Chant, vers
[17, 650-699]	προσέφη ξανθὸς Μενέλαος· ~Ἀντίλοχ᾽ εἰ	δ᾽	ἄγε δεῦρο διοτρεφὲς ὄφρα πύθηαι
[17, 0-49]	~γνωτὸν ἐμὸν τὸν ἔπεφνες, ἐπευχόμενος	δ᾽	ἀγορεύεις, ~χήρωσας δὲ γυναῖκα μυχῷ
[17, 300-349]	μεγαλήτορος ἧκε χαμᾶζε ~κεῖσθαι· ὃ	δ᾽	ἄγχ᾽ αὐτοῖο πέσε πρηνὴς ἐπὶ
[17, 350-399]	δὲ χθὼν ~δεύετο πορφυρέῳ, τοὶ	δ᾽	ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον ~νεκροὶ ὁμοῦ Τρώων
[17, 400-449]	ἷκε δι᾽ αἰθέρος ἀτρυγέτοιο· ~ἵπποι	δ᾽	Αἰακίδαο μάχης ἀπάνευθεν ἐόντες ~κλαῖον,
[17, 400-449]	πολὺ φίλτατος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~οἳ	δ᾽	αἰεὶ περὶ νεκρὸν ἀκαχμένα δούρατ᾽
[17, 600-649]	ὑπ᾽ ἠέρος υἷας Ἀχαιῶν, ~ποίησον	δ᾽	αἴθρην, δὸς δ᾽ ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι·
[17, 50-99]	δ᾽ ἐπὶ γαίῃ ~κείμενον· ἔρρει	δ᾽	αἷμα κατ᾽ οὐταμένην ὠτειλήν. ~βῆ
[17, 450-499]	νόησε δὲ φαίδιμος Ἕκτωρ, ~αὐτίκα	δ᾽	Αἰνείαν προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα· ~Αἰνεία
[17, 50-99]	θεὸς ἂμ πόνον ἀνδρῶν, ~Ἕκτορα	δ᾽	αἰνὸν ἄχος πύκασε φρένας ἀμφὶ
[17, 250-299]	μέλπηθρα γενέσθαι. ~ὣς ἔφατ᾽ ὀξὺ	δ᾽	ἄκουσεν Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας· ~πρῶτος
[17, 50-99]	διώκων ~ἵππους Αἰακίδαο δαΐφρονος· οἳ	δ᾽	ἀλεγεινοὶ ~ἀνδράσι γε θνητοῖσι δαμήμεναι
[17, 500-549]	πλῆτο φρένας ἀμφὶ μελαίνας· ~αὐτίκα	δ᾽	Ἀλκιμέδοντα προσηύδα πιστὸν ἑταῖρον· ~Ἀλκίμεδον
[17, 350-399]	~ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ κατατεθνηῶτι. ~οἳ	δ᾽	ἄλλοι Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
[17, 250-299]	~Μηριόνης ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ. ~τῶν	δ᾽	ἄλλων τίς κεν ᾗσι φρεσὶν
[17, 750-799]	μάχην ἀνέεργον ὀπίσσω ~Τρώων· οἳ	δ᾽	ἅμ᾽ ἕποντο, δύω δ᾽ ἐν
[17, 450-499]	πολὺς δ᾽ ἐπελήλατο χαλκός. ~τοῖσι	δ᾽	ἅμα Χρομίος τε καὶ Ἄρητος
[17, 150-199]	Ἴλιον ἱρὴν ~Τρωσὶ φιλοπτολέμοισιν, ὃ	δ᾽	ἄμβροτα τεύχεα δῦνε ~Πηλεΐδεω Ἀχιλῆος
[17, 200-249]	δή τοι σχεδὸν εἶσι· σὺ	δ᾽	ἄμβροτα τεύχεα δύνεις ~ἀνδρὸς ἀριστῆος,
[17, 300-349]	βάλ᾽ ὑπὸ κληῖδα μέσην· διὰ	δ᾽	ἀμπερὲς ἄκρη ~αἰχμὴ χαλκείη παρὰ
[17, 100-149]	μέγα κλέος ἔμμεναι αὐτῷ. ~Αἴας	δ᾽	ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ σάκος εὐρὺ καλύψας
[17, 0-49]	Μενέλαος ἐπευξάμενος Διὶ πατρί· ~ἂψ	δ᾽	ἀναχαζομένοιο κατὰ στομάχοιο θέμεθλα ~νύξ᾽
[17, 100-149]	ἰὼν ἀνεχάζεθ᾽ ἑταίρων, ~ἐς δίφρον	δ᾽	ἀνόρουσε· δίδου δ᾽ ὅ γε
[17, 250-299]	ἄκουσεν Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας· ~πρῶτος	δ᾽	ἀντίος ἦλθε θέων ἀνὰ δηϊοτῆτα,
[17, 0-49]	ἔρεισε βαρείῃ χειρὶ πιθήσας· ~ἀντικρὺ	δ᾽	ἁπαλοῖο δι᾽ αὐχένος ἤλυθ᾽ ἀκωκή,
[17, 150-199]	φέρον κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος. ~στὰς	δ᾽	ἀπάνευθε μάχης πολυδακρύου ἔντε᾽ ἄμειβεν·
[17, 550-599]	Ἀθήνη ~δοίη κάρτος ἐμοί, βελέων	δ᾽	ἀπερύκοι ἐρωήν· ~τώ κεν ἔγωγ᾽
[17, 450-499]	ἵπποισιν ἐνέπνευσεν μένος ἠΰ. ~τὼ	δ᾽	ἀπὸ χαιτάων κονίην οὖδας δὲ
[17, 650-699]	τε τρεῖ ἐσσύμενός περ· ~ἠῶθεν	δ᾽	ἀπονόσφιν ἔβη τετιηότι θυμῷ· ~ὣς
[17, 450-499]	καὶ ἡνία λάζετο χερσίν, ~Αὐτομέδων	δ᾽	ἀπόρουσε· νόησε δὲ φαίδιμος Ἕκτωρ,
[17, 0-49]	ἀμέλησε ~Πατρόκλοιο πεσόντος ἀμύμονος· ἄγχι	δ᾽	ἄρ᾽ αὐτοῦ ~ἔστη, καὶ προσέειπεν
[17, 0-49]	προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ, ~ἀμφὶ	δ᾽	ἄρ᾽ αὐτῷ βαῖν᾽ ὥς τις
[17, 100-149]	ἐπὶ Τρώων στίχες ἤλυθον· ἦρχε	δ᾽	ἄρ᾽ Ἕκτωρ. ~αὐτὰρ ὅ γ᾽
[17, 250-299]	~Τρῶες δὲ προὔτυψαν ἀολλέες· ἦρχε	δ᾽	ἄρ᾽ Ἕκτωρ. ~ὡς δ᾽ ὅτ᾽
[17, 50-99]	πύκασε φρένας ἀμφὶ μελαίνας· ~πάπτηνεν	δ᾽	ἄρ᾽ ἔπειτα κατὰ στίχας, αὐτίκα
[17, 600-649]	ὑπὸ γναθμοῖο καὶ οὔατος, ἐκ	δ᾽	ἄρ᾽ ὀδόντας ~ὦσε δόρυ πρυμνόν,
[17, 150-199]	ἐπεὶ σέο φέρτερός ἐστι. ~τὸν	δ᾽	ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κορυθαίολος
[17, 50-99]	λάθεν Ἀτρέος ὀξὺ βοήσας· ~ὀχθήσας	δ᾽	ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα
[17, 250-299]	ἐὼν θεράπων ἦν Αἰακίδαο· ~μίσησεν	δ᾽	ἄρα μιν δηΐων κυσὶ κύρμα
[17, 700-749]	ἀλλήλοισι μένοντες. ~ὣς ἔφαθ᾽ οἳ	δ᾽	ἄρα νεκρὸν ἀπὸ χθονὸς ἀγκάζοντο
[17, 200-249]	μιν Ἄρης ~δεινὸς ἐνυάλιος, πλῆσθεν	δ᾽	ἄρα οἱ μέλε᾽ ἐντὸς ~ἀλκῆς
[17, 250-299]	ἔχοντες ~φραχθέντες σάκεσιν χαλκήρεσιν· ἀμφὶ	δ᾽	ἄρά σφι ~λαμπρῇσιν κορύθεσσι Κρονίων
[17, 350-399]	δώῃ τανύειν μεθύουσαν ἀλοιφῇ· ~δεξάμενοι	δ᾽	ἄρα τοί γε διαστάντες τανύουσι
[17, 400-449]	ἐξεριποῦσα παρὰ ζυγὸν ἀμφοτέρωθεν. ~μυρομένω	δ᾽	ἄρα τώ γε ἰδὼν ἐλέησε
[17, 250-299]	δ᾽ αὖθι λύθη μένος, ἐκ	δ᾽	ἄρα χειρῶν ~Πατρόκλοιο πόδα μεγαλήτορος
[17, 150-199]	Οὐρανίωνες ~πατρὶ φίλῳ ἔπορον· ὃ	δ᾽	ἄρα ᾧ παιδὶ ὄπασσε ~γηράς·
[17, 400-449]	~πολλὰ δὲ μειλιχίοισι προσηύδα, πολλὰ	δ᾽	ἀρειῇ· ~τὼ δ᾽ οὔτ᾽ ἂψ
[17, 550-599]	ἔγειρε δὲ φῶτα ἕκαστον. ~πρῶτον	δ᾽	Ἀτρέος υἱὸν ἐποτρύνουσα προσηύδα ~ἴφθιμον
[17, 300-349]	δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ. ~Αἴας	δ᾽	αὖ Φόρκυνα δαΐφρονα Φαίνοπος υἱὸν
[17, 350-399]	~εὔκηλοι πολέμιζον ὑπ᾽ αἰθέρι, πέπτατο	δ᾽	αὐγὴ ~ἠελίου ὀξεῖα, νέφος δ᾽
[17, 250-299]	ἀνέδραμεν ἐξ ὠτειλῆς ~αἱματόεις· τοῦ	δ᾽	αὖθι λύθη μένος, ἐκ δ᾽
[17, 300-349]	Αἴαντος μεγαθύμου δουρὶ δαμέντι. ~Ἕκτωρ	δ᾽	αὖτ᾽ Αἴαντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ·
[17, 200-249]	περὶ πάντα καλύπτει ~Ἕκτωρ, ἡμῖν	δ᾽	αὖτ᾽ ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος. ~ἀλλ᾽
[17, 450-499]	ἔχων ὤμοισιν ἀγάλλεται Αἰακίδαο. ~τὸν	δ᾽	αὖτ᾽ Αὐτομέδων προσέφη Διώρεος υἱός·
[17, 700-749]	μὲν Θρασυμήδεα δῖον ἀνῆκεν, ~αὐτὸς	δ᾽	αὖτ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει,
[17, 550-599]	ὄτρυνε δὲ λαὸν ἅπαντα. ~τὴν	δ᾽	αὖτε προσέειπε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος·
[17, 700-749]	γυμνὸς ἐὼν Τρώεσσι μάχοιτο. ~ἡμεῖς	δ᾽	αὐτοί περ φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην,
[17, 500-549]	ὀξὺ κραδαινόμενον λύε γυῖα. ~Ἕκτωρ	δ᾽	Αὐτομέδοντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ· ~ἀλλ᾽
[17, 500-549]	ἑλὼν ἔναρα βροτόεντα ~θῆκ᾽ ἂν	δ᾽	αὐτὸς ἔβαινε πόδας καὶ χεῖρας
[17, 200-249]	~ἥμισυ τῷ ἐνάρων ἀποδάσσομαι, ἥμισυ	δ᾽	αὐτὸς ~ἕξω ἐγώ· τὸ δέ
[17, 150-199]	καὶ ἀφείλετο νίκην ~ῥηϊδίως, ὁτὲ	δ᾽	αὐτὸς ἐποτρύνει μαχέσασθαι. ~ἀλλ᾽ ἄγε
[17, 0-49]	κατὰ στομάχοιο θέμεθλα ~νύξ᾽ ἐπὶ	δ᾽	αὐτὸς ἔρεισε βαρείῃ χειρὶ πιθήσας·
[17, 350-399]	Ἀχαιοῖς ~νῆας ἔπι γλαφυράς· περὶ	δ᾽	αὐτοῦ μῶλος ὀρώρει ~ἄγριος· οὐδέ
[17, 250-299]	~Ἕκτορι καὶ Τρώεσσι χαριζόμενος· τάχα	δ᾽	αὐτῷ ~ἦλθε κακόν, τό οἱ
[17, 600-649]	δ᾽ ἔμπης πάντ᾽ ἰθύνει· ~ἡμῖν	δ᾽	αὔτως πᾶσιν ἐτώσια πίπτει ἔραζε.
[17, 550-599]	~νίκην δὲ Τρώεσσι δίδου, ἐφόβησε	δ᾽	Ἀχαιούς. ~πρῶτος Πηνέλεως Βοιώτιος ἦρχε
[17, 550-599]	υἱὸν Ἠετίωνος. ~ὣς φάτο, τὸν	δ᾽	ἄχεος νεφέλη ἐκάλυψε μέλαινα, ~βῆ
[17, 650-699]	Ἀντίλοχον μεγαθύμου Νέστορος υἱόν, ~ὄτρυνον	δ᾽	Ἀχιλῆϊ δαΐφρονι θᾶσσον ἰόντα ~εἰπεῖν
[17, 100-149]	φέρων σάκος ἠΰτε πύργον· ~Ἕκτωρ	δ᾽	ἂψ ἐς ὅμιλον ἰὼν ἀνεχάζεθ᾽
[17, 600-649]	στῆθος παρὰ μαζόν· ~ἐν καυλῷ	δ᾽	ἐάγη δολιχὸν δόρυ, τοὶ δὲ
[17, 100-149]	Τρῳῇσιν ἐρυσσάμενος κυσὶ δοίη. ~Αἴας	δ᾽	ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε
[17, 550-599]	ἔρυσεν μετὰ ἔθνος ἑταίρων. ~Ἕκτορα	δ᾽	ἐγγύθεν ἱστάμενος ὄτρυνεν Ἀπόλλων ~Φαίνοπι
[17, 50-99]	ἄρ᾽ ἔπειτα κατὰ στίχας, αὐτίκα	δ᾽	ἔγνω ~τὸν μὲν ἀπαινύμενον κλυτὰ
[17, 300-349]	οὐδὲ μάχεσθε. ~ὣς ἔφατ᾽ Αἰνείας	δ᾽	ἑκατηβόλον Ἀπόλλωνα ~ἔγνω ἐς ἄντα
[17, 150-199]	Ἕκτωρ ~δηΐου ἐκ πολέμοιο· θέων	δ᾽	ἐκίχανεν ἑταίρους ~ὦκα μάλ᾽ οὔ
[17, 550-599]	~νεκρὸν ὑπ᾽ ἐκ Τρώων, σὸν	δ᾽	ἔκτανε πιστὸν ἑταῖρον ~ἐσθλὸν ἐνὶ
[17, 300-349]	~ἔγνω ἐς ἄντα ἰδών, μέγα	δ᾽	Ἕκτορα εἶπε βοήσας· ~Ἕκτόρ τ᾽
[17, 450-499]	ἀτάρ τοι ἑταῖρος ἀπέκτατο, τεύχεα	δ᾽	Ἕκτωρ ~αὐτὸς ἔχων ὤμοισιν ἀγάλλεται
[17, 300-349]	πολὺ προμάχων ἐξάλμενος ἔστη· ~οἳ	δ᾽	ἐλελίχθησαν καὶ ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν.
[17, 400-449]	ῥέε μυρομένοισιν ~ἡνιόχοιο πόθῳ· θαλερὴ	δ᾽	ἐμιαίνετο χαίτη ~ζεύγλης ἐξεριποῦσα παρὰ
[17, 600-649]	~ἢ κακὸς ἢ ἀγαθός· Ζεὺς	δ᾽	ἔμπης πάντ᾽ ἰθύνει· ~ἡμῖν δ᾽
[17, 500-549]	πρὸ δὲ εἴσατο χαλκός, ~νειαίρῃ	δ᾽	ἐν γαστρὶ διὰ ζωστῆρος ἔλασσεν.
[17, 450-499]	ἔχει καὶ ἐπεύχεται αὔτως; ~σφῶϊν	δ᾽	ἐν γούνεσσι βαλῶ μένος ἠδ᾽
[17, 300-349]	δ᾽ ἔντερα χαλκὸς ~ἤφυσ᾽ ὃ	δ᾽	ἐν κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν
[17, 350-399]	βέλεα στονόεντα ~πολλὸν ἀφεσταότες. τοὶ	δ᾽	ἐν μέσῳ ἄλγε᾽ ἔπασχον ~ἠέρι
[17, 750-799]	οἳ δ᾽ ἅμ᾽ ἕποντο, δύω	δ᾽	ἐν τοῖσι μάλιστα ~Αἰνείας τ᾽
[17, 100-149]	δίωνται ~ἔγχεσι καὶ φωνῇ· τοῦ	δ᾽	ἐν φρεσὶν ἄλκιμον ἦτορ ~παχνοῦται,
[17, 0-49]	~χάζεο, λεῖπε δὲ νεκρόν, ἔα	δ᾽	ἔναρα βροτόεντα· ~οὐ γάρ τις
[17, 50-99]	με περιστήωσ᾽ ἕνα πολλοί· ~Τρῶας	δ᾽	ἐνθάδε πάντας ἄγει κορυθαίολος Ἕκτωρ.
[17, 250-299]	~ἀλλά τις αὐτὸς ἴτω, νεμεσιζέσθω	δ᾽	ἐνὶ θυμῷ ~Πάτροκλον Τρῳῇσι κυσὶν
[17, 550-599]	καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ. ~ἔσκε	δ᾽	ἐνὶ Τρώεσσι Ποδῆς υἱὸς Ἠετίωνος
[17, 300-349]	~ῥῆξε δὲ θώρηκος γύαλον, διὰ	δ᾽	ἔντερα χαλκὸς ~ἤφυσ᾽ ὃ δ᾽
[17, 50-99]	ἁρπάσῃ ἥ τις ἀρίστη· ~τῆς	δ᾽	ἐξ αὐχέν᾽ ἔαξε λαβὼν κρατεροῖσιν
[17, 600-649]	δὲ γλῶσσαν τάμε μέσσην. ~ἤριπε	δ᾽	ἐξ ὀχέων, κατὰ δ᾽ ἡνία
[17, 50-99]	τε βρύει ἄνθεϊ λευκῷ· ~ἐλθὼν	δ᾽	ἐξαπίνης ἄνεμος σὺν λαίλαπι πολλῇ
[17, 500-549]	ἔγχος· ~πρόσσω γὰρ κατέκυψε, τὸ	δ᾽	ἐξόπιθεν δόρυ μακρὸν ~οὔδει ἐνισκίμφθη,
[17, 450-499]	μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς. ~τοῖσι	δ᾽	ἐπ᾽ Αὐτομέδων μάχετ᾽ ἀχνύμενός περ
[17, 450-499]	ὑπ᾽ ἐκ Τρώων ὀρυμαγδοῦ, ~ῥεῖα	δ᾽	ἐπαΐξασκε πολὺν καθ᾽ ὅμιλον ὀπάζων.
[17, 500-549]	δ᾽ οὐρίαχος πελεμίχθη ~ἔγχεος· ἔνθα	δ᾽	ἔπειτ᾽ ἀφίει μένος ὄβριμος Ἄρης.
[17, 650-699]	σκέδασεν καὶ ἀπῶσεν ὀμίχλην, ~ἠέλιος	δ᾽	ἐπέλαμψε, μάχη δ᾽ ἐπὶ πᾶσα
[17, 450-499]	εἰλυμένω ὤμους ~αὔῃσι στερεῇσι· πολὺς	δ᾽	ἐπελήλατο χαλκός. ~τοῖσι δ᾽ ἅμα
[17, 50-99]	μὲν ἀπαινύμενον κλυτὰ τεύχεα, τὸν	δ᾽	ἐπὶ γαίῃ ~κείμενον· ἔρρει δ᾽
[17, 650-699]	ὀμίχλην, ~ἠέλιος δ᾽ ἐπέλαμψε, μάχη	δ᾽	ἐπὶ πᾶσα φαάνθη· ~καὶ τότ᾽
[17, 550-599]	πλῆσε φρένας ἀμφὶ μελαίνας, ~βῆ	δ᾽	ἐπὶ Πατρόκλῳ, καὶ ἀκόντισε δουρὶ
[17, 500-549]	λέων κατὰ ταῦρον ἐδηδώς. ~ἂψ	δ᾽	ἐπὶ Πατρόκλῳ τέτατο κρατερὴ ὑσμίνη
[17, 100-149]	φρένα καὶ κατὰ θυμὸν ~τόφρα	δ᾽	ἐπὶ Τρώων στίχες ἤλυθον· ἦρχε
[17, 700-749]	οἶκοι ~ἐν σέλαϊ μεγάλῳ· τὸ	δ᾽	ἐπιβρέμει ἲς ἀνέμοιο. ~ὣς μὲν
[17, 350-399]	πρώτῳ ὁμάδῳ Τρώεσσι μάχεσθαι. ~τὼ	δ᾽	ἐπιοσσομένω θάνατον καὶ φύζαν ἑταίρων
[17, 250-299]	ὃς περὶ μὲν εἶδος, περὶ	δ᾽	ἔργα τέτυκτο ~τῶν ἄλλων Δαναῶν
[17, 400-449]	δόμεν Πηλῆϊ ἄνακτι ~θνητῷ, ὑμεῖς	δ᾽	ἐστὸν ἀγήρω τ᾽ ἀθανάτω τε;
[17, 100-149]	περὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει. ~Ἀτρεΐδης	δ᾽	ἑτέρωθεν ἀρηΐφιλος Μενέλαος ~ἑστήκει, μέγα
[17, 450-499]	νέεσθαι ~αὖτις ἀπ᾽ Αὐτομέδοντος. ὃ	δ᾽	εὐξάμενος Διὶ πατρὶ ~ἀλκῆς καὶ
[17, 600-649]	πατὴρ ὀλοφύρατο δάκρυ χέοντα· ~αὐτίκα	δ᾽	ἠέρα μὲν σκέδασεν καὶ ἀπῶσεν
[17, 700-749]	θάνατον καὶ κῆρα φύγωμεν. ~τὸν	δ᾽	ἠμείβετ᾽ ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος Αἴας·
[17, 600-649]	~ἤριπε δ᾽ ἐξ ὀχέων, κατὰ	δ᾽	ἡνία χεῦεν ἔραζε. ~καὶ τά
[17, 200-249]	ἐπ᾽ ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων. ~Ἕκτορι	δ᾽	ἥρμοσε τεύχε᾽ ἐπὶ χροΐ, δῦ
[17, 700-749]	ἀγκάζοντο ~ὕψι μάλα μεγάλως· ἐπὶ	δ᾽	ἴαχε λαὸς ὄπισθε ~Τρωϊκός, ὡς
[17, 600-649]	ἐν χειρὶ μαχήσεσθαι Τρώεσσιν. ~Ἕκτορα	δ᾽	Ἰδομενεὺς μετὰ Λήϊτον ὁρμηθέντα ~βεβλήκει
[17, 600-649]	τοὶ δὲ βόησαν ~Τρῶες· ὃ	δ᾽	Ἰδομενῆος ἀκόντισε Δευκαλίδαο ~δίφρῳ ἐφεσταότος·
[17, 650-699]	ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος, ~βῆ	δ᾽	ἰέναι ὥς τίς τε λέων
[17, 450-499]	ἀπίθησεν ἐῢς πάϊς Ἀγχίσαο. ~τὼ	δ᾽	ἰθὺς βήτην βοέῃς εἰλυμένω ὤμους
[17, 200-249]	ἐμοί περ. ~ὣς ἔφαθ᾽ οἳ	δ᾽	ἰθὺς Δαναῶν βρίσαντες ἔβησαν ~δούρατ᾽
[17, 600-649]	κάρτος Ἀχαιῶν. ~ὣς ἔφατ᾽ Ἰδομενεὺς	δ᾽	ἵμασεν καλλίτριχας ἵππους ~νῆας ἔπι
[17, 250-299]	αὐτοσχεδίην κυνέης διὰ χαλκοπαρῄου· ~ἤρικε	δ᾽	ἱπποδάσεια κόρυς περὶ δουρὸς ἀκωκῇ
[17, 100-149]	πένθος ἐνὶ στήθεσσιν ἀέξων. ~Γλαῦκος	δ᾽	Ἱππολόχοιο πάϊς Λυκίων ἀγὸς ἀνδρῶν
[17, 450-499]	καὶ ἡνία σιγαλόεντα ~δέξαι, ἐγὼ	δ᾽	ἵππων ἀποβήσομαι, ὄφρα μάχωμαι. ~ὣς
[17, 650-699]	ἑτάρους καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι, ~ἀγχοῦ	δ᾽	ἱστάμενος προσέφη ξανθὸς Μενέλαος· ~Ἀντίλοχ᾽
[17, 100-149]	~ἐς δίφρον δ᾽ ἀνόρουσε· δίδου	δ᾽	ὅ γε τεύχεα καλὰ ~Τρωσὶ
[17, 550-599]	πάρος γε ~μαλθακὸς αἰχμητής· νῦν	δ᾽	οἴχεται οἶος ἀείρας ~νεκρὸν ὑπ᾽
[17, 450-499]	~Ἀλκιμέδων υἱὸς Λαέρκεος Αἱμονίδαο· ~στῆ	δ᾽	ὄπιθεν δίφροιο καὶ Αὐτομέδοντα προσηύδα·
[17, 400-449]	~ὣς ἄρα τις εἴπεσκε, μένος	δ᾽	ὄρσασκεν ἑκάστου. ~ὣς οἳ μὲν
[17, 400-449]	~ὣς οἳ μὲν μάρναντο, σιδήρειος	δ᾽	ὀρυμαγδὸς ~χάλκεον οὐρανὸν ἷκε δι᾽
[17, 600-649]	ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι. ~εἴη	δ᾽	ὅς τις ἑταῖρος ἀπαγγείλειε τάχιστα
[17, 500-549]	γαστρὶ διὰ ζωστῆρος ἔλασσεν. ~ὡς	δ᾽	ὅτ᾽ ἂν ὀξὺν ἔχων πέλεκυν
[17, 350-399]	ἀγαθὸν θεράποντα ποδώκεος Αἰακίδαο. ~ὡς	δ᾽	ὅτ᾽ ἀνὴρ ταύροιο βοὸς μεγάλοιο
[17, 250-299]	ἦρχε δ᾽ ἄρ᾽ Ἕκτωρ. ~ὡς	δ᾽	ὅτ᾽ ἐπὶ προχοῇσι διιπετέος ποταμοῖο
[17, 50-99]	ἐπεὶ κτάνε τεύχε᾽ ἐσύλα. ~ὡς	δ᾽	ὅτε τίς τε λέων ὀρεσίτροφος
[17, 750-799]	τε τάφρον ~φευγόντων Δαναῶν· πολέμου	δ᾽	οὐ γίγνετ᾽ ἐρωή.
[17, 200-249]	ἐνηέα τε κρατερόν τε, ~τεύχεα	δ᾽	οὐ κατὰ κόσμον ἀπὸ κρατός
[17, 0-49]	νήπιος ἔγνω. ~ὣς φάτο, τὸν	δ᾽	οὐ πεῖθεν· ἀμειβόμενος δὲ προσηύδα·
[17, 350-399]	δ᾽ αὐγὴ ~ἠελίου ὀξεῖα, νέφος	δ᾽	οὐ φαίνετο πάσης ~γαίης οὐδ᾽
[17, 150-199]	καὶ αὐτῷ ~ζωὸς ἐών· νῦν	δ᾽	οὔ οἱ ἀλαλκέμεναι κύνας ἔτλης.
[17, 350-399]	χαλκῷ ~ὅσσοι ἄριστοι ἔσαν· δύο	δ᾽	οὔ πω φῶτε πεπύσθην ~ἀνέρε
[17, 500-549]	κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~ἣ	δ᾽	οὐκ ἔγχος ἔρυτο, διὰ πρὸ
[17, 500-549]	δόρυ μακρὸν ~οὔδει ἐνισκίμφθη, ἐπὶ	δ᾽	οὐρίαχος πελεμίχθη ~ἔγχεος· ἔνθα δ᾽
[17, 400-449]	προσηύδα, πολλὰ δ᾽ ἀρειῇ· ~τὼ	δ᾽	οὔτ᾽ ἂψ ἐπὶ νῆας ἐπὶ
[17, 150-199]	Πάτροκλον ἐρυσαίμεθα Ἴλιον εἴσω. ~εἰ	δ᾽	οὗτος προτὶ ἄστυ μέγα Πριάμοιο
[17, 600-649]	Ἀχαιῶν, ~ποίησον δ᾽ αἴθρην, δὸς	δ᾽	ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι· ~ἐν δὲ φάει
[17, 250-299]	τις ἐρύκακεν ἱεμένων περ. ~τὸν	δ᾽	υἱὸς Τελαμῶνος ἐπαΐξας δι᾽ ὁμίλου
[17, 300-349]	λαῶν ~ἧπαρ ὑπὸ πραπίδων, εἶθαρ	δ᾽	ὑπὸ γούνατ᾽ ἔλυσεν, ~ὅς ῥ᾽
[17, 300-349]	πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ. ~χώρησαν	δ᾽	ὑπό τε πρόμαχοι καὶ φαίδιμος
[17, 600-649]	ἄμυνε δὲ νηλεὲς ἦμαρ, ~αὐτὸς	δ᾽	ὤλεσε θυμὸν ὑφ᾽ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο·
[17, 650-699]	κυλίνδει, ~νίκη δὲ Τρώων· πέφαται	δ᾽	ὤριστος Ἀχαιῶν ~Πάτροκλος, μεγάλη δὲ
[17, 150-199]	ἐν ἔντεσι πατρὸς ἐγήρα. ~τὸν	δ᾽	ὡς οὖν ἀπάνευθεν ἴδεν νεφεληγερέτα
[17, 700-749]	~ἀζηχὴς ὀρυμαγδὸς ἐπήϊεν ἐρχομένοισιν· ~οἳ	δ᾽	ὥς θ᾽ ἡμίονοι κρατερὸν μένος
[17, 750-799]	Ἀγχισιάδης καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ. ~τῶν	δ᾽	ὥς τε ψαρῶν νέφος ἔρχεται
[17, 400-449]	μὰν ὑμῖν γε καὶ ἅρμασι	δαιδαλέοισιν	~Ἕκτωρ Πριαμίδης ἐποχήσεται· οὐ γὰρ
[17, 100-149]	ἰόντες ἐπιμνησαίμεθα χάρμης ~καὶ πρὸς	δαίμονά	περ, εἴ πως ἐρυσαίμεθα νεκρὸν
[17, 50-99]	θυμός; ~ὁππότ᾽ ἀνὴρ ἐθέλῃ πρὸς	δαίμονα	φωτὶ μάχεσθαι ~ὅν κε θεὸς
[17, 300-349]	αὐτῷ. ~Αἴας δ᾽ αὖ Φόρκυνα	δαΐφρονα	Φαίνοπος υἱὸν ~Ἱπποθόῳ περιβάντα μέσην
[17, 650-699]	Νέστορος υἱόν, ~ὄτρυνον δ᾽ Ἀχιλῆϊ	δαΐφρονι	θᾶσσον ἰόντα ~εἰπεῖν ὅττι ῥά
[17, 100-149]	Ἕκτωρ. ~ὣς ἔφατ᾽ Αἴαντι δὲ	δαΐφρονι	θυμὸν ὄρινε· ~βῆ δὲ διὰ
[17, 50-99]	θέεις ἀκίχητα διώκων ~ἵππους Αἰακίδαο	δαΐφρονος·	οἳ δ᾽ ἀλεγεινοὶ ~ἀνδράσι γε
[17, 550-599]	μάλα περ χροὸς ἀνδρομέοιο ~ἰσχανάᾳ	δακέειν,	λαρόν τέ οἱ αἷμ᾽ ἀνθρώπου·
[17, 600-649]	φάτο, τὸν δὲ πατὴρ ὀλοφύρατο	δάκρυ	χέοντα· ~αὐτίκα δ᾽ ἠέρα μὲν
[17, 700-749]	ἔστρεφε μώνυχας ἵππους. ~τὸν μὲν	δάκρυ	χέοντα πόδες φέρον ἐκ πολέμοιο
[17, 400-449]	δίφρον ἔχοντες ~οὔδει ἐνισκίμψαντε καρήατα·	δάκρυα	δέ σφι ~θερμὰ κατὰ βλεφάρων
[17, 500-549]	~τῇδε γὰρ ἔβρισαν πόλεμον κάτα	δακρυόεντα	~Ἕκτωρ Αἰνείας θ᾽ οἳ Τρώων
[17, 650-699]	λάβε, τὼ δέ οἱ ὄσσε	~δακρυόφι	πλῆσθεν, θαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο
[17, 0-49]	υἱὸν ἀρηΐφιλον Μενέλαον ~Πάτροκλος Τρώεσσι	δαμεὶς	ἐν δηϊοτῆτι. ~βῆ δὲ διὰ
[17, 300-349]	ὑπ᾽ Ἀχαιῶν ~Ἴλιον εἰσαναβῆναι ἀναλκείῃσι	δαμέντας.	~ἀλλ᾽ ἔτι γάρ τίς φησι
[17, 300-349]	ὑπ᾽ Ἀχαιῶν ~Ἴλιον εἰσανέβησαν ἀναλκείῃσι	δαμέντες,	~Ἀργεῖοι δέ κε κῦδος ἕλον
[17, 300-349]	~ἔπλεθ᾽ ὑπ᾽ Αἴαντος μεγαθύμου δουρὶ	δαμέντι.	~Ἕκτωρ δ᾽ αὖτ᾽ Αἴαντος ἀκόντισε
[17, 50-99]	δ᾽ ἀλεγεινοὶ ~ἀνδράσι γε θνητοῖσι	δαμήμεναι	ἠδ᾽ ὀχέεσθαι ~ἄλλῳ γ᾽ ἢ
[17, 400-449]	καὶ μοῖρα παρ᾽ ἀνέρι τῷδε	δαμῆναι	~πάντας ὁμῶς, μή πώ τις
[17, 200-249]	ἀγαθὸς Μενέλαος, ~ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον	Δαναοῖσι	γεγωνώς· ~ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες
[17, 650-699]	εἰσορόωντα ~γιγνώσκειν ὅτι πῆμα θεὸς	Δαναοῖσι	κυλίνδει, ~νίκη δὲ Τρώων· πέφαται
[17, 350-399]	~ἴθυσεν δὲ καὶ ὃ πρόφρων	Δαναοῖσι	μάχεσθαι· ~ἀλλ᾽ οὔ πως ἔτι
[17, 300-349]	Ζεὺς μὲν πολὺ βούλεται ἢ	Δαναοῖσι	~νίκην· ἀλλ᾽ αὐτοὶ τρεῖτ᾽ ἄσπετον
[17, 650-699]	Ἀχαιῶν ~Πάτροκλος, μεγάλη δὲ ποθὴ	Δαναοῖσι	τέτυκται. ~ἀλλὰ σύ γ᾽ αἶψ᾽
[17, 100-149]	γάρ τις Λυκίων γε μαχησόμενος	Δαναοῖσιν	~εἶσι περὶ πτόλιος, ἐπεὶ οὐκ
[17, 0-49]	ὑπέμεινε ~καί μ᾽ ἔφατ᾽ ἐν	Δαναοῖσιν	ἐλέγχιστον πολεμιστὴν ~ἔμμεναι· οὐδέ ἕ
[17, 500-549]	προῆκε γὰρ εὐρύοπα Ζεὺς ~ὀρνύμεναι	Δαναούς·	δὴ γὰρ νόος ἐτράπετ᾽ αὐτοῦ.
[17, 150-199]	ὡς ἀγορεύεις, ~ἦ τινα καὶ	Δαναῶν	ἀλκῆς μάλα περ μεμαῶτα ~σχήσω
[17, 200-249]	~ὣς ἔφαθ᾽ οἳ δ᾽ ἰθὺς	Δαναῶν	βρίσαντες ἔβησαν ~δούρατ᾽ ἀνασχόμενοι· μάλα
[17, 300-349]	ἐπιτάρροθον εἶναι· ~τώ ῥ᾽ ἰθὺς	Δαναῶν	ἴομεν, μηδ᾽ οἵ γε ἕκηλοι
[17, 200-249]	αἰπὺς ὄλεθρος. ~ἀλλ᾽ ἄγ᾽ ἀριστῆας	Δαναῶν	κάλει, ἤν τις ἀκούσῃ. ~ὣς
[17, 250-299]	δ᾽ ἔργα τέτυκτο ~τῶν ἄλλων	Δαναῶν	μετ᾽ ἀμύμονα Πηλεΐωνα. ~ἴθυσεν δὲ
[17, 50-99]	ἐνθάδε τιμῆς, ~μή τίς μοι	Δαναῶν	νεμεσήσεται ὅς κεν ἴδηται. ~εἰ
[17, 100-149]	κυλίσθη. ~τώ μ᾽ οὔ τις	Δαναῶν	νεμεσήσεται ὅς κεν ἴδηται ~Ἕκτορι
[17, 350-399]	Τρώων καὶ ὑπερμενέων ἐπικούρων ~καὶ	Δαναῶν·	οὐδ᾽ οἳ γὰρ ἀναιμωτί γε
[17, 750-799]	τ᾽ ἀμφί τε τάφρον ~φευγόντων	Δαναῶν·	πολέμου δ᾽ οὐ γίγνετ᾽ ἐρωή.
[17, 150-199]	ἀΰσας· ~Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ	Δάρδανοι	ἀγχιμαχηταί, ~ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε
[17, 450-499]	δ᾽ ἀπὸ χαιτάων κονίην οὖδας	δὲ	βαλόντε ~ῥίμφα φέρον θοὸν ἅρμα
[17, 550-599]	πάμπρωτα θεῶν ἠρήσατο πάντων. ~ἐν	δὲ	βίην ὤμοισι καὶ ἐν γούνεσσιν
[17, 450-499]	ὄφρα μάχωμαι. ~ὣς ἔφατ᾽ Ἀλκιμέδων	δὲ	βοηθόον ἅρμ᾽ ἐπορούσας ~καρπαλίμως μάστιγα
[17, 600-649]	δ᾽ ἐάγη δολιχὸν δόρυ, τοὶ	δὲ	βόησαν ~Τρῶες· ὃ δ᾽ Ἰδομενῆος
[17, 600-649]	ὀδόντας ~ὦσε δόρυ πρυμνόν, διὰ	δὲ	γλῶσσαν τάμε μέσσην. ~ἤριπε δ᾽
[17, 0-49]	ἔπεφνες, ἐπευχόμενος δ᾽ ἀγορεύεις, ~χήρωσας	δὲ	γυναῖκα μυχῷ θαλάμοιο νέοιο, ~ἀρητὸν
[17, 100-149]	κορυθαίολος Ἕκτωρ. ~ὣς ἔφατ᾽ Αἴαντι	δὲ	δαΐφρονι θυμὸν ὄρινε· ~βῆ δὲ
[17, 0-49]	αἰχμὴ ~ἀσπίδ᾽ ἐνὶ κρατερῇ· ὃ	δὲ	δεύτερος ὄρνυτο χαλκῷ ~Ἀτρεΐδης Μενέλαος
[17, 450-499]	καὶ ἐπίσχειν ὠκέας ἵππους. ~ὀψὲ	δὲ	δή μιν ἑταῖρος ἀνὴρ ἴδεν
[17, 550-599]	βάλε ξανθὸς Μενέλαος ~ἀΐξαντα φόβον	δέ,	διὰ πρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσε·
[17, 100-149]	δὲ δαΐφρονι θυμὸν ὄρινε· ~βῆ	δὲ	διὰ προμάχων, ἅμα δὲ ξανθὸς
[17, 0-49]	Τρώεσσι δαμεὶς ἐν δηϊοτῆτι. ~βῆ	δὲ	διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ,
[17, 50-99]	αἷμα κατ᾽ οὐταμένην ὠτειλήν. ~βῆ	δὲ	διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ
[17, 550-599]	ἄχεος νεφέλη ἐκάλυψε μέλαινα, ~βῆ	δὲ	διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ.
[17, 250-299]	Δαναῶν μετ᾽ ἀμύμονα Πηλεΐωνα. ~ἴθυσεν	δὲ	διὰ προμάχων συῒ εἴκελος ἀλκὴν
[17, 200-249]	ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος, ~ἤϋσεν	δὲ	διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς· ~ὦ φίλοι
[17, 250-299]	καὶ σημαίνουσιν ἕκαστος ~λαοῖς· ἐκ	δὲ	Διὸς τιμὴ καὶ κῦδος ὀπηδεῖ.
[17, 350-399]	πάντῃ ~ἑσταότες περὶ Πατρόκλῳ, πρὸ	δὲ	δούρατ᾽ ἔχοντο. ~Αἴας γὰρ μάλα
[17, 500-549]	οὐκ ἔγχος ἔρυτο, διὰ πρὸ	δὲ	εἴσατο χαλκός, ~νειαίρῃ δ᾽ ἐν
[17, 200-249]	~τεύχεσι λαμπόμενος μεγαθύμου Πηλεΐωνος. ~ὄτρυνεν	δὲ	ἕκαστον ἐποιχόμενος ἐπέεσσι ~Μέσθλην τε
[17, 200-249]	κατατρύχω καὶ ἐδωδῇ ~λαούς, ὑμέτερον	δὲ	ἑκάστου θυμὸν ἀέξω. ~τώ τις
[17, 300-349]	καὶ ὑπερδέα δῆμον ἔχοντας· ~ἡμῖν	δὲ	Ζεὺς μὲν πολὺ βούλεται ἢ
[17, 500-549]	καὶ ἀμύνεσθαι στίχας ἀνδρῶν, ~νῶϊν	δὲ	ζωοῖσιν ἀμύνετε νηλεὲς ἦμαρ· ~τῇδε
[17, 50-99]	λαβὼν κρατεροῖσιν ὀδοῦσι ~πρῶτον, ἔπειτα	δέ	θ᾽ αἷμα καὶ ἔγκατα πάντα
[17, 550-599]	κῦδος ὀπάζει. ~ὣς φάτο, γήθησεν	δὲ	θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη, ~ὅττί ῥά
[17, 100-149]	φόβον ἔμβαλε Φοῖβος Ἀπόλλων· ~βῆ	δὲ	θέειν, εἶθαρ δὲ παριστάμενος ἔπος
[17, 650-699]	ὧς Μενελάου ἐφημοσύνης ἀμέλησε, ~βῆ	δὲ	θέειν, τὰ δὲ τεύχε᾽ ἀμύμονι
[17, 150-199]	ἀγχιμαχηταί, ~ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε	δὲ	θούριδος ἀλκῆς, ~ὄφρ᾽ ἂν ἐγὼν
[17, 50-99]	ἄριστον ἔπεφνε ~Πανθοΐδην Εὔφορβον, ἔπαυσε	δὲ	θούριδος ἀλκῆς. ~ὣς εἰπὼν ὃ
[17, 500-549]	λίπον δεδαϊγμένον ἦτορ ~κείμενον· Αὐτομέδων	δὲ	θοῷ ἀτάλαντος Ἄρηϊ ~τεύχεά τ᾽
[17, 300-349]	μέσην κατὰ γαστέρα τύψε· ~ῥῆξε	δὲ	θώρηκος γύαλον, διὰ δ᾽ ἔντερα
[17, 600-649]	θοὰς ἐπὶ νῆας ἵκηαι· ~γιγνώσκεις	δὲ	καὶ αὐτὸς ὅ τ᾽ οὐκέτι
[17, 350-399]	μέγα νεῖκος ὀρώρει ~ἀργαλέης· καμάτῳ	δὲ	καὶ ἱδρῷ νωλεμὲς αἰεὶ ~γούνατά
[17, 350-399]	πεσόντ᾽ ἐλέησεν ἀρήϊος Ἀστεροπαῖος, ~ἴθυσεν	δὲ	καὶ ὃ πρόφρων Δαναοῖσι μάχεσθαι·
[17, 250-299]	περ, ~ἀλλὰ νέκυν ἐρύοντο· μίνυνθα	δὲ	καὶ τοῦ Ἀχαιοὶ ~μέλλον ἀπέσσεσθαι·
[17, 400-449]	γε ἰδὼν ἐλέησε Κρονίων, ~κινήσας	δὲ	κάρη προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν·
[17, 500-549]	τ᾽ ἠδὲ Χρομίος θεοειδής, ~Ἄρητον	δὲ	κατ᾽ αὖθι λίπον δεδαϊγμένον ἦτορ
[17, 550-599]	ἕλετ᾽ αἰγίδα θυσσανόεσσαν ~μαρμαρέην, Ἴδην	δὲ	κατὰ νεφέεσσι κάλυψεν, ~ἀστράψας δὲ
[17, 650-699]	κορυθαίολος Ἕκτωρ. ~ὣς ἔφατ᾽ Ἀντίλοχος	δὲ	κατέστυγε μῦθον ἀκούσας· ~δὴν δέ
[17, 300-349]	~Ἴλιον εἰσανέβησαν ἀναλκείῃσι δαμέντες, ~Ἀργεῖοι	δέ	κε κῦδος ἕλον καὶ ὑπὲρ
[17, 200-249]	ἣ γὰρ πολέμου ὀαριστύς. ~ὃς	δέ	κε Πάτροκλον καὶ τεθνηῶτά περ
[17, 100-149]	ἐρυσαίμεθα νεκρὸν ~Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ· κακῶν	δέ	κε φέρτατον εἴη. ~εἷος ὁ
[17, 500-549]	~ἥσω γὰρ καὶ ἐγώ, τὰ	δέ	κεν Διὶ πάντα μελήσει. ~ἦ
[17, 50-99]	νεμεσήσεται ὅς κεν ἴδηται. ~εἰ	δέ	κεν Ἕκτορι μοῦνος ἐὼν καὶ
[17, 550-599]	~ἀνθρώπους ἀνέπαυσεν ἐπὶ χθονί, μῆλα	δὲ	κήδει, ~ὣς ἣ πορφυρέῃ νεφέλῃ
[17, 200-249]	ἐντὸς ~ἀλκῆς καὶ σθένεος· μετὰ	δὲ	κλειτοὺς ἐπικούρους ~βῆ ῥα μέγα
[17, 650-699]	πῖαρ ἑλέσθαι ~πάννυχοι ἐγρήσσοντες· ὃ	δὲ	κρειῶν ἐρατίζων ~ἰθύει, ἀλλ᾽ οὔ
[17, 700-749]	εἴδοντο νέκυν αἴροντας Ἀχαιούς. ~ἴθυσαν	δὲ	κύνεσσιν ἐοικότες, οἵ τ᾽ ἐπὶ
[17, 550-599]	ἑλκήσουσιν. ~ἀλλ᾽ ἔχεο κρατερῶς, ὄτρυνε	δὲ	λαὸν ἅπαντα. ~τὴν δ᾽ αὖτε
[17, 650-699]	υἱὸν ἔτι ζώοντα ἴδοιτο. ~τὸν	δὲ	μάλ᾽ αἶψ᾽ ἐνόησε μάχης ἐπ᾽
[17, 100-149]	Αἴαντα μέγαν Τελαμώνιον υἱόν. ~τὸν	δὲ	μάλ᾽ αἶψ᾽ ἐνόησε μάχης ἐπ᾽
[17, 300-349]	πεσόντ᾽ ἐλέησεν ἀρηΐφιλος Λυκομήδης, ~στῆ	δὲ	μάλ᾽ ἐγγὺς ἰών, καὶ ἀκόντισε
[17, 550-599]	δὲ κατὰ νεφέεσσι κάλυψεν, ~ἀστράψας	δὲ	μάλα μεγάλ᾽ ἔκτυπε, τὴν δὲ
[17, 250-299]	~οἳ περὶ Πατρόκλῳ βέβασαν, φρόνεον	δὲ	μάλιστα ~ἄστυ πότι σφέτερον ἐρύειν
[17, 350-399]	μάλ᾽ ἀμφ᾽ αὐτῷ βεβάμεν, σχεδόθεν	δὲ	μάχεσθαι. ~ὣς Αἴας ἐπέτελλε πελώριος,
[17, 350-399]	πάσης ~γαίης οὐδ᾽ ὀρέων· μεταπαυόμενοι	δὲ	μάχοντο ~ἀλλήλων ἀλεείνοντες βέλεα στονόεντα
[17, 0-49]	δὲ μελιηδέα θυμὸν ἕλωμαι. ~τὸν	δὲ	μέγ᾽ ὀχθήσας προσέφη ξανθὸς Μενέλαος·
[17, 300-349]	πρόμαχοι καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ· ~Ἀργεῖοι	δὲ	μέγα ἴαχον, ἐρύσαντο δὲ νεκροὺς
[17, 400-449]	μάστιγι θοῇ ἐπεμαίετο θείνων, ~πολλὰ	δὲ	μειλιχίοισι προσηύδα, πολλὰ δ᾽ ἀρειῇ·
[17, 350-399]	ὣς ἐπετέλλετο Νέστωρ ~ὀτρύνων πόλεμον	δὲ	μελαινάων ἀπὸ νηῶν. ~τοῖς δὲ
[17, 0-49]	ἀρέσθαι, ~μή σε βάλω, ἀπὸ	δὲ	μελιηδέα θυμὸν ἕλωμαι. ~τὸν δὲ
[17, 350-399]	ἐκ Παιονίης ἐριβώλακος εἰληλούθει, ~καὶ	δὲ	μετ᾽ Ἀστεροπαῖον ἀριστεύεσκε μάχεσθαι. ~τὸν
[17, 250-299]	ἦλθε θέων ἀνὰ δηϊοτῆτα, ~τὸν	δὲ	μετ᾽ Ἰδομενεὺς καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος
[17, 100-149]	Πατρόκλοιο κίε ξανθὸς Μενέλαος. ~στῆ	δὲ	μεταστρεφθεὶς ἐπεὶ ἵκετο ἔθνος ἑταίρων
[17, 650-699]	φόβοιο ἕλωρ δηΐοισι λίποιεν. ~πολλὰ	δὲ	Μηριόνῃ τε καὶ Αἰάντεσσ᾽ ἐπέτελλεν·
[17, 650-699]	δὲ κατέστυγε μῦθον ἀκούσας· ~δὴν	δέ	μιν ἀμφασίη ἐπέων λάβε, τὼ
[17, 200-249]	ἥρμοσε τεύχε᾽ ἐπὶ χροΐ, δῦ	δέ	μιν Ἄρης ~δεινὸς ἐνυάλιος, πλῆσθεν
[17, 550-599]	~ἀφνειός τ᾽ ἀγαθός τε· μάλιστα	δέ	μιν τίεν Ἕκτωρ ~δήμου, ἐπεί
[17, 250-299]	τιμὴ καὶ κῦδος ὀπηδεῖ. ~ἀργαλέον	δέ	μοί ἐστι διασκοπιᾶσθαι ἕκαστον ~ἡγεμόνων·
[17, 600-649]	Τρώεσσι δίδου ἑτεραλκέα νίκην. ~τοῖσι	δὲ	μύθων ἦρχε μέγας Τελαμώνιος Αἴας·
[17, 500-549]	κρατερὴ ὑσμίνη ~ἀργαλέη πολύδακρυς, ἔγειρε	δὲ	νεῖκος Ἀθήνη ~οὐρανόθεν καταβᾶσα· προῆκε
[17, 0-49]	διοτρεφὲς ὄρχαμε λαῶν ~χάζεο, λεῖπε	δὲ	νεκρόν, ἔα δ᾽ ἔναρα βροτόεντα·
[17, 100-149]	ὅ γ᾽ ἐξοπίσω ἀνεχάζετο, λεῖπε	δὲ	νεκρὸν ~ἐντροπαλιζόμενος ὥς τε λὶς
[17, 300-349]	~Ἀργεῖοι δὲ μέγα ἴαχον, ἐρύσαντο	δὲ	νεκροὺς ~Φόρκυν θ᾽ Ἱππόθοόν τε,
[17, 100-149]	κεφαλὴν τάμοι ὀξέϊ χαλκῷ, ~τὸν	δὲ	νέκυν Τρῳῇσιν ἐρυσσάμενος κυσὶ δοίη.
[17, 600-649]	τῷ μὲν φάος ἦλθεν, ἄμυνε	δὲ	νηλεὲς ἦμαρ, ~αὐτὸς δ᾽ ὤλεσε
[17, 350-399]	ἔπασχον ~ἠέρι καὶ πολέμῳ, τείροντο	δὲ	νηλέϊ χαλκῷ ~ὅσσοι ἄριστοι ἔσαν·
[17, 100-149]	~βῆ δὲ διὰ προμάχων, ἅμα	δὲ	ξανθὸς Μενέλαος. ~Ἕκτωρ μὲν Πάτροκλον
[17, 200-249]	~Τρῶας ἐς ἱπποδάμους ἐρύσῃ, εἴξῃ	δέ	οἱ Αἴας, ~ἥμισυ τῷ ἐνάρων
[17, 0-49]	ἐΐσην· ~οὐδ᾽ ἔρρηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη	δέ	οἱ αἰχμὴ ~ἀσπίδ᾽ ἐνὶ κρατερῇ·
[17, 300-349]	τοκεῦσι ~θρέπτρα φίλοις ἀπέδωκε, μινυνθάδιος	δέ	οἱ αἰὼν ~ἔπλεθ᾽ ὑπ᾽ Αἴαντος
[17, 0-49]	Πατρόκλῳ βαῖνε ξανθὸς Μενέλαος. ~πρόσθε	δέ	οἱ δόρυ τ᾽ ἔσχε καὶ
[17, 500-549]	γε προθορὼν πέσεν ὕπτιος· ἐν	δέ	οἱ ἔγχος ~νηδυίοισι μάλ᾽ ὀξὺ
[17, 650-699]	οἱ ὄσσε ~δακρυόφι πλῆσθεν, θαλερὴ	δέ	οἱ ἔσχετο φωνή. ~ἀλλ᾽ οὐδ᾽
[17, 200-249]	δ᾽ αὐτὸς ~ἕξω ἐγώ· τὸ	δέ	οἱ κλέος ἔσσεται ὅσσον ἐμοί
[17, 650-699]	μιν ἀμφασίη ἐπέων λάβε, τὼ	δέ	οἱ ὄσσε ~δακρυόφι πλῆσθεν, θαλερὴ
[17, 550-599]	τετραμμένος αἰεὶ ~ἄκρον ἐπιλίγδην· γράψεν	δέ	οἱ ὀστέον ἄχρις ~αἰχμὴ Πουλυδάμαντος·
[17, 700-749]	ἀνδρῶν ~ὄρμενον ἐξαίφνης φλεγέθει, μινύθουσι	δὲ	οἶκοι ~ἐν σέλαϊ μεγάλῳ· τὸ
[17, 350-399]	δὲ μελαινάων ἀπὸ νηῶν. ~τοῖς	δὲ	πανημερίοις ἔριδος μέγα νεῖκος ὀρώρει
[17, 600-649]	μεγαθύμου, παῦσε δὲ χάρμης· ~τρέσσε	δὲ	παπτήνας, ἐπεὶ οὐκέτι ἔλπετο θυμῷ
[17, 700-749]	ἐπὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει, ~στῆ	δὲ	παρ᾽ Αἰάντεσσι θέων, εἶθαρ δὲ
[17, 250-299]	μεγάλῳ καὶ χειρὶ παχείῃ, ~ἐγκέφαλος	δὲ	παρ᾽ αὐλὸν ἀνέδραμεν ἐξ ὠτειλῆς
[17, 100-149]	Ἀπόλλων· ~βῆ δὲ θέειν, εἶθαρ	δὲ	παριστάμενος ἔπος ηὔδα. ~Αἶαν δεῦρο
[17, 600-649]	εὔαδεν οὕτως. ~ὣς φάτο, τὸν	δὲ	πατὴρ ὀλοφύρατο δάκρυ χέοντα· ~αὐτίκα
[17, 350-399]	μετ᾽ Ἀστεροπαῖον ἀριστεύεσκε μάχεσθαι. ~τὸν	δὲ	πεσόντ᾽ ἐλέησεν ἀρήϊος Ἀστεροπαῖος, ~ἴθυσεν
[17, 300-349]	Ἀρίσβαντος Λυκομήδεος ἐσθλὸν ἑταῖρον. ~τὸν	δὲ	πεσόντ᾽ ἐλέησεν ἀρηΐφιλος Λυκομήδης, ~στῆ
[17, 300-349]	παρὰ νείατον ὦμον ἀνέσχε· ~δούπησεν	δὲ	πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽
[17, 50-99]	δι᾽ αὐχένος ἤλυθ᾽ ἀκωκή, ~δούπησεν	δὲ	πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽
[17, 550-599]	πρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσε· ~δούπησεν	δὲ	πεσών· ἀτὰρ Ἀτρεΐδης Μενέλαος ~νεκρὸν
[17, 150-199]	ἐπιπείσεται ἀνδρῶν ~οἴκαδ᾽ ἴμεν, Τροίῃ	δὲ	πεφήσεται αἰπὺς ὄλεθρος. ~εἰ γὰρ
[17, 650-699]	δ᾽ ὤριστος Ἀχαιῶν ~Πάτροκλος, μεγάλη	δὲ	ποθὴ Δαναοῖσι τέτυκται. ~ἀλλὰ σύ
[17, 700-749]	ἀμυνέμεν, ἔνθεν ἀπῆλθεν ~Ἀντίλοχος, μεγάλη	δὲ	ποθὴ Πυλίοισιν ἐτύχθη· ~ἀλλ᾽ ὅ
[17, 350-399]	γὰρ ἀναιμωτί γε μάχοντο, ~παυρότεροι	δὲ	πολὺ φθίνυθον· μέμνηντο γὰρ αἰεὶ
[17, 100-149]	ἐπεὶ ἐκ θεόφιν πολεμίζει. ~εἰ	δέ	που Αἴαντός γε βοὴν ἀγαθοῖο
[17, 500-549]	~ἶνα τάμῃ διὰ πᾶσαν, ὃ	δὲ	προθορὼν ἐρίπῃσιν, ~ὣς ἄρ᾽ ὅ
[17, 250-299]	πρότεροι Τρῶες ἑλίκωπας Ἀχαιούς· ~νεκρὸν	δὲ	προλιπόντες ὑπέτρεσαν, οὐδέ τιν᾽ αὐτῶν
[17, 700-749]	δὲ παρ᾽ Αἰάντεσσι θέων, εἶθαρ	δὲ	προσηύδα· ~κεῖνον μὲν δὴ νηυσὶν
[17, 0-49]	τὸν δ᾽ οὐ πεῖθεν· ἀμειβόμενος	δὲ	προσηύδα· ~νῦν μὲν δὴ Μενέλαε
[17, 250-299]	οἱ ἀμυνέμεν ὦρσεν ἑταίρους. ~ὦσαν	δὲ	πρότεροι Τρῶες ἑλίκωπας Ἀχαιούς· ~νεκρὸν
[17, 250-299]	μετόπισθε μάχην ἤγειραν Ἀχαιῶν; ~Τρῶες	δὲ	προὔτυψαν ἀολλέες· ἦρχε δ᾽ ἄρ᾽
[17, 700-749]	πολέμοιο ~νῆας ἔπι γλαφυράς· ἐπὶ	δὲ	πτόλεμος τέτατό σφιν ~ἄγριος ἠΰτε
[17, 150-199]	ὅσσοι Λυκίην ἐριβώλακα ναιετάουσι· ~νῦν	δέ	σευ ὠνοσάμην πάγχυ φρένας οἷον
[17, 150-199]	κορυθαίολος Ἕκτωρ· ~Γλαῦκε τί ἢ	δὲ	σὺ τοῖος ἐὼν ὑπέροπλον ἔειπες;
[17, 400-449]	ἔχοντες ~οὔδει ἐνισκίμψαντε καρήατα· δάκρυα	δέ	σφι ~θερμὰ κατὰ βλεφάρων χαμάδις
[17, 200-249]	~βῆ ῥα μέγα ἰάχων· ἰνδάλλετο	δέ	σφισι πᾶσι ~τεύχεσι λαμπόμενος μεγαθύμου
[17, 450-499]	Ἄρητος θεοειδὴς ~ἤϊσαν ἀμφότεροι· μάλα	δέ	σφισιν ἔλπετο θυμὸς ~αὐτώ τε
[17, 200-249]	βρίσαντες ἔβησαν ~δούρατ᾽ ἀνασχόμενοι· μάλα	δέ	σφισιν ἔλπετο θυμὸς ~νεκρὸν ὑπ᾽
[17, 350-399]	ἐνὶ χώρῃ ~εἵλκεον ἀμφότεροι· μάλα	δέ	σφισιν ἔλπετο θυμὸς ~Τρωσὶν μὲν
[17, 300-349]	ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος ~τυτθόν· ὃ	δὲ	Σχεδίον μεγαθύμου Ἰφίτου υἱὸν ~Φωκήων
[17, 250-299]	μέγα κῦμα ποτὶ ῥόον, ἀμφὶ	δέ	τ᾽ ἄκραι ~ἠϊόνες βοόωσιν ἐρευγομένης
[17, 350-399]	δέ τε ἰκμὰς ἔβη, δύνει	δέ	τ᾽ ἀλοιφὴ ~πολλῶν ἑλκόντων, τάνυται
[17, 100-149]	φρεσὶν ἄλκιμον ἦτορ ~παχνοῦται, ἀέκων	δέ	τ᾽ ἔβη ἀπὸ μεσσαύλοιο· ~ὣς
[17, 100-149]	δέ τε σθένεϊ βλεμεαίνει, ~πᾶν	δέ	τ᾽ ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται ὄσσε
[17, 700-749]	ἠὲ δόρυ μέγα νήϊον· ἐν	δέ	τε θυμὸς ~τείρεθ᾽ ὁμοῦ καμάτῳ
[17, 350-399]	γε διαστάντες τανύουσι ~κυκλόσ᾽ ἄφαρ	δέ	τε ἰκμὰς ἔβη, δύνει δέ
[17, 0-49]	~πρίν τι κακὸν παθέειν· ῥεχθὲν	δέ	τε νήπιος ἔγνω. ~ὣς φάτο,
[17, 350-399]	τ᾽ ἀλοιφὴ ~πολλῶν ἑλκόντων, τάνυται	δέ	τε πᾶσα διὰ πρό· ~ὣς
[17, 750-799]	ποταμῶν ἀλεγεινὰ ῥέεθρα ~ἴσχει, ἄφαρ	δέ	τε πᾶσι ῥόον πεδίον δὲ
[17, 50-99]	ἀναβέβροχεν ὕδωρ, ~καλὸν τηλεθάον· τὸ	δέ	τε πνοιαὶ δονέουσι ~παντοίων ἀνέμων,
[17, 100-149]	ἐν ὕλῃ ~ἄνδρες ἐπακτῆρες· ὃ	δέ	τε σθένεϊ βλεμεαίνει, ~πᾶν δέ
[17, 650-699]	ἀμέλησε, ~βῆ δὲ θέειν, τὰ	δὲ	τεύχε᾽ ἀμύμονι δῶκεν ἑταίρῳ ~Λαοδόκῳ,
[17, 300-349]	~Φόρκυν θ᾽ Ἱππόθοόν τε, λύοντο	δὲ	τεύχε᾽ ἀπ᾽ ὤμων. ~ἔνθά κεν
[17, 300-349]	ἀνέσχε· ~δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε	δὲ	τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ. ~Αἴας δ᾽
[17, 50-99]	ἀκωκή, ~δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε	δὲ	τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ. ~αἵματί οἱ
[17, 750-799]	ἴσαν, λήθοντο δὲ χάρμης. ~πολλὰ	δὲ	τεύχεα καλὰ πέσον περί τ᾽
[17, 750-799]	δέ τε πᾶσι ῥόον πεδίον	δὲ	τίθησι ~πλάζων· οὐδέ τί μιν
[17, 550-599]	δὲ μάλα μεγάλ᾽ ἔκτυπε, τὴν	δὲ	τίναξε, ~νίκην δὲ Τρώεσσι δίδου,
[17, 400-449]	ἐρύσαι καὶ κῦδος ἀρέσθαι. ~ὣς	δέ	τις αὖ Τρώων μεγαθύμων αὐδήσασκεν·
[17, 400-449]	ἐγχρίμπτοντο καὶ ἀλλήλους ἐνάριζον· ~ὧδε	δέ	τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων· ~ὦ
[17, 50-99]	τὸν ἀθανάτη τέκε μήτηρ. ~τόφρα	δέ	τοι Μενέλαος ἀρήϊος Ἀτρέος υἱὸς
[17, 0-49]	γυναῖκα μυχῷ θαλάμοιο νέοιο, ~ἀρητὸν	δὲ	τοκεῦσι γόον καὶ πένθος ἔθηκας.
[17, 50-99]	ἔγκατα πάντα λαφύσσει ~δῃῶν· ἀμφὶ	δὲ	τόν γε κύνες τ᾽ ἄνδρές
[17, 700-749]	μεταστρεφθέντε κατ᾽ αὐτοὺς ~σταίησαν, τῶν	δὲ	τράπετο χρώς, οὐδέ τις ἔτλη
[17, 50-99]	τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο. ~οἷον	δὲ	τρέφει ἔρνος ἀνὴρ ἐριθηλὲς ἐλαίης
[17, 550-599]	ἔκτυπε, τὴν δὲ τίναξε, ~νίκην	δὲ	Τρώεσσι δίδου, ἐφόβησε δ᾽ Ἀχαιούς.
[17, 650-699]	πῆμα θεὸς Δαναοῖσι κυλίνδει, ~νίκη	δὲ	Τρώων· πέφαται δ᾽ ὤριστος Ἀχαιῶν
[17, 600-649]	δὸς δ᾽ ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι· ~ἐν	δὲ	φάει καὶ ὄλεσσον, ἐπεί νύ
[17, 450-499]	χερσίν, ~Αὐτομέδων δ᾽ ἀπόρουσε· νόησε	δὲ	φαίδιμος Ἕκτωρ, ~αὐτίκα δ᾽ Αἰνείαν
[17, 550-599]	αὐτὴν ~δύσετ᾽ Ἀχαιῶν ἔθνος, ἔγειρε	δὲ	φῶτα ἕκαστον. ~πρῶτον δ᾽ Ἀτρέος
[17, 550-599]	~ἀΐξαντα φόβον δέ, διὰ πρὸ	δὲ	χαλκὸν ἔλασσε· ~δούπησεν δὲ πεσών·
[17, 750-799]	Ἀχαιῶν ~οὖλον κεκλήγοντες ἴσαν, λήθοντο	δὲ	χάρμης. ~πολλὰ δὲ τεύχεα καλὰ
[17, 600-649]	καρπῷ ~υἱὸν Ἀλεκτρυόνος μεγαθύμου, παῦσε	δὲ	χάρμης· ~τρέσσε δὲ παπτήνας, ἐπεὶ
[17, 350-399]	~ὣς Αἴας ἐπέτελλε πελώριος, αἵματι	δὲ	χθὼν ~δεύετο πορφυρέῳ, τοὶ δ᾽
[17, 500-549]	~Ἄρητον δὲ κατ᾽ αὖθι λίπον	δεδαϊγμένον	ἦτορ ~κείμενον· Αὐτομέδων δὲ θοῷ
[17, 250-299]	~ἡγεμόνων· τόσση γὰρ ἔρις πολέμοιο	δέδηεν·	~ἀλλά τις αὐτὸς ἴτω, νεμεσιζέσθω
[17, 200-249]	προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν· ~ἆ	δείλ᾽	οὐδέ τί τοι θάνατος καταθύμιός
[17, 650-699]	τε ~νῦν τις ἐνηείης Πατροκλῆος	δειλοῖο	~μνησάσθω· πᾶσιν γὰρ ἐπίστατο μείλιχος
[17, 0-49]	πένθος ἔθηκας. ~ἦ κέ σφιν	δειλοῖσι	γόου κατάπαυμα γενοίμην ~εἴ κεν
[17, 400-449]	προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν· ~ἆ	δειλώ,	τί σφῶϊ δόμεν Πηλῆϊ ἄνακτι
[17, 200-249]	χροΐ, δῦ δέ μιν Ἄρης	~δεινὸς	ἐνυάλιος, πλῆσθεν δ᾽ ἄρα οἱ
[17, 200-249]	τε Θερσίλοχόν τε ~Ἀστεροπαῖόν τε	Δεισήνορά	θ᾽ Ἱππόθοόν τε ~Φόρκυν τε
[17, 550-599]	οἱ ἐγγύθεν ἦεν· ~εἰσαμένη Φοίνικι	δέμας	καὶ ἀτειρέα φωνήν· ~σοὶ μὲν
[17, 300-349]	ἀλλ᾽ αὐτὸς Ἀπόλλων ~Αἰνείαν ὄτρυνε	δέμας	Περίφαντι ἐοικὼς ~κήρυκι Ἠπυτίδῃ, ὅς
[17, 350-399]	αἰπύν. ~ὣς οἳ μὲν μάρναντο	δέμας	πυρός, οὐδέ κε φαίης ~οὔτέ
[17, 450-499]	μὲν μάστιγα καὶ ἡνία σιγαλόεντα	~δέξαι,	ἐγὼ δ᾽ ἵππων ἀποβήσομαι, ὄφρα
[17, 350-399]	~λαοῖσιν δώῃ τανύειν μεθύουσαν ἀλοιφῇ·	~δεξάμενοι	δ᾽ ἄρα τοί γε διαστάντες
[17, 200-249]	τοι οὔ τι μάχης ἐκνοστήσαντι	~δέξεται	Ἀνδρομάχη κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος. ~ἦ
[17, 50-99]	~ἀντίον ἐλθέμεναι· μάλα γὰρ χλωρὸν	δέος	αἱρεῖ· ~ὣς τῶν οὔ τινι
[17, 600-649]	~νῆας ἔπι γλαφυράς· δὴ γὰρ	δέος	ἔμπεσε θυμῷ. ~οὐδ᾽ ἔλαθ᾽ Αἴαντα
[17, 650-699]	ὅν ῥά τέ φασιν ~ὀξύτατον	δέρκεσθαι	ὑπουρανίων πετεηνῶν, ~ὅν τε καὶ
[17, 650-699]	θρασειάων ἀπὸ χειρῶν, ~καιόμεναί τε	δεταί,	τάς τε τρεῖ ἐσσύμενός περ·
[17, 350-399]	ἐπέτελλε πελώριος, αἵματι δὲ χθὼν	~δεύετο	πορφυρέῳ, τοὶ δ᾽ ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον
[17, 600-649]	~Τρῶες· ὃ δ᾽ Ἰδομενῆος ἀκόντισε	Δευκαλίδαο	~δίφρῳ ἐφεσταότος· τοῦ μέν ῥ᾽
[17, 50-99]	τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ. ~αἵματί οἱ	δεύοντο	κόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι ~πλοχμοί θ᾽
[17, 600-649]	ἑτάροισι γενώμεθα νοστήσαντες, ~οἵ που	δεῦρ᾽	ὁρόωντες ἀκηχέδατ᾽ οὐδ᾽ ἔτι φασὶν
[17, 650-699]	Μενέλαος· ~Ἀντίλοχ᾽ εἰ δ᾽ ἄγε	δεῦρο	διοτρεφὲς ὄφρα πύθηαι ~λυγρῆς ἀγγελίης,
[17, 150-199]	αὐτὸς ἐποτρύνει μαχέσασθαι. ~ἀλλ᾽ ἄγε	δεῦρο	πέπον, παρ᾽ ἔμ᾽ ἵστασο καὶ
[17, 100-149]	δὲ παριστάμενος ἔπος ηὔδα. ~Αἶαν	δεῦρο	πέπον, περὶ Πατρόκλοιο θανόντος ~σπεύσομεν,
[17, 0-49]	~ἀσπίδ᾽ ἐνὶ κρατερῇ· ὃ δὲ	δεύτερος	ὄρνυτο χαλκῷ ~Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπευξάμενος
[17, 600-649]	καλλίτριχας ἵππους ~νῆας ἔπι γλαφυράς·	δὴ	γὰρ δέος ἔμπεσε θυμῷ. ~οὐδ᾽
[17, 500-549]	γὰρ εὐρύοπα Ζεὺς ~ὀρνύμεναι Δαναούς·	δὴ	γὰρ νόος ἐτράπετ᾽ αὐτοῦ. ~ἠΰτε
[17, 200-249]	τε τρομέουσι καὶ ἄλλοι· ~τοῦ	δὴ	ἑταῖρον ἔπεφνες ἐνηέα τε κρατερόν
[17, 300-349]	θεὸν εἰρύσσαισθε ~Ἴλιον αἰπεινήν; ὡς	δὴ	ἴδον ἀνέρας ἄλλους ~κάρτεΐ τε
[17, 500-549]	καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα· ~ἦ	δὴ	μὰν ὀλίγον γε Μενοιτιάδαο θανόντος
[17, 0-49]	ἀμειβόμενος δὲ προσηύδα· ~νῦν μὲν	δὴ	Μενέλαε διοτρεφὲς ἦ μάλα τείσεις
[17, 550-599]	καὶ ἀτειρέα φωνήν· ~σοὶ μὲν	δὴ	Μενέλαε κατηφείη καὶ ὄνειδος ~ἔσσεται
[17, 550-599]	ἔτ᾽ ἄλλος Ἀχαιῶν ταρβήσειεν; ~οἷον	δὴ	Μενέλαον ὑπέτρεσας, ὃς τὸ πάρος
[17, 250-299]	ᾗσι φρεσὶν οὐνόματ᾽ εἴποι, ~ὅσσοι	δὴ	μετόπισθε μάχην ἤγειραν Ἀχαιῶν; ~Τρῶες
[17, 450-499]	ἐπίσχειν ὠκέας ἵππους. ~ὀψὲ δὲ	δή	μιν ἑταῖρος ἀνὴρ ἴδεν ὀφθαλμοῖσιν
[17, 500-549]	προσηύδα πιστὸν ἑταῖρον· ~Ἀλκίμεδον μὴ	δή	μοι ἀπόπροθεν ἰσχέμεν ἵππους, ~ἀλλὰ
[17, 700-749]	εἶθαρ δὲ προσηύδα· ~κεῖνον μὲν	δὴ	νηυσὶν ἐπιπροέηκα θοῇσιν ~ἐλθεῖν εἰς
[17, 500-549]	ὄβριμος Ἄρης. ~καί νύ κε	δὴ	ξιφέεσσ᾽ αὐτοσχεδὸν ὁρμηθήτην ~εἰ μή
[17, 400-449]	μάχης ἀπάνευθεν ἐόντες ~κλαῖον, ἐπεὶ	δὴ	πρῶτα πυθέσθην ἡνιόχοιο ~ἐν κονίῃσι
[17, 700-749]	καὶ ἔγχεσιν ἀμφιγύοισιν· ~ἀλλ᾽ ὅτε	δή	ῥ᾽ Αἴαντε μεταστρεφθέντε κατ᾽ αὐτοὺς
[17, 700-749]	θέουσι διαρραῖσαι μεμαῶτες, ~ἀλλ᾽ ὅτε	δή	ῥ᾽ ἐν τοῖσιν ἑλίξεται ἀλκὶ
[17, 200-249]	τοι θάνατος καταθύμιός ἐστιν ~ὃς	δή	τοι σχεδὸν εἶσι· σὺ δ᾽
[17, 400-449]	οἱ ἀπαγγέλλεσκε Διὸς μεγάλοιο νόημα.	~δὴ	τότε γ᾽ οὔ οἱ ἔειπε
[17, 600-649]	μεγαλήτορα καὶ Μενέλαον ~Ζεύς, ὅτε	δὴ	Τρώεσσι δίδου ἑτεραλκέα νίκην. ~τοῖσι
[17, 650-699]	Ἀχαιοὶ ~ἀργαλέου πρὸ φόβοιο ἕλωρ	δηΐοισι	λίποιεν. ~πολλὰ δὲ Μηριόνῃ τε
[17, 100-149]	ἄρα τις χάρις ἦεν ~μάρνασθαι	δηΐοισιν	ἐπ᾽ ἀνδράσι νωλεμὲς αἰεί. ~πῶς
[17, 250-299]	δ᾽ ἀντίος ἦλθε θέων ἀνὰ	δηϊοτῆτα,	~τὸν δὲ μετ᾽ Ἰδομενεὺς καὶ
[17, 0-49]	Μενέλαον ~Πάτροκλος Τρώεσσι δαμεὶς ἐν	δηϊοτῆτι.	~βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος
[17, 150-199]	ἄρα φωνήσας ἀπέβη κορυθαίολος Ἕκτωρ	~δηΐου	ἐκ πολέμοιο· θέων δ᾽ ἐκίχανεν
[17, 550-599]	ἔχει μένος, οὐδ᾽ ἀπολήγει ~χαλκῷ	δηϊόων·	τῷ γὰρ Ζεὺς κῦδος ὀπάζει.
[17, 150-199]	~στήμεναι ἄντα κατ᾽ ὄσσε ἰδὼν	δηΐων	ἐν ἀϋτῇ, ~οὐδ᾽ ἰθὺς μαχέσασθαι,
[17, 250-299]	Αἰακίδαο· ~μίσησεν δ᾽ ἄρα μιν	δηΐων	κυσὶ κύρμα γενέσθαι ~Τρῳῇσιν· τὼ
[17, 250-299]	παρ᾽ Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ	~δήμια	πίνουσιν καὶ σημαίνουσιν ἕκαστος ~λαοῖς·
[17, 300-349]	~πλήθεΐ τε σφετέρῳ καὶ ὑπερδέα	δῆμον	ἔχοντας· ~ἡμῖν δὲ Ζεὺς μὲν
[17, 550-599]	μάλιστα δέ μιν τίεν Ἕκτωρ	~δήμου,	ἐπεί οἱ ἑταῖρος ἔην φίλος
[17, 650-699]	Ἀντίλοχος δὲ κατέστυγε μῦθον ἀκούσας·	~δὴν	δέ μιν ἀμφασίη ἐπέων λάβε,
[17, 700-749]	ἔτλη ~πρόσσω ἀΐξας περὶ νεκροῦ	δηριάασθαι.	~ὣς οἵ γ᾽ ἐμμεμαῶτε νέκυν
[17, 150-199]	πάτρης ~ἀνδράσι δυσμενέεσσι πόνον καὶ	δῆριν	ἔθεντο, ~αἶψά κε Πάτροκλον ἐρυσαίμεθα
[17, 0-49]	δίῃ. ~ἀλλ᾽ οὐ μὰν ἔτι	δηρὸν	ἀπείρητος πόνος ἔσται ~οὐδ᾽ ἔτ᾽
[17, 250-299]	ποδὸς ἕλκε κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην	~δησάμενος	τελαμῶνι παρὰ σφυρὸν ἀμφὶ τένοντας
[17, 50-99]	αἷμα καὶ ἔγκατα πάντα λαφύσσει	~δῃῶν·	ἀμφὶ δὲ τόν γε κύνες
[17, 400-449]	δ᾽ ὀρυμαγδὸς ~χάλκεον οὐρανὸν ἷκε	δι᾽	αἰθέρος ἀτρυγέτοιο· ~ἵπποι δ᾽ Αἰακίδαο
[17, 0-49]	χειρὶ πιθήσας· ~ἀντικρὺ δ᾽ ἁπαλοῖο	δι᾽	αὐχένος ἤλυθ᾽ ἀκωκή, ~δούπησεν δὲ
[17, 250-299]	~τὸν δ᾽ υἱὸς Τελαμῶνος ἐπαΐξας	δι᾽	ὁμίλου ~πλῆξ᾽ αὐτοσχεδίην κυνέης διὰ
[17, 250-299]	τ᾽ αἰζηοὺς ~ῥηϊδίως ἐκέδασσεν, ἑλιξάμενος	διὰ	βήσσας· ~ὣς υἱὸς Τελαμῶνος ἀγαυοῦ
[17, 300-349]	~τὸν βάλ᾽ ὑπὸ κληῖδα μέσην·	διὰ	δ᾽ ἀμπερὲς ἄκρη ~αἰχμὴ χαλκείη
[17, 300-349]	τύψε· ~ῥῆξε δὲ θώρηκος γύαλον,	διὰ	δ᾽ ἔντερα χαλκὸς ~ἤφυσ᾽ ὃ
[17, 600-649]	ἄρ᾽ ὀδόντας ~ὦσε δόρυ πρυμνόν,	διὰ	δὲ γλῶσσαν τάμε μέσσην. ~ἤριπε
[17, 500-549]	χαλκός, ~νειαίρῃ δ᾽ ἐν γαστρὶ	διὰ	ζωστῆρος ἔλασσεν. ~ὡς δ᾽ ὅτ᾽
[17, 500-549]	κεράων βοὸς ἀγραύλοιο ~ἶνα τάμῃ	διὰ	πᾶσαν, ὃ δὲ προθορὼν ἐρίπῃσιν,
[17, 500-549]	~ἣ δ᾽ οὐκ ἔγχος ἔρυτο,	διὰ	πρὸ δὲ εἴσατο χαλκός, ~νειαίρῃ
[17, 550-599]	ξανθὸς Μενέλαος ~ἀΐξαντα φόβον δέ,	διὰ	πρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσε· ~δούπησεν
[17, 350-399]	ἑλκόντων, τάνυται δέ τε πᾶσα	διὰ	πρό· ~ὣς οἵ γ᾽ ἔνθα
[17, 100-149]	δαΐφρονι θυμὸν ὄρινε· ~βῆ δὲ	διὰ	προμάχων, ἅμα δὲ ξανθὸς Μενέλαος.
[17, 0-49]	δαμεὶς ἐν δηϊοτῆτι. ~βῆ δὲ	διὰ	προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ, ~ἀμφὶ
[17, 550-599]	νεφέλη ἐκάλυψε μέλαινα, ~βῆ δὲ	διὰ	προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ. ~καὶ
[17, 50-99]	κατ᾽ οὐταμένην ὠτειλήν. ~βῆ δὲ	διὰ	προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ ~ὀξέα
[17, 250-299]	μετ᾽ ἀμύμονα Πηλεΐωνα. ~ἴθυσεν δὲ	διὰ	προμάχων συῒ εἴκελος ἀλκὴν ~καπρίῳ,
[17, 700-749]	ἀλκὶ πεποιθώς, ~ἄψ τ᾽ ἀνεχώρησαν	διά	τ᾽ ἔτρεσαν ἄλλυδις ἄλλος. ~ὣς
[17, 250-299]	δι᾽ ὁμίλου ~πλῆξ᾽ αὐτοσχεδίην κυνέης	διὰ	χαλκοπαρῄου· ~ἤρικε δ᾽ ἱπποδάσεια κόρυς
[17, 200-249]	βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος, ~ἤϋσεν δὲ	διαπρύσιον	Δαναοῖσι γεγωνώς· ~ὦ φίλοι Ἀργείων
[17, 700-749]	πρὼν ἰσχάνει ὕδωρ ~ὑλήεις πεδίοιο	διαπρύσιον	τετυχηκώς, ~ὅς τε καὶ ἰφθίμων
[17, 700-749]	~ἕως μὲν γάρ τε θέουσι	διαρραῖσαι	μεμαῶτες, ~ἀλλ᾽ ὅτε δή ῥ᾽
[17, 250-299]	ὀπηδεῖ. ~ἀργαλέον δέ μοί ἐστι	διασκοπιᾶσθαι	ἕκαστον ~ἡγεμόνων· τόσση γὰρ ἔρις
[17, 350-399]	~δεξάμενοι δ᾽ ἄρα τοί γε	διαστάντες	τανύουσι ~κυκλόσ᾽ ἄφαρ δέ τε
[17, 100-149]	ἑταίρων, ~ἐς δίφρον δ᾽ ἀνόρουσε·	δίδου	δ᾽ ὅ γε τεύχεα καλὰ
[17, 600-649]	Μενέλαον ~Ζεύς, ὅτε δὴ Τρώεσσι	δίδου	ἑτεραλκέα νίκην. ~τοῖσι δὲ μύθων
[17, 550-599]	δὲ τίναξε, ~νίκην δὲ Τρώεσσι	δίδου,	ἐφόβησε δ᾽ Ἀχαιούς. ~πρῶτος Πηνέλεως
[17, 650-699]	~ἤϊε πόλλ᾽ ἀέκων· περὶ γὰρ	δίε	μή μιν Ἀχαιοὶ ~ἀργαλέου πρὸ
[17, 500-549]	ὁρμηθήτην ~εἰ μή σφω᾽ Αἴαντε	διέκριναν	μεμαῶτε, ~οἵ ῥ᾽ ἦλθον καθ᾽
[17, 50-99]	τί ἤ μοι ταῦτα φίλος	διελέξατο	θυμός; ~ὁππότ᾽ ἀνὴρ ἐθέλῃ πρὸς
[17, 200-249]	ἐπικούρων· ~οὐ γὰρ ἐγὼ πληθὺν	διζήμενος	οὐδὲ χατίζων ~ἐνθάδ᾽ ἀφ᾽ ὑμετέρων
[17, 0-49]	ἐν χείρεσσι βάλω καὶ Φρόντιδι	δίῃ.	~ἀλλ᾽ οὐ μὰν ἔτι δηρὸν
[17, 500-549]	καὶ ἐγώ, τὰ δέ κεν	Διὶ	πάντα μελήσει. ~ἦ ῥα, καὶ
[17, 450-499]	ἀπ᾽ Αὐτομέδοντος. ὃ δ᾽ εὐξάμενος	Διὶ	πατρὶ ~ἀλκῆς καὶ σθένεος πλῆτο
[17, 0-49]	ὄρνυτο χαλκῷ ~Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπευξάμενος	Διὶ	πατρί· ~ἂψ δ᾽ ἀναχαζομένοιο κατὰ
[17, 250-299]	~ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ προχοῇσι	διιπετέος	ποταμοῖο ~βέβρυχεν μέγα κῦμα ποτὶ
[17, 650-699]	Μενέλαε διοτρεφὲς ὄσσε φαεινὼ ~πάντοσε	δινείσθην	πολέων κατὰ ἔθνος ἑταίρων, ~εἴ
[17, 700-749]	ὅ γε τοῖσιν μὲν Θρασυμήδεα	δῖον	ἀνῆκεν, ~αὐτὸς δ᾽ αὖτ᾽ ἐπὶ
[17, 300-349]	κε κῦδος ἕλον καὶ ὑπὲρ	Διὸς	αἶσαν ~κάρτεϊ καὶ σθένεϊ σφετέρῳ·
[17, 400-449]	πώ τι ~ᾔδεε Πάτροκλον τεθνηότα	δῖος	Ἀχιλλεύς· ~πολλὸν γὰρ ῥ᾽ ἀπάνευθε
[17, 150-199]	κτύπον ἵππων· ~ἀλλ᾽ αἰεί τε	Διὸς	κρείσσων νόος αἰγιόχοιο, ~ὅς τε
[17, 400-449]	νόσφιν ἀκούων, ~ἥ οἱ ἀπαγγέλλεσκε	Διὸς	μεγάλοιο νόημα. ~δὴ τότε γ᾽
[17, 250-299]	σημαίνουσιν ἕκαστος ~λαοῖς· ἐκ δὲ	Διὸς	τιμὴ καὶ κῦδος ὀπηδεῖ. ~ἀργαλέον
[17, 300-349]	εἰδώς· ~τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη	Διὸς	υἱὸς Ἀπόλλων· ~Αἰνεία πῶς ἂν
[17, 650-699]	ἀγαθὸν Μενέλαον· ~σκέπτεο νῦν Μενέλαε	διοτρεφὲς	αἴ κεν ἴδηαι ~ζωὸν ἔτ᾽
[17, 0-49]	προσηύδα· ~νῦν μὲν δὴ Μενέλαε	διοτρεφὲς	ἦ μάλα τείσεις ~γνωτὸν ἐμὸν
[17, 700-749]	ἀγγελέοντα. ~οὐδ᾽ ἄρα σοὶ Μενέλαε	διοτρεφὲς	ἤθελε θυμὸς ~τειρομένοις ἑτάροισιν ἀμυνέμεν,
[17, 0-49]	προσέειπεν ἀρηΐφιλον Μενέλαον· ~Ἀτρεΐδη Μενέλαε	διοτρεφὲς	ὄρχαμε λαῶν ~χάζεο, λεῖπε δὲ
[17, 650-699]	θυμόν. ~ὣς τότε σοὶ Μενέλαε	διοτρεφὲς	ὄσσε φαεινὼ ~πάντοσε δινείσθην πολέων
[17, 200-249]	Μενέλαον· ~ὦ πέπον ὦ Μενέλαε	διοτρεφὲς	οὐκέτι νῶϊ ~ἔλπομαι αὐτώ περ
[17, 650-699]	~Ἀντίλοχ᾽ εἰ δ᾽ ἄγε δεῦρο	διοτρεφὲς	ὄφρα πύθηαι ~λυγρῆς ἀγγελίης, ἣ
[17, 450-499]	Λαέρκεος Αἱμονίδαο· ~στῆ δ᾽ ὄπιθεν	δίφροιο	καὶ Αὐτομέδοντα προσηύδα· ~Αὐτόμεδον, τίς
[17, 100-149]	ὅμιλον ἰὼν ἀνεχάζεθ᾽ ἑταίρων, ~ἐς	δίφρον	δ᾽ ἀνόρουσε· δίδου δ᾽ ὅ
[17, 500-549]	περ καταπέφνων. ~ὣς εἰπὼν ἐς	δίφρον	ἑλὼν ἔναρα βροτόεντα ~θῆκ᾽ ἂν
[17, 400-449]	γυναικός, ~ὣς μένον ἀσφαλέως περικαλλέα	δίφρον	ἔχοντες ~οὔδει ἐνισκίμψαντε καρήατα· δάκρυα
[17, 450-499]	ἦν οἶον ἐόνθ᾽ ἱερῷ ἐνὶ	δίφρῳ	~ἔγχει ἐφορμᾶσθαι καὶ ἐπίσχειν ὠκέας
[17, 600-649]	ὃ δ᾽ Ἰδομενῆος ἀκόντισε Δευκαλίδαο	~δίφρῳ	ἐφεσταότος· τοῦ μέν ῥ᾽ ἀπὸ
[17, 700-749]	μαχησόμεθα Τρωσίν τε καὶ Ἕκτορι	δίῳ	~ἶσον θυμὸν ἔχοντες ὁμώνυμοι, οἳ
[17, 700-749]	ἰέναι μάλα περ κεχολωμένον Ἕκτορι	δίῳ·	~οὐ γάρ πως ἂν γυμνὸς
[17, 450-499]	οὐχ ᾕρει φῶτας ὅτε σεύαιτο	διώκειν·	~οὐ γάρ πως ἦν οἶον
[17, 50-99]	σὺ μὲν ὧδε θέεις ἀκίχητα	διώκων	~ἵππους Αἰακίδαο δαΐφρονος· οἳ δ᾽
[17, 100-149]	τε καὶ ἄνδρες ἀπὸ σταθμοῖο	δίωνται	~ἔγχεσι καὶ φωνῇ· τοῦ δ᾽
[17, 400-449]	Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο. ~ἦ μὰν Αὐτομέδων	Διώρεος	ἄλκιμος υἱὸς ~πολλὰ μὲν ἂρ
[17, 450-499]	~τὸν δ᾽ αὖτ᾽ Αὐτομέδων προσέφη	Διώρεος	υἱός· ~Ἀλκίμεδον τίς γάρ τοι
[17, 450-499]	ἄλλος ὁμοῖος ~ἵππων ἀθανάτων ἐχέμεν	δμῆσίν	τε μένος τε, ~εἰ μὴ
[17, 100-149]	δὲ νέκυν Τρῳῇσιν ἐρυσσάμενος κυσὶ	δοίη.	~Αἴας δ᾽ ἐγγύθεν ἦλθε φέρων
[17, 550-599]	γεραιὲ παλαιγενές, εἰ γὰρ Ἀθήνη	~δοίη	κάρτος ἐμοί, βελέων δ᾽ ἀπερύκοι
[17, 700-749]	ὄρεος κατὰ παιπαλόεσσαν ἀταρπὸν ~ἢ	δοκὸν	ἠὲ δόρυ μέγα νήϊον· ἐν
[17, 600-649]	μαζόν· ~ἐν καυλῷ δ᾽ ἐάγη	δολιχὸν	δόρυ, τοὶ δὲ βόησαν ~Τρῶες·
[17, 500-549]	~ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει	δολιχόσκιον	ἔγχος, ~καὶ βάλεν Ἀρήτοιο κατ᾽
[17, 400-449]	θυμόν· ~ἆ δειλώ, τί σφῶϊ	δόμεν	Πηλῆϊ ἄνακτι ~θνητῷ, ὑμεῖς δ᾽
[17, 50-99]	τηλεθάον· τὸ δέ τε πνοιαὶ	δονέουσι	~παντοίων ἀνέμων, καί τε βρύει
[17, 500-549]	γὰρ κατέκυψε, τὸ δ᾽ ἐξόπιθεν	δόρυ	μακρὸν ~οὔδει ἐνισκίμφθη, ἐπὶ δ᾽
[17, 700-749]	παιπαλόεσσαν ἀταρπὸν ~ἢ δοκὸν ἠὲ	δόρυ	μέγα νήϊον· ἐν δέ τε
[17, 600-649]	ἐκ δ᾽ ἄρ᾽ ὀδόντας ~ὦσε	δόρυ	πρυμνόν, διὰ δὲ γλῶσσαν τάμε
[17, 0-49]	ξανθὸς Μενέλαος. ~πρόσθε δέ οἱ	δόρυ	τ᾽ ἔσχε καὶ ἀσπίδα πάντοσ᾽
[17, 600-649]	~ἐν καυλῷ δ᾽ ἐάγη δολιχὸν	δόρυ,	τοὶ δὲ βόησαν ~Τρῶες· ὃ
[17, 600-649]	υἷας Ἀχαιῶν, ~ποίησον δ᾽ αἴθρην,	δὸς	δ᾽ ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι· ~ἐν δὲ
[17, 50-99]	ἁπαλοῖο δι᾽ αὐχένος ἤλυθ᾽ ἀκωκή,	~δούπησεν	δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε᾽
[17, 300-349]	χαλκείη παρὰ νείατον ὦμον ἀνέσχε·	~δούπησεν	δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε᾽
[17, 550-599]	διὰ πρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσε·	~δούπησεν	δὲ πεσών· ἀτὰρ Ἀτρεΐδης Μενέλαος
[17, 200-249]	δ᾽ ἰθὺς Δαναῶν βρίσαντες ἔβησαν	~δούρατ᾽	ἀνασχόμενοι· μάλα δέ σφισιν ἔλπετο
[17, 400-449]	δ᾽ αἰεὶ περὶ νεκρὸν ἀκαχμένα	δούρατ᾽	ἔχοντες ~νωλεμὲς ἐγχρίμπτοντο καὶ ἀλλήλους
[17, 350-399]	~ἑσταότες περὶ Πατρόκλῳ, πρὸ δὲ	δούρατ᾽	ἔχοντο. ~Αἴας γὰρ μάλα πάντας
[17, 300-349]	αἰὼν ~ἔπλεθ᾽ ὑπ᾽ Αἴαντος μεγαθύμου	δουρὶ	δαμέντι. ~Ἕκτωρ δ᾽ αὖτ᾽ Αἴαντος
[17, 0-49]	κλειτῶν τ᾽ ἐπικούρων ~Πάτροκλον βάλε	δουρὶ	κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην· ~τώ με
[17, 550-599]	ἦρχε φόβοιο. ~βλῆτο γὰρ ὦμον	δουρὶ	πρόσω τετραμμένος αἰεὶ ~ἄκρον ἐπιλίγδην·
[17, 300-349]	~ἔνθ᾽ αὖτ᾽ Αἰνείας Λειώκριτον οὔτασε	δουρὶ	~υἱὸν Ἀρίσβαντος Λυκομήδεος ἐσθλὸν ἑταῖρον.
[17, 300-349]	~Ἕκτωρ δ᾽ αὖτ᾽ Αἴαντος ἀκόντισε	δουρὶ	φαεινῷ· ~ἀλλ᾽ ὃ μὲν ἄντα
[17, 500-549]	γυῖα. ~Ἕκτωρ δ᾽ Αὐτομέδοντος ἀκόντισε	δουρὶ	φαεινῷ· ~ἀλλ᾽ ὃ μὲν ἄντα
[17, 550-599]	δ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ, καὶ ἀκόντισε	δουρὶ	φαεινῷ. ~ἔσκε δ᾽ ἐνὶ Τρώεσσι
[17, 300-349]	μάλ᾽ ἐγγὺς ἰών, καὶ ἀκόντισε	δουρὶ	φαεινῷ, ~καὶ βάλεν Ἱππασίδην Ἀπισάονα
[17, 250-299]	~ἤρικε δ᾽ ἱπποδάσεια κόρυς περὶ	δουρὸς	ἀκωκῇ ~πληγεῖσ᾽ ἔγχεΐ τε μεγάλῳ
[17, 200-249]	δ᾽ ἥρμοσε τεύχε᾽ ἐπὶ χροΐ,	δῦ	δέ μιν Ἄρης ~δεινὸς ἐνυάλιος,
[17, 450-499]	ὅ κε νῆας ἐϋσσέλμους ἀφίκωνται	~δύῃ	τ᾽ ἠέλιος καὶ ἐπὶ κνέφας
[17, 600-649]	ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~ἀλλ᾽ οὔ πῃ	δύναμαι	ἰδέειν τοιοῦτον Ἀχαιῶν· ~ἠέρι γὰρ
[17, 150-199]	φιλοπτολέμοισιν, ὃ δ᾽ ἄμβροτα τεύχεα	δῦνε	~Πηλεΐδεω Ἀχιλῆος ἅ οἱ θεοὶ
[17, 350-399]	ἄφαρ δέ τε ἰκμὰς ἔβη,	δύνει	δέ τ᾽ ἀλοιφὴ ~πολλῶν ἑλκόντων,
[17, 200-249]	εἶσι· σὺ δ᾽ ἄμβροτα τεύχεα	δύνεις	~ἀνδρὸς ἀριστῆος, τόν τε τρομέουσι
[17, 350-399]	νηλέϊ χαλκῷ ~ὅσσοι ἄριστοι ἔσαν·	δύο	δ᾽ οὔ πω φῶτε πεπύσθην
[17, 550-599]	πορφυρέῃ νεφέλῃ πυκάσασα ἓ αὐτὴν	~δύσετ᾽	Ἀχαιῶν ἔθνος, ἔγειρε δὲ φῶτα
[17, 500-549]	ἢ πολέμοιο ~ἢ καὶ χειμῶνος	δυσθαλπέος,	ὅς ῥά τε ἔργων ~ἀνθρώπους
[17, 150-199]	ἐσέρχεται οἳ περὶ πάτρης ~ἀνδράσι	δυσμενέεσσι	πόνον καὶ δῆριν ἔθεντο, ~αἶψά
[17, 400-449]	τ᾽ ἀθανάτω τε; ~ἦ ἵνα	δυστήνοισι	μετ᾽ ἀνδράσιν ἄλγε᾽ ἔχητον; ~οὐ
[17, 750-799]	~Τρώων· οἳ δ᾽ ἅμ᾽ ἕποντο,	δύω	δ᾽ ἐν τοῖσι μάλιστα ~Αἰνείας
[17, 150-199]	ἂν ἐγὼν Ἀχιλῆος ἀμύμονος ἔντεα	δύω	~καλά, τὰ Πατρόκλοιο βίην ἐνάριξα
[17, 350-399]	ταύροιο βοὸς μεγάλοιο βοείην ~λαοῖσιν	δώῃ	τανύειν μεθύουσαν ἀλοιφῇ· ~δεξάμενοι δ᾽
[17, 150-199]	~ἤτοι ὃ μὲν τὰ ἃ	δῶκε	φέρειν προτὶ Ἴλιον ἱρὴν ~Τρωσὶ
[17, 650-699]	θέειν, τὰ δὲ τεύχε᾽ ἀμύμονι	δῶκεν	ἑταίρῳ ~Λαοδόκῳ, ὅς οἱ σχεδὸν
[17, 200-249]	φιλοπτολέμων ὑπ᾽ Ἀχαιῶν. ~τὰ φρονέων	δώροισι	κατατρύχω καὶ ἐδωδῇ ~λαούς, ὑμέτερον