HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Homère, L'Iliade, chant XVII

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ι  =  82 formes différentes pour 124 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chant, vers
[17, 700-749]   ~ὕψι μάλα μεγάλως· ἐπὶ δ᾽  ἴαχε   λαὸς ὄπισθε ~Τρωϊκός, ὡς εἴδοντο
[17, 250-299]   ἁλὸς ἔξω, ~τόσσῃ ἄρα Τρῶες  ἰαχῇ   ἴσαν. αὐτὰρ Ἀχαιοὶ ~ἕστασαν ἀμφὶ
[17, 300-349]   φαίδιμος Ἕκτωρ· ~Ἀργεῖοι δὲ μέγα  ἴαχον,   ἐρύσαντο δὲ νεκροὺς ~Φόρκυν θ᾽
[17, 200-249]   κλειτοὺς ἐπικούρους ~βῆ ῥα μέγα  ἰάχων·   ἰνδάλλετο δέ σφισι πᾶσι ~τεύχεσι
[17, 150-199]   πέπον, παρ᾽ ἔμ᾽ ἵστασο καὶ  ἴδε   ἔργον, ~ἠὲ πανημέριος κακὸς ἔσσομαι,
[17, 600-649]   ἑταῖρος. ~ἀλλ᾽ οὔ πῃ δύναμαι  ἰδέειν   τοιοῦτον Ἀχαιῶν· ~ἠέρι γὰρ κατέχονται
[17, 150-199]   ~τὸν δ᾽ ὡς οὖν ἀπάνευθεν  ἴδεν   νεφεληγερέτα Ζεὺς ~τεύχεσι Πηλεΐδαο κορυσσόμενον
[17, 450-499]   δὲ δή μιν ἑταῖρος ἀνὴρ  ἴδεν   ὀφθαλμοῖσιν ~Ἀλκιμέδων υἱὸς Λαέρκεος Αἱμονίδαο·
[17, 600-649]   δ᾽ αἴθρην, δὸς δ᾽ ὀφθαλμοῖσιν  ἰδέσθαι·   ~ἐν δὲ φάει καὶ ὄλεσσον,
[17, 650-699]   νῦν Μενέλαε διοτρεφὲς αἴ κεν  ἴδηαι   ~ζωὸν ἔτ᾽ Ἀντίλοχον μεγαθύμου Νέστορος
[17, 550-599]   Κρονίδης ἕλετ᾽ αἰγίδα θυσσανόεσσαν ~μαρμαρέην,  Ἴδην   δὲ κατὰ νεφέεσσι κάλυψεν, ~ἀστράψας
[17, 50-99]   μοι Δαναῶν νεμεσήσεται ὅς κεν  ἴδηται.   ~εἰ δέ κεν Ἕκτορι μοῦνος
[17, 100-149]   τις Δαναῶν νεμεσήσεται ὅς κεν  ἴδηται   ~Ἕκτορι χωρήσαντ᾽ ἐπεὶ ἐκ θεόφιν
[17, 650-699]   που Νέστορος υἱὸν ἔτι ζώοντα  ἴδοιτο.   ~τὸν δὲ μάλ᾽ αἶψ᾽ ἐνόησε
[17, 600-649]   οὐκέτι κάρτος Ἀχαιῶν. ~ὣς ἔφατ᾽  Ἰδομενεὺς   δ᾽ ἵμασεν καλλίτριχας ἵππους ~νῆας
[17, 250-299]   ἀνὰ δηϊοτῆτα, ~τὸν δὲ μετ᾽  Ἰδομενεὺς   καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος ~Μηριόνης ἀτάλαντος
[17, 600-649]   χειρὶ μαχήσεσθαι Τρώεσσιν. ~Ἕκτορα δ᾽  Ἰδομενεὺς   μετὰ Λήϊτον ὁρμηθέντα ~βεβλήκει θώρηκα
[17, 600-649]   φίλῃσι ~κύψας ἐκ πεδίοιο, καὶ  Ἰδομενῆα   προσηύδα· ~μάστιε νῦν εἷός κε
[17, 600-649]   δὲ βόησαν ~Τρῶες· δ᾽  Ἰδομενῆος   ἀκόντισε Δευκαλίδαο ~δίφρῳ ἐφεσταότος· τοῦ
[17, 250-299]   δὲ μετ᾽ Ἰδομενεὺς καὶ ὀπάων  Ἰδομενῆος   ~Μηριόνης ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ. ~τῶν
[17, 300-349]   εἰρύσσαισθε ~Ἴλιον αἰπεινήν; ὡς δὴ  ἴδον   ἀνέρας ἄλλους ~κάρτεΐ τε σθένεΐ
[17, 350-399]   οὐδέ κ᾽ Ἀθήνη ~τόν γε  ἰδοῦσ᾽   ὀνόσαιτ᾽ οὐδ᾽ εἰ μάλα μιν
[17, 350-399]   ὀρώρει ~ἀργαλέης· καμάτῳ δὲ καὶ  ἱδρῷ   νωλεμὲς αἰεὶ ~γούνατά τε κνῆμαί
[17, 700-749]   ~τείρεθ᾽ ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ  ἱδρῷ   σπευδόντεσσιν· ~ὣς οἵ γ᾽ ἐμμεμαῶτε
[17, 150-199]   ἐτάλασσας ~στήμεναι ἄντα κατ᾽ ὄσσε  ἰδὼν   δηΐων ἐν ἀϋτῇ, ~οὐδ᾽ ἰθὺς
[17, 400-449]   ~μυρομένω δ᾽ ἄρα τώ γε  ἰδὼν   ἐλέησε Κρονίων, ~κινήσας δὲ κάρη
[17, 500-549]   φαεινῷ· ~ἀλλ᾽ μὲν ἄντα  ἰδὼν   ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος· ~πρόσσω γὰρ
[17, 300-349]   φαεινῷ· ~ἀλλ᾽ μὲν ἄντα  ἰδὼν   ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος ~τυτθόν·
[17, 300-349]   ἑκατηβόλον Ἀπόλλωνα ~ἔγνω ἐς ἄντα  ἰδών,   μέγα δ᾽ Ἕκτορα εἶπε βοήσας·
[17, 150-199]   ἐστι. ~τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα  ἰδὼν   προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ· ~Γλαῦκε τί
[17, 100-149]   Λυκίων ἀγὸς ἀνδρῶν ~Ἕκτορ᾽ ὑπόδρα  ἰδὼν   χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ· ~Ἕκτορ εἶδος
[17, 250-299]   αὐτῶν ~Τρῶες ὑπέρθυμοι ἕλον ἔγχεσιν  ἱέμενοί   περ, ~ἀλλὰ νέκυν ἐρύοντο· μίνυνθα
[17, 250-299]   τό οἱ οὔ τις ἐρύκακεν  ἱεμένων   περ. ~τὸν δ᾽ υἱὸς Τελαμῶνος
[17, 700-749]   ταχύν· οὐδέ μιν οἴω ~νῦν  ἰέναι   μάλα περ κεχολωμένον Ἕκτορι δίῳ·
[17, 0-49]   ἔγωγ᾽ ἀναχωρήσαντα κελεύω ~ἐς πληθὺν  ἰέναι,   μηδ᾽ ἀντίος ἵστασ᾽ ἐμεῖο ~πρίν
[17, 400-449]   νῆας ἐπὶ πλατὺν Ἑλλήσποντον ~ἠθελέτην  ἰέναι   οὔτ᾽ ἐς πόλεμον μετ᾽ Ἀχαιούς,
[17, 650-699]   βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος, ~βῆ δ᾽  ἰέναι   ὥς τίς τε λέων ἀπὸ
[17, 450-499]   τ᾽ ἠέλιος καὶ ἐπὶ κνέφας  ἱερὸν   ἔλθῃ· ~ὣς εἰπὼν ἵπποισιν ἐνέπνευσεν
[17, 450-499]   γάρ πως ἦν οἶον ἐόνθ᾽  ἱερῷ   ἐνὶ δίφρῳ ~ἔγχει ἐφορμᾶσθαι καὶ
[17, 650-699]   ἐγρήσσοντες· δὲ κρειῶν ἐρατίζων  ~ἰθύει,   ἀλλ᾽ οὔ τι πρήσσει· θαμέες
[17, 600-649]   ἀγαθός· Ζεὺς δ᾽ ἔμπης πάντ᾽  ἰθύνει·   ~ἡμῖν δ᾽ αὔτως πᾶσιν ἐτώσια
[17, 450-499]   ἐῢς πάϊς Ἀγχίσαο. ~τὼ δ᾽  ἰθὺς   βήτην βοέῃς εἰλυμένω ὤμους ~αὔῃσι
[17, 200-249]   περ. ~ὣς ἔφαθ᾽ οἳ δ᾽  ἰθὺς   Δαναῶν βρίσαντες ἔβησαν ~δούρατ᾽ ἀνασχόμενοι·
[17, 300-349]   μάχης ἐπιτάρροθον εἶναι· ~τώ ῥ᾽  ἰθὺς   Δαναῶν ἴομεν, μηδ᾽ οἵ γε
[17, 150-199]   ἰδὼν δηΐων ἐν ἀϋτῇ, ~οὐδ᾽  ἰθὺς   μαχέσασθαι, ἐπεὶ σέο φέρτερός ἐστι.
[17, 200-249]   θυμὸν ἀέξω. ~τώ τις νῦν  ἰθὺς   τετραμμένος ἀπολέσθω ~ἠὲ σαωθήτω·
[17, 700-749]   ὡς εἴδοντο νέκυν αἴροντας Ἀχαιούς.  ~ἴθυσαν   δὲ κύνεσσιν ἐοικότες, οἵ τ᾽
[17, 250-299]   ἄλλων Δαναῶν μετ᾽ ἀμύμονα Πηλεΐωνα.  ~ἴθυσεν   δὲ διὰ προμάχων συῒ εἴκελος
[17, 350-399]   δὲ πεσόντ᾽ ἐλέησεν ἀρήϊος Ἀστεροπαῖος,  ~ἴθυσεν   δὲ καὶ πρόφρων Δαναοῖσι
[17, 400-449]   σιδήρειος δ᾽ ὀρυμαγδὸς ~χάλκεον οὐρανὸν  ἷκε   δι᾽ αἰθέρος ἀτρυγέτοιο· ~ἵπποι δ᾽
[17, 100-149]   Μενέλαος. ~στῆ δὲ μεταστρεφθεὶς ἐπεὶ  ἵκετο   ἔθνος ἑταίρων ~παπταίνων Αἴαντα μέγαν
[17, 600-649]   εἷός κε θοὰς ἐπὶ νῆας  ἵκηαι·   ~γιγνώσκεις δὲ καὶ αὐτὸς
[17, 350-399]   τανύουσι ~κυκλόσ᾽ ἄφαρ δέ τε  ἰκμὰς   ἔβη, δύνει δέ τ᾽ ἀλοιφὴ
[17, 350-399]   οὐδ᾽ εἰ μάλα μιν χόλος  ἵκοι·   ~τοῖον Ζεὺς ἐπὶ Πατρόκλῳ ἀνδρῶν
[17, 0-49]    ~Ἰλιὰς   Ρ ~οὐδ᾽ ἔλαθ᾽ Ἀτρέος υἱὸν
[17, 300-349]   ἂν καὶ ὑπὲρ θεὸν εἰρύσσαισθε  ~Ἴλιον   αἰπεινήν; ὡς δὴ ἴδον ἀνέρας
[17, 350-399]   θυμὸς ~Τρωσὶν μὲν ἐρύειν προτὶ  Ἴλιον,   αὐτὰρ Ἀχαιοῖς ~νῆας ἔπι γλαφυράς·
[17, 300-349]   ἥδε γ᾽ ἀρηϊφίλων ὑπ᾽ Ἀχαιῶν  ~Ἴλιον   εἰσαναβῆναι ἀναλκείῃσι δαμέντας. ~ἀλλ᾽ ἔτι
[17, 300-349]   αὖτε Τρῶες ἀρηϊφίλων ὑπ᾽ Ἀχαιῶν  ~Ἴλιον   εἰσανέβησαν ἀναλκείῃσι δαμέντες, ~Ἀργεῖοι δέ
[17, 150-199]   ἔθεντο, ~αἶψά κε Πάτροκλον ἐρυσαίμεθα  Ἴλιον   εἴσω. ~εἰ δ᾽ οὗτος προτὶ
[17, 150-199]   ~λύσειαν, καί κ᾽ αὐτὸν ἀγοίμεθα  Ἴλιον   εἴσω· ~τοίου γὰρ θεράπων πέφατ᾽
[17, 150-199]   τὰ δῶκε φέρειν προτὶ  Ἴλιον   ἱρὴν ~Τρωσὶ φιλοπτολέμοισιν, δ᾽
[17, 100-149]   σαώσῃς ~οἶος σὺν λαοῖς τοὶ  Ἰλίῳ   ἐγγεγάασιν· ~οὐ γάρ τις Λυκίων
[17, 600-649]   Ἀχαιῶν. ~ὣς ἔφατ᾽ Ἰδομενεὺς δ᾽  ἵμασεν   καλλίτριχας ἵππους ~νῆας ἔπι γλαφυράς·
[17, 150-199]   ἐμοὶ Λυκίων ἐπιπείσεται ἀνδρῶν ~οἴκαδ᾽  ἴμεν,   Τροίῃ δὲ πεφήσεται αἰπὺς ὄλεθρος.
[17, 100-149]   ἐπεὶ κλυτὰ τεύχε᾽ ἀπηύρα, ~ἕλχ᾽  ἵν᾽   ἀπ᾽ ὤμοιιν κεφαλὴν τάμοι ὀξέϊ
[17, 500-549]   ~κόψας ἐξόπιθεν κεράων βοὸς ἀγραύλοιο  ~ἶνα   τάμῃ διὰ πᾶσαν, δὲ
[17, 400-449]   ἀγήρω τ᾽ ἀθανάτω τε; ~ἦ  ἵνα   δυστήνοισι μετ᾽ ἀνδράσιν ἄλγε᾽ ἔχητον;
[17, 200-249]   ὑμετέρων πολίων ἤγειρα ἕκαστον, ~ἀλλ᾽  ἵνα   μοι Τρώων ἀλόχους καὶ νήπια
[17, 200-249]   ἐπικούρους ~βῆ ῥα μέγα ἰάχων·  ἰνδάλλετο   δέ σφισι πᾶσι ~τεύχεσι λαμπόμενος
[17, 300-349]   εἶναι· ~τώ ῥ᾽ ἰθὺς Δαναῶν  ἴομεν,   μηδ᾽ οἵ γε ἕκηλοι ~Πάτροκλον
[17, 650-699]   ~ὄτρυνον δ᾽ Ἀχιλῆϊ δαΐφρονι θᾶσσον  ἰόντα   ~εἰπεῖν ὅττι ῥά οἱ πολὺ
[17, 750-799]   κολοιῶν ~οὖλον κεκλήγοντες, ὅτε προΐδωσιν  ἰόντα   ~κίρκον, τε σμικρῇσι φόνον
[17, 100-149]   ἀγαθοῖο πυθοίμην, ~ἄμφω κ᾽ αὖτις  ἰόντες   ἐπιμνησαίμεθα χάρμης ~καὶ πρὸς δαίμονά
[17, 300-349]   ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ, ~καὶ βάλεν  Ἱππασίδην   Ἀπισάονα ποιμένα λαῶν ~ἧπαρ ὑπὸ
[17, 0-49]   ~οὐδὲ μὲν οὐδὲ βίη Ὑπερήνορος  ἱπποδάμοιο   ~ἧς ἥβης ἀπόνηθ᾽ ὅτε μ᾽
[17, 400-449]   εἴη ~εἰ τοῦτον Τρώεσσι μεθήσομεν  ἱπποδάμοισιν   ~ἄστυ πότι σφέτερον ἐρύσαι καὶ
[17, 200-249]   τεθνηῶτά περ ἔμπης ~Τρῶας ἐς  ἱπποδάμους   ἐρύσῃ, εἴξῃ δέ οἱ Αἴας,
[17, 250-299]   κυνέης διὰ χαλκοπαρῄου· ~ἤρικε δ᾽  ἱπποδάσεια   κόρυς περὶ δουρὸς ἀκωκῇ ~πληγεῖσ᾽
[17, 300-349]   ἐρύσαντο δὲ νεκροὺς ~Φόρκυν θ᾽  Ἱππόθοόν   τε, λύοντο δὲ τεύχε᾽ ἀπ᾽
[17, 200-249]   τε ~Ἀστεροπαῖόν τε Δεισήνορά θ᾽  Ἱππόθοόν   τε ~Φόρκυν τε Χρομίον τε
[17, 250-299]   τὸν Λήθοιο Πελασγοῦ φαίδιμος υἱὸς  ~Ἱππόθοος   ποδὸς ἕλκε κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην
[17, 300-349]   αὖ Φόρκυνα δαΐφρονα Φαίνοπος υἱὸν  ~Ἱπποθόῳ   περιβάντα μέσην κατὰ γαστέρα τύψε·
[17, 400-449]   οὐρανὸν ἷκε δι᾽ αἰθέρος ἀτρυγέτοιο·  ~ἵπποι   δ᾽ Αἰακίδαο μάχης ἀπάνευθεν ἐόντες
[17, 600-649]   κατέχονται ὁμῶς αὐτοί τε καὶ  ἵπποι.   ~Ζεῦ πάτερ ἀλλὰ σὺ ῥῦσαι
[17, 450-499]   Αὐτομέδων μάχετ᾽ ἀχνύμενός περ ἑταίρου  ~ἵπποις   ἀΐσσων ὥς τ᾽ αἰγυπιὸς μετὰ
[17, 450-499]   κνέφας ἱερὸν ἔλθῃ· ~ὣς εἰπὼν  ἵπποισιν   ἐνέπνευσεν μένος ἠΰ. ~τὼ δ᾽
[17, 100-149]   ἐνὶ στήθεσσιν ἀέξων. ~Γλαῦκος δ᾽  Ἱππολόχοιο   πάϊς Λυκίων ἀγὸς ἀνδρῶν ~Ἕκτορ᾽
[17, 50-99]   μὲν ὧδε θέεις ἀκίχητα διώκων  ~ἵππους   Αἰακίδαο δαΐφρονος· οἳ δ᾽ ἀλεγεινοὶ
[17, 500-549]   μὴ δή μοι ἀπόπροθεν ἰσχέμεν  ἵππους,   ~ἀλλὰ μάλ᾽ ἐμπνείοντε μεταφρένῳ· οὐ
[17, 600-649]   μὴ Κοίρανος ὦκα ποδώκεας ἤλασεν  ἵππους·   ~καὶ τῷ μὲν φάος ἦλθεν,
[17, 600-649]   ἔφατ᾽ Ἰδομενεὺς δ᾽ ἵμασεν καλλίτριχας  ἵππους   ~νῆας ἔπι γλαφυράς· δὴ γὰρ
[17, 450-499]   τε κτενέειν ἐλάαν τ᾽ ἐριαύχενας  ἵππους   ~νήπιοι, οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔμελλον ἀναιμωτί
[17, 450-499]   ~ἔγχει ἐφορμᾶσθαι καὶ ἐπίσχειν ὠκέας  ἵππους.   ~ὀψὲ δὲ δή μιν ἑταῖρος
[17, 650-699]   ὅς οἱ σχεδὸν ἔστρεφε μώνυχας  ἵππους.   ~τὸν μὲν δάκρυ χέοντα πόδες
[17, 500-549]   γ᾽ ἐπ᾽ Ἀχιλλῆος καλλίτριχε βήμεναι  ἵππω   ~νῶϊ κατακτείναντα, φοβῆσαί τε στίχας
[17, 450-499]   ἐόντα· ~Αἰνεία Τρώων βουληφόρε χαλκοχιτώνων  ~ἵππω   τώδ᾽ ἐνόησα ποδώκεος Αἰακίδαο ~ἐς
[17, 450-499]   γάρ τοι Ἀχαιῶν ἄλλος ὁμοῖος  ~ἵππων   ἀθανάτων ἐχέμεν δμῆσίν τε μένος
[17, 150-199]   ἐγὼν ἔρριγα μάχην οὐδὲ κτύπον  ἵππων·   ~ἀλλ᾽ αἰεί τε Διὸς κρείσσων
[17, 450-499]   ἡνία σιγαλόεντα ~δέξαι, ἐγὼ δ᾽  ἵππων   ἀποβήσομαι, ὄφρα μάχωμαι. ~ὣς ἔφατ᾽
[17, 400-449]   ἐπὶ Πατρόκλῳ ἀνδρῶν τε καὶ  ἵππων   ~ἤματι τῷ ἐτάνυσσε κακὸν πόνον·
[17, 700-749]   ἲς ἀνέμοιο. ~ὣς μὲν τοῖς  ἵππων   τε καὶ ἀνδρῶν αἰχμητάων ~ἀζηχὴς
[17, 150-199]   δῶκε φέρειν προτὶ Ἴλιον  ἱρὴν   ~Τρωσὶ φιλοπτολέμοισιν, δ᾽ ἄμβροτα
[17, 500-549]   νόος ἐτράπετ᾽ αὐτοῦ. ~ἠΰτε πορφυρέην  ἶριν   θνητοῖσι τανύσσῃ ~Ζεὺς ἐξ οὐρανόθεν
[17, 700-749]   σέλαϊ μεγάλῳ· τὸ δ᾽ ἐπιβρέμει  ἲς   ἀνέμοιο. ~ὣς μὲν τοῖς ἵππων
[17, 250-299]   ἔξω, ~τόσσῃ ἄρα Τρῶες ἰαχῇ  ἴσαν.   αὐτὰρ Ἀχαιοὶ ~ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ
[17, 750-799]   Ἕκτορι κοῦροι Ἀχαιῶν ~οὖλον κεκλήγοντες  ἴσαν,   λήθοντο δὲ χάρμης. ~πολλὰ δὲ
[17, 700-749]   Τρωσίν τε καὶ Ἕκτορι δίῳ  ~ἶσον   θυμὸν ἔχοντες ὁμώνυμοι, οἳ τὸ
[17, 550-599]   ἔθνος ἑταίρων. ~Ἕκτορα δ᾽ ἐγγύθεν  ἱστάμενος   ὄτρυνεν Ἀπόλλων ~Φαίνοπι Ἀσιάδῃ ἐναλίγκιος,
[17, 650-699]   καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι, ~ἀγχοῦ δ᾽  ἱστάμενος   προσέφη ξανθὸς Μενέλαος· ~Ἀντίλοχ᾽ εἰ
[17, 0-49]   ~ἐς πληθὺν ἰέναι, μηδ᾽ ἀντίος  ἵστασ᾽   ἐμεῖο ~πρίν τι κακὸν παθέειν·
[17, 150-199]   ἄγε δεῦρο πέπον, παρ᾽ ἔμ᾽  ἵστασο   καὶ ἴδε ἔργον, ~ἠὲ πανημέριος
[17, 550-599]   ἐργομένη μάλα περ χροὸς ἀνδρομέοιο  ~ἰσχανάᾳ   δακέειν, λαρόν τέ οἱ αἷμ᾽
[17, 700-749]   ~Αἴαντ᾽ ἰσχανέτην, ὥς τε πρὼν  ἰσχάνει   ὕδωρ ~ὑλήεις πεδίοιο διαπρύσιον τετυχηκώς,
[17, 700-749]   νέκυν φέρον. αὐτὰρ ὄπισθεν ~Αἴαντ᾽  ἰσχανέτην,   ὥς τε πρὼν ἰσχάνει ὕδωρ
[17, 750-799]   καὶ ἰφθίμων ποταμῶν ἀλεγεινὰ ῥέεθρα  ~ἴσχει,   ἄφαρ δέ τε πᾶσι ῥόον
[17, 500-549]   ~Ἀλκίμεδον μὴ δή μοι ἀπόπροθεν  ἰσχέμεν   ἵππους, ~ἀλλὰ μάλ᾽ ἐμπνείοντε μεταφρένῳ·
[17, 250-299]   πολέμοιο δέδηεν· ~ἀλλά τις αὐτὸς  ἴτω,   νεμεσιζέσθω δ᾽ ἐνὶ θυμῷ ~Πάτροκλον
[17, 50-99]   ἄνδρές τε νομῆες ~πολλὰ μάλ᾽  ἰύζουσιν   ἀπόπροθεν οὐδ᾽ ἐθέλουσιν ~ἀντίον ἐλθέμεναι·
[17, 550-599]   δ᾽ Ἀτρέος υἱὸν ἐποτρύνουσα προσηύδα  ~ἴφθιμον   Μενέλαον· γάρ ῥά οἱ
[17, 700-749]   διαπρύσιον τετυχηκώς, ~ὅς τε καὶ  ἰφθίμων   ποταμῶν ἀλεγεινὰ ῥέεθρα ~ἴσχει, ἄφαρ
[17, 300-349]   ~τυτθόν· δὲ Σχεδίον μεγαθύμου  Ἰφίτου   υἱὸν ~Φωκήων ὄχ᾽ ἄριστον, ὃς
[17, 100-149]   ~Ἕκτωρ δ᾽ ἂψ ἐς ὅμιλον  ἰὼν   ἀνεχάζεθ᾽ ἑταίρων, ~ἐς δίφρον δ᾽
[17, 300-349]   Λυκομήδης, ~στῆ δὲ μάλ᾽ ἐγγὺς  ἰών,   καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ, ~καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 17/05/2006