Chant, vers
[17, 650-699]	ἐπέλαμψε, μάχη δ᾽ ἐπὶ πᾶσα	φαάνθη·	~καὶ τότ᾽ ἄρ᾽ Αἴας εἶπε
[17, 600-649]	δ᾽ ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι· ~ἐν δὲ	φάει	καὶ ὄλεσσον, ἐπεί νύ τοι
[17, 500-549]	~Ἕκτωρ δ᾽ Αὐτομέδοντος ἀκόντισε δουρὶ	φαεινῷ·	~ἀλλ᾽ ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν
[17, 300-349]	δ᾽ αὖτ᾽ Αἴαντος ἀκόντισε δουρὶ	φαεινῷ·	~ἀλλ᾽ ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν
[17, 550-599]	ἐπὶ Πατρόκλῳ, καὶ ἀκόντισε δουρὶ	φαεινῷ.	~ἔσκε δ᾽ ἐνὶ Τρώεσσι Ποδῆς
[17, 300-349]	ἐγγὺς ἰών, καὶ ἀκόντισε δουρὶ	φαεινῷ,	~καὶ βάλεν Ἱππασίδην Ἀπισάονα ποιμένα
[17, 650-699]	τότε σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲς ὄσσε	φαεινὼ	~πάντοσε δινείσθην πολέων κατὰ ἔθνος
[17, 250-299]	βήσσας· ~ὣς υἱὸς Τελαμῶνος ἀγαυοῦ	φαίδιμος	Αἴας ~ῥεῖα μετεισάμενος Τρώων ἐκέδασσε
[17, 300-349]	δ᾽ ὑπό τε πρόμαχοι καὶ	φαίδιμος	Ἕκτωρ· ~Ἀργεῖοι δὲ μέγα ἴαχον,
[17, 450-499]	~Αὐτομέδων δ᾽ ἀπόρουσε· νόησε δὲ	φαίδιμος	Ἕκτωρ, ~αὐτίκα δ᾽ Αἰνείαν προσεφώνεεν
[17, 750-799]	μάλιστα ~Αἰνείας τ᾽ Ἀγχισιάδης καὶ	φαίδιμος	Ἕκτωρ. ~τῶν δ᾽ ὥς τε
[17, 250-299]	ἀρέσθαι. ~ἤτοι τὸν Λήθοιο Πελασγοῦ	φαίδιμος	υἱὸς ~Ἱππόθοος ποδὸς ἕλκε κατὰ
[17, 350-399]	μάρναντο δέμας πυρός, οὐδέ κε	φαίης	~οὔτέ ποτ᾽ ἠέλιον σῶν ἔμμεναι
[17, 350-399]	~ἠελίου ὀξεῖα, νέφος δ᾽ οὐ	φαίνετο	πάσης ~γαίης οὐδ᾽ ὀρέων· μεταπαυόμενοι
[17, 550-599]	δ᾽ ἐγγύθεν ἱστάμενος ὄτρυνεν Ἀπόλλων	~Φαίνοπι	Ἀσιάδῃ ἐναλίγκιος, ὅς οἱ ἁπάντων
[17, 300-349]	~Αἴας δ᾽ αὖ Φόρκυνα δαΐφρονα	Φαίνοπος	υἱὸν ~Ἱπποθόῳ περιβάντα μέσην κατὰ
[17, 250-299]	Αἴας ~ῥεῖα μετεισάμενος Τρώων ἐκέδασσε	φάλαγγας	~οἳ περὶ Πατρόκλῳ βέβασαν, φρόνεον
[17, 600-649]	ἤλασεν ἵππους· ~καὶ τῷ μὲν	φάος	ἦλθεν, ἄμυνε δὲ νηλεὲς ἦμαρ,
[17, 600-649]	δεῦρ᾽ ὁρόωντες ἀκηχέδατ᾽ οὐδ᾽ ἔτι	φασὶν	~Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο μένος καὶ χεῖρας
[17, 650-699]	τ᾽ αἰετός, ὅν ῥά τέ	φασιν	~ὀξύτατον δέρκεσθαι ὑπουρανίων πετεηνῶν, ~ὅν
[17, 550-599]	γὰρ Ζεὺς κῦδος ὀπάζει. ~ὣς	φάτο,	γήθησεν δὲ θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη,
[17, 300-349]	~Πάτροκλον νηυσὶν πελασαίατο τεθνηῶτα. ~ὣς	φάτο,	καί ῥα πολὺ προμάχων ἐξάλμενος
[17, 550-599]	προμάχοισι Ποδῆν υἱὸν Ἠετίωνος. ~ὣς	φάτο,	τὸν δ᾽ ἄχεος νεφέλη ἐκάλυψε
[17, 0-49]	δέ τε νήπιος ἔγνω. ~ὣς	φάτο,	τὸν δ᾽ οὐ πεῖθεν· ἀμειβόμενος
[17, 600-649]	νύ τοι εὔαδεν οὕτως. ~ὣς	φάτο,	τὸν δὲ πατὴρ ὀλοφύρατο δάκρυ
[17, 750-799]	~κίρκον, ὅ τε σμικρῇσι φόνον	φέρει	ὀρνίθεσσιν, ~ὣς ἄρ᾽ ὑπ᾽ Αἰνείᾳ
[17, 100-149]	ὅ γε τεύχεα καλὰ ~Τρωσὶ	φέρειν	προτὶ ἄστυ, μέγα κλέος ἔμμεναι
[17, 150-199]	ὃ μὲν τὰ ἃ δῶκε	φέρειν	προτὶ Ἴλιον ἱρὴν ~Τρωσὶ φιλοπτολέμοισιν,
[17, 700-749]	ὑποδύντε μάλ᾽ ὦκα ~νεκρὸν ἀείραντες	φέρετ᾽	ἐκ πόνου· αὐτὰρ ὄπισθε ~νῶϊ
[17, 50-99]	Μενελάου κυδαλίμοιο. ~ἔνθά κε ῥεῖα	φέροι	κλυτὰ τεύχεα Πανθοΐδαο ~Ἀτρεΐδης, εἰ
[17, 700-749]	~ὣς οἵ γ᾽ ἐμμεμαῶτε νέκυν	φέρον.	αὐτὰρ ὄπισθεν ~Αἴαντ᾽ ἰσχανέτην, ὥς
[17, 700-749]	~ὣς οἵ γ᾽ ἐμμεμαῶτε νέκυν	φέρον	ἐκ πολέμοιο ~νῆας ἔπι γλαφυράς·
[17, 700-749]	~τὸν μὲν δάκρυ χέοντα πόδες	φέρον	ἐκ πολέμοιο ~Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ κακὸν
[17, 450-499]	κονίην οὖδας δὲ βαλόντε ~ῥίμφα	φέρον	θοὸν ἅρμα μετὰ Τρῶας καὶ
[17, 150-199]	κραιπνοῖσι μετασπών, ~οἳ προτὶ ἄστυ	φέρον	κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος. ~στὰς δ᾽
[17, 100-149]	~Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ· κακῶν δέ κε	φέρτατον	εἴη. ~εἷος ὁ ταῦθ᾽ ὅρμαινε
[17, 150-199]	~οὐδ᾽ ἰθὺς μαχέσασθαι, ἐπεὶ σέο	φέρτερός	ἐστι. ~τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα
[17, 100-149]	δοίη. ~Αἴας δ᾽ ἐγγύθεν ἦλθε	φέρων	σάκος ἠΰτε πύργον· ~Ἕκτωρ δ᾽
[17, 450-499]	μετὰ χῆνας· ~ῥέα μὲν γὰρ	φεύγεσκεν	ὑπ᾽ ἐκ Τρώων ὀρυμαγδοῦ, ~ῥεῖα
[17, 750-799]	περί τ᾽ ἀμφί τε τάφρον	~φευγόντων	Δαναῶν· πολέμου δ᾽ οὐ γίγνετ᾽
[17, 0-49]	ἐλέγχιστον πολεμιστὴν ~ἔμμεναι· οὐδέ ἕ	φημι	πόδεσσί γε οἷσι κιόντα ~εὐφρῆναι
[17, 150-199]	οἷον ἔειπες, ~ὅς τέ με	φῂς	Αἴαντα πελώριον οὐχ ὑπομεῖναι. ~οὔ
[17, 300-349]	δαμέντας. ~ἀλλ᾽ ἔτι γάρ τίς	φησι	θεῶν ἐμοὶ ἄγχι παραστὰς ~Ζῆν᾽
[17, 350-399]	γε μάχοντο, ~παυρότεροι δὲ πολὺ	φθίνυθον·	μέμνηντο γὰρ αἰεὶ ~ἀλλήλοις ἀν᾽
[17, 300-349]	παρὰ πατρὶ γέροντι ~κηρύσσων γήρασκε	φίλα	φρεσὶ μήδεα εἰδώς· ~τῷ μιν
[17, 0-49]	οἷσι κιόντα ~εὐφρῆναι ἄλοχόν τε	φίλην	κεδνούς τε τοκῆας. ~ὥς θην
[17, 600-649]	τά γε Μηριόνης ἔλαβεν χείρεσσι	φίλῃσι	~κύψας ἐκ πεδίοιο, καὶ Ἰδομενῆα
[17, 200-249]	δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς· ~ὦ	φίλοι	Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες ~οἵ
[17, 400-449]	αὖ Τρώων μεγαθύμων αὐδήσασκεν· ~ὦ	φίλοι,	εἰ καὶ μοῖρα παρ᾽ ἀνέρι
[17, 150-199]	καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταί, ~ἀνέρες ἔστε	φίλοι,	μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς, ~ὄφρ᾽
[17, 400-449]	τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων· ~ὦ	φίλοι	οὐ μὰν ἧμιν ἐϋκλεὲς ἀπονέεσθαι
[17, 300-349]	Λαρίσης ἐριβώλακος, οὐδὲ τοκεῦσι ~θρέπτρα	φίλοις	ἀπέδωκε, μινυνθάδιος δέ οἱ αἰὼν
[17, 600-649]	ἐρύσσομεν, ἠδὲ καὶ αὐτοὶ ~χάρμα	φίλοις	ἑτάροισι γενώμεθα νοστήσαντες, ~οἵ που
[17, 150-199]	φέρειν προτὶ Ἴλιον ἱρὴν ~Τρωσὶ	φιλοπτολέμοισιν,	ὃ δ᾽ ἄμβροτα τεύχεα δῦνε
[17, 200-249]	καὶ νήπια τέκνα ~προφρονέως ῥύοισθε	φιλοπτολέμων	ὑπ᾽ Ἀχαιῶν. ~τὰ φρονέων δώροισι
[17, 50-99]	~ἀλλὰ τί ἤ μοι ταῦτα	φίλος	διελέξατο θυμός; ~ὁππότ᾽ ἀνὴρ ἐθέλῃ
[17, 550-599]	~δήμου, ἐπεί οἱ ἑταῖρος ἔην	φίλος	εἰλαπιναστής· ~τόν ῥα κατὰ ζωστῆρα
[17, 600-649]	πεπύσθαι ~λυγρῆς ἀγγελίης, ὅτι οἱ	φίλος	ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~ἀλλ᾽ οὔ πῃ
[17, 550-599]	ἐναλίγκιος, ὅς οἱ ἁπάντων ~ξείνων	φίλτατος	ἔσκεν Ἀβυδόθι οἰκία ναίων· ~τῷ
[17, 400-449]	~μήτηρ, ὅττί ῥά οἱ πολὺ	φίλτατος	ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~οἳ δ᾽ αἰεὶ
[17, 650-699]	~εἰπεῖν ὅττι ῥά οἱ πολὺ	φίλτατος	ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~ὣς ἔφατ᾽ οὐδ᾽
[17, 150-199]	ἅ οἱ θεοὶ Οὐρανίωνες ~πατρὶ	φίλῳ	ἔπορον· ὃ δ᾽ ἄρα ᾧ
[17, 700-749]	ἐπεσσύμενον πόλιν ἀνδρῶν ~ὄρμενον ἐξαίφνης	φλεγέθει,	μινύθουσι δὲ οἶκοι ~ἐν σέλαϊ
[17, 50-99]	κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ ~ὀξέα κεκλήγων	φλογὶ	εἴκελος Ἡφαίστοιο ~ἀσβέστῳ· οὐδ᾽ υἱὸν
[17, 150-199]	~ὅς τε καὶ ἄλκιμον ἄνδρα	φοβεῖ	καὶ ἀφείλετο νίκην ~ῥηϊδίως, ὁτὲ
[17, 500-549]	καλλίτριχε βήμεναι ἵππω ~νῶϊ κατακτείναντα,	φοβῆσαί	τε στίχας ἀνδρῶν ~Ἀργείων, ἤ
[17, 550-599]	Ἀχαιούς. ~πρῶτος Πηνέλεως Βοιώτιος ἦρχε	φόβοιο.	~βλῆτο γὰρ ὦμον δουρὶ πρόσω
[17, 650-699]	μή μιν Ἀχαιοὶ ~ἀργαλέου πρὸ	φόβοιο	ἕλωρ δηΐοισι λίποιεν. ~πολλὰ δὲ
[17, 0-49]	ἔτ᾽ ἀδήριτος ἤτ᾽ ἀλκῆς ἤτε	φόβοιο.	~ὣς εἰπὼν οὔτησε κατ᾽ ἀσπίδα
[17, 550-599]	ζωστῆρα βάλε ξανθὸς Μενέλαος ~ἀΐξαντα	φόβον	δέ, διὰ πρὸ δὲ χαλκὸν
[17, 100-149]	ἐποτρύνοντα μάχεσθαι· ~θεσπέσιον γάρ σφιν	φόβον	ἔμβαλε Φοῖβος Ἀπόλλων· ~βῆ δὲ
[17, 100-149]	~θεσπέσιον γάρ σφιν φόβον ἔμβαλε	Φοῖβος	Ἀπόλλων· ~βῆ δὲ θέειν, εἶθαρ
[17, 50-99]	~Ἀτρεΐδης, εἰ μή οἱ ἀγάσσατο	Φοῖβος	Ἀπόλλων, ~ὅς ῥά οἱ Ἕκτορ᾽
[17, 550-599]	ῥά οἱ ἐγγύθεν ἦεν· ~εἰσαμένη	Φοίνικι	δέμας καὶ ἀτειρέα φωνήν· ~σοὶ
[17, 550-599]	αὖτε προσέειπε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος·	~Φοῖνιξ	ἄττα γεραιὲ παλαιγενές, εἰ γὰρ
[17, 350-399]	αἰεὶ ~ἀλλήλοις ἀν᾽ ὅμιλον ἀλεξέμεναι	φόνον	αἰπύν. ~ὣς οἳ μὲν μάρναντο
[17, 750-799]	ἰόντα ~κίρκον, ὅ τε σμικρῇσι	φόνον	φέρει ὀρνίθεσσιν, ~ὣς ἄρ᾽ ὑπ᾽
[17, 300-349]	μέγα ἴαχον, ἐρύσαντο δὲ νεκροὺς	~Φόρκυν	θ᾽ Ἱππόθοόν τε, λύοντο δὲ
[17, 200-249]	τε Δεισήνορά θ᾽ Ἱππόθοόν τε	~Φόρκυν	τε Χρομίον τε καὶ Ἔννομον
[17, 300-349]	ἐπ᾽ αὐτῷ. ~Αἴας δ᾽ αὖ	Φόρκυνα	δαΐφρονα Φαίνοπος υἱὸν ~Ἱπποθόῳ περιβάντα
[17, 100-149]	κλέος ἐσθλὸν ἔχει φύξηλιν ἐόντα.	~φράζεο	νῦν ὅππως κε πόλιν καὶ
[17, 700-749]	μάχοιτο. ~ἡμεῖς δ᾽ αὐτοί περ	φραζώμεθα	μῆτιν ἀρίστην, ~ἠμὲν ὅπως τὸν
[17, 600-649]	ἔραζε. ~ἀλλ᾽ ἄγετ᾽ αὐτοί περ	φραζώμεθα	μῆτιν ἀρίστην, ~ἠμὲν ὅπως τὸν
[17, 250-299]	ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ ἕνα θυμὸν ἔχοντες	~φραχθέντες	σάκεσιν χαλκήρεσιν· ἀμφὶ δ᾽ ἄρά
[17, 100-149]	~εἷος ὁ ταῦθ᾽ ὅρμαινε κατὰ	φρένα	καὶ κατὰ θυμὸν ~τόφρα δ᾽
[17, 450-499]	πατρὶ ~ἀλκῆς καὶ σθένεος πλῆτο	φρένας	ἀμφὶ μελαίνας· ~αὐτίκα δ᾽ Ἀλκιμέδοντα
[17, 550-599]	ἀνθρώπου· ~τοίου μιν θάρσευς πλῆσε	φρένας	ἀμφὶ μελαίνας, ~βῆ δ᾽ ἐπὶ
[17, 50-99]	~Ἕκτορα δ᾽ αἰνὸν ἄχος πύκασε	φρένας	ἀμφὶ μελαίνας· ~πάπτηνεν δ᾽ ἄρ᾽
[17, 150-199]	ἦ τ᾽ ἐφάμην σὲ περὶ	φρένας	ἔμμεναι ἄλλων ~τῶν ὅσσοι Λυκίην
[17, 450-499]	~ἐν στήθεσσιν ἔθηκε, καὶ ἐξέλετο	φρένας	ἐσθλάς; ~οἷον πρὸς Τρῶας μάχεαι
[17, 150-199]	~νῦν δέ σευ ὠνοσάμην πάγχυ	φρένας	οἷον ἔειπες, ~ὅς τέ με
[17, 300-349]	πατρὶ γέροντι ~κηρύσσων γήρασκε φίλα	φρεσὶ	μήδεα εἰδώς· ~τῷ μιν ἐεισάμενος
[17, 100-149]	καὶ φωνῇ· τοῦ δ᾽ ἐν	φρεσὶν	ἄλκιμον ἦτορ ~παχνοῦται, ἀέκων δέ
[17, 250-299]	δ᾽ ἄλλων τίς κεν ᾗσι	φρεσὶν	οὐνόματ᾽ εἴποι, ~ὅσσοι δὴ μετόπισθε
[17, 250-299]	φάλαγγας ~οἳ περὶ Πατρόκλῳ βέβασαν,	φρόνεον	δὲ μάλιστα ~ἄστυ πότι σφέτερον
[17, 0-49]	βλεμεαίνει, ~ὅσσον Πάνθου υἷες ἐϋμμελίαι	φρονέουσιν.	~οὐδὲ μὲν οὐδὲ βίη Ὑπερήνορος
[17, 200-249]	ῥύοισθε φιλοπτολέμων ὑπ᾽ Ἀχαιῶν. ~τὰ	φρονέων	δώροισι κατατρύχω καὶ ἐδωδῇ ~λαούς,
[17, 0-49]	~Πάνθῳ ἐν χείρεσσι βάλω καὶ	Φρόντιδι	δίῃ. ~ἀλλ᾽ οὐ μὰν ἔτι
[17, 700-749]	ἐξ ἐνοπῆς θάνατον καὶ κῆρα	φύγωμεν.	~τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα μέγας
[17, 350-399]	~τὼ δ᾽ ἐπιοσσομένω θάνατον καὶ	φύζαν	ἑταίρων ~νόσφιν ἐμαρνάσθην, ἐπεὶ ὣς
[17, 200-249]	ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· ~κέκλυτε μυρία	φῦλα	περικτιόνων ἐπικούρων· ~οὐ γὰρ ἐγὼ
[17, 100-149]	σ᾽ αὔτως κλέος ἐσθλὸν ἔχει	φύξηλιν	ἐόντα. ~φράζεο νῦν ὅππως κε
[17, 300-349]	δὲ Σχεδίον μεγαθύμου Ἰφίτου υἱὸν	~Φωκήων	ὄχ᾽ ἄριστον, ὃς ἐν κλειτῷ
[17, 650-699]	πλῆσθεν, θαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο	φωνή.	~ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὧς Μενελάου ἐφημοσύνης
[17, 100-149]	ἀπὸ σταθμοῖο δίωνται ~ἔγχεσι καὶ	φωνῇ·	τοῦ δ᾽ ἐν φρεσὶν ἄλκιμον
[17, 550-599]	~εἰσαμένη Φοίνικι δέμας καὶ ἀτειρέα	φωνήν·	~σοὶ μὲν δὴ Μενέλαε κατηφείη
[17, 150-199]	βίην ἐνάριξα κατακτάς. ~ὣς ἄρα	φωνήσας	ἀπέβη κορυθαίολος Ἕκτωρ ~δηΐου ἐκ
[17, 650-699]	καὶ μοῖρα κιχάνει. ~ὣς ἄρα	φωνήσας	ἀπέβη ξανθὸς Μενέλαος, ~πάντοσε παπταίνων
[17, 50-99]	Κικόνων ἡγήτορι Μέντῃ· ~καί μιν	φωνήσας	ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· ~Ἕκτορ νῦν
[17, 550-599]	~δύσετ᾽ Ἀχαιῶν ἔθνος, ἔγειρε δὲ	φῶτα	ἕκαστον. ~πρῶτον δ᾽ Ἀτρέος υἱὸν
[17, 100-149]	αἰεί. ~πῶς κε σὺ χείρονα	φῶτα	σαώσειας μεθ᾽ ὅμιλον ~σχέτλι᾽ ἐπεὶ
[17, 450-499]	ὅμιλον ὀπάζων. ~ἀλλ᾽ οὐχ ᾕρει	φῶτας	ὅτε σεύαιτο διώκειν· ~οὐ γάρ
[17, 350-399]	ἔσαν· δύο δ᾽ οὔ πω	φῶτε	πεπύσθην ~ἀνέρε κυδαλίμω Θρασυμήδης Ἀντίλοχός
[17, 50-99]	~ὁππότ᾽ ἀνὴρ ἐθέλῃ πρὸς δαίμονα	φωτὶ	μάχεσθαι ~ὅν κε θεὸς τιμᾷ,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/05/2006