Chant, vers |
[17, 550-599] |
Τρώεσσι
Ποδῆς
υἱὸς
Ἠετίωνος
~ἀφνειός
|
τ᾽ |
ἀγαθός
τε·
μάλιστα
δέ
μιν |
[17, 750-799] |
δ᾽
ἐν
τοῖσι
μάλιστα
~Αἰνείας
|
τ᾽ |
Ἀγχισιάδης
καὶ
φαίδιμος
Ἕκτωρ.
~τῶν |
[17, 400-449] |
~θνητῷ,
ὑμεῖς
δ᾽
ἐστὸν
ἀγήρω
|
τ᾽ |
ἀθανάτω
τε;
~ἦ
ἵνα
δυστήνοισι |
[17, 450-499] |
περ
ἑταίρου
~ἵπποις
ἀΐσσων
ὥς
|
τ᾽ |
αἰγυπιὸς
μετὰ
χῆνας·
~ῥέα
μὲν |
[17, 650-699] |
ξανθὸς
Μενέλαος,
~πάντοσε
παπταίνων
ὥς
|
τ᾽ |
αἰετός,
ὅν
ῥά
τέ
φασιν
|
[17, 250-299] |
τ᾽
ἐν
ὄρεσσι
κύνας
θαλερούς
|
τ᾽ |
αἰζηοὺς
~ῥηϊδίως
ἐκέδασσεν,
ἑλιξάμενος
διὰ |
[17, 250-299] |
κῦμα
ποτὶ
ῥόον,
ἀμφὶ
δέ
|
τ᾽ |
ἄκραι
~ἠϊόνες
βοόωσιν
ἐρευγομένης
ἁλὸς |
[17, 350-399] |
τε
ἰκμὰς
ἔβη,
δύνει
δέ
|
τ᾽ |
ἀλοιφὴ
~πολλῶν
ἑλκόντων,
τάνυται
δέ |
[17, 750-799] |
δὲ
τεύχεα
καλὰ
πέσον
περί
|
τ᾽ |
ἀμφί
τε
τάφρον
~φευγόντων
Δαναῶν· |
[17, 150-199] |
μένος
πολυθαρσὲς
ἐνείη
~ἄτρομον,
οἷόν
|
τ᾽ |
ἄνδρας
ἐσέρχεται
οἳ
περὶ
πάτρης
|
[17, 650-699] |
ἐπεὶ
ἄρ
κε
κάμῃσι
κύνας
|
τ᾽ |
ἄνδρας
τ᾽
ἐρεθίζων,
~οἵ
τέ |
[17, 50-99] |
ἀμφὶ
δὲ
τόν
γε
κύνες
|
τ᾽ |
ἄνδρές
τε
νομῆες
~πολλὰ
μάλ᾽ |
[17, 700-749] |
τοῖσιν
ἑλίξεται
ἀλκὶ
πεποιθώς,
~ἄψ
|
τ᾽ |
ἀνεχώρησαν
διά
τ᾽
ἔτρεσαν
ἄλλυδις |
[17, 100-149] |
ἄλκιμον
ἦτορ
~παχνοῦται,
ἀέκων
δέ
|
τ᾽ |
ἔβη
ἀπὸ
μεσσαύλοιο·
~ὣς
ἀπὸ |
[17, 250-299] |
συῒ
εἴκελος
ἀλκὴν
~καπρίῳ,
ὅς
|
τ᾽ |
ἐν
ὄρεσσι
κύνας
θαλερούς
τ᾽ |
[17, 500-549] |
δὲ
θοῷ
ἀτάλαντος
Ἄρηϊ
~τεύχεά
|
τ᾽ |
ἐξενάριξε
καὶ
εὐχόμενος
ἔπος
ηὔδα· |
[17, 50-99] |
ἄνεμος
σὺν
λαίλαπι
πολλῇ
~βόθρου
|
τ᾽ |
ἐξέστρεψε
καὶ
ἐξετάνυσσ᾽
ἐπὶ
γαίῃ· |
[17, 650-699] |
~θάμνῳ
ὑπ᾽
ἀμφικόμῳ
κατακείμενος,
ἀλλά
|
τ᾽ |
ἐπ᾽
αὐτῷ
~ἔσσυτο,
καί
τέ |
[17, 650-699] |
τε
λέων
ἀπὸ
μεσσαύλοιο,
~ὅς
|
τ᾽ |
ἐπεὶ
ἄρ
κε
κάμῃσι
κύνας |
[17, 700-749] |
σφιν
~ἄγριος
ἠΰτε
πῦρ,
τό
|
τ᾽ |
ἐπεσσύμενον
πόλιν
ἀνδρῶν
~ὄρμενον
ἐξαίφνης |
[17, 700-749] |
~ἴθυσαν
δὲ
κύνεσσιν
ἐοικότες,
οἵ
|
τ᾽ |
ἐπὶ
κάπρῳ
~βλημένῳ
ἀΐξωσι
πρὸ |
[17, 400-449] |
τε
στήλη
μένει
ἔμπεδον,
ἥ
|
τ᾽ |
ἐπὶ
τύμβῳ
~ἀνέρος
ἑστήκῃ
τεθνηότος |
[17, 0-49] |
γάρ
τις
πρότερος
Τρώων
κλειτῶν
|
τ᾽ |
ἐπικούρων
~Πάτροκλον
βάλε
δουρὶ
κατὰ |
[17, 100-149] |
τε
σθένεϊ
βλεμεαίνει,
~πᾶν
δέ
|
τ᾽ |
ἐπισκύνιον
κάτω
ἕλκεται
ὄσσε
καλύπτων· |
[17, 650-699] |
κε
κάμῃσι
κύνας
τ᾽
ἄνδρας
|
τ᾽ |
ἐρεθίζων,
~οἵ
τέ
μιν
οὐκ |
[17, 450-499] |
θυμὸς
~αὐτώ
τε
κτενέειν
ἐλάαν
|
τ᾽ |
ἐριαύχενας
ἵππους
~νήπιοι,
οὐδ᾽
ἄρ᾽ |
[17, 0-49] |
Μενέλαος.
~πρόσθε
δέ
οἱ
δόρυ
|
τ᾽ |
ἔσχε
καὶ
ἀσπίδα
πάντοσ᾽
ἐΐσην, |
[17, 700-749] |
πεποιθώς,
~ἄψ
τ᾽
ἀνεχώρησαν
διά
|
τ᾽ |
ἔτρεσαν
ἄλλυδις
ἄλλος.
~ὣς
Τρῶες |
[17, 150-199] |
ὑπέροπλον
ἔειπες;
~ὢ
πόποι
ἦ
|
τ᾽ |
ἐφάμην
σὲ
περὶ
φρένας
ἔμμεναι |
[17, 300-349] |
δ᾽
Ἕκτορα
εἶπε
βοήσας·
~Ἕκτόρ
|
τ᾽ |
ἠδ᾽
ἄλλοι
Τρώων
ἀγοὶ
ἠδ᾽ |
[17, 500-549] |
ἐχώρησαν
πάλιν
αὖτις
~Ἕκτωρ
Αἰνείας
|
τ᾽ |
ἠδὲ
Χρομίος
θεοειδής,
~Ἄρητον
δὲ |
[17, 450-499] |
κε
νῆας
ἐϋσσέλμους
ἀφίκωνται
~δύῃ
|
τ᾽ |
ἠέλιος
καὶ
ἐπὶ
κνέφας
ἱερὸν |
[17, 600-649] |
~γιγνώσκεις
δὲ
καὶ
αὐτὸς
ὅ
|
τ᾽ |
οὐκέτι
κάρτος
Ἀχαιῶν.
~ὣς
ἔφατ᾽ |
[17, 350-399] |
πόδες
θ᾽
ὑπένερθεν
ἑκάστου
~χεῖρές
|
τ᾽ |
ὀφθαλμοί
τε
παλάσσετο
μαρναμένοιιν
~ἀμφ᾽ |
[17, 150-199] |
ἔντε᾽
ἄμειβεν·
~ἤτοι
ὃ
μὲν
|
τὰ |
ἃ
δῶκε
φέρειν
προτὶ
Ἴλιον |
[17, 600-649] |
δ᾽
ἡνία
χεῦεν
ἔραζε.
~καὶ
|
τά |
γε
Μηριόνης
ἔλαβεν
χείρεσσι
φίλῃσι |
[17, 650-699] |
ἐπὶ
νῆα
σαώσῃ
~γυμνόν·
ἀτὰρ
|
τά |
γε
τεύχε᾽
ἔχει
κορυθαίολος
Ἕκτωρ. |
[17, 100-149] |
περ
Ἀχιλλῆϊ
προφέρωμεν
~γυμνόν·
ἀτὰρ
|
τά |
γε
τεύχε᾽
ἔχει
κορυθαίολος
Ἕκτωρ. |
[17, 500-549] |
κεῖται·
~ἥσω
γὰρ
καὶ
ἐγώ,
|
τὰ |
δέ
κεν
Διὶ
πάντα
μελήσει. |
[17, 650-699] |
ἐφημοσύνης
ἀμέλησε,
~βῆ
δὲ
θέειν,
|
τὰ |
δὲ
τεύχε᾽
ἀμύμονι
δῶκεν
ἑταίρῳ
|
[17, 150-199] |
Ἀχιλῆος
ἀμύμονος
ἔντεα
δύω
~καλά,
|
τὰ |
Πατρόκλοιο
βίην
ἐνάριξα
κατακτάς.
~ὣς |
[17, 600-649] |
ἐϋκτιμένης
ἕπετ᾽
αὐτῷ·
~πεζὸς
γὰρ
|
τὰ |
πρῶτα
λιπὼν
νέας
ἀμφιελίσσας
~ἤλυθε, |
[17, 200-249] |
~προφρονέως
ῥύοισθε
φιλοπτολέμων
ὑπ᾽
Ἀχαιῶν.
|
~τὰ |
φρονέων
δώροισι
κατατρύχω
καὶ
ἐδωδῇ |
[17, 600-649] |
δόρυ
πρυμνόν,
διὰ
δὲ
γλῶσσαν
|
τάμε |
μέσσην.
~ἤριπε
δ᾽
ἐξ
ὀχέων, |
[17, 500-549] |
ἐξόπιθεν
κεράων
βοὸς
ἀγραύλοιο
~ἶνα
|
τάμῃ |
διὰ
πᾶσαν,
ὃ
δὲ
προθορὼν |
[17, 100-149] |
~ἕλχ᾽
ἵν᾽
ἀπ᾽
ὤμοιιν
κεφαλὴν
|
τάμοι |
ὀξέϊ
χαλκῷ,
~τὸν
δὲ
νέκυν |
[17, 350-399] |
βοὸς
μεγάλοιο
βοείην
~λαοῖσιν
δώῃ
|
τανύειν |
μεθύουσαν
ἀλοιφῇ·
~δεξάμενοι
δ᾽
ἄρα |
[17, 350-399] |
δ᾽
ἄρα
τοί
γε
διαστάντες
|
τανύουσι
|
~κυκλόσ᾽
ἄφαρ
δέ
τε
ἰκμὰς |
[17, 500-549] |
αὐτοῦ.
~ἠΰτε
πορφυρέην
ἶριν
θνητοῖσι
|
τανύσσῃ
|
~Ζεὺς
ἐξ
οὐρανόθεν
τέρας
ἔμμεναι |
[17, 350-399] |
δέ
τ᾽
ἀλοιφὴ
~πολλῶν
ἑλκόντων,
|
τάνυται |
δέ
τε
πᾶσα
διὰ
πρό· |
[17, 550-599] |
κέ
σ᾽
ἔτ᾽
ἄλλος
Ἀχαιῶν
|
ταρβήσειεν; |
~οἷον
δὴ
Μενέλαον
ὑπέτρεσας,
ὃς |
[17, 650-699] |
ἀπὸ
χειρῶν,
~καιόμεναί
τε
δεταί,
|
τάς |
τε
τρεῖ
ἐσσύμενός
περ·
~ἠῶθεν |
[17, 100-149] |
κε
φέρτατον
εἴη.
~εἷος
ὁ
|
ταῦθ᾽ |
ὅρμαινε
κατὰ
φρένα
καὶ
κατὰ |
[17, 350-399] |
Αἰακίδαο.
~ὡς
δ᾽
ὅτ᾽
ἀνὴρ
|
ταύροιο |
βοὸς
μεγάλοιο
βοείην
~λαοῖσιν
δώῃ |
[17, 500-549] |
ὥς
τίς
τε
λέων
κατὰ
|
ταῦρον |
ἐδηδώς.
~ἂψ
δ᾽
ἐπὶ
Πατρόκλῳ |
[17, 500-549] |
εἰσὶν
ἄριστοι.
~ἀλλ᾽
ἤτοι
μὲν
|
ταῦτα |
θεῶν
ἐν
γούνασι
κεῖται·
~ἥσω |
[17, 50-99] |
Ἕκτωρ.
~ἀλλὰ
τί
ἤ
μοι
|
ταῦτα |
φίλος
διελέξατο
θυμός;
~ὁππότ᾽
ἀνὴρ |
[17, 750-799] |
πέσον
περί
τ᾽
ἀμφί
τε
|
τάφρον |
~φευγόντων
Δαναῶν·
πολέμου
δ᾽
οὐ |
[17, 250-299] |
τένοντας
~Ἕκτορι
καὶ
Τρώεσσι
χαριζόμενος·
|
τάχα |
δ᾽
αὐτῷ
~ἦλθε
κακόν,
τό |
[17, 50-99] |
μάχεσθαι
~ὅν
κε
θεὸς
τιμᾷ,
|
τάχα |
οἱ
μέγα
πῆμα
κυλίσθη.
~τώ |
[17, 200-249] |
νέκυος
περιδείδια
Πατρόκλοιο,
~ὅς
κε
|
τάχα |
Τρώων
κορέει
κύνας
ἠδ᾽
οἰωνούς, |
[17, 550-599] |
πιστὸν
ἑταῖρον
~τείχει
ὕπο
Τρώων
|
ταχέες |
κύνες
ἑλκήσουσιν.
~ἀλλ᾽
ἔχεο
κρατερῶς, |
[17, 650-699] |
νῆας
Ἀχαιῶν
~εἰπεῖν,
αἴ
κε
|
τάχιστα |
νέκυν
ἐπὶ
νῆα
σαώσῃ
~γυμνόν· |
[17, 600-649] |
δ᾽
ὅς
τις
ἑταῖρος
ἀπαγγείλειε
|
τάχιστα |
~Πηλεΐδῃ,
ἐπεὶ
οὔ
μιν
ὀΐομαι |
[17, 700-749] |
θοῇσιν
~ἐλθεῖν
εἰς
Ἀχιλῆα
πόδας
|
ταχύν· |
οὐδέ
μιν
οἴω
~νῦν
ἰέναι |
[17, 250-299] |
ἔφατ᾽
ὀξὺ
δ᾽
ἄκουσεν
Ὀϊλῆος
|
ταχὺς |
Αἴας·
~πρῶτος
δ᾽
ἀντίος
ἦλθε |
[17, 650-699] |
τε
καὶ
ὑψόθ᾽
ἐόντα
πόδας
|
ταχὺς |
οὐκ
ἔλαθε
πτὼξ
~θάμνῳ
ὑπ᾽ |
[17, 200-249] |
Γλαῦκόν
τε
Μέδοντά
τε
Θερσίλοχόν
|
τε
|
~Ἀστεροπαῖόν
τε
Δεισήνορά
θ᾽
Ἱππόθοόν |
[17, 50-99] |
πνοιαὶ
δονέουσι
~παντοίων
ἀνέμων,
καί
|
τε |
βρύει
ἄνθεϊ
λευκῷ·
~ἐλθὼν
δ᾽ |
[17, 400-449] |
ἐστιν
ὀϊζυρώτερον
ἀνδρὸς
~πάντων,
ὅσσά
|
τε |
γαῖαν
ἔπι
πνείει
τε
καὶ |
[17, 200-249] |
δὲ
ἕκαστον
ἐποιχόμενος
ἐπέεσσι
~Μέσθλην
|
τε |
Γλαῦκόν
τε
Μέδοντά
τε
Θερσίλοχόν |
[17, 200-249] |
Μέδοντά
τε
Θερσίλοχόν
τε
~Ἀστεροπαῖόν
|
τε |
Δεισήνορά
θ᾽
Ἱππόθοόν
τε
~Φόρκυν |
[17, 650-699] |
ἀΐσσουσι
θρασειάων
ἀπὸ
χειρῶν,
~καιόμεναί
|
τε |
δεταί,
τάς
τε
τρεῖ
ἐσσύμενός |
[17, 150-199] |
οὐδὲ
κτύπον
ἵππων·
~ἀλλ᾽
αἰεί
|
τε |
Διὸς
κρείσσων
νόος
αἰγιόχοιο,
~ὅς |
[17, 450-499] |
ἀθανάτων
ἐχέμεν
δμῆσίν
τε
μένος
|
τε, |
~εἰ
μὴ
Πάτροκλος
θεόφιν
μήστωρ |
[17, 500-549] |
καὶ
χειμῶνος
δυσθαλπέος,
ὅς
ῥά
|
τε |
ἔργων
~ἀνθρώπους
ἀνέπαυσεν
ἐπὶ
χθονί, |
[17, 400-449] |
δ᾽
ἐστὸν
ἀγήρω
τ᾽
ἀθανάτω
|
τε; |
~ἦ
ἵνα
δυστήνοισι
μετ᾽
ἀνδράσιν |
[17, 700-749] |
κούρων
θηρητήρων·
~ἕως
μὲν
γάρ
|
τε |
θέουσι
διαρραῖσαι
μεμαῶτες,
~ἀλλ᾽
ὅτε |
[17, 200-249] |
~Μέσθλην
τε
Γλαῦκόν
τε
Μέδοντά
|
τε |
Θερσίλοχόν
τε
~Ἀστεροπαῖόν
τε
Δεισήνορά |
[17, 700-749] |
δόρυ
μέγα
νήϊον·
ἐν
δέ
|
τε |
θυμὸς
~τείρεθ᾽
ὁμοῦ
καμάτῳ
τε |
[17, 350-399] |
διαστάντες
τανύουσι
~κυκλόσ᾽
ἄφαρ
δέ
|
τε |
ἰκμὰς
ἔβη,
δύνει
δέ
τ᾽ |
[17, 650-699] |
δηΐοισι
λίποιεν.
~πολλὰ
δὲ
Μηριόνῃ
|
τε |
καὶ
Αἰάντεσσ᾽
ἐπέτελλεν·
~Αἴαντ᾽
Ἀργείων |
[17, 150-199] |
Διὸς
κρείσσων
νόος
αἰγιόχοιο,
~ὅς
|
τε |
καὶ
ἄλκιμον
ἄνδρα
φοβεῖ
καὶ |
[17, 100-149] |
λὶς
ἠϋγένειος,
~ὅν
ῥα
κύνες
|
τε |
καὶ
ἄνδρες
ἀπὸ
σταθμοῖο
δίωνται |
[17, 700-749] |
ἀνέμοιο.
~ὣς
μὲν
τοῖς
ἵππων
|
τε |
καὶ
ἀνδρῶν
αἰχμητάων
~ἀζηχὴς
ὀρυμαγδὸς |
[17, 50-99] |
ὁμοῖαι
~πλοχμοί
θ᾽
οἳ
χρυσῷ
|
τε |
καὶ
ἀργύρῳ
ἐσφήκωντο.
~οἷον
δὲ |
[17, 450-499] |
χαλκός.
~τοῖσι
δ᾽
ἅμα
Χρομίος
|
τε |
καὶ
Ἄρητος
θεοειδὴς
~ἤϊσαν
ἀμφότεροι· |
[17, 150-199] |
τοι
πόλλ᾽
ὄφελος
γένετο
πτόλεΐ
|
τε |
καὶ
αὐτῷ
~ζωὸς
ἐών·
νῦν |
[17, 700-749] |
ὁμιλαδὸν
αἰὲν
ἕποντο
~νύσσοντες
ξίφεσίν
|
τε |
καὶ
ἔγχεσιν
ἀμφιγύοισιν·
~ἀλλ᾽
ὅτε |
[17, 700-749] |
αὐτὰρ
ὄπισθε
~νῶϊ
μαχησόμεθα
Τρωσίν
|
τε |
καὶ
Ἕκτορι
δίῳ
~ἶσον
θυμὸν |
[17, 750-799] |
ὀρνίθεσσιν,
~ὣς
ἄρ᾽
ὑπ᾽
Αἰνείᾳ
|
τε |
καὶ
Ἕκτορι
κοῦροι
Ἀχαιῶν
~οὖλον |
[17, 200-249] |
Ἱππόθοόν
τε
~Φόρκυν
τε
Χρομίον
|
τε |
καὶ
Ἔννομον
οἰωνιστήν·
~τοὺς
ὅ |
[17, 550-599] |
θάρσος
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἐνῆκεν,
~ἥ
|
τε |
καὶ
ἐργομένη
μάλα
περ
χροὸς |
[17, 400-449] |
ὅσσά
τε
γαῖαν
ἔπι
πνείει
|
τε |
καὶ
ἕρπει.
~ἀλλ᾽
οὐ
μὰν |
[17, 700-749] |
τε
θυμὸς
~τείρεθ᾽
ὁμοῦ
καμάτῳ
|
τε |
καὶ
ἱδρῷ
σπευδόντεσσιν·
~ὣς
οἵ |
[17, 600-649] |
~ἠέρι
γὰρ
κατέχονται
ὁμῶς
αὐτοί
|
τε |
καὶ
ἵπποι.
~Ζεῦ
πάτερ
ἀλλὰ |
[17, 400-449] |
~τοῖον
Ζεὺς
ἐπὶ
Πατρόκλῳ
ἀνδρῶν
|
τε |
καὶ
ἵππων
~ἤματι
τῷ
ἐτάνυσσε |
[17, 700-749] |
~ὑλήεις
πεδίοιο
διαπρύσιον
τετυχηκώς,
~ὅς
|
τε |
καὶ
ἰφθίμων
ποταμῶν
ἀλεγεινὰ
ῥέεθρα
|
[17, 650-699] |
~ὀξύτατον
δέρκεσθαι
ὑπουρανίων
πετεηνῶν,
~ὅν
|
τε |
καὶ
ὑψόθ᾽
ἐόντα
πόδας
ταχὺς |
[17, 200-249] |
οὐ
κατὰ
κόσμον
ἀπὸ
κρατός
|
τε |
καὶ
ὤμων
~εἵλευ·
ἀτάρ
τοι |
[17, 350-399] |
καὶ
ἱδρῷ
νωλεμὲς
αἰεὶ
~γούνατά
|
τε |
κνῆμαί
τε
πόδες
θ᾽
ὑπένερθεν |
[17, 600-649] |
ὃ
Μηριόναο
ὀπάονά
θ᾽
ἡνίοχόν
|
τε |
~Κοίρανον,
ὅς
ῥ᾽
ἐκ
Λύκτου |
[17, 200-249] |
~τοῦ
δὴ
ἑταῖρον
ἔπεφνες
ἐνηέα
|
τε |
κρατερόν
τε,
~τεύχεα
δ᾽
οὐ |
[17, 450-499] |
δέ
σφισιν
ἔλπετο
θυμὸς
~αὐτώ
|
τε |
κτενέειν
ἐλάαν
τ᾽
ἐριαύχενας
ἵππους
|
[17, 650-699] |
~βῆ
δ᾽
ἰέναι
ὥς
τίς
|
τε |
λέων
ἀπὸ
μεσσαύλοιο,
~ὅς
τ᾽ |
[17, 500-549] |
χεῖρας
ὕπερθεν
~αἱματόεις
ὥς
τίς
|
τε |
λέων
κατὰ
ταῦρον
ἐδηδώς.
~ἂψ |
[17, 50-99] |
ἐσύλα.
~ὡς
δ᾽
ὅτε
τίς
|
τε |
λέων
ὀρεσίτροφος
ἀλκὶ
πεποιθὼς
~βοσκομένης |
[17, 100-149] |
εὐρὺ
καλύψας
~ἑστήκει
ὥς
τίς
|
τε |
λέων
περὶ
οἷσι
τέκεσσιν,
~ᾧ |
[17, 100-149] |
λεῖπε
δὲ
νεκρὸν
~ἐντροπαλιζόμενος
ὥς
|
τε |
λὶς
ἠϋγένειος,
~ὅν
ῥα
κύνες |
[17, 300-349] |
δὲ
νεκροὺς
~Φόρκυν
θ᾽
Ἱππόθοόν
|
τε, |
λύοντο
δὲ
τεύχε᾽
ἀπ᾽
ὤμων. |
[17, 550-599] |
υἱὸς
Ἠετίωνος
~ἀφνειός
τ᾽
ἀγαθός
|
τε· |
μάλιστα
δέ
μιν
τίεν
Ἕκτωρ
|
[17, 150-199] |
πάγχυ
φρένας
οἷον
ἔειπες,
~ὅς
|
τέ |
με
φῂς
Αἴαντα
πελώριον
οὐχ |
[17, 250-299] |
περὶ
δουρὸς
ἀκωκῇ
~πληγεῖσ᾽
ἔγχεΐ
|
τε |
μεγάλῳ
καὶ
χειρὶ
παχείῃ,
~ἐγκέφαλος |
[17, 0-49] |
~οὔτε
συὸς
κάπρου
ὀλοόφρονος,
οὗ
|
τε |
μέγιστος
~θυμὸς
ἐνὶ
στήθεσσι
περὶ |
[17, 200-249] |
ἐποιχόμενος
ἐπέεσσι
~Μέσθλην
τε
Γλαῦκόν
|
τε |
Μέδοντά
τε
Θερσίλοχόν
τε
~Ἀστεροπαῖόν |
[17, 450-499] |
ὁμοῖος
~ἵππων
ἀθανάτων
ἐχέμεν
δμῆσίν
|
τε |
μένος
τε,
~εἰ
μὴ
Πάτροκλος |
[17, 650-699] |
τ᾽
ἄνδρας
τ᾽
ἐρεθίζων,
~οἵ
|
τέ |
μιν
οὐκ
εἰῶσι
βοῶν
ἐκ |
[17, 650-699] |
τ᾽
ἐπ᾽
αὐτῷ
~ἔσσυτο,
καί
|
τέ |
μιν
ὦκα
λαβὼν
ἐξείλετο
θυμόν. |
[17, 100-149] |
περὶ
οἷσι
τέκεσσιν,
~ᾧ
ῥά
|
τε |
νήπι᾽
ἄγοντι
συναντήσωνται
ἐν
ὕλῃ
|
[17, 0-49] |
τι
κακὸν
παθέειν·
ῥεχθὲν
δέ
|
τε |
νήπιος
ἔγνω.
~ὣς
φάτο,
τὸν |
[17, 50-99] |
τόν
γε
κύνες
τ᾽
ἄνδρές
|
τε |
νομῆες
~πολλὰ
μάλ᾽
ἰύζουσιν
ἀπόπροθεν |
[17, 650-699] |
ἐπέτελλεν·
~Αἴαντ᾽
Ἀργείων
ἡγήτορε
Μηριόνη
|
τε
|
~νῦν
τις
ἐνηείης
Πατροκλῆος
δειλοῖο |
[17, 550-599] |
χροὸς
ἀνδρομέοιο
~ἰσχανάᾳ
δακέειν,
λαρόν
|
τέ |
οἱ
αἷμ᾽
ἀνθρώπου·
~τοίου
μιν |
[17, 350-399] |
ὑπένερθεν
ἑκάστου
~χεῖρές
τ᾽
ὀφθαλμοί
|
τε |
παλάσσετο
μαρναμένοιιν
~ἀμφ᾽
ἀγαθὸν
θεράποντα |
[17, 200-249] |
Ἀργείων
ἡγήτορες
ἠδὲ
μέδοντες
~οἵ
|
τε |
παρ᾽
Ἀτρεΐδῃς
Ἀγαμέμνονι
καὶ
Μενελάῳ
|
[17, 350-399] |
ἀλοιφὴ
~πολλῶν
ἑλκόντων,
τάνυται
δέ
|
τε |
πᾶσα
διὰ
πρό·
~ὣς
οἵ |
[17, 750-799] |
ἀλεγεινὰ
ῥέεθρα
~ἴσχει,
ἄφαρ
δέ
|
τε |
πᾶσι
ῥόον
πεδίον
δὲ
τίθησι |
[17, 350-399] |
πεπύσθην
~ἀνέρε
κυδαλίμω
Θρασυμήδης
Ἀντίλοχός
|
τε
|
~Πατρόκλοιο
θανόντος
ἀμύμονος,
ἀλλ᾽
ἔτ᾽ |
[17, 300-349] |
ἀνέρας
ἄλλους
~κάρτεΐ
τε
σθένεΐ
|
τε |
πεποιθότας
ἠνορέῃ
τε
~πλήθεΐ
τε |
[17, 300-349] |
τε
σθένεΐ
τε
πεποιθότας
ἠνορέῃ
|
τε
|
~πλήθεΐ
τε
σφετέρῳ
καὶ
ὑπερδέα |
[17, 50-99] |
ὕδωρ,
~καλὸν
τηλεθάον·
τὸ
δέ
|
τε |
πνοιαὶ
δονέουσι
~παντοίων
ἀνέμων,
καί |
[17, 350-399] |
νωλεμὲς
αἰεὶ
~γούνατά
τε
κνῆμαί
|
τε |
πόδες
θ᾽
ὑπένερθεν
ἑκάστου
~χεῖρές |
[17, 200-249] |
Αἴαντος
ἐρύειν
Τελαμωνιάδαο
~νήπιοι·
ἦ
|
τε |
πολέσσιν
ἐπ᾽
αὐτῷ
θυμὸν
ἀπηύρα. |
[17, 300-349] |
γαῖαν
ἀγοστῷ.
~χώρησαν
δ᾽
ὑπό
|
τε |
πρόμαχοι
καὶ
φαίδιμος
Ἕκτωρ·
~Ἀργεῖοι |
[17, 700-749] |
αὐτὰρ
ὄπισθεν
~Αἴαντ᾽
ἰσχανέτην,
ὥς
|
τε |
πρὼν
ἰσχάνει
ὕδωρ
~ὑλήεις
πεδίοιο |
[17, 100-149] |
ὕλῃ
~ἄνδρες
ἐπακτῆρες·
ὃ
δέ
|
τε |
σθένεϊ
βλεμεαίνει,
~πᾶν
δέ
τ᾽ |
[17, 300-349] |
δὴ
ἴδον
ἀνέρας
ἄλλους
~κάρτεΐ
|
τε |
σθένεΐ
τε
πεποιθότας
ἠνορέῃ
τε
|
[17, 750-799] |
ὅτε
προΐδωσιν
ἰόντα
~κίρκον,
ὅ
|
τε |
σμικρῇσι
φόνον
φέρει
ὀρνίθεσσιν,
~ὣς |
[17, 400-449] |
πόλεμον
μετ᾽
Ἀχαιούς,
~ἀλλ᾽
ὥς
|
τε |
στήλη
μένει
ἔμπεδον,
ἥ
τ᾽ |
[17, 500-549] |
βήμεναι
ἵππω
~νῶϊ
κατακτείναντα,
φοβῆσαί
|
τε |
στίχας
ἀνδρῶν
~Ἀργείων,
ἤ
κ᾽ |
[17, 300-349] |
τε
πεποιθότας
ἠνορέῃ
τε
~πλήθεΐ
|
τε |
σφετέρῳ
καὶ
ὑπερδέα
δῆμον
ἔχοντας· |
[17, 750-799] |
καλὰ
πέσον
περί
τ᾽
ἀμφί
|
τε |
τάφρον
~φευγόντων
Δαναῶν·
πολέμου
δ᾽ |
[17, 0-49] |
γενοίμην
~εἴ
κεν
ἐγὼ
κεφαλήν
|
τε |
τεὴν
καὶ
τεύχε᾽
ἐνείκας
~Πάνθῳ |
[17, 200-249] |
ἑταῖρον
ἔπεφνες
ἐνηέα
τε
κρατερόν
|
τε, |
~τεύχεα
δ᾽
οὐ
κατὰ
κόσμον |
[17, 0-49] |
~εὐφρῆναι
ἄλοχόν
τε
φίλην
κεδνούς
|
τε |
τοκῆας.
~ὥς
θην
καὶ
σὸν |
[17, 650-699] |
χειρῶν,
~καιόμεναί
τε
δεταί,
τάς
|
τε |
τρεῖ
ἐσσύμενός
περ·
~ἠῶθεν
δ᾽ |
[17, 200-249] |
τεύχεα
δύνεις
~ἀνδρὸς
ἀριστῆος,
τόν
|
τε |
τρομέουσι
καὶ
ἄλλοι·
~τοῦ
δὴ |
[17, 650-699] |
ὥς
τ᾽
αἰετός,
ὅν
ῥά
|
τέ |
φασιν
~ὀξύτατον
δέρκεσθαι
ὑπουρανίων
πετεηνῶν, |
[17, 0-49] |
γε
οἷσι
κιόντα
~εὐφρῆναι
ἄλοχόν
|
τε |
φίλην
κεδνούς
τε
τοκῆας.
~ὥς |
[17, 200-249] |
~Ἀστεροπαῖόν
τε
Δεισήνορά
θ᾽
Ἱππόθοόν
|
τε
|
~Φόρκυν
τε
Χρομίον
τε
καὶ |
[17, 200-249] |
Δεισήνορά
θ᾽
Ἱππόθοόν
τε
~Φόρκυν
|
τε |
Χρομίον
τε
καὶ
Ἔννομον
οἰωνιστήν· |
[17, 750-799] |
φαίδιμος
Ἕκτωρ.
~τῶν
δ᾽
ὥς
|
τε |
ψαρῶν
νέφος
ἔρχεται
ἠὲ
κολοιῶν |
[17, 0-49] |
~εἴ
κεν
ἐγὼ
κεφαλήν
τε
|
τεὴν |
καὶ
τεύχε᾽
ἐνείκας
~Πάνθῳ
ἐν |
[17, 400-449] |
μιν
οὔ
ποτε
ἔλπετο
θυμῷ
|
~τεθνάμεν, |
ἀλλὰ
ζωὸν
ἐνιχριμφθέντα
πύλῃσιν
~ἂψ |
[17, 400-449] |
ἄρα
πώ
τι
~ᾔδεε
Πάτροκλον
|
τεθνηότα |
δῖος
Ἀχιλλεύς·
~πολλὸν
γὰρ
ῥ᾽ |
[17, 400-449] |
τ᾽
ἐπὶ
τύμβῳ
~ἀνέρος
ἑστήκῃ
|
τεθνηότος |
ἠὲ
γυναικός,
~ὣς
μένον
ἀσφαλέως |
[17, 150-199] |
ἄστυ
μέγα
Πριάμοιο
ἄνακτος
~ἔλθοι
|
τεθνηὼς |
καί
μιν
ἐρυσαίμεθα
χάρμης,
~αἶψά |
[17, 200-249] |
~ὃς
δέ
κε
Πάτροκλον
καὶ
|
τεθνηῶτά |
περ
ἔμπης
~Τρῶας
ἐς
ἱπποδάμους |
[17, 300-349] |
γε
ἕκηλοι
~Πάτροκλον
νηυσὶν
πελασαίατο
|
τεθνηῶτα. |
~ὣς
φάτο,
καί
ῥα
πολὺ |
[17, 700-749] |
νήϊον·
ἐν
δέ
τε
θυμὸς
|
~τείρεθ᾽ |
ὁμοῦ
καμάτῳ
τε
καὶ
ἱδρῷ |
[17, 700-749] |
σοὶ
Μενέλαε
διοτρεφὲς
ἤθελε
θυμὸς
|
~τειρομένοις |
ἑτάροισιν
ἀμυνέμεν,
ἔνθεν
ἀπῆλθεν
~Ἀντίλοχος, |
[17, 350-399] |
ἄλγε᾽
ἔπασχον
~ἠέρι
καὶ
πολέμῳ,
|
τείροντο |
δὲ
νηλέϊ
χαλκῷ
~ὅσσοι
ἄριστοι |
[17, 0-49] |
δὴ
Μενέλαε
διοτρεφὲς
ἦ
μάλα
|
τείσεις
|
~γνωτὸν
ἐμὸν
τὸν
ἔπεφνες,
ἐπευχόμενος |
[17, 550-599] |
κ᾽
Ἀχιλῆος
ἀγαυοῦ
πιστὸν
ἑταῖρον
|
~τείχει |
ὕπο
Τρώων
ταχέες
κύνες
ἑλκήσουσιν. |
[17, 400-449] |
ῥ᾽
ἀπάνευθε
νεῶν
μάρναντο
θοάων
|
~τείχει |
ὕπο
Τρώων·
τό
μιν
οὔ |
[17, 50-99] |
γ᾽
ἢ
Ἀχιλῆϊ,
τὸν
ἀθανάτη
|
τέκε |
μήτηρ.
~τόφρα
δέ
τοι
Μενέλαος |
[17, 100-149] |
τίς
τε
λέων
περὶ
οἷσι
|
τέκεσσιν, |
~ᾧ
ῥά
τε
νήπι᾽
ἄγοντι |
[17, 200-249] |
μοι
Τρώων
ἀλόχους
καὶ
νήπια
|
τέκνα
|
~προφρονέως
ῥύοισθε
φιλοπτολέμων
ὑπ᾽
Ἀχαιῶν. |
[17, 250-299] |
ἕλκε
κατὰ
κρατερὴν
ὑσμίνην
~δησάμενος
|
τελαμῶνι |
παρὰ
σφυρὸν
ἀμφὶ
τένοντας
~Ἕκτορι |
[17, 200-249] |
θυμὸς
~νεκρὸν
ὑπ᾽
Αἴαντος
ἐρύειν
|
Τελαμωνιάδαο |
~νήπιοι·
ἦ
τε
πολέσσιν
ἐπ᾽ |
[17, 100-149] |
ἔθνος
ἑταίρων
~παπταίνων
Αἴαντα
μέγαν
|
Τελαμώνιον |
υἱόν.
~τὸν
δὲ
μάλ᾽
αἶψ᾽ |
[17, 700-749] |
~τὸν
δ᾽
ἠμείβετ᾽
ἔπειτα
μέγας
|
Τελαμώνιος |
Αἴας·
~πάντα
κατ᾽
αἶσαν
ἔειπες |
[17, 600-649] |
~τοῖσι
δὲ
μύθων
ἦρχε
μέγας
|
Τελαμώνιος |
Αἴας·
~ὢ
πόποι
ἤδη
μέν |
[17, 250-299] |
ἑλιξάμενος
διὰ
βήσσας·
~ὣς
υἱὸς
|
Τελαμῶνος |
ἀγαυοῦ
φαίδιμος
Αἴας
~ῥεῖα
μετεισάμενος |
[17, 250-299] |
ἱεμένων
περ.
~τὸν
δ᾽
υἱὸς
|
Τελαμῶνος |
ἐπαΐξας
δι᾽
ὁμίλου
~πλῆξ᾽
αὐτοσχεδίην |
[17, 250-299] |
~δησάμενος
τελαμῶνι
παρὰ
σφυρὸν
ἀμφὶ
|
τένοντας |
~Ἕκτορι
καὶ
Τρώεσσι
χαριζόμενος·
τάχα |
[17, 500-549] |
θνητοῖσι
τανύσσῃ
~Ζεὺς
ἐξ
οὐρανόθεν
|
τέρας |
ἔμμεναι
ἢ
πολέμοιο
~ἢ
καὶ |
[17, 500-549] |
ἐδηδώς.
~ἂψ
δ᾽
ἐπὶ
Πατρόκλῳ
|
τέτατο |
κρατερὴ
ὑσμίνη
~ἀργαλέη
πολύδακρυς,
ἔγειρε |
[17, 700-749] |
ἔπι
γλαφυράς·
ἐπὶ
δὲ
πτόλεμος
|
τέτατό |
σφιν
~ἄγριος
ἠΰτε
πῦρ,
τό |
[17, 650-699] |
περ·
~ἠῶθεν
δ᾽
ἀπονόσφιν
ἔβη
|
τετιηότι |
θυμῷ·
~ὣς
ἀπὸ
Πατρόκλοιο
βοὴν |
[17, 550-599] |
~βλῆτο
γὰρ
ὦμον
δουρὶ
πρόσω
|
τετραμμένος |
αἰεὶ
~ἄκρον
ἐπιλίγδην·
γράψεν
δέ |
[17, 200-249] |
ἀέξω.
~τώ
τις
νῦν
ἰθὺς
|
τετραμμένος |
ἢ
ἀπολέσθω
~ἠὲ
σαωθήτω·
ἣ |
[17, 650-699] |
~Πάτροκλος,
μεγάλη
δὲ
ποθὴ
Δαναοῖσι
|
τέτυκται. |
~ἀλλὰ
σύ
γ᾽
αἶψ᾽
Ἀχιλῆϊ |
[17, 250-299] |
μὲν
εἶδος,
περὶ
δ᾽
ἔργα
|
τέτυκτο
|
~τῶν
ἄλλων
Δαναῶν
μετ᾽
ἀμύμονα |
[17, 700-749] |
ἰσχάνει
ὕδωρ
~ὑλήεις
πεδίοιο
διαπρύσιον
|
τετυχηκώς, |
~ὅς
τε
καὶ
ἰφθίμων
ποταμῶν |
[17, 650-699] |
~βῆ
δὲ
θέειν,
τὰ
δὲ
|
τεύχε᾽ |
ἀμύμονι
δῶκεν
ἑταίρῳ
~Λαοδόκῳ,
ὅς |
[17, 300-349] |
θ᾽
Ἱππόθοόν
τε,
λύοντο
δὲ
|
τεύχε᾽ |
ἀπ᾽
ὤμων.
~ἔνθά
κεν
αὖτε |
[17, 100-149] |
~Ἕκτωρ
μὲν
Πάτροκλον
ἐπεὶ
κλυτὰ
|
τεύχε᾽ |
ἀπηύρα,
~ἕλχ᾽
ἵν᾽
ἀπ᾽
ὤμοιιν |
[17, 0-49] |
ἐγὼ
κεφαλήν
τε
τεὴν
καὶ
|
τεύχε᾽ |
ἐνείκας
~Πάνθῳ
ἐν
χείρεσσι
βάλω |
[17, 300-349] |
~δούπησεν
δὲ
πεσών,
ἀράβησε
δὲ
|
τεύχε᾽ |
ἐπ᾽
αὐτῷ.
~Αἴας
δ᾽
αὖ |
[17, 50-99] |
~δούπησεν
δὲ
πεσών,
ἀράβησε
δὲ
|
τεύχε᾽ |
ἐπ᾽
αὐτῷ.
~αἵματί
οἱ
δεύοντο |
[17, 200-249] |
νεῦσε
Κρονίων.
~Ἕκτορι
δ᾽
ἥρμοσε
|
τεύχε᾽ |
ἐπὶ
χροΐ,
δῦ
δέ
μιν |
[17, 50-99] |
Εὔφορβον
~Ἀτρεΐδης
Μενέλαος
ἐπεὶ
κτάνε
|
τεύχε᾽ |
ἐσύλα.
~ὡς
δ᾽
ὅτε
τίς |
[17, 450-499] |
~ἦ
οὐχ
ἅλις
ὡς
καὶ
|
τεύχε᾽ |
ἔχει
καὶ
ἐπεύχεται
αὔτως;
~σφῶϊν |
[17, 650-699] |
σαώσῃ
~γυμνόν·
ἀτὰρ
τά
γε
|
τεύχε᾽ |
ἔχει
κορυθαίολος
Ἕκτωρ.
~ὣς
ἔφατ᾽ |
[17, 100-149] |
προφέρωμεν
~γυμνόν·
ἀτὰρ
τά
γε
|
τεύχε᾽ |
ἔχει
κορυθαίολος
Ἕκτωρ.
~ὣς
ἔφατ᾽ |
[17, 450-499] |
~μοῦνος·
ἀτάρ
τοι
ἑταῖρος
ἀπέκτατο,
|
τεύχεα |
δ᾽
Ἕκτωρ
~αὐτὸς
ἔχων
ὤμοισιν |
[17, 200-249] |
ἔπεφνες
ἐνηέα
τε
κρατερόν
τε,
|
~τεύχεα |
δ᾽
οὐ
κατὰ
κόσμον
ἀπὸ |
[17, 150-199] |
~Τρωσὶ
φιλοπτολέμοισιν,
ὃ
δ᾽
ἄμβροτα
|
τεύχεα |
δῦνε
~Πηλεΐδεω
Ἀχιλῆος
ἅ
οἱ |
[17, 200-249] |
σχεδὸν
εἶσι·
σὺ
δ᾽
ἄμβροτα
|
τεύχεα |
δύνεις
~ἀνδρὸς
ἀριστῆος,
τόν
τε |
[17, 50-99] |
εἰ
μέν
κε
λίπω
κάτα
|
τεύχεα |
καλὰ
~Πάτροκλόν
θ᾽
ὃς
κεῖται |
[17, 750-799] |
λήθοντο
δὲ
χάρμης.
~πολλὰ
δὲ
|
τεύχεα |
καλὰ
πέσον
περί
τ᾽
ἀμφί |
[17, 100-149] |
ἀνόρουσε·
δίδου
δ᾽
ὅ
γε
|
τεύχεα |
καλὰ
~Τρωσὶ
φέρειν
προτὶ
ἄστυ, |
[17, 50-99] |
~ἔνθά
κε
ῥεῖα
φέροι
κλυτὰ
|
τεύχεα |
Πανθοΐδαο
~Ἀτρεΐδης,
εἰ
μή
οἱ |
[17, 200-249] |
μάχης
ἐκνοστήσαντι
~δέξεται
Ἀνδρομάχη
κλυτὰ
|
τεύχεα |
Πηλεΐωνος.
~ἦ
καὶ
κυανέῃσιν
ἐπ᾽ |
[17, 150-199] |
~οἳ
προτὶ
ἄστυ
φέρον
κλυτὰ
|
τεύχεα |
Πηλεΐωνος.
~στὰς
δ᾽
ἀπάνευθε
μάχης |
[17, 500-549] |
Αὐτομέδων
δὲ
θοῷ
ἀτάλαντος
Ἄρηϊ
|
~τεύχεά |
τ᾽
ἐξενάριξε
καὶ
εὐχόμενος
ἔπος |
[17, 50-99] |
ἔγνω
~τὸν
μὲν
ἀπαινύμενον
κλυτὰ
|
τεύχεα, |
τὸν
δ᾽
ἐπὶ
γαίῃ
~κείμενον· |
[17, 200-249] |
ἰάχων·
ἰνδάλλετο
δέ
σφισι
πᾶσι
|
~τεύχεσι |
λαμπόμενος
μεγαθύμου
Πηλεΐωνος.
~ὄτρυνεν
δὲ |
[17, 150-199] |
οὖν
ἀπάνευθεν
ἴδεν
νεφεληγερέτα
Ζεὺς
|
~τεύχεσι |
Πηλεΐδαο
κορυσσόμενον
θείοιο,
~κινήσας
ῥα |
[17, 500-549] |
δὲ
ζωοῖσιν
ἀμύνετε
νηλεὲς
ἦμαρ·
|
~τῇδε |
γὰρ
ἔβρισαν
πόλεμον
κάτα
δακρυόεντα
|
[17, 300-349] |
αὐτοῖο
πέσε
πρηνὴς
ἐπὶ
νεκρῷ
|
~τῆλ᾽ |
ἀπὸ
Λαρίσης
ἐριβώλακος,
οὐδὲ
τοκεῦσι
|
[17, 150-199] |
ἑταίρους
~ὦκα
μάλ᾽
οὔ
πω
|
τῆλε |
ποσὶ
κραιπνοῖσι
μετασπών,
~οἳ
προτὶ |
[17, 50-99] |
ὅθ᾽
ἅλις
ἀναβέβροχεν
ὕδωρ,
~καλὸν
|
τηλεθάον· |
τὸ
δέ
τε
πνοιαὶ
δονέουσι |
[17, 550-599] |
κρατερῶς,
ὄτρυνε
δὲ
λαὸν
ἅπαντα.
|
~τὴν |
δ᾽
αὖτε
προσέειπε
βοὴν
ἀγαθὸς |
[17, 550-599] |
~ἀστράψας
δὲ
μάλα
μεγάλ᾽
ἔκτυπε,
|
τὴν |
δὲ
τίναξε,
~νίκην
δὲ
Τρώεσσι |
[17, 50-99] |
βοῦν
ἁρπάσῃ
ἥ
τις
ἀρίστη·
|
~τῆς |
δ᾽
ἐξ
αὐχέν᾽
ἔαξε
λαβὼν |
[17, 50-99] |
πάντας
ἄγει
κορυθαίολος
Ἕκτωρ.
~ἀλλὰ
|
τί |
ἤ
μοι
ταῦτα
φίλος
διελέξατο |
[17, 150-199] |
ἰδὼν
προσέφη
κορυθαίολος
Ἕκτωρ·
~Γλαῦκε
|
τί |
ἢ
δὲ
σὺ
τοῖος
ἐὼν |
[17, 400-449] |
κακὸν
πόνον·
οὐδ᾽
ἄρα
πώ
|
τι
|
~ᾔδεε
Πάτροκλον
τεθνηότα
δῖος
Ἀχιλλεύς· |
[17, 0-49] |
μηδ᾽
ἀντίος
ἵστασ᾽
ἐμεῖο
~πρίν
|
τι |
κακὸν
παθέειν·
ῥεχθὲν
δέ
τε |
[17, 200-249] |
~τῶν
ποινὴν
ὅ
τοι
οὔ
|
τι |
μάχης
ἐκνοστήσαντι
~δέξεται
Ἀνδρομάχη
κλυτὰ |
[17, 750-799] |
πεδίον
δὲ
τίθησι
~πλάζων·
οὐδέ
|
τί |
μιν
σθένεϊ
ῥηγνῦσι
ῥέοντες·
~ὣς |
[17, 200-249] |
~ὅσσον
ἐμῇ
κεφαλῇ
περιδείδια
μή
|
τι |
πάθῃσι,
~καὶ
σῇ,
ἐπεὶ
πολέμοιο |
[17, 400-449] |
ἄλγε᾽
ἔχητον;
~οὐ
μὲν
γάρ
|
τί |
πού
ἐστιν
ὀϊζυρώτερον
ἀνδρὸς
~πάντων, |
[17, 650-699] |
κρειῶν
ἐρατίζων
~ἰθύει,
ἀλλ᾽
οὔ
|
τι |
πρήσσει·
θαμέες
γὰρ
ἄκοντες
~ἀντίον |
[17, 400-449] |
ὃν
μυθήσατο
θυμόν·
~ἆ
δειλώ,
|
τί |
σφῶϊ
δόμεν
Πηλῆϊ
ἄνακτι
~θνητῷ, |
[17, 200-249] |
μυθήσατο
θυμόν·
~ἆ
δείλ᾽
οὐδέ
|
τί |
τοι
θάνατος
καταθύμιός
ἐστιν
~ὃς |
[17, 200-249] |
περ
νοστησέμεν
ἐκ
πολέμοιο.
~οὔ
|
τι |
τόσον
νέκυος
περιδείδια
Πατρόκλοιο,
~ὅς |
[17, 550-599] |
ἀγαθός
τε·
μάλιστα
δέ
μιν
|
τίεν |
Ἕκτωρ
~δήμου,
ἐπεί
οἱ
ἑταῖρος |
[17, 750-799] |
τε
πᾶσι
ῥόον
πεδίον
δὲ
|
τίθησι |
~πλάζων·
οὐδέ
τί
μιν
σθένεϊ |
[17, 50-99] |
φωτὶ
μάχεσθαι
~ὅν
κε
θεὸς
|
τιμᾷ, |
τάχα
οἱ
μέγα
πῆμα
κυλίσθη. |
[17, 250-299] |
ἕκαστος
~λαοῖς·
ἐκ
δὲ
Διὸς
|
τιμὴ |
καὶ
κῦδος
ὀπηδεῖ.
~ἀργαλέον
δέ |
[17, 50-99] |
ὃς
κεῖται
ἐμῆς
ἕνεκ᾽
ἐνθάδε
|
τιμῆς, |
~μή
τίς
μοι
Δαναῶν
νεμεσήσεται |
[17, 250-299] |
~νεκρὸν
δὲ
προλιπόντες
ὑπέτρεσαν,
οὐδέ
|
τιν᾽ |
αὐτῶν
~Τρῶες
ὑπέρθυμοι
ἕλον
ἔγχεσιν |
[17, 350-399] |
πάντας
ἐπῴχετο
πολλὰ
κελεύων·
~οὔτέ
|
τιν᾽ |
ἐξοπίσω
νεκροῦ
χάζεσθαι
ἀνώγει
~οὔτέ |
[17, 150-199] |
κακὸς
ἔσσομαι,
ὡς
ἀγορεύεις,
~ἦ
|
τινα |
καὶ
Δαναῶν
ἀλκῆς
μάλα
περ |
[17, 350-399] |
ἐξοπίσω
νεκροῦ
χάζεσθαι
ἀνώγει
~οὔτέ
|
τινα |
προμάχεσθαι
Ἀχαιῶν
ἔξοχον
ἄλλων,
~ἀλλὰ |
[17, 550-599] |
μάλα
μεγάλ᾽
ἔκτυπε,
τὴν
δὲ
|
τίναξε, |
~νίκην
δὲ
Τρώεσσι
δίδου,
ἐφόβησε |
[17, 50-99] |
δέος
αἱρεῖ·
~ὣς
τῶν
οὔ
|
τινι |
θυμὸς
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἐτόλμα
~ἀντίον |
[17, 200-249] |
ἄγ᾽
ἀριστῆας
Δαναῶν
κάλει,
ἤν
|
τις |
ἀκούσῃ.
~ὣς
ἔφατ᾽
οὐδ᾽
ἀπίθησε |
[17, 50-99] |
~βοσκομένης
ἀγέλης
βοῦν
ἁρπάσῃ
ἥ
|
τις |
ἀρίστη·
~τῆς
δ᾽
ἐξ
αὐχέν᾽ |
[17, 400-449] |
καὶ
κῦδος
ἀρέσθαι.
~ὣς
δέ
|
τις |
αὖ
Τρώων
μεγαθύμων
αὐδήσασκεν·
~ὦ |
[17, 250-299] |
γὰρ
ἔρις
πολέμοιο
δέδηεν·
~ἀλλά
|
τις |
αὐτὸς
ἴτω,
νεμεσιζέσθω
δ᾽
ἐνὶ |
[17, 600-649] |
γὰρ
πάντων
βέλε᾽
ἅπτεται
ὅς
|
τις |
ἀφήῃ
~ἢ
κακὸς
ἢ
ἀγαθός· |
[17, 450-499] |
Αὐτομέδων
προσέφη
Διώρεος
υἱός·
~Ἀλκίμεδον
|
τίς |
γάρ
τοι
Ἀχαιῶν
ἄλλος
ὁμοῖος |
[17, 100-149] |
πῆμα
κυλίσθη.
~τώ
μ᾽
οὔ
|
τις |
Δαναῶν
νεμεσήσεται
ὅς
κεν
ἴδηται |
[17, 400-449] |
τις
ἐρωείτω
πολέμοιο.
~ὣς
ἄρα
|
τις |
εἴπεσκε,
μένος
δ᾽
ὄρσασκεν
ἑκάστου. |
[17, 400-449] |
καὶ
ἀλλήλους
ἐνάριζον·
~ὧδε
δέ
|
τις |
εἴπεσκεν
Ἀχαιῶν
χαλκοχιτώνων·
~ὦ
φίλοι |
[17, 150-199] |
κύνας
ἔτλης.
~τὼ
νῦν
εἴ
|
τις |
ἐμοὶ
Λυκίων
ἐπιπείσεται
ἀνδρῶν
~οἴκαδ᾽ |
[17, 650-699] |
Ἀργείων
ἡγήτορε
Μηριόνη
τε
~νῦν
|
τις |
ἐνηείης
Πατροκλῆος
δειλοῖο
~μνησάσθω·
πᾶσιν |
[17, 250-299] |
~ἦλθε
κακόν,
τό
οἱ
οὔ
|
τις |
ἐρύκακεν
ἱεμένων
περ.
~τὸν
δ᾽ |
[17, 400-449] |
δαμῆναι
~πάντας
ὁμῶς,
μή
πώ
|
τις |
ἐρωείτω
πολέμοιο.
~ὣς
ἄρα
τις |
[17, 600-649] |
μελαίνῃσιν
πεσέεσθαι.
~εἴη
δ᾽
ὅς
|
τις |
ἑταῖρος
ἀπαγγείλειε
τάχιστα
~Πηλεΐδῃ,
ἐπεὶ |
[17, 700-749] |
τῶν
δὲ
τράπετο
χρώς,
οὐδέ
|
τις |
ἔτλη
~πρόσσω
ἀΐξας
περὶ
νεκροῦ |
[17, 550-599] |
ἐεισάμενος
προσέφη
ἑκάεργος
Ἀπόλλων·
~Ἕκτορ
|
τίς |
κέ
σ᾽
ἔτ᾽
ἄλλος
Ἀχαιῶν |
[17, 250-299] |
Ἐνυαλίῳ
ἀνδρειφόντῃ.
~τῶν
δ᾽
ἄλλων
|
τίς |
κεν
ᾗσι
φρεσὶν
οὐνόματ᾽
εἴποι, |
[17, 100-149] |
τοὶ
Ἰλίῳ
ἐγγεγάασιν·
~οὐ
γάρ
|
τις |
Λυκίων
γε
μαχησόμενος
Δαναοῖσιν
~εἶσι |
[17, 50-99] |
ἐμῆς
ἕνεκ᾽
ἐνθάδε
τιμῆς,
~μή
|
τίς |
μοι
Δαναῶν
νεμεσήσεται
ὅς
κεν |
[17, 200-249] |
δὲ
ἑκάστου
θυμὸν
ἀέξω.
~τώ
|
τις |
νῦν
ἰθὺς
τετραμμένος
ἢ
ἀπολέσθω
|
[17, 0-49] |
δ᾽
ἄρ᾽
αὐτῷ
βαῖν᾽
ὥς
|
τις |
περὶ
πόρτακι
μήτηρ
~πρωτοτόκος
κινυρὴ |
[17, 0-49] |
δ᾽
ἔναρα
βροτόεντα·
~οὐ
γάρ
|
τις |
πρότερος
Τρώων
κλειτῶν
τ᾽
ἐπικούρων
|
[17, 650-699] |
Μενέλαος,
~βῆ
δ᾽
ἰέναι
ὥς
|
τίς |
τε
λέων
ἀπὸ
μεσσαύλοιο,
~ὅς |
[17, 500-549] |
καὶ
χεῖρας
ὕπερθεν
~αἱματόεις
ὥς
|
τίς |
τε
λέων
κατὰ
ταῦρον
ἐδηδώς. |
[17, 50-99] |
τεύχε᾽
ἐσύλα.
~ὡς
δ᾽
ὅτε
|
τίς |
τε
λέων
ὀρεσίτροφος
ἀλκὶ
πεποιθὼς
|
[17, 100-149] |
σάκος
εὐρὺ
καλύψας
~ἑστήκει
ὥς
|
τίς |
τε
λέων
περὶ
οἷσι
τέκεσσιν, |
[17, 450-499] |
δίφροιο
καὶ
Αὐτομέδοντα
προσηύδα·
~Αὐτόμεδον,
|
τίς |
τοί
νυ
θεῶν
νηκερδέα
βουλὴν
|
[17, 0-49] |
ἐΐσην,
~τὸν
κτάμεναι
μεμαὼς
ὅς
|
τις |
τοῦ
γ᾽
ἀντίος
ἔλθοι.
~οὐδ᾽ |
[17, 300-349] |
ἀναλκείῃσι
δαμέντας.
~ἀλλ᾽
ἔτι
γάρ
|
τίς |
φησι
θεῶν
ἐμοὶ
ἄγχι
παραστὰς
|
[17, 100-149] |
περὶ
πτόλιος,
ἐπεὶ
οὐκ
ἄρα
|
τις |
χάρις
ἦεν
~μάρνασθαι
δηΐοισιν
ἐπ᾽ |
[17, 450-499] |
οὐκ
ἂν
ἐφορμηθέντε
γε
νῶϊ
|
~τλαῖεν |
ἐναντίβιον
στάντες
μαχέσασθαι
Ἄρηϊ.
~ὣς |
[17, 400-449] |
οὐδὲ
σὺν
αὐτῷ·
~πολλάκι
γὰρ
|
τό |
γε
μητρὸς
ἐπεύθετο
νόσφιν
ἀκούων, |
[17, 500-549] |
χάλκεον
ἔγχος·
~πρόσσω
γὰρ
κατέκυψε,
|
τὸ |
δ᾽
ἐξόπιθεν
δόρυ
μακρὸν
~οὔδει |
[17, 700-749] |
δὲ
οἶκοι
~ἐν
σέλαϊ
μεγάλῳ·
|
τὸ |
δ᾽
ἐπιβρέμει
ἲς
ἀνέμοιο.
~ὣς |
[17, 200-249] |
ἥμισυ
δ᾽
αὐτὸς
~ἕξω
ἐγώ·
|
τὸ |
δέ
οἱ
κλέος
ἔσσεται
ὅσσον |
[17, 50-99] |
ἅλις
ἀναβέβροχεν
ὕδωρ,
~καλὸν
τηλεθάον·
|
τὸ |
δέ
τε
πνοιαὶ
δονέουσι
~παντοίων |
[17, 400-449] |
πύλῃσιν
~ἂψ
ἀπονοστήσειν,
ἐπεὶ
οὐδὲ
|
τὸ |
ἔλπετο
πάμπαν
~ἐκπέρσειν
πτολίεθρον
ἄνευ |
[17, 400-449] |
αὐτοῦ
γαῖα
μέλαινα
~πᾶσι
χάνοι·
|
τό |
κεν
ἧμιν
ἄφαρ
πολὺ
κέρδιον |
[17, 400-449] |
μάρναντο
θοάων
~τείχει
ὕπο
Τρώων·
|
τό |
μιν
οὔ
ποτε
ἔλπετο
θυμῷ
|
[17, 250-299] |
τάχα
δ᾽
αὐτῷ
~ἦλθε
κακόν,
|
τό |
οἱ
οὔ
τις
ἐρύκακεν
ἱεμένων |
[17, 550-599] |
~οἷον
δὴ
Μενέλαον
ὑπέτρεσας,
ὃς
|
τὸ |
πάρος
γε
~μαλθακὸς
αἰχμητής·
νῦν |
[17, 700-749] |
~ἶσον
θυμὸν
ἔχοντες
ὁμώνυμοι,
οἳ
|
τὸ |
πάρος
περ
~μίμνομεν
ὀξὺν
Ἄρηα |
[17, 700-749] |
τέτατό
σφιν
~ἄγριος
ἠΰτε
πῦρ,
|
τό |
τ᾽
ἐπεσσύμενον
πόλιν
ἀνδρῶν
~ὄρμενον |
[17, 450-499] |
Διώρεος
υἱός·
~Ἀλκίμεδον
τίς
γάρ
|
τοι |
Ἀχαιῶν
ἄλλος
ὁμοῖος
~ἵππων
ἀθανάτων |
[17, 350-399] |
μεθύουσαν
ἀλοιφῇ·
~δεξάμενοι
δ᾽
ἄρα
|
τοί |
γε
διαστάντες
τανύουσι
~κυκλόσ᾽
ἄφαρ |
[17, 350-399] |
αἵματι
δὲ
χθὼν
~δεύετο
πορφυρέῳ,
|
τοὶ |
δ᾽
ἀγχιστῖνοι
ἔπιπτον
~νεκροὶ
ὁμοῦ |
[17, 350-399] |
ἀλεείνοντες
βέλεα
στονόεντα
~πολλὸν
ἀφεσταότες.
|
τοὶ |
δ᾽
ἐν
μέσῳ
ἄλγε᾽
ἔπασχον |
[17, 600-649] |
καυλῷ
δ᾽
ἐάγη
δολιχὸν
δόρυ,
|
τοὶ |
δὲ
βόησαν
~Τρῶες·
ὃ
δ᾽ |
[17, 150-199] |
Αἴαντα
πελώριον
οὐχ
ὑπομεῖναι.
~οὔ
|
τοι |
ἐγὼν
ἔρριγα
μάχην
οὐδὲ
κτύπον |
[17, 450-499] |
πρώτῳ
ἐν
ὁμίλῳ
~μοῦνος·
ἀτάρ
|
τοι |
ἑταῖρος
ἀπέκτατο,
τεύχεα
δ᾽
Ἕκτωρ
|
[17, 600-649] |
φάει
καὶ
ὄλεσσον,
ἐπεί
νύ
|
τοι |
εὔαδεν
οὕτως.
~ὣς
φάτο,
τὸν |
[17, 200-249] |
θυμόν·
~ἆ
δείλ᾽
οὐδέ
τί
|
τοι |
θάνατος
καταθύμιός
ἐστιν
~ὃς
δή |
[17, 100-149] |
ἄστυ
σαώσῃς
~οἶος
σὺν
λαοῖς
|
τοὶ |
Ἰλίῳ
ἐγγεγάασιν·
~οὐ
γάρ
τις |
[17, 50-99] |
ἀθανάτη
τέκε
μήτηρ.
~τόφρα
δέ
|
τοι |
Μενέλαος
ἀρήϊος
Ἀτρέος
υἱὸς
~Πατρόκλῳ |
[17, 450-499] |
καὶ
Αὐτομέδοντα
προσηύδα·
~Αὐτόμεδον,
τίς
|
τοί |
νυ
θεῶν
νηκερδέα
βουλὴν
~ἐν |
[17, 200-249] |
τε
καὶ
ὤμων
~εἵλευ·
ἀτάρ
|
τοι |
νῦν
γε
μέγα
κράτος
ἐγγυαλίξω, |
[17, 200-249] |
κράτος
ἐγγυαλίξω,
~τῶν
ποινὴν
ὅ
|
τοι |
οὔ
τι
μάχης
ἐκνοστήσαντι
~δέξεται |
[17, 150-199] |
ἕλωρ
καὶ
κύρμα
γενέσθαι,
~ὅς
|
τοι |
πόλλ᾽
ὄφελος
γένετο
πτόλεΐ
τε |
[17, 200-249] |
θάνατος
καταθύμιός
ἐστιν
~ὃς
δή
|
τοι |
σχεδὸν
εἶσι·
σὺ
δ᾽
ἄμβροτα |
[17, 400-449] |
εἰ
μάλα
μιν
χόλος
ἵκοι·
|
~τοῖον |
Ζεὺς
ἐπὶ
Πατρόκλῳ
ἀνδρῶν
τε |
[17, 50-99] |
ἐξέστρεψε
καὶ
ἐξετάνυσσ᾽
ἐπὶ
γαίῃ·
|
~τοῖον |
Πάνθου
υἱὸν
ἐϋμμελίην
Εὔφορβον
~Ἀτρεΐδης |
[17, 150-199] |
~Γλαῦκε
τί
ἢ
δὲ
σὺ
|
τοῖος |
ἐὼν
ὑπέροπλον
ἔειπες;
~ὢ
πόποι |
[17, 150-199] |
κ᾽
αὐτὸν
ἀγοίμεθα
Ἴλιον
εἴσω·
|
~τοίου |
γὰρ
θεράπων
πέφατ᾽
ἀνέρος,
ὃς |
[17, 550-599] |
λαρόν
τέ
οἱ
αἷμ᾽
ἀνθρώπου·
|
~τοίου |
μιν
θάρσευς
πλῆσε
φρένας
ἀμφὶ |
[17, 600-649] |
~ἀλλ᾽
οὔ
πῃ
δύναμαι
ἰδέειν
|
τοιοῦτον |
Ἀχαιῶν·
~ἠέρι
γὰρ
κατέχονται
ὁμῶς |
[17, 350-399] |
πόλεμον
δὲ
μελαινάων
ἀπὸ
νηῶν.
|
~τοῖς |
δὲ
πανημερίοις
ἔριδος
μέγα
νεῖκος |
[17, 700-749] |
ἐπιβρέμει
ἲς
ἀνέμοιο.
~ὣς
μὲν
|
τοῖς |
ἵππων
τε
καὶ
ἀνδρῶν
αἰχμητάων |
[17, 450-499] |
στερεῇσι·
πολὺς
δ᾽
ἐπελήλατο
χαλκός.
|
~τοῖσι |
δ᾽
ἅμα
Χρομίος
τε
καὶ |
[17, 450-499] |
ἅρμα
μετὰ
Τρῶας
καὶ
Ἀχαιούς.
|
~τοῖσι |
δ᾽
ἐπ᾽
Αὐτομέδων
μάχετ᾽
ἀχνύμενός |
[17, 600-649] |
δὴ
Τρώεσσι
δίδου
ἑτεραλκέα
νίκην.
|
~τοῖσι |
δὲ
μύθων
ἦρχε
μέγας
Τελαμώνιος |
[17, 750-799] |
ἅμ᾽
ἕποντο,
δύω
δ᾽
ἐν
|
τοῖσι |
μάλιστα
~Αἰνείας
τ᾽
Ἀγχισιάδης
καὶ |
[17, 700-749] |
~ἀλλ᾽
ὅτε
δή
ῥ᾽
ἐν
|
τοῖσιν |
ἑλίξεται
ἀλκὶ
πεποιθώς,
~ἄψ
τ᾽ |
[17, 700-749] |
Πυλίοισιν
ἐτύχθη·
~ἀλλ᾽
ὅ
γε
|
τοῖσιν |
μὲν
Θρασυμήδεα
δῖον
ἀνῆκεν,
~αὐτὸς |
[17, 0-49] |
μυχῷ
θαλάμοιο
νέοιο,
~ἀρητὸν
δὲ
|
τοκεῦσι |
γόον
καὶ
πένθος
ἔθηκας.
~ἦ |
[17, 300-349] |
~τῆλ᾽
ἀπὸ
Λαρίσης
ἐριβώλακος,
οὐδὲ
|
τοκεῦσι
|
~θρέπτρα
φίλοις
ἀπέδωκε,
μινυνθάδιος
δέ |
[17, 0-49] |
ἄλοχόν
τε
φίλην
κεδνούς
τε
|
τοκῆας. |
~ὥς
θην
καὶ
σὸν
ἐγὼ |
[17, 0-49] |
~πρωτοτόκος
κινυρὴ
οὐ
πρὶν
εἰδυῖα
|
τόκοιο· |
~ὣς
περὶ
Πατρόκλῳ
βαῖνε
ξανθὸς |
[17, 50-99] |
ὀχέεσθαι
~ἄλλῳ
γ᾽
ἢ
Ἀχιλῆϊ,
|
τὸν |
ἀθανάτη
τέκε
μήτηρ.
~τόφρα
δέ |
[17, 50-99] |
Ἀτρέος
υἱὸς
~Πατρόκλῳ
περιβὰς
Τρώων
|
τὸν |
ἄριστον
ἔπεφνε
~Πανθοΐδην
Εὔφορβον,
ἔπαυσε |
[17, 600-649] |
ὤλεσε
θυμὸν
ὑφ᾽
Ἕκτορος
ἀνδροφόνοιο·
|
~τὸν |
βάλ᾽
ὑπὸ
γναθμοῖο
καὶ
οὔατος, |
[17, 300-349] |
~οἰκία
ναιετάασκε
πολέσσ᾽
ἄνδρεσσιν
ἀνάσσων,
|
~τὸν |
βάλ᾽
ὑπὸ
κληῖδα
μέσην·
διὰ |
[17, 350-399] |
Ἄρης
λαοσσόος
οὐδέ
κ᾽
Ἀθήνη
|
~τόν |
γε
ἰδοῦσ᾽
ὀνόσαιτ᾽
οὐδ᾽
εἰ |
[17, 50-99] |
πάντα
λαφύσσει
~δῃῶν·
ἀμφὶ
δὲ
|
τόν |
γε
κύνες
τ᾽
ἄνδρές
τε |
[17, 150-199] |
μαχέσασθαι,
ἐπεὶ
σέο
φέρτερός
ἐστι.
|
~τὸν |
δ᾽
ἄρ᾽
ὑπόδρα
ἰδὼν
προσέφη |
[17, 450-499] |
~αὐτὸς
ἔχων
ὤμοισιν
ἀγάλλεται
Αἰακίδαο.
|
~τὸν |
δ᾽
αὖτ᾽
Αὐτομέδων
προσέφη
Διώρεος |
[17, 550-599] |
Ποδῆν
υἱὸν
Ἠετίωνος.
~ὣς
φάτο,
|
τὸν |
δ᾽
ἄχεος
νεφέλη
ἐκάλυψε
μέλαινα, |
[17, 50-99] |
~τὸν
μὲν
ἀπαινύμενον
κλυτὰ
τεύχεα,
|
τὸν |
δ᾽
ἐπὶ
γαίῃ
~κείμενον·
ἔρρει |
[17, 700-749] |
ἐνοπῆς
θάνατον
καὶ
κῆρα
φύγωμεν.
|
~τὸν |
δ᾽
ἠμείβετ᾽
ἔπειτα
μέγας
Τελαμώνιος |
[17, 0-49] |
τε
νήπιος
ἔγνω.
~ὣς
φάτο,
|
τὸν |
δ᾽
οὐ
πεῖθεν·
ἀμειβόμενος
δὲ |
[17, 250-299] |
οὔ
τις
ἐρύκακεν
ἱεμένων
περ.
|
~τὸν |
δ᾽
υἱὸς
Τελαμῶνος
ἐπαΐξας
δι᾽ |
[17, 150-199] |
υἱὸς
ἐν
ἔντεσι
πατρὸς
ἐγήρα.
|
~τὸν |
δ᾽
ὡς
οὖν
ἀπάνευθεν
ἴδεν |
[17, 100-149] |
~παπταίνων
Αἴαντα
μέγαν
Τελαμώνιον
υἱόν.
|
~τὸν |
δὲ
μάλ᾽
αἶψ᾽
ἐνόησε
μάχης |
[17, 650-699] |
Νέστορος
υἱὸν
ἔτι
ζώοντα
ἴδοιτο.
|
~τὸν |
δὲ
μάλ᾽
αἶψ᾽
ἐνόησε
μάχης |
[17, 0-49] |
ἀπὸ
δὲ
μελιηδέα
θυμὸν
ἕλωμαι.
|
~τὸν |
δὲ
μέγ᾽
ὀχθήσας
προσέφη
ξανθὸς |
[17, 250-299] |
ἀντίος
ἦλθε
θέων
ἀνὰ
δηϊοτῆτα,
|
~τὸν |
δὲ
μετ᾽
Ἰδομενεὺς
καὶ
ὀπάων |
[17, 100-149] |
ὤμοιιν
κεφαλὴν
τάμοι
ὀξέϊ
χαλκῷ,
|
~τὸν |
δὲ
νέκυν
Τρῳῇσιν
ἐρυσσάμενος
κυσὶ |
[17, 600-649] |
τοι
εὔαδεν
οὕτως.
~ὣς
φάτο,
|
τὸν |
δὲ
πατὴρ
ὀλοφύρατο
δάκρυ
χέοντα· |
[17, 350-399] |
δὲ
μετ᾽
Ἀστεροπαῖον
ἀριστεύεσκε
μάχεσθαι.
|
~τὸν |
δὲ
πεσόντ᾽
ἐλέησεν
ἀρήϊος
Ἀστεροπαῖος, |
[17, 300-349] |
~υἱὸν
Ἀρίσβαντος
Λυκομήδεος
ἐσθλὸν
ἑταῖρον.
|
~τὸν |
δὲ
πεσόντ᾽
ἐλέησεν
ἀρηΐφιλος
Λυκομήδης, |
[17, 0-49] |
ἦ
μάλα
τείσεις
~γνωτὸν
ἐμὸν
|
τὸν |
ἔπεφνες,
ἐπευχόμενος
δ᾽
ἀγορεύεις,
~χήρωσας |
[17, 0-49] |
ἔσχε
καὶ
ἀσπίδα
πάντοσ᾽
ἐΐσην,
|
~τὸν |
κτάμεναι
μεμαὼς
ὅς
τις
τοῦ |
[17, 250-299] |
ἐρύειν
καὶ
κῦδος
ἀρέσθαι.
~ἤτοι
|
τὸν |
Λήθοιο
Πελασγοῦ
φαίδιμος
υἱὸς
~Ἱππόθοος |
[17, 50-99] |
κατὰ
στίχας,
αὐτίκα
δ᾽
ἔγνω
|
~τὸν |
μὲν
ἀπαινύμενον
κλυτὰ
τεύχεα,
τὸν |
[17, 700-749] |
οἱ
σχεδὸν
ἔστρεφε
μώνυχας
ἵππους.
|
~τὸν |
μὲν
δάκρυ
χέοντα
πόδες
φέρον |
[17, 500-549] |
ἡγήτορε
καὶ
Μενέλαε
~ἤτοι
μὲν
|
τὸν |
νεκρὸν
ἐπιτράπεθ᾽
οἵ
περ
ἄριστοι
|
[17, 600-649] |
φραζώμεθα
μῆτιν
ἀρίστην,
~ἠμὲν
ὅπως
|
τὸν |
νεκρὸν
ἐρύσσομεν,
ἠδὲ
καὶ
αὐτοὶ |
[17, 700-749] |
φραζώμεθα
μῆτιν
ἀρίστην,
~ἠμὲν
ὅπως
|
τὸν |
νεκρὸν
ἐρύσσομεν,
ἠδὲ
καὶ
αὐτοὶ
|
[17, 550-599] |
οἱ
ἑταῖρος
ἔην
φίλος
εἰλαπιναστής·
|
~τόν |
ῥα
κατὰ
ζωστῆρα
βάλε
ξανθὸς |
[17, 200-249] |
ἄμβροτα
τεύχεα
δύνεις
~ἀνδρὸς
ἀριστῆος,
|
τόν |
τε
τρομέουσι
καὶ
ἄλλοι·
~τοῦ |
[17, 200-249] |
νοστησέμεν
ἐκ
πολέμοιο.
~οὔ
τι
|
τόσον |
νέκυος
περιδείδια
Πατρόκλοιο,
~ὅς
κε |
[17, 400-449] |
γ᾽
οὔ
οἱ
ἔειπε
κακὸν
|
τόσον |
ὅσσον
ἐτύχθη
~μήτηρ,
ὅττί
ῥά |
[17, 250-299] |
~ἠϊόνες
βοόωσιν
ἐρευγομένης
ἁλὸς
ἔξω,
|
~τόσσῃ |
ἄρα
Τρῶες
ἰαχῇ
ἴσαν.
αὐτὰρ |
[17, 250-299] |
μοί
ἐστι
διασκοπιᾶσθαι
ἕκαστον
~ἡγεμόνων·
|
τόσση |
γὰρ
ἔρις
πολέμοιο
δέδηεν·
~ἀλλά |
[17, 0-49] |
ὑπέρβιον
εὐχετάασθαι.
~οὔτ᾽
οὖν
παρδάλιος
|
τόσσον |
μένος
οὔτε
λέοντος
~οὔτε
συὸς |
[17, 200-249] |
ἐπ᾽
αὐτῷ
θυμὸν
ἀπηύρα.
~καὶ
|
τότ᾽ |
ἄρ᾽
Αἴας
εἶπε
βοὴν
ἀγαθὸν |
[17, 650-699] |
δ᾽
ἐπὶ
πᾶσα
φαάνθη·
~καὶ
|
τότ᾽ |
ἄρ᾽
Αἴας
εἶπε
βοὴν
ἀγαθὸν |
[17, 550-599] |
προμάχων
κεκορυθμένος
αἴθοπι
χαλκῷ.
~καὶ
|
τότ᾽ |
ἄρα
Κρονίδης
ἕλετ᾽
αἰγίδα
θυσσανόεσσαν
|
[17, 400-449] |
ἀπαγγέλλεσκε
Διὸς
μεγάλοιο
νόημα.
~δὴ
|
τότε |
γ᾽
οὔ
οἱ
ἔειπε
κακὸν |
[17, 650-699] |
ὦκα
λαβὼν
ἐξείλετο
θυμόν.
~ὣς
|
τότε |
σοὶ
Μενέλαε
διοτρεφὲς
ὄσσε
φαεινὼ
|
[17, 250-299] |
νέκυν
ἐρύοντο·
μίνυνθα
δὲ
καὶ
|
τοῦ |
Ἀχαιοὶ
~μέλλον
ἀπέσσεσθαι·
μάλα
γάρ |
[17, 0-49] |
~τὸν
κτάμεναι
μεμαὼς
ὅς
τις
|
τοῦ |
γ᾽
ἀντίος
ἔλθοι.
~οὐδ᾽
ἄρα |
[17, 250-299] |
αὐλὸν
ἀνέδραμεν
ἐξ
ὠτειλῆς
~αἱματόεις·
|
τοῦ |
δ᾽
αὖθι
λύθη
μένος,
ἐκ |
[17, 100-149] |
σταθμοῖο
δίωνται
~ἔγχεσι
καὶ
φωνῇ·
|
τοῦ |
δ᾽
ἐν
φρεσὶν
ἄλκιμον
ἦτορ
|
[17, 200-249] |
τόν
τε
τρομέουσι
καὶ
ἄλλοι·
|
~τοῦ |
δὴ
ἑταῖρον
ἔπεφνες
ἐνηέα
τε |
[17, 600-649] |
Ἰδομενῆος
ἀκόντισε
Δευκαλίδαο
~δίφρῳ
ἐφεσταότος·
|
τοῦ |
μέν
ῥ᾽
ἀπὸ
τυτθὸν
ἅμαρτεν· |
[17, 200-249] |
Χρομίον
τε
καὶ
Ἔννομον
οἰωνιστήν·
|
~τοὺς |
ὅ
γ᾽
ἐποτρύνων
ἔπεα
πτερόεντα |
[17, 500-549] |
ἦλθον
καθ᾽
ὅμιλον
ἑταίρου
κικλήσκοντος·
|
~τοὺς |
ὑποταρβήσαντες
ἐχώρησαν
πάλιν
αὖτις
~Ἕκτωρ |
[17, 400-449] |
ἄφαρ
πολὺ
κέρδιον
εἴη
~εἰ
|
τοῦτον |
Τρώεσσι
μεθήσομεν
ἱπποδάμοισιν
~ἄστυ
πότι |
[17, 100-149] |
κατὰ
φρένα
καὶ
κατὰ
θυμὸν
|
~τόφρα |
δ᾽
ἐπὶ
Τρώων
στίχες
ἤλυθον· |
[17, 50-99] |
Ἀχιλῆϊ,
τὸν
ἀθανάτη
τέκε
μήτηρ.
|
~τόφρα |
δέ
τοι
Μενέλαος
ἀρήϊος
Ἀτρέος |
[17, 700-749] |
κατ᾽
αὐτοὺς
~σταίησαν,
τῶν
δὲ
|
τράπετο |
χρώς,
οὐδέ
τις
ἔτλη
~πρόσσω |
[17, 650-699] |
~καιόμεναί
τε
δεταί,
τάς
τε
|
τρεῖ |
ἐσσύμενός
περ·
~ἠῶθεν
δ᾽
ἀπονόσφιν |
[17, 300-349] |
ἢ
Δαναοῖσι
~νίκην·
ἀλλ᾽
αὐτοὶ
|
τρεῖτ᾽ |
ἄσπετον
οὐδὲ
μάχεσθε.
~ὣς
ἔφατ᾽ |
[17, 600-649] |
Ἀλεκτρυόνος
μεγαθύμου,
παῦσε
δὲ
χάρμης·
|
~τρέσσε |
δὲ
παπτήνας,
ἐπεὶ
οὐκέτι
ἔλπετο |
[17, 50-99] |
καὶ
ἀργύρῳ
ἐσφήκωντο.
~οἷον
δὲ
|
τρέφει |
ἔρνος
ἀνὴρ
ἐριθηλὲς
ἐλαίης
~χώρῳ |
[17, 150-199] |
Λυκίων
ἐπιπείσεται
ἀνδρῶν
~οἴκαδ᾽
ἴμεν,
|
Τροίῃ |
δὲ
πεφήσεται
αἰπὺς
ὄλεθρος.
~εἰ |
[17, 200-249] |
δύνεις
~ἀνδρὸς
ἀριστῆος,
τόν
τε
|
τρομέουσι |
καὶ
ἄλλοι·
~τοῦ
δὴ
ἑταῖρον |
[17, 50-99] |
πώς
με
περιστήωσ᾽
ἕνα
πολλοί·
|
~Τρῶας |
δ᾽
ἐνθάδε
πάντας
ἄγει
κορυθαίολος |
[17, 200-249] |
Πάτροκλον
καὶ
τεθνηῶτά
περ
ἔμπης
|
~Τρῶας |
ἐς
ἱπποδάμους
ἐρύσῃ,
εἴξῃ
δέ |
[17, 450-499] |
~ῥίμφα
φέρον
θοὸν
ἅρμα
μετὰ
|
Τρῶας |
καὶ
Ἀχαιούς.
~τοῖσι
δ᾽
ἐπ᾽ |
[17, 450-499] |
ἐξέλετο
φρένας
ἐσθλάς;
~οἷον
πρὸς
|
Τρῶας |
μάχεαι
πρώτῳ
ἐν
ὁμίλῳ
~μοῦνος· |
[17, 300-349] |
ἀπ᾽
ὤμων.
~ἔνθά
κεν
αὖτε
|
Τρῶες |
ἀρηϊφίλων
ὑπ᾽
Ἀχαιῶν
~Ἴλιον
εἰσανέβησαν |
[17, 250-299] |
δὴ
μετόπισθε
μάχην
ἤγειραν
Ἀχαιῶν;
|
~Τρῶες |
δὲ
προὔτυψαν
ἀολλέες·
ἦρχε
δ᾽ |
[17, 700-749] |
τ᾽
ἔτρεσαν
ἄλλυδις
ἄλλος.
~ὣς
|
Τρῶες |
εἷος
μὲν
ὁμιλαδὸν
αἰὲν
ἕποντο |
[17, 250-299] |
ὦρσεν
ἑταίρους.
~ὦσαν
δὲ
πρότεροι
|
Τρῶες |
ἑλίκωπας
Ἀχαιούς·
~νεκρὸν
δὲ
προλιπόντες |
[17, 250-299] |
ἐρευγομένης
ἁλὸς
ἔξω,
~τόσσῃ
ἄρα
|
Τρῶες |
ἰαχῇ
ἴσαν.
αὐτὰρ
Ἀχαιοὶ
~ἕστασαν |
[17, 350-399] |
Μενοιτιάδῃ
κατατεθνηῶτι.
~οἳ
δ᾽
ἄλλοι
|
Τρῶες |
καὶ
ἐϋκνήμιδες
Ἀχαιοὶ
~εὔκηλοι
πολέμιζον |
[17, 150-199] |
εἰπὼν
Τρώεσσιν
ἐκέκλετο
μακρὸν
ἀΰσας·
|
~Τρῶες |
καὶ
Λύκιοι
καὶ
Δάρδανοι
ἀγχιμαχηταί, |
[17, 600-649] |
δολιχὸν
δόρυ,
τοὶ
δὲ
βόησαν
|
~Τρῶες· |
ὃ
δ᾽
Ἰδομενῆος
ἀκόντισε
Δευκαλίδαο
|
[17, 250-299] |
προλιπόντες
ὑπέτρεσαν,
οὐδέ
τιν᾽
αὐτῶν
|
~Τρῶες |
ὑπέρθυμοι
ἕλον
ἔγχεσιν
ἱέμενοί
περ, |
[17, 0-49] |
Ἀτρέος
υἱὸν
ἀρηΐφιλον
Μενέλαον
~Πάτροκλος
|
Τρώεσσι |
δαμεὶς
ἐν
δηϊοτῆτι.
~βῆ
δὲ |
[17, 600-649] |
καὶ
Μενέλαον
~Ζεύς,
ὅτε
δὴ
|
Τρώεσσι |
δίδου
ἑτεραλκέα
νίκην.
~τοῖσι
δὲ |
[17, 550-599] |
τὴν
δὲ
τίναξε,
~νίκην
δὲ
|
Τρώεσσι |
δίδου,
ἐφόβησε
δ᾽
Ἀχαιούς.
~πρῶτος |
[17, 350-399] |
ἔφαντο
~ζωὸν
ἐνὶ
πρώτῳ
ὁμάδῳ
|
Τρώεσσι |
μάχεσθαι.
~τὼ
δ᾽
ἐπιοσσομένω
θάνατον |
[17, 700-749] |
γάρ
πως
ἂν
γυμνὸς
ἐὼν
|
Τρώεσσι |
μάχοιτο.
~ἡμεῖς
δ᾽
αὐτοί
περ |
[17, 400-449] |
πολὺ
κέρδιον
εἴη
~εἰ
τοῦτον
|
Τρώεσσι |
μεθήσομεν
ἱπποδάμοισιν
~ἄστυ
πότι
σφέτερον |
[17, 150-199] |
αἰπὺς
ὄλεθρος.
~εἰ
γὰρ
νῦν
|
Τρώεσσι |
μένος
πολυθαρσὲς
ἐνείη
~ἄτρομον,
οἷόν |
[17, 600-649] |
μάλα
νήπιός
ἐστι
~γνοίη
ὅτι
|
Τρώεσσι |
πατὴρ
Ζεὺς
αὐτὸς
ἀρήγει.
~τῶν |
[17, 550-599] |
δουρὶ
φαεινῷ.
~ἔσκε
δ᾽
ἐνὶ
|
Τρώεσσι |
Ποδῆς
υἱὸς
Ἠετίωνος
~ἀφνειός
τ᾽ |
[17, 250-299] |
σφυρὸν
ἀμφὶ
τένοντας
~Ἕκτορι
καὶ
|
Τρώεσσι |
χαριζόμενος·
τάχα
δ᾽
αὐτῷ
~ἦλθε |
[17, 0-49] |
με
ἔα
κλέος
ἐσθλὸν
ἐνὶ
|
Τρώεσσιν |
ἀρέσθαι,
~μή
σε
βάλω,
ἀπὸ |
[17, 150-199] |
περὶ
Πατρόκλοιο
θανόντος.
~ὣς
εἰπὼν
|
Τρώεσσιν |
ἐκέκλετο
μακρὸν
ἀΰσας·
~Τρῶες
καὶ |
[17, 600-649] |
~ἔγχος
ἔχων
ἐν
χειρὶ
μαχήσεσθαι
|
Τρώεσσιν. |
~Ἕκτορα
δ᾽
Ἰδομενεὺς
μετὰ
Λήϊτον |
[17, 250-299] |
νεμεσιζέσθω
δ᾽
ἐνὶ
θυμῷ
~Πάτροκλον
|
Τρῳῇσι |
κυσὶν
μέλπηθρα
γενέσθαι.
~ὣς
ἔφατ᾽ |
[17, 100-149] |
ὀξέϊ
χαλκῷ,
~τὸν
δὲ
νέκυν
|
Τρῳῇσιν |
ἐρυσσάμενος
κυσὶ
δοίη.
~Αἴας
δ᾽ |
[17, 250-299] |
μιν
δηΐων
κυσὶ
κύρμα
γενέσθαι
|
~Τρῳῇσιν· |
τὼ
καί
οἱ
ἀμυνέμεν
ὦρσεν |
[17, 700-749] |
ἐπὶ
δ᾽
ἴαχε
λαὸς
ὄπισθε
|
~Τρωϊκός, |
ὡς
εἴδοντο
νέκυν
αἴροντας
Ἀχαιούς. |
[17, 50-99] |
κεν
Ἕκτορι
μοῦνος
ἐὼν
καὶ
|
Τρωσὶ |
μάχωμαι
~αἰδεσθείς,
μή
πώς
με |
[17, 600-649] |
νέας
ἀμφιελίσσας
~ἤλυθε,
καί
κε
|
Τρωσὶ |
μέγα
κράτος
ἐγγυάλιξεν,
~εἰ
μὴ |
[17, 100-149] |
δ᾽
ὅ
γε
τεύχεα
καλὰ
|
~Τρωσὶ |
φέρειν
προτὶ
ἄστυ,
μέγα
κλέος |
[17, 150-199] |
δῶκε
φέρειν
προτὶ
Ἴλιον
ἱρὴν
|
~Τρωσὶ |
φιλοπτολέμοισιν,
ὃ
δ᾽
ἄμβροτα
τεύχεα |
[17, 350-399] |
μάλα
δέ
σφισιν
ἔλπετο
θυμὸς
|
~Τρωσὶν |
μὲν
ἐρύειν
προτὶ
Ἴλιον,
αὐτὰρ |
[17, 700-749] |
πόνου·
αὐτὰρ
ὄπισθε
~νῶϊ
μαχησόμεθα
|
Τρωσίν |
τε
καὶ
Ἕκτορι
δίῳ
~ἶσον |
[17, 300-349] |
βοήσας·
~Ἕκτόρ
τ᾽
ἠδ᾽
ἄλλοι
|
Τρώων |
ἀγοὶ
ἠδ᾽
ἐπικούρων
~αἰδὼς
μὲν |
[17, 200-249] |
ἤγειρα
ἕκαστον,
~ἀλλ᾽
ἵνα
μοι
|
Τρώων |
ἀλόχους
καὶ
νήπια
τέκνα
~προφρονέως |
[17, 450-499] |
Αἰνείαν
προσεφώνεεν
ἐγγὺς
ἐόντα·
~Αἰνεία
|
Τρώων |
βουληφόρε
χαλκοχιτώνων
~ἵππω
τώδ᾽
ἐνόησα |
[17, 500-549] |
δακρυόεντα
~Ἕκτωρ
Αἰνείας
θ᾽
οἳ
|
Τρώων |
εἰσὶν
ἄριστοι.
~ἀλλ᾽
ἤτοι
μὲν |
[17, 250-299] |
ἀγαυοῦ
φαίδιμος
Αἴας
~ῥεῖα
μετεισάμενος
|
Τρώων |
ἐκέδασσε
φάλαγγας
~οἳ
περὶ
Πατρόκλῳ |
[17, 700-749] |
νεκρὸν
ἐρύσσομεν,
ἠδὲ
καὶ
αὐτοὶ
|
~Τρώων |
ἐξ
ἐνοπῆς
θάνατον
καὶ
κῆρα |
[17, 550-599] |
Ἀτρεΐδης
Μενέλαος
~νεκρὸν
ὑπ᾽
ἐκ
|
Τρώων |
ἔρυσεν
μετὰ
ἔθνος
ἑταίρων.
~Ἕκτορα |
[17, 350-399] |
δ᾽
ἀγχιστῖνοι
ἔπιπτον
~νεκροὶ
ὁμοῦ
|
Τρώων |
καὶ
ὑπερμενέων
ἐπικούρων
~καὶ
Δαναῶν· |
[17, 0-49] |
βροτόεντα·
~οὐ
γάρ
τις
πρότερος
|
Τρώων |
κλειτῶν
τ᾽
ἐπικούρων
~Πάτροκλον
βάλε |
[17, 200-249] |
περιδείδια
Πατρόκλοιο,
~ὅς
κε
τάχα
|
Τρώων |
κορέει
κύνας
ἠδ᾽
οἰωνούς,
~ὅσσον |
[17, 400-449] |
ἀρέσθαι.
~ὣς
δέ
τις
αὖ
|
Τρώων |
μεγαθύμων
αὐδήσασκεν·
~ὦ
φίλοι,
εἰ |
[17, 750-799] |
αἰεὶ
Αἴαντε
μάχην
ἀνέεργον
ὀπίσσω
|
~Τρώων· |
οἳ
δ᾽
ἅμ᾽
ἕποντο,
δύω |
[17, 450-499] |
μὲν
γὰρ
φεύγεσκεν
ὑπ᾽
ἐκ
|
Τρώων |
ὀρυμαγδοῦ,
~ῥεῖα
δ᾽
ἐπαΐξασκε
πολὺν |
[17, 650-699] |
θεὸς
Δαναοῖσι
κυλίνδει,
~νίκη
δὲ
|
Τρώων· |
πέφαται
δ᾽
ὤριστος
Ἀχαιῶν
~Πάτροκλος, |
[17, 550-599] |
οἶος
ἀείρας
~νεκρὸν
ὑπ᾽
ἐκ
|
Τρώων, |
σὸν
δ᾽
ἔκτανε
πιστὸν
ἑταῖρον
|
[17, 100-149] |
κατὰ
θυμὸν
~τόφρα
δ᾽
ἐπὶ
|
Τρώων |
στίχες
ἤλυθον·
ἦρχε
δ᾽
ἄρ᾽ |
[17, 550-599] |
ἀγαυοῦ
πιστὸν
ἑταῖρον
~τείχει
ὕπο
|
Τρώων |
ταχέες
κύνες
ἑλκήσουσιν.
~ἀλλ᾽
ἔχεο |
[17, 400-449] |
νεῶν
μάρναντο
θοάων
~τείχει
ὕπο
|
Τρώων· |
τό
μιν
οὔ
ποτε
ἔλπετο |
[17, 50-99] |
ἀρήϊος
Ἀτρέος
υἱὸς
~Πατρόκλῳ
περιβὰς
|
Τρώων |
τὸν
ἄριστον
ἔπεφνε
~Πανθοΐδην
Εὔφορβον, |
[17, 400-449] |
μένει
ἔμπεδον,
ἥ
τ᾽
ἐπὶ
|
τύμβῳ
|
~ἀνέρος
ἑστήκῃ
τεθνηότος
ἠὲ
γυναικός, |
[17, 600-649] |
ἐφεσταότος·
τοῦ
μέν
ῥ᾽
ἀπὸ
|
τυτθὸν |
ἅμαρτεν·
~αὐτὰρ
ὃ
Μηριόναο
ὀπάονά |
[17, 300-349] |
ἄντα
ἰδὼν
ἠλεύατο
χάλκεον
ἔγχος
|
~τυτθόν· |
ὃ
δὲ
Σχεδίον
μεγαθύμου
Ἰφίτου |
[17, 300-349] |
~Ἱπποθόῳ
περιβάντα
μέσην
κατὰ
γαστέρα
|
τύψε· |
~ῥῆξε
δὲ
θώρηκος
γύαλον,
διὰ |
[17, 550-599] |
μένος,
οὐδ᾽
ἀπολήγει
~χαλκῷ
δηϊόων·
|
τῷ |
γὰρ
Ζεὺς
κῦδος
ὀπάζει.
~ὣς |
[17, 400-449] |
ζυγὸν
ἀμφοτέρωθεν.
~μυρομένω
δ᾽
ἄρα
|
τώ |
γε
ἰδὼν
ἐλέησε
Κρονίων,
~κινήσας |
[17, 450-499] |
εἰπὼν
ἵπποισιν
ἐνέπνευσεν
μένος
ἠΰ.
|
~τὼ |
δ᾽
ἀπὸ
χαιτάων
κονίην
οὖδας |
[17, 350-399] |
ἐνὶ
πρώτῳ
ὁμάδῳ
Τρώεσσι
μάχεσθαι.
|
~τὼ |
δ᾽
ἐπιοσσομένω
θάνατον
καὶ
φύζαν |
[17, 450-499] |
οὐδ᾽
ἀπίθησεν
ἐῢς
πάϊς
Ἀγχίσαο.
|
~τὼ |
δ᾽
ἰθὺς
βήτην
βοέῃς
εἰλυμένω |
[17, 400-449] |
μειλιχίοισι
προσηύδα,
πολλὰ
δ᾽
ἀρειῇ·
|
~τὼ |
δ᾽
οὔτ᾽
ἂψ
ἐπὶ
νῆας |
[17, 650-699] |
δέ
μιν
ἀμφασίη
ἐπέων
λάβε,
|
τὼ |
δέ
οἱ
ὄσσε
~δακρυόφι
πλῆσθεν, |
[17, 200-249] |
εἴξῃ
δέ
οἱ
Αἴας,
~ἥμισυ
|
τῷ |
ἐνάρων
ἀποδάσσομαι,
ἥμισυ
δ᾽
αὐτὸς
|
[17, 400-449] |
ἀνδρῶν
τε
καὶ
ἵππων
~ἤματι
|
τῷ |
ἐτάνυσσε
κακὸν
πόνον·
οὐδ᾽
ἄρα |
[17, 250-299] |
δηΐων
κυσὶ
κύρμα
γενέσθαι
~Τρῳῇσιν·
|
τὼ |
καί
οἱ
ἀμυνέμεν
ὦρσεν
ἑταίρους. |
[17, 550-599] |
ἐμοί,
βελέων
δ᾽
ἀπερύκοι
ἐρωήν·
|
~τώ |
κεν
ἔγωγ᾽
ἐθέλοιμι
παρεστάμεναι
καὶ |
[17, 450-499] |
πόλεμον
προφανέντε
σὺν
ἡνιόχοισι
κακοῖσι·
|
~τώ |
κεν
ἐελποίμην
αἱρησέμεν,
εἰ
σύ |
[17, 100-149] |
τάχα
οἱ
μέγα
πῆμα
κυλίσθη.
|
~τώ |
μ᾽
οὔ
τις
Δαναῶν
νεμεσήσεται |
[17, 0-49] |
βάλε
δουρὶ
κατὰ
κρατερὴν
ὑσμίνην·
|
~τώ |
με
ἔα
κλέος
ἐσθλὸν
ἐνὶ |
[17, 600-649] |
ὦκα
ποδώκεας
ἤλασεν
ἵππους·
~καὶ
|
τῷ |
μὲν
φάος
ἦλθεν,
ἄμυνε
δὲ |
[17, 300-349] |
γήρασκε
φίλα
φρεσὶ
μήδεα
εἰδώς·
|
~τῷ |
μιν
ἐεισάμενος
προσέφη
Διὸς
υἱὸς |
[17, 550-599] |
φίλτατος
ἔσκεν
Ἀβυδόθι
οἰκία
ναίων·
|
~τῷ |
μιν
ἐεισάμενος
προσέφη
ἑκάεργος
Ἀπόλλων· |
[17, 150-199] |
οὔ
οἱ
ἀλαλκέμεναι
κύνας
ἔτλης.
|
~τὼ |
νῦν
εἴ
τις
ἐμοὶ
Λυκίων |
[17, 300-349] |
ὕπατον
μήστωρα
μάχης
ἐπιτάρροθον
εἶναι·
|
~τώ |
ῥ᾽
ἰθὺς
Δαναῶν
ἴομεν,
μηδ᾽ |
[17, 200-249] |
ὑμέτερον
δὲ
ἑκάστου
θυμὸν
ἀέξω.
|
~τώ |
τις
νῦν
ἰθὺς
τετραμμένος
ἢ |
[17, 450-499] |
~Αἰνεία
Τρώων
βουληφόρε
χαλκοχιτώνων
~ἵππω
|
τώδ᾽ |
ἐνόησα
ποδώκεος
Αἰακίδαο
~ἐς
πόλεμον |
[17, 400-449] |
εἰ
καὶ
μοῖρα
παρ᾽
ἀνέρι
|
τῷδε |
δαμῆναι
~πάντας
ὁμῶς,
μή
πώ |
[17, 250-299] |
εἶδος,
περὶ
δ᾽
ἔργα
τέτυκτο
|
~τῶν |
ἄλλων
Δαναῶν
μετ᾽
ἀμύμονα
Πηλεΐωνα. |
[17, 250-299] |
Ἰδομενῆος
~Μηριόνης
ἀτάλαντος
Ἐνυαλίῳ
ἀνδρειφόντῃ.
|
~τῶν |
δ᾽
ἄλλων
τίς
κεν
ᾗσι |
[17, 750-799] |
τ᾽
Ἀγχισιάδης
καὶ
φαίδιμος
Ἕκτωρ.
|
~τῶν |
δ᾽
ὥς
τε
ψαρῶν
νέφος |
[17, 700-749] |
Αἴαντε
μεταστρεφθέντε
κατ᾽
αὐτοὺς
~σταίησαν,
|
τῶν |
δὲ
τράπετο
χρώς,
οὐδέ
τις |
[17, 600-649] |
Τρώεσσι
πατὴρ
Ζεὺς
αὐτὸς
ἀρήγει.
|
~τῶν |
μὲν
γὰρ
πάντων
βέλε᾽
ἅπτεται |
[17, 150-199] |
σὲ
περὶ
φρένας
ἔμμεναι
ἄλλων
|
~τῶν |
ὅσσοι
Λυκίην
ἐριβώλακα
ναιετάουσι·
~νῦν |
[17, 50-99] |
γὰρ
χλωρὸν
δέος
αἱρεῖ·
~ὣς
|
τῶν |
οὔ
τινι
θυμὸς
ἐνὶ
στήθεσσιν |
[17, 200-249] |
νῦν
γε
μέγα
κράτος
ἐγγυαλίξω,
|
~τῶν |
ποινὴν
ὅ
τοι
οὔ
τι |