Chant, vers
[17, 350-399]	οὐδέ κ᾽ Ἄρης λαοσσόος οὐδέ	κ᾽	Ἀθήνη ~τόν γε ἰδοῦσ᾽ ὀνόσαιτ᾽
[17, 350-399]	αὐτοῦ μῶλος ὀρώρει ~ἄγριος· οὐδέ	κ᾽	Ἄρης λαοσσόος οὐδέ κ᾽ Ἀθήνη
[17, 100-149]	γε βοὴν ἀγαθοῖο πυθοίμην, ~ἄμφω	κ᾽	αὖτις ἰόντες ἐπιμνησαίμεθα χάρμης ~καὶ
[17, 150-199]	Σαρπηδόνος ἔντεα καλὰ ~λύσειαν, καί	κ᾽	αὐτὸν ἀγοίμεθα Ἴλιον εἴσω· ~τοίου
[17, 500-549]	τε στίχας ἀνδρῶν ~Ἀργείων, ἤ	κ᾽	αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισιν ἁλοίη. ~ὣς
[17, 550-599]	κατηφείη καὶ ὄνειδος ~ἔσσεται εἴ	κ᾽	Ἀχιλῆος ἀγαυοῦ πιστὸν ἑταῖρον ~τείχει
[17, 500-549]	διέκριναν μεμαῶτε, ~οἵ ῥ᾽ ἦλθον	καθ᾽	ὅμιλον ἑταίρου κικλήσκοντος· ~τοὺς ὑποταρβήσαντες
[17, 450-499]	ὀρυμαγδοῦ, ~ῥεῖα δ᾽ ἐπαΐξασκε πολὺν	καθ᾽	ὅμιλον ὀπάζων. ~ἀλλ᾽ οὐχ ᾕρει
[17, 150-199]	μέγ᾽ ἄριστος ~Ἀργείων παρὰ νηυσὶ	καὶ	ἀγχέμαχοι θεράποντες. ~ἀλλὰ σύ γ᾽
[17, 650-699]	λίποιεν. ~πολλὰ δὲ Μηριόνῃ τε	καὶ	Αἰάντεσσ᾽ ἐπέτελλεν· ~Αἴαντ᾽ Ἀργείων ἡγήτορε
[17, 550-599]	μελαίνας, ~βῆ δ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ,	καὶ	ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ. ~ἔσκε δ᾽
[17, 300-349]	~στῆ δὲ μάλ᾽ ἐγγὺς ἰών,	καὶ	ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ, ~καὶ βάλεν
[17, 150-199]	κρείσσων νόος αἰγιόχοιο, ~ὅς τε	καὶ	ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ καὶ ἀφείλετο
[17, 400-449]	ἀκαχμένα δούρατ᾽ ἔχοντες ~νωλεμὲς ἐγχρίμπτοντο	καὶ	ἀλλήλους ἐνάριζον· ~ὧδε δέ τις
[17, 200-249]	~ἀνδρὸς ἀριστῆος, τόν τε τρομέουσι	καὶ	ἄλλοι· ~τοῦ δὴ ἑταῖρον ἔπεφνες
[17, 500-549]	Διὶ πάντα μελήσει. ~ἦ ῥα,	καὶ	ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος, ~καὶ
[17, 550-599]	~τώ κεν ἔγωγ᾽ ἐθέλοιμι παρεστάμεναι	καὶ	ἀμύνειν ~Πατρόκλῳ· μάλα γάρ με
[17, 500-549]	περ ἄριστοι ~ἀμφ᾽ αὐτῷ βεβάμεν	καὶ	ἀμύνεσθαι στίχας ἀνδρῶν, ~νῶϊν δὲ
[17, 100-149]	ἠϋγένειος, ~ὅν ῥα κύνες τε	καὶ	ἄνδρες ἀπὸ σταθμοῖο δίωνται ~ἔγχεσι
[17, 700-749]	~ὣς μὲν τοῖς ἵππων τε	καὶ	ἀνδρῶν αἰχμητάων ~ἀζηχὴς ὀρυμαγδὸς ἐπήϊεν
[17, 600-649]	~αὐτίκα δ᾽ ἠέρα μὲν σκέδασεν	καὶ	ἀπῶσεν ὀμίχλην, ~ἠέλιος δ᾽ ἐπέλαμψε,
[17, 50-99]	~πλοχμοί θ᾽ οἳ χρυσῷ τε	καὶ	ἀργύρῳ ἐσφήκωντο. ~οἷον δὲ τρέφει
[17, 450-499]	~τοῖσι δ᾽ ἅμα Χρομίος τε	καὶ	Ἄρητος θεοειδὴς ~ἤϊσαν ἀμφότεροι· μάλα
[17, 400-449]	~ἀλλ᾽ οὐ μὰν ὑμῖν γε	καὶ	ἅρμασι δαιδαλέοισιν ~Ἕκτωρ Πριαμίδης ἐποχήσεται·
[17, 0-49]	δέ οἱ δόρυ τ᾽ ἔσχε	καὶ	ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην, ~τὸν κτάμεναι
[17, 100-149]	~φράζεο νῦν ὅππως κε πόλιν	καὶ	ἄστυ σαώσῃς ~οἶος σὺν λαοῖς
[17, 550-599]	ἐγγύθεν ἦεν· ~εἰσαμένη Φοίνικι δέμας	καὶ	ἀτειρέα φωνήν· ~σοὶ μὲν δὴ
[17, 700-749]	ὅπως τὸν νεκρὸν ἐρύσσομεν, ἠδὲ	καὶ	αὐτοὶ ~Τρώων ἐξ ἐνοπῆς θάνατον
[17, 600-649]	ὅπως τὸν νεκρὸν ἐρύσσομεν, ἠδὲ	καὶ	αὐτοὶ ~χάρμα φίλοις ἑτάροισι γενώμεθα
[17, 450-499]	Αἱμονίδαο· ~στῆ δ᾽ ὄπιθεν δίφροιο	καὶ	Αὐτομέδοντα προσηύδα· ~Αὐτόμεδον, τίς τοί
[17, 450-499]	μένος ἠδ᾽ ἐνὶ θυμῷ, ~ὄφρα	καὶ	Αὐτομέδοντα σαώσετον ἐκ πολέμοιο ~νῆας
[17, 650-699]	ὤφελλε γενέσθαι. ~ἤδη μὲν σὲ	καὶ	αὐτὸν ὀΐομαι εἰσορόωντα ~γιγνώσκειν ὅτι
[17, 600-649]	ἐπὶ νῆας ἵκηαι· ~γιγνώσκεις δὲ	καὶ	αὐτὸς ὅ τ᾽ οὐκέτι κάρτος
[17, 150-199]	πόλλ᾽ ὄφελος γένετο πτόλεΐ τε	καὶ	αὐτῷ ~ζωὸς ἐών· νῦν δ᾽
[17, 150-199]	τε καὶ ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ	καὶ	ἀφείλετο νίκην ~ῥηϊδίως, ὁτὲ δ᾽
[17, 450-499]	φέρον θοὸν ἅρμα μετὰ Τρῶας	καὶ	Ἀχαιούς. ~τοῖσι δ᾽ ἐπ᾽ Αὐτομέδων
[17, 500-549]	καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,	~καὶ	βάλεν Ἀρήτοιο κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσ᾽
[17, 300-349]	ἰών, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ,	~καὶ	βάλεν Ἱππασίδην Ἀπισάονα ποιμένα λαῶν
[17, 150-199]	ἔσσομαι, ὡς ἀγορεύεις, ~ἦ τινα	καὶ	Δαναῶν ἀλκῆς μάλα περ μεμαῶτα
[17, 350-399]	ὁμοῦ Τρώων καὶ ὑπερμενέων ἐπικούρων	~καὶ	Δαναῶν· οὐδ᾽ οἳ γὰρ ἀναιμωτί
[17, 150-199]	μακρὸν ἀΰσας· ~Τρῶες καὶ Λύκιοι	καὶ	Δάρδανοι ἀγχιμαχηταί, ~ἀνέρες ἔστε φίλοι,
[17, 350-399]	ῥ᾽ ἐκ Παιονίης ἐριβώλακος εἰληλούθει,	~καὶ	δὲ μετ᾽ Ἀστεροπαῖον ἀριστεύεσκε μάχεσθαι.
[17, 150-199]	περὶ πάτρης ~ἀνδράσι δυσμενέεσσι πόνον	καὶ	δῆριν ἔθεντο, ~αἶψά κε Πάτροκλον
[17, 50-99]	~πρῶτον, ἔπειτα δέ θ᾽ αἷμα	καὶ	ἔγκατα πάντα λαφύσσει ~δῃῶν· ἀμφὶ
[17, 700-749]	αἰὲν ἕποντο ~νύσσοντες ξίφεσίν τε	καὶ	ἔγχεσιν ἀμφιγύοισιν· ~ἀλλ᾽ ὅτε δή
[17, 500-549]	ἐν γούνασι κεῖται· ~ἥσω γὰρ	καὶ	ἐγώ, τὰ δέ κεν Διὶ
[17, 200-249]	Ἀχαιῶν. ~τὰ φρονέων δώροισι κατατρύχω	καὶ	ἐδωδῇ ~λαούς, ὑμέτερον δὲ ἑκάστου
[17, 700-749]	ὄπισθε ~νῶϊ μαχησόμεθα Τρωσίν τε	καὶ	Ἕκτορι δίῳ ~ἶσον θυμὸν ἔχοντες
[17, 750-799]	~ὣς ἄρ᾽ ὑπ᾽ Αἰνείᾳ τε	καὶ	Ἕκτορι κοῦροι Ἀχαιῶν ~οὖλον κεκλήγοντες
[17, 550-599]	πάντων. ~ἐν δὲ βίην ὤμοισι	καὶ	ἐν γούνεσσιν ἔθηκε, ~καί οἱ
[17, 300-349]	ἐξάλμενος ἔστη· ~οἳ δ᾽ ἐλελίχθησαν	καὶ	ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν. ~ἔνθ᾽ αὖτ᾽
[17, 350-399]	πρό· ~ὣς οἵ γ᾽ ἔνθα	καὶ	ἔνθα νέκυν ὀλίγῃ ἐνὶ χώρῃ
[17, 200-249]	τε ~Φόρκυν τε Χρομίον τε	καὶ	Ἔννομον οἰωνιστήν· ~τοὺς ὅ γ᾽
[17, 450-499]	νηκερδέα βουλὴν ~ἐν στήθεσσιν ἔθηκε,	καὶ	ἐξέλετο φρένας ἐσθλάς; ~οἷον πρὸς
[17, 50-99]	λαίλαπι πολλῇ ~βόθρου τ᾽ ἐξέστρεψε	καὶ	ἐξετάνυσσ᾽ ἐπὶ γαίῃ· ~τοῖον Πάνθου
[17, 450-499]	ἅλις ὡς καὶ τεύχε᾽ ἔχει	καὶ	ἐπεύχεται αὔτως; ~σφῶϊν δ᾽ ἐν
[17, 450-499]	ἐϋσσέλμους ἀφίκωνται ~δύῃ τ᾽ ἠέλιος	καὶ	ἐπὶ κνέφας ἱερὸν ἔλθῃ· ~ὣς
[17, 450-499]	ἱερῷ ἐνὶ δίφρῳ ~ἔγχει ἐφορμᾶσθαι	καὶ	ἐπίσχειν ὠκέας ἵππους. ~ὀψὲ δὲ
[17, 650-699]	ἐπ᾽ ἀριστερὰ πάσης ~θαρσύνονθ᾽ ἑτάρους	καὶ	ἐποτρύνοντα μάχεσθαι, ~ἀγχοῦ δ᾽ ἱστάμενος
[17, 100-149]	ἐπ᾽ ἀριστερὰ πάσης ~θαρσύνονθ᾽ ἑτάρους	καὶ	ἐποτρύνοντα μάχεσθαι· ~θεσπέσιον γάρ σφιν
[17, 550-599]	ἐνὶ στήθεσσιν ἐνῆκεν, ~ἥ τε	καὶ	ἐργομένη μάλα περ χροὸς ἀνδρομέοιο
[17, 400-449]	τε γαῖαν ἔπι πνείει τε	καὶ	ἕρπει. ~ἀλλ᾽ οὐ μὰν ὑμῖν
[17, 150-199]	~σχέτλι᾽ ἐπεὶ Σαρπηδόν᾽ ἅμα ξεῖνον	καὶ	ἑταῖρον ~κάλλιπες Ἀργείοισιν ἕλωρ καὶ
[17, 350-399]	κατατεθνηῶτι. ~οἳ δ᾽ ἄλλοι Τρῶες	καὶ	ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ ~εὔκηλοι πολέμιζον ὑπ᾽
[17, 500-549]	ἀτάλαντος Ἄρηϊ ~τεύχεά τ᾽ ἐξενάριξε	καὶ	εὐχόμενος ἔπος ηὔδα· ~ἦ δὴ
[17, 450-499]	βοηθόον ἅρμ᾽ ἐπορούσας ~καρπαλίμως μάστιγα	καὶ	ἡνία λάζετο χερσίν, ~Αὐτομέδων δ᾽
[17, 450-499]	κιχάνει. ~ἀλλὰ σὺ μὲν μάστιγα	καὶ	ἡνία σιγαλόεντα ~δέξαι, ἐγὼ δ᾽
[17, 150-199]	δεῦρο πέπον, παρ᾽ ἔμ᾽ ἵστασο	καὶ	ἴδε ἔργον, ~ἠὲ πανημέριος κακὸς
[17, 600-649]	χείρεσσι φίλῃσι ~κύψας ἐκ πεδίοιο,	καὶ	Ἰδομενῆα προσηύδα· ~μάστιε νῦν εἷός
[17, 350-399]	νεῖκος ὀρώρει ~ἀργαλέης· καμάτῳ δὲ	καὶ	ἱδρῷ νωλεμὲς αἰεὶ ~γούνατά τε
[17, 700-749]	θυμὸς ~τείρεθ᾽ ὁμοῦ καμάτῳ τε	καὶ	ἱδρῷ σπευδόντεσσιν· ~ὣς οἵ γ᾽
[17, 600-649]	γὰρ κατέχονται ὁμῶς αὐτοί τε	καὶ	ἵπποι. ~Ζεῦ πάτερ ἀλλὰ σὺ
[17, 400-449]	Ζεὺς ἐπὶ Πατρόκλῳ ἀνδρῶν τε	καὶ	ἵππων ~ἤματι τῷ ἐτάνυσσε κακὸν
[17, 700-749]	πεδίοιο διαπρύσιον τετυχηκώς, ~ὅς τε	καὶ	ἰφθίμων ποταμῶν ἀλεγεινὰ ῥέεθρα ~ἴσχει,
[17, 150-199]	Ἀργεῖοι Σαρπηδόνος ἔντεα καλὰ ~λύσειαν,	καί	κ᾽ αὐτὸν ἀγοίμεθα Ἴλιον εἴσω·
[17, 100-149]	ὁ ταῦθ᾽ ὅρμαινε κατὰ φρένα	καὶ	κατὰ θυμὸν ~τόφρα δ᾽ ἐπὶ
[17, 600-649]	πρῶτα λιπὼν νέας ἀμφιελίσσας ~ἤλυθε,	καί	κε Τρωσὶ μέγα κράτος ἐγγυάλιξεν,
[17, 700-749]	αὐτοὶ ~Τρώων ἐξ ἐνοπῆς θάνατον	καὶ	κῆρα φύγωμεν. ~τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽
[17, 200-249]	Ἀνδρομάχη κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος. ~ἦ	καὶ	κυανέῃσιν ἐπ᾽ ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων.
[17, 250-299]	μάλιστα ~ἄστυ πότι σφέτερον ἐρύειν	καὶ	κῦδος ἀρέσθαι. ~ἤτοι τὸν Λήθοιο
[17, 400-449]	ἱπποδάμοισιν ~ἄστυ πότι σφέτερον ἐρύσαι	καὶ	κῦδος ἀρέσθαι. ~ὣς δέ τις
[17, 250-299]	~λαοῖς· ἐκ δὲ Διὸς τιμὴ	καὶ	κῦδος ὀπηδεῖ. ~ἀργαλέον δέ μοί
[17, 150-199]	καὶ ἑταῖρον ~κάλλιπες Ἀργείοισιν ἕλωρ	καὶ	κύρμα γενέσθαι, ~ὅς τοι πόλλ᾽
[17, 150-199]	Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας· ~Τρῶες	καὶ	Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταί, ~ἀνέρες
[17, 0-49]	μ᾽ ὤνατο καί μ᾽ ὑπέμεινε	~καί	μ᾽ ἔφατ᾽ ἐν Δαναοῖσιν ἐλέγχιστον
[17, 0-49]	ἥβης ἀπόνηθ᾽ ὅτε μ᾽ ὤνατο	καί	μ᾽ ὑπέμεινε ~καί μ᾽ ἔφατ᾽
[17, 500-549]	καὶ Μενέλαον· ~Αἴαντ᾽ Ἀργείων ἡγήτορε	καὶ	Μενέλαε ~ἤτοι μὲν τὸν νεκρὸν
[17, 500-549]	ἁλοίη. ~ὣς εἰπὼν Αἴαντε καλέσσατο	καὶ	Μενέλαον· ~Αἴαντ᾽ Ἀργείων ἡγήτορε καὶ
[17, 600-649]	θυμῷ. ~οὐδ᾽ ἔλαθ᾽ Αἴαντα μεγαλήτορα	καὶ	Μενέλαον ~Ζεύς, ὅτε δὴ Τρώεσσι
[17, 200-249]	~οἵ τε παρ᾽ Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι	καὶ	Μενελάῳ ~δήμια πίνουσιν καὶ σημαίνουσιν
[17, 700-749]	ὦ Μενέλαε· ~ἀλλὰ σὺ μὲν	καὶ	Μηριόνης ὑποδύντε μάλ᾽ ὦκα ~νεκρὸν
[17, 150-199]	μέγα Πριάμοιο ἄνακτος ~ἔλθοι τεθνηὼς	καί	μιν ἐρυσαίμεθα χάρμης, ~αἶψά κεν
[17, 50-99]	~ἀνέρι εἰσάμενος Κικόνων ἡγήτορι Μέντῃ·	~καί	μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
[17, 450-499]	~ζωὸς ἐών; νῦν αὖ θάνατος	καὶ	μοῖρα κιχάνει. ~ἀλλὰ σὺ μὲν
[17, 650-699]	~ζωὸς ἐών· νῦν αὖ θάνατος	καὶ	μοῖρα κιχάνει. ~ὣς ἄρα φωνήσας
[17, 400-449]	μεγαθύμων αὐδήσασκεν· ~ὦ φίλοι, εἰ	καὶ	μοῖρα παρ᾽ ἀνέρι τῷδε δαμῆναι
[17, 200-249]	~ἀλλ᾽ ἵνα μοι Τρώων ἀλόχους	καὶ	νήπια τέκνα ~προφρονέως ῥύοισθε φιλοπτολέμων
[17, 500-549]	ἔπειτ᾽ ἀφίει μένος ὄβριμος Ἄρης.	~καί	νύ κε δὴ ξιφέεσσ᾽ αὐτοσχεδὸν
[17, 350-399]	ἐλέησεν ἀρήϊος Ἀστεροπαῖος, ~ἴθυσεν δὲ	καὶ	ὃ πρόφρων Δαναοῖσι μάχεσθαι· ~ἀλλ᾽
[17, 250-299]	κυσὶ κύρμα γενέσθαι ~Τρῳῇσιν· τὼ	καί	οἱ ἀμυνέμεν ὦρσεν ἑταίρους. ~ὦσαν
[17, 550-599]	ὤμοισι καὶ ἐν γούνεσσιν ἔθηκε,	~καί	οἱ μυίης θάρσος ἐνὶ στήθεσσιν
[17, 600-649]	ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι· ~ἐν δὲ φάει	καὶ	ὄλεσσον, ἐπεί νύ τοι εὔαδεν
[17, 550-599]	~σοὶ μὲν δὴ Μενέλαε κατηφείη	καὶ	ὄνειδος ~ἔσσεται εἴ κ᾽ Ἀχιλῆος
[17, 250-299]	δηϊοτῆτα, ~τὸν δὲ μετ᾽ Ἰδομενεὺς	καὶ	ὀπάων Ἰδομενῆος ~Μηριόνης ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ
[17, 600-649]	~ὢ πόποι ἤδη μέν κε	καὶ	ὃς μάλα νήπιός ἐστι ~γνοίη
[17, 600-649]	ἀνδροφόνοιο· ~τὸν βάλ᾽ ὑπὸ γναθμοῖο	καὶ	οὔατος, ἐκ δ᾽ ἄρ᾽ ὀδόντας
[17, 0-49]	νέοιο, ~ἀρητὸν δὲ τοκεῦσι γόον	καὶ	πένθος ἔθηκας. ~ἦ κέ σφιν
[17, 350-399]	ἐν μέσῳ ἄλγε᾽ ἔπασχον ~ἠέρι	καὶ	πολέμῳ, τείροντο δὲ νηλέϊ χαλκῷ
[17, 100-149]	κ᾽ αὖτις ἰόντες ἐπιμνησαίμεθα χάρμης	~καὶ	πρὸς δαίμονά περ, εἴ πως
[17, 0-49]	ἄγχι δ᾽ ἄρ᾽ αὐτοῦ ~ἔστη,	καὶ	προσέειπεν ἀρηΐφιλον Μενέλαον· ~Ἀτρεΐδη Μενέλαε
[17, 300-349]	νηυσὶν πελασαίατο τεθνηῶτα. ~ὣς φάτο,	καί	ῥα πολὺ προμάχων ἐξάλμενος ἔστη·
[17, 200-249]	κεφαλῇ περιδείδια μή τι πάθῃσι,	~καὶ	σῇ, ἐπεὶ πολέμοιο νέφος περὶ
[17, 250-299]	Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ ~δήμια πίνουσιν	καὶ	σημαίνουσιν ἕκαστος ~λαοῖς· ἐκ δὲ
[17, 300-349]	καὶ ὑπὲρ Διὸς αἶσαν ~κάρτεϊ	καὶ	σθένεϊ σφετέρῳ· ἀλλ᾽ αὐτὸς Ἀπόλλων
[17, 200-249]	ἄρα οἱ μέλε᾽ ἐντὸς ~ἀλκῆς	καὶ	σθένεος· μετὰ δὲ κλειτοὺς ἐπικούρους
[17, 450-499]	δ᾽ εὐξάμενος Διὶ πατρὶ ~ἀλκῆς	καὶ	σθένεος πλῆτο φρένας ἀμφὶ μελαίνας·
[17, 0-49]	κεδνούς τε τοκῆας. ~ὥς θην	καὶ	σὸν ἐγὼ λύσω μένος εἴ
[17, 600-649]	κατὰ δ᾽ ἡνία χεῦεν ἔραζε.	~καὶ	τά γε Μηριόνης ἔλαβεν χείρεσσι
[17, 50-99]	τε πνοιαὶ δονέουσι ~παντοίων ἀνέμων,	καί	τε βρύει ἄνθεϊ λευκῷ· ~ἐλθὼν
[17, 650-699]	ἀλλά τ᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ ~ἔσσυτο,	καί	τέ μιν ὦκα λαβὼν ἐξείλετο
[17, 200-249]	ὀαριστύς. ~ὃς δέ κε Πάτροκλον	καὶ	τεθνηῶτά περ ἔμπης ~Τρῶας ἐς
[17, 0-49]	κεν ἐγὼ κεφαλήν τε τεὴν	καὶ	τεύχε᾽ ἐνείκας ~Πάνθῳ ἐν χείρεσσι
[17, 450-499]	ἐάσω. ~ἦ οὐχ ἅλις ὡς	καὶ	τεύχε᾽ ἔχει καὶ ἐπεύχεται αὔτως;
[17, 200-249]	πολέσσιν ἐπ᾽ αὐτῷ θυμὸν ἀπηύρα.	~καὶ	τότ᾽ ἄρ᾽ Αἴας εἶπε βοὴν
[17, 650-699]	μάχη δ᾽ ἐπὶ πᾶσα φαάνθη·	~καὶ	τότ᾽ ἄρ᾽ Αἴας εἶπε βοὴν
[17, 550-599]	διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ.	~καὶ	τότ᾽ ἄρα Κρονίδης ἕλετ᾽ αἰγίδα
[17, 250-299]	~ἀλλὰ νέκυν ἐρύοντο· μίνυνθα δὲ	καὶ	τοῦ Ἀχαιοὶ ~μέλλον ἀπέσσεσθαι· μάλα
[17, 250-299]	παρὰ σφυρὸν ἀμφὶ τένοντας ~Ἕκτορι	καὶ	Τρώεσσι χαριζόμενος· τάχα δ᾽ αὐτῷ
[17, 50-99]	δέ κεν Ἕκτορι μοῦνος ἐὼν	καὶ	Τρωσὶ μάχωμαι ~αἰδεσθείς, μή πώς
[17, 600-649]	Κοίρανος ὦκα ποδώκεας ἤλασεν ἵππους·	~καὶ	τῷ μὲν φάος ἦλθεν, ἄμυνε
[17, 300-349]	~Ἀργεῖοι δέ κε κῦδος ἕλον	καὶ	ὑπὲρ Διὸς αἶσαν ~κάρτεϊ καὶ
[17, 300-349]	υἱὸς Ἀπόλλων· ~Αἰνεία πῶς ἂν	καὶ	ὑπὲρ θεὸν εἰρύσσαισθε ~Ἴλιον αἰπεινήν;
[17, 300-349]	ἠνορέῃ τε ~πλήθεΐ τε σφετέρῳ	καὶ	ὑπερδέα δῆμον ἔχοντας· ~ἡμῖν δὲ
[17, 350-399]	ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον ~νεκροὶ ὁμοῦ Τρώων	καὶ	ὑπερμενέων ἐπικούρων ~καὶ Δαναῶν· οὐδ᾽
[17, 650-699]	δέρκεσθαι ὑπουρανίων πετεηνῶν, ~ὅν τε	καὶ	ὑψόθ᾽ ἐόντα πόδας ταχὺς οὐκ
[17, 300-349]	~χώρησαν δ᾽ ὑπό τε πρόμαχοι	καὶ	φαίδιμος Ἕκτωρ· ~Ἀργεῖοι δὲ μέγα
[17, 750-799]	τοῖσι μάλιστα ~Αἰνείας τ᾽ Ἀγχισιάδης	καὶ	φαίδιμος Ἕκτωρ. ~τῶν δ᾽ ὥς
[17, 0-49]	ἐνείκας ~Πάνθῳ ἐν χείρεσσι βάλω	καὶ	Φρόντιδι δίῃ. ~ἀλλ᾽ οὐ μὰν
[17, 350-399]	μάχεσθαι. ~τὼ δ᾽ ἐπιοσσομένω θάνατον	καὶ	φύζαν ἑταίρων ~νόσφιν ἐμαρνάσθην, ἐπεὶ
[17, 100-149]	ἄνδρες ἀπὸ σταθμοῖο δίωνται ~ἔγχεσι	καὶ	φωνῇ· τοῦ δ᾽ ἐν φρεσὶν
[17, 500-549]	τέρας ἔμμεναι ἢ πολέμοιο ~ἢ	καὶ	χειμῶνος δυσθαλπέος, ὅς ῥά τε
[17, 600-649]	ἔτι φασὶν ~Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο μένος	καὶ	χεῖρας ἀάπτους ~σχήσεσθ᾽ ἀλλ᾽ ἐν
[17, 500-549]	ἂν δ᾽ αὐτὸς ἔβαινε πόδας	καὶ	χεῖρας ὕπερθεν ~αἱματόεις ὥς τίς
[17, 250-299]	ἀκωκῇ ~πληγεῖσ᾽ ἔγχεΐ τε μεγάλῳ	καὶ	χειρὶ παχείῃ, ~ἐγκέφαλος δὲ παρ᾽
[17, 200-249]	κατὰ κόσμον ἀπὸ κρατός τε	καὶ	ὤμων ~εἵλευ· ἀτάρ τοι νῦν
[17, 650-699]	~ἀντίον ἀΐσσουσι θρασειάων ἀπὸ χειρῶν,	~καιόμεναί	τε δεταί, τάς τε τρεῖ
[17, 450-499]	~ἐς πόλεμον προφανέντε σὺν ἡνιόχοισι	κακοῖσι·	~τώ κεν ἐελποίμην αἱρησέμεν, εἰ
[17, 700-749]	φέρον ἐκ πολέμοιο ~Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ	κακὸν	ἔπος ἀγγελέοντα. ~οὐδ᾽ ἄρα σοὶ
[17, 0-49]	ἀντίος ἵστασ᾽ ἐμεῖο ~πρίν τι	κακὸν	παθέειν· ῥεχθὲν δέ τε νήπιος
[17, 400-449]	καὶ ἵππων ~ἤματι τῷ ἐτάνυσσε	κακὸν	πόνον· οὐδ᾽ ἄρα πώ τι
[17, 250-299]	χαριζόμενος· τάχα δ᾽ αὐτῷ ~ἦλθε	κακόν,	τό οἱ οὔ τις ἐρύκακεν
[17, 400-449]	τότε γ᾽ οὔ οἱ ἔειπε	κακὸν	τόσον ὅσσον ἐτύχθη ~μήτηρ, ὅττί
[17, 150-199]	καὶ ἴδε ἔργον, ~ἠὲ πανημέριος	κακὸς	ἔσσομαι, ὡς ἀγορεύεις, ~ἦ τινα
[17, 600-649]	ἅπτεται ὅς τις ἀφήῃ ~ἢ	κακὸς	ἢ ἀγαθός· Ζεὺς δ᾽ ἔμπης
[17, 100-149]	πως ἐρυσαίμεθα νεκρὸν ~Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ·	κακῶν	δέ κε φέρτατον εἴη. ~εἷος
[17, 150-199]	~αἶψά κεν Ἀργεῖοι Σαρπηδόνος ἔντεα	καλὰ	~λύσειαν, καί κ᾽ αὐτὸν ἀγοίμεθα
[17, 50-99]	μέν κε λίπω κάτα τεύχεα	καλὰ	~Πάτροκλόν θ᾽ ὃς κεῖται ἐμῆς
[17, 750-799]	δὲ χάρμης. ~πολλὰ δὲ τεύχεα	καλὰ	πέσον περί τ᾽ ἀμφί τε
[17, 150-199]	ἐγὼν Ἀχιλῆος ἀμύμονος ἔντεα δύω	~καλά,	τὰ Πατρόκλοιο βίην ἐνάριξα κατακτάς.
[17, 100-149]	δίδου δ᾽ ὅ γε τεύχεα	καλὰ	~Τρωσὶ φέρειν προτὶ ἄστυ, μέγα
[17, 200-249]	ὄλεθρος. ~ἀλλ᾽ ἄγ᾽ ἀριστῆας Δαναῶν	κάλει,	ἤν τις ἀκούσῃ. ~ὣς ἔφατ᾽
[17, 500-549]	πρώτοισιν ἁλοίη. ~ὣς εἰπὼν Αἴαντε	καλέσσατο	καὶ Μενέλαον· ~Αἴαντ᾽ Ἀργείων ἡγήτορε
[17, 150-199]	Σαρπηδόν᾽ ἅμα ξεῖνον καὶ ἑταῖρον	~κάλλιπες	Ἀργείοισιν ἕλωρ καὶ κύρμα γενέσθαι,
[17, 600-649]	~ὣς ἔφατ᾽ Ἰδομενεὺς δ᾽ ἵμασεν	καλλίτριχας	ἵππους ~νῆας ἔπι γλαφυράς· δὴ
[17, 500-549]	ὀΐω, ~πρίν γ᾽ ἐπ᾽ Ἀχιλλῆος	καλλίτριχε	βήμεναι ἵππω ~νῶϊ κατακτείναντα, φοβῆσαί
[17, 50-99]	οἰοπόλῳ, ὅθ᾽ ἅλις ἀναβέβροχεν ὕδωρ,	~καλὸν	τηλεθάον· τὸ δέ τε πνοιαὶ
[17, 0-49]	Μενέλαος· ~Ζεῦ πάτερ οὐ μὲν	καλὸν	ὑπέρβιον εὐχετάασθαι. ~οὔτ᾽ οὖν παρδάλιος
[17, 200-249]	ἐπεὶ πολέμοιο νέφος περὶ πάντα	καλύπτει	~Ἕκτωρ, ἡμῖν δ᾽ αὖτ᾽ ἀναφαίνεται
[17, 100-149]	τ᾽ ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται ὄσσε	καλύπτων·	~ὣς Αἴας περὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ
[17, 100-149]	δ᾽ ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ σάκος εὐρὺ	καλύψας	~ἑστήκει ὥς τίς τε λέων
[17, 550-599]	~μαρμαρέην, Ἴδην δὲ κατὰ νεφέεσσι	κάλυψεν,	~ἀστράψας δὲ μάλα μεγάλ᾽ ἔκτυπε,
[17, 350-399]	ἔριδος μέγα νεῖκος ὀρώρει ~ἀργαλέης·	καμάτῳ	δὲ καὶ ἱδρῷ νωλεμὲς αἰεὶ
[17, 700-749]	δέ τε θυμὸς ~τείρεθ᾽ ὁμοῦ	καμάτῳ	τε καὶ ἱδρῷ σπευδόντεσσιν· ~ὣς
[17, 650-699]	~ὅς τ᾽ ἐπεὶ ἄρ κε	κάμῃσι	κύνας τ᾽ ἄνδρας τ᾽ ἐρεθίζων,
[17, 250-299]	διὰ προμάχων συῒ εἴκελος ἀλκὴν	~καπρίῳ,	ὅς τ᾽ ἐν ὄρεσσι κύνας
[17, 0-49]	μένος οὔτε λέοντος ~οὔτε συὸς	κάπρου	ὀλοόφρονος, οὗ τε μέγιστος ~θυμὸς
[17, 700-749]	κύνεσσιν ἐοικότες, οἵ τ᾽ ἐπὶ	κάπρῳ	~βλημένῳ ἀΐξωσι πρὸ κούρων θηρητήρων·
[17, 200-249]	Πηλεΐδαο κορυσσόμενον θείοιο, ~κινήσας ῥα	κάρη	προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν· ~ἆ
[17, 400-449]	ἰδὼν ἐλέησε Κρονίων, ~κινήσας δὲ	κάρη	προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν· ~ἆ
[17, 400-449]	περικαλλέα δίφρον ἔχοντες ~οὔδει ἐνισκίμψαντε	καρήατα·	δάκρυα δέ σφι ~θερμὰ κατὰ
[17, 450-499]	Ἀλκιμέδων δὲ βοηθόον ἅρμ᾽ ἐπορούσας	~καρπαλίμως	μάστιγα καὶ ἡνία λάζετο χερσίν,
[17, 600-649]	Ἕκτωρ σχεδὸν οὔτασε χεῖρ᾽ ἐπὶ	καρπῷ	~υἱὸν Ἀλεκτρυόνος μεγαθύμου, παῦσε δὲ
[17, 300-349]	ἕλον καὶ ὑπὲρ Διὸς αἶσαν	~κάρτεϊ	καὶ σθένεϊ σφετέρῳ· ἀλλ᾽ αὐτὸς
[17, 300-349]	ὡς δὴ ἴδον ἀνέρας ἄλλους	~κάρτεΐ	τε σθένεΐ τε πεποιθότας ἠνορέῃ
[17, 600-649]	καὶ αὐτὸς ὅ τ᾽ οὐκέτι	κάρτος	Ἀχαιῶν. ~ὣς ἔφατ᾽ Ἰδομενεὺς δ᾽
[17, 550-599]	παλαιγενές, εἰ γὰρ Ἀθήνη ~δοίη	κάρτος	ἐμοί, βελέων δ᾽ ἀπερύκοι ἐρωήν·
[17, 700-749]	ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος Αἴας· ~πάντα	κατ᾽	αἶσαν ἔειπες ἀγακλεὲς ὦ Μενέλαε·
[17, 500-549]	δολιχόσκιον ἔγχος, ~καὶ βάλεν Ἀρήτοιο	κατ᾽	ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~ἣ δ᾽
[17, 0-49]	ἤτε φόβοιο. ~ὣς εἰπὼν οὔτησε	κατ᾽	ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~οὐδ᾽ ἔρρηξεν
[17, 500-549]	ἠδὲ Χρομίος θεοειδής, ~Ἄρητον δὲ	κατ᾽	αὖθι λίπον δεδαϊγμένον ἦτορ ~κείμενον·
[17, 700-749]	ὅτε δή ῥ᾽ Αἴαντε μεταστρεφθέντε	κατ᾽	αὐτοὺς ~σταίησαν, τῶν δὲ τράπετο
[17, 150-199]	μεγαλήτορος οὐκ ἐτάλασσας ~στήμεναι ἄντα	κατ᾽	ὄσσε ἰδὼν δηΐων ἐν ἀϋτῇ,
[17, 50-99]	γαίῃ ~κείμενον· ἔρρει δ᾽ αἷμα	κατ᾽	οὐταμένην ὠτειλήν. ~βῆ δὲ διὰ
[17, 400-449]	καρήατα· δάκρυα δέ σφι ~θερμὰ	κατὰ	βλεφάρων χαμάδις ῥέε μυρομένοισιν ~ἡνιόχοιο
[17, 300-349]	Φαίνοπος υἱὸν ~Ἱπποθόῳ περιβάντα μέσην	κατὰ	γαστέρα τύψε· ~ῥῆξε δὲ θώρηκος
[17, 600-649]	μέσσην. ~ἤριπε δ᾽ ἐξ ὀχέων,	κατὰ	δ᾽ ἡνία χεῦεν ἔραζε. ~καὶ
[17, 500-549]	ἦμαρ· ~τῇδε γὰρ ἔβρισαν πόλεμον	κάτα	δακρυόεντα ~Ἕκτωρ Αἰνείας θ᾽ οἳ
[17, 650-699]	ὄσσε φαεινὼ ~πάντοσε δινείσθην πολέων	κατὰ	ἔθνος ἑταίρων, ~εἴ που Νέστορος
[17, 550-599]	ἔην φίλος εἰλαπιναστής· ~τόν ῥα	κατὰ	ζωστῆρα βάλε ξανθὸς Μενέλαος ~ἀΐξαντα
[17, 100-149]	ταῦθ᾽ ὅρμαινε κατὰ φρένα καὶ	κατὰ	θυμὸν ~τόφρα δ᾽ ἐπὶ Τρώων
[17, 200-249]	κρατερόν τε, ~τεύχεα δ᾽ οὐ	κατὰ	κόσμον ἀπὸ κρατός τε καὶ
[17, 250-299]	φαίδιμος υἱὸς ~Ἱππόθοος ποδὸς ἕλκε	κατὰ	κρατερὴν ὑσμίνην ~δησάμενος τελαμῶνι παρὰ
[17, 0-49]	τ᾽ ἐπικούρων ~Πάτροκλον βάλε δουρὶ	κατὰ	κρατερὴν ὑσμίνην· ~τώ με ἔα
[17, 550-599]	αἰγίδα θυσσανόεσσαν ~μαρμαρέην, Ἴδην δὲ	κατὰ	νεφέεσσι κάλυψεν, ~ἀστράψας δὲ μάλα
[17, 700-749]	μένος ἀμφιβαλόντες ~ἕλκωσ᾽ ἐξ ὄρεος	κατὰ	παιπαλόεσσαν ἀταρπὸν ~ἢ δοκὸν ἠὲ
[17, 600-649]	μετὰ Λήϊτον ὁρμηθέντα ~βεβλήκει θώρηκα	κατὰ	στῆθος παρὰ μαζόν· ~ἐν καυλῷ
[17, 50-99]	μελαίνας· ~πάπτηνεν δ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα	κατὰ	στίχας, αὐτίκα δ᾽ ἔγνω ~τὸν
[17, 0-49]	Διὶ πατρί· ~ἂψ δ᾽ ἀναχαζομένοιο	κατὰ	στομάχοιο θέμεθλα ~νύξ᾽ ἐπὶ δ᾽
[17, 500-549]	~αἱματόεις ὥς τίς τε λέων	κατὰ	ταῦρον ἐδηδώς. ~ἂψ δ᾽ ἐπὶ
[17, 50-99]	ἐγὼν εἰ μέν κε λίπω	κάτα	τεύχεα καλὰ ~Πάτροκλόν θ᾽ ὃς
[17, 100-149]	εἴη. ~εἷος ὁ ταῦθ᾽ ὅρμαινε	κατὰ	φρένα καὶ κατὰ θυμὸν ~τόφρα
[17, 500-549]	ἔγειρε δὲ νεῖκος Ἀθήνη ~οὐρανόθεν	καταβᾶσα·	προῆκε γὰρ εὐρύοπα Ζεὺς ~ὀρνύμεναι
[17, 200-249]	δείλ᾽ οὐδέ τί τοι θάνατος	καταθύμιός	ἐστιν ~ὃς δή τοι σχεδὸν
[17, 650-699]	ἔλαθε πτὼξ ~θάμνῳ ὑπ᾽ ἀμφικόμῳ	κατακείμενος,	ἀλλά τ᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ ~ἔσσυτο,
[17, 150-199]	~καλά, τὰ Πατρόκλοιο βίην ἐνάριξα	κατακτάς.	~ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κορυθαίολος
[17, 500-549]	Ἀχιλλῆος καλλίτριχε βήμεναι ἵππω ~νῶϊ	κατακτείναντα,	φοβῆσαί τε στίχας ἀνδρῶν ~Ἀργείων,
[17, 0-49]	~ἦ κέ σφιν δειλοῖσι γόου	κατάπαυμα	γενοίμην ~εἴ κεν ἐγὼ κεφαλήν
[17, 500-549]	~κῆρ ἄχεος μεθέηκα χερείονά περ	καταπέφνων.	~ὣς εἰπὼν ἐς δίφρον ἑλὼν
[17, 350-399]	ὅσσον ἄριστοι ~ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ	κατατεθνηῶτι.	~οἳ δ᾽ ἄλλοι Τρῶες καὶ
[17, 200-249]	ὑπ᾽ Ἀχαιῶν. ~τὰ φρονέων δώροισι	κατατρύχω	καὶ ἐδωδῇ ~λαούς, ὑμέτερον δὲ
[17, 500-549]	ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος· ~πρόσσω γὰρ	κατέκυψε,	τὸ δ᾽ ἐξόπιθεν δόρυ μακρὸν
[17, 650-699]	Ἕκτωρ. ~ὣς ἔφατ᾽ Ἀντίλοχος δὲ	κατέστυγε	μῦθον ἀκούσας· ~δὴν δέ μιν
[17, 600-649]	ἰδέειν τοιοῦτον Ἀχαιῶν· ~ἠέρι γὰρ	κατέχονται	ὁμῶς αὐτοί τε καὶ ἵπποι.
[17, 350-399]	ἔμμεναι οὔτε σελήνην· ~ἠέρι γὰρ	κατέχοντο	μάχης ἐπί θ᾽ ὅσσον ἄριστοι
[17, 550-599]	φωνήν· ~σοὶ μὲν δὴ Μενέλαε	κατηφείη	καὶ ὄνειδος ~ἔσσεται εἴ κ᾽
[17, 100-149]	βλεμεαίνει, ~πᾶν δέ τ᾽ ἐπισκύνιον	κάτω	ἕλκεται ὄσσε καλύπτων· ~ὣς Αἴας
[17, 600-649]	κατὰ στῆθος παρὰ μαζόν· ~ἐν	καυλῷ	δ᾽ ἐάγη δολιχὸν δόρυ, τοὶ
[17, 500-549]	μένος ὄβριμος Ἄρης. ~καί νύ	κε	δὴ ξιφέεσσ᾽ αὐτοσχεδὸν ὁρμηθήτην ~εἰ
[17, 50-99]	πρὸς δαίμονα φωτὶ μάχεσθαι ~ὅν	κε	θεὸς τιμᾷ, τάχα οἱ μέγα
[17, 600-649]	Ἰδομενῆα προσηύδα· ~μάστιε νῦν εἷός	κε	θοὰς ἐπὶ νῆας ἵκηαι· ~γιγνώσκεις
[17, 600-649]	Αἴας· ~ὢ πόποι ἤδη μέν	κε	καὶ ὃς μάλα νήπιός ἐστι
[17, 650-699]	μεσσαύλοιο, ~ὅς τ᾽ ἐπεὶ ἄρ	κε	κάμῃσι κύνας τ᾽ ἄνδρας τ᾽
[17, 300-349]	εἰσανέβησαν ἀναλκείῃσι δαμέντες, ~Ἀργεῖοι δέ	κε	κῦδος ἕλον καὶ ὑπὲρ Διὸς
[17, 50-99]	~ὤ μοι ἐγὼν εἰ μέν	κε	λίπω κάτα τεύχεα καλὰ ~Πάτροκλόν
[17, 0-49]	σὸν ἐγὼ λύσω μένος εἴ	κέ	μευ ἄντα ~στήῃς· ἀλλά σ᾽
[17, 100-149]	περὶ Πατρόκλοιο θανόντος ~σπεύσομεν, αἴ	κε	νέκυν περ Ἀχιλλῆϊ προφέρωμεν ~γυμνόν·
[17, 450-499]	κῦδος ὀρέξω ~κτείνειν, εἰς ὅ	κε	νῆας ἐϋσσέλμους ἀφίκωνται ~δύῃ τ᾽
[17, 150-199]	πόνον καὶ δῆριν ἔθεντο, ~αἶψά	κε	Πάτροκλον ἐρυσαίμεθα Ἴλιον εἴσω. ~εἰ
[17, 200-249]	γὰρ πολέμου ὀαριστύς. ~ὃς δέ	κε	Πάτροκλον καὶ τεθνηῶτά περ ἔμπης
[17, 100-149]	φύξηλιν ἐόντα. ~φράζεο νῦν ὅππως	κε	πόλιν καὶ ἄστυ σαώσῃς ~οἶος
[17, 50-99]	~ἀντίον ἐλθέμεναι Μενελάου κυδαλίμοιο. ~ἔνθά	κε	ῥεῖα φέροι κλυτὰ τεύχεα Πανθοΐδαο
[17, 550-599]	προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων· ~Ἕκτορ τίς	κέ	σ᾽ ἔτ᾽ ἄλλος Ἀχαιῶν ταρβήσειεν;
[17, 100-149]	ἐπ᾽ ἀνδράσι νωλεμὲς αἰεί. ~πῶς	κε	σὺ χείρονα φῶτα σαώσειας μεθ᾽
[17, 0-49]	γόον καὶ πένθος ἔθηκας. ~ἦ	κέ	σφιν δειλοῖσι γόου κατάπαυμα γενοίμην
[17, 200-249]	τόσον νέκυος περιδείδια Πατρόκλοιο, ~ὅς	κε	τάχα Τρώων κορέει κύνας ἠδ᾽
[17, 650-699]	ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν ~εἰπεῖν, αἴ	κε	τάχιστα νέκυν ἐπὶ νῆα σαώσῃ
[17, 600-649]	λιπὼν νέας ἀμφιελίσσας ~ἤλυθε, καί	κε	Τρωσὶ μέγα κράτος ἐγγυάλιξεν, ~εἰ
[17, 350-399]	μὲν μάρναντο δέμας πυρός, οὐδέ	κε	φαίης ~οὔτέ ποτ᾽ ἠέλιον σῶν
[17, 100-149]	νεκρὸν ~Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ· κακῶν δέ	κε	φέρτατον εἴη. ~εἷος ὁ ταῦθ᾽
[17, 0-49]	κιόντα ~εὐφρῆναι ἄλοχόν τε φίλην	κεδνούς	τε τοκῆας. ~ὥς θην καὶ
[17, 500-549]	κατ᾽ αὖθι λίπον δεδαϊγμένον ἦτορ	~κείμενον·	Αὐτομέδων δὲ θοῷ ἀτάλαντος Ἄρηϊ
[17, 50-99]	τεύχεα, τὸν δ᾽ ἐπὶ γαίῃ	~κείμενον·	ἔρρει δ᾽ αἷμα κατ᾽ οὐταμένην
[17, 700-749]	Αἰάντεσσι θέων, εἶθαρ δὲ προσηύδα·	~κεῖνον	μὲν δὴ νηυσὶν ἐπιπροέηκα θοῇσιν
[17, 300-349]	~Πατρόκλοιο πόδα μεγαλήτορος ἧκε χαμᾶζε	~κεῖσθαι·	ὃ δ᾽ ἄγχ᾽ αὐτοῖο πέσε
[17, 50-99]	τεύχεα καλὰ ~Πάτροκλόν θ᾽ ὃς	κεῖται	ἐμῆς ἕνεκ᾽ ἐνθάδε τιμῆς, ~μή
[17, 500-549]	μὲν ταῦτα θεῶν ἐν γούνασι	κεῖται·	~ἥσω γὰρ καὶ ἐγώ, τὰ
[17, 750-799]	καὶ Ἕκτορι κοῦροι Ἀχαιῶν ~οὖλον	κεκλήγοντες	ἴσαν, λήθοντο δὲ χάρμης. ~πολλὰ
[17, 750-799]	νέφος ἔρχεται ἠὲ κολοιῶν ~οὖλον	κεκλήγοντες,	ὅτε προΐδωσιν ἰόντα ~κίρκον, ὅ
[17, 50-99]	προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ ~ὀξέα	κεκλήγων	φλογὶ εἴκελος Ἡφαίστοιο ~ἀσβέστῳ· οὐδ᾽
[17, 200-249]	γ᾽ ἐποτρύνων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·	~κέκλυτε	μυρία φῦλα περικτιόνων ἐπικούρων· ~οὐ
[17, 0-49]	δηϊοτῆτι. ~βῆ δὲ διὰ προμάχων	κεκορυθμένος	αἴθοπι χαλκῷ, ~ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽
[17, 550-599]	μέλαινα, ~βῆ δὲ διὰ προμάχων	κεκορυθμένος	αἴθοπι χαλκῷ. ~καὶ τότ᾽ ἄρα
[17, 50-99]	ὠτειλήν. ~βῆ δὲ διὰ προμάχων	κεκορυθμένος	αἴθοπι χαλκῷ ~ὀξέα κεκλήγων φλογὶ
[17, 0-49]	~στήῃς· ἀλλά σ᾽ ἔγωγ᾽ ἀναχωρήσαντα	κελεύω	~ἐς πληθὺν ἰέναι, μηδ᾽ ἀντίος
[17, 350-399]	γὰρ μάλα πάντας ἐπῴχετο πολλὰ	κελεύων·	~οὔτέ τιν᾽ ἐξοπίσω νεκροῦ χάζεσθαι
[17, 150-199]	καί μιν ἐρυσαίμεθα χάρμης, ~αἶψά	κεν	Ἀργεῖοι Σαρπηδόνος ἔντεα καλὰ ~λύσειαν,
[17, 300-349]	δὲ τεύχε᾽ ἀπ᾽ ὤμων. ~ἔνθά	κεν	αὖτε Τρῶες ἀρηϊφίλων ὑπ᾽ Ἀχαιῶν
[17, 500-549]	γὰρ καὶ ἐγώ, τὰ δέ	κεν	Διὶ πάντα μελήσει. ~ἦ ῥα,
[17, 0-49]	δειλοῖσι γόου κατάπαυμα γενοίμην ~εἴ	κεν	ἐγὼ κεφαλήν τε τεὴν καὶ
[17, 550-599]	βελέων δ᾽ ἀπερύκοι ἐρωήν· ~τώ	κεν	ἔγωγ᾽ ἐθέλοιμι παρεστάμεναι καὶ ἀμύνειν
[17, 450-499]	προφανέντε σὺν ἡνιόχοισι κακοῖσι· ~τώ	κεν	ἐελποίμην αἱρησέμεν, εἰ σύ γε
[17, 50-99]	ὅς κεν ἴδηται. ~εἰ δέ	κεν	Ἕκτορι μοῦνος ἐὼν καὶ Τρωσὶ
[17, 400-449]	γαῖα μέλαινα ~πᾶσι χάνοι· τό	κεν	ἧμιν ἄφαρ πολὺ κέρδιον εἴη
[17, 250-299]	ἀνδρειφόντῃ. ~τῶν δ᾽ ἄλλων τίς	κεν	ᾗσι φρεσὶν οὐνόματ᾽ εἴποι, ~ὅσσοι
[17, 650-699]	~σκέπτεο νῦν Μενέλαε διοτρεφὲς αἴ	κεν	ἴδηαι ~ζωὸν ἔτ᾽ Ἀντίλοχον μεγαθύμου
[17, 50-99]	τίς μοι Δαναῶν νεμεσήσεται ὅς	κεν	ἴδηται. ~εἰ δέ κεν Ἕκτορι
[17, 100-149]	οὔ τις Δαναῶν νεμεσήσεται ὅς	κεν	ἴδηται ~Ἕκτορι χωρήσαντ᾽ ἐπεὶ ἐκ
[17, 500-549]	πέλεκυν αἰζήϊος ἀνὴρ ~κόψας ἐξόπιθεν	κεράων	βοὸς ἀγραύλοιο ~ἶνα τάμῃ διὰ
[17, 400-449]	τό κεν ἧμιν ἄφαρ πολὺ	κέρδιον	εἴη ~εἰ τοῦτον Τρώεσσι μεθήσομεν
[17, 200-249]	κύνας ἠδ᾽ οἰωνούς, ~ὅσσον ἐμῇ	κεφαλῇ	περιδείδια μή τι πάθῃσι, ~καὶ
[17, 100-149]	ἀπηύρα, ~ἕλχ᾽ ἵν᾽ ἀπ᾽ ὤμοιιν	κεφαλὴν	τάμοι ὀξέϊ χαλκῷ, ~τὸν δὲ
[17, 0-49]	κατάπαυμα γενοίμην ~εἴ κεν ἐγὼ	κεφαλήν	τε τεὴν καὶ τεύχε᾽ ἐνείκας
[17, 700-749]	οἴω ~νῦν ἰέναι μάλα περ	κεχολωμένον	Ἕκτορι δίῳ· ~οὐ γάρ πως
[17, 550-599]	ἀνέπαυσεν ἐπὶ χθονί, μῆλα δὲ	κήδει,	~ὣς ἣ πορφυρέῃ νεφέλῃ πυκάσασα
[17, 500-549]	μὰν ὀλίγον γε Μενοιτιάδαο θανόντος	~κῆρ	ἄχεος μεθέηκα χερείονά περ καταπέφνων.
[17, 700-749]	~Τρώων ἐξ ἐνοπῆς θάνατον καὶ	κῆρα	φύγωμεν. ~τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα
[17, 300-349]	~Αἰνείαν ὄτρυνε δέμας Περίφαντι ἐοικὼς	~κήρυκι	Ἠπυτίδῃ, ὅς οἱ παρὰ πατρὶ
[17, 300-349]	ὅς οἱ παρὰ πατρὶ γέροντι	~κηρύσσων	γήρασκε φίλα φρεσὶ μήδεα εἰδώς·
[17, 100-149]	ἀπὸ μεσσαύλοιο· ~ὣς ἀπὸ Πατρόκλοιο	κίε	ξανθὸς Μενέλαος. ~στῆ δὲ μεταστρεφθεὶς
[17, 500-549]	ῥ᾽ ἦλθον καθ᾽ ὅμιλον ἑταίρου	κικλήσκοντος·	~τοὺς ὑποταρβήσαντες ἐχώρησαν πάλιν αὖτις
[17, 50-99]	θοῷ ἀτάλαντον Ἄρηϊ ~ἀνέρι εἰσάμενος	Κικόνων	ἡγήτορι Μέντῃ· ~καί μιν φωνήσας
[17, 400-449]	τώ γε ἰδὼν ἐλέησε Κρονίων,	~κινήσας	δὲ κάρη προτὶ ὃν μυθήσατο
[17, 200-249]	Ζεὺς ~τεύχεσι Πηλεΐδαο κορυσσόμενον θείοιο,	~κινήσας	ῥα κάρη προτὶ ὃν μυθήσατο
[17, 0-49]	τις περὶ πόρτακι μήτηρ ~πρωτοτόκος	κινυρὴ	οὐ πρὶν εἰδυῖα τόκοιο· ~ὣς
[17, 0-49]	ἕ φημι πόδεσσί γε οἷσι	κιόντα	~εὐφρῆναι ἄλοχόν τε φίλην κεδνούς
[17, 750-799]	~οὖλον κεκλήγοντες, ὅτε προΐδωσιν ἰόντα	~κίρκον,	ὅ τε σμικρῇσι φόνον φέρει
[17, 450-499]	νῦν αὖ θάνατος καὶ μοῖρα	κιχάνει.	~ἀλλὰ σὺ μὲν μάστιγα καὶ
[17, 650-699]	νῦν αὖ θάνατος καὶ μοῖρα	κιχάνει.	~ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη ξανθὸς
[17, 400-449]	δ᾽ Αἰακίδαο μάχης ἀπάνευθεν ἐόντες	~κλαῖον,	ἐπεὶ δὴ πρῶτα πυθέσθην ἡνιόχοιο
[17, 200-249]	~ἀλκῆς καὶ σθένεος· μετὰ δὲ	κλειτοὺς	ἐπικούρους ~βῆ ῥα μέγα ἰάχων·
[17, 300-349]	~Φωκήων ὄχ᾽ ἄριστον, ὃς ἐν	κλειτῷ	Πανοπῆϊ ~οἰκία ναιετάασκε πολέσσ᾽ ἄνδρεσσιν
[17, 0-49]	~οὐ γάρ τις πρότερος Τρώων	κλειτῶν	τ᾽ ἐπικούρων ~Πάτροκλον βάλε δουρὶ
[17, 100-149]	~Τρωσὶ φέρειν προτὶ ἄστυ, μέγα	κλέος	ἔμμεναι αὐτῷ. ~Αἴας δ᾽ ἀμφὶ
[17, 0-49]	κρατερὴν ὑσμίνην· ~τώ με ἔα	κλέος	ἐσθλὸν ἐνὶ Τρώεσσιν ἀρέσθαι, ~μή
[17, 100-149]	πολλὸν ἐδεύεο. ~ἦ σ᾽ αὔτως	κλέος	ἐσθλὸν ἔχει φύξηλιν ἐόντα. ~φράζεο
[17, 200-249]	~ἕξω ἐγώ· τὸ δέ οἱ	κλέος	ἔσσεται ὅσσον ἐμοί περ. ~ὣς
[17, 300-349]	ἄνδρεσσιν ἀνάσσων, ~τὸν βάλ᾽ ὑπὸ	κληῖδα	μέσην· διὰ δ᾽ ἀμπερὲς ἄκρη
[17, 100-149]	Μενέλαος. ~Ἕκτωρ μὲν Πάτροκλον ἐπεὶ	κλυτὰ	τεύχε᾽ ἀπηύρα, ~ἕλχ᾽ ἵν᾽ ἀπ᾽
[17, 50-99]	κυδαλίμοιο. ~ἔνθά κε ῥεῖα φέροι	κλυτὰ	τεύχεα Πανθοΐδαο ~Ἀτρεΐδης, εἰ μή
[17, 200-249]	τι μάχης ἐκνοστήσαντι ~δέξεται Ἀνδρομάχη	κλυτὰ	τεύχεα Πηλεΐωνος. ~ἦ καὶ κυανέῃσιν
[17, 150-199]	μετασπών, ~οἳ προτὶ ἄστυ φέρον	κλυτὰ	τεύχεα Πηλεΐωνος. ~στὰς δ᾽ ἀπάνευθε
[17, 50-99]	δ᾽ ἔγνω ~τὸν μὲν ἀπαινύμενον	κλυτὰ	τεύχεα, τὸν δ᾽ ἐπὶ γαίῃ
[17, 450-499]	~δύῃ τ᾽ ἠέλιος καὶ ἐπὶ	κνέφας	ἱερὸν ἔλθῃ· ~ὣς εἰπὼν ἵπποισιν
[17, 350-399]	ἱδρῷ νωλεμὲς αἰεὶ ~γούνατά τε	κνῆμαί	τε πόδες θ᾽ ὑπένερθεν ἑκάστου
[17, 600-649]	Μηριόναο ὀπάονά θ᾽ ἡνίοχόν τε	~Κοίρανον,	ὅς ῥ᾽ ἐκ Λύκτου ἐϋκτιμένης
[17, 600-649]	μέγα κράτος ἐγγυάλιξεν, ~εἰ μὴ	Κοίρανος	ὦκα ποδώκεας ἤλασεν ἵππους· ~καὶ
[17, 750-799]	τε ψαρῶν νέφος ἔρχεται ἠὲ	κολοιῶν	~οὖλον κεκλήγοντες, ὅτε προΐδωσιν ἰόντα
[17, 50-99]	ἐπ᾽ αὐτῷ. ~αἵματί οἱ δεύοντο	κόμαι	Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι ~πλοχμοί θ᾽ οἳ
[17, 450-499]	ἠΰ. ~τὼ δ᾽ ἀπὸ χαιτάων	κονίην	οὖδας δὲ βαλόντε ~ῥίμφα φέρον
[17, 400-449]	δὴ πρῶτα πυθέσθην ἡνιόχοιο ~ἐν	κονίῃσι	πεσόντος ὑφ᾽ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο. ~ἦ
[17, 300-349]	χαλκὸς ~ἤφυσ᾽ ὃ δ᾽ ἐν	κονίῃσι	πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ. ~χώρησαν
[17, 200-249]	Πατρόκλοιο, ~ὅς κε τάχα Τρώων	κορέει	κύνας ἠδ᾽ οἰωνούς, ~ὅσσον ἐμῇ
[17, 50-99]	~Τρῶας δ᾽ ἐνθάδε πάντας ἄγει	κορυθαίολος	Ἕκτωρ. ~ἀλλὰ τί ἤ μοι
[17, 150-199]	δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη	κορυθαίολος	Ἕκτωρ· ~Γλαῦκε τί ἢ δὲ
[17, 150-199]	κατακτάς. ~ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη	κορυθαίολος	Ἕκτωρ ~δηΐου ἐκ πολέμοιο· θέων
[17, 100-149]	ἀτὰρ τά γε τεύχε᾽ ἔχει	κορυθαίολος	Ἕκτωρ. ~ὣς ἔφατ᾽ Αἴαντι δὲ
[17, 650-699]	ἀτὰρ τά γε τεύχε᾽ ἔχει	κορυθαίολος	Ἕκτωρ. ~ὣς ἔφατ᾽ Ἀντίλοχος δὲ
[17, 250-299]	ἀμφὶ δ᾽ ἄρά σφι ~λαμπρῇσιν	κορύθεσσι	Κρονίων ἠέρα πολλὴν ~χεῦ᾽ ἐπεὶ
[17, 250-299]	διὰ χαλκοπαρῄου· ~ἤρικε δ᾽ ἱπποδάσεια	κόρυς	περὶ δουρὸς ἀκωκῇ ~πληγεῖσ᾽ ἔγχεΐ
[17, 150-199]	ἴδεν νεφεληγερέτα Ζεὺς ~τεύχεσι Πηλεΐδαο	κορυσσόμενον	θείοιο, ~κινήσας ῥα κάρη προτὶ
[17, 200-249]	τε, ~τεύχεα δ᾽ οὐ κατὰ	κόσμον	ἀπὸ κρατός τε καὶ ὤμων
[17, 750-799]	ὑπ᾽ Αἰνείᾳ τε καὶ Ἕκτορι	κοῦροι	Ἀχαιῶν ~οὖλον κεκλήγοντες ἴσαν, λήθοντο
[17, 700-749]	ἐπὶ κάπρῳ ~βλημένῳ ἀΐξωσι πρὸ	κούρων	θηρητήρων· ~ἕως μὲν γάρ τε
[17, 500-549]	ὀξὺν ἔχων πέλεκυν αἰζήϊος ἀνὴρ	~κόψας	ἐξόπιθεν κεράων βοὸς ἀγραύλοιο ~ἶνα
[17, 500-549]	οἱ ἔγχος ~νηδυίοισι μάλ᾽ ὀξὺ	κραδαινόμενον	λύε γυῖα. ~Ἕκτωρ δ᾽ Αὐτομέδοντος
[17, 150-199]	μάλ᾽ οὔ πω τῆλε ποσὶ	κραιπνοῖσι	μετασπών, ~οἳ προτὶ ἄστυ φέρον
[17, 0-49]	δέ οἱ αἰχμὴ ~ἀσπίδ᾽ ἐνὶ	κρατερῇ·	ὃ δὲ δεύτερος ὄρνυτο χαλκῷ
[17, 500-549]	~ἂψ δ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ τέτατο	κρατερὴ	ὑσμίνη ~ἀργαλέη πολύδακρυς, ἔγειρε δὲ
[17, 250-299]	υἱὸς ~Ἱππόθοος ποδὸς ἕλκε κατὰ	κρατερὴν	ὑσμίνην ~δησάμενος τελαμῶνι παρὰ σφυρὸν
[17, 0-49]	ἐπικούρων ~Πάτροκλον βάλε δουρὶ κατὰ	κρατερὴν	ὑσμίνην· ~τώ με ἔα κλέος
[17, 50-99]	δ᾽ ἐξ αὐχέν᾽ ἔαξε λαβὼν	κρατεροῖσιν	ὀδοῦσι ~πρῶτον, ἔπειτα δέ θ᾽
[17, 700-749]	~οἳ δ᾽ ὥς θ᾽ ἡμίονοι	κρατερὸν	μένος ἀμφιβαλόντες ~ἕλκωσ᾽ ἐξ ὄρεος
[17, 200-249]	δὴ ἑταῖρον ἔπεφνες ἐνηέα τε	κρατερόν	τε, ~τεύχεα δ᾽ οὐ κατὰ
[17, 550-599]	ταχέες κύνες ἑλκήσουσιν. ~ἀλλ᾽ ἔχεο	κρατερῶς,	ὄτρυνε δὲ λαὸν ἅπαντα. ~τὴν
[17, 600-649]	~ἤλυθε, καί κε Τρωσὶ μέγα	κράτος	ἐγγυάλιξεν, ~εἰ μὴ Κοίρανος ὦκα
[17, 200-249]	ἀτάρ τοι νῦν γε μέγα	κράτος	ἐγγυαλίξω, ~τῶν ποινὴν ὅ τοι
[17, 200-249]	δ᾽ οὐ κατὰ κόσμον ἀπὸ	κρατός	τε καὶ ὤμων ~εἵλευ· ἀτάρ
[17, 150-199]	ἵππων· ~ἀλλ᾽ αἰεί τε Διὸς	κρείσσων	νόος αἰγιόχοιο, ~ὅς τε καὶ
[17, 650-699]	ἑλέσθαι ~πάννυχοι ἐγρήσσοντες· ὃ δὲ	κρειῶν	ἐρατίζων ~ἰθύει, ἀλλ᾽ οὔ τι
[17, 550-599]	αἴθοπι χαλκῷ. ~καὶ τότ᾽ ἄρα	Κρονίδης	ἕλετ᾽ αἰγίδα θυσσανόεσσαν ~μαρμαρέην, Ἴδην
[17, 200-249]	καὶ κυανέῃσιν ἐπ᾽ ὀφρύσι νεῦσε	Κρονίων.	~Ἕκτορι δ᾽ ἥρμοσε τεύχε᾽ ἐπὶ
[17, 250-299]	δ᾽ ἄρά σφι ~λαμπρῇσιν κορύθεσσι	Κρονίων	ἠέρα πολλὴν ~χεῦ᾽ ἐπεὶ οὐδὲ
[17, 400-449]	ἄρα τώ γε ἰδὼν ἐλέησε	Κρονίων,	~κινήσας δὲ κάρη προτὶ ὃν
[17, 0-49]	καὶ ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην, ~τὸν	κτάμεναι	μεμαὼς ὅς τις τοῦ γ᾽
[17, 50-99]	ἐϋμμελίην Εὔφορβον ~Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπεὶ	κτάνε	τεύχε᾽ ἐσύλα. ~ὡς δ᾽ ὅτε
[17, 450-499]	ἔτι γάρ σφισι κῦδος ὀρέξω	~κτείνειν,	εἰς ὅ κε νῆας ἐϋσσέλμους
[17, 450-499]	σφισιν ἔλπετο θυμὸς ~αὐτώ τε	κτενέειν	ἐλάαν τ᾽ ἐριαύχενας ἵππους ~νήπιοι,
[17, 150-199]	τοι ἐγὼν ἔρριγα μάχην οὐδὲ	κτύπον	ἵππων· ~ἀλλ᾽ αἰεί τε Διὸς
[17, 200-249]	κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος. ~ἦ καὶ	κυανέῃσιν	ἐπ᾽ ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων. ~Ἕκτορι
[17, 50-99]	στήθεσσιν ἐτόλμα ~ἀντίον ἐλθέμεναι Μενελάου	κυδαλίμοιο.	~ἔνθά κε ῥεῖα φέροι κλυτὰ
[17, 350-399]	οὔ πω φῶτε πεπύσθην ~ἀνέρε	κυδαλίμω	Θρασυμήδης Ἀντίλοχός τε ~Πατρόκλοιο θανόντος
[17, 250-299]	~ἄστυ πότι σφέτερον ἐρύειν καὶ	κῦδος	ἀρέσθαι. ~ἤτοι τὸν Λήθοιο Πελασγοῦ
[17, 400-449]	~ἄστυ πότι σφέτερον ἐρύσαι καὶ	κῦδος	ἀρέσθαι. ~ὣς δέ τις αὖ
[17, 300-349]	ἀναλκείῃσι δαμέντες, ~Ἀργεῖοι δέ κε	κῦδος	ἕλον καὶ ὑπὲρ Διὸς αἶσαν
[17, 550-599]	~χαλκῷ δηϊόων· τῷ γὰρ Ζεὺς	κῦδος	ὀπάζει. ~ὣς φάτο, γήθησεν δὲ
[17, 250-299]	ἐκ δὲ Διὸς τιμὴ καὶ	κῦδος	ὀπηδεῖ. ~ἀργαλέον δέ μοί ἐστι
[17, 450-499]	ἔπι γλαφυράς· ἔτι γάρ σφισι	κῦδος	ὀρέξω ~κτείνειν, εἰς ὅ κε
[17, 350-399]	ἄρα τοί γε διαστάντες τανύουσι	~κυκλόσ᾽	ἄφαρ δέ τε ἰκμὰς ἔβη,
[17, 650-699]	~γιγνώσκειν ὅτι πῆμα θεὸς Δαναοῖσι	κυλίνδει,	~νίκη δὲ Τρώων· πέφαται δ᾽
[17, 50-99]	τιμᾷ, τάχα οἱ μέγα πῆμα	κυλίσθη.	~τώ μ᾽ οὔ τις Δαναῶν
[17, 250-299]	προχοῇσι διιπετέος ποταμοῖο ~βέβρυχεν μέγα	κῦμα	ποτὶ ῥόον, ἀμφὶ δέ τ᾽
[17, 150-199]	νῦν δ᾽ οὔ οἱ ἀλαλκέμεναι	κύνας	ἔτλης. ~τὼ νῦν εἴ τις
[17, 200-249]	~ὅς κε τάχα Τρώων κορέει	κύνας	ἠδ᾽ οἰωνούς, ~ὅσσον ἐμῇ κεφαλῇ
[17, 250-299]	~καπρίῳ, ὅς τ᾽ ἐν ὄρεσσι	κύνας	θαλερούς τ᾽ αἰζηοὺς ~ῥηϊδίως ἐκέδασσεν,
[17, 650-699]	τ᾽ ἐπεὶ ἄρ κε κάμῃσι	κύνας	τ᾽ ἄνδρας τ᾽ ἐρεθίζων, ~οἵ
[17, 250-299]	ἐπαΐξας δι᾽ ὁμίλου ~πλῆξ᾽ αὐτοσχεδίην	κυνέης	διὰ χαλκοπαρῄου· ~ἤρικε δ᾽ ἱπποδάσεια
[17, 550-599]	ἑταῖρον ~τείχει ὕπο Τρώων ταχέες	κύνες	ἑλκήσουσιν. ~ἀλλ᾽ ἔχεο κρατερῶς, ὄτρυνε
[17, 50-99]	~δῃῶν· ἀμφὶ δὲ τόν γε	κύνες	τ᾽ ἄνδρές τε νομῆες ~πολλὰ
[17, 100-149]	τε λὶς ἠϋγένειος, ~ὅν ῥα	κύνες	τε καὶ ἄνδρες ἀπὸ σταθμοῖο
[17, 700-749]	νέκυν αἴροντας Ἀχαιούς. ~ἴθυσαν δὲ	κύνεσσιν	ἐοικότες, οἵ τ᾽ ἐπὶ κάπρῳ
[17, 150-199]	ἑταῖρον ~κάλλιπες Ἀργείοισιν ἕλωρ καὶ	κύρμα	γενέσθαι, ~ὅς τοι πόλλ᾽ ὄφελος
[17, 250-299]	δ᾽ ἄρα μιν δηΐων κυσὶ	κύρμα	γενέσθαι ~Τρῳῇσιν· τὼ καί οἱ
[17, 100-149]	~τὸν δὲ νέκυν Τρῳῇσιν ἐρυσσάμενος	κυσὶ	δοίη. ~Αἴας δ᾽ ἐγγύθεν ἦλθε
[17, 250-299]	~μίσησεν δ᾽ ἄρα μιν δηΐων	κυσὶ	κύρμα γενέσθαι ~Τρῳῇσιν· τὼ καί
[17, 250-299]	δ᾽ ἐνὶ θυμῷ ~Πάτροκλον Τρῳῇσι	κυσὶν	μέλπηθρα γενέσθαι. ~ὣς ἔφατ᾽ ὀξὺ
[17, 600-649]	γε Μηριόνης ἔλαβεν χείρεσσι φίλῃσι	~κύψας	ἐκ πεδίοιο, καὶ Ἰδομενῆα προσηύδα·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/05/2006