι. ~ὣς
[17, 450-499]	τε μένος τε, ~εἰ μὴ	Πάτροκλος	θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντος ~ζωὸς ἐών;
[17, 650-699]	Τρώων· πέφαται δ᾽ ὤριστος Ἀχαιῶν	~Πάτροκλος,	μεγάλη δὲ ποθὴ Δαναοῖσι τέτυκται.
[17, 0-49]	ἔλαθ᾽ Ἀτρέος υἱὸν ἀρηΐφιλον Μενέλαον	~Πάτροκλος	Τρώεσσι δαμεὶς ἐν δηϊοτῆτι. ~βῆ
[17, 400-449]	χόλος ἵκοι· ~τοῖον Ζεὺς ἐπὶ	Πατρόκλῳ	ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων ~ἤματι
[17, 0-49]	πρὶν εἰδυῖα τόκοιο· ~ὣς περὶ	Πατρόκλῳ	βαῖνε ξανθὸς Μενέλαος. ~πρόσθε δέ
[17, 250-299]	Τρώων ἐκέδασσε φάλαγγας ~οἳ περὶ	Πατρόκλῳ	βέβασαν, φρόνεον δὲ μάλιστα ~ἄστυ
[17, 100-149]	ὄσσε καλύπτων· ~ὣς Αἴας περὶ	Πατρόκλῳ	ἥρωϊ βεβήκει. ~Ἀτρεΐδης δ᾽ ἑτέρωθεν
[17, 700-749]	ἀνῆκεν, ~αὐτὸς δ᾽ αὖτ᾽ ἐπὶ	Πατρόκλῳ	ἥρωϊ βεβήκει, ~στῆ δὲ παρ᾽
[17, 550-599]	ἀμφὶ μελαίνας, ~βῆ δ᾽ ἐπὶ	Πατρόκλῳ,	καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ. ~ἔσκε
[17, 550-599]	ἔγωγ᾽ ἐθέλοιμι παρεστάμεναι καὶ ἀμύνειν	~Πατρόκλῳ·	μάλα γάρ με θανὼν ἐσεμάσσατο
[17, 50-99]	τοι Μενέλαος ἀρήϊος Ἀτρέος υἱὸς	~Πατρόκλῳ	περιβὰς Τρώων τὸν ἄριστον ἔπεφνε
[17, 350-399]	γὰρ ἔρχατο πάντῃ ~ἑσταότες περὶ	Πατρόκλῳ,	πρὸ δὲ δούρατ᾽ ἔχοντο. ~Αἴας
[17, 500-549]	ταῦρον ἐδηδώς. ~ἂψ δ᾽ ἐπὶ	Πατρόκλῳ	τέτατο κρατερὴ ὑσμίνη ~ἀργαλέη πολύδακρυς,
[17, 150-199]	ἀλλ᾽ οὐχ υἱὸς ἐν ἔντεσι	πατρὸς	ἐγήρα. ~τὸν δ᾽ ὡς οὖν
[17, 350-399]	οἳ γὰρ ἀναιμωτί γε μάχοντο,	~παυρότεροι	δὲ πολὺ φθίνυθον· μέμνηντο γὰρ
[17, 600-649]	ἐπὶ καρπῷ ~υἱὸν Ἀλεκτρυόνος μεγαθύμου,	παῦσε	δὲ χάρμης· ~τρέσσε δὲ παπτήνας,
[17, 250-299]	ἔγχεΐ τε μεγάλῳ καὶ χειρὶ	παχείῃ,	~ἐγκέφαλος δὲ παρ᾽ αὐλὸν ἀνέδραμεν
[17, 100-149]	δ᾽ ἐν φρεσὶν ἄλκιμον ἦτορ	~παχνοῦται,	ἀέκων δέ τ᾽ ἔβη ἀπὸ
[17, 700-749]	τε πρὼν ἰσχάνει ὕδωρ ~ὑλήεις	πεδίοιο	διαπρύσιον τετυχηκώς, ~ὅς τε καὶ
[17, 600-649]	ἔλαβεν χείρεσσι φίλῃσι ~κύψας ἐκ	πεδίοιο,	καὶ Ἰδομενῆα προσηύδα· ~μάστιε νῦν
[17, 750-799]	ἄφαρ δέ τε πᾶσι ῥόον	πεδίον	δὲ τίθησι ~πλάζων· οὐδέ τί
[17, 600-649]	ἐκ Λύκτου ἐϋκτιμένης ἕπετ᾽ αὐτῷ·	~πεζὸς	γὰρ τὰ πρῶτα λιπὼν νέας
[17, 0-49]	~ὣς φάτο, τὸν δ᾽ οὐ	πεῖθεν·	ἀμειβόμενος δὲ προσηύδα· ~νῦν μὲν
[17, 300-349]	οἵ γε ἕκηλοι ~Πάτροκλον νηυσὶν	πελασαίατο	τεθνηῶτα. ~ὣς φάτο, καί ῥα
[17, 250-299]	κῦδος ἀρέσθαι. ~ἤτοι τὸν Λήθοιο	Πελασγοῦ	φαίδιμος υἱὸς ~Ἱππόθοος ποδὸς ἕλκε
[17, 500-549]	δ᾽ ὅτ᾽ ἂν ὀξὺν ἔχων	πέλεκυν	αἰζήϊος ἀνὴρ ~κόψας ἐξόπιθεν κεράων
[17, 500-549]	~οὔδει ἐνισκίμφθη, ἐπὶ δ᾽ οὐρίαχος	πελεμίχθη	~ἔγχεος· ἔνθα δ᾽ ἔπειτ᾽ ἀφίει
[17, 150-199]	~ὅς τέ με φῂς Αἴαντα	πελώριον	οὐχ ὑπομεῖναι. ~οὔ τοι ἐγὼν
[17, 350-399]	δὲ μάχεσθαι. ~ὣς Αἴας ἐπέτελλε	πελώριος,	αἵματι δὲ χθὼν ~δεύετο πορφυρέῳ,
[17, 0-49]	~ἀρητὸν δὲ τοκεῦσι γόον καὶ	πένθος	ἔθηκας. ~ἦ κέ σφιν δειλοῖσι
[17, 100-149]	ἑτέρωθεν ἀρηΐφιλος Μενέλαος ~ἑστήκει, μέγα	πένθος	ἐνὶ στήθεσσιν ἀέξων. ~Γλαῦκος δ᾽
[17, 300-349]	ἄλλους ~κάρτεΐ τε σθένεΐ τε	πεποιθότας	ἠνορέῃ τε ~πλήθεΐ τε σφετέρῳ
[17, 700-749]	ῥ᾽ ἐν τοῖσιν ἑλίξεται ἀλκὶ	πεποιθώς,	~ἄψ τ᾽ ἀνεχώρησαν διά τ᾽
[17, 50-99]	τίς τε λέων ὀρεσίτροφος ἀλκὶ	πεποιθὼς	~βοσκομένης ἀγέλης βοῦν ἁρπάσῃ ἥ
[17, 150-199]	ἐποτρύνει μαχέσασθαι. ~ἀλλ᾽ ἄγε δεῦρο	πέπον,	παρ᾽ ἔμ᾽ ἵστασο καὶ ἴδε
[17, 100-149]	παριστάμενος ἔπος ηὔδα. ~Αἶαν δεῦρο	πέπον,	περὶ Πατρόκλοιο θανόντος ~σπεύσομεν, αἴ
[17, 200-249]	εἶπε βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον· ~ὦ	πέπον	ὦ Μενέλαε διοτρεφὲς οὐκέτι νῶϊ
[17, 350-399]	Ἀχαιοὶ ~εὔκηλοι πολέμιζον ὑπ᾽ αἰθέρι,	πέπτατο	δ᾽ αὐγὴ ~ἠελίου ὀξεῖα, νέφος
[17, 600-649]	ἐπεὶ οὔ μιν ὀΐομαι οὐδὲ	πεπύσθαι	~λυγρῆς ἀγγελίης, ὅτι οἱ φίλος
[17, 350-399]	δύο δ᾽ οὔ πω φῶτε	πεπύσθην	~ἀνέρε κυδαλίμω Θρασυμήδης Ἀντίλοχός τε
[17, 250-299]	~Τρῶες ὑπέρθυμοι ἕλον ἔγχεσιν ἱέμενοί	περ,	~ἀλλὰ νέκυν ἐρύοντο· μίνυνθα δὲ
[17, 500-549]	μὲν τὸν νεκρὸν ἐπιτράπεθ᾽ οἵ	περ	ἄριστοι ~ἀμφ᾽ αὐτῷ βεβάμεν καὶ
[17, 100-149]	θανόντος ~σπεύσομεν, αἴ κε νέκυν	περ	Ἀχιλλῆϊ προφέρωμεν ~γυμνόν· ἀτὰρ τά
[17, 100-149]	ἐπιμνησαίμεθα χάρμης ~καὶ πρὸς δαίμονά	περ,	εἴ πως ἐρυσαίμεθα νεκρὸν ~Πηλεΐδῃ
[17, 200-249]	δέ κε Πάτροκλον καὶ τεθνηῶτά	περ	ἔμπης ~Τρῶας ἐς ἱπποδάμους ἐρύσῃ,
[17, 450-499]	δ᾽ ἐπ᾽ Αὐτομέδων μάχετ᾽ ἀχνύμενός	περ	ἑταίρου ~ἵπποις ἀΐσσων ὥς τ᾽
[17, 650-699]	δεταί, τάς τε τρεῖ ἐσσύμενός	περ·	~ἠῶθεν δ᾽ ἀπονόσφιν ἔβη τετιηότι
[17, 500-549]	θανόντος ~κῆρ ἄχεος μεθέηκα χερείονά	περ	καταπέφνων. ~ὣς εἰπὼν ἐς δίφρον
[17, 700-749]	μιν οἴω ~νῦν ἰέναι μάλα	περ	κεχολωμένον Ἕκτορι δίῳ· ~οὐ γάρ
[17, 150-199]	τινα καὶ Δαναῶν ἀλκῆς μάλα	περ	μεμαῶτα ~σχήσω ἀμυνέμεναι περὶ Πατρόκλοιο
[17, 700-749]	ἔχοντες ὁμώνυμοι, οἳ τὸ πάρος	περ	~μίμνομεν ὀξὺν Ἄρηα παρ᾽ ἀλλήλοισι
[17, 200-249]	διοτρεφὲς οὐκέτι νῶϊ ~ἔλπομαι αὐτώ	περ	νοστησέμεν ἐκ πολέμοιο. ~οὔ τι
[17, 250-299]	οἱ οὔ τις ἐρύκακεν ἱεμένων	περ.	~τὸν δ᾽ υἱὸς Τελαμῶνος ἐπαΐξας
[17, 600-649]	πίπτει ἔραζε. ~ἀλλ᾽ ἄγετ᾽ αὐτοί	περ	φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην, ~ἠμὲν ὅπως
[17, 700-749]	Τρώεσσι μάχοιτο. ~ἡμεῖς δ᾽ αὐτοί	περ	φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην, ~ἠμὲν ὅπως
[17, 550-599]	~ἥ τε καὶ ἐργομένη μάλα	περ	χροὸς ἀνδρομέοιο ~ἰσχανάᾳ δακέειν, λαρόν
[17, 200-249]	οἱ κλέος ἔσσεται ὅσσον ἐμοί	περ.	~ὣς ἔφαθ᾽ οἳ δ᾽ ἰθὺς
[17, 650-699]	ἀγαθὸς Μενέλαος ~ἤϊε πόλλ᾽ ἀέκων·	περὶ	γὰρ δίε μή μιν Ἀχαιοὶ
[17, 350-399]	αὐτὰρ Ἀχαιοῖς ~νῆας ἔπι γλαφυράς·	περὶ	δ᾽ αὐτοῦ μῶλος ὀρώρει ~ἄγριος·
[17, 250-299]	~Αἴας, ὃς περὶ μὲν εἶδος,	περὶ	δ᾽ ἔργα τέτυκτο ~τῶν ἄλλων
[17, 250-299]	χαλκοπαρῄου· ~ἤρικε δ᾽ ἱπποδάσεια κόρυς	περὶ	δουρὸς ἀκωκῇ ~πληγεῖσ᾽ ἔγχεΐ τε
[17, 250-299]	σφεας ὦκ᾽ ἐλέλιξεν ~Αἴας, ὃς	περὶ	μὲν εἶδος, περὶ δ᾽ ἔργα
[17, 400-449]	ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~οἳ δ᾽ αἰεὶ	περὶ	νεκρὸν ἀκαχμένα δούρατ᾽ ἔχοντες ~νωλεμὲς
[17, 700-749]	οὐδέ τις ἔτλη ~πρόσσω ἀΐξας	περὶ	νεκροῦ δηριάασθαι. ~ὣς οἵ γ᾽
[17, 100-149]	~ἑστήκει ὥς τίς τε λέων	περὶ	οἷσι τέκεσσιν, ~ᾧ ῥά τε
[17, 200-249]	~καὶ σῇ, ἐπεὶ πολέμοιο νέφος	περὶ	πάντα καλύπτει ~Ἕκτωρ, ἡμῖν δ᾽
[17, 150-199]	οἷόν τ᾽ ἄνδρας ἐσέρχεται οἳ	περὶ	πάτρης ~ἀνδράσι δυσμενέεσσι πόνον καὶ
[17, 100-149]	ἔπος ηὔδα. ~Αἶαν δεῦρο πέπον,	περὶ	Πατρόκλοιο θανόντος ~σπεύσομεν, αἴ κε
[17, 150-199]	μάλα περ μεμαῶτα ~σχήσω ἀμυνέμεναι	περὶ	Πατρόκλοιο θανόντος. ~ὣς εἰπὼν Τρώεσσιν
[17, 0-49]	οὐ πρὶν εἰδυῖα τόκοιο· ~ὣς	περὶ	Πατρόκλῳ βαῖνε ξανθὸς Μενέλαος. ~πρόσθε
[17, 250-299]	μετεισάμενος Τρώων ἐκέδασσε φάλαγγας ~οἳ	περὶ	Πατρόκλῳ βέβασαν, φρόνεον δὲ μάλιστα
[17, 100-149]	ἕλκεται ὄσσε καλύπτων· ~ὣς Αἴας	περὶ	Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει. ~Ἀτρεΐδης δ᾽
[17, 350-399]	σάκεσσι γὰρ ἔρχατο πάντῃ ~ἑσταότες	περὶ	Πατρόκλῳ, πρὸ δὲ δούρατ᾽ ἔχοντο.
[17, 0-49]	ἄρ᾽ αὐτῷ βαῖν᾽ ὥς τις	περὶ	πόρτακι μήτηρ ~πρωτοτόκος κινυρὴ οὐ
[17, 100-149]	Λυκίων γε μαχησόμενος Δαναοῖσιν ~εἶσι	περὶ	πτόλιος, ἐπεὶ οὐκ ἄρα τις
[17, 0-49]	τε μέγιστος ~θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι	περὶ	σθένεϊ βλεμεαίνει, ~ὅσσον Πάνθου υἷες
[17, 750-799]	~πολλὰ δὲ τεύχεα καλὰ πέσον	περί	τ᾽ ἀμφί τε τάφρον ~φευγόντων
[17, 150-199]	πόποι ἦ τ᾽ ἐφάμην σὲ	περὶ	φρένας ἔμμεναι ἄλλων ~τῶν ὅσσοι
[17, 300-349]	Φόρκυνα δαΐφρονα Φαίνοπος υἱὸν ~Ἱπποθόῳ	περιβάντα	μέσην κατὰ γαστέρα τύψε· ~ῥῆξε
[17, 50-99]	Μενέλαος ἀρήϊος Ἀτρέος υἱὸς ~Πατρόκλῳ	περιβὰς	Τρώων τὸν ἄριστον ἔπεφνε ~Πανθοΐδην
[17, 200-249]	ἠδ᾽ οἰωνούς, ~ὅσσον ἐμῇ κεφαλῇ	περιδείδια	μή τι πάθῃσι, ~καὶ σῇ,
[17, 200-249]	πολέμοιο. ~οὔ τι τόσον νέκυος	περιδείδια	Πατρόκλοιο, ~ὅς κε τάχα Τρώων
[17, 400-449]	ἠὲ γυναικός, ~ὣς μένον ἀσφαλέως	περικαλλέα	δίφρον ἔχοντες ~οὔδει ἐνισκίμψαντε καρήατα·
[17, 200-249]	πτερόεντα προσηύδα· ~κέκλυτε μυρία φῦλα	περικτιόνων	ἐπικούρων· ~οὐ γὰρ ἐγὼ πληθὺν
[17, 50-99]	μάχωμαι ~αἰδεσθείς, μή πώς με	περιστήωσ᾽	ἕνα πολλοί· ~Τρῶας δ᾽ ἐνθάδε
[17, 300-349]	αὐτὸς Ἀπόλλων ~Αἰνείαν ὄτρυνε δέμας	Περίφαντι	ἐοικὼς ~κήρυκι Ἠπυτίδῃ, ὅς οἱ
[17, 300-349]	~κεῖσθαι· ὃ δ᾽ ἄγχ᾽ αὐτοῖο	πέσε	πρηνὴς ἐπὶ νεκρῷ ~τῆλ᾽ ἀπὸ
[17, 600-649]	~σχήσεσθ᾽ ἀλλ᾽ ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν	πεσέεσθαι.	~εἴη δ᾽ ὅς τις ἑταῖρος
[17, 500-549]	~ὣς ἄρ᾽ ὅ γε προθορὼν	πέσεν	ὕπτιος· ἐν δέ οἱ ἔγχος
[17, 750-799]	χάρμης. ~πολλὰ δὲ τεύχεα καλὰ	πέσον	περί τ᾽ ἀμφί τε τάφρον
[17, 350-399]	Ἀστεροπαῖον ἀριστεύεσκε μάχεσθαι. ~τὸν δὲ	πεσόντ᾽	ἐλέησεν ἀρήϊος Ἀστεροπαῖος, ~ἴθυσεν δὲ
[17, 300-349]	Λυκομήδεος ἐσθλὸν ἑταῖρον. ~τὸν δὲ	πεσόντ᾽	ἐλέησεν ἀρηΐφιλος Λυκομήδης, ~στῆ δὲ
[17, 0-49]	Πάνθου υἱὸς ἐϋμμελίης ἀμέλησε ~Πατρόκλοιο	πεσόντος	ἀμύμονος· ἄγχι δ᾽ ἄρ᾽ αὐτοῦ
[17, 400-449]	πρῶτα πυθέσθην ἡνιόχοιο ~ἐν κονίῃσι	πεσόντος	ὑφ᾽ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο. ~ἦ μὰν
[17, 300-349]	νείατον ὦμον ἀνέσχε· ~δούπησεν δὲ	πεσών,	ἀράβησε δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ.
[17, 50-99]	αὐχένος ἤλυθ᾽ ἀκωκή, ~δούπησεν δὲ	πεσών,	ἀράβησε δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ.
[17, 550-599]	δὲ χαλκὸν ἔλασσε· ~δούπησεν δὲ	πεσών·	ἀτὰρ Ἀτρεΐδης Μενέλαος ~νεκρὸν ὑπ᾽
[17, 300-349]	~ἤφυσ᾽ ὃ δ᾽ ἐν κονίῃσι	πεσὼν	ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ. ~χώρησαν δ᾽
[17, 650-699]	τέ φασιν ~ὀξύτατον δέρκεσθαι ὑπουρανίων	πετεηνῶν,	~ὅν τε καὶ ὑψόθ᾽ ἐόντα
[17, 150-199]	Ἴλιον εἴσω· ~τοίου γὰρ θεράπων	πέφατ᾽	ἀνέρος, ὃς μέγ᾽ ἄριστος ~Ἀργείων
[17, 650-699]	Δαναοῖσι κυλίνδει, ~νίκη δὲ Τρώων·	πέφαται	δ᾽ ὤριστος Ἀχαιῶν ~Πάτροκλος, μεγάλη
[17, 150-199]	ἀνδρῶν ~οἴκαδ᾽ ἴμεν, Τροίῃ δὲ	πεφήσεται	αἰπὺς ὄλεθρος. ~εἰ γὰρ νῦν
[17, 600-649]	φίλος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~ἀλλ᾽ οὔ	πῃ	δύναμαι ἰδέειν τοιοῦτον Ἀχαιῶν· ~ἠέρι
[17, 150-199]	ἀπάνευθεν ἴδεν νεφεληγερέτα Ζεὺς ~τεύχεσι	Πηλεΐδαο	κορυσσόμενον θείοιο, ~κινήσας ῥα κάρη
[17, 150-199]	ὃ δ᾽ ἄμβροτα τεύχεα δῦνε	~Πηλεΐδεω	Ἀχιλῆος ἅ οἱ θεοὶ Οὐρανίωνες
[17, 700-749]	χέοντα πόδες φέρον ἐκ πολέμοιο	~Πηλεΐδῃ	Ἀχιλῆϊ κακὸν ἔπος ἀγγελέοντα. ~οὐδ᾽
[17, 100-149]	περ, εἴ πως ἐρυσαίμεθα νεκρὸν	~Πηλεΐδῃ	Ἀχιλῆϊ· κακῶν δέ κε φέρτατον
[17, 600-649]	ὅς τις ἑταῖρος ἀπαγγείλειε τάχιστα	~Πηλεΐδῃ,	ἐπεὶ οὔ μιν ὀΐομαι οὐδὲ
[17, 250-299]	~τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ᾽ ἀμύμονα	Πηλεΐωνα.	~ἴθυσεν δὲ διὰ προμάχων συῒ
[17, 200-249]	ἐκνοστήσαντι ~δέξεται Ἀνδρομάχη κλυτὰ τεύχεα	Πηλεΐωνος.	~ἦ καὶ κυανέῃσιν ἐπ᾽ ὀφρύσι
[17, 200-249]	σφισι πᾶσι ~τεύχεσι λαμπόμενος μεγαθύμου	Πηλεΐωνος.	~ὄτρυνεν δὲ ἕκαστον ἐποιχόμενος ἐπέεσσι
[17, 150-199]	προτὶ ἄστυ φέρον κλυτὰ τεύχεα	Πηλεΐωνος.	~στὰς δ᾽ ἀπάνευθε μάχης πολυδακρύου
[17, 400-449]	~ἆ δειλώ, τί σφῶϊ δόμεν	Πηλῆϊ	ἄνακτι ~θνητῷ, ὑμεῖς δ᾽ ἐστὸν
[17, 650-699]	αὐτὸν ὀΐομαι εἰσορόωντα ~γιγνώσκειν ὅτι	πῆμα	θεὸς Δαναοῖσι κυλίνδει, ~νίκη δὲ
[17, 50-99]	θεὸς τιμᾷ, τάχα οἱ μέγα	πῆμα	κυλίσθη. ~τώ μ᾽ οὔ τις
[17, 550-599]	δίδου, ἐφόβησε δ᾽ Ἀχαιούς. ~πρῶτος	Πηνέλεως	Βοιώτιος ἦρχε φόβοιο. ~βλῆτο γὰρ
[17, 650-699]	μιν οὐκ εἰῶσι βοῶν ἐκ	πῖαρ	ἑλέσθαι ~πάννυχοι ἐγρήσσοντες· ὃ δὲ
[17, 0-49]	δ᾽ αὐτὸς ἔρεισε βαρείῃ χειρὶ	πιθήσας·	~ἀντικρὺ δ᾽ ἁπαλοῖο δι᾽ αὐχένος
[17, 250-299]	Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ ~δήμια	πίνουσιν	καὶ σημαίνουσιν ἕκαστος ~λαοῖς· ἐκ
[17, 600-649]	~ἡμῖν δ᾽ αὔτως πᾶσιν ἐτώσια	πίπτει	ἔραζε. ~ἀλλ᾽ ἄγετ᾽ αὐτοί περ
[17, 500-549]	μελαίνας· ~αὐτίκα δ᾽ Ἀλκιμέδοντα προσηύδα	πιστὸν	ἑταῖρον· ~Ἀλκίμεδον μὴ δή μοι
[17, 550-599]	ἐκ Τρώων, σὸν δ᾽ ἔκτανε	πιστὸν	ἑταῖρον ~ἐσθλὸν ἐνὶ προμάχοισι Ποδῆν
[17, 550-599]	~ἔσσεται εἴ κ᾽ Ἀχιλῆος ἀγαυοῦ	πιστὸν	ἑταῖρον ~τείχει ὕπο Τρώων ταχέες
[17, 750-799]	πᾶσι ῥόον πεδίον δὲ τίθησι	~πλάζων·	οὐδέ τί μιν σθένεϊ ῥηγνῦσι
[17, 400-449]	οὔτ᾽ ἂψ ἐπὶ νῆας ἐπὶ	πλατὺν	Ἑλλήσποντον ~ἠθελέτην ἰέναι οὔτ᾽ ἐς
[17, 250-299]	ἱπποδάσεια κόρυς περὶ δουρὸς ἀκωκῇ	~πληγεῖσ᾽	ἔγχεΐ τε μεγάλῳ καὶ χειρὶ
[17, 300-349]	σθένεΐ τε πεποιθότας ἠνορέῃ τε	~πλήθεΐ	τε σφετέρῳ καὶ ὑπερδέα δῆμον
[17, 200-249]	περικτιόνων ἐπικούρων· ~οὐ γὰρ ἐγὼ	πληθὺν	διζήμενος οὐδὲ χατίζων ~ἐνθάδ᾽ ἀφ᾽
[17, 0-49]	σ᾽ ἔγωγ᾽ ἀναχωρήσαντα κελεύω ~ἐς	πληθὺν	ἰέναι, μηδ᾽ ἀντίος ἵστασ᾽ ἐμεῖο
[17, 250-299]	υἱὸς Τελαμῶνος ἐπαΐξας δι᾽ ὁμίλου	~πλῆξ᾽	αὐτοσχεδίην κυνέης διὰ χαλκοπαρῄου· ~ἤρικε
[17, 550-599]	αἷμ᾽ ἀνθρώπου· ~τοίου μιν θάρσευς	πλῆσε	φρένας ἀμφὶ μελαίνας, ~βῆ δ᾽
[17, 200-249]	δέ μιν Ἄρης ~δεινὸς ἐνυάλιος,	πλῆσθεν	δ᾽ ἄρα οἱ μέλε᾽ ἐντὸς
[17, 650-699]	τὼ δέ οἱ ὄσσε ~δακρυόφι	πλῆσθεν,	θαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο φωνή.
[17, 450-499]	Διὶ πατρὶ ~ἀλκῆς καὶ σθένεος	πλῆτο	φρένας ἀμφὶ μελαίνας· ~αὐτίκα δ᾽
[17, 50-99]	οἱ δεύοντο κόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι	~πλοχμοί	θ᾽ οἳ χρυσῷ τε καὶ
[17, 400-449]	~πάντων, ὅσσά τε γαῖαν ἔπι	πνείει	τε καὶ ἕρπει. ~ἀλλ᾽ οὐ
[17, 50-99]	~καλὸν τηλεθάον· τὸ δέ τε	πνοιαὶ	δονέουσι ~παντοίων ἀνέμων, καί τε
[17, 250-299]	ἐκ δ᾽ ἄρα χειρῶν ~Πατρόκλοιο	πόδα	μεγαλήτορος ἧκε χαμᾶζε ~κεῖσθαι· ὃ
[17, 500-549]	~θῆκ᾽ ἂν δ᾽ αὐτὸς ἔβαινε	πόδας	καὶ χεῖρας ὕπερθεν ~αἱματόεις ὥς
[17, 700-749]	ἐπιπροέηκα θοῇσιν ~ἐλθεῖν εἰς Ἀχιλῆα	πόδας	ταχύν· οὐδέ μιν οἴω ~νῦν
[17, 650-699]	~ὅν τε καὶ ὑψόθ᾽ ἐόντα	πόδας	ταχὺς οὐκ ἔλαθε πτὼξ ~θάμνῳ
[17, 350-399]	αἰεὶ ~γούνατά τε κνῆμαί τε	πόδες	θ᾽ ὑπένερθεν ἑκάστου ~χεῖρές τ᾽
[17, 700-749]	ἵππους. ~τὸν μὲν δάκρυ χέοντα	πόδες	φέρον ἐκ πολέμοιο ~Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ
[17, 0-49]	πολεμιστὴν ~ἔμμεναι· οὐδέ ἕ φημι	πόδεσσί	γε οἷσι κιόντα ~εὐφρῆναι ἄλοχόν
[17, 550-599]	πιστὸν ἑταῖρον ~ἐσθλὸν ἐνὶ προμάχοισι	Ποδῆν	υἱὸν Ἠετίωνος. ~ὣς φάτο, τὸν
[17, 550-599]	φαεινῷ. ~ἔσκε δ᾽ ἐνὶ Τρώεσσι	Ποδῆς	υἱὸς Ἠετίωνος ~ἀφνειός τ᾽ ἀγαθός
[17, 250-299]	Λήθοιο Πελασγοῦ φαίδιμος υἱὸς ~Ἱππόθοος	ποδὸς	ἕλκε κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην ~δησάμενος
[17, 600-649]	ἐγγυάλιξεν, ~εἰ μὴ Κοίρανος ὦκα	ποδώκεας	ἤλασεν ἵππους· ~καὶ τῷ μὲν
[17, 450-499]	βουληφόρε χαλκοχιτώνων ~ἵππω τώδ᾽ ἐνόησα	ποδώκεος	Αἰακίδαο ~ἐς πόλεμον προφανέντε σὺν
[17, 350-399]	παλάσσετο μαρναμένοιιν ~ἀμφ᾽ ἀγαθὸν θεράποντα	ποδώκεος	Αἰακίδαο. ~ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἀνὴρ
[17, 650-699]	ὤριστος Ἀχαιῶν ~Πάτροκλος, μεγάλη δὲ	ποθὴ	Δαναοῖσι τέτυκται. ~ἀλλὰ σύ γ᾽
[17, 700-749]	ἔνθεν ἀπῆλθεν ~Ἀντίλοχος, μεγάλη δὲ	ποθὴ	Πυλίοισιν ἐτύχθη· ~ἀλλ᾽ ὅ γε
[17, 400-449]	βλεφάρων χαμάδις ῥέε μυρομένοισιν ~ἡνιόχοιο	πόθῳ·	θαλερὴ δ᾽ ἐμιαίνετο χαίτη ~ζεύγλης
[17, 600-649]	ῥῦσαι ὑπ᾽ ἠέρος υἷας Ἀχαιῶν,	~ποίησον	δ᾽ αἴθρην, δὸς δ᾽ ὀφθαλμοῖσιν
[17, 300-349]	φαεινῷ, ~καὶ βάλεν Ἱππασίδην Ἀπισάονα	ποιμένα	λαῶν ~ἧπαρ ὑπὸ πραπίδων, εἶθαρ
[17, 200-249]	γε μέγα κράτος ἐγγυαλίξω, ~τῶν	ποινὴν	ὅ τοι οὔ τι μάχης
[17, 100-149]	~Ἕκτορι χωρήσαντ᾽ ἐπεὶ ἐκ θεόφιν	πολεμίζει.	~εἰ δέ που Αἴαντός γε
[17, 350-399]	Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ ~εὔκηλοι	πολέμιζον	ὑπ᾽ αἰθέρι, πέπτατο δ᾽ αὐγὴ
[17, 0-49]	μ᾽ ἔφατ᾽ ἐν Δαναοῖσιν ἐλέγχιστον	πολεμιστὴν	~ἔμμεναι· οὐδέ ἕ φημι πόδεσσί
[17, 250-299]	ἕκαστον ~ἡγεμόνων· τόσση γὰρ ἔρις	πολέμοιο	δέδηεν· ~ἀλλά τις αὐτὸς ἴτω,
[17, 500-549]	ἐξ οὐρανόθεν τέρας ἔμμεναι ἢ	πολέμοιο	~ἢ καὶ χειμῶνος δυσθαλπέος, ὅς
[17, 150-199]	ἀπέβη κορυθαίολος Ἕκτωρ ~δηΐου ἐκ	πολέμοιο·	θέων δ᾽ ἐκίχανεν ἑταίρους ~ὦκα
[17, 200-249]	τι πάθῃσι, ~καὶ σῇ, ἐπεὶ	πολέμοιο	νέφος περὶ πάντα καλύπτει ~Ἕκτωρ,
[17, 700-749]	γ᾽ ἐμμεμαῶτε νέκυν φέρον ἐκ	πολέμοιο	~νῆας ἔπι γλαφυράς· ἐπὶ δὲ
[17, 450-499]	~ὄφρα καὶ Αὐτομέδοντα σαώσετον ἐκ	πολέμοιο	~νῆας ἔπι γλαφυράς· ἔτι γάρ
[17, 200-249]	~ἔλπομαι αὐτώ περ νοστησέμεν ἐκ	πολέμοιο.	~οὔ τι τόσον νέκυος περιδείδια
[17, 700-749]	δάκρυ χέοντα πόδες φέρον ἐκ	πολέμοιο	~Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ κακὸν ἔπος ἀγγελέοντα.
[17, 400-449]	ὁμῶς, μή πώ τις ἐρωείτω	πολέμοιο.	~ὣς ἄρα τις εἴπεσκε, μένος
[17, 350-399]	ἐπεὶ ὣς ἐπετέλλετο Νέστωρ ~ὀτρύνων	πόλεμον	δὲ μελαινάων ἀπὸ νηῶν. ~τοῖς
[17, 500-549]	νηλεὲς ἦμαρ· ~τῇδε γὰρ ἔβρισαν	πόλεμον	κάτα δακρυόεντα ~Ἕκτωρ Αἰνείας θ᾽
[17, 400-449]	Ἑλλήσποντον ~ἠθελέτην ἰέναι οὔτ᾽ ἐς	πόλεμον	μετ᾽ Ἀχαιούς, ~ἀλλ᾽ ὥς τε
[17, 450-499]	τώδ᾽ ἐνόησα ποδώκεος Αἰακίδαο ~ἐς	πόλεμον	προφανέντε σὺν ἡνιόχοισι κακοῖσι· ~τώ
[17, 750-799]	ἀμφί τε τάφρον ~φευγόντων Δαναῶν·	πολέμου	δ᾽ οὐ γίγνετ᾽ ἐρωή.
[17, 200-249]	ἀπολέσθω ~ἠὲ σαωθήτω· ἣ γὰρ	πολέμου	ὀαριστύς. ~ὃς δέ κε Πάτροκλον
[17, 350-399]	μέσῳ ἄλγε᾽ ἔπασχον ~ἠέρι καὶ	πολέμῳ,	τείροντο δὲ νηλέϊ χαλκῷ ~ὅσσοι
[17, 300-349]	ἐν κλειτῷ Πανοπῆϊ ~οἰκία ναιετάασκε	πολέσσ᾽	ἄνδρεσσιν ἀνάσσων, ~τὸν βάλ᾽ ὑπὸ
[17, 200-249]	ἐρύειν Τελαμωνιάδαο ~νήπιοι· ἦ τε	πολέσσιν	ἐπ᾽ αὐτῷ θυμὸν ἀπηύρα. ~καὶ
[17, 650-699]	διοτρεφὲς ὄσσε φαεινὼ ~πάντοσε δινείσθην	πολέων	κατὰ ἔθνος ἑταίρων, ~εἴ που
[17, 700-749]	ἠΰτε πῦρ, τό τ᾽ ἐπεσσύμενον	πόλιν	ἀνδρῶν ~ὄρμενον ἐξαίφνης φλεγέθει, μινύθουσι
[17, 100-149]	ἐόντα. ~φράζεο νῦν ὅππως κε	πόλιν	καὶ ἄστυ σαώσῃς ~οἶος σὺν
[17, 200-249]	οὐδὲ χατίζων ~ἐνθάδ᾽ ἀφ᾽ ὑμετέρων	πολίων	ἤγειρα ἕκαστον, ~ἀλλ᾽ ἵνα μοι
[17, 650-699]	Πατρόκλοιο βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος ~ἤϊε	πόλλ᾽	ἀέκων· περὶ γὰρ δίε μή
[17, 150-199]	καὶ κύρμα γενέσθαι, ~ὅς τοι	πόλλ᾽	ὄφελος γένετο πτόλεΐ τε καὶ
[17, 400-449]	θείνων, ~πολλὰ δὲ μειλιχίοισι προσηύδα,	πολλὰ	δ᾽ ἀρειῇ· ~τὼ δ᾽ οὔτ᾽
[17, 400-449]	ἂρ μάστιγι θοῇ ἐπεμαίετο θείνων,	~πολλὰ	δὲ μειλιχίοισι προσηύδα, πολλὰ δ᾽
[17, 650-699]	πρὸ φόβοιο ἕλωρ δηΐοισι λίποιεν.	~πολλὰ	δὲ Μηριόνῃ τε καὶ Αἰάντεσσ᾽
[17, 750-799]	κεκλήγοντες ἴσαν, λήθοντο δὲ χάρμης.	~πολλὰ	δὲ τεύχεα καλὰ πέσον περί
[17, 350-399]	~Αἴας γὰρ μάλα πάντας ἐπῴχετο	πολλὰ	κελεύων· ~οὔτέ τιν᾽ ἐξοπίσω νεκροῦ
[17, 50-99]	κύνες τ᾽ ἄνδρές τε νομῆες	~πολλὰ	μάλ᾽ ἰύζουσιν ἀπόπροθεν οὐδ᾽ ἐθέλουσιν
[17, 400-449]	μὰν Αὐτομέδων Διώρεος ἄλκιμος υἱὸς	~πολλὰ	μὲν ἂρ μάστιγι θοῇ ἐπεμαίετο
[17, 400-449]	ἄνευ ἕθεν, οὐδὲ σὺν αὐτῷ·	~πολλάκι	γὰρ τό γε μητρὸς ἐπεύθετο
[17, 50-99]	δ᾽ ἐξαπίνης ἄνεμος σὺν λαίλαπι	πολλῇ	~βόθρου τ᾽ ἐξέστρεψε καὶ ἐξετάνυσσ᾽
[17, 250-299]	σφι ~λαμπρῇσιν κορύθεσσι Κρονίων ἠέρα	πολλὴν	~χεῦ᾽ ἐπεὶ οὐδὲ Μενοιτιάδην ἔχθαιρε
[17, 50-99]	μή πώς με περιστήωσ᾽ ἕνα	πολλοί·	~Τρῶας δ᾽ ἐνθάδε πάντας ἄγει
[17, 350-399]	μάχοντο ~ἀλλήλων ἀλεείνοντες βέλεα στονόεντα	~πολλὸν	ἀφεσταότες. τοὶ δ᾽ ἐν μέσῳ
[17, 400-449]	~ᾔδεε Πάτροκλον τεθνηότα δῖος Ἀχιλλεύς·	~πολλὸν	γὰρ ῥ᾽ ἀπάνευθε νεῶν μάρναντο
[17, 100-149]	~Ἕκτορ εἶδος ἄριστε μάχης ἄρα	πολλὸν	ἐδεύεο. ~ἦ σ᾽ αὔτως κλέος
[17, 350-399]	ἔβη, δύνει δέ τ᾽ ἀλοιφὴ	~πολλῶν	ἑλκόντων, τάνυται δέ τε πᾶσα
[17, 300-349]	ἔχοντας· ~ἡμῖν δὲ Ζεὺς μὲν	πολὺ	βούλεται ἢ Δαναοῖσι ~νίκην· ἀλλ᾽
[17, 400-449]	χάνοι· τό κεν ἧμιν ἄφαρ	πολὺ	κέρδιον εἴη ~εἰ τοῦτον Τρώεσσι
[17, 300-349]	τεθνηῶτα. ~ὣς φάτο, καί ῥα	πολὺ	προμάχων ἐξάλμενος ἔστη· ~οἳ δ᾽
[17, 350-399]	ἀναιμωτί γε μάχοντο, ~παυρότεροι δὲ	πολὺ	φθίνυθον· μέμνηντο γὰρ αἰεὶ ~ἀλλήλοις
[17, 400-449]	ἐτύχθη ~μήτηρ, ὅττί ῥά οἱ	πολὺ	φίλτατος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~οἳ δ᾽
[17, 650-699]	ἰόντα ~εἰπεῖν ὅττι ῥά οἱ	πολὺ	φίλτατος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~ὣς ἔφατ᾽
[17, 150-199]	Πηλεΐωνος. ~στὰς δ᾽ ἀπάνευθε μάχης	πολυδακρύου	ἔντε᾽ ἄμειβεν· ~ἤτοι ὃ μὲν
[17, 500-549]	Πατρόκλῳ τέτατο κρατερὴ ὑσμίνη ~ἀργαλέη	πολύδακρυς,	ἔγειρε δὲ νεῖκος Ἀθήνη ~οὐρανόθεν
[17, 150-199]	~εἰ γὰρ νῦν Τρώεσσι μένος	πολυθαρσὲς	ἐνείη ~ἄτρομον, οἷόν τ᾽ ἄνδρας
[17, 450-499]	Τρώων ὀρυμαγδοῦ, ~ῥεῖα δ᾽ ἐπαΐξασκε	πολὺν	καθ᾽ ὅμιλον ὀπάζων. ~ἀλλ᾽ οὐχ
[17, 450-499]	βοέῃς εἰλυμένω ὤμους ~αὔῃσι στερεῇσι·	πολὺς	δ᾽ ἐπελήλατο χαλκός. ~τοῖσι δ᾽
[17, 50-99]	μὲν αὖτις ἔβη θεὸς ἂμ	πόνον	ἀνδρῶν, ~Ἕκτορα δ᾽ αἰνὸν ἄχος
[17, 150-199]	οἳ περὶ πάτρης ~ἀνδράσι δυσμενέεσσι	πόνον	καὶ δῆριν ἔθεντο, ~αἶψά κε
[17, 400-449]	ἵππων ~ἤματι τῷ ἐτάνυσσε κακὸν	πόνον·	οὐδ᾽ ἄρα πώ τι ~ᾔδεε
[17, 0-49]	οὐ μὰν ἔτι δηρὸν ἀπείρητος	πόνος	ἔσται ~οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἀδήριτος ἤτ᾽
[17, 700-749]	ὦκα ~νεκρὸν ἀείραντες φέρετ᾽ ἐκ	πόνου·	αὐτὰρ ὄπισθε ~νῶϊ μαχησόμεθα Τρωσίν
[17, 150-199]	τοῖος ἐὼν ὑπέροπλον ἔειπες; ~ὢ	πόποι	ἦ τ᾽ ἐφάμην σὲ περὶ
[17, 600-649]	ἦρχε μέγας Τελαμώνιος Αἴας· ~ὢ	πόποι	ἤδη μέν κε καὶ ὃς
[17, 0-49]	αὐτῷ βαῖν᾽ ὥς τις περὶ	πόρτακι	μήτηρ ~πρωτοτόκος κινυρὴ οὐ πρὶν
[17, 550-599]	μῆλα δὲ κήδει, ~ὣς ἣ	πορφυρέῃ	νεφέλῃ πυκάσασα ἓ αὐτὴν ~δύσετ᾽
[17, 500-549]	γὰρ νόος ἐτράπετ᾽ αὐτοῦ. ~ἠΰτε	πορφυρέην	ἶριν θνητοῖσι τανύσσῃ ~Ζεὺς ἐξ
[17, 350-399]	πελώριος, αἵματι δὲ χθὼν ~δεύετο	πορφυρέῳ,	τοὶ δ᾽ ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον ~νεκροὶ
[17, 150-199]	~ὦκα μάλ᾽ οὔ πω τῆλε	ποσὶ	κραιπνοῖσι μετασπών, ~οἳ προτὶ ἄστυ
[17, 350-399]	πυρός, οὐδέ κε φαίης ~οὔτέ	ποτ᾽	ἠέλιον σῶν ἔμμεναι οὔτε σελήνην·
[17, 250-299]	δ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ προχοῇσι διιπετέος	ποταμοῖο	~βέβρυχεν μέγα κῦμα ποτὶ ῥόον,
[17, 700-749]	τετυχηκώς, ~ὅς τε καὶ ἰφθίμων	ποταμῶν	ἀλεγεινὰ ῥέεθρα ~ἴσχει, ἄφαρ δέ
[17, 400-449]	ὕπο Τρώων· τό μιν οὔ	ποτε	ἔλπετο θυμῷ ~τεθνάμεν, ἀλλὰ ζωὸν
[17, 250-299]	διιπετέος ποταμοῖο ~βέβρυχεν μέγα κῦμα	ποτὶ	ῥόον, ἀμφὶ δέ τ᾽ ἄκραι
[17, 250-299]	βέβασαν, φρόνεον δὲ μάλιστα ~ἄστυ	πότι	σφέτερον ἐρύειν καὶ κῦδος ἀρέσθαι.
[17, 400-449]	τοῦτον Τρώεσσι μεθήσομεν ἱπποδάμοισιν ~ἄστυ	πότι	σφέτερον ἐρύσαι καὶ κῦδος ἀρέσθαι.
[17, 100-149]	ἐκ θεόφιν πολεμίζει. ~εἰ δέ	που	Αἴαντός γε βοὴν ἀγαθοῖο πυθοίμην,
[17, 600-649]	φίλοις ἑτάροισι γενώμεθα νοστήσαντες, ~οἵ	που	δεῦρ᾽ ὁρόωντες ἀκηχέδατ᾽ οὐδ᾽ ἔτι
[17, 400-449]	ἔχητον; ~οὐ μὲν γάρ τί	πού	ἐστιν ὀϊζυρώτερον ἀνδρὸς ~πάντων, ὅσσά
[17, 650-699]	πολέων κατὰ ἔθνος ἑταίρων, ~εἴ	που	Νέστορος υἱὸν ἔτι ζώοντα ἴδοιτο.
[17, 600-649]	δέ οἱ ὀστέον ἄχρις ~αἰχμὴ	Πουλυδάμαντος·	ὃ γάρ ῥ᾽ ἔβαλε σχεδὸν
[17, 300-349]	Ἀπισάονα ποιμένα λαῶν ~ἧπαρ ὑπὸ	πραπίδων,	εἶθαρ δ᾽ ὑπὸ γούνατ᾽ ἔλυσεν,
[17, 300-349]	ὃ δ᾽ ἄγχ᾽ αὐτοῖο πέσε	πρηνὴς	ἐπὶ νεκρῷ ~τῆλ᾽ ἀπὸ Λαρίσης
[17, 650-699]	ἐρατίζων ~ἰθύει, ἀλλ᾽ οὔ τι	πρήσσει·	θαμέες γὰρ ἄκοντες ~ἀντίον ἀΐσσουσι
[17, 500-549]	μεταφρένῳ· οὐ γὰρ ἔγωγε ~Ἕκτορα	Πριαμίδην	μένεος σχήσεσθαι ὀΐω, ~πρίν γ᾽
[17, 400-449]	γε καὶ ἅρμασι δαιδαλέοισιν ~Ἕκτωρ	Πριαμίδης	ἐποχήσεται· οὐ γὰρ ἐάσω. ~ἦ
[17, 150-199]	δ᾽ οὗτος προτὶ ἄστυ μέγα	Πριάμοιο	ἄνακτος ~ἔλθοι τεθνηὼς καί μιν
[17, 500-549]	~Ἕκτορα Πριαμίδην μένεος σχήσεσθαι ὀΐω,	~πρίν	γ᾽ ἐπ᾽ Ἀχιλλῆος καλλίτριχε βήμεναι
[17, 0-49]	πόρτακι μήτηρ ~πρωτοτόκος κινυρὴ οὐ	πρὶν	εἰδυῖα τόκοιο· ~ὣς περὶ Πατρόκλῳ
[17, 0-49]	ἰέναι, μηδ᾽ ἀντίος ἵστασ᾽ ἐμεῖο	~πρίν	τι κακὸν παθέειν· ῥεχθὲν δέ
[17, 350-399]	ἔρχατο πάντῃ ~ἑσταότες περὶ Πατρόκλῳ,	πρὸ	δὲ δούρατ᾽ ἔχοντο. ~Αἴας γὰρ
[17, 500-549]	δ᾽ οὐκ ἔγχος ἔρυτο, διὰ	πρὸ	δὲ εἴσατο χαλκός, ~νειαίρῃ δ᾽
[17, 550-599]	Μενέλαος ~ἀΐξαντα φόβον δέ, διὰ	πρὸ	δὲ χαλκὸν ἔλασσε· ~δούπησεν δὲ
[17, 700-749]	τ᾽ ἐπὶ κάπρῳ ~βλημένῳ ἀΐξωσι	πρὸ	κούρων θηρητήρων· ~ἕως μὲν γάρ
[17, 650-699]	δίε μή μιν Ἀχαιοὶ ~ἀργαλέου	πρὸ	φόβοιο ἕλωρ δηΐοισι λίποιεν. ~πολλὰ
[17, 350-399]	τάνυται δέ τε πᾶσα διὰ	πρό·	~ὣς οἵ γ᾽ ἔνθα καὶ
[17, 500-549]	δὲ νεῖκος Ἀθήνη ~οὐρανόθεν καταβᾶσα·	προῆκε	γὰρ εὐρύοπα Ζεὺς ~ὀρνύμεναι Δαναούς·
[17, 500-549]	τάμῃ διὰ πᾶσαν, ὃ δὲ	προθορὼν	ἐρίπῃσιν, ~ὣς ἄρ᾽ ὅ γε
[17, 500-549]	ἐρίπῃσιν, ~ὣς ἄρ᾽ ὅ γε	προθορὼν	πέσεν ὕπτιος· ἐν δέ οἱ
[17, 750-799]	ἠὲ κολοιῶν ~οὖλον κεκλήγοντες, ὅτε	προΐδωσιν	ἰόντα ~κίρκον, ὅ τε σμικρῇσι
[17, 500-549]	μελήσει. ~ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν	προΐει	δολιχόσκιον ἔγχος, ~καὶ βάλεν Ἀρήτοιο
[17, 250-299]	Τρῶες ἑλίκωπας Ἀχαιούς· ~νεκρὸν δὲ	προλιπόντες	ὑπέτρεσαν, οὐδέ τιν᾽ αὐτῶν ~Τρῶες
[17, 350-399]	νεκροῦ χάζεσθαι ἀνώγει ~οὔτέ τινα	προμάχεσθαι	Ἀχαιῶν ἔξοχον ἄλλων, ~ἀλλὰ μάλ᾽
[17, 300-349]	ἀγοστῷ. ~χώρησαν δ᾽ ὑπό τε	πρόμαχοι	καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ· ~Ἀργεῖοι δὲ
[17, 550-599]	ἔκτανε πιστὸν ἑταῖρον ~ἐσθλὸν ἐνὶ	προμάχοισι	Ποδῆν υἱὸν Ἠετίωνος. ~ὣς φάτο,
[17, 100-149]	θυμὸν ὄρινε· ~βῆ δὲ διὰ	προμάχων,	ἅμα δὲ ξανθὸς Μενέλαος. ~Ἕκτωρ
[17, 300-349]	~ὣς φάτο, καί ῥα πολὺ	προμάχων	ἐξάλμενος ἔστη· ~οἳ δ᾽ ἐλελίχθησαν
[17, 0-49]	ἐν δηϊοτῆτι. ~βῆ δὲ διὰ	προμάχων	κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ, ~ἀμφὶ δ᾽
[17, 550-599]	ἐκάλυψε μέλαινα, ~βῆ δὲ διὰ	προμάχων	κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ. ~καὶ τότ᾽
[17, 50-99]	οὐταμένην ὠτειλήν. ~βῆ δὲ διὰ	προμάχων	κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ ~ὀξέα κεκλήγων
[17, 250-299]	ἀμύμονα Πηλεΐωνα. ~ἴθυσεν δὲ διὰ	προμάχων	συῒ εἴκελος ἀλκὴν ~καπρίῳ, ὅς
[17, 100-149]	αὖτις ἰόντες ἐπιμνησαίμεθα χάρμης ~καὶ	πρὸς	δαίμονά περ, εἴ πως ἐρυσαίμεθα
[17, 50-99]	διελέξατο θυμός; ~ὁππότ᾽ ἀνὴρ ἐθέλῃ	πρὸς	δαίμονα φωτὶ μάχεσθαι ~ὅν κε
[17, 50-99]	βοήσας· ~ὀχθήσας δ᾽ ἄρα εἶπε	πρὸς	ὃν μεγαλήτορα θυμόν· ~ὤ μοι
[17, 450-499]	καὶ ἐξέλετο φρένας ἐσθλάς; ~οἷον	πρὸς	Τρῶας μάχεαι πρώτῳ ἐν ὁμίλῳ
[17, 550-599]	λαὸν ἅπαντα. ~τὴν δ᾽ αὖτε	προσέειπε	βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος· ~Φοῖνιξ ἄττα
[17, 0-49]	δ᾽ ἄρ᾽ αὐτοῦ ~ἔστη, καὶ	προσέειπεν	ἀρηΐφιλον Μενέλαον· ~Ἀτρεΐδη Μενέλαε διοτρεφὲς
[17, 300-349]	μήδεα εἰδώς· ~τῷ μιν ἐεισάμενος	προσέφη	Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων· ~Αἰνεία πῶς
[17, 450-499]	Αἰακίδαο. ~τὸν δ᾽ αὖτ᾽ Αὐτομέδων	προσέφη	Διώρεος υἱός· ~Ἀλκίμεδον τίς γάρ
[17, 550-599]	οἰκία ναίων· ~τῷ μιν ἐεισάμενος	προσέφη	ἑκάεργος Ἀπόλλων· ~Ἕκτορ τίς κέ
[17, 150-199]	~τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν	προσέφη	κορυθαίολος Ἕκτωρ· ~Γλαῦκε τί ἢ
[17, 650-699]	ἐποτρύνοντα μάχεσθαι, ~ἀγχοῦ δ᾽ ἱστάμενος	προσέφη	ξανθὸς Μενέλαος· ~Ἀντίλοχ᾽ εἰ δ᾽
[17, 0-49]	ἕλωμαι. ~τὸν δὲ μέγ᾽ ὀχθήσας	προσέφη	ξανθὸς Μενέλαος· ~Ζεῦ πάτερ οὐ
[17, 450-499]	φαίδιμος Ἕκτωρ, ~αὐτίκα δ᾽ Αἰνείαν	προσεφώνεεν	ἐγγὺς ἐόντα· ~Αἰνεία Τρώων βουληφόρε
[17, 450-499]	δ᾽ ὄπιθεν δίφροιο καὶ Αὐτομέδοντα	προσηύδα·	~Αὐτόμεδον, τίς τοί νυ θεῶν
[17, 50-99]	~καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα	προσηύδα·	~Ἕκτορ νῦν σὺ μὲν ὧδε
[17, 550-599]	~πρῶτον δ᾽ Ἀτρέος υἱὸν ἐποτρύνουσα	προσηύδα	~ἴφθιμον Μενέλαον· ὃ γάρ ῥά
[17, 700-749]	παρ᾽ Αἰάντεσσι θέων, εἶθαρ δὲ	προσηύδα·	~κεῖνον μὲν δὴ νηυσὶν ἐπιπροέηκα
[17, 200-249]	ὅ γ᾽ ἐποτρύνων ἔπεα πτερόεντα	προσηύδα·	~κέκλυτε μυρία φῦλα περικτιόνων ἐπικούρων·
[17, 600-649]	~κύψας ἐκ πεδίοιο, καὶ Ἰδομενῆα	προσηύδα·	~μάστιε νῦν εἷός κε θοὰς
[17, 0-49]	δ᾽ οὐ πεῖθεν· ἀμειβόμενος δὲ	προσηύδα·	~νῦν μὲν δὴ Μενέλαε διοτρεφὲς
[17, 500-549]	ἀμφὶ μελαίνας· ~αὐτίκα δ᾽ Ἀλκιμέδοντα	προσηύδα	πιστὸν ἑταῖρον· ~Ἀλκίμεδον μὴ δή
[17, 400-449]	ἐπεμαίετο θείνων, ~πολλὰ δὲ μειλιχίοισι	προσηύδα,	πολλὰ δ᾽ ἀρειῇ· ~τὼ δ᾽
[17, 0-49]	περὶ Πατρόκλῳ βαῖνε ξανθὸς Μενέλαος.	~πρόσθε	δέ οἱ δόρυ τ᾽ ἔσχε
[17, 700-749]	τράπετο χρώς, οὐδέ τις ἔτλη	~πρόσσω	ἀΐξας περὶ νεκροῦ δηριάασθαι. ~ὣς
[17, 500-549]	ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος·	~πρόσσω	γὰρ κατέκυψε, τὸ δ᾽ ἐξόπιθεν
[17, 550-599]	φόβοιο. ~βλῆτο γὰρ ὦμον δουρὶ	πρόσω	τετραμμένος αἰεὶ ~ἄκρον ἐπιλίγδην· γράψεν
[17, 250-299]	ἀμυνέμεν ὦρσεν ἑταίρους. ~ὦσαν δὲ	πρότεροι	Τρῶες ἑλίκωπας Ἀχαιούς· ~νεκρὸν δὲ
[17, 0-49]	ἔναρα βροτόεντα· ~οὐ γάρ τις	πρότερος	Τρώων κλειτῶν τ᾽ ἐπικούρων ~Πάτροκλον
[17, 100-149]	γε τεύχεα καλὰ ~Τρωσὶ φέρειν	προτὶ	ἄστυ, μέγα κλέος ἔμμεναι αὐτῷ.
[17, 150-199]	Ἴλιον εἴσω. ~εἰ δ᾽ οὗτος	προτὶ	ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἄνακτος ~ἔλθοι
[17, 150-199]	τῆλε ποσὶ κραιπνοῖσι μετασπών, ~οἳ	προτὶ	ἄστυ φέρον κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος.
[17, 350-399]	ἔλπετο θυμὸς ~Τρωσὶν μὲν ἐρύειν	προτὶ	Ἴλιον, αὐτὰρ Ἀχαιοῖς ~νῆας ἔπι
[17, 150-199]	μὲν τὰ ἃ δῶκε φέρειν	προτὶ	Ἴλιον ἱρὴν ~Τρωσὶ φιλοπτολέμοισιν, ὃ
[17, 200-249]	κορυσσόμενον θείοιο, ~κινήσας ῥα κάρη	προτὶ	ὃν μυθήσατο θυμόν· ~ἆ δείλ᾽
[17, 400-449]	ἐλέησε Κρονίων, ~κινήσας δὲ κάρη	προτὶ	ὃν μυθήσατο θυμόν· ~ἆ δειλώ,
[17, 250-299]	μάχην ἤγειραν Ἀχαιῶν; ~Τρῶες δὲ	προὔτυψαν	ἀολλέες· ἦρχε δ᾽ ἄρ᾽ Ἕκτωρ.
[17, 450-499]	ἐνόησα ποδώκεος Αἰακίδαο ~ἐς πόλεμον	προφανέντε	σὺν ἡνιόχοισι κακοῖσι· ~τώ κεν
[17, 100-149]	αἴ κε νέκυν περ Ἀχιλλῆϊ	προφέρωμεν	~γυμνόν· ἀτὰρ τά γε τεύχε᾽
[17, 200-249]	Τρώων ἀλόχους καὶ νήπια τέκνα	~προφρονέως	ῥύοισθε φιλοπτολέμων ὑπ᾽ Ἀχαιῶν. ~τὰ
[17, 350-399]	Ἀστεροπαῖος, ~ἴθυσεν δὲ καὶ ὃ	πρόφρων	Δαναοῖσι μάχεσθαι· ~ἀλλ᾽ οὔ πως
[17, 250-299]	Ἕκτωρ. ~ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ	προχοῇσι	διιπετέος ποταμοῖο ~βέβρυχεν μέγα κῦμα
[17, 600-649]	δ᾽ ἄρ᾽ ὀδόντας ~ὦσε δόρυ	πρυμνόν,	διὰ δὲ γλῶσσαν τάμε μέσσην.
[17, 700-749]	ὄπισθεν ~Αἴαντ᾽ ἰσχανέτην, ὥς τε	πρὼν	ἰσχάνει ὕδωρ ~ὑλήεις πεδίοιο διαπρύσιον
[17, 600-649]	ἕπετ᾽ αὐτῷ· ~πεζὸς γὰρ τὰ	πρῶτα	λιπὼν νέας ἀμφιελίσσας ~ἤλυθε, καί
[17, 400-449]	ἀπάνευθεν ἐόντες ~κλαῖον, ἐπεὶ δὴ	πρῶτα	πυθέσθην ἡνιόχοιο ~ἐν κονίῃσι πεσόντος
[17, 500-549]	~Ἀργείων, ἤ κ᾽ αὐτὸς ἐνὶ	πρώτοισιν	ἁλοίη. ~ὣς εἰπὼν Αἴαντε καλέσσατο
[17, 550-599]	ἔθνος, ἔγειρε δὲ φῶτα ἕκαστον.	~πρῶτον	δ᾽ Ἀτρέος υἱὸν ἐποτρύνουσα προσηύδα
[17, 50-99]	αὐχέν᾽ ἔαξε λαβὼν κρατεροῖσιν ὀδοῦσι	~πρῶτον,	ἔπειτα δέ θ᾽ αἷμα καὶ
[17, 250-299]	δ᾽ ἄκουσεν Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας·	~πρῶτος	δ᾽ ἀντίος ἦλθε θέων ἀνὰ
[17, 550-599]	Τρώεσσι δίδου, ἐφόβησε δ᾽ Ἀχαιούς.	~πρῶτος	Πηνέλεως Βοιώτιος ἦρχε φόβοιο. ~βλῆτο
[17, 0-49]	ὥς τις περὶ πόρτακι μήτηρ	~πρωτοτόκος	κινυρὴ οὐ πρὶν εἰδυῖα τόκοιο·
[17, 450-499]	ἐσθλάς; ~οἷον πρὸς Τρῶας μάχεαι	πρώτῳ	ἐν ὁμίλῳ ~μοῦνος· ἀτάρ τοι
[17, 350-399]	ἀλλ᾽ ἔτ᾽ ἔφαντο ~ζωὸν ἐνὶ	πρώτῳ	ὁμάδῳ Τρώεσσι μάχεσθαι. ~τὼ δ᾽
[17, 50-99]	Μέντῃ· ~καί μιν φωνήσας ἔπεα	πτερόεντα	προσηύδα· ~Ἕκτορ νῦν σὺ μὲν
[17, 200-249]	~τοὺς ὅ γ᾽ ἐποτρύνων ἔπεα	πτερόεντα	προσηύδα· ~κέκλυτε μυρία φῦλα περικτιόνων
[17, 150-199]	~ὅς τοι πόλλ᾽ ὄφελος γένετο	πτόλεΐ	τε καὶ αὐτῷ ~ζωὸς ἐών·
[17, 700-749]	~νῆας ἔπι γλαφυράς· ἐπὶ δὲ	πτόλεμος	τέτατό σφιν ~ἄγριος ἠΰτε πῦρ,
[17, 400-449]	οὐδὲ τὸ ἔλπετο πάμπαν ~ἐκπέρσειν	πτολίεθρον	ἄνευ ἕθεν, οὐδὲ σὺν αὐτῷ·
[17, 100-149]	γε μαχησόμενος Δαναοῖσιν ~εἶσι περὶ	πτόλιος,	ἐπεὶ οὐκ ἄρα τις χάρις
[17, 650-699]	ἐόντα πόδας ταχὺς οὐκ ἔλαθε	πτὼξ	~θάμνῳ ὑπ᾽ ἀμφικόμῳ κατακείμενος, ἀλλά
[17, 400-449]	ἐόντες ~κλαῖον, ἐπεὶ δὴ πρῶτα	πυθέσθην	ἡνιόχοιο ~ἐν κονίῃσι πεσόντος ὑφ᾽
[17, 650-699]	δ᾽ ἄγε δεῦρο διοτρεφὲς ὄφρα	πύθηαι	~λυγρῆς ἀγγελίης, ἣ μὴ ὤφελλε
[17, 100-149]	που Αἴαντός γε βοὴν ἀγαθοῖο	πυθοίμην,	~ἄμφω κ᾽ αὖτις ἰόντες ἐπιμνησαίμεθα
[17, 550-599]	κήδει, ~ὣς ἣ πορφυρέῃ νεφέλῃ	πυκάσασα	ἓ αὐτὴν ~δύσετ᾽ Ἀχαιῶν ἔθνος,
[17, 50-99]	ἀνδρῶν, ~Ἕκτορα δ᾽ αἰνὸν ἄχος	πύκασε	φρένας ἀμφὶ μελαίνας· ~πάπτηνεν δ᾽
[17, 400-449]	θυμῷ ~τεθνάμεν, ἀλλὰ ζωὸν ἐνιχριμφθέντα	πύλῃσιν	~ἂψ ἀπονοστήσειν, ἐπεὶ οὐδὲ τὸ
[17, 700-749]	ἀπῆλθεν ~Ἀντίλοχος, μεγάλη δὲ ποθὴ	Πυλίοισιν	ἐτύχθη· ~ἀλλ᾽ ὅ γε τοῖσιν
[17, 700-749]	πτόλεμος τέτατό σφιν ~ἄγριος ἠΰτε	πῦρ,	τό τ᾽ ἐπεσσύμενον πόλιν ἀνδρῶν
[17, 100-149]	ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε	πύργον·	~Ἕκτωρ δ᾽ ἂψ ἐς ὅμιλον
[17, 550-599]	θανὼν ἐσεμάσσατο θυμόν. ~ἀλλ᾽ Ἕκτωρ	πυρὸς	αἰνὸν ἔχει μένος, οὐδ᾽ ἀπολήγει
[17, 350-399]	~ὣς οἳ μὲν μάρναντο δέμας	πυρός,	οὐδέ κε φαίης ~οὔτέ ποτ᾽
[17, 150-199]	ἐκίχανεν ἑταίρους ~ὦκα μάλ᾽ οὔ	πω	τῆλε ποσὶ κραιπνοῖσι μετασπών, ~οἳ
[17, 400-449]	ἐτάνυσσε κακὸν πόνον· οὐδ᾽ ἄρα	πώ	τι ~ᾔδεε Πάτροκλον τεθνηότα δῖος
[17, 400-449]	τῷδε δαμῆναι ~πάντας ὁμῶς, μή	πώ	τις ἐρωείτω πολέμοιο. ~ὣς ἄρα
[17, 350-399]	ἄριστοι ἔσαν· δύο δ᾽ οὔ	πω	φῶτε πεπύσθην ~ἀνέρε κυδαλίμω Θρασυμήδης
[17, 700-749]	κεχολωμένον Ἕκτορι δίῳ· ~οὐ γάρ	πως	ἂν γυμνὸς ἐὼν Τρώεσσι μάχοιτο.
[17, 300-349]	προσέφη Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων· ~Αἰνεία	πῶς	ἂν καὶ ὑπὲρ θεὸν εἰρύσσαισθε
[17, 100-149]	~καὶ πρὸς δαίμονά περ, εἴ	πως	ἐρυσαίμεθα νεκρὸν ~Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ· κακῶν
[17, 350-399]	πρόφρων Δαναοῖσι μάχεσθαι· ~ἀλλ᾽ οὔ	πως	ἔτι εἶχε· σάκεσσι γὰρ ἔρχατο
[17, 450-499]	ὅτε σεύαιτο διώκειν· ~οὐ γάρ	πως	ἦν οἶον ἐόνθ᾽ ἱερῷ ἐνὶ
[17, 100-149]	δηΐοισιν ἐπ᾽ ἀνδράσι νωλεμὲς αἰεί.	~πῶς	κε σὺ χείρονα φῶτα σαώσειας
[17, 50-99]	καὶ Τρωσὶ μάχωμαι ~αἰδεσθείς, μή	πώς	με περιστήωσ᾽ ἕνα πολλοί· ~Τρῶας