Chant, vers |
[17, 150-199] |
καὶ
ἀγχέμαχοι
θεράποντες.
~ἀλλὰ
σύ
|
γ᾽ |
Αἴαντος
μεγαλήτορος
οὐκ
ἐτάλασσας
~στήμεναι |
[17, 650-699] |
ποθὴ
Δαναοῖσι
τέτυκται.
~ἀλλὰ
σύ
|
γ᾽ |
αἶψ᾽
Ἀχιλῆϊ
θέων
ἐπὶ
νῆας |
[17, 0-49] |
κτάμεναι
μεμαὼς
ὅς
τις
τοῦ
|
γ᾽ |
ἀντίος
ἔλθοι.
~οὐδ᾽
ἄρα
Πάνθου |
[17, 300-349] |
ἐπικούρων
~αἰδὼς
μὲν
νῦν
ἥδε
|
γ᾽ |
ἀρηϊφίλων
ὑπ᾽
Ἀχαιῶν
~Ἴλιον
εἰσαναβῆναι |
[17, 700-749] |
καὶ
ἱδρῷ
σπευδόντεσσιν·
~ὣς
οἵ
|
γ᾽ |
ἐμμεμαῶτε
νέκυν
φέρον.
αὐτὰρ
ὄπισθεν
|
[17, 700-749] |
περὶ
νεκροῦ
δηριάασθαι.
~ὣς
οἵ
|
γ᾽ |
ἐμμεμαῶτε
νέκυν
φέρον
ἐκ
πολέμοιο |
[17, 350-399] |
πᾶσα
διὰ
πρό·
~ὣς
οἵ
|
γ᾽ |
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
νέκυν
ὀλίγῃ |
[17, 100-149] |
δ᾽
ἄρ᾽
Ἕκτωρ.
~αὐτὰρ
ὅ
|
γ᾽ |
ἐξοπίσω
ἀνεχάζετο,
λεῖπε
δὲ
νεκρὸν
|
[17, 500-549] |
Πριαμίδην
μένεος
σχήσεσθαι
ὀΐω,
~πρίν
|
γ᾽ |
ἐπ᾽
Ἀχιλλῆος
καλλίτριχε
βήμεναι
ἵππω
|
[17, 200-249] |
καὶ
Ἔννομον
οἰωνιστήν·
~τοὺς
ὅ
|
γ᾽ |
ἐποτρύνων
ἔπεα
πτερόεντα
προσηύδα·
~κέκλυτε |
[17, 50-99] |
θνητοῖσι
δαμήμεναι
ἠδ᾽
ὀχέεσθαι
~ἄλλῳ
|
γ᾽ |
ἢ
Ἀχιλῆϊ,
τὸν
ἀθανάτη
τέκε |
[17, 400-449] |
Διὸς
μεγάλοιο
νόημα.
~δὴ
τότε
|
γ᾽ |
οὔ
οἱ
ἔειπε
κακὸν
τόσον |
[17, 400-449] |
~νῆας
ἔπι
γλαφυράς,
ἀλλ᾽
αὐτοῦ
|
γαῖα |
μέλαινα
~πᾶσι
χάνοι·
τό
κεν |
[17, 300-349] |
δ᾽
ἐν
κονίῃσι
πεσὼν
ἕλε
|
γαῖαν |
ἀγοστῷ.
~χώρησαν
δ᾽
ὑπό
τε |
[17, 400-449] |
ὀϊζυρώτερον
ἀνδρὸς
~πάντων,
ὅσσά
τε
|
γαῖαν |
ἔπι
πνείει
τε
καὶ
ἕρπει. |
[17, 50-99] |
κλυτὰ
τεύχεα,
τὸν
δ᾽
ἐπὶ
|
γαίῃ |
~κείμενον·
ἔρρει
δ᾽
αἷμα
κατ᾽ |
[17, 50-99] |
τ᾽
ἐξέστρεψε
καὶ
ἐξετάνυσσ᾽
ἐπὶ
|
γαίῃ· |
~τοῖον
Πάνθου
υἱὸν
ἐϋμμελίην
Εὔφορβον
|
[17, 350-399] |
νέφος
δ᾽
οὐ
φαίνετο
πάσης
|
~γαίης |
οὐδ᾽
ὀρέων·
μεταπαυόμενοι
δὲ
μάχοντο
|
[17, 550-599] |
~Φοῖνιξ
ἄττα
γεραιὲ
παλαιγενές,
εἰ
|
γὰρ |
Ἀθήνη
~δοίη
κάρτος
ἐμοί,
βελέων |
[17, 350-399] |
~παυρότεροι
δὲ
πολὺ
φθίνυθον·
μέμνηντο
|
γὰρ |
αἰεὶ
~ἀλλήλοις
ἀν᾽
ὅμιλον
ἀλεξέμεναι |
[17, 650-699] |
ἀλλ᾽
οὔ
τι
πρήσσει·
θαμέες
|
γὰρ |
ἄκοντες
~ἀντίον
ἀΐσσουσι
θρασειάων
ἀπὸ |
[17, 350-399] |
ἐπικούρων
~καὶ
Δαναῶν·
οὐδ᾽
οἳ
|
γὰρ |
ἀναιμωτί
γε
μάχοντο,
~παυρότεροι
δὲ |
[17, 600-649] |
ἵππους
~νῆας
ἔπι
γλαφυράς·
δὴ
|
γὰρ |
δέος
ἔμπεσε
θυμῷ.
~οὐδ᾽
ἔλαθ᾽ |
[17, 650-699] |
Μενέλαος
~ἤϊε
πόλλ᾽
ἀέκων·
περὶ
|
γὰρ |
δίε
μή
μιν
Ἀχαιοὶ
~ἀργαλέου |
[17, 400-449] |
δαιδαλέοισιν
~Ἕκτωρ
Πριαμίδης
ἐποχήσεται·
οὐ
|
γὰρ |
ἐάσω.
~ἦ
οὐχ
ἅλις
ὡς |
[17, 500-549] |
ζωοῖσιν
ἀμύνετε
νηλεὲς
ἦμαρ·
~τῇδε
|
γὰρ |
ἔβρισαν
πόλεμον
κάτα
δακρυόεντα
~Ἕκτωρ |
[17, 200-249] |
μυρία
φῦλα
περικτιόνων
ἐπικούρων·
~οὐ
|
γὰρ |
ἐγὼ
πληθὺν
διζήμενος
οὐδὲ
χατίζων
|
[17, 500-549] |
~ἀλλὰ
μάλ᾽
ἐμπνείοντε
μεταφρένῳ·
οὐ
|
γὰρ |
ἔγωγε
~Ἕκτορα
Πριαμίδην
μένεος
σχήσεσθαι |
[17, 650-699] |
ἐνηείης
Πατροκλῆος
δειλοῖο
~μνησάσθω·
πᾶσιν
|
γὰρ |
ἐπίστατο
μείλιχος
εἶναι
~ζωὸς
ἐών· |
[17, 250-299] |
ἐστι
διασκοπιᾶσθαι
ἕκαστον
~ἡγεμόνων·
τόσση
|
γὰρ |
ἔρις
πολέμοιο
δέδηεν·
~ἀλλά
τις |
[17, 350-399] |
οὔ
πως
ἔτι
εἶχε·
σάκεσσι
|
γὰρ |
ἔρχατο
πάντῃ
~ἑσταότες
περὶ
Πατρόκλῳ, |
[17, 500-549] |
νεῖκος
Ἀθήνη
~οὐρανόθεν
καταβᾶσα·
προῆκε
|
γὰρ |
εὐρύοπα
Ζεὺς
~ὀρνύμεναι
Δαναούς·
δὴ |
[17, 550-599] |
οὐδ᾽
ἀπολήγει
~χαλκῷ
δηϊόων·
τῷ
|
γὰρ |
Ζεὺς
κῦδος
ὀπάζει.
~ὣς
φάτο, |
[17, 150-199] |
αὐτὸν
ἀγοίμεθα
Ἴλιον
εἴσω·
~τοίου
|
γὰρ |
θεράπων
πέφατ᾽
ἀνέρος,
ὃς
μέγ᾽ |
[17, 500-549] |
θεῶν
ἐν
γούνασι
κεῖται·
~ἥσω
|
γὰρ |
καὶ
ἐγώ,
τὰ
δέ
κεν |
[17, 500-549] |
ἰδὼν
ἠλεύατο
χάλκεον
ἔγχος·
~πρόσσω
|
γὰρ |
κατέκυψε,
τὸ
δ᾽
ἐξόπιθεν
δόρυ |
[17, 600-649] |
δύναμαι
ἰδέειν
τοιοῦτον
Ἀχαιῶν·
~ἠέρι
|
γὰρ |
κατέχονται
ὁμῶς
αὐτοί
τε
καὶ |
[17, 350-399] |
σῶν
ἔμμεναι
οὔτε
σελήνην·
~ἠέρι
|
γὰρ |
κατέχοντο
μάχης
ἐπί
θ᾽
ὅσσον |
[17, 350-399] |
πρὸ
δὲ
δούρατ᾽
ἔχοντο.
~Αἴας
|
γὰρ |
μάλα
πάντας
ἐπῴχετο
πολλὰ
κελεύων· |
[17, 550-599] |
παρεστάμεναι
καὶ
ἀμύνειν
~Πατρόκλῳ·
μάλα
|
γάρ |
με
θανὼν
ἐσεμάσσατο
θυμόν.
~ἀλλ᾽ |
[17, 500-549] |
εὐρύοπα
Ζεὺς
~ὀρνύμεναι
Δαναούς·
δὴ
|
γὰρ |
νόος
ἐτράπετ᾽
αὐτοῦ.
~ἠΰτε
πορφυρέην |
[17, 150-199] |
δὲ
πεφήσεται
αἰπὺς
ὄλεθρος.
~εἰ
|
γὰρ |
νῦν
Τρώεσσι
μένος
πολυθαρσὲς
ἐνείη
|
[17, 600-649] |
Ζεὺς
αὐτὸς
ἀρήγει.
~τῶν
μὲν
|
γὰρ |
πάντων
βέλε᾽
ἅπτεται
ὅς
τις |
[17, 200-249] |
ἢ
ἀπολέσθω
~ἠὲ
σαωθήτω·
ἣ
|
γὰρ |
πολέμου
ὀαριστύς.
~ὃς
δέ
κε |
[17, 700-749] |
περ
κεχολωμένον
Ἕκτορι
δίῳ·
~οὐ
|
γάρ |
πως
ἂν
γυμνὸς
ἐὼν
Τρώεσσι |
[17, 450-499] |
φῶτας
ὅτε
σεύαιτο
διώκειν·
~οὐ
|
γάρ |
πως
ἦν
οἶον
ἐόνθ᾽
ἱερῷ |
[17, 400-449] |
Πάτροκλον
τεθνηότα
δῖος
Ἀχιλλεύς·
~πολλὸν
|
γὰρ |
ῥ᾽
ἀπάνευθε
νεῶν
μάρναντο
θοάων
|
[17, 600-649] |
ὀστέον
ἄχρις
~αἰχμὴ
Πουλυδάμαντος·
ὃ
|
γάρ |
ῥ᾽
ἔβαλε
σχεδὸν
ἐλθών.
~Λήϊτον |
[17, 550-599] |
ἐποτρύνουσα
προσηύδα
~ἴφθιμον
Μενέλαον·
ὃ
|
γάρ |
ῥά
οἱ
ἐγγύθεν
ἦεν·
~εἰσαμένη |
[17, 250-299] |
τοῦ
Ἀχαιοὶ
~μέλλον
ἀπέσσεσθαι·
μάλα
|
γάρ |
σφεας
ὦκ᾽
ἐλέλιξεν
~Αἴας,
ὃς |
[17, 100-149] |
ἑτάρους
καὶ
ἐποτρύνοντα
μάχεσθαι·
~θεσπέσιον
|
γάρ |
σφιν
φόβον
ἔμβαλε
Φοῖβος
Ἀπόλλων· |
[17, 450-499] |
πολέμοιο
~νῆας
ἔπι
γλαφυράς·
ἔτι
|
γάρ |
σφισι
κῦδος
ὀρέξω
~κτείνειν,
εἰς |
[17, 600-649] |
Λύκτου
ἐϋκτιμένης
ἕπετ᾽
αὐτῷ·
~πεζὸς
|
γὰρ |
τὰ
πρῶτα
λιπὼν
νέας
ἀμφιελίσσας
|
[17, 700-749] |
πρὸ
κούρων
θηρητήρων·
~ἕως
μὲν
|
γάρ |
τε
θέουσι
διαρραῖσαι
μεμαῶτες,
~ἀλλ᾽ |
[17, 400-449] |
ἀνδράσιν
ἄλγε᾽
ἔχητον;
~οὐ
μὲν
|
γάρ |
τί
πού
ἐστιν
ὀϊζυρώτερον
ἀνδρὸς
|
[17, 100-149] |
λαοῖς
τοὶ
Ἰλίῳ
ἐγγεγάασιν·
~οὐ
|
γάρ |
τις
Λυκίων
γε
μαχησόμενος
Δαναοῖσιν
|
[17, 0-49] |
ἔα
δ᾽
ἔναρα
βροτόεντα·
~οὐ
|
γάρ |
τις
πρότερος
Τρώων
κλειτῶν
τ᾽ |
[17, 300-349] |
εἰσαναβῆναι
ἀναλκείῃσι
δαμέντας.
~ἀλλ᾽
ἔτι
|
γάρ |
τίς
φησι
θεῶν
ἐμοὶ
ἄγχι |
[17, 400-449] |
ἕθεν,
οὐδὲ
σὺν
αὐτῷ·
~πολλάκι
|
γὰρ |
τό
γε
μητρὸς
ἐπεύθετο
νόσφιν |
[17, 450-499] |
προσέφη
Διώρεος
υἱός·
~Ἀλκίμεδον
τίς
|
γάρ |
τοι
Ἀχαιῶν
ἄλλος
ὁμοῖος
~ἵππων |
[17, 450-499] |
αἰγυπιὸς
μετὰ
χῆνας·
~ῥέα
μὲν
|
γὰρ |
φεύγεσκεν
ὑπ᾽
ἐκ
Τρώων
ὀρυμαγδοῦ, |
[17, 50-99] |
οὐδ᾽
ἐθέλουσιν
~ἀντίον
ἐλθέμεναι·
μάλα
|
γὰρ |
χλωρὸν
δέος
αἱρεῖ·
~ὣς
τῶν |
[17, 550-599] |
Πηνέλεως
Βοιώτιος
ἦρχε
φόβοιο.
~βλῆτο
|
γὰρ |
ὦμον
δουρὶ
πρόσω
τετραμμένος
αἰεὶ
|
[17, 300-349] |
υἱὸν
~Ἱπποθόῳ
περιβάντα
μέσην
κατὰ
|
γαστέρα |
τύψε·
~ῥῆξε
δὲ
θώρηκος
γύαλον, |
[17, 500-549] |
εἴσατο
χαλκός,
~νειαίρῃ
δ᾽
ἐν
|
γαστρὶ |
διὰ
ζωστῆρος
ἔλασσεν.
~ὡς
δ᾽ |
[17, 100-149] |
πολεμίζει.
~εἰ
δέ
που
Αἴαντός
|
γε |
βοὴν
ἀγαθοῖο
πυθοίμην,
~ἄμφω
κ᾽ |
[17, 350-399] |
ἀλοιφῇ·
~δεξάμενοι
δ᾽
ἄρα
τοί
|
γε |
διαστάντες
τανύουσι
~κυκλόσ᾽
ἄφαρ
δέ |
[17, 300-349] |
ἰθὺς
Δαναῶν
ἴομεν,
μηδ᾽
οἵ
|
γε |
ἕκηλοι
~Πάτροκλον
νηυσὶν
πελασαίατο
τεθνηῶτα. |
[17, 50-99] |
δαΐφρονος·
οἳ
δ᾽
ἀλεγεινοὶ
~ἀνδράσι
|
γε |
θνητοῖσι
δαμήμεναι
ἠδ᾽
ὀχέεσθαι
~ἄλλῳ |
[17, 450-499] |
κεν
ἐελποίμην
αἱρησέμεν,
εἰ
σύ
|
γε |
θυμῷ
~σῷ
ἐθέλεις,
ἐπεὶ
οὐκ |
[17, 350-399] |
λαοσσόος
οὐδέ
κ᾽
Ἀθήνη
~τόν
|
γε |
ἰδοῦσ᾽
ὀνόσαιτ᾽
οὐδ᾽
εἰ
μάλα |
[17, 400-449] |
ἀμφοτέρωθεν.
~μυρομένω
δ᾽
ἄρα
τώ
|
γε |
ἰδὼν
ἐλέησε
Κρονίων,
~κινήσας
δὲ |
[17, 400-449] |
ἕρπει.
~ἀλλ᾽
οὐ
μὰν
ὑμῖν
|
γε |
καὶ
ἅρμασι
δαιδαλέοισιν
~Ἕκτωρ
Πριαμίδης |
[17, 50-99] |
λαφύσσει
~δῃῶν·
ἀμφὶ
δὲ
τόν
|
γε |
κύνες
τ᾽
ἄνδρές
τε
νομῆες |
[17, 550-599] |
Μενέλαον
ὑπέτρεσας,
ὃς
τὸ
πάρος
|
γε
|
~μαλθακὸς
αἰχμητής·
νῦν
δ᾽
οἴχεται |
[17, 100-149] |
ἐγγεγάασιν·
~οὐ
γάρ
τις
Λυκίων
|
γε |
μαχησόμενος
Δαναοῖσιν
~εἶσι
περὶ
πτόλιος, |
[17, 350-399] |
Δαναῶν·
οὐδ᾽
οἳ
γὰρ
ἀναιμωτί
|
γε |
μάχοντο,
~παυρότεροι
δὲ
πολὺ
φθίνυθον· |
[17, 200-249] |
ὤμων
~εἵλευ·
ἀτάρ
τοι
νῦν
|
γε |
μέγα
κράτος
ἐγγυαλίξω,
~τῶν
ποινὴν |
[17, 500-549] |
ηὔδα·
~ἦ
δὴ
μὰν
ὀλίγον
|
γε |
Μενοιτιάδαο
θανόντος
~κῆρ
ἄχεος
μεθέηκα |
[17, 600-649] |
ἡνία
χεῦεν
ἔραζε.
~καὶ
τά
|
γε |
Μηριόνης
ἔλαβεν
χείρεσσι
φίλῃσι
~κύψας |
[17, 400-449] |
σὺν
αὐτῷ·
~πολλάκι
γὰρ
τό
|
γε |
μητρὸς
ἐπεύθετο
νόσφιν
ἀκούων,
~ἥ |
[17, 450-499] |
~νήπιοι,
οὐδ᾽
ἄρ᾽
ἔμελλον
ἀναιμωτί
|
γε |
νέεσθαι
~αὖτις
ἀπ᾽
Αὐτομέδοντος.
ὃ |
[17, 450-499] |
ἐθέλεις,
ἐπεὶ
οὐκ
ἂν
ἐφορμηθέντε
|
γε |
νῶϊ
~τλαῖεν
ἐναντίβιον
στάντες
μαχέσασθαι |
[17, 0-49] |
~ἔμμεναι·
οὐδέ
ἕ
φημι
πόδεσσί
|
γε |
οἷσι
κιόντα
~εὐφρῆναι
ἄλοχόν
τε |
[17, 250-299] |
ἐπεὶ
οὐδὲ
Μενοιτιάδην
ἔχθαιρε
πάρος
|
γε, |
~ὄφρα
ζωὸς
ἐὼν
θεράπων
ἦν |
[17, 500-549] |
προθορὼν
ἐρίπῃσιν,
~ὣς
ἄρ᾽
ὅ
|
γε |
προθορὼν
πέσεν
ὕπτιος·
ἐν
δέ |
[17, 650-699] |
νῆα
σαώσῃ
~γυμνόν·
ἀτὰρ
τά
|
γε |
τεύχε᾽
ἔχει
κορυθαίολος
Ἕκτωρ.
~ὣς |
[17, 100-149] |
Ἀχιλλῆϊ
προφέρωμεν
~γυμνόν·
ἀτὰρ
τά
|
γε |
τεύχε᾽
ἔχει
κορυθαίολος
Ἕκτωρ.
~ὣς |
[17, 100-149] |
δ᾽
ἀνόρουσε·
δίδου
δ᾽
ὅ
|
γε |
τεύχεα
καλὰ
~Τρωσὶ
φέρειν
προτὶ |
[17, 700-749] |
ποθὴ
Πυλίοισιν
ἐτύχθη·
~ἀλλ᾽
ὅ
|
γε |
τοῖσιν
μὲν
Θρασυμήδεα
δῖον
ἀνῆκεν, |
[17, 200-249] |
Μενέλαος,
~ἤϋσεν
δὲ
διαπρύσιον
Δαναοῖσι
|
γεγωνώς· |
~ὦ
φίλοι
Ἀργείων
ἡγήτορες
ἠδὲ |
[17, 650-699] |
~λυγρῆς
ἀγγελίης,
ἣ
μὴ
ὤφελλε
|
γενέσθαι. |
~ἤδη
μὲν
σὲ
καὶ
αὐτὸν |
[17, 150-199] |
~κάλλιπες
Ἀργείοισιν
ἕλωρ
καὶ
κύρμα
|
γενέσθαι, |
~ὅς
τοι
πόλλ᾽
ὄφελος
γένετο |
[17, 250-299] |
ἄρα
μιν
δηΐων
κυσὶ
κύρμα
|
γενέσθαι
|
~Τρῳῇσιν·
τὼ
καί
οἱ
ἀμυνέμεν |
[17, 250-299] |
θυμῷ
~Πάτροκλον
Τρῳῇσι
κυσὶν
μέλπηθρα
|
γενέσθαι. |
~ὣς
ἔφατ᾽
ὀξὺ
δ᾽
ἄκουσεν |
[17, 150-199] |
γενέσθαι,
~ὅς
τοι
πόλλ᾽
ὄφελος
|
γένετο |
πτόλεΐ
τε
καὶ
αὐτῷ
~ζωὸς |
[17, 0-49] |
κέ
σφιν
δειλοῖσι
γόου
κατάπαυμα
|
γενοίμην
|
~εἴ
κεν
ἐγὼ
κεφαλήν
τε |
[17, 600-649] |
καὶ
αὐτοὶ
~χάρμα
φίλοις
ἑτάροισι
|
γενώμεθα |
νοστήσαντες,
~οἵ
που
δεῦρ᾽
ὁρόωντες |
[17, 550-599] |
βοὴν
ἀγαθὸς
Μενέλαος·
~Φοῖνιξ
ἄττα
|
γεραιὲ |
παλαιγενές,
εἰ
γὰρ
Ἀθήνη
~δοίη |
[17, 300-349] |
Ἠπυτίδῃ,
ὅς
οἱ
παρὰ
πατρὶ
|
γέροντι
|
~κηρύσσων
γήρασκε
φίλα
φρεσὶ
μήδεα |
[17, 550-599] |
Ζεὺς
κῦδος
ὀπάζει.
~ὣς
φάτο,
|
γήθησεν |
δὲ
θεὰ
γλαυκῶπις
Ἀθήνη,
~ὅττί |
[17, 150-199] |
δ᾽
ἄρα
ᾧ
παιδὶ
ὄπασσε
|
~γηράς· |
ἀλλ᾽
οὐχ
υἱὸς
ἐν
ἔντεσι |
[17, 300-349] |
οἱ
παρὰ
πατρὶ
γέροντι
~κηρύσσων
|
γήρασκε |
φίλα
φρεσὶ
μήδεα
εἰδώς·
~τῷ |
[17, 750-799] |
~φευγόντων
Δαναῶν·
πολέμου
δ᾽
οὐ
|
γίγνετ᾽ |
ἐρωή.
|
[17, 650-699] |
σὲ
καὶ
αὐτὸν
ὀΐομαι
εἰσορόωντα
|
~γιγνώσκειν |
ὅτι
πῆμα
θεὸς
Δαναοῖσι
κυλίνδει, |
[17, 600-649] |
κε
θοὰς
ἐπὶ
νῆας
ἵκηαι·
|
~γιγνώσκεις |
δὲ
καὶ
αὐτὸς
ὅ
τ᾽ |
[17, 150-199] |
ὑπόδρα
ἰδὼν
προσέφη
κορυθαίολος
Ἕκτωρ·
|
~Γλαῦκε |
τί
ἢ
δὲ
σὺ
τοῖος |
[17, 200-249] |
ἕκαστον
ἐποιχόμενος
ἐπέεσσι
~Μέσθλην
τε
|
Γλαῦκόν |
τε
Μέδοντά
τε
Θερσίλοχόν
τε
|
[17, 100-149] |
μέγα
πένθος
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἀέξων.
|
~Γλαῦκος |
δ᾽
Ἱππολόχοιο
πάϊς
Λυκίων
ἀγὸς |
[17, 550-599] |
~ὣς
φάτο,
γήθησεν
δὲ
θεὰ
|
γλαυκῶπις |
Ἀθήνη,
~ὅττί
ῥά
οἱ
πάμπρωτα |
[17, 400-449] |
ἧμιν
ἐϋκλεὲς
ἀπονέεσθαι
~νῆας
ἔπι
|
γλαφυράς, |
ἀλλ᾽
αὐτοῦ
γαῖα
μέλαινα
~πᾶσι |
[17, 600-649] |
ἵμασεν
καλλίτριχας
ἵππους
~νῆας
ἔπι
|
γλαφυράς· |
δὴ
γὰρ
δέος
ἔμπεσε
θυμῷ. |
[17, 700-749] |
φέρον
ἐκ
πολέμοιο
~νῆας
ἔπι
|
γλαφυράς· |
ἐπὶ
δὲ
πτόλεμος
τέτατό
σφιν
|
[17, 450-499] |
σαώσετον
ἐκ
πολέμοιο
~νῆας
ἔπι
|
γλαφυράς· |
ἔτι
γάρ
σφισι
κῦδος
ὀρέξω
|
[17, 350-399] |
Ἴλιον,
αὐτὰρ
Ἀχαιοῖς
~νῆας
ἔπι
|
γλαφυράς· |
περὶ
δ᾽
αὐτοῦ
μῶλος
ὀρώρει
|
[17, 600-649] |
~ὦσε
δόρυ
πρυμνόν,
διὰ
δὲ
|
γλῶσσαν |
τάμε
μέσσην.
~ἤριπε
δ᾽
ἐξ |
[17, 600-649] |
Ἕκτορος
ἀνδροφόνοιο·
~τὸν
βάλ᾽
ὑπὸ
|
γναθμοῖο |
καὶ
οὔατος,
ἐκ
δ᾽
ἄρ᾽ |
[17, 600-649] |
καὶ
ὃς
μάλα
νήπιός
ἐστι
|
~γνοίη |
ὅτι
Τρώεσσι
πατὴρ
Ζεὺς
αὐτὸς |
[17, 0-49] |
Μενέλαε
διοτρεφὲς
ἦ
μάλα
τείσεις
|
~γνωτὸν |
ἐμὸν
τὸν
ἔπεφνες,
ἐπευχόμενος
δ᾽ |
[17, 0-49] |
θαλάμοιο
νέοιο,
~ἀρητὸν
δὲ
τοκεῦσι
|
γόον |
καὶ
πένθος
ἔθηκας.
~ἦ
κέ |
[17, 0-49] |
ἔθηκας.
~ἦ
κέ
σφιν
δειλοῖσι
|
γόου |
κατάπαυμα
γενοίμην
~εἴ
κεν
ἐγὼ |
[17, 500-549] |
ἤτοι
μὲν
ταῦτα
θεῶν
ἐν
|
γούνασι |
κεῖται·
~ἥσω
γὰρ
καὶ
ἐγώ, |
[17, 300-349] |
ὑπὸ
πραπίδων,
εἶθαρ
δ᾽
ὑπὸ
|
γούνατ᾽ |
ἔλυσεν,
~ὅς
ῥ᾽
ἐκ
Παιονίης |
[17, 350-399] |
δὲ
καὶ
ἱδρῷ
νωλεμὲς
αἰεὶ
|
~γούνατά |
τε
κνῆμαί
τε
πόδες
θ᾽ |
[17, 450-499] |
ἐπεύχεται
αὔτως;
~σφῶϊν
δ᾽
ἐν
|
γούνεσσι |
βαλῶ
μένος
ἠδ᾽
ἐνὶ
θυμῷ, |
[17, 550-599] |
δὲ
βίην
ὤμοισι
καὶ
ἐν
|
γούνεσσιν |
ἔθηκε,
~καί
οἱ
μυίης
θάρσος |
[17, 550-599] |
πρόσω
τετραμμένος
αἰεὶ
~ἄκρον
ἐπιλίγδην·
|
γράψεν |
δέ
οἱ
ὀστέον
ἄχρις
~αἰχμὴ |
[17, 300-349] |
γαστέρα
τύψε·
~ῥῆξε
δὲ
θώρηκος
|
γύαλον, |
διὰ
δ᾽
ἔντερα
χαλκὸς
~ἤφυσ᾽ |
[17, 500-549] |
~νηδυίοισι
μάλ᾽
ὀξὺ
κραδαινόμενον
λύε
|
γυῖα. |
~Ἕκτωρ
δ᾽
Αὐτομέδοντος
ἀκόντισε
δουρὶ |
[17, 650-699] |
τάχιστα
νέκυν
ἐπὶ
νῆα
σαώσῃ
|
~γυμνόν· |
ἀτὰρ
τά
γε
τεύχε᾽
ἔχει |
[17, 100-149] |
κε
νέκυν
περ
Ἀχιλλῆϊ
προφέρωμεν
|
~γυμνόν· |
ἀτὰρ
τά
γε
τεύχε᾽
ἔχει |
[17, 700-749] |
δίῳ·
~οὐ
γάρ
πως
ἂν
|
γυμνὸς |
ἐὼν
Τρώεσσι
μάχοιτο.
~ἡμεῖς
δ᾽ |
[17, 0-49] |
ἐπευχόμενος
δ᾽
ἀγορεύεις,
~χήρωσας
δὲ
|
γυναῖκα |
μυχῷ
θαλάμοιο
νέοιο,
~ἀρητὸν
δὲ |
[17, 400-449] |
τύμβῳ
~ἀνέρος
ἑστήκῃ
τεθνηότος
ἠὲ
|
γυναικός, |
~ὣς
μένον
ἀσφαλέως
περικαλλέα
δίφρον |