HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Homère, L'Iliade, chant XVII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

χ = 53 formes différentes pour 74 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chant, vers

[17, 0-49]   ~Ἀτρεΐδη Μενέλαε διοτρεφὲς ὄρχαμε λαῶν ~χάζεο, λεῖπε δὲ νεκρόν, ἔα δ᾽

[17, 350-399]   κελεύων· ~οὔτέ τιν᾽ ἐξοπίσω νεκροῦ χάζεσθαι ἀνώγει ~οὔτέ τινα προμάχεσθαι Ἀχαιῶν

[17, 450-499]   μένος ἠΰ. ~τὼ δ᾽ ἀπὸ χαιτάων κονίην οὖδας δὲ βαλόντε ~ῥίμφα

[17, 400-449]   ~ἡνιόχοιο πόθῳ· θαλερὴ δ᾽ ἐμιαίνετο χαίτη ~ζεύγλης ἐξεριποῦσα παρὰ ζυγὸν ἀμφοτέρωθεν.

[17, 100-149]   ἀγὸς ἀνδρῶν ~Ἕκτορ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ· ~Ἕκτορ εἶδος ἄριστε

[17, 300-349]   διὰ δ᾽ ἀμπερὲς ἄκρη ~αἰχμὴ χαλκείη παρὰ νείατον ὦμον ἀνέσχε· ~δούπησεν

[17, 500-549]   ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος· ~πρόσσω γὰρ κατέκυψε, τὸ

[17, 300-349]   ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος ~τυτθόν· ὃ δὲ Σχεδίον

[17, 400-449]   μὲν μάρναντο, σιδήρειος δ᾽ ὀρυμαγδὸς ~χάλκεον οὐρανὸν ἷκε δι᾽ αἰθέρος ἀτρυγέτοιο·

[17, 250-299]   ἕνα θυμὸν ἔχοντες ~φραχθέντες σάκεσιν χαλκήρεσιν· ἀμφὶ δ᾽ ἄρά σφι ~λαμπρῇσιν

[17, 550-599]   φόβον δέ, διὰ πρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσε· ~δούπησεν δὲ πεσών· ἀτὰρ

[17, 250-299]   ὁμίλου ~πλῆξ᾽ αὐτοσχεδίην κυνέης διὰ χαλκοπαρῄου· ~ἤρικε δ᾽ ἱπποδάσεια κόρυς περὶ

[17, 0-49]   ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~οὐδ᾽ ἔρρηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ αἰχμὴ ~ἀσπίδ᾽

[17, 300-349]   θώρηκος γύαλον, διὰ δ᾽ ἔντερα χαλκὸς ~ἤφυσ᾽ ὃ δ᾽ ἐν κονίῃσι

[17, 500-549]   ἔρυτο, διὰ πρὸ δὲ εἴσατο χαλκός, ~νειαίρῃ δ᾽ ἐν γαστρὶ διὰ

[17, 450-499]   ~αὔῃσι στερεῇσι· πολὺς δ᾽ ἐπελήλατο χαλκός. ~τοῖσι δ᾽ ἅμα Χρομίος τε

[17, 450-499]   ἐγγὺς ἐόντα· ~Αἰνεία Τρώων βουληφόρε χαλκοχιτώνων ~ἵππω τώδ᾽ ἐνόησα ποδώκεος Αἰακίδαο

[17, 400-449]   ~ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων· ~ὦ φίλοι οὐ μὰν ἧμιν

[17, 0-49]   δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ, ~ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ αὐτῷ βαῖν᾽

[17, 0-49]   κρατερῇ· ὃ δὲ δεύτερος ὄρνυτο χαλκῷ ~Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπευξάμενος Διὶ πατρί·

[17, 550-599]   αἰνὸν ἔχει μένος, οὐδ᾽ ἀπολήγει ~χαλκῷ δηϊόων· τῷ γὰρ Ζεὺς κῦδος

[17, 550-599]   δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ. ~καὶ τότ᾽ ἄρα Κρονίδης ἕλετ᾽

[17, 50-99]   δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ ~ὀξέα κεκλήγων φλογὶ εἴκελος Ἡφαίστοιο

[17, 350-399]   καὶ πολέμῳ, τείροντο δὲ νηλέϊ χαλκῷ ~ὅσσοι ἄριστοι ἔσαν· δύο δ᾽

[17, 100-149]   ἀπ᾽ ὤμοιιν κεφαλὴν τάμοι ὀξέϊ χαλκῷ, ~τὸν δὲ νέκυν Τρῳῇσιν ἐρυσσάμενος

[17, 400-449]   δέ σφι ~θερμὰ κατὰ βλεφάρων χαμάδις ῥέε μυρομένοισιν ~ἡνιόχοιο πόθῳ· θαλερὴ

[17, 250-299]   χειρῶν ~Πατρόκλοιο πόδα μεγαλήτορος ἧκε χαμᾶζε ~κεῖσθαι· ὃ δ᾽ ἄγχ᾽ αὐτοῖο

[17, 400-449]   ἀλλ᾽ αὐτοῦ γαῖα μέλαινα ~πᾶσι χάνοι· τό κεν ἧμιν ἄφαρ πολὺ

[17, 250-299]   ἀμφὶ τένοντας ~Ἕκτορι καὶ Τρώεσσι χαριζόμενος· τάχα δ᾽ αὐτῷ ~ἦλθε κακόν,

[17, 100-149]   πτόλιος, ἐπεὶ οὐκ ἄρα τις χάρις ἦεν ~μάρνασθαι δηΐοισιν ἐπ᾽ ἀνδράσι

[17, 50-99]   αὐτῷ. ~αἵματί οἱ δεύοντο κόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι ~πλοχμοί θ᾽ οἳ χρυσῷ

[17, 600-649]   νεκρὸν ἐρύσσομεν, ἠδὲ καὶ αὐτοὶ ~χάρμα φίλοις ἑτάροισι γενώμεθα νοστήσαντες, ~οἵ

[17, 150-199]   ~ἔλθοι τεθνηὼς καί μιν ἐρυσαίμεθα χάρμης, ~αἶψά κεν Ἀργεῖοι Σαρπηδόνος ἔντεα

[17, 100-149]   ~ἄμφω κ᾽ αὖτις ἰόντες ἐπιμνησαίμεθα χάρμης ~καὶ πρὸς δαίμονά περ, εἴ

[17, 750-799]   ~οὖλον κεκλήγοντες ἴσαν, λήθοντο δὲ χάρμης. ~πολλὰ δὲ τεύχεα καλὰ πέσον

[17, 600-649]   ~υἱὸν Ἀλεκτρυόνος μεγαθύμου, παῦσε δὲ χάρμης· ~τρέσσε δὲ παπτήνας, ἐπεὶ οὐκέτι

[17, 200-249]   γὰρ ἐγὼ πληθὺν διζήμενος οὐδὲ χατίζων ~ἐνθάδ᾽ ἀφ᾽ ὑμετέρων πολίων ἤγειρα

[17, 500-549]   ἔμμεναι ἢ πολέμοιο ~ἢ καὶ χειμῶνος δυσθαλπέος, ὅς ῥά τε ἔργων

[17, 600-649]   ~Λήϊτον αὖθ᾽ Ἕκτωρ σχεδὸν οὔτασε χεῖρ᾽ ἐπὶ καρπῷ ~υἱὸν Ἀλεκτρυόνος μεγαθύμου,

[17, 600-649]   φασὶν ~Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο μένος καὶ χεῖρας ἀάπτους ~σχήσεσθ᾽ ἀλλ᾽ ἐν νηυσὶ

[17, 500-549]   δ᾽ αὐτὸς ἔβαινε πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν ~αἱματόεις ὥς τίς τε

[17, 350-399]   τε πόδες θ᾽ ὑπένερθεν ἑκάστου ~χεῖρές τ᾽ ὀφθαλμοί τε παλάσσετο μαρναμένοιιν

[17, 0-49]   καὶ τεύχε᾽ ἐνείκας ~Πάνθῳ ἐν χείρεσσι βάλω καὶ Φρόντιδι δίῃ. ~ἀλλ᾽

[17, 600-649]   ~καὶ τά γε Μηριόνης ἔλαβεν χείρεσσι φίλῃσι ~κύψας ἐκ πεδίοιο, καὶ

[17, 600-649]   ἔλπετο θυμῷ ~ἔγχος ἔχων ἐν χειρὶ μαχήσεσθαι Τρώεσσιν. ~Ἕκτορα δ᾽ Ἰδομενεὺς

[17, 250-299]   ~πληγεῖσ᾽ ἔγχεΐ τε μεγάλῳ καὶ χειρὶ παχείῃ, ~ἐγκέφαλος δὲ παρ᾽ αὐλὸν

[17, 0-49]   ἐπὶ δ᾽ αὐτὸς ἔρεισε βαρείῃ χειρὶ πιθήσας· ~ἀντικρὺ δ᾽ ἁπαλοῖο δι᾽

[17, 100-149]   νωλεμὲς αἰεί. ~πῶς κε σὺ χείρονα φῶτα σαώσειας μεθ᾽ ὅμιλον ~σχέτλι᾽

[17, 650-699]   ἄκοντες ~ἀντίον ἀΐσσουσι θρασειάων ἀπὸ χειρῶν, ~καιόμεναί τε δεταί, τάς τε

[17, 250-299]   λύθη μένος, ἐκ δ᾽ ἄρα χειρῶν ~Πατρόκλοιο πόδα μεγαλήτορος ἧκε χαμᾶζε

[17, 600-649]   τὸν δὲ πατὴρ ὀλοφύρατο δάκρυ χέοντα· ~αὐτίκα δ᾽ ἠέρα μὲν σκέδασεν

[17, 700-749]   μώνυχας ἵππους. ~τὸν μὲν δάκρυ χέοντα πόδες φέρον ἐκ πολέμοιο ~Πηλεΐδῃ

[17, 500-549]   Μενοιτιάδαο θανόντος ~κῆρ ἄχεος μεθέηκα χερείονά περ καταπέφνων. ~ὣς εἰπὼν ἐς

[17, 450-499]   ~καρπαλίμως μάστιγα καὶ ἡνία λάζετο χερσίν, ~Αὐτομέδων δ᾽ ἀπόρουσε· νόησε δὲ

[17, 250-299]   ~λαμπρῇσιν κορύθεσσι Κρονίων ἠέρα πολλὴν ~χεῦ᾽ ἐπεὶ οὐδὲ Μενοιτιάδην ἔχθαιρε πάρος

[17, 600-649]   ἐξ ὀχέων, κατὰ δ᾽ ἡνία χεῦεν ἔραζε. ~καὶ τά γε Μηριόνης

[17, 450-499]   ἀΐσσων ὥς τ᾽ αἰγυπιὸς μετὰ χῆνας· ~ῥέα μὲν γὰρ φεύγεσκεν ὑπ᾽

[17, 0-49]   τὸν ἔπεφνες, ἐπευχόμενος δ᾽ ἀγορεύεις, ~χήρωσας δὲ γυναῖκα μυχῷ θαλάμοιο νέοιο,

[17, 550-599]   τε ἔργων ~ἀνθρώπους ἀνέπαυσεν ἐπὶ χθονί, μῆλα δὲ κήδει, ~ὣς ἣ

[17, 700-749]   οἳ δ᾽ ἄρα νεκρὸν ἀπὸ χθονὸς ἀγκάζοντο ~ὕψι μάλα μεγάλως· ἐπὶ

[17, 350-399]   Αἴας ἐπέτελλε πελώριος, αἵματι δὲ χθὼν ~δεύετο πορφυρέῳ, τοὶ δ᾽ ἀγχιστῖνοι

[17, 50-99]   ἐθέλουσιν ~ἀντίον ἐλθέμεναι· μάλα γὰρ χλωρὸν δέος αἱρεῖ· ~ὣς τῶν οὔ

[17, 350-399]   ὀνόσαιτ᾽ οὐδ᾽ εἰ μάλα μιν χόλος ἵκοι· ~τοῖον Ζεὺς ἐπὶ Πατρόκλῳ

[17, 200-249]   ~Ἕκτορι δ᾽ ἥρμοσε τεύχε᾽ ἐπὶ χροΐ, δῦ δέ μιν Ἄρης ~δεινὸς

[17, 200-249]   θ᾽ Ἱππόθοόν τε ~Φόρκυν τε Χρομίον τε καὶ Ἔννομον οἰωνιστήν· ~τοὺς

[17, 500-549]   αὖτις ~Ἕκτωρ Αἰνείας τ᾽ ἠδὲ Χρομίος θεοειδής, ~Ἄρητον δὲ κατ᾽ αὖθι

[17, 450-499]   ἐπελήλατο χαλκός. ~τοῖσι δ᾽ ἅμα Χρομίος τε καὶ Ἄρητος θεοειδὴς ~ἤϊσαν

[17, 550-599]   τε καὶ ἐργομένη μάλα περ χροὸς ἀνδρομέοιο ~ἰσχανάᾳ δακέειν, λαρόν τέ

[17, 50-99]   Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι ~πλοχμοί θ᾽ οἳ χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο. ~οἷον

[17, 700-749]   αὐτοὺς ~σταίησαν, τῶν δὲ τράπετο χρώς, οὐδέ τις ἔτλη ~πρόσσω ἀΐξας

[17, 350-399]   καὶ ἔνθα νέκυν ὀλίγῃ ἐνὶ χώρῃ ~εἵλκεον ἀμφότεροι· μάλα δέ σφισιν

[17, 300-349]   κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ. ~χώρησαν δ᾽ ὑπό τε πρόμαχοι καὶ

[17, 100-149]   νεμεσήσεται ὅς κεν ἴδηται ~Ἕκτορι χωρήσαντ᾽ ἐπεὶ ἐκ θεόφιν πολεμίζει. ~εἰ

[17, 50-99]   τρέφει ἔρνος ἀνὴρ ἐριθηλὲς ἐλαίης ~χώρῳ ἐν οἰοπόλῳ, ὅθ᾽ ἅλις ἀναβέβροχεν

Chant, vers
[17, 0-49]	~Ἀτρεΐδη Μενέλαε διοτρεφὲς ὄρχαμε λαῶν	~χάζεο,	λεῖπε δὲ νεκρόν, ἔα δ᾽
[17, 350-399]	κελεύων· ~οὔτέ τιν᾽ ἐξοπίσω νεκροῦ	χάζεσθαι	ἀνώγει ~οὔτέ τινα προμάχεσθαι Ἀχαιῶν
[17, 450-499]	μένος ἠΰ. ~τὼ δ᾽ ἀπὸ	χαιτάων	κονίην οὖδας δὲ βαλόντε ~ῥίμφα
[17, 400-449]	~ἡνιόχοιο πόθῳ· θαλερὴ δ᾽ ἐμιαίνετο	χαίτη	~ζεύγλης ἐξεριποῦσα παρὰ ζυγὸν ἀμφοτέρωθεν.
[17, 100-149]	ἀγὸς ἀνδρῶν ~Ἕκτορ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν	χαλεπῷ	ἠνίπαπε μύθῳ· ~Ἕκτορ εἶδος ἄριστε
[17, 300-349]	διὰ δ᾽ ἀμπερὲς ἄκρη ~αἰχμὴ	χαλκείη	παρὰ νείατον ὦμον ἀνέσχε· ~δούπησεν
[17, 500-549]	ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο	χάλκεον	ἔγχος· ~πρόσσω γὰρ κατέκυψε, τὸ
[17, 300-349]	ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο	χάλκεον	ἔγχος ~τυτθόν· ὃ δὲ Σχεδίον
[17, 400-449]	μὲν μάρναντο, σιδήρειος δ᾽ ὀρυμαγδὸς	~χάλκεον	οὐρανὸν ἷκε δι᾽ αἰθέρος ἀτρυγέτοιο·
[17, 250-299]	ἕνα θυμὸν ἔχοντες ~φραχθέντες σάκεσιν	χαλκήρεσιν·	ἀμφὶ δ᾽ ἄρά σφι ~λαμπρῇσιν
[17, 550-599]	φόβον δέ, διὰ πρὸ δὲ	χαλκὸν	ἔλασσε· ~δούπησεν δὲ πεσών· ἀτὰρ
[17, 250-299]	ὁμίλου ~πλῆξ᾽ αὐτοσχεδίην κυνέης διὰ	χαλκοπαρῄου·	~ἤρικε δ᾽ ἱπποδάσεια κόρυς περὶ
[17, 0-49]	ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~οὐδ᾽ ἔρρηξεν	χαλκός,	ἀνεγνάμφθη δέ οἱ αἰχμὴ ~ἀσπίδ᾽
[17, 300-349]	θώρηκος γύαλον, διὰ δ᾽ ἔντερα	χαλκὸς	~ἤφυσ᾽ ὃ δ᾽ ἐν κονίῃσι
[17, 500-549]	ἔρυτο, διὰ πρὸ δὲ εἴσατο	χαλκός,	~νειαίρῃ δ᾽ ἐν γαστρὶ διὰ
[17, 450-499]	~αὔῃσι στερεῇσι· πολὺς δ᾽ ἐπελήλατο	χαλκός.	~τοῖσι δ᾽ ἅμα Χρομίος τε
[17, 450-499]	ἐγγὺς ἐόντα· ~Αἰνεία Τρώων βουληφόρε	χαλκοχιτώνων	~ἵππω τώδ᾽ ἐνόησα ποδώκεος Αἰακίδαο
[17, 400-449]	~ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν	χαλκοχιτώνων·	~ὦ φίλοι οὐ μὰν ἧμιν
[17, 0-49]	δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι	χαλκῷ,	~ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ αὐτῷ βαῖν᾽
[17, 0-49]	κρατερῇ· ὃ δὲ δεύτερος ὄρνυτο	χαλκῷ	~Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπευξάμενος Διὶ πατρί·
[17, 550-599]	αἰνὸν ἔχει μένος, οὐδ᾽ ἀπολήγει	~χαλκῷ	δηϊόων· τῷ γὰρ Ζεὺς κῦδος
[17, 550-599]	δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι	χαλκῷ.	~καὶ τότ᾽ ἄρα Κρονίδης ἕλετ᾽
[17, 50-99]	δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι	χαλκῷ	~ὀξέα κεκλήγων φλογὶ εἴκελος Ἡφαίστοιο
[17, 350-399]	καὶ πολέμῳ, τείροντο δὲ νηλέϊ	χαλκῷ	~ὅσσοι ἄριστοι ἔσαν· δύο δ᾽
[17, 100-149]	ἀπ᾽ ὤμοιιν κεφαλὴν τάμοι ὀξέϊ	χαλκῷ,	~τὸν δὲ νέκυν Τρῳῇσιν ἐρυσσάμενος
[17, 400-449]	δέ σφι ~θερμὰ κατὰ βλεφάρων	χαμάδις	ῥέε μυρομένοισιν ~ἡνιόχοιο πόθῳ· θαλερὴ
[17, 250-299]	χειρῶν ~Πατρόκλοιο πόδα μεγαλήτορος ἧκε	χαμᾶζε	~κεῖσθαι· ὃ δ᾽ ἄγχ᾽ αὐτοῖο
[17, 400-449]	ἀλλ᾽ αὐτοῦ γαῖα μέλαινα ~πᾶσι	χάνοι·	τό κεν ἧμιν ἄφαρ πολὺ
[17, 250-299]	ἀμφὶ τένοντας ~Ἕκτορι καὶ Τρώεσσι	χαριζόμενος·	τάχα δ᾽ αὐτῷ ~ἦλθε κακόν,
[17, 100-149]	πτόλιος, ἐπεὶ οὐκ ἄρα τις	χάρις	ἦεν ~μάρνασθαι δηΐοισιν ἐπ᾽ ἀνδράσι
[17, 50-99]	αὐτῷ. ~αἵματί οἱ δεύοντο κόμαι	Χαρίτεσσιν	ὁμοῖαι ~πλοχμοί θ᾽ οἳ χρυσῷ
[17, 600-649]	νεκρὸν ἐρύσσομεν, ἠδὲ καὶ αὐτοὶ	~χάρμα	φίλοις ἑτάροισι γενώμεθα νοστήσαντες, ~οἵ
[17, 150-199]	~ἔλθοι τεθνηὼς καί μιν ἐρυσαίμεθα	χάρμης,	~αἶψά κεν Ἀργεῖοι Σαρπηδόνος ἔντεα
[17, 100-149]	~ἄμφω κ᾽ αὖτις ἰόντες ἐπιμνησαίμεθα	χάρμης	~καὶ πρὸς δαίμονά περ, εἴ
[17, 750-799]	~οὖλον κεκλήγοντες ἴσαν, λήθοντο δὲ	χάρμης.	~πολλὰ δὲ τεύχεα καλὰ πέσον
[17, 600-649]	~υἱὸν Ἀλεκτρυόνος μεγαθύμου, παῦσε δὲ	χάρμης·	~τρέσσε δὲ παπτήνας, ἐπεὶ οὐκέτι
[17, 200-249]	γὰρ ἐγὼ πληθὺν διζήμενος οὐδὲ	χατίζων	~ἐνθάδ᾽ ἀφ᾽ ὑμετέρων πολίων ἤγειρα
[17, 500-549]	ἔμμεναι ἢ πολέμοιο ~ἢ καὶ	χειμῶνος	δυσθαλπέος, ὅς ῥά τε ἔργων
[17, 600-649]	~Λήϊτον αὖθ᾽ Ἕκτωρ σχεδὸν οὔτασε	χεῖρ᾽	ἐπὶ καρπῷ ~υἱὸν Ἀλεκτρυόνος μεγαθύμου,
[17, 600-649]	φασὶν ~Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο μένος καὶ	χεῖρας	ἀάπτους ~σχήσεσθ᾽ ἀλλ᾽ ἐν νηυσὶ
[17, 500-549]	δ᾽ αὐτὸς ἔβαινε πόδας καὶ	χεῖρας	ὕπερθεν ~αἱματόεις ὥς τίς τε
[17, 350-399]	τε πόδες θ᾽ ὑπένερθεν ἑκάστου	~χεῖρές	τ᾽ ὀφθαλμοί τε παλάσσετο μαρναμένοιιν
[17, 0-49]	καὶ τεύχε᾽ ἐνείκας ~Πάνθῳ ἐν	χείρεσσι	βάλω καὶ Φρόντιδι δίῃ. ~ἀλλ᾽
[17, 600-649]	~καὶ τά γε Μηριόνης ἔλαβεν	χείρεσσι	φίλῃσι ~κύψας ἐκ πεδίοιο, καὶ
[17, 600-649]	ἔλπετο θυμῷ ~ἔγχος ἔχων ἐν	χειρὶ	μαχήσεσθαι Τρώεσσιν. ~Ἕκτορα δ᾽ Ἰδομενεὺς
[17, 250-299]	~πληγεῖσ᾽ ἔγχεΐ τε μεγάλῳ καὶ	χειρὶ	παχείῃ, ~ἐγκέφαλος δὲ παρ᾽ αὐλὸν
[17, 0-49]	ἐπὶ δ᾽ αὐτὸς ἔρεισε βαρείῃ	χειρὶ	πιθήσας· ~ἀντικρὺ δ᾽ ἁπαλοῖο δι᾽
[17, 100-149]	νωλεμὲς αἰεί. ~πῶς κε σὺ	χείρονα	φῶτα σαώσειας μεθ᾽ ὅμιλον ~σχέτλι᾽
[17, 650-699]	ἄκοντες ~ἀντίον ἀΐσσουσι θρασειάων ἀπὸ	χειρῶν,	~καιόμεναί τε δεταί, τάς τε
[17, 250-299]	λύθη μένος, ἐκ δ᾽ ἄρα	χειρῶν	~Πατρόκλοιο πόδα μεγαλήτορος ἧκε χαμᾶζε
[17, 600-649]	τὸν δὲ πατὴρ ὀλοφύρατο δάκρυ	χέοντα·	~αὐτίκα δ᾽ ἠέρα μὲν σκέδασεν
[17, 700-749]	μώνυχας ἵππους. ~τὸν μὲν δάκρυ	χέοντα	πόδες φέρον ἐκ πολέμοιο ~Πηλεΐδῃ
[17, 500-549]	Μενοιτιάδαο θανόντος ~κῆρ ἄχεος μεθέηκα	χερείονά	περ καταπέφνων. ~ὣς εἰπὼν ἐς
[17, 450-499]	~καρπαλίμως μάστιγα καὶ ἡνία λάζετο	χερσίν,	~Αὐτομέδων δ᾽ ἀπόρουσε· νόησε δὲ
[17, 250-299]	~λαμπρῇσιν κορύθεσσι Κρονίων ἠέρα πολλὴν	~χεῦ᾽	ἐπεὶ οὐδὲ Μενοιτιάδην ἔχθαιρε πάρος
[17, 600-649]	ἐξ ὀχέων, κατὰ δ᾽ ἡνία	χεῦεν	ἔραζε. ~καὶ τά γε Μηριόνης
[17, 450-499]	ἀΐσσων ὥς τ᾽ αἰγυπιὸς μετὰ	χῆνας·	~ῥέα μὲν γὰρ φεύγεσκεν ὑπ᾽
[17, 0-49]	τὸν ἔπεφνες, ἐπευχόμενος δ᾽ ἀγορεύεις,	~χήρωσας	δὲ γυναῖκα μυχῷ θαλάμοιο νέοιο,
[17, 550-599]	τε ἔργων ~ἀνθρώπους ἀνέπαυσεν ἐπὶ	χθονί,	μῆλα δὲ κήδει, ~ὣς ἣ
[17, 700-749]	οἳ δ᾽ ἄρα νεκρὸν ἀπὸ	χθονὸς	ἀγκάζοντο ~ὕψι μάλα μεγάλως· ἐπὶ
[17, 350-399]	Αἴας ἐπέτελλε πελώριος, αἵματι δὲ	χθὼν	~δεύετο πορφυρέῳ, τοὶ δ᾽ ἀγχιστῖνοι
[17, 50-99]	ἐθέλουσιν ~ἀντίον ἐλθέμεναι· μάλα γὰρ	χλωρὸν	δέος αἱρεῖ· ~ὣς τῶν οὔ
[17, 350-399]	ὀνόσαιτ᾽ οὐδ᾽ εἰ μάλα μιν	χόλος	ἵκοι· ~τοῖον Ζεὺς ἐπὶ Πατρόκλῳ
[17, 200-249]	~Ἕκτορι δ᾽ ἥρμοσε τεύχε᾽ ἐπὶ	χροΐ,	δῦ δέ μιν Ἄρης ~δεινὸς
[17, 200-249]	θ᾽ Ἱππόθοόν τε ~Φόρκυν τε	Χρομίον	τε καὶ Ἔννομον οἰωνιστήν· ~τοὺς
[17, 500-549]	αὖτις ~Ἕκτωρ Αἰνείας τ᾽ ἠδὲ	Χρομίος	θεοειδής, ~Ἄρητον δὲ κατ᾽ αὖθι
[17, 450-499]	ἐπελήλατο χαλκός. ~τοῖσι δ᾽ ἅμα	Χρομίος	τε καὶ Ἄρητος θεοειδὴς ~ἤϊσαν
[17, 550-599]	τε καὶ ἐργομένη μάλα περ	χροὸς	ἀνδρομέοιο ~ἰσχανάᾳ δακέειν, λαρόν τέ
[17, 50-99]	Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι ~πλοχμοί θ᾽ οἳ	χρυσῷ	τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο. ~οἷον
[17, 700-749]	αὐτοὺς ~σταίησαν, τῶν δὲ τράπετο	χρώς,	οὐδέ τις ἔτλη ~πρόσσω ἀΐξας
[17, 350-399]	καὶ ἔνθα νέκυν ὀλίγῃ ἐνὶ	χώρῃ	~εἵλκεον ἀμφότεροι· μάλα δέ σφισιν
[17, 300-349]	κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ.	~χώρησαν	δ᾽ ὑπό τε πρόμαχοι καὶ
[17, 100-149]	νεμεσήσεται ὅς κεν ἴδηται ~Ἕκτορι	χωρήσαντ᾽	ἐπεὶ ἐκ θεόφιν πολεμίζει. ~εἰ
[17, 50-99]	τρέφει ἔρνος ἀνὴρ ἐριθηλὲς ἐλαίης	~χώρῳ	ἐν οἰοπόλῳ, ὅθ᾽ ἅλις ἀναβέβροχεν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/05/2006