Chant, vers |
[17, 700-749] |
~ὕψι
μάλα
μεγάλως·
ἐπὶ
δ᾽
|
ἴαχε |
λαὸς
ὄπισθε
~Τρωϊκός,
ὡς
εἴδοντο |
[17, 250-299] |
ἁλὸς
ἔξω,
~τόσσῃ
ἄρα
Τρῶες
|
ἰαχῇ |
ἴσαν.
αὐτὰρ
Ἀχαιοὶ
~ἕστασαν
ἀμφὶ |
[17, 300-349] |
φαίδιμος
Ἕκτωρ·
~Ἀργεῖοι
δὲ
μέγα
|
ἴαχον, |
ἐρύσαντο
δὲ
νεκροὺς
~Φόρκυν
θ᾽ |
[17, 200-249] |
κλειτοὺς
ἐπικούρους
~βῆ
ῥα
μέγα
|
ἰάχων· |
ἰνδάλλετο
δέ
σφισι
πᾶσι
~τεύχεσι |
[17, 150-199] |
πέπον,
παρ᾽
ἔμ᾽
ἵστασο
καὶ
|
ἴδε |
ἔργον,
~ἠὲ
πανημέριος
κακὸς
ἔσσομαι, |
[17, 600-649] |
ἑταῖρος.
~ἀλλ᾽
οὔ
πῃ
δύναμαι
|
ἰδέειν |
τοιοῦτον
Ἀχαιῶν·
~ἠέρι
γὰρ
κατέχονται |
[17, 150-199] |
~τὸν
δ᾽
ὡς
οὖν
ἀπάνευθεν
|
ἴδεν |
νεφεληγερέτα
Ζεὺς
~τεύχεσι
Πηλεΐδαο
κορυσσόμενον |
[17, 450-499] |
δὲ
δή
μιν
ἑταῖρος
ἀνὴρ
|
ἴδεν |
ὀφθαλμοῖσιν
~Ἀλκιμέδων
υἱὸς
Λαέρκεος
Αἱμονίδαο· |
[17, 600-649] |
δ᾽
αἴθρην,
δὸς
δ᾽
ὀφθαλμοῖσιν
|
ἰδέσθαι· |
~ἐν
δὲ
φάει
καὶ
ὄλεσσον, |
[17, 650-699] |
νῦν
Μενέλαε
διοτρεφὲς
αἴ
κεν
|
ἴδηαι
|
~ζωὸν
ἔτ᾽
Ἀντίλοχον
μεγαθύμου
Νέστορος |
[17, 550-599] |
Κρονίδης
ἕλετ᾽
αἰγίδα
θυσσανόεσσαν
~μαρμαρέην,
|
Ἴδην |
δὲ
κατὰ
νεφέεσσι
κάλυψεν,
~ἀστράψας |
[17, 50-99] |
μοι
Δαναῶν
νεμεσήσεται
ὅς
κεν
|
ἴδηται. |
~εἰ
δέ
κεν
Ἕκτορι
μοῦνος |
[17, 100-149] |
τις
Δαναῶν
νεμεσήσεται
ὅς
κεν
|
ἴδηται |
~Ἕκτορι
χωρήσαντ᾽
ἐπεὶ
ἐκ
θεόφιν |
[17, 650-699] |
που
Νέστορος
υἱὸν
ἔτι
ζώοντα
|
ἴδοιτο. |
~τὸν
δὲ
μάλ᾽
αἶψ᾽
ἐνόησε |
[17, 600-649] |
οὐκέτι
κάρτος
Ἀχαιῶν.
~ὣς
ἔφατ᾽
|
Ἰδομενεὺς |
δ᾽
ἵμασεν
καλλίτριχας
ἵππους
~νῆας |
[17, 250-299] |
ἀνὰ
δηϊοτῆτα,
~τὸν
δὲ
μετ᾽
|
Ἰδομενεὺς |
καὶ
ὀπάων
Ἰδομενῆος
~Μηριόνης
ἀτάλαντος |
[17, 600-649] |
χειρὶ
μαχήσεσθαι
Τρώεσσιν.
~Ἕκτορα
δ᾽
|
Ἰδομενεὺς |
μετὰ
Λήϊτον
ὁρμηθέντα
~βεβλήκει
θώρηκα |
[17, 600-649] |
φίλῃσι
~κύψας
ἐκ
πεδίοιο,
καὶ
|
Ἰδομενῆα |
προσηύδα·
~μάστιε
νῦν
εἷός
κε |
[17, 600-649] |
δὲ
βόησαν
~Τρῶες·
ὃ
δ᾽
|
Ἰδομενῆος |
ἀκόντισε
Δευκαλίδαο
~δίφρῳ
ἐφεσταότος·
τοῦ |
[17, 250-299] |
δὲ
μετ᾽
Ἰδομενεὺς
καὶ
ὀπάων
|
Ἰδομενῆος
|
~Μηριόνης
ἀτάλαντος
Ἐνυαλίῳ
ἀνδρειφόντῃ.
~τῶν |
[17, 300-349] |
εἰρύσσαισθε
~Ἴλιον
αἰπεινήν;
ὡς
δὴ
|
ἴδον |
ἀνέρας
ἄλλους
~κάρτεΐ
τε
σθένεΐ |
[17, 350-399] |
οὐδέ
κ᾽
Ἀθήνη
~τόν
γε
|
ἰδοῦσ᾽ |
ὀνόσαιτ᾽
οὐδ᾽
εἰ
μάλα
μιν |
[17, 350-399] |
ὀρώρει
~ἀργαλέης·
καμάτῳ
δὲ
καὶ
|
ἱδρῷ |
νωλεμὲς
αἰεὶ
~γούνατά
τε
κνῆμαί |
[17, 700-749] |
~τείρεθ᾽
ὁμοῦ
καμάτῳ
τε
καὶ
|
ἱδρῷ |
σπευδόντεσσιν·
~ὣς
οἵ
γ᾽
ἐμμεμαῶτε |
[17, 150-199] |
ἐτάλασσας
~στήμεναι
ἄντα
κατ᾽
ὄσσε
|
ἰδὼν |
δηΐων
ἐν
ἀϋτῇ,
~οὐδ᾽
ἰθὺς |
[17, 400-449] |
~μυρομένω
δ᾽
ἄρα
τώ
γε
|
ἰδὼν |
ἐλέησε
Κρονίων,
~κινήσας
δὲ
κάρη |
[17, 500-549] |
φαεινῷ·
~ἀλλ᾽
ὃ
μὲν
ἄντα
|
ἰδὼν |
ἠλεύατο
χάλκεον
ἔγχος·
~πρόσσω
γὰρ |
[17, 300-349] |
φαεινῷ·
~ἀλλ᾽
ὃ
μὲν
ἄντα
|
ἰδὼν |
ἠλεύατο
χάλκεον
ἔγχος
~τυτθόν·
ὃ |
[17, 300-349] |
ἑκατηβόλον
Ἀπόλλωνα
~ἔγνω
ἐς
ἄντα
|
ἰδών, |
μέγα
δ᾽
Ἕκτορα
εἶπε
βοήσας· |
[17, 150-199] |
ἐστι.
~τὸν
δ᾽
ἄρ᾽
ὑπόδρα
|
ἰδὼν |
προσέφη
κορυθαίολος
Ἕκτωρ·
~Γλαῦκε
τί |
[17, 100-149] |
Λυκίων
ἀγὸς
ἀνδρῶν
~Ἕκτορ᾽
ὑπόδρα
|
ἰδὼν |
χαλεπῷ
ἠνίπαπε
μύθῳ·
~Ἕκτορ
εἶδος |
[17, 250-299] |
αὐτῶν
~Τρῶες
ὑπέρθυμοι
ἕλον
ἔγχεσιν
|
ἱέμενοί |
περ,
~ἀλλὰ
νέκυν
ἐρύοντο·
μίνυνθα |
[17, 250-299] |
τό
οἱ
οὔ
τις
ἐρύκακεν
|
ἱεμένων |
περ.
~τὸν
δ᾽
υἱὸς
Τελαμῶνος |
[17, 700-749] |
ταχύν·
οὐδέ
μιν
οἴω
~νῦν
|
ἰέναι |
μάλα
περ
κεχολωμένον
Ἕκτορι
δίῳ· |
[17, 0-49] |
ἔγωγ᾽
ἀναχωρήσαντα
κελεύω
~ἐς
πληθὺν
|
ἰέναι, |
μηδ᾽
ἀντίος
ἵστασ᾽
ἐμεῖο
~πρίν |
[17, 400-449] |
νῆας
ἐπὶ
πλατὺν
Ἑλλήσποντον
~ἠθελέτην
|
ἰέναι |
οὔτ᾽
ἐς
πόλεμον
μετ᾽
Ἀχαιούς, |
[17, 650-699] |
βοὴν
ἀγαθὸς
Μενέλαος,
~βῆ
δ᾽
|
ἰέναι |
ὥς
τίς
τε
λέων
ἀπὸ |
[17, 450-499] |
τ᾽
ἠέλιος
καὶ
ἐπὶ
κνέφας
|
ἱερὸν |
ἔλθῃ·
~ὣς
εἰπὼν
ἵπποισιν
ἐνέπνευσεν |
[17, 450-499] |
γάρ
πως
ἦν
οἶον
ἐόνθ᾽
|
ἱερῷ |
ἐνὶ
δίφρῳ
~ἔγχει
ἐφορμᾶσθαι
καὶ |
[17, 650-699] |
ἐγρήσσοντες·
ὃ
δὲ
κρειῶν
ἐρατίζων
|
~ἰθύει, |
ἀλλ᾽
οὔ
τι
πρήσσει·
θαμέες |
[17, 600-649] |
ἀγαθός·
Ζεὺς
δ᾽
ἔμπης
πάντ᾽
|
ἰθύνει· |
~ἡμῖν
δ᾽
αὔτως
πᾶσιν
ἐτώσια |
[17, 450-499] |
ἐῢς
πάϊς
Ἀγχίσαο.
~τὼ
δ᾽
|
ἰθὺς |
βήτην
βοέῃς
εἰλυμένω
ὤμους
~αὔῃσι |
[17, 200-249] |
περ.
~ὣς
ἔφαθ᾽
οἳ
δ᾽
|
ἰθὺς |
Δαναῶν
βρίσαντες
ἔβησαν
~δούρατ᾽
ἀνασχόμενοι· |
[17, 300-349] |
μάχης
ἐπιτάρροθον
εἶναι·
~τώ
ῥ᾽
|
ἰθὺς |
Δαναῶν
ἴομεν,
μηδ᾽
οἵ
γε |
[17, 150-199] |
ἰδὼν
δηΐων
ἐν
ἀϋτῇ,
~οὐδ᾽
|
ἰθὺς |
μαχέσασθαι,
ἐπεὶ
σέο
φέρτερός
ἐστι. |
[17, 200-249] |
θυμὸν
ἀέξω.
~τώ
τις
νῦν
|
ἰθὺς |
τετραμμένος
ἢ
ἀπολέσθω
~ἠὲ
σαωθήτω· |
[17, 700-749] |
ὡς
εἴδοντο
νέκυν
αἴροντας
Ἀχαιούς.
|
~ἴθυσαν |
δὲ
κύνεσσιν
ἐοικότες,
οἵ
τ᾽ |
[17, 250-299] |
ἄλλων
Δαναῶν
μετ᾽
ἀμύμονα
Πηλεΐωνα.
|
~ἴθυσεν |
δὲ
διὰ
προμάχων
συῒ
εἴκελος |
[17, 350-399] |
δὲ
πεσόντ᾽
ἐλέησεν
ἀρήϊος
Ἀστεροπαῖος,
|
~ἴθυσεν |
δὲ
καὶ
ὃ
πρόφρων
Δαναοῖσι |
[17, 400-449] |
σιδήρειος
δ᾽
ὀρυμαγδὸς
~χάλκεον
οὐρανὸν
|
ἷκε |
δι᾽
αἰθέρος
ἀτρυγέτοιο·
~ἵπποι
δ᾽ |
[17, 100-149] |
Μενέλαος.
~στῆ
δὲ
μεταστρεφθεὶς
ἐπεὶ
|
ἵκετο |
ἔθνος
ἑταίρων
~παπταίνων
Αἴαντα
μέγαν |
[17, 600-649] |
εἷός
κε
θοὰς
ἐπὶ
νῆας
|
ἵκηαι· |
~γιγνώσκεις
δὲ
καὶ
αὐτὸς
ὅ |
[17, 350-399] |
τανύουσι
~κυκλόσ᾽
ἄφαρ
δέ
τε
|
ἰκμὰς |
ἔβη,
δύνει
δέ
τ᾽
ἀλοιφὴ
|
[17, 350-399] |
οὐδ᾽
εἰ
μάλα
μιν
χόλος
|
ἵκοι· |
~τοῖον
Ζεὺς
ἐπὶ
Πατρόκλῳ
ἀνδρῶν |
[17, 0-49] |
|
~Ἰλιὰς |
Ρ
~οὐδ᾽
ἔλαθ᾽
Ἀτρέος
υἱὸν |
[17, 300-349] |
ἂν
καὶ
ὑπὲρ
θεὸν
εἰρύσσαισθε
|
~Ἴλιον |
αἰπεινήν;
ὡς
δὴ
ἴδον
ἀνέρας |
[17, 350-399] |
θυμὸς
~Τρωσὶν
μὲν
ἐρύειν
προτὶ
|
Ἴλιον, |
αὐτὰρ
Ἀχαιοῖς
~νῆας
ἔπι
γλαφυράς· |
[17, 300-349] |
ἥδε
γ᾽
ἀρηϊφίλων
ὑπ᾽
Ἀχαιῶν
|
~Ἴλιον |
εἰσαναβῆναι
ἀναλκείῃσι
δαμέντας.
~ἀλλ᾽
ἔτι |
[17, 300-349] |
αὖτε
Τρῶες
ἀρηϊφίλων
ὑπ᾽
Ἀχαιῶν
|
~Ἴλιον |
εἰσανέβησαν
ἀναλκείῃσι
δαμέντες,
~Ἀργεῖοι
δέ |
[17, 150-199] |
ἔθεντο,
~αἶψά
κε
Πάτροκλον
ἐρυσαίμεθα
|
Ἴλιον |
εἴσω.
~εἰ
δ᾽
οὗτος
προτὶ |
[17, 150-199] |
~λύσειαν,
καί
κ᾽
αὐτὸν
ἀγοίμεθα
|
Ἴλιον |
εἴσω·
~τοίου
γὰρ
θεράπων
πέφατ᾽ |
[17, 150-199] |
τὰ
ἃ
δῶκε
φέρειν
προτὶ
|
Ἴλιον |
ἱρὴν
~Τρωσὶ
φιλοπτολέμοισιν,
ὃ
δ᾽ |
[17, 100-149] |
σαώσῃς
~οἶος
σὺν
λαοῖς
τοὶ
|
Ἰλίῳ |
ἐγγεγάασιν·
~οὐ
γάρ
τις
Λυκίων |
[17, 600-649] |
Ἀχαιῶν.
~ὣς
ἔφατ᾽
Ἰδομενεὺς
δ᾽
|
ἵμασεν |
καλλίτριχας
ἵππους
~νῆας
ἔπι
γλαφυράς· |
[17, 150-199] |
ἐμοὶ
Λυκίων
ἐπιπείσεται
ἀνδρῶν
~οἴκαδ᾽
|
ἴμεν, |
Τροίῃ
δὲ
πεφήσεται
αἰπὺς
ὄλεθρος. |
[17, 100-149] |
ἐπεὶ
κλυτὰ
τεύχε᾽
ἀπηύρα,
~ἕλχ᾽
|
ἵν᾽ |
ἀπ᾽
ὤμοιιν
κεφαλὴν
τάμοι
ὀξέϊ |
[17, 500-549] |
~κόψας
ἐξόπιθεν
κεράων
βοὸς
ἀγραύλοιο
|
~ἶνα |
τάμῃ
διὰ
πᾶσαν,
ὃ
δὲ |
[17, 400-449] |
ἀγήρω
τ᾽
ἀθανάτω
τε;
~ἦ
|
ἵνα |
δυστήνοισι
μετ᾽
ἀνδράσιν
ἄλγε᾽
ἔχητον; |
[17, 200-249] |
ὑμετέρων
πολίων
ἤγειρα
ἕκαστον,
~ἀλλ᾽
|
ἵνα |
μοι
Τρώων
ἀλόχους
καὶ
νήπια |
[17, 200-249] |
ἐπικούρους
~βῆ
ῥα
μέγα
ἰάχων·
|
ἰνδάλλετο |
δέ
σφισι
πᾶσι
~τεύχεσι
λαμπόμενος |
[17, 300-349] |
εἶναι·
~τώ
ῥ᾽
ἰθὺς
Δαναῶν
|
ἴομεν, |
μηδ᾽
οἵ
γε
ἕκηλοι
~Πάτροκλον |
[17, 650-699] |
~ὄτρυνον
δ᾽
Ἀχιλῆϊ
δαΐφρονι
θᾶσσον
|
ἰόντα
|
~εἰπεῖν
ὅττι
ῥά
οἱ
πολὺ |
[17, 750-799] |
κολοιῶν
~οὖλον
κεκλήγοντες,
ὅτε
προΐδωσιν
|
ἰόντα
|
~κίρκον,
ὅ
τε
σμικρῇσι
φόνον |
[17, 100-149] |
ἀγαθοῖο
πυθοίμην,
~ἄμφω
κ᾽
αὖτις
|
ἰόντες |
ἐπιμνησαίμεθα
χάρμης
~καὶ
πρὸς
δαίμονά |
[17, 300-349] |
ἀκόντισε
δουρὶ
φαεινῷ,
~καὶ
βάλεν
|
Ἱππασίδην |
Ἀπισάονα
ποιμένα
λαῶν
~ἧπαρ
ὑπὸ |
[17, 0-49] |
~οὐδὲ
μὲν
οὐδὲ
βίη
Ὑπερήνορος
|
ἱπποδάμοιο
|
~ἧς
ἥβης
ἀπόνηθ᾽
ὅτε
μ᾽ |
[17, 400-449] |
εἴη
~εἰ
τοῦτον
Τρώεσσι
μεθήσομεν
|
ἱπποδάμοισιν
|
~ἄστυ
πότι
σφέτερον
ἐρύσαι
καὶ |
[17, 200-249] |
τεθνηῶτά
περ
ἔμπης
~Τρῶας
ἐς
|
ἱπποδάμους |
ἐρύσῃ,
εἴξῃ
δέ
οἱ
Αἴας, |
[17, 250-299] |
κυνέης
διὰ
χαλκοπαρῄου·
~ἤρικε
δ᾽
|
ἱπποδάσεια |
κόρυς
περὶ
δουρὸς
ἀκωκῇ
~πληγεῖσ᾽ |
[17, 300-349] |
ἐρύσαντο
δὲ
νεκροὺς
~Φόρκυν
θ᾽
|
Ἱππόθοόν |
τε,
λύοντο
δὲ
τεύχε᾽
ἀπ᾽ |
[17, 200-249] |
τε
~Ἀστεροπαῖόν
τε
Δεισήνορά
θ᾽
|
Ἱππόθοόν |
τε
~Φόρκυν
τε
Χρομίον
τε |
[17, 250-299] |
τὸν
Λήθοιο
Πελασγοῦ
φαίδιμος
υἱὸς
|
~Ἱππόθοος |
ποδὸς
ἕλκε
κατὰ
κρατερὴν
ὑσμίνην
|
[17, 300-349] |
αὖ
Φόρκυνα
δαΐφρονα
Φαίνοπος
υἱὸν
|
~Ἱπποθόῳ |
περιβάντα
μέσην
κατὰ
γαστέρα
τύψε· |
[17, 400-449] |
οὐρανὸν
ἷκε
δι᾽
αἰθέρος
ἀτρυγέτοιο·
|
~ἵπποι |
δ᾽
Αἰακίδαο
μάχης
ἀπάνευθεν
ἐόντες
|
[17, 600-649] |
κατέχονται
ὁμῶς
αὐτοί
τε
καὶ
|
ἵπποι. |
~Ζεῦ
πάτερ
ἀλλὰ
σὺ
ῥῦσαι |
[17, 450-499] |
Αὐτομέδων
μάχετ᾽
ἀχνύμενός
περ
ἑταίρου
|
~ἵπποις |
ἀΐσσων
ὥς
τ᾽
αἰγυπιὸς
μετὰ |
[17, 450-499] |
κνέφας
ἱερὸν
ἔλθῃ·
~ὣς
εἰπὼν
|
ἵπποισιν |
ἐνέπνευσεν
μένος
ἠΰ.
~τὼ
δ᾽ |
[17, 100-149] |
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἀέξων.
~Γλαῦκος
δ᾽
|
Ἱππολόχοιο |
πάϊς
Λυκίων
ἀγὸς
ἀνδρῶν
~Ἕκτορ᾽ |
[17, 50-99] |
μὲν
ὧδε
θέεις
ἀκίχητα
διώκων
|
~ἵππους |
Αἰακίδαο
δαΐφρονος·
οἳ
δ᾽
ἀλεγεινοὶ
|
[17, 500-549] |
μὴ
δή
μοι
ἀπόπροθεν
ἰσχέμεν
|
ἵππους, |
~ἀλλὰ
μάλ᾽
ἐμπνείοντε
μεταφρένῳ·
οὐ |
[17, 600-649] |
μὴ
Κοίρανος
ὦκα
ποδώκεας
ἤλασεν
|
ἵππους· |
~καὶ
τῷ
μὲν
φάος
ἦλθεν, |
[17, 600-649] |
ἔφατ᾽
Ἰδομενεὺς
δ᾽
ἵμασεν
καλλίτριχας
|
ἵππους
|
~νῆας
ἔπι
γλαφυράς·
δὴ
γὰρ |
[17, 450-499] |
τε
κτενέειν
ἐλάαν
τ᾽
ἐριαύχενας
|
ἵππους
|
~νήπιοι,
οὐδ᾽
ἄρ᾽
ἔμελλον
ἀναιμωτί |
[17, 450-499] |
~ἔγχει
ἐφορμᾶσθαι
καὶ
ἐπίσχειν
ὠκέας
|
ἵππους. |
~ὀψὲ
δὲ
δή
μιν
ἑταῖρος |
[17, 650-699] |
ὅς
οἱ
σχεδὸν
ἔστρεφε
μώνυχας
|
ἵππους. |
~τὸν
μὲν
δάκρυ
χέοντα
πόδες |
[17, 500-549] |
γ᾽
ἐπ᾽
Ἀχιλλῆος
καλλίτριχε
βήμεναι
|
ἵππω
|
~νῶϊ
κατακτείναντα,
φοβῆσαί
τε
στίχας |
[17, 450-499] |
ἐόντα·
~Αἰνεία
Τρώων
βουληφόρε
χαλκοχιτώνων
|
~ἵππω |
τώδ᾽
ἐνόησα
ποδώκεος
Αἰακίδαο
~ἐς |
[17, 450-499] |
γάρ
τοι
Ἀχαιῶν
ἄλλος
ὁμοῖος
|
~ἵππων |
ἀθανάτων
ἐχέμεν
δμῆσίν
τε
μένος |
[17, 150-199] |
ἐγὼν
ἔρριγα
μάχην
οὐδὲ
κτύπον
|
ἵππων· |
~ἀλλ᾽
αἰεί
τε
Διὸς
κρείσσων |
[17, 450-499] |
ἡνία
σιγαλόεντα
~δέξαι,
ἐγὼ
δ᾽
|
ἵππων |
ἀποβήσομαι,
ὄφρα
μάχωμαι.
~ὣς
ἔφατ᾽ |
[17, 400-449] |
ἐπὶ
Πατρόκλῳ
ἀνδρῶν
τε
καὶ
|
ἵππων |
~ἤματι
τῷ
ἐτάνυσσε
κακὸν
πόνον· |
[17, 700-749] |
ἲς
ἀνέμοιο.
~ὣς
μὲν
τοῖς
|
ἵππων |
τε
καὶ
ἀνδρῶν
αἰχμητάων
~ἀζηχὴς |
[17, 150-199] |
ἃ
δῶκε
φέρειν
προτὶ
Ἴλιον
|
ἱρὴν
|
~Τρωσὶ
φιλοπτολέμοισιν,
ὃ
δ᾽
ἄμβροτα |
[17, 500-549] |
νόος
ἐτράπετ᾽
αὐτοῦ.
~ἠΰτε
πορφυρέην
|
ἶριν |
θνητοῖσι
τανύσσῃ
~Ζεὺς
ἐξ
οὐρανόθεν |
[17, 700-749] |
σέλαϊ
μεγάλῳ·
τὸ
δ᾽
ἐπιβρέμει
|
ἲς |
ἀνέμοιο.
~ὣς
μὲν
τοῖς
ἵππων |
[17, 250-299] |
ἔξω,
~τόσσῃ
ἄρα
Τρῶες
ἰαχῇ
|
ἴσαν. |
αὐτὰρ
Ἀχαιοὶ
~ἕστασαν
ἀμφὶ
Μενοιτιάδῃ |
[17, 750-799] |
Ἕκτορι
κοῦροι
Ἀχαιῶν
~οὖλον
κεκλήγοντες
|
ἴσαν, |
λήθοντο
δὲ
χάρμης.
~πολλὰ
δὲ |
[17, 700-749] |
Τρωσίν
τε
καὶ
Ἕκτορι
δίῳ
|
~ἶσον |
θυμὸν
ἔχοντες
ὁμώνυμοι,
οἳ
τὸ |
[17, 550-599] |
ἔθνος
ἑταίρων.
~Ἕκτορα
δ᾽
ἐγγύθεν
|
ἱστάμενος |
ὄτρυνεν
Ἀπόλλων
~Φαίνοπι
Ἀσιάδῃ
ἐναλίγκιος, |
[17, 650-699] |
καὶ
ἐποτρύνοντα
μάχεσθαι,
~ἀγχοῦ
δ᾽
|
ἱστάμενος |
προσέφη
ξανθὸς
Μενέλαος·
~Ἀντίλοχ᾽
εἰ |
[17, 0-49] |
~ἐς
πληθὺν
ἰέναι,
μηδ᾽
ἀντίος
|
ἵστασ᾽ |
ἐμεῖο
~πρίν
τι
κακὸν
παθέειν· |
[17, 150-199] |
ἄγε
δεῦρο
πέπον,
παρ᾽
ἔμ᾽
|
ἵστασο |
καὶ
ἴδε
ἔργον,
~ἠὲ
πανημέριος |
[17, 550-599] |
ἐργομένη
μάλα
περ
χροὸς
ἀνδρομέοιο
|
~ἰσχανάᾳ |
δακέειν,
λαρόν
τέ
οἱ
αἷμ᾽ |
[17, 700-749] |
~Αἴαντ᾽
ἰσχανέτην,
ὥς
τε
πρὼν
|
ἰσχάνει |
ὕδωρ
~ὑλήεις
πεδίοιο
διαπρύσιον
τετυχηκώς, |
[17, 700-749] |
νέκυν
φέρον.
αὐτὰρ
ὄπισθεν
~Αἴαντ᾽
|
ἰσχανέτην, |
ὥς
τε
πρὼν
ἰσχάνει
ὕδωρ
|
[17, 750-799] |
καὶ
ἰφθίμων
ποταμῶν
ἀλεγεινὰ
ῥέεθρα
|
~ἴσχει, |
ἄφαρ
δέ
τε
πᾶσι
ῥόον |
[17, 500-549] |
~Ἀλκίμεδον
μὴ
δή
μοι
ἀπόπροθεν
|
ἰσχέμεν |
ἵππους,
~ἀλλὰ
μάλ᾽
ἐμπνείοντε
μεταφρένῳ· |
[17, 250-299] |
πολέμοιο
δέδηεν·
~ἀλλά
τις
αὐτὸς
|
ἴτω, |
νεμεσιζέσθω
δ᾽
ἐνὶ
θυμῷ
~Πάτροκλον |
[17, 50-99] |
ἄνδρές
τε
νομῆες
~πολλὰ
μάλ᾽
|
ἰύζουσιν |
ἀπόπροθεν
οὐδ᾽
ἐθέλουσιν
~ἀντίον
ἐλθέμεναι· |
[17, 550-599] |
δ᾽
Ἀτρέος
υἱὸν
ἐποτρύνουσα
προσηύδα
|
~ἴφθιμον |
Μενέλαον·
ὃ
γάρ
ῥά
οἱ |
[17, 700-749] |
διαπρύσιον
τετυχηκώς,
~ὅς
τε
καὶ
|
ἰφθίμων |
ποταμῶν
ἀλεγεινὰ
ῥέεθρα
~ἴσχει,
ἄφαρ |
[17, 300-349] |
~τυτθόν·
ὃ
δὲ
Σχεδίον
μεγαθύμου
|
Ἰφίτου |
υἱὸν
~Φωκήων
ὄχ᾽
ἄριστον,
ὃς |
[17, 100-149] |
~Ἕκτωρ
δ᾽
ἂψ
ἐς
ὅμιλον
|
ἰὼν |
ἀνεχάζεθ᾽
ἑταίρων,
~ἐς
δίφρον
δ᾽ |
[17, 300-349] |
Λυκομήδης,
~στῆ
δὲ
μάλ᾽
ἐγγὺς
|
ἰών, |
καὶ
ἀκόντισε
δουρὶ
φαεινῷ,
~καὶ |