Chant, vers |
[17, 650-699] |
~δὴν
δέ
μιν
ἀμφασίη
ἐπέων
|
λάβε, |
τὼ
δέ
οἱ
ὄσσε
~δακρυόφι |
[17, 650-699] |
~ἔσσυτο,
καί
τέ
μιν
ὦκα
|
λαβὼν |
ἐξείλετο
θυμόν.
~ὣς
τότε
σοὶ |
[17, 50-99] |
~τῆς
δ᾽
ἐξ
αὐχέν᾽
ἔαξε
|
λαβὼν |
κρατεροῖσιν
ὀδοῦσι
~πρῶτον,
ἔπειτα
δέ |
[17, 450-499] |
ἀνὴρ
ἴδεν
ὀφθαλμοῖσιν
~Ἀλκιμέδων
υἱὸς
|
Λαέρκεος |
Αἱμονίδαο·
~στῆ
δ᾽
ὄπιθεν
δίφροιο |
[17, 450-499] |
ἐπορούσας
~καρπαλίμως
μάστιγα
καὶ
ἡνία
|
λάζετο |
χερσίν,
~Αὐτομέδων
δ᾽
ἀπόρουσε·
νόησε |
[17, 50-99] |
εἴκελος
Ἡφαίστοιο
~ἀσβέστῳ·
οὐδ᾽
υἱὸν
|
λάθεν |
Ἀτρέος
ὀξὺ
βοήσας·
~ὀχθήσας
δ᾽ |
[17, 50-99] |
~ἐλθὼν
δ᾽
ἐξαπίνης
ἄνεμος
σὺν
|
λαίλαπι |
πολλῇ
~βόθρου
τ᾽
ἐξέστρεψε
καὶ |
[17, 200-249] |
ἰνδάλλετο
δέ
σφισι
πᾶσι
~τεύχεσι
|
λαμπόμενος |
μεγαθύμου
Πηλεΐωνος.
~ὄτρυνεν
δὲ
ἕκαστον |
[17, 250-299] |
χαλκήρεσιν·
ἀμφὶ
δ᾽
ἄρά
σφι
|
~λαμπρῇσιν |
κορύθεσσι
Κρονίων
ἠέρα
πολλὴν
~χεῦ᾽ |
[17, 650-699] |
δὲ
τεύχε᾽
ἀμύμονι
δῶκεν
ἑταίρῳ
|
~Λαοδόκῳ, |
ὅς
οἱ
σχεδὸν
ἔστρεφε
μώνυχας |
[17, 250-299] |
~δήμια
πίνουσιν
καὶ
σημαίνουσιν
ἕκαστος
|
~λαοῖς· |
ἐκ
δὲ
Διὸς
τιμὴ
καὶ |
[17, 100-149] |
καὶ
ἄστυ
σαώσῃς
~οἶος
σὺν
|
λαοῖς |
τοὶ
Ἰλίῳ
ἐγγεγάασιν·
~οὐ
γάρ |
[17, 350-399] |
ἀνὴρ
ταύροιο
βοὸς
μεγάλοιο
βοείην
|
~λαοῖσιν |
δώῃ
τανύειν
μεθύουσαν
ἀλοιφῇ·
~δεξάμενοι |
[17, 550-599] |
~ἀλλ᾽
ἔχεο
κρατερῶς,
ὄτρυνε
δὲ
|
λαὸν |
ἅπαντα.
~τὴν
δ᾽
αὖτε
προσέειπε |
[17, 700-749] |
μάλα
μεγάλως·
ἐπὶ
δ᾽
ἴαχε
|
λαὸς |
ὄπισθε
~Τρωϊκός,
ὡς
εἴδοντο
νέκυν |
[17, 350-399] |
ὀρώρει
~ἄγριος·
οὐδέ
κ᾽
Ἄρης
|
λαοσσόος |
οὐδέ
κ᾽
Ἀθήνη
~τόν
γε |
[17, 200-249] |
φρονέων
δώροισι
κατατρύχω
καὶ
ἐδωδῇ
|
~λαούς, |
ὑμέτερον
δὲ
ἑκάστου
θυμὸν
ἀέξω. |
[17, 300-349] |
πρηνὴς
ἐπὶ
νεκρῷ
~τῆλ᾽
ἀπὸ
|
Λαρίσης |
ἐριβώλακος,
οὐδὲ
τοκεῦσι
~θρέπτρα
φίλοις |
[17, 550-599] |
περ
χροὸς
ἀνδρομέοιο
~ἰσχανάᾳ
δακέειν,
|
λαρόν |
τέ
οἱ
αἷμ᾽
ἀνθρώπου·
~τοίου |
[17, 50-99] |
θ᾽
αἷμα
καὶ
ἔγκατα
πάντα
|
λαφύσσει
|
~δῃῶν·
ἀμφὶ
δὲ
τόν
γε |
[17, 300-349] |
~καὶ
βάλεν
Ἱππασίδην
Ἀπισάονα
ποιμένα
|
λαῶν
|
~ἧπαρ
ὑπὸ
πραπίδων,
εἶθαρ
δ᾽ |
[17, 0-49] |
Μενέλαον·
~Ἀτρεΐδη
Μενέλαε
διοτρεφὲς
ὄρχαμε
|
λαῶν
|
~χάζεο,
λεῖπε
δὲ
νεκρόν,
ἔα |
[17, 0-49] |
Μενέλαε
διοτρεφὲς
ὄρχαμε
λαῶν
~χάζεο,
|
λεῖπε |
δὲ
νεκρόν,
ἔα
δ᾽
ἔναρα |
[17, 100-149] |
~αὐτὰρ
ὅ
γ᾽
ἐξοπίσω
ἀνεχάζετο,
|
λεῖπε |
δὲ
νεκρὸν
~ἐντροπαλιζόμενος
ὥς
τε |
[17, 300-349] |
ἔσταν
Ἀχαιῶν.
~ἔνθ᾽
αὖτ᾽
Αἰνείας
|
Λειώκριτον |
οὔτασε
δουρὶ
~υἱὸν
Ἀρίσβαντος
Λυκομήδεος |
[17, 0-49] |
οὖν
παρδάλιος
τόσσον
μένος
οὔτε
|
λέοντος |
~οὔτε
συὸς
κάπρου
ὀλοόφρονος,
οὗ |
[17, 50-99] |
ἀνέμων,
καί
τε
βρύει
ἄνθεϊ
|
λευκῷ· |
~ἐλθὼν
δ᾽
ἐξαπίνης
ἄνεμος
σὺν |
[17, 650-699] |
δ᾽
ἰέναι
ὥς
τίς
τε
|
λέων |
ἀπὸ
μεσσαύλοιο,
~ὅς
τ᾽
ἐπεὶ |
[17, 500-549] |
ὕπερθεν
~αἱματόεις
ὥς
τίς
τε
|
λέων |
κατὰ
ταῦρον
ἐδηδώς.
~ἂψ
δ᾽ |
[17, 50-99] |
~ὡς
δ᾽
ὅτε
τίς
τε
|
λέων |
ὀρεσίτροφος
ἀλκὶ
πεποιθὼς
~βοσκομένης
ἀγέλης |
[17, 100-149] |
καλύψας
~ἑστήκει
ὥς
τίς
τε
|
λέων |
περὶ
οἷσι
τέκεσσιν,
~ᾧ
ῥά |
[17, 250-299] |
καὶ
κῦδος
ἀρέσθαι.
~ἤτοι
τὸν
|
Λήθοιο |
Πελασγοῦ
φαίδιμος
υἱὸς
~Ἱππόθοος
ποδὸς |
[17, 750-799] |
κοῦροι
Ἀχαιῶν
~οὖλον
κεκλήγοντες
ἴσαν,
|
λήθοντο |
δὲ
χάρμης.
~πολλὰ
δὲ
τεύχεα |
[17, 600-649] |
γάρ
ῥ᾽
ἔβαλε
σχεδὸν
ἐλθών.
|
~Λήϊτον |
αὖθ᾽
Ἕκτωρ
σχεδὸν
οὔτασε
χεῖρ᾽ |
[17, 600-649] |
Τρώεσσιν.
~Ἕκτορα
δ᾽
Ἰδομενεὺς
μετὰ
|
Λήϊτον |
ὁρμηθέντα
~βεβλήκει
θώρηκα
κατὰ
στῆθος |
[17, 650-699] |
~ἀργαλέου
πρὸ
φόβοιο
ἕλωρ
δηΐοισι
|
λίποιεν. |
~πολλὰ
δὲ
Μηριόνῃ
τε
καὶ |
[17, 500-549] |
θεοειδής,
~Ἄρητον
δὲ
κατ᾽
αὖθι
|
λίπον |
δεδαϊγμένον
ἦτορ
~κείμενον·
Αὐτομέδων
δὲ |
[17, 50-99] |
μοι
ἐγὼν
εἰ
μέν
κε
|
λίπω |
κάτα
τεύχεα
καλὰ
~Πάτροκλόν
θ᾽ |
[17, 600-649] |
αὐτῷ·
~πεζὸς
γὰρ
τὰ
πρῶτα
|
λιπὼν |
νέας
ἀμφιελίσσας
~ἤλυθε,
καί
κε |
[17, 100-149] |
δὲ
νεκρὸν
~ἐντροπαλιζόμενος
ὥς
τε
|
λὶς |
ἠϋγένειος,
~ὅν
ῥα
κύνες
τε |
[17, 650-699] |
ἄγε
δεῦρο
διοτρεφὲς
ὄφρα
πύθηαι
|
~λυγρῆς |
ἀγγελίης,
ἣ
μὴ
ὤφελλε
γενέσθαι. |
[17, 600-649] |
οὔ
μιν
ὀΐομαι
οὐδὲ
πεπύσθαι
|
~λυγρῆς |
ἀγγελίης,
ὅτι
οἱ
φίλος
ὤλεθ᾽ |
[17, 500-549] |
ἔγχος
~νηδυίοισι
μάλ᾽
ὀξὺ
κραδαινόμενον
|
λύε |
γυῖα.
~Ἕκτωρ
δ᾽
Αὐτομέδοντος
ἀκόντισε |
[17, 250-299] |
ὠτειλῆς
~αἱματόεις·
τοῦ
δ᾽
αὖθι
|
λύθη |
μένος,
ἐκ
δ᾽
ἄρα
χειρῶν
|
[17, 150-199] |
φρένας
ἔμμεναι
ἄλλων
~τῶν
ὅσσοι
|
Λυκίην |
ἐριβώλακα
ναιετάουσι·
~νῦν
δέ
σευ |
[17, 150-199] |
ἐκέκλετο
μακρὸν
ἀΰσας·
~Τρῶες
καὶ
|
Λύκιοι |
καὶ
Δάρδανοι
ἀγχιμαχηταί,
~ἀνέρες
ἔστε |
[17, 100-149] |
ἀέξων.
~Γλαῦκος
δ᾽
Ἱππολόχοιο
πάϊς
|
Λυκίων |
ἀγὸς
ἀνδρῶν
~Ἕκτορ᾽
ὑπόδρα
ἰδὼν |
[17, 100-149] |
Ἰλίῳ
ἐγγεγάασιν·
~οὐ
γάρ
τις
|
Λυκίων |
γε
μαχησόμενος
Δαναοῖσιν
~εἶσι
περὶ |
[17, 150-199] |
~τὼ
νῦν
εἴ
τις
ἐμοὶ
|
Λυκίων |
ἐπιπείσεται
ἀνδρῶν
~οἴκαδ᾽
ἴμεν,
Τροίῃ |
[17, 300-349] |
Λειώκριτον
οὔτασε
δουρὶ
~υἱὸν
Ἀρίσβαντος
|
Λυκομήδεος |
ἐσθλὸν
ἑταῖρον.
~τὸν
δὲ
πεσόντ᾽ |
[17, 300-349] |
~τὸν
δὲ
πεσόντ᾽
ἐλέησεν
ἀρηΐφιλος
|
Λυκομήδης, |
~στῆ
δὲ
μάλ᾽
ἐγγὺς
ἰών, |
[17, 600-649] |
τε
~Κοίρανον,
ὅς
ῥ᾽
ἐκ
|
Λύκτου |
ἐϋκτιμένης
ἕπετ᾽
αὐτῷ·
~πεζὸς
γὰρ |
[17, 300-349] |
νεκροὺς
~Φόρκυν
θ᾽
Ἱππόθοόν
τε,
|
λύοντο |
δὲ
τεύχε᾽
ἀπ᾽
ὤμων.
~ἔνθά |
[17, 150-199] |
κεν
Ἀργεῖοι
Σαρπηδόνος
ἔντεα
καλὰ
|
~λύσειαν, |
καί
κ᾽
αὐτὸν
ἀγοίμεθα
Ἴλιον |
[17, 0-49] |
~ὥς
θην
καὶ
σὸν
ἐγὼ
|
λύσω |
μένος
εἴ
κέ
μευ
ἄντα
|