Chant, vers
[17, 50-99]	κρατεροῖσιν ὀδοῦσι ~πρῶτον, ἔπειτα δέ	θ᾽	αἷμα καὶ ἔγκατα πάντα λαφύσσει
[17, 700-749]	ἐπήϊεν ἐρχομένοισιν· ~οἳ δ᾽ ὥς	θ᾽	ἡμίονοι κρατερὸν μένος ἀμφιβαλόντες ~ἕλκωσ᾽
[17, 600-649]	ἅμαρτεν· ~αὐτὰρ ὃ Μηριόναο ὀπάονά	θ᾽	ἡνίοχόν τε ~Κοίρανον, ὅς ῥ᾽
[17, 300-349]	ἴαχον, ἐρύσαντο δὲ νεκροὺς ~Φόρκυν	θ᾽	Ἱππόθοόν τε, λύοντο δὲ τεύχε᾽
[17, 200-249]	Θερσίλοχόν τε ~Ἀστεροπαῖόν τε Δεισήνορά	θ᾽	Ἱππόθοόν τε ~Φόρκυν τε Χρομίον
[17, 500-549]	πόλεμον κάτα δακρυόεντα ~Ἕκτωρ Αἰνείας	θ᾽	οἳ Τρώων εἰσὶν ἄριστοι. ~ἀλλ᾽
[17, 50-99]	δεύοντο κόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι ~πλοχμοί	θ᾽	οἳ χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ
[17, 50-99]	λίπω κάτα τεύχεα καλὰ ~Πάτροκλόν	θ᾽	ὃς κεῖται ἐμῆς ἕνεκ᾽ ἐνθάδε
[17, 350-399]	~ἠέρι γὰρ κατέχοντο μάχης ἐπί	θ᾽	ὅσσον ἄριστοι ~ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ
[17, 350-399]	~γούνατά τε κνῆμαί τε πόδες	θ᾽	ὑπένερθεν ἑκάστου ~χεῖρές τ᾽ ὀφθαλμοί
[17, 0-49]	ἀγορεύεις, ~χήρωσας δὲ γυναῖκα μυχῷ	θαλάμοιο	νέοιο, ~ἀρητὸν δὲ τοκεῦσι γόον
[17, 400-449]	χαμάδις ῥέε μυρομένοισιν ~ἡνιόχοιο πόθῳ·	θαλερὴ	δ᾽ ἐμιαίνετο χαίτη ~ζεύγλης ἐξεριποῦσα
[17, 650-699]	δέ οἱ ὄσσε ~δακρυόφι πλῆσθεν,	θαλερὴ	δέ οἱ ἔσχετο φωνή. ~ἀλλ᾽
[17, 250-299]	ὅς τ᾽ ἐν ὄρεσσι κύνας	θαλερούς	τ᾽ αἰζηοὺς ~ῥηϊδίως ἐκέδασσεν, ἑλιξάμενος
[17, 650-699]	~ἰθύει, ἀλλ᾽ οὔ τι πρήσσει·	θαμέες	γὰρ ἄκοντες ~ἀντίον ἀΐσσουσι θρασειάων
[17, 650-699]	πόδας ταχὺς οὐκ ἔλαθε πτὼξ	~θάμνῳ	ὑπ᾽ ἀμφικόμῳ κατακείμενος, ἀλλά τ᾽
[17, 700-749]	καὶ αὐτοὶ ~Τρώων ἐξ ἐνοπῆς	θάνατον	καὶ κῆρα φύγωμεν. ~τὸν δ᾽
[17, 350-399]	Τρώεσσι μάχεσθαι. ~τὼ δ᾽ ἐπιοσσομένω	θάνατον	καὶ φύζαν ἑταίρων ~νόσφιν ἐμαρνάσθην,
[17, 450-499]	ἀτάλαντος ~ζωὸς ἐών; νῦν αὖ	θάνατος	καὶ μοῖρα κιχάνει. ~ἀλλὰ σὺ
[17, 650-699]	εἶναι ~ζωὸς ἐών· νῦν αὖ	θάνατος	καὶ μοῖρα κιχάνει. ~ὣς ἄρα
[17, 200-249]	~ἆ δείλ᾽ οὐδέ τί τοι	θάνατος	καταθύμιός ἐστιν ~ὃς δή τοι
[17, 350-399]	κυδαλίμω Θρασυμήδης Ἀντίλοχός τε ~Πατρόκλοιο	θανόντος	ἀμύμονος, ἀλλ᾽ ἔτ᾽ ἔφαντο ~ζωὸν
[17, 500-549]	δὴ μὰν ὀλίγον γε Μενοιτιάδαο	θανόντος	~κῆρ ἄχεος μεθέηκα χερείονά περ
[17, 100-149]	~Αἶαν δεῦρο πέπον, περὶ Πατρόκλοιο	θανόντος	~σπεύσομεν, αἴ κε νέκυν περ
[17, 150-199]	μεμαῶτα ~σχήσω ἀμυνέμεναι περὶ Πατρόκλοιο	θανόντος.	~ὣς εἰπὼν Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν
[17, 550-599]	ἀμύνειν ~Πατρόκλῳ· μάλα γάρ με	θανὼν	ἐσεμάσσατο θυμόν. ~ἀλλ᾽ Ἕκτωρ πυρὸς
[17, 550-599]	οἱ αἷμ᾽ ἀνθρώπου· ~τοίου μιν	θάρσευς	πλῆσε φρένας ἀμφὶ μελαίνας, ~βῆ
[17, 550-599]	γούνεσσιν ἔθηκε, ~καί οἱ μυίης	θάρσος	ἐνὶ στήθεσσιν ἐνῆκεν, ~ἥ τε
[17, 650-699]	ἐνόησε μάχης ἐπ᾽ ἀριστερὰ πάσης	~θαρσύνονθ᾽	ἑτάρους καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι, ~ἀγχοῦ
[17, 100-149]	ἐνόησε μάχης ἐπ᾽ ἀριστερὰ πάσης	~θαρσύνονθ᾽	ἑτάρους καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι· ~θεσπέσιον
[17, 650-699]	υἱόν, ~ὄτρυνον δ᾽ Ἀχιλῆϊ δαΐφρονι	θᾶσσον	ἰόντα ~εἰπεῖν ὅττι ῥά οἱ
[17, 550-599]	ὀπάζει. ~ὣς φάτο, γήθησεν δὲ	θεὰ	γλαυκῶπις Ἀθήνη, ~ὅττί ῥά οἱ
[17, 100-149]	ἔμβαλε Φοῖβος Ἀπόλλων· ~βῆ δὲ	θέειν,	εἶθαρ δὲ παριστάμενος ἔπος ηὔδα.
[17, 650-699]	Μενελάου ἐφημοσύνης ἀμέλησε, ~βῆ δὲ	θέειν,	τὰ δὲ τεύχε᾽ ἀμύμονι δῶκεν
[17, 50-99]	~Ἕκτορ νῦν σὺ μὲν ὧδε	θέεις	ἀκίχητα διώκων ~ἵππους Αἰακίδαο δαΐφρονος·
[17, 400-449]	μὲν ἂρ μάστιγι θοῇ ἐπεμαίετο	θείνων,	~πολλὰ δὲ μειλιχίοισι προσηύδα, πολλὰ
[17, 150-199]	νεφεληγερέτα Ζεὺς ~τεύχεσι Πηλεΐδαο κορυσσόμενον	θείοιο,	~κινήσας ῥα κάρη προτὶ ὃν
[17, 0-49]	~ἂψ δ᾽ ἀναχαζομένοιο κατὰ στομάχοιο	θέμεθλα	~νύξ᾽ ἐπὶ δ᾽ αὐτὸς ἔρεισε
[17, 500-549]	~Ἕκτωρ Αἰνείας τ᾽ ἠδὲ Χρομίος	θεοειδής,	~Ἄρητον δὲ κατ᾽ αὖθι λίπον
[17, 450-499]	ἅμα Χρομίος τε καὶ Ἄρητος	θεοειδὴς	~ἤϊσαν ἀμφότεροι· μάλα δέ σφισιν
[17, 150-199]	δῦνε ~Πηλεΐδεω Ἀχιλῆος ἅ οἱ	θεοὶ	Οὐρανίωνες ~πατρὶ φίλῳ ἔπορον· ὃ
[17, 300-349]	~Αἰνεία πῶς ἂν καὶ ὑπὲρ	θεὸν	εἰρύσσαισθε ~Ἴλιον αἰπεινήν; ὡς δὴ
[17, 50-99]	εἰπὼν ὃ μὲν αὖτις ἔβη	θεὸς	ἂμ πόνον ἀνδρῶν, ~Ἕκτορα δ᾽
[17, 650-699]	ὀΐομαι εἰσορόωντα ~γιγνώσκειν ὅτι πῆμα	θεὸς	Δαναοῖσι κυλίνδει, ~νίκη δὲ Τρώων·
[17, 50-99]	δαίμονα φωτὶ μάχεσθαι ~ὅν κε	θεὸς	τιμᾷ, τάχα οἱ μέγα πῆμα
[17, 700-749]	θηρητήρων· ~ἕως μὲν γάρ τε	θέουσι	διαρραῖσαι μεμαῶτες, ~ἀλλ᾽ ὅτε δή
[17, 450-499]	μένος τε, ~εἰ μὴ Πάτροκλος	θεόφιν	μήστωρ ἀτάλαντος ~ζωὸς ἐών; νῦν
[17, 100-149]	ἴδηται ~Ἕκτορι χωρήσαντ᾽ ἐπεὶ ἐκ	θεόφιν	πολεμίζει. ~εἰ δέ που Αἴαντός
[17, 350-399]	τε παλάσσετο μαρναμένοιιν ~ἀμφ᾽ ἀγαθὸν	θεράποντα	ποδώκεος Αἰακίδαο. ~ὡς δ᾽ ὅτ᾽
[17, 150-199]	~Ἀργείων παρὰ νηυσὶ καὶ ἀγχέμαχοι	θεράποντες.	~ἀλλὰ σύ γ᾽ Αἴαντος μεγαλήτορος
[17, 250-299]	πάρος γε, ~ὄφρα ζωὸς ἐὼν	θεράπων	ἦν Αἰακίδαο· ~μίσησεν δ᾽ ἄρα
[17, 150-199]	ἀγοίμεθα Ἴλιον εἴσω· ~τοίου γὰρ	θεράπων	πέφατ᾽ ἀνέρος, ὃς μέγ᾽ ἄριστος
[17, 400-449]	ἐνισκίμψαντε καρήατα· δάκρυα δέ σφι	~θερμὰ	κατὰ βλεφάρων χαμάδις ῥέε μυρομένοισιν
[17, 200-249]	τε Γλαῦκόν τε Μέδοντά τε	Θερσίλοχόν	τε ~Ἀστεροπαῖόν τε Δεισήνορά θ᾽
[17, 100-149]	~θαρσύνονθ᾽ ἑτάρους καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι·	~θεσπέσιον	γάρ σφιν φόβον ἔμβαλε Φοῖβος
[17, 250-299]	Αἴας· ~πρῶτος δ᾽ ἀντίος ἦλθε	θέων	ἀνὰ δηϊοτῆτα, ~τὸν δὲ μετ᾽
[17, 150-199]	κορυθαίολος Ἕκτωρ ~δηΐου ἐκ πολέμοιο·	θέων	δ᾽ ἐκίχανεν ἑταίρους ~ὦκα μάλ᾽
[17, 700-749]	βεβήκει, ~στῆ δὲ παρ᾽ Αἰάντεσσι	θέων,	εἶθαρ δὲ προσηύδα· ~κεῖνον μὲν
[17, 300-349]	~ἀλλ᾽ ἔτι γάρ τίς φησι	θεῶν	ἐμοὶ ἄγχι παραστὰς ~Ζῆν᾽ ὕπατον
[17, 500-549]	ἄριστοι. ~ἀλλ᾽ ἤτοι μὲν ταῦτα	θεῶν	ἐν γούνασι κεῖται· ~ἥσω γὰρ
[17, 650-699]	~ἀλλὰ σύ γ᾽ αἶψ᾽ Ἀχιλῆϊ	θέων	ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν ~εἰπεῖν, αἴ
[17, 550-599]	Ἀθήνη, ~ὅττί ῥά οἱ πάμπρωτα	θεῶν	ἠρήσατο πάντων. ~ἐν δὲ βίην
[17, 450-499]	προσηύδα· ~Αὐτόμεδον, τίς τοί νυ	θεῶν	νηκερδέα βουλὴν ~ἐν στήθεσσιν ἔθηκε,
[17, 500-549]	ἐς δίφρον ἑλὼν ἔναρα βροτόεντα	~θῆκ᾽	ἂν δ᾽ αὐτὸς ἔβαινε πόδας
[17, 0-49]	φίλην κεδνούς τε τοκῆας. ~ὥς	θην	καὶ σὸν ἐγὼ λύσω μένος
[17, 700-749]	κάπρῳ ~βλημένῳ ἀΐξωσι πρὸ κούρων	θηρητήρων·	~ἕως μὲν γάρ τε θέουσι
[17, 50-99]	οἳ δ᾽ ἀλεγεινοὶ ~ἀνδράσι γε	θνητοῖσι	δαμήμεναι ἠδ᾽ ὀχέεσθαι ~ἄλλῳ γ᾽
[17, 500-549]	ἐτράπετ᾽ αὐτοῦ. ~ἠΰτε πορφυρέην ἶριν	θνητοῖσι	τανύσσῃ ~Ζεὺς ἐξ οὐρανόθεν τέρας
[17, 400-449]	τί σφῶϊ δόμεν Πηλῆϊ ἄνακτι	~θνητῷ,	ὑμεῖς δ᾽ ἐστὸν ἀγήρω τ᾽
[17, 600-649]	προσηύδα· ~μάστιε νῦν εἷός κε	θοὰς	ἐπὶ νῆας ἵκηαι· ~γιγνώσκεις δὲ
[17, 400-449]	γὰρ ῥ᾽ ἀπάνευθε νεῶν μάρναντο	θοάων	~τείχει ὕπο Τρώων· τό μιν
[17, 400-449]	υἱὸς ~πολλὰ μὲν ἂρ μάστιγι	θοῇ	ἐπεμαίετο θείνων, ~πολλὰ δὲ μειλιχίοισι
[17, 700-749]	~κεῖνον μὲν δὴ νηυσὶν ἐπιπροέηκα	θοῇσιν	~ἐλθεῖν εἰς Ἀχιλῆα πόδας ταχύν·
[17, 450-499]	οὖδας δὲ βαλόντε ~ῥίμφα φέρον	θοὸν	ἅρμα μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς.
[17, 150-199]	~ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ	θούριδος	ἀλκῆς, ~ὄφρ᾽ ἂν ἐγὼν Ἀχιλῆος
[17, 50-99]	ἔπεφνε ~Πανθοΐδην Εὔφορβον, ἔπαυσε δὲ	θούριδος	ἀλκῆς. ~ὣς εἰπὼν ὃ μὲν
[17, 50-99]	~ὅς ῥά οἱ Ἕκτορ᾽ ἐπῶρσε	θοῷ	ἀτάλαντον Ἄρηϊ ~ἀνέρι εἰσάμενος Κικόνων
[17, 500-549]	δεδαϊγμένον ἦτορ ~κείμενον· Αὐτομέδων δὲ	θοῷ	ἀτάλαντος Ἄρηϊ ~τεύχεά τ᾽ ἐξενάριξε
[17, 650-699]	θαμέες γὰρ ἄκοντες ~ἀντίον ἀΐσσουσι	θρασειάων	ἀπὸ χειρῶν, ~καιόμεναί τε δεταί,
[17, 700-749]	~ἀλλ᾽ ὅ γε τοῖσιν μὲν	Θρασυμήδεα	δῖον ἀνῆκεν, ~αὐτὸς δ᾽ αὖτ᾽
[17, 350-399]	πω φῶτε πεπύσθην ~ἀνέρε κυδαλίμω	Θρασυμήδης	Ἀντίλοχός τε ~Πατρόκλοιο θανόντος ἀμύμονος,
[17, 300-349]	ἀπὸ Λαρίσης ἐριβώλακος, οὐδὲ τοκεῦσι	~θρέπτρα	φίλοις ἀπέδωκε, μινυνθάδιος δέ οἱ
[17, 200-249]	ῥα κάρη προτὶ ὃν μυθήσατο	θυμόν·	~ἆ δείλ᾽ οὐδέ τί τοι
[17, 400-449]	δὲ κάρη προτὶ ὃν μυθήσατο	θυμόν·	~ἆ δειλώ, τί σφῶϊ δόμεν
[17, 200-249]	ἐδωδῇ ~λαούς, ὑμέτερον δὲ ἑκάστου	θυμὸν	ἀέξω. ~τώ τις νῦν ἰθὺς
[17, 550-599]	μάλα γάρ με θανὼν ἐσεμάσσατο	θυμόν.	~ἀλλ᾽ Ἕκτωρ πυρὸς αἰνὸν ἔχει
[17, 200-249]	ἦ τε πολέσσιν ἐπ᾽ αὐτῷ	θυμὸν	ἀπηύρα. ~καὶ τότ᾽ ἄρ᾽ Αἴας
[17, 0-49]	σε βάλω, ἀπὸ δὲ μελιηδέα	θυμὸν	ἕλωμαι. ~τὸν δὲ μέγ᾽ ὀχθήσας
[17, 700-749]	τε καὶ Ἕκτορι δίῳ ~ἶσον	θυμὸν	ἔχοντες ὁμώνυμοι, οἳ τὸ πάρος
[17, 250-299]	Ἀχαιοὶ ~ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ ἕνα	θυμὸν	ἔχοντες ~φραχθέντες σάκεσιν χαλκήρεσιν· ἀμφὶ
[17, 100-149]	~ὣς ἔφατ᾽ Αἴαντι δὲ δαΐφρονι	θυμὸν	ὄρινε· ~βῆ δὲ διὰ προμάχων,
[17, 100-149]	ὅρμαινε κατὰ φρένα καὶ κατὰ	θυμὸν	~τόφρα δ᾽ ἐπὶ Τρώων στίχες
[17, 600-649]	νηλεὲς ἦμαρ, ~αὐτὸς δ᾽ ὤλεσε	θυμὸν	ὑφ᾽ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο· ~τὸν βάλ᾽
[17, 50-99]	ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα	θυμόν·	~ὤ μοι ἐγὼν εἰ μέν
[17, 650-699]	τέ μιν ὦκα λαβὼν ἐξείλετο	θυμόν.	~ὣς τότε σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲς
[17, 450-499]	ἀμφότεροι· μάλα δέ σφισιν ἔλπετο	θυμὸς	~αὐτώ τε κτενέειν ἐλάαν τ᾽
[17, 0-49]	κάπρου ὀλοόφρονος, οὗ τε μέγιστος	~θυμὸς	ἐνὶ στήθεσσι περὶ σθένεϊ βλεμεαίνει,
[17, 50-99]	αἱρεῖ· ~ὣς τῶν οὔ τινι	θυμὸς	ἐνὶ στήθεσσιν ἐτόλμα ~ἀντίον ἐλθέμεναι
[17, 200-249]	ἀνασχόμενοι· μάλα δέ σφισιν ἔλπετο	θυμὸς	~νεκρὸν ὑπ᾽ Αἴαντος ἐρύειν Τελαμωνιάδαο
[17, 50-99]	ἤ μοι ταῦτα φίλος διελέξατο	θυμός;	~ὁππότ᾽ ἀνὴρ ἐθέλῃ πρὸς δαίμονα
[17, 700-749]	μέγα νήϊον· ἐν δέ τε	θυμὸς	~τείρεθ᾽ ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ
[17, 700-749]	ἄρα σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲς ἤθελε	θυμὸς	~τειρομένοις ἑτάροισιν ἀμυνέμεν, ἔνθεν ἀπῆλθεν
[17, 350-399]	ἀμφότεροι· μάλα δέ σφισιν ἔλπετο	θυμὸς	~Τρωσὶν μὲν ἐρύειν προτὶ Ἴλιον,
[17, 600-649]	δὲ παπτήνας, ἐπεὶ οὐκέτι ἔλπετο	θυμῷ	~ἔγχος ἔχων ἐν χειρὶ μαχήσεσθαι
[17, 600-649]	γλαφυράς· δὴ γὰρ δέος ἔμπεσε	θυμῷ.	~οὐδ᾽ ἔλαθ᾽ Αἴαντα μεγαλήτορα καὶ
[17, 450-499]	γούνεσσι βαλῶ μένος ἠδ᾽ ἐνὶ	θυμῷ,	~ὄφρα καὶ Αὐτομέδοντα σαώσετον ἐκ
[17, 250-299]	αὐτὸς ἴτω, νεμεσιζέσθω δ᾽ ἐνὶ	θυμῷ	~Πάτροκλον Τρῳῇσι κυσὶν μέλπηθρα γενέσθαι.
[17, 450-499]	ἐελποίμην αἱρησέμεν, εἰ σύ γε	θυμῷ	~σῷ ἐθέλεις, ἐπεὶ οὐκ ἂν
[17, 400-449]	τό μιν οὔ ποτε ἔλπετο	θυμῷ	~τεθνάμεν, ἀλλὰ ζωὸν ἐνιχριμφθέντα πύλῃσιν
[17, 650-699]	~ἠῶθεν δ᾽ ἀπονόσφιν ἔβη τετιηότι	θυμῷ·	~ὣς ἀπὸ Πατρόκλοιο βοὴν ἀγαθὸς
[17, 550-599]	τότ᾽ ἄρα Κρονίδης ἕλετ᾽ αἰγίδα	θυσσανόεσσαν	~μαρμαρέην, Ἴδην δὲ κατὰ νεφέεσσι
[17, 600-649]	Ἰδομενεὺς μετὰ Λήϊτον ὁρμηθέντα ~βεβλήκει	θώρηκα	κατὰ στῆθος παρὰ μαζόν· ~ἐν
[17, 300-349]	κατὰ γαστέρα τύψε· ~ῥῆξε δὲ	θώρηκος	γύαλον, διὰ δ᾽ ἔντερα χαλκὸς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/05/2006