Chant, vers |
[17, 0-49] |
ὤνατο
καί
μ᾽
ὑπέμεινε
~καί
|
μ᾽ |
ἔφατ᾽
ἐν
Δαναοῖσιν
ἐλέγχιστον
πολεμιστὴν
|
[17, 100-149] |
οἱ
μέγα
πῆμα
κυλίσθη.
~τώ
|
μ᾽ |
οὔ
τις
Δαναῶν
νεμεσήσεται
ὅς |
[17, 0-49] |
ἀπόνηθ᾽
ὅτε
μ᾽
ὤνατο
καί
|
μ᾽ |
ὑπέμεινε
~καί
μ᾽
ἔφατ᾽
ἐν |
[17, 0-49] |
ἱπποδάμοιο
~ἧς
ἥβης
ἀπόνηθ᾽
ὅτε
|
μ᾽ |
ὤνατο
καί
μ᾽
ὑπέμεινε
~καί |
[17, 600-649] |
~βεβλήκει
θώρηκα
κατὰ
στῆθος
παρὰ
|
μαζόν· |
~ἐν
καυλῷ
δ᾽
ἐάγη
δολιχὸν |
[17, 150-199] |
θανόντος.
~ὣς
εἰπὼν
Τρώεσσιν
ἐκέκλετο
|
μακρὸν |
ἀΰσας·
~Τρῶες
καὶ
Λύκιοι
καὶ |
[17, 500-549] |
κατέκυψε,
τὸ
δ᾽
ἐξόπιθεν
δόρυ
|
μακρὸν
|
~οὔδει
ἐνισκίμφθη,
ἐπὶ
δ᾽
οὐρίαχος |
[17, 100-149] |
μέγαν
Τελαμώνιον
υἱόν.
~τὸν
δὲ
|
μάλ᾽ |
αἶψ᾽
ἐνόησε
μάχης
ἐπ᾽
ἀριστερὰ |
[17, 650-699] |
ἔτι
ζώοντα
ἴδοιτο.
~τὸν
δὲ
|
μάλ᾽ |
αἶψ᾽
ἐνόησε
μάχης
ἐπ᾽
ἀριστερὰ |
[17, 350-399] |
προμάχεσθαι
Ἀχαιῶν
ἔξοχον
ἄλλων,
~ἀλλὰ
|
μάλ᾽ |
ἀμφ᾽
αὐτῷ
βεβάμεν,
σχεδόθεν
δὲ |
[17, 300-349] |
ἐλέησεν
ἀρηΐφιλος
Λυκομήδης,
~στῆ
δὲ
|
μάλ᾽ |
ἐγγὺς
ἰών,
καὶ
ἀκόντισε
δουρὶ |
[17, 500-549] |
μοι
ἀπόπροθεν
ἰσχέμεν
ἵππους,
~ἀλλὰ
|
μάλ᾽ |
ἐμπνείοντε
μεταφρένῳ·
οὐ
γὰρ
ἔγωγε
|
[17, 50-99] |
τ᾽
ἄνδρές
τε
νομῆες
~πολλὰ
|
μάλ᾽ |
ἰύζουσιν
ἀπόπροθεν
οὐδ᾽
ἐθέλουσιν
~ἀντίον |
[17, 500-549] |
ἐν
δέ
οἱ
ἔγχος
~νηδυίοισι
|
μάλ᾽ |
ὀξὺ
κραδαινόμενον
λύε
γυῖα.
~Ἕκτωρ |
[17, 150-199] |
θέων
δ᾽
ἐκίχανεν
ἑταίρους
~ὦκα
|
μάλ᾽ |
οὔ
πω
τῆλε
ποσὶ
κραιπνοῖσι |
[17, 700-749] |
σὺ
μὲν
καὶ
Μηριόνης
ὑποδύντε
|
μάλ᾽ |
ὦκα
~νεκρὸν
ἀείραντες
φέρετ᾽
ἐκ |
[17, 550-599] |
ἐθέλοιμι
παρεστάμεναι
καὶ
ἀμύνειν
~Πατρόκλῳ·
|
μάλα |
γάρ
με
θανὼν
ἐσεμάσσατο
θυμόν. |
[17, 250-299] |
καὶ
τοῦ
Ἀχαιοὶ
~μέλλον
ἀπέσσεσθαι·
|
μάλα |
γάρ
σφεας
ὦκ᾽
ἐλέλιξεν
~Αἴας, |
[17, 50-99] |
ἀπόπροθεν
οὐδ᾽
ἐθέλουσιν
~ἀντίον
ἐλθέμεναι·
|
μάλα |
γὰρ
χλωρὸν
δέος
αἱρεῖ·
~ὣς |
[17, 450-499] |
καὶ
Ἄρητος
θεοειδὴς
~ἤϊσαν
ἀμφότεροι·
|
μάλα |
δέ
σφισιν
ἔλπετο
θυμὸς
~αὐτώ |
[17, 200-249] |
Δαναῶν
βρίσαντες
ἔβησαν
~δούρατ᾽
ἀνασχόμενοι·
|
μάλα |
δέ
σφισιν
ἔλπετο
θυμὸς
~νεκρὸν |
[17, 350-399] |
ὀλίγῃ
ἐνὶ
χώρῃ
~εἵλκεον
ἀμφότεροι·
|
μάλα |
δέ
σφισιν
ἔλπετο
θυμὸς
~Τρωσὶν |
[17, 550-599] |
κατὰ
νεφέεσσι
κάλυψεν,
~ἀστράψας
δὲ
|
μάλα |
μεγάλ᾽
ἔκτυπε,
τὴν
δὲ
τίναξε, |
[17, 700-749] |
νεκρὸν
ἀπὸ
χθονὸς
ἀγκάζοντο
~ὕψι
|
μάλα |
μεγάλως·
ἐπὶ
δ᾽
ἴαχε
λαὸς |
[17, 350-399] |
γε
ἰδοῦσ᾽
ὀνόσαιτ᾽
οὐδ᾽
εἰ
|
μάλα |
μιν
χόλος
ἵκοι·
~τοῖον
Ζεὺς |
[17, 600-649] |
ἤδη
μέν
κε
καὶ
ὃς
|
μάλα |
νήπιός
ἐστι
~γνοίη
ὅτι
Τρώεσσι |
[17, 350-399] |
δὲ
δούρατ᾽
ἔχοντο.
~Αἴας
γὰρ
|
μάλα |
πάντας
ἐπῴχετο
πολλὰ
κελεύων·
~οὔτέ |
[17, 700-749] |
οὐδέ
μιν
οἴω
~νῦν
ἰέναι
|
μάλα |
περ
κεχολωμένον
Ἕκτορι
δίῳ·
~οὐ |
[17, 150-199] |
~ἦ
τινα
καὶ
Δαναῶν
ἀλκῆς
|
μάλα |
περ
μεμαῶτα
~σχήσω
ἀμυνέμεναι
περὶ |
[17, 550-599] |
ἐνῆκεν,
~ἥ
τε
καὶ
ἐργομένη
|
μάλα |
περ
χροὸς
ἀνδρομέοιο
~ἰσχανάᾳ
δακέειν, |
[17, 0-49] |
μὲν
δὴ
Μενέλαε
διοτρεφὲς
ἦ
|
μάλα |
τείσεις
~γνωτὸν
ἐμὸν
τὸν
ἔπεφνες, |
[17, 550-599] |
ὑπέτρεσας,
ὃς
τὸ
πάρος
γε
|
~μαλθακὸς |
αἰχμητής·
νῦν
δ᾽
οἴχεται
οἶος |
[17, 750-799] |
ἕποντο,
δύω
δ᾽
ἐν
τοῖσι
|
μάλιστα
|
~Αἰνείας
τ᾽
Ἀγχισιάδης
καὶ
φαίδιμος |
[17, 250-299] |
περὶ
Πατρόκλῳ
βέβασαν,
φρόνεον
δὲ
|
μάλιστα
|
~ἄστυ
πότι
σφέτερον
ἐρύειν
καὶ |
[17, 550-599] |
Ἠετίωνος
~ἀφνειός
τ᾽
ἀγαθός
τε·
|
μάλιστα |
δέ
μιν
τίεν
Ἕκτωρ
~δήμου, |
[17, 400-449] |
πεσόντος
ὑφ᾽
Ἕκτορος
ἀνδροφόνοιο.
~ἦ
|
μὰν |
Αὐτομέδων
Διώρεος
ἄλκιμος
υἱὸς
~πολλὰ |
[17, 0-49] |
καὶ
Φρόντιδι
δίῃ.
~ἀλλ᾽
οὐ
|
μὰν |
ἔτι
δηρὸν
ἀπείρητος
πόνος
ἔσται
|
[17, 400-449] |
Ἀχαιῶν
χαλκοχιτώνων·
~ὦ
φίλοι
οὐ
|
μὰν |
ἧμιν
ἐϋκλεὲς
ἀπονέεσθαι
~νῆας
ἔπι |
[17, 500-549] |
εὐχόμενος
ἔπος
ηὔδα·
~ἦ
δὴ
|
μὰν |
ὀλίγον
γε
Μενοιτιάδαο
θανόντος
~κῆρ |
[17, 400-449] |
τε
καὶ
ἕρπει.
~ἀλλ᾽
οὐ
|
μὰν |
ὑμῖν
γε
καὶ
ἅρμασι
δαιδαλέοισιν
|
[17, 550-599] |
ἄρα
Κρονίδης
ἕλετ᾽
αἰγίδα
θυσσανόεσσαν
|
~μαρμαρέην, |
Ἴδην
δὲ
κατὰ
νεφέεσσι
κάλυψεν, |
[17, 350-399] |
~χεῖρές
τ᾽
ὀφθαλμοί
τε
παλάσσετο
|
μαρναμένοιιν
|
~ἀμφ᾽
ἀγαθὸν
θεράποντα
ποδώκεος
Αἰακίδαο. |
[17, 350-399] |
φόνον
αἰπύν.
~ὣς
οἳ
μὲν
|
μάρναντο |
δέμας
πυρός,
οὐδέ
κε
φαίης
|
[17, 400-449] |
~πολλὸν
γὰρ
ῥ᾽
ἀπάνευθε
νεῶν
|
μάρναντο |
θοάων
~τείχει
ὕπο
Τρώων·
τό |
[17, 400-449] |
ὄρσασκεν
ἑκάστου.
~ὣς
οἳ
μὲν
|
μάρναντο, |
σιδήρειος
δ᾽
ὀρυμαγδὸς
~χάλκεον
οὐρανὸν |
[17, 100-149] |
οὐκ
ἄρα
τις
χάρις
ἦεν
|
~μάρνασθαι |
δηΐοισιν
ἐπ᾽
ἀνδράσι
νωλεμὲς
αἰεί. |
[17, 450-499] |
δὲ
βοηθόον
ἅρμ᾽
ἐπορούσας
~καρπαλίμως
|
μάστιγα |
καὶ
ἡνία
λάζετο
χερσίν,
~Αὐτομέδων |
[17, 450-499] |
μοῖρα
κιχάνει.
~ἀλλὰ
σὺ
μὲν
|
μάστιγα |
καὶ
ἡνία
σιγαλόεντα
~δέξαι,
ἐγὼ |
[17, 400-449] |
ἄλκιμος
υἱὸς
~πολλὰ
μὲν
ἂρ
|
μάστιγι |
θοῇ
ἐπεμαίετο
θείνων,
~πολλὰ
δὲ |
[17, 600-649] |
ἐκ
πεδίοιο,
καὶ
Ἰδομενῆα
προσηύδα·
|
~μάστιε |
νῦν
εἷός
κε
θοὰς
ἐπὶ |
[17, 450-499] |
φρένας
ἐσθλάς;
~οἷον
πρὸς
Τρῶας
|
μάχεαι |
πρώτῳ
ἐν
ὁμίλῳ
~μοῦνος·
ἀτάρ |
[17, 150-199] |
~ῥηϊδίως,
ὁτὲ
δ᾽
αὐτὸς
ἐποτρύνει
|
μαχέσασθαι. |
~ἀλλ᾽
ἄγε
δεῦρο
πέπον,
παρ᾽ |
[17, 450-499] |
γε
νῶϊ
~τλαῖεν
ἐναντίβιον
στάντες
|
μαχέσασθαι |
Ἄρηϊ.
~ὣς
ἔφατ᾽
οὐδ᾽
ἀπίθησεν |
[17, 150-199] |
δηΐων
ἐν
ἀϋτῇ,
~οὐδ᾽
ἰθὺς
|
μαχέσασθαι, |
ἐπεὶ
σέο
φέρτερός
ἐστι.
~τὸν |
[17, 650-699] |
πάσης
~θαρσύνονθ᾽
ἑτάρους
καὶ
ἐποτρύνοντα
|
μάχεσθαι, |
~ἀγχοῦ
δ᾽
ἱστάμενος
προσέφη
ξανθὸς |
[17, 350-399] |
δὲ
καὶ
ὃ
πρόφρων
Δαναοῖσι
|
μάχεσθαι· |
~ἀλλ᾽
οὔ
πως
ἔτι
εἶχε· |
[17, 100-149] |
πάσης
~θαρσύνονθ᾽
ἑτάρους
καὶ
ἐποτρύνοντα
|
μάχεσθαι· |
~θεσπέσιον
γάρ
σφιν
φόβον
ἔμβαλε |
[17, 50-99] |
ἀνὴρ
ἐθέλῃ
πρὸς
δαίμονα
φωτὶ
|
μάχεσθαι
|
~ὅν
κε
θεὸς
τιμᾷ,
τάχα |
[17, 350-399] |
~καὶ
δὲ
μετ᾽
Ἀστεροπαῖον
ἀριστεύεσκε
|
μάχεσθαι. |
~τὸν
δὲ
πεσόντ᾽
ἐλέησεν
ἀρήϊος |
[17, 350-399] |
~ζωὸν
ἐνὶ
πρώτῳ
ὁμάδῳ
Τρώεσσι
|
μάχεσθαι. |
~τὼ
δ᾽
ἐπιοσσομένω
θάνατον
καὶ |
[17, 350-399] |
ἀμφ᾽
αὐτῷ
βεβάμεν,
σχεδόθεν
δὲ
|
μάχεσθαι. |
~ὣς
Αἴας
ἐπέτελλε
πελώριος,
αἵματι |
[17, 300-349] |
ἀλλ᾽
αὐτοὶ
τρεῖτ᾽
ἄσπετον
οὐδὲ
|
μάχεσθε. |
~ὣς
ἔφατ᾽
Αἰνείας
δ᾽
ἑκατηβόλον |
[17, 450-499] |
Ἀχαιούς.
~τοῖσι
δ᾽
ἐπ᾽
Αὐτομέδων
|
μάχετ᾽ |
ἀχνύμενός
περ
ἑταίρου
~ἵπποις
ἀΐσσων |
[17, 650-699] |
ἀπῶσεν
ὀμίχλην,
~ἠέλιος
δ᾽
ἐπέλαμψε,
|
μάχη |
δ᾽
ἐπὶ
πᾶσα
φαάνθη·
~καὶ |
[17, 750-799] |
ῥηγνῦσι
ῥέοντες·
~ὣς
αἰεὶ
Αἴαντε
|
μάχην |
ἀνέεργον
ὀπίσσω
~Τρώων·
οἳ
δ᾽ |
[17, 250-299] |
οὐνόματ᾽
εἴποι,
~ὅσσοι
δὴ
μετόπισθε
|
μάχην |
ἤγειραν
Ἀχαιῶν;
~Τρῶες
δὲ
προὔτυψαν |
[17, 150-199] |
ὑπομεῖναι.
~οὔ
τοι
ἐγὼν
ἔρριγα
|
μάχην |
οὐδὲ
κτύπον
ἵππων·
~ἀλλ᾽
αἰεί |
[17, 400-449] |
αἰθέρος
ἀτρυγέτοιο·
~ἵπποι
δ᾽
Αἰακίδαο
|
μάχης |
ἀπάνευθεν
ἐόντες
~κλαῖον,
ἐπεὶ
δὴ |
[17, 100-149] |
ἠνίπαπε
μύθῳ·
~Ἕκτορ
εἶδος
ἄριστε
|
μάχης |
ἄρα
πολλὸν
ἐδεύεο.
~ἦ
σ᾽ |
[17, 200-249] |
ποινὴν
ὅ
τοι
οὔ
τι
|
μάχης |
ἐκνοστήσαντι
~δέξεται
Ἀνδρομάχη
κλυτὰ
τεύχεα |
[17, 100-149] |
~τὸν
δὲ
μάλ᾽
αἶψ᾽
ἐνόησε
|
μάχης |
ἐπ᾽
ἀριστερὰ
πάσης
~θαρσύνονθ᾽
ἑτάρους |
[17, 650-699] |
~τὸν
δὲ
μάλ᾽
αἶψ᾽
ἐνόησε
|
μάχης |
ἐπ᾽
ἀριστερὰ
πάσης
~θαρσύνονθ᾽
ἑτάρους |
[17, 350-399] |
οὔτε
σελήνην·
~ἠέρι
γὰρ
κατέχοντο
|
μάχης |
ἐπί
θ᾽
ὅσσον
ἄριστοι
~ἕστασαν |
[17, 300-349] |
ἄγχι
παραστὰς
~Ζῆν᾽
ὕπατον
μήστωρα
|
μάχης |
ἐπιτάρροθον
εἶναι·
~τώ
ῥ᾽
ἰθὺς |
[17, 150-199] |
τεύχεα
Πηλεΐωνος.
~στὰς
δ᾽
ἀπάνευθε
|
μάχης |
πολυδακρύου
ἔντε᾽
ἄμειβεν·
~ἤτοι
ὃ |
[17, 600-649] |
θυμῷ
~ἔγχος
ἔχων
ἐν
χειρὶ
|
μαχήσεσθαι |
Τρώεσσιν.
~Ἕκτορα
δ᾽
Ἰδομενεὺς
μετὰ |
[17, 700-749] |
ἐκ
πόνου·
αὐτὰρ
ὄπισθε
~νῶϊ
|
μαχησόμεθα |
Τρωσίν
τε
καὶ
Ἕκτορι
δίῳ
|
[17, 100-149] |
~οὐ
γάρ
τις
Λυκίων
γε
|
μαχησόμενος |
Δαναοῖσιν
~εἶσι
περὶ
πτόλιος,
ἐπεὶ |
[17, 700-749] |
πως
ἂν
γυμνὸς
ἐὼν
Τρώεσσι
|
μάχοιτο. |
~ἡμεῖς
δ᾽
αὐτοί
περ
φραζώμεθα |
[17, 350-399] |
~γαίης
οὐδ᾽
ὀρέων·
μεταπαυόμενοι
δὲ
|
μάχοντο
|
~ἀλλήλων
ἀλεείνοντες
βέλεα
στονόεντα
~πολλὸν |
[17, 350-399] |
οὐδ᾽
οἳ
γὰρ
ἀναιμωτί
γε
|
μάχοντο, |
~παυρότεροι
δὲ
πολὺ
φθίνυθον·
μέμνηντο |
[17, 50-99] |
Ἕκτορι
μοῦνος
ἐὼν
καὶ
Τρωσὶ
|
μάχωμαι
|
~αἰδεσθείς,
μή
πώς
με
περιστήωσ᾽ |
[17, 450-499] |
ἐγὼ
δ᾽
ἵππων
ἀποβήσομαι,
ὄφρα
|
μάχωμαι. |
~ὣς
ἔφατ᾽
Ἀλκιμέδων
δὲ
βοηθόον |
[17, 0-49] |
δουρὶ
κατὰ
κρατερὴν
ὑσμίνην·
~τώ
|
με |
ἔα
κλέος
ἐσθλὸν
ἐνὶ
Τρώεσσιν |
[17, 550-599] |
καὶ
ἀμύνειν
~Πατρόκλῳ·
μάλα
γάρ
|
με |
θανὼν
ἐσεμάσσατο
θυμόν.
~ἀλλ᾽
Ἕκτωρ |
[17, 50-99] |
Τρωσὶ
μάχωμαι
~αἰδεσθείς,
μή
πώς
|
με |
περιστήωσ᾽
ἕνα
πολλοί·
~Τρῶας
δ᾽ |
[17, 150-199] |
φρένας
οἷον
ἔειπες,
~ὅς
τέ
|
με |
φῂς
Αἴαντα
πελώριον
οὐχ
ὑπομεῖναι. |
[17, 150-199] |
γὰρ
θεράπων
πέφατ᾽
ἀνέρος,
ὃς
|
μέγ᾽ |
ἄριστος
~Ἀργείων
παρὰ
νηυσὶ
καὶ |
[17, 0-49] |
μελιηδέα
θυμὸν
ἕλωμαι.
~τὸν
δὲ
|
μέγ᾽ |
ὀχθήσας
προσέφη
ξανθὸς
Μενέλαος·
~Ζεῦ |
[17, 300-349] |
Ἀπόλλωνα
~ἔγνω
ἐς
ἄντα
ἰδών,
|
μέγα |
δ᾽
Ἕκτορα
εἶπε
βοήσας·
~Ἕκτόρ |
[17, 300-349] |
καὶ
φαίδιμος
Ἕκτωρ·
~Ἀργεῖοι
δὲ
|
μέγα |
ἴαχον,
ἐρύσαντο
δὲ
νεκροὺς
~Φόρκυν |
[17, 200-249] |
δὲ
κλειτοὺς
ἐπικούρους
~βῆ
ῥα
|
μέγα |
ἰάχων·
ἰνδάλλετο
δέ
σφισι
πᾶσι
|
[17, 100-149] |
καλὰ
~Τρωσὶ
φέρειν
προτὶ
ἄστυ,
|
μέγα |
κλέος
ἔμμεναι
αὐτῷ.
~Αἴας
δ᾽ |
[17, 600-649] |
ἀμφιελίσσας
~ἤλυθε,
καί
κε
Τρωσὶ
|
μέγα |
κράτος
ἐγγυάλιξεν,
~εἰ
μὴ
Κοίρανος |
[17, 200-249] |
~εἵλευ·
ἀτάρ
τοι
νῦν
γε
|
μέγα |
κράτος
ἐγγυαλίξω,
~τῶν
ποινὴν
ὅ |
[17, 250-299] |
ἐπὶ
προχοῇσι
διιπετέος
ποταμοῖο
~βέβρυχεν
|
μέγα |
κῦμα
ποτὶ
ῥόον,
ἀμφὶ
δέ |
[17, 350-399] |
νηῶν.
~τοῖς
δὲ
πανημερίοις
ἔριδος
|
μέγα |
νεῖκος
ὀρώρει
~ἀργαλέης·
καμάτῳ
δὲ |
[17, 700-749] |
ἀταρπὸν
~ἢ
δοκὸν
ἠὲ
δόρυ
|
μέγα |
νήϊον·
ἐν
δέ
τε
θυμὸς
|
[17, 100-149] |
δ᾽
ἑτέρωθεν
ἀρηΐφιλος
Μενέλαος
~ἑστήκει,
|
μέγα |
πένθος
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἀέξων.
~Γλαῦκος |
[17, 50-99] |
κε
θεὸς
τιμᾷ,
τάχα
οἱ
|
μέγα |
πῆμα
κυλίσθη.
~τώ
μ᾽
οὔ |
[17, 150-199] |
~εἰ
δ᾽
οὗτος
προτὶ
ἄστυ
|
μέγα |
Πριάμοιο
ἄνακτος
~ἔλθοι
τεθνηὼς
καί |
[17, 300-349] |
οἱ
αἰὼν
~ἔπλεθ᾽
ὑπ᾽
Αἴαντος
|
μεγαθύμου |
δουρὶ
δαμέντι.
~Ἕκτωρ
δ᾽
αὖτ᾽ |
[17, 300-349] |
ἔγχος
~τυτθόν·
ὃ
δὲ
Σχεδίον
|
μεγαθύμου |
Ἰφίτου
υἱὸν
~Φωκήων
ὄχ᾽
ἄριστον, |
[17, 650-699] |
κεν
ἴδηαι
~ζωὸν
ἔτ᾽
Ἀντίλοχον
|
μεγαθύμου |
Νέστορος
υἱόν,
~ὄτρυνον
δ᾽
Ἀχιλῆϊ |
[17, 600-649] |
χεῖρ᾽
ἐπὶ
καρπῷ
~υἱὸν
Ἀλεκτρυόνος
|
μεγαθύμου, |
παῦσε
δὲ
χάρμης·
~τρέσσε
δὲ |
[17, 200-249] |
δέ
σφισι
πᾶσι
~τεύχεσι
λαμπόμενος
|
μεγαθύμου |
Πηλεΐωνος.
~ὄτρυνεν
δὲ
ἕκαστον
ἐποιχόμενος |
[17, 400-449] |
~ὣς
δέ
τις
αὖ
Τρώων
|
μεγαθύμων |
αὐδήσασκεν·
~ὦ
φίλοι,
εἰ
καὶ |
[17, 550-599] |
νεφέεσσι
κάλυψεν,
~ἀστράψας
δὲ
μάλα
|
μεγάλ᾽ |
ἔκτυπε,
τὴν
δὲ
τίναξε,
~νίκην |
[17, 650-699] |
πέφαται
δ᾽
ὤριστος
Ἀχαιῶν
~Πάτροκλος,
|
μεγάλη |
δὲ
ποθὴ
Δαναοῖσι
τέτυκται.
~ἀλλὰ |
[17, 700-749] |
ἑτάροισιν
ἀμυνέμεν,
ἔνθεν
ἀπῆλθεν
~Ἀντίλοχος,
|
μεγάλη |
δὲ
ποθὴ
Πυλίοισιν
ἐτύχθη·
~ἀλλ᾽ |
[17, 50-99] |
δ᾽
ἄρα
εἶπε
πρὸς
ὃν
|
μεγαλήτορα |
θυμόν·
~ὤ
μοι
ἐγὼν
εἰ |
[17, 600-649] |
ἔμπεσε
θυμῷ.
~οὐδ᾽
ἔλαθ᾽
Αἴαντα
|
μεγαλήτορα |
καὶ
Μενέλαον
~Ζεύς,
ὅτε
δὴ |
[17, 250-299] |
δ᾽
ἄρα
χειρῶν
~Πατρόκλοιο
πόδα
|
μεγαλήτορος |
ἧκε
χαμᾶζε
~κεῖσθαι·
ὃ
δ᾽ |
[17, 150-199] |
θεράποντες.
~ἀλλὰ
σύ
γ᾽
Αἴαντος
|
μεγαλήτορος |
οὐκ
ἐτάλασσας
~στήμεναι
ἄντα
κατ᾽ |
[17, 350-399] |
δ᾽
ὅτ᾽
ἀνὴρ
ταύροιο
βοὸς
|
μεγάλοιο |
βοείην
~λαοῖσιν
δώῃ
τανύειν
μεθύουσαν |
[17, 400-449] |
ἀκούων,
~ἥ
οἱ
ἀπαγγέλλεσκε
Διὸς
|
μεγάλοιο |
νόημα.
~δὴ
τότε
γ᾽
οὔ |
[17, 250-299] |
δουρὸς
ἀκωκῇ
~πληγεῖσ᾽
ἔγχεΐ
τε
|
μεγάλῳ |
καὶ
χειρὶ
παχείῃ,
~ἐγκέφαλος
δὲ |
[17, 700-749] |
μινύθουσι
δὲ
οἶκοι
~ἐν
σέλαϊ
|
μεγάλῳ· |
τὸ
δ᾽
ἐπιβρέμει
ἲς
ἀνέμοιο. |
[17, 700-749] |
ἀπὸ
χθονὸς
ἀγκάζοντο
~ὕψι
μάλα
|
μεγάλως· |
ἐπὶ
δ᾽
ἴαχε
λαὸς
ὄπισθε
|
[17, 100-149] |
ἵκετο
ἔθνος
ἑταίρων
~παπταίνων
Αἴαντα
|
μέγαν |
Τελαμώνιον
υἱόν.
~τὸν
δὲ
μάλ᾽ |
[17, 700-749] |
φύγωμεν.
~τὸν
δ᾽
ἠμείβετ᾽
ἔπειτα
|
μέγας |
Τελαμώνιος
Αἴας·
~πάντα
κατ᾽
αἶσαν |
[17, 600-649] |
νίκην.
~τοῖσι
δὲ
μύθων
ἦρχε
|
μέγας |
Τελαμώνιος
Αἴας·
~ὢ
πόποι
ἤδη |
[17, 0-49] |
συὸς
κάπρου
ὀλοόφρονος,
οὗ
τε
|
μέγιστος
|
~θυμὸς
ἐνὶ
στήθεσσι
περὶ
σθένεϊ |
[17, 200-249] |
ἐπέεσσι
~Μέσθλην
τε
Γλαῦκόν
τε
|
Μέδοντά |
τε
Θερσίλοχόν
τε
~Ἀστεροπαῖόν
τε |
[17, 200-249] |
~ὦ
φίλοι
Ἀργείων
ἡγήτορες
ἠδὲ
|
μέδοντες
|
~οἵ
τε
παρ᾽
Ἀτρεΐδῃς
Ἀγαμέμνονι |
[17, 100-149] |
κε
σὺ
χείρονα
φῶτα
σαώσειας
|
μεθ᾽ |
ὅμιλον
~σχέτλι᾽
ἐπεὶ
Σαρπηδόν᾽
ἅμα |
[17, 500-549] |
γε
Μενοιτιάδαο
θανόντος
~κῆρ
ἄχεος
|
μεθέηκα |
χερείονά
περ
καταπέφνων.
~ὣς
εἰπὼν |
[17, 400-449] |
κέρδιον
εἴη
~εἰ
τοῦτον
Τρώεσσι
|
μεθήσομεν |
ἱπποδάμοισιν
~ἄστυ
πότι
σφέτερον
ἐρύσαι |
[17, 350-399] |
μεγάλοιο
βοείην
~λαοῖσιν
δώῃ
τανύειν
|
μεθύουσαν |
ἀλοιφῇ·
~δεξάμενοι
δ᾽
ἄρα
τοί |
[17, 400-449] |
θοῇ
ἐπεμαίετο
θείνων,
~πολλὰ
δὲ
|
μειλιχίοισι |
προσηύδα,
πολλὰ
δ᾽
ἀρειῇ·
~τὼ |
[17, 650-699] |
δειλοῖο
~μνησάσθω·
πᾶσιν
γὰρ
ἐπίστατο
|
μείλιχος |
εἶναι
~ζωὸς
ἐών·
νῦν
αὖ |
[17, 550-599] |
τὸν
δ᾽
ἄχεος
νεφέλη
ἐκάλυψε
|
μέλαινα, |
~βῆ
δὲ
διὰ
προμάχων
κεκορυθμένος |
[17, 400-449] |
ἔπι
γλαφυράς,
ἀλλ᾽
αὐτοῦ
γαῖα
|
μέλαινα
|
~πᾶσι
χάνοι·
τό
κεν
ἧμιν |
[17, 450-499] |
καὶ
σθένεος
πλῆτο
φρένας
ἀμφὶ
|
μελαίνας· |
~αὐτίκα
δ᾽
Ἀλκιμέδοντα
προσηύδα
πιστὸν |
[17, 550-599] |
μιν
θάρσευς
πλῆσε
φρένας
ἀμφὶ
|
μελαίνας, |
~βῆ
δ᾽
ἐπὶ
Πατρόκλῳ,
καὶ |
[17, 50-99] |
αἰνὸν
ἄχος
πύκασε
φρένας
ἀμφὶ
|
μελαίνας· |
~πάπτηνεν
δ᾽
ἄρ᾽
ἔπειτα
κατὰ |
[17, 350-399] |
ἐπετέλλετο
Νέστωρ
~ὀτρύνων
πόλεμον
δὲ
|
μελαινάων |
ἀπὸ
νηῶν.
~τοῖς
δὲ
πανημερίοις |
[17, 600-649] |
ἀάπτους
~σχήσεσθ᾽
ἀλλ᾽
ἐν
νηυσὶ
|
μελαίνῃσιν |
πεσέεσθαι.
~εἴη
δ᾽
ὅς
τις |
[17, 200-249] |
ἐνυάλιος,
πλῆσθεν
δ᾽
ἄρα
οἱ
|
μέλε᾽ |
ἐντὸς
~ἀλκῆς
καὶ
σθένεος·
μετὰ |
[17, 500-549] |
τὰ
δέ
κεν
Διὶ
πάντα
|
μελήσει. |
~ἦ
ῥα,
καὶ
ἀμπεπαλὼν
προΐει |
[17, 0-49] |
~μή
σε
βάλω,
ἀπὸ
δὲ
|
μελιηδέα |
θυμὸν
ἕλωμαι.
~τὸν
δὲ
μέγ᾽ |
[17, 250-299] |
μίνυνθα
δὲ
καὶ
τοῦ
Ἀχαιοὶ
|
~μέλλον |
ἀπέσσεσθαι·
μάλα
γάρ
σφεας
ὦκ᾽ |
[17, 250-299] |
ἐνὶ
θυμῷ
~Πάτροκλον
Τρῳῇσι
κυσὶν
|
μέλπηθρα |
γενέσθαι.
~ὣς
ἔφατ᾽
ὀξὺ
δ᾽ |
[17, 0-49] |
ἀσπίδα
πάντοσ᾽
ἐΐσην,
~τὸν
κτάμεναι
|
μεμαὼς |
ὅς
τις
τοῦ
γ᾽
ἀντίος |
[17, 150-199] |
καὶ
Δαναῶν
ἀλκῆς
μάλα
περ
|
μεμαῶτα
|
~σχήσω
ἀμυνέμεναι
περὶ
Πατρόκλοιο
θανόντος. |
[17, 500-549] |
~εἰ
μή
σφω᾽
Αἴαντε
διέκριναν
|
μεμαῶτε, |
~οἵ
ῥ᾽
ἦλθον
καθ᾽
ὅμιλον |
[17, 700-749] |
μὲν
γάρ
τε
θέουσι
διαρραῖσαι
|
μεμαῶτες, |
~ἀλλ᾽
ὅτε
δή
ῥ᾽
ἐν |
[17, 350-399] |
μάχοντο,
~παυρότεροι
δὲ
πολὺ
φθίνυθον·
|
μέμνηντο |
γὰρ
αἰεὶ
~ἀλλήλοις
ἀν᾽
ὅμιλον |
[17, 500-549] |
ἀκόντισε
δουρὶ
φαεινῷ·
~ἀλλ᾽
ὃ
|
μὲν |
ἄντα
ἰδὼν
ἠλεύατο
χάλκεον
ἔγχος· |
[17, 300-349] |
ἀκόντισε
δουρὶ
φαεινῷ·
~ἀλλ᾽
ὃ
|
μὲν |
ἄντα
ἰδὼν
ἠλεύατο
χάλκεον
ἔγχος |
[17, 50-99] |
στίχας,
αὐτίκα
δ᾽
ἔγνω
~τὸν
|
μὲν |
ἀπαινύμενον
κλυτὰ
τεύχεα,
τὸν
δ᾽ |
[17, 400-449] |
Αὐτομέδων
Διώρεος
ἄλκιμος
υἱὸς
~πολλὰ
|
μὲν |
ἂρ
μάστιγι
θοῇ
ἐπεμαίετο
θείνων, |
[17, 50-99] |
θούριδος
ἀλκῆς.
~ὣς
εἰπὼν
ὃ
|
μὲν |
αὖτις
ἔβη
θεὸς
ἂμ
πόνον |
[17, 600-649] |
πατὴρ
Ζεὺς
αὐτὸς
ἀρήγει.
~τῶν
|
μὲν |
γὰρ
πάντων
βέλε᾽
ἅπτεται
ὅς |
[17, 700-749] |
ἀΐξωσι
πρὸ
κούρων
θηρητήρων·
~ἕως
|
μὲν |
γάρ
τε
θέουσι
διαρραῖσαι
μεμαῶτες, |
[17, 400-449] |
μετ᾽
ἀνδράσιν
ἄλγε᾽
ἔχητον;
~οὐ
|
μὲν |
γάρ
τί
πού
ἐστιν
ὀϊζυρώτερον |
[17, 450-499] |
τ᾽
αἰγυπιὸς
μετὰ
χῆνας·
~ῥέα
|
μὲν |
γὰρ
φεύγεσκεν
ὑπ᾽
ἐκ
Τρώων |
[17, 700-749] |
σχεδὸν
ἔστρεφε
μώνυχας
ἵππους.
~τὸν
|
μὲν |
δάκρυ
χέοντα
πόδες
φέρον
ἐκ |
[17, 0-49] |
πεῖθεν·
ἀμειβόμενος
δὲ
προσηύδα·
~νῦν
|
μὲν |
δὴ
Μενέλαε
διοτρεφὲς
ἦ
μάλα |
[17, 550-599] |
δέμας
καὶ
ἀτειρέα
φωνήν·
~σοὶ
|
μὲν |
δὴ
Μενέλαε
κατηφείη
καὶ
ὄνειδος
|
[17, 700-749] |
θέων,
εἶθαρ
δὲ
προσηύδα·
~κεῖνον
|
μὲν |
δὴ
νηυσὶν
ἐπιπροέηκα
θοῇσιν
~ἐλθεῖν |
[17, 250-299] |
ὦκ᾽
ἐλέλιξεν
~Αἴας,
ὃς
περὶ
|
μὲν |
εἶδος,
περὶ
δ᾽
ἔργα
τέτυκτο
|
[17, 350-399] |
δέ
σφισιν
ἔλπετο
θυμὸς
~Τρωσὶν
|
μὲν |
ἐρύειν
προτὶ
Ἴλιον,
αὐτὰρ
Ἀχαιοῖς
|
[17, 700-749] |
ἐτύχθη·
~ἀλλ᾽
ὅ
γε
τοῖσιν
|
μὲν |
Θρασυμήδεα
δῖον
ἀνῆκεν,
~αὐτὸς
δ᾽ |
[17, 700-749] |
ἀγακλεὲς
ὦ
Μενέλαε·
~ἀλλὰ
σὺ
|
μὲν |
καὶ
Μηριόνης
ὑποδύντε
μάλ᾽
ὦκα
|
[17, 0-49] |
ξανθὸς
Μενέλαος·
~Ζεῦ
πάτερ
οὐ
|
μὲν |
καλὸν
ὑπέρβιον
εὐχετάασθαι.
~οὔτ᾽
οὖν |
[17, 600-649] |
Τελαμώνιος
Αἴας·
~ὢ
πόποι
ἤδη
|
μέν |
κε
καὶ
ὃς
μάλα
νήπιός |
[17, 50-99] |
θυμόν·
~ὤ
μοι
ἐγὼν
εἰ
|
μέν |
κε
λίπω
κάτα
τεύχεα
καλὰ
|
[17, 350-399] |
ἀλεξέμεναι
φόνον
αἰπύν.
~ὣς
οἳ
|
μὲν |
μάρναντο
δέμας
πυρός,
οὐδέ
κε |
[17, 400-449] |
δ᾽
ὄρσασκεν
ἑκάστου.
~ὣς
οἳ
|
μὲν |
μάρναντο,
σιδήρειος
δ᾽
ὀρυμαγδὸς
~χάλκεον |
[17, 450-499] |
καὶ
μοῖρα
κιχάνει.
~ἀλλὰ
σὺ
|
μὲν |
μάστιγα
καὶ
ἡνία
σιγαλόεντα
~δέξαι, |
[17, 300-349] |
Τρώων
ἀγοὶ
ἠδ᾽
ἐπικούρων
~αἰδὼς
|
μὲν |
νῦν
ἥδε
γ᾽
ἀρηϊφίλων
ὑπ᾽ |
[17, 700-749] |
ἄλλυδις
ἄλλος.
~ὣς
Τρῶες
εἷος
|
μὲν |
ὁμιλαδὸν
αἰὲν
ἕποντο
~νύσσοντες
ξίφεσίν |
[17, 0-49] |
Πάνθου
υἷες
ἐϋμμελίαι
φρονέουσιν.
~οὐδὲ
|
μὲν |
οὐδὲ
βίη
Ὑπερήνορος
ἱπποδάμοιο
~ἧς |
[17, 100-149] |
ἅμα
δὲ
ξανθὸς
Μενέλαος.
~Ἕκτωρ
|
μὲν |
Πάτροκλον
ἐπεὶ
κλυτὰ
τεύχε᾽
ἀπηύρα, |
[17, 300-349] |
δῆμον
ἔχοντας·
~ἡμῖν
δὲ
Ζεὺς
|
μὲν |
πολὺ
βούλεται
ἢ
Δαναοῖσι
~νίκην· |
[17, 600-649] |
ἀκόντισε
Δευκαλίδαο
~δίφρῳ
ἐφεσταότος·
τοῦ
|
μέν |
ῥ᾽
ἀπὸ
τυτθὸν
ἅμαρτεν·
~αὐτὰρ |
[17, 650-699] |
ἣ
μὴ
ὤφελλε
γενέσθαι.
~ἤδη
|
μὲν |
σὲ
καὶ
αὐτὸν
ὀΐομαι
εἰσορόωντα
|
[17, 600-649] |
δάκρυ
χέοντα·
~αὐτίκα
δ᾽
ἠέρα
|
μὲν |
σκέδασεν
καὶ
ἀπῶσεν
ὀμίχλην,
~ἠέλιος |
[17, 150-199] |
πολυδακρύου
ἔντε᾽
ἄμειβεν·
~ἤτοι
ὃ
|
μὲν |
τὰ
ἃ
δῶκε
φέρειν
προτὶ |
[17, 500-549] |
Τρώων
εἰσὶν
ἄριστοι.
~ἀλλ᾽
ἤτοι
|
μὲν |
ταῦτα
θεῶν
ἐν
γούνασι
κεῖται· |
[17, 700-749] |
δ᾽
ἐπιβρέμει
ἲς
ἀνέμοιο.
~ὣς
|
μὲν |
τοῖς
ἵππων
τε
καὶ
ἀνδρῶν |
[17, 500-549] |
Ἀργείων
ἡγήτορε
καὶ
Μενέλαε
~ἤτοι
|
μὲν |
τὸν
νεκρὸν
ἐπιτράπεθ᾽
οἵ
περ |
[17, 600-649] |
ποδώκεας
ἤλασεν
ἵππους·
~καὶ
τῷ
|
μὲν |
φάος
ἦλθεν,
ἄμυνε
δὲ
νηλεὲς |
[17, 50-99] |
πτερόεντα
προσηύδα·
~Ἕκτορ
νῦν
σὺ
|
μὲν |
ὧδε
θέεις
ἀκίχητα
διώκων
~ἵππους |
[17, 400-449] |
Ἀχαιούς,
~ἀλλ᾽
ὥς
τε
στήλη
|
μένει |
ἔμπεδον,
ἥ
τ᾽
ἐπὶ
τύμβῳ
|
[17, 700-749] |
κατ᾽
αἶσαν
ἔειπες
ἀγακλεὲς
ὦ
|
Μενέλαε· |
~ἀλλὰ
σὺ
μὲν
καὶ
Μηριόνης |
[17, 650-699] |
βοὴν
ἀγαθὸν
Μενέλαον·
~σκέπτεο
νῦν
|
Μενέλαε |
διοτρεφὲς
αἴ
κεν
ἴδηαι
~ζωὸν |
[17, 0-49] |
δὲ
προσηύδα·
~νῦν
μὲν
δὴ
|
Μενέλαε |
διοτρεφὲς
ἦ
μάλα
τείσεις
~γνωτὸν |
[17, 700-749] |
ἔπος
ἀγγελέοντα.
~οὐδ᾽
ἄρα
σοὶ
|
Μενέλαε |
διοτρεφὲς
ἤθελε
θυμὸς
~τειρομένοις
ἑτάροισιν |
[17, 0-49] |
καὶ
προσέειπεν
ἀρηΐφιλον
Μενέλαον·
~Ἀτρεΐδη
|
Μενέλαε |
διοτρεφὲς
ὄρχαμε
λαῶν
~χάζεο,
λεῖπε |
[17, 650-699] |
ἐξείλετο
θυμόν.
~ὣς
τότε
σοὶ
|
Μενέλαε |
διοτρεφὲς
ὄσσε
φαεινὼ
~πάντοσε
δινείσθην |
[17, 200-249] |
ἀγαθὸν
Μενέλαον·
~ὦ
πέπον
ὦ
|
Μενέλαε |
διοτρεφὲς
οὐκέτι
νῶϊ
~ἔλπομαι
αὐτώ |
[17, 500-549] |
Μενέλαον·
~Αἴαντ᾽
Ἀργείων
ἡγήτορε
καὶ
|
Μενέλαε
|
~ἤτοι
μὲν
τὸν
νεκρὸν
ἐπιτράπεθ᾽ |
[17, 550-599] |
ἀτειρέα
φωνήν·
~σοὶ
μὲν
δὴ
|
Μενέλαε |
κατηφείη
καὶ
ὄνειδος
~ἔσσεται
εἴ |
[17, 500-549] |
~ὣς
εἰπὼν
Αἴαντε
καλέσσατο
καὶ
|
Μενέλαον· |
~Αἴαντ᾽
Ἀργείων
ἡγήτορε
καὶ
Μενέλαε
|
[17, 0-49] |
αὐτοῦ
~ἔστη,
καὶ
προσέειπεν
ἀρηΐφιλον
|
Μενέλαον· |
~Ἀτρεΐδη
Μενέλαε
διοτρεφὲς
ὄρχαμε
λαῶν
|
[17, 600-649] |
~οὐδ᾽
ἔλαθ᾽
Αἴαντα
μεγαλήτορα
καὶ
|
Μενέλαον
|
~Ζεύς,
ὅτε
δὴ
Τρώεσσι
δίδου |
[17, 550-599] |
Ἀτρέος
υἱὸν
ἐποτρύνουσα
προσηύδα
~ἴφθιμον
|
Μενέλαον· |
ὃ
γάρ
ῥά
οἱ
ἐγγύθεν |
[17, 0-49] |
~οὐδ᾽
ἔλαθ᾽
Ἀτρέος
υἱὸν
ἀρηΐφιλον
|
Μενέλαον
|
~Πάτροκλος
Τρώεσσι
δαμεὶς
ἐν
δηϊοτῆτι. |
[17, 650-699] |
ἄρ᾽
Αἴας
εἶπε
βοὴν
ἀγαθὸν
|
Μενέλαον· |
~σκέπτεο
νῦν
Μενέλαε
διοτρεφὲς
αἴ |
[17, 550-599] |
ἄλλος
Ἀχαιῶν
ταρβήσειεν;
~οἷον
δὴ
|
Μενέλαον |
ὑπέτρεσας,
ὃς
τὸ
πάρος
γε
|
[17, 200-249] |
ἄρ᾽
Αἴας
εἶπε
βοὴν
ἀγαθὸν
|
Μενέλαον· |
~ὦ
πέπον
ὦ
Μενέλαε
διοτρεφὲς |
[17, 550-599] |
ῥα
κατὰ
ζωστῆρα
βάλε
ξανθὸς
|
Μενέλαος
|
~ἀΐξαντα
φόβον
δέ,
διὰ
πρὸ |
[17, 650-699] |
~ἀγχοῦ
δ᾽
ἱστάμενος
προσέφη
ξανθὸς
|
Μενέλαος· |
~Ἀντίλοχ᾽
εἰ
δ᾽
ἄγε
δεῦρο |
[17, 50-99] |
τέκε
μήτηρ.
~τόφρα
δέ
τοι
|
Μενέλαος |
ἀρήϊος
Ἀτρέος
υἱὸς
~Πατρόκλῳ
περιβὰς |
[17, 650-699] |
ἔφατ᾽
οὐδ᾽
ἀπίθησε
βοὴν
ἀγαθὸς
|
Μενέλαος, |
~βῆ
δ᾽
ἰέναι
ὥς
τίς |
[17, 100-149] |
διὰ
προμάχων,
ἅμα
δὲ
ξανθὸς
|
Μενέλαος. |
~Ἕκτωρ
μὲν
Πάτροκλον
ἐπεὶ
κλυτὰ |
[17, 50-99] |
Πάνθου
υἱὸν
ἐϋμμελίην
Εὔφορβον
~Ἀτρεΐδης
|
Μενέλαος |
ἐπεὶ
κτάνε
τεύχε᾽
ἐσύλα.
~ὡς |
[17, 0-49] |
δὲ
δεύτερος
ὄρνυτο
χαλκῷ
~Ἀτρεΐδης
|
Μενέλαος |
ἐπευξάμενος
Διὶ
πατρί·
~ἂψ
δ᾽ |
[17, 100-149] |
βεβήκει.
~Ἀτρεΐδης
δ᾽
ἑτέρωθεν
ἀρηΐφιλος
|
Μενέλαος
|
~ἑστήκει,
μέγα
πένθος
ἐνὶ
στήθεσσιν |
[17, 0-49] |
δὲ
μέγ᾽
ὀχθήσας
προσέφη
ξανθὸς
|
Μενέλαος· |
~Ζεῦ
πάτερ
οὐ
μὲν
καλὸν |
[17, 650-699] |
~ὣς
ἀπὸ
Πατρόκλοιο
βοὴν
ἀγαθὸς
|
Μενέλαος |
~ἤϊε
πόλλ᾽
ἀέκων·
περὶ
γὰρ |
[17, 200-249] |
ἔφατ᾽
οὐδ᾽
ἀπίθησε
βοὴν
ἀγαθὸς
|
Μενέλαος, |
~ἤϋσεν
δὲ
διαπρύσιον
Δαναοῖσι
γεγωνώς· |
[17, 550-599] |
~δούπησεν
δὲ
πεσών·
ἀτὰρ
Ἀτρεΐδης
|
Μενέλαος |
~νεκρὸν
ὑπ᾽
ἐκ
Τρώων
ἔρυσεν |
[17, 650-699] |
~ὣς
ἄρα
φωνήσας
ἀπέβη
ξανθὸς
|
Μενέλαος, |
~πάντοσε
παπταίνων
ὥς
τ᾽
αἰετός, |
[17, 0-49] |
~ὣς
περὶ
Πατρόκλῳ
βαῖνε
ξανθὸς
|
Μενέλαος. |
~πρόσθε
δέ
οἱ
δόρυ
τ᾽ |
[17, 100-149] |
~ὣς
ἀπὸ
Πατρόκλοιο
κίε
ξανθὸς
|
Μενέλαος. |
~στῆ
δὲ
μεταστρεφθεὶς
ἐπεὶ
ἵκετο |
[17, 550-599] |
δ᾽
αὖτε
προσέειπε
βοὴν
ἀγαθὸς
|
Μενέλαος· |
~Φοῖνιξ
ἄττα
γεραιὲ
παλαιγενές,
εἰ |
[17, 650-699] |
ἔσχετο
φωνή.
~ἀλλ᾽
οὐδ᾽
ὧς
|
Μενελάου |
ἐφημοσύνης
ἀμέλησε,
~βῆ
δὲ
θέειν, |
[17, 50-99] |
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἐτόλμα
~ἀντίον
ἐλθέμεναι
|
Μενελάου |
κυδαλίμοιο.
~ἔνθά
κε
ῥεῖα
φέροι |
[17, 200-249] |
τε
παρ᾽
Ἀτρεΐδῃς
Ἀγαμέμνονι
καὶ
|
Μενελάῳ
|
~δήμια
πίνουσιν
καὶ
σημαίνουσιν
ἕκαστος |
[17, 500-549] |
οὐ
γὰρ
ἔγωγε
~Ἕκτορα
Πριαμίδην
|
μένεος |
σχήσεσθαι
ὀΐω,
~πρίν
γ᾽
ἐπ᾽ |
[17, 500-549] |
~ἦ
δὴ
μὰν
ὀλίγον
γε
|
Μενοιτιάδαο |
θανόντος
~κῆρ
ἄχεος
μεθέηκα
χερείονά |
[17, 250-299] |
ἴσαν.
αὐτὰρ
Ἀχαιοὶ
~ἕστασαν
ἀμφὶ
|
Μενοιτιάδῃ |
ἕνα
θυμὸν
ἔχοντες
~φραχθέντες
σάκεσιν |
[17, 350-399] |
θ᾽
ὅσσον
ἄριστοι
~ἕστασαν
ἀμφὶ
|
Μενοιτιάδῃ |
κατατεθνηῶτι.
~οἳ
δ᾽
ἄλλοι
Τρῶες |
[17, 100-149] |
ἔμμεναι
αὐτῷ.
~Αἴας
δ᾽
ἀμφὶ
|
Μενοιτιάδῃ |
σάκος
εὐρὺ
καλύψας
~ἑστήκει
ὥς |
[17, 250-299] |
ἠέρα
πολλὴν
~χεῦ᾽
ἐπεὶ
οὐδὲ
|
Μενοιτιάδην |
ἔχθαιρε
πάρος
γε,
~ὄφρα
ζωὸς |
[17, 400-449] |
ἑστήκῃ
τεθνηότος
ἠὲ
γυναικός,
~ὣς
|
μένον |
ἀσφαλέως
περικαλλέα
δίφρον
ἔχοντες
~οὔδει |
[17, 700-749] |
~μίμνομεν
ὀξὺν
Ἄρηα
παρ᾽
ἀλλήλοισι
|
μένοντες. |
~ὣς
ἔφαθ᾽
οἳ
δ᾽
ἄρα |
[17, 700-749] |
δ᾽
ὥς
θ᾽
ἡμίονοι
κρατερὸν
|
μένος |
ἀμφιβαλόντες
~ἕλκωσ᾽
ἐξ
ὄρεος
κατὰ |
[17, 400-449] |
πολέμοιο.
~ὣς
ἄρα
τις
εἴπεσκε,
|
μένος |
δ᾽
ὄρσασκεν
ἑκάστου.
~ὣς
οἳ |
[17, 0-49] |
θην
καὶ
σὸν
ἐγὼ
λύσω
|
μένος |
εἴ
κέ
μευ
ἄντα
~στήῃς· |
[17, 250-299] |
~αἱματόεις·
τοῦ
δ᾽
αὖθι
λύθη
|
μένος, |
ἐκ
δ᾽
ἄρα
χειρῶν
~Πατρόκλοιο |
[17, 450-499] |
~σφῶϊν
δ᾽
ἐν
γούνεσσι
βαλῶ
|
μένος |
ἠδ᾽
ἐνὶ
θυμῷ,
~ὄφρα
καὶ |
[17, 450-499] |
ἔλθῃ·
~ὣς
εἰπὼν
ἵπποισιν
ἐνέπνευσεν
|
μένος |
ἠΰ.
~τὼ
δ᾽
ἀπὸ
χαιτάων |
[17, 600-649] |
οὐδ᾽
ἔτι
φασὶν
~Ἕκτορος
ἀνδροφόνοιο
|
μένος |
καὶ
χεῖρας
ἀάπτους
~σχήσεσθ᾽
ἀλλ᾽ |
[17, 500-549] |
~ἔγχεος·
ἔνθα
δ᾽
ἔπειτ᾽
ἀφίει
|
μένος |
ὄβριμος
Ἄρης.
~καί
νύ
κε |
[17, 550-599] |
~ἀλλ᾽
Ἕκτωρ
πυρὸς
αἰνὸν
ἔχει
|
μένος, |
οὐδ᾽
ἀπολήγει
~χαλκῷ
δηϊόων·
τῷ |
[17, 0-49] |
εὐχετάασθαι.
~οὔτ᾽
οὖν
παρδάλιος
τόσσον
|
μένος |
οὔτε
λέοντος
~οὔτε
συὸς
κάπρου |
[17, 150-199] |
ὄλεθρος.
~εἰ
γὰρ
νῦν
Τρώεσσι
|
μένος |
πολυθαρσὲς
ἐνείη
~ἄτρομον,
οἷόν
τ᾽ |
[17, 450-499] |
~ἵππων
ἀθανάτων
ἐχέμεν
δμῆσίν
τε
|
μένος |
τε,
~εἰ
μὴ
Πάτροκλος
θεόφιν |
[17, 50-99] |
Ἄρηϊ
~ἀνέρι
εἰσάμενος
Κικόνων
ἡγήτορι
|
Μέντῃ· |
~καί
μιν
φωνήσας
ἔπεα
πτερόεντα |
[17, 300-349] |
ἀνάσσων,
~τὸν
βάλ᾽
ὑπὸ
κληῖδα
|
μέσην· |
διὰ
δ᾽
ἀμπερὲς
ἄκρη
~αἰχμὴ |
[17, 300-349] |
δαΐφρονα
Φαίνοπος
υἱὸν
~Ἱπποθόῳ
περιβάντα
|
μέσην |
κατὰ
γαστέρα
τύψε·
~ῥῆξε
δὲ |
[17, 200-249] |
~ὄτρυνεν
δὲ
ἕκαστον
ἐποιχόμενος
ἐπέεσσι
|
~Μέσθλην |
τε
Γλαῦκόν
τε
Μέδοντά
τε |
[17, 650-699] |
ὥς
τίς
τε
λέων
ἀπὸ
|
μεσσαύλοιο, |
~ὅς
τ᾽
ἐπεὶ
ἄρ
κε |
[17, 100-149] |
ἀέκων
δέ
τ᾽
ἔβη
ἀπὸ
|
μεσσαύλοιο· |
~ὣς
ἀπὸ
Πατρόκλοιο
κίε
ξανθὸς |
[17, 600-649] |
πρυμνόν,
διὰ
δὲ
γλῶσσαν
τάμε
|
μέσσην. |
~ἤριπε
δ᾽
ἐξ
ὀχέων,
κατὰ |
[17, 350-399] |
~πολλὸν
ἀφεσταότες.
τοὶ
δ᾽
ἐν
|
μέσῳ |
ἄλγε᾽
ἔπασχον
~ἠέρι
καὶ
πολέμῳ, |
[17, 250-299] |
ἔργα
τέτυκτο
~τῶν
ἄλλων
Δαναῶν
|
μετ᾽ |
ἀμύμονα
Πηλεΐωνα.
~ἴθυσεν
δὲ
διὰ |
[17, 400-449] |
ἀθανάτω
τε;
~ἦ
ἵνα
δυστήνοισι
|
μετ᾽ |
ἀνδράσιν
ἄλγε᾽
ἔχητον;
~οὐ
μὲν |
[17, 350-399] |
Παιονίης
ἐριβώλακος
εἰληλούθει,
~καὶ
δὲ
|
μετ᾽ |
Ἀστεροπαῖον
ἀριστεύεσκε
μάχεσθαι.
~τὸν
δὲ |
[17, 400-449] |
~ἠθελέτην
ἰέναι
οὔτ᾽
ἐς
πόλεμον
|
μετ᾽ |
Ἀχαιούς,
~ἀλλ᾽
ὥς
τε
στήλη |
[17, 250-299] |
θέων
ἀνὰ
δηϊοτῆτα,
~τὸν
δὲ
|
μετ᾽ |
Ἰδομενεὺς
καὶ
ὀπάων
Ἰδομενῆος
~Μηριόνης |
[17, 200-249] |
μέλε᾽
ἐντὸς
~ἀλκῆς
καὶ
σθένεος·
|
μετὰ |
δὲ
κλειτοὺς
ἐπικούρους
~βῆ
ῥα |
[17, 550-599] |
~νεκρὸν
ὑπ᾽
ἐκ
Τρώων
ἔρυσεν
|
μετὰ |
ἔθνος
ἑταίρων.
~Ἕκτορα
δ᾽
ἐγγύθεν |
[17, 600-649] |
μαχήσεσθαι
Τρώεσσιν.
~Ἕκτορα
δ᾽
Ἰδομενεὺς
|
μετὰ |
Λήϊτον
ὁρμηθέντα
~βεβλήκει
θώρηκα
κατὰ |
[17, 450-499] |
βαλόντε
~ῥίμφα
φέρον
θοὸν
ἅρμα
|
μετὰ |
Τρῶας
καὶ
Ἀχαιούς.
~τοῖσι
δ᾽ |
[17, 450-499] |
~ἵπποις
ἀΐσσων
ὥς
τ᾽
αἰγυπιὸς
|
μετὰ |
χῆνας·
~ῥέα
μὲν
γὰρ
φεύγεσκεν |
[17, 350-399] |
φαίνετο
πάσης
~γαίης
οὐδ᾽
ὀρέων·
|
μεταπαυόμενοι |
δὲ
μάχοντο
~ἀλλήλων
ἀλεείνοντες
βέλεα |
[17, 150-199] |
οὔ
πω
τῆλε
ποσὶ
κραιπνοῖσι
|
μετασπών, |
~οἳ
προτὶ
ἄστυ
φέρον
κλυτὰ |
[17, 100-149] |
κίε
ξανθὸς
Μενέλαος.
~στῆ
δὲ
|
μεταστρεφθεὶς |
ἐπεὶ
ἵκετο
ἔθνος
ἑταίρων
~παπταίνων |
[17, 700-749] |
~ἀλλ᾽
ὅτε
δή
ῥ᾽
Αἴαντε
|
μεταστρεφθέντε |
κατ᾽
αὐτοὺς
~σταίησαν,
τῶν
δὲ |
[17, 500-549] |
ἰσχέμεν
ἵππους,
~ἀλλὰ
μάλ᾽
ἐμπνείοντε
|
μεταφρένῳ· |
οὐ
γὰρ
ἔγωγε
~Ἕκτορα
Πριαμίδην |
[17, 250-299] |
Τελαμῶνος
ἀγαυοῦ
φαίδιμος
Αἴας
~ῥεῖα
|
μετεισάμενος |
Τρώων
ἐκέδασσε
φάλαγγας
~οἳ
περὶ |
[17, 250-299] |
φρεσὶν
οὐνόματ᾽
εἴποι,
~ὅσσοι
δὴ
|
μετόπισθε |
μάχην
ἤγειραν
Ἀχαιῶν;
~Τρῶες
δὲ |
[17, 0-49] |
ἐγὼ
λύσω
μένος
εἴ
κέ
|
μευ |
ἄντα
~στήῃς·
ἀλλά
σ᾽
ἔγωγ᾽ |
[17, 500-549] |
Ἀλκιμέδοντα
προσηύδα
πιστὸν
ἑταῖρον·
~Ἀλκίμεδον
|
μὴ |
δή
μοι
ἀπόπροθεν
ἰσχέμεν
ἵππους, |
[17, 600-649] |
Τρωσὶ
μέγα
κράτος
ἐγγυάλιξεν,
~εἰ
|
μὴ |
Κοίρανος
ὦκα
ποδώκεας
ἤλασεν
ἵππους· |
[17, 650-699] |
πόλλ᾽
ἀέκων·
περὶ
γὰρ
δίε
|
μή |
μιν
Ἀχαιοὶ
~ἀργαλέου
πρὸ
φόβοιο |
[17, 50-99] |
κλυτὰ
τεύχεα
Πανθοΐδαο
~Ἀτρεΐδης,
εἰ
|
μή |
οἱ
ἀγάσσατο
Φοῖβος
Ἀπόλλων,
~ὅς |
[17, 450-499] |
δμῆσίν
τε
μένος
τε,
~εἰ
|
μὴ |
Πάτροκλος
θεόφιν
μήστωρ
ἀτάλαντος
~ζωὸς |
[17, 400-449] |
ἀνέρι
τῷδε
δαμῆναι
~πάντας
ὁμῶς,
|
μή |
πώ
τις
ἐρωείτω
πολέμοιο.
~ὣς |
[17, 50-99] |
ἐὼν
καὶ
Τρωσὶ
μάχωμαι
~αἰδεσθείς,
|
μή |
πώς
με
περιστήωσ᾽
ἕνα
πολλοί· |
[17, 0-49] |
κλέος
ἐσθλὸν
ἐνὶ
Τρώεσσιν
ἀρέσθαι,
|
~μή |
σε
βάλω,
ἀπὸ
δὲ
μελιηδέα |
[17, 500-549] |
δὴ
ξιφέεσσ᾽
αὐτοσχεδὸν
ὁρμηθήτην
~εἰ
|
μή |
σφω᾽
Αἴαντε
διέκριναν
μεμαῶτε,
~οἵ |
[17, 200-249] |
οἰωνούς,
~ὅσσον
ἐμῇ
κεφαλῇ
περιδείδια
|
μή |
τι
πάθῃσι,
~καὶ
σῇ,
ἐπεὶ |
[17, 50-99] |
κεῖται
ἐμῆς
ἕνεκ᾽
ἐνθάδε
τιμῆς,
|
~μή |
τίς
μοι
Δαναῶν
νεμεσήσεται
ὅς |
[17, 650-699] |
ὄφρα
πύθηαι
~λυγρῆς
ἀγγελίης,
ἣ
|
μὴ |
ὤφελλε
γενέσθαι.
~ἤδη
μὲν
σὲ |
[17, 0-49] |
ἀναχωρήσαντα
κελεύω
~ἐς
πληθὺν
ἰέναι,
|
μηδ᾽ |
ἀντίος
ἵστασ᾽
ἐμεῖο
~πρίν
τι |
[17, 300-349] |
~τώ
ῥ᾽
ἰθὺς
Δαναῶν
ἴομεν,
|
μηδ᾽ |
οἵ
γε
ἕκηλοι
~Πάτροκλον
νηυσὶν |
[17, 300-349] |
γέροντι
~κηρύσσων
γήρασκε
φίλα
φρεσὶ
|
μήδεα |
εἰδώς·
~τῷ
μιν
ἐεισάμενος
προσέφη |
[17, 550-599] |
ἔργων
~ἀνθρώπους
ἀνέπαυσεν
ἐπὶ
χθονί,
|
μῆλα |
δὲ
κήδει,
~ὣς
ἣ
πορφυρέῃ |
[17, 600-649] |
ἀπὸ
τυτθὸν
ἅμαρτεν·
~αὐτὰρ
ὃ
|
Μηριόναο |
ὀπάονά
θ᾽
ἡνίοχόν
τε
~Κοίρανον, |
[17, 650-699] |
ἕλωρ
δηΐοισι
λίποιεν.
~πολλὰ
δὲ
|
Μηριόνῃ |
τε
καὶ
Αἰάντεσσ᾽
ἐπέτελλεν·
~Αἴαντ᾽ |
[17, 650-699] |
Αἰάντεσσ᾽
ἐπέτελλεν·
~Αἴαντ᾽
Ἀργείων
ἡγήτορε
|
Μηριόνη |
τε
~νῦν
τις
ἐνηείης
Πατροκλῆος |
[17, 250-299] |
μετ᾽
Ἰδομενεὺς
καὶ
ὀπάων
Ἰδομενῆος
|
~Μηριόνης |
ἀτάλαντος
Ἐνυαλίῳ
ἀνδρειφόντῃ.
~τῶν
δ᾽ |
[17, 600-649] |
χεῦεν
ἔραζε.
~καὶ
τά
γε
|
Μηριόνης |
ἔλαβεν
χείρεσσι
φίλῃσι
~κύψας
ἐκ |
[17, 700-749] |
Μενέλαε·
~ἀλλὰ
σὺ
μὲν
καὶ
|
Μηριόνης |
ὑποδύντε
μάλ᾽
ὦκα
~νεκρὸν
ἀείραντες |
[17, 450-499] |
τε,
~εἰ
μὴ
Πάτροκλος
θεόφιν
|
μήστωρ |
ἀτάλαντος
~ζωὸς
ἐών;
νῦν
αὖ |
[17, 300-349] |
ἐμοὶ
ἄγχι
παραστὰς
~Ζῆν᾽
ὕπατον
|
μήστωρα |
μάχης
ἐπιτάρροθον
εἶναι·
~τώ
ῥ᾽ |
[17, 400-449] |
ἔειπε
κακὸν
τόσον
ὅσσον
ἐτύχθη
|
~μήτηρ, |
ὅττί
ῥά
οἱ
πολὺ
φίλτατος |
[17, 0-49] |
βαῖν᾽
ὥς
τις
περὶ
πόρτακι
|
μήτηρ
|
~πρωτοτόκος
κινυρὴ
οὐ
πρὶν
εἰδυῖα |
[17, 50-99] |
ἢ
Ἀχιλῆϊ,
τὸν
ἀθανάτη
τέκε
|
μήτηρ. |
~τόφρα
δέ
τοι
Μενέλαος
ἀρήϊος |
[17, 700-749] |
~ἡμεῖς
δ᾽
αὐτοί
περ
φραζώμεθα
|
μῆτιν |
ἀρίστην,
~ἠμὲν
ὅπως
τὸν
νεκρὸν |
[17, 600-649] |
~ἀλλ᾽
ἄγετ᾽
αὐτοί
περ
φραζώμεθα
|
μῆτιν |
ἀρίστην,
~ἠμὲν
ὅπως
τὸν
νεκρὸν |
[17, 400-449] |
αὐτῷ·
~πολλάκι
γὰρ
τό
γε
|
μητρὸς |
ἐπεύθετο
νόσφιν
ἀκούων,
~ἥ
οἱ |
[17, 700-749] |
ὁμώνυμοι,
οἳ
τὸ
πάρος
περ
|
~μίμνομεν |
ὀξὺν
Ἄρηα
παρ᾽
ἀλλήλοισι
μένοντες. |
[17, 650-699] |
κατέστυγε
μῦθον
ἀκούσας·
~δὴν
δέ
|
μιν |
ἀμφασίη
ἐπέων
λάβε,
τὼ
δέ |
[17, 200-249] |
τεύχε᾽
ἐπὶ
χροΐ,
δῦ
δέ
|
μιν |
Ἄρης
~δεινὸς
ἐνυάλιος,
πλῆσθεν
δ᾽ |
[17, 650-699] |
ἀέκων·
περὶ
γὰρ
δίε
μή
|
μιν |
Ἀχαιοὶ
~ἀργαλέου
πρὸ
φόβοιο
ἕλωρ |
[17, 250-299] |
ἦν
Αἰακίδαο·
~μίσησεν
δ᾽
ἄρα
|
μιν |
δηΐων
κυσὶ
κύρμα
γενέσθαι
~Τρῳῇσιν· |
[17, 300-349] |
φίλα
φρεσὶ
μήδεα
εἰδώς·
~τῷ
|
μιν |
ἐεισάμενος
προσέφη
Διὸς
υἱὸς
Ἀπόλλων· |
[17, 550-599] |
ἔσκεν
Ἀβυδόθι
οἰκία
ναίων·
~τῷ
|
μιν |
ἐεισάμενος
προσέφη
ἑκάεργος
Ἀπόλλων·
~Ἕκτορ |
[17, 150-199] |
Πριάμοιο
ἄνακτος
~ἔλθοι
τεθνηὼς
καί
|
μιν |
ἐρυσαίμεθα
χάρμης,
~αἶψά
κεν
Ἀργεῖοι |
[17, 450-499] |
ὠκέας
ἵππους.
~ὀψὲ
δὲ
δή
|
μιν |
ἑταῖρος
ἀνὴρ
ἴδεν
ὀφθαλμοῖσιν
~Ἀλκιμέδων |
[17, 550-599] |
τέ
οἱ
αἷμ᾽
ἀνθρώπου·
~τοίου
|
μιν |
θάρσευς
πλῆσε
φρένας
ἀμφὶ
μελαίνας, |
[17, 600-649] |
ἀπαγγείλειε
τάχιστα
~Πηλεΐδῃ,
ἐπεὶ
οὔ
|
μιν |
ὀΐομαι
οὐδὲ
πεπύσθαι
~λυγρῆς
ἀγγελίης, |
[17, 700-749] |
εἰς
Ἀχιλῆα
πόδας
ταχύν·
οὐδέ
|
μιν |
οἴω
~νῦν
ἰέναι
μάλα
περ |
[17, 400-449] |
θοάων
~τείχει
ὕπο
Τρώων·
τό
|
μιν |
οὔ
ποτε
ἔλπετο
θυμῷ
~τεθνάμεν, |
[17, 650-699] |
ἄνδρας
τ᾽
ἐρεθίζων,
~οἵ
τέ
|
μιν |
οὐκ
εἰῶσι
βοῶν
ἐκ
πῖαρ |
[17, 750-799] |
δὲ
τίθησι
~πλάζων·
οὐδέ
τί
|
μιν |
σθένεϊ
ῥηγνῦσι
ῥέοντες·
~ὣς
αἰεὶ |
[17, 550-599] |
τ᾽
ἀγαθός
τε·
μάλιστα
δέ
|
μιν |
τίεν
Ἕκτωρ
~δήμου,
ἐπεί
οἱ |
[17, 50-99] |
εἰσάμενος
Κικόνων
ἡγήτορι
Μέντῃ·
~καί
|
μιν |
φωνήσας
ἔπεα
πτερόεντα
προσηύδα·
~Ἕκτορ |
[17, 350-399] |
ἰδοῦσ᾽
ὀνόσαιτ᾽
οὐδ᾽
εἰ
μάλα
|
μιν |
χόλος
ἵκοι·
~τοῖον
Ζεὺς
ἐπὶ |
[17, 650-699] |
ἐπ᾽
αὐτῷ
~ἔσσυτο,
καί
τέ
|
μιν |
ὦκα
λαβὼν
ἐξείλετο
θυμόν.
~ὣς |
[17, 700-749] |
πόλιν
ἀνδρῶν
~ὄρμενον
ἐξαίφνης
φλεγέθει,
|
μινύθουσι |
δὲ
οἶκοι
~ἐν
σέλαϊ
μεγάλῳ· |
[17, 250-299] |
ἱέμενοί
περ,
~ἀλλὰ
νέκυν
ἐρύοντο·
|
μίνυνθα |
δὲ
καὶ
τοῦ
Ἀχαιοὶ
~μέλλον |
[17, 300-349] |
οὐδὲ
τοκεῦσι
~θρέπτρα
φίλοις
ἀπέδωκε,
|
μινυνθάδιος |
δέ
οἱ
αἰὼν
~ἔπλεθ᾽
ὑπ᾽ |
[17, 250-299] |
ζωὸς
ἐὼν
θεράπων
ἦν
Αἰακίδαο·
|
~μίσησεν |
δ᾽
ἄρα
μιν
δηΐων
κυσὶ |
[17, 150-199] |
Δάρδανοι
ἀγχιμαχηταί,
~ἀνέρες
ἔστε
φίλοι,
|
μνήσασθε |
δὲ
θούριδος
ἀλκῆς,
~ὄφρ᾽
ἂν |
[17, 650-699] |
~νῦν
τις
ἐνηείης
Πατροκλῆος
δειλοῖο
|
~μνησάσθω· |
πᾶσιν
γὰρ
ἐπίστατο
μείλιχος
εἶναι
|
[17, 500-549] |
πιστὸν
ἑταῖρον·
~Ἀλκίμεδον
μὴ
δή
|
μοι |
ἀπόπροθεν
ἰσχέμεν
ἵππους,
~ἀλλὰ
μάλ᾽ |
[17, 50-99] |
ἕνεκ᾽
ἐνθάδε
τιμῆς,
~μή
τίς
|
μοι |
Δαναῶν
νεμεσήσεται
ὅς
κεν
ἴδηται. |
[17, 50-99] |
πρὸς
ὃν
μεγαλήτορα
θυμόν·
~ὤ
|
μοι |
ἐγὼν
εἰ
μέν
κε
λίπω |
[17, 250-299] |
καὶ
κῦδος
ὀπηδεῖ.
~ἀργαλέον
δέ
|
μοί |
ἐστι
διασκοπιᾶσθαι
ἕκαστον
~ἡγεμόνων·
τόσση |
[17, 50-99] |
κορυθαίολος
Ἕκτωρ.
~ἀλλὰ
τί
ἤ
|
μοι |
ταῦτα
φίλος
διελέξατο
θυμός;
~ὁππότ᾽ |
[17, 200-249] |
πολίων
ἤγειρα
ἕκαστον,
~ἀλλ᾽
ἵνα
|
μοι |
Τρώων
ἀλόχους
καὶ
νήπια
τέκνα
|
[17, 450-499] |
ἐών;
νῦν
αὖ
θάνατος
καὶ
|
μοῖρα |
κιχάνει.
~ἀλλὰ
σὺ
μὲν
μάστιγα |
[17, 650-699] |
ἐών·
νῦν
αὖ
θάνατος
καὶ
|
μοῖρα |
κιχάνει.
~ὣς
ἄρα
φωνήσας
ἀπέβη |
[17, 400-449] |
αὐδήσασκεν·
~ὦ
φίλοι,
εἰ
καὶ
|
μοῖρα |
παρ᾽
ἀνέρι
τῷδε
δαμῆναι
~πάντας |
[17, 450-499] |
Τρῶας
μάχεαι
πρώτῳ
ἐν
ὁμίλῳ
|
~μοῦνος· |
ἀτάρ
τοι
ἑταῖρος
ἀπέκτατο,
τεύχεα |
[17, 50-99] |
ἴδηται.
~εἰ
δέ
κεν
Ἕκτορι
|
μοῦνος |
ἐὼν
καὶ
Τρωσὶ
μάχωμαι
~αἰδεσθείς, |
[17, 200-249] |
~κινήσας
ῥα
κάρη
προτὶ
ὃν
|
μυθήσατο |
θυμόν·
~ἆ
δείλ᾽
οὐδέ
τί |
[17, 400-449] |
~κινήσας
δὲ
κάρη
προτὶ
ὃν
|
μυθήσατο |
θυμόν·
~ἆ
δειλώ,
τί
σφῶϊ |
[17, 650-699] |
~ὣς
ἔφατ᾽
Ἀντίλοχος
δὲ
κατέστυγε
|
μῦθον |
ἀκούσας·
~δὴν
δέ
μιν
ἀμφασίη |
[17, 100-149] |
~Ἕκτορ᾽
ὑπόδρα
ἰδὼν
χαλεπῷ
ἠνίπαπε
|
μύθῳ· |
~Ἕκτορ
εἶδος
ἄριστε
μάχης
ἄρα |
[17, 600-649] |
δίδου
ἑτεραλκέα
νίκην.
~τοῖσι
δὲ
|
μύθων |
ἦρχε
μέγας
Τελαμώνιος
Αἴας·
~ὢ |
[17, 550-599] |
ἐν
γούνεσσιν
ἔθηκε,
~καί
οἱ
|
μυίης |
θάρσος
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἐνῆκεν,
~ἥ |
[17, 200-249] |
ἐποτρύνων
ἔπεα
πτερόεντα
προσηύδα·
~κέκλυτε
|
μυρία |
φῦλα
περικτιόνων
ἐπικούρων·
~οὐ
γὰρ |
[17, 400-449] |
~θερμὰ
κατὰ
βλεφάρων
χαμάδις
ῥέε
|
μυρομένοισιν
|
~ἡνιόχοιο
πόθῳ·
θαλερὴ
δ᾽
ἐμιαίνετο |
[17, 400-449] |
~ζεύγλης
ἐξεριποῦσα
παρὰ
ζυγὸν
ἀμφοτέρωθεν.
|
~μυρομένω |
δ᾽
ἄρα
τώ
γε
ἰδὼν |
[17, 0-49] |
δ᾽
ἀγορεύεις,
~χήρωσας
δὲ
γυναῖκα
|
μυχῷ |
θαλάμοιο
νέοιο,
~ἀρητὸν
δὲ
τοκεῦσι |
[17, 350-399] |
ἔπι
γλαφυράς·
περὶ
δ᾽
αὐτοῦ
|
μῶλος |
ὀρώρει
~ἄγριος·
οὐδέ
κ᾽
Ἄρης |
[17, 650-699] |
~Λαοδόκῳ,
ὅς
οἱ
σχεδὸν
ἔστρεφε
|
μώνυχας |
ἵππους.
~τὸν
μὲν
δάκρυ
χέοντα |