Chant, vers |
[17, 300-349] |
ὃς
ἐν
κλειτῷ
Πανοπῆϊ
~οἰκία
|
ναιετάασκε |
πολέσσ᾽
ἄνδρεσσιν
ἀνάσσων,
~τὸν
βάλ᾽ |
[17, 150-199] |
ἄλλων
~τῶν
ὅσσοι
Λυκίην
ἐριβώλακα
|
ναιετάουσι· |
~νῦν
δέ
σευ
ὠνοσάμην
πάγχυ |
[17, 550-599] |
~ξείνων
φίλτατος
ἔσκεν
Ἀβυδόθι
οἰκία
|
ναίων· |
~τῷ
μιν
ἐεισάμενος
προσέφη
ἑκάεργος |
[17, 600-649] |
~πεζὸς
γὰρ
τὰ
πρῶτα
λιπὼν
|
νέας |
ἀμφιελίσσας
~ἤλυθε,
καί
κε
Τρωσὶ |
[17, 450-499] |
οὐδ᾽
ἄρ᾽
ἔμελλον
ἀναιμωτί
γε
|
νέεσθαι
|
~αὖτις
ἀπ᾽
Αὐτομέδοντος.
ὃ
δ᾽ |
[17, 500-549] |
διὰ
πρὸ
δὲ
εἴσατο
χαλκός,
|
~νειαίρῃ |
δ᾽
ἐν
γαστρὶ
διὰ
ζωστῆρος |
[17, 300-349] |
ἀμπερὲς
ἄκρη
~αἰχμὴ
χαλκείη
παρὰ
|
νείατον |
ὦμον
ἀνέσχε·
~δούπησεν
δὲ
πεσών, |
[17, 500-549] |
ὑσμίνη
~ἀργαλέη
πολύδακρυς,
ἔγειρε
δὲ
|
νεῖκος |
Ἀθήνη
~οὐρανόθεν
καταβᾶσα·
προῆκε
γὰρ |
[17, 350-399] |
~τοῖς
δὲ
πανημερίοις
ἔριδος
μέγα
|
νεῖκος |
ὀρώρει
~ἀργαλέης·
καμάτῳ
δὲ
καὶ |
[17, 350-399] |
πορφυρέῳ,
τοὶ
δ᾽
ἀγχιστῖνοι
ἔπιπτον
|
~νεκροὶ |
ὁμοῦ
Τρώων
καὶ
ὑπερμενέων
ἐπικούρων
|
[17, 700-749] |
καὶ
Μηριόνης
ὑποδύντε
μάλ᾽
ὦκα
|
~νεκρὸν |
ἀείραντες
φέρετ᾽
ἐκ
πόνου·
αὐτὰρ |
[17, 400-449] |
ἑταῖρος.
~οἳ
δ᾽
αἰεὶ
περὶ
|
νεκρὸν |
ἀκαχμένα
δούρατ᾽
ἔχοντες
~νωλεμὲς
ἐγχρίμπτοντο |
[17, 700-749] |
~ὣς
ἔφαθ᾽
οἳ
δ᾽
ἄρα
|
νεκρὸν |
ἀπὸ
χθονὸς
ἀγκάζοντο
~ὕψι
μάλα |
[17, 250-299] |
δὲ
πρότεροι
Τρῶες
ἑλίκωπας
Ἀχαιούς·
|
~νεκρὸν |
δὲ
προλιπόντες
ὑπέτρεσαν,
οὐδέ
τιν᾽ |
[17, 0-49] |
ὄρχαμε
λαῶν
~χάζεο,
λεῖπε
δὲ
|
νεκρόν, |
ἔα
δ᾽
ἔναρα
βροτόεντα·
~οὐ |
[17, 100-149] |
γ᾽
ἐξοπίσω
ἀνεχάζετο,
λεῖπε
δὲ
|
νεκρὸν
|
~ἐντροπαλιζόμενος
ὥς
τε
λὶς
ἠϋγένειος, |
[17, 500-549] |
καὶ
Μενέλαε
~ἤτοι
μὲν
τὸν
|
νεκρὸν |
ἐπιτράπεθ᾽
οἵ
περ
ἄριστοι
~ἀμφ᾽ |
[17, 700-749] |
μῆτιν
ἀρίστην,
~ἠμὲν
ὅπως
τὸν
|
νεκρὸν |
ἐρύσσομεν,
ἠδὲ
καὶ
αὐτοὶ
~Τρώων |
[17, 600-649] |
μῆτιν
ἀρίστην,
~ἠμὲν
ὅπως
τὸν
|
νεκρὸν |
ἐρύσσομεν,
ἠδὲ
καὶ
αὐτοὶ
~χάρμα |
[17, 100-149] |
δαίμονά
περ,
εἴ
πως
ἐρυσαίμεθα
|
νεκρὸν
|
~Πηλεΐδῃ
Ἀχιλῆϊ·
κακῶν
δέ
κε |
[17, 200-249] |
μάλα
δέ
σφισιν
ἔλπετο
θυμὸς
|
~νεκρὸν |
ὑπ᾽
Αἴαντος
ἐρύειν
Τελαμωνιάδαο
~νήπιοι· |
[17, 550-599] |
δὲ
πεσών·
ἀτὰρ
Ἀτρεΐδης
Μενέλαος
|
~νεκρὸν |
ὑπ᾽
ἐκ
Τρώων
ἔρυσεν
μετὰ |
[17, 550-599] |
νῦν
δ᾽
οἴχεται
οἶος
ἀείρας
|
~νεκρὸν |
ὑπ᾽
ἐκ
Τρώων,
σὸν
δ᾽ |
[17, 700-749] |
τις
ἔτλη
~πρόσσω
ἀΐξας
περὶ
|
νεκροῦ |
δηριάασθαι.
~ὣς
οἵ
γ᾽
ἐμμεμαῶτε |
[17, 350-399] |
πολλὰ
κελεύων·
~οὔτέ
τιν᾽
ἐξοπίσω
|
νεκροῦ |
χάζεσθαι
ἀνώγει
~οὔτέ
τινα
προμάχεσθαι |
[17, 300-349] |
δὲ
μέγα
ἴαχον,
ἐρύσαντο
δὲ
|
νεκροὺς
|
~Φόρκυν
θ᾽
Ἱππόθοόν
τε,
λύοντο |
[17, 300-349] |
ἄγχ᾽
αὐτοῖο
πέσε
πρηνὴς
ἐπὶ
|
νεκρῷ |
~τῆλ᾽
ἀπὸ
Λαρίσης
ἐριβώλακος,
οὐδὲ |
[17, 700-749] |
λαὸς
ὄπισθε
~Τρωϊκός,
ὡς
εἴδοντο
|
νέκυν |
αἴροντας
Ἀχαιούς.
~ἴθυσαν
δὲ
κύνεσσιν |
[17, 650-699] |
Ἀχαιῶν
~εἰπεῖν,
αἴ
κε
τάχιστα
|
νέκυν |
ἐπὶ
νῆα
σαώσῃ
~γυμνόν·
ἀτὰρ |
[17, 250-299] |
ἕλον
ἔγχεσιν
ἱέμενοί
περ,
~ἀλλὰ
|
νέκυν |
ἐρύοντο·
μίνυνθα
δὲ
καὶ
τοῦ |
[17, 350-399] |
οἵ
γ᾽
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
|
νέκυν |
ὀλίγῃ
ἐνὶ
χώρῃ
~εἵλκεον
ἀμφότεροι· |
[17, 100-149] |
Πατρόκλοιο
θανόντος
~σπεύσομεν,
αἴ
κε
|
νέκυν |
περ
Ἀχιλλῆϊ
προφέρωμεν
~γυμνόν·
ἀτὰρ |
[17, 100-149] |
τάμοι
ὀξέϊ
χαλκῷ,
~τὸν
δὲ
|
νέκυν |
Τρῳῇσιν
ἐρυσσάμενος
κυσὶ
δοίη.
~Αἴας |
[17, 700-749] |
σπευδόντεσσιν·
~ὣς
οἵ
γ᾽
ἐμμεμαῶτε
|
νέκυν |
φέρον.
αὐτὰρ
ὄπισθεν
~Αἴαντ᾽
ἰσχανέτην, |
[17, 700-749] |
δηριάασθαι.
~ὣς
οἵ
γ᾽
ἐμμεμαῶτε
|
νέκυν |
φέρον
ἐκ
πολέμοιο
~νῆας
ἔπι |
[17, 200-249] |
ἐκ
πολέμοιο.
~οὔ
τι
τόσον
|
νέκυος |
περιδείδια
Πατρόκλοιο,
~ὅς
κε
τάχα |
[17, 50-99] |
τιμῆς,
~μή
τίς
μοι
Δαναῶν
|
νεμεσήσεται |
ὅς
κεν
ἴδηται.
~εἰ
δέ |
[17, 100-149] |
~τώ
μ᾽
οὔ
τις
Δαναῶν
|
νεμεσήσεται |
ὅς
κεν
ἴδηται
~Ἕκτορι
χωρήσαντ᾽ |
[17, 250-299] |
δέδηεν·
~ἀλλά
τις
αὐτὸς
ἴτω,
|
νεμεσιζέσθω |
δ᾽
ἐνὶ
θυμῷ
~Πάτροκλον
Τρῳῇσι |
[17, 0-49] |
~χήρωσας
δὲ
γυναῖκα
μυχῷ
θαλάμοιο
|
νέοιο, |
~ἀρητὸν
δὲ
τοκεῦσι
γόον
καὶ |
[17, 650-699] |
κατὰ
ἔθνος
ἑταίρων,
~εἴ
που
|
Νέστορος |
υἱὸν
ἔτι
ζώοντα
ἴδοιτο.
~τὸν |
[17, 650-699] |
ἴδηαι
~ζωὸν
ἔτ᾽
Ἀντίλοχον
μεγαθύμου
|
Νέστορος |
υἱόν,
~ὄτρυνον
δ᾽
Ἀχιλῆϊ
δαΐφρονι |
[17, 350-399] |
~νόσφιν
ἐμαρνάσθην,
ἐπεὶ
ὣς
ἐπετέλλετο
|
Νέστωρ
|
~ὀτρύνων
πόλεμον
δὲ
μελαινάων
ἀπὸ |
[17, 200-249] |
~ἦ
καὶ
κυανέῃσιν
ἐπ᾽
ὀφρύσι
|
νεῦσε |
Κρονίων.
~Ἕκτορι
δ᾽
ἥρμοσε
τεύχε᾽ |
[17, 550-599] |
θυσσανόεσσαν
~μαρμαρέην,
Ἴδην
δὲ
κατὰ
|
νεφέεσσι |
κάλυψεν,
~ἀστράψας
δὲ
μάλα
μεγάλ᾽ |
[17, 550-599] |
~ὣς
φάτο,
τὸν
δ᾽
ἄχεος
|
νεφέλη |
ἐκάλυψε
μέλαινα,
~βῆ
δὲ
διὰ |
[17, 550-599] |
δὲ
κήδει,
~ὣς
ἣ
πορφυρέῃ
|
νεφέλῃ |
πυκάσασα
ἓ
αὐτὴν
~δύσετ᾽
Ἀχαιῶν |
[17, 150-199] |
δ᾽
ὡς
οὖν
ἀπάνευθεν
ἴδεν
|
νεφεληγερέτα |
Ζεὺς
~τεύχεσι
Πηλεΐδαο
κορυσσόμενον
θείοιο, |
[17, 350-399] |
πέπτατο
δ᾽
αὐγὴ
~ἠελίου
ὀξεῖα,
|
νέφος |
δ᾽
οὐ
φαίνετο
πάσης
~γαίης |
[17, 750-799] |
~τῶν
δ᾽
ὥς
τε
ψαρῶν
|
νέφος |
ἔρχεται
ἠὲ
κολοιῶν
~οὖλον
κεκλήγοντες, |
[17, 200-249] |
πάθῃσι,
~καὶ
σῇ,
ἐπεὶ
πολέμοιο
|
νέφος |
περὶ
πάντα
καλύπτει
~Ἕκτωρ,
ἡμῖν |
[17, 400-449] |
Ἀχιλλεύς·
~πολλὸν
γὰρ
ῥ᾽
ἀπάνευθε
|
νεῶν |
μάρναντο
θοάων
~τείχει
ὕπο
Τρώων· |
[17, 650-699] |
αἴ
κε
τάχιστα
νέκυν
ἐπὶ
|
νῆα |
σαώσῃ
~γυμνόν·
ἀτὰρ
τά
γε |
[17, 650-699] |
γ᾽
αἶψ᾽
Ἀχιλῆϊ
θέων
ἐπὶ
|
νῆας |
Ἀχαιῶν
~εἰπεῖν,
αἴ
κε
τάχιστα |
[17, 400-449] |
~τὼ
δ᾽
οὔτ᾽
ἂψ
ἐπὶ
|
νῆας |
ἐπὶ
πλατὺν
Ἑλλήσποντον
~ἠθελέτην
ἰέναι |
[17, 400-449] |
οὐ
μὰν
ἧμιν
ἐϋκλεὲς
ἀπονέεσθαι
|
~νῆας |
ἔπι
γλαφυράς,
ἀλλ᾽
αὐτοῦ
γαῖα |
[17, 600-649] |
Ἰδομενεὺς
δ᾽
ἵμασεν
καλλίτριχας
ἵππους
|
~νῆας |
ἔπι
γλαφυράς·
δὴ
γὰρ
δέος |
[17, 700-749] |
ἐμμεμαῶτε
νέκυν
φέρον
ἐκ
πολέμοιο
|
~νῆας |
ἔπι
γλαφυράς·
ἐπὶ
δὲ
πτόλεμος |
[17, 450-499] |
καὶ
Αὐτομέδοντα
σαώσετον
ἐκ
πολέμοιο
|
~νῆας |
ἔπι
γλαφυράς·
ἔτι
γάρ
σφισι |
[17, 350-399] |
ἐρύειν
προτὶ
Ἴλιον,
αὐτὰρ
Ἀχαιοῖς
|
~νῆας |
ἔπι
γλαφυράς·
περὶ
δ᾽
αὐτοῦ |
[17, 450-499] |
ὀρέξω
~κτείνειν,
εἰς
ὅ
κε
|
νῆας |
ἐϋσσέλμους
ἀφίκωνται
~δύῃ
τ᾽
ἠέλιος |
[17, 600-649] |
νῦν
εἷός
κε
θοὰς
ἐπὶ
|
νῆας |
ἵκηαι·
~γιγνώσκεις
δὲ
καὶ
αὐτὸς |
[17, 500-549] |
ὕπτιος·
ἐν
δέ
οἱ
ἔγχος
|
~νηδυίοισι |
μάλ᾽
ὀξὺ
κραδαινόμενον
λύε
γυῖα. |
[17, 700-749] |
~ἢ
δοκὸν
ἠὲ
δόρυ
μέγα
|
νήϊον· |
ἐν
δέ
τε
θυμὸς
~τείρεθ᾽ |
[17, 450-499] |
~Αὐτόμεδον,
τίς
τοί
νυ
θεῶν
|
νηκερδέα |
βουλὴν
~ἐν
στήθεσσιν
ἔθηκε,
καὶ |
[17, 600-649] |
μὲν
φάος
ἦλθεν,
ἄμυνε
δὲ
|
νηλεὲς |
ἦμαρ,
~αὐτὸς
δ᾽
ὤλεσε
θυμὸν |
[17, 500-549] |
ἀνδρῶν,
~νῶϊν
δὲ
ζωοῖσιν
ἀμύνετε
|
νηλεὲς |
ἦμαρ·
~τῇδε
γὰρ
ἔβρισαν
πόλεμον |
[17, 350-399] |
~ἠέρι
καὶ
πολέμῳ,
τείροντο
δὲ
|
νηλέϊ |
χαλκῷ
~ὅσσοι
ἄριστοι
ἔσαν·
δύο |
[17, 100-149] |
οἷσι
τέκεσσιν,
~ᾧ
ῥά
τε
|
νήπι᾽ |
ἄγοντι
συναντήσωνται
ἐν
ὕλῃ
~ἄνδρες |
[17, 200-249] |
ἵνα
μοι
Τρώων
ἀλόχους
καὶ
|
νήπια |
τέκνα
~προφρονέως
ῥύοισθε
φιλοπτολέμων
ὑπ᾽ |
[17, 200-249] |
~νεκρὸν
ὑπ᾽
Αἴαντος
ἐρύειν
Τελαμωνιάδαο
|
~νήπιοι· |
ἦ
τε
πολέσσιν
ἐπ᾽
αὐτῷ |
[17, 450-499] |
κτενέειν
ἐλάαν
τ᾽
ἐριαύχενας
ἵππους
|
~νήπιοι, |
οὐδ᾽
ἄρ᾽
ἔμελλον
ἀναιμωτί
γε |
[17, 0-49] |
κακὸν
παθέειν·
ῥεχθὲν
δέ
τε
|
νήπιος |
ἔγνω.
~ὣς
φάτο,
τὸν
δ᾽ |
[17, 600-649] |
μέν
κε
καὶ
ὃς
μάλα
|
νήπιός |
ἐστι
~γνοίη
ὅτι
Τρώεσσι
πατὴρ |
[17, 150-199] |
ὃς
μέγ᾽
ἄριστος
~Ἀργείων
παρὰ
|
νηυσὶ |
καὶ
ἀγχέμαχοι
θεράποντες.
~ἀλλὰ
σύ |
[17, 600-649] |
χεῖρας
ἀάπτους
~σχήσεσθ᾽
ἀλλ᾽
ἐν
|
νηυσὶ |
μελαίνῃσιν
πεσέεσθαι.
~εἴη
δ᾽
ὅς |
[17, 700-749] |
δὲ
προσηύδα·
~κεῖνον
μὲν
δὴ
|
νηυσὶν |
ἐπιπροέηκα
θοῇσιν
~ἐλθεῖν
εἰς
Ἀχιλῆα |
[17, 300-349] |
μηδ᾽
οἵ
γε
ἕκηλοι
~Πάτροκλον
|
νηυσὶν |
πελασαίατο
τεθνηῶτα.
~ὣς
φάτο,
καί |
[17, 350-399] |
~ὀτρύνων
πόλεμον
δὲ
μελαινάων
ἀπὸ
|
νηῶν. |
~τοῖς
δὲ
πανημερίοις
ἔριδος
μέγα |
[17, 650-699] |
ὅτι
πῆμα
θεὸς
Δαναοῖσι
κυλίνδει,
|
~νίκη |
δὲ
Τρώων·
πέφαται
δ᾽
ὤριστος |
[17, 300-349] |
μὲν
πολὺ
βούλεται
ἢ
Δαναοῖσι
|
~νίκην· |
ἀλλ᾽
αὐτοὶ
τρεῖτ᾽
ἄσπετον
οὐδὲ |
[17, 550-599] |
μεγάλ᾽
ἔκτυπε,
τὴν
δὲ
τίναξε,
|
~νίκην |
δὲ
Τρώεσσι
δίδου,
ἐφόβησε
δ᾽ |
[17, 150-199] |
ἄλκιμον
ἄνδρα
φοβεῖ
καὶ
ἀφείλετο
|
νίκην
|
~ῥηϊδίως,
ὁτὲ
δ᾽
αὐτὸς
ἐποτρύνει |
[17, 600-649] |
ὅτε
δὴ
Τρώεσσι
δίδου
ἑτεραλκέα
|
νίκην. |
~τοῖσι
δὲ
μύθων
ἦρχε
μέγας |
[17, 400-449] |
~ἥ
οἱ
ἀπαγγέλλεσκε
Διὸς
μεγάλοιο
|
νόημα. |
~δὴ
τότε
γ᾽
οὔ
οἱ |
[17, 450-499] |
λάζετο
χερσίν,
~Αὐτομέδων
δ᾽
ἀπόρουσε·
|
νόησε |
δὲ
φαίδιμος
Ἕκτωρ,
~αὐτίκα
δ᾽ |
[17, 50-99] |
γε
κύνες
τ᾽
ἄνδρές
τε
|
νομῆες |
~πολλὰ
μάλ᾽
ἰύζουσιν
ἀπόπροθεν
οὐδ᾽ |
[17, 150-199] |
~ἀλλ᾽
αἰεί
τε
Διὸς
κρείσσων
|
νόος |
αἰγιόχοιο,
~ὅς
τε
καὶ
ἄλκιμον |
[17, 500-549] |
Ζεὺς
~ὀρνύμεναι
Δαναούς·
δὴ
γὰρ
|
νόος |
ἐτράπετ᾽
αὐτοῦ.
~ἠΰτε
πορφυρέην
ἶριν |
[17, 600-649] |
αὐτοὶ
~χάρμα
φίλοις
ἑτάροισι
γενώμεθα
|
νοστήσαντες, |
~οἵ
που
δεῦρ᾽
ὁρόωντες
ἀκηχέδατ᾽ |
[17, 200-249] |
οὐκέτι
νῶϊ
~ἔλπομαι
αὐτώ
περ
|
νοστησέμεν |
ἐκ
πολέμοιο.
~οὔ
τι
τόσον |
[17, 400-449] |
γὰρ
τό
γε
μητρὸς
ἐπεύθετο
|
νόσφιν |
ἀκούων,
~ἥ
οἱ
ἀπαγγέλλεσκε
Διὸς |
[17, 350-399] |
ἐπιοσσομένω
θάνατον
καὶ
φύζαν
ἑταίρων
|
~νόσφιν |
ἐμαρνάσθην,
ἐπεὶ
ὣς
ἐπετέλλετο
Νέστωρ
|
[17, 450-499] |
Αὐτομέδοντα
προσηύδα·
~Αὐτόμεδον,
τίς
τοί
|
νυ |
θεῶν
νηκερδέα
βουλὴν
~ἐν
στήθεσσιν |
[17, 500-549] |
ἀφίει
μένος
ὄβριμος
Ἄρης.
~καί
|
νύ |
κε
δὴ
ξιφέεσσ᾽
αὐτοσχεδὸν
ὁρμηθήτην |
[17, 600-649] |
δὲ
φάει
καὶ
ὄλεσσον,
ἐπεί
|
νύ |
τοι
εὔαδεν
οὕτως.
~ὣς
φάτο, |
[17, 650-699] |
ἐπίστατο
μείλιχος
εἶναι
~ζωὸς
ἐών·
|
νῦν |
αὖ
θάνατος
καὶ
μοῖρα
κιχάνει. |
[17, 450-499] |
θεόφιν
μήστωρ
ἀτάλαντος
~ζωὸς
ἐών;
|
νῦν |
αὖ
θάνατος
καὶ
μοῖρα
κιχάνει. |
[17, 200-249] |
καὶ
ὤμων
~εἵλευ·
ἀτάρ
τοι
|
νῦν |
γε
μέγα
κράτος
ἐγγυαλίξω,
~τῶν |
[17, 550-599] |
τὸ
πάρος
γε
~μαλθακὸς
αἰχμητής·
|
νῦν |
δ᾽
οἴχεται
οἶος
ἀείρας
~νεκρὸν |
[17, 150-199] |
τε
καὶ
αὐτῷ
~ζωὸς
ἐών·
|
νῦν |
δ᾽
οὔ
οἱ
ἀλαλκέμεναι
κύνας |
[17, 150-199] |
~τῶν
ὅσσοι
Λυκίην
ἐριβώλακα
ναιετάουσι·
|
~νῦν |
δέ
σευ
ὠνοσάμην
πάγχυ
φρένας |
[17, 150-199] |
οἱ
ἀλαλκέμεναι
κύνας
ἔτλης.
~τὼ
|
νῦν |
εἴ
τις
ἐμοὶ
Λυκίων
ἐπιπείσεται |
[17, 600-649] |
πεδίοιο,
καὶ
Ἰδομενῆα
προσηύδα·
~μάστιε
|
νῦν |
εἷός
κε
θοὰς
ἐπὶ
νῆας |
[17, 300-349] |
ἀγοὶ
ἠδ᾽
ἐπικούρων
~αἰδὼς
μὲν
|
νῦν |
ἥδε
γ᾽
ἀρηϊφίλων
ὑπ᾽
Ἀχαιῶν
|
[17, 700-749] |
πόδας
ταχύν·
οὐδέ
μιν
οἴω
|
~νῦν |
ἰέναι
μάλα
περ
κεχολωμένον
Ἕκτορι |
[17, 200-249] |
ἑκάστου
θυμὸν
ἀέξω.
~τώ
τις
|
νῦν |
ἰθὺς
τετραμμένος
ἢ
ἀπολέσθω
~ἠὲ |
[17, 0-49] |
οὐ
πεῖθεν·
ἀμειβόμενος
δὲ
προσηύδα·
|
~νῦν |
μὲν
δὴ
Μενέλαε
διοτρεφὲς
ἦ |
[17, 650-699] |
εἶπε
βοὴν
ἀγαθὸν
Μενέλαον·
~σκέπτεο
|
νῦν |
Μενέλαε
διοτρεφὲς
αἴ
κεν
ἴδηαι
|
[17, 100-149] |
ἐσθλὸν
ἔχει
φύξηλιν
ἐόντα.
~φράζεο
|
νῦν |
ὅππως
κε
πόλιν
καὶ
ἄστυ |
[17, 50-99] |
φωνήσας
ἔπεα
πτερόεντα
προσηύδα·
~Ἕκτορ
|
νῦν |
σὺ
μὲν
ὧδε
θέεις
ἀκίχητα |
[17, 650-699] |
~Αἴαντ᾽
Ἀργείων
ἡγήτορε
Μηριόνη
τε
|
~νῦν |
τις
ἐνηείης
Πατροκλῆος
δειλοῖο
~μνησάσθω· |
[17, 150-199] |
πεφήσεται
αἰπὺς
ὄλεθρος.
~εἰ
γὰρ
|
νῦν |
Τρώεσσι
μένος
πολυθαρσὲς
ἐνείη
~ἄτρομον, |
[17, 0-49] |
δ᾽
ἀναχαζομένοιο
κατὰ
στομάχοιο
θέμεθλα
|
~νύξ᾽ |
ἐπὶ
δ᾽
αὐτὸς
ἔρεισε
βαρείῃ |
[17, 700-749] |
εἷος
μὲν
ὁμιλαδὸν
αἰὲν
ἕποντο
|
~νύσσοντες |
ξίφεσίν
τε
καὶ
ἔγχεσιν
ἀμφιγύοισιν· |
[17, 200-249] |
πέπον
ὦ
Μενέλαε
διοτρεφὲς
οὐκέτι
|
νῶϊ
|
~ἔλπομαι
αὐτώ
περ
νοστησέμεν
ἐκ |
[17, 500-549] |
ἐπ᾽
Ἀχιλλῆος
καλλίτριχε
βήμεναι
ἵππω
|
~νῶϊ |
κατακτείναντα,
φοβῆσαί
τε
στίχας
ἀνδρῶν |
[17, 700-749] |
φέρετ᾽
ἐκ
πόνου·
αὐτὰρ
ὄπισθε
|
~νῶϊ |
μαχησόμεθα
Τρωσίν
τε
καὶ
Ἕκτορι |
[17, 450-499] |
ἐπεὶ
οὐκ
ἂν
ἐφορμηθέντε
γε
|
νῶϊ
|
~τλαῖεν
ἐναντίβιον
στάντες
μαχέσασθαι
Ἄρηϊ. |
[17, 500-549] |
βεβάμεν
καὶ
ἀμύνεσθαι
στίχας
ἀνδρῶν,
|
~νῶϊν |
δὲ
ζωοῖσιν
ἀμύνετε
νηλεὲς
ἦμαρ· |
[17, 350-399] |
~ἀργαλέης·
καμάτῳ
δὲ
καὶ
ἱδρῷ
|
νωλεμὲς |
αἰεὶ
~γούνατά
τε
κνῆμαί
τε |
[17, 100-149] |
ἦεν
~μάρνασθαι
δηΐοισιν
ἐπ᾽
ἀνδράσι
|
νωλεμὲς |
αἰεί.
~πῶς
κε
σὺ
χείρονα |
[17, 400-449] |
περὶ
νεκρὸν
ἀκαχμένα
δούρατ᾽
ἔχοντες
|
~νωλεμὲς |
ἐγχρίμπτοντο
καὶ
ἀλλήλους
ἐνάριζον·
~ὧδε |