Livre, chapitre
[7, 220]	Ζηνὸς γὰρ ἔχει μένος· οὐδέ	ἑ	φημί σχήσεσθαι, πρὶν τῶνδ᾽ ἕτερον
[7, 10]	ὡς κεραυνοῖ ὁ θεὸς οὐδὲ	ἐᾷ	φαντάζεσθαι, τὰ δὲ σμικρὰ οὐδέν
[7, 10]	ἐφθάρησαν ἀναξίως ἑωυτῶν. οὐ γὰρ	ἐᾷ	φρονέειν μέγα ὁ θεὸς ἄλλον
[7, 162]	ὅτι ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ τὸ	ἔαρ	αὐτῇ ἐξαραίρηται” (οὗτος δὲ ὁ
[7, 162]	ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐστὶ τὸ	ἔαρ	δοκιμώτατον, τῆς δὲ τῶν Ἑλλήνων
[7, 162]	συμμαχίης εἴκαζε ὡς εἰ τὸ	ἔαρ	ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐξαραιρημένον εἴη.
[7, 37]	ἀγγέλλετο, ἐνθαῦτα χειμερίσας ἅμα τῶ	ἔαρι	παρεσκευασμένος ὁ στρατὸς ἐκ τῶν
[7, 51]	ὦ βασιλεῦ, ἐπείτε ἀρρωδέειν οὐδὲν	ἐᾷς	πρῆγμα, σὺ δέ μευ συμβουλίην
[7, 9]	ἐν τῇ Εὐρώπῃ κατοικημένους οὐκ	ἐάσεις	καταγελάσαι ἡμῖν ἐόντας ἀναξίους. (καὶ
[7, 218]	μάχην. (οἱ δὲ Φωκέες ὡς	ἐβάλλοντο	τοῖσι τοξεύμασι πολλοῖσί τε καὶ
[7, 0]	~Ἡροδότου Μοῦσαι Ἱστοριῶν	ἑβδόμη	ἐπιγραφομένη Πολύμνια ~Ἐπεὶ δὲ ἀγγελίη
[7, 184]	καὶ δεκάς. τοῦ δὲ πεζοῦ	ἑβδομήκοντα	καὶ ἑκατὸν μυριάδες ἐγένοντο, τῶν
[7, 60]	τοῦ πεζοῦ τὸ πλῆθος ἐφάνη	ἑβδομήκοντα	καὶ ἑκατὸν μυριάδες. (Ἐξηρίθμησαν δὲ
[7, 93]	γεγονότες ἀπὸ Πελοποννήσου. Κᾶρες δὲ	ἑβδομήκοντα	παρείχοντο νέας, τὰ μὲν ἄλλα
[7, 156]	παραυτίκα ἀνά τ᾽ ἔδραμον καὶ	ἔβλαστον.	τοῦτο μὲν γὰρ Καμαριναίους ἅπαντας
[7, 178]	μὲν δὴ Ἕλληνες κατὰ τάχος	ἐβοήθεον	διαταχθέντες, Δελφοὶ δ᾽ ἐν τούτῳ
[7, 203]	ἄν. οἳ δὲ ταῦτα πυνθανόμενοι	ἐβοήθεον	ἐς τὴν Τρηχῖνα. ~τούτοισι ἦσαν
[7, 168]	γὰρ τῶν Ἑλλήνων ὅτι οὐκ	ἐβοήθεον,	ἔφασαν πληρῶσαι μὲν ἑξήκοντα τριήρεας,
[7, 165]	ἄρχεσθαι ὑπὸ Λακεδαιμονίων ὁ Γέλων	ἐβοήθησε	ἂν τοῖσι Ἕλλησι, εἰ μὴ
[7, 219]	ἄκρων ἤδη διαφαινούσης ἡμέρης. (ἐνθαῦτα	ἐβουλεύοντο	οἱ Ἕλληνες, καί σφεων ἐσχίζοντο
[7, 207]	τῆς ἐσβολῆς ὁ Πέρσης, καταρρωδέοντες	ἐβουλεύοντο	περὶ ἀπαλλαγῆς. τοῖσι μέν νυν
[7, 175]	ἐπείτε ἀπίκατο ἐς τὸν Ἰσθμόν,	ἐβουλεύοντο	πρὸς τὰ λεχθέντα ἐξ Ἀλεξάνδρου
[7, 173]	οἱ δὲ Ἕλληνες πρὸς ταῦτα	ἐβουλεύσαντο	ἐς Θεσσαλίην πέμπειν κατὰ θάλασσαν
[7, 145]	τῷ στρατῷ εἶναι ἐν Σάρδισι,	ἐβουλεύσαντο	κατασκόπους πέμπειν ἐς τὴν Ἀσίην
[7, 175]	Θερμοπύλας ἐπύθοντο Τρηχινίων. ταύτην ὦν	ἐβουλεύσαντο	φυλάσσοντες τὴν ἐσβολὴν μὴ παριέναι
[7, 12]	πάρα· ἀλλ᾽ ὥσπερ τῆς ἡμέρης	ἐβουλεύσαο	ποιέειν, ταύτην ἴθι τῶν ὁδῶν”
[7, 229]	ἔσχατον, ἢ εἴ γε μὴ	ἐβούλοντο	νοστῆσαι, ἀποθανεῖν ἅμα τοῖσι ἄλλοισι,
[7, 195]	τούτους οἱ Ἕλληνες ἐξιστορήσαντες τὰ	ἐβούλοντο	πυθέσθαι ἀπὸ τῆς Ξέρξεω στρατιῆς,
[7, 59]	δὲ αὐτοῦ ῥέει ποταμὸς μέγας	Ἕβρος·	ἐν τῷ τεῖχός τε ἐδέδμητο
[7, 183]	Θέρμης, ὥς σφι τὸ ἐμποδὼν	ἐγεγόνεε	καθαρόν, ἐπέπλεον πάσῃσι τῇσι νηυσί,
[7, 205]	ἡ βασιληίη, καὶ διότι πρότερος	ἐγεγόνεε	Κλεομβρότου· οὗτος γὰρ ἦν νεώτατος
[7, 157]	ἀχαριτώτατον. ~τοιούτῳ μὲν τρόπῳ τύραννος	ἐγεγόνεε	μέγας ὁ Γέλων· τότε δ᾽
[7, 145]	δὴ χρηστήρια ταῦτα τοῖσι Ἀθηναίοισι	ἐγεγόνεε.	συλλεγομένων δὲ ἐς τὠυτὸ τῶν
[7, 148]	ἀρχὰς τὰ ἐκ τοῦ βαρβάρου	ἐγειρόμενα	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, πυθόμενοι δέ,
[7, 220]	πολέμου τούτου αὐτίκα κατ᾽ ἀρχὰς	ἐγειρομένου,	ἢ Λακεδαίμονα ἀνάστατον γενέσθαι ὑπὸ
[7, 49]	οὐδαμόθι, ὡς ἐγὼ εἰκάζω, ὅστις	ἐγειρομένου	χειμῶνος δεξάμενός σευ τοῦτο τὸ
[7, 14]	ὡς καὶ μέγας καὶ πολλὸς	ἐγένεο	ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ, οὕτω καὶ
[7, 107]	ἐπεὶ καὶ ἄξιος αἴνου μεγάλου	ἐγένετο	Βόγης· ὃς ἐπειδὴ ἐπολιορκέετο ὑπὸ
[7, 57]	ἥξειν ἐς τὸν αὐτὸν χῶρον.	ἐγένετο	δὲ καὶ ἕτερον αὐτῷ τέρας
[7, 52]	τούτοισι ἡ πᾶσα Περσικὴ στρατιὴ	ἐγένετο	διαφθεῖραι καὶ περιποιῆσαι, οἳ δὲ
[7, 44]	δὲ Γέργιθας Τευκρούς. ~ἐπεὶ δ᾽	ἐγένετο	ἐν Ἀβύδῳ μέσῃ, ἠθέλησε Ξέρξης
[7, 89]	~τῶν δὲ τριηρέων ἀριθμὸς μὲν	ἐγένετο	ἑπτὰ καὶ διηκόσιαι καὶ χίλιαι,
[7, 192]	ἧς ὁ χειμὼν ὁ πρῶτος	ἐγένετο,	ἐσήμαινον πάντα τὰ γενόμενα περὶ
[7, 174]	ἐπορεύοντο ἐς τὸν Ἰσθμόν. ~αὕτη	ἐγένετο	ἡ ἐς Θεσσαλίην στρατηίη, βασιλέος
[7, 190]	οὐκ εὐτυχέων εὑρήμασι μέγα πλούσιος	ἐγένετο·	ἦν γάρ τις καὶ τοῦτον
[7, 37]	μάλιστα, ἀντὶ ἡμέρης τε νὺξ	ἐγένετο.	ἰδόντι δὲ καὶ μαθόντι τοῦτο
[7, 37]	μαθόντι τοῦτο τῷ Ξέρξῃ ἐπιμελὲς	ἐγένετο,	καὶ εἴρετο τοὺς Μάγους τὸ
[7, 2]	Ἀθήνας, τῶν παίδων αὐτοῦ στάσις	ἐγένετο	μεγάλη περὶ τῆς ἡγεμονίης, ὡς
[7, 87]	ἱππεύει. ἀριθμὸς δὲ τῆς ἵππου	ἐγένετο	ὀκτὼ μυριάδες, πάρεξ τῶν καμήλων
[7, 120]	ἀνδρὸς Ἀβδηρίτεω ἔπος εὖ εἰρημένον	ἐγένετο,	ὃς συνεβούλευσε Ἀβδηρίτῃσι πανδημεί, αὐτοὺς
[7, 57]	λαγόν. εὐσύμβλητον ὦν τῇδε τοῦτο	ἐγένετο,	ὅτι ἔμελλε μὲν ἐλᾶν στρατιὴν
[7, 170]	φόνος Ἑλληνικὸς μέγιστος οὗτος δὴ	ἐγένετο	πάντων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν, αὐτῶν
[7, 18]	ἐπαερθέντες τῇ ὄψι, ὡς ἡμέρη	ἐγένετο	τάχιστα, Ξέρξης τε ὑπερετίθετο ταῦτα
[7, 44]	ἅμιλλαν γινομένην ἰδέσθαι. ἐπεὶ δὲ	ἐγένετό	τε καὶ ἐνίκων Φοίνικες Σιδώνιοι,
[7, 19]	τρίτη ὄψις ἐν τῷ ὕπνῳ	ἐγένετο,	τὴν οἱ μάγοι ἔκριναν ἀκούσαντες
[7, 207]	ἐν Θερμοπύλῃσι Ἕλληνες, ἐπειδὴ πέλας	ἐγένετο	τῆς ἐσβολῆς ὁ Πέρσης, καταρρωδέοντες
[7, 137]	δῆλον ὦν μοι ὅτι θεῖον	ἐγένετο	τὸ πρῆγμα ἐκ τῆς μήνιος·
[7, 137]	μέν νυν πολλοῖσι ἔτεσι ὕστερον	ἐγένετο	τοῦ βασιλέος στόλου, ἐπάνειμι δὲ
[7, 190]	Σηπιάδα μεγάλως ἡ ναυηγίη αὕτη	ἐγένετο	χρηστή· ὃς πολλὰ μὲν χρύσεα
[7, 168]	οἴσεσθαι· τά περ ἂν καὶ	ἐγένετο,	ὡς ἐμοὶ δοκέει. (πρὸς δὲ
[7, 20]	ἴδμεν πολλῷ δὴ μέγιστος οὗτος	ἐγένετο,	ὥστε μήτε τὸν Δαρείου τὸν
[7, 144]	δέον δὲ οὕτω τῇ Ἑλλάδι	ἐγένοντο.	αὗταί τε δὴ αἱ νέες
[7, 146]	τὴν βασιλέος στρατιήν, ὡς ἐπάιστοι	ἐγένοντο,	βασανισθέντες ὑπὸ τῶν στρατηγῶν τοῦ
[7, 218]	ἄνδρας ἐνδυομένους ὅπλα, ἐν θώματι	ἐγένοντο·	ἐλπόμενοι γὰρ οὐδένα σφι φανήσεσθαι
[7, 217]	τε δὴ διέφαινε καὶ οἳ	ἐγένοντο	ἐπ᾽ ἀκρωτηρίῳ τοῦ ὄρεος. (κατὰ
[7, 203]	Θηβαίων τετρακόσιοι. ~πρὸς τούτοισι ἐπίκλητοι	ἐγένοντο	Λοκροί τε οἱ Ὀπούντιοι πανστρατιῇ
[7, 132]	ὕδωρ. ~τῶν δὲ δόντων ταῦτα	ἐγένοντο	οἵδε, Θεσσαλοὶ Δόλοπες Ἐνιῆνες Περραιβοὶ
[7, 111]	δὲ οὐδενός κω ἀνθρώπων ὑπήκοοι	ἐγένοντο,	ὅσον ἡμεῖς ἴδμεν, ἀλλὰ διατελεῦσι
[7, 10]	διέβη ἐπὶ Σκύθας. τότε παντοῖοι	ἐγένοντο	Σκύθαι δεόμενοι Ἰώνων λῦσαι τὸν
[7, 184]	πεζοῦ ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν μυριάδες	ἐγένοντο,	τῶν δὲ ἱππέων ὀκτὼ μυριάδες.
[7, 158]	τὸν Δωριέος τοῦ Ἀναξανδρίδεω πρὸς	Ἐγεσταίων	φόνον ἐκπρήξασθαι, ὑποτείνοντός τε τὰ
[7, 34]	τὴν ἀκτὴν ἐξ Ἀβύδου ὁρμώμενοι	ἐγεφύρουν	τοῖσι προσέκειτο, τὴν μὲν λευκολίνου
[7, 36]	ὁ πῆχυς εἷλκε. (ἐπειδὴ δὲ	ἐγεφυρώθη	ὁ πόρος, κορμοὺς ξύλων καταπρίσαντες
[7, 197]	ἀκούσας ὡς κατὰ τὸ ἄλσος	ἐγίνετο,	αὐτός τε ἔργετο αὐτοῦ καὶ
[7, 23]	Σάνην πόλιν σχοινοτενὲς ποιησάμενοι, ἐπείτε	ἐγίνετο	βαθέα ἡ διῶρυξ, οἳ μὲν
[7, 210]	ἄνθρωποι εἶεν, ὀλίγοι δὲ ἄνδρες.	ἐγίνετο	δὲ ἡ συμβολὴ δι᾽ ἡμέρης.
[7, 139]	γε ἂν τὴν ἤπειρον τοιάδε	ἐγίνετο·	(εἰ καὶ πολλοὶ τειχέων κιθῶνες
[7, 23]	συνῆγον αἰεί· κάτω τε δὴ	ἐγίνετο	καὶ ἐξισοῦτο τοῖσι ἄλλοισι τὸ
[7, 12]	ἐλέγετο. μετὰ δὲ εὐφρόνη τε	ἐγίνετο	καὶ Ξέρξην ἔκνιζε ἡ Ἀρταβάνου
[7, 23]	ἐστι, ἵνα σφι ἀγορή τε	ἐγίνετο	καὶ πρητήριον· σῖτος δέ σφι
[7, 166]	Καρχηδονίων, ὡς ἡ συμβολή τε	ἐγίνετο	καὶ ὡς ἑσσοῦτο τῇ μάχῃ,
[7, 119]	τὸ γὰρ δεῖπνον τοιόνδε τι	ἐγίνετο,	οἷα ἐκ πολλοῦ χρόνου προειρημένον
[7, 225]	Περσέων τε καὶ Λακεδαιμονίων ὠθισμὸς	ἐγίνετο	πολλός, ἐς ὃ τοῦτόν τε
[7, 175]	χώροισι. ἡ νικῶσα δὲ γνώμη	ἐγίνετο	τὴν ἐν Θερμοπύλῃσι ἐσβολὴν φυλάξαι·
[7, 123]	αὐτόν τε τὸν Θερμαῖον κόλπον	ἐγίνετο	τῷ ναυτικῷ στρατῷ ὁ πλόος
[7, 139]	ἂν ἐπ᾽ ἀμφότερα ἡ Ἑλλὰς	ἐγίνετο	ὑπὸ Πέρσῃσι. τὴν γὰρ ὠφελίην
[7, 119]	ἔσκε ὑπαίθριος. (ὡς δὲ δείπνου	ἐγίνετο	ὥρη, οἱ μὲν δεκόμενοι ἔχεσκον
[7, 82]	οὗτοι ἀδελφεῶν παῖδες, Ξέρξῃ δὲ	ἐγίνοντο	ἀνεψιοί, καὶ Μασίστης ὁ Δαρείου
[7, 118]	ὥστε ἀνάστατοι ἐκ τῶν οἴκων	ἐγίνοντο·	ὅκου Θασίοισι ὑπὲρ τῶν ἐν
[7, 83]	νούσῳ, ἄλλος ἀνὴρ ἀραίρητο, καὶ	ἐγίνοντο	οὐδαμὰ οὔτε πλεῦνες μυρίων οὔτε
[7, 145]	δὲ πρὸς τινὰς καὶ ἄλλους	ἐγκεκρημένοι,	ὁ δὲ ὦν μέγιστος Ἀθηναίοισί
[7, 152]	συνενείκαιεν ἀλλάξασθαι βουλόμενοι τοῖσι πλησίοισι,	ἐγκύψαντες	ἂν ἐς τὰ τῶν πέλας
[7, 15]	μέντοι οὐ πολλὸν χρόνον μετέγνων,	ἔγνων	δὲ ταῦτα μοι ποιητέα ἐόντα
[7, 143]	Θεμιστοκλέος ἀποφαινομένου Ἀθηναῖοι ταῦτα σφίσι	ἔγνωσαν	αἱρετώτερα εἶναι μᾶλλον ἢ τὰ
[7, 239]	ἐν τῷ ξύλῳ τοῦ δελτίου	ἔγραψε	τὴν βασιλέος γνώμην, ποιήσας δὲ
[7, 92]	τῇσι κεφαλῇσι πίλους πτεροῖσι περιεστεφανωμένους·	ἐγχειρίδια	δὲ καὶ δρέπανα εἶχον. Λύκιοι
[7, 75]	ἀκόντιά τε καὶ πέλτας καὶ	ἐγχειρίδια	μικρά. (οὗτοι δὲ διαβάντες μὲν
[7, 93]	εἶχον δὲ καὶ δρέπανα καὶ	ἐγχειρίδια.	οὗτοι δὲ οἵτινες πρότερον ἐκαλέοντο,
[7, 67]	καὶ τόξα ἐπιχώρια εἶχον καὶ	ἐγχειρίδια.	Πάκτυες δὲ ἄρχοντα παρείχοντο Ἀρταΰντην
[7, 61]	ὀιστοὺς δὲ καλαμίνους, πρὸς δὲ	ἐγχειρίδια	παρὰ τὸν δεξιὸν μηρὸν παραιωρεύμενα
[7, 63]	ἀσπίδας δὲ καὶ αἰχμὰς καὶ	ἐγχειρίδια	παραπλήσια τῇσι Αἰγυπτίῃσι εἶχον, πρὸς
[7, 72]	μεγάλας, πρὸς δὲ ἀκόντια καὶ	ἐγχειρίδια,	περὶ δὲ τοὺς πόδας πέδιλα
[7, 64]	ἐνεδεδύκεσαν, τόξα δὲ ἐπιχώρια καὶ	ἐγχειρίδια,	πρὸς δὲ καὶ ἀξίνας σαγάρις
[7, 85]	οὔτε χάλκεα οὔτε σιδήρεα ἔξω	ἐγχειριδίων,	χρέωνται δὲ σειρῇσι πεπλεγμένῃσι ἐξ
[7, 8]	τῇ ἡμετέρῃ, ἀλλὰ σφέας πάσας	ἐγὼ	ἅμα ὑμῖν χώρην θήσω, διὰ
[7, 29]	χρήματα μεγάλα ἐπαγγέλλεαι. (σοὶ ὦν	ἐγὼ	ἀντὶ αὐτῶν γέρεα τοιάδε δίδωμι·
[7, 47]	ὀνείρου ὡς βουλόμεθα ἀμφότεροι τελευτήσειε,	ἐγὼ	δ᾽ ἔτι καὶ ἐς τόδε
[7, 8]	εὖ οὐκ ἄν τις λέγοι.	(ἐγὼ	δὲ ἐπείτε παρέλαβον τὸν θρόνον
[7, 11]	τε μένειν ἅμα τῇσι γυναιξί·	ἐγὼ	δὲ καὶ ἄνευ σέο ὅσα
[7, 10]	ἄλλῳ χρυσῷ, διαγινώσκομεν τὸν ἀμείνω.	(ἐγὼ	δὲ καὶ πατρὶ τῷ σῷ,
[7, 10]	τοῦτο δὴ βασιλεῦ γίνεται δεινόν.	(ἐγὼ	δὲ οὐδεμιῇ σοφίῃ οἰκηίῃ αὐτὸς
[7, 104]	φαινομένην διωθέεσθαι, ἀλλὰ στέργειν μάλιστα.	(ἐγὼ	δὲ οὔτε δέκα ἀνδράσι ὑπίσχομαι
[7, 152]	δὲ οὐδ᾽ Ἀργείοισι αἴσχιστα πεποίηται.	ἐγὼ	δὲ ὀφείλω λέγειν τὰ λεγόμενα,
[7, 8]	καὶ οὐκ ἐξεγένετο αὐτῷ τιμωρήσασθαι·	ἐγὼ	δὲ ὑπέρ τε ἐκείνου καὶ
[7, 16]	μή ἐστι τοῦτο τοιοῦτο οἷον	ἐγὼ	διαιρέω, ἀλλά τι τοῦ θείου
[7, 16]	πεπλανημένα τοιαῦτα ἐστὶ οἷά σε	ἐγὼ	διδάξω, ἔτεσι σεῦ πολλοῖσι πρεσβύτερος
[7, 239]	φυγὼν ἐς Μήδους, ὡς μὲν	ἐγὼ	δοκέω καὶ τὸ οἰκὸς ἐμοὶ
[7, 101]	ἐμοὶ ἀνταειρόμενοι. οὐ γάρ, ὡς	ἐγὼ	δοκέω, οὐδ᾽ εἰ πάντες Ἕλληνες
[7, 9]	νέας τὰς ἁπάσας; ὡς μὲν	ἐγὼ	δοκέω, οὐκ ἐς τοῦτο θράσεος
[7, 28]	ἑπτὰ χιλιάδων. (καὶ τούτοισί σε	ἐγὼ	δωρέομαι, αὐτῷ δέ μοι ἀπὸ
[7, 160]	ὑμεῖς ἡγέοισθε, τοῦ δὲ ναυτικοῦ	ἐγώ.	εἰ δὲ ὑμῖν ἡδονὴ τοῦ
[7, 49]	ἐστὶ λιμὴν τοσοῦτος οὐδαμόθι, ὡς	ἐγὼ	εἰκάζω, ὅστις ἐγειρομένου χειμῶνος δεξάμενός
[7, 213]	Ἐπιάλτεα δι᾽ ἄλλην αἰτίην, τὴν	ἐγὼ	ἐν τοῖσι ὄπισθε λόγοισι σημανέω,
[7, 235]	αὐτῆς τοιοῦτο ἔσεσθαι οἷόν τοι	ἐγὼ	ἐξηγέομαι, οὔτι τὸν σὸν στόλον
[7, 77]	αὐτὴν Κίλιξι εἶχον σκευήν, τὴν	ἐγώ,	ἐπεὰν κατὰ τὴν Κιλίκων τάξιν
[7, 29]	τοῖσι εἰρημένοισι εἶπε ξεῖνε Λυδέ,	ἐγὼ	ἐπείτε ἐξῆλθον τὴν Περσίδα χώρην,
[7, 10]	παῖδες, πρὸς δὲ αὐτοῖσι καὶ	ἐγώ·	ἢν δὲ τῇ ἐγὼ προλέγω,
[7, 160]	κατὰ θάλασσαν ἡγεμονεύειν, τοῦ πεζοῦ	ἐγὼ	θέλω. καὶ ἢ τούτοισι ὑμέας
[7, 209]	ταῦτά τοι ταύτῃ ἐκβῇ τῇ	ἐγὼ	λέγω” ~ταῦτα λέγων οὐκ ἔπειθε
[7, 18]	οἶκε, καταλαμβάνει τις φθορὴ θεήλατος,	ἐγὼ	μὲν καὶ αὐτὸς τρέπομαι καὶ
[7, 18]	ἀπηγεόμενος, δεύτερά οἱ λέγει τάδε.	(ἐγὼ	μέν, ὦ βασιλεῦ, οἶα ἄνθρωπος
[7, 52]	τυραννίδα τὴν ἐμήν· σοὶ γὰρ	ἐγὼ	μούνῳ ἐκ πάντων σκῆπτρα τὰ
[7, 238]	ἐπεὶ τιμᾶν μάλιστα νομίζουσι τῶν	ἐγὼ	οἶδα ἀνθρώπων Πέρσαι ἄνδρας ἀγαθοὺς
[7, 96]	ἐπῆσαν ἑκάστοισι ἐπιχώριοι ἡγεμόνες, τῶν	ἐγώ,	οὐ γὰρ ἀναγκαίῃ ἐξέργομαι ἐς
[7, 10]	καὶ ἐγώ· ἢν δὲ τῇ	ἐγὼ	προλέγω, οἱ σοὶ ταῦτα πασχόντων,
[7, 53]	τοῦ πολέμου ἐντεταμένως· ὡς γὰρ	ἐγὼ	πυνθάνομαι, ἐπ᾽ ἄνδρας στρατευόμεθα ἀγαθούς,
[7, 239]	πρίν γε δή σφι, ὡς	ἐγὼ	πυνθάνομαι, Κλεομένεος μὲν θυγάτηρ Λεωνίδεω
[7, 101]	εἶς Ἕλλην τε, καὶ ὡς	ἐγὼ	πυνθάνομαι σεῦ τε καὶ τῶν
[7, 8]	τε αὐτῷ χρήσομαι. ὡς γὰρ	ἐγὼ	πυνθάνομαι τῶν πρεσβυτέρων, οὐδαμά κω
[7, 184]	πλῆθος ἦν τηνικαῦτα ἔτι, ὡς	ἐγὼ	συμβαλλόμενος εὑρίσκω, τῶν μὲν ἐκ
[7, 8]	τίσιν γινομένην. διὸ ὑμέας νῦν	ἐγὼ	συνέλεξα, ἵνα τὸ νοέω πρήσσειν
[7, 15]	οἱ ἔλεγε Ξέρξης τάδε. Ἀρτάβανε,	ἐγὼ	τὸ παραυτίκα μὲν οὐκ ἐσωφρόνεον
[7, 104]	τὰ κατήκοντα Σπαρτιήτῃσι. (καίτοι ὡς	ἐγὼ	τυγχάνω τὰ νῦν τάδε ἐστοργὼς
[7, 53]	σφι τάδε. ὦ Πέρσαι, τῶνδ᾽	ἐγὼ	ὑμέων χρηίζων συνέλεξα, ἄνδρας τε
[7, 224]	μετ᾽ αὐτοῦ ὀνομαστοὶ Σπαρτιητέων, τῶν	ἐγὼ	ὡς ἀνδρῶν ἀξίων γενομένων ἐπυθόμην
[7, 103]	ποιέοιεν τούτων οὐδέτερα. δοκέω δὲ	ἔγωγε	καὶ ἀνισωθέντας πλήθεϊ χαλεπῶς ἂν
[7, 9]	Ἑλλήνων πρήγματα· εἰ δὲ ἄρα	ἔγωγε	ψευσθείην γνώμῃ καὶ ἐκεῖνοι ἐπαερθέντες
[7, 16]	πρὸς σεῦ κακῶς οὐ τοσοῦτο	ἔδακε	λύπη ὅσον γνωμέων δύο προκειμενέων
[7, 45]	ἑωυτὸν ἐμακάρισε, μετὰ δὲ τοῦτο	ἐδάκρυσε.	~μαθὼν δέ μιν Ἀρτάβανος ὁ
[7, 59]	Ἕβρος· ἐν τῷ τεῖχός τε	ἐδέδμητο	βασιλήιον τοῦτο τὸ δὴ Δορίσκος
[7, 176]	βωμὸς ἵδρυται Ἡρακλέος ἐπ᾽ αὐτοῖσι.	ἐδέδμητο	δὲ τεῖχος κατὰ ταύτας τὰς
[7, 176]	τὸ ἀρχαῖον ἐκ παλαιοῦ τε	ἐδέδμητο	καὶ τὸ πλέον αὐτοῦ ἤδη
[7, 108]	αἰεὶ γινομένους ἐμποδὼν συστρατεύεσθαι ἠνάγκαζε·	ἐδεδούλωτο	γάρ, ὡς καὶ πρότερόν μοι
[7, 23]	διώρυχος ποιεῦντες διπλήσιον ἢ ὅσον	ἔδεε	αὐτὴν τὴν διώρυχα γενέσθαι, προβαίνοντος
[7, 9]	ἢ μάχῃσι· εἰ δὲ πάντως	ἔδεε	πολεμέειν πρὸς ἀλλήλους, ἐξευρίσκειν χρῆν
[7, 144]	Ἀθηναίοισι προποιηθεῖσαι ὑπῆρχον, ἑτέρας τε	ἔδεε	προσναυπηγέεσθαι. (ἔδοξέ τέ σφι μετὰ
[7, 161]	νυν παντὸς τοῦ Ἑλλήνων στρατοῦ	ἐδέεο	ἡγέεσθαι, ἐξήρκεε ἡμῖν τοῖσι Ἀθηναίοισι
[7, 38]	δοκέων μιν χρηίσειν ἢ τὸ	ἐδεήθη,	ἔφη τε ὑπουργήσειν καὶ δὴ
[7, 10]	ἀλλ᾽ οἷον κοτὲ ἡμέας ὀλίγου	ἐδέησε	καταλαβεῖν πάθος, ὅτε πατὴρ σὸς
[7, 168]	μὲν οὕτω εὐπρόσωπα· ἐπεὶ δὲ	ἔδει	βοηθέειν, ἄλλα νοέοντες ἐπλήρωσαν νέας
[7, 176]	τό γε παλαιὸν πύλαι ἐπῆσαν.	(ἔδειμαν	δὲ Φωκέες τὸ τεῖχος δείσαντες,
[7, 133]	ἡ χώρη καὶ ἡ πόλις	ἐδηιώθη.	ἀλλὰ τοῦτο οὐ διὰ ταύτην
[7, 194]	Σανδώκης ἐπὶ χρήμασι ἄδικον δίκην	ἐδίκασε.	(ἀνακρεμασθέντος ὦν αὐτοῦ, λογιζόμενος ὁ
[7, 208]	κατ᾽ ἡσυχίην· οὔτε γάρ τις	ἐδίωκε	ἀλογίης τε ἐνεκύρησε πολλῆς· ἀπελθών
[7, 18]	αὐτῷ ἐκείνῳ δεδήλωται” ~ταῦτά τε	ἐδόκεε	Ἀρτάβανος τὸ ὄνειρον ἀπειλέειν καὶ
[7, 145]	σφίσι λόγον καὶ πίστιν, ἐνθαῦτα	ἐδόκεε	βουλευομένοισι αὐτοῖσι πρῶτον μὲν χρημάτων
[7, 142]	τῶν προτέρων καὶ ἦν καὶ	ἐδόκεε	εἶναι, συγγραψάμενοι ἀπαλλάσσοντο ἐς τὰς
[7, 207]	τοῖσι μέν νυν ἄλλοισι Πελοποννησίοισι	ἐδόκεε	ἐλθοῦσι ἐς Πελοπόννησον τὸν Ἰσθμὸν
[7, 12]	τοιήνδε, ὡς λέγεται ὑπὸ Περσέων·	ἐδόκεε	ὁ Ξέρξης ἄνδρα οἱ ἐπιστάντα
[7, 13]	ὁδῶν” ~τὸν μὲν ταῦτα εἰπόντα	ἐδόκεε	ὁ Ξέρξης ἀποπτάσθαι, ἡμέρης δὲ
[7, 19]	ἡ δὲ ὄψις ἦν ἥδε·	ἐδόκεε	ὁ Ξέρξης ἐστεφανῶσθαι ἐλαίης θαλλῷ,
[7, 32]	ἔδοσαν Δαρείῳ πέμψαντι, τούτους πάγχυ	ἐδόκεε	τότε δείσαντας δώσειν· βουλόμενος ὦν
[7, 173]	σφι ταῦτα συνεβούλευον, χρηστὰ γὰρ	ἐδόκεον	συμβουλεύειν καί σφι εὔνοος ἐφαίνετο
[7, 1]	τούτων δὲ περιαγγελλομένων ἡ Ἀσίη	ἐδονέετο	ἐπὶ τρία ἔτεα, καταλεγομένων τε
[7, 194]	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ τῶν Ἑλλήνων νέας.	ἔδοξάν	τε δὴ τὰς σφετέρας εἶναι
[7, 177]	βάρβαροι οὔτε ἵππῳ, ταύτῃ σφι	ἔδοξε	δέκεσθαι τὸν ἐπιόντα ἐπὶ τὴν
[7, 146]	μέζω. ~ὡς δὲ ταῦτα σφι	ἔδοξε,	καταλυσάμενοι τὰς ἔχθρας πρῶτα μὲν
[7, 239]	καὶ καταχαίρων. ἐπείτε γὰρ Ξέρξῃ	ἔδοξε	στρατηλατέειν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἐὼν
[7, 176]	ἔκειτο· τοῖσι δὲ αὖτις ὀρθώσασι	ἔδοξε	ταύτῃ ἀπαμύνειν ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος
[7, 144]	ὑπῆρχον, ἑτέρας τε ἔδεε προσναυπηγέεσθαι.	(ἔδοξέ	τέ σφι μετὰ τὸ χρηστήριον
[7, 59]	χρόνου ἐπείτε ἐπὶ Σκύθας ἐστρατεύετο.	(ἔδοξε	ὦν τῷ Ξέρξῃ ὁ χῶρος
[7, 233]	τε καὶ ὕδωρ ἐν πρώτοισι	ἔδοσαν	βασιλέι, ὑπὸ δὲ ἀναγκαίης ἐχόμενοι
[7, 32]	καὶ ὕδωρ· ὅσοι πρότερον οὐκ	ἔδοσαν	Δαρείῳ πέμψαντι, τούτους πάγχυ ἐδόκεε
[7, 130]	ὅτι πρῶτοι Ἑλλήνων ἐόντες Θεσσαλοὶ	ἔδοσαν	ἑωυτοὺς βασιλέι, δοκέων ὁ Ξέρξης
[7, 132]	ὧδε εἶχε, ὅσοι τῷ Πέρσῃ	ἔδοσαν	σφέας αὐτοὺς Ἕλληνες ἐόντες μὴ
[7, 139]	καὶ μὴ ἐκλιπόντες ἀλλὰ μείναντες	ἔδοσαν	σφέας αὐτοὺς Ξέρξῃ, κατὰ τὴν
[7, 200]	τε ἱρὸν Ἀμφικτυονίδος ἵδρυται καὶ	ἕδραι	εἰσὶ Ἀμφικτύοσι καὶ αὐτοῦ τοῦ
[7, 15]	γενόμενος τῇ ὄψι ἀνά τε	ἔδραμε	ἐκ τῆς κοίτης καὶ πέμπει
[7, 156]	(αἳ δὲ παραυτίκα ἀνά τ᾽	ἔδραμον	καὶ ἔβλαστον. τοῦτο μὲν γὰρ
[7, 218]	ὑπὸ τοῖσι ποσί, ἀνά τε	ἔδραμον	οἱ Φωκέες καὶ ἐνέδυνον τὰ
[7, 216]	καλεόμενον λίθον καὶ κατὰ Κερκώπων	ἕδρας,	τῇ καὶ τὸ στεινότατον ἐστί.
[7, 37]	ἐκλιπὼν τὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ	ἕδρην	ἀφανὴς ἦν οὔτ᾽ ἐπινεφέλων ἐόντων
[7, 106]	ἐν Δορίσκῳ Μασκάμην οὐδαμοί κω	ἐδυνάσθησαν	ἐξελεῖν πολλῶν πειρησαμένων. διὰ τοῦτο
[7, 134]	τοῖσι Σπαρτιήτῃσι καλλιερῆσαι θυομένοισι οὐκ	ἐδύνατο·	τοῦτο δ᾽ ἐπὶ χρόνον συχνὸν
[7, 211]	ἐνθαῦτα ὀλίγοι. ἐπεὶ δὲ οὐδὲν	ἐδυνέατο	παραλαβεῖν οἱ Πέρσαι τῆς ἐσόδου
[7, 104]	βίον τέ μοι καὶ οἶκον	ἔδωκε.	οὔκων οἰκός ἐστι ἄνδρα τὸν
[7, 54]	καὶ ἀντὶ τούτων τὴν θάλασσαν	ἐδωρέετο.	~ὡς δὲ ταῦτά οἱ ἐπεποίητο,
[7, 116]	Ξέρξης τοῖσι Ἀκανθίοισι προεῖπε καὶ	ἐδωρήσατο	σφέας ἐσθῆτι Μηδικῇ ἐπαίνεέ τε,
[7, 27]	ὅς τοι τὸν πατέρα Δαρεῖον	ἐδωρήσατο	τῇ πλατανίστῳ τῇ χρυσέῃ καὶ
[7, 114]	τὰς γεφύρας, τὸν Στρυμόνα εὑρόντες	ἐζευγμένον.	Ἐννέα δὲ ὁδοὺς πυνθανόμενοι τὸν
[7, 34]	ἐς τὴν ἀπαντίον. καὶ δὴ	ἐζευγμένου	τοῦ πόρου ἐπιγενόμενος χειμὼν μέγας
[7, 36]	τὰς δὲ ἄλλοι ἀρχιτέκτονες ἐζεύγνυσαν.	ἐζεύγνυσαν	δὲ ὧδε, πεντηκοντέρους καὶ τριήρεας
[7, 36]	τιμή, τὰς δὲ ἄλλοι ἀρχιτέκτονες	ἐζεύγνυσαν.	ἐζεύγνυσαν δὲ ὧδε, πεντηκοντέρους καὶ
[7, 33]	δὲ ἐν τούτῳ τὸν Ἑλλήσποντον	ἐζεύγνυσαν	ἐκ τῆς Ἀσίης ἐς τὴν
[7, 128]	στρατόν. ἐπεὶ δὲ ἀπίκετο καὶ	ἐθεήσατο	Ξέρξης τὴν ἐκβολὴν τοῦ Πηνειοῦ,
[7, 157]	τελευτὴ ὡς τὸ ἐπίπαν χρηστὴ	ἐθέλει	ἐπιγίνεσθαι” ~οἳ μὲν ταῦτα ἔλεγον,
[7, 50]	μεγάλα γὰρ πρήγματα μεγάλοισι κινδύνοισι	ἐθέλει	καταιρέεσθαι. (ἡμεῖς τοίνυν ὁμοιεύμενοι ἐκείνοισι
[7, 162]	ὁ νόος τοῦ ῥήματος τὸ	ἐθέλει	λέγειν· δῆλα γὰρ ὡς ἐν
[7, 50]	πάντα καὶ ὀκνέουσι οὐ μάλα	ἐθέλει.	(ὁρᾷς τὰ Περσέων πρήγματα ἐς
[7, 16]	εἴ πέρ γε καὶ ἄλλως	ἐθέλει	φανῆναι. (οὐ γὰρ δὴ ἐς
[7, 16]	εὖ καὶ τῷ λέγοντι χρηστὰ	ἐθέλειν	πείθεσθαι· τά σε καὶ ἀμφότερα
[7, 10]	σὺ ἐπιλεξάμενός τε ἄνδρας τοὺς	ἐθέλεις	καὶ λαβὼν στρατιὴν ὁκόσην τινὰ
[7, 162]	οὐδὲν ὑπιέντες ἔχειν τὸ πᾶν	ἐθέλετε,	οὐκ ἂν φθάνοιτε τὴν ταχίστην
[7, 230]	καταλαβεῖν τὴν μάχην γινομένην οὐκ	ἐθελῆσαι,	ἀλλ᾽ ὑπομείναντα ἐν τῇ ὁδῷ
[7, 229]	τούτων τὰ ἕτερα ποιέειν οὐκ	ἐθελῆσαι	ὁμοφρονέειν, ἀλλὰ γνώμῃ διενειχθέντας Εὔρυτον
[7, 229]	μὲν αὐτῆς ἐχομένου προφάσιος οὐκ	ἐθελήσαντος	δὲ ἀποθνήσκειν, ἀναγκαίως σφι ἔχειν
[7, 103]	βασιλεὺς αὐτὸς γενέσθαι· σὺ ὦν	ἐθελήσεις	αὐτίκα μάλα πρὸς ἄνδρας δέκα
[7, 10]	δὲ ταῦτα μὲν ὑποδύνειν οὐκ	ἐθελήσεις,	σὺ δὲ πάντως στράτευμα ἀνάξεις
[7, 103]	Περσέων τῶν ἐμῶν αἰχμοφόρων οἳ	ἐθελήσουσι	Ἑλλήνων ἀνδράσι τρισὶ ὁμοῦ μάχεσθαι·
[7, 128]	περ ἐσέβαινε αἰεὶ ὅκως τι	ἐθέλοι	τοιοῦτο ποιῆσαι, ἀνέδεξε σημήιον καὶ
[7, 134]	χρήμασι ἀνήκοντες ἐς τὰ πρῶτα,	ἐθελονταὶ	ὑπέδυσαν ποινὴν τῖσαι Ξέρξῃ τῶν
[7, 217]	δὲ διὰ τοῦ ὄρεος ἀτραπὸν	ἐθελονταὶ	Φωκέες ὑποδεξάμενοι Λεωνίδῃ ἐφύλασσον. ~ἔμαθον
[7, 220]	συμμάχους ἐόντας ἀπροθύμους καὶ οὐκ	ἐθέλοντας	συνδιακινδυνεύειν, κελεῦσαι σφέας ἀπαλλάσσεσθαι, αὐτῷ
[7, 54]	δὲ ὑστεραίῃ ἀνέμενον τὸν ἥλιον	ἐθέλοντες	ἰδέσθαι ἀνίσχοντα, θυμιήματά τε παντοῖα
[7, 151]	Ξέρξεω εἴ σφι ἔτι ἐμμένει	ἐθέλουσι	τὴν πρὸς Ξέρξην φιλίην συνεκεράσαντο,
[7, 191]	ἡμέρῃ, ἢ ἄλλως κως αὐτὸς	ἐθέλων	ἐκόπασε. τῇ δὲ Θέτι ἔθυον
[7, 209]	μιν εἰρώτα Ξέρξης ἕκαστα τούτων,	ἐθέλων	μαθεῖν τὸ ποιεύμενον πρὸς τῶν
[7, 24]	εἵνεκεν αὐτὸ Ξέρξης ὀρύσσειν ἐκέλευε,	ἐθέλων	τε δύναμιν ἀποδείκνυσθαι καὶ μνημόσυνα
[7, 146]	ἀποπέμπειν ἐς τὴν ἂν αὐτοὶ	ἐθέλωσι	χώρην ἀσινέας. ~ἐπιλέγων δὲ τὸν
[7, 61]	γίνεται αὐτῷ παῖς τῷ οὔνομα	ἔθετο	Πέρσην, τοῦτον δὲ αὐτοῦ καταλείπει·
[7, 209]	τούτων, ἀκούσας δὲ γέλωτά με	ἔθευ	λέγοντα τῇ περ ὥρων ἐκβησόμενα
[7, 44]	ἵζετο, κατορῶν ἐπὶ τῆς ἠιόνος	ἐθηεῖτο	καὶ τὸν πεζὸν καὶ τὰς
[7, 100]	δ᾽ ἐντὸς τῶν πρωρέων πλέων	ἐθηεῖτο	καὶ τοῦ αἰγιαλοῦ. ~ὡς δὲ
[7, 208]	ὁ ἱππεὺς πρὸς τὸ στρατόπεδον,	ἐθηεῖτό	τε καὶ κατώρα πᾶν μὲν
[7, 56]	ἐπεὶ διέβη ἐς τὴν Εὐρώπην,	ἐθηεῖτο	τὸν στρατὸν ὑπὸ μαστίγων διαβαίνοντα·
[7, 110]	ἐξ εὐωνύμου χειρὸς ἀπέργων παρεξήιε·	ἔθνεα	δὲ Θρηίκων δι᾽ ὧν τῆς
[7, 60]	τρόπῳ ἐξηρίθμησαν. ἀριθμήσαντες δὲ κατὰ	ἔθνεα	διέτασσον. ~οἱ δὲ στρατευόμενοι οἵδε
[7, 90]	περ Ἕλληνες. τούτων δὲ τοσάδε	ἔθνεα	εἰσί, οἳ μὲν ἀπὸ Σαλαμῖνος
[7, 8]	ἐμὸς Δαρεῖος κατεργάσαντο καὶ προσεκτήσαντο	ἔθνεα,	ἐπισταμένοισι εὖ οὐκ ἄν τις
[7, 81]	τὰ κατ᾽ ἤπειρον στρατευόμενά τε	ἔθνεα	καὶ τεταγμένα ἐς τὸν πεζόν.
[7, 23]	τὸν χῶρον οἱ βάρβαροι κατὰ	ἔθνεα·	κατὰ Σάνην πόλιν σχοινοτενὲς ποιησάμενοι,
[7, 212]	κατὰ τάξις τε καὶ κατὰ	ἔθνεα	κεκοσμημένοι ἦσαν, καὶ ἐν μέρεϊ
[7, 87]	οὐ λειπομένας ἵππων. ~ταῦτα τὰ	ἔθνεα	μοῦνα ἱππεύει. ἀριθμὸς δὲ τῆς
[7, 84]	ἦγον. ~ἱππεύει δὲ ταῦτα τὰ	ἔθνεα·	πλὴν οὐ πάντα παρείχετο ἵππον,
[7, 9]	τε καὶ Ἀσσυρίους ἄλλα τε	ἔθνεα	πολλὰ καὶ μεγάλα ἀδικήσαντα Πέρσας
[7, 80]	Σιρομίτρεω ἦρχε. ~τὰ δὲ νησιωτικὰ	ἔθνεα	τὰ ἐκ τῆς Ἐρυθρῆς θαλάσσης
[7, 96]	ἦσαν οἱ ἡγεμόνες, ἔν τε	ἔθνεϊ	ἑκάστῳ ὅσαι περ πόλιες τοσοῦτοι
[7, 96]	λόγον, οὐ παραμέμνημαι. (οὔτε γὰρ	ἔθνεος	ἑκάστου ἐπάξιοι ἦσαν οἱ ἡγεμόνες,
[7, 130]	Ξέρξης ἀπὸ παντός σφεας τοῦ	ἔθνεος	ἐπαγγέλλεσθαι φιλίην. εἴπας δὲ ταῦτα
[7, 40]	δὲ τούτους σύμμικτος στρατὸς παντοίων	ἐθνέων	ἀναμίξ, οὐ διακεκριμένοι· τῇ δὲ
[7, 96]	ἔχοντες κράτος καὶ ἄρχοντες τῶν	ἐθνέων	ἑκάστων, ὅσοι αὐτῶν ἦσαν Πέρσαι,
[7, 184]	τὸν μὲν ἀρχαῖον ἑκάστων τῶν	ἐθνέων	ἐόντα ὅμιλον τέσσερας καὶ εἴκοσι
[7, 81]	οἱ μυριάρχαι. τελέων δὲ καὶ	ἐθνέων	ἦσαν ἄλλοι σημάντορες. ~ἦσαν μὲν
[7, 115]	ἅμα ἀγόμενος τούτων ἕκαστον τῶν	ἐθνέων	καὶ τῶν περὶ τὸ Πάγγαιον
[7, 55]	τούτους ὁ σύμμικτος στρατὸς παντοίων	ἐθνέων.	ταύτην μὲν τὴν ἡμέρην οὗτοι,
[7, 185]	τὴν παραλίην νέμονται, τούτων τῶν	ἐθνέων	τριήκοντα μυριάδας δοκέω γενέσθαι. (αὗται
[7, 209]	Σπάρτῃ καταστρέψεαι, ἔστι οὐδὲν ἄλλο	ἔθνος	ἀνθρώπων τὸ σὲ βασιλεῦ ὑπομενέει
[7, 99]	κατέλεξα πολίων ἡγεμονεύειν αὐτήν, τὸ	ἔθνος	ἀποφαίνω πᾶν ἐὸν Δωρικόν, Ἁλικαρνησσέας
[7, 100]	καὶ διεξελαύνων ἐπὶ ἅρματος παρὰ	ἔθνος	ἓν ἕκαστον ἐπυνθάνετο. καὶ ἀπέγραφον
[7, 21]	οὐκ ἤγαγε ἐκ τῆς Ἀσίης	ἔθνος	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα Ξέρξης; κοῖον
[7, 85]	τινὲς νομάδες ἄνθρωποι Σαγάρτιοι καλεόμενοι,	ἔθνος	μὲν Περσικὸν καὶ φωνῇ, σκευὴν
[7, 8]	τινὰ πόλιν ἀνδρῶν οὐδεμίαν οὔτε	ἔθνος	οὐδὲν ἀνθρώπων ὑπολείπεσθαι, τὸ ἡμῖν
[7, 161]	συγχωρήσομεν τῆς ἡγεμονίης, ἀρχαιότατον μὲν	ἔθνος	παρεχόμενοι, μοῦνοι δὲ ἐόντες οὐ
[7, 50]	ἄν κου ἐπιβέωμεν γῆν καὶ	ἔθνος,	τούτων τὸν σῖτον ἕξομεν· ἐπ᾽
[7, 95]	ὡς Ἕλληνες, καὶ τοῦτο Πελασγικὸν	ἔθνος;	ὕστερον δὲ Ἰωνικὸν ἐκλήθη κατὰ
[7, 167]	χρόνῳ μένων ἐν τῷ στρατοπέδῳ	ἐθύετο	καὶ ἐκαλλιερέετο ἐπὶ πυρῆς μεγάλης
[7, 238]	Ξέρξης πάντων δὴ μάλιστα ἀνδρῶν	ἐθυμώθη	ζῶντι Λεωνίδῃ· οὐ γὰρ ἄν
[7, 39]	νοέεις νοστήσειας ὀπίσω” ~κάρτα τε	ἐθυμώθη	ὁ Ξέρξης καὶ ἀμείβετο τοῖσιδε.
[7, 191]	ἐθέλων ἐκόπασε. τῇ δὲ Θέτι	ἔθυον	πυθόμενοι παρὰ τῶν Ἰώνων τὸν
[7, 189]	χειμῶνα ἢ καὶ πρὸ τούτου,	ἐθύοντό	τε καὶ ἐπεκαλέοντο τόν τε
[7, 43]	ἕκαστα τῇ Ἀθηναίῃ τῇ Ἰλιάδι	ἔθυσε	βοῦς χιλίας, χοὰς δὲ οἱ
[7, 208]	κόμας κτενιζομένους. ταῦτα δὴ θεώμενος	ἐθώμαζε	καὶ τὸ πλῆθος ἐμάνθανε. μαθὼν
[7, 139]	φαίνεται εἶναι ἀληθὲς οὐκ ἐπισχήσω.	(εἰ	Ἀθηναῖοι καταρρωδήσαντες τὸν ἐπιόντα κίνδυνον
[7, 226]	ἀγαθὰ ὁ Τρηχίνιος ξεῖνος ἀγγέλλοι,	εἰ	ἀποκρυπτόντων τῶν Μήδων τὸν ἥλιον
[7, 49]	δὲ οὕτω ἂν εἴη ἄριστος,	εἰ	βουλευόμενος μὲν ἀρρωδέοι, πᾶν ἐπιλεγόμενος
[7, 135]	ἔστι γλυκὺ οὔτ᾽ εἰ μή.	εἰ	γὰρ αὐτῆς πειρήσαιο, οὐκ ἂν
[7, 50]	φοβέο μήτε πᾶν ὁμοίως ἐπιλέγεο.	εἰ	γὰρ δὴ βούλοιο ἐπὶ τῷ
[7, 16]	ἐπιφοιτήσει, τοῦτο ἤδη μαθητέον ἔσται.	εἰ	γὰρ δὴ ἐπιφοιτήσει γε συνεχέως,
[7, 10]	βουλεύεσθαι κέρδος μέγιστον εὑρίσκω ἐόν·	εἰ	γὰρ καὶ ἐναντιωθῆναί τι θέλει,
[7, 103]	ἀντιτάσσεσθαι κατὰ νόμους τοὺς ὑμετέρους.	(εἰ	γὰρ κείνων ἕκαστος δέκα ἀνδρῶν
[7, 48]	ἐκείνων, ἢ καὶ συναμφότερα ταῦτα;	εἰ	γάρ τοι ταύτῃ φαίνεται ἐνδεέστερα
[7, 159]	Ἑλλάδι, ἴσθι ἀρξόμενος ὑπὸ Λακεδαιμονίων·	εἰ	δ᾽ ἄρα μὴ δικαιοῖς ἄρχεσθαι,
[7, 236]	φθονέουσι καὶ τὸ κρέσσον στυγέουσι.	(εἰ	δ᾽ ἐπὶ τῇσι παρεούσῃσι τύχῃσι,
[7, 104]	τε εἶναι οὐδ᾽ ἂν μουνομαχέοιμι.	εἰ	δὲ ἀναγκαίη εἴη ἢ μέγας
[7, 9]	θράσεος ἀνήκει τὰ Ἑλλήνων πρήγματα·	εἰ	δὲ ἄρα ἔγωγε ψευσθείην γνώμῃ
[7, 16]	τὸ κάρτα εἴχομεν μετὰ χεῖρας.	(εἰ	δὲ ἄρα μή ἐστι τοῦτο
[7, 236]	πεζὸς τῷ ναυτικῷ ὁμοῦ πορευόμενος·	εἰ	δὲ διασπάσεις, οὔτε σὺ ἔσεαι
[7, 16]	εἶναι, τῇ σῇ ἐσθῆτι τεκμαιρόμενον.	εἰ	δὲ ἐμὲ μὲν ἐν οὐδενὶ
[7, 50]	χρῆμα προδειμαίνοντα μηδαμὰ μηδὲν παθεῖν.	(εἰ	δὲ ἐρίξων πρὸς πᾶν τὸ
[7, 149]	ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ τῆς Ἀργείων χώρης,	εἰ	δὲ μή, περιέψεσθαι ὡς πολεμίους.
[7, 9]	καὶ παντὶ μᾶλλον ἢ μάχῃσι·	εἰ	δὲ πάντως ἔδεε πολεμέειν πρὸς
[7, 10]	σφι καὶ σύ, ἢν ἀπονοστήσῃς.	(εἰ	δὲ ταῦτα μὲν ὑποδύνειν οὐκ
[7, 16]	ἂν καὶ αὐτὸς θεῖον εἶναι.	(εἰ	δέ τοι οὕτω δεδόκηται γίνεσθαι
[7, 103]	λόγος ὁ παρὰ σέο λεγόμενος·	εἰ	δὲ τοιοῦτοί τε ἐόντες καὶ
[7, 160]	ἡγέοισθε, τοῦ δὲ ναυτικοῦ ἐγώ.	εἰ	δὲ ὑμῖν ἡδονὴ τοῦ κατὰ
[7, 10]	τοῦ ἑτέρου κακὸς εἶναι. (ἀλλ᾽	εἰ	δὴ δεῖ γε πάντως ἐπὶ
[7, 135]	ἀποβλέποντες. οὕτω δὲ καὶ ὑμεῖς	εἰ	δοίητε ὑμέας αὐτοὺς βασιλέι, δεδόξωσθε
[7, 101]	(νῦν ὦν μοι τόδε φράσον,	εἰ	Ἕλληνες ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὶ ἀνταειρόμενοι.
[7, 10]	γε Ἱστιαῖος ὁ Μιλήτου τύραννος	εἰ	ἐπέσπετο τῶν ἄλλων τυράννων τῇ
[7, 143]	τοὺς χρησμολόγους συμβάλλεσθαι, λέγων τοιάδε·	εἰ	ἐς Ἀθηναίους εἶχε τὸ ἔπος
[7, 130]	~οἱ δὲ κατηγεόμενοι, εἰρομένου Ξέρξεω	εἰ	ἔστι ἄλλη ἔξοδος ἐς θάλασσαν
[7, 135]	ἐλευθερίης δὲ οὔκω ἐπειρήθης, οὔτ᾽	εἰ	ἔστι γλυκὺ οὔτ᾽ εἰ μή.
[7, 21]	ἤλασαν. ~αὗται αἱ πᾶσαι οὐδ᾽	εἰ	ἕτεραι πρὸς ταύτῃσι προσγενόμεναι στρατηλασίαι
[7, 11]	τιμωρησάμενος Ἀθηναίους, εὖ ἐπιστάμενος ὅτι	εἰ	ἡμεῖς ἡσυχίην ἄξομεν, ἀλλ᾽ οὐκ
[7, 49]	δὲ πολεμίη τῇδέ τοι κατίσταται·	εἰ	θέλει τοι μηδὲν ἀντίξοον καταστῆναι,
[7, 120]	αἱρέεσθαι· (παρέχειν γὰρ ἂν Ἀβδηρίτῃσι,	εἰ	καὶ ἄριστον προείρητο ὅμοια τῷ
[7, 139]	ἂν τὴν ἤπειρον τοιάδε ἐγίνετο·	(εἰ	καὶ πολλοὶ τειχέων κιθῶνες ἦσαν
[7, 15]	δὲ ὧδ᾽ ἂν γινόμενα ταῦτα,	εἰ	λάβοις τὴν ἐμὴν σκευὴν πᾶσαν
[7, 147]	λόγον τόνδε ταῦτα ἐνετέλλετο, ὡς	εἰ	μὲν ἀπώλοντο οἱ κατάσκοποι, οὔτ᾽
[7, 159]	τὴν ἡγεμονίην τοι παραδώσομεν, ἀλλ᾽	εἰ	μὲν βούλεαι βοηθέειν τῇ Ἑλλάδι,
[7, 235]	~ὃ δ᾽ ἀμείβετο ὦ βασιλεῦ,	εἰ	μὲν δὴ συμβουλεύεαί μοι προθύμως,
[7, 189]	ὡς καὶ πρότερον περὶ Ἄθων.	(εἰ	μέν νυν διὰ ταῦτα τοῖσι
[7, 229]	διαφθαρῆναι, Ἀριστόδημον δὲ λιποψυχέοντα λειφθῆναι.	(εἰ	μέν νυν ἢ μοῦνον Ἀριστόδημον
[7, 152]	οὐδεμίαν νομίζειν πόλιν Ἄργεος φιλιωτέρην.	~εἰ	μέν νυν Ξέρξης τε ἀπέπεμψε
[7, 6]	σεμνοὺς λόγους, κατέλεγε τῶν χρησμῶν·	εἰ	μέν τι ἐνέοι σφάλμα φέρον
[7, 54]	κατῆκε ἐς τὸ πέλαγος, οὔτε	εἰ	μετεμέλησέ οἱ τὸν Ἑλλήσποντον μαστιγώσαντι
[7, 10]	σέ γε ἐν τῇ Λακεδαιμονίων,	εἰ	μὴ ἄρα καὶ πρότερον κατ᾽
[7, 107]	Ξέρξης ἐνόμισε εἶναι ἄνδρα ἀγαθὸν	εἰ	μὴ Βόγην μοῦνον τὸν ἐξ
[7, 135]	οὔτ᾽ εἰ ἔστι γλυκὺ οὔτ᾽	εἰ	μή. εἰ γὰρ αὐτῆς πειρήσαιο,
[7, 10]	δὲ τῷ ἐπισχεῖν ἔνεστι ἀγαθά,	εἰ	μὴ παραυτίκα δοκέοντα εἶναι, ἀλλ᾽
[7, 172]	καὶ ὑμέας στρατιὴν πολλήν, ὡς,	εἰ	μὴ πέμψετε, ἐπίστασθε ἡμέας ὁμολογήσειν
[7, 237]	ἄριστά οἱ δοκέοντα εἶναι ὑποθέοιτο,	εἰ	μὴ πρόσω ἀρετῆς ἀνήκοι· σπάνιοι
[7, 165]	Γέλων ἐβοήθησε ἂν τοῖσι Ἕλλησι,	εἰ	μὴ ὑπὸ Θήρωνος τοῦ Αἰνησιδήμου
[7, 196]	ἐστι Ἠπιδανός, οὐδὲ οὗτος ἀντέσχε	εἰ	μὴ φλαύρως. ~ἐς Ἄλον δὲ
[7, 152]	λέγουσι· (ἐπίσταμαι δὲ τοσοῦτο ὅτι	εἰ	πάντες ἄνθρωποι τὰ οἰκήια κακὰ
[7, 101]	γάρ, ὡς ἐγὼ δοκέω, οὐδ᾽	εἰ	πάντες Ἕλληνες καὶ οἱ λοιποὶ
[7, 9]	γὰρ δεινὸν ἂν εἴη πρῆγμα,	εἰ	Σάκας μὲν καὶ Ἰνδοὺς καὶ
[7, 10]	ἄλκιμοι, πάρεστι δὲ καὶ σταθμώσασθαι,	εἰ	στρατιήν γε τοσαύτην σὺν Δάτι
[7, 145]	τε γένοιτο τὸ Ἑλληνικὸν καὶ	εἰ	συγκύψαντες τὠυτὸ πρήσσοιεν πάντες, ὡς
[7, 161]	Ἑλλήνων στρατὸν πλεῖστον εἴημεν ἐκτημένοι,	εἰ	Συρηκοσίοισι ἐόντες Ἀθηναῖοι συγχωρήσομεν τῆς
[7, 214]	Μηλιεὺς ταύτην τὴν ἀτραπὸν Ὀνήτης,	εἰ	τῇ χώρῃ πολλὰ ὡμιληκὼς εἴη·
[7, 235]	σοί ἐστι φράζειν τὸ ἄριστον·	εἰ	τῆς ναυτικῆς στρατιῆς νέας τριηκοσίας
[7, 162]	τῆς ἑωυτοῦ συμμαχίης εἴκαζε ὡς	εἰ	τὸ ἔαρ ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ
[7, 5]	δοῦναι δίκην τῶν ἐποίησαν. ἀλλ᾽	εἰ	τὸ μὲν νῦν ταῦτα πρήσσοις
[7, 103]	πρὸς ἄνδρας δέκα μάχεσθαι; καίτοι	εἰ	τὸ πολιτικὸν ὑμῖν πᾶν ἐστι
[7, 50]	πρήγματα ἐς ὃ δυνάμιος προκεχώρηκε.	εἰ	τοίνυν ἐκεῖνοι οἱ πρὸ ἐμεῦ
[7, 139]	οὐδαμοὶ ἂν ἐπειρῶντο ἀντιούμενοι βασιλέι.	εἰ	τοίνυν κατὰ τὴν θάλασσαν μηδεὶς
[7, 128]	τοὺς κατηγεμόνας τῆς ὁδοῦ εἴρετο	εἰ	τὸν ποταμὸν ἐστὶ παρατρέψαντα ἑτέρῃ
[7, 160]	τι ὑπείξομεν τοῦ ἀρχαίου λόγου·	εἰ	τοῦ μὲν πεζοῦ ὑμεῖς ἡγέοισθε,
[7, 209]	τὰς κεφαλὰς κοσμέονται. (ἐπίστασο δέ,	εἰ	τούτους γε καὶ τὸ ὑπομένον
[7, 8]	ἐν αὐτοῖσι τοσάδε ἀνευρίσκω λογιζόμενος·	εἰ	τούτους τε καὶ τοὺς τούτοισι
[7, 46]	εἴη ὁ πᾶς ἀνθρώπινος βίος,	εἰ	τούτων γε ἐόντων τοσούτων οὐδεὶς
[7, 54]	οὐκ ἔχω ἀτρεκέως διακρῖναι οὔτε	εἰ	τῷ ἡλίῳ ἀνατιθεὶς κατῆκε ἐς
[7, 104]	ἐπικρατέειν ἢ ἀπόλλυσθαι. σοὶ δὲ	εἰ	φαίνομαι ταῦτα λέγων φλυηρέειν, τἆλλα
[7, 187]	μυριάσι τοσαύτῃσι. (εὑρίσκω γὰρ συμβαλλόμενος,	εἰ	χοίνικα πυρῶν ἕκαστος τῆς ἡμέρης
[7, 11]	μάλα στρατεύσονται ἐπὶ τὴν ἡμετέρην,	εἰ	χρὴ σταθμώσασθαι τοῖσι ὑπαργμένοισι ἐξ
[7, 15]	νῦν δὲ καὶ διαπειλῆσαν οἴχεται.	(εἰ	ὦν θεός ἐστι ὁ ἐπιπέμπων
[7, 229]	ὀφθαλμιῶντες ἐς τὸ ἔσχατον, ἢ	εἴ	γε μὴ ἐβούλοντο νοστῆσαι, ἀποθανεῖν
[7, 145]	καὶ ἐς Κρήτην ἄλλους, φρονήσαντες	εἴ	κως ἕν τε γένοιτο τὸ
[7, 10]	βούλευμα· ὁ δὲ βουλευσάμενος αἰσχρῶς,	εἴ	οἱ ἡ τύχη ἐπίσποιτο, εὕρημα
[7, 143]	ἀντὶ τοῦ ὦ θείη Σαλαμίς”	εἴ	πέρ γε ἔμελλον οἱ οἰκήτορες
[7, 16]	οὐ καὶ ἐν τῇ ἐμῇ,	εἴ	πέρ γε καὶ ἄλλως ἐθέλει
[7, 169]	ἐς Δελφοὺς τὸν θεὸν ἐπειρώτων	εἴ	σφι ἄμεινον τιμωρέουσι γίνεται τῇ
[7, 151]	ἀγγέλους εἰρωτᾶν Ἀρτοξέρξεα τὸν Ξέρξεω	εἴ	σφι ἔτι ἐμμένει ἐθέλουσι τὴν
[7, 83]	οἱ Πέρσαι οὗτοι ἐπὶ τοῦδε·	εἴ	τις αὐτῶν ἐξέλιπε τὸν ἀριθμὸν
[7, 134]	συλλεγομένης καὶ κήρυγμα τοιόνδε ποιευμένων,	εἴ	τις βούλοιτο Λακεδαιμονίων πρὸ τῆς
[7, 47]	χερσί, φράσον δέ μοι τόδε·	εἴ	τοι ἡ ὄψις τοῦ ἐνυπνίου
[7, 12]	δή κου ἐν τῇ νυκτὶ	εἶδε	ὄψιν τοιήνδε, ὡς λέγεται ὑπὸ
[7, 147]	γὰρ ἐν Ἀβύδῳ ὁ Ξέρξης	εἶδε	πλοῖα ἐκ τοῦ Πόντου σιταγωγὰ
[7, 214]	Ἐπιάλτην ταύτην τὴν αἰτίην οἴδαμεν.	(εἰδείη	μὲν γὰρ ἂν καὶ ἐὼν
[7, 50]	μέν νυν ἐπ᾽ ἴσης ἔχει·	εἰδέναι	δὲ ἄνθρωπον ἐόντα κῶς χρὴ
[7, 205]	ὦν ἐς τὸν πόλεμον, θέλων	εἰδέναι	εἴτε συμπέμψουσι εἴτε καὶ ἀπερέουσι
[7, 28]	ἀποκρύψω οὔτε σκήψομαι τὸ μὴ	εἰδέναι	τὴν ἐμεωυτοῦ οὐσίην, ἀλλ᾽ ἐπιστάμενός
[7, 50]	εἶχον τοιούτους, οὐκ ἄν κοτε	εἶδες	αὐτὰ ἐς τοῦτο προελθόντα· νῦν
[7, 234]	πολλαί· τὸ δὲ θέλεις ἐκμαθεῖν,	εἰδήσεις.	ἔστι ἐν τῇ Λακεδαίμονι Σπάρτη
[7, 56]	ὦ Ζεῦ, τί δὴ ἀνδρὶ	εἰδόμενος	Πέρσῃ καὶ οὔνομα ἀντὶ Διὸς
[7, 218]	οἱ βάρβαροι παρῆσαν. (ὡς δὲ	εἶδον	ἄνδρας ἐνδυομένους ὅπλα, ἐν θώματι
[7, 233]	τὴν βασιλέος στρατιήν· ὡς δὲ	εἶδον	κατυπέρτερα τῶν Περσέων γινόμενα τὰ
[7, 194]	διαφυγὼν ἔσεσθαι· ὡς γὰρ σφέας	εἶδον	προσπλέοντας οἱ Ἕλληνες, μαθόντες αὐτῶν
[7, 70]	ἐστρατεύοντο) προσετετάχατο τοῖσι Ἰνδοῖσι, διαλλάσσοντες	εἶδος	μὲν οὐδὲν τοῖσι ἑτέροισι, φωνὴν
[7, 228]	ὃς τότε κῆρας ἐπερχομένας σάφα	εἰδώς	οὐκ ἔτλη Σπάρτης ἡγεμόνα προλιπεῖν.
[7, 184]	τρισχίλια. ἤδη ὦν ἄνδρες ἂν	εἶεν	ἐν αὐτοῖσι τέσσερες μυριάδες καὶ
[7, 203]	λοιποὶ τῶν συμμάχων προσδόκιμοι πᾶσαν	εἶεν	ἡμέρην, ἡ θάλασσά τέ σφι
[7, 210]	βασιλέι, ὅτι πολλοὶ μὲν ἄνθρωποι	εἶεν,	ὀλίγοι δὲ ἄνδρες. ἐγίνετο δὲ
[7, 233]	ἐς Θερμοπύλας ἀπικοίατο καὶ ἀναίτιοι	εἶεν	τοῦ τρώματος τοῦ γεγονότος βασιλέι.
[7, 214]	εἰ τῇ χώρῃ πολλὰ ὡμιληκὼς	εἴη·	ἀλλ᾽ Ἐπιάλτης γὰρ ἐστὶ ὁ
[7, 25]	χώρους καταβάλλειν ἐκέλευε ἵνα ἐπιτηδεότατον	εἴη,	ἄλλα ἄλλῃ ἀγινέοντας ὁλκάσι τε
[7, 49]	ἐν δὲ τῷ ἔργῳ θρασὺς	εἴη”	~ἀμείβεται Ξέρξης τοῖσιδε. Ἀρτάβανε, οἰκότως
[7, 49]	τέξεσθαι. ἀνὴρ δὲ οὕτω ἂν	εἴη	ἄριστος, εἰ βουλευόμενος μὲν ἀρρωδέοι,
[7, 203]	ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντων, καί σφι	εἴη	δεινὸν οὐδέν· (οὐ γὰρ θεὸν
[7, 16]	καταπαυούσης καὶ λεγούσης ὡς κακὸν	εἴη	διδάσκειν τὴν ψυχὴν πλέον τι
[7, 194]	ταχύτερα αὐτὸς ἢ σοφώτερα ἐργασμένος	εἴη,	ἔλυσε. (βασιλέα μὲν δὴ Δαρεῖον
[7, 203]	ἡμέρην, ἡ θάλασσά τέ σφι	εἴη	ἐν φυλακῇ ὑπ᾽ Ἀθηναίων τε
[7, 168]	πρώτῃ τῶν ἡμερέων· ἀλλὰ τιμωρητέον	εἴη	ἐς τὸ δυνατώτατον. (ὑπεκρίναντο μὲν
[7, 104]	ἂν μουνομαχέοιμι. εἰ δὲ ἀναγκαίη	εἴη	ἢ μέγας τις ὁ ἐποτρύνων
[7, 2]	Κύρου θυγατρὸς καὶ ὅτι Κῦρος	εἴη	ὁ κτησάμενος τοῖσι Πέρσῃσι τὴν
[7, 46]	με λογισάμενον κατοικτεῖραι ὡς βραχὺς	εἴη	ὁ πᾶς ἀνθρώπινος βίος, εἰ
[7, 218]	ἔωσι Λακεδαιμόνιοι, εἴρετο Ἐπιάλτην ὁποδαπὸς	εἴη	ὁ στρατός, πυθόμενος δὲ ἀτρεκέως
[7, 162]	ἔαρ ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐξαραιρημένον	εἴη.	~οἱ μὲν δὴ τῶν Ἑλλήνων
[7, 3]	ἐόντι Δαρείῳ· (οὔκων οὔτε οἰκὸς	εἴη	οὔτε δίκαιον ἄλλον τινὰ τὸ
[7, 2]	μὲν Ἀρτοβαζάνης κατότι πρεσβύτατός τε	εἴη	παντὸς τοῦ γόνου καὶ ὅτι
[7, 9]	ἀναξίους. (καὶ γὰρ δεινὸν ἂν	εἴη	πρῆγμα, εἰ Σάκας μὲν καὶ
[7, 2]	τοῦ γόνου καὶ ὅτι νομιζόμενον	εἴη	πρὸς πάντων ἀνθρώπων τὸν πρεσβύτατον
[7, 208]	ἐὼν ἐν Θεσσαλίῃ ὡς ἁλισμένη	εἴη	ταύτῃ στρατιὴ ὀλίγη, καὶ τοὺς
[7, 191]	χώρου τούτου ἁρπασθείη ὑπὸ Πηλέος,	εἴη	τε ἅπασα ἡ ἀκτὴ ἡ
[7, 2]	δὲ ὡς Ἀτόσσης τε παῖς	εἴη	τῆς Κύρου θυγατρὸς καὶ ὅτι
[7, 18]	ἡλικίῃ εἴκειν, ἐπιστάμενος ὡς κακὸν	εἴη	τὸ πολλῶν ἐπιθυμέειν, μεμνημένος μὲν
[7, 196]	Θεσσαλίης ἵππου, πυθόμενος ὡς ἀρίστη	εἴη	τῶν ἐν Ἕλλησι· ἔνθα δὴ
[7, 6]	τε Ἑλλήσποντον ὡς ζευχθῆναι χρεὸν	εἴη	ὑπ᾽ ἀνδρὸς Πέρσεω, τήν τε
[7, 28]	δεύτερα εἴρετο Πύθιον ὁκόσα οἱ	εἴη	χρήματα. ὁ δὲ εἶπε ὦ
[7, 5]	τήνδε, ὡς ἡ Εὐρώπη περικαλλὴς	εἴη	χώρη, καὶ δένδρεα παντοῖα φέρει
[7, 161]	ὧδε πάραλον Ἑλλήνων στρατὸν πλεῖστον	εἴημεν	ἐκτημένοι, εἰ Συρηκοσίοισι ἐόντες Ἀθηναῖοι
[7, 150]	θυγατρὸς Ἀνδρομέδης. οὕτω ἂν ὦν	εἴημεν	ὑμέτεροι ἀπόγονοι. οὔτε ὦν ἡμέας
[7, 11]	εἶπα ἐπιτελέα ποιήσω. (μὴ γὰρ	εἴην	ἐκ Δαρείου τοῦ Ὑστάσπεος τοῦ
[7, 208]	ὀλίγη, καὶ τοὺς ἡγεμόνας ὡς	εἴησαν	Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Λεωνίδης ἐὼν
[7, 162]	τὴν Ἑλλάδα τῆς ἑωυτοῦ συμμαχίης	εἴκαζε	ὡς εἰ τὸ ἔαρ ἐκ
[7, 239]	ἦν εὔνοος Λακεδαιμονίοισι, πάρεστι δὲ	εἰκάζειν	εἴτε εὐνοίῃ ταῦτα ἐποίησε εἴτε
[7, 49]	λιμὴν τοσοῦτος οὐδαμόθι, ὡς ἐγὼ	εἰκάζω,	ὅστις ἐγειρομένου χειμῶνος δεξάμενός σευ
[7, 18]	σε τὰ πάντα τῇ ἡλικίῃ	εἴκειν,	ἐπιστάμενος ὡς κακὸν εἴη τὸ
[7, 103]	ἐστί, σὲ δέ γε δίζημαι	εἴκοσι	εἶναι ἀντάξιον, καὶ οὕτω μὲν
[7, 185]	τῶν ἐπικειμενέων τῇ Θρηίκῃ παρείχοντο	εἴκοσι	καὶ ἑκατόν· ἐκ μέν νυν
[7, 202]	ἐξ Ὀρχομενοῦ τε τῆς Ἀρκαδίης	εἴκοσι	καὶ ἑκατόν, καὶ ἐκ τῆς
[7, 186]	οὕτω πεντακοσίας τε μυριάδας καὶ	εἴκοσι	καὶ ὀκτὼ καὶ χιλιάδας τρεῖς
[7, 198]	ἐκδιδοῖ. ἀπὸ δὲ τούτου διὰ	εἴκοσί	κου σταδίων ἄλλος ποταμὸς τῷ
[7, 184]	ἐθνέων ἐόντα ὅμιλον τέσσερας καὶ	εἴκοσι	μυριάδας καὶ πρὸς χιλιάδα τε
[7, 198]	ἀπὸ δὲ τούτου δι᾽ ἄλλων	εἴκοσι	σταδίων ἄλλος ποταμός ἐστι ὃς
[7, 184]	ἐν αὐτοῖσι τέσσερες μυριάδες καὶ	εἴκοσι.	(τοῦτο μὲν δὴ τό ἐκ
[7, 69]	μάλιστα στέρξας τῶν γυναικῶν Δαρεῖος	εἰκὼ	χρυσέην σφυρήλατον ἐποιήσατο. ~τῶν μὲν
[7, 137]	ἐς Ἀνήριστον τὸν Σπερθίεω, ὃς	εἷλε	Ἁλιέας τοὺς ἐκ Τίρυνθος ὁλκάδι
[7, 90]	ἐσκευασμένοι ὧδε· τὰς μὲν κεφαλὰς	εἱλίχατο	μίτρῃσι οἱ βασιλέες αὐτῶν, οἱ
[7, 36]	λίνεα, τοῦ τάλαντον ὁ πῆχυς	εἷλκε.	(ἐπειδὴ δὲ ἐγεφυρώθη ὁ πόρος,
[7, 40]	ἱρὸν ἐπετέτακτο, τὸ ἵπποι μὲν	εἷλκον	λευκοὶ ὀκτώ, ὄπισθε δὲ αὖ
[7, 194]	γινομένην ἁμαρτάδα, ἐπαναχθέντες εὐπετέως σφέας	εἷλον.	~ἐν τουτέων μιῇ Ἀρίδωλις πλέων
[7, 180]	νεὸς ἔσφαξαν, διαδέξιον ποιεύμενοι τὸν	εἷλον	τῶν Ἑλλήνων πρῶτον καὶ κάλλιστον.
[7, 229]	ἐνδύντα ἄγειν ἑωυτὸν κελεῦσαι τὸν	εἵλωτα	ἐς τοὺς μαχομένους, ὅκως δὲ
[7, 77]	αἰχμάς τε βραχέας εἶχον καὶ	εἵματα	ἐνεπεπορπέατο· εἶχον δὲ αὐτῶν τόξα
[7, 67]	τὸν Ἀρτυφίου ἀδελφεόν, Σαράγγαι δὲ	εἵματα	μὲν βεβαμμένα ἐνέπρεπον ἔχοντες, πέδιλα
[7, 65]	Ἀτόσσης τῆς Κύρου. ~Ἰνδοὶ δὲ	εἵματα	μὲν ἐνδεδυκότες ἀπὸ ξύλων πεποιημένα,
[7, 9]	ἐς μάχην, μάθοιεν ἂν ὡς	εἰμὲν	ἀνθρώπων ἄριστοι τὰ πολέμια. ἔστω
[7, 172]	πολέμου. ἡμεῖς μέν νυν ἕτοιμοι	εἰμὲν	συμφυλάσσειν, πέμπειν δὲ χρὴ καὶ
[7, 51]	γὰρ ἄνευ τούτων οἷοί τε	εἰμὲν	τῶν ἐχθρῶν κατυπέρτεροι γίνεσθαι. ἢ
[7, 158]	οὐκ ὁμοιώσομαι ὑμῖν, ἀλλ᾽ ἕτοιμος	εἰμὶ	βοηθέειν παρεχόμενος διηκοσίας τε τριήρεας
[7, 220]	καὶ μᾶλλον τὴν γνώμην πλεῖστος	εἰμί,	Λεωνίδην, ἐπείτε ᾔσθετο τοὺς συμμάχους
[7, 15]	σὺ ὑπεθήκαο. οὔκων δυνατός τοι	εἰμὶ	ταῦτα βουλόμενος ποιέειν· τετραμμένῳ γὰρ
[7, 47]	ἔτι καὶ ἐς τόδε δείματος	εἰμὶ	ὑπόπλεος οὐδ᾽ ἐντὸς ἐμεωυτοῦ, ἄλλα
[7, 135]	δεδόξωσθε γὰρ πρὸς αὐτοῦ ἄνδρες	εἶναι	ἀγαθοί, ἕκαστος ἂν ὑμέων ἄρχοι
[7, 29]	περ αὐτὸς ἐκτήσαο, ἐπίστασό τε	εἶναι	αἰεὶ τοιοῦτος· οὐ γάρ τοι
[7, 139]	δὲ τῇ γέ μοι φαίνεται	εἶναι	ἀληθὲς οὐκ ἐπισχήσω. (εἰ Ἀθηναῖοι
[7, 10]	ἀμφότερα· οἱ γὰρ ἄνδρες λέγονται	εἶναι	ἄλκιμοι, πάρεστι δὲ καὶ σταθμώσασθαι,
[7, 10]	ἀγαθά, εἰ μὴ παραυτίκα δοκέοντα	εἶναι,	ἀλλ᾽ ἀνὰ χρόνον ἐξεύροι τις
[7, 10]	νομισθεὶς πρὸς τοῦ ἑτέρου κακὸς	εἶναι.	(ἀλλ᾽ εἰ δὴ δεῖ γε
[7, 107]	Ἑλλήνων οὐδένα βασιλεὺς Ξέρξης ἐνόμισε	εἶναι	ἄνδρα ἀγαθὸν εἰ μὴ Βόγην
[7, 136]	οὔτε γὰρ σφίσι ἐν νόμῳ	εἶναι	ἄνθρωπον προσκυνέειν οὔτε κατὰ ταῦτα
[7, 103]	σὲ δέ γε δίζημαι εἴκοσι	εἶναι	ἀντάξιον, καὶ οὕτω μὲν ὀρθοῖτ᾽
[7, 150]	ὑμῖν λέγει. ἡμεῖς νομίζομεν Πέρσην	εἶναι	ἀπ᾽ οὗ ἡμεῖς γεγόναμεν παῖδα
[7, 10]	σεωυτοῦ προαγόρευε τά τοι δοκέει	εἶναι	ἄριστα. (τὸ γὰρ εὖ βουλεύεσθαι
[7, 203]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἀλλ᾽ ἄνθρωπον,	εἶναι	δὲ θνητὸν οὐδένα οὐδὲ ἔσεσθαι
[7, 128]	τε αὐτῶν αὐλῶνα στεινὸν πυνθανόμενος	εἶναι	δι᾽ οὗ ῥέει ὁ Πηνειός,
[7, 149]	καὶ δὴ λέγειν, σφίσι μὲν	εἶναι	δύο βασιλέας, Ἀργείοισι δὲ ἕνα·
[7, 48]	δαιμόνιε ἀνδρῶν, κοῖα ταῦτα λέγεις	εἶναι	δύο μοι πολεμιώτατα; κότερά τοι
[7, 16]	φαίην ἂν καὶ αὐτὸς θεῖον	εἶναι.	(εἰ δέ τοι οὕτω δεδόκηται
[7, 186]	τῶν μαχίμων ἀνδρῶν οὐ δοκέω	εἶναι	ἐλάσσονας ἀλλὰ πλεῦνας. (καὶ δή
[7, 178]	πρῶτα μὲν Ἑλλήνων τοῖσι βουλομένοισι	εἶναι	ἐλευθέροισι ἐξήγγειλαν τὰ χρησθέντα αὐτοῖσι,
[7, 37]	ἔκλειψιν τῶν πολίων, λέγοντες ἥλιον	εἶναι	Ἑλλήνων προδέκτορα, σελήνην δὲ σφέων.
[7, 237]	λέγει μὲν τὰ ἄριστα ἔλπεται	εἶναι	ἐμοί, γνώμῃ μέντοι ἑσσοῦται ὑπὸ
[7, 8]	οἱ δῶρα τὰ τιμιώτατα νομίζεται	εἶναι	ἐν ἡμετέρου. (ποιητέα μέν νυν
[7, 145]	πυνθανόμενοι Ξέρξην σὺν τῷ στρατῷ	εἶναι	ἐν Σάρδισι, ἐβουλεύσαντο κατασκόπους πέμπειν
[7, 135]	ἐών· τὸ μὲν γὰρ δοῦλος	εἶναι	ἐξεπίστεαι, ἐλευθερίης δὲ οὔκω ἐπειρήθης,
[7, 59]	ὦν τῷ Ξέρξῃ ὁ χῶρος	εἶναι	ἐπιτήδεος ἐνδιατάξαι τε καὶ ἐξαριθμῆσαι
[7, 177]	νυν χῶροι οὗτοι τοῖσι Ἕλλησι	εἶναι	ἐφαίνοντο ἐπιτήδεοι· πάντα γὰρ προσκεψάμενοι
[7, 129]	σεισμοῦ ἔργον, ὡς ἐμοὶ φαίνεται	εἶναι,	ἡ διάστασις τῶν ὀρέων. ~οἱ
[7, 114]	ἑωυτῆς τῷ ὑπὸ γῆν λεγομένῳ	εἶναι	θεῷ ἀντιχαρίζεσθαι κατορύσσουσαν. ~ὡς δὲ
[7, 154]	ἀρετὴν ἀπεδέχθη πάσης τῆς ἵππου	εἶναι	ἵππαρχος· πολιορκέοντος γὰρ Ἱπποκράτεος Καλλιπολίτας
[7, 164]	Κῴων εὖ βεβηκυῖαν, ἑκών τε	εἶναι	καὶ δεινοῦ ἐπιόντος οὐδενὸς ἀλλὰ
[7, 209]	Ξέρξῃ ἄπιστα ἐφαίνετο τὰ λεγόμενα	εἶναι,	καὶ δεύτερα ἐπειρώτα ὅντινα τρόπον
[7, 186]	δή σφεας ποιέω ἴσους ἐκείνοισι	εἶναι	καὶ οὔτε πλεῦνας οὔτε ἐλάσσονας
[7, 129]	σεισμοῦ τοῦ θεοῦ τούτου ἔργα	εἶναι,	κἂν ἐκεῖνο ἰδὼν φαίη Ποσειδέωνα
[7, 149]	τῶν σφετέρων ὁμόψηφον τὸν Ἀργεῖον	εἶναι	κωλύειν οὐδέν. (οὕτω δὴ οἱ
[7, 129]	Θεσσαλίην λόγος ἐστὶ τὸ παλαιὸν	εἶναι	λίμνην, ὥστε γε συγκεκληιμένην πάντοθεν
[7, 143]	Ἀθηναῖοι ταῦτα σφίσι ἔγνωσαν αἱρετώτερα	εἶναι	μᾶλλον ἢ τὰ τῶν χρησμολόγων,
[7, 104]	δέκα ἀνδράσι ὑπίσχομαι οἷός τε	εἶναι	μάχεσθαι οὔτε δυοῖσι, ἑκών τε
[7, 121]	ἔχει· ταύτῃ γὰρ ἐπυνθάνετο συντομώτατον	εἶναι.	(μέχρι μὲν γὰρ Ἀκάνθου ὧδε
[7, 189]	συμβαλλόμενοι σφίσι τὸν Βορέην γαμβρὸν	εἶναι,	ναυλοχέοντες τῆς Εὐβοίης ἐν Χαλκίδι
[7, 170]	γενέσθαι Ἰήπυγας Μεσσαπίους, ἀντὶ δὲ	εἶναι	νησιώτας ἠπειρώτας. (ἀπὸ δὲ Ὑρίης
[7, 128]	ὁ Πηνειός, ἀκούων τε ταύτῃ	εἶναι	ὁδὸν ἐς Θεσσαλίην φέρουσαν, ἐπεθύμησε
[7, 194]	ἔδοξάν τε δὴ τὰς σφετέρας	εἶναι	οἱ βάρβαροι καὶ πλέοντες ἐσέπεσον
[7, 142]	τὰς νέας τὸ ξύλινον τεῖχος	εἶναι·	οἱ γὰρ χρησμολόγοι ταύτῃ ταῦτα
[7, 142]	συνεβάλλοντο τοῦτο τὸ ξύλινον τεῖχος	εἶναι,	οἳ δ᾽ αὖ ἔλεγον τὰς
[7, 104]	μάχεσθαι οὔτε δυοῖσι, ἑκών τε	εἶναι	οὐδ᾽ ἂν μουνομαχέοιμι. εἰ δὲ
[7, 145]	δὲ Γέλωνος πρήγματα μεγάλα ἐλέγετο	εἶναι,	οὐδαμῶν Ἑλληνικῶν τῶν οὐ πολλὸν
[7, 232]	τριηκοσίων τούτων περιγενέσθαι, τῷ οὔνομα	εἶναι	Παντίτην· νοστήσαντα δὲ τοῦτον ἐς
[7, 47]	τοιαύτης οἵην περ σὺ διαιρέαι	εἶναι,	παυσώμεθα, μηδὲ κακῶν μεμνώμεθα χρηστὰ
[7, 51]	πᾶσαν πλὴν Ἀθηναίων κατεστρέψατο δασμοφόρον	εἶναι	Πέρσῃσι. (τούτους ὦν τοὺς ἄνδρας
[7, 129]	οὐνόματι κατακρατέων ἀνωνύμους τοὺς ἄλλους	εἶναι	ποιέει. τὸ δὲ παλαιὸν λέγεται,
[7, 46]	καὶ βραχὺν ἐόντα μακρὸν δοκέειν	εἶναι	ποιεῦσι τὸν βίον. (οὕτω ὁ
[7, 151]	συνεκεράσαντο, ἢ νομιζοίατο πρὸς αὐτοῦ	εἶναι	πολέμιοι· βασιλέα δὲ Ἀρτοξέρξεα μάλιστα
[7, 152]	ἑστήκεε, πᾶν δὴ βουλόμενοι σφίσι	εἶναι	πρὸ τῆς παρεούσης λύπης. ~τὰ
[7, 18]	γνώμην εἶχον ἀτρεμίζοντά σε μακαριστὸν	εἶναι	πρὸς πάντων ἀνθρώπων. ἐπεὶ δὲ
[7, 235]	γενόμενος κέρδος μέζον ἂν ἔφη	εἶναι	Σπαρτιήτῃσι κατὰ τῆς θαλάσσης καταδεδυκέναι
[7, 12]	πάγχυ εὕρισκέ οἱ οὐ πρῆγμα	εἶναι	στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. δεδογμένων
[7, 142]	προτέρων καὶ ἦν καὶ ἐδόκεε	εἶναι,	συγγραψάμενοι ἀπαλλάσσοντο ἐς τὰς Ἀθήνας.
[7, 156]	ταῦτα τούτους ἀμφοτέρους νομίσας δῆμον	εἶναι	συνοίκημα ἀχαριτώτατον. ~τοιούτῳ μὲν τρόπῳ
[7, 221]	ταύτῃ, Μεγιστίην τὸν Ἀκαρνῆνα, λεγόμενον	εἶναι	τὰ ἀνέκαθεν ἀπὸ Μελάμποδος, τοῦτον
[7, 48]	γάρ τοι ταύτῃ φαίνεται ἐνδεέστερα	εἶναι	τὰ ἡμέτερα πρήγματα, στρατοῦ ἂν
[7, 147]	πάρεδροι αὐτοῦ ὡς ἐπύθοντο πολέμια	εἶναι	τὰ πλοῖα, ἕτοιμοι ἦσαν αἱρέειν
[7, 16]	ὥστε δόξει ἐμὲ ὁρῶν σὲ	εἶναι,	τῇ σῇ ἐσθῆτι τεκμαιρόμενον. εἰ
[7, 10]	ἄριστοι καὶ κατὰ γῆν λέγονται	εἶναι.	τὸ δὲ αὐτοῖσι ἔνεστι δεινόν,
[7, 142]	ὦν δὴ τὰς νέας λέγοντας	εἶναι	τὸ ξύλινον τεῖχος ἔσφαλλε τὰ
[7, 211]	δ᾽ ἂν καταλαμβανόμενοι ὑπέστρεφον ἀντίοι	εἶναι	τοῖσι βαρβάροισι, μεταστρεφόμενοι δὲ κατέβαλλον
[7, 226]	ὀιστῶν ἀποκρύπτουσι· τοσοῦτο πλῆθος αὐτῶν	εἶναι.	(τὸν δὲ οὐκ ἐκπλαγέντα τούτοισι
[7, 203]	δεινὸν οὐδέν· (οὐ γὰρ θεὸν	εἶναι	τὸν ἐπιόντα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα
[7, 49]	καίτοι οὐκὶ ἕνα αὐτὸν δεῖ	εἶναι	τὸν λιμένα, ἀλλὰ παρὰ πᾶσαν
[7, 155]	βουλομένων τῶν πολιητέων κατηκόων ἔτι	εἶναι,	τῷ ἔργῳ, ὡς ἐπεκράτησε μάχῃ
[7, 95]	βασιλέος κατὰ χώρην μένουσι φύλακας	εἶναι	τῶν γεφυρέων) οἱ δὲ λοιποὶ
[7, 149]	Ἀργείοισι δὲ ἕνα· οὔκων δυνατὸν	εἶναι	τῶν ἐκ Σπάρτης οὐδέτερον παῦσαι
[7, 237]	ἀνὴρ τὰ ἄριστά οἱ δοκέοντα	εἶναι	ὑποθέοιτο, εἰ μὴ πρόσω ἀρετῆς
[7, 6]	θέλων αὐτὸς τῆς Ἑλλάδος ὕπαρχος	εἶναι.	χρόνῳ δὲ κατεργάσατό τε καὶ
[7, 128]	πόλιν· ταύτῃ γὰρ ἀσφαλέστατον ἐπυνθάνετο	εἶναι.	(ὡς δὲ ἐπεθύμησε, καὶ ἐποίεε
[7, 104]	Ἑλλήνων ἕκαστος φησὶ τριῶν ἄξιος	εἶναι.	(ὣς δὲ καὶ Λακεδαιμόνιοι κατὰ
[7, 41]	συνεκλήιον τοὺς ἄλλους, οἱ δὲ	εἰνακισχίλιοι	ἐντὸς τούτων ἐόντες ἀργυρέας ῥοιὰς
[7, 151]	τοῖσι Μεμνονίοισι ἐόντας ἑτέρου πρήγματος	εἵνεκα	ἀγγέλους Ἀθηναίων Καλλίην τε τὸν
[7, 8]	κου πάντες. (τούτων μὲν τοίνυν	εἵνεκα	ἀνάρτημαι ἐπ᾽ αὐτοὺς στρατεύεσθαι, ἀγαθὰ
[7, 36]	Αἰγαίου ζεφύρου τε καὶ νότου	εἵνεκα.	διέκπλοον δὲ ὑπόφαυσιν κατέλιπον τῶν
[7, 10]	βασιλέα στρατεύεσθαι· αὐτοῦ δὲ τούτου	εἵνεκα	δοκέεις μοι πᾶσαν προθυμίην ἐκτείνειν.
[7, 31]	ὁδὸν εὗρε πλατάνιστον, τὴν κάλλεος	εἵνεκα	δωρησάμενος κόσμῳ χρυσέῳ καὶ μελεδωνῷ
[7, 158]	καὶ ἐπαυρέσιες γεγόνασι, οὔτε ἐμεῦ	εἵνεκα	ἤλθετε βοηθήσοντες οὔτε τὸν Δωριέος
[7, 187]	ἐουσέων τοσουτέων μυριάδων, κάλλεός τε	εἵνεκα	καὶ μεγάθεος οὐδεὶς αὐτῶν ἀξιονικότερος
[7, 133]	φέρειν παρὰ βασιλέα. (τούτων μὲν	εἵνεκα	οὐκ ἔπεμψε Ξέρξης τοὺς αἰτήσοντας·
[7, 148]	Κλεομένεος τοῦ Ἀναξανδρίδεω· τῶν δὴ	εἵνεκα	πέμπειν. (τὴν δὲ Πυθίην ἐπειρωτῶσι
[7, 53]	τοῦτο ἀγαθὸν σπεύδεται. (τῶνδε δὲ	εἵνεκα	προαγορεύω ἀντέχεσθαι τοῦ πολέμου ἐντεταμένως·
[7, 133]	ἐπὶ γῆς αἴτησιν κήρυκας τῶνδε	εἵνεκα·	πρότερον Δαρείου πέμψαντος ἐπ᾽ αὐτὸ
[7, 15]	ἐς σὲ μάταια ἔπεα χρηστῆς	εἵνεκα	συμβουλίης· (μετὰ μέντοι οὐ πολλὸν
[7, 32]	δὲ ἄλλῃ πάντῃ. τῶνδε δὲ	εἵνεκα	τὸ δεύτερον ἀπέπεμπε ἐπὶ γῆν
[7, 205]	Λεοντιάδης ὁ Εὐρυμάχου. (τοῦδε δὲ	εἵνεκα	τούτους σπουδὴν ἐποιήσατο Λεωνίδης μούνους
[7, 24]	μὲν ἐμὲ συμβαλλόμενον εὑρίσκειν, μεγαλοφροσύνης	εἵνεκεν	αὐτὸ Ξέρξης ὀρύσσειν ἐκέλευε, ἐθέλων
[7, 37]	τῆς διώρυχος, οἳ τῆς ῥηχίης	εἵνεκεν	ἐποιήθησαν, ἵνα μὴ πίμπληται τὰ
[7, 36]	Πόντου τῆς ἑτέρης τῶν ἀνέμων	εἵνεκεν	τῶν ἔσωθεν ἐκπνεόντων, τῆς δὲ
[7, 20]	τῆς Ἀσίης καταστρεψάμενοι ἐνέμοντο, τῶν	εἵνεκεν	ὕστερον Δαρεῖος ἐτιμωρέετο, μήτε κατὰ
[7, 11]	καὶ ἄνευ σέο ὅσα περ	εἶπα	ἐπιτελέα ποιήσω. (μὴ γὰρ εἴην
[7, 133]	συνήνεικε ἀνεθέλητον γενέσθαι, οὐκ ἔχω	εἶπαί	τι, πλὴν ὅτι σφέων ἡ
[7, 147]	αὐτοὺς ὅκῃ πλέοιεν· οἳ δὲ	εἶπαν	ἐς τοὺς σοὺς πολεμίους, ὦ
[7, 27]	ἐκτημένος ἐπαγγέλλοιτο ταῦτα. οἳ δὲ	εἶπαν	ὦ βασιλεῦ, οὗτος ἐστὶ ὅς
[7, 221]	τὰ ἀνέκαθεν ἀπὸ Μελάμποδος, τοῦτον	εἴπαντα	ἐκ τῶν ἱρῶν τὰ μέλλοντά
[7, 214]	καὶ Κορυδαλλὸς Ἀντικυρεὺς εἰσὶ οἱ	εἴπαντες	πρὸς βασιλέα τούτους τοὺς λόγους
[7, 17]	τῇ παρεούσῃ γνώμῃ χρήσομαι” ~τοσαῦτα	εἴπας	Ἀρτάβανος, ἐλπίζων Ξέρξην ἀποδέξειν λέγοντα
[7, 130]	σφεας τοῦ ἔθνεος ἐπαγγέλλεσθαι φιλίην.	εἴπας	δὲ ταῦτα καὶ θεησάμενος ἀπέπλεε
[7, 8]	ὑμέων τὸν βουλόμενον ἀποφαίνεσθαι” ταῦτα	εἴπας	ἐπαύετο. ~μετ᾽ αὐτὸν δὲ Μαρδόνιος
[7, 15]	τὸ παραυτίκα μὲν οὐκ ἐσωφρόνεον	εἴπας	ἐς σὲ μάταια ἔπεα χρηστῆς
[7, 53]	σκῆπτρα τὰ ἐμὰ ἐπιτράπω” ~ταῦτα	εἴπας	καὶ Ἀρτάβανον ἀποστείλας ἐς Σοῦσα
[7, 30]	ἐς χρόνον μεταμελήσει” ~ταῦτα δὲ	εἴπας	καὶ ἐπιτελέα ποιήσας ἐπορεύετο τὸ
[7, 238]	τινὰ τοῦ λοιποῦ κελεύω” ~ταῦτα	εἴπας	Ξέρξης διεξήιε διὰ τῶν νεκρῶν,
[7, 16]	θρόνον ἵζεσθαι, τέλος ὡς ἠναγκάζετο	εἴπας	τάδε ἐποίεε τὸ κελευόμενον. (ἴσον
[7, 234]	δὲ τῇ ἀληθείῃ· ὅσα γὰρ	εἶπας,	ἅπαντα ἀπέβη οὕτω. νῦν δέ
[7, 234]	ἀπέβη οὕτω. νῦν δέ μοι	εἰπέ,	κόσοι τινὲς εἰσὶ οἱ λοιποὶ
[7, 103]	χιλίους στρατιῇ τοσῇδε μαχήσεσθαι. ἄγε	εἰπέ	μοι· σὺ φῂς τούτων τῶν
[7, 47]	ἄν φέρε τοῦτό μοι ἀτρεκέως	εἰπέ”	(ὁ δὲ ἀμείβετο λέγων ὦ
[7, 17]	ἐφοίτα, ὑπερστὰν δὲ τοῦ Ἀρταβάνου	εἶπε·	(ἆρα σὺ δὴ κεῖνος εἶς
[7, 46]	γὰρ σεωυτὸν δακρύεις” (ὁ δὲ	εἶπε	ἐσῆλθε γάρ με λογισάμενον κατοικτεῖραι
[7, 209]	πρὸς τῶν Λακεδαιμονίων. ὁ δὲ	εἶπε	Ἤκουσας μὲν καὶ πρότερόν μευ,
[7, 29]	Ξέρξης δὲ ἡσθεὶς τοῖσι εἰρημένοισι	εἶπε	ξεῖνε Λυδέ, ἐγὼ ἐπείτε ἐξῆλθον
[7, 234]	μὲν οὐκ ὅμοιοι, ἀγαθοὶ δέ”	(εἶπε	πρὸς ταῦτα Ξέρξης Δημάρητε, τέῳ
[7, 159]	ἀκούσας οὔτε ἠνέσχετο ὁ Σύαγρος	εἶπέ	τε τάδε. ἦ κε μέγ᾽
[7, 209]	ἑωυτοῦ στρατιῇ μαχήσονται. ὁ δὲ	εἶπε	ὦ βασιλεῦ, ἐμοὶ χρᾶσθαι ὡς
[7, 28]	οἱ εἴη χρήματα. ὁ δὲ	εἶπε	ὦ βασιλεῦ, οὔτε σε ἀποκρύψω
[7, 234]	εἴτε καὶ ἅπαντες” (ὃ δ᾽	εἶπε	ὦ βασιλεῦ, πλῆθος μὲν πολλὸν
[7, 150]	Ἑλλάδα· (ἐλθόντα δὲ τοῦτον λέγεται	εἰπεῖν	ἄνδρες Ἀργεῖοι, βασιλεὺς Ξέρξης τάδε
[7, 56]	ἤδη διαβεβηκότος τὸν Ἑλλήσποντον, ἄνδρα	εἰπεῖν	Ἑλλησπόντιον ὦ Ζεῦ, τί δὴ
[7, 226]	(τὸν δὲ οὐκ ἐκπλαγέντα τούτοισι	εἰπεῖν	ἐν ἀλογίῃ ποιεύμενον τὸ Μήδων
[7, 12]	ἐπιστάντα μέγαν τε καὶ εὐειδέα	εἰπεῖν	(μετὰ δὴ βουλεύεαι, ὦ Πέρσα,
[7, 189]	ὁρμέουσι Βορέης ἐπέπεσε, οὐκ ἔχω	εἰπεῖν·	οἱ δ᾽ ὦν Ἀθηναῖοι σφίσι
[7, 152]	περὶ φιλίης, οὐκ ἔχω ἀτρεκέως	εἰπεῖν,	οὐδέ τινα γνώμην περὶ αὐτῶν
[7, 143]	ναυμαχίην ἀρτέεσθαι, τὸ δὲ σύμπαν	εἰπεῖν	οὐδὲ χεῖρας ἀνταείρεσθαι, ἀλλὰ ἐκλιπόντας
[7, 130]	πᾶσα Θεσσαλίη” Ξέρξην δὲ λέγεται	εἰπεῖν	πρὸς ταῦτα σοφοὶ ἄνδρες εἰσὶ
[7, 60]	πλῆθος ἐς ἀριθμόν, οὐκ ἔχω	εἰπεῖν	τὸ ἀτρεκές· οὐ γὰρ λέγεται
[7, 226]	Σπαρτιήτης Διηνέκης· τὸν τόδε φασὶ	εἰπεῖν	τὸ ἔπος πρὶν ἢ συμμῖξαι
[7, 153]	ἐκτήσατο, τοῦτο δὲ οὐκ ἔχω	εἰπεῖν·	τούτοισι δ᾽ ὦν πίσυνος ἐὼν
[7, 40]	ὄπισθε δὲ αὖ τῶν ἵππων	εἵπετο	πεζῇ ἡνίοχος ἐχόμενος τῶν χαλινῶν·
[7, 221]	ὅτι καὶ τὸν μάντιν ὃς	εἵπετο	τῇ στρατιῇ ταύτῃ, Μεγιστίην τὸν
[7, 8]	σφέων καὶ αὐτὸς ἐν πᾶσι	εἴπῃ	τὰ θέλει. ὡς δὲ συνελέχθησαν,
[7, 187]	τούτων ὑπὸ πλήθεος οὐδεὶς ἂν	εἴποι	ἀριθμόν. ὥστε οὐδέν μοι θῶμα
[7, 187]	παλλακέων καὶ εὐνούχων οὐδεὶς ἂν	εἴποι	ἀτρεκέα ἀριθμόν· οὐδ᾽ αὖ ὑποζυγίων
[7, 130]	θάλασσαν τῷ Πηνειῷ, ἐξεπιστάμενοι ἀτρεκέως	εἶπον	βασιλεῦ, ποταμῷ τούτῳ οὐκ ἔστι
[7, 239]	σφι ἐχρήσθη τὰ ὀλίγῳ πρότερον	εἶπον·	ἐπύθοντο δὲ τρόπῳ θωμασίῳ. (Δημάρητος
[7, 154]	ὁ Γέλων λαμπρότατος. τῶν δὲ	εἶπον	πολίων τουτέων πλὴν Συρηκουσέων οὐδεμία
[7, 196]	πάρεξ τῶν πεντεκαίδεκα νεῶν τῶν	εἶπον	Σανδώκεα στρατηγέειν, ἀπίκοντο ἐς Ἀφέτας.
[7, 205]	τοὺς ἐς τὸν ἀριθμὸν λογισάμενος	εἶπον,	τῶν ἐστρατήγεε Λεοντιάδης ὁ Εὐρυμάχου.
[7, 13]	τῶν ὁδῶν” ~τὸν μὲν ταῦτα	εἰπόντα	ἐδόκεε ὁ Ξέρξης ἀποπτάσθαι, ἡμέρης
[7, 96]	πόλιες τοσοῦτοι καὶ ἡγεμόνες ἦσαν,	εἵποντο	δὲ ὡς οὐ στρατηγοὶ ἀλλ᾽
[7, 110]	θάλασσαν κατοικημένοι ἐν τῇσι νηυσὶ	εἵποντο·	οἱ δὲ αὐτῶν τὴν μεσόγαιαν
[7, 110]	οἱ ἄλλοι πάντες πεζῇ ἀναγκαζόμενοι	εἵποντο.	~σάτραι δὲ οὐδενός κω ἀνθρώπων
[7, 81]	ἦρχον μὲν οὗτοι οἵ περ	εἰρέαται,	καὶ οἱ διατάξαντες καὶ ἐξαριθμήσαντες
[7, 96]	ἑκάστων, ὅσοι αὐτῶν ἦσαν Πέρσαι,	εἰρέαταί	μοι. ~τοῦ δὲ ναυτικοῦ ἐστρατήγεον
[7, 184]	τὰ πλοῖα, ὡς καὶ πρότερον	εἰρέθη,	τρισχίλια. ἤδη ὦν ἄνδρες ἂν
[7, 101]	μοι σὲ ἡδύ τι ἐστὶ	εἰρέσθαι	τὰ θέλω. σὺ εἶς Ἕλλην
[7, 147]	ὁκότε παραγγελέει. (ὁ δὲ Ξέρξης	εἴρετο	αὐτοὺς ὅκῃ πλέοιεν· οἳ δὲ
[7, 128]	δὲ τοὺς κατηγεμόνας τῆς ὁδοῦ	εἴρετο	εἰ τὸν ποταμὸν ἐστὶ παρατρέψαντα
[7, 218]	μὴ οἱ Φωκέες ἔωσι Λακεδαιμόνιοι,	εἴρετο	Ἐπιάλτην ὁποδαπὸς εἴη ὁ στρατός,
[7, 27]	παρέχειν. (ἐπαγγελλομένου δὲ χρήματα Πυθίου,	εἴρετο	Ξέρξης Περσέων τοὺς παρεόντας τίς
[7, 28]	τὸ τελευταῖον Ξέρξης αὐτὸς δεύτερα	εἴρετο	Πύθιον ὁκόσα οἱ εἴη χρήματα.
[7, 135]	ξείνια προθέμενος ἱστία, ξεινίζων δὲ	εἴρετο	τάδε. (ἄνδρες Λακεδαιμόνιοι, τί δὴ
[7, 101]	τὴν Ἑλλάδα, καλέσας δ᾽ αὐτὸν	εἴρετο	τάδε. Δημάρητε, νῦν μοι σὲ
[7, 46]	οὗτος ὡνὴρ φρασθεὶς Ξέρξην δακρύσαντα	εἴρετο	τάδε. ὦ βασιλεῦ, ὡς πολλὸν
[7, 37]	τῷ Ξέρξῃ ἐπιμελὲς ἐγένετο, καὶ	εἴρετο	τοὺς Μάγους τὸ θέλει προφαίνειν
[7, 16]	μετέχον, σὺ πᾶν αὐτὸ συλλαβὼν	εἴρηκας·	φανήτω γὰρ δὴ καὶ ἐμοὶ
[7, 10]	αἱρεόμενον ἑλέσθαι, ἀλλὰ δεῖ τῇ	εἰρημένῃ	χρᾶσθαι, λεχθεισέων δὲ ἔστι, ὥσπερ
[7, 112]	~παραμειψάμενος δὲ ὁ Ξέρξης τὴν	εἰρημένην,	δεύτερα τούτων παραμείβετο τείχεα τὰ
[7, 29]	ἔλεγε, Ξέρξης δὲ ἡσθεὶς τοῖσι	εἰρημένοισι	εἶπε ξεῖνε Λυδέ, ἐγὼ ἐπείτε
[7, 19]	εἶχε προθυμίην πᾶσαν ἐπὶ τοῖσι	εἰρημένοισι,	θέλων αὐτὸς ἕκαστος τὰ προκείμενα
[7, 120]	Μεγακρέοντος ἀνδρὸς Ἀβδηρίτεω ἔπος εὖ	εἰρημένον	ἐγένετο, ὃς συνεβούλευσε Ἀβδηρίτῃσι πανδημεί,
[7, 143]	ἐς Ἀθηναίους εἶχε τὸ ἔπος	εἰρημένον	ἐόντως, οὐκ ἂν οὕτω μιν
[7, 103]	μάτην κόμπος ὁ λόγος οὗτος	εἰρημένος	ᾖ. (ἐπεὶ φέρε ἴδω παντὶ
[7, 49]	τῶν δύο τοι τοῦ ἑτέρου	εἰρημένου	τὸ ἕτερον ἔρχομαι ἐρέων. (γῆ
[7, 148]	Ἀργεῖοι ποιέειν ταῦτα, τριήκοντα ἔτεα	εἰρήνην	σπεισάμενοι Λακεδαιμονίοισι καὶ ἡγεόμενοι κατὰ
[7, 143]	ἐς τοὺς πολεμίους τῷ θεῷ	εἰρῆσθαι	τὸ χρηστήριον συλλαμβάνοντι κατὰ τὸ
[7, 184]	αὐτῆς τῆς Ἀσίης στράτευμα ἐξαναχθὲν	εἴρηται,	ἄνευ τε τῆς θεραπηίης τῆς
[7, 153]	λύπης. ~τὰ μὲν περὶ Ἀργείων	εἴρηται·	ἐς δὲ τὴν Σικελίην ἄλλοι
[7, 93]	ἐν τοῖσι πρώτοισι τῶν λόγων	εἴρηται.	~Ἴωνες δὲ ἑκατὸν νέας παρείχοντο
[7, 99]	μὲν τοσόνδε ὁ ναυτικὸς στρατὸς	εἴρηται.	~Ξέρξης δέ, ἐπεὶ ἠριθμήθη τε
[7, 217]	κάτω ἐσβολὴ ἐφυλάσσετο ὑπὸ τῶν	εἴρηται·	τὴν δὲ διὰ τοῦ ὄρεος
[7, 51]	τὸ παλαιὸν ἔπος ὡς εὖ	εἴρηται,	τὸ μὴ ἅμα ἀρχῇ πᾶν
[7, 217]	ἐφύλασσον, ὡς καὶ πρότερόν μοι	εἴρηται,	Φωκέων χίλιοι ὁπλῖται, ῥυόμενοί τε
[7, 83]	μὲν τοιαύτην εἶχον ἥ περ	εἴρηται,	χωρὶς δὲ χρυσόν τε πολλὸν
[7, 26]	τῶν ἐν Καππαδοκίῃ· ἐνθαῦτα γὰρ	εἴρητο	συλλέγεσθαι πάντα τὸν κατ᾽ ἤπειρον
[7, 91]	ἀσπίδων ὠμοβοέης πεποιημένα, καὶ κιθῶνας	εἰρινέους	ἐνδεδυκότες· δύο δὲ ἀκόντια ἕκαστος
[7, 130]	τῶν ὀρέων. ~οἱ δὲ κατηγεόμενοι,	εἰρομένου	Ξέρξεω εἰ ἔστι ἄλλη ἔξοδος
[7, 234]	ἠγωνίσαντο, Ξέρξης δὲ καλέσας Δημάρητον	εἰρώτα	ἀρξάμενος ἐνθένδε. Δημάρητε, ἀνὴρ εἶς
[7, 209]	τῷ στρατοπέδῳ· (ἀπικόμενον δέ μιν	εἰρώτα	Ξέρξης ἕκαστα τούτων, ἐθέλων μαθεῖν
[7, 101]	αὐτῶν, πυθέσθαι” ὃ μὲν ταῦτα	εἰρώτα,	ὁ δὲ ὑπολαβὼν ἔφη βασιλεῦ,
[7, 151]	καὶ τούτους ἐς Σοῦσα ἀγγέλους	εἰρωτᾶν	Ἀρτοξέρξεα τὸν Ξέρξεω εἴ σφι
[7, 234]	εἰρώτα ἀρξάμενος ἐνθένδε. Δημάρητε, ἀνὴρ	εἶς	ἀγαθός. τεκμαίρομαι δὲ τῇ ἀληθείῃ·
[7, 101]	ἐστὶ εἰρέσθαι τὰ θέλω. σὺ	εἶς	Ἕλλην τε, καὶ ὡς ἐγὼ
[7, 17]	εἶπε· (ἆρα σὺ δὴ κεῖνος	εἶς	ὁ ἀποσπεύδων Ξέρξην στρατεύεσθαι ἐπὶ
[7, 11]	θυμωθεὶς ἀμείβεται τοῖσιδε. Ἀρτάβανε, πατρὸς	εἶς	τοῦ ἐμοῦ ἀδελφεός· τοῦτό σε
[7, 9]	ἔλεγε ὦ δέσποτα, οὐ μοῦνον	εἶς	τῶν γενομένων Περσέων ἄριστος ἀλλὰ
[7, 10]	δύο μὲν εἰσὶ οἱ ἀδικέοντες,	εἷς	δὲ ὁ ἀδικεόμενος. ὁ μὲν
[7, 53]	τε καὶ πολλοῦ ἄξια, ἀλλ᾽	εἷς	τε ἕκαστος καὶ οἱ σύμπαντες
[7, 123]	Μένδης καὶ Σάνης· αὗται γὰρ	εἰσὶ	αἱ τὴν νῦν Παλλήνην πρότερον
[7, 200]	ἱρὸν Ἀμφικτυονίδος ἵδρυται καὶ ἕδραι	εἰσὶ	Ἀμφικτύοσι καὶ αὐτοῦ τοῦ Ἀμφικτύονος
[7, 148]	τὰ λεγόμενα ὑποκρίνασθαι ὡς ἕτοιμοι	εἰσὶ	Ἀργεῖοι ποιέειν ταῦτα, τριήκοντα ἔτεα
[7, 103]	μὲν οὐ πολλὸν ἀλλὰ σπάνιον·	εἰσὶ	γὰρ Περσέων τῶν ἐμῶν αἰχμοφόρων
[7, 22]	νησιώτιδας ἀντὶ ἠπειρωτίδων ὅρμητο ποιέειν·	εἰσὶ	δὲ αἵδε, Δῖον Ὀλόφυξος Ἀκρόθῳον
[7, 134]	γὰρ Σπάρτῃ ἐστὶ Ταλθυβίου ἱρόν,	εἰσὶ	δὲ καὶ ἀπόγονοι Ταλθυβιάδαι καλεόμενοι,
[7, 126]	ὀπώπεσαν θηρίον μήτ᾽ ἐπεπειρέατο αὐτοῦ.	~εἰσὶ	δὲ κατὰ ταῦτα τὰ χωρία
[7, 85]	χάλκεα καὶ σιδήρεα ἐξεληλαμένα ποιήματα.	~εἰσὶ	δὲ τινὲς νομάδες ἄνθρωποι Σαγάρτιοι
[7, 9]	ἀλλήλους, ἐξευρίσκειν χρῆν τῇ ἑκάτεροι	εἰσὶ	δυσχειρωτότατοι καὶ ταύτῃ πειρᾶν. τρόπῳ
[7, 111]	(οὗτοι οἱ Διονύσου τὸ μαντήιον	εἰσὶ	ἐκτημένοι· τὸ δὲ μαντήιον τοῦτο
[7, 101]	οἰκέοντες ἄνθρωποι συλλεχθείησαν, οὐκ ἀξιόμαχοι	εἰσὶ	ἐμὲ ἐπιόντα ὑπομεῖναι, μὴ ἐόντες
[7, 104]	γὰρ ἐόντες οὐ πάντα ἐλεύθεροι	εἰσί·	ἔπεστι γάρ σφι δεσπότης νόμος,
[7, 236]	γε αὐτοὶ ἑωυτῶν πέρι φροντίζειν	εἰσί,	ἡμεῖς δὲ ἡμέων ὡσαύτως. Λακεδαιμόνιοι
[7, 102]	ἐόντες ταῦτα ποιέειν οἷοί τε	εἰσί·	ἤν τε γὰρ τύχωσι ἐξεστρατευμένοι
[7, 130]	εἰπεῖν πρὸς ταῦτα σοφοὶ ἄνδρες	εἰσὶ	Θεσσαλοί. (ταῦτ᾽ ἄρα πρὸ πολλοῦ
[7, 236]	τε ποιήσουσι ὅσοι τε πλῆθος	εἰσί.	ἱκανοὶ γὰρ ἐκεῖνοί γε αὐτοὶ
[7, 208]	Ξέρξης κατάσκοπον ἱππέα ἰδέσθαι ὁκόσοι	εἰσὶ	καὶ ὅ τι ποιέοιεν. ἀκηκόεε
[7, 104]	κατὰ μὲν ἕνα μαχόμενοι οὐδαμῶν	εἰσι	κακίονες ἀνδρῶν, ἁλέες δὲ ἄριστοι
[7, 74]	δὲ ἐχρέωντο ἐπικαύτοισι. (οὗτοι δὲ	εἰσὶ	Λυδῶν ἄποικοι, ἀπ᾽ Ὀλύμπου δὲ
[7, 10]	δεινότατον· ἐν τῇ δύο μὲν	εἰσὶ	οἱ ἀδικέοντες, εἷς δὲ ὁ
[7, 70]	γὰρ ἀπὸ ἡλίου Αἰθίοπες ἰθύτριχες	εἰσί,	οἱ δ᾽ ἐκ τῆς Λιβύης
[7, 214]	ἀνὴρ Καρύστιος καὶ Κορυδαλλὸς Ἀντικυρεὺς	εἰσὶ	οἱ εἴπαντες πρὸς βασιλέα τούτους
[7, 234]	δέ μοι εἰπέ, κόσοι τινὲς	εἰσὶ	οἱ λοιποὶ Λακεδαιμόνιοι, καὶ τούτων
[7, 111]	ὑψηλοτάτων, Βησσοὶ δὲ τῶν Σατρέων	εἰσὶ	οἱ προφητεύοντες τοῦ ἱροῦ, πρόμαντις
[7, 237]	πρόσω ἀρετῆς ἀνήκοι· σπάνιοι δὲ	εἰσὶ	οἱ τοιοῦτοι· (ξεῖνος δὲ ξείνῳ
[7, 90]	Ἕλληνες. τούτων δὲ τοσάδε ἔθνεα	εἰσί,	οἳ μὲν ἀπὸ Σαλαμῖνος καὶ
[7, 234]	ὀκτακισχιλίων μάλιστα, καὶ οὗτοι πάντες	εἰσὶ	ὅμοιοι τοῖσι ἐνθάδε μαχεσαμένοισι· οἵ
[7, 228]	τὸ τοῦ μάντιος ἐπίγραμμα, Ἀμφικτύονες	εἰσὶ	σφέας οἱ ἐπικοσμήσαντες· τὸ δὲ
[7, 111]	παντοίῃσι καὶ χιόνι συνηρεφέα, καὶ	εἰσὶ	τὰ πολέμια ἄκροι. (οὗτοι οἱ
[7, 91]	ἐσκευασμένοι. οἱ δὲ Πάμφυλοι οὗτοι	εἰσὶ	τῶν ἐκ Τροίης ἀποσκεδασθέντων ἅμα
[7, 148]	ἐχθρὲ περικτιόνεσσι, φίλ᾽ ἀθανάτοισι θεοῖσιν,	εἴσω	τὸν προβόλαιον ἔχων πεφυλαγμένος ἧσο
[7, 167]	εἴτε τοιούτῳ ὡς Φοίνικες λέγουσι,	εἴτε	ἑτέρῳ ὡς Καρχηδόνιοι καὶ Συρηκόσιοι,
[7, 239]	εὔνοος Λακεδαιμονίοισι, πάρεστι δὲ εἰκάζειν	εἴτε	εὐνοίῃ ταῦτα ἐποίησε εἴτε καὶ
[7, 234]	τούτων ὁκόσοι τοιοῦτοι τὰ πολέμια	εἴτε	καὶ ἅπαντες” (ὃ δ᾽ εἶπε
[7, 205]	πόλεμον, θέλων εἰδέναι εἴτε συμπέμψουσι	εἴτε	καὶ ἀπερέουσι ἐκ τοῦ ἐμφανέος
[7, 239]	εἰκάζειν εἴτε εὐνοίῃ ταῦτα ἐποίησε	εἴτε	καὶ καταχαίρων. ἐπείτε γὰρ Ξέρξῃ
[7, 205]	ἐς τὸν πόλεμον, θέλων εἰδέναι	εἴτε	συμπέμψουσι εἴτε καὶ ἀπερέουσι ἐκ
[7, 167]	ἀφανισθῆναι. (ἀφανισθέντι δὲ Ἀμίλκᾳ τρόπῳ	εἴτε	τοιούτῳ ὡς Φοίνικες λέγουσι, εἴτε
[7, 76]	καὶ προβόλους δύο λυκιοεργέας ἕκαστος	εἶχε,	ἐπὶ δὲ τῇσι κεφαλῇσι κράνεα
[7, 165]	τιμωρέων τῷ πενθερῷ· Τηρίλλου γὰρ	εἶχε	θυγατέρα Ἀναξίλεως, τῇ οὔνομα ἦν
[7, 205]	Ἀναξανδρίδεω παῖς καὶ δὴ καὶ	εἶχε	Κλεομένεος θυγατέρα. (ὃς τότε ἤιε
[7, 231]	Σπαρτιητέων οὔτε διελέγετο. ὄνειδος δὲ	εἶχε	ὁ τρέσας Ἀριστόδημος καλεόμενος. ἀλλ᾽
[7, 231]	δὲ ἐς Λακεδαίμονα ὁ Ἀριστόδημος	εἶχε	ὄνειδός τε καὶ ἀτιμίην· πάσχων
[7, 188]	τὸν ἄνεμον καὶ τοῖσι οὕτω	εἶχε	ὅρμου, οἳ δ᾽ ἔφθησαν τὸν
[7, 132]	ἀειράμενοι· τὸ δὲ ὅρκιον ὧδε	εἶχε,	ὅσοι τῷ Πέρσῃ ἔδοσαν σφέας
[7, 19]	ἐς τὴν ἀρχὴν ἑωυτοῦ ἀπελάσας	εἶχε	προθυμίην πᾶσαν ἐπὶ τοῖσι εἰρημένοισι,
[7, 239]	ἐξαγγεῖλαι. (ἄλλως μὲν δὴ οὐκ	εἶχε	σημῆναι· ἐπικίνδυνον γὰρ ἦν μὴ
[7, 209]	πάντα. ~ἀκούων δὲ Ξέρξης οὐκ	εἶχε	συμβαλέσθαι τὸ ἐόν, ὅτι παρασκευάζοιντο
[7, 143]	λέγων τοιάδε· εἰ ἐς Ἀθηναίους	εἶχε	τὸ ἔπος εἰρημένον ἐόντως, οὐκ
[7, 3]	ἂν Ξέρξης· ἡ γὰρ Ἄτοσσα	εἶχε	τὸ πᾶν κράτος. ~ἀποδέξας δὲ
[7, 132]	τὸ μὲν δὴ ὅρκιον ὧδε	εἶχε	τοῖσι Ἕλλησι. ~ἐς δὲ Ἀθήνας
[7, 138]	στρατηλασίη ἡ βασιλέος οὔνομα μὲν	εἶχε	ὡς ἐπ᾽ Ἀθήνας ἐλαύνει, κατίετο
[7, 47]	ἐνυπνίου μὴ ἐναργὴς οὕτω ἐφάνη,	εἶχες	ἂν τὴν ἀρχαίην γνώμην, οὐκ
[7, 163]	ὁδὸν ἠμέλησε, ὁ δὲ ἄλλης	εἴχετο.	(ἐπείτε γὰρ τάχιστα ἐπύθετο τὸν
[7, 5]	δὲ ἀδελφεῆς παῖς, τοιούτου λόγου	εἴχετο,	λέγων (δέσποτα, οὐκ οἰκός ἐστι
[7, 16]	τὴν στρατηλασίην καὶ τὸ κάρτα	εἴχομεν	μετὰ χεῖρας. (εἰ δὲ ἄρα
[7, 89]	περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι κυνέας	εἶχον	ἀγχοτάτω πεποιημένας τρόπον τὸν Ἑλληνικόν,
[7, 91]	δὲ ἀκόντια ἕκαστος καὶ ξίφος	εἶχον,	ἀγχοτάτω τῇσι Αἰγυπτίῃσι μαχαίρῃσι πεποιημένα.
[7, 91]	κεφαλῇσι κράνεα ἐπιχώρια, λαισήια δὲ	εἶχον	ἀντ᾽ ἀσπίδων ὠμοβοέης πεποιημένα, καὶ
[7, 79]	τῇσι κεφαλῇσι κράνεα ἐπιχώρια πλεκτὰ	εἶχον,	ἀσπίδας δὲ δερματίνας μικρὰς καὶ
[7, 78]	μὲν τῇσι κεφαλῇσι κυνέας ξυλίνας	εἶχον,	ἀσπίδας δὲ καὶ αἰχμὰς σμικράς·
[7, 18]	ἐπὶ Σκύθας. (ἐπιστάμενος ταῦτα γνώμην	εἶχον	ἀτρεμίζοντά σε μακαριστὸν εἶναι πρὸς
[7, 233]	βασιλέι. (ὥστε ταῦτα λέγοντες περιεγίνοντο·	εἶχον	γὰρ καὶ Θεσσαλοὺς τούτων τῶν
[7, 77]	βραχέας εἶχον καὶ εἵματα ἐνεπεπορπέατο·	εἶχον	δὲ αὐτῶν τόξα μετεξέτεροι Λύκια,
[7, 93]	ἄλλα κατά περ Ἕλληνες ἐσταλμένοι,	εἶχον	δὲ καὶ δρέπανα καὶ ἐγχειρίδια.
[7, 69]	ἐπῆν ὀξὺ πεποιημένον τρόπον λόγχης·	εἶχον	δὲ καὶ ῥόπαλα τυλωτά. τοῦ
[7, 92]	θωρηκοφόροι τε ἐόντες καὶ κνημιδοφόροι,	εἶχον	δὲ τόξα κρανέινα καὶ ὀιστοὺς
[7, 41]	τούτων ἐόντες ἀργυρέας ῥοιὰς εἶχον·	εἶχον	δὲ χρυσέας ῥοιὰς καὶ οἱ
[7, 41]	ἐντὸς τούτων ἐόντες ἀργυρέας ῥοιὰς	εἶχον·	εἶχον δὲ χρυσέας ῥοιὰς καὶ
[7, 69]	καὶ λεοντέας ἐναμμένοι, τόξα δὲ	εἶχον	ἐκ φοίνικος σπάθης πεποιημένα, μακρά,
[7, 208]	τεταγμένους τοῦ τείχεος, τὸ ἀνορθώσαντες	εἶχον	ἐν φυλακῇ, οὐκ οἷά τε
[7, 84]	αὐτῶν· πλὴν ἐπὶ τῇσι κεφαλῇσι	εἶχον	ἔνιοι αὐτῶν καὶ χάλκεα καὶ
[7, 69]	σφρηγῖδας γλύφουσι· πρὸς δὲ αἰχμὰς	εἶχον,	ἐπὶ δὲ κέρας δορκάδος ἐπῆν
[7, 70]	Ἰνδοὶ ἐσεσάχατο, προμετωπίδια δὲ ἵππων	εἶχον	ἐπὶ τῇσι κεφαλῇσι σύν τε
[7, 80]	κατοικίζει βασιλεύς, ἀγχοτάτω τῶν Μηδικῶν	εἶχον	ἐσθῆτά τε καὶ ὅπλα. τούτων
[7, 130]	τἆλλα καὶ ὅτι χώρην ἄρα	εἶχον	εὐαίρετόν τε καὶ ταχυάλωτον. τὸν
[7, 83]	ἄριστοι ἦσαν· σκευὴν μὲν τοιαύτην	εἶχον	ἥ περ εἴρηται, χωρὶς δὲ
[7, 138]	γῆν καὶ ὕδωρ τῷ Πέρσῃ	εἶχον	θάρσος ὡς οὐδὲν πεισόμενοι ἄχαρι
[7, 89]	ἀσπίδας δὲ ἴτυς οὐκ ἐχούσας	εἶχον	καὶ ἀκόντια. (οὗτοι δὲ οἱ
[7, 67]	τε ἦσαν καὶ τόξα ἐπιχώρια	εἶχον	καὶ ἐγχειρίδια. Πάκτυες δὲ ἄρχοντα
[7, 77]	Μιλύαι δὲ αἰχμάς τε βραχέας	εἶχον	καὶ εἵματα ἐνεπεπορπέατο· εἶχον δὲ
[7, 65]	ξύλων πεποιημένα, τόξα δὲ καλάμινα	εἶχον	καὶ ὀιστοὺς καλαμίνους· ἐπὶ δὲ
[7, 90]	βασιλέες αὐτῶν, οἱ δὲ ἄλλοι	εἶχον	κιθῶνας, τὰ δὲ ἄλλα κατά
[7, 74]	δὲ ἐπὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι	εἶχον	κράνεα ἐπιχώρια, ἀσπίδας δὲ μικράς,
[7, 92]	περιεστεφανωμένους· ἐγχειρίδια δὲ καὶ δρέπανα	εἶχον.	Λύκιοι δὲ Τερμίλαι ἐκαλέοντο ἐκ
[7, 79]	τε βραχέας, πρὸς δὲ μαχαίρας	εἶχον.	Μαρῶν δὲ καὶ Κόλχων ἦρχε
[7, 223]	τὸ ὄρος, ἀπεδείκνυντο ῥώμης ὅσον	εἶχον	μέγιστον ἐς τοὺς βαρβάρους, παραχρεώμενοί
[7, 73]	δὲ ἀγχοτάτω τῆς Παφλαγονικῆς σκευὴν	εἶχον,	ὀλίγον παραλλάσσοντες. οἱ δὲ Φρύγες,
[7, 74]	~Λυδοὶ δὲ ἀγχοτάτω τῶν Ἑλληνικῶν	εἶχον	ὅπλα. οἱ δὲ Λυδοὶ Μηίονες
[7, 89]	θωρηκοφόροι ἦσαν, μαχαίρας δὲ μεγάλας	εἶχον.	~οὗτοι μὲν οὕτω ἐστάλατο, Κύπριοι
[7, 64]	κυρβασίας ἐς ὀξὺ ἀπηγμένας ὀρθὰς	εἶχον	πεπηγυίας, ἀναξυρίδας δὲ ἐνεδεδύκεσαν, τόξα
[7, 89]	νέας παρείχοντο διηκοσίας. (οὗτοι δὲ	εἶχον	περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι κράνεα
[7, 60]	καὶ συννάξαντες ταύτην ὡς μάλιστα	εἶχον	περιέγραψαν ἔξωθεν κύκλον· περιγράψαντες δὲ
[7, 70]	ὦτα τῶν ἵππων ὀρθὰ πεπηγότα	εἶχον·	προβλήματα δὲ ἀντ᾽ ἀσπίδων ἐποιεῦντο
[7, 63]	καὶ ἐγχειρίδια παραπλήσια τῇσι Αἰγυπτίῃσι	εἶχον,	πρὸς δὲ ῥόπαλα ξύλων τετυλωμένα
[7, 69]	ὑπεζωσμένοι ἦσαν, τόξα δέ παλίντονα	εἶχον	πρὸς δεξιά, μακρά. Αἰθίοπες δὲ
[7, 86]	τήν περ ἐν τῷ πεζῷ	εἶχον	σκευήν, καὶ Κίσσιοι ὡσαύτως. Ἰνδοὶ
[7, 77]	δὲ καλεύμενοι, τὴν αὐτὴν Κίλιξι	εἶχον	σκευήν, τὴν ἐγώ, ἐπεὰν κατὰ
[7, 76]	ὁ Ἀρταβάνου. ~ἀσπίδας δὲ ὠμοβοΐνας	εἶχον	σμικράς, καὶ προβόλους δύο λυκιοεργέας
[7, 239]	ἀπίκετο ἐς τὴν Λακεδαίμονα, οὐκ	εἶχον	συμβαλέσθαι οἱ Λακεδαιμόνιοι, πρίν γε
[7, 86]	πεζῷ. Ἀράβιοι δὲ σκευὴν μὲν	εἶχον	τὴν αὐτὴν καὶ ἐν τῷ
[7, 61]	ἐσκευασμένοι· περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι	εἶχον	τιάρας καλεομένους πίλους ἀπαγέας, περὶ
[7, 50]	χρεώμενοι γνώμῃσι τοιαύτῃσι ἄλλους συμβούλους	εἶχον	τοιούτους, οὐκ ἄν κοτε εἶδες
[7, 67]	πέδιλα δὲ ἐς γόνυ ἀνατείνοντα	εἶχον,	τόξα δὲ καὶ αἰχμὰς Μηδικάς.
[7, 61]	φαρετρεῶνες ἐκρέμαντο· αἰχμὰς δὲ βραχέας	εἶχον,	τόξα δὲ μεγάλα, ὀιστοὺς δὲ
[7, 64]	πρὸς δὲ καὶ ἀξίνας σαγάρις	εἶχον.	τούτους δὲ ἐόντας Σκύθας Ἀμυργίους
[7, 63]	στρατευόμενοι περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι	εἶχον	χάλκεά τε κράνεα καὶ πεπλεγμένα
[7, 41]	δόρασι ἀντὶ τῶν σαυρωτήρων ῥοιὰς	εἶχον	χρυσέας καὶ πέριξ συνεκλήιον τοὺς
[7, 95]	πλὴν Ἀβυδηνῶν (Ἀβυδηνοῖσι γὰρ προσετέτακτο	ἐκ	βασιλέος κατὰ χώρην μένουσι φύλακας
[7, 36]	ἔξω. (ταῦτα δὲ ποιήσαντες κατέτεινον	ἐκ	γῆς στρεβλοῦντες ὄνοισι ξυλίνοισι τὰ
[7, 11]	ἐπιτελέα ποιήσω. (μὴ γὰρ εἴην	ἐκ	Δαρείου τοῦ Ὑστάσπεος τοῦ Ἀρσάμεος
[7, 30]	καὶ οὗτος ἐς τὸν Μαίανδρον.	(ἐκ	δὲ Κολοσσέων ὁ στρατὸς ὁρμώμενος
[7, 176]	τε Σκιάθου καὶ ἠπείρου Μαγνησίης·	ἐκ	δὲ τοῦ στεινοῦ τῆς Εὐβοίης
[7, 139]	(οὐδὲ σφέας χρηστήρια φοβερὰ ἐλθόντα	ἐκ	Δελφῶν καὶ ἐς δεῖμα βαλόντα
[7, 112]	τὰ τείχεα τὴν ὁδὸν ἐποιέετο,	ἐκ	δεξιῆς χειρὸς τὸ Πάγγαιον ὄρος
[7, 77]	Λύκια, περὶ δὲ τῇσι κεφαλῇσι	ἐκ	διφθερέων πεποιημένας κυνέας. τούτων πάντων
[7, 108]	ὕστερον Μαρδονίου. (παραμείβετο δὲ πορευόμενος	ἐκ	Δορίσκου πρῶτα μὲν τὰ Σαμοθρηίκια
[7, 121]	Ἀκάνθου ὧδε τεταγμένος ὁ στρατὸς	ἐκ	Δορίσκου τὴν ὁδὸν ἐποιέετο· τρεῖς
[7, 26]	ἅμα Ξέρξῃ ἐπορεύετο ἐς Σάρδις,	ἐκ	ἐκ Κριτάλλων ὁρμηθεὶς τῶν ἐν
[7, 22]	τοῦτο καὶ κολωνοὶ οὐ μεγάλοι	ἐκ	θαλάσσης τῆς Ἀκανθίων ἐπὶ θάλασσαν
[7, 197]	καθαρμὸν τῆς χώρης ποιευμένων Ἀχαιῶν	ἐκ	θεοπροπίου Ἀθάμαντα τὸν Αἰόλου καὶ
[7, 197]	Ἰνοῖ βουλεύσας, μετέπειτα δὲ ὡς	ἐκ	θεοπροπίου Ἀχαιοὶ προτιθεῖσι τοῖσι ἐκείνου
[7, 189]	λόγος ὡς Ἀθηναῖοι τὸν Βορέην	ἐκ	θεοπροπίου ἐπεκαλέσαντο, ἐλθόντος σφι ἄλλου
[7, 117]	δὲ τῷ Ἀρταχαίῃ θύουσι Ἀκάνθιοι	ἐκ	θεοπροπίου ὡς ἥρωι, ἐπονομάζοντες τὸ
[7, 179]	δὲ ναυτικὸς Ξέρξεω στρατὸς ὁρμώμενος	ἐκ	Θέρμης πόλιος παρέβαλε νηυσὶ τῇσι
[7, 183]	παρέντες μετὰ τὴν βασιλέος ἐξέλασιν	ἐκ	Θέρμης. (τὸ δὲ ἕρμα σφι
[7, 183]	ἐπὶ τὸ ἕρμα, ὁρμηθέντες αὐτοὶ	ἐκ	Θέρμης, ὥς σφι τὸ ἐμποδὼν
[7, 176]	τεῖχος δείσαντες, ἐπεὶ Θεσσαλοὶ ἦλθον	ἐκ	Θεσπρωτῶν οἰκήσοντες γῆν τὴν Αἰολίδα
[7, 106]	(οὗτοι ὦν πάντες οἵ τε	ἐκ	Θρηίκης καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου, πλὴν
[7, 155]	Κυλλυρίων, ὁ Γέλων καταγαγὼν τούτους	ἐκ	Κασμένης πόλιος ἐς τὰς Συρηκούσας
[7, 124]	Κρηστωνικῆς ἐπὶ ποταμὸν Χείδωρον, ὃς	ἐκ	Κρηστωναίων ἀρξάμενος ῥέει διὰ Μυγδονίης
[7, 127]	τῶν δὲ καταλεχθέντων τούτων ποταμῶν	ἐκ	Κρηστωναίων ῥέων Χείδωρος μοῦνος οὐκ
[7, 92]	εἶχον. Λύκιοι δὲ Τερμίλαι ἐκαλέοντο	ἐκ	Κρήτης γεγονότες, ἐπὶ δὲ Λύκου
[7, 26]	Ξέρξῃ ἐπορεύετο ἐς Σάρδις, ἐκ	ἐκ	Κριτάλλων ὁρμηθεὶς τῶν ἐν Καππαδοκίῃ·
[7, 3]	βασιληίης καὶ φυγὴν ἐπιβαλὼν ἑωυτῷ	ἐκ	Λακεδαίμονος. (οὗτος ὡνὴρ πυθόμενος τῶν
[7, 104]	ἐῶν φεύγειν οὐδὲν πλῆθος ἀνθρώπων	ἐκ	μάχης, ἀλλὰ μένοντας ἐν τῇ
[7, 185]	Θρηίκῃ παρείχοντο εἴκοσι καὶ ἑκατόν·	ἐκ	μέν νυν τουτέων τῶν νεῶν
[7, 31]	ἐν τῇ ἄνδρες δημιοεργοὶ μέλι	ἐκ	μυρίκης τε καὶ πυροῦ ποιεῦσι,
[7, 153]	οἰκήτωρ ὁ ἐν Γέλῃ, ἦν	ἐκ	νήσου Τήλου τῆς ἐπὶ Τριοπίῳ
[7, 115]	μὲν παρὰ θάλασσαν ἔχων οἰκημένους	ἐκ	νηυσὶ στρατευομένους, τοὺς δ᾽ ὑπὲρ
[7, 176]	μέν νυν τεῖχος τὸ ἀρχαῖον	ἐκ	παλαιοῦ τε ἐδέδμητο καὶ τὸ
[7, 40]	δὲ αἰχμοφόροι χίλιοι καὶ οὗτοι	ἐκ	πάντων ἀπολελεγμένοι, τὰς λόγχας κάτω
[7, 52]	ἐμήν· σοὶ γὰρ ἐγὼ μούνῳ	ἐκ	πάντων σκῆπτρα τὰ ἐμὰ ἐπιτράπω”
[7, 195]	ὃς ἦγε μὲν δυώδεκα νέας	ἐκ	Πάφου, ἀποβαλὼν δὲ σφέων τὰς
[7, 228]	μυριάσιν ποτὲ τῇδε τριηκοσίαις ἐμάχοντο	ἐκ	Πελοποννάσου χιλιάδες τέτορες. (ταῦτα μὲν
[7, 41]	μετὰ δὲ ἵππος ἄλλη χιλίη	ἐκ	Περσέων ἀπολελεγμένη, μετὰ δὲ τὴν
[7, 40]	(προηγεῦντο μὲν δὴ ἱππόται χίλιοι,	ἐκ	Περσέων πάντων ἀπολελεγμένοι· μετὰ δὲ
[7, 119]	δεῖπνον τοιόνδε τι ἐγίνετο, οἷα	ἐκ	πολλοῦ χρόνου προειρημένον καὶ περὶ
[7, 123]	νέας τε καὶ στρατιὴν παρελάμβανε	ἐκ	Ποτιδαίης καὶ Ἀφύτιος καὶ Νέης
[7, 170]	καταλέλειπτο, οὗτος ὅς περ ἐκπεσὼν	ἐκ	Ρηγίου καὶ Τεγέην τὴν Ἀρκάδων
[7, 153]	Γέλης ὑπὸ Λινδίων τε τῶν	ἐκ	Ρόδου καὶ Ἀντιφήμου οὐκ ἐλείφθη.
[7, 88]	Σάρδισι νοσέων. ὡς γὰρ ὁρμῶντο	ἐκ	Σαρδίων, ἐπὶ συμφορὴν περιέπεσε ἀνεθέλητον·
[7, 41]	Πέρσεω παῖς. ~ἐξήλασε μὲν οὕτω	ἐκ	Σαρδίων Ξέρξης, μετεκβαίνεσκε δέ, ὅκως
[7, 43]	Σκάμανδρον, ὃς πρῶτος ποταμῶν, ἐπείτε	ἐκ	Σαρδίων ὁρμηθέντες ἐπεχείρησαν τῇ ὁδῷ,
[7, 18]	πεμπόμενα, χρᾶσθαι δὲ κέλευε τοῖσι	ἐκ	σέο πρώτοισι προειρημένοισι ἐς τὴν
[7, 156]	τὰς Συρηκούσας ἀπέδοτο ἐπ᾽ ἐξαγωγῇ	ἐκ	Σικελίης. (τὠυτὸ δὲ τοῦτο καὶ
[7, 183]	Ἀρτεμισίῳ στρατοπεδευόμενοι πυνθάνονται παρὰ πυρσῶν	ἐκ	Σκιάθου· πυθόμενοι δὲ καὶ καταρρωδήσαντες
[7, 169]	γενόμενον, ὑμεῖς δὲ ἐκείνοισι τὴν	ἐκ	Σπάρτης ἁρπασθεῖσαν ὑπ᾽ ἀνδρὸς βαρβάρου
[7, 149]	ἕνα· οὔκων δυνατὸν εἶναι τῶν	ἐκ	Σπάρτης οὐδέτερον παῦσαι τῆς ἡγεμονίης,
[7, 134]	καλεόμενοι, τοῖσι αἱ κηρυκηίαι αἱ	ἐκ	Σπάρτης πᾶσαι γέρας δέδονται. (μετὰ
[7, 176]	ἀγχοτάτω τῆς ὁδοῦ Ἀλπηνοὶ οὔνομα·	ἐκ	ταύτης δὲ ἐπισιτιεῖσθαι ἐλογίζοντο οἱ
[7, 235]	πάντα ὁμοίως φοβεόμενος ἀνδρῶν στόλον.	(ἐκ	ταύτης τῆς νήσου ὁρμώμενοι φοβεόντων
[7, 121]	τὸ ἐπιτασσόμενον ἐπετέλεον. Ξέρξης δὲ	ἐκ	τῆς Ἀκάνθου, ἐντειλάμενος τοῖσι στρατηγοῖσι
[7, 124]	καὶ ὁ πεζὸς στρατὸς ἐπορεύετο	ἐκ	τῆς Ἀκάνθου τὴν μεσόγαιαν τάμνων
[7, 30]	Φρυγῶν πόλιν παραμειβόμενος καὶ λίμνην	ἐκ	τῆς ἅλες γίνονται, ἀπίκετο ἐς
[7, 149]	ἀγγέλοισι πρὸ δύντος ἡλίου ἀπαλλάσσεσθαι	ἐκ	τῆς Ἀργείων χώρης, εἰ δὲ
[7, 193]	Ἰήσονος τε καὶ τῶν συνεταίρων	ἐκ	τῆς Ἀργοῦς ἐπ᾽ ὕδωρ πεμφθέντα,
[7, 224]	παῖδες Ἀβροκόμης τε καὶ Ὑπεράνθης,	ἐκ	τῆς Ἀρτάνεω θυγατρὸς Φραταγούνης γεγονότες
[7, 70]	πάντων ἀνθρώπων. (οὗτοι δὲ οἱ	ἐκ	τῆς Ἀσίης Αἰθίοπες τὰ μὲν
[7, 23]	σῖτος δέ σφι πολλὸς ἐφοίτα	ἐκ	τῆς Ἀσίης ἀληλεσμένος. ~ὡς μὲν
[7, 185]	αἱ μυριάδες ἐκείνῃσι προστεθεῖσαι τῇσι	ἐκ	τῆς Ἀσίης, γίνονται αἱ πᾶσαι
[7, 21]	ἄξιαι. τί γὰρ οὐκ ἤγαγε	ἐκ	τῆς Ἀσίης ἔθνος ἐπὶ τὴν
[7, 184]	μὲν ἐκ τῶν νεῶν τῶν	ἐκ	τῆς Ἀσίης, ἐουσέων ἑπτὰ καὶ
[7, 33]	ἐν τούτῳ τὸν Ἑλλήσποντον ἐζεύγνυσαν	ἐκ	τῆς Ἀσίης ἐς τὴν Εὐρώπην.
[7, 174]	μέλλοντος διαβαίνειν ἐς τὴν Εὐρώπην	ἐκ	τῆς Ἀσίης καὶ ἐόντος ἤδη
[7, 9]	προφέρων, ἄγοντι καὶ πλῆθος τὸ	ἐκ	τῆς Ἀσίης καὶ νέας τὰς
[7, 184]	εἴκοσι. (τοῦτο μὲν δὴ τό	ἐκ	τῆς Ἀσίης ναυτικὸν ἦν, σύμπαν
[7, 25]	ἀγινέοντας ὁλκάσι τε καὶ πορθμηίοισι	ἐκ	τῆς Ἀσίης πανταχόθεν. τὸν δὲ
[7, 157]	ἐπάγων πάντα τὸν ἠῷον στρατὸν	ἐκ	τῆς Ἀσίης, στρατηλατήσειν ἐπὶ τὴν
[7, 93]	τὴν ἐπωνυμίην. ~Δωριέες δὲ οἱ	ἐκ	τῆς Ἀσίης τριήκοντα παρείχοντο νέας,
[7, 149]	τῆς Σπάρτης πρὸς τὰ ῥηθέντα	ἐκ	τῆς βουλῆς ἀμείψασθαι τοῖσιδε· περὶ
[7, 80]	~τὰ δὲ νησιωτικὰ ἔθνεα τὰ	ἐκ	τῆς Ἐρυθρῆς θαλάσσης ἑπόμενα, νήσων
[7, 185]	ἐνέπλεον τούτοισι. ~τὸ δὲ δὴ	ἐκ	τῆς Εὐρώπης ἀγόμενον στράτευμα ἔτι
[7, 61]	παρὰ τὸν δεξιὸν μηρὸν παραιωρεύμενα	ἐκ	τῆς ζώνης. (καὶ ἄρχοντα παρείχοντο
[7, 128]	ἀλλ᾽ ἐπέλιπε. ~Ξέρξης δὲ ὁρέων	ἐκ	τῆς Θέρμης ὄρεα τὰ Θεσσαλικά,
[7, 150]	παῖδα Περσέος τοῦ Δανάης, γεγονότα	ἐκ	τῆς Κηφέος θυγατρὸς Ἀνδρομέδης. οὕτω
[7, 15]	τῇ ὄψι ἀνά τε ἔδραμε	ἐκ	τῆς κοίτης καὶ πέμπει ἄγγελον
[7, 70]	Αἰθίοπες ἰθύτριχες εἰσί, οἱ δ᾽	ἐκ	τῆς Λιβύης οὐλότατον τρίχωμα ἔχουσι
[7, 202]	Ἀρκαδίης εἴκοσι καὶ ἑκατόν, καὶ	ἐκ	τῆς λοιπῆς Ἀρκαδίης χίλιοι· τοσοῦτοι
[7, 42]	ἀναμίξ. ~ἐποιέετο δὲ τὴν ὁδὸν	ἐκ	τῆς Λυδίης ὁ στρατὸς ἐπί
[7, 137]	ὅτι θεῖον ἐγένετο τὸ πρῆγμα	ἐκ	τῆς μήνιος· (οἳ γὰρ πεμφθέντες
[7, 101]	καὶ ταύτας διεξέπλωσε καὶ ἐξέβη	ἐκ	τῆς νεός, μετεπέμψατο Δημάρητον τὸν
[7, 2]	ἢ βασιλεῦσαι γεγονότες τρεῖς παῖδες	ἐκ	τῆς προτέρης γυναικός, Γοβρύεω θυγατρός,
[7, 31]	γραμμάτων τοὺς οὔρους. ~ὡς δὲ	ἐκ	τῆς Φρυγίης ἐσέβαλε ἐς τὴν
[7, 137]	Σπερθίεω, ὃς εἷλε Ἁλιέας τοὺς	ἐκ	Τίρυνθος ὁλκάδι καταπλώσας πλήρεϊ ἀνδρῶν,
[7, 141]	φέροντες, ἢ οὔ τοι ἄπιμεν	ἐκ	τοῦ ἀδύτου, ἀλλ᾽ αὐτοῦ τῇδε
[7, 41]	δέ, ὅκως μιν λόγος αἱρέοι,	ἐκ	τοῦ ἅρματος ἐς ἁρμάμαξαν. αὐτοῦ
[7, 100]	θάλασσαν, ἐνθαῦτα ὁ Ξέρξης μετεκβὰς	ἐκ	τοῦ ἅρματος ἐς νέα Σιδωνίην
[7, 107]	ταῦτα τὸν χρυσὸν ἅπαντα τὸν	ἐκ	τοῦ ἄστεος καὶ τὸν ἄργυρον
[7, 130]	σφέων ἐπὶ τὴν χώρην, χώματι	ἐκ	τοῦ αὐλῶνος ἐκβιβάσαντα καὶ παρατρέψαντα
[7, 148]	γὰρ αὐτίκα κατ᾽ ἀρχὰς τὰ	ἐκ	τοῦ βαρβάρου ἐγειρόμενα ἐπὶ τὴν
[7, 108]	τόδε ὑπὸ Περσέων. ~Ξέρξης δὲ	ἐκ	τοῦ Δορίσκου ἐπορεύετο ἐπὶ τὴν
[7, 205]	εἴτε συμπέμψουσι εἴτε καὶ ἀπερέουσι	ἐκ	τοῦ ἐμφανέος τὴν Ἑλλήνων συμμαχίην.
[7, 162]	εἴκαζε ὡς εἰ τὸ ἔαρ	ἐκ	τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐξαραιρημένον εἴη. ~οἱ
[7, 162]	καὶ ἀγγέλλοντες τῇ Ἑλλάδι ὅτι	ἐκ	τοῦ ἐνιαυτοῦ τὸ ἔαρ αὐτῇ
[7, 18]	δὲ σήμηνον μὲν Πέρσῃσι τὰ	ἐκ	τοῦ θεοῦ πεμπόμενα, χρᾶσθαι δὲ
[7, 212]	λέγεται βασιλέα θηεύμενον τρὶς ἀναδραμεῖν	ἐκ	τοῦ θρόνου δείσαντα περὶ τῇ
[7, 177]	Πέρσην ἐόντα ἐν Πιερίῃ, διαλυθέντες	ἐκ	τοῦ Ἰσθμοῦ ἐστρατεύοντο αὐτῶν οἳ
[7, 37]	οἱ ὁ ἥλιος ἐκλιπὼν τὴν	ἐκ	τοῦ οὐρανοῦ ἕδρην ἀφανὴς ἦν
[7, 38]	Πύθιος ὁ Λυδὸς καταρρωδήσας τὸ	ἐκ	τοῦ οὐρανοῦ φάσμα ἐπαερθείς τε
[7, 176]	ἔχουσι. ~τοῦτο μὲν τὸ Ἀρτεμίσιον·	ἐκ	τοῦ πελάγεος τοῦ Θρηικίου ἐξ
[7, 36]	βουλόμενος πλέειν πλοίοισι λεπτοῖσι καὶ	ἐκ	τοῦ Πόντου ἔξω. (ταῦτα δὲ
[7, 147]	Ἀβύδῳ ὁ Ξέρξης εἶδε πλοῖα	ἐκ	τοῦ Πόντου σιταγωγὰ διεκπλώοντα τὸν
[7, 95]	γεφυρέων) οἱ δὲ λοιποὶ οἱ	ἐκ	τοῦ Πόντου στρατευόμενοι παρείχοντο μὲν
[7, 230]	τοιήνδε, οἳ δὲ ἄγγελον πεμφθέντα	ἐκ	τοῦ στρατοπέδου, ἐξεὸν αὐτῷ καταλαβεῖν
[7, 215]	ὁρμέατο δὲ περὶ λύχνων ἁφὰς	ἐκ	τοῦ στρατοπέδου. τὴν δὲ ἀτραπὸν
[7, 236]	τῶν νέες νεναυηγήκασι τετρακόσιαι, ἄλλας	ἐκ	τοῦ στρατοπέδου τριηκοσίας ἀποπέμψεις περιπλέειν
[7, 229]	Σπάρτην, ὡς μεμετιμένοι γε ἦσαν	ἐκ	τοῦ στρατοπέδου ὑπὸ Λεωνίδεω καὶ
[7, 191]	τῶν Ἰώνων τὸν λόγον. ὡς	ἐκ	τοῦ χώρου τούτου ἁρπασθείη ὑπὸ
[7, 122]	Σάρτη οἴκηνται, ἐνθεῦτεν, ὡς καὶ	ἐκ	τουτέων τῶν πολίων στρατιὴν παρέλαβε,
[7, 237]	πρήγμασι, τοῖσί τε λεγομένοισι πρότερον	ἐκ	τούτου σταθμώμενος καὶ τῷ ἐόντι,
[7, 133]	ἐκέλευον γῆν τε καὶ ὕδωρ	ἐκ	τούτων φέρειν παρὰ βασιλέα. (τούτων
[7, 22]	περιπλεόντων περὶ τὸν Ἄθων προετοιμάζετο	ἐκ	τριῶν ἐτέων κου μάλιστα τὰ
[7, 91]	δὲ Πάμφυλοι οὗτοι εἰσὶ τῶν	ἐκ	Τροίης ἀποσκεδασθέντων ἅμα Ἀμφιλόχῳ καὶ
[7, 171]	(ἀπὸ τούτων δέ σφι ἀπονοστήσασι	ἐκ	Τροίης λιμόν τε καὶ λοιμὸν
[7, 10]	νυν πᾶν πρῆγμα τίκτει σφάλματα,	ἐκ	τῶν ζημίαι μεγάλαι φιλέουσι γίνεσθαι·
[7, 221]	ἀνέκαθεν ἀπὸ Μελάμποδος, τοῦτον εἴπαντα	ἐκ	τῶν ἱρῶν τὰ μέλλοντά σφι
[7, 41]	ἀπολελεγμένη, μετὰ δὲ τὴν ἵππον	ἐκ	τῶν λοιπῶν Περσέων ἀπολελεγμένοι μύριοι.
[7, 169]	ὦ νήπιοι, ἐπιμέμφεσθε ὅσα ὑμῖν	ἐκ	τῶν Μενελάου τιμωρημάτων Μίνως ἔπεμψε
[7, 144]	μεγάλων ἐν τῷ κοινῷ, τὰ	ἐκ	τῶν μετάλλων σφι προσῆλθε τῶν
[7, 191]	ἐπιθέωνται οἱ Θεσσαλοί, ἕρκος ὑψηλὸν	ἐκ	τῶν ναυηγίων περιεβάλοντο· (ἡμέρας γὰρ
[7, 122]	παραμείβετο Ἑλληνίδας γε τάσδε πόλις,	ἐκ	τῶν νέας τε καὶ στρατιὴν
[7, 184]	ἄνδρας. (καὶ δὴ τό τε	ἐκ	τῶν νεῶν καὶ τοῦ πεζοῦ
[7, 184]	ἐγὼ συμβαλλόμενος εὑρίσκω, τῶν μὲν	ἐκ	τῶν νεῶν τῶν ἐκ τῆς
[7, 185]	ἀπὸ Θρηίκης Ἕλληνες καὶ οἱ	ἐκ	τῶν νήσων τῶν ἐπικειμενέων τῇ
[7, 118]	κακοῦ ἀπίκατο, οὕτω ὥστε ἀνάστατοι	ἐκ	τῶν οἴκων ἐγίνοντο· ὅκου Θασίοισι
[7, 199]	ἐστὶ πάσης τῆς χώρης ταύτης	ἐκ	τῶν ὀρέων ἐς θάλασσαν, κατ᾽
[7, 200]	πρὸς μεσαμβρίην τοῦ Ἀσωποῦ, ὃς	ἐκ	τῶν ὀρέων τούτων ῥέων ἐς
[7, 129]	ἐς τὸ πεδίον τοῦτο συλλεγόμενοι	ἐκ	τῶν ὀρέων τῶν περικληιόντων τὴν
[7, 184]	καὶ τῷ προτέρῳ ἀριθμῷ τοὺς	ἐκ	τῶν πεντηκοντέρων, ποιήσας, ὅ τι
[7, 223]	τὸν μέλλοντα σφίσι ἔσεσθαι θάνατον	ἐκ	τῶν περιιόντων τὸ ὄρος, ἀπεδείκνυντο
[7, 173]	Λακεδαιμονίων μὲν Εὐαίνετος ὁ Καρήνου	ἐκ	τῶν πολεμάρχων ἀραιρημένος, γένεος μέντοι
[7, 123]	τὸ προειρημένον, παραλαμβάνων στρατιὴν καὶ	ἐκ	τῶν προσεχέων πολίων τῇ Παλλήνῃ,
[7, 37]	τῶ ἔαρι παρεσκευασμένος ὁ στρατὸς	ἐκ	τῶν Σαρδίων ὁρμᾶτο ἐλῶν ἐς
[7, 69]	λεοντέας ἐναμμένοι, τόξα δὲ εἶχον	ἐκ	φοίνικος σπάθης πεποιημένα, μακρά, τετραπηχέων
[7, 54]	δ᾽ ἐπανέτελλε ὁ ἥλιος, σπένδων	ἐκ	χρυσέης φιάλης Ξέρξης ἐς τὴν
[7, 215]	ἦσαν ἐν σκέπῃ τοῦ πολέμου·	ἔκ	τε τόσου δὴ κατεδέδεκτο ἐοῦσα
[7, 211]	Πέρσαι ἐκδεξάμενοι ἐπήισαν, τοὺς ἀθανάτους	ἐκάλεε	βασιλεύς, τῶν ἦρχε Ὑδάρνης, ὡς
[7, 108]	δὲ χώρη αὕτη πάλαι μὲν	ἐκαλέετο	Γαλλαϊκή, νῦν δὲ Βριαντική· ἔστι
[7, 143]	ἦν Θεμιστοκλέης, παῖς δὲ Νεοκλέος	ἐκαλέετο.	οὗτος ὡνὴρ οὐκ ἔφη πᾶν
[7, 64]	δὲ ἐόντας Σκύθας Ἀμυργίους Σάκας	ἐκάλεον·	οἱ γὰρ Πέρσαι πάντας τοὺς
[7, 73]	δὲ Φρύγες, ὡς Μακεδόνες λέγουσι,	ἐκαλέοντο	Βρίγες χρόνον ὅσον Εὐρωπήιοι ἐόντες
[7, 83]	ἐστρατήγεε μὲν Ὑδάρνης ὁ Ὑδάρνεος,	ἐκαλέοντο	δὲ ἀθάνατοι οἱ Πέρσαι οὗτοι
[7, 62]	μὲν παρείχοντο Τιγράνην ἄνδρα Ἀχαιμενίδην,	ἐκαλέοντο	δὲ πάλαι πρὸς πάντων Ἄριοι,
[7, 61]	Ἀμήστριος πατέρα τῆς Ξέρξεω γυναικός,	ἐκαλέοντο	δὲ πάλαι ὑπὸ μὲν Ἑλλήνων
[7, 92]	δρέπανα εἶχον. Λύκιοι δὲ Τερμίλαι	ἐκαλέοντο	ἐκ Κρήτης γεγονότες, ἐπὶ δὲ
[7, 93]	ἐγχειρίδια. οὗτοι δὲ οἵτινες πρότερον	ἐκαλέοντο,	ἐν τοῖσι πρώτοισι τῶν λόγων
[7, 91]	οὗτοι δὲ τὸ παλαιὸν Ὑπαχαιοὶ	ἐκαλέοντο,	ἐπὶ δὲ Κίλικος τοῦ Ἀγήνορος
[7, 94]	ἐς Πελοπόννησον, ὡς Ἕλληνες λέγουσι,	ἐκαλέοντο	Πελασγοὶ Αἰγιαλέες, ἐπὶ δὲ Ἴωνος
[7, 75]	ἐκλήθησαν Βιθυνοί, τὸ δὲ πρότερον	ἐκαλέοντο,	ὡς αὐτοὶ λέγουσι, Στρυμόνιοι, οἰκέοντες
[7, 74]	ὅπλα. οἱ δὲ Λυδοὶ Μηίονες	ἐκαλεῦντο	τὸ πάλαι, ἐπὶ δὲ Λυδοῦ
[7, 167]	ἐν τῷ στρατοπέδῳ ἐθύετο καὶ	ἐκαλλιερέετο	ἐπὶ πυρῆς μεγάλης σώματα ὅλα
[7, 113]	Στρυμόνα· ἐς τὸν οἱ Μάγοι	ἐκαλλιερέοντο	σφάζοντες ἵππους λευκούς. ~φαρμακεύσαντες δὲ
[7, 50]	οἰκότως μὲν σύ γε τούτων	ἕκαστα	διαιρέαι· ἀτὰρ μήτε πάντα φοβέο
[7, 43]	(θεησάμενος δὲ καὶ πυθόμενος ἐκείνων	ἕκαστα	τῇ Ἀθηναίῃ τῇ Ἰλιάδι ἔθυσε
[7, 209]	(ἀπικόμενον δέ μιν εἰρώτα Ξέρξης	ἕκαστα	τούτων, ἐθέλων μαθεῖν τὸ ποιεύμενον
[7, 100]	πρῴρας τῶν νεῶν, ἐπειρωτῶν τε	ἑκάστας	ὁμοίως καὶ τὸν πεζὸν καὶ
[7, 49]	γίνεται πολεμιωτέρη ὅσῳ ἂν προβαίνῃς	ἑκαστέρω,	τὸ πρόσω αἰεὶ κλεπτόμενος· εὐπρηξίης
[7, 187]	μυριάδας μεδίμνων τελεομένας ἐπ᾽ ἡμέρῃ	ἑκάστῃ	καὶ πρὸς τριηκοσίους τε ἄλλους
[7, 184]	ἀνὰ διηκοσίους ἄνδρας λογιζομένοισι ἐν	ἑκάστῃ	νηί. (ἐπεβάτευον δὲ ἐπὶ τουτέων
[7, 120]	ὅτι βασιλεὺς Ξέρξης οὐ δὶς	ἑκάστης	ἡμέρης ἐνόμισε σῖτον αἱρέεσθαι· (παρέχειν
[7, 152]	τὰ τῶν πέλας κακὰ ἀσπασίως	ἕκαστοι	αὐτῶν ἀποφεροίατο ὀπίσω τὰ ἐσενεικαίατο.
[7, 212]	κεκοσμημένοι ἦσαν, καὶ ἐν μέρεϊ	ἕκαστοι	ἐμάχοντο, πλὴν Φωκέων· οὗτοι δὲ
[7, 219]	ἀπαλλάσσοντο καὶ διασκεδασθέντες κατὰ πόλις	ἕκαστοι	ἐτράποντο, οἳ δὲ αὐτῶν ἅμα
[7, 60]	ἀριθμὸν ἐποιέετο. ~ὅσον μέν νυν	ἕκαστοι	παρεῖχον πλῆθος ἐς ἀριθμόν, οὐκ
[7, 96]	τὸν πεζὸν τεταγμένοισι αὐτῶν ἐπῆσαν	ἑκάστοισι	ἐπιχώριοι ἡγεμόνες, τῶν ἐγώ, οὐ
[7, 1]	ἑτοιμάζειν στρατιήν, πολλῷ πλέω ἐπιτάσσων	ἑκάστοισι	ἢ πρότερον παρέχειν, καὶ νέας
[7, 103]	ἐπεί τοι πλεῦνες περὶ ἕνα	ἕκαστον	γινόμεθα ἢ χίλιοι, ἐόντων ἐκείνων
[7, 100]	ἐπὶ ἅρματος παρὰ ἔθνος ἓν	ἕκαστον	ἐπυνθάνετο. καὶ ἀπέγραφον οἱ γραμματισταί,
[7, 115]	ἐς Ἄκανθον, ἅμα ἀγόμενος τούτων	ἕκαστον	τῶν ἐθνέων καὶ τῶν περὶ
[7, 135]	πρὸς αὐτοῦ ἄνδρες εἶναι ἀγαθοί,	ἕκαστος	ἂν ὑμέων ἄρχοι γῆς Ἑλλάδος
[7, 103]	τοὺς ὑμετέρους. (εἰ γὰρ κείνων	ἕκαστος	δέκα ἀνδρῶν τῆς στρατιῆς τῆς
[7, 144]	ἀπὸ Λαυρείου, ἔμελλον λάξεσθαι ὀρχηδὸν	ἕκαστος	δέκα δραχμάς· τότε Θεμιστοκλέης ἀνέγνωσε
[7, 76]	σμικράς, καὶ προβόλους δύο λυκιοεργέας	ἕκαστος	εἶχε, ἐπὶ δὲ τῇσι κεφαλῇσι
[7, 91]	εἰρινέους ἐνδεδυκότες· δύο δὲ ἀκόντια	ἕκαστος	καὶ ξίφος εἶχον, ἀγχοτάτω τῇσι
[7, 53]	πολλοῦ ἄξια, ἀλλ᾽ εἷς τε	ἕκαστος	καὶ οἱ σύμπαντες προθυμίην ἔχωμεν·
[7, 19]	ἐπὶ τοῖσι εἰρημένοισι, θέλων αὐτὸς	ἕκαστος	τὰ προκείμενα δῶρα λαβεῖν, καὶ
[7, 187]	γὰρ συμβαλλόμενος, εἰ χοίνικα πυρῶν	ἕκαστος	τῆς ἡμέρης ἐλάμβανε καὶ μηδὲν
[7, 104]	τούτων τῶν ἀνδρῶν οἳ Ἑλλήνων	ἕκαστος	φησὶ τριῶν ἄξιος εἶναι. (ὣς
[7, 96]	οὐ παραμέμνημαι. (οὔτε γὰρ ἔθνεος	ἑκάστου	ἐπάξιοι ἦσαν οἱ ἡγεμόνες, ἔν
[7, 96]	οἱ ἡγεμόνες, ἔν τε ἔθνεϊ	ἑκάστῳ	ὅσαι περ πόλιες τοσοῦτοι καὶ
[7, 204]	καὶ ἄλλοι στρατηγοὶ κατὰ πόλιας	ἑκάστων,	ὁ δὲ θωμαζόμενος μάλιστα καὶ
[7, 96]	κράτος καὶ ἄρχοντες τῶν ἐθνέων	ἑκάστων,	ὅσοι αὐτῶν ἦσαν Πέρσαι, εἰρέαταί
[7, 184]	καὶ χιλιέων, τὸν μὲν ἀρχαῖον	ἑκάστων	τῶν ἐθνέων ἐόντα ὅμιλον τέσσερας
[7, 184]	ἐπὶ τουτέων τῶν νεῶν, χωρὶς	ἑκάστων	τῶν ἐπιχωρίων ἐπιβατέων, Περσέων τε
[7, 36]	ξυλίνοισι τὰ ὅπλα, οὐκέτι χωρὶς	ἑκάτερα	τάξαντες, ἀλλὰ δύο μὲν λευκολίνου
[7, 36]	δύο μὲν λευκολίνου δασάμενοι ἐς	ἑκατέρην,	τέσσερα δὲ τῶν βυβλίνων. παχύτης
[7, 9]	πρὸς ἀλλήλους, ἐξευρίσκειν χρῆν τῇ	ἑκάτεροι	εἰσὶ δυσχειρωτότατοι καὶ ταύτῃ πειρᾶν.
[7, 201]	περιοίκων Πύλαι. ἐστρατοπεδεύοντο μέν νυν	ἑκάτεροι	ἐν τούτοισι τοῖσι χωρίοισι, ἐπεκράτεε
[7, 175]	ἐστὶ ὥστε πυνθάνεσθαι τὰ κατὰ	ἑκατέρους	ἐόντα, οἵ τε χῶροι οὕτω
[7, 202]	Τεγεητέων καὶ Μαντινέων χίλιοι, ἡμίσεες	ἑκατέρων,	ἐξ Ὀρχομενοῦ τε τῆς Ἀρκαδίης
[7, 185]	τῇ Θρηίκῃ παρείχοντο εἴκοσι καὶ	ἑκατόν·	ἐκ μέν νυν τουτέων τῶν
[7, 90]	δὲ παρείχοντο νέας πεντήκοντα καὶ	ἑκατόν,	ἐσκευασμένοι ὧδε· τὰς μὲν κεφαλὰς
[7, 202]	τε τῆς Ἀρκαδίης εἴκοσι καὶ	ἑκατόν,	καὶ ἐκ τῆς λοιπῆς Ἀρκαδίης
[7, 184]	τοῦ δὲ πεζοῦ ἑβδομήκοντα καὶ	ἑκατὸν	μυριάδες ἐγένοντο, τῶν δὲ ἱππέων
[7, 60]	τὸ πλῆθος ἐφάνη ἑβδομήκοντα καὶ	ἑκατὸν	μυριάδες. (Ἐξηρίθμησαν δὲ τόνδε τὸν
[7, 95]	τοῦ Πόντου στρατευόμενοι παρείχοντο μὲν	ἑκατὸν	νέας, ἐσκευασμένοι δὲ ἦσαν ὡς
[7, 94]	τῶν λόγων εἴρηται. ~Ἴωνες δὲ	ἑκατὸν	νέας παρείχοντο ἐσκευασμένοι ὡς Ἕλληνες.
[7, 91]	αὐτοὶ Κύπριοι λέγουσι. ~Κίλικες δὲ	ἑκατὸν	παρείχοντο νέας. οὗτοι δ᾽ αὖ
[7, 186]	ὀκτὼ καὶ χιλιάδας τρεῖς καὶ	ἑκατοντάδας	δύο καὶ δεκάδας δύο ἀνδρῶν
[7, 185]	καὶ τέσσερες, ἔπεισι δὲ ταύτῃσι	ἑκατοντάδες	ἑκκαίδεκα καὶ δεκάς. ~τοῦ μαχίμου
[7, 184]	ἐπὶ ταύτῃσι ἑπτὰ καὶ πρὸς	ἑκατοντάδες	ἓξ καὶ δεκάς. τοῦ δὲ
[7, 184]	καὶ πρὸς χιλιάδες ἑπτὰ καὶ	ἑκατοντάδες	ἓξ καὶ δεκάς. τοῦτο μὲν
[7, 81]	χιλιάρχας τε καὶ μυριάρχας ἀποδέξαντες,	ἑκατοντάρχας	δὲ καὶ δεκάρχας οἱ μυριάρχαι.
[7, 46]	γε ἐόντων τοσούτων οὐδεὶς ἐς	ἑκατοστὸν	ἔτος περιέσται” ὁ δὲ ἀμείβετο
[7, 221]	τῶν ἱρῶν τὰ μέλλοντά σφι	ἐκβαίνειν,	φανερός ἐστι Λεωνίδης ἀποπέμπων, ἵνα
[7, 170]	πλέοντας, ὑπολαβόντα σφέας χειμῶνα μέγαν	ἐκβαλεῖν	ἐς τὴν γῆν· συναραχθέντων δὲ
[7, 209]	ἢν μὴ ταῦτά τοι ταύτῃ	ἐκβῇ	τῇ ἐγὼ λέγω” ~ταῦτα λέγων
[7, 209]	ἔθευ λέγοντα τῇ περ ὥρων	ἐκβησόμενα	πρήγματα ταῦτα· ἐμοὶ γὰρ τὴν
[7, 130]	χώρην, χώματι ἐκ τοῦ αὐλῶνος	ἐκβιβάσαντα	καὶ παρατρέψαντα δι᾽ ὧν νῦν
[7, 182]	Ἀθηναῖοις, φεύγουσα ἐξοκέλλει ἐς τὰς	ἐκβολὰς	τοῦ Πηνειοῦ, καὶ τοῦ μὲν
[7, 128]	ἀπίκετο καὶ ἐθεήσατο Ξέρξης τὴν	ἐκβολὴν	τοῦ Πηνειοῦ, ἐν θώματι μεγάλῳ
[7, 128]	φέρουσαν, ἐπεθύμησε πλώσας θεήσασθαι τὴν	ἐκβολὴν	τοῦ Πηνειοῦ, ὅτι τὴν ἄνω
[7, 190]	μὲν χρύσεα ποτήρια ὑστέρῳ χρόνῳ	ἐκβρασσόμενα	ἀνείλετο πολλὰ δὲ ἀργύρεα, θησαυρούς
[7, 106]	Ἀρτοξέρξης ὁ Ξέρξεω τοῖσι Μασκαμείοισι	ἐκγόνοισι.	κατέστασαν γὰρ ἔτι πρότερον ταύτης
[7, 26]	Φρυγῶν λόγος ἔχει ὑπὸ Ἀπόλλωνος	ἐκδαρέντα	ἀνακρεμασθῆναι. ~ἐν ταύτῃ τῇ πόλι
[7, 70]	κεφαλῇσι σύν τε τοῖσι ὠσὶ	ἐκδεδαρμένα	καὶ τῇ λοφιῇ· καὶ ἀντὶ
[7, 23]	ἐπὶ βάθρων, οἳ δ᾽ αὖ	ἐκδεκόμενοι	ἑτέροισι, ἕως ἀπίκοντο ἐς τοὺς
[7, 211]	μὲν ὑπεξήισαν, οἱ δὲ Πέρσαι	ἐκδεξάμενοι	ἐπήισαν, τοὺς ἀθανάτους ἐκάλεε βασιλεύς,
[7, 3]	ὀψίγονος ἐπιγένηται, τοῦ ἐπιγενομένου τὴν	ἔκδεξιν	τῆς βασιληίης γίνεσθαι. (χρησαμένου δὲ
[7, 198]	ῥέων ἐξ Ἐνιήνων ἐς θάλασσαν	ἐκδιδοῖ.	ἀπὸ δὲ τούτου διὰ εἴκοσί
[7, 26]	Κελαινέων ἀνατέλλων ἐς τὸν Μαίανδρον	ἐκδιδοῖ·	ἐν τῇ καὶ ὁ τοῦ
[7, 30]	ὡς πέντε μάλιστά κῃ ἀναφαινόμενος	ἐκδιδοῖ	καὶ οὗτος ἐς τὸν Μαίανδρον.
[7, 200]	παραρρέων ὁ Ἀσωπὸς ἐς θάλασσαν	ἐκδιδοῖ,	καὶ χῶρος περὶ αὐτὴν εὐρύς,
[7, 200]	τούτων ῥέων ἐς τὸν Ἀσωπὸν	ἐκδιδοῖ.	κατὰ δὲ τὸν Φοίνικα ποταμὸν
[7, 113]	πρὸς ἑσπέρην ἐπὶ ποταμὸν Ἀγγίτην	ἐκδιδόντα	ἐς τὸν Στρυμόνα, τὰ δὲ
[7, 224]	τοῦ Ἀρσάμεος παῖς· ὃς καὶ	ἐκδιδοὺς	τὴν θυγατέρα Δαρείῳ τὸν οἶκον
[7, 147]	ὑπολαβὼν ἔφη οὐκῶν καὶ ἡμεῖς	ἐκεῖ	πλέομεν ἔνθα περ οὗτοι, τοῖσί
[7, 189]	τὸν Βορέην πρότερον καὶ τότε	ἐκεῖνα	κατεργάσασθαι, καὶ ἱρὸν ἀπελθόντες Βορέω
[7, 34]	ἐπιγενόμενος χειμὼν μέγας συνέκοψέ τε	ἐκεῖνα	πάντα καὶ διέλυσε. ~ὡς δ᾽
[7, 11]	τάδε πάντα ὑπὸ Ἕλλησι ἢ	ἐκεῖνα	πάντα ὑπὸ Πέρσῃσι γένηται· τὸ
[7, 13]	οὔκω ἀνήκω, καὶ οἱ παρηγορεόμενοι	ἐκεῖνα	ποιέειν οὐδένα χρόνον μευ ἀπέχονται.
[7, 54]	πρότερον ἢ ἐπὶ τέρμασι τοῖσι	ἐκείνης	γένηται. εὐξάμενος δὲ ἐσέβαλε τὴν
[7, 191]	ἅπασα ἡ ἀκτὴ ἡ Σηπιὰς	ἐκείνης	τε καὶ τῶν ἀλλέων Νηρηίδων.
[7, 188]	πρὸς γῇ, ἄλλαι δ᾽ ἐπ᾽	ἐκείνῃσι	ἐπ᾽ ἀγκυρέων· ἅτε γὰρ τοῦ
[7, 185]	γενέσθαι. (αὗται ὦν αἱ μυριάδες	ἐκείνῃσι	προστεθεῖσαι τῇσι ἐκ τῆς Ἀσίης,
[7, 235]	τῶν γενομενέων προσδέκεο ἔσεσθαί τοι.	ἐκεῖνο	δὲ ποιήσαντι ἀμαχητὶ ὅ τε
[7, 129]	θεοῦ τούτου ἔργα εἶναι, κἂν	ἐκεῖνο	ἰδὼν φαίη Ποσειδέωνα ποιῆσαι· ἔστι
[7, 16]	τάδε ἐποίεε τὸ κελευόμενον. (ἴσον	ἐκεῖνο	ὦ βασιλεῦ παρ᾽ ἐμοὶ κέκριται,
[7, 11]	ἡμεῖς ἡσυχίην ἄξομεν, ἀλλ᾽ οὐκ	ἐκεῖνοι,	ἀλλὰ καὶ μάλα στρατεύσονται ἐπὶ
[7, 236]	τε πλῆθος εἰσί. ἱκανοὶ γὰρ	ἐκεῖνοί	γε αὐτοὶ ἑωυτῶν πέρι φροντίζειν
[7, 9]	ἄρα ἔγωγε ψευσθείην γνώμῃ καὶ	ἐκεῖνοι	ἐπαερθέντες ἀβουλίῃ ἔλθοιεν ἡμῖν ἐς
[7, 50]	ὃ δυνάμιος προκεχώρηκε. εἰ τοίνυν	ἐκεῖνοι	οἱ πρὸ ἐμεῦ γενόμενοι βασιλέες
[7, 236]	σὺ ἔσεαι ἐκείνοισι χρήσιμος οὔτε	ἐκεῖνοι	σοί. (τὰ σεωτοῦ δὲ τιθέμενον
[7, 186]	(καὶ δή σφεας ποιέω ἴσους	ἐκείνοισι	εἶναι καὶ οὔτε πλεῦνας οὔτε
[7, 136]	ἀποκτείναντας κήρυκας, αὐτὸς δὲ τὰ	ἐκείνοισι	ἐπιπλήσσει ταῦτα οὐ ποιήσειν, οὐδὲ
[7, 186]	μαχίμῳ ἐκπληροῦσι τὰς ἴσας μυριάδας	ἐκείνοισι.	οὕτω πεντακοσίας τε μυριάδας καὶ
[7, 169]	Καμικῷ θάνατον γενόμενον, ὑμεῖς δὲ	ἐκείνοισι	τὴν ἐκ Σπάρτης ἁρπασθεῖσαν ὑπ᾽
[7, 236]	δὲ διασπάσεις, οὔτε σὺ ἔσεαι	ἐκείνοισι	χρήσιμος οὔτε ἐκεῖνοι σοί. (τὰ
[7, 50]	ἐθέλει καταιρέεσθαι. (ἡμεῖς τοίνυν ὁμοιεύμενοι	ἐκείνοισι	ὥρην τε τοῦ ἔτεος καλλίστην
[7, 104]	σέ. (ποιεῦσι γῶν τὰ ἂν	ἐκεῖνος	ἀνώγῃ· ἀνώγει δὲ τὠυτὸ αἰεί,
[7, 164]	οἰχώκεε ἀπελαύνων, καὶ δὴ καὶ	ἐκεῖνος	ἀπίκετο ἐς τὴν Σικελίην ἀπὸ
[7, 35]	ὅτι μιν ἠδίκησας οὐδὲν πρὸς	ἐκείνου	ἄδικον παθόν. καὶ βασιλεὺς μὲν
[7, 197]	ἐκ θεοπροπίου Ἀχαιοὶ προτιθεῖσι τοῖσι	ἐκείνου	ἀπογόνοισι ἀέθλους τοιούσδε· (ὃς ἂν
[7, 13]	νῦν μέντοι συγγνοὺς χρήσομαι τῇ	ἐκείνου	γνώμῃ. (ὡς ὦν μεταδεδογμένον μοι
[7, 119]	βασιλέι καὶ τοῖσι ὁμοσίτοισι μετ᾽	ἐκείνου	ἐπεποίητο, τῇ δὲ ἄλλῃ στρατιῇ
[7, 8]	τιμωρήσασθαι· ἐγὼ δὲ ὑπέρ τε	ἐκείνου	καὶ τῶν ἄλλων Περσέων οὐ
[7, 5]	ἀνεχώρησε ἐς τὸν παῖδα τὸν	ἐκείνου	Ξέρξην. ὁ τοίνυν Ξέρξης ἐπὶ
[7, 181]	τῶν νεῶν, δι᾽ ἀρετὴν τὴν	ἐκείνου	περιποιῆσαί μιν περὶ πλείστου ἐποιήσαντο,
[7, 59]	αὐτῷ κατεστήκεε ὑπὸ Δαρείου ἐξ	ἐκείνου	τοῦ χρόνου ἐπείτε ἐπὶ Σκύθας
[7, 136]	ταῦτα οὐ ποιήσειν, οὐδὲ ἀνταποκτείνας	ἐκείνους	ἀπολύσειν Λακεδαιμονίους τῆς αἰτίης. ~οὕτω
[7, 104]	τυγχάνω τὰ νῦν τάδε ἐστοργὼς	ἐκείνους,	αὐτὸς μάλιστα ἐξεπίστεαι, οἵ με
[7, 102]	νυν πάντας Ἕλληνας τοὺς περὶ	ἐκείνους	τοὺς Δωρικοὺς χώρους οἰκημένους, ἔρχομαι
[7, 23]	ἀποδείκνυνται καὶ δὴ καὶ ἐν	ἐκείνῳ.	ἀπολαχόντες γὰρ μόριον ὅσον αὐτοῖσι
[7, 17]	τὰ δεῖ ἀνηκουστέοντα παθεῖν, αὐτῷ	ἐκείνῳ	δεδήλωται” ~ταῦτά τε ἐδόκεε Ἀρτάβανος
[7, 43]	θεήσασθαι· (θεησάμενος δὲ καὶ πυθόμενος	ἐκείνων	ἕκαστα τῇ Ἀθηναίῃ τῇ Ἰλιάδι
[7, 48]	ναυτικὸν τὸ ἡμέτερον λείψεσθαι τοῦ	ἐκείνων,	ἢ καὶ συναμφότερα ταῦτα; εἰ
[7, 11]	χρὴ σταθμώσασθαι τοῖσι ὑπαργμένοισι ἐξ	ἐκείνων,	οἳ Σάρδις τε ἐνέπρησαν καὶ
[7, 103]	ἕκαστον γινόμεθα ἢ χίλιοι, ἐόντων	ἐκείνων	πέντε χιλιάδων. (ὑπὸ μὲν γὰρ
[7, 136]	ἐν Σπάρτῃ ἀπολομένων κηρύκων ποινὴν	ἐκείνων	τίσοντας” λέγουσι δὲ αὐτοῖσι ταῦτα
[7, 131]	γὰρ δὴ ὄρος τὸ Μακεδονικὸν	ἔκειρε	τῆς στρατιῆς τριτημορίς, ἵνα ταύτῃ
[7, 239]	τοῖσι ἐπετέτακτο ποιέειν. ~ἄνειμι δὲ	ἐκεῖσε	τοῦ λόγου τῇ μοι τὸ
[7, 208]	πρὸ τοῦ τείχεος τὰ ὅπλα	ἔκειτο·	ἔτυχον δὲ τοῦτον τὸν χρόνον
[7, 176]	πλέον αὐτοῦ ἤδη ὑπὸ χρόνου	ἔκειτο·	τοῖσι δὲ αὖτις ὀρθώσασι ἔδοξε
[7, 88]	αὐτίκα κατ᾽ ἀρχὰς ἐποίησαν ὡς	ἐκέλευε·	ἀπαγαγόντες οἱ οἰκέται ἐς τὸν
[7, 24]	ἰσθμὸν τὰς νέας διειρύσαι, ὀρύσσειν	ἐκέλευε	διώρυχα τῇ θαλάσσῃ εὖρος ὡς
[7, 24]	μεγαλοφροσύνης εἵνεκεν αὐτὸ Ξέρξης ὀρύσσειν	ἐκέλευε,	ἐθέλων τε δύναμιν ἀποδείκνυσθαι καὶ
[7, 25]	(ἀναπυθόμενος δὲ τοὺς χώρους καταβάλλειν	ἐκέλευε	ἵνα ἐπιτηδεότατον εἴη, ἄλλα ἄλλῃ
[7, 38]	τε ὑπουργήσειν καὶ δὴ ἀγορεύειν	ἐκέλευε	ὅτευ δέοιτο. ὁ δὲ ἐπείτε
[7, 146]	ἐνθεῦτεν πυθόμενος ἐπ᾽ οἷσι ἦλθον,	ἐκέλευε	σφέας τοὺς δορυφόρους περιάγοντας ἐπιδείκνυσθαι
[7, 39]	(ὡς δὲ ταῦτα ὑπεκρίνατο, αὐτίκα	ἐκέλευε	τοῖσι προσετέτακτο ταῦτα πρήσσειν, τῶν
[7, 101]	ὁ δέ μιν ἀληθείῃ χρήσασθαι	ἐκέλευε,	φὰς οὐδέν οἱ ἀηδέστερον ἔσεσθαι
[7, 133]	οἳ δ᾽ ἐς φρέαρ ἐμβαλόντες	ἐκέλευον	γῆν τε καὶ ὕδωρ ἐκ
[7, 142]	τὸν θεόν, καὶ ταύτας παραρτέεσθαι	ἐκέλευον	τὰ ἄλλα ἀπέντας. τοὺς ὦν
[7, 238]	τε ἦν καὶ στρατηγὸς Λακεδαιμονίων,	ἐκέλευσε	ἀποταμόντας τὴν κεφαλὴν ἀνασταυρῶσαι. (δῆλά
[7, 35]	Ξέρξης, δεινὰ ποιεύμενος τὸν Ἑλλήσποντον	ἐκέλευσε	τριηκοσίας ἐπικέσθαι μάστιγι πληγὰς καὶ
[7, 125]	ἀνθρώπου, οἳ δὲ τὰς καμήλους	ἐκεράιζον	μούνας. θωμάζω δὲ τὸ αἴτιον,
[7, 220]	ἡ Σπάρτης εὐδαιμονίη οὐκ ἐξηλείφετο.	(ἐκέχρηστο	γὰρ ὑπὸ τῆς Πυθίης τοῖσι
[7, 185]	τέσσερες, ἔπεισι δὲ ταύτῃσι ἑκατοντάδες	ἑκκαίδεκα	καὶ δεκάς. ~τοῦ μαχίμου δὲ
[7, 18]	ὄνειρον ἀπειλέειν καὶ θερμοῖσι σιδηρίοισι	ἐκκαίειν	αὐτοῦ μέλλειν τοὺς ὀφθαλμούς. καὶ
[7, 6]	οὐδέν, ὁ δὲ τὰ εὐτυχέστατα	ἐκλεγόμενος	ἔλεγε τόν τε Ἑλλήσποντον ὡς
[7, 37]	ὡς Ἕλλησι προδεικνύει ὁ θεὸς	ἔκλειψιν	τῶν πολίων, λέγοντες ἥλιον εἶναι
[7, 95]	Πελασγικὸν ἔθνος; ὕστερον δὲ Ἰωνικὸν	ἐκλήθη	κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον καὶ
[7, 75]	διαβάντες μὲν ἐς τὴν Ἀσίην	ἐκλήθησαν	Βιθυνοί, τὸ δὲ πρότερον ἐκαλέοντο,
[7, 63]	ὑπὸ δὲ τῶν βαρβάρων Ἀσσύριοι	ἐκλήθησαν.	τούτων δὲ μεταξὺ Χαλδαῖοι. Ἦρχε
[7, 219]	γὰρ οὐκ ἔων τὴν τάξιν	ἐκλιπεῖν,	οἳ δὲ ἀντέτεινον. μετὰ δὲ
[7, 139]	καὶ ἐς δεῖμα βαλόντα ἔπεισε	ἐκλιπεῖν	τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ καταμείναντες ἀνέσχοντο
[7, 220]	τοῖσι παρεοῦσι οὐκ ἔχειν εὐπρεπέως	ἐκλιπεῖν	τὴν τάξιν ἐς τὴν ἦλθον
[7, 143]	εἰπεῖν οὐδὲ χεῖρας ἀνταείρεσθαι, ἀλλὰ	ἐκλιπόντας	χώρην τὴν Ἀττικὴν ἄλλην τινὰ
[7, 139]	τὴν σφετέρην, ἢ καὶ μὴ	ἐκλιπόντες	ἀλλὰ μείναντες ἔδοσαν σφέας αὐτοὺς
[7, 37]	(ὁρμημένῳ δέ οἱ ὁ ἥλιος	ἐκλιπὼν	τὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἕδρην
[7, 32]	δώσειν· βουλόμενος ὦν αὐτὸ τοῦτο	ἐκμαθεῖν	ἀκριβέως ἔπεμπε. ~μετὰ δὲ ταῦτα
[7, 234]	πόλιες πολλαί· τὸ δὲ θέλεις	ἐκμαθεῖν,	εἰδήσεις. ἔστι ἐν τῇ Λακεδαίμονι
[7, 10]	ἀδικέει ἀναπειθόμενος πρὶν ἢ ἀτρεκέως	ἐκμάθῃ·	ὁ δὲ δὴ ἀπεὼν τοῦ
[7, 12]	εὐφρόνη τε ἐγίνετο καὶ Ξέρξην	ἔκνιζε	ἡ Ἀρταβάνου γνώμη· νυκτὶ δὲ
[7, 58]	τὸν Ἑλλήσποντον πλέων παρὰ γῆν	ἐκομίζετο,	τὰ ἔμπαλιν πρήσσων τοῦ πεζοῦ.
[7, 59]	τὸν αἰγιαλὸν τὸν προσεχέα Δορίσκῳ	ἐκόμισαν,	ἐν τῷ Σάλη τε Σαμοθρηικίη
[7, 182]	Ἀθηναῖοι, ἀποθορόντες κατὰ Θεσσαλίην πορευόμενοι	ἐκομίσθησαν	ἐς Ἀθήνας. ~ταῦτα οἱ Ἕλληνες
[7, 222]	ὁμήρων λόγῳ ποιεύμενος· Θεσπιέες δὲ	ἑκόντες	μάλιστα, οἳ οὐκ ἔφασαν ἀπολιπόντες
[7, 139]	Λακεδαιμόνιοι ὑπὸ τῶν συμμάχων οὐκ	ἑκόντων	ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀναγκαίης, κατὰ πόλις
[7, 191]	ἢ ἄλλως κως αὐτὸς ἐθέλων	ἐκόπασε.	τῇ δὲ Θέτι ἔθυον πυθόμενοι
[7, 181]	ἐς τὸ ἑωυτῶν στρατόπεδον, ἐπεδείκνυσαν	ἐκπαγλεόμενοι	πάσῃ τῇ στρατιῇ περιέποντες εὖ.
[7, 155]	τοὺς γαμόρους καλεομένους τῶν Συρηκοσίων	ἐκπεσόντας	ὑπό τε τοῦ δήμου καὶ
[7, 170]	Ρηγίου καταλέλειπτο, οὗτος ὅς περ	ἐκπεσὼν	ἐκ Ρηγίου καὶ Τεγέην τὴν
[7, 226]	αὐτῶν εἶναι. (τὸν δὲ οὐκ	ἐκπλαγέντα	τούτοισι εἰπεῖν ἐν ἀλογίῃ ποιεύμενον
[7, 186]	ἐξισούμενοι δὲ οὗτοι τῷ μαχίμῳ	ἐκπληροῦσι	τὰς ἴσας μυριάδας ἐκείνοισι. οὕτω
[7, 36]	τῶν ἀνέμων εἵνεκεν τῶν ἔσωθεν	ἐκπνεόντων,	τῆς δὲ ἑτέρης πρὸς ἑσπέρης
[7, 158]	τοῦ Ἀναξανδρίδεω πρὸς Ἐγεσταίων φόνον	ἐκπρήξασθαι,	ὑποτείνοντός τε τὰ ἐμπόρια συνελευθεροῦν
[7, 158]	βοηθήσοντες οὔτε τὸν Δωριέος φόνον	ἐκπρηξόμενοι,	τό τε κατ᾽ ὑμέας τάδε
[7, 182]	Πηνειοῦ, καὶ τοῦ μὲν σκάφεος	ἐκράτησαν	οἱ βάρβαροι, τῶν δὲ ἀνδρῶν
[7, 156]	ἑωυτοῦ, ὁ δὲ τὰς Συρηκούσας	ἐκράτυνε,	καὶ ἦσάν οἱ πάντα αἱ
[7, 61]	ἀσπίδων γέρρα· ὑπὸ δὲ φαρετρεῶνες	ἐκρέμαντο·	αἰχμὰς δὲ βραχέας εἶχον, τόξα
[7, 19]	ὕπνῳ ἐγένετο, τὴν οἱ μάγοι	ἔκριναν	ἀκούσαντες φέρειν τε ἐπὶ πᾶσαν
[7, 129]	ἑνὸς αὐλῶνος καὶ τούτου στεινοῦ	ἔκροον	ἔχουσι ἐς θάλασσαν, προσυμμίσγοντες τὸ
[7, 176]	γῆν τὴν Αἰολίδα τήν νῦν	ἐκτέαται.	ἅτε δὴ πειρωμένων τῶν Θεσσαλῶν
[7, 51]	περὶ πολλῶν πρηγμάτων πλεῦνα λόγον	ἐκτεῖναι.	Κῦρος ὁ Καμβύσεω Ἰωνίην πᾶσαν
[7, 10]	εἵνεκα δοκέεις μοι πᾶσαν προθυμίην	ἐκτείνειν.	μή νυν οὕτω γένηται. (διαβολὴ
[7, 8]	προσγινόμενον χώρην τε τῆς νῦν	ἐκτήμεθα	οὐκ ἐλάσσονα οὐδὲ φλαυροτέρην παμφορωτέρην
[7, 161]	πάραλον Ἑλλήνων στρατὸν πλεῖστον εἴημεν	ἐκτημένοι,	εἰ Συρηκοσίοισι ἐόντες Ἀθηναῖοι συγχωρήσομεν
[7, 111]	οἱ Διονύσου τὸ μαντήιον εἰσὶ	ἐκτημένοι·	τὸ δὲ μαντήιον τοῦτο ἔστι
[7, 27]	ἀνδρῶν Πύθιος καὶ κόσα χρήματα	ἐκτημένος	ἐπαγγέλλοιτο ταῦτα. οἳ δὲ εἶπαν
[7, 29]	τε αὐτὸς τά περ αὐτὸς	ἐκτήσαο,	ἐπίστασό τε εἶναι αἰεὶ τοιοῦτος·
[7, 153]	δὲ αὐτὰ ἔλαβε ἢ αὐτὸς	ἐκτήσατο,	τοῦτο δὲ οὐκ ἔχω εἰπεῖν·
[7, 154]	μαλακώτερος ἀνὴρ. ~οὗτος μέν νυν	ἐκτήσατο	τοῦτο τὸ γέρας· Κλεάνδρου δὲ
[7, 5]	βασιλέι τε μούνῳ θνητῶν ἀξίη	ἐκτῆσθαι.	~ταῦτα ἔλεγε οἷα νεωτέρων ἔργων
[7, 29]	τοι ἀπαρτιλογίη ὑπ᾽ ἐμέο πεπληρωμένη.	(ἔκτησό	τε αὐτὸς τά περ αὐτὸς
[7, 22]	πόλις Ἑλλὰς οἴκηται, αἳ δὲ	ἐκτὸς	Σάνης, ἔσω δὲ τοῦ Ἄθω
[7, 164]	πατρὸς τυραννίδα Κῴων εὖ βεβηκυῖαν,	ἑκών	τε εἶναι καὶ δεινοῦ ἐπιόντος
[7, 104]	τε εἶναι μάχεσθαι οὔτε δυοῖσι,	ἑκών	τε εἶναι οὐδ᾽ ἂν μουνομαχέοιμι.
[7, 26]	ἀγαγὼν τὰ προκείμενα παρὰ βασιλέος	ἔλαβε	δῶρα, οὐκ ἔχω φράσαι· οὐδὲ
[7, 153]	τῶν θεῶν· ὅθεν δὲ αὐτὰ	ἔλαβε	ἢ αὐτὸς ἐκτήσατο, τοῦτο δὲ
[7, 188]	ὅσας δὲ τῶν νεῶν μεταρσίας	ἔλαβε,	τὰς μὲν ἐξέφερε πρὸς Ἴπνους
[7, 181]	εὖ. τοὺς δὲ ἄλλους τοὺς	ἔλαβον	ἐν τῇ νηὶ ταύτῃ περιεῖπον
[7, 233]	πάντα εὐτύχησαν· ὡς γὰρ αὐτοὺς	ἔλαβον	οἱ βάρβαροι ἐλθόντας, τοὺς μὲν
[7, 19]	ἥδε· ἐδόκεε ὁ Ξέρξης ἐστεφανῶσθαι	ἐλαίης	θαλλῷ, ἀπὸ δὲ τῆς ἐλαίης
[7, 19]	ἐλαίης θαλλῷ, ἀπὸ δὲ τῆς	ἐλαίης	τοὺς κλάδους γῆν πᾶσαν ἐπισχεῖν,
[7, 33]	τοῦ Πρωτεσίλεω τὸ ἱρὸν ἐς	Ἐλαιοῦντα	ἀγινεόμενος γυναῖκας ἀθέμιστα ἔρδεσκε. ~ἐς
[7, 22]	ἐς τὸν Ἄθων. ἐν γὰρ	Ἐλαιοῦντι	τῆς Χερσονήσου ὅρμεον τριήρεες· ἐνθεῦτεν
[7, 187]	χοίνικα πυρῶν ἕκαστος τῆς ἡμέρης	ἐλάμβανε	καὶ μηδὲν πλέον, ἕνδεκα μυριάδας
[7, 142]	οἱ γὰρ χρησμολόγοι ταύτῃ ταῦτα	ἐλάμβανον,	ὡς ἀμφὶ Σαλαμῖνα δεῖ σφεας
[7, 128]	ὅτι τὴν ἄνω ὁδὸν ἔμελλε	ἐλᾶν	διὰ Μακεδόνων τῶν κατύπερθε οἰκημένων
[7, 57]	τοῦτο ἐγένετο, ὅτι ἔμελλε μὲν	ἐλᾶν	στρατιὴν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα Ξέρξης
[7, 8]	ὑμῖν· (μέλλω ζεύξας τὸν Ἑλλήσποντον	ἐλᾶν	στρατὸν διὰ τῆς Εὐρώπης ἐπὶ
[7, 10]	φράζειν. (ζεύξας φῂς τὸν Ἑλλήσποντον	ἐλᾶν	στρατὸν διὰ τῆς Εὐρώπης ἐς
[7, 218]	Φωκέες ὧδε ἀναβεβηκότας· ἀναβαίνοντες γὰρ	ἐλάνθανον	οἱ Πέρσαι τὸ ὄρος πᾶν
[7, 9]	κελευσθείς, καί μοι μέχρι Μακεδονίης	ἐλάσαντι	καὶ ὀλίγον ἀπολιπόντι ἐς αὐτὰς
[7, 9]	οὐ χρηστῷ Ἕλληνες διαχρεώμενοι, ἐμέο	ἐλάσαντος	μέχρι Μακεδονίης γῆς, οὐκ ἦλθον
[7, 11]	δεινὸν τὸ πείσομαι τοῦτο μάθω,	ἐλάσας	ἐπ᾽ ἄνδρας τούτους, τούς γε
[7, 6]	ὑπ᾽ ἀνδρὸς Πέρσεω, τήν τε	ἔλασιν	ἐξηγεόμενος. (οὗτός τε δὴ χρησμῳδέων
[7, 37]	Ξέρξης περιχαρὴς ἐὼν ἐποιέετο τὴν	ἔλασιν.	~ὡς δ᾽ ἐξήλαυνε τὴν στρατιήν,
[7, 106]	γὰρ ἔτι πρότερον ταύτης τῆς	ἐλάσιος	ὕπαρχοι ἐν τῇ Θρηίκῃ καὶ
[7, 184]	τι πλέον ἦν αὐτῶν ἢ	ἔλασσον,	ἀν᾽ ὀγδώκοντα ἄνδρας ἐνεῖναι. συνελέχθη
[7, 8]	τε τῆς νῦν ἐκτήμεθα οὐκ	ἐλάσσονα	οὐδὲ φλαυροτέρην παμφορωτέρην τε, ἅμα
[7, 186]	μαχίμων ἀνδρῶν οὐ δοκέω εἶναι	ἐλάσσονας	ἀλλὰ πλεῦνας. (καὶ δή σφεας
[7, 190]	ἐλαχίστας λέγουσι διαφθαρῆναι τετρακοσιέων οὐκ	ἐλάσσονας,	ἄνδρας τε ἀναριθμήτους χρημάτων τε
[7, 186]	εἶναι καὶ οὔτε πλεῦνας οὔτε	ἐλάσσονας	οὐδέν· ἐξισούμενοι δὲ οὗτοι τῷ
[7, 103]	ἴοιεν ἀναγκαζόμενοι μάστιγι ἐς πλεῦνας	ἐλάσσονες	ἐόντες· ἀνειμένοι δὲ ἐς τὸ
[7, 83]	οὐδαμὰ οὔτε πλεῦνες μυρίων οὔτε	ἐλάσσονες.	(κόσμον δὲ πλεῖστον παρείχοντο διὰ
[7, 102]	οὗτοι μαχήσονταί τοι, ἤν τε	ἐλάσσονες	τούτων ἤν τε καὶ πλεῦνες”
[7, 26]	Μαιάνδρου ποταμοῦ καὶ ἑτέρου οὐκ	ἐλάσσονος	ἢ Μαιάνδρου, τῷ οὔνομα τυγχάνει
[7, 39]	τὴν μὲν ἀξίην οὐ λάμψεαι,	ἐλάσσω	δὲ τῆς ἀξίης. σὲ μὲν
[7, 69]	σπάθης πεποιημένα, μακρά, τετραπηχέων οὐκ	ἐλάσσω,	ἐπὶ δὲ καλαμίνους ὀιστοὺς μικρούς·
[7, 156]	Συρηκούσας, Γέλης μὲν ἐπικρατέων λόγον	ἐλάσσω	ἐποιέετο, ἐπιτρέψας αὐτὴν Ἱέρωνι ἀδελφεῷ
[7, 8]	γενομένων ἐν τιμῇ τῇδε μηδὲ	ἐλάσσω	προσκτήσομαι δύναμιν Πέρσῃσι· φροντίζων δὲ
[7, 24]	ὡς δύο τριήρεας πλέειν ὁμοῦ	ἐλαστρεομένας.	τοῖσι δὲ αὐτοῖσι τούτοισι, τοῖσί
[7, 157]	μὲν ποιεύμενος ὡς ἐπ᾽ Ἀθήνας	ἐλαύνει,	ἐν νόῳ δὲ ἔχων πᾶσαν
[7, 138]	μὲν εἶχε ὡς ἐπ᾽ Ἀθήνας	ἐλαύνει,	κατίετο δὲ ἐς πᾶσαν τὴν
[7, 25]	ἡ στρατιὴ μηδὲ τὰ ὑποζύγια	ἐλαυνόμενα	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα· (ἀναπυθόμενος δὲ
[7, 184]	ἔτι τούτοισι τὰς καμήλους τοὺς	ἐλαύνοντας	Ἀραβίους καὶ τοὺς τὰ ἅρματα
[7, 88]	Σαρδίων, ἐπὶ συμφορὴν περιέπεσε ἀνεθέλητον·	ἐλαύνοντι	γάρ οἱ ὑπὸ τοὺς πόδας
[7, 38]	βουλοίμην τυχεῖν, τὸ σοὶ μὲν	ἐλαφρὸν	τυγχάνει ἐὸν ὑπουργῆσαι, ἐμοὶ δὲ
[7, 190]	τούτῳ τῷ πόνῳ νέας οἳ	ἐλαχίστας	λέγουσι διαφθαρῆναι τετρακοσιέων οὐκ ἐλάσσονας,
[7, 168]	δύναμιν οὐκ ἐλαχίστην οὐδὲ νέας	ἐλαχίστας	παρασχόντες ἂν ἀλλὰ πλείστας μετά
[7, 157]	μοῖρά τοι τῆς Ἑλλάδος οὐκ	ἐλαχίστη	μέτα ἄρχοντί γε Σικελίης, βοήθεέ
[7, 168]	πόλεμον τοῦτον, ἔχοντες δύναμιν οὐκ	ἐλαχίστην	οὐδὲ νέας ἐλαχίστας παρασχόντες ἂν
[7, 101]	ἐς λόγους ἀπικνεομένων, πόλιος οὔτ᾽	ἐλαχίστης	οὔτ᾽ ἀσθενεστάτης. (νῦν ὦν μοι
[7, 221]	δέ μοι καὶ τόδε οὐκ	ἐλάχιστον	τούτου πέρι γέγονε, ὅτι καὶ
[7, 164]	ἑωυτοῦ ἐργασμένοισι καὶ τόδε οὐκ	ἐλάχιστον	τούτων ἐλίπετο. κρατήσας γὰρ μεγάλων
[7, 16]	κατυπνώσειας” ~Ξέρξης μὲν ταῦτά οἱ	ἔλεγε·	Ἀρτάβανος δὲ οὐ πρώτῳ κελεύσματι
[7, 3]	Ξέρξῃ συνεβούλευε λέγειν πρὸς τοῖσι	ἔλεγε	ἔπεσι, ὡς αὐτὸς μὲν γένοιτο
[7, 14]	τὠυτὸ ὄνειρον τῷ Ξέρξῃ κατυπνωμένῳ	ἔλεγε	ἐπιστάν ὦ παῖ Δαρείου, καὶ
[7, 130]	ὑπόβρυχα γενέσθαι” (ταῦτα δὲ ἔχοντα	ἔλεγε	ἐς τοὺς Ἀλεύεω παῖδας, ὅτι
[7, 38]	ὁ δὲ ἐπείτε ταῦτα ἤκουσε,	ἔλεγε	θαρσήσας τάδε. ὦ δέσποτα, τυγχάνουσί
[7, 29]	ἐστὶ βίος” ~ὃ μὲν ταῦτα	ἔλεγε,	Ξέρξης δὲ ἡσθεὶς τοῖσι εἰρημένοισι
[7, 15]	Ἀρτάβανον καλέοντα· ἀπικομένῳ δέ οἱ	ἔλεγε	Ξέρξης τάδε. Ἀρτάβανε, ἐγὼ τὸ
[7, 6]	μούνῳ θνητῶν ἀξίη ἐκτῆσθαι. ~ταῦτα	ἔλεγε	οἷα νεωτέρων ἔργων ἐπιθυμητὴς ἐὼν
[7, 6]	φέρον τῷ βαρβάρῳ, τῶν μὲν	ἔλεγε	οὐδέν, ὁ δὲ τὰ εὐτυχέστατα
[7, 208]	τε ἐνεκύρησε πολλῆς· ἀπελθών τε	ἔλεγε	πρὸς Ξέρξην τά περ ὀπώπεε
[7, 53]	δοκιμωτάτους· ἐπεὶ δέ οἱ παρῆσαν,	ἔλεγέ	σφι τάδε. ὦ Πέρσαι, τῶνδ᾽
[7, 102]	~ὡς δὲ ταῦτα ἤκουσε Δημάρητος,	ἔλεγε	τάδε. βασιλεῦ, ἐπειδὴ ἀληθείῃ διαχρήσασθαι
[7, 10]	τῷ δὴ καὶ πίσυνος ἐὼν	ἔλεγε	τάδε. (ὦ βασιλεῦ, μὴ λεχθεισέων
[7, 38]	τοῖσι δωρήμασι, ἐλθὼν παρὰ Ξέρξην	ἔλεγε	τάδε. ὦ δέσποτα, χρηίσας ἄν
[7, 6]	ὁ δὲ τὰ εὐτυχέστατα ἐκλεγόμενος	ἔλεγε	τόν τε Ἑλλήσποντον ὡς ζευχθῆναι
[7, 9]	ἐπαύετο. ~μετ᾽ αὐτὸν δὲ Μαρδόνιος	ἔλεγε	ὦ δέσποτα, οὐ μοῦνον εἶς
[7, 145]	τὰ δὲ Γέλωνος πρήγματα μεγάλα	ἐλέγετο	εἶναι, οὐδαμῶν Ἑλληνικῶν τῶν οὐ
[7, 12]	καλέονται” ~ταῦτα μὲν ἐπὶ τοσοῦτο	ἐλέγετο.	μετὰ δὲ εὐφρόνη τε ἐγίνετο
[7, 172]	τούτους τῶν Θεσσαλῶν οἱ ἄγγελοι	ἔλεγον	Ἄνδρες Ἕλληνες, δεῖ φυλάσσεσθαι τὴν
[7, 158]	ἐθέλει ἐπιγίνεσθαι” ~οἳ μὲν ταῦτα	ἔλεγον,	Γέλων δὲ πολλὸς ἐνέκειτο λέγων
[7, 142]	αἵδε συνεστηκυῖαι μάλιστα. τῶν πρεσβυτέρων	ἔλεγον	μετεξέτεροι δοκέειν σφίσι τὸν θεὸν
[7, 197]	ὁδοῦ βουλόμενοι τὸ πᾶν ἐξηγέεσθαι	ἔλεγόν	οἱ ἐπιχώριον λόγον, τὰ περὶ
[7, 173]	αὐτοί τινα σωτηρίην μηχανώμενοι” ~ταῦτα	ἔλεγον	οἱ Θεσσαλοί. οἱ δὲ Ἕλληνες
[7, 168]	λόγους τοὺς καὶ πρὸς Γέλωνα	ἔλεγον.	οἳ δὲ παραυτίκα μὲν ὑπίσχοντο
[7, 104]	λέγειν τῶν λόγων τοὺς ἀληθεστάτους,	ἔλεγον	τὰ κατήκοντα Σπαρτιήτῃσι. (καίτοι ὡς
[7, 157]	Συρηκούσας, ἐλθόντες αὐτῷ ἐς λόγους	ἔλεγον	τάδε. ἔπεμψαν ἡμέας Λακεδαιμόνιοι καὶ
[7, 142]	τεῖχος εἶναι, οἳ δ᾽ αὖ	ἔλεγον	τὰς νέας σημαίνειν τὸν θεόν,
[7, 170]	(τέλος δὲ οὐ δυναμένους οὔτε	ἑλεῖν	οὔτε παραμένειν λιμῷ συνεστεῶτας, ἀπολιπόντας
[7, 220]	μένοντι δὲ αὐτοῦ κλέος μέγα	ἐλείπετο,	καὶ ἡ Σπάρτης εὐδαιμονίη οὐκ
[7, 196]	ἔνθα δὴ αἱ Ἑλληνίδες ἵπποι	ἐλείποντο	πολλόν. τῶν μέν νυν ἐν
[7, 153]	ἐκ Ρόδου καὶ Ἀντιφήμου οὐκ	ἐλείφθη.	(ἀνὰ χρόνον δὲ αὐτοῦ οἱ
[7, 104]	τὸ λοιπόν· νῦν τε ἀναγκασθεὶς	ἔλεξα.	γένοιτο μέντοι κατὰ νόον τοι,
[7, 11]	στρατεύεσθαι βασιλέα” ~Ἀρτάβανος μὲν ταῦτα	ἔλεξε,	Ξέρξης δὲ θυμωθεὶς ἀμείβεται τοῖσιδε.
[7, 13]	συναλίσας τοὺς καὶ πρότερον συνέλεξε,	ἔλεξέ	σφι τάδε. (ἄνδρες Πέρσαι, συγγνώμην
[7, 8]	τὰ θέλει. ὡς δὲ συνελέχθησαν,	ἔλεξεν	Ξέρξης τάδε. (ἄνδρες Πέρσαι, οὔτ᾽
[7, 10]	οὐκ ἔστι τὴν ἀμείνω αἱρεόμενον	ἑλέσθαι,	ἀλλὰ δεῖ τῇ εἰρημένῃ χρᾶσθαι,
[7, 149]	τῶν Σπαρτιητέων τὴν πλεονεξίην, ἀλλ᾽	ἑλέσθαι	μᾶλλον ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἄρχεσθαι
[7, 139]	ἑλόμενοι δὲ τὴν Ἑλλάδα περιεῖναι	ἐλευθέρην,	τοῦτο τὸ Ἑλληνικὸν πᾶν τὸ
[7, 2]	ὁ κτησάμενος τοῖσι Πέρσῃσι τὴν	ἐλευθερίην.	~Δαρείου δὲ οὐκ ἀποδεικνυμένου κω
[7, 147]	γινομένου παραδώσειν σφέας τὴν ἰδίην	ἐλευθερίην,	καὶ οὕτω οὐδὲ δεήσειν ἐπ᾽
[7, 135]	μὲν γὰρ δοῦλος εἶναι ἐξεπίστεαι,	ἐλευθερίης	δὲ οὔκω ἐπειρήθης, οὔτ᾽ εἰ
[7, 104]	ἁλέες δὲ ἄριστοι ἀνδρῶν ἁπάντων.	ἐλεύθεροι	γὰρ ἐόντες οὐ πάντα ἐλεύθεροι
[7, 104]	ἐλεύθεροι γὰρ ἐόντες οὐ πάντα	ἐλεύθεροι	εἰσί· ἔπεστι γάρ σφι δεσπότης
[7, 111]	τὸ μέχρι ἐμεῦ αἰεὶ ἐόντες	ἐλεύθεροι	μοῦνοι Θρηίκων· οἰκέουσί τε γὰρ
[7, 103]	ἢ καὶ πεντακισμύριοι, ἐόντες γε	ἐλεύθεροι	πάντες ὁμοίως καὶ μὴ ὑπ᾽
[7, 178]	μὲν Ἑλλήνων τοῖσι βουλομένοισι εἶναι	ἐλευθέροισι	ἐξήγγειλαν τὰ χρησθέντα αὐτοῖσι, καί
[7, 103]	ἐόντες· ἀνειμένοι δὲ ἐς τὸ	ἐλεύθερον	οὐκ ἂν ποιέοιεν τούτων οὐδέτερα.
[7, 157]	γε Σικελίης, βοήθεέ τε τοῖσι	ἐλευθεροῦσι	τὴν Ἑλλάδα καὶ συνελευθέρου. ἁλὴς
[7, 46]	ὃς τὸ πρῶτον γνώμην ἀπεδέξατο	ἐλευθέρως	οὐ συμβουλεύων Ξέρξῃ στρατεύεσθαι ἐπὶ
[7, 139]	καὶ πολλοὶ τειχέων κιθῶνες ἦσαν	ἐληλαμένοι	διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ Πελοποννησίοισι, προδοθέντες
[7, 139]	τειχέων τῶν διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ	ἐληλαμένων	οὐ δύναμαι πυθέσθαι ἥτις ἂν
[7, 158]	σύμμαχον ἐπὶ τὸν βάρβαρον παρακαλέοντες	ἐλθεῖν·	(αὐτοὶ δὲ ἐμεῦ πρότερον δεηθέντος
[7, 8]	τὸ ἡμῖν οἷόν τε ἔσται	ἐλθεῖν	ἐς μάχην, τούτων τῶν κατέλεξα
[7, 148]	χρῆσαι πρότερον· μετὰ δὲ ὡς	ἐλθεῖν	τοὺς ἀγγέλους ἐς δὴ τὸ
[7, 9]	γνώμῃ καὶ ἐκεῖνοι ἐπαερθέντες ἀβουλίῃ	ἔλθοιεν	ἡμῖν ἐς μάχην, μάθοιεν ἂν
[7, 158]	δὲ λόγῳ οὔτ᾽ ἂν αὐτὸς	ἔλθοιμι	οὔτ᾽ ἂν ἄλλους πέμψαιμι” ~ταῦτα
[7, 150]	ὁρμῆσαι στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα·	(ἐλθόντα	δὲ τοῦτον λέγεται εἰπεῖν ἄνδρες
[7, 139]	ἀνωσάμενοι. (οὐδὲ σφέας χρηστήρια φοβερὰ	ἐλθόντα	ἐκ Δελφῶν καὶ ἐς δεῖμα
[7, 120]	Ἀβδηρίτῃσι πανδημεί, αὐτοὺς καὶ γυναῖκας,	ἐλθόντας	ἐς τὰ σφέτερα ἱρὰ ἵζεσθαι
[7, 26]	ἀρχὴν ἐς κρίσιν τούτου πέρι	ἐλθόντας	οἶδα. (οἳ δὲ ἐπείτε διαβάντες
[7, 233]	γὰρ αὐτοὺς ἔλαβον οἱ βάρβαροι	ἐλθόντας,	τοὺς μὲν τινὰς καὶ ἀπέκτειναν
[7, 141]	σφι ἱκετηρίην λαβοῦσι δεύτερα αὖτις	ἐλθόντας	χρᾶσθαι τῷ χρηστηρίῳ ὡς ἱκέτας.
[7, 8]	ποιεῦντες. (πρῶτα μὲν ἐς Σάρδις	ἐλθόντες,	ἅμα Ἀρισταγόρῃ τῷ Μιλησίῳ δούλῳ
[7, 157]	Ἑλλήνων ἀπίκατο ἐς τὰς Συρηκούσας,	ἐλθόντες	αὐτῷ ἐς λόγους ἔλεγον τάδε.
[7, 225]	ὀπίσω, καὶ παραμειψάμενοι τὸ τεῖχος	ἐλθόντες	ἵζοντο ἐπὶ τὸν κολωνὸν πάντες
[7, 193]	~οἳ μὲν δὴ τὸ δεύτερον	ἐλθόντες	περὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ἐναυλόχεον, Ποσειδέωνος
[7, 189]	τὸν Βορέην ἐκ θεοπροπίου ἐπεκαλέσαντο,	ἐλθόντος	σφι ἄλλου χρηστηρίου τὸν γαμβρὸν
[7, 10]	τοσαύτην σὺν Δάτι καὶ Ἀρταφρένεϊ	ἐλθοῦσαν	ἐς τὴν Ἀττικὴν χώρην μοῦνοι
[7, 207]	μέν νυν ἄλλοισι Πελοποννησίοισι ἐδόκεε	ἐλθοῦσι	ἐς Πελοπόννησον τὸν Ἰσθμὸν ἔχειν
[7, 163]	δὲ καὶ οὐκ ἀνασχετὸν ποιησάμενος	ἐλθὼν	ἐς Πελοπόννησον ἄρχεσθαι ὑπὸ Λακεδαιμονίων
[7, 105]	ἀπεπέμψατο. τούτῳ δὲ ἐς λόγους	ἐλθὼν	Ξέρξης, καὶ ὕπαρχον ἐν τῷ
[7, 38]	φάσμα ἐπαερθείς τε τοῖσι δωρήμασι,	ἐλθὼν	παρὰ Ξέρξην ἔλεγε τάδε. ὦ
[7, 3]	τῶν Δαρείου παίδων τὴν διαφορήν,	ἐλθών,	ὡς ἡ φάτις μιν ἔχει,
[7, 56]	ἡμέρῃσι καὶ ἐν ἑπτὰ εὐφρόνῃσι,	ἐλινύσας	οὐδένα χρόνον. (ἐνθαῦτα λέγεται, Ξέρξεω
[7, 164]	καὶ τόδε οὐκ ἐλάχιστον τούτων	ἐλίπετο.	κρατήσας γὰρ μεγάλων χρημάτων τῶν
[7, 165]	καὶ Ἰβήρων καὶ Λιγύων καὶ	Ἐλισύκων	καὶ Σαρδονίων καὶ Κυρνίων τριήκοντα
[7, 181]	ἐποιήσαντο, σμύρνῃσί τε ἰώμενοι τὰ	ἕλκεα	καὶ σινδόνος βυσσίνης τελαμῶσι κατειλίσσοντες·
[7, 85]	ἤν τε ἀνθρώπου, ἐπ᾽ ἑωυτὸν	ἕλκει·	οἳ δὲ ἐν ἕρκεσι ἐμπαλασσόμενοι
[7, 167]	ὀψίης (ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ λέγεται	ἑλκύσαι	τὴν σύστασιν) ὁ δὲ Ἀμίλκας
[7, 32]	μὲν ἀπέπεμπε κήρυκας ἐς τὴν	Ἑλλάδα	αἰτήσοντας γῆν τε καὶ ὕδωρ
[7, 10]	πάντως στράτευμα ἀνάξεις ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα,	ἀκούσεσθαι τινὰ φημὶ τῶν αὐτοῦ
[7, 203]	εἶναι τὸν ἐπιόντα ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	ἀλλ᾽ ἄνθρωπον, εἶναι δὲ θνητὸν
[7, 139]	δεῖμα βαλόντα ἔπεισε ἐκλιπεῖν τὴν	Ἑλλάδα,	ἀλλὰ καταμείναντες ἀνέσχοντο τὸν ἐπιόντα
[7, 144]	ἔσωσε ἐς τὸ τότε τὴν	Ἑλλάδα,	ἀναγκάσας θαλασσίους γενέσθαι Ἀθηναίους. αἳ
[7, 25]	τὰ ὑποζύγια ἐλαυνόμενα ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα·	(ἀναπυθόμενος δὲ τοὺς χώρους καταβάλλειν
[7, 172]	τὰ ἀμείνω φρονεουσέων περὶ τὴν	Ἑλλάδα.	(ἀπικόμενοι δὲ ἐπὶ τούτους τῶν
[7, 11]	μήτε συστρατεύεσθαι ἔμοιγε ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	αὐτοῦ τε μένειν ἅμα τῇσι
[7, 12]	πρῆγμα εἶναι στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα.	δεδογμένων δέ οἱ αὖτις τούτων
[7, 147]	νοστησάντων δὲ τούτων ἐς τὴν	Ἑλλάδα	δοκέειν ἔφη ἀκούσαντας τοὺς Ἕλληνας
[7, 150]	περ ὁρμῆσαι στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα·	(ἐλθόντα δὲ τοῦτον λέγεται εἰπεῖν
[7, 145]	ἐς τὠυτὸ τῶν περὶ τὴν	Ἑλλάδα	Ἑλλήνων τῶν τὰ ἀμείνω φρονεόντων
[7, 7]	ἀνεγνώσθη Ξέρξης στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα,	ἐνθαῦτα δευτέρῳ μὲν ἔτεϊ μετὰ
[7, 152]	ἐπικαλεσάμενοι τὸν Πέρσην ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα,	ἐπειδή σφι πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους
[7, 131]	κήρυκες οἱ ἀποπεμφθέντες ἐς τὴν	Ἑλλάδα	ἐπὶ γῆς αἴτησιν ἀπίκατο οἳ
[7, 15]	ἡδονῇ ἐστι γενέσθαι στρατηλασίην ἐπὶ	Ἑλλάδα,	ἐπιπτήσεται καὶ σοὶ τὠυτὸ τοῦτο
[7, 176]	διὰ Τρηχῖνος ἔσοδος ἐς τὴν	Ἑλλάδα	ἐστὶ τῇ στεινοτάτη ἡμίπλεθρον. οὐ
[7, 239]	Ξέρξῃ ἔδοξε στρατηλατέειν ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα,	ἐὼν ἐν Σούσοισι ὁ Δημάρητος
[7, 47]	ἐῶν με στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα,	ἢ μετέστης ἄν φέρε τοῦτό
[7, 13]	μοι μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα,	ἥσυχοι ἔστε” ~Πέρσαι μὲν ὡς
[7, 56]	Διὸς Ξέρξην θέμενος ἀνάστατον τὴν	Ἑλλάδα	θέλεις ποιῆσαι, ἄγων πάντας ἀνθρώπους;
[7, 8]	διὰ τῆς Εὐρώπης ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα,	ἵνα Ἀθηναίους τιμωρήσωμαι ὅσα δὴ
[7, 39]	ἐμεῦ στρατευομένου αὐτοῦ ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	καὶ ἄγοντος παῖδας ἐμοὺς καὶ
[7, 1]	μᾶλλον ὅρμητο στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα.	(καὶ αὐτίκα μὲν ἐπηγγέλλετο πέμπων
[7, 10]	διὰ τῆς Εὐρώπης ἐς τὴν	Ἑλλάδα.	καὶ δὴ καὶ συνήνεικέ σε
[7, 82]	γνώμην θεμένου μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ	Ἑλλάδα	καὶ Σμερδομένης ὁ Ὀτάνεω, Δαρείου
[7, 157]	βοήθεέ τε τοῖσι ἐλευθεροῦσι τὴν	Ἑλλάδα	καὶ συνελευθέρου. ἁλὴς μὲν γὰρ
[7, 101]	Ἀρίστωνος συστρατευόμενον αὐτῷ ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα,	καλέσας δ᾽ αὐτὸν εἴρετο τάδε.
[7, 105]	διὰ τῆς Θρηίκης ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα.	~κατέλιπε δὲ ἄνδρα τοιόνδε Μασκάμην
[7, 57]	μὲν ἐλᾶν στρατιὴν ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	Ξέρξης ἀγαυρότατα καὶ μεγαλοπρεπέστατα, ὀπίσω
[7, 21]	τῆς Ἀσίης ἔθνος ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	Ξέρξης; κοῖον δὲ πινόμενόν μιν
[7, 6]	πᾶσαν προθυμίην παρεχόμενοι ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα·	οἱ δὲ Ἀλευάδαι οὗτοι ἦσαν
[7, 5]	τοίνυν Ξέρξης ἐπὶ μὲν τὴν	Ἑλλάδα	οὐδαμῶς πρόθυμος ἦν κατ᾽ ἀρχὰς
[7, 46]	συμβουλεύων Ξέρξῃ στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα,	οὗτος ὡνὴρ φρασθεὶς Ξέρξην δακρύσαντα
[7, 157]	τὸν γὰρ ἐπιόντα ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	πάντως κου πυνθάνεαι, ὅτι Πέρσης
[7, 115]	Συλέος πεδίου καλεομένου, Στάγειρον πόλιν	Ἑλλάδα	παραμειβόμενος, καὶ ἀπίκετο ἐς Ἄκανθον,
[7, 115]	ἐν τῷ οἰκημένην Ἄργιλον πόλιν	Ἑλλάδα	παρεξήιε· αὕτη δὲ καὶ ἡ
[7, 209]	μευ, εὖτε ὁρμῶμεν ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα,	περὶ τῶν ἀνδρῶν τούτων, ἀκούσας
[7, 139]	ῥέψειν ἔμελλε· ἑλόμενοι δὲ τὴν	Ἑλλάδα	περιεῖναι ἐλευθέρην, τοῦτο τὸ Ἑλληνικὸν
[7, 12]	στράτευμα μὴ ἄγειν ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα,	προείπας ἁλίζειν Πέρσας στρατόν; οὔτε
[7, 157]	τῆς Ἀσίης, στρατηλατήσειν ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα,	πρόσχημα μὲν ποιεύμενος ὡς ἐπ᾽
[7, 239]	ὅτι βασιλεὺς στέλλοιτο ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	πρῶτοι, καὶ οὕτω δὴ ἐς
[7, 148]	τοῦ βαρβάρου ἐγειρόμενα ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα,	πυθόμενοι δέ, καὶ μαθόντες ὡς
[7, 138]	κατίετο δὲ ἐς πᾶσαν τὴν	Ἑλλάδα.	πυνθανόμενοι δὲ ταῦτα πρὸ πολλοῦ
[7, 1]	τῶν ἀρίστων ὡς ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	στρατευομένων καὶ παρασκευαζομένων. (τετάρτῳ δὲ
[7, 99]	μάλιστα θῶμα ποιεῦμαι ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	στρατευσαμένης γυναικός· ἥτις ἀποθανόντος τοῦ
[7, 38]	ἅμα σοὶ στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα.	(σὺ δέ, ὦ βασιλεῦ, ἐμὲ
[7, 162]	ἑωυτοῦ στρατιήν· στερισκομένην ὦν τὴν	Ἑλλάδα	τῆς ἑωυτοῦ συμμαχίης εἴκαζε ὡς
[7, 144]	χρηστήριον βουλευομένοισι ἐπιόντα ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	τὸν βάρβαρον δέκεσθαι τῇσι νηυσὶ
[7, 175]	ἐσβολὴν μὴ παριέναι ἐς τὴν	Ἑλλάδα	τὸν βάρβαρον, τὸν δὲ ναυτικὸν
[7, 108]	τοῦ Δορίσκου ἐπορεύετο ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα,	τοὺς δὲ αἰεὶ γινομένους ἐμποδὼν
[7, 157]	νόῳ δὲ ἔχων πᾶσαν τὴν	Ἑλλάδα	ὑπ᾽ ἑωυτῷ ποιήσασθαι. (σὺ δὲ
[7, 177]	δέκεσθαι τὸν ἐπιόντα ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα.	ὡς δὲ ἐπύθοντο τὸν Πέρσην
[7, 17]	ἀποσπεύδων Ξέρξην στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	ὡς δὴ κηδόμενος αὐτοῦ ἀλλ᾽
[7, 150]	ἄλλος λόγος λεγόμενος ἀνὰ τὴν	Ἑλλάδα,	ὡς Ξέρξης ἔπεμψε κήρυκα ἐς
[7, 138]	οὔτε νεῶν ἐουσέων ἐν τῇ	Ἑλλάδι	ἀριθμὸν ἀξιομάχων δέκεσθαι τὸν ἐπιόντα,
[7, 102]	δέξονται λόγους δουλοσύνην φέροντας τῇ	Ἑλλάδι,	αὖτις δὲ ὡς ἀντιώσονταί τοι
[7, 144]	ἐς δέον δὲ οὕτω τῇ	Ἑλλάδι	ἐγένοντο. αὗταί τε δὴ αἱ
[7, 169]	σφι ἄμεινον τιμωρέουσι γίνεται τῇ	Ἑλλάδι.	(ἡ δὲ Πυθίη ὑπεκρίνατο ὦ
[7, 159]	εἰ μὲν βούλεαι βοηθέειν τῇ	Ἑλλάδι,	ἴσθι ἀρξόμενος ὑπὸ Λακεδαιμονίων· εἰ
[7, 145]	τε Κέρκυραν κελεύσοντας βοηθέειν τῇ	Ἑλλάδι	καὶ ἐς Κρήτην ἄλλους, φρονήσαντες
[7, 162]	ὀπίσω ἀπαλλασσόμενοι καὶ ἀγγέλλοντες τῇ	Ἑλλάδι	ὅτι ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ τὸ
[7, 102]	ὕστερον ὑπὸ σεῦ ἁλώσεται, τῇ	Ἑλλάδι	πενίη μὲν αἰεί κοτε σύντροφος
[7, 178]	μεγάλους γὰρ τούτους ἔσεσθαι τῇ	Ἑλλάδι	συμμάχους. (Δελφοὶ δὲ δεξάμενοι τὸ
[7, 235]	ἔσονταί τοι μὴ τῆς ἄλλης	Ἑλλάδος	ἁλισκομένης ὑπὸ τοῦ πεζοῦ βοηθέωσι
[7, 172]	Ἰσθμῷ ἦσαν ἁλισμένοι πρόβουλοι τῆς	Ἑλλάδος	ἀραιρημένοι ἀπὸ τῶν πολίων τῶν
[7, 235]	ταύτῃ. καταδουλωθείσης δὲ τῆς ἄλλης	Ἑλλάδος	ἀσθενὲς ἤδη τὸ Λακωνικὸν μοῦνον
[7, 135]	ἕκαστος ἂν ὑμέων ἄρχοι γῆς	Ἑλλάδος	δόντος βασιλέος” (πρὸς ταῦτα ὑπεκρίναντο
[7, 168]	κατακρατήσαντα πολλὸν ἄρξειν πάσης τῆς	Ἑλλάδος.	(ἐποίευν ὦν ἐπίτηδες, ἵνα ἔχωσι
[7, 157]	τιμωρέειν, τὸ δὲ ὑγιαῖνον τῆς	Ἑλλάδος	ᾖ ὀλίγον, τοῦτο δὲ ἤδη
[7, 178]	θεῷ ὑπὲρ ἑωυτῶν καὶ τῆς	Ἑλλάδος	καταρρωδηκότες, καί σφι ἐχρήσθη ἀνέμοισι
[7, 172]	προκατημένους τοσοῦτο πρὸ τῆς ἄλλης	Ἑλλάδος	μούνους πρὸ ὑμέων δεῖ ἀπολέσθαι.
[7, 161]	στρατιὴν πέμψεις μὴ ἡγεύμενος τῆς	Ἑλλάδος	οὐ προφαίνεις, ὡς δὲ στρατηγήσεις
[7, 139]	τις λέγων σωτῆρας γενέσθαι τῆς	Ἑλλάδος	οὐκ ἂν ἁμαρτάνοι τὸ ἀληθές.
[7, 157]	μεγάλως καὶ μοῖρά τοι τῆς	Ἑλλάδος	οὐκ ἐλαχίστη μέτα ἄρχοντί γε
[7, 176]	ἔδοξε ταύτῃ ἀπαμύνειν ἀπὸ τῆς	Ἑλλάδος	τὸν βάρβαρον. κώμη δὲ ἐστὶ
[7, 6]	ἐὼν καὶ θέλων αὐτὸς τῆς	Ἑλλάδος	ὕπαρχος εἶναι. χρόνῳ δὲ κατεργάσατό
[7, 161]	Συρηκοσίων, οὐκ ἡγεμόνος δεομένη ἡ	Ἑλλὰς	ἀπέπεμψε ἡμέας πρὸς σέ, ἀλλὰ
[7, 168]	οὔ σφι περιοπτέη ἐστὶ ἡ	Ἑλλὰς	ἀπολλυμένη· ἢν γὰρ σφαλῇ, σφεῖς
[7, 139]	οὕτω ἂν ἐπ᾽ ἀμφότερα ἡ	Ἑλλὰς	ἐγίνετο ὑπὸ Πέρσῃσι. τὴν γὰρ
[7, 172]	τε καὶ ἡ σύμπασα ᾖ	Ἑλλὰς	ἐν σκέπῃ τοῦ πολέμου. ἡμεῖς
[7, 157]	γίνεται μὴ πέσῃ πᾶσα ἡ	Ἑλλάς.	(μὴ γὰρ ἐλπίσῃς, ἢν ἡμέας
[7, 22]	τελευτᾷ ὁ Ἄθως, Σάνη πόλις	Ἑλλὰς	οἴκηται, αἳ δὲ ἐκτὸς Σάνης,
[7, 102]	νόμου ἰσχυροῦ· τῇ διαχρεωμένη ἡ	Ἑλλὰς	τήν τε πενίην ἀπαμύνεται καὶ
[7, 157]	μὲν γὰρ γενομένη πᾶσα ἡ	Ἑλλὰς	χεὶρ μεγάλη συνάγεται, καὶ ἀξιόμαχοι
[7, 101]	εἰρέσθαι τὰ θέλω. σὺ εἶς	Ἕλλην	τε, καὶ ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι
[7, 10]	οὐκ ἐόντων ἀξίων φλαύρως ἀκούειν.	Ἕλληνας	γὰρ διαβάλλων ἐπαείρεις αὐτὸν βασιλέα
[7, 9]	προσκτᾶσθαι βουλόμενοι, καταστρεψάμενοι δούλους ἔχομεν,	Ἕλληνας	δὲ ὑπάρξαντας ἀδικίης οὐ τιμωρησόμεθα·
[7, 194]	περιῆν, τότε δὲ ἐς τοὺς	Ἕλληνας	καταπλώσας ἔμελλε οὐ τὸ δεύτερον
[7, 169]	~οὗτοι μὲν οὕτω διεκρούσαντο τοὺς	Ἕλληνας.	Κρῆτες δέ, ἐπείτε σφέας παρελάμβανον
[7, 139]	ὁρῶντες ἂν καὶ τοὺς ἄλλους	Ἕλληνας	μηδίζοντας ὁμολογίῃ ἂν ἐχρήσαντο πρὸς
[7, 210]	δ᾽ ἐσέπεσον φερόμενοι ἐς τοὺς	Ἕλληνας	οἱ Μῆδοι, ἔπιπτον πολλοί, ἄλλοι
[7, 150]	ἐπεὶ δὲ σφέας παραλαμβάνειν τοὺς	Ἕλληνας,	οὕτω δὴ ἐπισταμένους ὅτι οὐ
[7, 103]	καὶ ἀνισωθέντας πλήθεϊ χαλεπῶς ἂν	Ἕλληνας	Πέρσῃσι μούνοισι μάχεσθαι. (ἀλλὰ παρ᾽
[7, 16]	φῄς τοι μετιέντι τὸν ἐπ᾽	Ἕλληνας	στόλον ἐπιφοιτᾶν ὄνειρον θεοῦ τινος
[7, 149]	μὴ ποιέεσθαι τὴν πρὸς τοὺς	Ἕλληνας	συμμαχίην· σπουδὴν δὲ ἔχειν σπονδὰς
[7, 168]	ἐμοὶ δοκέει. (πρὸς δὲ τοὺς	Ἕλληνάς	σφι σκῆψις ἐπεποίητο, τῇ περ
[7, 147]	Ἑλλάδα δοκέειν ἔφη ἀκούσαντας τοὺς	Ἕλληνας	τὰ ἑωυτοῦ πρήγματα πρὸ τοῦ
[7, 166]	Καρχηδόνιον καὶ ἐν Σαλαμῖνι τοὺς	Ἕλληνας	τὸν Πέρσην. τὸν δὲ Ἀμίλκαν
[7, 102]	δεσποσύνην. (αἰνέω μέν νυν πάντας	Ἕλληνας	τοὺς περὶ ἐκείνους τοὺς Δωρικοὺς
[7, 171]	ἄλλους τε ἀνθρώπους καὶ μάλιστα	Ἕλληνας,	τρίτῃ δὲ γενεῇ μετὰ Μίνων
[7, 168]	τῇ πεσέεται, ἀελπτέοντες μὲν τοὺς	Ἕλληνας	ὑπερβαλέεσθαι, δοκέοντες δὲ τὸν Πέρσην
[7, 126]	κέρεα ὑπερμεγάθεα ἐστὶ τὰ ἐς	Ἕλληνας	φοιτέοντα. οὖρος δὲ τοῖσι λέουσι
[7, 18]	δαιμονίη τις γίνεται ὁρμή, καὶ	Ἕλληνας,	ὡς οἶκε, καταλαμβάνει τις φθορὴ
[7, 172]	Θεσσαλῶν οἱ ἄγγελοι ἔλεγον Ἄνδρες	Ἕλληνες,	δεῖ φυλάσσεσθαι τὴν ἐσβολὴν τὴν
[7, 9]	πειρᾶν. τρόπῳ τοίνυν οὐ χρηστῷ	Ἕλληνες	διαχρεώμενοι, ἐμέο ἐλάσαντος μέχρι Μακεδονίης
[7, 201]	τῇ Τρηχινίῃ, οἱ δὲ δὴ	Ἕλληνες	ἐν τῇ διόδῳ. καλέεται δὲ
[7, 225]	δὲ τούτους ἥκειν ἐπύθοντο οἱ	Ἕλληνες,	ἐνθεῦτεν ἤδη ἑτεροιοῦτο τὸ νεῖκος·
[7, 195]	ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον ἥλω. τούτους οἱ	Ἕλληνες	ἐξιστορήσαντες τὰ ἐβούλοντο πυθέσθαι ἀπὸ
[7, 147]	τὰ ἑωυτοῦ πρήγματα προεπύθοντο οἱ	Ἕλληνες	ἐόντα λόγου μέζω, οὔτ᾽ ἄν
[7, 132]	τῷ Πέρσῃ ἔδοσαν σφέας αὐτοὺς	Ἕλληνες	ἐόντες μὴ ἀναγκασθέντες, καταστάντων σφι
[7, 207]	ποιήσειν· οἱ δὲ ἐν Θερμοπύλῃσι	Ἕλληνες,	ἐπειδὴ πέλας ἐγένετο τῆς ἐσβολῆς
[7, 175]	ἄνδρες ἐόντες χρησιμώτατοι. ~οἱ δὲ	Ἕλληνες	ἐπείτε ἀπίκατο ἐς τὸν Ἰσθμόν,
[7, 203]	χίλιοι. αὐτοὶ γὰρ σφέας οἱ	Ἕλληνες	ἐπεκαλέσαντο, λέγοντες δι᾽ ἀγγέλων ὡς
[7, 164]	οὐκ ἠθέλησε, ἀλλ᾽ ἐπεὶ οἱ	Ἕλληνες	ἐπεκράτησαν τῇ ναυμαχίῃ καὶ Ξέρξης
[7, 173]	ἡ Ξέρξεω. καταβάντες δὲ οἱ	Ἕλληνες	ἐπὶ τὰς νέας ὀπίσω ἐπορεύοντο
[7, 93]	τὰ μὲν ἄλλα κατά περ	Ἕλληνες	ἐσταλμένοι, εἶχον δὲ καὶ δρέπανα
[7, 132]	καὶ Πλαταιέων. (ἐπὶ τούτοισι οἱ	Ἕλληνες	ἔταμον ὅρκιον οἱ τῷ βαρβάρῳ
[7, 94]	ἑκατὸν νέας παρείχοντο ἐσκευασμένοι ὡς	Ἕλληνες.	Ἴωνες δὲ ὅσον μὲν χρόνον
[7, 185]	μέν νυν οἱ ἀπὸ Θρηίκης	Ἕλληνες	καὶ οἱ ἐκ τῶν νήσων
[7, 101]	ἐγὼ δοκέω, οὐδ᾽ εἰ πάντες	Ἕλληνες	καὶ οἱ λοιποὶ οἱ πρὸς
[7, 211]	βραχυτέροισι χρεώμενοι ἤ περ οἱ	Ἕλληνες,	καὶ οὐκ ἔχοντες πλήθεϊ χρήσασθαι.
[7, 219]	διαφαινούσης ἡμέρης. (ἐνθαῦτα ἐβουλεύοντο οἱ	Ἕλληνες,	καί σφεων ἐσχίζοντο αἱ γνῶμαι·
[7, 95]	νέας παρείχοντο, ἐσκευασμένοι τε ὡς	Ἕλληνες	καὶ τὸ πάλαι καλεόμενοι Πελασγοί,
[7, 95]	ἑπτακαίδεκα παρείχοντο νέας, ὡπλισμένοι ὡς	Ἕλληνες,	καὶ τοῦτο Πελασγικὸν ἔθνος; ὕστερον
[7, 212]	χεῖρας ἀνταείρασθαι συνέβαλλον. (οἱ δὲ	Ἕλληνες	κατὰ τάξις τε καὶ κατὰ
[7, 178]	ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον. ~οἱ μὲν δὴ	Ἕλληνες	κατὰ τάχος ἐβοήθεον διαταχθέντες, Δελφοὶ
[7, 94]	Ξοῦθον ἀπικέσθαι ἐς Πελοπόννησον, ὡς	Ἕλληνες	λέγουσι, ἐκαλέοντο Πελασγοὶ Αἰγιαλέες, ἐπὶ
[7, 158]	πολλὸς ἐνέκειτο λέγων τοιάδε. ἄνδρες	Ἕλληνες,	λόγον ἔχοντες πλεονέκτην ἐτολμήσατε ἐμὲ
[7, 194]	γὰρ σφέας εἶδον προσπλέοντας οἱ	Ἕλληνες,	μαθόντες αὐτῶν τὴν γινομένην ἁμαρτάδα,
[7, 183]	ἐκομίσθησαν ἐς Ἀθήνας. ~ταῦτα οἱ	Ἕλληνες	οἱ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ στρατοπεδευόμενοι πυνθάνονται
[7, 176]	ταύτης δὲ ἐπισιτιεῖσθαι ἐλογίζοντο οἱ	Ἕλληνες.	~οἱ μέν νυν χῶροι οὗτοι
[7, 163]	ὁ Γέλων, ἢν δὲ οἱ	Ἕλληνες,	ὀπίσω ἀπάγειν. ~ὁ δὲ Κάδυος
[7, 138]	δὲ ταῦτα πρὸ πολλοῦ οἱ	Ἕλληνες	οὐκ ἐν ὁμοίῳ πάντες ἐποιεῦντο.
[7, 95]	νέας, ἐσκευασμένοι δὲ ἦσαν ὡς	Ἕλληνες.	οὗτοι δὲ Ἰώνων καὶ Δωριέων
[7, 234]	~οἱ μὲν δὴ περὶ Θερμοπύλας	Ἕλληνες	οὕτω ἠγωνίσαντο, Ξέρξης δὲ καλέσας
[7, 102]	μάχην καὶ ἢν οἱ ἄλλοι	Ἕλληνες	πάντες τὰ σὰ φρονέωσι. (ἀριθμοῦ
[7, 148]	καὶ μαθόντες ὡς σφέας οἱ	Ἕλληνες	πειρήσονται παραλαμβάνοντες ἐπὶ τὸν Πέρσην,
[7, 173]	ἔλεγον οἱ Θεσσαλοί. οἱ δὲ	Ἕλληνες	πρὸς ταῦτα ἐβουλεύσαντο ἐς Θεσσαλίην
[7, 90]	τὰ δὲ ἄλλα κατά περ	Ἕλληνες.	τούτων δὲ τοσάδε ἔθνεα εἰσί,
[7, 225]	ὃ τοῦτόν τε ἀρετῇ οἱ	Ἕλληνες	ὑπεξείρυσαν καὶ ἐτρέψαντο τοὺς ἐναντίους
[7, 101]	ὦν μοι τόδε φράσον, εἰ	Ἕλληνες	ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὶ ἀνταειρόμενοι. οὐ
[7, 236]	δὴ καὶ τρόποισι τοιούτοισι χρεώμενοι	Ἕλληνες	χαίρουσι· τοῦ τε εὐτυχέειν φθονέουσι
[7, 9]	ἐς μάχην. (καίτοι γε ἐώθασι	Ἕλληνες,	ὡς πυνθάνομαι, ἀβουλότατα πολέμους ἵστασθαι
[7, 223]	προσήισαν, καὶ οἱ ἀμφὶ Λεωνίδην	Ἕλληνες,	ὡς τὴν ἐπὶ θανάτῳ ἔξοδον
[7, 28]	ἐπυθόμην ἐπὶ θάλασσαν καταβαίνοντα τὴν	Ἑλληνίδα,	βουλόμενός τοι δοῦναι ἐς τὸν
[7, 122]	Ἄμπελον τὴν Τορωναίην ἄκρην παραμείβετο	Ἑλληνίδας	γε τάσδε πόλις, ἐκ τῶν
[7, 110]	πόλιας τὰς παραθαλασσίας τε καὶ	Ἑλληνίδας	ἐξ εὐωνύμου χειρὸς ἀπέργων παρεξήιε·
[7, 109]	ποταμοῦ τὸ ῥέεθρον ἀπεξηρασμένον πόλιας	Ἑλληνίδας	τάσδε παραμείβετο, Μαρώνειαν Δίκαιαν Ἄβδηρα.
[7, 196]	ἐν Ἕλλησι· ἔνθα δὴ αἱ	Ἑλληνίδες	ἵπποι ἐλείποντο πολλόν. τῶν μέν
[7, 179]	ἔνθα ἦσαν προφυλάσσουσαι νέες τρεῖς	Ἑλληνίδες,	Τροιζηνίη τε καὶ Αἰγιναίη καὶ
[7, 93]	τριήκοντα παρείχοντο νέας, ἔχοντές τε	Ἑλληνικὰ	ὅπλα καὶ γεγονότες ἀπὸ Πελοποννήσου.
[7, 91]	Πάμφυλοι δὲ τριήκοντα παρείχοντο νέας	Ἑλληνικοῖσι	ὅπλοισι ἐσκευασμένοι. οἱ δὲ Πάμφυλοι
[7, 89]	εἶχον ἀγχοτάτω πεποιημένας τρόπον τὸν	Ἑλληνικόν,	ἐνδεδυκότες δὲ θώρηκας λινέους, ἀσπίδας
[7, 145]	κως ἕν τε γένοιτο τὸ	Ἑλληνικὸν	καὶ εἰ συγκύψαντες τὠυτὸ πρήσσοιεν
[7, 139]	Ἑλλάδα περιεῖναι ἐλευθέρην, τοῦτο τὸ	Ἑλληνικὸν	πᾶν τὸ λοιπόν, ὅσον μὴ
[7, 48]	κατὰ πλῆθος ἐστὶ καὶ τὸ	Ἑλληνικὸν	στράτευμα φαίνεται πολλαπλήσιον ἔσεσθαι τοῦ
[7, 170]	ἐξανιστάντες προσέπταισαν μεγάλως, ὥστε φόνος	Ἑλληνικὸς	μέγιστος οὗτος δὴ ἐγένετο πάντων
[7, 74]	θυγατέρα. ~Λυδοὶ δὲ ἀγχοτάτω τῶν	Ἑλληνικῶν	εἶχον ὅπλα. οἱ δὲ Λυδοὶ
[7, 145]	πρήγματα μεγάλα ἐλέγετο εἶναι, οὐδαμῶν	Ἑλληνικῶν	τῶν οὐ πολλὸν μέζω. ~ὡς
[7, 205]	τούτους σπουδὴν ἐποιήσατο Λεωνίδης μούνους	Ἑλλήνωι	παραλαβεῖν, ὅτι σφέων μεγάλως κατηγόρητο
[7, 163]	εἴη. ~οἱ μὲν δὴ τῶν	Ἑλλήνων	ἄγγελοι τοιαῦτα τῷ Γέλωνι χρηματισάμενοι
[7, 103]	τῶν ἐμῶν αἰχμοφόρων οἳ ἐθελήσουσι	Ἑλλήνων	ἀνδράσι τρισὶ ὁμοῦ μάχεσθαι· τῶν
[7, 157]	δ᾽ ὡς οἱ ἄγγελοι τῶν	Ἑλλήνων	ἀπίκατο ἐς τὰς Συρηκούσας, ἐλθόντες
[7, 104]	ἑνὶ τούτων τῶν ἀνδρῶν οἳ	Ἑλλήνων	ἕκαστος φησὶ τριῶν ἄξιος εἶναι.
[7, 175]	ἀτραπόν, δι᾽ ἣλωσαν οἱ ἁλόντες	Ἑλλήνων	ἐν Θερμοπύλῃσι, οὐδὲ ᾔδεσαν ἐοῦσαν
[7, 233]	ἐστρατήγεε, τέως μὲν μετὰ τῶν	Ἑλλήνων	ἐόντες ἐμάχοντο ὑπ᾽ ἀναγκαίης ἐχόμενοι
[7, 130]	τοὺς Ἀλεύεω παῖδας, ὅτι πρῶτοι	Ἑλλήνων	ἐόντες Θεσσαλοὶ ἔδοσαν ἑωυτοὺς βασιλέι,
[7, 233]	οὕτω δή, τῶν σὺν Λεωνίδῃ	Ἑλλήνων	ἐπειγομένων ἐπὶ τὸν κολωνόν, ἀποσχισθέντες
[7, 148]	τὴν Εὐρώπην, οἱ δὲ συνωμόται	Ἑλλήνων	ἐπὶ τῷ Πέρσῃ μετὰ τὴν
[7, 169]	παρελάμβανον οἱ ἐπὶ τούτοισι ταχθέντες	Ἑλλήνων,	ἐποίησαν τοιόνδε· πέμψαντες κοινῇ θεοπρόπους
[7, 103]	καὶ οἳ παρ᾽ ἐμὲ φοιτῶσι	Ἑλλήνων	ἐς λόγους αὐχέετε τοσοῦτον, ὅρα
[7, 158]	στρατηγός τε καὶ ἡγεμὼν τῶν	Ἑλλήνων	ἔσομαι πρὸς τὸν βάρβαρον. ἐπ᾽
[7, 168]	ὦ βασιλεῦ, ἡμεῖς, παραλαμβανόντων τῶν	Ἑλλήνων	ἡμέας ἐς τὸν πόλεμον τοῦτον,
[7, 201]	οὗτος ὑπὸ μὲν τῶν πλεόνων	Ἑλλήνων	Θερμοπύλαι, ὑπὸ δὲ τῶν ἐπιχωρίων
[7, 63]	θώρηκας. οὗτοι δὲ ὑπὸ μὲν	Ἑλλήνων	καλέονται Σύριοι, ὑπὸ δὲ τῶν
[7, 173]	τῆς Ὄσσης. (ἐνθαῦτα ἐστρατοπεδεύοντο τῶν	Ἑλλήνων	κατὰ μυρίους ὁπλίτας συλλεγέντες, καί
[7, 61]	ἐκαλέοντο δὲ πάλαι ὑπὸ μὲν	Ἑλλήνων	Κηφῆνες, ὑπὸ μέντοι σφέων αὐτῶν
[7, 189]	καλέσασθαι. Βορέης δὲ κατὰ τὸν	Ἑλλήνων	λόγον ἔχει γυναῖκα Ἀττικήν, Ὠρειθυίην
[7, 95]	τὸ πάλαι καλεόμενοι Πελασγοί, ὡς	Ἑλλήνων	λόγος. (Ἑλλησπόντιοι δὲ πλὴν Ἀβυδηνῶν
[7, 194]	κατεῖδον τὰς ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ τῶν	Ἑλλήνων	νέας. ἔδοξάν τε δὴ τὰς
[7, 202]	τῆς ἠπείρου. ~ἦσαν δὲ οἵδε	Ἑλλήνων	οἱ ὑπομένοντες τὸν Πέρσην ἐν
[7, 168]	καὶ ἐχρήσαντο. αἰτιωμένων γὰρ τῶν	Ἑλλήνων	ὅτι οὐκ ἐβοήθεον, ἔφασαν πληρῶσαι
[7, 107]	Πέρσῃσι. ~τῶν δὲ ἐξαιρεθέντων ὑπὸ	Ἑλλήνων	οὐδένα βασιλεὺς Ξέρξης ἐνόμισε εἶναι
[7, 10]	παῦσαι λέγων λόγους ματαίους περὶ	Ἑλλήνων	οὐκ ἐόντων ἀξίων φλαύρως ἀκούειν.
[7, 151]	τόνδε τὸν λόγον λέγουσι τινὲς	Ἑλλήνων	πολλοῖσι ἔτεσι ὕστερον γενόμενον τούτων.
[7, 9]	ἐς τοῦτο θράσεος ἀνήκει τὰ	Ἑλλήνων	πρήγματα· εἰ δὲ ἄρα ἔγωγε
[7, 37]	τῶν πολίων, λέγοντες ἥλιον εἶναι	Ἑλλήνων	προδέκτορα, σελήνην δὲ σφέων. ταῦτα
[7, 180]	διαδέξιον ποιεύμενοι τὸν εἷλον τῶν	Ἑλλήνων	πρῶτον καὶ κάλλιστον. τῷ δὲ
[7, 219]	τάχος. ~τοῖσι δὲ ἐν Θερμοπύλῃσι	Ἑλλήνων	πρῶτον μὲν ὁ μάντις Μεγιστίης
[7, 214]	χρὴ σταθμώσασθαι, ὅτι οἱ τῶν	Ἑλλήνων	Πυλαγόροι ἐπεκήρυξαν οὐκ ἐπὶ Ὀνήτῃ
[7, 158]	ψιλούς· σῖτόν τε ἁπάσῃ τῇ	Ἑλλήνων	στρατιῇ, ἔστ᾽ ἂν διαπολεμήσωμεν, ὑποδέκομαι
[7, 162]	ἔαρ δοκιμώτατον, τῆς δὲ τῶν	Ἑλλήνων	στρατιῆς τὴν ἑωυτοῦ στρατιήν· στερισκομένην
[7, 161]	(μάτην γὰρ ἂν ὧδε πάραλον	Ἑλλήνων	στρατὸν πλεῖστον εἴημεν ἐκτημένοι, εἰ
[7, 161]	(ὅσον μέν νυν παντὸς τοῦ	Ἑλλήνων	στρατοῦ ἐδέεο ἡγέεσθαι, ἐξήρκεε ἡμῖν
[7, 205]	ἀπερέουσι ἐκ τοῦ ἐμφανέος τὴν	Ἑλλήνων	συμμαχίην. οἳ δὲ ἀλλοφρονέοντες ἔπεμπον.
[7, 118]	ἐποιέετο συμφορήν. οἱ δὲ ὑποδεκόμενοι	Ἑλλήνων	τὴν στρατιὴν καὶ δειπνίζοντες Ξέρξην
[7, 178]	δεξάμενοι τὸ μαντήιον πρῶτα μὲν	Ἑλλήνων	τοῖσι βουλομένοισι εἶναι ἐλευθέροισι ἐξήγγειλαν
[7, 144]	πανδημεί, τῷ θεῷ πειθομένους, ἅμα	Ἑλλήνων	τοῖσι βουλομένοισι. ~τὰ μὲν δὴ
[7, 101]	σεῦ τε καὶ τῶν ἄλλων	Ἑλλήνων	τῶν ἐμοὶ ἐς λόγους ἀπικνεομένων,
[7, 161]	μοῦνοι δὲ ἐόντες οὐ μετανάσται	Ἑλλήνων·	τῶν καὶ Ὅμηρος ὁ ἐποποιὸς
[7, 145]	τὠυτὸ τῶν περὶ τὴν Ἑλλάδα	Ἑλλήνων	τῶν τὰ ἀμείνω φρονεόντων καὶ
[7, 213]	καὶ διέφθειρε τοὺς ταύτῃ ὑπομείναντας	Ἑλλήνων.	(ὕστερον δὲ δείσας Λακεδαιμονίους ἔφυγε
[7, 106]	πλὴν τοῦ ἐν Δορίσκῳ, ὑπὸ	Ἑλλήνων	ὕστερον ταύτης τῆς στρατηλασίης ἐξαιρέθησαν·
[7, 58]	ἐν δεξιῇ μὲν ἔχων τὸν	Ἕλλης	τάφον τῆς Ἀθάμαντος, ἐν ἀριστερῇ
[7, 165]	γενόμενον βοηθέειν τὸν Γέλωνα τοῖσι	Ἕλλησι	ἀποπέμπειν ἐς Δελφοὺς τὰ χρήματα.
[7, 165]	ὁ Γέλων ἐβοήθησε ἂν τοῖσι	Ἕλλησι,	εἰ μὴ ὑπὸ Θήρωνος τοῦ
[7, 177]	μέν νυν χῶροι οὗτοι τοῖσι	Ἕλλησι	εἶναι ἐφαίνοντο ἐπιτήδεοι· πάντα γὰρ
[7, 167]	ὡς οἱ μὲν βάρβαροι τοῖσι	Ἕλλησι	ἐν τῇ Σικελίῃ ἐμάχοντο ἐξ
[7, 196]	ὡς ἀρίστη εἴη τῶν ἐν	Ἕλλησι·	ἔνθα δὴ αἱ Ἑλληνίδες ἵπποι
[7, 239]	ἐπελέξαντο, ἔπειτα δὲ τοῖσι ἄλλοισι	Ἕλλησι	ἐπέστειλαν. ταῦτα μὲν δὴ οὕτω
[7, 132]	δὴ ὅρκιον ὧδε εἶχε τοῖσι	Ἕλλησι.	~ἐς δὲ Ἀθήνας καὶ Σπάρτην
[7, 11]	ἵνα ἢ τάδε πάντα ὑπὸ	Ἕλλησι	ἢ ἐκεῖνα πάντα ὑπὸ Πέρσῃσι
[7, 171]	ταῦτα ἔσχε βουλομένους τιμωρέειν τοῖσι	Ἕλλησι.	~Θεσσαλοὶ δὲ ὑπὸ ἀναγκαίης τὸ
[7, 163]	ταῦτα δείσας μὲν περὶ τοῖσι	Ἕλλησι	μὴ οὐ δύνωνται τὸν βάρβαρον
[7, 192]	τετάρτῃ ἡμέρῃ ἐπέπαυτο· τοῖσι δὲ	Ἕλλησι	οἱ ἡμεροσκόποι ἀπὸ τῶν ἄκρων
[7, 211]	δὲ καὶ οὗτοι συνέμισγον τοῖσι	Ἕλλησι,	οὐδὲν πλέον ἐφέροντο τῆς στρατιῆς
[7, 37]	φάσμα. (οἱ δὲ ἔφραζον ὡς	Ἕλλησι	προδεικνύει ὁ θεὸς ἔκλειψιν τῶν
[7, 209]	καὶ καλλίστην πόλιν τῶν ἐν	Ἕλλησι	προσφέρεαι καὶ ἄνδρας ἀρίστους” (κάρτα
[7, 145]	ὡς δεινῶν ἐπιόντων ὁμοίως πᾶσι	Ἕλλησι.	τὰ δὲ Γέλωνος πρήγματα μεγάλα
[7, 188]	πολλὸς ἄνεμος ἀπηλιώτης, τὸν δὴ	Ἑλλησποντίην	καλέουσι οἱ περὶ ταῦτα τὰ
[7, 95]	καλεόμενοι Πελασγοί, ὡς Ἑλλήνων λόγος.	(Ἑλλησπόντιοι	δὲ πλὴν Ἀβυδηνῶν (Ἀβυδηνοῖσι γὰρ
[7, 56]	διαβεβηκότος τὸν Ἑλλήσποντον, ἄνδρα εἰπεῖν	Ἑλλησπόντιον	ὦ Ζεῦ, τί δὴ ἀνδρὶ
[7, 56]	λέγεται, Ξέρξεω ἤδη διαβεβηκότος τὸν	Ἑλλήσποντον,	ἄνδρα εἰπεῖν Ἑλλησπόντιον ὦ Ζεῦ,
[7, 33]	οἳ δὲ ἐν τούτῳ τὸν	Ἑλλήσποντον	ἐζεύγνυσαν ἐκ τῆς Ἀσίης ἐς
[7, 35]	ἐπύθετο Ξέρξης, δεινὰ ποιεύμενος τὸν	Ἑλλήσποντον	ἐκέλευσε τριηκοσίας ἐπικέσθαι μάστιγι πληγὰς
[7, 10]	ἐστὶ φράζειν. (ζεύξας φῂς τὸν	Ἑλλήσποντον	ἐλᾶν στρατὸν διὰ τῆς Εὐρώπης
[7, 8]	ὑπερθέωμαι ὑμῖν· (μέλλω ζεύξας τὸν	Ἑλλήσποντον	ἐλᾶν στρατὸν διὰ τῆς Εὐρώπης
[7, 35]	ἅμα τούτοισι ἀπέπεμψε στίξοντας τὸν	Ἑλλήσποντον.	(ἐνετέλλετο δὲ ὦν ῥαπίζοντας λέγειν
[7, 147]	τοῦ Πόντου σιταγωγὰ διεκπλώοντα τὸν	Ἑλλήσποντον,	ἔς τε Αἴγιναν καὶ Πελοπόννησον
[7, 157]	Πέρσης ἀνὴρ μέλλει, ζεύξας τὸν	Ἑλλήσποντον	καὶ ἐπάγων πάντα τὸν ἠῷον
[7, 10]	νικήσαντες ναυμαχίῃ πλέωσι ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον	καὶ ἔπειτα λύσωσι τὴν γέφυραν,
[7, 54]	ἐσέβαλε τὴν φιάλην ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον	καὶ χρύσεον κρητῆρα καὶ Περσικὸν
[7, 54]	οὔτε εἰ μετεμέλησέ οἱ τὸν	Ἑλλήσποντον	μαστιγώσαντι καὶ ἀντὶ τούτων τὴν
[7, 163]	ἐπύθετο τὸν Πέρσην διαβεβηκότα τὸν	Ἑλλήσποντον,	πέμπει πεντηκοντέροισι τρισὶ Κάδμον τὸν
[7, 58]	~ὁ δὲ ναυτικὸς ἔξω τὸν	Ἑλλήσποντον	πλέων παρὰ γῆν ἐκομίζετο, τὰ
[7, 45]	δὲ ὥρα πάντα μὲν τὸν	Ἑλλήσποντον	ὑπὸ τῶν νεῶν ἀποκεκρυμμένον, πάσας
[7, 6]	εὐτυχέστατα ἐκλεγόμενος ἔλεγε τόν τε	Ἑλλήσποντον	ὡς ζευχθῆναι χρεὸν εἴη ὑπ᾽
[7, 35]	τῶν ἐπεστεώτων τῇ ζεύξι τοῦ	Ἑλλησπόντου	ἀποταμεῖν τὰς κεφαλάς. ~καὶ οἳ
[7, 36]	μὲν Πόντου ἐπικαρσίας τοῦ δὲ	Ἑλλησπόντου	κατὰ ῥόον, ἵνα ἀνακωχεύῃ τὸν
[7, 106]	ἐν τῇ Θρηίκῃ καὶ τοῦ	Ἑλλησπόντου	πανταχῇ. (οὗτοι ὦν πάντες οἵ
[7, 106]	τε ἐκ Θρηίκης καὶ τοῦ	Ἑλλησπόντου,	πλὴν τοῦ ἐν Δορίσκῳ, ὑπὸ
[7, 78]	Χεράσμιος, ὃς Σηστὸν τὴν ἐν	Ἑλλησπόντῳ	ἐπετρόπευε. ~Μᾶρες δὲ ἐπὶ μὲν
[7, 137]	ἥλωσαν κατὰ Βισάνθην τὴν ἐν	Ἑλλησπόντῳ,	καὶ ἀπαχθέντες ἐς τὴν Ἀττικὴν
[7, 33]	δὲ τῆς Χερσονήσου τῆς ἐν	Ἑλλησπόντῳ,	Σηστοῦ τε πόλιος μεταξὺ καὶ
[7, 176]	οὔνομα· ἐκ ταύτης δὲ ἐπισιτιεῖσθαι	ἐλογίζοντο	οἱ Ἕλληνες. ~οἱ μέν νυν
[7, 139]	πρηγμάτων ἐτράποντο, ταῦτα ῥέψειν ἔμελλε·	ἑλόμενοι	δὲ τὴν Ἑλλάδα περιεῖναι ἐλευθέρην,
[7, 124]	χώρης καὶ ἐξιεῖ παρὰ τὸ	ἕλος	τὸ ἐπ᾽ Ἀξίῳ ποταμῷ. ~πορευομένῳ
[7, 237]	δὲ λέγει μὲν τὰ ἄριστα	ἔλπεται	εἶναι ἐμοί, γνώμῃ μέντοι ἑσσοῦται
[7, 210]	τέσσερας μὲν δὴ παρεξῆκε ἡμέρας,	ἐλπίζων	αἰεί σφεας ἀποδρήσεσθαι· πέμπτῃ δέ,
[7, 17]	γνώμῃ χρήσομαι” ~τοσαῦτα εἴπας Ἀρτάβανος,	ἐλπίζων	Ξέρξην ἀποδέξειν λέγοντα οὐδέν, ἐποίεε
[7, 10]	γῆς ἄστυ νέμοντας. ὁ δὲ	ἐλπίζων	Σκύθας τοὺς νομάδας καταστρέψεσθαι ἐμοί
[7, 192]	ὀπίσω ἠπείγοντο ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον,	ἐλπίσαντες	ὀλίγας τινάς σφι ἀντιξόους ἔσεσθαι
[7, 212]	ἀέθλεον. ἅτε γὰρ ὀλίγων ἐόντων,	ἐλπίσαντες	σφέας κατατετρωματίσθαι τε καὶ οὐκ
[7, 157]	πᾶσα ἡ Ἑλλάς. (μὴ γὰρ	ἐλπίσῃς,	ἢν ἡμέας καταστρέψηται ὁ Πέρσης
[7, 218]	ἐνδυομένους ὅπλα, ἐν θώματι ἐγένοντο·	ἐλπόμενοι	γὰρ οὐδένα σφι φανήσεσθαι ἀντίξοον
[7, 194]	αὐτὸς ἢ σοφώτερα ἐργασμένος εἴη,	ἔλυσε.	(βασιλέα μὲν δὴ Δαρεῖον οὕτω
[7, 8]	οὐ πρότερον παύσομαι πρὶν ἢ	ἕλω	τε καὶ πυρώσω τὰς Ἀθήνας,
[7, 33]	~μετὰ δὲ ταῦτα παρεσκευάζετο ὡς	ἐλῶν	ἐς Ἄβυδον. οἳ δὲ ἐν
[7, 37]	στρατὸς ἐκ τῶν Σαρδίων ὁρμᾶτο	ἐλῶν	ἐς Ἄβυδον· (ὁρμημένῳ δέ οἱ
[7, 154]	ἐρρύσαντο μάχῃ ἐσσωθέντας ἐπὶ ποταμῷ	Ἐλώρῳ,	ἐρρύσαντο δὲ οὗτοι ἐπὶ τοῖσιδε
[7, 14]	ἀπειπάμενος τὴν στρατηλασίην καὶ τὰ	ἐμὰ	ἔπεα ἐν οὐδενὶ ποιησάμενος λόγῳ
[7, 52]	μούνῳ ἐκ πάντων σκῆπτρα τὰ	ἐμὰ	ἐπιτράπω” ~ταῦτα εἴπας καὶ Ἀρτάβανον
[7, 135]	ἐς ἐμέ τε καὶ τὰ	ἐμὰ	πρήγματα ἀποβλέποντες. οὕτω δὲ καὶ
[7, 189]	τῆς Εὐβοίης ἐν Χαλκίδι ὡς	ἔμαθον	αὐξόμενον τὸν χειμῶνα ἢ καὶ
[7, 218]	ἐθελονταὶ Φωκέες ὑποδεξάμενοι Λεωνίδῃ ἐφύλασσον.	~ἔμαθον	δὲ σφέας οἱ Φωκέες ὧδε
[7, 188]	(ὅσοι μέν νυν αὐτῶν αὐξόμενον	ἔμαθον	τὸν ἄνεμον καὶ τοῖσι οὕτω
[7, 45]	ἀνθρώπων, ἐνθαῦτα ὁ Ξέρξης ἑωυτὸν	ἐμακάρισε,	μετὰ δὲ τοῦτο ἐδάκρυσε. ~μαθὼν
[7, 208]	θεώμενος ἐθώμαζε καὶ τὸ πλῆθος	ἐμάνθανε.	μαθὼν δὲ πάντα ἀτρεκέως ἀπήλαυνε
[7, 208]	κατιδέσθαι· ὁ δὲ τοὺς ἔξω	ἐμάνθανε,	τοῖσι πρὸ τοῦ τείχεος τὰ
[7, 211]	ἔχοντες πλήθεϊ χρήσασθαι. (Λακεδαιμόνιοι δὲ	ἐμάχοντο	ἀξίως λόγου, ἄλλα τε ἀποδεικνύμενοι
[7, 228]	τάδε. μυριάσιν ποτὲ τῇδε τριηκοσίαις	ἐμάχοντο	ἐκ Πελοποννάσου χιλιάδες τέτορες. (ταῦτα
[7, 167]	τοῖσι Ἕλλησι ἐν τῇ Σικελίῃ	ἐμάχοντο	ἐξ ἠοῦς ἀρξάμενοι μέχρι δείλης
[7, 212]	ἦσαν, καὶ ἐν μέρεϊ ἕκαστοι	ἐμάχοντο,	πλὴν Φωκέων· οὗτοι δὲ ἐς
[7, 223]	ἡμέρας ὑπεξιόντες ἐς τὰ στεινόπορα	ἐμάχοντο.	(τότε δὲ συμμίσγοντες ἔξω τῶν
[7, 233]	μὲν μετὰ τῶν Ἑλλήνων ἐόντες	ἐμάχοντο	ὑπ᾽ ἀναγκαίης ἐχόμενοι πρὸς τὴν
[7, 10]	σφι ὁ θεὸς φθονήσας φόβον	ἐμβάλῃ	ἢ βροντήν, δι᾽ ὦν ἐφθάρησαν
[7, 133]	βάραθρον οἳ δ᾽ ἐς φρέαρ	ἐμβαλόντες	ἐκέλευον γῆν τε καὶ ὕδωρ
[7, 10]	ἐχώρησε. ἀλλ᾽ ἢν τῇσι νηυσὶ	ἐμβάλωσι	καὶ νικήσαντες ναυμαχίῃ πλέωσι ἐς
[7, 36]	καὶ καλλονή, κατὰ λόγον δὲ	ἐμβριθέστερα	ἦν τὰ λίνεα, τοῦ τάλαντον
[7, 170]	πέντε πόλιν Καμικόν, τὴν κατ᾽	ἐμὲ	Ἀκραγαντῖνοι ἐνέμοντο· (τέλος δὲ οὐ
[7, 16]	περιορᾶν φύσι τῇ ἑωυτῆς χρᾶσθαι.	(ἐμὲ	δὲ ἀκούσαντα πρὸς σεῦ κακῶς
[7, 16]	αὐτὸ παρατρέψαι, ἀλλ᾽ ἤδη δεῖ	ἐμὲ	ἐν κοίτῃ σῇ κατυπνῶσαι, φέρε,
[7, 101]	ἄνθρωποι συλλεχθείησαν, οὐκ ἀξιόμαχοι εἰσὶ	ἐμὲ	ἐπιόντα ὑπομεῖναι, μὴ ἐόντες ἄρθμιοι.
[7, 38]	Ἑλλάδα. (σὺ δέ, ὦ βασιλεῦ,	ἐμὲ	ἐς τόδε ἡλικίης ἥκοντα οἰκτείρας
[7, 8]	πυρώσω τὰς Ἀθήνας, οἵ γε	ἐμὲ	καὶ πατέρα τὸν ἐμὸν ὑπῆρξαν
[7, 160]	περιέχεσθε τῆς ἡγεμονίης, οἰκὸς καὶ	ἐμὲ	μᾶλλον ὑμέων περιέχεσθαι, στρατιῆς τε
[7, 16]	σῇ ἐσθῆτι τεκμαιρόμενον. εἰ δὲ	ἐμὲ	μὲν ἐν οὐδενὶ λόγῳ ποιήσεται
[7, 16]	ἐν τῷ ὕπνῳ, ὥστε δόξει	ἐμὲ	ὁρῶν σὲ εἶναι, τῇ σῇ
[7, 10]	τὸ δὲ αὐτοῖσι ἔνεστι δεινόν,	ἐμὲ	σοὶ δίκαιον ἐστὶ φράζειν. (ζεύξας
[7, 24]	τῆς Ἀσίης ἀληλεσμένος. ~ὡς μὲν	ἐμὲ	συμβαλλόμενον εὑρίσκειν, μεγαλοφροσύνης εἵνεκεν αὐτὸ
[7, 158]	Ἕλληνες, λόγον ἔχοντες πλεονέκτην ἐτολμήσατε	ἐμὲ	σύμμαχον ἐπὶ τὸν βάρβαρον παρακαλέοντες
[7, 135]	βασιλεὺς ἄνδρας ἀγαθοὺς τιμᾶν, ἐς	ἐμέ	τε καὶ τὰ ἐμὰ πρήγματα
[7, 103]	σύ τε καὶ οἳ παρ᾽	ἐμὲ	φοιτῶσι Ἑλλήνων ἐς λόγους αὐχέετε
[7, 173]	Ἀθηναίων δὲ Θεμιστοκλέης ὁ Νεοκλέος.	ἔμειναν	δὲ ὀλίγας ἡμέρας ἐνθαῦτα· (ἀπικόμενοι
[7, 128]	Πηνειοῦ, ὅτι τὴν ἄνω ὁδὸν	ἔμελλε	ἐλᾶν διὰ Μακεδόνων τῶν κατύπερθε
[7, 139]	τῶν πρηγμάτων ἐτράποντο, ταῦτα ῥέψειν	ἔμελλε·	ἑλόμενοι δὲ τὴν Ἑλλάδα περιεῖναι
[7, 8]	δὲ μετὰ Αἰγύπτου ἅλωσιν ὡς	ἔμελλε	ἐς χεῖρας ἄξεσθαι τὸ στράτευμα
[7, 161]	ὡς ὁ Λάκων ἱκανός τοι	ἔμελλε	ἔσεσθαι καὶ ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἀπολογεύμενος·
[7, 57]	ὦν τῇδε τοῦτο ἐγένετο, ὅτι	ἔμελλε	μὲν ἐλᾶν στρατιὴν ἐπὶ τὴν
[7, 194]	δὲ ἐς τοὺς Ἕλληνας καταπλώσας	ἔμελλε	οὐ τὸ δεύτερον διαφυγὼν ἔσεσθαι·
[7, 23]	κάτω τὰ αὐτὰ μέτρα ποιευμένων,	ἔμελλέ	σφι τοιοῦτο ἀποβήσεσθαι. (οἱ δὲ
[7, 144]	σφι προσῆλθε τῶν ἀπὸ Λαυρείου,	ἔμελλον	λάξεσθαι ὀρχηδὸν ἕκαστος δέκα δραχμάς·
[7, 143]	θείη Σαλαμίς” εἴ πέρ γε	ἔμελλον	οἱ οἰκήτορες ἀμφ᾽ αὐτῇ τελευτήσειν·
[7, 206]	Κάρνεια γάρ σφι ἦν ἐμποδών,	ἔμελλον	ὁρτάσαντες καὶ φυλακὰς λιπόντες ἐν
[7, 193]	Αἶαν τὴν Κολχίδα· ἐνθεῦτεν γὰρ	ἔμελλον	ὑδρευσάμενοι ἐς τὸ πέλαγος ἀφήσειν.
[7, 222]	τούτων δὲ Θηβαῖοι μὲν ἀέκοντες	ἔμενον	καὶ οὐ βουλόμενοι· κατεῖχε γὰρ
[7, 9]	τοίνυν οὐ χρηστῷ Ἕλληνες διαχρεώμενοι,	ἐμέο	ἐλάσαντος μέχρι Μακεδονίης γῆς, οὐκ
[7, 29]	ἀλλὰ ᾖ τοι ἀπαρτιλογίη ὑπ᾽	ἐμέο	πεπληρωμένη. (ἔκτησό τε αὐτὸς τά
[7, 111]	ἴδμεν, ἀλλὰ διατελεῦσι τὸ μέχρι	ἐμεῦ	αἰεὶ ἐόντες ἐλεύθεροι μοῦνοι Θρηίκων·
[7, 50]	εἰ τοίνυν ἐκεῖνοι οἱ πρὸ	ἐμεῦ	γενόμενοι βασιλέες γνώμῃσι ἐχρέωντο ὁμοίῃσι
[7, 158]	τε καὶ ἐπαυρέσιες γεγόνασι, οὔτε	ἐμεῦ	εἵνεκα ἤλθετε βοηθήσοντες οὔτε τὸν
[7, 16]	σῇ κατυπνῶσαι, φέρε, τούτων ἐξ	ἐμεῦ	ἐπιτελευμένων φανήτω καὶ ἐμοί. μέχρι
[7, 38]	τὸν πρεσβύτατον, ἵνα αὐτοῦ τε	ἐμεῦ	καὶ τῶν χρημάτων ἦ μελεδωνός·
[7, 110]	μεσόγαιαν οἰκέοντες καταλεχθέντες τε ὑπ᾽	ἐμεῦ,	πλὴν Σατρέων, οἱ ἄλλοι πάντες
[7, 158]	βάρβαρον παρακαλέοντες ἐλθεῖν· (αὐτοὶ δὲ	ἐμεῦ	πρότερον δεηθέντος βαρβαρικοῦ στρατοῦ συνεπάψασθαι,
[7, 39]	ὦ κακὲ ἄνθρωπε, σὺ ἐτόλμησας,	ἐμεῦ	στρατευομένου αὐτοῦ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα
[7, 115]	σέβονταί τε μεγάλως τὸ μέχρι	ἐμεῦ.	~ὡς δὲ ἄρα ἐς τὴν
[7, 47]	δείματος εἰμὶ ὑπόπλεος οὐδ᾽ ἐντὸς	ἐμεωυτοῦ,	ἄλλα τε πολλὰ ἐπιλεγόμενος καὶ
[7, 29]	τοι τῶν στατήρων ἀποπλήσω παρ᾽	ἐμεωυτοῦ	δοὺς τὰς ἑπτὰ χιλιάδας, ἵνα
[7, 28]	σκήψομαι τὸ μὴ εἰδέναι τὴν	ἐμεωυτοῦ	οὐσίην, ἀλλ᾽ ἐπιστάμενός τοι ἀτρεκέως
[7, 13]	φρενῶν τε γὰρ ἐς τὰ	ἐμεωυτοῦ	πρῶτα οὔκω ἀνήκω, καὶ οἱ
[7, 16]	ἢ οὐ καὶ ἐν τῇ	ἐμῇ,	εἴ πέρ γε καὶ ἄλλως
[7, 15]	καὶ ἔπειτα ἐν κοίτῃ τῇ	ἐμῇ	κατυπνώσειας” ~Ξέρξης μὲν ταῦτά οἱ
[7, 174]	δὲ ἐρημωθέντες συμμάχων οὕτω δὴ	ἐμήδισαν	προθύμως οὐδ᾽ ἔτι ἐνδοιαστῶς, ὥστε
[7, 172]	δὲ ὑπὸ ἀναγκαίης τὸ πρῶτον	ἐμήδισαν,	ὡς διέδεξαν, ὅτι οὔ σφι
[7, 139]	πᾶν τὸ λοιπόν, ὅσον μὴ	ἐμήδισε,	αὐτοὶ οὗτοι ἦσαν οἱ ἐπεγείραντες
[7, 16]	ἀξιώσει ἐπιφανῆναι, οὔτε ἢν τὴν	ἐμὴν	ἐσθῆτα ἔχω οὔτε ἢν τὴν
[7, 29]	οὐδὲ ὅστις ἐς ὄψιν τὴν	ἐμὴν	καταστὰς αὐτεπάγγελτος ἐς τὸν πόλεμον
[7, 16]	ἐσθῆτα ἢ οὐ καὶ τὴν	ἐμήν,	οὐδέ τι μᾶλλον ἐν κοίτῃ
[7, 15]	γινόμενα ταῦτα, εἰ λάβοις τὴν	ἐμὴν	σκευὴν πᾶσαν καὶ ἐνδὺς μετὰ
[7, 52]	τὸν ἐμὸν καὶ τυραννίδα τὴν	ἐμήν·	σοὶ γὰρ ἐγὼ μούνῳ ἐκ
[7, 103]	δέκα ἀνδρῶν τῆς στρατιῆς τῆς	ἐμῆς	ἀντάξιος ἐστί, σὲ δέ γε
[7, 197]	Διός, ὡς Ἀθάμας ὁ Αἰόλου	ἐμηχανήσατο	Φρίξῳ μόρον σὺν Ἰνοῖ βουλεύσας,
[7, 172]	σφι ἥνδανε τὰ οἱ Ἀλευάδαι	ἐμηχανῶντο.	ἐπείτε γὰρ ἐπύθοντο τάχιστα μέλλοντα
[7, 151]	τὸν Ξέρξεω εἴ σφι ἔτι	ἐμμένει	ἐθέλουσι τὴν πρὸς Ξέρξην φιλίην
[7, 151]	πολέμιοι· βασιλέα δὲ Ἀρτοξέρξεα μάλιστα	ἐμμένειν	φάναι, καὶ οὐδεμίαν νομίζειν πόλιν
[7, 101]	φράσον, εἰ Ἕλληνες ὑπομενέουσι χεῖρας	ἐμοὶ	ἀνταειρόμενοι. οὐ γάρ, ὡς ἐγὼ
[7, 209]	περ ὥρων ἐκβησόμενα πρήγματα ταῦτα·	ἐμοὶ	γὰρ τὴν ἀληθείην ἀσκέειν ἀντία
[7, 150]	ἡσυχίην ἔχοντας κατῆσθαι. ἢν γὰρ	ἐμοὶ	γένηται κατὰ νόον, οὐδαμοὺς μέζονας
[7, 237]	μὲν τὰ ἄριστα ἔλπεται εἶναι	ἐμοί,	γνώμῃ μέντοι ἑσσοῦται ὑπὸ σεῦ.
[7, 38]	μὲν ἐλαφρὸν τυγχάνει ἐὸν ὑπουργῆσαι,	ἐμοὶ	δὲ μέγα γενόμενον” (Ξέρξης δὲ
[7, 168]	περ ἂν καὶ ἐγένετο, ὡς	ἐμοὶ	δοκέει. (πρὸς δὲ τοὺς Ἕλληνάς
[7, 15]	τὠυτὸ τοῦτο ὄνειρον, ὁμοίως καὶ	ἐμοὶ	ἐντελλόμενον. εὑρίσκω δὲ ὧδ᾽ ἂν
[7, 101]	καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τῶν	ἐμοὶ	ἐς λόγους ἀπικνεομένων, πόλιος οὔτ᾽
[7, 29]	καταστὰς αὐτεπάγγελτος ἐς τὸν πόλεμον	ἐμοὶ	ἠθέλησε συμβαλέσθαι χρήματα, ἔξω σεῦ.
[7, 16]	(ἴσον ἐκεῖνο ὦ βασιλεῦ παρ᾽	ἐμοὶ	κέκριται, φρονέειν τε εὖ καὶ
[7, 16]	ἐξ ἐμεῦ ἐπιτελευμένων φανήτω καὶ	ἐμοί.	μέχρι δὲ τούτου τῇ παρεούσῃ
[7, 237]	κακολογίης τῆς ἐς Δημάρητον, ἐόντος	ἐμοὶ	ξείνου πέρι, ἔχεσθαι τινὰ τοῦ
[7, 229]	ἀμφοτέρων τὴν κομιδὴν γενέσθαι, δοκέειν	ἐμοί,	οὐκ ἄν σφι Σπαρτιήτας μῆνιν
[7, 10]	βασιλέι τὰ πρήγματα, κτεινέσθων οἱ	ἐμοὶ	παῖδες, πρὸς δὲ αὐτοῖσι καὶ
[7, 10]	ἀπικέσθαι μηδεμιῆς ἀνάγκης ἐούσης, ἀλλὰ	ἐμοὶ	πείθευ. νῦν μὲν τὸν σύλλογον
[7, 239]	ἐγὼ δοκέω καὶ τὸ οἰκὸς	ἐμοὶ	συμμάχεται, οὐκ ἦν εὔνοος Λακεδαιμονίοισι,
[7, 10]	ἐλπίζων Σκύθας τοὺς νομάδας καταστρέψεσθαι	ἐμοί	τε οὐκ ἐπείθετο, στρατευσάμενός τε
[7, 129]	ἔστι γὰρ σεισμοῦ ἔργον, ὡς	ἐμοὶ	φαίνεται εἶναι, ἡ διάστασις τῶν
[7, 209]	ὁ δὲ εἶπε ὦ βασιλεῦ,	ἐμοὶ	χρᾶσθαι ὡς ἀνδρὶ ψεύστῃ, ἢν
[7, 16]	εἴρηκας· φανήτω γὰρ δὴ καὶ	ἐμοὶ	ὡς καὶ σοὶ διακελευόμενον. φανῆναι
[7, 11]	κακῷ καὶ ἀθύμῳ, μήτε συστρατεύεσθαι	ἔμοιγε	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα αὐτοῦ τε
[7, 214]	τὸ ὄρος τοῖσι Πέρσῃσι, οὐδαμῶς	ἔμοιγε	πιστός. (τοῦτο μὲν γὰρ τῷδε
[7, 237]	ἐνδέξομαι ὅκως οὐκ εὐνοέει τοῖσι	ἐμοῖσι	πρήγμασι, τοῖσί τε λεγομένοισι πρότερον
[7, 8]	μέν νυν καὶ πατέρα τὸν	ἐμὸν	Δαρεῖον ἰθύοντα στρατεύεσθαι ἐπὶ τοὺς
[7, 15]	μετὰ τοῦτο ἵζοιο ἐς τὸν	ἐμὸν	θρόνον, καὶ ἔπειτα ἐν κοίτῃ
[7, 29]	δίδωμι· ξεῖνόν τέ σε ποιεῦμαι	ἐμὸν	καὶ τὰς τετρακοσίας μυριάδας τοι
[7, 52]	ἀγαθὸν σῶζε οἶκόν τε τὸν	ἐμὸν	καὶ τυραννίδα τὴν ἐμήν· σοὶ
[7, 29]	καὶ ἐξείνισας μεγάλως στρατὸν τὸν	ἐμὸν	καὶ χρήματα μεγάλα ἐπαγγέλλεαι. (σοὶ
[7, 8]	γε ἐμὲ καὶ πατέρα τὸν	ἐμὸν	ὑπῆρξαν ἄδικα ποιεῦντες. (πρῶτα μὲν
[7, 8]	Πέρσας τε καὶ πατέρα τὸν	ἐμόν.	(ὡρᾶτε μέν νυν καὶ πατέρα
[7, 8]	τε καὶ Καμβύσης πατήρ τε	ἐμὸς	Δαρεῖος κατεργάσαντο καὶ προσεκτήσαντο ἔθνεα,
[7, 39]	μνήσασθαι περὶ σέο παιδός, ἐὼν	ἐμὸς	δοῦλος, τὸν χρῆν πανοικίῃ αὐτῇ
[7, 11]	τοῖσιδε. Ἀρτάβανε, πατρὸς εἶς τοῦ	ἐμοῦ	ἀδελφεός· τοῦτό σε ῥύσεται μηδένα
[7, 139]	τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ τοῦ βαρβάρου,	ἐμουνώθησαν,	μουνωθέντες δὲ ἂν καὶ ἀποδεξάμενοι
[7, 39]	τὴν Ἑλλάδα καὶ ἄγοντος παῖδας	ἐμοὺς	καὶ ἀδελφεοὺς καὶ οἰκηίους καὶ
[7, 85]	ἕλκει· οἳ δὲ ἐν ἕρκεσι	ἐμπαλασσόμενοι	διαφθείρονται. ~τούτων μὲν αὕτη ἡ
[7, 58]	πλέων παρὰ γῆν ἐκομίζετο, τὰ	ἔμπαλιν	πρήσσων τοῦ πεζοῦ. (ὃ μὲν
[7, 140]	οὔτε γὰρ ἡ κεφαλὴ μένει	ἔμπεδον	οὔτε τὸ σῶμα, οὔτε πόδες
[7, 39]	ὃς χρηστὰ μὲν ἀκούσας τέρψιος	ἐμπιπλεῖ	τὸ σῶμα, ὑπεναντία δὲ τούτοισι
[7, 16]	ἀνθρώποισι θάλασσαν πνεύματα φασὶ ἀνέμων	ἐμπίπτοντα	οὐ περιορᾶν φύσι τῇ ἑωυτῆς
[7, 181]	πεσὼν οὐκ ἀπέθανε ἀλλ᾽ ἦν	ἔμπνοος,	οἱ Πέρσαι, οἵ περ ἐπεβάτευον
[7, 183]	ἐκ Θέρμης, ὥς σφι τὸ	ἐμποδὼν	ἐγεγόνεε καθαρόν, ἐπέπλεον πάσῃσι τῇσι
[7, 206]	δέ, Κάρνεια γάρ σφι ἦν	ἐμποδών,	ἔμελλον ὁρτάσαντες καὶ φυλακὰς λιπόντες
[7, 108]	Ἑλλάδα, τοὺς δὲ αἰεὶ γινομένους	ἐμποδὼν	συστρατεύεσθαι ἠνάγκαζε· ἐδεδούλωτο γάρ, ὡς
[7, 6]	ἁλοὺς ὑπὸ Λάσου τοῦ Ἑρμιονέος	ἐμποιέων	ἐς τὰ Μουσαίου χρησμόν, ὡς
[7, 158]	φόνον ἐκπρήξασθαι, ὑποτείνοντός τε τὰ	ἐμπόρια	συνελευθεροῦν ἀπ᾽ ὧν ὑμῖν μεγάλαι
[7, 126]	τοῦ Νέστου οὐδαμόθι πάσης τῆς	ἔμπροσθε	Εὐρώπης ἴδοι τις ἂν λέοντα,
[7, 176]	ἐόντας ἐοῦσα ἁμαξιτὸς μούνη, καὶ	ἔμπροσθε	κατὰ Φοίνικα ποταμὸν ἀγχοῦ Ἀνθήλης
[7, 144]	οἰκίζειν. ~ἑτέρη τε Θεμιστοκλέι γνώμη	ἔμπροσθε	ταύτης ἐς καιρὸν ἠρίστευσε, ὅτε
[7, 176]	τῆς χώρης τῆς ἄλλης, ἀλλ᾽	ἔμπροσθέ	τε Θερμοπυλέων καὶ ὄπισθε, κατὰ
[7, 205]	εἴτε καὶ ἀπερέουσι ἐκ τοῦ	ἐμφανέος	τὴν Ἑλλήνων συμμαχίην. οἳ δὲ
[7, 10]	πατρὶ τῷ σῷ, ἀδελφεῷ δὲ	ἐμῷ	Δαρείῳ ἠγόρευον μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ
[7, 29]	ἠθέλησε ξείνια προθεῖναι στρατῷ τῷ	ἐμῷ,	οὐδὲ ὅστις ἐς ὄψιν τὴν
[7, 103]	σπάνιον· εἰσὶ γὰρ Περσέων τῶν	ἐμῶν	αἰχμοφόρων οἳ ἐθελήσουσι Ἑλλήνων ἀνδράσι
[7, 11]	ὁ Φρύξ, ἐὼν πατέρων τῶν	ἐμῶν	δοῦλος, κατεστρέψατο οὕτω ὡς καὶ
[7, 174]	τῆς Ἀσίης καὶ ἐόντος ἤδη	ἐν	Ἀβύδῳ. Θεσσαλοὶ δὲ ἐρημωθέντες συμμάχων
[7, 44]	Γέργιθας Τευκρούς. ~ἐπεὶ δ᾽ ἐγένετο	ἐν	Ἀβύδῳ μέσῃ, ἠθέλησε Ξέρξης ἰδέσθαι
[7, 147]	τῇ γε ἄλλῃ. ἐὼν γὰρ	ἐν	Ἀβύδῳ ὁ Ξέρξης εἶδε πλοῖα
[7, 117]	πόλεμον καὶ τὸ ὄρυγμα ἀκούων.	~ἐν	Ἀκάνθῳ δὲ ἐόντος Ξέρξεω συνήνεικε
[7, 226]	δὲ οὐκ ἐκπλαγέντα τούτοισι εἰπεῖν	ἐν	ἀλογίῃ ποιεύμενον τὸ Μήδων πλῆθος,
[7, 229]	στρατοπέδου ὑπὸ Λεωνίδεω καὶ κατεκέατο	ἐν	Ἀλπηνοῖσι ὀφθαλμιῶντες ἐς τὸ ἔσχατον,
[7, 58]	τὸν Ἕλλης τάφον τῆς Ἀθάμαντος,	ἐν	ἀριστερῇ δὲ Καρδίην πόλιν, διὰ
[7, 217]	μὲν ἔχοντες ὄρεα τὰ Οἰταίων,	ἐν	ἀριστερῇ δὲ τὰ Τρηχινίων. ἠώς
[7, 42]	Καΐκου ὁρμώμενος, Κάνης ὄρος ἔχων	ἐν	ἀριστερῇ, διὰ τοῦ Ἀταρνέος ἐς
[7, 43]	ἅμα ἡμέρῃ δὲ ἐπορεύετο ἐνθεῦτεν,	ἐν	ἀριστερῇ μὲν ἀπέργων Ροίτιον πόλιν
[7, 167]	πάσῃσι τῇσι πόλισι τῶν ἀποικίδων,	ἐν	αὐτῇ τε μέγιστον Καρχηδόνι. ~τὰ
[7, 10]	δὴ ἀπεὼν τοῦ λόγου τάδε	ἐν	αὐτοῖσι ἀδικέεται, διαβληθείς τε ὑπὸ
[7, 50]	τὸ βέβαιον ἀποδέξεις, σφάλλεσθαι ὀφείλεις	ἐν	αὐτοῖσι ὁμοίως καὶ ὁ ὑπεναντία
[7, 184]	ἤδη ὦν ἄνδρες ἂν εἶεν	ἐν	αὐτοῖσι τέσσερες μυριάδες καὶ εἴκοσι.
[7, 8]	ἐπ᾽ αὐτοὺς στρατεύεσθαι, ἀγαθὰ δὲ	ἐν	αὐτοῖσι τοσάδε ἀνευρίσκω λογιζόμενος· εἰ
[7, 46]	γλυκὺν γεύσας τὸν αἰῶνα φθονερὸς	ἐν	αὐτῷ εὑρίσκεται ἐών” ~Ξέρξης δὲ
[7, 59]	Δορίσκος κέκληται, καὶ Περσέων φρουρὴ	ἐν	αὐτῷ κατεστήκεε ὑπὸ Δαρείου ἐξ
[7, 114]	τὸν χῶρον τοῦτον καλέεσθαι, τοσούτους	ἐν	αὐτῷ παῖδάς τε καὶ παρθένους
[7, 198]	τὰ ἐν Θεσσαλίῃ καὶ τὰ	ἐν	Ἀχαιίῃ· ἀπὸ δὲ τούτων τῶν
[7, 196]	τὸ ῥέεθρον πινόμενος· τῶν δὲ	ἐν	Ἀχαιίῃ ποταμῶν ῥεόντων οὐδὲ ὅστις
[7, 22]	μάλιστα τὰ ἐς τὸν Ἄθων.	ἐν	γὰρ Ἐλαιοῦντι τῆς Χερσονήσου ὅρμεον
[7, 46]	παρὰ τὴν ζόην πεπόνθαμεν οἰκτρότερα.	(ἐν	γὰρ οὕτω βραχέι βίῳ οὐδεὶς
[7, 134]	κατέσκηψε Ταλθυβίου τοῦ Ἀγαμέμνονος κήρυκος.	ἐν	γὰρ Σπάρτῃ ἐστὶ Ταλθυβίου ἱρόν,
[7, 153]	Γέλωνος τούτου πρόγονος, οἰκήτωρ ὁ	ἐν	Γέλῃ, ἦν ἐκ νήσου Τήλου
[7, 10]	καὶ ὀρνίθων διαφορεύμενον ἤ κου	ἐν	γῇ τῇ Ἀθηναίων ἢ σέ
[7, 176]	ἤδη τὸ Ἀρτεμίσιον δέκεται αἰγιαλός,	ἐν	δὲ Ἀρτέμιδος ἱρόν. (ἡ δὲ
[7, 224]	ἄλλοι τε πολλοὶ καὶ ὀνομαστοί,	ἐν	δὲ δὴ καὶ Δαρείου δύο
[7, 238]	πολλοῖσι μὲν καὶ ἄλλοισι τεκμηρίοισι,	ἐν	δὲ καὶ τῷδε οὐκ ἥκιστα
[7, 83]	ἐνέπρεπον, ἁρμαμάξας τε ἅμα ἤγοντο,	ἐν	δὲ παλλακὰς καὶ θεραπηίην πολλήν
[7, 10]	τῶν ζημίαι μεγάλαι φιλέουσι γίνεσθαι·	ἐν	δὲ τῷ ἐπισχεῖν ἔνεστι ἀγαθά,
[7, 49]	ἀρρωδέοι, πᾶν ἐπιλεγόμενος πείσεσθαι χρῆμα,	ἐν	δὲ τῷ ἔργῳ θρασὺς εἴη”
[7, 172]	πέμπουσι ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἀγγέλους·	ἐν	δὲ τῷ Ἰσθμῷ ἦσαν ἁλισμένοι
[7, 22]	ἐπὶ θάλασσαν τὴν ἀντίον Τορώνης.	(ἐν	δὲ τῷ ἰσθμῷ τούτῳ, ἐς
[7, 200]	πεντεκαίδεκα στάδια ἐστὶ ἐς Θερμοπύλας.	(ἐν	δὲ τῷ μεταξὺ Φοίνικος ποταμοῦ
[7, 138]	βαρβάρου· οἱ δὲ οὐ δόντες	ἐν	δείματι μεγάλῳ κατέστασαν, ἅτε οὔτε
[7, 132]	τῶν πρηγμάτων, τούτους δεκατεῦσαι τῷ	ἐν	Δελφοῖσι θεῷ. τὸ μὲν δὴ
[7, 111]	δὲ ἡ χρέωσα κατά περ	ἐν	Δελφοῖσι, καὶ οὐδὲν ποικιλώτερον. ~παραμειψάμενος
[7, 43]	περ δὴ Ἀβύδῳ ὅμουρος ἐστί,	ἐν	δεξιῇ δὲ Γέργιθας Τευκρούς. ~ἐπεὶ
[7, 217]	διαβάντες, ἐπορεύοντο πᾶσαν τὴν νύκτα,	ἐν	δεξιῇ μὲν ἔχοντες ὄρεα τὰ
[7, 58]	τὴν ὁδὸν διὰ τῆς Χερσονήσου,	ἐν	δεξιῇ μὲν ἔχων τὸν Ἕλλης
[7, 106]	τῆς στρατηλασίης ἐξαιρέθησαν· τὸν δὲ	ἐν	Δορίσκῳ Μασκάμην οὐδαμοί κω ἐδυνάσθησαν
[7, 106]	καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου, πλὴν τοῦ	ἐν	Δορίσκῳ, ὑπὸ Ἑλλήνων ὕστερον ταύτης
[7, 184]	ὡς ἀνὰ διηκοσίους ἄνδρας λογιζομένοισι	ἐν	ἑκάστῃ νηί. (ἐπεβάτευον δὲ ἐπὶ
[7, 23]	ἔργοισι ἀποδείκνυνται καὶ δὴ καὶ	ἐν	ἐκείνῳ. ἀπολαχόντες γὰρ μόριον ὅσον
[7, 196]	πυθόμενος ὡς ἀρίστη εἴη τῶν	ἐν	Ἕλλησι· ἔνθα δὴ αἱ Ἑλληνίδες
[7, 209]	τε καὶ καλλίστην πόλιν τῶν	ἐν	Ἕλλησι προσφέρεαι καὶ ἄνδρας ἀρίστους”
[7, 78]	ὁ Χεράσμιος, ὃς Σηστὸν τὴν	ἐν	Ἑλλησπόντῳ ἐπετρόπευε. ~Μᾶρες δὲ ἐπὶ
[7, 137]	Ἀβδηρίτεω, ἥλωσαν κατὰ Βισάνθην τὴν	ἐν	Ἑλλησπόντῳ, καὶ ἀπαχθέντες ἐς τὴν
[7, 33]	ἔστι δὲ τῆς Χερσονήσου τῆς	ἐν	Ἑλλησπόντῳ, Σηστοῦ τε πόλιος μεταξὺ
[7, 114]	καὶ ἄλλα πολλὰ πρὸς τούτοισι	ἐν	Ἐννέα ὁδοῖσι τῇσι Ἠδωνῶν ἐπορεύοντο
[7, 220]	σφέων ἀπολέσθαι. ταῦτα δέ σφι	ἐν	ἔπεσι ἑξαμέτροισι χρᾷ λέγοντα ὧδε.
[7, 56]	αὐτοῦ ἐν ἑπτὰ ἡμέρῃσι καὶ	ἐν	ἑπτὰ εὐφρόνῃσι, ἐλινύσας οὐδένα χρόνον.
[7, 56]	διέβη δὲ ὁ στρατὸς αὐτοῦ	ἐν	ἑπτὰ ἡμέρῃσι καὶ ἐν ἑπτὰ
[7, 85]	ἐπ᾽ ἑωυτὸν ἕλκει· οἳ δὲ	ἐν	ἕρκεσι ἐμπαλασσόμενοι διαφθείρονται. ~τούτων μὲν
[7, 195]	τύραννος Ἀλαβάνδων τῶν ἐν Καρίῃ,	ἐν	ἑτέρῃ δὲ ὁ Πάφιος στρατηγὸς
[7, 15]	ὁ ἐπιπέμπων καί οἱ πάντως	ἐν	ἡδονῇ ἐστι γενέσθαι στρατηλασίην ἐπὶ
[7, 10]	στρατεύεσθαι, φέρε, βασιλεὺς μὲν αὐτὸς	ἐν	ἤθεσι τοῖσι Περσέων μενέτω, ἡμέων
[7, 226]	αὐτοὺς ἡ μάχη καὶ οὐκ	ἐν	ἡλίῳ. ~ταῦτα μὲν καὶ ἄλλα
[7, 8]	δῶρα τὰ τιμιώτατα νομίζεται εἶναι	ἐν	ἡμετέρου. (ποιητέα μέν νυν ταῦτα
[7, 121]	στρατηγοῖσι τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ ὑπομένειν	ἐν	Θέρμῃ, ἀπῆκε ἀπ᾽ ἑωυτοῦ πορεύεσθαι
[7, 207]	οὕτω διενένωντο ποιήσειν· οἱ δὲ	ἐν	Θερμοπύλῃσι Ἕλληνες, ἐπειδὴ πέλας ἐγένετο
[7, 219]	ὄρος κατὰ τάχος. ~τοῖσι δὲ	ἐν	Θερμοπύλῃσι Ἑλλήνων πρῶτον μὲν ὁ
[7, 175]	νικῶσα δὲ γνώμη ἐγίνετο τὴν	ἐν	Θερμοπύλῃσι ἐσβολὴν φυλάξαι· στεινοτέρη γὰρ
[7, 175]	δι᾽ ἣλωσαν οἱ ἁλόντες Ἑλλήνων	ἐν	Θερμοπύλῃσι, οὐδὲ ᾔδεσαν ἐοῦσαν πρότερον
[7, 206]	κατὰ τάχος οὕτω διακριθήσεσθαι τὸν	ἐν	Θερμοπύλῃσι πόλεμον ἔπεμπον τοὺς προδρόμους.
[7, 198]	τέμενος ἐσέβετο. ~ταῦτα μὲν τὰ	ἐν	Θεσσαλίῃ καὶ τὰ ἐν Ἀχαιίῃ·
[7, 196]	καὶ δὴ τριταῖος ἐς Μηλιέας,	ἐν	Θεσσαλίῃ μὲν ἅμιλλαν ποιησάμενος ἵππων
[7, 196]	ἐλείποντο πολλόν. τῶν μέν νυν	ἐν	Θεσσαλίῃ ποταμῶν Ὀνόχωνος μοῦνος οὐκ
[7, 208]	ποιέοιεν. ἀκηκόεε δὲ ἔτι ἐὼν	ἐν	Θεσσαλίῃ ὡς ἁλισμένη εἴη ταύτῃ
[7, 178]	τοῖσι ἀνέμοισι βωμόν τε ἀπέδεξαν	ἐν	Θυίῃ, τῇ περ τῆς Κηφισοῦ
[7, 218]	δὲ εἶδον ἄνδρας ἐνδυομένους ὅπλα,	ἐν	θώματι ἐγένοντο· ἐλπόμενοι γὰρ οὐδένα
[7, 128]	Ξέρξης τὴν ἐκβολὴν τοῦ Πηνειοῦ,	ἐν	θώματι μεγάλῳ ἐνέσχετο, καλέσας δὲ
[7, 169]	μὲν οὐ συνεξεπρήξαντο αὐτῷ τὸν	ἐν	Καμικῷ θάνατον γενόμενον, ὑμεῖς δὲ
[7, 26]	ἐκ ἐκ Κριτάλλων ὁρμηθεὶς τῶν	ἐν	Καππαδοκίῃ· ἐνθαῦτα γὰρ εἴρητο συλλέγεσθαι
[7, 195]	πλέων ἥλω, τύραννος Ἀλαβάνδων τῶν	ἐν	Καρίῃ, ἐν ἑτέρῃ δὲ ὁ
[7, 16]	παρατρέψαι, ἀλλ᾽ ἤδη δεῖ ἐμὲ	ἐν	κοίτῃ σῇ κατυπνῶσαι, φέρε, τούτων
[7, 15]	τὸν ἐμὸν θρόνον, καὶ ἔπειτα	ἐν	κοίτῃ τῇ ἐμῇ κατυπνώσειας” ~Ξέρξης
[7, 16]	τὴν ἐμήν, οὐδέ τι μᾶλλον	ἐν	κοίτῃ τῇ σῇ ἀναπαυομένῳ ἢ
[7, 1]	ἀπίκετο περὶ τῆς μάχης τῆς	ἐν	Μαραθῶνι γενομένης παρὰ βασιλέα Δαρεῖον
[7, 212]	κατὰ ἔθνεα κεκοσμημένοι ἦσαν, καὶ	ἐν	μέρεϊ ἕκαστοι ἐμάχοντο, πλὴν Φωκέων·
[7, 109]	τὰς ἠπειρώτιδας πόλις παρήιε, τῶν	ἐν	μιῇ λίμνη ἐοῦσα τυγχάνει ὡσεὶ
[7, 80]	ἦρχε Μαρδόντης ὁ Βαγαίου, ὃς	ἐν	Μυκάλῃ στρατηγέων δευτέρῳ ἔτεϊ τούτων
[7, 136]	ταῦτα οὐδαμά· οὔτε γὰρ σφίσι	ἐν	νόμῳ εἶναι ἄνθρωπον προσκυνέειν οὔτε
[7, 157]	ποιεύμενος ὡς ἐπ᾽ Ἀθήνας ἐλαύνει,	ἐν	νόῳ δὲ ἔχων πᾶσαν τὴν
[7, 175]	τε στήσονται τὸν πόλεμον καὶ	ἐν	οἵοισι χώροισι. ἡ νικῶσα δὲ
[7, 14]	καὶ μέγας καὶ πολλὸς ἐγένεο	ἐν	ὀλίγῳ χρόνῳ, οὕτω καὶ ταπεινὸς
[7, 170]	Τεγέην τὴν Ἀρκάδων οἰκήσας ἀνέθηκε	ἐν	Ὀλυμπίῃ τοὺς πολλοὺς ἀνδριάντας. ~ἀλλὰ
[7, 222]	βουλόμενοι· κατεῖχε γὰρ σφέας Λεωνίδης	ἐν	ὁμήρων λόγῳ ποιεύμενος· Θεσπιέες δὲ
[7, 138]	πρὸ πολλοῦ οἱ Ἕλληνες οὐκ	ἐν	ὁμοίῳ πάντες ἐποιεῦντο. (οἱ μὲν
[7, 57]	σφι ἐφάνη μέγα, τὸ Ξέρξης	ἐν	οὐδενὶ λόγῳ ἐποιήσατο καίπερ εὐσύμβλητον
[7, 16]	τεκμαιρόμενον. εἰ δὲ ἐμὲ μὲν	ἐν	οὐδενὶ λόγῳ ποιήσεται οὐδὲ ἀξιώσει
[7, 14]	στρατηλασίην καὶ τὰ ἐμὰ ἔπεα	ἐν	οὐδενὶ ποιησάμενος λόγῳ ὡς παρ᾽
[7, 211]	ἀξίως λόγου, ἄλλα τε ἀποδεικνύμενοι	ἐν	οὐκ ἐπισταμένοισι μάχεσθαι ἐξεπιστάμενοι, καὶ
[7, 167]	θύουσι, τοῦτο δὲ μνήματα ἐποίησαν	ἐν	πάσῃσι τῇσι πόλισι τῶν ἀποικίδων,
[7, 8]	τε πύθηται σφέων καὶ αὐτὸς	ἐν	πᾶσι εἴπῃ τὰ θέλει. ὡς
[7, 94]	Ἴωνες δὲ ὅσον μὲν χρόνον	ἐν	Πελοποννήσῳ οἴκεον τὴν νῦν καλεομένην
[7, 107]	ἐπαύετο, καὶ τοὺς περιεόντας αὐτοῦ	ἐν	Πέρσῃσι παῖδας ἐτίμα μάλιστα, ἐπεὶ
[7, 14]	παῖ Δαρείου, καὶ δὴ φαίνεαι	ἐν	Πέρσῃσί τε ἀπειπάμενος τὴν στρατηλασίην
[7, 106]	πέμπεται παρὰ τοῦ βασιλεύοντος αἰεὶ	ἐν	Πέρσῃσι. ~τῶν δὲ ἐξαιρεθέντων ὑπὸ
[7, 188]	ἐξέφερε πρὸς Ἴπνους καλεομένους τοὺς	ἐν	Πηλίῳ, τὰς δὲ ἐς τὸν
[7, 177]	δὲ ἐπύθοντο τὸν Πέρσην ἐόντα	ἐν	Πιερίῃ, διαλυθέντες ἐκ τοῦ Ἰσθμοῦ
[7, 231]	ἀλλ᾽ ὃ μὲν ἐν τῇ	ἐν	Πλαταιῇσι μάχῃ ἀνέλαβε πᾶσαν τὴν
[7, 49]	ἐναντιευμένου, λέγω τὴν χώρην πλεῦνα	ἐν	πλέονι χρόνῳ γινομένην λιμὸν τέξεσθαι.
[7, 183]	δὲ ἕρμα σφι κατηγήσατο ἐὸν	ἐν	πόρῳ μάλιστα Πάμμων Σκύριος. πανημερὸν
[7, 233]	καὶ γῆν τε καὶ ὕδωρ	ἐν	πρώτοισι ἔδοσαν βασιλέι, ὑπὸ δὲ
[7, 166]	νικᾶν Ἀμίλκαν τὸν Καρχηδόνιον καὶ	ἐν	Σαλαμῖνι τοὺς Ἕλληνας τὸν Πέρσην.
[7, 145]	Ξέρξην σὺν τῷ στρατῷ εἶναι	ἐν	Σάρδισι, ἐβουλεύσαντο κατασκόπους πέμπειν ἐς
[7, 57]	καὶ ἕτερον αὐτῷ τέρας ἐόντι	ἐν	Σάρδισι· (ἡμίονος γὰρ ἔτεκε ἡμίονον
[7, 88]	τρίτος σφι συνίππαρχος Φαρνούχης κατελέλειπτο	ἐν	Σάρδισι νοσέων. ὡς γὰρ ὁρμῶντο
[7, 156]	δὲ τοῦτο καὶ Εὐβοέας τοὺς	ἐν	Σικελίῃ ἐποίησε διακρίνας. ἐποίεε δὲ
[7, 205]	ἐόντος ἀλλὰ τελευτήσαντος καὶ τούτου	ἐν	Σικελίῃ, οὕτω δὴ ἐς Λεωνίδην
[7, 156]	Καμαριναίοισι ἐποίησε· Μεγαρέας τε τοὺς	ἐν	Σικελίῃ, ὡς πολιορκεόμενοι ἐς ὁμολογίην
[7, 215]	φράξαντες τείχεϊ τὴν ἐσβολὴν ἦσαν	ἐν	σκέπῃ τοῦ πολέμου· ἔκ τε
[7, 172]	καὶ ἡ σύμπασα ᾖ Ἑλλὰς	ἐν	σκέπῃ τοῦ πολέμου. ἡμεῖς μέν
[7, 239]	στρατηλατέειν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἐὼν	ἐν	Σούσοισι ὁ Δημάρητος καὶ πυθόμενος
[7, 151]	ἔτεσι ὕστερον γενόμενον τούτων. τυχεῖν	ἐν	Σούσοισι τοῖσι Μεμνονίοισι ἐόντας ἑτέρου
[7, 136]	ἔπεμψαν ἡμέας Λακεδαιμόνιοι ἀντὶ τῶν	ἐν	Σπάρτῃ ἀπολομένων κηρύκων ποινὴν ἐκείνων
[7, 134]	Ξέρξῃ τῶν Δαρείου κηρύκων τῶν	ἐν	Σπάρτῃ ἀπολομένων. (οὕτω Σπαρτιῆται τούτους
[7, 3]	ἐς Σοῦσα, ἐστερημένος τε τῆς	ἐν	Σπάρτῃ βασιληίης καὶ φυγὴν ἐπιβαλὼν
[7, 204]	τοῦ Ἡρακλέος, κτησάμενος τὴν βασιληίην	ἐν	Σπάρτῃ ἐξ ἀπροσδοκήτου. ~διξῶν γάρ
[7, 3]	πρὸ ἑωυτοῦ· ἐπεί γε καὶ	ἐν	Σπάρτῃ ἔφη ὁ Δημάρητος ὑποτιθέμενος
[7, 209]	τούτους γε καὶ τὸ ὑπομένον	ἐν	Σπάρτῃ καταστρέψεαι, ἔστι οὐδὲν ἄλλο
[7, 211]	Μηδικῆς ἀλλὰ τὰ αὐτά, ἅτε	ἐν	στεινοπόρῳ τε χώρῳ μαχόμενοι καὶ
[7, 27]	ἔχει ὑπὸ Ἀπόλλωνος ἐκδαρέντα ἀνακρεμασθῆναι.	~ἐν	ταύτῃ τῇ πόλι ὑποκατήμενος Πύθιος
[7, 212]	καὶ παντοίως προσβάλλοντες, ἀπήλαυνον ὀπίσω.	~ἐν	ταύτῃσι τῇσι προσόδοισι τῆς μάχης
[7, 160]	λόγῳ οὔ με πείσεις ἀσχήμονα	ἐν	τῇ ἀμοιβῇ γενέσθαι. (ὅκου δὲ
[7, 31]	καὶ ἰέναι παρὰ Καλλάτηβον πόλιν,	ἐν	τῇ ἄνδρες δημιοεργοὶ μέλι ἐκ
[7, 75]	καὶ Μυσῶν. Θρηίκων δὲ τῶν	ἐν	τῇ Ἀσίῃ ἦρχε Βασσάκης ὁ
[7, 135]	δὲ τῶν παραθαλασσίων ἀνθρώπων τῶν	ἐν	τῇ Ἀσίῃ· ὅς σφεας ξείνια
[7, 201]	Τρηχινίῃ, οἱ δὲ δὴ Ἕλληνες	ἐν	τῇ διόδῳ. καλέεται δὲ ὁ
[7, 10]	γένηται. (διαβολὴ γὰρ ἐστὶ δεινότατον·	ἐν	τῇ δύο μὲν εἰσὶ οἱ
[7, 138]	κατέστασαν, ἅτε οὔτε νεῶν ἐουσέων	ἐν	τῇ Ἑλλάδι ἀριθμὸν ἀξιομάχων δέκεσθαι
[7, 16]	σῇ ἀναπαυομένῳ ἢ οὐ καὶ	ἐν	τῇ ἐμῇ, εἴ πέρ γε
[7, 231]	Ἀριστόδημος καλεόμενος. ἀλλ᾽ ὃ μὲν	ἐν	τῇ ἐν Πλαταιῇσι μάχῃ ἀνέλαβε
[7, 126]	οὔτε πρὸς ἑσπέρης τοῦ Ἀχελῴου	ἐν	τῇ ἐπιλοίπῳ ἠπείρῳ, ἀλλ᾽ ἐν
[7, 173]	συνεβούλευόν σφι ἀπαλλάσσεσθαι μηδὲ μένοντας	ἐν	τῇ ἐσβολῇ καταπατηθῆναι ὑπὸ τοῦ
[7, 225]	Θηβαίων. ὁ δὲ κολωνὸς ἐστὶ	ἐν	τῇ ἐσόδῳ, ὅκου νῦν ὁ
[7, 176]	ὑποδέκεται καὶ τενάγεα. ἔστι δὲ	ἐν	τῇ ἐσόδῳ ταύτῃ θερμὰ λουτρά,
[7, 9]	καὶ ἀληθέστατα, καὶ Ἴωνας τοὺς	ἐν	τῇ Εὐρώπῃ κατοικημένους οὐκ ἐάσεις
[7, 52]	δὲ οὐδέν. (πάρεξ δὲ τούτου,	ἐν	τῇ ἡμετέρῃ καταλιπόντας τέκνα καὶ
[7, 9]	αὐτῶν παῖδας καταστρεψάμενοι, τούτους οἳ	ἐν	τῇ ἡμετέρῃ κατοικημένοι Ἴωνές τε
[7, 118]	ἐγίνοντο· ὅκου Θασίοισι ὑπὲρ τῶν	ἐν	τῇ ἠπείρῳ πολίων τῶν σφετερέων
[7, 106]	πρότερον ταύτης τῆς ἐλάσιος ὕπαρχοι	ἐν	τῇ Θρηίκῃ καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου
[7, 26]	ἀνατέλλων ἐς τὸν Μαίανδρον ἐκδιδοῖ·	ἐν	τῇ καὶ ὁ τοῦ Σιληνοῦ
[7, 234]	δὲ θέλεις ἐκμαθεῖν, εἰδήσεις. ἔστι	ἐν	τῇ Λακεδαίμονι Σπάρτη πόλις ἀνδρῶν
[7, 10]	τῇ Ἀθηναίων ἢ σέ γε	ἐν	τῇ Λακεδαιμονίων, εἰ μὴ ἄρα
[7, 30]	ἐς Κολοσσὰς πόλιν μεγάλην Φρυγίης·	ἐν	τῇ Λύκος ποταμὸς ἐς χάσμα
[7, 80]	στρατηγέων δευτέρῳ ἔτεϊ τούτων ἐτελεύτησε	ἐν	τῇ μάχῃ. ~ταῦτα ἦν τὰ
[7, 126]	ἐν τῇ ἐπιλοίπῳ ἠπείρῳ, ἀλλ᾽	ἐν	τῇ μεταξὺ τούτων τῶν ποταμῶν
[7, 181]	τοὺς δὲ ἄλλους τοὺς ἔλαβον	ἐν	τῇ νηὶ ταύτῃ περιεῖπον ὡς
[7, 12]	τούτων κατύπνωσε, καὶ δή κου	ἐν	τῇ νυκτὶ εἶδε ὄψιν τοιήνδε,
[7, 230]	γινομένην οὐκ ἐθελῆσαι, ἀλλ᾽ ὑπομείναντα	ἐν	τῇ ὁδῷ περιγενέσθαι, τὸν δὲ
[7, 89]	Φοίνικες μὲν σὺν Σύροισι τοῖσι	ἐν	τῇ Παλαιστίνῃ τριηκοσίας, ὧδε ἐσκευασμένοι·
[7, 167]	οἱ μὲν βάρβαροι τοῖσι Ἕλλησι	ἐν	τῇ Σικελίῃ ἐμάχοντο ἐξ ἠοῦς
[7, 165]	δὲ καὶ τάδε ὑπὸ τῶν	ἐν	τῇ Σικελίῃ οἰκημένων, ὡς ὅμως
[7, 206]	ἔμελλον ὁρτάσαντες καὶ φυλακὰς λιπόντες	ἐν	τῇ Σπάρτῃ κατὰ τάχος βοηθέειν
[7, 104]	ἀνθρώπων ἐκ μάχης, ἀλλὰ μένοντας	ἐν	τῇ τάξι ἐπικρατέειν ἢ ἀπόλλυσθαι.
[7, 201]	δὴ Ξέρξης ἐστρατοπεδεύετο τῆς Μηλίδος	ἐν	τῇ Τρηχινίῃ, οἱ δὲ δὴ
[7, 119]	τετελεσμένα. ~ὣς δὲ παραπλησίως καὶ	ἐν	τῇσι ἄλλῃσι πόλισι οἱ ἐπεστεῶτες
[7, 110]	οἱ μὲν παρὰ θάλασσαν κατοικημένοι	ἐν	τῇσι νηυσὶ εἵποντο· οἱ δὲ
[7, 119]	κηρύκων τῶν περιαγγελλόντων, δασάμενοι σῖτον	ἐν	τῇσι πόλισι οἱ ἀστοὶ ἄλευρά
[7, 80]	Ἐρυθρῆς θαλάσσης ἑπόμενα, νήσων δὲ	ἐν	τῇσι τοὺς ἀνασπάστους καλεομένους κατοικίζει
[7, 8]	μὴ λείψομαι τῶν πρότερον γενομένων	ἐν	τιμῇ τῇδε μηδὲ ἐλάσσω προσκτήσομαι
[7, 186]	σιταγωγοῖσι ἀκάτοισι ἐόντας καὶ μάλα	ἐν	τοῖσι ἄλλοισι πλοίοισι τοῖσι ἅμα
[7, 88]	τῷ περ κατέβαλε τὸν δεσπότην,	ἐν	τοῖσι γούνασι ἀπέταμον τὰ σκέλεα.
[7, 137]	ὡς λέγουσι Λακεδαιμόνιοι. τοῦτο μοι	ἐν	τοῖσι θειότατον φαίνεται γενέσθαι. (ὅτι
[7, 213]	δι᾽ ἄλλην αἰτίην, τὴν ἐγὼ	ἐν	τοῖσι ὄπισθε λόγοισι σημανέω, ἐτιμήθη
[7, 171]	Μίνων τελευτήσαντα γενέσθαι τὰ Τρωικά,	ἐν	τοῖσι οὐ φλαυροτάτους φαίνεσθαι ἐόντας
[7, 174]	προθύμως οὐδ᾽ ἔτι ἐνδοιαστῶς, ὥστε	ἐν	τοῖσι πρήγμασι ἐφαίνοντο βασιλέι ἄνδρες
[7, 93]	οὗτοι δὲ οἵτινες πρότερον ἐκαλέοντο,	ἐν	τοῖσι πρώτοισι τῶν λόγων εἴρηται.
[7, 186]	τὴν ἑπομένην τούτοισι καὶ τοὺς	ἐν	τοῖσι σιταγωγοῖσι ἀκάτοισι ἐόντας καὶ
[7, 39]	εὖ νυν τόδ᾽ ἐξεπίστασο, ὡς	ἐν	τοῖσι ὠσὶ τῶν ἀνθρώπων οἰκέει
[7, 195]	ἁμαρτάδα, ἐπαναχθέντες εὐπετέως σφέας εἷλον.	~ἐν	τουτέων μιῇ Ἀρίδωλις πλέων ἥλω,
[7, 76]	δὲ κνήμας ῥάκεσι φοινικέοισι κατειλίχατο.	ἐν	τούτοισι τοῖσι ἀνδράσι Ἄρεος ἐστὶ
[7, 149]	δή σφι οἱ παῖδες ἀνδρωθέωσι	ἐν	τούτοισι τοῖσι ἔτεσι· μὴ δὲ
[7, 154]	τῶν βαρβάρων συχνούς, ἀνὴρ ἐφαίνετο	ἐν	τούτοισι τοῖσι πολέμοισι ἐὼν ὁ
[7, 201]	Πύλαι. ἐστρατοπεδεύοντο μέν νυν ἑκάτεροι	ἐν	τούτοισι τοῖσι χωρίοισι, ἐπεκράτεε δὲ
[7, 127]	ὕδωρ συμμίσγοντες. (ἐστρατοπεδεύοντο μὲν δὴ	ἐν	τούτοισι τοῖσι χωρίοισι οἱ βάρβαροι,
[7, 26]	οὗτοι τὸν προκείμενον πόνον ἐργάζοντο,	ἐν	τούτῳ ὁ πεζὸς ἅπας συλλελεγμένος
[7, 225]	λίθινος λέων ἕστηκε ἐπὶ Λεωνίδῃ.	(ἐν	τούτῳ σφέας τῷ χώρῳ ἀλεξομένους
[7, 33]	ἐλῶν ἐς Ἄβυδον. οἳ δὲ	ἐν	τούτῳ τὸν Ἑλλήσποντον ἐζεύγνυσαν ἐκ
[7, 190]	Βορέω ἱδρύσαντο παρὰ ποταμὸν Ἰλισσόν.	~ἐν	τούτῳ τῷ πόνῳ νέας οἳ
[7, 224]	τοὺς Πέρσας. καὶ Λεωνίδης τε	ἐν	τούτῳ τῷ πόνῳ πίπτει ἀνὴρ
[7, 178]	τάχος ἐβοήθεον διαταχθέντες, Δελφοὶ δ᾽	ἐν	τούτῳ τῷ χρόνῳ ἐχρηστηριάζοντο τῷ
[7, 167]	τὴν σύστασιν) ὁ δὲ Ἀμίλκας	ἐν	τούτῳ τῷ χρόνῳ μένων ἐν
[7, 235]	ἔστι τῆς Πελοποννήσου ἰσθμὸς στεινός·	ἐν	τούτῳ τῷ χώρῳ πάντων Πελοποννησίων
[7, 202]	Ἑλλήνων οἱ ὑπομένοντες τὸν Πέρσην	ἐν	τούτῳ τῷ χώρῳ, Σπαρτιητέων τε
[7, 193]	τῷ χώρῳ οὔνομα γέγονε Ἀφέται.	ἐν	τούτῳ ὦν ὅρμον οἱ Ξέρξεω
[7, 122]	καὶ διεξέπλωσε τὴν διώρυχα τὴν	ἐν	τῷ Ἄθῳ γενομένην, διέχουσαν δὲ
[7, 198]	τὴν Μηλίδα παρὰ κόλπον θαλάσσης,	ἐν	τῷ ἄμπωτίς τε καὶ ῥηχίη
[7, 122]	γενομένην, διέχουσαν δὲ ἐς κόλπον	ἐν	τῷ Ἄσσα τε πόλις καὶ
[7, 200]	καὶ χῶρος περὶ αὐτὴν εὐρύς,	ἐν	τῷ Δήμητρός τε ἱρὸν Ἀμφικτυονίδος
[7, 59]	νέας ἀνέψυχον ἀνελκύσαντες. ὁ δὲ	ἐν	τῷ Δορίσκῳ τοῦτον τὸν χρόνον
[7, 105]	λόγους ἐλθὼν Ξέρξης, καὶ ὕπαρχον	ἐν	τῷ Δορίσκῳ τούτῳ καταστήσας Μασκάμην
[7, 162]	ἐθέλει λέγειν· δῆλα γὰρ ὡς	ἐν	τῷ ἐνιαυτῷ ἐστὶ τὸ ἔαρ
[7, 121]	τὰς νέας, Θέρμῃ δὲ τῇ	ἐν	τῷ Θερμαίῳ κόλπῳ οἰκημένῃ, ἀπ᾽
[7, 144]	ὅτε Ἀθηναίοισι γενομένων χρημάτων μεγάλων	ἐν	τῷ κοινῷ, τὰ ἐκ τῶν
[7, 198]	(πρώτη μέν νυν πόλις ἐστὶ	ἐν	τῷ κόλπῳ ἰόντι ἀπὸ Ἀχαιίης
[7, 193]	Παγασέων φέροντα. (ἔστι δὲ χῶρος	ἐν	τῷ κόλπῳ τούτῳ τῆς Μαγνησίης,
[7, 160]	θυμόν· σὺ μέντοι ἀποδεξάμενος ὑβρίσματα	ἐν	τῷ λόγῳ οὔ με πείσεις
[7, 239]	κελεύουσα, καὶ εὑρήσειν σφέας γράμματα	ἐν	τῷ ξύλῳ. πειθόμενοι δὲ εὗρον
[7, 239]	κηρὸν αὐτοῦ ἐξέκνησε, καὶ ἔπειτα	ἐν	τῷ ξύλῳ τοῦ δελτίου ἔγραψε
[7, 115]	πρὸς ἡλίου δυσμέων ἐστὶ αἰγιαλὸς	ἐν	τῷ οἰκημένην Ἄργιλον πόλιν Ἑλλάδα
[7, 86]	καὶ Παρικάνιοι ἐσεσάχατο ὁμοίως καὶ	ἐν	τῷ πεζῷ. Ἀράβιοι δὲ σκευὴν
[7, 86]	Πέρσας· Μῆδοι δὲ τήν περ	ἐν	τῷ πεζῷ εἶχον σκευήν, καὶ
[7, 86]	δὲ καὶ αὐτοὶ κατά περ	ἐν	τῷ πεζῷ· ἤλαυνον δὲ καὶ
[7, 86]	μὲν ἐσεσάχατο τῇ αὐτῇ καὶ	ἐν	τῷ πεζῷ, ἤλαυνον δὲ κέλητας
[7, 86]	μὲν εἶχον τὴν αὐτὴν καὶ	ἐν	τῷ πεζῷ, ἤλαυνον δὲ πάντες
[7, 86]	Βάκτριοι δὲ ἐσκευάδατο ὡσαύτως καὶ	ἐν	τῷ πεζῷ, καὶ Κάσπιοι ὁμοίως.
[7, 88]	οἱ οἰκέται ἐς τὸν χῶρον	ἐν	τῷ περ κατέβαλε τὸν δεσπότην,
[7, 59]	αἰγιαλὸν τὸν προσεχέα Δορίσκῳ ἐκόμισαν,	ἐν	τῷ Σάλη τε Σαμοθρηικίη πεπόλισται
[7, 209]	μετεπέμψατο Δημάρητον τὸν Ἀρίστωνος ἐόντα	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ· (ἀπικόμενον δέ μιν
[7, 167]	ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ μένων	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ ἐθύετο καὶ ἐκαλλιερέετο
[7, 107]	δ᾽ οὐδὲν ἔτι φορβῆς ἐνῆν	ἐν	τῷ τείχεϊ, συννήσας πυρὴν μεγάλην
[7, 59]	αὐτοῦ ῥέει ποταμὸς μέγας Ἕβρος·	ἐν	τῷ τεῖχός τε ἐδέδμητο βασιλήιον
[7, 19]	στρατηλατέειν μετὰ ταῦτα τρίτη ὄψις	ἐν	τῷ ὕπνῳ ἐγένετο, τὴν οἱ
[7, 16]	κοτε ἐστί, τὸ ἐπιφαινόμενόν τοι	ἐν	τῷ ὕπνῳ, ὥστε δόξει ἐμὲ
[7, 112]	ἐὸν μέγα τε καὶ ὑψηλόν,	ἐν	τῷ χρύσεά τε καὶ ἀργύρεα
[7, 8]	οὔτ᾽ αὐτὸς κατηγήσομαι νόμον τόνδε	ἐν	ὑμῖν τιθείς, παραδεξάμενός τε αὐτῷ
[7, 207]	ἐς Πελοπόννησον τὸν Ἰσθμὸν ἔχειν	ἐν	φυλακῇ· Λεωνίδης δέ, Φωκέων καὶ
[7, 208]	τοῦ τείχεος, τὸ ἀνορθώσαντες εἶχον	ἐν	φυλακῇ, οὐκ οἷά τε ἦν
[7, 203]	ἡ θάλασσά τέ σφι εἴη	ἐν	φυλακῇ ὑπ᾽ Ἀθηναίων τε φρουρεομένη
[7, 189]	γαμβρὸν εἶναι, ναυλοχέοντες τῆς Εὐβοίης	ἐν	Χαλκίδι ὡς ἔμαθον αὐξόμενον τὸν
[7, 5]	νῦν ταῦτα πρήσσοις τά περ	ἐν	χερσὶ ἔχεις· ἡμερώσας δὲ Αἴγυπτον
[7, 47]	κακῶν μεμνώμεθα χρηστὰ ἔχοντες πρήγματα	ἐν	χερσί, φράσον δέ μοι τόδε·
[7, 26]	οἳ δὲ ἐς Μακεδονίην διατεταγμένοι.	~ἐν	ᾧ δὲ οὗτοι τὸν προκείμενον
[7, 96]	ἑκάστου ἐπάξιοι ἦσαν οἱ ἡγεμόνες,	ἔν	τε ἔθνεϊ ἑκάστῳ ὅσαι περ
[7, 119]	τε ὄρνιθας χερσαίους καὶ λιμναίους	ἔν	τε οἰκήμασι καὶ λάκκοισι, ἐς
[7, 166]	ὡς συνέβη τῆς αὐτῆς ἡμέρης	ἔν	τε τῇ Σικελίῃ Γέλωνα καὶ
[7, 23]	ἀποβήσεσθαι. (οἱ δὲ Φοίνικες σοφίην	ἔν	τε τοῖσι ἄλλοισι ἔργοισι ἀποδείκνυνται
[7, 145]	Κρήτην ἄλλους, φρονήσαντες εἴ κως	ἕν	τε γένοιτο τὸ Ἑλληνικὸν καὶ
[7, 100]	διεξελαύνων ἐπὶ ἅρματος παρὰ ἔθνος	ἓν	ἕκαστον ἐπυνθάνετο. καὶ ἀπέγραφον οἱ
[7, 49]	διασῶσαι τὰς νέας. καίτοι οὐκὶ	ἕνα	αὐτὸν δεῖ εἶναι τὸν λιμένα,
[7, 103]	ἀντιστῆναι; ἐπεί τοι πλεῦνες περὶ	ἕνα	ἕκαστον γινόμεθα ἢ χίλιοι, ἐόντων
[7, 104]	δὲ καὶ Λακεδαιμόνιοι κατὰ μὲν	ἕνα	μαχόμενοι οὐδαμῶν εἰσι κακίονες ἀνδρῶν,
[7, 149]	εἶναι δύο βασιλέας, Ἀργείοισι δὲ	ἕνα·	οὔκων δυνατὸν εἶναι τῶν ἐκ
[7, 38]	ἥκοντα οἰκτείρας τῶν μοι παίδων	ἕνα	παράλυσον τῆς στρατηίης τὸν πρεσβύτατον,
[7, 60]	τὸν τρόπον· συνήγαγόν τε ἐς	ἕνα	χῶρον μυριάδα ἀνθρώπων, καὶ συννάξαντες
[7, 69]	δὲ παρδαλέας τε καὶ λεοντέας	ἐναμμένοι,	τόξα δὲ εἶχον ἐκ φοίνικος
[7, 49]	(καὶ δή τοι, ὡς οὐδενὸς	ἐναντιευμένου,	λέγω τὴν χώρην πλεῦνα ἐν
[7, 225]	βάρβαροι βάλλοντες, οἳ μὲν ἐξ	ἐναντίης	ἐπισπόμενοι καὶ τὸ ἔρυμα τοῦ
[7, 225]	Ἕλληνες ὑπεξείρυσαν καὶ ἐτρέψαντο τοὺς	ἐναντίους	τετράκις. τοῦτο δὲ συνεστήκεε μέχρι
[7, 168]	γε Ἀθηναίους, οὐκ ἠθελήσαμέν τοι	ἐναντιοῦσθαι	οὐδέ τι ἀποθύμιον ποιῆσαι” τοιαῦτα
[7, 10]	εὑρίσκω ἐόν· εἰ γὰρ καὶ	ἐναντιωθῆναί	τι θέλει, βεβούλευται μὲν οὐδὲν
[7, 47]	ἡ ὄψις τοῦ ἐνυπνίου μὴ	ἐναργὴς	οὕτω ἐφάνη, εἶχες ἂν τὴν
[7, 231]	ἠτίμωτο· οὔτε οἱ πῦρ οὐδεὶς	ἔναυε	Σπαρτιητέων οὔτε διελέγετο. ὄνειδος δὲ
[7, 193]	δεύτερον ἐλθόντες περὶ τὸ Ἀρτεμίσιον	ἐναυλόχεον,	Ποσειδέωνος σωτῆρος ἐπωνυμίην ἀπὸ τούτου
[7, 65]	Κύρου. ~Ἰνδοὶ δὲ εἵματα μὲν	ἐνδεδυκότες	ἀπὸ ξύλων πεποιημένα, τόξα δὲ
[7, 89]	ἀγχοτάτω πεποιημένας τρόπον τὸν Ἑλληνικόν,	ἐνδεδυκότες	δὲ θώρηκας λινέους, ἀσπίδας δὲ
[7, 91]	ὠμοβοέης πεποιημένα, καὶ κιθῶνας εἰρινέους	ἐνδεδυκότες·	δύο δὲ ἀκόντια ἕκαστος καὶ
[7, 67]	Ἀρταβάνου. ~Κάσπιοι δὲ σισύρνας τε	ἐνδεδυκότες	καὶ τόξα ἐπιχώρια καλάμινα ἔχοντες
[7, 48]	εἰ γάρ τοι ταύτῃ φαίνεται	ἐνδεέστερα	εἶναι τὰ ἡμέτερα πρήγματα, στρατοῦ
[7, 18]	τοῦ θεοῦ παραδιδόντος τῶν σῶν	ἐνδεήσει	μηδέν” (τούτων δὲ λεχθέντων, ἐνθαῦτα
[7, 183]	καθαρόν, ἐπέπλεον πάσῃσι τῇσι νηυσί,	ἕνδεκα	ἡμέρας παρέντες μετὰ τὴν βασιλέος
[7, 187]	ἡμέρης ἐλάμβανε καὶ μηδὲν πλέον,	ἕνδεκα	μυριάδας μεδίμνων τελεομένας ἐπ᾽ ἡμέρῃ
[7, 195]	Πάφου, ἀποβαλὼν δὲ σφέων τὰς	ἕνδεκα	τῷ χειμῶνι τῷ γενομένῳ κατὰ
[7, 236]	ὦ βασιλεῦ, ὁρῶ σε ἀνδρὸς	ἐνδεκόμενον	λόγους ὃς φθονέει τοι εὖ
[7, 51]	πρῆγμα, σὺ δέ μευ συμβουλίην	ἔνδεξαι·	ἀναγκαίως γὰρ ἔχει περὶ πολλῶν
[7, 237]	(οὐ γὰρ δὴ κεῖνό γε	ἐνδέξομαι	ὅκως οὐκ εὐνοέει τοῖσι ἐμοῖσι
[7, 59]	Ξέρξῃ ὁ χῶρος εἶναι ἐπιτήδεος	ἐνδιατάξαι	τε καὶ ἐξαριθμῆσαι τὸν στρατόν,
[7, 174]	δὴ ἐμήδισαν προθύμως οὐδ᾽ ἔτι	ἐνδοιαστῶς,	ὥστε ἐν τοῖσι πρήγμασι ἐφαίνοντο
[7, 229]	αἰτήσαντά τε τὰ ὅπλα καὶ	ἐνδύντα	ἄγειν ἑωυτὸν κελεῦσαι τὸν εἵλωτα
[7, 218]	παρῆσαν. (ὡς δὲ εἶδον ἄνδρας	ἐνδυομένους	ὅπλα, ἐν θώματι ἐγένοντο· ἐλπόμενοι
[7, 17]	λέγοντα οὐδέν, ἐποίεε τὸ κελευόμενον.	ἐνδὺς	δὲ τὴν Ξέρξεω ἐσθῆτα καὶ
[7, 15]	τὴν ἐμὴν σκευὴν πᾶσαν καὶ	ἐνδὺς	μετὰ τοῦτο ἵζοιο ἐς τὸν
[7, 197]	ἐξ ἑωυτοῦ μῆνιν τοῦ θεοῦ	ἐνέβαλε.	(Ξέρξης δὲ ταῦτα ἀκούσας ὡς
[7, 64]	ὀρθὰς εἶχον πεπηγυίας, ἀναξυρίδας δὲ	ἐνεδεδύκεσαν,	τόξα δὲ ἐπιχώρια καὶ ἐγχειρίδια,
[7, 218]	τε ἔδραμον οἱ Φωκέες καὶ	ἐνέδυνον	τὰ ὅπλα, καὶ αὐτίκα οἱ
[7, 52]	οἳ δὲ δικαιοσύνην καὶ πιστότητα	ἐνέδωκαν,	ἄχαρι δὲ οὐδέν. (πάρεξ δὲ
[7, 184]	ἢ ἔλασσον, ἀν᾽ ὀγδώκοντα ἄνδρας	ἐνεῖναι.	συνελέχθη δὲ ταῦτα τὰ πλοῖα,
[7, 158]	ταῦτα ἔλεγον, Γέλων δὲ πολλὸς	ἐνέκειτο	λέγων τοιάδε. ἄνδρες Ἕλληνες, λόγον
[7, 218]	γὰρ οὐδένα σφι φανήσεσθαι ἀντίξοον	ἐνεκύρησαν	στρατῷ. ἐνθαῦτα Ὑδάρνης καταρρωδήσας μὴ
[7, 208]	γάρ τις ἐδίωκε ἀλογίης τε	ἐνεκύρησε	πολλῆς· ἀπελθών τε ἔλεγε πρὸς
[7, 170]	Καμικόν, τὴν κατ᾽ ἐμὲ Ἀκραγαντῖνοι	ἐνέμοντο·	(τέλος δὲ οὐ δυναμένους οὔτε
[7, 20]	τὰ ἄνω τῆς Ἀσίης καταστρεψάμενοι	ἐνέμοντο,	τῶν εἵνεκεν ὕστερον Δαρεῖος ἐτιμωρέετο,
[7, 206]	καὶ οἱ λοιποὶ τῶν συμμάχων	ἐνένωντο	καὶ αὐτοὶ ἕτερα τοιαῦτα ποιήσειν·
[7, 6]	τῶν χρησμῶν· εἰ μέν τι	ἐνέοι	σφάλμα φέρον τῷ βαρβάρῳ, τῶν
[7, 77]	τε βραχέας εἶχον καὶ εἵματα	ἐνεπεπορπέατο·	εἶχον δὲ αὐτῶν τόξα μετεξέτεροι
[7, 43]	νυκτὸς φόβος ἐς τὸ στρατόπεδον	ἐνέπεσε.	ἅμα ἡμέρῃ δὲ ἐπορεύετο ἐνθεῦτεν,
[7, 184]	τῶν σιταγωγῶν πλοίων καὶ ὅσοι	ἐνέπλεον	τούτοισι. ~τὸ δὲ δὴ ἐκ
[7, 83]	τε πολλὸν καὶ ἄφθονον ἔχοντες	ἐνέπρεπον,	ἁρμαμάξας τε ἅμα ἤγοντο, ἐν
[7, 67]	Σαράγγαι δὲ εἵματα μὲν βεβαμμένα	ἐνέπρεπον	ἔχοντες, πέδιλα δὲ ἐς γόνυ
[7, 11]	ἐξ ἐκείνων, οἳ Σάρδις τε	ἐνέπρησαν	καὶ ἤλασαν ἐς τὴν Ἀσίην.
[7, 8]	Μιλησίῳ δούλῳ δὲ ἡμετέρῳ ἀπικόμενοι,	ἐνέπρησαν	τά τε ἄλσεα καὶ τὰ
[7, 10]	γίνεσθαι· ἐν δὲ τῷ ἐπισχεῖν	ἔνεστι	ἀγαθά, εἰ μὴ παραυτίκα δοκέοντα
[7, 10]	λέγονται εἶναι. τὸ δὲ αὐτοῖσι	ἔνεστι	δεινόν, ἐμὲ σοὶ δίκαιον ἐστὶ
[7, 128]	τοῦ Πηνειοῦ, ἐν θώματι μεγάλῳ	ἐνέσχετο,	καλέσας δὲ τοὺς κατηγεμόνας τῆς
[7, 35]	τούτοισι ἀπέπεμψε στίξοντας τὸν Ἑλλήσποντον.	(ἐνετέλλετο	δὲ ὦν ῥαπίζοντας λέγειν βάρβαρά
[7, 35]	ποταμῷ“ (τήν τε δὴ θάλασσαν	ἐνετέλλετο	τούτοισι ζημιοῦν καὶ τῶν ἐπεστεώτων
[7, 147]	δὲ τὸν λόγον τόνδε ταῦτα	ἐνετέλλετο,	ὡς εἰ μὲν ἀπώλοντο οἱ
[7, 107]	(ὡς δ᾽ οὐδὲν ἔτι φορβῆς	ἐνῆν	ἐν τῷ τείχεϊ, συννήσας πυρὴν
[7, 196]	ἀρίστη εἴη τῶν ἐν Ἕλλησι·	ἔνθα	δὴ αἱ Ἑλληνίδες ἵπποι ἐλείποντο
[7, 120]	ἀπελαύνεσκον, λείποντες οὐδὲν ἀλλὰ φερόμενοι.	~ἔνθα	δὴ Μεγακρέοντος ἀνδρὸς Ἀβδηρίτεω ἔπος
[7, 239]	χρηστήριον τὸ ἐς Δελφοὺς ἀπέπεμψαν,	ἔνθα	δή σφι ἐχρήσθη τὰ ὀλίγῳ
[7, 179]	ἄριστα πλεούσῃσι δέκα ἰθὺ Σκιάθου,	ἔνθα	ἦσαν προφυλάσσουσαι νέες τρεῖς Ἑλληνίδες,
[7, 193]	τῷ κόλπῳ τούτῳ τῆς Μαγνησίης,	ἔνθα	λέγεται τὸν Ἡρακλέα καταλειφθῆναι ὑπὸ
[7, 33]	ἐς θάλασσαν κατήκουσα Ἀβύδῳ καταντίον·	ἔνθα	μετὰ ταῦτα, χρόνῳ ὕστερον οὐ
[7, 164]	τὴν ἀρχὴν οἴχετο ἐς Σικελίην,	ἔνθα	παρὰ Σαμίων ἔσχε τε καὶ
[7, 147]	οὐκῶν καὶ ἡμεῖς ἐκεῖ πλέομεν	ἔνθα	περ οὗτοι, τοῖσί τε ἄλλοισι
[7, 30]	Λυδῶν ἀπίκετο ἐς Κύδραρα πόλιν,	ἔνθα	στήλη καταπεπηγυῖα, σταθεῖσα δὲ ὑπὸ
[7, 234]	οὗτοι πάντες εἰσὶ ὅμοιοι τοῖσι	ἐνθάδε	μαχεσαμένοισι· οἵ γε μὲν ἄλλοι
[7, 224]	τριηκοσίων. (καὶ δὴ Περσέων πίπτουσι	ἐνθαῦτα	ἄλλοι τε πολλοὶ καὶ ὀνομαστοί,
[7, 139]	τοῦ πολέμου, μηδιζόντων δὲ προθύμως.	~ἐνθαῦτα	ἀναγκαίῃ ἐξέργομαι γνώμην ἀποδέξασθαι ἐπίφθονον
[7, 154]	δὲ ὑπὸ Σαβύλλου ἀνδρὸς Γελῴου,	ἐνθαῦτα	ἀναλαμβάνει τὴν μουναρχίην Ἱπποκράτης Κλεάνδρου
[7, 173]	Νεοκλέος. ἔμειναν δὲ ὀλίγας ἡμέρας	ἐνθαῦτα·	(ἀπικόμενοι γὰρ ἄγγελοι παρὰ Ἀλεξάνδρου
[7, 36]	τοῦ τόνου, θέντες δὲ ἐπεξῆς	ἐνθαῦτα	αὖτις ἐπεζεύγνυον· (ποιήσαντες δὲ ταῦτα
[7, 26]	Κριτάλλων ὁρμηθεὶς τῶν ἐν Καππαδοκίῃ·	ἐνθαῦτα	γὰρ εἴρητο συλλέγεσθαι πάντα τὸν
[7, 7]	Ξέρξης στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,	ἐνθαῦτα	δευτέρῳ μὲν ἔτεϊ μετὰ τὸν
[7, 1]	Καμβύσεω δουλωθέντες ἀπέστησαν ἀπὸ Περσέων.	ἐνθαῦτα	δὴ καὶ μᾶλλον ὅρμητο καὶ
[7, 40]	διακεκριμένοι· τῇ δὲ ὑπερημίσεες ἦσαν,	ἐνθαῦτα	διελέλειπτο, καὶ οὐ συνέμισγον οὗτοι
[7, 219]	τῶν ἄκρων ἤδη διαφαινούσης ἡμέρης.	(ἐνθαῦτα	ἐβουλεύοντο οἱ Ἕλληνες, καί σφεων
[7, 145]	διδόντων σφίσι λόγον καὶ πίστιν,	ἐνθαῦτα	ἐδόκεε βουλευομένοισι αὐτοῖσι πρῶτον μὲν
[7, 18]	ἐνδεήσει μηδέν” (τούτων δὲ λεχθέντων,	ἐνθαῦτα	ἐπαερθέντες τῇ ὄψι, ὡς ἡμέρη
[7, 173]	ὄρεος ἐόντα καὶ τῆς Ὄσσης.	(ἐνθαῦτα	ἐστρατοπεδεύοντο τῶν Ἑλλήνων κατὰ μυρίους
[7, 56]	ἑπτὰ εὐφρόνῃσι, ἐλινύσας οὐδένα χρόνον.	(ἐνθαῦτα	λέγεται, Ξέρξεω ἤδη διαβεβηκότος τὸν
[7, 23]	ἐξισοῦτο τοῖσι ἄλλοισι τὸ ἔργον.	(ἐνθαῦτα	λειμών ἐστι, ἵνα σφι ἀγορή
[7, 45]	τὰ Ἀβυδηνῶν πεδία ἐπίπλεα ἀνθρώπων,	ἐνθαῦτα	ὁ Ξέρξης ἑωυτὸν ἐμακάρισε, μετὰ
[7, 100]	τῶν νεῶν κατελκυσθεισέων ἐς θάλασσαν,	ἐνθαῦτα	ὁ Ξέρξης μετεκβὰς ἐκ τοῦ
[7, 183]	καὶ Μαγνησίης, καλεόμενον δὲ Μύρμηκα.	ἐνθαῦτα	οἱ βάρβαροι ἐπειδὴ στήλην λίθου
[7, 211]	δὲ καὶ αὐτῶν τῶν Σπαρτιητέων	ἐνθαῦτα	ὀλίγοι. ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ἐδυνέατο
[7, 211]	δὲ οἱ Μῆδοι τρηχέως περιείποντο,	ἐνθαῦτα	οὗτοι μὲν ὑπεξήισαν, οἱ δὲ
[7, 225]	~Ξέρξεώ τε δὴ δύο ἀδελφεοὶ	ἐνθαῦτα	πίπτουσι μαχόμενοι, καὶ ὑπὲρ τοῦ
[7, 115]	τοῦ Στρυμόνος ἐπορεύετο ὁ στρατός,	ἐνθαῦτα	πρὸς ἡλίου δυσμέων ἐστὶ αἰγιαλὸς
[7, 218]	σφι φανήσεσθαι ἀντίξοον ἐνεκύρησαν στρατῷ.	ἐνθαῦτα	Ὑδάρνης καταρρωδήσας μὴ οἱ Φωκέες
[7, 170]	ἔτι κομιδὴν ἐς Κρήτην φαίνεσθαι,	ἐνθαῦτα	Ὑρίην πόλιν κτίσαντας καταμεῖναί τε
[7, 37]	ἡ διῶρυξ παντελέως πεποιημένη ἀγγέλλετο,	ἐνθαῦτα	χειμερίσας ἅμα τῶ ἔαρι παρεσκευασμένος
[7, 44]	δὲ Ἀβυδηνοὶ ἐντειλαμένου πρότερον βασιλέος,	ἐνθαῦτα	ὡς ἵζετο, κατορῶν ἐπὶ τῆς
[7, 36]	γῆν φραγμὸν παρείρυσαν ἔνθεν καὶ	ἔνθεν,	ἵνα μὴ φοβέηται τὰ ὑποζύγια
[7, 36]	καὶ τὴν γῆν φραγμὸν παρείρυσαν	ἔνθεν	καὶ ἔνθεν, ἵνα μὴ φοβέηται
[7, 234]	δὲ καλέσας Δημάρητον εἰρώτα ἀρξάμενος	ἐνθένδε.	Δημάρητε, ἀνὴρ εἶς ἀγαθός. τεκμαίρομαι
[7, 193]	ἔπλεον ἐς Αἶαν τὴν Κολχίδα·	ἐνθεῦτεν	γὰρ ἔμελλον ὑδρευσάμενοι ἐς τὸ
[7, 58]	τῇ οὔνομα τυγχάνει ἐὸν Ἀγορή.	(ἐνθεῦτεν	δὲ κάμπτων τὸν κόλπον τὸν
[7, 115]	ἡ κατύπερθε ταύτης καλέεται Βισαλτίη.	(ἐνθεῦτεν	δὲ κόλπον τὸν ἐπὶ Ποσιδηίου
[7, 22]	Ἐλαιοῦντι τῆς Χερσονήσου ὅρμεον τριήρεες·	ἐνθεῦτεν	δὲ ὁρμώμενοι ὤρυσσον ὑπὸ μαστίγων
[7, 89]	λέγουσι, ἐπὶ τῇ Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ,	ἐνθεῦτεν	δὲ ὑπερβάντες τῆς Συρίης οἰκέουσι
[7, 136]	πελέκεσι” ~ταῦτα μὲν Ὑδάρνεα ἀμείψαντο.	ἐνθεῦτεν	δὲ ὡς ἀνέβησαν ἐς Σοῦσα
[7, 43]	ἐνέπεσε. ἅμα ἡμέρῃ δὲ ἐπορεύετο	ἐνθεῦτεν,	ἐν ἀριστερῇ μὲν ἀπέργων Ροίτιον
[7, 225]	τούτους ἥκειν ἐπύθοντο οἱ Ἕλληνες,	ἐνθεῦτεν	ἤδη ἑτεροιοῦτο τὸ νεῖκος· ἔς
[7, 129]	τὠυτό· (ἐπεὰν δὲ συμμιχθέωσι τάχιστα,	ἐνθεῦτεν	ἤδη ὁ Πηνειὸς τῷ οὐνόματι
[7, 123]	πάρης τῆς Παλλήνης ἀνέχει μάλιστα,	ἐνθεῦτεν	νέας τε καὶ στρατιὴν παρελάμβανε
[7, 146]	ἐς ὄψιν τὴν βασιλέος, τὸ	ἐνθεῦτεν	πυθόμενος ἐπ᾽ οἷσι ἦλθον, ἐκέλευε
[7, 122]	καὶ Σίγγος καὶ Σάρτη οἴκηνται,	ἐνθεῦτεν,	ὡς καὶ ἐκ τουτέων τῶν
[7, 112]	παραμείβετο τείχεα τὰ Πιέρων, τῶν	ἐνὶ	Φάγρης ἐστὶ οὔνομα καὶ ἑτέρῳ
[7, 112]	τῷ χρύσεά τε καὶ ἀργύρεα	ἔνι	μέταλλα, τὰ νέμονται Πίερές τε
[7, 10]	ἀκοῦσαι δεινόν, ἐπ᾽ ἀνδρί γε	ἑνὶ	πάντα τὰ βασιλέος πρήγματα γεγενῆσθαι.
[7, 104]	ἀγών, μαχοίμην ἂν πάντων ἥδιστα	ἑνὶ	τούτων τῶν ἀνδρῶν οἳ Ἑλλήνων
[7, 162]	εἰ τὸ ἔαρ ἐκ τοῦ	ἐνιαυτοῦ	ἐξαραιρημένον εἴη. ~οἱ μὲν δὴ
[7, 162]	τῇ Ἑλλάδι ὅτι ἐκ τοῦ	ἐνιαυτοῦ	τὸ ἔαρ αὐτῇ ἐξαραίρηται” (οὗτος
[7, 162]	δῆλα γὰρ ὡς ἐν τῷ	ἐνιαυτῷ	ἐστὶ τὸ ἔαρ δοκιμώτατον, τῆς
[7, 185]	καὶ Μακεδόνες καὶ Περραιβοὶ καὶ	Ἐνιῆνες	καὶ Δόλοπες καὶ Μάγνητες καὶ
[7, 132]	ταῦτα ἐγένοντο οἵδε, Θεσσαλοὶ Δόλοπες	Ἐνιῆνες	Περραιβοὶ Λοκροὶ Μάγνητες Μηλιέες Ἀχαιοὶ
[7, 198]	ἣν Σπερχειὸς ποταμὸς ῥέων ἐξ	Ἐνιήνων	ἐς θάλασσαν ἐκδιδοῖ. ἀπὸ δὲ
[7, 44]	ἐπεὶ δὲ ἐγένετό τε καὶ	ἐνίκων	Φοίνικες Σιδώνιοι, ἥσθη τε τῇ
[7, 84]	πλὴν ἐπὶ τῇσι κεφαλῇσι εἶχον	ἔνιοι	αὐτῶν καὶ χάλκεα καὶ σιδήρεα
[7, 129]	καὶ Ἀπιδανοῦ καὶ Ὀνοχώνου καὶ	Ἐνιπέος	καὶ Παμίσου, οἳ μέν νυν
[7, 114]	γεφύρας, τὸν Στρυμόνα εὑρόντες ἐζευγμένον.	Ἐννέα	δὲ ὁδοὺς πυνθανόμενοι τὸν χῶρον
[7, 114]	ἄλλα πολλὰ πρὸς τούτοισι ἐν	Ἐννέα	ὁδοῖσι τῇσι Ἠδωνῶν ἐπορεύοντο κατὰ
[7, 107]	ὑπὸ Ἑλλήνων οὐδένα βασιλεὺς Ξέρξης	ἐνόμισε	εἶναι ἄνδρα ἀγαθὸν εἰ μὴ
[7, 120]	Ξέρξης οὐ δὶς ἑκάστης ἡμέρης	ἐνόμισε	σῖτον αἱρέεσθαι· (παρέχειν γὰρ ἂν
[7, 103]	πέντε χιλιάδων. (ὑπὸ μὲν γὰρ	ἑνὸς	ἀρχόμενοι κατὰ τρόπον τὸν ἡμέτερον
[7, 103]	πάντες ὁμοίως καὶ μὴ ὑπ᾽	ἑνὸς	ἀρχόμενοι, στρατῷ τοσῷδε ἀντιστῆναι; ἐπεί
[7, 129]	περικληιόντων τὴν Θεσσαλίην ὀνομαζόμενοι δι᾽	ἑνὸς	αὐλῶνος καὶ τούτου στεινοῦ ἔκροον
[7, 153]	χθονίων θεῶν διετέλεον ἐόντες, Τηλίνεω	ἑνός	τευ τῶν προγόνων κτησαμένου τρόπῳ
[7, 39]	ῥύεται τὰ ξείνια· τοῦ δὲ	ἑνός,	τοῦ περιέχεαι μάλιστα, τῇ ψυχῇ
[7, 148]	οὕτω θεησάμενοί τε καὶ ἀποπεμφθέντες	ἐνόστησαν	ἐς τὴν Εὐρώπην, οἱ δὲ
[7, 146]	γνώμην πέμπει τῶν τινας δορυφόρων,	ἐντειλάμενος,	ἢν καταλάβωσι τοὺς κατασκόπους ζῶντας,
[7, 210]	Μήδους τε καὶ Κισσίους θυμωθείς,	ἐντειλάμενος	σφέας ζωγρήσαντας ἄγειν ἐς ὄψιν
[7, 121]	Ξέρξης δὲ ἐκ τῆς Ἀκάνθου,	ἐντειλάμενος	τοῖσι στρατηγοῖσι τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ
[7, 44]	λίθου λευκοῦ, ἐποίησαν δὲ Ἀβυδηνοὶ	ἐντειλαμένου	πρότερον βασιλέος, ἐνθαῦτα ὡς ἵζετο,
[7, 15]	τοῦτο ὄνειρον, ὁμοίως καὶ ἐμοὶ	ἐντελλόμενον.	εὑρίσκω δὲ ὧδ᾽ ἂν γινόμενα
[7, 149]	πλεῦνας, περὶ δὲ ἡγεμονίης αὐτοῖσι	ἐντετάλθαι	ὑποκρίνασθαι, καὶ δὴ λέγειν, σφίσι
[7, 148]	τὸ βουλευτήριον καὶ λέγειν τὰ	ἐντεταλμένα.	(τοὺς δὲ πρὸς τὰ λεγόμενα
[7, 53]	εἵνεκα προαγορεύω ἀντέχεσθαι τοῦ πολέμου	ἐντεταμένως·	ὡς γὰρ ἐγὼ πυνθάνομαι, ἐπ᾽
[7, 191]	δὴ ἐχείμαζε τρεῖς. τέλος δὲ	ἔντομά	τε ποιεῦντες καὶ καταείδοντες γόησι
[7, 47]	τόδε δείματος εἰμὶ ὑπόπλεος οὐδ᾽	ἐντὸς	ἐμεωυτοῦ, ἄλλα τε πολλὰ ἐπιλεγόμενος
[7, 141]	γὰρ ἁλισκομένων ὅσα Κέκροπος οὖρος	ἐντὸς	ἔχει κευθμών τε Κιθαιρῶνος ζαθέοιο,
[7, 41]	τοὺς ἄλλους, οἱ δὲ εἰνακισχίλιοι	ἐντὸς	τούτων ἐόντες ἀργυρέας ῥοιὰς εἶχον·
[7, 100]	ὡς ἐς πόλεμον. ὃ δ᾽	ἐντὸς	τῶν πρωρέων πλέων ἐθηεῖτο καὶ
[7, 211]	ἐπισταμένοισι μάχεσθαι ἐξεπιστάμενοι, καὶ ὅκως	ἐντρέψειαν	τὰ νῶτα, ἁλέες φεύγεσκον δῆθεν,
[7, 50]	Εὐρώπην νοστήσομεν ὀπίσω, οὔτε λιμῷ	ἐντυχόντες	οὐδαμόθι οὔτε ἄλλο ἄχαρι οὐδὲν
[7, 16]	ταῦτα ἐστι, ὦ παῖ, θεῖα.	ἐνύπνια	γὰρ τὰ ἐς ἀνθρώπους πεπλανημένα
[7, 18]	ὡς τὴν ὄψιν οἱ τοῦ	ἐνυπνίου	διεξῆλθε ἀπηγεόμενος, δεύτερά οἱ λέγει
[7, 47]	εἴ τοι ἡ ὄψις τοῦ	ἐνυπνίου	μὴ ἐναργὴς οὕτω ἐφάνη, εἶχες
[7, 212]	οἱ Πέρσαι ἢ τῇ προτεραίῃ	ἐνώρων,	ἀπήλαυνον. ~ἀπορέοντος δὲ βασιλέος ὅ
[7, 34]	Αἰγύπτιοι. ἔστι δὲ ἑπτὰ στάδιοι	ἐξ	Ἀβύδου ἐς τὴν ἀπαντίον. καὶ
[7, 34]	~ἐς ταύτην ὦν τὴν ἀκτὴν	ἐξ	Ἀβύδου ὁρμώμενοι ἐγεφύρουν τοῖσι προσέκειτο,
[7, 140]	προϊδὸν κακότητος ἀνάγκας. ἀλλ᾽ ἴτον	ἐξ	ἀδύτοιο, κακοῖς δ᾽ ἐπικίδνατε θυμόν.
[7, 6]	Ἱππάρχου τοῦ Πεισιστράτου ὁ Ὀνομάκριτος	ἐξ	Ἀθηνέων, ἐπ᾽ αὐτοφώρῳ ἁλοὺς ὑπὸ
[7, 62]	ἀπικομένης δὲ Μηδείης τῆς Κολχίδος	ἐξ	Ἀθηνέων ἐς τοὺς Ἀρίους τούτους
[7, 197]	θύειν ἀπικόμενος οὗτος ὁ Κυτίσσωρος	ἐξ	Αἴης τῆς Κολχίδος ἐρρύσατο, ποιήσας
[7, 188]	εὐφρόνην οὕτω, ἅμα δὲ ὄρθρῳ	ἐξ	αἰθρίης τε καὶ νηνεμίης τῆς
[7, 175]	Ἰσθμόν, ἐβουλεύοντο πρὸς τὰ λεχθέντα	ἐξ	Ἀλεξάνδρου τῇ τε στήσονται τὸν
[7, 99]	δὲ ἦν Λυγδάμιος, γένος δὲ	ἐξ	Ἁλικαρνησσοῦ τὰ πρὸς πατρός, τὰ
[7, 204]	κτησάμενος τὴν βασιληίην ἐν Σπάρτῃ	ἐξ	ἀπροσδοκήτου. ~διξῶν γάρ οἱ ἐόντων
[7, 115]	δὲ κόλπον τὸν ἐπὶ Ποσιδηίου	ἐξ	ἀριστερῆς χειρὸς ἔχων ἤιε διὰ
[7, 203]	οὐδένα οὐδὲ ἔσεσθαι τῷ κακὸν	ἐξ	ἀρχῆς γινομένῳ οὐ συνεμίχθη, τοῖσι
[7, 2]	γυναικός, Γοβρύεω θυγατρός, καὶ βασιλεύσαντι	ἐξ	Ἀτόσσης τῆς Κύρου ἕτεροι τέσσερες.
[7, 26]	οὔνομα τυγχάνει ἐὸν Καταρρήκτης, ὃς	ἐξ	αὐτῆς τῆς ἀγορῆς τῆς Κελαινέων
[7, 184]	καὶ δεκάς. τοῦτο μὲν τὸ	ἐξ	αὐτῆς τῆς Ἀσίης στράτευμα ἐξαναχθὲν
[7, 14]	μὴ αὐτίκα στρατηλατέῃς, τάδε τοι	ἐξ	αὐτῶν ἀνασχήσει· ὡς καὶ μέγας
[7, 59]	ἐν αὐτῷ κατεστήκεε ὑπὸ Δαρείου	ἐξ	ἐκείνου τοῦ χρόνου ἐπείτε ἐπὶ
[7, 11]	εἰ χρὴ σταθμώσασθαι τοῖσι ὑπαργμένοισι	ἐξ	ἐκείνων, οἳ Σάρδις τε ἐνέπρησαν
[7, 16]	κοίτῃ σῇ κατυπνῶσαι, φέρε, τούτων	ἐξ	ἐμεῦ ἐπιτελευμένων φανήτω καὶ ἐμοί.
[7, 225]	οἱ βάρβαροι βάλλοντες, οἳ μὲν	ἐξ	ἐναντίης ἐπισπόμενοι καὶ τὸ ἔρυμα
[7, 198]	παρ᾽ ἣν Σπερχειὸς ποταμὸς ῥέων	ἐξ	Ἐνιήνων ἐς θάλασσαν ἐκδιδοῖ. ἀπὸ
[7, 223]	πρόσοδον ἐποιέετο· καὶ γὰρ ἐπέσταλτο	ἐξ	Ἐπιάλτεω οὕτω· ἀπὸ γὰρ τοῦ
[7, 100]	καὶ ἀπέγραφον οἱ γραμματισταί, ἕως	ἐξ	ἐσχάτων ἐς ἔσχατα ἀπίκετο καὶ
[7, 176]	ἐκ τοῦ πελάγεος τοῦ Θρηικίου	ἐξ	εὐρέος συνάγεται ἐς στεινὸν ἐόντα
[7, 110]	τὰς παραθαλασσίας τε καὶ Ἑλληνίδας	ἐξ	εὐωνύμου χειρὸς ἀπέργων παρεξήιε· ἔθνεα
[7, 164]	ἐπὶ τοῖσι ἄλλοισι δικαίοισι τοῖσι	ἐξ	ἑωυτοῦ ἐργασμένοισι καὶ τόδε οὐκ
[7, 197]	ποιήσας δὲ τοῦτο τοῖσι ἐπιγενομένοισι	ἐξ	ἑωυτοῦ μῆνιν τοῦ θεοῦ ἐνέβαλε.
[7, 75]	ἐπὶ Στρυμόνι· ἐξαναστῆναι δὲ φασὶ	ἐξ	ἠθέων ὑπὸ Τευκρῶν τε καὶ
[7, 107]	εἰ μὴ Βόγην μοῦνον τὸν	ἐξ	Ἠιόνος, τοῦτον δὲ αἰνέων οὐκ
[7, 167]	Ἕλλησι ἐν τῇ Σικελίῃ ἐμάχοντο	ἐξ	ἠοῦς ἀρξάμενοι μέχρι δείλης ὀψίης
[7, 85]	ἐγχειριδίων, χρέωνται δὲ σειρῇσι πεπλεγμένῃσι	ἐξ	ἱμάντων· (ταύτῃσι πίσυνοι ἔρχονται ἐς
[7, 165]	τοῦ Αἰνησιδήμου Ἀκραγαντίνων μουνάρχου ἐξελασθεὶς	ἐξ	Ἱμέρης Τήριλλος ὁ Κρινίππου τύραννος
[7, 135]	ταῦτα ὑπεκρίναντο τάδε. Ὕδαρνες, οὐκ	ἐξ	ἴσου γίνεται ἡ συμβουλίη ἡ
[7, 202]	καὶ Μαντινέων χίλιοι, ἡμίσεες ἑκατέρων,	ἐξ	Ὀρχομενοῦ τε τῆς Ἀρκαδίης εἴκοσι
[7, 4]	αὐτὸν Δαρεῖον, βασιλεύσαντα τὰ πάντα	ἕξ	τε καὶ τριήκοντα ἔτεα, ἀποθανεῖν,
[7, 184]	ταύτῃσι ἑπτὰ καὶ πρὸς ἑκατοντάδες	ἓξ	καὶ δεκάς. τοῦ δὲ πεζοῦ
[7, 184]	πρὸς χιλιάδες ἑπτὰ καὶ ἑκατοντάδες	ἓξ	καὶ δεκάς. τοῦτο μὲν τὸ
[7, 128]	ἐστὶ παρατρέψαντα ἑτέρῃ ἐς θάλασσαν	ἐξαγαγεῖν.	~τὴν δὲ Θεσσαλίην λόγος ἐστὶ
[7, 239]	καὶ πυθόμενος ταῦτα ἠθέλησε Λακεδαιμονίοισι	ἐξαγγεῖλαι.	(ἄλλως μὲν δὴ οὐκ εἶχε
[7, 219]	δὲ καὶ αὐτόμολοι ἦσαν οἱ	ἐξαγγείλαντες	τῶν Περσέων τὴν περίοδον. οὗτοι
[7, 178]	σφι δεινῶς καταρρωδέουσι τὸν βάρβαρον	ἐξαγγείλαντες	χάριν ἀθάνατον κατέθεντο. μετὰ δὲ
[7, 156]	ἐς τὰς Συρηκούσας ἀπέδοτο ἐπ᾽	ἐξαγωγῇ	ἐκ Σικελίης. (τὠυτὸ δὲ τοῦτο
[7, 107]	αἰεὶ ἐν Πέρσῃσι. ~τῶν δὲ	ἐξαιρεθέντων	ὑπὸ Ἑλλήνων οὐδένα βασιλεὺς Ξέρξης
[7, 106]	Ἑλλήνων ὕστερον ταύτης τῆς στρατηλασίης	ἐξαιρέθησαν·	τὸν δὲ ἐν Δορίσκῳ Μασκάμην
[7, 184]	ἄλλος ὅμιλος γίνεται τρισμύριοι καὶ	ἑξακισχίλιοι	καὶ πρὸς διηκόσιοί τε καὶ
[7, 148]	γενέσθαι· νεωστὶ γὰρ σφέων τεθνάναι	ἑξακισχιλίους	ὑπὸ Λακεδαιμονίων καὶ Κλεομένεος τοῦ
[7, 220]	ταῦτα δέ σφι ἐν ἔπεσι	ἑξαμέτροισι	χρᾷ λέγοντα ὧδε. (ὑμῖν δ᾽
[7, 75]	λέγουσι, Στρυμόνιοι, οἰκέοντες ἐπὶ Στρυμόνι·	ἐξαναστῆναι	δὲ φασὶ ἐξ ἠθέων ὑπὸ
[7, 194]	τουτέων ἔτυχόν τε ὕσταται πολλὸν	ἐξαναχθεῖσαι	καί κως κατεῖδον τὰς ἐπ᾽
[7, 184]	ἐξ αὐτῆς τῆς Ἀσίης στράτευμα	ἐξαναχθὲν	εἴρηται, ἄνευ τε τῆς θεραπηίης
[7, 11]	ἤλασαν ἐς τὴν Ἀσίην. (οὔκων	ἐξαναχωρέειν	οὐδετέροισι δυνατῶς ἔχει, ἀλλὰ ποιέειν
[7, 170]	δὴ Ταραντῖνοι χρόνῳ ὕστερον πολλῷ	ἐξανιστάντες	προσέπταισαν μεγάλως, ὥστε φόνος Ἑλληνικὸς
[7, 183]	πανημερὸν δὲ πλέοντες οἱ βάρβαροι	ἐξανύουσι	τῆς Μαγνησίης χώρης ἐπὶ Σηπιάδα
[7, 162]	τὸ ἔαρ ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ	ἐξαραιρημένον	εἴη. ~οἱ μὲν δὴ τῶν
[7, 162]	τοῦ ἐνιαυτοῦ τὸ ἔαρ αὐτῇ	ἐξαραίρηται”	(οὗτος δὲ ὁ νόος τοῦ
[7, 59]	εἶναι ἐπιτήδεος ἐνδιατάξαι τε καὶ	ἐξαριθμῆσαι	τὸν στρατόν, καὶ ἐποίεε ταῦτα.
[7, 81]	εἰρέαται, καὶ οἱ διατάξαντες καὶ	ἐξαριθμήσαντες	οὗτοι ἦσαν καὶ χιλιάρχας τε
[7, 197]	πυκασθεὶς καὶ ὡς σὺν πομπῇ	ἐξαχθείς.	(ταῦτα δὲ πάσχουσι οἱ Κυτισσώρου
[7, 23]	οὗτοι δὲ ἐξεφόρεόν τε καὶ	ἐξέβαλλον.	(τοῖσι μέν νυν ἄλλοισι πλὴν
[7, 101]	δὲ καὶ ταύτας διεξέπλωσε καὶ	ἐξέβη	ἐκ τῆς νεός, μετεπέμψατο Δημάρητον
[7, 188]	πόλιν, αἳ δὲ ἐς Κασθαναίην	ἐξεβράσσοντο·	ἦν τε τοῦ χειμῶνος χρῆμα
[7, 8]	ὃ μὲν τετελεύτηκε καὶ οὐκ	ἐξεγένετο	αὐτῷ τιμωρήσασθαι· ἐγὼ δὲ ὑπέρ
[7, 4]	τριήκοντα ἔτεα, ἀποθανεῖν, οὐδέ οἱ	ἐξεγένετο	οὔτε τοὺς ἀπεστεῶτας Αἰγυπτίους οὔτε
[7, 162]	ἔχειν, τοὺς δὲ ἀρξομένους οὐκ	ἕξειν.	ἐπεὶ τοίνυν οὐδὲν ὑπιέντες ἔχειν
[7, 29]	ἔξω σεῦ. σὺ δὲ καὶ	ἐξείνισας	μεγάλως στρατὸν τὸν ἐμὸν καὶ
[7, 27]	Πύθιος ὁ Ἄτους ἀνὴρ Λυδὸς	ἐξείνισε	τὴν βασιλέος στρατιὴν πᾶσαν ξεινίοισι
[7, 197]	δὲ ἐσέλθῃ, οὐκ ἔστι ὅκως	ἔξεισι	πρὶν ἢ θύσεσθαι μέλλῃ· ὥς
[7, 239]	δίπτυχον λαβὼν τὸν κηρὸν αὐτοῦ	ἐξέκνησε,	καὶ ἔπειτα ἐν τῷ ξύλῳ
[7, 165]	Θήρωνος τοῦ Αἰνησιδήμου Ἀκραγαντίνων μουνάρχου	ἐξελασθεὶς	ἐξ Ἱμέρης Τήριλλος ὁ Κρινίππου
[7, 183]	ἡμέρας παρέντες μετὰ τὴν βασιλέος	ἐξέλασιν	ἐκ Θέρμης. (τὸ δὲ ἕρμα
[7, 106]	Δορίσκῳ Μασκάμην οὐδαμοί κω ἐδυνάσθησαν	ἐξελεῖν	πολλῶν πειρησαμένων. διὰ τοῦτο δή
[7, 84]	αὐτῶν καὶ χάλκεα καὶ σιδήρεα	ἐξεληλαμένα	ποιήματα. ~εἰσὶ δὲ τινὲς νομάδες
[7, 107]	τοῦ Μιλτιάδεω, παρεὸν αὐτῷ ὑπόσπονδον	ἐξελθεῖν	καὶ νοστῆσαι ἐς τὴν Ἀσίην,
[7, 239]	λόγου τῇ μοι τὸ πρότερον	ἐξέλιπε.	ἐπύθοντο Λακεδαιμόνιοι ὅτι βασιλεὺς στέλλοιτο
[7, 83]	ἐπὶ τοῦδε· εἴ τις αὐτῶν	ἐξέλιπε	τὸν ἀριθμὸν ἢ θανάτῳ βιηθεὶς
[7, 139]	Ἀθηναῖοι καταρρωδήσαντες τὸν ἐπιόντα κίνδυνον	ἐξέλιπον	τὴν σφετέρην, ἢ καὶ μὴ
[7, 28]	δοῦναι ἐς τὸν πόλεμον χρήματα	ἐξεμάνθανον,	καὶ εὗρον λογιζόμενος ἀργυρίου μὲν
[7, 117]	ὥστε Ξέρξην συμφορὴν ποιησάμενον μεγάλην	ἐξενεῖκαί	τε αὐτὸν κάλλιστα καὶ θάψαι·
[7, 230]	ἄγγελον πεμφθέντα ἐκ τοῦ στρατοπέδου,	ἐξεὸν	αὐτῷ καταλαβεῖν τὴν μάχην γινομένην
[7, 130]	ἔξοδος ἐς θάλασσαν τῷ Πηνειῷ,	ἐξεπιστάμενοι	ἀτρεκέως εἶπον βασιλεῦ, ποταμῷ τούτῳ
[7, 211]	ἀποδεικνύμενοι ἐν οὐκ ἐπισταμένοισι μάχεσθαι	ἐξεπιστάμενοι,	καὶ ὅκως ἐντρέψειαν τὰ νῶτα,
[7, 39]	γυναικὶ συνέπεσθαι εὖ νυν τόδ᾽	ἐξεπίστασο,	ὡς ἐν τοῖσι ὠσὶ τῶν
[7, 135]	τὸ μὲν γὰρ δοῦλος εἶναι	ἐξεπίστεαι,	ἐλευθερίης δὲ οὔκω ἐπειρήθης, οὔτ᾽
[7, 104]	τάδε ἐστοργὼς ἐκείνους, αὐτὸς μάλιστα	ἐξεπίστεαι,	οἵ με τιμήν τε καὶ
[7, 10]	ὑπολειπομένων Μαρδόνιον, μέγα τι κακὸν	ἐξεργασάμενον	Πέρσας, ὑπὸ κυνῶν τε καὶ
[7, 139]	μηδιζόντων δὲ προθύμως. ~ἐνθαῦτα ἀναγκαίῃ	ἐξέργομαι	γνώμην ἀποδέξασθαι ἐπίφθονον μὲν πρὸς
[7, 96]	τῶν ἐγώ, οὐ γὰρ ἀναγκαίῃ	ἐξέργομαι	ἐς ἱστορίης λόγον, οὐ παραμέμνημαι.
[7, 102]	εἰσί· ἤν τε γὰρ τύχωσι	ἐξεστρατευμένοι	χίλιοι, οὗτοι μαχήσονταί τοι, ἤν
[7, 9]	πάντως ἔδεε πολεμέειν πρὸς ἀλλήλους,	ἐξευρίσκειν	χρῆν τῇ ἑκάτεροι εἰσὶ δυσχειρωτότατοι
[7, 119]	συχνούς· τοῦτο δὲ κτήνεα ἐσίτευον	ἐξευρίσκοντες	τιμῆς τὰ κάλλιστα, ἔτρεφόν τε
[7, 10]	δοκέοντα εἶναι, ἀλλ᾽ ἀνὰ χρόνον	ἐξεύροι	τις ἄν. (σοὶ μὲν δὴ
[7, 215]	στρατοπέδου. τὴν δὲ ἀτραπὸν ταύτην	ἐξεῦρον	μὲν οἱ ἐπιχώριοι Μηλιέες, ἐξευρόντες
[7, 39]	ταῦτα πρήσσειν, τῶν Πυθίου παίδων	ἐξευρόντας	τὸν πρεσβύτατον μέσον διαταμεῖν, διαταμόντας
[7, 215]	ἐξεῦρον μὲν οἱ ἐπιχώριοι Μηλιέες,	ἐξευρόντες	δὲ Θεσσαλοῖσι κατηγήσαντο ἐπὶ Φωκέας,
[7, 9]	ἐπεὰν γὰρ ἀλλήλοισι πόλεμον προείπωσι,	ἐξευρόντες	τὸ κάλλιστον χωρίον καὶ λειότατον,
[7, 160]	Συάγρου, τὸν τελευταῖόν σφι τόνδε	ἐξέφαινε	λόγον. ὦ ξεῖνε Σπαρτιῆτα, ὀνείδεα
[7, 188]	νεῶν μεταρσίας ἔλαβε, τὰς μὲν	ἐξέφερε	πρὸς Ἴπνους καλεομένους τοὺς ἐν
[7, 23]	ἐς τοὺς ἀνωτάτω· οὗτοι δὲ	ἐξεφόρεόν	τε καὶ ἐξέβαλλον. (τοῖσι μέν
[7, 178]	Ἑλλήνων τοῖσι βουλομένοισι εἶναι ἐλευθέροισι	ἐξήγγειλαν	τὰ χρησθέντα αὐτοῖσι, καί σφι
[7, 197]	τῆς ὁδοῦ βουλόμενοι τὸ πᾶν	ἐξηγέεσθαι	ἔλεγόν οἱ ἐπιχώριον λόγον, τὰ
[7, 234]	τῶν ἀνδρῶν τούτων ἐπικρατήσομεν; ἴθι	ἐξηγέο·	σὺ γὰρ ἔχεις αὐτῶν τὰς
[7, 235]	τοιοῦτο ἔσεσθαι οἷόν τοι ἐγὼ	ἐξηγέομαι,	οὔτι τὸν σὸν στόλον προειδώς,
[7, 6]	ἀνδρὸς Πέρσεω, τήν τε ἔλασιν	ἐξηγεόμενος.	(οὗτός τε δὴ χρησμῳδέων προσεφέρετο
[7, 197]	τὸ πρυτανήιον· ὡς θύεταί τε	ἐξηγέοντο	στέμμασι πᾶς πυκασθεὶς καὶ ὡς
[7, 185]	αἱ μάχιμοι μυριάδες διηκόσιαι καὶ	ἑξήκοντα	καὶ τέσσερες, ἔπεισι δὲ ταύτῃσι
[7, 168]	βοηθέειν, ἄλλα νοέοντες ἐπλήρωσαν νέας	ἑξήκοντα,	μόγις δὲ ἀναχθέντες προσέμιξαν τῇ
[7, 95]	οἱ ἀπ᾽ Ἀθηνέων. Αἰολέες δὲ	ἑξήκοντα	νέας παρείχοντο, ἐσκευασμένοι τε ὡς
[7, 36]	τὴν πρὸς τοῦ Εὐξείνου πόντου	ἑξήκοντά	τε καὶ τριηκοσίας, ὑπὸ δὲ
[7, 168]	οὐκ ἐβοήθεον, ἔφασαν πληρῶσαι μὲν	ἑξήκοντα	τριήρεας, ὑπὸ δὲ ἐτησιέων ἀνέμων
[7, 41]	Πατιράμφης, Ὀτάνεω ἀνδρὸς Πέρσεω παῖς.	~ἐξήλασε	μὲν οὕτω ἐκ Σαρδίων Ξέρξης,
[7, 6]	ἀφανιζοίατο κατὰ τῆς θαλάσσης. (διὸ	ἐξήλασέ	μιν ὁ Ἵππαρχος, πρότερον χρεώμενος
[7, 6]	Μουσαίου, ἀναβεβήκεσαν, τὴν ἔχθρην προκαταλυσάμενοι.	ἐξηλάσθη	γὰρ ὑπὸ Ἱππάρχου τοῦ Πεισιστράτου
[7, 38]	ἐποιέετο τὴν ἔλασιν. ~ὡς δ᾽	ἐξήλαυνε	τὴν στρατιήν, Πύθιος ὁ Λυδὸς
[7, 105]	δὲ ὑπὸ Δαρείου σταθέντα καταπαύσας,	ἐξήλαυνε	τὸν στρατὸν διὰ τῆς Θρηίκης
[7, 220]	καὶ ἡ Σπάρτης εὐδαιμονίη οὐκ	ἐξηλείφετο.	(ἐκέχρηστο γὰρ ὑπὸ τῆς Πυθίης
[7, 69]	δὲ σώματος τὸ μὲν ἥμισυ	ἐξηλείφοντο	γύψῳ ἰόντες ἐς μάχην, τὸ
[7, 137]	μῆνις οὐδὲ ἐπαύσατο πρὶν ἢ	ἐξῆλθε,	τὸ δίκαιον οὕτω ἔφερε· τὸ
[7, 29]	εἶπε ξεῖνε Λυδέ, ἐγὼ ἐπείτε	ἐξῆλθον	τὴν Περσίδα χώρην, οὐδενὶ ἀνδρὶ
[7, 130]	ποταμῷ τούτῳ οὐκ ἔστι ἄλλη	ἐξήλυσις	ἐς θάλασσαν κατήκουσα, ἀλλ᾽ ἥδε
[7, 56]	ἀνθρώπους; καὶ γὰρ ἄνευ τούτων	ἐξῆν	τοι ποιέειν ταῦτα” ~ὡς δὲ
[7, 185]	ἔτι προσλογιστέα τούτῳ παντὶ τῷ	ἐξηριθμημένῳ·	δόκησιν δὲ δεῖ λέγειν. νέας
[7, 60]	οὗ πάντας τούτῳ τῷ τρόπῳ	ἐξηρίθμησαν.	ἀριθμήσαντες δὲ κατὰ ἔθνεα διέτασσον.
[7, 60]	ἐφάνη ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν μυριάδες.	(Ἐξηρίθμησαν	δὲ τόνδε τὸν τρόπον· συνήγαγόν
[7, 161]	τοῦ Ἑλλήνων στρατοῦ ἐδέεο ἡγέεσθαι,	ἐξήρκεε	ἡμῖν τοῖσι Ἀθηναίοισι ἡσυχίην ἄγειν,
[7, 147]	περ οὗτοι, τοῖσί τε ἄλλοισι	ἐξηρτυμένοι	καὶ σίτῳ; τί δῆτα ἀδικέουσι
[7, 124]	ῥέει διὰ Μυγδονίης χώρης καὶ	ἐξιεῖ	παρὰ τὸ ἕλος τὸ ἐπ᾽
[7, 141]	(οὐ δύναται Παλλὰς Δί᾽ Ὀλύμπιον	ἐξιλάσασθαι	λισσομένη πολλοῖσι λόγοις καὶ μήτιδι
[7, 186]	οὔτε πλεῦνας οὔτε ἐλάσσονας οὐδέν·	ἐξισούμενοι	δὲ οὗτοι τῷ μαχίμῳ ἐκπληροῦσι
[7, 23]	κάτω τε δὴ ἐγίνετο καὶ	ἐξισοῦτο	τοῖσι ἄλλοισι τὸ ἔργον. (ἐνθαῦτα
[7, 195]	Ἀρτεμίσιον ἥλω. τούτους οἱ Ἕλληνες	ἐξιστορήσαντες	τὰ ἐβούλοντο πυθέσθαι ἀπὸ τῆς
[7, 223]	Ἕλληνες, ὡς τὴν ἐπὶ θανάτῳ	ἔξοδον	ποιεύμενοι, ἤδη πολλῶ μᾶλλον ἢ
[7, 130]	εἰρομένου Ξέρξεω εἰ ἔστι ἄλλη	ἔξοδος	ἐς θάλασσαν τῷ Πηνειῷ, ἐξεπιστάμενοι
[7, 182]	ἐτριηράρχεε Φόρμος ἀνὴρ Ἀθηναῖοις, φεύγουσα	ἐξοκέλλει	ἐς τὰς ἐκβολὰς τοῦ Πηνειοῦ,
[7, 50]	καὶ ἔθνος, τούτων τὸν σῖτον	ἕξομεν·	ἐπ᾽ ἀροτῆρας δὲ καὶ οὐ
[7, 100]	γῆν τρέψαντες πάντες μετωπηδόν, καὶ	ἐξοπλίσαντες	τοὺς ἐπιβάτας ὡς ἐς πόλεμον.
[7, 23]	ἕτεροι δὲ παρεδίδοσαν τὸν αἰεὶ	ἐξορυσσόμενον	χοῦν ἄλλοισι κατύπερθε ἑστεῶσι ἐπὶ
[7, 8]	οὕτω οἵ τε ἡμῖν αἴτιοι	ἕξουσι	δούλιον ζυγὸν οἵ τε ἀναίτιοι.
[7, 177]	καὶ ἐπιλογισθέντες ὅτι οὔτε πλήθεϊ	ἕξουσι	χρᾶσθαι οἱ βάρβαροι οὔτε ἵππῳ,
[7, 5]	ἔχεις· ἡμερώσας δὲ Αἴγυπτον τὴν	ἐξυβρίσασαν	στρατηλάτεε ἐπὶ τὰς Ἀθήνας, ἵνα
[7, 85]	ἔχειν οὔτε χάλκεα οὔτε σιδήρεα	ἔξω	ἐγχειριδίων, χρέωνται δὲ σειρῇσι πεπλεγμένῃσι
[7, 208]	ἦν κατιδέσθαι· ὁ δὲ τοὺς	ἔξω	ἐμάνθανε, τοῖσι πρὸ τοῦ τείχεος
[7, 228]	(ἐπιγράμμασι μέν νυν καὶ στήλῃσι,	ἔξω	ἢ τὸ τοῦ μάντιος ἐπίγραμμα,
[7, 29]	πόλεμον ἐμοὶ ἠθέλησε συμβαλέσθαι χρήματα,	ἔξω	σεῦ. σὺ δὲ καὶ ἐξείνισας
[7, 36]	λεπτοῖσι καὶ ἐκ τοῦ Πόντου	ἔξω.	(ταῦτα δὲ ποιήσαντες κατέτεινον ἐκ
[7, 208]	δὲ τοῦτον τὸν χρόνον Λακεδαιμόνιοι	ἔξω	τεταγμένοι. (τοὺς μὲν δὴ ὥρα
[7, 58]	πεζὸς στρατός. ~ὁ δὲ ναυτικὸς	ἔξω	τὸν Ἑλλήσποντον πλέων παρὰ γῆν
[7, 130]	ῥέει ῥεέθρων, ὥστε Θεσσαλίην πᾶσαν	ἔξω	τῶν ὀρέων ὑπόβρυχα γενέσθαι” (ταῦτα
[7, 223]	στεινόπορα ἐμάχοντο. (τότε δὲ συμμίσγοντες	ἔξω	τῶν στεινῶν ἔπιπτον πλήθεϊ πολλοὶ
[7, 60]	ταύτην ὡς μάλιστα εἶχον περιέγραψαν	ἔξωθεν	κύκλον· περιγράψαντες δὲ καὶ ἀπέντες
[7, 9]	τῶν ἑσσουμένων οὐδὲ λέγω ἀρχήν·	ἐξώλεες	γὰρ δὴ γίνονται· (τοὺς χρῆν
[7, 58]	πορευόμενος πόλιος τῇ οὔνομα τυγχάνει	ἐὸν	Ἀγορή. (ἐνθεῦτεν δὲ κάμπτων τὸν
[7, 218]	οἱ Πέρσαι τὸ ὄρος πᾶν	ἐὸν	δρυῶν ἐπίπλεον. ἦν μὲν δὴ
[7, 99]	αὐτήν, τὸ ἔθνος ἀποφαίνω πᾶν	ἐὸν	Δωρικόν, Ἁλικαρνησσέας μὲν Τροιζηνίους, τοὺς
[7, 10]	εὖ βουλεύεσθαι κέρδος μέγιστον εὑρίσκω	ἐόν·	εἰ γὰρ καὶ ἐναντιωθῆναί τι
[7, 183]	(τὸ δὲ ἕρμα σφι κατηγήσατο	ἐὸν	ἐν πόρῳ μάλιστα Πάμμων Σκύριος.
[7, 57]	οὐδενὶ λόγῳ ἐποιήσατο καίπερ εὐσύμβλητον	ἐόν·	ἵππος γὰρ ἔτεκε λαγόν. εὐσύμβλητον
[7, 26]	ἢ Μαιάνδρου, τῷ οὔνομα τυγχάνει	ἐὸν	Καταρρήκτης, ὃς ἐξ αὐτῆς τῆς
[7, 112]	χειρὸς τὸ Πάγγαιον ὄρος ἀπέργων,	ἐὸν	μέγα τε καὶ ὑψηλόν, ἐν
[7, 209]	Ξέρξης οὐκ εἶχε συμβαλέσθαι τὸ	ἐόν,	ὅτι παρασκευάζοιντο ὡς ἀπολεόμενοί τε
[7, 184]	τῆς Ἀσίης ναυτικὸν ἦν, σύμπαν	ἐὸν	πεντήκοντα μυριάδες καὶ μία, χιλιάδες
[7, 183]	περὶ τὸ ἕρμα τὸ μεταξὺ	ἐὸν	Σκιάθου τε καὶ Μαγνησίης, καλεόμενον
[7, 38]	τὸ σοὶ μὲν ἐλαφρὸν τυγχάνει	ἐὸν	ὑπουργῆσαι, ἐμοὶ δὲ μέγα γενόμενον”
[7, 165]	αὐτῶν Ἀμίλκαν τὸν Ἄννωνος, Καρχηδονίων	ἐόντα	βασιλέα, κατὰ ξεινίην τε τὴν
[7, 128]	τὴν Ὄσσαν, μεγάθεΐ τε ὑπερμήκεα	ἐόντα,	διὰ μέσου τε αὐτῶν αὐλῶνα
[7, 177]	ὡς δὲ ἐπύθοντο τὸν Πέρσην	ἐόντα	ἐν Πιερίῃ, διαλυθέντες ἐκ τοῦ
[7, 209]	ποιέειν, μετεπέμψατο Δημάρητον τὸν Ἀρίστωνος	ἐόντα	ἐν τῷ στρατοπέδῳ· (ἀπικόμενον δέ
[7, 203]	ὦν καὶ τὸν ἐπελαύνοντα, ὡς	ἐόντα	θνητόν, ἀπὸ τῆς δόξης πεσεῖν
[7, 188]	τὸν μεταξὺ Κασθαναίης τε πόλιος	ἐόντα	καὶ Σηπιάδος ἀκτῆς, αἱ μὲν
[7, 183]	τὸν μεταξὺ Κασθαναίης τε πόλιος	ἐόντα	καὶ Σηπιάδος ἀκτῆς. ~μέχρι μέν
[7, 173]	μεταξὺ δὲ Ὀλύμπου τε ὄρεος	ἐόντα	καὶ τῆς Ὄσσης. (ἐνθαῦτα ἐστρατοπεδεύοντο
[7, 50]	ἴσης ἔχει· εἰδέναι δὲ ἄνθρωπον	ἐόντα	κῶς χρὴ τὸ βέβαιον; δοκέω
[7, 147]	ἑωυτοῦ πρήγματα προεπύθοντο οἱ Ἕλληνες	ἐόντα	λόγου μέζω, οὔτ᾽ ἄν τι
[7, 46]	αἱ νοῦσοι συνταράσσουσαι καὶ βραχὺν	ἐόντα	μακρὸν δοκέειν εἶναι ποιεῦσι τὸν
[7, 53]	καταισχύνειν τὰ πρόσθε ἐργασμένα Πέρσῃσι,	ἐόντα	μεγάλα τε καὶ πολλοῦ ἄξια,
[7, 156]	δὲ δῆμον τῶν Μεγαρέων οὐκ	ἐόντα	μεταίτιον τοῦ πολέμου τούτου οὐδὲ
[7, 221]	ἀπέλιπε, τὸν δὲ παῖδα συστρατευόμενον,	ἐόντα	οἱ μουνογενέα, ἀπέπεμψε. ~οἱ μέν
[7, 175]	ὥστε πυνθάνεσθαι τὰ κατὰ ἑκατέρους	ἐόντα,	οἵ τε χῶροι οὕτω ἔχουσι.
[7, 184]	μὲν ἀρχαῖον ἑκάστων τῶν ἐθνέων	ἐόντα	ὅμιλον τέσσερας καὶ εἴκοσι μυριάδας
[7, 117]	ἐπεστεῶτα τῆς διώρυχος Ἀρταχαίην, δόκιμον	ἐόντα	παρὰ Ξέρξῃ καὶ γένος Ἀχαιμενίδην,
[7, 117]	γένος Ἀχαιμενίδην, μεγάθεΐ τε μέγιστον	ἐόντα	Περσέων (ἀπὸ γὰρ πέντε πηχέων
[7, 47]	τοι δύο τὰ μέγιστα πάντων	ἐόντα	πολεμιώτατα” ~Ξέρξης δὲ πρὸς ταῦτα
[7, 160]	μᾶλλον ὑμέων περιέχεσθαι, στρατιῆς τε	ἐόντα	πολλαπλησίης ἡγεμόνα καὶ νεῶν πολλὸν
[7, 166]	Πέρσην. τὸν δὲ Ἀμίλκαν Καρχηδόνιον	ἐόντα	πρὸς πατρός, μητρόθεν δὲ Συρηκόσιον,
[7, 15]	ἔγνων δὲ ταῦτα μοι ποιητέα	ἐόντα	τὰ σὺ ὑπεθήκαο. οὔκων δυνατός
[7, 176]	ἐξ εὐρέος συνάγεται ἐς στεινὸν	ἐόντα	τὸν πόρον τὸν μεταξὺ νήσου
[7, 194]	ἐπ᾽ αἰτίῃ τοιῇδε λαβὼν ἀνεσταύρωσε	ἐόντα	τῶν βασιληίων δικαστέων. ὁ Σανδώκης
[7, 9]	κατοικημένους οὐκ ἐάσεις καταγελάσαι ἡμῖν	ἐόντας	ἀναξίους. (καὶ γὰρ δεινὸν ἂν
[7, 220]	Λεωνίδην, ἐπείτε ᾔσθετο τοὺς συμμάχους	ἐόντας	ἀπροθύμους καὶ οὐκ ἐθέλοντας συνδιακινδυνεύειν,
[7, 176]	ὄπισθε, κατὰ τε Ἀλπηνοὺς ὄπισθε	ἐόντας	ἐοῦσα ἁμαξιτὸς μούνη, καὶ ἔμπροσθε
[7, 116]	τε, ὁρέων καὶ αὐτοὺς προθύμους	ἐόντας	ἐς τὸν πόλεμον καὶ τὸ
[7, 151]	τυχεῖν ἐν Σούσοισι τοῖσι Μεμνονίοισι	ἐόντας	ἑτέρου πρήγματος εἵνεκα ἀγγέλους Ἀθηναίων
[7, 186]	τοὺς ἐν τοῖσι σιταγωγοῖσι ἀκάτοισι	ἐόντας	καὶ μάλα ἐν τοῖσι ἄλλοισι
[7, 171]	ἐν τοῖσι οὐ φλαυροτάτους φαίνεσθαι	ἐόντας	Κρῆτας τιμωροὺς Μενέλεῳ. (ἀπὸ τούτων
[7, 9]	γὰρ δὴ γίνονται· (τοὺς χρῆν	ἐόντας	ὁμογλώσσους κήρυξί τε διαχρεωμένους καὶ
[7, 145]	ἔχθρας καὶ τοὺς κατ᾽ ἀλλήλους	ἐόντας	πολέμους· ἦσαν δὲ πρὸς τινὰς
[7, 64]	ἀξίνας σαγάρις εἶχον. τούτους δὲ	ἐόντας	Σκύθας Ἀμυργίους Σάκας ἐκάλεον· οἱ
[7, 161]	πλεῖστον εἴημεν ἐκτημένοι, εἰ Συρηκοσίοισι	ἐόντες	Ἀθηναῖοι συγχωρήσομεν τῆς ἡγεμονίης, ἀρχαιότατον
[7, 103]	ἀναγκαζόμενοι μάστιγι ἐς πλεῦνας ἐλάσσονες	ἐόντες·	ἀνειμένοι δὲ ἐς τὸ ἐλεύθερον
[7, 41]	οἱ δὲ εἰνακισχίλιοι ἐντὸς τούτων	ἐόντες	ἀργυρέας ῥοιὰς εἶχον· εἶχον δὲ
[7, 101]	εἰσὶ ἐμὲ ἐπιόντα ὑπομεῖναι, μὴ	ἐόντες	ἄρθμιοι. (θέλω μέντοι καὶ τὸ
[7, 103]	καὶ μύριοι ἢ καὶ πεντακισμύριοι,	ἐόντες	γε ἐλεύθεροι πάντες ὁμοίως καὶ
[7, 2]	Ἀρτοβαζάνης, τῶν δὲ ἐπιγενομένων Ξέρξης.	ἐόντες	δὲ μητρὸς οὐ τῆς αὐτῆς
[7, 111]	διατελεῦσι τὸ μέχρι ἐμεῦ αἰεὶ	ἐόντες	ἐλεύθεροι μοῦνοι Θρηίκων· οἰκέουσί τε
[7, 233]	τέως μὲν μετὰ τῶν Ἑλλήνων	ἐόντες	ἐμάχοντο ὑπ᾽ ἀναγκαίης ἐχόμενοι πρὸς
[7, 130]	Ἀλεύεω παῖδας, ὅτι πρῶτοι Ἑλλήνων	ἐόντες	Θεσσαλοὶ ἔδοσαν ἑωυτοὺς βασιλέι, δοκέων
[7, 92]	παρείχοντο νέας πεντήκοντα θωρηκοφόροι τε	ἐόντες	καὶ κνημιδοφόροι, εἶχον δὲ τόξα
[7, 103]	λεγόμενος· εἰ δὲ τοιοῦτοί τε	ἐόντες	καὶ μεγάθεα τοσοῦτοι, ὅσοι σύ
[7, 132]	Πέρσῃ ἔδοσαν σφέας αὐτοὺς Ἕλληνες	ἐόντες	μὴ ἀναγκασθέντες, καταστάντων σφι εὖ
[7, 161]	μὲν ἔθνος παρεχόμενοι, μοῦνοι δὲ	ἐόντες	οὐ μετανάσται Ἑλλήνων· τῶν καὶ
[7, 104]	ἄριστοι ἀνδρῶν ἁπάντων. ἐλεύθεροι γὰρ	ἐόντες	οὐ πάντα ἐλεύθεροι εἰσί· ἔπεστι
[7, 205]	τριηκοσίους καὶ τοῖσι ἐτύγχανον παῖδες	ἐόντες·	παραλαβὼν δὲ ἀπίκετο καὶ Θηβαίων
[7, 38]	ὦ δέσποτα, τυγχάνουσί μοι παῖδες	ἐόντες	πέντε, καί σφεας καταλαμβάνει πάντας
[7, 73]	ἐκαλέοντο Βρίγες χρόνον ὅσον Εὐρωπήιοι	ἐόντες	σύνοικοι ἦσαν Μακεδόσι, μεταβάντες δὲ
[7, 102]	πέρι, μή πύθῃ ὅσοι τινὲς	ἐόντες	ταῦτα ποιέειν οἷοί τε εἰσί·
[7, 209]	δεύτερα ἐπειρώτα ὅντινα τρόπον τοσοῦτοι	ἐόντες	τῇ ἑωυτοῦ στρατιῇ μαχήσονται. ὁ
[7, 153]	ἱροφάνται τῶν χθονίων θεῶν διετέλεον	ἐόντες,	Τηλίνεω ἑνός τευ τῶν προγόνων
[7, 73]	δὲ κατά περ Φρύγες ἐσεσάχατο,	ἐόντες	Φρυγῶν ἄποικοι. τούτων συναμφοτέρων ἦρχε
[7, 174]	τοῖσι πρήγμασι ἐφαίνοντο βασιλέι ἄνδρες	ἐόντες	χρησιμώτατοι. ~οἱ δὲ Ἕλληνες ἐπείτε
[7, 3]	κράτος, Ἀρτοβαζάνης δὲ ἔτι ἰδιώτῃ	ἐόντι	Δαρείῳ· (οὔκων οὔτε οἰκὸς εἴη
[7, 57]	δὲ καὶ ἕτερον αὐτῷ τέρας	ἐόντι	ἐν Σάρδισι· (ἡμίονος γὰρ ἔτεκε
[7, 35]	ἄρα οὐδεὶς ἀνθρώπων θύει ὡς	ἐόντι	καὶ θολερῷ καὶ ἁλμυρῷ ποταμῷ“
[7, 11]	τοι ταύτην τὴν ἀτιμίην προστίθημι	ἐόντι	κακῷ καὶ ἀθύμῳ, μήτε συστρατεύεσθαι
[7, 237]	ἐκ τούτου σταθμώμενος καὶ τῷ	ἐόντι,	ὅτι πολιήτης μὲν πολιήτῃ εὖ
[7, 205]	ἔρσενος γόνου, Δωριέος τε οὐκέτι	ἐόντος	ἀλλὰ τελευτήσαντος καὶ τούτου ἐν
[7, 186]	δεκάς. ~τοῦ μαχίμου δὲ τούτου	ἐόντος	ἀριθμὸν τοσούτου, τὴν θεραπηίην τὴν
[7, 237]	ὦν κακολογίης τῆς ἐς Δημάρητον,	ἐόντος	ἐμοὶ ξείνου πέρι, ἔχεσθαι τινὰ
[7, 174]	Εὐρώπην ἐκ τῆς Ἀσίης καὶ	ἐόντος	ἤδη ἐν Ἀβύδῳ. Θεσσαλοὶ δὲ
[7, 129]	τὸ δὲ παλαιὸν λέγεται, οὐκ	ἐόντος	κω τοῦ αὐλῶνος καὶ διεκρόου
[7, 117]	ὄρυγμα ἀκούων. ~ἐν Ἀκάνθῳ δὲ	ἐόντος	Ξέρξεω συνήνεικε ὑπὸ νούσου ἀποθανεῖν
[7, 235]	Λακεδαιμονίους. παροίκου δὲ πολέμου σφι	ἐόντος	οἰκηίου, οὐδὲν δεινοὶ ἔσονταί τοι
[7, 188]	ἀγκυρέων· ἅτε γὰρ τοῦ αἰγιαλοῦ	ἐόντος	οὐ μεγάλου, πρόκροσσαι ὁρμέοντο ἐς
[7, 143]	ὡς ναυμαχήσοντας συνεβούλευε, ὡς τούτου	ἐόντος	τοῦ ξυλίνου τείχεος. (ταύτῃ Θεμιστοκλέος
[7, 37]	ἕδρην ἀφανὴς ἦν οὔτ᾽ ἐπινεφέλων	ἐόντων	αἰθρίης τε τὰ μάλιστα, ἀντὶ
[7, 10]	λόγους ματαίους περὶ Ἑλλήνων οὐκ	ἐόντων	ἀξίων φλαύρως ἀκούειν. Ἕλληνας γὰρ
[7, 207]	πόλιας κελεύοντάς σφι ἐπιβοηθέειν, ὡς	ἐόντων	αὐτῶν ὀλίγων στρατὸν τὸν Μήδων
[7, 103]	ἕνα ἕκαστον γινόμεθα ἢ χίλιοι,	ἐόντων	ἐκείνων πέντε χιλιάδων. (ὑπὸ μὲν
[7, 212]	ἄμεινον ἀέθλεον. ἅτε γὰρ ὀλίγων	ἐόντων,	ἐλπίσαντες σφέας κατατετρωματίσθαι τε καὶ
[7, 114]	γηράσασαν δὶς ἑπτὰ Περσέων παῖδας	ἐόντων	ἐπιφανέων ἀνδρῶν ὑπὲρ ἑωυτῆς τῷ
[7, 205]	ἐξ ἀπροσδοκήτου. ~διξῶν γάρ οἱ	ἐόντων	πρεσβυτέρων ἀδελφεῶν, Κλεομένεός τε καὶ
[7, 49]	ἣν δὴ κομίζεαι. (οὔκων δὴ	ἐόντων	τοι λιμένων ὑποδεξίων, μάθε ὅτι
[7, 46]	ἀνθρώπινος βίος, εἰ τούτων γε	ἐόντων	τοσούτων οὐδεὶς ἐς ἑκατοστὸν ἔτος
[7, 143]	Ἀθηναίους εἶχε τὸ ἔπος εἰρημένον	ἐόντως,	οὐκ ἂν οὕτω μιν δοκέειν
[7, 185]	Θρήικες παρείχοντο καὶ Παίονες καὶ	Ἐορδοὶ	καὶ Βοττιαῖοι καὶ τὸ Χαλκιδικὸν
[7, 176]	κατὰ τε Ἀλπηνοὺς ὄπισθε ἐόντας	ἐοῦσα	ἁμαξιτὸς μούνη, καὶ ἔμπροσθε κατὰ
[7, 129]	λεχθέντων ὀρέων ἡ Θεσσαλίη ἐστὶ	ἐοῦσα	κοίλη. (ὥστε ὦν ποταμῶν ἐς
[7, 215]	ἔκ τε τόσου δὴ κατεδέδεκτο	ἐοῦσα	οὐδὲν χρηστὴ Μηλιεῦσι. ~ἔχει δὲ
[7, 175]	ἐσβολὴν φυλάξαι· στεινοτέρη γὰρ ἐφαίνετο	ἐοῦσα	τῆς ἐς Θεσσαλίην καὶ ἅμα
[7, 109]	παρήιε, τῶν ἐν μιῇ λίμνη	ἐοῦσα	τυγχάνει ὡσεὶ τριήκοντα σταδίων μάλιστά
[7, 9]	μάχην, ἐπιστάμεθα δὲ τὴν δύναμιν	ἐοῦσαν	ἀσθενέα· ἔχομεν δὲ αὐτῶν παῖδας
[7, 164]	τήν οἱ αὐτὸς ἄλλην συνῄδεε	ἐοῦσαν,	ἔπεμπε· ὃς ἐπὶ τοῖσι ἄλλοισι
[7, 173]	πεῖθον, ὡς ἐπύθοντο καὶ ἄλλην	ἐοῦσαν	ἐσβολὴν ἐς Θεσσαλοὺς κατὰ τὴν
[7, 109]	δὲ Ἄβδηρα λίμνην μὲν οὐδεμίαν	ἐοῦσαν	ὀνομαστὴν παραμείψατο Ξέρξης, ποταμὸν δὲ
[7, 175]	Ἑλλήνων ἐν Θερμοπύλῃσι, οὐδὲ ᾔδεσαν	ἐοῦσαν	πρότερον ἤ περ ἀπικόμενοι ἐς
[7, 8]	γε οὐδεμίαν κατόψεται ἥλιος ὅμουρον	ἐοῦσαν	τῇ ἡμετέρῃ, ἀλλὰ σφέας πάσας
[7, 216]	κατά τε Ἀλπηνὸν πόλιν, πρώτην	ἐοῦσαν	τῶν Λοκρίδων πρὸς τῶν Μηλιέων,
[7, 28]	λογιζόμενος ἀργυρίου μὲν δύο χιλιάδας	ἐούσας	μοι ταλάντων, χρυσίου δὲ τετρακοσίας
[7, 138]	μεγάλῳ κατέστασαν, ἅτε οὔτε νεῶν	ἐουσέων	ἐν τῇ Ἑλλάδι ἀριθμὸν ἀξιομάχων
[7, 149]	τοῖσι ἔτεσι· μὴ δὲ σπονδέων	ἐουσέων	ἐπιλέγεσθαι, ἢν ἄρα σφέας καταλάβῃ
[7, 184]	νεῶν τῶν ἐκ τῆς Ἀσίης,	ἐουσέων	ἑπτὰ καὶ διηκοσιέων καὶ χιλιέων,
[7, 187]	κυσὶ οὐ λογίζομαι. ἀνδρῶν δὲ	ἐουσέων	τοσουτέων μυριάδων, κάλλεός τε εἵνεκα
[7, 10]	μηδένα τοιοῦτον ἀπικέσθαι μηδεμιῆς ἀνάγκης	ἐούσης,	ἀλλὰ ἐμοὶ πείθευ. νῦν μὲν
[7, 99]	καὶ ἀνδρηίης ἐστρατεύετο, οὐδεμιῆς οἱ	ἐούσης	ἀναγκαίης. (οὔνομα μὲν δὴ ἦν
[7, 224]	ἑωυτοῦ ἐπέδωκε, ὡς μούνης οἱ	ἐούσης	ταύτης τέκνου. ~Ξέρξεώ τε δὴ
[7, 46]	(οὕτω ὁ μὲν θάνατος μοχθηρῆς	ἐούσης	τῆς ζόης καταφυγὴ αἱρετωτάτη τῷ
[7, 47]	βιοτῆς μέν νυν ἀνθρωπηίης πέρι,	ἐούσης	τοιαύτης οἵην περ σὺ διαιρέαι
[7, 188]	γῇ, ἄλλαι δ᾽ ἐπ᾽ ἐκείνῃσι	ἐπ᾽	ἀγκυρέων· ἅτε γὰρ τοῦ αἰγιαλοῦ
[7, 157]	Ἑλλάδα, πρόσχημα μὲν ποιεύμενος ὡς	ἐπ᾽	Ἀθήνας ἐλαύνει, ἐν νόῳ δὲ
[7, 138]	βασιλέος οὔνομα μὲν εἶχε ὡς	ἐπ᾽	Ἀθήνας ἐλαύνει, κατίετο δὲ ἐς
[7, 2]	ἀμφοτέρους στρατεύεσθαι. ~στελλομένου δὲ Δαρείου	ἐπ᾽	Αἴγυπτον καὶ Ἀθήνας, τῶν παίδων
[7, 18]	ἔπρηξε, μεμνημένος δὲ καὶ τὸν	ἐπ᾽	Αἰθίοπας τὸν Καμβύσεω, συστρατευόμενος δὲ
[7, 194]	δὴ πρότερον τούτων βασιλεὺς Δαρεῖος	ἐπ᾽	αἰτίῃ τοιῇδε λαβὼν ἀνεσταύρωσε ἐόντα
[7, 85]	τοῖσι πολεμίοισι, βάλλουσι τὰς σειρὰς	ἐπ᾽	ἄκρῳ βρόχους ἐχούσας· ὅτευ δ᾽
[7, 217]	δὴ διέφαινε καὶ οἳ ἐγένοντο	ἐπ᾽	ἀκρωτηρίῳ τοῦ ὄρεος. (κατὰ δὲ
[7, 158]	Ἑλλήνων ἔσομαι πρὸς τὸν βάρβαρον.	ἐπ᾽	ἄλλῳ δὲ λόγῳ οὔτ᾽ ἂν
[7, 139]	πρὸς Ξέρξην. καὶ οὕτω ἂν	ἐπ᾽	ἀμφότερα ἡ Ἑλλὰς ἐγίνετο ὑπὸ
[7, 1]	δὴ καὶ μᾶλλον ὅρμητο καὶ	ἐπ᾽	ἀμφοτέρους στρατεύεσθαι. ~στελλομένου δὲ Δαρείου
[7, 10]	(σὺ δὲ ὦ βασιλεῦ μέλλεις	ἐπ᾽	ἄνδρας στρατεύεσθαι πολλὸν ἀμείνονας ἢ
[7, 53]	ἐντεταμένως· ὡς γὰρ ἐγὼ πυνθάνομαι,	ἐπ᾽	ἄνδρας στρατευόμεθα ἀγαθούς, τῶν ἢν
[7, 11]	τὸ πείσομαι τοῦτο μάθω, ἐλάσας	ἐπ᾽	ἄνδρας τούτους, τούς γε καὶ
[7, 10]	καίτοι καὶ λόγῳ ἀκοῦσαι δεινόν,	ἐπ᾽	ἀνδρί γε ἑνὶ πάντα τὰ
[7, 124]	ἐξιεῖ παρὰ τὸ ἕλος τὸ	ἐπ᾽	Ἀξίῳ ποταμῷ. ~πορευομένῳ δὲ ταύτῃ
[7, 39]	δεξιὰ τῆς ὁδοῦ τὸ δ᾽	ἐπ᾽	ἀριστερά, καὶ ταύτῃ διεξιέναι τὸν
[7, 40]	τούτου δὲ ὄπισθε αὐτὸς Ξέρξης	ἐπ᾽	ἅρματος ἵππων Νησαίων· παραβεβήκεε δέ
[7, 50]	ἔθνος, τούτων τὸν σῖτον ἕξομεν·	ἐπ᾽	ἀροτῆρας δὲ καὶ οὐ νομάδας
[7, 195]	Σηπιάδα, μιῇ τῇ περιγενομένῃ καταπλέων	ἐπ᾽	Ἀρτεμίσιον ἥλω. τούτους οἱ Ἕλληνες
[7, 177]	πεζῇ, ἄλλοι δὲ κατὰ θάλασσαν	ἐπ᾽	Ἀρτεμίσιον. ~οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες
[7, 183]	Ἀθήνας. ~ταῦτα οἱ Ἕλληνες οἱ	ἐπ᾽	Ἀρτεμισίῳ στρατοπεδευόμενοι πυνθάνονται παρὰ πυρσῶν
[7, 194]	ἐξαναχθεῖσαι καί κως κατεῖδον τὰς	ἐπ᾽	Ἀρτεμισίῳ τῶν Ἑλλήνων νέας. ἔδοξάν
[7, 235]	τὴν Λάκαιναν χώρην. (ἔστι δὲ	ἐπ᾽	αὐτῇ νῆσος ἐπικειμένη τῇ οὔνομα
[7, 133]	τῶνδε εἵνεκα· πρότερον Δαρείου πέμψαντος	ἐπ᾽	αὐτὸ τοῦτο, οἳ μὲν αὐτῶν
[7, 176]	ἐπιχώριοι, καὶ βωμὸς ἵδρυται Ἡρακλέος	ἐπ᾽	αὐτοῖσι. ἐδέδμητο δὲ τεῖχος κατὰ
[7, 210]	καὶ ἀβουλίῃ διαχρεώμενοι μένειν, πέμπει	ἐπ᾽	αὐτοὺς Μήδους τε καὶ Κισσίους
[7, 8]	(τούτων μὲν τοίνυν εἵνεκα ἀνάρτημαι	ἐπ᾽	αὐτοὺς στρατεύεσθαι, ἀγαθὰ δὲ ἐν
[7, 147]	ἐλευθερίην, καὶ οὕτω οὐδὲ δεήσειν	ἐπ᾽	αὐτοὺς στρατηλατέοντας πρήγματα ἔχειν. (οἶκε
[7, 6]	Πεισιστράτου ὁ Ὀνομάκριτος ἐξ Ἀθηνέων,	ἐπ᾽	αὐτοφώρῳ ἁλοὺς ὑπὸ Λάσου τοῦ
[7, 188]	ὅρμεον πρὸς γῇ, ἄλλαι δ᾽	ἐπ᾽	ἐκείνῃσι ἐπ᾽ ἀγκυρέων· ἅτε γὰρ
[7, 16]	ἀμείνω, φῄς τοι μετιέντι τὸν	ἐπ᾽	Ἕλληνας στόλον ἐπιφοιτᾶν ὄνειρον θεοῦ
[7, 156]	τούτους ἐς τὰς Συρηκούσας ἀπέδοτο	ἐπ᾽	ἐξαγωγῇ ἐκ Σικελίης. (τὠυτὸ δὲ
[7, 170]	στόλῳ μεγάλῳ ἐς Σικανίην πολιορκέειν	ἐπ᾽	ἔτεα πέντε πόλιν Καμικόν, τὴν
[7, 85]	τε ἵππου ἤν τε ἀνθρώπου,	ἐπ᾽	ἑωυτὸν ἕλκει· οἳ δὲ ἐν
[7, 10]	χρυσὸν τὸν ἀκήρατον αὐτὸν μὲν	ἐπ᾽	ἑωυτοῦ οὐ διαγινώσκομεν, ἐπεὰν δὲ
[7, 187]	πλέον, ἕνδεκα μυριάδας μεδίμνων τελεομένας	ἐπ᾽	ἡμέρῃ ἑκάστῃ καὶ πρὸς τριηκοσίους
[7, 178]	θυγατρὸς Θυίης τὸ τέμενος ἐστί,	ἐπ᾽	ἧς καὶ ὁ χῶρος οὗτος
[7, 50]	τούτοισι λέξας. τοῦτο μέν νυν	ἐπ᾽	ἴσης ἔχει· εἰδέναι δὲ ἄνθρωπον
[7, 10]	καὶ πρότερον κατ᾽ ὁδόν, γνόντα	ἐπ᾽	οἵους ἄνδρας ἀναγινώσκεις στρατεύεσθαι βασιλέα”
[7, 146]	τὴν βασιλέος, τὸ ἐνθεῦτεν πυθόμενος	ἐπ᾽	οἷσι ἦλθον, ἐκέλευε σφέας τοὺς
[7, 58]	ἐπιλιπόντα, τοῦτον τὸν ποταμὸν διαβάς,	ἐπ᾽	οὗ καὶ ὁ κόλπος οὗτος
[7, 193]	τῶν συνεταίρων ἐκ τῆς Ἀργοῦς	ἐπ᾽	ὕδωρ πεμφθέντα, εὖτ᾽ ἐπὶ τὸ
[7, 158]	δὲ λόγῳ τοιῷδε τάδε ὑπίσχομαι,	ἐπ᾽	ᾧ στρατηγός τε καὶ ἡγεμὼν
[7, 154]	δὲ οὗτοι ἐπὶ τοῖσιδε καταλλάξαντες,	ἐπ᾽	ᾧ τε Ἱπποκράτεϊ Καμάριναν Συρηκοσίους
[7, 153]	δ᾽ ὦν πίσυνος ἐὼν κατήγαγε,	ἐπ᾽	ᾧ τε οἱ ἀπόγονοι αὐτοῦ
[7, 29]	τὸν ἐμὸν καὶ χρήματα μεγάλα	ἐπαγγέλλεαι.	(σοὶ ὦν ἐγὼ ἀντὶ αὐτῶν
[7, 130]	ἀπὸ παντός σφεας τοῦ ἔθνεος	ἐπαγγέλλεσθαι	φιλίην. εἴπας δὲ ταῦτα καὶ
[7, 27]	καὶ αὐτὸν Ξέρξην, χρήματά τε	ἐπαγγέλλετο	βουλόμενος ἐς τὸν πόλεμον παρέχειν.
[7, 27]	Πύθιος καὶ κόσα χρήματα ἐκτημένος	ἐπαγγέλλοιτο	ταῦτα. οἳ δὲ εἶπαν ὦ
[7, 27]	βουλόμενος ἐς τὸν πόλεμον παρέχειν.	(ἐπαγγελλομένου	δὲ χρήματα Πυθίου, εἴρετο Ξέρξης
[7, 150]	ποιήσασθαι, καὶ παραχρῆμα μὲν οὐδὲν	ἐπαγγελλομένους	μεταιτέειν, ἐπεὶ δὲ σφέας παραλαμβάνειν
[7, 19]	καὶ Ξέρξης τοῦ στρατοῦ οὕτω	ἐπάγερσιν	ποιέεται, χῶρον πάντα ἐρευνῶν τῆς
[7, 157]	μέλλει, ζεύξας τὸν Ἑλλήσποντον καὶ	ἐπάγων	πάντα τὸν ἠῷον στρατὸν ἐκ
[7, 10]	φλαύρως ἀκούειν. Ἕλληνας γὰρ διαβάλλων	ἐπαείρεις	αὐτὸν βασιλέα στρατεύεσθαι· αὐτοῦ δὲ
[7, 38]	τὸ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ φάσμα	ἐπαερθείς	τε τοῖσι δωρήμασι, ἐλθὼν παρὰ
[7, 9]	ἔγωγε ψευσθείην γνώμῃ καὶ ἐκεῖνοι	ἐπαερθέντες	ἀβουλίῃ ἔλθοιεν ἡμῖν ἐς μάχην,
[7, 18]	μηδέν” (τούτων δὲ λεχθέντων, ἐνθαῦτα	ἐπαερθέντες	τῇ ὄψι, ὡς ἡμέρη ἐγένετο
[7, 139]	ἀπέθανον γενναίως. (ἢ ταῦτα ἂν	ἔπαθον,	ἢ πρὸ τοῦ ὁρῶντες ἂν
[7, 116]	καὶ ἐδωρήσατο σφέας ἐσθῆτι Μηδικῇ	ἐπαίνεέ	τε, ὁρέων καὶ αὐτοὺς προθύμους
[7, 146]	καταμαθόντες τὴν βασιλέος στρατιήν, ὡς	ἐπάιστοι	ἐγένοντο, βασανισθέντες ὑπὸ τῶν στρατηγῶν
[7, 102]	κοτε σύντροφος ἐστί, ἀρετὴ δὲ	ἔπακτος	ἐστί, ἀπό τε σοφίης κατεργασμένη
[7, 160]	Σπαρτιῆτα, ὀνείδεα κατιόντα ἀνθρώπῳ φιλέει	ἐπανάγειν	τὸν θυμόν· σὺ μέντοι ἀποδεξάμενος
[7, 194]	μαθόντες αὐτῶν τὴν γινομένην ἁμαρτάδα,	ἐπαναχθέντες	εὐπετέως σφέας εἷλον. ~ἐν τουτέων
[7, 137]	ὕστερον ἐγένετο τοῦ βασιλέος στόλου,	ἐπάνειμι	δὲ ἐπὶ τὸν πρότερον λόγον.
[7, 54]	στορνύντες τὴν ὁδόν. (ὡς δ᾽	ἐπανέτελλε	ὁ ἥλιος, σπένδων ἐκ χρυσέης
[7, 96]	παραμέμνημαι. (οὔτε γὰρ ἔθνεος ἑκάστου	ἐπάξιοι	ἦσαν οἱ ἡγεμόνες, ἔν τε
[7, 107]	Ἠιόνος, τοῦτον δὲ αἰνέων οὐκ	ἐπαύετο,	καὶ τοὺς περιεόντας αὐτοῦ ἐν
[7, 8]	τὸν βουλόμενον ἀποφαίνεσθαι” ταῦτα εἴπας	ἐπαύετο.	~μετ᾽ αὐτὸν δὲ Μαρδόνιος ἔλεγε
[7, 158]	ὑμῖν μεγάλαι ὠφελίαι τε καὶ	ἐπαυρέσιες	γεγόνασι, οὔτε ἐμεῦ εἵνεκα ἤλθετε
[7, 180]	ἄν τι καὶ τοῦ οὐνόματος	ἐπαύροιτο.	~ἡ δὲ Αἰγιναίη, τῆς ἐτριηράρχεε
[7, 191]	Θέτι καὶ τῇσι Νηρηίσι θύοντες,	ἔπαυσαν	τετάρτῃ ἡμέρῃ, ἢ ἄλλως κως
[7, 137]	ἀγγέλους ἡ Ταλθυβίου μῆνις οὐδὲ	ἐπαύσατο	πρὶν ἢ ἐξῆλθε, τὸ δίκαιον
[7, 193]	νομίζοντες. οἱ δὲ βάρβαροι, ὡς	ἐπαύσατό	τε ὁ ἄνεμος καὶ τὸ
[7, 137]	μῆνις καὶ ταῦτα ποιησάντων Σπαρτιητέων	ἐπαύσατο	τὸ παραυτίκα, καίπερ ἀπονοστησάντων ἐς
[7, 14]	τὴν στρατηλασίην καὶ τὰ ἐμὰ	ἔπεα	ἐν οὐδενὶ ποιησάμενος λόγῳ ὡς
[7, 13]	νεότης ἐπέζεσε, ὥστε ἀεικέστερα ἀπορρῖψαι	ἔπεα	ἐς ἄνδρα πρεσβύτερον ἢ χρεόν·
[7, 135]	καὶ τάδε πρὸς τούτοισι τὰ	ἔπεα.	πορευόμενοι γὰρ ἐς Σοῦσα ἀπικνέονται
[7, 142]	ἢ συνιούσης. (κατὰ ταῦτα τὰ	ἔπεα	συνεχέοντο αἱ γνῶμαι τῶν φαμένων
[7, 227]	~ταῦτα μὲν καὶ ἄλλα τοιουτότροπα	ἔπεα	φασὶ Διηνέκεα τὸν Λακεδαιμόνιον λιπέσθαι
[7, 15]	ἐσωφρόνεον εἴπας ἐς σὲ μάταια	ἔπεα	χρηστῆς εἵνεκα συμβουλίης· (μετὰ μέντοι
[7, 9]	ὑπό τε ἀγνωμοσύνης καὶ σκαιότητος.	ἐπεὰν	γὰρ ἀλλήλοισι πόλεμον προείπωσι, ἐξευρόντες
[7, 10]	μὲν ἐπ᾽ ἑωυτοῦ οὐ διαγινώσκομεν,	ἐπεὰν	δὲ παρατρίψωμεν ἄλλῳ χρυσῷ, διαγινώσκομεν
[7, 129]	τὸ ὕδωρ πάντες ἐς τὠυτό·	(ἐπεὰν	δὲ συμμιχθέωσι τάχιστα, ἐνθεῦτεν ἤδη
[7, 146]	πεζὸν στρατὸν καὶ τὴν ἵππον,	ἐπεὰν	δὲ ταῦτα θηεύμενοι ἔωσι πλήρεες,
[7, 77]	Κίλιξι εἶχον σκευήν, τὴν ἐγώ,	ἐπεὰν	κατὰ τὴν Κιλίκων τάξιν διεξιὼν
[7, 209]	γάρ σφι ἔχων οὕτω ἐστί·	ἐπεὰν	μέλλωσι κινδυνεύειν τῇ ψυχῇ, τότε
[7, 226]	πρός τευ τῶν Τρηχινίων ὡς	ἐπεὰν	οἱ βάρβαροι ἀπίωσι τὰ τοξεύματα,
[7, 85]	μάχη τούτων τῶν ἀνδρῶν ἥδε·	ἐπεὰν	συμμίσγωσι τοῖσι πολεμίοισι, βάλλουσι τὰς
[7, 10]	ὑπὸ ὀλίγου διαφθείρεται κατὰ τοιόνδε·	ἐπεάν	σφι ὁ θεὸς φθονήσας φόβον
[7, 8]	ἄν μοι τάδε ποιέοντες χαρίζοισθε·	ἐπεὰν	ὑμῖν σημήνω τὸν χρόνον ἐς
[7, 23]	ἀπολαχόντες γὰρ μόριον ὅσον αὐτοῖσι	ἐπέβαλλε,	ὤρυσσον τὸ μὲν ἄνω στόμα
[7, 96]	δὲ Ἰώνων καὶ Δωριέων ἄποικοι.	~ἐπεβάτευον	δὲ ἐπὶ πασέων τῶν νεῶν
[7, 184]	ἄνδρας λογιζομένοισι ἐν ἑκάστῃ νηί.	(ἐπεβάτευον	δὲ ἐπὶ τουτέων τῶν νεῶν,
[7, 181]	ἔμπνοος, οἱ Πέρσαι, οἵ περ	ἐπεβάτευον	ἐπὶ τῶν νεῶν, δι᾽ ἀρετὴν
[7, 139]	ἐμήδισε, αὐτοὶ οὗτοι ἦσαν οἱ	ἐπεγείραντες	καὶ βασιλέα μετά γε θεοὺς
[7, 181]	ἀπίκοντο ἐς τὸ ἑωυτῶν στρατόπεδον,	ἐπεδείκνυσαν	ἐκπαγλεόμενοι πάσῃ τῇ στρατιῇ περιέποντες
[7, 224]	τὸν οἶκον πάντα τὸν ἑωυτοῦ	ἐπέδωκε,	ὡς μούνης οἱ ἐούσης ταύτης
[7, 13]	γνώμης παραυτίκα μὲν ἡ νεότης	ἐπέζεσε,	ὥστε ἀεικέστερα ἀπορρῖψαι ἔπεα ἐς
[7, 36]	θέντες δὲ ἐπεξῆς ἐνθαῦτα αὖτις	ἐπεζεύγνυον·	(ποιήσαντες δὲ ταῦτα ὕλην ἐπεφόρησαν,
[7, 183]	οἱ βάρβαροι ἐπειδὴ στήλην λίθου	ἐπέθηκαν	κομίσαντες ἐπὶ τὸ ἕρμα, ὁρμηθέντες
[7, 125]	~πορευομένῳ δὲ ταύτῃ λέοντές οἱ	ἐπεθήκαντο	τῇσι σιτοφόροισι καμήλοισι. καταφοιτέοντες γὰρ
[7, 100]	τε καὶ διετάχθη ὁ στρατός,	ἐπεθύμησε	αὐτός σφεας διεξελάσας θεήσασθαι· μετὰ
[7, 128]	ἀσφαλέστατον ἐπυνθάνετο εἶναι. (ὡς δὲ	ἐπεθύμησε,	καὶ ἐποίεε ταῦτα· ἐσβὰς ἐς
[7, 128]	εἶναι ὁδὸν ἐς Θεσσαλίην φέρουσαν,	ἐπεθύμησε	πλώσας θεήσασθαι τὴν ἐκβολὴν τοῦ
[7, 3]	τὸ γέρας ἔχειν πρὸ ἑωυτοῦ·	ἐπεί	γε καὶ ἐν Σπάρτῃ ἔφη
[7, 44]	ἐν δεξιῇ δὲ Γέργιθας Τευκρούς.	~ἐπεὶ	δ᾽ ἐγένετο ἐν Ἀβύδῳ μέσῃ,
[7, 1]	Μοῦσαι Ἱστοριῶν ἑβδόμη ἐπιγραφομένη Πολύμνια	~Ἐπεὶ	δὲ ἀγγελίη ἀπίκετο περὶ τῆς
[7, 128]	καταλιπὼν αὐτοῦ τὸν πεζὸν στρατόν.	ἐπεὶ	δὲ ἀπίκετο καὶ ἐθεήσατο Ξέρξης
[7, 18]	μακαριστὸν εἶναι πρὸς πάντων ἀνθρώπων.	ἐπεὶ	δὲ δαιμονίη τις γίνεται ὁρμή,
[7, 44]	τῶν νεῶν ἅμιλλαν γινομένην ἰδέσθαι.	ἐπεὶ	δὲ ἐγένετό τε καὶ ἐνίκων
[7, 168]	δυνατώτατον. (ὑπεκρίναντο μὲν οὕτω εὐπρόσωπα·	ἐπεὶ	δὲ ἔδει βοηθέειν, ἄλλα νοέοντες
[7, 239]	πρῆγμα παρέχοι πρὸς τῶν ὁδοφυλάκων.	(ἐπεὶ	δὲ καὶ ἀπίκετο ἐς τὴν
[7, 53]	μετεπέμψατο Ξέρξης Περσέων τοὺς δοκιμωτάτους·	ἐπεὶ	δέ οἱ παρῆσαν, ἔλεγέ σφι
[7, 211]	αὐτῶν τῶν Σπαρτιητέων ἐνθαῦτα ὀλίγοι.	ἐπεὶ	δὲ οὐδὲν ἐδυνέατο παραλαβεῖν οἱ
[7, 61]	αὐτῶν καὶ τῶν περιοίκων Ἀρταῖοι.	(ἐπεὶ	δὲ Περσεὺς ὁ Δανάης τε
[7, 150]	παραχρῆμα μὲν οὐδὲν ἐπαγγελλομένους μεταιτέειν,	ἐπεὶ	δὲ σφέας παραλαμβάνειν τοὺς Ἕλληνας,
[7, 56]	διαβῆναι βασιλέα πάντων. ~Ξέρξης δὲ	ἐπεὶ	διέβη ἐς τὴν Εὐρώπην, ἐθηεῖτο
[7, 223]	αὐτῶν Δημόφιλος Διαδρόμεω. ~Ξέρξης δὲ	ἐπεὶ	ἡλίου ἀνατείλαντος σπονδὰς ἐποιήσατο, ἐπισχὼν
[7, 104]	φίλα τοι ἐρέω· σὺ δ᾽	ἐπεὶ	ἠνάγκασας λέγειν τῶν λόγων τοὺς
[7, 215]	τοῦτον αἴτιον γράφω. ~Ξέρξης δέ,	ἐπεὶ	ἤρεσε τὰ ὑπέσχετο ὁ Ἐπιάλτης
[7, 100]	ναυτικὸς στρατὸς εἴρηται. ~Ξέρξης δέ,	ἐπεὶ	ἠριθμήθη τε καὶ διετάχθη ὁ
[7, 176]	δὲ Φωκέες τὸ τεῖχος δείσαντες,	ἐπεὶ	Θεσσαλοὶ ἦλθον ἐκ Θεσπρωτῶν οἰκήσοντες
[7, 114]	(Περσικὸν δὲ τὸ ζώοντας κατορύσσειν,	ἐπεὶ	καὶ Ἄμηστριν τὴν Ξέρξεω γυναῖκα
[7, 107]	ἐν Πέρσῃσι παῖδας ἐτίμα μάλιστα,	ἐπεὶ	καὶ ἄξιος αἴνου μεγάλου ἐγένετο
[7, 152]	ἔπος ἐχέτω ἐς πάντα λόγον·	ἐπεὶ	καὶ ταῦτα λέγεται, ὡς ἄρα
[7, 164]	παρεὸν κατασχέσθαι οὐκ ἠθέλησε, ἀλλ᾽	ἐπεὶ	οἱ Ἕλληνες ἐπεκράτησαν τῇ ναυμαχίῃ
[7, 96]	ὥσπερ οἱ ἄλλοι στρατευόμενοι δοῦλοι·	ἐπεὶ	στρατηγοί γε οἱ τὸ πᾶν
[7, 238]	ἐς τὸν νεκρὸν ταῦτα παρενόμησε,	ἐπεὶ	τιμᾶν μάλιστα νομίζουσι τῶν ἐγὼ
[7, 103]	ἑνὸς ἀρχόμενοι, στρατῷ τοσῷδε ἀντιστῆναι;	ἐπεί	τοι πλεῦνες περὶ ἕνα ἕκαστον
[7, 162]	τοὺς δὲ ἀρξομένους οὐκ ἕξειν.	ἐπεὶ	τοίνυν οὐδὲν ὑπιέντες ἔχειν τὸ
[7, 103]	ὁ λόγος οὗτος εἰρημένος ᾖ.	(ἐπεὶ	φέρε ἴδω παντὶ τῷ οἰκότι·
[7, 233]	δή, τῶν σὺν Λεωνίδῃ Ἑλλήνων	ἐπειγομένων	ἐπὶ τὸν κολωνόν, ἀποσχισθέντες τούτων
[7, 102]	ἤκουσε Δημάρητος, ἔλεγε τάδε. βασιλεῦ,	ἐπειδὴ	ἀληθείῃ διαχρήσασθαι πάντως κελεύεις ταῦτα
[7, 36]	τοῦ τάλαντον ὁ πῆχυς εἷλκε.	(ἐπειδὴ	δὲ ἐγεφυρώθη ὁ πόρος, κορμοὺς
[7, 107]	αἴνου μεγάλου ἐγένετο Βόγης· ὃς	ἐπειδὴ	ἐπολιορκέετο ὑπὸ Ἀθηναίων καὶ Κίμωνος
[7, 181]	γενομένου ταύτην τὴν ἡμέρην· ὃς	ἐπειδὴ	ἡ νηῦς ἡλίσκετο ἐς τοῦτο
[7, 207]	οἱ δὲ ἐν Θερμοπύλῃσι Ἕλληνες,	ἐπειδὴ	πέλας ἐγένετο τῆς ἐσβολῆς ὁ
[7, 158]	τὸ ἄμεινον κατέστη. νῦν δὲ	ἐπειδὴ	περιελήλυθε ὁ πόλεμος καὶ ἀπῖκται
[7, 183]	δὲ Μύρμηκα. ἐνθαῦτα οἱ βάρβαροι	ἐπειδὴ	στήλην λίθου ἐπέθηκαν κομίσαντες ἐπὶ
[7, 152]	τὸν Πέρσην ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,	ἐπειδή	σφι πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους κακῶς
[7, 16]	καὶ Πέρσῃσι ἀναιρέο. (νῦν ὦν,	ἐπειδὴ	τέτραψαι ἐπὶ τὴν ἀμείνω, φῄς
[7, 160]	βοήθεε” ~πρὸς ταῦτα ὁ Γέλων,	ἐπειδὴ	ὥρα ἀπεστραμμένους τοὺς λόγους τοῦ
[7, 210]	ἐγὼ λέγω” ~ταῦτα λέγων οὐκ	ἔπειθε	τὸν Ξέρξην τέσσερας μὲν δὴ
[7, 10]	νομάδας καταστρέψεσθαι ἐμοί τε οὐκ	ἐπείθετο,	στρατευσάμενός τε πολλοὺς καὶ ἀγαθοὺς
[7, 173]	εὔνοος ἐφαίνετο ἐὼν ὁ Μακεδών,	ἐπείθοντο.	(δοκέειν δὲ μοι, ἀρρωδίη ἦν
[7, 222]	ἀποπεμπόμενοι οἴχοντό τε ἀπιόντες καὶ	ἐπείθοντο	Λεωνίδῃ, Θεσπιέες δὲ καὶ Θηβαῖοι
[7, 130]	ποταμὸν πρῆγμα ἂν ἦν μοῦνον	ἐπεῖναι	σφέων ἐπὶ τὴν χώρην, χώματι
[7, 9]	καὶ Αἰολέες καὶ Δωριέες καλέονται.	(ἐπειρήθην	δὲ καὶ αὐτὸς ἤδη ἐπελαύνων
[7, 135]	εἶναι ἐξεπίστεαι, ἐλευθερίης δὲ οὔκω	ἐπειρήθης,	οὔτ᾽ εἰ ἔστι γλυκὺ οὔτ᾽
[7, 148]	θεοπρόπους ἐς Δελφοὺς τὸν θεὸν	ἐπειρησομένους	ὥς σφι μέλλει ἄριστον ποιέουσι
[7, 139]	κατὰ τὴν θάλασσαν οὐδαμοὶ ἂν	ἐπειρῶντο	ἀντιούμενοι βασιλέι. εἰ τοίνυν κατὰ
[7, 209]	τὰ λεγόμενα εἶναι, καὶ δεύτερα	ἐπειρώτα	ὅντινα τρόπον τοσοῦτοι ἐόντες τῇ
[7, 152]	Ἀργείων ἄγγελοι ἀναβάντες ἐς Σοῦσα	ἐπειρώτων	Ἀρτοξέρξεα περὶ φιλίης, οὐκ ἔχω
[7, 169]	θεοπρόπους ἐς Δελφοὺς τὸν θεὸν	ἐπειρώτων	εἴ σφι ἄμεινον τιμωρέουσι γίνεται
[7, 100]	παρὰ τὰς πρῴρας τῶν νεῶν,	ἐπειρωτῶν	τε ἑκάστας ὁμοίως καὶ τὸν
[7, 148]	εἵνεκα πέμπειν. (τὴν δὲ Πυθίην	ἐπειρωτῶσι	αὐτοῖσι ἀνελεῖν τάδε. ἐχθρὲ περικτιόνεσσι,
[7, 139]	Δελφῶν καὶ ἐς δεῖμα βαλόντα	ἔπεισε	ἐκλιπεῖν τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ καταμείναντες
[7, 185]	διηκόσιαι καὶ ἑξήκοντα καὶ τέσσερες,	ἔπεισι	δὲ ταύτῃσι ἑκατοντάδες ἑκκαίδεκα καὶ
[7, 184]	μυριάδες καὶ μία, χιλιάδες δὲ	ἔπεισι	ἐπὶ ταύτῃσι ἑπτὰ καὶ πρὸς
[7, 239]	πειθόμενοι δὲ εὗρον καὶ ἐπελέξαντο,	ἔπειτα	δὲ τοῖσι ἄλλοισι Ἕλλησι ἐπέστειλαν.
[7, 30]	ἐς χάσμα γῆς ἐσβάλλων ἀφανίζεται,	ἔπειτα	διὰ σταδίων ὡς πέντε μάλιστά
[7, 15]	ἐς τὸν ἐμὸν θρόνον, καὶ	ἔπειτα	ἐν κοίτῃ τῇ ἐμῇ κατυπνώσειας”
[7, 239]	τὸν κηρὸν αὐτοῦ ἐξέκνησε, καὶ	ἔπειτα	ἐν τῷ ξύλῳ τοῦ δελτίου
[7, 107]	παλλακὰς καὶ τοὺς οἰκέτας καὶ	ἔπειτα	ἐσέβαλε ἐς τὸ πῦρ, μετὰ
[7, 10]	πλέωσι ἐς τὸν Ἑλλήσποντον καὶ	ἔπειτα	λύσωσι τὴν γέφυραν, τοῦτο δὴ
[7, 41]	διέλειπε καὶ δύο σταδίους, καὶ	ἔπειτα	ὁ λοιπὸς ὅμιλος ἤιε ἀναμίξ.
[7, 180]	αἱρέουσι ἐπισπόμενοι οἱ βάρβαροι, καὶ	ἔπειτα	τῶν ἐπιβατέων αὐτῆς τὸν καλλιστεύοντα
[7, 175]	ἐόντες χρησιμώτατοι. ~οἱ δὲ Ἕλληνες	ἐπείτε	ἀπίκατο ἐς τὸν Ἰσθμόν, ἐβουλεύοντο
[7, 51]	Ἀρτάβανος μετὰ ταῦτα ὦ βασιλεῦ,	ἐπείτε	ἀρρωδέειν οὐδὲν ἐᾷς πρῆγμα, σὺ
[7, 172]	ἥνδανε τὰ οἱ Ἀλευάδαι ἐμηχανῶντο.	ἐπείτε	γὰρ ἐπύθοντο τάχιστα μέλλοντα διαβαίνειν
[7, 239]	ταῦτα ἐποίησε εἴτε καὶ καταχαίρων.	ἐπείτε	γὰρ Ξέρξῃ ἔδοξε στρατηλατέειν ἐπὶ
[7, 163]	ἠμέλησε, ὁ δὲ ἄλλης εἴχετο.	(ἐπείτε	γὰρ τάχιστα ἐπύθετο τὸν Πέρσην
[7, 28]	ἀλλ᾽ ἐπιστάμενός τοι ἀτρεκέως καταλέξω.	(ἐπείτε	γὰρ τάχιστά σε ἐπυθόμην ἐπὶ
[7, 161]	ἔσεσθαι καὶ ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἀπολογεύμενος·	ἐπείτε	δὲ ἁπάσης ἀπελαυνόμενος δέεαι τῆς
[7, 39]	εὐεργεσίῃσι βασιλέα οὐ καυχήσεαι ὑπερβαλέσθαι·	ἐπείτε	δὲ ἐς τὸ ἀναιδέστερον ἐτράπευ,
[7, 211]	δὲ ἡ συμβολὴ δι᾽ ἡμέρης.	~ἐπείτε	δὲ οἱ Μῆδοι τρηχέως περιείποντο,
[7, 26]	πέρι ἐλθόντας οἶδα. (οἳ δὲ	ἐπείτε	διαβάντες τὸν Ἅλυν ποταμὸν ὡμίλησαν
[7, 23]	κατὰ Σάνην πόλιν σχοινοτενὲς ποιησάμενοι,	ἐπείτε	ἐγίνετο βαθέα ἡ διῶρυξ, οἳ
[7, 43]	ποταμὸν Σκάμανδρον, ὃς πρῶτος ποταμῶν,	ἐπείτε	ἐκ Σαρδίων ὁρμηθέντες ἐπεχείρησαν τῇ
[7, 29]	εἰρημένοισι εἶπε ξεῖνε Λυδέ, ἐγὼ	ἐπείτε	ἐξῆλθον τὴν Περσίδα χώρην, οὐδενὶ
[7, 59]	Δαρείου ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου	ἐπείτε	ἐπὶ Σκύθας ἐστρατεύετο. (ἔδοξε ὦν
[7, 220]	τὴν γνώμην πλεῖστος εἰμί, Λεωνίδην,	ἐπείτε	ᾔσθετο τοὺς συμμάχους ἐόντας ἀπροθύμους
[7, 188]	~ὁ δὲ δὴ ναυτικὸς στρατὸς	ἐπείτε	ὁρμηθεὶς ἔπλεε καὶ κατέσχε τῆς
[7, 156]	πόλιν καὶ ἑωυτόν. ~ὁ δὲ	ἐπείτε	παρέλαβε τὰς Συρηκούσας, Γέλης μὲν
[7, 8]	τῶν πρεσβυτέρων, οὐδαμά κω ἠτρεμίσαμεν,	ἐπείτε	παρελάβομεν τὴν ἡγεμονίην τήνδε παρὰ
[7, 8]	ἄν τις λέγοι. (ἐγὼ δὲ	ἐπείτε	παρέλαβον τὸν θρόνον τοῦτον, ἐφρόντιζον
[7, 169]	διεκρούσαντο τοὺς Ἕλληνας. Κρῆτες δέ,	ἐπείτε	σφέας παρελάμβανον οἱ ἐπὶ τούτοισι
[7, 38]	ἐκέλευε ὅτευ δέοιτο. ὁ δὲ	ἐπείτε	ταῦτα ἤκουσε, ἔλεγε θαρσήσας τάδε.
[7, 160]	καὶ νεῶν πολλὸν πλεύνων. ἀλλ᾽	ἐπείτε	ὑμῖν ὁ λόγος οὕτω προσάντης
[7, 10]	ὁ θεὸς ἄλλον ἢ ἑωυτόν.	(ἐπειχθῆναι	μέν νυν πᾶν πρῆγμα τίκτει
[7, 6]	παρὰ τῶν Ἀλευαδέων ἀπιγμένοι ἄγγελοι	ἐπεκαλέοντο	βασιλέα πᾶσαν προθυμίην παρεχόμενοι ἐπὶ
[7, 189]	πρὸ τούτου, ἐθύοντό τε καὶ	ἐπεκαλέοντο	τόν τε Βορέην καὶ τὴν
[7, 189]	Ἀθηναῖοι τὸν Βορέην ἐκ θεοπροπίου	ἐπεκαλέσαντο,	ἐλθόντος σφι ἄλλου χρηστηρίου τὸν
[7, 203]	αὐτοὶ γὰρ σφέας οἱ Ἕλληνες	ἐπεκαλέσαντο,	λέγοντες δι᾽ ἀγγέλων ὡς αὐτοὶ
[7, 214]	ὅτι οἱ τῶν Ἑλλήνων Πυλαγόροι	ἐπεκήρυξαν	οὐκ ἐπὶ Ὀνήτῃ τε καὶ
[7, 213]	ἐς τὴν Πυλαίην συλλεγομένων ἀργύριον	ἐπεκηρύχθη.	χρόνῳ δὲ ὕστερον, κατῆλθε γὰρ
[7, 201]	ἑκάτεροι ἐν τούτοισι τοῖσι χωρίοισι,	ἐπεκράτεε	δὲ ὃ μὲν τῶν πρὸς
[7, 164]	ἠθέλησε, ἀλλ᾽ ἐπεὶ οἱ Ἕλληνες	ἐπεκράτησαν	τῇ ναυμαχίῃ καὶ Ξέρξης οἰχώκεε
[7, 155]	ἔτι εἶναι, τῷ ἔργῳ, ὡς	ἐπεκράτησε	μάχῃ τῶν Γελῴων, ἦρχε αὐτὸς
[7, 203]	μέγιστα. ὀφείλειν ὦν καὶ τὸν	ἐπελαύνοντα,	ὡς ἐόντα θνητόν, ἀπὸ τῆς
[7, 9]	(ἐπειρήθην δὲ καὶ αὐτὸς ἤδη	ἐπελαύνων	ἐπὶ τοὺς ἄνδρας τούτους ὑπὸ
[7, 239]	ξύλῳ. πειθόμενοι δὲ εὗρον καὶ	ἐπελέξαντο,	ἔπειτα δὲ τοῖσι ἄλλοισι Ἕλλησι
[7, 148]	ἀγγέλους ἐς δὴ τὸ Ἄργος,	ἐπελθεῖν	ἐπὶ τὸ βουλευτήριον καὶ λέγειν
[7, 108]	παρέχων τῷ Ξέρξεω στρατῷ ἀλλ᾽	ἐπέλιπε.	(ἡ δὲ χώρη αὕτη πάλαι
[7, 127]	ἀντέχρησε τῇ στρατιῇ πινόμενος ἀλλ᾽	ἐπέλιπε.	~Ξέρξης δὲ ὁρέων ἐκ τῆς
[7, 21]	δὲ πινόμενόν μιν ὕδωρ οὐκ	ἐπέλιπε,	πλὴν τῶν μεγάλων ποταμῶν; (οἳ
[7, 43]	Σαρδίων ὁρμηθέντες ἐπεχείρησαν τῇ ὁδῷ,	ἐπέλιπε	τὸ ῥέεθρον οὐδ᾽ ἀπέχρησε τῇ
[7, 32]	ὦν αὐτὸ τοῦτο ἐκμαθεῖν ἀκριβέως	ἔπεμπε.	~μετὰ δὲ ταῦτα παρεσκευάζετο ὡς
[7, 208]	Μήδων ἀλέξασθαι. ~ταῦτα βουλευομένων σφέων,	ἔπεμπε	Ξέρξης κατάσκοπον ἱππέα ἰδέσθαι ὁκόσοι
[7, 164]	οἱ αὐτὸς ἄλλην συνῄδεε ἐοῦσαν,	ἔπεμπε·	ὃς ἐπὶ τοῖσι ἄλλοισι δικαίοισι
[7, 215]	Ἐπιάλτης κατεργάσασθαι, αὐτίκα περιχαρὴς γενόμενος	ἔπεμπε	Ὑδάρνεα καὶ τῶν ἐστρατήγεε Ὑδάρνης·
[7, 148]	τὴν ἀπόπεμψιν τῶν κατασκόπων δεύτερα	ἔπεμπον	ἐς Ἄργος ἀγγέλους. (Ἀργεῖοι δὲ
[7, 206]	διακριθήσεσθαι τὸν ἐν Θερμοπύλῃσι πόλεμον	ἔπεμπον	τοὺς προδρόμους. ~οὗτοι μὲν δὴ
[7, 205]	Ἑλλήνων συμμαχίην. οἳ δὲ ἀλλοφρονέοντες	ἔπεμπον.	~τούτους μὲν τοὺς ἀμφὶ Λεωνίδην
[7, 136]	τοιοῦδε ἐχόμενα (ὦ βασιλεῦ Μήδων,	ἔπεμψαν	ἡμέας Λακεδαιμόνιοι ἀντὶ τῶν ἐν
[7, 157]	αὐτῷ ἐς λόγους ἔλεγον τάδε.	ἔπεμψαν	ἡμέας Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ τούτων
[7, 150]	ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα, ὡς Ξέρξης	ἔπεμψε	κήρυκα ἐς Ἄργος πρότερον ἤ
[7, 169]	ἐκ τῶν Μενελάου τιμωρημάτων Μίνως	ἔπεμψε	μηνίων δακρύματα, ὅτι οἳ μὲν
[7, 133]	βασιλέα. (τούτων μὲν εἵνεκα οὐκ	ἔπεμψε	Ξέρξης τοὺς αἰτήσοντας· ὅ τι
[7, 231]	Πλαταιῇσι μάχῃ ἀνέλαβε πᾶσαν τὴν	ἐπενειχθεῖσαν	αἰτίην· ~λέγεται δὲ καὶ ἄλλον
[7, 166]	οὐδαμοῦ γῆς· τὸ πᾶν γὰρ	ἐπεξελθεῖν	διζήμενον Γέλωνα. ~ἔστι δὲ ὑπ᾽
[7, 223]	πολλῶ μᾶλλον ἢ κατ᾽ ἀρχὰς	ἐπεξήισαν	ἐς τὸ εὐρύτερον τοῦ αὐχένος.
[7, 36]	ὅπλων τοῦ τόνου, θέντες δὲ	ἐπεξῆς	ἐνθαῦτα αὖτις ἐπεζεύγνυον· (ποιήσαντες δὲ
[7, 10]	τοσαῦτα ἐπιλεήνας τὴν Ξέρξεω γνώμην	ἐπέπαυτο·	σιωπώντων δὲ τῶν ἄλλων Περσέων
[7, 192]	~ὃ μὲν δὴ τετάρτῃ ἡμέρῃ	ἐπέπαυτο·	τοῖσι δὲ Ἕλλησι οἱ ἡμεροσκόποι
[7, 125]	μήτε πρότερον ὀπώπεσαν θηρίον μήτ᾽	ἐπεπειρέατο	αὐτοῦ. ~εἰσὶ δὲ κατὰ ταῦτα
[7, 189]	ταῦτα τοῖσι βαρβάροισι ὁρμέουσι Βορέης	ἐπέπεσε,	οὐκ ἔχω εἰπεῖν· οἱ δ᾽
[7, 188]	καὶ νηνεμίης τῆς θαλάσσης ζεσάσης	ἐπέπεσέ	σφι χειμών τε μέγας καὶ
[7, 183]	σφι τὸ ἐμποδὼν ἐγεγόνεε καθαρόν,	ἐπέπλεον	πάσῃσι τῇσι νηυσί, ἕνδεκα ἡμέρας
[7, 55]	ἐδωρέετο. ~ὡς δὲ ταῦτά οἱ	ἐπεποίητο,	διέβαινον κατὰ μὲν τὴν ἑτέρην
[7, 119]	καὶ τοῖσι ὁμοσίτοισι μετ᾽ ἐκείνου	ἐπεποίητο,	τῇ δὲ ἄλλῃ στρατιῇ τὰ
[7, 168]	δὲ τοὺς Ἕλληνάς σφι σκῆψις	ἐπεποίητο,	τῇ περ δὴ καὶ ἐχρήσαντο.
[7, 100]	πεζοῦ. (ὡς δὲ ταῦτά οἱ	ἐπεποίητο,	τῶν νεῶν κατελκυσθεισέων ἐς θάλασσαν,
[7, 8]	ἄγει καὶ αὐτοῖσι ἡμῖν πολλὰ	ἐπέπουσι	συμφέρεται ἐπὶ τὸ ἄμεινον. τὰ
[7, 228]	ἀμειψάμενοι, μάντιος, ὃς τότε κῆρας	ἐπερχομένας	σάφα εἰδώς οὐκ ἔτλη Σπάρτης
[7, 210]	Μῆδοι, ἔπιπτον πολλοί, ἄλλοι δ᾽	ἐπεσήισαν,	καὶ οὐκ ἀπηλαύνοντο, καίπερ μεγάλως
[7, 220]	ἀπολέσθαι. ταῦτα δέ σφι ἐν	ἔπεσι	ἑξαμέτροισι χρᾷ λέγοντα ὧδε. (ὑμῖν
[7, 3]	συνεβούλευε λέγειν πρὸς τοῖσι ἔλεγε	ἔπεσι,	ὡς αὐτὸς μὲν γένοιτο Δαρείῳ
[7, 228]	σφι αὐτοῦ ταύτῃ τῇ περ	ἔπεσον,	καὶ τοῖσι πρότερον τελευτήσασι ἢ
[7, 10]	Ἱστιαῖος ὁ Μιλήτου τύραννος εἰ	ἐπέσπετο	τῶν ἄλλων τυράννων τῇ γνώμῃ
[7, 42]	ἀναμείναντι βρονταί τε καὶ πρηστῆρες	ἐπεσπίπτουσι	καί τινα αὐτοῦ ταύτῃ συχνὸν
[7, 223]	πληθώρην πρόσοδον ἐποιέετο· καὶ γὰρ	ἐπέσταλτο	ἐξ Ἐπιάλτεω οὕτω· ἀπὸ γὰρ
[7, 22]	Ἀρταχαίης ὁ Ἀρταίου ἄνδρες Πέρσαι	ἐπέστασαν	τοῦ ἔργου. ὁ γὰρ Ἄθως
[7, 239]	ἔπειτα δὲ τοῖσι ἄλλοισι Ἕλλησι	ἐπέστειλαν.	ταῦτα μὲν δὴ οὕτω λέγεται
[7, 117]	συνήνεικε ὑπὸ νούσου ἀποθανεῖν τὸν	ἐπεστεῶτα	τῆς διώρυχος Ἀρταχαίην, δόκιμον ἐόντα
[7, 119]	ἐν τῇσι ἄλλῃσι πόλισι οἱ	ἐπεστεῶτες	ἀπεδείκνυσαν τὸν λόγον. τὸ γὰρ
[7, 35]	ἐνετέλλετο τούτοισι ζημιοῦν καὶ τῶν	ἐπεστεώτων	τῇ ζεύξι τοῦ Ἑλλησπόντου ἀποταμεῖν
[7, 104]	ἐόντες οὐ πάντα ἐλεύθεροι εἰσί·	ἔπεστι	γάρ σφι δεσπότης νόμος, τὸν
[7, 50]	δὴ βούλοιο ἐπὶ τῷ αἰεὶ	ἐπεσφερομένῳ	πρήγματι τὸ πᾶν ὁμοίως ἐπιλέγεσθαι,
[7, 127]	Ξέρξης, ἵδρυσε αὐτοῦ τὴν στρατιήν.	ἐπέσχε	δὲ ὁ στρατὸς αὐτοῦ στρατοπεδευόμενος
[7, 121]	δὴ πιεζόμενοι ὅμως τὸ ἐπιτασσόμενον	ἐπετέλεον.	Ξέρξης δὲ ἐκ τῆς Ἀκάνθου,
[7, 41]	ἑπόμενοι Ξέρξῃ. τοῖσι δὲ μυρίοισι	ἐπετέτακτο	ἵππος Περσέων μυρίη. μετὰ δὲ
[7, 238]	μὲν δὴ ταῦτα ἐποίευν, τοῖσι	ἐπετέτακτο	ποιέειν. ~ἄνειμι δὲ ἐκεῖσε τοῦ
[7, 40]	δέκα ἵππων ἅρμα Διὸς ἱρὸν	ἐπετέτακτο,	τὸ ἵπποι μὲν εἷλκον λευκοὶ
[7, 87]	κατὰ τέλεα, Ἀράβιοι δὲ ἔσχατοι	ἐπετετάχατο·	ἅτε γὰρ τῶν ἵππων οὔτι
[7, 86]	μὲν αὕτη ἡ μάχη, καὶ	ἐπετετάχατο	ἐς τοὺς Πέρσας· Μῆδοι δὲ
[7, 10]	Ἰώνων λῦσαι τὸν πόρον, τοῖσι	ἐπετέτραπτο	ἡ φυλακὴ τῶν γεφυρέων τοῦ
[7, 239]	γνώμην, ποιήσας δὲ ταῦτα ὀπίσω	ἐπέτηξε	τὸν κηρὸν ἐπὶ τὰ γράμματα,
[7, 164]	μεγάλων χρημάτων τῶν οἱ Γέλων	ἐπετράπετο,	παρεὸν κατασχέσθαι οὐκ ἠθέλησε, ἀλλ᾽
[7, 78]	ὃς Σηστὸν τὴν ἐν Ἑλλησπόντῳ	ἐπετρόπευε.	~Μᾶρες δὲ ἐπὶ μὲν τῇσι
[7, 53]	κοτε ἀνθρώπων. νῦν δὲ διαβαίνωμεν	ἐπευξάμενοι	τοῖσι θεοῖσι οἳ Πέρσας λελόγχασι“
[7, 36]	θέντες καὶ τὴν ὕλην γῆν	ἐπεφόρησαν,	κατανάξαντες δὲ καὶ τὴν γῆν
[7, 36]	ἐπεζεύγνυον· (ποιήσαντες δὲ ταῦτα ὕλην	ἐπεφόρησαν,	κόσμῳ δὲ θέντες καὶ τὴν
[7, 142]	τὸ πάλαι τῶν Ἀθηναίων ῥηχῷ	ἐπέφρακτο.	(οἳ μὲν δὴ κατὰ τὸν
[7, 43]	ποταμῶν, ἐπείτε ἐκ Σαρδίων ὁρμηθέντες	ἐπεχείρησαν	τῇ ὁδῷ, ἐπέλιπε τὸ ῥέεθρον
[7, 11]	ῥύσεται μηδένα ἄξιον μισθὸν λαβεῖν	ἐπέων	ματαίων. καί τοι ταύτην τὴν
[7, 28]	μετὰ σέ” ~θωμάσας δὲ τῶν	ἐπέων	τὸ τελευταῖον Ξέρξης αὐτὸς δεύτερα
[7, 39]	νυν χρηστὰ ποιήσας ἕτερα τοιαῦτα	ἐπηγγέλλεο,	εὐεργεσίῃσι βασιλέα οὐ καυχήσεαι ὑπερβαλέσθαι·
[7, 1]	τὴν Ἑλλάδα. (καὶ αὐτίκα μὲν	ἐπηγγέλλετο	πέμπων ἀγγέλους κατὰ πόλις ἑτοιμάζειν
[7, 165]	ἑωυτοῦ τέκνα δοὺς ὁμήρους Ἀμίλκᾳ	ἐπῆγε	ἐπὶ τὴν Σικελίην τιμωρέων τῷ
[7, 165]	ὁ Κρινίππου τύραννος ἐὼν Ἱμέρης	ἐπῆγε	ὑπ᾽ αὐτὸν τὸν χρόνον τοῦτον
[7, 137]	Βούλιος. χρόνῳ δὲ μετέπειτα πολλῷ	ἐπηγέρθη	κατὰ τὸν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων
[7, 211]	φεύγοντας βοῇ τε καὶ πατάγῳ	ἐπήισαν,	οἳ δ᾽ ἂν καταλαμβανόμενοι ὑπέστρεφον
[7, 211]	ὑπεξήισαν, οἱ δὲ Πέρσαι ἐκδεξάμενοι	ἐπήισαν,	τοὺς ἀθανάτους ἐκάλεε βασιλεύς, τῶν
[7, 176]	τὸ ὕδωρ τὸ θερμὸν τότε	ἐπῆκαν	ἐπὶ τὴν ἔσοδον, ὡς ἂν
[7, 183]	δέκα νεῶν τῶν βαρβάρων τρεῖς	ἐπήλασαν	περὶ τὸ ἕρμα τὸ μεταξὺ
[7, 170]	οὕτω· αὐτῶν δὲ Ταραντίνων οὐκ	ἐπῆν	ἀριθμός. (ὁ δὲ Μίκυθος οἰκέτης
[7, 191]	τῶν ἄλλων πλοίων διαφθειρομένων οὐκ	ἐπῆν	ἀριθμός. ὥστε δείσαντες οἱ στρατηγοὶ
[7, 69]	ὀιστοὺς μικρούς· ἀντὶ δὲ σιδήρου	ἐπῆν	λίθος ὀξὺς πεποιημένος, τῷ καὶ
[7, 69]	εἶχον, ἐπὶ δὲ κέρας δορκάδος	ἐπῆν	ὀξὺ πεποιημένον τρόπον λόγχης· εἶχον
[7, 76]	καὶ κέρεα προσῆν βοὸς χάλκεα,	ἐπῆσαν	δὲ καὶ λόφοι· τὰς δὲ
[7, 176]	καὶ τό γε παλαιὸν πύλαι	ἐπῆσαν.	(ἔδειμαν δὲ Φωκέες τὸ τεῖχος
[7, 96]	ἐς τὸν πεζὸν τεταγμένοισι αὐτῶν	ἐπῆσαν	ἑκάστοισι ἐπιχώριοι ἡγεμόνες, τῶν ἐγώ,
[7, 78]	καὶ αἰχμὰς σμικράς· λόγχαι δὲ	ἐπῆσαν	μεγάλαι. Τιβαρηνοὶ δὲ καὶ Μάκρωνες
[7, 161]	ἐπιῇ τοι ἄρχειν αὐτῆς, ἡμεῖς	ἐπήσομεν·	ἡμετέρη γὰρ ἐστὶ αὕτη γε,
[7, 100]	δὲ ἐποίεε ταῦτα, καὶ διεξελαύνων	ἐπὶ	ἅρματος παρὰ ἔθνος ἓν ἕκαστον
[7, 15]	τῆς κοίτης καὶ πέμπει ἄγγελον	ἐπὶ	Ἀρτάβανον καλέοντα· ἀπικομένῳ δέ οἱ
[7, 175]	στρατὸν πλέειν γῆς τῆς Ἱστιαιώτιδος	ἐπὶ	Ἀρτεμίσιον. ταῦτα γὰρ ἀγχοῦ τε
[7, 23]	ἐξορυσσόμενον χοῦν ἄλλοισι κατύπερθε ἑστεῶσι	ἐπὶ	βάθρων, οἳ δ᾽ αὖ ἐκδεκόμενοι
[7, 32]	δὲ εἵνεκα τὸ δεύτερον ἀπέπεμπε	ἐπὶ	γῆν τε καὶ ὕδωρ· ὅσοι
[7, 5]	ἀγαθός, καί τις ὕστερον φυλάσσηται	ἐπὶ	γῆν τὴν σὴν στρατεύεσθαι” (οὗτος
[7, 131]	οἱ ἀποπεμφθέντες ἐς τὴν Ἑλλάδα	ἐπὶ	γῆς αἴτησιν ἀπίκατο οἳ μὲν
[7, 133]	καὶ Σπάρτην οὐκ ἀπέπεμψε Ξέρξης	ἐπὶ	γῆς αἴτησιν κήρυκας τῶνδε εἵνεκα·
[7, 32]	Ἀθήνας οὔτε ἐς Λακεδαίμονα ἀπέπεμπε	ἐπὶ	γῆς αἴτησιν, τῇ δὲ ἄλλῃ
[7, 7]	πᾶσαν πολλὸν δουλοτέρην ποιήσας ἢ	ἐπὶ	Δαρείου ἦν, ἐπιτράπει Ἀχαιμένεϊ ἀδελφεῷ
[7, 92]	ὀιστοὺς καλαμίνους ἀπτέρους καὶ ἀκόντια,	ἐπὶ	δὲ αἰγὸς δέρμα περὶ τοὺς
[7, 5]	πρόθυμος ἦν κατ᾽ ἀρχὰς στρατεύεσθαι,	ἐπὶ	δὲ Αἴγυπτον ἐποιέετο στρατιῆς ἄγερσιν.
[7, 55]	καὶ τὸ ἅρμα τὸ ἱρόν,	ἐπὶ	δὲ αὐτός τε Ξέρξης καὶ
[7, 75]	περὶ δὲ τὸ σῶμα κιθῶνας,	ἐπὶ	δὲ ζειρὰς περιβεβλημένοι ποικίλας, περὶ
[7, 94]	Ἕλληνες λέγουσι, ἐκαλέοντο Πελασγοὶ Αἰγιαλέες,	ἐπὶ	δὲ Ἴωνος τοῦ Ξούθου Ἴωνες.
[7, 219]	ἔσεσθαι ἅμα ἠοῖ σφι θάνατον,	ἐπὶ	δὲ καὶ αὐτόμολοι ἦσαν οἱ
[7, 69]	πεποιημένα, μακρά, τετραπηχέων οὐκ ἐλάσσω,	ἐπὶ	δὲ καλαμίνους ὀιστοὺς μικρούς· ἀντὶ
[7, 69]	γλύφουσι· πρὸς δὲ αἰχμὰς εἶχον,	ἐπὶ	δὲ κέρας δορκάδος ἐπῆν ὀξὺ
[7, 91]	δὲ τὸ παλαιὸν Ὑπαχαιοὶ ἐκαλέοντο,	ἐπὶ	δὲ Κίλικος τοῦ Ἀγήνορος ἀνδρὸς
[7, 158]	ἔστ᾽ ἂν διαπολεμήσωμεν, ὑποδέκομαι παρέξειν.	(ἐπὶ	δὲ λόγῳ τοιῷδε τάδε ὑπίσχομαι,
[7, 74]	Λυδοὶ Μηίονες ἐκαλεῦντο τὸ πάλαι,	ἐπὶ	δὲ Λυδοῦ τοῦ Ἄτους ἔσχον
[7, 92]	Τερμίλαι ἐκαλέοντο ἐκ Κρήτης γεγονότες,	ἐπὶ	δὲ Λύκου τοῦ Πανδίονος ἀνδρὸς
[7, 65]	καλάμινα εἶχον καὶ ὀιστοὺς καλαμίνους·	ἐπὶ	δὲ σίδηρος ἦν. ἐσταλμένοι μὲν
[7, 76]	προβόλους δύο λυκιοεργέας ἕκαστος εἶχε,	ἐπὶ	δὲ τῇσι κεφαλῇσι κράνεα χάλκεα·
[7, 55]	καὶ οἱ ἱππόται οἱ χίλιοι,	ἐπὶ	δὲ τούτοισι ὁ ἄλλος στρατός.
[7, 39]	τὰ ἡμίτομα διαθεῖναι τὸ μὲν	ἐπὶ	δεξιὰ τῆς ὁδοῦ τὸ δ᾽
[7, 15]	ἐν ἡδονῇ ἐστι γενέσθαι στρατηλασίην	ἐπὶ	Ἑλλάδα, ἐπιπτήσεται καὶ σοὶ τὠυτὸ
[7, 82]	τοῦ γνώμην θεμένου μὴ στρατεύεσθαι	ἐπὶ	Ἑλλάδα καὶ Σμερδομένης ὁ Ὀτάνεω,
[7, 214]	τε καὶ Κορυδαλλῷ ἀργύριον ἀλλ᾽	ἐπὶ	Ἐπιάλτῃ τῷ Τρηχινίῳ, πάντως κου
[7, 28]	(ἐπείτε γὰρ τάχιστά σε ἐπυθόμην	ἐπὶ	θάλασσαν καταβαίνοντα τὴν Ἑλληνίδα, βουλόμενός
[7, 22]	μεγάλοι ἐκ θαλάσσης τῆς Ἀκανθίων	ἐπὶ	θάλασσαν τὴν ἀντίον Τορώνης. (ἐν
[7, 223]	ἀμφὶ Λεωνίδην Ἕλληνες, ὡς τὴν	ἐπὶ	θανάτῳ ἔξοδον ποιεύμενοι, ἤδη πολλῶ
[7, 123]	Ξέρξεω συντάμνων ἀπ᾽ Ἀμπέλου ἄκρης	ἐπὶ	Καναστραίην ἄκρην, τὸ δὴ πάρης
[7, 31]	καὶ τῆς μὲν ἐς ἀριστερὴν	ἐπὶ	Καρίης φερούσης τῆς δὲ ἐς
[7, 136]	οὐκ ἔφασαν ὠθεόμενοι ὑπ᾽ αὐτῶν	ἐπὶ	κεφαλὴν ποιήσειν ταῦτα οὐδαμά· οὔτε
[7, 44]	τὸν στρατόν· καὶ προεπεποίητο γὰρ	ἐπὶ	κολωνοῦ ἐπίτηδες αὐτῷ ταύτῃ προεξέδρη
[7, 225]	νῦν ὁ λίθινος λέων ἕστηκε	ἐπὶ	Λεωνίδῃ. (ἐν τούτῳ σφέας τῷ
[7, 6]	τὰ Μουσαίου χρησμόν, ὡς αἱ	ἐπὶ	Λήμνῳ ἐπικείμεναι νῆσοι ἀφανιζοίατο κατὰ
[7, 18]	πολλῶν ἐπιθυμέειν, μεμνημένος μὲν τὸν	ἐπὶ	Μασσαγέτας Κύρου στόλον ὡς ἔπρηξε,
[7, 20]	ἠπείρου. ~ἀπὸ γὰρ Αἰγύπτου ἁλώσιος	ἐπὶ	μὲν τέσσερα ἔτεα πλήρεα παραρτέετο
[7, 5]	ἐκείνου Ξέρξην. ὁ τοίνυν Ξέρξης	ἐπὶ	μὲν τὴν Ἑλλάδα οὐδαμῶς πρόθυμος
[7, 75]	ἐσέβαλε ἅμα Δάτι. ~Θρήικες δὲ	ἐπὶ	μὲν τῇσι κεφαλῇσι ἀλωπεκέας ἔχοντες
[7, 74]	μεταβαλόντες τὸ οὔνομα. Μυσοὶ δὲ	ἐπὶ	μὲν τῇσι κεφαλῇσι εἶχον κράνεα
[7, 79]	ἐν Ἑλλησπόντῳ ἐπετρόπευε. ~Μᾶρες δὲ	ἐπὶ	μὲν τῇσι κεφαλῇσι κράνεα ἐπιχώρια
[7, 72]	τὸν Ὀαρίζου. ~Παφλαγόνες δὲ ἐστρατεύοντο	ἐπὶ	μὲν τῇσι κεφαλῇσι κράνεα πεπλεγμένα
[7, 119]	τε καὶ ἄλφιτα ἐποίευν πάντες	ἐπὶ	μῆνας συχνούς· τοῦτο δὲ κτήνεα
[7, 33]	ταῦτα, χρόνῳ ὕστερον οὐ πολλῷ,	ἐπὶ	Ξανθίππου τοῦ Ἀρίφρονος στρατηγοῦ Ἀθηναῖοι
[7, 139]	ἁμαρτάνοι τὸ ἀληθές. οὗτοι γὰρ	ἐπὶ	ὁκότερα τῶν πρηγμάτων ἐτράποντο, ταῦτα
[7, 188]	πρόκροσσαι ὁρμέοντο ἐς πόντον καὶ	ἐπὶ	ὀκτὼ νέας. (ταύτην μὲν τὴν
[7, 214]	τῶν Ἑλλήνων Πυλαγόροι ἐπεκήρυξαν οὐκ	ἐπὶ	Ὀνήτῃ τε καὶ Κορυδαλλῷ ἀργύριον
[7, 193]	ἔπλεον ἐς τὸν κόλπον τὸν	ἐπὶ	Παγασέων φέροντα. (ἔστι δὲ χῶρος
[7, 19]	μάγοι ἔκριναν ἀκούσαντες φέρειν τε	ἐπὶ	πᾶσαν γῆν δουλεύσειν τέ οἱ
[7, 96]	καὶ Δωριέων ἄποικοι. ~ἐπεβάτευον δὲ	ἐπὶ	πασέων τῶν νεῶν Πέρσαι καὶ
[7, 115]	Βισαλτίη. (ἐνθεῦτεν δὲ κόλπον τὸν	ἐπὶ	Ποσιδηίου ἐξ ἀριστερῆς χειρὸς ἔχων
[7, 113]	κατατείνουσα τὰ μὲν πρὸς ἑσπέρην	ἐπὶ	ποταμὸν Ἀγγίτην ἐκδιδόντα ἐς τὸν
[7, 43]	διέφθειραν. ~ἀπικομένου δὲ τοῦ στρατοῦ	ἐπὶ	ποταμὸν Σκάμανδρον, ὃς πρῶτος ποταμῶν,
[7, 113]	πρὸς ἑσπέρην, ἐς ὃ ἀπίκετο	ἐπὶ	ποταμόν τε Στρυμόνα καὶ πόλιν
[7, 124]	διὰ τῆς Παιονικῆς καὶ Κρηστωνικῆς	ἐπὶ	ποταμὸν Χείδωρον, ὃς ἐκ Κρηστωναίων
[7, 154]	καὶ Κερκυραῖοι ἐρρύσαντο μάχῃ ἐσσωθέντας	ἐπὶ	ποταμῷ Ἐλώρῳ, ἐρρύσαντο δὲ οὗτοι
[7, 150]	τῆς ἀρχῆς Λακεδαιμόνιοι μεταιτέειν, ἵνα	ἐπὶ	προφάσιος ἡσυχίην ἄγωσι. ~συμπεσεῖν δὲ
[7, 167]	τῷ στρατοπέδῳ ἐθύετο καὶ ἐκαλλιερέετο	ἐπὶ	πυρῆς μεγάλης σώματα ὅλα καταγίζων,
[7, 58]	μὲν γὰρ πρὸς ἑσπέρην ἔπλεε,	ἐπὶ	Σαρπηδονίης ἄκρης ποιεύμενος τὴν ἄπιξιν,
[7, 10]	δέ, ὅταν τοι δοκέῃ, προσκεψάμενος	ἐπὶ	σεωυτοῦ προαγόρευε τά τοι δοκέει
[7, 183]	βάρβαροι ἐξανύουσι τῆς Μαγνησίης χώρης	ἐπὶ	Σηπιάδα τε καὶ τὸν αἰγιαλὸν
[7, 10]	ἐμῷ Δαρείῳ ἠγόρευον μὴ στρατεύεσθαι	ἐπὶ	Σκύθας, ἄνδρας οὐδαμόθι γῆς ἄστυ
[7, 18]	Καμβύσεω, συστρατευόμενος δὲ καὶ Δαρείῳ	ἐπὶ	Σκύθας. (ἐπιστάμενος ταῦτα γνώμην εἶχον
[7, 59]	ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου ἐπείτε	ἐπὶ	Σκύθας ἐστρατεύετο. (ἔδοξε ὦν τῷ
[7, 52]	καὶ οἱ συστρατευσάμενοι Δαρείῳ ἄλλοι	ἐπὶ	Σκύθας, ὅτι ἐπὶ τούτοισι ἡ
[7, 20]	ὥστε μήτε τὸν Δαρείου τὸν	ἐπὶ	Σκύθας παρὰ τοῦτον μηδένα φαίνεσθαι,
[7, 10]	γεφυρώσας δὲ ποταμὸν Ἴστρον διέβη	ἐπὶ	Σκύθας. τότε παντοῖοι ἐγένοντο Σκύθαι
[7, 235]	τῷ χώρῳ πάντων Πελοποννησίων συνομοσάντων	ἐπὶ	σοὶ μάχας ἰσχυροτέρας ἄλλας τῶν
[7, 75]	ὡς αὐτοὶ λέγουσι, Στρυμόνιοι, οἰκέοντες	ἐπὶ	Στρυμόνι· ἐξαναστῆναι δὲ φασὶ ἐξ
[7, 25]	οἳ δὲ ἐς Ἠιόνα τὴν	ἐπὶ	Στρυμόνι, οἳ δὲ ἐς Μακεδονίην
[7, 88]	ὡς γὰρ ὁρμῶντο ἐκ Σαρδίων,	ἐπὶ	συμφορὴν περιέπεσε ἀνεθέλητον· ἐλαύνοντι γάρ
[7, 218]	ὄρεος τὸν κόρυμβον, ἐπιστάμενοι ὡς	ἐπὶ	σφέας ὁρμήθησαν ἀρχήν, καὶ παρεσκευάδατο
[7, 239]	ταῦτα ὀπίσω ἐπέτηξε τὸν κηρὸν	ἐπὶ	τὰ γράμματα, ἵνα φερόμενον κεινὸν
[7, 5]	δὲ Αἴγυπτον τὴν ἐξυβρίσασαν στρατηλάτεε	ἐπὶ	τὰς Ἀθήνας, ἵνα λόγος τέ
[7, 8]	χεῖρας ἄξεσθαι τὸ στράτευμα τὸ	ἐπὶ	τὰς Ἀθήνας, σύλλογον ἐπίκητον Περσέων
[7, 173]	Ξέρξεω. καταβάντες δὲ οἱ Ἕλληνες	ἐπὶ	τὰς νέας ὀπίσω ἐπορεύοντο ἐς
[7, 201]	νότον καὶ μεσαμβρίην φερόντων τὸ	ἐπὶ	ταύτης τῆς ἠπείρου. ~ἦσαν δὲ
[7, 184]	καὶ μία, χιλιάδες δὲ ἔπεισι	ἐπὶ	ταύτῃσι ἑπτὰ καὶ πρὸς ἑκατοντάδες
[7, 42]	ἐκ τῆς Λυδίης ὁ στρατὸς	ἐπί	τε ποταμὸν Κάικον καὶ γῆν
[7, 54]	καταστρέψασθαι τὴν Εὐρώπην πρότερον ἢ	ἐπὶ	τέρμασι τοῖσι ἐκείνης γένηται. εὐξάμενος
[7, 89]	παλαιὸν οἴκεον, ὡς αὐτοὶ λέγουσι,	ἐπὶ	τῇ Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ, ἐνθεῦτεν δὲ
[7, 16]	ἀναιρέο. (νῦν ὦν, ἐπειδὴ τέτραψαι	ἐπὶ	τὴν ἀμείνω, φῄς τοι μετιέντι
[7, 10]	σὺ δὲ πάντως στράτευμα ἀνάξεις	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, ἀκούσεσθαι τινὰ φημὶ
[7, 203]	γὰρ θεὸν εἶναι τὸν ἐπιόντα	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα ἀλλ᾽ ἄνθρωπον, εἶναι
[7, 25]	στρατιὴ μηδὲ τὰ ὑποζύγια ἐλαυνόμενα	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα· (ἀναπυθόμενος δὲ τοὺς
[7, 11]	καὶ ἀθύμῳ, μήτε συστρατεύεσθαι ἔμοιγε	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα αὐτοῦ τε μένειν
[7, 12]	οἱ οὐ πρῆγμα εἶναι στρατεύεσθαι	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα. δεδογμένων δέ οἱ
[7, 150]	πρότερον ἤ περ ὁρμῆσαι στρατεύεσθαι	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα· (ἐλθόντα δὲ τοῦτον
[7, 7]	~ὡς δὲ ἀνεγνώσθη Ξέρξης στρατεύεσθαι	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, ἐνθαῦτα δευτέρῳ μὲν
[7, 152]	ἦσαν οἱ ἐπικαλεσάμενοι τὸν Πέρσην	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, ἐπειδή σφι πρὸς
[7, 239]	ἐπείτε γὰρ Ξέρξῃ ἔδοξε στρατηλατέειν	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, ἐὼν ἐν Σούσοισι
[7, 47]	γνώμην, οὐκ ἐῶν με στρατεύεσθαι	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, ἢ μετέστης ἄν
[7, 13]	ὦν μεταδεδογμένον μοι μὴ στρατεύεσθαι	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, ἥσυχοι ἔστε” ~Πέρσαι
[7, 8]	ἐλᾶν στρατὸν διὰ τῆς Εὐρώπης	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, ἵνα Ἀθηναίους τιμωρήσωμαι
[7, 39]	σὺ ἐτόλμησας, ἐμεῦ στρατευομένου αὐτοῦ	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα καὶ ἄγοντος παῖδας
[7, 1]	ἐποίεε καὶ μᾶλλον ὅρμητο στρατεύεσθαι	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα. (καὶ αὐτίκα μὲν
[7, 101]	Δημάρητον τὸν Ἀρίστωνος συστρατευόμενον αὐτῷ	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, καλέσας δ᾽ αὐτὸν
[7, 105]	τὸν στρατὸν διὰ τῆς Θρηίκης	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα. ~κατέλιπε δὲ ἄνδρα
[7, 57]	ὅτι ἔμελλε μὲν ἐλᾶν στρατιὴν	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα Ξέρξης ἀγαυρότατα καὶ
[7, 21]	ἤγαγε ἐκ τῆς Ἀσίης ἔθνος	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα Ξέρξης; κοῖον δὲ
[7, 6]	ἐπεκαλέοντο βασιλέα πᾶσαν προθυμίην παρεχόμενοι	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα· οἱ δὲ Ἀλευάδαι
[7, 46]	ἐλευθέρως οὐ συμβουλεύων Ξέρξῃ στρατεύεσθαι	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, οὗτος ὡνὴρ φρασθεὶς
[7, 157]	τὸν βάρβαρον· τὸν γὰρ ἐπιόντα	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα πάντως κου πυνθάνεαι,
[7, 209]	καὶ πρότερόν μευ, εὖτε ὁρμῶμεν	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, περὶ τῶν ἀνδρῶν
[7, 12]	ὦ Πέρσα, στράτευμα μὴ ἄγειν	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, προείπας ἁλίζειν Πέρσας
[7, 157]	στρατὸν ἐκ τῆς Ἀσίης, στρατηλατήσειν	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, πρόσχημα μὲν ποιεύμενος
[7, 239]	ἐπύθοντο Λακεδαιμόνιοι ὅτι βασιλεὺς στέλλοιτο	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα πρῶτοι, καὶ οὕτω
[7, 148]	τὰ ἐκ τοῦ βαρβάρου ἐγειρόμενα	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, πυθόμενοι δέ, καὶ
[7, 1]	καταλεγομένων τε τῶν ἀρίστων ὡς	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα στρατευομένων καὶ παρασκευαζομένων.
[7, 99]	δὲ τῆς μάλιστα θῶμα ποιεῦμαι	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα στρατευσαμένης γυναικός· ἥτις
[7, 38]	καταλαμβάνει πάντας ἅμα σοὶ στρατεύεσθαι	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα. (σὺ δέ, ὦ
[7, 144]	μετὰ τὸ χρηστήριον βουλευομένοισι ἐπιόντα	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα τὸν βάρβαρον δέκεσθαι
[7, 108]	δὲ ἐκ τοῦ Δορίσκου ἐπορεύετο	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, τοὺς δὲ αἰεὶ
[7, 177]	σφι ἔδοξε δέκεσθαι τὸν ἐπιόντα	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα. ὡς δὲ ἐπύθοντο
[7, 17]	εἶς ὁ ἀποσπεύδων Ξέρξην στρατεύεσθαι	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα ὡς δὴ κηδόμενος
[7, 176]	ὕδωρ τὸ θερμὸν τότε ἐπῆκαν	ἐπὶ	τὴν ἔσοδον, ὡς ἂν χαραδρωθείη
[7, 11]	ἐκεῖνοι, ἀλλὰ καὶ μάλα στρατεύσονται	ἐπὶ	τὴν ἡμετέρην, εἰ χρὴ σταθμώσασθαι
[7, 235]	ναυτικῆς στρατιῆς νέας τριηκοσίας ἀποστείλειας	ἐπὶ	τὴν Λάκαιναν χώρην. (ἔστι δὲ
[7, 165]	τέκνα δοὺς ὁμήρους Ἀμίλκᾳ ἐπῆγε	ἐπὶ	τὴν Σικελίην τιμωρέων τῷ πενθερῷ·
[7, 139]	ἀλλὰ καταμείναντες ἀνέσχοντο τὸν ἐπιόντα	ἐπὶ	τὴν χώρην δέξασθαι. ~πέμψαντες γὰρ
[7, 176]	μή σφι ἐσβάλοιεν οἱ Θεσσαλοὶ	ἐπὶ	τὴν χώρην. (τὸ μέν νυν
[7, 130]	ἂν ἦν μοῦνον ἐπεῖναι σφέων	ἐπὶ	τὴν χώρην, χώματι ἐκ τοῦ
[7, 44]	βασιλέος, ἐνθαῦτα ὡς ἵζετο, κατορῶν	ἐπὶ	τῆς ἠιόνος ἐθηεῖτο καὶ τὸν
[7, 180]	ἐπιβατέων αὐτῆς τὸν καλλιστεύοντα ἀγαγόντες	ἐπὶ	τῆς πρῴρης τῆς νεὸς ἔσφαξαν,
[7, 84]	καὶ ὁ πεζὸς αὐτῶν· πλὴν	ἐπὶ	τῇσι κεφαλῇσι εἶχον ἔνιοι αὐτῶν
[7, 70]	ἐσεσάχατο, προμετωπίδια δὲ ἵππων εἶχον	ἐπὶ	τῇσι κεφαλῇσι σύν τε τοῖσι
[7, 236]	τὸ κρέσσον στυγέουσι. (εἰ δ᾽	ἐπὶ	τῇσι παρεούσῃσι τύχῃσι, τῶν νέες
[7, 158]	(ἀλλὰ εὖ γὰρ ἡμῖν καὶ	ἐπὶ	τὸ ἄμεινον κατέστη. νῦν δὲ
[7, 8]	αὐτοῖσι ἡμῖν πολλὰ ἐπέπουσι συμφέρεται	ἐπὶ	τὸ ἄμεινον. τὰ μέν νυν
[7, 192]	προχέαντες τὴν ταχίστην ὀπίσω ἠπείγοντο	ἐπὶ	τὸ Ἀρτεμίσιον, ἐλπίσαντες ὀλίγας τινάς
[7, 148]	ἐς δὴ τὸ Ἄργος, ἐπελθεῖν	ἐπὶ	τὸ βουλευτήριον καὶ λέγειν τὰ
[7, 183]	ἐπειδὴ στήλην λίθου ἐπέθηκαν κομίσαντες	ἐπὶ	τὸ ἕρμα, ὁρμηθέντες αὐτοὶ ἐκ
[7, 193]	Ἀργοῦς ἐπ᾽ ὕδωρ πεμφθέντα, εὖτ᾽	ἐπὶ	τὸ κῶας ἔπλεον ἐς Αἶαν
[7, 164]	ἄλλην συνῄδεε ἐοῦσαν, ἔπεμπε· ὃς	ἐπὶ	τοῖσι ἄλλοισι δικαίοισι τοῖσι ἐξ
[7, 41]	ἦν· (καὶ τούτων χίλιοι μὲν	ἐπὶ	τοῖσι δόρασι ἀντὶ τῶν σαυρωτήρων
[7, 19]	ἑωυτοῦ ἀπελάσας εἶχε προθυμίην πᾶσαν	ἐπὶ	τοῖσι εἰρημένοισι, θέλων αὐτὸς ἕκαστος
[7, 154]	ποταμῷ Ἐλώρῳ, ἐρρύσαντο δὲ οὗτοι	ἐπὶ	τοῖσιδε καταλλάξαντες, ἐπ᾽ ᾧ τε
[7, 123]	Σίνδον τε πόλιν καὶ Χαλέστρην	ἐπὶ	τὸν Ἄξιον ποταμόν, ὃς οὐρίζει
[7, 158]	ἔχοντες πλεονέκτην ἐτολμήσατε ἐμὲ σύμμαχον	ἐπὶ	τὸν βάρβαρον παρακαλέοντες ἐλθεῖν· (αὐτοὶ
[7, 20]	τε Θρήικας κατεστρέψαντο πάντας καὶ	ἐπὶ	τὸν Ἰόνιον πόντον κατέβησαν, μέχρι
[7, 233]	τῶν σὺν Λεωνίδῃ Ἑλλήνων ἐπειγομένων	ἐπὶ	τὸν κολωνόν, ἀποσχισθέντες τούτων χεῖράς
[7, 225]	παραμειψάμενοι τὸ τεῖχος ἐλθόντες ἵζοντο	ἐπὶ	τὸν κολωνὸν πάντες ἁλέες οἱ
[7, 148]	σφέας οἱ Ἕλληνες πειρήσονται παραλαμβάνοντες	ἐπὶ	τὸν Πέρσην, πέμψαι θεοπρόπους ἐς
[7, 137]	τοῦ βασιλέος στόλου, ἐπάνειμι δὲ	ἐπὶ	τὸν πρότερον λόγον. ~ἡ δὲ
[7, 167]	ἠοῦς ἀρξάμενοι μέχρι δείλης ὀψίης	(ἐπὶ	τοσοῦτο γὰρ λέγεται ἑλκύσαι τὴν
[7, 12]	τοῦ καταστρεψαμένου καλέονται” ~ταῦτα μὲν	ἐπὶ	τοσοῦτο ἐλέγετο. μετὰ δὲ εὐφρόνη
[7, 218]	τε καὶ πυκνοῖσι, οἴχοντο φεύγοντες	ἐπὶ	τοῦ ὄρεος τὸν κόρυμβον, ἐπιστάμενοι
[7, 83]	δὲ ἀθάνατοι οἱ Πέρσαι οὗτοι	ἐπὶ	τοῦδε· εἴ τις αὐτῶν ἐξέλιπε
[7, 40]	κάλλιστα. (Νησαῖοι δὲ καλέονται ἵπποι	ἐπὶ	τοῦδε· ἔστι πεδίον μέγα τῆς
[7, 8]	τὸν ἐμὸν Δαρεῖον ἰθύοντα στρατεύεσθαι	ἐπὶ	τοὺς ἄνδρας τούτους. ἀλλ᾽ ὃ
[7, 10]	εἰ δὴ δεῖ γε πάντως	ἐπὶ	τοὺς ἄνδρας τούτους στρατεύεσθαι, φέρε,
[7, 9]	δὲ καὶ αὐτὸς ἤδη ἐπελαύνων	ἐπὶ	τοὺς ἄνδρας τούτους ὑπὸ πατρὸς
[7, 7]	τὸν Δαρείου πρῶτα στρατηίην ποιέεται	ἐπὶ	τοὺς ἀπεστεῶτας. τούτους μέν νυν
[7, 150]	ἀπόγονοι. οὔτε ὦν ἡμέας οἰκὸς	ἐπὶ	τοὺς ἡμετέρους προγόνους στρατεύεσθαι, οὔτε
[7, 30]	δὲ Κολοσσέων ὁ στρατὸς ὁρμώμενος	ἐπὶ	τοὺς οὔρους τῶν Φρυγῶν καὶ
[7, 51]	συμβουλεύω τοι μηδεμιῇ μηχανῇ ἄγειν	ἐπὶ	τοὺς πατέρας· καὶ γὰρ ἄνευ
[7, 155]	ἀποθανεῖν πρὸς πόλι Ὕβλῃ στρατευσάμενον	ἐπὶ	τοὺς Σικελούς, οὕτω δὴ ὁ
[7, 184]	ἐν ἑκάστῃ νηί. (ἐπεβάτευον δὲ	ἐπὶ	τουτέων τῶν νεῶν, χωρὶς ἑκάστων
[7, 52]	Δαρείῳ ἄλλοι ἐπὶ Σκύθας, ὅτι	ἐπὶ	τούτοισι ἡ πᾶσα Περσικὴ στρατιὴ
[7, 132]	πλὴν Θεσπιέων τε καὶ Πλαταιέων.	(ἐπὶ	τούτοισι οἱ Ἕλληνες ἔταμον ὅρκιον
[7, 169]	δέ, ἐπείτε σφέας παρελάμβανον οἱ	ἐπὶ	τούτοισι ταχθέντες Ἑλλήνων, ἐποίησαν τοιόνδε·
[7, 43]	τε καὶ τοῖσι κτήνεσι πινόμενος·	ἐπὶ	τοῦτον δὴ τὸν ποταμὸν ὡς
[7, 40]	τῶν χαλινῶν· οὐδεὶς γὰρ δὴ	ἐπὶ	τοῦτον τὸν θρόνον ἀνθρώπων ἐπιβαίνει.
[7, 193]	ὑδρευσάμενοι ἐς τὸ πέλαγος ἀφήσειν.	ἐπὶ	τούτου δὲ τῷ χώρῳ οὔνομα
[7, 61]	ἐὼν ὁ Κηφεὺς ἔρσενος γόνου.	ἐπὶ	τούτου δὴ τὴν ἐπωνυμίην ἔσχον.
[7, 172]	περὶ τὴν Ἑλλάδα. (ἀπικόμενοι δὲ	ἐπὶ	τούτους τῶν Θεσσαλῶν οἱ ἄγγελοι
[7, 119]	κρητῆρας ἐποιεῦντο καὶ τἆλλα ὅσα	ἐπὶ	τράπεζαν τιθέαται πάντα. (ταῦτα μὲν
[7, 1]	δὲ περιαγγελλομένων ἡ Ἀσίη ἐδονέετο	ἐπὶ	τρία ἔτεα, καταλεγομένων τε τῶν
[7, 153]	ἦν ἐκ νήσου Τήλου τῆς	ἐπὶ	Τριοπίῳ κειμένης· ὃς κτιζομένης Γέλης
[7, 50]	ἐπιλέγεο. εἰ γὰρ δὴ βούλοιο	ἐπὶ	τῷ αἰεὶ ἐπεσφερομένῳ πρήγματι τὸ
[7, 148]	Εὐρώπην, οἱ δὲ συνωμόται Ἑλλήνων	ἐπὶ	τῷ Πέρσῃ μετὰ τὴν ἀπόπεμψιν
[7, 54]	ἰδέσθαι ἀνίσχοντα, θυμιήματά τε παντοῖα	ἐπὶ	τῶν γεφυρέων καταγίζοντες καὶ μυρσίνῃσι
[7, 181]	οἱ Πέρσαι, οἵ περ ἐπεβάτευον	ἐπὶ	τῶν νεῶν, δι᾽ ἀρετὴν τὴν
[7, 111]	δὲ μαντήιον τοῦτο ἔστι μὲν	ἐπὶ	τῶν ὀρέων τῶν ὑψηλοτάτων, Βησσοὶ
[7, 215]	Μηλιέες, ἐξευρόντες δὲ Θεσσαλοῖσι κατηγήσαντο	ἐπὶ	Φωκέας, τότε ὅτε οἱ Φωκέες
[7, 194]	τῶν βασιληίων δικαστέων. ὁ Σανδώκης	ἐπὶ	χρήμασι ἄδικον δίκην ἐδίκασε. (ἀνακρεμασθέντος
[7, 134]	θυομένοισι οὐκ ἐδύνατο· τοῦτο δ᾽	ἐπὶ	χρόνον συχνὸν ἦν σφι. ἀχθομένων
[7, 213]	δὲ Ἀθηνάδης οὗτος ἀπέκτεινε μὲν	Ἐπιάλτεα	δι᾽ ἄλλην αἰτίην, τὴν ἐγὼ
[7, 223]	ἐποιέετο· καὶ γὰρ ἐπέσταλτο ἐξ	Ἐπιάλτεω	οὕτω· ἀπὸ γὰρ τοῦ ὄρεος
[7, 225]	συνεστήκεε μέχρι οὗ οἱ σὺν	Ἐπιάλτῃ	παρεγένοντο. (ὡς δὲ τούτους ἥκειν
[7, 214]	καὶ Κορυδαλλῷ ἀργύριον ἀλλ᾽ ἐπὶ	Ἐπιάλτῃ	τῷ Τρηχινίῳ, πάντως κου τὸ
[7, 218]	ταῦτα ἐφρόνεον, οἱ δὲ ἀμφὶ	Ἐπιάλτην	καὶ Ὑδάρνεα Πέρσαι Φωκέων μὲν
[7, 218]	οἱ Φωκέες ἔωσι Λακεδαιμόνιοι, εἴρετο	Ἐπιάλτην	ὁποδαπὸς εἴη ὁ στρατός, πυθόμενος
[7, 214]	ἀτρεκέστατον πυθόμενοι· τοῦτο δὲ φεύγοντα	Ἐπιάλτην	ταύτην τὴν αἰτίην οἴδαμεν. (εἰδείη
[7, 214]	χώρῃ πολλὰ ὡμιληκὼς εἴη· ἀλλ᾽	Ἐπιάλτης	γὰρ ἐστὶ ὁ περιηγησάμενος τὸ
[7, 215]	ἐπεὶ ἤρεσε τὰ ὑπέσχετο ὁ	Ἐπιάλτης	κατεργάσασθαι, αὐτίκα περιχαρὴς γενόμενος ἔπεμπε
[7, 214]	μέντοι ὑπὸ Λακεδαιμονίων οὐδὲν ἧσσον.	~Ἐπιάλτης	μὲν οὕτω ὕστερον τούτων ἀπέθανε,
[7, 213]	τι χρήσηται τῷ παρεόντι πρήγματι,	Ἐπιάλτης	ὁ Εὐρυδήμου ἀνὴρ Μηλιεὺς ἦλθέ
[7, 40]	ἐπὶ τοῦτον τὸν θρόνον ἀνθρώπων	ἐπιβαίνει.	τούτου δὲ ὄπισθε αὐτὸς Ξέρξης
[7, 3]	ἐν Σπάρτῃ βασιληίης καὶ φυγὴν	ἐπιβαλὼν	ἑωυτῷ ἐκ Λακεδαίμονος. (οὗτος ὡνὴρ
[7, 100]	πάντες μετωπηδόν, καὶ ἐξοπλίσαντες τοὺς	ἐπιβάτας	ὡς ἐς πόλεμον. ὃ δ᾽
[7, 181]	θόρυβον παρέσχε, Πυθέω τοῦ Ἰσχενόου	ἐπιβατεύοντος,	ἀνδρὸς ἀρίστου γενομένου ταύτην τὴν
[7, 180]	οἱ βάρβαροι, καὶ ἔπειτα τῶν	ἐπιβατέων	αὐτῆς τὸν καλλιστεύοντα ἀγαγόντες ἐπὶ
[7, 184]	νεῶν, χωρὶς ἑκάστων τῶν ἐπιχωρίων	ἐπιβατέων,	Περσέων τε καὶ Μήδων καὶ
[7, 50]	τοῦτο δέ, τῶν ἄν κου	ἐπιβέωμεν	γῆν καὶ ἔθνος, τούτων τὸν
[7, 207]	ἐς τὰς πόλιας κελεύοντάς σφι	ἐπιβοηθέειν,	ὡς ἐόντων αὐτῶν ὀλίγων στρατὸν
[7, 228]	ἢ ὑπὸ Λεωνίδεω ἀποπεμφθέντας οἴχεσθαι,	ἐπιγέγραπται	γράμματα λέγοντα τάδε. μυριάσιν ποτὲ
[7, 228]	(ταῦτα μὲν δὴ τοῖσι πᾶσι	ἐπιγέγραπται,	τοῖσι δὲ Σπαρτιήτῃσι ἰδίῃ. ὦ
[7, 3]	βασιλεῦσαι, ὁ δὲ βασιλεύοντι ὀψίγονος	ἐπιγένηται,	τοῦ ἐπιγενομένου τὴν ἔκδεξιν τῆς
[7, 197]	ἐρρύσατο, ποιήσας δὲ τοῦτο τοῖσι	ἐπιγενομένοισι	ἐξ ἑωυτοῦ μῆνιν τοῦ θεοῦ
[7, 34]	καὶ δὴ ἐζευγμένου τοῦ πόρου	ἐπιγενόμενος	χειμὼν μέγας συνέκοψέ τε ἐκεῖνα
[7, 3]	δὲ βασιλεύοντι ὀψίγονος ἐπιγένηται, τοῦ	ἐπιγενομένου	τὴν ἔκδεξιν τῆς βασιληίης γίνεσθαι.
[7, 2]	προτέρων ἐπρέσβευε Ἀρτοβαζάνης, τῶν δὲ	ἐπιγενομένων	Ξέρξης. ἐόντες δὲ μητρὸς οὐ
[7, 157]	ὡς τὸ ἐπίπαν χρηστὴ ἐθέλει	ἐπιγίνεσθαι”	~οἳ μὲν ταῦτα ἔλεγον, Γέλων
[7, 228]	ἔξω ἢ τὸ τοῦ μάντιος	ἐπίγραμμα,	Ἀμφικτύονες εἰσὶ σφέας οἱ ἐπικοσμήσαντες·
[7, 228]	οὐκ ἔτλη Σπάρτης ἡγεμόνα προλιπεῖν.	(ἐπιγράμμασι	μέν νυν καὶ στήλῃσι, ἔξω
[7, 0]	~Ἡροδότου Μοῦσαι Ἱστοριῶν ἑβδόμη	ἐπιγραφομένη	Πολύμνια ~Ἐπεὶ δὲ ἀγγελίη ἀπίκετο
[7, 228]	Λεωπρέπεος ἐστὶ κατὰ ξεινίην ὁ	ἐπιγράψας.	~δύο δὲ τούτων τῶν τριηκοσίων
[7, 99]	μὲν Τροιζηνίους, τοὺς δὲ ἄλλους	Ἐπιδαυρίους.	ἐς μὲν τοσόνδε ὁ ναυτικὸς
[7, 29]	ἑπτὰ χιλιάδας, ἵνα μή τοι	ἐπιδεέες	ἔωσι αἱ τετρακόσιαι μυριάδες ἑπτὰ
[7, 146]	ἐκέλευε σφέας τοὺς δορυφόρους περιάγοντας	ἐπιδείκνυσθαι	πάντα τε τὸν πεζὸν στρατὸν
[7, 28]	δὲ τετρακοσίας μυριάδας στατήρων Δαρεικῶν	ἐπιδεούσας	ἑπτὰ χιλιάδων. (καὶ τούτοισί σε
[7, 161]	τοι· οὐδ᾽ ἢν ὁ Λάκων	ἐπιῇ	τοι ἄρχειν αὐτῆς, ἡμεῖς ἐπήσομεν·
[7, 191]	ναυτικοῦ στρατοῦ μή σφι κεκακωμένοισι	ἐπιθέωνται	οἱ Θεσσαλοί, ἕρκος ὑψηλὸν ἐκ
[7, 18]	ὡς κακὸν εἴη τὸ πολλῶν	ἐπιθυμέειν,	μεμνημένος μὲν τὸν ἐπὶ Μασσαγέτας
[7, 6]	~ταῦτα ἔλεγε οἷα νεωτέρων ἔργων	ἐπιθυμητὴς	ἐὼν καὶ θέλων αὐτὸς τῆς
[7, 152]	ὡς ἄρα Ἀργεῖοι ἦσαν οἱ	ἐπικαλεσάμενοι	τὸν Πέρσην ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,
[7, 36]	καὶ τριηκοσίας, τοῦ μὲν Πόντου	ἐπικαρσίας	τοῦ δὲ Ἑλλησπόντου κατὰ ῥόον,
[7, 74]	δὲ μικράς, ἀκοντίοισι δὲ ἐχρέωντο	ἐπικαύτοισι.	(οὗτοι δὲ εἰσὶ Λυδῶν ἄποικοι,
[7, 71]	σκυτίνην ἤισαν ἔχοντες, ἀκοντίοισι δὲ	ἐπικαύτοισι	χρεώμενοι, ἄρχοντα δὲ παρείχοντο Μασσάγην
[7, 6]	χρησμόν, ὡς αἱ ἐπὶ Λήμνῳ	ἐπικείμεναι	νῆσοι ἀφανιζοίατο κατὰ τῆς θαλάσσης.
[7, 185]	οἱ ἐκ τῶν νήσων τῶν	ἐπικειμενέων	τῇ Θρηίκῃ παρείχοντο εἴκοσι καὶ
[7, 235]	(ἔστι δὲ ἐπ᾽ αὐτῇ νῆσος	ἐπικειμένη	τῇ οὔνομα ἐστὶ Κύθηρα, τὴν
[7, 9]	ὃς τά τε ἄλλα λέγων	ἐπίκεο	ἄριστα καὶ ἀληθέστατα, καὶ Ἴωνας
[7, 35]	ποιεύμενος τὸν Ἑλλήσποντον ἐκέλευσε τριηκοσίας	ἐπικέσθαι	μάστιγι πληγὰς καὶ κατεῖναι ἐς
[7, 8]	τὸ ἐπὶ τὰς Ἀθήνας, σύλλογον	ἐπίκητον	Περσέων τῶν ἀρίστων ἐποιέετο, ἵνα
[7, 140]	ἴτον ἐξ ἀδύτοιο, κακοῖς δ᾽	ἐπικίδνατε	θυμόν. ~ταῦτα ἀκούσαντες οἱ τῶν
[7, 239]	μὲν δὴ οὐκ εἶχε σημῆναι·	ἐπικίνδυνον	γὰρ ἦν μὴ λαμφθείη· ὁ
[7, 203]	καὶ Θηβαίων τετρακόσιοι. ~πρὸς τούτοισι	ἐπίκλητοι	ἐγένοντο Λοκροί τε οἱ Ὀπούντιοι
[7, 228]	ἐπίγραμμα, Ἀμφικτύονες εἰσὶ σφέας οἱ	ἐπικοσμήσαντες·	τὸ δὲ τοῦ μάντιος Μεγιστίεω
[7, 189]	σφι ἄλλου χρηστηρίου τὸν γαμβρὸν	ἐπίκουρον	καλέσασθαι. Βορέης δὲ κατὰ τὸν
[7, 104]	ἀλλὰ μένοντας ἐν τῇ τάξι	ἐπικρατέειν	ἢ ἀπόλλυσθαι. σοὶ δὲ εἰ
[7, 139]	πυθέσθαι ἥτις ἂν ἦν, βασιλέος	ἐπικρατέοντος	τῆς θαλάσσης. (νῦν δὲ Ἀθηναίους
[7, 156]	παρέλαβε τὰς Συρηκούσας, Γέλης μὲν	ἐπικρατέων	λόγον ἐλάσσω ἐποιέετο, ἐπιτρέψας αὐτὴν
[7, 234]	τρόπῳ ἀπονητότατα τῶν ἀνδρῶν τούτων	ἐπικρατήσομεν;	ἴθι ἐξηγέο· σὺ γὰρ ἔχεις
[7, 13]	ὁ Ξέρξης ἀποπτάσθαι, ἡμέρης δὲ	ἐπιλαμψάσης	ὀνείρου μὲν τούτου λόγον οὐδένα
[7, 50]	πάντα φοβέο μήτε πᾶν ὁμοίως	ἐπιλέγεο.	εἰ γὰρ δὴ βούλοιο ἐπὶ
[7, 149]	ἔτεσι· μὴ δὲ σπονδέων ἐουσέων	ἐπιλέγεσθαι,	ἢν ἄρα σφέας καταλάβῃ πρὸς
[7, 50]	ἐπεσφερομένῳ πρήγματι τὸ πᾶν ὁμοίως	ἐπιλέγεσθαι,	ποιήσειας ἂν οὐδαμὰ οὐδέν· κρέσσον
[7, 236]	ἔχω τὰ τῶν ἀντιπολέμων μὴ	ἐπιλέγεσθαι	πρήγματα, τῇ τε στήσονται τὸν
[7, 52]	καὶ γυναῖκας καὶ χρήματα οὐδ᾽	ἐπιλέγεσθαι	χρὴ νεώτερόν τι ποιήσειν. οὕτω
[7, 50]	γίνεσθαι τὰ κέρδεα, τοῖσι δὲ	ἐπιλεγομένοισί	τε πάντα καὶ ὀκνέουσι οὐ
[7, 220]	πάντα δάσηται. ταῦτά τε δὴ	ἐπιλεγόμενον	Λεωνίδην, καὶ βουλόμενον κλέος καταθέσθαι
[7, 47]	ἐντὸς ἐμεωυτοῦ, ἄλλα τε πολλὰ	ἐπιλεγόμενος	καὶ δὴ καὶ ὁρῶν τοι
[7, 49]	εἰ βουλευόμενος μὲν ἀρρωδέοι, πᾶν	ἐπιλεγόμενος	πείσεσθαι χρῆμα, ἐν δὲ τῷ
[7, 147]	ἂν αὐτοὶ ἐθέλωσι χώρην ἀσινέας.	~ἐπιλέγων	δὲ τὸν λόγον τόνδε ταῦτα
[7, 10]	φιλέει γίνεσθαι” ~Μαρδόνιος μὲν τοσαῦτα	ἐπιλεήνας	τὴν Ξέρξεω γνώμην ἐπέπαυτο· σιωπώντων
[7, 205]	(ὃς τότε ἤιε ἐς Θερμοπύλας	ἐπιλεξάμενος	ἄνδρας τε τοὺς κατεστεῶτας τριηκοσίους
[7, 10]	τὰ τέκνα, στρατηλάτεε αὐτὸς σὺ	ἐπιλεξάμενός	τε ἄνδρας τοὺς ἐθέλεις καὶ
[7, 58]	τῇ στρατιῇ τὸ ῥέεθρον ἀλλ᾽	ἐπιλιπόντα,	τοῦτον τὸν ποταμὸν διαβάς, ἐπ᾽
[7, 177]	ἐπιτήδεοι· πάντα γὰρ προσκεψάμενοι καὶ	ἐπιλογισθέντες	ὅτι οὔτε πλήθεϊ ἕξουσι χρᾶσθαι
[7, 126]	ἑσπέρης τοῦ Ἀχελῴου ἐν τῇ	ἐπιλοίπῳ	ἠπείρῳ, ἀλλ᾽ ἐν τῇ μεταξὺ
[7, 37]	καὶ μαθόντι τοῦτο τῷ Ξέρξῃ	ἐπιμελὲς	ἐγένετο, καὶ εἴρετο τοὺς Μάγους
[7, 169]	δὲ Πυθίη ὑπεκρίνατο ὦ νήπιοι,	ἐπιμέμφεσθε	ὅσα ὑμῖν ἐκ τῶν Μενελάου
[7, 37]	οὐρανοῦ ἕδρην ἀφανὴς ἦν οὔτ᾽	ἐπινεφέλων	ἐόντων αἰθρίης τε τὰ μάλιστα,
[7, 203]	(οὐ γὰρ θεὸν εἶναι τὸν	ἐπιόντα	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἀλλ᾽ ἄνθρωπον,
[7, 157]	πρὸς τὸν βάρβαρον· τὸν γὰρ	ἐπιόντα	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα πάντως κου
[7, 144]	σφι μετὰ τὸ χρηστήριον βουλευομένοισι	ἐπιόντα	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα τὸν βάρβαρον
[7, 177]	ταύτῃ σφι ἔδοξε δέκεσθαι τὸν	ἐπιόντα	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. ὡς δὲ
[7, 139]	Ἑλλάδα, ἀλλὰ καταμείναντες ἀνέσχοντο τὸν	ἐπιόντα	ἐπὶ τὴν χώρην δέξασθαι. ~πέμψαντες
[7, 120]	παρασκευάζειν, ἢ μὴ ὑπομένειν Ξέρξην	ἐπιόντα	ἢ καταμείναντας κάκιστα πάντων ἀνθρώπων
[7, 139]	ἐπισχήσω. (εἰ Ἀθηναῖοι καταρρωδήσαντες τὸν	ἐπιόντα	κίνδυνον ἐξέλιπον τὴν σφετέρην, ἢ
[7, 138]	Ἑλλάδι ἀριθμὸν ἀξιομάχων δέκεσθαι τὸν	ἐπιόντα,	οὔτε βουλομένων τῶν πολλῶν ἀντάπτεσθαι
[7, 101]	συλλεχθείησαν, οὐκ ἀξιόμαχοι εἰσὶ ἐμὲ	ἐπιόντα	ὑπομεῖναι, μὴ ἐόντες ἄρθμιοι. (θέλω
[7, 155]	γὰρ δῆμος ὁ τῶν Συρηκοσίων	ἐπιόντι	Γέλωνι παραδιδοῖ τὴν πόλιν καὶ
[7, 164]	ἑκών τε εἶναι καὶ δεινοῦ	ἐπιόντος	οὐδενὸς ἀλλὰ ὑπὸ δικαιοσύνης ἐς
[7, 173]	καταπατηθῆναι ὑπὸ τοῦ στρατοῦ τοῦ	ἐπιόντος,	σημαίνοντες τὸ πλῆθός τε τῆς
[7, 120]	τὸ λοιπόν σφι ἀπαμύνειν τῶν	ἐπιόντων	κακῶν τὰ ἡμίσεα, τῶν τε
[7, 145]	τὠυτὸ πρήσσοιεν πάντες, ὡς δεινῶν	ἐπιόντων	ὁμοίως πᾶσι Ἕλλησι. τὰ δὲ
[7, 157]	συνάγεται, καὶ ἀξιόμαχοι γινόμεθα τοῖσι	ἐπιοῦσι·	ἢν δὲ οἳ μὲν ἡμέων
[7, 50]	τοίνυν βουλομένοισι ποιέειν ὡς τὸ	ἐπίπαν	φιλέει γίνεσθαι τὰ κέρδεα, τοῖσι
[7, 157]	βουλευθέντι πρήγματι τελευτὴ ὡς τὸ	ἐπίπαν	χρηστὴ ἐθέλει ἐπιγίνεσθαι” ~οἳ μὲν
[7, 15]	(εἰ ὦν θεός ἐστι ὁ	ἐπιπέμπων	καί οἱ πάντως ἐν ἡδονῇ
[7, 119]	τε σκηνὴν ἀνασπάσαντες καὶ τὰ	ἔπιπλα	πάντα λαβόντες οὕτω ἀπελαύνεσκον, λείποντες
[7, 45]	ἀκτὰς καὶ τὰ Ἀβυδηνῶν πεδία	ἐπίπλεα	ἀνθρώπων, ἐνθαῦτα ὁ Ξέρξης ἑωυτὸν
[7, 218]	τὸ ὄρος πᾶν ἐὸν δρυῶν	ἐπίπλεον.	ἦν μὲν δὴ νηνεμίη, ψόφου
[7, 98]	ἀριθμὸν ἐφάνη τρισχίλια. ~τῶν δὲ	ἐπιπλεόντων	μετά γε τοὺς στρατηγοὺς οἵδε
[7, 136]	κήρυκας, αὐτὸς δὲ τὰ ἐκείνοισι	ἐπιπλήσσει	ταῦτα οὐ ποιήσειν, οὐδὲ ἀνταποκτείνας
[7, 15]	ἐστι γενέσθαι στρατηλασίην ἐπὶ Ἑλλάδα,	ἐπιπτήσεται	καὶ σοὶ τὠυτὸ τοῦτο ὄνειρον,
[7, 211]	κατέβαλλον πλήθεϊ ἀναριθμήτους τῶν Περσέων·	ἔπιπτον	δὲ καὶ αὐτῶν τῶν Σπαρτιητέων
[7, 223]	δὲ συμμίσγοντες ἔξω τῶν στεινῶν	ἔπιπτον	πλήθεϊ πολλοὶ τῶν βαρβάρων· ὄπισθε
[7, 210]	ἐς τοὺς Ἕλληνας οἱ Μῆδοι,	ἔπιπτον	πολλοί, ἄλλοι δ᾽ ἐπεσήισαν, καὶ
[7, 176]	Ἀλπηνοὶ οὔνομα· ἐκ ταύτης δὲ	ἐπισιτιεῖσθαι	ἐλογίζοντο οἱ Ἕλληνες. ~οἱ μέν
[7, 158]	μοι πρὸς Καρχηδονίους νεῖκος συνῆπτο,	ἐπισκήπτοντός	τε τὸν Δωριέος τοῦ Ἀναξανδρίδεω
[7, 115]	ἤλασε, οὔτε συγχέουσι Θρήικες οὔτ᾽	ἐπισπείρουσι	σέβονταί τε μεγάλως τὸ μέχρι
[7, 167]	τῶν ἑωυτοῦ γινομένην, ὡς ἔτυχε	ἐπισπένδων	τοῖσι ἱροῖσι, ὦσε ἑωυτὸν ἐς
[7, 18]	πρότερον ἀποσπεύδων μοῦνος ἐφαίνετο, τότε	ἐπισπεύδων	φανερὸς ἦν. ~ὁρμημένῳ δὲ Ξέρξῃ
[7, 10]	αἰσχρῶς, εἴ οἱ ἡ τύχη	ἐπίσποιτο,	εὕρημα εὕρηκε, ἧσσον δὲ οὐδέν
[7, 225]	βάλλοντες, οἳ μὲν ἐξ ἐναντίης	ἐπισπόμενοι	καὶ τὸ ἔρυμα τοῦ τείχεος
[7, 180]	τῆς ἦρχε Πρηξῖνος, αὐτίκα αἱρέουσι	ἐπισπόμενοι	οἱ βάρβαροι, καὶ ἔπειτα τῶν
[7, 152]	τήν περ αὐτοὶ Ἀργεῖοι λέγουσι·	(ἐπίσταμαι	δὲ τοσοῦτο ὅτι εἰ πάντες
[7, 9]	τῶν ἐπιστάμεθα μὲν τὴν μάχην,	ἐπιστάμεθα	δὲ τὴν δύναμιν ἐοῦσαν ἀσθενέα·
[7, 9]	κοίην δὲ χρημάτων δύναμιν; τῶν	ἐπιστάμεθα	μὲν τὴν μάχην, ἐπιστάμεθα δὲ
[7, 223]	οὐδεὶς τοῦ ἀπολλυμένου. (ἅτε γὰρ	ἐπιστάμενοι	τὸν μέλλοντα σφίσι ἔσεσθαι θάνατον
[7, 218]	ἐπὶ τοῦ ὄρεος τὸν κόρυμβον,	ἐπιστάμενοι	ὡς ἐπὶ σφέας ὁρμήθησαν ἀρχήν,
[7, 8]	Δαρεῖος κατεργάσαντο καὶ προσεκτήσαντο ἔθνεα,	ἐπισταμένοισι	εὖ οὐκ ἄν τις λέγοι.
[7, 211]	ἄλλα τε ἀποδεικνύμενοι ἐν οὐκ	ἐπισταμένοισι	μάχεσθαι ἐξεπιστάμενοι, καὶ ὅκως ἐντρέψειαν
[7, 161]	ἡμῖν τοῖσι Ἀθηναίοισι ἡσυχίην ἄγειν,	ἐπισταμένοισι	ὡς ὁ Λάκων ἱκανός τοι
[7, 11]	γεγονώς, μὴ τιμωρησάμενος Ἀθηναίους, εὖ	ἐπιστάμενος	ὅτι εἰ ἡμεῖς ἡσυχίην ἄξομεν,
[7, 18]	δὲ καὶ Δαρείῳ ἐπὶ Σκύθας.	(ἐπιστάμενος	ταῦτα γνώμην εἶχον ἀτρεμίζοντά σε
[7, 28]	εἰδέναι τὴν ἐμεωυτοῦ οὐσίην, ἀλλ᾽	ἐπιστάμενός	τοι ἀτρεκέως καταλέξω. (ἐπείτε γὰρ
[7, 18]	τὰ πάντα τῇ ἡλικίῃ εἴκειν,	ἐπιστάμενος	ὡς κακὸν εἴη τὸ πολλῶν
[7, 150]	παραλαμβάνειν τοὺς Ἕλληνας, οὕτω δὴ	ἐπισταμένους	ὅτι οὐ μεταδώσουσι τῆς ἀρχῆς
[7, 14]	ὄνειρον τῷ Ξέρξῃ κατυπνωμένῳ ἔλεγε	ἐπιστάν	ὦ παῖ Δαρείου, καὶ δὴ
[7, 12]	ἐδόκεε ὁ Ξέρξης ἄνδρα οἱ	ἐπιστάντα	μέγαν τε καὶ εὐειδέα εἰπεῖν
[7, 172]	πολλήν, ὡς, εἰ μὴ πέμψετε,	ἐπίστασθε	ἡμέας ὁμολογήσειν τῷ Πέρσῃ· οὐ
[7, 8]	τε καὶ Ἀρταφρένης ἐστρατήγεον, τὰ	ἐπίστασθέ	κου πάντες. (τούτων μὲν τοίνυν
[7, 209]	ψυχῇ, τότε τὰς κεφαλὰς κοσμέονται.	(ἐπίστασο	δέ, εἰ τούτους γε καὶ
[7, 29]	αὐτὸς τά περ αὐτὸς ἐκτήσαο,	ἐπίστασό	τε εἶναι αἰεὶ τοιοῦτος· οὐ
[7, 135]	φίλοι γενέσθαι; ὁρᾶτε γὰρ ὡς	ἐπίσταται	βασιλεὺς ἄνδρας ἀγαθοὺς τιμᾶν, ἐς
[7, 141]	στρατὸν ἥσυχος, ἀλλ᾽ ὑποχωρεῖν νῶτον	ἐπιστρέψας·	ἔτι τοι ποτε κἀντίος ἔσσῃ.
[7, 10]	φιλέουσι γίνεσθαι· ἐν δὲ τῷ	ἐπισχεῖν	ἔνεστι ἀγαθά, εἰ μὴ παραυτίκα
[7, 19]	ἐλαίης τοὺς κλάδους γῆν πᾶσαν	ἐπισχεῖν,	μετὰ δὲ ἀφανισθῆναι περὶ τῇ
[7, 139]	μοι φαίνεται εἶναι ἀληθὲς οὐκ	ἐπισχήσω.	(εἰ Ἀθηναῖοι καταρρωδήσαντες τὸν ἐπιόντα
[7, 223]	ἐπεὶ ἡλίου ἀνατείλαντος σπονδὰς ἐποιήσατο,	ἐπισχὼν	χρόνον ἐς ἀγορῆς κου μάλιστα
[7, 197]	τοῦ γένεος τούτου πρεσβύτατος, τούτῳ	ἐπιτάξαντες	ἔργεσθαι τοῦ ληίτου αὐτοὶ φυλακὰς
[7, 25]	γεφύρας βύβλινά τε καὶ λευκολίνου,	ἐπιτάξας	Φοίνιξί τε καὶ Αἰγυπτίοισι, καὶ
[7, 121]	μὲν δὴ πιεζόμενοι ὅμως τὸ	ἐπιτασσόμενον	ἐπετέλεον. Ξέρξης δὲ ἐκ τῆς
[7, 1]	πόλις ἑτοιμάζειν στρατιήν, πολλῷ πλέω	ἐπιτάσσων	ἑκάστοισι ἢ πρότερον παρέχειν, καὶ
[7, 30]	μεταμελήσει” ~ταῦτα δὲ εἴπας καὶ	ἐπιτελέα	ποιήσας ἐπορεύετο τὸ πρόσω αἰεὶ.
[7, 11]	ἄνευ σέο ὅσα περ εἶπα	ἐπιτελέα	ποιήσω. (μὴ γὰρ εἴην ἐκ
[7, 16]	κατυπνῶσαι, φέρε, τούτων ἐξ ἐμεῦ	ἐπιτελευμένων	φανήτω καὶ ἐμοί. μέχρι δὲ
[7, 177]	οὗτοι τοῖσι Ἕλλησι εἶναι ἐφαίνοντο	ἐπιτήδεοι·	πάντα γὰρ προσκεψάμενοι καὶ ἐπιλογισθέντες
[7, 59]	τῷ Ξέρξῃ ὁ χῶρος εἶναι	ἐπιτήδεος	ἐνδιατάξαι τε καὶ ἐξαριθμῆσαι τὸν
[7, 25]	τοὺς χώρους καταβάλλειν ἐκέλευε ἵνα	ἐπιτηδεότατον	εἴη, ἄλλα ἄλλῃ ἀγινέοντας ὁλκάσι
[7, 44]	καὶ προεπεποίητο γὰρ ἐπὶ κολωνοῦ	ἐπίτηδες	αὐτῷ ταύτῃ προεξέδρη λίθου λευκοῦ,
[7, 168]	πάσης τῆς Ἑλλάδος. (ἐποίευν ὦν	ἐπίτηδες,	ἵνα ἔχωσι πρὸς τὸν Πέρσην
[7, 35]	πικρὸν ὕδωρ, δεσπότης τοι δίκην	ἐπιτιθεῖ	τήνδε, ὅτι μιν ἠδίκησας οὐδὲν
[7, 125]	ἀπεχομένους τοὺς λέοντας τῇσι καμήλοισι	ἐπιτίθεσθαι,	τὸ μήτε πρότερον ὀπώπεσαν θηρίον
[7, 7]	ποιήσας ἢ ἐπὶ Δαρείου ἦν,	ἐπιτράπει	Ἀχαιμένεϊ ἀδελφεῷ μὲν ἑωυτοῦ, Δαρείου
[7, 52]	ἐκ πάντων σκῆπτρα τὰ ἐμὰ	ἐπιτράπω”	~ταῦτα εἴπας καὶ Ἀρτάβανον ἀποστείλας
[7, 156]	μὲν ἐπικρατέων λόγον ἐλάσσω ἐποιέετο,	ἐπιτρέψας	αὐτὴν Ἱέρωνι ἀδελφεῷ ἑωυτοῦ, ὁ
[7, 31]	χρυσέῳ καὶ μελεδωνῷ ἀθανάτῳ ἀνδρὶ	ἐπιτρέψας	δευτέρῃ ἡμέρῃ ἀπίκετο ἐς τῶν
[7, 7]	δὲ παιδί. Ἀχαιμένεα μέν νυν	ἐπιτροπεύοντα	Αἰγύπτου χρόνῳ μετέπειτα ἐφόνευσε Ἰνάρως
[7, 62]	Μεγάπανον τὸν Βαβυλῶνος ὕστερον τούτων	ἐπιτροπεύσαντα.	~Ἀσσύριοι δὲ στρατευόμενοι περὶ μὲν
[7, 170]	δὲ Μίκυθος οἰκέτης ἐὼν Ἀναξίλεω	ἐπίτροπος	Ρηγίου καταλέλειπτο, οὗτος ὅς περ
[7, 16]	τι δή κοτε ἐστί, τὸ	ἐπιφαινόμενόν	τοι ἐν τῷ ὕπνῳ, ὥστε
[7, 47]	ὦ βασιλεῦ, ὄψις μὲν ἡ	ἐπιφανεῖσα	τοῦ ὀνείρου ὡς βουλόμεθα ἀμφότεροι
[7, 114]	δὶς ἑπτὰ Περσέων παῖδας ἐόντων	ἐπιφανέων	ἀνδρῶν ὑπὲρ ἑωυτῆς τῷ ὑπὸ
[7, 16]	οὐδενὶ λόγῳ ποιήσεται οὐδὲ ἀξιώσει	ἐπιφανῆναι,	οὔτε ἢν τὴν ἐμὴν ἐσθῆτα
[7, 139]	~ἐνθαῦτα ἀναγκαίῃ ἐξέργομαι γνώμην ἀποδέξασθαι	ἐπίφθονον	μὲν πρὸς τῶν πλεόνων ἀνθρώπων,
[7, 16]	μετιέντι τὸν ἐπ᾽ Ἕλληνας στόλον	ἐπιφοιτᾶν	ὄνειρον θεοῦ τινος πομπῇ, οὐκ
[7, 15]	τετραμμένῳ γὰρ δὴ καὶ μετεγνωκότι	ἐπιφοιτέον	ὄνειρον φαντάζεταί μοι οὐδαμῶς συνεπαινέον
[7, 16]	μαθητέον ἔσται. εἰ γὰρ δὴ	ἐπιφοιτήσει	γε συνεχέως, φαίην ἂν καὶ
[7, 16]	οὔτε ἢν τὴν σήν, οὐδὲ	ἐπιφοιτήσει,	τοῦτο ἤδη μαθητέον ἔσται. εἰ
[7, 239]	Λεωνίδεω δὲ γυνὴ Γοργὼ ὑπέθετο	ἐπιφρασθεῖσα	αὐτή, τὸν κηρὸν κνᾶν κελεύουσα,
[7, 74]	μὲν τῇσι κεφαλῇσι εἶχον κράνεα	ἐπιχώρια,	ἀσπίδας δὲ μικράς, ἀκοντίοισι δὲ
[7, 67]	σισυρνοφόροι τε ἦσαν καὶ τόξα	ἐπιχώρια	εἶχον καὶ ἐγχειρίδια. Πάκτυες δὲ
[7, 72]	περὶ δὲ τοὺς πόδας πέδιλα	ἐπιχώρια	ἐς μέσην κνήμην ἀνατείνοντα. Λίγυες
[7, 64]	ἔχοντες ἐστρατεύοντο, τόξα δὲ καλάμινα	ἐπιχώρια	καὶ αἰχμὰς βραχέας. (Σάκαι δὲ
[7, 64]	ἀναξυρίδας δὲ ἐνεδεδύκεσαν, τόξα δὲ	ἐπιχώρια	καὶ ἐγχειρίδια, πρὸς δὲ καὶ
[7, 67]	σισύρνας τε ἐνδεδυκότες καὶ τόξα	ἐπιχώρια	καλάμινα ἔχοντες καὶ ἀκινάκας ἐστρατεύοντο.
[7, 91]	περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι κράνεα	ἐπιχώρια,	λαισήια δὲ εἶχον ἀντ᾽ ἀσπίδων
[7, 79]	ἐπὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι κράνεα	ἐπιχώρια	πλεκτὰ εἶχον, ἀσπίδας δὲ δερματίνας
[7, 96]	πεζὸν τεταγμένοισι αὐτῶν ἐπῆσαν ἑκάστοισι	ἐπιχώριοι	ἡγεμόνες, τῶν ἐγώ, οὐ γὰρ
[7, 176]	λουτρά, τὰ Χύτρους καλέουσι οἱ	ἐπιχώριοι,	καὶ βωμὸς ἵδρυται Ἡρακλέος ἐπ᾽
[7, 215]	ἀτραπὸν ταύτην ἐξεῦρον μὲν οἱ	ἐπιχώριοι	Μηλιέες, ἐξευρόντες δὲ Θεσσαλοῖσι κατηγήσαντο
[7, 197]	τὸ πᾶν ἐξηγέεσθαι ἔλεγόν οἱ	ἐπιχώριον	λόγον, τὰ περὶ τὸ ἱρὸν
[7, 184]	τῶν νεῶν, χωρὶς ἑκάστων τῶν	ἐπιχωρίων	ἐπιβατέων, Περσέων τε καὶ Μήδων
[7, 114]	τε καὶ παρθένους ἀνδρῶν τῶν	ἐπιχωρίων	ζώοντας κατώρυσσον. (Περσικὸν δὲ τὸ
[7, 201]	Ἑλλήνων Θερμοπύλαι, ὑπὸ δὲ τῶν	ἐπιχωρίων	καὶ περιοίκων Πύλαι. ἐστρατοπεδεύοντο μέν
[7, 122]	τουτέων τῶν πολίων στρατιὴν παρέλαβε,	ἔπλεε	ἀπιέμενος ἐς τὸν Θερμαῖον κόλπον,
[7, 173]	ὡς δὲ συνελέχθη ὁ στρατός,	ἔπλεε	δι᾽ Εὐρίπου· ἀπικόμενος δὲ τῆς
[7, 58]	(ὃ μὲν γὰρ πρὸς ἑσπέρην	ἔπλεε,	ἐπὶ Σαρπηδονίης ἄκρης ποιεύμενος τὴν
[7, 123]	δὲ καὶ ταύτην τὴν χώρην	ἔπλεε	ἐς τὸ προειρημένον, παραλαμβάνων στρατιὴν
[7, 188]	δὴ ναυτικὸς στρατὸς ἐπείτε ὁρμηθεὶς	ἔπλεε	καὶ κατέσχε τῆς Μαγνησίης χώρης
[7, 193]	πεμφθέντα, εὖτ᾽ ἐπὶ τὸ κῶας	ἔπλεον	ἐς Αἶαν τὴν Κολχίδα· ἐνθεῦτεν
[7, 193]	τὴν ἄκρην τῆς Μαγνησίης ἰθέαν	ἔπλεον	ἐς τὸν κόλπον τὸν ἐπὶ
[7, 193]	κῦμα ἔστρωτο, κατασπάσαντες τὰς νέας	ἔπλεον	παρὰ τὴν ἤπειρον, κάμψαντες δὲ
[7, 168]	δὲ ἔδει βοηθέειν, ἄλλα νοέοντες	ἐπλήρωσαν	νέας ἑξήκοντα, μόγις δὲ ἀναχθέντες
[7, 156]	τοὺς ἐν Σικελίῃ ἐποίησε διακρίνας.	ἐποίεε	δὲ ταῦτα τούτους ἀμφοτέρους νομίσας
[7, 1]	καὶ τότε πολλῷ τε δεινότερα	ἐποίεε	καὶ μᾶλλον ὅρμητο στρατεύεσθαι ἐπὶ
[7, 25]	γεφυρῶσαι. ~ταῦτα μέν νυν οὕτω	ἐποίεε,	παρεσκευάζετο δὲ καὶ ὅπλα ἐς
[7, 128]	εἶναι. (ὡς δὲ ἐπεθύμησε, καὶ	ἐποίεε	ταῦτα· ἐσβὰς ἐς Σιδωνίην νέα,
[7, 100]	σφεας διεξελάσας θεήσασθαι· μετὰ δὲ	ἐποίεε	ταῦτα, καὶ διεξελαύνων ἐπὶ ἅρματος
[7, 59]	καὶ ἐξαριθμῆσαι τὸν στρατόν, καὶ	ἐποίεε	ταῦτα. τὰς μὲν δὴ νέας
[7, 17]	ἐλπίζων Ξέρξην ἀποδέξειν λέγοντα οὐδέν,	ἐποίεε	τὸ κελευόμενον. ἐνδὺς δὲ τὴν
[7, 16]	τέλος ὡς ἠναγκάζετο εἴπας τάδε	ἐποίεε	τὸ κελευόμενον. (ἴσον ἐκεῖνο ὦ
[7, 42]	ὁ λοιπὸς ὅμιλος ἤιε ἀναμίξ.	~ἐποιέετο	δὲ τὴν ὁδὸν ἐκ τῆς
[7, 112]	αὐτὰ τὰ τείχεα τὴν ὁδὸν	ἐποιέετο,	ἐκ δεξιῆς χειρὸς τὸ Πάγγαιον
[7, 156]	Γέλης μὲν ἐπικρατέων λόγον ἐλάσσω	ἐποιέετο,	ἐπιτρέψας αὐτὴν Ἱέρωνι ἀδελφεῷ ἑωυτοῦ,
[7, 17]	θρόνον ὡς μετὰ ταῦτα κοῖτον	ἐποιέετο,	ἦλθέ οἱ κατυπνωμένῳ τὠυτὸ ὄνειρον
[7, 8]	σύλλογον ἐπίκητον Περσέων τῶν ἀρίστων	ἐποιέετο,	ἵνα γνώμας τε πύθηται σφέων
[7, 223]	ἀγορῆς κου μάλιστα πληθώρην πρόσοδον	ἐποιέετο·	καὶ γὰρ ἐπέσταλτο ἐξ Ἐπιάλτεω
[7, 13]	ὀνείρου μὲν τούτου λόγον οὐδένα	ἐποιέετο,	ὁ δὲ Περσέων συναλίσας τοὺς
[7, 59]	τὸν χρόνον τῆς στρατιῆς ἀριθμὸν	ἐποιέετο.	~ὅσον μέν νυν ἕκαστοι παρεῖχον
[7, 5]	ἀρχὰς στρατεύεσθαι, ἐπὶ δὲ Αἴγυπτον	ἐποιέετο	στρατιῆς ἄγερσιν. παρεὼν δὲ καὶ
[7, 118]	μὲν δὴ Ξέρξης ἀπολομένου Ἀρταχαίεω	ἐποιέετο	συμφορήν. οἱ δὲ ὑποδεκόμενοι Ἑλλήνων
[7, 37]	πυθόμενος ὁ Ξέρξης περιχαρὴς ἐὼν	ἐποιέετο	τὴν ἔλασιν. ~ὡς δ᾽ ἐξήλαυνε
[7, 58]	ἠῶ τε καὶ ἡλίου ἀνατολὰς	ἐποιέετο	τὴν ὁδὸν διὰ τῆς Χερσονήσου,
[7, 110]	δι᾽ ὧν τῆς χώρης ὁδὸν	ἐποιέετο	τοσάδε, Παῖτοι Κίκονες Βίστονες Σαπαῖοι
[7, 121]	στρατὸς ἐκ Δορίσκου τὴν ὁδὸν	ἐποιέετο·	τρεῖς μοίρας ὁ Ξέρξης δασάμενος
[7, 36]	κεφαλάς. ~καὶ οἳ μὲν ταῦτα	ἐποίεον,	τοῖσι προσέκειτο αὕτη ἡ ἄχαρις
[7, 113]	περ ὀλίγῳ πρότερον τούτων λόγον	ἐποιεύμην.	(ἡ δὲ γῆ αὕτη ἡ
[7, 119]	ἀστοὶ ἄλευρά τε καὶ ἄλφιτα	ἐποίευν	πάντες ἐπὶ μῆνας συχνούς· τοῦτο
[7, 210]	καίπερ μεγάλως προσπταίοντες. δῆλον δ᾽	ἐποίευν	παντί τεῳ καὶ οὐκ ἥκιστα
[7, 238]	πολέμια. οἳ μὲν δὴ ταῦτα	ἐποίευν,	τοῖσι ἐπετέτακτο ποιέειν. ~ἄνειμι δὲ
[7, 168]	πολλὸν ἄρξειν πάσης τῆς Ἑλλάδος.	(ἐποίευν	ὦν ἐπίτηδες, ἵνα ἔχωσι πρὸς
[7, 70]	εἶχον· προβλήματα δὲ ἀντ᾽ ἀσπίδων	ἐποιεῦντο	γεράνων δοράς. ~Λίβυες δὲ σκευὴν
[7, 119]	ἀργύρεα ποτήριά τε καὶ κρητῆρας	ἐποιεῦντο	καὶ τἆλλα ὅσα ἐπὶ τράπεζαν
[7, 138]	Ἕλληνες οὐκ ἐν ὁμοίῳ πάντες	ἐποιεῦντο.	(οἱ μὲν γὰρ αὐτῶν δόντες
[7, 218]	Πέρσαι Φωκέων μὲν οὐδένα λόγον	ἐποιεῦντο,	οἳ δὲ κατέβαινον τὸ ὄρος
[7, 193]	τούτῳ ὦν ὅρμον οἱ Ξέρξεω	ἐποιεῦντο.	~πεντεκαίδεκα δὲ τῶν νεῶν τουτέων
[7, 37]	διώρυχος, οἳ τῆς ῥηχίης εἵνεκεν	ἐποιήθησαν,	ἵνα μὴ πίμπληται τὰ στόματα
[7, 144]	αἳ δὲ ἐς τὸ μὲν	ἐποιήθησαν	οὐκ ἐχρήσθησαν, ἐς δέον δὲ
[7, 5]	μὴ οὐ δοῦναι δίκην τῶν	ἐποίησαν.	ἀλλ᾽ εἰ τὸ μὲν νῦν
[7, 44]	αὐτῷ ταύτῃ προεξέδρη λίθου λευκοῦ,	ἐποίησαν	δὲ Ἀβυδηνοὶ ἐντειλαμένου πρότερον βασιλέος,
[7, 167]	οἱ θύουσι, τοῦτο δὲ μνήματα	ἐποίησαν	ἐν πάσῃσι τῇσι πόλισι τῶν
[7, 168]	τάδε ὑποκρινάμενοι τοῖσι ἀγγέλοισι τοιάδε	ἐποίησαν·	καὶ γὰρ τούτους παρελάμβανον οἱ
[7, 169]	οἱ ἐπὶ τούτοισι ταχθέντες Ἑλλήνων,	ἐποίησαν	τοιόνδε· πέμψαντες κοινῇ θεοπρόπους ἐς
[7, 88]	δὲ ἵππον αὐτίκα κατ᾽ ἀρχὰς	ἐποίησαν	ὡς ἐκέλευε· ἀπαγαγόντες οἱ οἰκέται
[7, 181]	ἐκείνου περιποιῆσαί μιν περὶ πλείστου	ἐποιήσαντο,	σμύρνῃσί τε ἰώμενοι τὰ ἕλκεα
[7, 223]	δὲ ἐπεὶ ἡλίου ἀνατείλαντος σπονδὰς	ἐποιήσατο,	ἐπισχὼν χρόνον ἐς ἀγορῆς κου
[7, 57]	τὸ Ξέρξης ἐν οὐδενὶ λόγῳ	ἐποιήσατο	καίπερ εὐσύμβλητον ἐόν· ἵππος γὰρ
[7, 205]	(τοῦδε δὲ εἵνεκα τούτους σπουδὴν	ἐποιήσατο	Λεωνίδης μούνους Ἑλλήνωι παραλαβεῖν, ὅτι
[7, 105]	γέλωτά τε ἔτρεψε καὶ οὐκ	ἐποιήσατο	ὀργὴν οὐδεμίαν, ἀλλ᾽ ἠπίως αὐτὸν
[7, 69]	γυναικῶν Δαρεῖος εἰκὼ χρυσέην σφυρήλατον	ἐποιήσατο.	~τῶν μὲν δὴ ὑπὲρ Αἰγύπτου
[7, 156]	καὶ Εὐβοέας τοὺς ἐν Σικελίῃ	ἐποίησε	διακρίνας. ἐποίεε δὲ ταῦτα τούτους
[7, 239]	δὲ εἰκάζειν εἴτε εὐνοίῃ ταῦτα	ἐποίησε	εἴτε καὶ καταχαίρων. ἐπείτε γὰρ
[7, 156]	ἐς τὰς Συρηκούσας ἀγαγὼν πολιήτας	ἐποίησε,	Καμαρίνης δὲ τὸ ἄστυ κατέσκαψε,
[7, 156]	τῶν ἀστῶν τὠυτὸ τοῖσι Καμαριναίοισι	ἐποίησε·	Μεγαρέας τε τοὺς ἐν Σικελίῃ,
[7, 156]	ἀγαγὼν ἐς τὰς Συρηκούσας πολιήτας	ἐποίησε·	τὸν δὲ δῆμον τῶν Μεγαρέων
[7, 107]	μεγάλου ἐγένετο Βόγης· ὃς ἐπειδὴ	ἐπολιορκέετο	ὑπὸ Ἀθηναίων καὶ Κίμωνος τοῦ
[7, 80]	τὰ ἐκ τῆς Ἐρυθρῆς θαλάσσης	ἑπόμενα,	νήσων δὲ ἐν τῇσι τοὺς
[7, 186]	ἀριθμὸν τοσούτου, τὴν θεραπηίην τὴν	ἑπομένην	τούτοισι καὶ τοὺς ἐν τοῖσι
[7, 184]	ἄνευ τε τῆς θεραπηίης τῆς	ἑπομένης	καὶ τῶν σιταγωγῶν πλοίων καὶ
[7, 41]	λόγχας, καὶ μῆλα οἱ ἄγχιστα	ἑπόμενοι	Ξέρξῃ. τοῖσι δὲ μυρίοισι ἐπετέτακτο
[7, 115]	τοὺς δ᾽ ὑπὲρ θαλάσσης πεζῇ	ἑπομένους.	(τὴν δὲ ὁδὸν ταύτην, τῇ
[7, 187]	ἀχθοφόρων καὶ κυνῶν Ἰνδικῶν τῶν	ἑπομένων,	οὐδ᾽ ἂν τούτων ὑπὸ πλήθεος
[7, 117]	Ἀκάνθιοι ἐκ θεοπροπίου ὡς ἥρωι,	ἐπονομάζοντες	τὸ οὔνομα. ~βασιλεὺς μὲν δὴ
[7, 161]	Ἑλλήνων· τῶν καὶ Ὅμηρος ὁ	ἐποποιὸς	ἄνδρα ἄριστον ἔφησε ἐς Ἴλιον
[7, 42]	δὲ ταύτης διὰ Θήβης πεδίου	ἐπορεύετο,	Ἀδραμύττειόν τε πόλιν καὶ Ἄντανδρον
[7, 121]	τρίτη τῶν μοιρέων, μετ᾽ ἧς	ἐπορεύετο	αὐτὸς Ξέρξης, ἤιε μὲν τὸ
[7, 124]	βουλόμενος ἐς τὴν Θέρμην ἀπικέσθαι·	ἐπορεύετο	δὲ διὰ τῆς Παιονικῆς καὶ
[7, 124]	δὲ καὶ ὁ πεζὸς στρατὸς	ἐπορεύετο	ἐκ τῆς Ἀκάνθου τὴν μεσόγαιαν
[7, 43]	στρατόπεδον ἐνέπεσε. ἅμα ἡμέρῃ δὲ	ἐπορεύετο	ἐνθεῦτεν, ἐν ἀριστερῇ μὲν ἀπέργων
[7, 108]	~Ξέρξης δὲ ἐκ τοῦ Δορίσκου	ἐπορεύετο	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, τοὺς δὲ
[7, 173]	τῆς Ἀχαιίης ἐς Ἄλον, ἀποβὰς	ἐπορεύετο	ἐς Θεσσαλίην, τὰς νέας αὐτοῦ
[7, 26]	πεζὸς ἅπας συλλελεγμένος ἅμα Ξέρξῃ	ἐπορεύετο	ἐς Σάρδις, ἐκ ἐκ Κριτάλλων
[7, 115]	~ὡς δὲ ἀπὸ τοῦ Στρυμόνος	ἐπορεύετο	ὁ στρατός, ἐνθαῦτα πρὸς ἡλίου
[7, 57]	λόγον οὐδένα ποιησάμενος τὸ πρόσω	ἐπορεύετο,	σὺν δέ οἱ ὁ πεζὸς
[7, 30]	δὲ εἴπας καὶ ἐπιτελέα ποιήσας	ἐπορεύετο	τὸ πρόσω αἰεὶ. Ἄναυα δὲ
[7, 173]	Ἕλληνες ἐπὶ τὰς νέας ὀπίσω	ἐπορεύοντο	ἐς τὸν Ἰσθμόν. ~αὕτη ἐγένετο
[7, 114]	ἐν Ἐννέα ὁδοῖσι τῇσι Ἠδωνῶν	ἐπορεύοντο	κατὰ τὰς γεφύρας, τὸν Στρυμόνα
[7, 217]	οἱ Πέρσαι, τὸν Ἀσωπὸν διαβάντες,	ἐπορεύοντο	πᾶσαν τὴν νύκτα, ἐν δεξιῇ
[7, 103]	γελάσας ἔφη Δημάρητε, οἷον ἐφθέγξαο	ἔπος,	ἄνδρας χιλίους στρατιῇ τοσῇδε μαχήσεσθαι.
[7, 143]	εἰ ἐς Ἀθηναίους εἶχε τὸ	ἔπος	εἰρημένον ἐόντως, οὐκ ἂν οὕτω
[7, 141]	πυκνῇ. σοὶ δὲ τόδ᾽ αὖτις	ἔπος	ἐρέω ἀδάμαντι πελάσσας. τῶν ἄλλων
[7, 120]	~ἔνθα δὴ Μεγακρέοντος ἀνδρὸς Ἀβδηρίτεω	ἔπος	εὖ εἰρημένον ἐγένετο, ὃς συνεβούλευσε
[7, 152]	ὀφείλω, καί μοι τοῦτο τὸ	ἔπος	ἐχέτω ἐς πάντα λόγον· ἐπεὶ
[7, 226]	τὸν τόδε φασὶ εἰπεῖν τὸ	ἔπος	πρὶν ἢ συμμῖξαι σφέας τοῖσι
[7, 51]	ὦν βάλευ καὶ τὸ παλαιὸν	ἔπος	ὡς εὖ εἴρηται, τὸ μὴ
[7, 170]	δὲ χρόνον Κρῆτας, θεοῦ σφι	ἐποτρύναντος,	πάντας πλὴν Πολιχνιτέων τε καὶ
[7, 223]	ἄνδρα, αἰεὶ ἐς τὸ πρόσω	ἐποτρύνοντες.	πολλοὶ μὲν δὴ ἐσέπιπτον αὐτῶν
[7, 104]	εἴη ἢ μέγας τις ὁ	ἐποτρύνων	ἀγών, μαχοίμην ἂν πάντων ἥδιστα
[7, 2]	τέσσερες. τῶν μὲν δὴ προτέρων	ἐπρέσβευε	Ἀρτοβαζάνης, τῶν δὲ ἐπιγενομένων Ξέρξης.
[7, 18]	ἐπὶ Μασσαγέτας Κύρου στόλον ὡς	ἔπρηξε,	μεμνημένος δὲ καὶ τὸν ἐπ᾽
[7, 154]	βίον, ὃς ἐτυράννευσε μὲν Γέλης	ἑπτὰ	ἔτεα, ἀπέθανε δὲ ὑπὸ Σαβύλλου
[7, 56]	ἐν ἑπτὰ ἡμέρῃσι καὶ ἐν	ἑπτὰ	εὐφρόνῃσι, ἐλινύσας οὐδένα χρόνον. (ἐνθαῦτα
[7, 56]	δὲ ὁ στρατὸς αὐτοῦ ἐν	ἑπτὰ	ἡμέρῃσι καὶ ἐν ἑπτὰ εὐφρόνῃσι,
[7, 89]	δὲ τριηρέων ἀριθμὸς μὲν ἐγένετο	ἑπτὰ	καὶ διηκόσιαι καὶ χίλιαι, παρείχοντο
[7, 184]	τῶν ἐκ τῆς Ἀσίης, ἐουσέων	ἑπτὰ	καὶ διηκοσιέων καὶ χιλιέων, τὸν
[7, 184]	καὶ μία, καὶ πρὸς χιλιάδες	ἑπτὰ	καὶ ἑκατοντάδες ἓξ καὶ δεκάς.
[7, 184]	χιλιάδες δὲ ἔπεισι ἐπὶ ταύτῃσι	ἑπτὰ	καὶ πρὸς ἑκατοντάδες ἓξ καὶ
[7, 114]	Ξέρξεω γυναῖκα πυνθάνομαι γηράσασαν δὶς	ἑπτὰ	Περσέων παῖδας ἐόντων ἐπιφανέων ἀνδρῶν
[7, 34]	τὴν βυβλίνην Αἰγύπτιοι. ἔστι δὲ	ἑπτὰ	στάδιοι ἐξ Ἀβύδου ἐς τὴν
[7, 29]	ἀποπλήσω παρ᾽ ἐμεωυτοῦ δοὺς τὰς	ἑπτὰ	χιλιάδας, ἵνα μή τοι ἐπιδεέες
[7, 29]	ἐπιδεέες ἔωσι αἱ τετρακόσιαι μυριάδες	ἑπτὰ	χιλιάδων, ἀλλὰ ᾖ τοι ἀπαρτιλογίη
[7, 28]	τετρακοσίας μυριάδας στατήρων Δαρεικῶν ἐπιδεούσας	ἑπτὰ	χιλιάδων. (καὶ τούτοισί σε ἐγὼ
[7, 95]	τοῦ Ξούθου Ἴωνες. ~νησιῶται δὲ	ἑπτακαίδεκα	παρείχοντο νέας, ὡπλισμένοι ὡς Ἕλληνες,
[7, 202]	ἀπὸ δὲ Βοιωτῶν Θεσπιέων τε	ἑπτακόσιοι	καὶ Θηβαίων τετρακόσιοι. ~πρὸς τούτοισι
[7, 35]	πάντα καὶ διέλυσε. ~ὡς δ᾽	ἐπύθετο	Ξέρξης, δεινὰ ποιεύμενος τὸν Ἑλλήσποντον
[7, 146]	κατεκέκριτο θάνατος, Ξέρξης δὲ ὡς	ἐπύθετο	ταῦτα, μεμφθεὶς τῶν στρατηγῶν τὴν
[7, 163]	ἄλλης εἴχετο. (ἐπείτε γὰρ τάχιστα	ἐπύθετο	τὸν Πέρσην διαβεβηκότα τὸν Ἑλλήσποντον,
[7, 224]	ἀξίων γενομένων ἐπυθόμην τὰ οὐνόματα,	ἐπυθόμην	δὲ καὶ ἁπάντων τῶν τριηκοσίων.
[7, 28]	καταλέξω. (ἐπείτε γὰρ τάχιστά σε	ἐπυθόμην	ἐπὶ θάλασσαν καταβαίνοντα τὴν Ἑλληνίδα,
[7, 224]	ἐγὼ ὡς ἀνδρῶν ἀξίων γενομένων	ἐπυθόμην	τὰ οὐνόματα, ἐπυθόμην δὲ καὶ
[7, 239]	ἐχρήσθη τὰ ὀλίγῳ πρότερον εἶπον·	ἐπύθοντο	δὲ τρόπῳ θωμασίῳ. (Δημάρητος γὰρ
[7, 173]	ἀρρωδίη ἦν τὸ πεῖθον, ὡς	ἐπύθοντο	καὶ ἄλλην ἐοῦσαν ἐσβολὴν ἐς
[7, 239]	τῇ μοι τὸ πρότερον ἐξέλιπε.	ἐπύθοντο	Λακεδαιμόνιοι ὅτι βασιλεὺς στέλλοιτο ἐπὶ
[7, 225]	παρεγένοντο. (ὡς δὲ τούτους ἥκειν	ἐπύθοντο	οἱ Ἕλληνες, ἐνθεῦτεν ἤδη ἑτεροιοῦτο
[7, 147]	μὲν δὴ πάρεδροι αὐτοῦ ὡς	ἐπύθοντο	πολέμια εἶναι τὰ πλοῖα, ἕτοιμοι
[7, 192]	τὴν ναυηγίην. (οἳ δὲ ὡς	ἐπύθοντο,	Ποσειδέωνι σωτῆρι εὐξάμενοι καὶ σπονδὰς
[7, 172]	οἱ Ἀλευάδαι ἐμηχανῶντο. ἐπείτε γὰρ	ἐπύθοντο	τάχιστα μέλλοντα διαβαίνειν τὸν Πέρσην
[7, 119]	πολλοῦ ποιευμένων· (τοῦτο μέν, ὡς	ἐπύθοντο	τάχιστα τῶν κηρύκων τῶν περιαγγελλόντων,
[7, 177]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. ὡς δὲ	ἐπύθοντο	τὸν Πέρσην ἐόντα ἐν Πιερίῃ,
[7, 175]	ἤ περ ἀπικόμενοι ἐς Θερμοπύλας	ἐπύθοντο	Τρηχινίων. ταύτην ὦν ἐβουλεύσαντο φυλάσσοντες
[7, 128]	Γόννον πόλιν· ταύτῃ γὰρ ἀσφαλέστατον	ἐπυνθάνετο	εἶναι. (ὡς δὲ ἐπεθύμησε, καὶ
[7, 100]	ἅρματος παρὰ ἔθνος ἓν ἕκαστον	ἐπυνθάνετο.	καὶ ἀπέγραφον οἱ γραμματισταί, ἕως
[7, 121]	τὴν ἐπωνυμίην ἔχει· ταύτῃ γὰρ	ἐπυνθάνετο	συντομώτατον εἶναι. (μέχρι μὲν γὰρ
[7, 182]	οὔ· ὡς γὰρ δὴ τάχιστα	ἐπώκειλαν	τὴν νέα οἱ Ἀθηναῖοι, ἀποθορόντες
[7, 51]	γίνεσθαι. ἢ γὰρ σφέας, ἢν	ἕπωνται,	δεῖ ἀδικωτάτους γίνεσθαι καταδουλουμένους τὴν
[7, 193]	τὸ Ἀρτεμίσιον ἐναυλόχεον, Ποσειδέωνος σωτῆρος	ἐπωνυμίην	ἀπὸ τούτου ἔτι καὶ ἐς
[7, 92]	Πανδίονος ἀνδρὸς Ἀθηναίου ἔσχον τὴν	ἐπωνυμίην.	~Δωριέες δὲ οἱ ἐκ τῆς
[7, 61]	γόνου. ἐπὶ τούτου δὴ τὴν	ἐπωνυμίην	ἔσχον. ~Μῆδοι δὲ τὴν αὐτὴν
[7, 58]	καὶ ὁ κόλπος οὗτος τὴν	ἐπωνυμίην	ἔχει, ἤιε πρὸς ἑσπέρην, Αἶνόν
[7, 178]	καὶ ὁ χῶρος οὗτος τὴν	ἐπωνυμίην	ἔχει, καὶ θυσίῃσι σφέας μετήισαν.
[7, 121]	καὶ ὁ κόλπος οὗτος τὴν	ἐπωνυμίην	ἔχει· ταύτῃ γὰρ ἐπυνθάνετο συντομώτατον
[7, 74]	Λυδοῦ τοῦ Ἄτους ἔσχον τὴν	ἐπωνυμίην,	μεταβαλόντες τὸ οὔνομα. Μυσοὶ δὲ
[7, 91]	Ἀγήνορος ἀνδρὸς Φοίνικος ἔσχον τὴν	ἐπωνυμίην.	Πάμφυλοι δὲ τριήκοντα παρείχοντο νέας
[7, 11]	ὥνθρωποι καὶ ἡ γῆ αὐτῶν	ἐπώνυμοι	τοῦ καταστρεψαμένου καλέονται” ~ταῦτα μὲν
[7, 129]	ὑπὸ σεισμοῦ τοῦ θεοῦ τούτου	ἔργα	εἶναι, κἂν ἐκεῖνο ἰδὼν φαίη
[7, 139]	μουνωθέντες δὲ ἂν καὶ ἀποδεξάμενοι	ἔργα	μεγάλα ἀπέθανον γενναίως. (ἢ ταῦτα
[7, 153]	ἔργον τοσοῦτον· τὰ τοιαῦτα γὰρ	ἔργα	οὐ πρὸς τοῦ ἅπαντος ἀνδρὸς
[7, 26]	δὲ οὗτοι τὸν προκείμενον πόνον	ἐργάζοντο,	ἐν τούτῳ ὁ πεζὸς ἅπας
[7, 5]	(δέσποτα, οὐκ οἰκός ἐστι Ἀθηναίους	ἐργασαμένους	πολλὰ δὴ κακὰ Πέρσας μὴ
[7, 46]	βασιλεῦ, ὡς πολλὸν ἀλλήλων κεχωρισμένα	ἐργάσαο	νῦν τε καὶ ὀλίγῳ πρότερον·
[7, 53]	καὶ μὴ καταισχύνειν τὰ πρόσθε	ἐργασμένα	Πέρσῃσι, ἐόντα μεγάλα τε καὶ
[7, 164]	ἄλλοισι δικαίοισι τοῖσι ἐξ ἑωυτοῦ	ἐργασμένοισι	καὶ τόδε οὐκ ἐλάχιστον τούτων
[7, 194]	ὡς ταχύτερα αὐτὸς ἢ σοφώτερα	ἐργασμένος	εἴη, ἔλυσε. (βασιλέα μὲν δὴ
[7, 197]	γένεος τούτου πρεσβύτατος, τούτῳ ἐπιτάξαντες	ἔργεσθαι	τοῦ ληίτου αὐτοὶ φυλακὰς ἔχουσι.
[7, 197]	τὸ ἄλσος ἐγίνετο, αὐτός τε	ἔργετο	αὐτοῦ καὶ τῇ στρατιῇ πάσῃ
[7, 23]	σοφίην ἔν τε τοῖσι ἄλλοισι	ἔργοισι	ἀποδείκνυνται καὶ δὴ καὶ ἐν
[7, 23]	καὶ ἐξισοῦτο τοῖσι ἄλλοισι τὸ	ἔργον.	(ἐνθαῦτα λειμών ἐστι, ἵνα σφι
[7, 153]	πρὸς τὰ πυνθάνομαι, κατεργάσασθαι Τηλίνην	ἔργον	τοσοῦτον· τὰ τοιαῦτα γὰρ ἔργα
[7, 129]	Ποσειδέωνα ποιῆσαι· ἔστι γὰρ σεισμοῦ	ἔργον,	ὡς ἐμοὶ φαίνεται εἶναι, ἡ
[7, 22]	Ἀρταίου ἄνδρες Πέρσαι ἐπέστασαν τοῦ	ἔργου.	ὁ γὰρ Ἄθως ἐστὶ ὄρος
[7, 23]	διώρυχα γενέσθαι, προβαίνοντος δὲ τοῦ	ἔργου	συνῆγον αἰεί· κάτω τε δὴ
[7, 49]	πείσεσθαι χρῆμα, ἐν δὲ τῷ	ἔργῳ	θρασὺς εἴη” ~ἀμείβεται Ξέρξης τοῖσιδε.
[7, 155]	πολιητέων κατηκόων ἔτι εἶναι, τῷ	ἔργῳ,	ὡς ἐπεκράτησε μάχῃ τῶν Γελῴων,
[7, 6]	ἐκτῆσθαι. ~ταῦτα ἔλεγε οἷα νεωτέρων	ἔργων	ἐπιθυμητὴς ἐὼν καὶ θέλων αὐτὸς
[7, 33]	ἐς Ἐλαιοῦντα ἀγινεόμενος γυναῖκας ἀθέμιστα	ἔρδεσκε.	~ἐς ταύτην ὦν τὴν ἀκτὴν
[7, 140]	ἄζηλα πέλει· κατὰ γάρ μιν	ἐρείπει	πῦρ τε καὶ ὀξὺς Ἄρης,
[7, 19]	οὕτω ἐπάγερσιν ποιέεται, χῶρον πάντα	ἐρευνῶν	τῆς ἠπείρου. ~ἀπὸ γὰρ Αἰγύπτου
[7, 189]	ἔχει γυναῖκα Ἀττικήν, Ὠρειθυίην τὴν	Ἐρεχθέος.	(κατὰ δὴ τὸ κῆδος τοῦτο
[7, 141]	σοὶ δὲ τόδ᾽ αὖτις ἔπος	ἐρέω	ἀδάμαντι πελάσσας. τῶν ἄλλων γὰρ
[7, 104]	ἀληθείῃ χρεώμενος οὐ φίλα τοι	ἐρέω·	σὺ δ᾽ ἐπεὶ ἠνάγκασας λέγειν
[7, 49]	ἑτέρου εἰρημένου τὸ ἕτερον ἔρχομαι	ἐρέων.	(γῆ δὲ πολεμίη τῇδέ τοι
[7, 160]	ἀρέσκεσθαι ἢ ἀπιέναι συμμάχων τοιῶνδε	ἐρήμους”	~Γέλων μὲν δὴ ταῦτα προετείνετο,
[7, 171]	γέγονε· ἐς δὲ τὴν Κρήτην	ἐρημωθεῖσαν,	ὡς λέγουσι Πραίσιοι, ἐσοικίζεσθαι ἄλλους
[7, 171]	τοῖσι προβάτοισι, ἔστε τὸ δεύτερον	ἐρημωθείσης	Κρήτης μετὰ τῶν ὑπολοίπων τρίτους
[7, 174]	ἤδη ἐν Ἀβύδῳ. Θεσσαλοὶ δὲ	ἐρημωθέντες	συμμάχων οὕτω δὴ ἐμήδισαν προθύμως
[7, 220]	οἰκήτορες εὐρυχόροιο, ἢ μέγα ἄστυ	ἐρικυδὲς	ὑπ᾽ ἀνδράσι Περσεΐδῃσι πέρθεται, ἢ
[7, 50]	μηδαμὰ μηδὲν παθεῖν. (εἰ δὲ	ἐρίξων	πρὸς πᾶν τὸ λεγόμενον μὴ
[7, 85]	ἑωυτὸν ἕλκει· οἳ δὲ ἐν	ἕρκεσι	ἐμπαλασσόμενοι διαφθείρονται. ~τούτων μὲν αὕτη
[7, 191]	σφι κεκακωμένοισι ἐπιθέωνται οἱ Θεσσαλοί,	ἕρκος	ὑψηλὸν ἐκ τῶν ναυηγίων περιεβάλοντο·
[7, 183]	λίθου ἐπέθηκαν κομίσαντες ἐπὶ τὸ	ἕρμα,	ὁρμηθέντες αὐτοὶ ἐκ Θέρμης, ὥς
[7, 183]	ἐξέλασιν ἐκ Θέρμης. (τὸ δὲ	ἕρμα	σφι κατηγήσατο ἐὸν ἐν πόρῳ
[7, 183]	βαρβάρων τρεῖς ἐπήλασαν περὶ τὸ	ἕρμα	τὸ μεταξὺ ἐὸν Σκιάθου τε
[7, 6]	αὐτοφώρῳ ἁλοὺς ὑπὸ Λάσου τοῦ	Ἑρμιονέος	ἐμποιέων ἐς τὰ Μουσαίου χρησμόν,
[7, 8]	ἱρά· δεύτερα δὲ ἡμέας οἷα	ἔρξαν	ἐς τὴν σφετέρην ἀποβάντας, ὅτε
[7, 223]	ἡγεμόνες τῶν τελέων ἔχοντες μάστιγας	ἐρράπιζον	πάντα ἄνδρα, αἰεὶ ἐς τὸ
[7, 154]	μάχῃ ἐσσωθέντας ἐπὶ ποταμῷ Ἐλώρῳ,	ἐρρύσαντο	δὲ οὗτοι ἐπὶ τοῖσιδε καταλλάξαντες,
[7, 154]	δὲ Κορίνθιοί τε καὶ Κερκυραῖοι	ἐρρύσαντο	μάχῃ ἐσσωθέντας ἐπὶ ποταμῷ Ἐλώρῳ,
[7, 197]	Κυτίσσωρος ἐξ Αἴης τῆς Κολχίδος	ἐρρύσατο,	ποιήσας δὲ τοῦτο τοῖσι ἐπιγενομένοισι
[7, 205]	βασιληίης. ἀποθανόντος δὲ Κλεομένεος ἄπαιδος	ἔρσενος	γόνου, Δωριέος τε οὐκέτι ἐόντος
[7, 61]	γὰρ ἄπαις ἐὼν ὁ Κηφεὺς	ἔρσενος	γόνου. ἐπὶ τούτου δὴ τὴν
[7, 57]	διξὰ ἔχουσαν αἰδοῖα, τὰ μὲν	ἔρσενος	τὰ δὲ θηλέης· κατύπερθε δὲ
[7, 57]	κατύπερθε δὲ ἦν τὰ τοῦ	ἔρσενος.	τῶν ἀμφοτέρων λόγον οὐδένα ποιησάμενος
[7, 89]	ὡς αὐτοὶ λέγουσι, ἐπὶ τῇ	Ἐρυθρῇ	θαλάσσῃ, ἐνθεῦτεν δὲ ὑπερβάντες τῆς
[7, 80]	νησιωτικὰ ἔθνεα τὰ ἐκ τῆς	Ἐρυθρῆς	θαλάσσης ἑπόμενα, νήσων δὲ ἐν
[7, 223]	τοῦ αὐχένος. τὸ μὲν γὰρ	ἔρυμα	τοῦ τείχεος ἐφυλάσσετο, οἳ δὲ
[7, 225]	ἐξ ἐναντίης ἐπισπόμενοι καὶ τὸ	ἔρυμα	τοῦ τείχεος συγχώσαντες, οἳ δὲ
[7, 102]	ἐκείνους τοὺς Δωρικοὺς χώρους οἰκημένους,	ἔρχομαι	δὲ λέξων οὐ περὶ πάντων
[7, 49]	τοῦ ἑτέρου εἰρημένου τὸ ἕτερον	ἔρχομαι	ἐρέων. (γῆ δὲ πολεμίη τῇδέ
[7, 85]	πεπλεγμένῃσι ἐξ ἱμάντων· (ταύτῃσι πίσυνοι	ἔρχονται	ἐς πόλεμον. ἡ δὲ μάχη
[7, 33]	δὲ ταῦτα παρεσκευάζετο ὡς ἐλῶν	ἐς	Ἄβυδον. οἳ δὲ ἐν τούτῳ
[7, 37]	ἐκ τῶν Σαρδίων ὁρμᾶτο ἐλῶν	ἐς	Ἄβυδον· (ὁρμημένῳ δέ οἱ ὁ
[7, 137]	γενέσθαι. (ὅτι μὲν γὰρ κατέσκηψε	ἐς	ἀγγέλους ἡ Ταλθυβίου μῆνις οὐδὲ
[7, 223]	ἀνατείλαντος σπονδὰς ἐποιήσατο, ἐπισχὼν χρόνον	ἐς	ἀγορῆς κου μάλιστα πληθώρην πρόσοδον
[7, 143]	χρησμολόγους συμβάλλεσθαι, λέγων τοιάδε· εἰ	ἐς	Ἀθηναίους εἶχε τὸ ἔπος εἰρημένον
[7, 143]	κατὰ τὸ ὀρθόν, ἀλλ᾽ οὐκ	ἐς	Ἀθηναίους· παρασκευάζεσθαι ὦν αὐτοὺς ὡς
[7, 32]	δεῖπνα βασιλέι παρασκευάζειν· πλὴν οὔτε	ἐς	Ἀθήνας οὔτε ἐς Λακεδαίμονα ἀπέπεμπε
[7, 182]	ἀποθορόντες κατὰ Θεσσαλίην πορευόμενοι ἐκομίσθησαν	ἐς	Ἀθήνας. ~ταῦτα οἱ Ἕλληνες οἱ
[7, 193]	εὖτ᾽ ἐπὶ τὸ κῶας ἔπλεον	ἐς	Αἶαν τὴν Κολχίδα· ἐνθεῦτεν γὰρ
[7, 115]	πόλιν Ἑλλάδα παραμειβόμενος, καὶ ἀπίκετο	ἐς	Ἄκανθον, ἅμα ἀγόμενος τούτων ἕκαστον
[7, 197]	μελλόντων θύσεσθαι δείσαντες οἴχοντο ἀποδράντες	ἐς	ἄλλην χώρην, χρόνου δὲ προϊόντος
[7, 173]	Εὐρίπου· ἀπικόμενος δὲ τῆς Ἀχαιίης	ἐς	Ἄλον, ἀποβὰς ἐπορεύετο ἐς Θεσσαλίην,
[7, 197]	οὗτος ἀντέσχε εἰ μὴ φλαύρως.	~ἐς	Ἄλον δὲ τῆς Ἀχαιίης ἀπικομένῳ
[7, 13]	ἐπέζεσε, ὥστε ἀεικέστερα ἀπορρῖψαι ἔπεα	ἐς	ἄνδρα πρεσβύτερον ἢ χρεόν· νῦν
[7, 137]	Νικόλαν τε τὸν Βούλιος καὶ	ἐς	Ἀνήριστον τὸν Σπερθίεω, ὃς εἷλε
[7, 16]	παῖ, θεῖα. ἐνύπνια γὰρ τὰ	ἐς	ἀνθρώπους πεπλανημένα τοιαῦτα ἐστὶ οἷά
[7, 213]	χρόνῳ δὲ ὕστερον, κατῆλθε γὰρ	ἐς	Ἀντικύρην, ἀπέθανε ὑπὸ Ἀθηνάδεω ἀνδρὸς
[7, 148]	ἀπόπεμψιν τῶν κατασκόπων δεύτερα ἔπεμπον	ἐς	Ἄργος ἀγγέλους. (Ἀργεῖοι δὲ λέγουσι
[7, 152]	τε ἀπέπεμψε ταῦτα λέγοντα κήρυκα	ἐς	Ἄργος καὶ Ἀργείων ἄγγελοι ἀναβάντες
[7, 150]	Ἑλλάδα, ὡς Ξέρξης ἔπεμψε κήρυκα	ἐς	Ἄργος πρότερον ἤ περ ὁρμῆσαι
[7, 60]	μέν νυν ἕκαστοι παρεῖχον πλῆθος	ἐς	ἀριθμόν, οὐκ ἔχω εἰπεῖν τὸ
[7, 31]	τῆς ὁδοῦ καὶ τῆς μὲν	ἐς	ἀριστερὴν ἐπὶ Καρίης φερούσης τῆς
[7, 42]	παραμειβόμενος. (τὴν Ἴδην δὲ λαβὼν	ἐς	ἀριστερὴν χεῖρα ἤιε ἐς τὴν
[7, 41]	λόγος αἱρέοι, ἐκ τοῦ ἅρματος	ἐς	ἁρμάμαξαν. αὐτοῦ δὲ ὄπισθε αἰχμοφόροι
[7, 145]	τὴν Ἀσίην τῶν βασιλέος πρηγμάτων,	ἐς	Ἄρος τε ἀγγέλους ὁμαιχμίην συνθησομένους
[7, 9]	Μακεδονίης ἐλάσαντι καὶ ὀλίγον ἀπολιπόντι	ἐς	αὐτὰς Ἀθήνας ἀπικέσθαι οὐδεὶς ἠντιώθη
[7, 129]	ἐοῦσα κοίλη. (ὥστε ὦν ποταμῶν	ἐς	αὐτὴν καὶ ἄλλων συχνῶν ἐσβαλλόντων,
[7, 123]	τὰς πόλις, ἀπὸ ταύτης ἤδη	ἐς	αὐτόν τε τὸν Θερμαῖον κόλπον
[7, 113]	τὰ δὲ πρὸς μεσαμβρίην τείνουσα	ἐς	αὐτὸν τὸν Στρυμόνα· ἐς τὸν
[7, 196]	τῶν εἶπον Σανδώκεα στρατηγέειν, ἀπίκοντο	ἐς	Ἀφέτας. Ξέρξης δὲ καὶ ὁ
[7, 153]	(τούτους ὦν ὁ Τηλίνης κατήγαγε	ἐς	Γέλην, ἔχων οὐδεμίαν ἀνδρῶν δύναμιν
[7, 105]	δὴ ταῦτα ἀμείψατο, Ξέρξης δὲ	ἐς	γέλωτά τε ἔτρεψε καὶ οὐκ
[7, 100]	τοῦ αἰγιαλοῦ ἀνεκώχευον, τὰς πρῴρας	ἐς	γῆν τρέψαντες πάντες μετωπηδόν, καὶ
[7, 67]	βεβαμμένα ἐνέπρεπον ἔχοντες, πέδιλα δὲ	ἐς	γόνυ ἀνατείνοντα εἶχον, τόξα δὲ
[7, 133]	ὅρκιον ὧδε εἶχε τοῖσι Ἕλλησι.	~ἐς	δὲ Ἀθήνας καὶ Σπάρτην οὐκ
[7, 171]	τοῦ λόγου μοι παρενθήκη γέγονε·	ἐς	δὲ τὴν Κρήτην ἐρημωθεῖσαν, ὡς
[7, 153]	~τὰ μὲν περὶ Ἀργείων εἴρηται·	ἐς	δὲ τὴν Σικελίην ἄλλοι τε
[7, 139]	φοβερὰ ἐλθόντα ἐκ Δελφῶν καὶ	ἐς	δεῖμα βαλόντα ἔπεισε ἐκλιπεῖν τὴν
[7, 239]	δὴ ἐς τὸ χρηστήριον τὸ	ἐς	Δελφοὺς ἀπέπεμψαν, ἔνθα δή σφι
[7, 163]	Κάδμον τὸν Σκύθεω ἄνδρα Κῷον	ἐς	Δελφούς, ἔχοντα χρήματα πολλὰ καὶ
[7, 140]	δέξασθαι. ~πέμψαντες γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι	ἐς	Δελφοὺς θεοπρόπους χρηστηριάζεσθαι ἦσαν ἕτοιμοι·
[7, 165]	τὸν Γέλωνα τοῖσι Ἕλλησι ἀποπέμπειν	ἐς	Δελφοὺς τὰ χρήματα. ~πρὸς δὲ
[7, 148]	ἐπὶ τὸν Πέρσην, πέμψαι θεοπρόπους	ἐς	Δελφοὺς τὸν θεὸν ἐπειρησομένους ὥς
[7, 169]	ἐποίησαν τοιόνδε· πέμψαντες κοινῇ θεοπρόπους	ἐς	Δελφοὺς τὸν θεὸν ἐπειρώτων εἴ
[7, 31]	ἐπὶ Καρίης φερούσης τῆς δὲ	ἐς	δεξιὴν ἐς Σάρδις, τῇ καὶ
[7, 144]	τὸ μὲν ἐποιήθησαν οὐκ ἐχρήσθησαν,	ἐς	δέον δὲ οὕτω τῇ Ἑλλάδι
[7, 148]	δὲ ὡς ἐλθεῖν τοὺς ἀγγέλους	ἐς	δὴ τὸ Ἄργος, ἐπελθεῖν ἐπὶ
[7, 237]	ἄριστα. οὕτω ὦν κακολογίης τῆς	ἐς	Δημάρητον, ἐόντος ἐμοὶ ξείνου πέρι,
[7, 58]	λίμνην παρεξιών, ἐς ὃ ἀπίκετο	ἐς	Δορίσκον. ~ὁ δὲ Δορίσκος ἐστὶ
[7, 59]	δὴ νέας τὰς πάσας ἀπικομένας	ἐς	Δορίσκον οἱ ναύαρχοι κελεύσαντος Ξέρξεω
[7, 25]	Τυρόδιζαν τὴν Περινθίων, οἳ δὲ	ἐς	Δορίσκον, οἳ δὲ ἐς Ἠιόνα
[7, 36]	ἀλλὰ δύο μὲν λευκολίνου δασάμενοι	ἐς	ἑκατέρην, τέσσερα δὲ τῶν βυβλίνων.
[7, 46]	τούτων γε ἐόντων τοσούτων οὐδεὶς	ἐς	ἑκατοστὸν ἔτος περιέσται” ὁ δὲ
[7, 33]	ἐς τοῦ Πρωτεσίλεω τὸ ἱρὸν	ἐς	Ἐλαιοῦντα ἀγινεόμενος γυναῖκας ἀθέμιστα ἔρδεσκε.
[7, 126]	τὰ κέρεα ὑπερμεγάθεα ἐστὶ τὰ	ἐς	Ἕλληνας φοιτέοντα. οὖρος δὲ τοῖσι
[7, 135]	ἐπίσταται βασιλεὺς ἄνδρας ἀγαθοὺς τιμᾶν,	ἐς	ἐμέ τε καὶ τὰ ἐμὰ
[7, 60]	τόνδε τὸν τρόπον· συνήγαγόν τε	ἐς	ἕνα χῶρον μυριάδα ἀνθρώπων, καὶ
[7, 100]	οἱ γραμματισταί, ἕως ἐξ ἐσχάτων	ἐς	ἔσχατα ἀπίκετο καὶ τῆς ἵππου
[7, 25]	δὲ ἐς Δορίσκον, οἳ δὲ	ἐς	Ἠιόνα τὴν ἐπὶ Στρυμόνι, οἳ
[7, 135]	ἴσου γίνεται ἡ συμβουλίη ἡ	ἐς	ἡμέας τείνουσα. τοῦ μὲν γὰρ
[7, 198]	Σπερχειὸς ποταμὸς ῥέων ἐξ Ἐνιήνων	ἐς	θάλασσαν ἐκδιδοῖ. ἀπὸ δὲ τούτου
[7, 200]	ἣν δὴ παραρρέων ὁ Ἀσωπὸς	ἐς	θάλασσαν ἐκδιδοῖ, καὶ χῶρος περὶ
[7, 100]	οἱ ἐπεποίητο, τῶν νεῶν κατελκυσθεισέων	ἐς	θάλασσαν, ἐνθαῦτα ὁ Ξέρξης μετεκβὰς
[7, 128]	τὸν ποταμὸν ἐστὶ παρατρέψαντα ἑτέρῃ	ἐς	θάλασσαν ἐξαγαγεῖν. ~τὴν δὲ Θεσσαλίην
[7, 199]	χώρης ταύτης ἐκ τῶν ὀρέων	ἐς	θάλασσαν, κατ᾽ ἃ Τρηχὶς πεπόλισται·
[7, 22]	ὄρος μέγα τε καὶ ὀνομαστόν,	ἐς	θάλασσαν κατῆκον, οἰκημένον ὑπὸ ἀνθρώπων.
[7, 33]	μεταξὺ καὶ Μαδύτου, ἀκτὴ παχέα	ἐς	θάλασσαν κατήκουσα Ἀβύδῳ καταντίον· ἔνθα
[7, 130]	τούτῳ οὐκ ἔστι ἄλλη ἐξήλυσις	ἐς	θάλασσαν κατήκουσα, ἀλλ᾽ ἥδε αὐτή·
[7, 109]	Ξέρξης, ποταμὸν δὲ Νέστον ῥέοντα	ἐς	θάλασσαν. (μετὰ δὲ ταύτας τὰς
[7, 129]	καὶ τούτου στεινοῦ ἔκροον ἔχουσι	ἐς	θάλασσαν, προσυμμίσγοντες τὸ ὕδωρ πάντες
[7, 130]	Ξέρξεω εἰ ἔστι ἄλλη ἔξοδος	ἐς	θάλασσαν τῷ Πηνειῷ, ἐξεπιστάμενοι ἀτρεκέως
[7, 233]	βασιλέι, ὑπὸ δὲ ἀναγκαίης ἐχόμενοι	ἐς	Θερμοπύλας ἀπικοίατο καὶ ἀναίτιοι εἶεν
[7, 200]	Φοίνικος ποταμοῦ πεντεκαίδεκα στάδια ἐστὶ	ἐς	Θερμοπύλας. (ἐν δὲ τῷ μεταξὺ
[7, 205]	Κλεομένεος θυγατέρα. (ὃς τότε ἤιε	ἐς	Θερμοπύλας ἐπιλεξάμενος ἄνδρας τε τοὺς
[7, 175]	ἐοῦσαν πρότερον ἤ περ ἀπικόμενοι	ἐς	Θερμοπύλας ἐπύθοντο Τρηχινίων. ταύτην ὦν
[7, 213]	τὴν διὰ τοῦ ὄρεος φέρουσαν	ἐς	Θερμοπύλας, καὶ διέφθειρε τοὺς ταύτῃ
[7, 177]	Ἰσθμοῦ ἐστρατεύοντο αὐτῶν οἳ μὲν	ἐς	Θερμοπύλας πεζῇ, ἄλλοι δὲ κατὰ
[7, 175]	στεινοτέρη γὰρ ἐφαίνετο ἐοῦσα τῆς	ἐς	Θεσσαλίην καὶ ἅμα ἀγχοτέρη τῆς
[7, 213]	(ὕστερον δὲ δείσας Λακεδαιμονίους ἔφυγε	ἐς	Θεσσαλίην, καί οἱ φυγόντι ὑπὸ
[7, 173]	δὲ Ἕλληνες πρὸς ταῦτα ἐβουλεύσαντο	ἐς	Θεσσαλίην πέμπειν κατὰ θάλασσαν πεζὸν
[7, 174]	τὸν Ἰσθμόν. ~αὕτη ἐγένετο ἡ	ἐς	Θεσσαλίην στρατηίη, βασιλέος τε μέλλοντος
[7, 173]	Ἀχαιίης ἐς Ἄλον, ἀποβὰς ἐπορεύετο	ἐς	Θεσσαλίην, τὰς νέας αὐτοῦ καταλιπών,
[7, 232]	δὲ καὶ ἄλλον ἀποπεμφθέντα ἄγγελον	ἐς	Θεσσαλίην τῶν τριηκοσίων τούτων περιγενέσθαι,
[7, 173]	περ ἀπὸ Μακεδονίης τῆς κάτω	ἐς	Θεσσαλίην φέρει παρὰ ποταμὸν Πηνειόν,
[7, 128]	ἀκούων τε ταύτῃ εἶναι ὁδὸν	ἐς	Θεσσαλίην φέρουσαν, ἐπεθύμησε πλώσας θεήσασθαι
[7, 173]	ἐπύθοντο καὶ ἄλλην ἐοῦσαν ἐσβολὴν	ἐς	Θεσσαλοὺς κατὰ τὴν ἄνω Μακεδονίην
[7, 51]	μεγάλως τὴν σὴν στρατιὴν γίνονται.	ἐς	θυμὸν ὦν βάλευ καὶ τὸ
[7, 161]	ὁ ἐποποιὸς ἄνδρα ἄριστον ἔφησε	ἐς	Ἴλιον ἀπικέσθαι τάξαι τε καὶ
[7, 20]	κατὰ τὰ λεγόμενα τὸν Ἀτρειδέων	ἐς	Ἴλιον, μήτε τὸν Μυσῶν τε
[7, 96]	ἐγώ, οὐ γὰρ ἀναγκαίῃ ἐξέργομαι	ἐς	ἱστορίης λόγον, οὐ παραμέμνημαι. (οὔτε
[7, 144]	τε Θεμιστοκλέι γνώμη ἔμπροσθε ταύτης	ἐς	καιρὸν ἠρίστευσε, ὅτε Ἀθηναίοισι γενομένων
[7, 42]	ἐν ἀριστερῇ, διὰ τοῦ Ἀταρνέος	ἐς	Καρήνην πόλιν· ἀπὸ δὲ ταύτης
[7, 188]	ἐς Μελίβοιαν πόλιν, αἳ δὲ	ἐς	Κασθαναίην ἐξεβράσσοντο· ἦν τε τοῦ
[7, 26]	Φρυγίῃ, δι᾽ αὐτῆς πορευόμενοι ἀπίκοντο	ἐς	Κελαινάς, ἵνα πηγαὶ ἀναδιδοῦσι Μαιάνδρου
[7, 10]	γεγενῆσθαι. (σὺ ὦν μὴ βούλευ	ἐς	κίνδυνον μηδένα τοιοῦτον ἀπικέσθαι μηδεμιῆς
[7, 30]	ἐκ τῆς ἅλες γίνονται, ἀπίκετο	ἐς	Κολοσσὰς πόλιν μεγάλην Φρυγίης· ἐν
[7, 122]	τῷ Ἄθῳ γενομένην, διέχουσαν δὲ	ἐς	κόλπον ἐν τῷ Ἄσσα τε
[7, 145]	κελεύσοντας βοηθέειν τῇ Ἑλλάδι καὶ	ἐς	Κρήτην ἄλλους, φρονήσαντες εἴ κως
[7, 170]	οὐδεμίαν γάρ σφι ἔτι κομιδὴν	ἐς	Κρήτην φαίνεσθαι, ἐνθαῦτα Ὑρίην πόλιν
[7, 26]	ἔχω φράσαι· οὐδὲ γὰρ ἀρχὴν	ἐς	κρίσιν τούτου πέρι ἐλθόντας οἶδα.
[7, 30]	τῶν Φρυγῶν καὶ Λυδῶν ἀπίκετο	ἐς	Κύδραρα πόλιν, ἔνθα στήλη καταπεπηγυῖα,
[7, 32]	πλὴν οὔτε ἐς Ἀθήνας οὔτε	ἐς	Λακεδαίμονα ἀπέπεμπε ἐπὶ γῆς αἴτησιν,
[7, 231]	τὴν μάχην ἀποθανεῖν. ~ἀπονοστήσας δὲ	ἐς	Λακεδαίμονα ὁ Ἀριστόδημος εἶχε ὄνειδός
[7, 25]	πανταχόθεν. τὸν δὲ ὦν πλεῖστον	ἐς	Λευκὴν ἀκτὴν καλεομένην τῆς Θρηίκης
[7, 205]	τούτου ἐν Σικελίῃ, οὕτω δὴ	ἐς	Λεωνίδην ἀνέβαινε ἡ βασιληίη, καὶ
[7, 101]	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τῶν ἐμοὶ	ἐς	λόγους ἀπικνεομένων, πόλιος οὔτ᾽ ἐλαχίστης
[7, 103]	οἳ παρ᾽ ἐμὲ φοιτῶσι Ἑλλήνων	ἐς	λόγους αὐχέετε τοσοῦτον, ὅρα μὴ
[7, 157]	ἐς τὰς Συρηκούσας, ἐλθόντες αὐτῷ	ἐς	λόγους ἔλεγον τάδε. ἔπεμψαν ἡμέας
[7, 105]	ἠπίως αὐτὸν ἀπεπέμψατο. τούτῳ δὲ	ἐς	λόγους ἐλθὼν Ξέρξης, καὶ ὕπαρχον
[7, 213]	Εὐρυδήμου ἀνὴρ Μηλιεὺς ἦλθέ οἱ	ἐς	λόγους· ὃς μέγα τι παρὰ
[7, 25]	τὴν ἐπὶ Στρυμόνι, οἳ δὲ	ἐς	Μακεδονίην διατεταγμένοι. ~ἐν ᾧ δὲ
[7, 153]	τῶν προγόνων κτησαμένου τρόπῳ τοιῷδε.	ἐς	Μακτώριον πόλιν τὴν ὑπὲρ Γέλης
[7, 74]	ἦρχε Ἀρταφρένης ὁ Ἀρταφρένεος ὃς	ἐς	Μαραθῶνα ἐσέβαλε ἅμα Δάτι. ~Θρήικες
[7, 102]	αὖτις δὲ ὡς ἀντιώσονταί τοι	ἐς	μάχην καὶ ἢν οἱ ἄλλοι
[7, 9]	αὐτὰς Ἀθήνας ἀπικέσθαι οὐδεὶς ἠντιώθη	ἐς	μάχην. (καίτοι γε ἐώθασι Ἕλληνες,
[7, 9]	ἐκεῖνοι ἐπαερθέντες ἀβουλίῃ ἔλθοιεν ἡμῖν	ἐς	μάχην, μάθοιεν ἂν ὡς εἰμὲν
[7, 218]	ἀτρεκέως διέτασσε τοὺς Πέρσας ὡς	ἐς	μάχην. (οἱ δὲ Φωκέες ὡς
[7, 236]	δὲ ἢν ἴωσι ἀντία Πέρσῃσι	ἐς	μάχην, οὐδὲν τὸ παρεὸν τρῶμα
[7, 69]	μὲν ἥμισυ ἐξηλείφοντο γύψῳ ἰόντες	ἐς	μάχην, τὸ δὲ ἄλλο ἥμισυ
[7, 8]	ἡμῖν οἷόν τε ἔσται ἐλθεῖν	ἐς	μάχην, τούτων τῶν κατέλεξα ὑπεξαραιρημένων.
[7, 188]	τὴν Σηπιάδα περιέπιπτον, αἳ δὲ	ἐς	Μελίβοιαν πόλιν, αἳ δὲ ἐς
[7, 99]	Τροιζηνίους, τοὺς δὲ ἄλλους Ἐπιδαυρίους.	ἐς	μὲν τοσόνδε ὁ ναυτικὸς στρατὸς
[7, 72]	δὲ τοὺς πόδας πέδιλα ἐπιχώρια	ἐς	μέσην κνήμην ἀνατείνοντα. Λίγυες δὲ
[7, 8]	ὑμῖν δοκέω, τίθημι τὸ πρῆγμα	ἐς	μέσον, γνώμην κελεύων ὑμέων τὸν
[7, 164]	ἐπιόντος οὐδενὸς ἀλλὰ ὑπὸ δικαιοσύνης	ἐς	μέσον Κῴοισι καταθεὶς τὴν ἀρχὴν
[7, 152]	πάντες ἄνθρωποι τὰ οἰκήια κακὰ	ἐς	μέσον συνενείκαιεν ἀλλάξασθαι βουλόμενοι τοῖσι
[7, 164]	καὶ κατοίκησε πόλιν Ζάγκλην τὴν	ἐς	Μεσσήνην μεταβαλοῦσαν τὸ οὔνομα. (τοῦτον
[7, 134]	(οὕτω Σπαρτιῆται τούτους ὡς ἀποθανευμένους	ἐς	Μήδους ἀπέπεμψαν. ~αὕτη τε ἡ
[7, 239]	(Δημάρητος γὰρ ὁ Ἀρίστωνος φυγὼν	ἐς	Μήδους, ὡς μὲν ἐγὼ δοκέω
[7, 196]	ἐσβεβληκὼς ἦν καὶ δὴ τριταῖος	ἐς	Μηλιέας, ἐν Θεσσαλίῃ μὲν ἅμιλλαν
[7, 100]	Ξέρξης μετεκβὰς ἐκ τοῦ ἅρματος	ἐς	νέα Σιδωνίην ἵζετο ὑπὸ σκηνῇ
[7, 137]	πρὸς βασιλέα διὰ τὴν μῆνιν,	ἐς	Νικόλαν τε τὸν Βούλιος καὶ
[7, 146]	τρεῖς. οἳ δὲ ἀπικόμενοί τε	ἐς	Ξάρδις καὶ καταμαθόντες τὴν βασιλέος
[7, 113]	Παιόπλας παρεξιὼν ἤιε πρὸς ἑσπέρην,	ἐς	ὃ ἀπίκετο ἐπὶ ποταμόν τε
[7, 58]	Αἰολίδα καὶ Στεντορίδα λίμνην παρεξιών,	ἐς	ὃ ἀπίκετο ἐς Δορίσκον. ~ὁ
[7, 50]	ἐθέλει. (ὁρᾷς τὰ Περσέων πρήγματα	ἐς	ὃ δυνάμιος προκεχώρηκε. εἰ τοίνυν
[7, 181]	ἡλίσκετο ἐς τοῦτο ἀντεῖχε μαχόμενος	ἐς	ὃ κατεκρεουργήθη ἅπας. (ὡς δὲ
[7, 225]	καὶ Λακεδαιμονίων ὠθισμὸς ἐγίνετο πολλός,	ἐς	ὃ τοῦτόν τε ἀρετῇ οἱ
[7, 57]	ταῦτα” ~ὡς δὲ διέβησαν πάντες,	ἐς	ὁδὸν ὁρμημένοισι τέρας σφι ἐφάνη
[7, 10]	μιν κνίζει· ὁρᾷς δὲ ὡς	ἐς	οἰκήματα τὰ μέγιστα αἰεὶ καὶ
[7, 194]	πλέω ἀγαθὰ τῶν ἁμαρτημάτων πεποιημένα	ἐς	οἶκον τὸν βασιλήιον· εὑρὼν δὲ
[7, 156]	τοὺς ἐν Σικελίῃ, ὡς πολιορκεόμενοι	ἐς	ὁμολογίην προσεχώρησαν, τοὺς μὲν αὐτῶν
[7, 64]	περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι κυρβασίας	ἐς	ὀξὺ ἀπηγμένας ὀρθὰς εἶχον πεπηγυίας,
[7, 136]	ἀνέβησαν ἐς Σοῦσα καὶ βασιλέι	ἐς	ὄψιν ἦλθον, πρῶτα μὲν τῶν
[7, 6]	τότε δὲ συναναβὰς ὅκως ἀπίκοιτο	ἐς	ὄψιν τὴν βασιλέος, λεγόντων τῶν
[7, 146]	περιεόντας αὐτοὺς κατέλαβον καὶ ἦγον	ἐς	ὄψιν τὴν βασιλέος, τὸ ἐνθεῦτεν
[7, 29]	στρατῷ τῷ ἐμῷ, οὐδὲ ὅστις	ἐς	ὄψιν τὴν ἐμὴν καταστὰς αὐτεπάγγελτος
[7, 210]	θυμωθείς, ἐντειλάμενος σφέας ζωγρήσαντας ἄγειν	ἐς	ὄψιν τὴν ἑωυτοῦ. (ὡς δ᾽
[7, 118]	τὴν στρατιὴν καὶ δειπνίζοντες Ξέρξην	ἐς	πᾶν κακοῦ ἀπίκατο, οὕτω ὥστε
[7, 152]	μοι τοῦτο τὸ ἔπος ἐχέτω	ἐς	πάντα λόγον· ἐπεὶ καὶ ταῦτα
[7, 138]	ἐπ᾽ Ἀθήνας ἐλαύνει, κατίετο δὲ	ἐς	πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα. πυνθανόμενοι δὲ
[7, 21]	γὰρ νέας παρείχοντο, οἳ δὲ	ἐς	πεζὸν ἐτετάχατο, τοῖσι δὲ ἵππος
[7, 163]	καὶ οὐκ ἀνασχετὸν ποιησάμενος ἐλθὼν	ἐς	Πελοπόννησον ἄρχεσθαι ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐὼν
[7, 207]	νυν ἄλλοισι Πελοποννησίοισι ἐδόκεε ἐλθοῦσι	ἐς	Πελοπόννησον τὸν Ἰσθμὸν ἔχειν ἐν
[7, 94]	Δαναόν τε καὶ Ξοῦθον ἀπικέσθαι	ἐς	Πελοπόννησον, ὡς Ἕλληνες λέγουσι, ἐκαλέοντο
[7, 131]	ταύτῃ διεξίῃ ἅπασα ἡ στρατιὴ	ἐς	Περραιβούς. οἱ δὲ δὴ κήρυκες
[7, 103]	ἀμείνονες, καὶ ἴοιεν ἀναγκαζόμενοι μάστιγι	ἐς	πλεῦνας ἐλάσσονες ἐόντες· ἀνειμένοι δὲ
[7, 85]	ἐξ ἱμάντων· (ταύτῃσι πίσυνοι ἔρχονται	ἐς	πόλεμον. ἡ δὲ μάχη τούτων
[7, 100]	καὶ ἐξοπλίσαντες τοὺς ἐπιβάτας ὡς	ἐς	πόλεμον. ὃ δ᾽ ἐντὸς τῶν
[7, 188]	ἐόντος οὐ μεγάλου, πρόκροσσαι ὁρμέοντο	ἐς	πόντον καὶ ἐπὶ ὀκτὼ νέας.
[7, 143]	δὲ τῶν τις Ἀθηναίων ἀνὴρ	ἐς	πρώτους νεωστὶ παριών, τῷ οὔνομα
[7, 168]	τε γενέσθαι· οὕτω οὐκ ἀπικέσθαι	ἐς	Σαλαμῖνα, καὶ οὐδεμιῇ κακότητι λειφθῆναι
[7, 26]	ἅπας συλλελεγμένος ἅμα Ξέρξῃ ἐπορεύετο	ἐς	Σάρδις, ἐκ ἐκ Κριτάλλων ὁρμηθεὶς
[7, 8]	ὑπῆρξαν ἄδικα ποιεῦντες. (πρῶτα μὲν	ἐς	Σάρδις ἐλθόντες, ἅμα Ἀρισταγόρῃ τῷ
[7, 1]	κεχαραγμένον τοῖσι Ἀθηναίοισι διὰ τὴν	ἐς	Σάρδις ἐσβολήν, καὶ δὴ καὶ
[7, 32]	Λυδῶν τὸ ἄστυ. ~ἀπικόμενος δὲ	ἐς	Σάρδις πρῶτα μὲν ἀπέπεμπε κήρυκας
[7, 31]	φερούσης τῆς δὲ ἐς δεξιὴν	ἐς	Σάρδις, τῇ καὶ πορευομένῳ διαβῆναι
[7, 15]	παραυτίκα μὲν οὐκ ἐσωφρόνεον εἴπας	ἐς	σὲ μάταια ἔπεα χρηστῆς εἵνεκα
[7, 128]	ἐπεθύμησε, καὶ ἐποίεε ταῦτα· ἐσβὰς	ἐς	Σιδωνίην νέα, ἐς τήν περ
[7, 170]	καὶ Πραισίων ἀπικομένους στόλῳ μεγάλῳ	ἐς	Σικανίην πολιορκέειν ἐπ᾽ ἔτεα πέντε
[7, 170]	Μίνων κατὰ ζήτησιν Δαιδάλου ἀπικόμενον	ἐς	Σικανίην τὴν νῦν Σικελίην καλευμένην
[7, 145]	συνθησομένους πρὸς τὸν Πέρσην, καὶ	ἐς	Σικελίην ἄλλους πέμπειν παρὰ Γέλωνα
[7, 168]	παρελάμβανον οἱ αὐτοὶ οἵ περ	ἐς	Σικελίην ἀπίκοντο, λέγοντες τοὺς αὐτοὺς
[7, 164]	Κῴοισι καταθεὶς τὴν ἀρχὴν οἴχετο	ἐς	Σικελίην, ἔνθα παρὰ Σαμίων ἔσχε
[7, 151]	τοῦτον χρόνον πέμψαντας καὶ τούτους	ἐς	Σοῦσα ἀγγέλους εἰρωτᾶν Ἀρτοξέρξεα τὸν
[7, 135]	τούτοισι τὰ ἔπεα. πορευόμενοι γὰρ	ἐς	Σοῦσα ἀπικνέονται παρὰ Ὑδάρνεα· ὁ
[7, 53]	~ταῦτα εἴπας καὶ Ἀρτάβανον ἀποστείλας	ἐς	Σοῦσα δεύτερα μετεπέμψατο Ξέρξης Περσέων
[7, 152]	Ἄργος καὶ Ἀργείων ἄγγελοι ἀναβάντες	ἐς	Σοῦσα ἐπειρώτων Ἀρτοξέρξεα περὶ φιλίης,
[7, 3]	καὶ Δημάρητος ὁ Ἀρίστωνος ἀναβεβηκὼς	ἐς	Σοῦσα, ἐστερημένος τε τῆς ἐν
[7, 136]	ἀμείψαντο. ἐνθεῦτεν δὲ ὡς ἀνέβησαν	ἐς	Σοῦσα καὶ βασιλέι ἐς ὄψιν
[7, 6]	τοῦτο δὲ Πεισιστρατιδέων οἱ ἀναβεβηκότες	ἐς	Σοῦσα, τῶν τε αὐτῶν λόγων
[7, 229]	ἢ μοῦνον Ἀριστόδημον ἀλγήσαντα ἀπονοστῆσαι	ἐς	Σπάρτην ἢ καὶ ὁμοῦ σφεων
[7, 230]	νυν οὕτω σωθῆναι λέγουσι Ἀριστόδημον	ἐς	Σπάρτην καὶ διὰ πρόφασιν τοιήνδε,
[7, 137]	ἐπαύσατο τὸ παραυτίκα, καίπερ ἀπονοστησάντων	ἐς	Σπάρτην Σπερθίεώ τε καὶ Βούλιος.
[7, 232]	εἶναι Παντίτην· νοστήσαντα δὲ τοῦτον	ἐς	Σπάρτην, ὡς ἠτίμωτο, ἀπάγξασθαι. ~οἱ
[7, 229]	λόγῳ χρησαμένοισι ἢ ἀποσωθῆναι ὁμοῦ	ἐς	Σπάρτην, ὡς μεμετιμένοι γε ἦσαν
[7, 176]	τοῦ Θρηικίου ἐξ εὐρέος συνάγεται	ἐς	στεινὸν ἐόντα τὸν πόρον τὸν
[7, 13]	ἀγχίστροφα βουλεύομαι· φρενῶν τε γὰρ	ἐς	τὰ ἐμεωυτοῦ πρῶτα οὔκω ἀνήκω,
[7, 219]	μὲν ὁ μάντις Μεγιστίης ἐσιδὼν	ἐς	τὰ ἱρὰ ἔφρασε τὸν μέλλοντα
[7, 6]	ὑπὸ Λάσου τοῦ Ἑρμιονέος ἐμποιέων	ἐς	τὰ Μουσαίου χρησμόν, ὡς αἱ
[7, 134]	γεγονότες εὖ καὶ χρήμασι ἀνήκοντες	ἐς	τὰ πρῶτα, ἐθελονταὶ ὑπέδυσαν ποινὴν
[7, 223]	ἀνὰ τὰς προτέρας ἡμέρας ὑπεξιόντες	ἐς	τὰ στεινόπορα ἐμάχοντο. (τότε δὲ
[7, 120]	πανδημεί, αὐτοὺς καὶ γυναῖκας, ἐλθόντας	ἐς	τὰ σφέτερα ἱρὰ ἵζεσθαι ἱκέτας
[7, 173]	νέας αὐτοῦ καταλιπών, καὶ ἀπίκετο	ἐς	τὰ Τέμπεα ἐς τὴν ἐσβολὴν
[7, 152]	βουλόμενοι τοῖσι πλησίοισι, ἐγκύψαντες ἂν	ἐς	τὰ τῶν πέλας κακὰ ἀσπασίως
[7, 142]	καὶ ἐδόκεε εἶναι, συγγραψάμενοι ἀπαλλάσσοντο	ἐς	τὰς Ἀθήνας. ὡς δὲ ἀπελθόντες
[7, 25]	ἐποίεε, παρεσκευάζετο δὲ καὶ ὅπλα	ἐς	τὰς γεφύρας βύβλινά τε καὶ
[7, 21]	πλοῖα ἅμα στρατευομένοισι, τοῖσι δὲ	ἐς	τὰς γεφύρας μακρὰς νέας παρέχειν,
[7, 182]	Φόρμος ἀνὴρ Ἀθηναῖοις, φεύγουσα ἐξοκέλλει	ἐς	τὰς ἐκβολὰς τοῦ Πηνειοῦ, καὶ
[7, 207]	μένειν ἐψηφίζετο πέμπειν τε ἀγγέλους	ἐς	τὰς πόλιας κελεύοντάς σφι ἐπιβοηθέειν,
[7, 156]	τοῦτο μὲν γὰρ Καμαριναίους ἅπαντας	ἐς	τὰς Συρηκούσας ἀγαγὼν πολιήτας ἐποίησε,
[7, 156]	οὐδὲν πείσεσθαι, ἀγαγὼν καὶ τούτους	ἐς	τὰς Συρηκούσας ἀπέδοτο ἐπ᾽ ἐξαγωγῇ
[7, 157]	οἱ ἄγγελοι τῶν Ἑλλήνων ἀπίκατο	ἐς	τὰς Συρηκούσας, ἐλθόντες αὐτῷ ἐς
[7, 155]	καταγαγὼν τούτους ἐκ Κασμένης πόλιος	ἐς	τὰς Συρηκούσας ἔσχε καὶ ταύτας·
[7, 156]	προσδοκῶντας ἀπολέεσθαι διὰ τοῦτο, ἀγαγὼν	ἐς	τὰς Συρηκούσας πολιήτας ἐποίησε· τὸν
[7, 34]	Ἐλαιοῦντα ἀγινεόμενος γυναῖκας ἀθέμιστα ἔρδεσκε.	~ἐς	ταύτην ὦν τὴν ἀκτὴν ἐξ
[7, 116]	μέχρι ἐμεῦ. ~ὡς δὲ ἄρα	ἐς	τὴν Ἄκανθον ἀπίκετο, ξεινίην τε
[7, 146]	ταῦτα θηεύμενοι ἔωσι πλήρεες, ἀποπέμπειν	ἐς	τὴν ἂν αὐτοὶ ἐθέλωσι χώρην
[7, 34]	δὲ ἑπτὰ στάδιοι ἐξ Ἀβύδου	ἐς	τὴν ἀπαντίον. καὶ δὴ ἐζευγμένου
[7, 55]	καὶ αἱ νέες ἅμα ἀνήγοντο	ἐς	τὴν ἀπεναντίον. ἤδη δὲ ἤκουσα
[7, 19]	τῶν συλλεχθέντων αὐτίκα πᾶς ἀνὴρ	ἐς	τὴν ἀρχὴν ἑωυτοῦ ἀπελάσας εἶχε
[7, 73]	σύνοικοι ἦσαν Μακεδόσι, μεταβάντες δὲ	ἐς	τὴν Ἀσίην ἅμα τῇ χώρῃ
[7, 146]	ἔχθρας πρῶτα μὲν κατασκόπους πέμπουσι	ἐς	τὴν Ἀσίην ἄνδρας τρεῖς. οἳ
[7, 75]	μικρά. (οὗτοι δὲ διαβάντες μὲν	ἐς	τὴν Ἀσίην ἐκλήθησαν Βιθυνοί, τὸ
[7, 107]	αὐτῷ ὑπόσπονδον ἐξελθεῖν καὶ νοστῆσαι	ἐς	τὴν Ἀσίην, οὐκ ἠθέλησε, μὴ
[7, 11]	Σάρδις τε ἐνέπρησαν καὶ ἤλασαν	ἐς	τὴν Ἀσίην. (οὔκων ἐξαναχωρέειν οὐδετέροισι
[7, 137]	γὰρ πεμφθέντες ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἄγγελοι	ἐς	τὴν Ἀσίην, προδοθέντες δὲ ὑπὸ
[7, 145]	ἐν Σάρδισι, ἐβουλεύσαντο κατασκόπους πέμπειν	ἐς	τὴν Ἀσίην τῶν βασιλέος πρηγμάτων,
[7, 137]	τὴν ἐν Ἑλλησπόντῳ, καὶ ἀπαχθέντες	ἐς	τὴν Ἀττικὴν ἀπέθανον ὑπὸ Ἀθηναίων,
[7, 10]	σὺν Δάτι καὶ Ἀρταφρένεϊ ἐλθοῦσαν	ἐς	τὴν Ἀττικὴν χώρην μοῦνοι Ἀθηναῖοι
[7, 119]	σκηνὴ μὲν ἔσκε πεπηγυῖα ἑτοίμη	ἐς	τὴν αὐτὸς σταθμὸν ποιεέσκετο Ξέρξης,
[7, 58]	Σαρπηδονίης ἄκρης ποιεύμενος τὴν ἄπιξιν,	ἐς	τὴν αὐτῷ προείρητο ἀπικομένῳ περιμένειν·
[7, 170]	ὑπολαβόντα σφέας χειμῶνα μέγαν ἐκβαλεῖν	ἐς	τὴν γῆν· συναραχθέντων δὲ τῶν
[7, 41]	δὲ χρυσέας ῥοιὰς καὶ οἱ	ἐς	τὴν γῆν τρέποντες τὰς λόγχας,
[7, 40]	πάντων ἀπολελεγμένοι, τὰς λόγχας κάτω	ἐς	τὴν γῆν τρέψαντες· μετὰ δὲ
[7, 54]	~ταύτην μὲν τὴν ἡμέρην παρεσκευάζοντο	ἐς	τὴν διάβασιν· τῇ δὲ ὑστεραίῃ
[7, 32]	Σάρδις πρῶτα μὲν ἀπέπεμπε κήρυκας	ἐς	τὴν Ἑλλάδα αἰτήσοντας γῆν τε
[7, 147]	τρεῖς ἀπολέσαντες· νοστησάντων δὲ τούτων	ἐς	τὴν Ἑλλάδα δοκέειν ἔφη ἀκούσαντας
[7, 131]	δὲ δὴ κήρυκες οἱ ἀποπεμφθέντες	ἐς	τὴν Ἑλλάδα ἐπὶ γῆς αἴτησιν
[7, 176]	δὲ αὖ διὰ Τρηχῖνος ἔσοδος	ἐς	τὴν Ἑλλάδα ἐστὶ τῇ στεινοτάτη
[7, 10]	ἐλᾶν στρατὸν διὰ τῆς Εὐρώπης	ἐς	τὴν Ἑλλάδα. καὶ δὴ καὶ
[7, 175]	φυλάσσοντες τὴν ἐσβολὴν μὴ παριέναι	ἐς	τὴν Ἑλλάδα τὸν βάρβαρον, τὸν
[7, 173]	καὶ ἀπίκετο ἐς τὰ Τέμπεα	ἐς	τὴν ἐσβολὴν ἥ περ ἀπὸ
[7, 123]	τόδε καλέεται. (ἀπὸ δὲ Αἰνείης,	ἐς	τὴν ἐτελεύτων καταλέγων τὰς πόλις,
[7, 56]	πάντων. ~Ξέρξης δὲ ἐπεὶ διέβη	ἐς	τὴν Εὐρώπην, ἐθηεῖτο τὸν στρατὸν
[7, 174]	στρατηίη, βασιλέος τε μέλλοντος διαβαίνειν	ἐς	τὴν Εὐρώπην ἐκ τῆς Ἀσίης
[7, 33]	Ἑλλήσποντον ἐζεύγνυσαν ἐκ τῆς Ἀσίης	ἐς	τὴν Εὐρώπην. ἔστι δὲ τῆς
[7, 20]	τῶν Τρωικῶν γενόμενον, οἳ διαβάντες	ἐς	τὴν Εὐρώπην κατὰ Βόσπορον τούς
[7, 148]	θεησάμενοί τε καὶ ἀποπεμφθέντες ἐνόστησαν	ἐς	τὴν Εὐρώπην, οἱ δὲ συνωμόται
[7, 172]	τάχιστα μέλλοντα διαβαίνειν τὸν Πέρσην	ἐς	τὴν Εὐρώπην, πέμπουσι ἐς τὸν
[7, 220]	ἔχειν εὐπρεπέως ἐκλιπεῖν τὴν τάξιν	ἐς	τὴν ἦλθον φυλάξοντες ἀρχήν. (ταύτῃ
[7, 22]	ὑπὸ ἀνθρώπων. τῇ δὲ τελευτᾷ	ἐς	τὴν ἤπειρον τὸ ὄρος, χερσονησοειδές
[7, 54]	σπένδων ἐκ χρυσέης φιάλης Ξέρξης	ἐς	τὴν θάλασσαν εὔχετο πρὸς τὸν
[7, 223]	πολλοὶ μὲν δὴ ἐσέπιπτον αὐτῶν	ἐς	τὴν θάλασσαν καὶ διεφθείροντο, πολλῷ
[7, 124]	μεσόγαιαν τάμνων τῆς ὁδοῦ, βουλόμενος	ἐς	τὴν Θέρμην ἀπικέσθαι· ἐπορεύετο δὲ
[7, 127]	τῶν ποταμῶν γίνονται. ~ὡς δὲ	ἐς	τὴν Θέρμην ἀπίκετο ὁ Ξέρξης,
[7, 130]	δὲ ταῦτα καὶ θεησάμενος ἀπέπλεε	ἐς	τὴν Θέρμην. ~ὁ μὲν δὴ
[7, 42]	λαβὼν ἐς ἀριστερὴν χεῖρα ἤιε	ἐς	τὴν Ἰλιάδα γῆν. καὶ πρῶτα
[7, 239]	ὁδοφυλάκων. (ἐπεὶ δὲ καὶ ἀπίκετο	ἐς	τὴν Λακεδαίμονα, οὐκ εἶχον συμβαλέσθαι
[7, 31]	δὲ ἐκ τῆς Φρυγίης ἐσέβαλε	ἐς	τὴν Λυδίην, σχιζομένης τῆς ὁδοῦ
[7, 230]	τὸν δὲ συνάγγελον αὐτοῦ ἀπικόμενον	ἐς	τὴν μάχην ἀποθανεῖν. ~ἀπονοστήσας δὲ
[7, 20]	Σκυθικόν, ὅτε Σκύθαι Κιμμερίους διώκοντες	ἐς	τὴν Μηδικὴν χώρην ἐσβαλόντες σχεδὸν
[7, 198]	δὲ τούτων τῶν χώρων ἤιε	ἐς	τὴν Μηλίδα παρὰ κόλπον θαλάσσης,
[7, 176]	τε καὶ ἀπόκρημνον, ὑψηλόν, ἀνατεῖνον	ἐς	τὴν Οἴτην· τὸ δὲ πρὸς
[7, 18]	τοῖσι ἐκ σέο πρώτοισι προειρημένοισι	ἐς	τὴν παρασκευήν, ποίεε δὲ οὕτω
[7, 128]	ταῦτα· ἐσβὰς ἐς Σιδωνίην νέα,	ἐς	τήν περ ἐσέβαινε αἰεὶ ὅκως
[7, 109]	Ἰσμαρίδα, κατὰ δὲ Δίκαιαν Βιστονίδα,	ἐς	τὴν ποταμοὶ δύο ἐσιεῖσι τὸ
[7, 213]	ὑπὸ τῶν Πυλαγόρων τῶν Ἀμφικτυόνων	ἐς	τὴν Πυλαίην συλλεγομένων ἀργύριον ἐπεκηρύχθη.
[7, 164]	καὶ δὴ καὶ ἐκεῖνος ἀπίκετο	ἐς	τὴν Σικελίην ἀπὸ πάντα τὰ
[7, 8]	δεύτερα δὲ ἡμέας οἷα ἔρξαν	ἐς	τὴν σφετέρην ἀποβάντας, ὅτε Δᾶτίς
[7, 203]	οἳ δὲ ταῦτα πυνθανόμενοι ἐβοήθεον	ἐς	τὴν Τρηχῖνα. ~τούτοισι ἦσαν μέν
[7, 39]	οὐ καυχήσεαι ὑπερβαλέσθαι· ἐπείτε δὲ	ἐς	τὸ ἀναιδέστερον ἐτράπευ, τὴν μὲν
[7, 133]	οἳ μὲν αὐτῶν τοὺς αἰτέοντας	ἐς	τὸ βάραθρον οἳ δ᾽ ἐς
[7, 118]	δόκιμος ὅμοια τῷ μάλιστα, ἀπέδεξε	ἐς	τὸ δεῖπνον τετρακόσια τάλαντα ἀργυρίου
[7, 168]	τῶν ἡμερέων· ἀλλὰ τιμωρητέον εἴη	ἐς	τὸ δυνατώτατον. (ὑπεκρίναντο μὲν οὕτω
[7, 103]	πλεῦνας ἐλάσσονες ἐόντες· ἀνειμένοι δὲ	ἐς	τὸ ἐλεύθερον οὐκ ἂν ποιέοιεν
[7, 229]	καὶ κατεκέατο ἐν Ἀλπηνοῖσι ὀφθαλμιῶντες	ἐς	τὸ ἔσχατον, ἢ εἴ γε
[7, 107]	δόξειε περιεῖναι βασιλέι, ἀλλὰ διεκαρτέρεε	ἐς	τὸ ἔσχατον. (ὡς δ᾽ οὐδὲν
[7, 223]	μᾶλλον ἢ κατ᾽ ἀρχὰς ἐπεξήισαν	ἐς	τὸ εὐρύτερον τοῦ αὐχένος. τὸ
[7, 181]	(καί μιν, ὡς ὀπίσω ἀπίκοντο	ἐς	τὸ ἑωυτῶν στρατόπεδον, ἐπεδείκνυσαν ἐκπαγλεόμενοι
[7, 140]	τὸ ἱρὸν τὰ νομιζόμενα, ὡς	ἐς	τὸ μέγαρον ἐσελθόντες ἵζοντο, χρᾷ
[7, 144]	θαλασσίους γενέσθαι Ἀθηναίους. αἳ δὲ	ἐς	τὸ μὲν ἐποιήθησαν οὐκ ἐχρήσθησαν,
[7, 17]	δὴ κηδόμενος αὐτοῦ ἀλλ᾽ οὔτε	ἐς	τὸ μετέπειτα οὔτε ἐς τὸ
[7, 212]	ἐμάχοντο, πλὴν Φωκέων· οὗτοι δὲ	ἐς	τὸ ὄρος ἐτάχθησαν φυλάξοντες τὴν
[7, 17]	οὔτε ἐς τὸ μετέπειτα οὔτε	ἐς	τὸ παραυτίκα νῦν καταπροΐξεαι ἀποτρέπων
[7, 29]	γάρ τοι ταῦτα ποιεῦντι οὔτε	ἐς	τὸ παρεὸν οὔτε ἐς χρόνον
[7, 129]	καὶ Παμίσου, οἳ μέν νυν	ἐς	τὸ πεδίον τοῦτο συλλεγόμενοι ἐκ
[7, 6]	καὶ ἄλλα οἱ σύμμαχα γενόμενα	ἐς	τὸ πείθεσθαι Ξέρξην. (τοῦτο μὲν
[7, 193]	Κολχίδα· ἐνθεῦτεν γὰρ ἔμελλον ὑδρευσάμενοι	ἐς	τὸ πέλαγος ἀφήσειν. ἐπὶ τούτου
[7, 54]	εἰ τῷ ἡλίῳ ἀνατιθεὶς κατῆκε	ἐς	τὸ πέλαγος, οὔτε εἰ μετεμέλησέ
[7, 35]	ἐπικέσθαι μάστιγι πληγὰς καὶ κατεῖναι	ἐς	τὸ πέλαγος πεδέων ζεῦγος. ἤδη
[7, 60]	(ταύτην δὲ ποιήσαντες ἄλλους ἐσεβίβαζον	ἐς	τὸ περιοικοδομημένον, μέχρι οὗ πάντας
[7, 43]	τὸν ποταμὸν ὡς ἀπίκετο Ξέρξης,	ἐς	τὸ Πριάμου πέργαμον ἀνέβη ἵμερον
[7, 123]	καὶ ταύτην τὴν χώρην ἔπλεε	ἐς	τὸ προειρημένον, παραλαμβάνων στρατιὴν καὶ
[7, 223]	μάστιγας ἐρράπιζον πάντα ἄνδρα, αἰεὶ	ἐς	τὸ πρόσω ἐποτρύνοντες. πολλοὶ μὲν
[7, 197]	ὀπίσω κατελθόντες ἢν ἁλίσκωνται ἐστέλλοντο	ἐς	τὸ πρυτανήιον· ὡς θύεταί τε
[7, 107]	τοὺς οἰκέτας καὶ ἔπειτα ἐσέβαλε	ἐς	τὸ πῦρ, μετὰ δὲ ταῦτα
[7, 167]	ἐπισπένδων τοῖσι ἱροῖσι, ὦσε ἑωυτὸν	ἐς	τὸ πῦρ· οὕτω δὴ κατακαυθέντα
[7, 107]	ποιήσας δὲ ταῦτα ἑωυτὸν ἐσέβαλε	ἐς	τὸ πῦρ. οὕτω μὲν οὗτος
[7, 43]	ταῦτα δὲ ποιησαμένοισι νυκτὸς φόβος	ἐς	τὸ στρατόπεδον ἐνέπεσε. ἅμα ἡμέρῃ
[7, 144]	γὰρ ὁ πόλεμος συστὰς ἔσωσε	ἐς	τὸ τότε τὴν Ἑλλάδα, ἀναγκάσας
[7, 239]	Ἑλλάδα πρῶτοι, καὶ οὕτω δὴ	ἐς	τὸ χρηστήριον τὸ ἐς Δελφοὺς
[7, 11]	δοῦλος, κατεστρέψατο οὕτω ὡς καὶ	ἐς	τόδε αὐτοί τε ὥνθρωποι καὶ
[7, 47]	τελευτήσειε, ἐγὼ δ᾽ ἔτι καὶ	ἐς	τόδε δείματος εἰμὶ ὑπόπλεος οὐδ᾽
[7, 38]	(σὺ δέ, ὦ βασιλεῦ, ἐμὲ	ἐς	τόδε ἡλικίης ἥκοντα οἰκτείρας τῶν
[7, 123]	τουτέων χώρη Κροσσαίη ἔτι καὶ	ἐς	τόδε καλέεται. (ἀπὸ δὲ Αἰνείης,
[7, 193]	ἐπωνυμίην ἀπὸ τούτου ἔτι καὶ	ἐς	τόδε νομίζοντες. οἱ δὲ βάρβαροι,
[7, 29]	Περσίδα χώρην, οὐδενὶ ἀνδρὶ συνέμιξα	ἐς	τόδε ὅστις ἠθέλησε ξείνια προθεῖναι
[7, 107]	οὗτος δικαίως αἰνέεται ἔτι καὶ	ἐς	τόδε ὑπὸ Περσέων. ~Ξέρξης δὲ
[7, 22]	τριῶν ἐτέων κου μάλιστα τὰ	ἐς	τὸν Ἄθων. ἐν γὰρ Ἐλαιοῦντι
[7, 188]	τοὺς ἐν Πηλίῳ, τὰς δὲ	ἐς	τὸν αἰγιαλόν· αἳ δὲ περὶ
[7, 188]	καὶ κατέσχε τῆς Μαγνησίης χώρης	ἐς	τὸν αἰγιαλὸν τὸν μεταξὺ Κασθαναίης
[7, 59]	Δορίσκον οἱ ναύαρχοι κελεύσαντος Ξέρξεω	ἐς	τὸν αἰγιαλὸν τὸν προσεχέα Δορίσκῳ
[7, 97]	καὶ ἱππαγωγὰ πλοῖα μακρὰ συνελθόντα	ἐς	τὸν ἀριθμὸν ἐφάνη τρισχίλια. ~τῶν
[7, 205]	δὲ ἀπίκετο καὶ Θηβαίων τοὺς	ἐς	τὸν ἀριθμὸν λογισάμενος εἶπον, τῶν
[7, 200]	ἐκ τῶν ὀρέων τούτων ῥέων	ἐς	τὸν Ἀσωπὸν ἐκδιδοῖ. κατὰ δὲ
[7, 57]	δὲ περὶ ἑωυτοῦ τρέχων ἥξειν	ἐς	τὸν αὐτὸν χῶρον. ἐγένετο δὲ
[7, 147]	ἕτοιμοι ἦσαν αἱρέειν αὐτά, ἐσβλέποντες	ἐς	τὸν βασιλέα ὁκότε παραγγελέει. (ὁ
[7, 16]	κελεύσματι πειθόμενος, οἷα οὐκ ἀξιεύμενος	ἐς	τὸν βασιλήιον θρόνον ἵζεσθαι, τέλος
[7, 17]	τὴν Ξέρξεω ἐσθῆτα καὶ ἱξόμενος	ἐς	τὸν βασιλήιον θρόνον ὡς μετὰ
[7, 142]	δὲ ἀπελθόντες οἱ θεοπρόποι ἀπήγγελλον	ἐς	τὸν δῆμον, γνῶμαι καὶ ἄλλαι
[7, 10]	ἐμβάλωσι καὶ νικήσαντες ναυμαχίῃ πλέωσι	ἐς	τὸν Ἑλλήσποντον καὶ ἔπειτα λύσωσι
[7, 54]	εὐξάμενος δὲ ἐσέβαλε τὴν φιάλην	ἐς	τὸν Ἑλλήσποντον καὶ χρύσεον κρητῆρα
[7, 15]	καὶ ἐνδὺς μετὰ τοῦτο ἵζοιο	ἐς	τὸν ἐμὸν θρόνον, καὶ ἔπειτα
[7, 8]	ἐπεὰν ὑμῖν σημήνω τὸν χρόνον	ἐς	τὸν ἥκειν δεῖ, προθύμως πάντα
[7, 122]	πολίων στρατιὴν παρέλαβε, ἔπλεε ἀπιέμενος	ἐς	τὸν Θερμαῖον κόλπον, κάμπτων δὲ
[7, 172]	Πέρσην ἐς τὴν Εὐρώπην, πέμπουσι	ἐς	τὸν Ἰσθμὸν ἀγγέλους· ἐν δὲ
[7, 173]	ἐπὶ τὰς νέας ὀπίσω ἐπορεύοντο	ἐς	τὸν Ἰσθμόν. ~αὕτη ἐγένετο ἡ
[7, 175]	~οἱ δὲ Ἕλληνες ἐπείτε ἀπίκατο	ἐς	τὸν Ἰσθμόν, ἐβουλεύοντο πρὸς τὰ
[7, 193]	ἄκρην τῆς Μαγνησίης ἰθέαν ἔπλεον	ἐς	τὸν κόλπον τὸν ἐπὶ Παγασέων
[7, 195]	τῆς Ξέρξεω στρατιῆς, ἀποπέμπουσι δεδεμένους	ἐς	τὸν Κορινθίων ἰσθμόν. ~ὁ μὲν
[7, 30]	κῃ ἀναφαινόμενος ἐκδιδοῖ καὶ οὗτος	ἐς	τὸν Μαίανδρον. (ἐκ δὲ Κολοσσέων
[7, 26]	τῆς ἀγορῆς τῆς Κελαινέων ἀνατέλλων	ἐς	τὸν Μαίανδρον ἐκδιδοῖ· ἐν τῇ
[7, 203]	φρουρεομένη καὶ Αἰγινητέων καὶ τῶν	ἐς	τὸν ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντων, καί
[7, 238]	Λεωνίδῃ· οὐ γὰρ ἄν κοτε	ἐς	τὸν νεκρὸν ταῦτα παρενόμησε, ἐπεὶ
[7, 113]	τείνουσα ἐς αὐτὸν τὸν Στρυμόνα·	ἐς	τὸν οἱ Μάγοι ἐκαλλιερέοντο σφάζοντες
[7, 229]	οἴχεσθαι φεύγοντα, τὸν δὲ ἐσπεσόντα	ἐς	τὸν ὅμιλον διαφθαρῆναι, Ἀριστόδημον δὲ
[7, 60]	τὸν κύκλον, ὕψος ἀνήκουσαν ἀνδρὶ	ἐς	τὸν ὀμφαλόν· (ταύτην δὲ ποιήσαντες
[7, 5]	δὲ Δαρείου ἡ βασιληίη ἀνεχώρησε	ἐς	τὸν παῖδα τὸν ἐκείνου Ξέρξην.
[7, 96]	Σιδώνιοι. τούτοισι πᾶσι καὶ τοῖσι	ἐς	τὸν πεζὸν τεταγμένοισι αὐτῶν ἐπῆσαν
[7, 81]	στρατευόμενά τε ἔθνεα καὶ τεταγμένα	ἐς	τὸν πεζόν. τούτου ὦν τοῦ
[7, 29]	ὄψιν τὴν ἐμὴν καταστὰς αὐτεπάγγελτος	ἐς	τὸν πόλεμον ἐμοὶ ἠθέλησε συμβαλέσθαι
[7, 205]	μεγάλως κατηγόρητο μηδίζειν· παρεκάλεε ὦν	ἐς	τὸν πόλεμον, θέλων εἰδέναι εἴτε
[7, 116]	ὁρέων καὶ αὐτοὺς προθύμους ἐόντας	ἐς	τὸν πόλεμον καὶ τὸ ὄρυγμα
[7, 27]	Ξέρξην, χρήματά τε ἐπαγγέλλετο βουλόμενος	ἐς	τὸν πόλεμον παρέχειν. (ἐπαγγελλομένου δὲ
[7, 144]	τούτων τῶν χρημάτων ποιήσασθαι διηκοσίας	ἐς	τὸν πόλεμον, τὸν πρὸς Αἰγινήτας
[7, 168]	ἡμεῖς, παραλαμβανόντων τῶν Ἑλλήνων ἡμέας	ἐς	τὸν πόλεμον τοῦτον, ἔχοντες δύναμιν
[7, 28]	τὴν Ἑλληνίδα, βουλόμενός τοι δοῦναι	ἐς	τὸν πόλεμον χρήματα ἐξεμάνθανον, καὶ
[7, 36]	πεντηκοντέρων καὶ τριηρέων, ἵνα καὶ	ἐς	τὸν Πόντον ἔχῃ ὁ βουλόμενος
[7, 114]	ἵππους λευκούς. ~φαρμακεύσαντες δὲ ταῦτα	ἐς	τὸν ποταμὸν καὶ ἄλλα πολλὰ
[7, 107]	ἄργυρον ἔσπειρε ἀπὸ τοῦ τείχεος	ἐς	τὸν Στρυμόνα, ποιήσας δὲ ταῦτα
[7, 113]	ἑσπέρην ἐπὶ ποταμὸν Ἀγγίτην ἐκδιδόντα	ἐς	τὸν Στρυμόνα, τὰ δὲ πρὸς
[7, 22]	(ἐν δὲ τῷ ἰσθμῷ τούτῳ,	ἐς	τὸν τελευτᾷ ὁ Ἄθως, Σάνη
[7, 88]	ὡς ἐκέλευε· ἀπαγαγόντες οἱ οἰκέται	ἐς	τὸν χῶρον ἐν τῷ περ
[7, 16]	ἐθέλει φανῆναι. (οὐ γὰρ δὴ	ἐς	τοσοῦτό γε εὐηθείης ἀνήκει τοῦτο,
[7, 33]	πρὸς σανίδα διεπασσάλευσαν, ὃς καὶ	ἐς	τοῦ Πρωτεσίλεω τὸ ἱρὸν ἐς
[7, 130]	γενέσθαι” (ταῦτα δὲ ἔχοντα ἔλεγε	ἐς	τοὺς Ἀλεύεω παῖδας, ὅτι πρῶτοι
[7, 23]	αὖ ἐκδεκόμενοι ἑτέροισι, ἕως ἀπίκοντο	ἐς	τοὺς ἀνωτάτω· οὗτοι δὲ ἐξεφόρεόν
[7, 62]	Μηδείης τῆς Κολχίδος ἐξ Ἀθηνέων	ἐς	τοὺς Ἀρίους τούτους μετέβαλον καὶ
[7, 223]	ἀπεδείκνυντο ῥώμης ὅσον εἶχον μέγιστον	ἐς	τοὺς βαρβάρους, παραχρεώμενοί τε καὶ
[7, 194]	μὴ ἀπολέσθαι περιῆν, τότε δὲ	ἐς	τοὺς Ἕλληνας καταπλώσας ἔμελλε οὐ
[7, 210]	ἑωυτοῦ. (ὡς δ᾽ ἐσέπεσον φερόμενοι	ἐς	τοὺς Ἕλληνας οἱ Μῆδοι, ἔπιπτον
[7, 229]	ἄγειν ἑωυτὸν κελεῦσαι τὸν εἵλωτα	ἐς	τοὺς μαχομένους, ὅκως δὲ αὐτὸν
[7, 137]	οὕτω ἔφερε· τὸ δὲ συμπεσεῖν	ἐς	τοὺς παῖδας τῶν ἀνδρῶν τούτων
[7, 86]	αὕτη ἡ μάχη, καὶ ἐπετετάχατο	ἐς	τοὺς Πέρσας· Μῆδοι δὲ τήν
[7, 149]	τοῖσιδε· περὶ μὲν σπονδέων ἀνοίσειν	ἐς	τοὺς πλεῦνας, περὶ δὲ ἡγεμονίης
[7, 143]	ἀμφ᾽ αὐτῇ τελευτήσειν· (ἀλλὰ γὰρ	ἐς	τοὺς πολεμίους τῷ θεῷ εἰρῆσθαι
[7, 194]	οἱ βάρβαροι καὶ πλέοντες ἐσέπεσον	ἐς	τοὺς πολεμίους· τῶν ἐστρατήγεε ὁ
[7, 147]	ὅκῃ πλέοιεν· οἳ δὲ εἶπαν	ἐς	τοὺς σοὺς πολεμίους, ὦ δέσποτα,
[7, 181]	ὃς ἐπειδὴ ἡ νηῦς ἡλίσκετο	ἐς	τοῦτο ἀντεῖχε μαχόμενος ἐς ὃ
[7, 9]	ὡς μὲν ἐγὼ δοκέω, οὐκ	ἐς	τοῦτο θράσεος ἀνήκει τὰ Ἑλλήνων
[7, 9]	τὸ κάλλιστον χωρίον καὶ λειότατον,	ἐς	τοῦτο κατιόντες μάχονται, ὥστε σὺν
[7, 50]	οὐκ ἄν κοτε εἶδες αὐτὰ	ἐς	τοῦτο προελθόντα· νῦν δὲ κινδύνους
[7, 50]	προελθόντα· νῦν δὲ κινδύνους ἀναρριπτέοντες	ἐς	τοῦτο σφέα προηγάγοντο. μεγάλα γὰρ
[7, 59]	οὗτος τὸ παλαιὸν ἦν Κικόνων.	(ἐς	τοῦτον τὸν αἰγιαλὸν κατασχόντες τὰς
[7, 9]	μέχρι Μακεδονίης γῆς, οὐκ ἦλθον	ἐς	τούτου λόγον ὥστε μάχεσθαι. (σοὶ
[7, 25]	τῆς Θρηίκης ἀγίνεον, οἳ δὲ	ἐς	Τυρόδιζαν τὴν Περινθίων, οἳ δὲ
[7, 31]	ἀνδρὶ ἐπιτρέψας δευτέρῃ ἡμέρῃ ἀπίκετο	ἐς	τῶν Λυδῶν τὸ ἄστυ. ~ἀπικόμενος
[7, 129]	θάλασσαν, προσυμμίσγοντες τὸ ὕδωρ πάντες	ἐς	τὠυτό· (ἐπεὰν δὲ συμμιχθέωσι τάχιστα,
[7, 127]	τὴν Βοττιαιίδα τε καὶ Μακεδονίδα,	ἐς	τὠυτὸ ῥέεθρον τὸ ὕδωρ συμμίσγοντες.
[7, 145]	τοῖσι Ἀθηναίοισι ἐγεγόνεε. συλλεγομένων δὲ	ἐς	τὠυτὸ τῶν περὶ τὴν Ἑλλάδα
[7, 158]	περιελήλυθε ὁ πόλεμος καὶ ἀπῖκται	ἐς	ὑμέας, οὕτω δὴ Γέλωνος μνῆστις
[7, 119]	ἔν τε οἰκήμασι καὶ λάκκοισι,	ἐς	ὑποδοχὰς τοῦ στρατοῦ· τοῦτο δὲ
[7, 88]	δὲ αἷμά τε ἤμεε καὶ	ἐς	φθίσιν περιῆλθε ἡ νοῦσος. (τὸν
[7, 119]	τῇ δὲ ἄλλῃ στρατιῇ τὰ	ἐς	φορβὴν μοῦνα τασσόμενα. ὅκως δὲ
[7, 133]	ἐς τὸ βάραθρον οἳ δ᾽	ἐς	φρέαρ ἐμβαλόντες ἐκέλευον γῆν τε
[7, 73]	χώρῃ καὶ τὸ οὔνομα μετέβαλον	ἐς	Φρύγας. Ἀρμένιοι δὲ κατά περ
[7, 179]	οὗτοι τὰς νέας τῶν βαρβάρων	ἐς	φυγὴν ὅρμησαν. ~τὴν μὲν δὴ
[7, 183]	καταρρωδήσαντες ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου μετορμίζοντο	ἐς	Χαλκίδα, φυλάξοντες μὲν τὸν Εὔριπον,
[7, 30]	Φρυγίης· ἐν τῇ Λύκος ποταμὸς	ἐς	χάσμα γῆς ἐσβάλλων ἀφανίζεται, ἔπειτα
[7, 8]	μετὰ Αἰγύπτου ἅλωσιν ὡς ἔμελλε	ἐς	χεῖρας ἄξεσθαι τὸ στράτευμα τὸ
[7, 29]	οὔτε ἐς τὸ παρεὸν οὔτε	ἐς	χρόνον μεταμελήσει” ~ταῦτα δὲ εἴπας
[7, 147]	Πόντου σιταγωγὰ διεκπλώοντα τὸν Ἑλλήσποντον,	ἔς	τε Αἴγιναν καὶ Πελοπόννησον κομιζόμενα.
[7, 225]	ἐνθεῦτεν ἤδη ἑτεροιοῦτο τὸ νεῖκος·	ἔς	τε γὰρ τὸ στεινὸν τῆς
[7, 145]	πέμπειν παρὰ Γέλωνα τὸν Δεινομένεος	ἔς	τε Κέρκυραν κελεύσοντας βοηθέειν τῇ
[7, 123]	τὴν Μυγδονίην, πλέων δὲ ἀπίκετο	ἔς	τε τὴν προειρημένην Θέρμην καὶ
[7, 129]	ἐς αὐτὴν καὶ ἄλλων συχνῶν	ἐσβαλλόντων,	πέντε δὲ τῶν δοκίμων μάλιστα
[7, 30]	Λύκος ποταμὸς ἐς χάσμα γῆς	ἐσβάλλων	ἀφανίζεται, ἔπειτα διὰ σταδίων ὡς
[7, 176]	πᾶν μηχανώμενοι ὅκως μή σφι	ἐσβάλοιεν	οἱ Θεσσαλοὶ ἐπὶ τὴν χώρην.
[7, 20]	διώκοντες ἐς τὴν Μηδικὴν χώρην	ἐσβαλόντες	σχεδὸν πάντα τὰ ἄνω τῆς
[7, 128]	δὲ ἐπεθύμησε, καὶ ἐποίεε ταῦτα·	ἐσβὰς	ἐς Σιδωνίην νέα, ἐς τήν
[7, 196]	πορευθεὶς διὰ Θεσσαλίης καὶ Ἀχαιίης	ἐσβεβληκὼς	ἦν καὶ δὴ τριταῖος ἐς
[7, 147]	πλοῖα, ἕτοιμοι ἦσαν αἱρέειν αὐτά,	ἐσβλέποντες	ἐς τὸν βασιλέα ὁκότε παραγγελέει.
[7, 176]	δὲ τεῖχος κατὰ ταύτας τὰς	ἐσβολάς,	καὶ τό γε παλαιὸν πύλαι
[7, 217]	ἀτραπόν. ἡ μὲν γὰρ κάτω	ἐσβολὴ	ἐφυλάσσετο ὑπὸ τῶν εἴρηται· τὴν
[7, 173]	ἀπαλλάσσεσθαι μηδὲ μένοντας ἐν τῇ	ἐσβολῇ	καταπατηθῆναι ὑπὸ τοῦ στρατοῦ τοῦ
[7, 173]	ὡς ἐπύθοντο καὶ ἄλλην ἐοῦσαν	ἐσβολὴν	ἐς Θεσσαλοὺς κατὰ τὴν ἄνω
[7, 173]	ἐς τὰ Τέμπεα ἐς τὴν	ἐσβολὴν	ἥ περ ἀπὸ Μακεδονίης τῆς
[7, 215]	οἱ Φωκέες φράξαντες τείχεϊ τὴν	ἐσβολὴν	ἦσαν ἐν σκέπῃ τοῦ πολέμου·
[7, 1]	Ἀθηναίοισι διὰ τὴν ἐς Σάρδις	ἐσβολήν,	καὶ δὴ καὶ τότε πολλῷ
[7, 175]	ταύτην ὦν ἐβουλεύσαντο φυλάσσοντες τὴν	ἐσβολὴν	μὴ παριέναι ἐς τὴν Ἑλλάδα
[7, 172]	Ἄνδρες Ἕλληνες, δεῖ φυλάσσεσθαι τὴν	ἐσβολὴν	τὴν Ὀλυμπικήν, ἵνα Θεσσαλίη τε
[7, 175]	γνώμη ἐγίνετο τὴν ἐν Θερμοπύλῃσι	ἐσβολὴν	φυλάξαι· στεινοτέρη γὰρ ἐφαίνετο ἐοῦσα
[7, 173]	θάλασσαν πεζὸν στρατὸν φυλάξοντα τὴν	ἐσβολήν.	ὡς δὲ συνελέχθη ὁ στρατός,
[7, 207]	Ἕλληνες, ἐπειδὴ πέλας ἐγένετο τῆς	ἐσβολῆς	ὁ Πέρσης, καταρρωδέοντες ἐβουλεύοντο περὶ
[7, 236]	εἰ δὲ διασπάσεις, οὔτε σὺ	ἔσεαι	ἐκείνοισι χρήσιμος οὔτε ἐκεῖνοι σοί.
[7, 14]	καὶ ταπεινὸς ὀπίσω κατὰ τάχος	ἔσεαι”	~Ξέρξης μὲν περιδεὴς γενόμενος τῇ
[7, 128]	Σιδωνίην νέα, ἐς τήν περ	ἐσέβαινε	αἰεὶ ὅκως τι ἐθέλοι τοιοῦτο
[7, 74]	ὁ Ἀρταφρένεος ὃς ἐς Μαραθῶνα	ἐσέβαλε	ἅμα Δάτι. ~Θρήικες δὲ ἐπὶ
[7, 31]	~ὡς δὲ ἐκ τῆς Φρυγίης	ἐσέβαλε	ἐς τὴν Λυδίην, σχιζομένης τῆς
[7, 107]	καὶ τοὺς οἰκέτας καὶ ἔπειτα	ἐσέβαλε	ἐς τὸ πῦρ, μετὰ δὲ
[7, 107]	Στρυμόνα, ποιήσας δὲ ταῦτα ἑωυτὸν	ἐσέβαλε	ἐς τὸ πῦρ. οὕτω μὲν
[7, 173]	πόλιν, τῇ περ δὴ καὶ	ἐσέβαλε	ἡ στρατιὴ ἡ Ξέρξεω. καταβάντες
[7, 54]	τοῖσι ἐκείνης γένηται. εὐξάμενος δὲ	ἐσέβαλε	τὴν φιάλην ἐς τὸν Ἑλλήσποντον
[7, 197]	οἰκίην ὁμοίως καὶ τὸ τέμενος	ἐσέβετο.	~ταῦτα μὲν τὰ ἐν Θεσσαλίῃ
[7, 60]	ὀμφαλόν· (ταύτην δὲ ποιήσαντες ἄλλους	ἐσεβίβαζον	ἐς τὸ περιοικοδομημένον, μέχρι οὗ
[7, 197]	πρυτανήιον οἱ Ἀχαιοί. ἢν δὲ	ἐσέλθῃ,	οὐκ ἔστι ὅκως ἔξεισι πρὶν
[7, 140]	νομιζόμενα, ὡς ἐς τὸ μέγαρον	ἐσελθόντες	ἵζοντο, χρᾷ ἡ Πυθίη, τῇ
[7, 152]	ἕκαστοι αὐτῶν ἀποφεροίατο ὀπίσω τὰ	ἐσενεικαίατο.	(οὕτω δὲ οὐδ᾽ Ἀργείοισι αἴσχιστα
[7, 194]	εἶναι οἱ βάρβαροι καὶ πλέοντες	ἐσέπεσον	ἐς τοὺς πολεμίους· τῶν ἐστρατήγεε
[7, 210]	ὄψιν τὴν ἑωυτοῦ. (ὡς δ᾽	ἐσέπεσον	φερόμενοι ἐς τοὺς Ἕλληνας οἱ
[7, 223]	πρόσω ἐποτρύνοντες. πολλοὶ μὲν δὴ	ἐσέπιπτον	αὐτῶν ἐς τὴν θάλασσαν καὶ
[7, 73]	Ἀρμένιοι δὲ κατά περ Φρύγες	ἐσεσάχατο,	ἐόντες Φρυγῶν ἄποικοι. τούτων συναμφοτέρων
[7, 62]	Ὑρκάνιοι δὲ κατά περ Πέρσαι	ἐσεσάχατο,	ἡγεμόνα παρεχόμενοι Μεγάπανον τὸν Βαβυλῶνος
[7, 86]	δ᾽ αὕτως Κάσπιοι καὶ Παρικάνιοι	ἐσεσάχατο	ὁμοίως καὶ ἐν τῷ πεζῷ.
[7, 70]	μὲν πλέω κατά περ Ἰνδοὶ	ἐσεσάχατο,	προμετωπίδια δὲ ἵππων εἶχον ἐπὶ
[7, 86]	ὡσαύτως. Ἰνδοὶ δὲ σκευῇ μὲν	ἐσεσάχατο	τῇ αὐτῇ καὶ ἐν τῷ
[7, 219]	τὰ ἱρὰ ἔφρασε τὸν μέλλοντα	ἔσεσθαι	ἅμα ἠοῖ σφι θάνατον, ἐπὶ
[7, 235]	μὴ ποιέῃς, τάδε τοι προσδόκα	ἔσεσθαι.	ἔστι τῆς Πελοποννήσου ἰσθμὸς στεινός·
[7, 212]	τε καὶ οὐκ οἵους τε	ἔσεσθαι	ἔτι χεῖρας ἀνταείρασθαι συνέβαλλον. (οἱ
[7, 101]	ἐκέλευε, φὰς οὐδέν οἱ ἀηδέστερον	ἔσεσθαι	ἢ πρότερον ἦν. ~ὡς δὲ
[7, 223]	γὰρ ἐπιστάμενοι τὸν μέλλοντα σφίσι	ἔσεσθαι	θάνατον ἐκ τῶν περιιόντων τὸ
[7, 161]	ὁ Λάκων ἱκανός τοι ἔμελλε	ἔσεσθαι	καὶ ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἀπολογεύμενος· ἐπείτε
[7, 136]	ὑπὸ μεγαλοφροσύνης οὐκ ἔφη ὅμοιος	ἔσεσθαι	Λακεδαιμονίοισι· κείνους μὲν γὰρ συγχέαι
[7, 192]	ἐλπίσαντες ὀλίγας τινάς σφι ἀντιξόους	ἔσεσθαι	νέας. ~οἳ μὲν δὴ τὸ
[7, 235]	τι προσδοκῶν ἀπ᾽ αὐτῆς τοιοῦτο	ἔσεσθαι	οἷόν τοι ἐγὼ ἐξηγέομαι, οὔτι
[7, 178]	ἀνέμοισι εὔχεσθαι· μεγάλους γὰρ τούτους	ἔσεσθαι	τῇ Ἑλλάδι συμμάχους. (Δελφοὶ δὲ
[7, 235]	ἰσχυροτέρας ἄλλας τῶν γενομενέων προσδέκεο	ἔσεσθαί	τοι. ἐκεῖνο δὲ ποιήσαντι ἀμαχητὶ
[7, 48]	τὸ Ἑλληνικὸν στράτευμα φαίνεται πολλαπλήσιον	ἔσεσθαι	τοῦ ἡμετέρου, ἢ τὸ ναυτικὸν
[7, 203]	εἶναι δὲ θνητὸν οὐδένα οὐδὲ	ἔσεσθαι	τῷ κακὸν ἐξ ἀρχῆς γινομένῳ
[7, 194]	ἔμελλε οὐ τὸ δεύτερον διαφυγὼν	ἔσεσθαι·	ὡς γὰρ σφέας εἶδον προσπλέοντας
[7, 46]	σεωυτὸν δακρύεις” (ὁ δὲ εἶπε	ἐσῆλθε	γάρ με λογισάμενον κατοικτεῖραι ὡς
[7, 192]	ὁ χειμὼν ὁ πρῶτος ἐγένετο,	ἐσήμαινον	πάντα τὰ γενόμενα περὶ τὴν
[7, 219]	περίοδον. οὗτοι μὲν ἔτι νυκτὸς	ἐσήμηναν,	τρίτοι δὲ οἱ ἡμεροσκόποι καταδραμόντες
[7, 16]	ἐπιφανῆναι, οὔτε ἢν τὴν ἐμὴν	ἐσθῆτα	ἔχω οὔτε ἢν τὴν σήν,
[7, 16]	μᾶλλόν μοι ὀφείλει ἔχοντι τὴν	ἐσθῆτα	ἢ οὐ καὶ τὴν ἐμήν,
[7, 17]	κελευόμενον. ἐνδὺς δὲ τὴν Ξέρξεω	ἐσθῆτα	καὶ ἱξόμενος ἐς τὸν βασιλήιον
[7, 80]	βασιλεύς, ἀγχοτάτω τῶν Μηδικῶν εἶχον	ἐσθῆτά	τε καὶ ὅπλα. τούτων δὲ
[7, 116]	Ἀκανθίοισι προεῖπε καὶ ἐδωρήσατο σφέας	ἐσθῆτι	Μηδικῇ ἐπαίνεέ τε, ὁρέων καὶ
[7, 16]	ὁρῶν σὲ εἶναι, τῇ σῇ	ἐσθῆτι	τεκμαιρόμενον. εἰ δὲ ἐμὲ μὲν
[7, 219]	πρῶτον μὲν ὁ μάντις Μεγιστίης	ἐσιδὼν	ἐς τὰ ἱρὰ ἔφρασε τὸν
[7, 109]	Βιστονίδα, ἐς τὴν ποταμοὶ δύο	ἐσιεῖσι	τὸ ὕδωρ, Τραῦός τε καὶ
[7, 147]	ἄν τι τοὺς πολεμίους μέγα	ἐσίναντο,	ἄνδρας τρεῖς ἀπολέσαντες· νοστησάντων δὲ
[7, 119]	μῆνας συχνούς· τοῦτο δὲ κτήνεα	ἐσίτευον	ἐξευρίσκοντες τιμῆς τὰ κάλλιστα, ἔτρεφόν
[7, 119]	ἀπίκοιτο ἡ στρατιή, σκηνὴ μὲν	ἔσκε	πεπηγυῖα ἑτοίμη ἐς τὴν αὐτὸς
[7, 119]	Ξέρξης, ἡ δὲ ἄλλη στρατιὴ	ἔσκε	ὑπαίθριος. (ὡς δὲ δείπνου ἐγίνετο
[7, 62]	μὲν ἄλλα κατά περ Πέρσαι	ἐσκευάδατο,	ἀντὶ δὲ τῶν πίλων μιτρηφόροι
[7, 67]	ἀκινάκας ἐστρατεύοντο. οὗτοι μὲν οὕτω	ἐσκευάδατο,	ἡγεμόνα παρεχόμενοι Ἀριόμαρδον τὸν Ἀρτυφίου
[7, 86]	καὶ ὄνοι ἄγριοι. Βάκτριοι δὲ	ἐσκευάδατο	ὡσαύτως καὶ ἐν τῷ πεζῷ,
[7, 83]	θεραπηίην πολλήν τε καὶ εὖ	ἐσκευασμένην·	σῖτα δέ σφι, χωρὶς τῶν
[7, 95]	στρατευόμενοι παρείχοντο μὲν ἑκατὸν νέας,	ἐσκευασμένοι	δὲ ἦσαν ὡς Ἕλληνες. οὗτοι
[7, 78]	καὶ Μοσσύνοικοι κατά περ Μόσχοι	ἐσκευασμένοι	ἐστρατεύοντο. τούτους δὲ συνέτασσον ἄρχοντες
[7, 68]	καὶ Μύκοι τε καὶ Παρικάνιοι	ἐσκευασμένοι	ἦσαν κατά περ Πάκτυες. τούτων
[7, 65]	Ἀρταβάτεω. ἄριοι δὲ τόξοισι μὲν	ἐσκευασμένοι	ἦσαν Μηδικοῖσι, τὰ δὲ ἄλλα
[7, 84]	μοῦνα, Πέρσαι μὲν τὴν αὐτὴν	ἐσκευασμένοι	καὶ ὁ πεζὸς αὐτῶν· πλὴν
[7, 91]	τριήκοντα παρείχοντο νέας Ἑλληνικοῖσι ὅπλοισι	ἐσκευασμένοι.	οἱ δὲ Πάμφυλοι οὗτοι εἰσὶ
[7, 61]	οἵδε ἦσαν, Πέρσαι μὲν ὧδε	ἐσκευασμένοι·	περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι εἶχον
[7, 89]	ἐν τῇ Παλαιστίνῃ τριηκοσίας, ὧδε	ἐσκευασμένοι·	περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι κυνέας
[7, 95]	Αἰολέες δὲ ἑξήκοντα νέας παρείχοντο,	ἐσκευασμένοι	τε ὡς Ἕλληνες καὶ τὸ
[7, 90]	παρείχοντο νέας πεντήκοντα καὶ ἑκατόν,	ἐσκευασμένοι	ὧδε· τὰς μὲν κεφαλὰς εἱλίχατο
[7, 94]	~Ἴωνες δὲ ἑκατὸν νέας παρείχοντο	ἐσκευασμένοι	ὡς Ἕλληνες. Ἴωνες δὲ ὅσον
[7, 176]	θερμὸν τότε ἐπῆκαν ἐπὶ τὴν	ἔσοδον,	ὡς ἂν χαραδρωθείη ὁ χῶρος,
[7, 176]	(ἡ δὲ αὖ διὰ Τρηχῖνος	ἔσοδος	ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐστὶ τῇ
[7, 209]	ἀπίκαται μαχησόμενοι ἡμῖν περὶ τῆς	ἐσόδου,	καὶ ταῦτα παρασκευάζονται. νόμος γάρ
[7, 211]	ἐδυνέατο παραλαβεῖν οἱ Πέρσαι τῆς	ἐσόδου	πειρώμενοι καὶ κατὰ τέλεα καὶ
[7, 225]	δὲ κολωνὸς ἐστὶ ἐν τῇ	ἐσόδῳ,	ὅκου νῦν ὁ λίθινος λέων
[7, 176]	τενάγεα. ἔστι δὲ ἐν τῇ	ἐσόδῳ	ταύτῃ θερμὰ λουτρά, τὰ Χύτρους
[7, 171]	Κρήτην ἐρημωθεῖσαν, ὡς λέγουσι Πραίσιοι,	ἐσοικίζεσθαι	ἄλλους τε ἀνθρώπους καὶ μάλιστα
[7, 226]	Μήδων τὸν ἥλιον ὑπὸ σκιῇ	ἔσοιτο	πρὸς αὐτοὺς ἡ μάχη καὶ
[7, 158]	τε καὶ ἡγεμὼν τῶν Ἑλλήνων	ἔσομαι	πρὸς τὸν βάρβαρον. ἐπ᾽ ἄλλῳ
[7, 9]	Περσέων ἄριστος ἀλλὰ καὶ τῶν	ἐσομένων,	ὃς τά τε ἄλλα λέγων
[7, 153]	ἀπόγονοι αὐτοῦ ἱροφάνται τῶν θεῶν	ἔσονται.	(θῶμά μοι ὦν καὶ τοῦτο
[7, 236]	καὶ ἀρχὴν οὐκ ἀξιόμαχοί τοι	ἔσονται,	καὶ πᾶς ὁ ναυτικὸς τῷ
[7, 235]	σφι ἐόντος οἰκηίου, οὐδὲν δεινοὶ	ἔσονταί	τοι μὴ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος
[7, 107]	τοῦ ἄστεος καὶ τὸν ἄργυρον	ἔσπειρε	ἀπὸ τοῦ τείχεος ἐς τὸν
[7, 58]	τὴν ἐπωνυμίην ἔχει, ἤιε πρὸς	ἑσπέρην,	Αἶνόν τε πόλιν Αἰολίδα καὶ
[7, 113]	Φυλλίς, κατατείνουσα τὰ μὲν πρὸς	ἑσπέρην	ἐπὶ ποταμὸν Ἀγγίτην ἐκδιδόντα ἐς
[7, 58]	πεζοῦ. (ὃ μὲν γὰρ πρὸς	ἑσπέρην	ἔπλεε, ἐπὶ Σαρπηδονίης ἄκρης ποιεύμενος
[7, 113]	καὶ Παιόπλας παρεξιὼν ἤιε πρὸς	ἑσπέρην,	ἐς ὃ ἀπίκετο ἐπὶ ποταμόν
[7, 129]	ἀνέμου Ὄλυμπος, τὰ δὲ πρὸς	ἑσπέρην	Πίνδος, τὰ δὲ πρὸς μεσαμβρίην
[7, 101]	καὶ οἱ λοιποὶ οἱ πρὸς	ἑσπέρης	οἰκέοντες ἄνθρωποι συλλεχθείησαν, οὐκ ἀξιόμαχοι
[7, 176]	δὲ Θερμοπυλέων τὸ μὲν πρὸς	ἑσπέρης	ὄρος ἄβατόν τε καὶ ἀπόκρημνον,
[7, 108]	τείχεα, τῶν ἐσχάτη πεπόλισται πρὸς	ἑσπέρης	πόλις τῇ οὔνομα ἐστὶ Μεσαμβρίη.
[7, 36]	ἐκπνεόντων, τῆς δὲ ἑτέρης πρὸς	ἑσπέρης	τε καὶ τοῦ Αἰγαίου ζεφύρου
[7, 126]	τις ἂν λέοντα, οὔτε πρὸς	ἑσπέρης	τοῦ Ἀχελῴου ἐν τῇ ἐπιλοίπῳ
[7, 229]	ἀγαγόντα οἴχεσθαι φεύγοντα, τὸν δὲ	ἐσπεσόντα	ἐς τὸν ὅμιλον διαφθαρῆναι, Ἀριστόδημον
[7, 141]	ἐπιστρέψας· ἔτι τοι ποτε κἀντίος	ἔσσῃ.	ὦ θείη Σαλαμίς, ἀπολεῖς δὲ
[7, 9]	νικῶντες ἀπαλλάσσονται· περὶ δὲ τῶν	ἑσσουμένων	οὐδὲ λέγω ἀρχήν· ἐξώλεες γὰρ
[7, 237]	ἔλπεται εἶναι ἐμοί, γνώμῃ μέντοι	ἑσσοῦται	ὑπὸ σεῦ. (οὐ γὰρ δὴ
[7, 166]	συμβολή τε ἐγίνετο καὶ ὡς	ἑσσοῦτο	τῇ μάχῃ, ἀφανισθῆναι πυνθάνομαι· οὔτε
[7, 154]	τε καὶ Κερκυραῖοι ἐρρύσαντο μάχῃ	ἐσσωθέντας	ἐπὶ ποταμῷ Ἐλώρῳ, ἐρρύσαντο δὲ
[7, 153]	οἰκημένην ἔφυγον ἄνδρες Γελῴων στάσι	ἑσσωθέντες·	(τούτους ὦν ὁ Τηλίνης κατήγαγε
[7, 10]	γῆν ἢ καὶ κατὰ θάλασσαν	ἑσσωθῆναι,	ἢ καὶ κατ᾽ ἀμφότερα· οἱ
[7, 142]	ὡς ἀμφὶ Σαλαμῖνα δεῖ σφεας	ἑσσωθῆναι	ναυμαχίην παρασκευασαμένους. ~ἦν δὲ τῶν
[7, 10]	βεβούλευται μὲν οὐδὲν ἧσσον εὖ,	ἕσσωται	δὲ ὑπὸ τῆς τύχης τὸ
[7, 158]	τε ἁπάσῃ τῇ Ἑλλήνων στρατιῇ,	ἔστ᾽	ἂν διαπολεμήσωμεν, ὑποδέκομαι παρέξειν. (ἐπὶ
[7, 141]	ἀδύτου, ἀλλ᾽ αὐτοῦ τῇδε μενέομεν	ἔστ᾽	ἂν καὶ τελευτήσωμεν” ταῦτα δὲ
[7, 49]	σευ τοῦτο τὸ ναυτικὸν φερέγγυος	ἔσται	διασῶσαι τὰς νέας. καίτοι οὐκὶ
[7, 16]	οὐδὲ ἐπιφοιτήσει, τοῦτο ἤδη μαθητέον	ἔσται.	εἰ γὰρ δὴ ἐπιφοιτήσει γε
[7, 8]	ὑπολείπεσθαι, τὸ ἡμῖν οἷόν τε	ἔσται	ἐλθεῖν ἐς μάχην, τούτων τῶν
[7, 90]	μεγάλας εἶχον. ~οὗτοι μὲν οὕτω	ἐστάλατο,	Κύπριοι δὲ παρείχοντο νέας πεντήκοντα
[7, 93]	μὲν ἄλλα κατά περ Ἕλληνες	ἐσταλμένοι,	εἶχον δὲ καὶ δρέπανα καὶ
[7, 62]	~Μῆδοι δὲ τὴν αὐτὴν ταύτην	ἐσταλμένοι	ἐστρατεύοντο· Μηδικὴ γὰρ αὕτη ἡ
[7, 65]	καλαμίνους· ἐπὶ δὲ σίδηρος ἦν.	ἐσταλμένοι	μὲν δὴ ἦσαν οὕτω Ἰνδοί,
[7, 26]	νυν τῶν ὑπάρχων στρατὸν κάλλιστα	ἐσταλμένον	ἀγαγὼν τὰ προκείμενα παρὰ βασιλέος
[7, 2]	δὲ μητρὸς οὐ τῆς αὐτῆς	ἐστασίαζον,	(ὁ μὲν Ἀρτοβαζάνης κατότι πρεσβύτατός
[7, 172]	ἀναγκαίην ἡμῖν οὐδεμίαν οἷοί τε	ἐστὲ	προσφέρειν· οὐδαμὰ γὰρ ἀδυνασίης ἀνάγκη
[7, 128]	διὰ Μακεδόνων τῶν κατύπερθε οἰκημένων	ἔστε	Περραιβοὺς παρὰ Γόννον πόλιν· ταύτῃ
[7, 13]	στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἥσυχοι	ἔστε”	~Πέρσαι μὲν ὡς ἤκουσαν ταῦτα,
[7, 171]	καὶ αὐτοῖσι καὶ τοῖσι προβάτοισι,	ἔστε	τὸ δεύτερον ἐρημωθείσης Κρήτης μετὰ
[7, 197]	προϊόντος ὀπίσω κατελθόντες ἢν ἁλίσκωνται	ἐστέλλοντο	ἐς τὸ πρυτανήιον· ὡς θύεταί
[7, 3]	ὁ Ἀρίστωνος ἀναβεβηκὼς ἐς Σοῦσα,	ἐστερημένος	τε τῆς ἐν Σπάρτῃ βασιληίης
[7, 55]	πρῶτα μὲν οἱ μύριοι Πέρσαι,	ἐστεφανωμένοι	πάντες, μετὰ δὲ τούτους ὁ
[7, 55]	οἱ τὰς λόγχας κάτω τρέποντες·	ἐστεφάνωντο	δὲ καὶ οὗτοι. (μετὰ δὲ
[7, 19]	ἦν ἥδε· ἐδόκεε ὁ Ξέρξης	ἐστεφανῶσθαι	ἐλαίης θαλλῷ, ἀπὸ δὲ τῆς
[7, 23]	αἰεὶ ἐξορυσσόμενον χοῦν ἄλλοισι κατύπερθε	ἑστεῶσι	ἐπὶ βάθρων, οἳ δ᾽ αὖ
[7, 23]	ἡ διῶρυξ, οἳ μὲν κατώτατα	ἑστεῶτες	ὤρυσσον, ἕτεροι δὲ παρεδίδοσαν τὸν
[7, 140]	οἵ που νῦν ἱδρῶτι ῥεούμενοι	ἑστήκασι,	δείματι παλλόμενοι, κατὰ δ᾽ ἀκροτάτοις
[7, 225]	ὅκου νῦν ὁ λίθινος λέων	ἕστηκε	ἐπὶ Λεωνίδῃ. (ἐν τούτῳ σφέας
[7, 152]	τοὺς Λακεδαιμονίους κακῶς ἡ αἰχμὴ	ἑστήκεε,	πᾶν δὴ βουλόμενοι σφίσι εἶναι
[7, 176]	Ἑλλάδος τὸν βάρβαρον. κώμη δὲ	ἐστὶ	ἀγχοτάτω τῆς ὁδοῦ Ἀλπηνοὶ οὔνομα·
[7, 5]	εἴχετο, λέγων (δέσποτα, οὐκ οἰκός	ἐστι	Ἀθηναίους ἐργασαμένους πολλὰ δὴ κακὰ
[7, 115]	στρατός, ἐνθαῦτα πρὸς ἡλίου δυσμέων	ἐστὶ	αἰγιαλὸς ἐν τῷ οἰκημένην Ἄργιλον
[7, 209]	ἀντία σεῦ βασιλεῦ ἀγὼν μέγιστος	ἐστί.	(ἄκουσον δὲ καὶ νῦν· οἱ
[7, 200]	δὲ τὸν Φοίνικα ποταμὸν στεινότατον	ἐστί·	ἁμαξιτὸς γὰρ μούνη δέδμηται. ἀπὸ
[7, 198]	βοηθέοντα τῷ Ἡρακλέι καιομένῳ λόγος	ἐστὶ	ἀναφανῆναι. ἀπὸ δὲ τούτου δι᾽
[7, 104]	καὶ οἶκον ἔδωκε. οὔκων οἰκός	ἐστι	ἄνδρα τὸν σώφρονα εὐνοίην φαινομένην
[7, 102]	σύντροφος ἐστί, ἀρετὴ δὲ ἔπακτος	ἐστί,	ἀπό τε σοφίης κατεργασμένη καὶ
[7, 160]	καὶ ἢ τούτοισι ὑμέας χρεόν	ἐστι	ἀρέσκεσθαι ἢ ἀπιέναι συμμάχων τοιῶνδε
[7, 102]	πενίη μὲν αἰεί κοτε σύντροφος	ἐστί,	ἀρετὴ δὲ ἔπακτος ἐστί, ἀπό
[7, 161]	αὐτῆς, ἡμεῖς ἐπήσομεν· ἡμετέρη γὰρ	ἐστὶ	αὕτη γε, μὴ αὐτῶν βουλομένων
[7, 28]	ἀνδραπόδων τε καὶ γεωπέδων ἀρκέων	ἐστὶ	βίος” ~ὃ μὲν ταῦτα ἔλεγε,
[7, 15]	καί οἱ πάντως ἐν ἡδονῇ	ἐστι	γενέσθαι στρατηλασίην ἐπὶ Ἑλλάδα, ἐπιπτήσεται
[7, 49]	γίνεται. τὰ δὲ δύο ταῦτα	ἐστὶ	γῆ τε καὶ θάλασσα. (οὔτε
[7, 10]	νυν οὕτω γένηται. (διαβολὴ γὰρ	ἐστὶ	δεινότατον· ἐν τῇ δύο μὲν
[7, 199]	περικληίει τὴν γῆν τὴν Τρηχινίην	ἐστὶ	διασφὰξ πρὸς μεσαμβρίην Τρηχῖνος, διὰ
[7, 101]	νῦν μοι σὲ ἡδύ τι	ἐστὶ	εἰρέσθαι τὰ θέλω. σὺ εἶς
[7, 43]	ἥ περ δὴ Ἀβύδῳ ὅμουρος	ἐστί,	ἐν δεξιῇ δὲ Γέργιθας Τευκρούς.
[7, 225]	πλὴν Θηβαίων. ὁ δὲ κολωνὸς	ἐστὶ	ἐν τῇ ἐσόδῳ, ὅκου νῦν
[7, 198]	καλεόμεναι. (πρώτη μέν νυν πόλις	ἐστὶ	ἐν τῷ κόλπῳ ἰόντι ἀπὸ
[7, 129]	τῶν λεχθέντων ὀρέων ἡ Θεσσαλίη	ἐστὶ	ἐοῦσα κοίλη. (ὥστε ὦν ποταμῶν
[7, 178]	Κηφισοῦ θυγατρὸς Θυίης τὸ τέμενος	ἐστί,	ἐπ᾽ ἧς καὶ ὁ χῶρος
[7, 209]	νόμος γάρ σφι ἔχων οὕτω	ἐστί·	ἐπεὰν μέλλωσι κινδυνεύειν τῇ ψυχῇ,
[7, 200]	τοῦ Φοίνικος ποταμοῦ πεντεκαίδεκα στάδια	ἐστὶ	ἐς Θερμοπύλας. (ἐν δὲ τῷ
[7, 237]	(ξεῖνος δὲ ξείνῳ εὖ πρήσσοντι	ἐστὶ	εὐμενέστατον πάντων, συμβουλευομένου τε ἂν
[7, 168]	φράζοντες ὡς οὔ σφι περιοπτέη	ἐστὶ	ἡ Ἑλλὰς ἀπολλυμένη· ἢν γὰρ
[7, 196]	ῥεόντων οὐδὲ ὅστις μέγιστος αὐτῶν	ἐστι	Ἠπιδανός, οὐδὲ οὗτος ἀντέσχε εἰ
[7, 23]	ἄλλοισι τὸ ἔργον. (ἐνθαῦτα λειμών	ἐστι,	ἵνα σφι ἀγορή τε ἐγίνετο
[7, 223]	ὄρεος ἡ κατάβασις συντομωτέρη τε	ἐστὶ	καὶ βραχύτερος ὁ χῶρος πολλὸν
[7, 22]	ἤπειρον τὸ ὄρος, χερσονησοειδές τε	ἐστὶ	καὶ ἰσθμὸς ὡς δυώδεκα σταδίων·
[7, 62]	Μηδικὴ γὰρ αὕτη ἡ σκευή	ἐστι	καὶ οὐ Περσική. οἱ δὲ
[7, 48]	ὁ πεζὸς μεμπτὸς κατὰ πλῆθος	ἐστὶ	καὶ τὸ Ἑλληνικὸν στράτευμα φαίνεται
[7, 11]	γὰρ μέσον οὐδὲν τῆς ἔχθρης	ἐστί.	(καλὸν ὦν προπεπονθότας ἡμέας τιμωρέειν
[7, 228]	μάντιος Μεγιστίεω Σιμωνίδης ὁ Λεωπρέπεος	ἐστὶ	κατὰ ξεινίην ὁ ἐπιγράψας. ~δύο
[7, 216]	ἕδρας, τῇ καὶ τὸ στεινότατον	ἐστί.	~κατὰ ταύτην δὴ τὴν ἀτραπὸν
[7, 235]	αὐτῇ νῆσος ἐπικειμένη τῇ οὔνομα	ἐστὶ	Κύθηρα, τὴν Χίλων ἀνὴρ παρ᾽
[7, 161]	οὕτω οὐκ ὄνειδος οὐδὲν ἡμῖν	ἐστι	λέγειν ταῦτα” ~ἀμείβετο Γέλων τοῖσιδε.
[7, 221]	τὰ μέλλοντά σφι ἐκβαίνειν, φανερός	ἐστι	Λεωνίδης ἀποπέμπων, ἵνα μὴ συναπόληταί
[7, 49]	θάλασσα. (οὔτε γὰρ τῆς θαλάσσης	ἐστὶ	λιμὴν τοσοῦτος οὐδαμόθι, ὡς ἐγὼ
[7, 108]	πρὸς ἑσπέρης πόλις τῇ οὔνομα	ἐστὶ	Μεσαμβρίη. ἔχεται δὲ ταύτης Θασίων
[7, 40]	μέγα τῆς Μηδικῆς τῷ οὔνομα	ἐστὶ	Νήσαιον· τοὺς ὦν δὴ ἵππους
[7, 15]	διαπειλῆσαν οἴχεται. (εἰ ὦν θεός	ἐστι	ὁ ἐπιπέμπων καί οἱ πάντως
[7, 214]	ὡμιληκὼς εἴη· ἀλλ᾽ Ἐπιάλτης γὰρ	ἐστὶ	ὁ περιηγησάμενος τὸ ὄρος κατὰ
[7, 126]	φοιτέοντα. οὖρος δὲ τοῖσι λέουσι	ἐστὶ	ὅ τε δι᾽ Ἀβδήρων ῥέων
[7, 16]	τὰ ἐς ἀνθρώπους πεπλανημένα τοιαῦτα	ἐστὶ	οἷά σε ἐγὼ διδάξω, ἔτεσι
[7, 22]	τοῦ ἔργου. ὁ γὰρ Ἄθως	ἐστὶ	ὄρος μέγα τε καὶ ὀνομαστόν,
[7, 27]	δὲ εἶπαν ὦ βασιλεῦ, οὗτος	ἐστὶ	ὅς τοι τὸν πατέρα Δαρεῖον
[7, 198]	ἄλλων εἴκοσι σταδίων ἄλλος ποταμός	ἐστι	ὃς καλέεται Μέλας. ~Τρηχὶς δὲ
[7, 112]	τὰ Πιέρων, τῶν ἐνὶ Φάγρης	ἐστὶ	οὔνομα καὶ ἑτέρῳ Πέργαμος. ταύτῃ
[7, 8]	ἡμετέρου. (ποιητέα μέν νυν ταῦτα	ἐστὶ	οὕτω· ἵνα δὲ μὴ ἰδιοβουλεύειν
[7, 128]	ὁδοῦ εἴρετο εἰ τὸν ποταμὸν	ἐστὶ	παρατρέψαντα ἑτέρῃ ἐς θάλασσαν ἐξαγαγεῖν.
[7, 199]	ἀπέχει. ταύτῃ δὲ καὶ εὐρύτατον	ἐστὶ	πάσης τῆς χώρης ταύτης ἐκ
[7, 109]	τῇ δὲ πόλι ταύτῃ οὔνομα	ἐστὶ	Πίστυρος. ~ταύτας μὲν δὴ τὰς
[7, 27]	τῇ ἀμπέλῳ· ὃς καὶ νῦν	ἐστι	πρῶτος ἀνθρώπων πλούτῳ τῶν ἡμεῖς
[7, 103]	τῆς στρατιῆς τῆς ἐμῆς ἀντάξιος	ἐστί,	σὲ δέ γε δίζημαι εἴκοσι
[7, 126]	ἄγριοι, τῶν τὰ κέρεα ὑπερμεγάθεα	ἐστὶ	τὰ ἐς Ἕλληνας φοιτέοντα. οὖρος
[7, 123]	τῷ Θερμαίῳ κόλπῳ, τῇσι οὐνόματα	ἐστὶ	τάδε, Λίπαξος Κώμβρεια Αἷσα Γίγωνος
[7, 134]	Ἀγαμέμνονος κήρυκος. ἐν γὰρ Σπάρτῃ	ἐστὶ	Ταλθυβίου ἱρόν, εἰσὶ δὲ καὶ
[7, 200]	ποταμοῦ καὶ Θερμοπυλέων κώμη τε	ἐστὶ	τῇ οὔνομα Ἀνθήλη κεῖται, παρ᾽
[7, 176]	Τρηχῖνος ἔσοδος ἐς τὴν Ἑλλάδα	ἐστὶ	τῇ στεινοτάτη ἡμίπλεθρον. οὐ μέντοι
[7, 59]	ἐς Δορίσκον. ~ὁ δὲ Δορίσκος	ἐστὶ	τῆς Θρηίκης αἰγιαλός τε καὶ
[7, 162]	γὰρ ὡς ἐν τῷ ἐνιαυτῷ	ἐστὶ	τὸ ἔαρ δοκιμώτατον, τῆς δὲ
[7, 16]	τοῦτο, ὅ τι δή κοτε	ἐστί,	τὸ ἐπιφαινόμενόν τοι ἐν τῷ
[7, 129]	ἐξαγαγεῖν. ~τὴν δὲ Θεσσαλίην λόγος	ἐστὶ	τὸ παλαιὸν εἶναι λίμνην, ὥστε
[7, 176]	οὐ μέντοι κατὰ τοῦτό γε	ἐστὶ	τὸ στεινότατον τῆς χώρης τῆς
[7, 103]	παρ᾽ ἡμῖν μὲν μούνοισι τοῦτο	ἐστὶ	τὸ σὺ λέγεις, ἔστι γε
[7, 103]	εἰ τὸ πολιτικὸν ὑμῖν πᾶν	ἐστι	τοιοῦτον οἷον σὺ διαιρέεις, σέ
[7, 199]	καὶ δισμύρια πλέθρα τοῦ πεδίου	ἐστί.	τοῦ δὲ ὄρεος τὸ περικληίει
[7, 16]	χεῖρας. (εἰ δὲ ἄρα μή	ἐστι	τοῦτο τοιοῦτο οἷον ἐγὼ διαιρέω,
[7, 10]	ἔνεστι δεινόν, ἐμὲ σοὶ δίκαιον	ἐστὶ	φράζειν. (ζεύξας φῂς τὸν Ἑλλήσποντον
[7, 235]	μοι προθύμως, δίκαιόν με σοί	ἐστι	φράζειν τὸ ἄριστον· εἰ τῆς
[7, 76]	ἐν τούτοισι τοῖσι ἀνδράσι Ἄρεος	ἐστὶ	χρηστήριον. ~Καβηλέες δὲ οἱ Μηίονες,
[7, 198]	περὶ δὲ τὸν κόλπον τοῦτον	ἐστὶ	χῶρος πεδινός, τῇ μὲν εὐρὺς
[7, 16]	τὸν στόλον. (ἀλλ᾽ οὐδὲ ταῦτα	ἐστι,	ὦ παῖ, θεῖα. ἐνύπνια γὰρ
[7, 175]	ταῦτα γὰρ ἀγχοῦ τε ἀλλήλων	ἐστὶ	ὥστε πυνθάνεσθαι τὰ κατὰ ἑκατέρους
[7, 130]	εἶπον βασιλεῦ, ποταμῷ τούτῳ οὐκ	ἔστι	ἄλλη ἐξήλυσις ἐς θάλασσαν κατήκουσα,
[7, 130]	δὲ κατηγεόμενοι, εἰρομένου Ξέρξεω εἰ	ἔστι	ἄλλη ἔξοδος ἐς θάλασσαν τῷ
[7, 49]	αἰεὶ κλεπτόμενος· εὐπρηξίης δὲ οὐκ	ἔστι	ἀνθρώποισι οὐδεμία πληθώρη. (καὶ δή
[7, 129]	ἐκεῖνο ἰδὼν φαίη Ποσειδέωνα ποιῆσαι·	ἔστι	γὰρ σεισμοῦ ἔργον, ὡς ἐμοὶ
[7, 103]	τοῦτο ἐστὶ τὸ σὺ λέγεις,	ἔστι	γε μὲν οὐ πολλὸν ἀλλὰ
[7, 135]	δὲ οὔκω ἐπειρήθης, οὔτ᾽ εἰ	ἔστι	γλυκὺ οὔτ᾽ εἰ μή. εἰ
[7, 150]	Ἀργεῖοι τοσαῦτα τούτων πέρι λέγουσι·	ἔστι	δὲ ἄλλος λόγος λεγόμενος ἀνὰ
[7, 200]	παρὰ τὴν ὑπωρείαν τοῦ ὄρεος.	~ἔστι	δὲ ἄλλος Φοῖνιξ ποταμὸς οὐ
[7, 176]	ὁδοῦ θάλασσα ὑποδέκεται καὶ τενάγεα.	ἔστι	δὲ ἐν τῇ ἐσόδῳ ταύτῃ
[7, 235]	ἀποστείλειας ἐπὶ τὴν Λάκαιναν χώρην.	(ἔστι	δὲ ἐπ᾽ αὐτῇ νῆσος ἐπικειμένη
[7, 34]	δ᾽ ἑτέρην τὴν βυβλίνην Αἰγύπτιοι.	ἔστι	δὲ ἑπτὰ στάδιοι ἐξ Ἀβύδου
[7, 214]	μὲν οὕτω ὕστερον τούτων ἀπέθανε,	ἔστι	δὲ ἕτερος λεγόμενος λόγος, ὡς
[7, 33]	τῆς Ἀσίης ἐς τὴν Εὐρώπην.	ἔστι	δὲ τῆς Χερσονήσου τῆς ἐν
[7, 167]	πᾶν γὰρ ἐπεξελθεῖν διζήμενον Γέλωνα.	~ἔστι	δὲ ὑπ᾽ αὐτῶν Καρχηδονίων ὅδε
[7, 193]	κόλπον τὸν ἐπὶ Παγασέων φέροντα.	(ἔστι	δὲ χῶρος ἐν τῷ κόλπῳ
[7, 237]	πολιήτῃ εὖ πρήσσοντι φθονέει καὶ	ἔστι	δυσμενὴς τῇ σιγῇ, οὐδ᾽ ἂν
[7, 234]	τὸ δὲ θέλεις ἐκμαθεῖν, εἰδήσεις.	ἔστι	ἐν τῇ Λακεδαίμονι Σπάρτη πόλις
[7, 111]	ἐκτημένοι· τὸ δὲ μαντήιον τοῦτο	ἔστι	μὲν ἐπὶ τῶν ὀρέων τῶν
[7, 108]	ἐκαλέετο Γαλλαϊκή, νῦν δὲ Βριαντική·	ἔστι	μέντοι τῷ δικαιοτάτῳ τῶν λόγων
[7, 197]	Ἀχαιοί. ἢν δὲ ἐσέλθῃ, οὐκ	ἔστι	ὅκως ἔξεισι πρὶν ἢ θύσεσθαι
[7, 102]	μούνων, πρῶτα μὲν ὅτι οὐκ	ἔστι	ὅκως κοτὲ σοὺς δέξονται λόγους
[7, 209]	τὸ ὑπομένον ἐν Σπάρτῃ καταστρέψεαι,	ἔστι	οὐδὲν ἄλλο ἔθνος ἀνθρώπων τὸ
[7, 40]	δὲ καλέονται ἵπποι ἐπὶ τοῦδε·	ἔστι	πεδίον μέγα τῆς Μηδικῆς τῷ
[7, 10]	μὲν γνωμέων ἀντιέων ἀλλήλῃσι οὐκ	ἔστι	τὴν ἀμείνω αἱρεόμενον ἑλέσθαι, ἀλλὰ
[7, 235]	ποιέῃς, τάδε τοι προσδόκα ἔσεσθαι.	ἔστι	τῆς Πελοποννήσου ἰσθμὸς στεινός· ἐν
[7, 187]	προδοῦναι τὰ ῥέεθρα τῶν ποταμῶν	ἔστι	ὧν, ἀλλὰ μᾶλλον ὅκως τὰ
[7, 10]	τῇ εἰρημένῃ χρᾶσθαι, λεχθεισέων δὲ	ἔστι,	ὥσπερ τὸν χρυσὸν τὸν ἀκήρατον
[7, 233]	δὲ πλεῦνας αὐτῶν κελεύσαντος Ξέρξεω	ἔστιζον	στίγματα βασιλήια, ἀρξάμενοι ἀπὸ τοῦ
[7, 104]	ἐγὼ τυγχάνω τὰ νῦν τάδε	ἐστοργὼς	ἐκείνους, αὐτὸς μάλιστα ἐξεπίστεαι, οἵ
[7, 59]	τοῦ χρόνου ἐπείτε ἐπὶ Σκύθας	ἐστρατεύετο.	(ἔδοξε ὦν τῷ Ξέρξῃ ὁ
[7, 99]	ὑπὸ λήματός τε καὶ ἀνδρηίης	ἐστρατεύετο,	οὐδεμιῆς οἱ ἐούσης ἀναγκαίης. (οὔνομα
[7, 177]	Πιερίῃ, διαλυθέντες ἐκ τοῦ Ἰσθμοῦ	ἐστρατεύοντο	αὐτῶν οἳ μὲν ἐς Θερμοπύλας
[7, 72]	Μασσάγην τὸν Ὀαρίζου. ~Παφλαγόνες δὲ	ἐστρατεύοντο	ἐπὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι κράνεα
[7, 62]	δὲ τὴν αὐτὴν ταύτην ἐσταλμένοι	ἐστρατεύοντο·	Μηδικὴ γὰρ αὕτη ἡ σκευή
[7, 72]	Σύριοι τὴν αὐτὴν ἔχοντες Παφλαγόσι	ἐστρατεύοντο.	οἱ δὲ Σύριοι οὗτοι ὑπὸ
[7, 67]	ἐπιχώρια καλάμινα ἔχοντες καὶ ἀκινάκας	ἐστρατεύοντο.	οὗτοι μὲν οὕτω ἐσκευάδατο, ἡγεμόνα
[7, 75]	μὲν τῇσι κεφαλῇσι ἀλωπεκέας ἔχοντες	ἐστρατεύοντο,	περὶ δὲ τὸ σῶμα κιθῶνας,
[7, 70]	ἀνατολέων Αἰθίοπες (διξοὶ γὰρ δὴ	ἐστρατεύοντο)	προσετετάχατο τοῖσι Ἰνδοῖσι, διαλλάσσοντες εἶδος
[7, 64]	κεφαλῇσι ἀγχότατα τῶν Μηδικῶν ἔχοντες	ἐστρατεύοντο,	τόξα δὲ καλάμινα ἐπιχώρια καὶ
[7, 78]	Μοσσύνοικοι κατά περ Μόσχοι ἐσκευασμένοι	ἐστρατεύοντο.	τούτους δὲ συνέτασσον ἄρχοντες οἵδε,
[7, 66]	σκευὴν ἔχοντες τὴν καὶ Βάκτριοι	ἐστρατεύοντο.	(τούτων δὲ ἦρχον οἵδε. Πάρθων
[7, 79]	Σάσπειρες κατά περ Κόλχοι ὡπλισμένοι	ἐστρατεύοντο.	τούτων δὲ Μασίστιος ὁ Σιρομίτρεω
[7, 97]	τῆς Γοβρύεω θυγατρός· Αἰγυπτίων δὲ	ἐστρατήγεε	Ἀχαιμένης Ξέρξεω ἐὼν ἀπ᾽ ἀμφοτέρων
[7, 222]	αὐτοῦ ἀπαλλάξεσθαι, ἀλλὰ καταμείναντες συναπέθανον.	ἐστρατήγεε	δὲ αὐτῶν Δημόφιλος Διαδρόμεω. ~Ξέρξης
[7, 173]	σφι προσῆν ἡ Θεσσαλῶν ἵππος·	ἐστρατήγεε	δὲ Λακεδαιμονίων μὲν Εὐαίνετος ὁ
[7, 205]	τὸν ἀριθμὸν λογισάμενος εἶπον, τῶν	ἐστρατήγεε	Λεοντιάδης ὁ Εὐρυμάχου. (τοῦδε δὲ
[7, 83]	μυρίων τούτων Περσέων τῶν ἀπολελεγμένων	ἐστρατήγεε	μὲν Ὑδάρνης ὁ Ὑδάρνεος, ἐκαλέοντο
[7, 194]	ἐσέπεσον ἐς τοὺς πολεμίους· τῶν	ἐστρατήγεε	ὁ ἀπὸ Κύμης τῆς Αἰολίδος
[7, 233]	δὲ Θηβαῖοι, τῶν ὁ Λεοντιάδης	ἐστρατήγεε,	τέως μὲν μετὰ τῶν Ἑλλήνων
[7, 215]	γενόμενος ἔπεμπε Ὑδάρνεα καὶ τῶν	ἐστρατήγεε	Ὑδάρνης· ὁρμέατο δὲ περὶ λύχνων
[7, 97]	εἰρέαταί μοι. ~τοῦ δὲ ναυτικοῦ	ἐστρατήγεον	Ἀριαβίγνης τε ὁ Δαρείου καὶ
[7, 82]	δὴ οὗτοι οἵ περεἰρέαται ἄρχοντες,	ἐστρατήγεον	δὲ τούτων τε καὶ τοῦ
[7, 121]	τῷ ναυτικῷ· (ταύτης μὲν δὴ	ἐστρατήγεον	Μαρδόνιός τε καὶ Μασίστης, ἑτέρη
[7, 97]	ἀδελφεός, τῆς δὲ ἄλλης στρατιῆς	ἐστρατήγεον	οἱ δύο. τριηκόντεροι δὲ καὶ
[7, 8]	ὅτε Δᾶτίς τε καὶ Ἀρταφρένης	ἐστρατήγεον,	τὰ ἐπίστασθέ κου πάντες. (τούτων
[7, 121]	στρατοῦ τριτημορὶς τὴν μεσόγαιαν, τῆς	ἐστρατήγεον	Τριτανταίχμης τε καὶ Γέργις· ἡ
[7, 20]	στρατιῇ, πέμπτῳ δὲ ἔτεϊ ἀνομένῳ	ἐστρατηλάτεε	χειρὶ μεγάλῃ πλήθεος. (στόλων γὰρ
[7, 124]	μεταξὺ πόλιας τούτων περιμένων Βασιλέα	ἐστρατοπεδεύετο,	Ξέρξης δὲ καὶ ὁ πεζὸς
[7, 201]	ἱρόν. ~βασιλεὺς μὲν δὴ Ξέρξης	ἐστρατοπεδεύετο	τῆς Μηλίδος ἐν τῇ Τρηχινίῃ,
[7, 127]	τὠυτὸ ῥέεθρον τὸ ὕδωρ συμμίσγοντες.	(ἐστρατοπεδεύοντο	μὲν δὴ ἐν τούτοισι τοῖσι
[7, 201]	τῶν ἐπιχωρίων καὶ περιοίκων Πύλαι.	ἐστρατοπεδεύοντο	μέν νυν ἑκάτεροι ἐν τούτοισι
[7, 173]	ἐόντα καὶ τῆς Ὄσσης. (ἐνθαῦτα	ἐστρατοπεδεύοντο	τῶν Ἑλλήνων κατὰ μυρίους ὁπλίτας
[7, 193]	ὁ ἄνεμος καὶ τὸ κῦμα	ἔστρωτο,	κατασπάσαντες τὰς νέας ἔπλεον παρὰ
[7, 9]	εἰμὲν ἀνθρώπων ἄριστοι τὰ πολέμια.	ἔστω	δ᾽ ὦν μηδὲν ἀπείρητον· αὐτόματον
[7, 142]	λέγοντας εἶναι τὸ ξύλινον τεῖχος	ἔσφαλλε	τὰ δύο τὰ τελευταῖα ῥηθέντα
[7, 180]	ἐπὶ τῆς πρῴρης τῆς νεὸς	ἔσφαξαν,	διαδέξιον ποιεύμενοι τὸν εἷλον τῶν
[7, 107]	τῷ τείχεϊ, συννήσας πυρὴν μεγάλην	ἔσφαξε	τὰ τέκνα καὶ τὴν γυναῖκα
[7, 100]	γραμματισταί, ἕως ἐξ ἐσχάτων ἐς	ἔσχατα	ἀπίκετο καὶ τῆς ἵππου καὶ
[7, 140]	μέλεοι, τί κάθησθε; λιπὼν φεῦγ᾽	ἔσχατα	γαίης δώματα καὶ πόλιος τροχοειδέος
[7, 108]	μὲν τὰ Σαμοθρηίκια τείχεα, τῶν	ἐσχάτη	πεπόλισται πρὸς ἑσπέρης πόλις τῇ
[7, 87]	ἐτετάχατο κατὰ τέλεα, Ἀράβιοι δὲ	ἔσχατοι	ἐπετετάχατο· ἅτε γὰρ τῶν ἵππων
[7, 229]	ἐν Ἀλπηνοῖσι ὀφθαλμιῶντες ἐς τὸ	ἔσχατον,	ἢ εἴ γε μὴ ἐβούλοντο
[7, 107]	βασιλέι, ἀλλὰ διεκαρτέρεε ἐς τὸ	ἔσχατον.	(ὡς δ᾽ οὐδὲν ἔτι φορβῆς
[7, 100]	ἀπέγραφον οἱ γραμματισταί, ἕως ἐξ	ἐσχάτων	ἐς ἔσχατα ἀπίκετο καὶ τῆς
[7, 61]	παρὰ Κηφέα τὸν Βήλου καὶ	ἔσχε	αὐτοῦ τὴν θυγατέρα Ἀνδρομέδην, γίνεται
[7, 171]	μὲν δὴ Πυθίη ὑπομνήσασα ταῦτα	ἔσχε	βουλομένους τιμωρέειν τοῖσι Ἕλλησι. ~Θεσσαλοὶ
[7, 155]	Κασμένης πόλιος ἐς τὰς Συρηκούσας	ἔσχε	καὶ ταύτας· ὁ γὰρ δῆμος
[7, 164]	ἐς Σικελίην, ἔνθα παρὰ Σαμίων	ἔσχε	τε καὶ κατοίκησε πόλιν Ζάγκλην
[7, 219]	ἐβουλεύοντο οἱ Ἕλληνες, καί σφεων	ἐσχίζοντο	αἱ γνῶμαι· οἳ μὲν γὰρ
[7, 61]	ἐπὶ τούτου δὴ τὴν ἐπωνυμίην	ἔσχον.	~Μῆδοι δὲ τὴν αὐτὴν ταύτην
[7, 92]	Λύκου τοῦ Πανδίονος ἀνδρὸς Ἀθηναίου	ἔσχον	τὴν ἐπωνυμίην. ~Δωριέες δὲ οἱ
[7, 74]	ἐπὶ δὲ Λυδοῦ τοῦ Ἄτους	ἔσχον	τὴν ἐπωνυμίην, μεταβαλόντες τὸ οὔνομα.
[7, 91]	Κίλικος τοῦ Ἀγήνορος ἀνδρὸς Φοίνικος	ἔσχον	τὴν ἐπωνυμίην. Πάμφυλοι δὲ τριήκοντα
[7, 169]	οἱ Κρῆτες ὡς ἀπενειχθέντα ἤκουσαν,	ἔσχοντο	τῆς τιμωρίης. ~λέγεται γὰρ Μίνων
[7, 22]	οἴκηται, αἳ δὲ ἐκτὸς Σάνης,	ἔσω	δὲ τοῦ Ἄθω οἰκημέναι, τὰς
[7, 208]	οὒ τὸ στρατόπεδον· τοὺς γὰρ	ἔσω	τεταγμένους τοῦ τείχεος, τὸ ἀνορθώσαντες
[7, 36]	ἑτέρης τῶν ἀνέμων εἵνεκεν τῶν	ἔσωθεν	ἐκπνεόντων, τῆς δὲ ἑτέρης πρὸς
[7, 144]	(οὗτος γὰρ ὁ πόλεμος συστὰς	ἔσωσε	ἐς τὸ τότε τὴν Ἑλλάδα,
[7, 15]	ἐγὼ τὸ παραυτίκα μὲν οὐκ	ἐσωφρόνεον	εἴπας ἐς σὲ μάταια ἔπεα
[7, 132]	Πλαταιέων. (ἐπὶ τούτοισι οἱ Ἕλληνες	ἔταμον	ὅρκιον οἱ τῷ βαρβάρῳ πόλεμον
[7, 121]	τὸν πεζὸν στρατόν, μίαν αὐτέων	ἔταξε	παρὰ θάλασσαν ἰέναι ὁμοῦ τῷ
[7, 212]	οὗτοι δὲ ἐς τὸ ὄρος	ἐτάχθησαν	φυλάξοντες τὴν ἀτραπόν. ὡς δὲ
[7, 154]	ὃς ἐτυράννευσε μὲν Γέλης ἑπτὰ	ἔτεα,	ἀπέθανε δὲ ὑπὸ Σαβύλλου ἀνδρὸς
[7, 4]	πάντα ἕξ τε καὶ τριήκοντα	ἔτεα,	ἀποθανεῖν, οὐδέ οἱ ἐξεγένετο οὔτε
[7, 148]	εἰσὶ Ἀργεῖοι ποιέειν ταῦτα, τριήκοντα	ἔτεα	εἰρήνην σπεισάμενοι Λακεδαιμονίοισι καὶ ἡγεόμενοι
[7, 1]	ἡ Ἀσίη ἐδονέετο ἐπὶ τρία	ἔτεα,	καταλεγομένων τε τῶν ἀρίστων ὡς
[7, 170]	μεγάλῳ ἐς Σικανίην πολιορκέειν ἐπ᾽	ἔτεα	πέντε πόλιν Καμικόν, τὴν κατ᾽
[7, 20]	Αἰγύπτου ἁλώσιος ἐπὶ μὲν τέσσερα	ἔτεα	πλήρεα παραρτέετο στρατιήν τε καὶ
[7, 155]	δὲ καὶ Ἱπποκράτεα τυραννεύσαντα ἴσα	ἔτεα	τῷ ἀδελφεῷ Κλεάνδρῳ κατέλαβε ἀποθανεῖν
[7, 1]	στρατευομένων καὶ παρασκευαζομένων. (τετάρτῳ δὲ	ἔτεϊ	Αἰγύπτιοι ὑπὸ Καμβύσεω δουλωθέντες ἀπέστησαν
[7, 20]	πρόσφορα τῇ στρατιῇ, πέμπτῳ δὲ	ἔτεϊ	ἀνομένῳ ἐστρατηλάτεε χειρὶ μεγάλῃ πλήθεος.
[7, 7]	τὴν Ἑλλάδα, ἐνθαῦτα δευτέρῳ μὲν	ἔτεϊ	μετὰ τὸν θάνατον τὸν Δαρείου
[7, 4]	καὶ Αἰγύπτου ἀπόστασιν τῷ ὑστέρῳ	ἔτεϊ	παρασκευαζόμενον συνήνεικε αὐτὸν Δαρεῖον, βασιλεύσαντα
[7, 80]	ὃς ἐν Μυκάλῃ στρατηγέων δευτέρῳ	ἔτεϊ	τούτων ἐτελεύτησε ἐν τῇ μάχῃ.
[7, 57]	ἐόντι ἐν Σάρδισι· (ἡμίονος γὰρ	ἔτεκε	ἡμίονον διξὰ ἔχουσαν αἰδοῖα, τὰ
[7, 57]	καίπερ εὐσύμβλητον ἐόν· ἵππος γὰρ	ἔτεκε	λαγόν. εὐσύμβλητον ὦν τῇδε τοῦτο
[7, 80]	Μυκάλῃ στρατηγέων δευτέρῳ ἔτεϊ τούτων	ἐτελεύτησε	ἐν τῇ μάχῃ. ~ταῦτα ἦν
[7, 123]	(ἀπὸ δὲ Αἰνείης, ἐς τὴν	ἐτελεύτων	καταλέγων τὰς πόλις, ἀπὸ ταύτης
[7, 50]	ὁμοιεύμενοι ἐκείνοισι ὥρην τε τοῦ	ἔτεος	καλλίστην πορευόμεθα, καὶ καταστρεψάμενοι πᾶσαν
[7, 229]	ἄλλοισι, παρεόν σφι τούτων τὰ	ἕτερα	ποιέειν οὐκ ἐθελῆσαι ὁμοφρονέειν, ἀλλὰ
[7, 39]	(ὅτε μέν νυν χρηστὰ ποιήσας	ἕτερα	τοιαῦτα ἐπηγγέλλεο, εὐεργεσίῃσι βασιλέα οὐ
[7, 206]	τῶν συμμάχων ἐνένωντο καὶ αὐτοὶ	ἕτερα	τοιαῦτα ποιήσειν· ἦν γὰρ κατὰ
[7, 46]	περιέσται” ὁ δὲ ἀμείβετο λέγων	ἕτερα	τούτου παρὰ τὴν ζόην πεπόνθαμεν
[7, 21]	~αὗται αἱ πᾶσαι οὐδ᾽ εἰ	ἕτεραι	πρὸς ταύτῃσι προσγενόμεναι στρατηλασίαι μιῆς
[7, 144]	νέες τοῖσι Ἀθηναίοισι προποιηθεῖσαι ὑπῆρχον,	ἑτέρας	τε ἔδεε προσναυπηγέεσθαι. (ἔδοξέ τέ
[7, 195]	Ἀλαβάνδων τῶν ἐν Καρίῃ, ἐν	ἑτέρῃ	δὲ ὁ Πάφιος στρατηγὸς Πενθύλος
[7, 121]	ἐστρατήγεον Μαρδόνιός τε καὶ Μασίστης,	ἑτέρη	δὲ τεταγμένη ἤιε τοῦ στρατοῦ
[7, 128]	εἰ τὸν ποταμὸν ἐστὶ παρατρέψαντα	ἑτέρῃ	ἐς θάλασσαν ἐξαγαγεῖν. ~τὴν δὲ
[7, 144]	τὴν Ἀττικὴν ἄλλην τινὰ οἰκίζειν.	~ἑτέρη	τε Θεμιστοκλέι γνώμη ἔμπροσθε ταύτης
[7, 36]	καὶ τριηκοσίας, ὑπὸ δὲ τὴν	ἑτέρην	τεσσερεσκαίδεκα καὶ τριηκοσίας, τοῦ μὲν
[7, 34]	μὲν λευκολίνου Φοίνικες, τὴν δ᾽	ἑτέρην	τὴν βυβλίνην Αἰγύπτιοι. ἔστι δὲ
[7, 55]	ἐπεποίητο, διέβαινον κατὰ μὲν τὴν	ἑτέρην	τῶν γεφυρέων τὴν πρὸς τοῦ
[7, 36]	τῶν ἔσωθεν ἐκπνεόντων, τῆς δὲ	ἑτέρης	πρὸς ἑσπέρης τε καὶ τοῦ
[7, 36]	μὲν πρὸς τοῦ Πόντου τῆς	ἑτέρης	τῶν ἀνέμων εἵνεκεν τῶν ἔσωθεν
[7, 23]	οἳ μὲν κατώτατα ἑστεῶτες ὤρυσσον,	ἕτεροι	δὲ παρεδίδοσαν τὸν αἰεὶ ἐξορυσσόμενον
[7, 224]	πίπτει ἀνὴρ γενόμενος ἄριστος καὶ	ἕτεροι	μετ᾽ αὐτοῦ ὀνομαστοὶ Σπαρτιητέων, τῶν
[7, 2]	βασιλεύσαντι ἐξ Ἀτόσσης τῆς Κύρου	ἕτεροι	τέσσερες. τῶν μὲν δὴ προτέρων
[7, 225]	ἐπύθοντο οἱ Ἕλληνες, ἐνθεῦτεν ἤδη	ἑτεροιοῦτο	τὸ νεῖκος· ἔς τε γὰρ
[7, 23]	βάθρων, οἳ δ᾽ αὖ ἐκδεκόμενοι	ἑτέροισι,	ἕως ἀπίκοντο ἐς τοὺς ἀνωτάτω·
[7, 70]	διαλλάσσοντες εἶδος μὲν οὐδὲν τοῖσι	ἑτέροισι,	φωνὴν δὲ καὶ τρίχωμα μοῦνον·
[7, 57]	αὐτὸν χῶρον. ἐγένετο δὲ καὶ	ἕτερον	αὐτῷ τέρας ἐόντι ἐν Σάρδισι·
[7, 220]	ἑ φημί σχήσεσθαι, πρὶν τῶνδ᾽	ἕτερον	διὰ πάντα δάσηται. ταῦτά τε
[7, 49]	τοι τοῦ ἑτέρου εἰρημένου τὸ	ἕτερον	ἔρχομαι ἐρέων. (γῆ δὲ πολεμίη
[7, 214]	ὕστερον τούτων ἀπέθανε, ἔστι δὲ	ἕτερος	λεγόμενος λόγος, ὡς Ὀνήτης τε
[7, 49]	δὴ τῶν δύο τοι τοῦ	ἑτέρου	εἰρημένου τὸ ἕτερον ἔρχομαι ἐρέων.
[7, 10]	ἀδικέεται, διαβληθείς τε ὑπὸ τοῦ	ἑτέρου	καὶ νομισθεὶς πρὸς τοῦ ἑτέρου
[7, 10]	ἑτέρου καὶ νομισθεὶς πρὸς τοῦ	ἑτέρου	κακὸς εἶναι. (ἀλλ᾽ εἰ δὴ
[7, 26]	πηγαὶ ἀναδιδοῦσι Μαιάνδρου ποταμοῦ καὶ	ἑτέρου	οὐκ ἐλάσσονος ἢ Μαιάνδρου, τῷ
[7, 151]	ἐν Σούσοισι τοῖσι Μεμνονίοισι ἐόντας	ἑτέρου	πρήγματος εἵνεκα ἀγγέλους Ἀθηναίων Καλλίην
[7, 112]	ἐνὶ Φάγρης ἐστὶ οὔνομα καὶ	ἑτέρῳ	Πέργαμος. ταύτῃ μὲν δὴ παρ᾽
[7, 167]	τοιούτῳ ὡς Φοίνικες λέγουσι, εἴτε	ἑτέρῳ	ὡς Καρχηδόνιοι καὶ Συρηκόσιοι, τοῦτο
[7, 149]	παῖδες ἀνδρωθέωσι ἐν τούτοισι τοῖσι	ἔτεσι·	μὴ δὲ σπονδέων ἐουσέων ἐπιλέγεσθαι,
[7, 16]	ἐστὶ οἷά σε ἐγὼ διδάξω,	ἔτεσι	σεῦ πολλοῖσι πρεσβύτερος ἐών· πεπλανῆσθαι
[7, 151]	λόγον λέγουσι τινὲς Ἑλλήνων πολλοῖσι	ἔτεσι	ὕστερον γενόμενον τούτων. τυχεῖν ἐν
[7, 137]	ἀνήρ. ταῦτα μέν νυν πολλοῖσι	ἔτεσι	ὕστερον ἐγένετο τοῦ βασιλέος στόλου,
[7, 87]	οὔτι ἀνεχομένων τὰς καμήλους, ὕστεροι	ἐτετάχατο,	ἵνα μὴ φοβέοιτο τὸ ἱππικόν.
[7, 87]	οἱ μέν νυν ἄλλοι ἱππέες	ἐτετάχατο	κατὰ τέλεα, Ἀράβιοι δὲ ἔσχατοι
[7, 21]	παρείχοντο, οἳ δὲ ἐς πεζὸν	ἐτετάχατο,	τοῖσι δὲ ἵππος προσετέτακτο, τοῖσι
[7, 22]	τὸν Ἄθων προετοιμάζετο ἐκ τριῶν	ἐτέων	κου μάλιστα τὰ ἐς τὸν
[7, 168]	μὲν ἑξήκοντα τριήρεας, ὑπὸ δὲ	ἐτησιέων	ἀνέμων ὑπερβαλεῖν Μαλέην οὐκ οἷοί
[7, 155]	οὐ βουλομένων τῶν πολιητέων κατηκόων	ἔτι	εἶναι, τῷ ἔργῳ, ὡς ἐπεκράτησε
[7, 151]	Ἀρτοξέρξεα τὸν Ξέρξεω εἴ σφι	ἔτι	ἐμμένει ἐθέλουσι τὴν πρὸς Ξέρξην
[7, 174]	οὕτω δὴ ἐμήδισαν προθύμως οὐδ᾽	ἔτι	ἐνδοιαστῶς, ὥστε ἐν τοῖσι πρήγμασι
[7, 208]	ὅ τι ποιέοιεν. ἀκηκόεε δὲ	ἔτι	ἐὼν ἐν Θεσσαλίῃ ὡς ἁλισμένη
[7, 113]	Στρυμόνα καὶ πόλιν Ἠιόνα, τῆς	ἔτι	ζωὸς ἐὼν ἦρχε Βόγης τοῦ
[7, 3]	τὸ Περσέων κράτος, Ἀρτοβαζάνης δὲ	ἔτι	ἰδιώτῃ ἐόντι Δαρείῳ· (οὔκων οὔτε
[7, 47]	βουλόμεθα ἀμφότεροι τελευτήσειε, ἐγὼ δ᾽	ἔτι	καὶ ἐς τόδε δείματος εἰμὶ
[7, 123]	ἡ δε τουτέων χώρη Κροσσαίη	ἔτι	καὶ ἐς τόδε καλέεται. (ἀπὸ
[7, 193]	Ποσειδέωνος σωτῆρος ἐπωνυμίην ἀπὸ τούτου	ἔτι	καὶ ἐς τόδε νομίζοντες. οἱ
[7, 107]	οὕτω μὲν οὗτος δικαίως αἰνέεται	ἔτι	καὶ ἐς τόδε ὑπὸ Περσέων.
[7, 179]	μὲν δὴ κατὰ τὸ χρηστήριον	ἔτι	καὶ νῦν τοὺς ἀνέμους ἱλάσκονται.
[7, 170]	τῶν πλοίων, οὐδεμίαν γάρ σφι	ἔτι	κομιδὴν ἐς Κρήτην φαίνεσθαι, ἐνθαῦτα
[7, 104]	δεσπότης νόμος, τὸν ὑποδειμαίνουσι πολλῷ	ἔτι	μᾶλλον ἢ οἱ σοὶ σέ.
[7, 219]	Περσέων τὴν περίοδον. οὗτοι μὲν	ἔτι	νυκτὸς ἐσήμηναν, τρίτοι δὲ οἱ
[7, 146]	ἄγειν παρ᾽ ἑωυτόν. (ὡς δὲ	ἔτι	περιεόντας αὐτοὺς κατέλαβον καὶ ἦγον
[7, 225]	ἀλεξομένους μαχαίρῃσι, τοῖσι αὐτῶν ἐτύγχανον	ἔτι	περιεοῦσαι, καὶ χερσὶ καὶ στόμασι
[7, 6]	καὶ δή τι πρὸς τούτοισι	ἔτι	πλέον προσωρέγοντό οἱ· (ἔχοντες Ὀνομάκριτον
[7, 223]	θάλασσαν καὶ διεφθείροντο, πολλῷ δ᾽	ἔτι	πλεῦνες κατεπατέοντο ζωοὶ ὑπ᾽ ἀλλήλων·
[7, 49]	δύο τοι τὰ λέγω πολλῷ	ἔτι	πολεμιώτερα γίνεται. τὰ δὲ δύο
[7, 197]	ἢ θύσεσθαι μέλλῃ· ὥς τ᾽	ἔτι	πρὸς τούτοισι πολλοὶ ἤδη τούτων
[7, 185]	ἐκ τῆς Εὐρώπης ἀγόμενον στράτευμα	ἔτι	προσλογιστέα τούτῳ παντὶ τῷ ἐξηριθμημένῳ·
[7, 106]	τοῖσι Μασκαμείοισι ἐκγόνοισι. κατέστασαν γὰρ	ἔτι	πρότερον ταύτης τῆς ἐλάσιος ὕπαρχοι
[7, 141]	ἥσυχος, ἀλλ᾽ ὑποχωρεῖν νῶτον ἐπιστρέψας·	ἔτι	τοι ποτε κἀντίος ἔσσῃ. ὦ
[7, 184]	ἱππέων ὀκτὼ μυριάδες. προσθήσω δ᾽	ἔτι	τούτοισι τὰς καμήλους τοὺς ἐλαύνοντας
[7, 184]	τε καὶ δέκα. (προσθήσω δ᾽	ἔτι	τούτῳ καὶ τῷ προτέρῳ ἀριθμῷ
[7, 107]	τὸ ἔσχατον. (ὡς δ᾽ οὐδὲν	ἔτι	φορβῆς ἐνῆν ἐν τῷ τείχεϊ,
[7, 212]	καὶ οὐκ οἵους τε ἔσεσθαι	ἔτι	χεῖρας ἀνταείρασθαι συνέβαλλον. (οἱ δὲ
[7, 184]	στρατός, καὶ πλῆθος ἦν τηνικαῦτα	ἔτι,	ὡς ἐγὼ συμβαλλόμενος εὑρίσκω, τῶν
[7, 36]	τῆς σχεδίης τῷ εὔρεϊ κόσμῳ	ἐτίθεσαν	κατύπερθε τῶν ὅπλων τοῦ τόνου,
[7, 107]	περιεόντας αὐτοῦ ἐν Πέρσῃσι παῖδας	ἐτίμα	μάλιστα, ἐπεὶ καὶ ἄξιος αἴνου
[7, 213]	ἐν τοῖσι ὄπισθε λόγοισι σημανέω,	ἐτιμήθη	μέντοι ὑπὸ Λακεδαιμονίων οὐδὲν ἧσσον.
[7, 20]	ἐνέμοντο, τῶν εἵνεκεν ὕστερον Δαρεῖος	ἐτιμωρέετο,	μήτε κατὰ τὰ λεγόμενα τὸν
[7, 228]	κῆρας ἐπερχομένας σάφα εἰδώς οὐκ	ἔτλη	Σπάρτης ἡγεμόνα προλιπεῖν. (ἐπιγράμμασι μέν
[7, 1]	ἐπηγγέλλετο πέμπων ἀγγέλους κατὰ πόλις	ἑτοιμάζειν	στρατιήν, πολλῷ πλέω ἐπιτάσσων ἑκάστοισι
[7, 119]	στρατιή, σκηνὴ μὲν ἔσκε πεπηγυῖα	ἑτοίμη	ἐς τὴν αὐτὸς σταθμὸν ποιεέσκετο
[7, 172]	τοῦ πολέμου. ἡμεῖς μέν νυν	ἕτοιμοι	εἰμὲν συμφυλάσσειν, πέμπειν δὲ χρὴ
[7, 148]	πρὸς τὰ λεγόμενα ὑποκρίνασθαι ὡς	ἕτοιμοι	εἰσὶ Ἀργεῖοι ποιέειν ταῦτα, τριήκοντα
[7, 147]	ἐπύθοντο πολέμια εἶναι τὰ πλοῖα,	ἕτοιμοι	ἦσαν αἱρέειν αὐτά, ἐσβλέποντες ἐς
[7, 140]	ἐς Δελφοὺς θεοπρόπους χρηστηριάζεσθαι ἦσαν	ἕτοιμοι·	καί σφι ποιήσασι περὶ τὸ
[7, 158]	κυρήσας οὐκ ὁμοιώσομαι ὑμῖν, ἀλλ᾽	ἕτοιμος	εἰμὶ βοηθέειν παρεχόμενος διηκοσίας τε
[7, 39]	τοῖσιδε. ὦ κακὲ ἄνθρωπε, σὺ	ἐτόλμησας,	ἐμεῦ στρατευομένου αὐτοῦ ἐπὶ τὴν
[7, 158]	ἄνδρες Ἕλληνες, λόγον ἔχοντες πλεονέκτην	ἐτολμήσατε	ἐμὲ σύμμαχον ἐπὶ τὸν βάρβαρον
[7, 46]	ἐόντων τοσούτων οὐδεὶς ἐς ἑκατοστὸν	ἔτος	περιέσται” ὁ δὲ ἀμείβετο λέγων
[7, 106]	ὑπάρχους, πέμπεσκε δὲ ἀνὰ πᾶν	ἔτος·	ὣς δὲ καὶ Ἀρτοξέρξης ὁ
[7, 39]	ἐπείτε δὲ ἐς τὸ ἀναιδέστερον	ἐτράπευ,	τὴν μὲν ἀξίην οὐ λάμψεαι,
[7, 219]	καὶ διασκεδασθέντες κατὰ πόλις ἕκαστοι	ἐτράποντο,	οἳ δὲ αὐτῶν ἅμα Λεωνίδῃ
[7, 139]	γὰρ ἐπὶ ὁκότερα τῶν πρηγμάτων	ἐτράποντο,	ταῦτα ῥέψειν ἔμελλε· ἑλόμενοι δὲ
[7, 119]	ἐσίτευον ἐξευρίσκοντες τιμῆς τὰ κάλλιστα,	ἔτρεφόν	τε ὄρνιθας χερσαίους καὶ λιμναίους
[7, 225]	ἀρετῇ οἱ Ἕλληνες ὑπεξείρυσαν καὶ	ἐτρέψαντο	τοὺς ἐναντίους τετράκις. τοῦτο δὲ
[7, 105]	Ξέρξης δὲ ἐς γέλωτά τε	ἔτρεψε	καὶ οὐκ ἐποιήσατο ὀργὴν οὐδεμίαν,
[7, 181]	ἐπαύροιτο. ~ἡ δὲ Αἰγιναίη, τῆς	ἐτριηράρχεε	Ἀσωνίδης, καὶ τινά σφι θόρυβον
[7, 182]	ἐχειρώθησαν· ἡ δὲ τρίτη, τῆς	ἐτριηράρχεε	Φόρμος ἀνὴρ Ἀθηναῖοις, φεύγουσα ἐξοκέλλει
[7, 61]	Πέρσην, τοῦτον δὲ αὐτοῦ καταλείπει·	ἐτύγχανε	γὰρ ἄπαις ἐὼν ὁ Κηφεὺς
[7, 3]	δὲ οὐκ ἀποδεικνυμένου κω γνώμην,	ἐτύγχανε	κατὰ τὠυτὸ τούτοισι καὶ Δημάρητος
[7, 224]	τοῖσι πλέοσι αὐτῶν τηνικαῦτα ἤδη	ἐτύγχανε	κατεηγότα, οἳ δὲ τοῖσι ξίφεσι
[7, 225]	χώρῳ ἀλεξομένους μαχαίρῃσι, τοῖσι αὐτῶν	ἐτύγχανον	ἔτι περιεοῦσαι, καὶ χερσὶ καὶ
[7, 205]	τοὺς κατεστεῶτας τριηκοσίους καὶ τοῖσι	ἐτύγχανον	παῖδες ἐόντες· παραλαβὼν δὲ ἀπίκετο
[7, 117]	τε αὐτὸν κάλλιστα καὶ θάψαι·	ἐτυμβοχόεε	δὲ πᾶσα ἡ στρατιή. (τούτῳ
[7, 154]	Παντάρεος τελευτήσαντος τὸν βίον, ὃς	ἐτυράννευσε	μὲν Γέλης ἑπτὰ ἔτεα, ἀπέθανε
[7, 167]	τροπὴν τῶν ἑωυτοῦ γινομένην, ὡς	ἔτυχε	ἐπισπένδων τοῖσι ἱροῖσι, ὦσε ἑωυτὸν
[7, 208]	τοῦ τείχεος τὰ ὅπλα ἔκειτο·	ἔτυχον	δὲ τοῦτον τὸν χρόνον Λακεδαιμόνιοι
[7, 194]	~πεντεκαίδεκα δὲ τῶν νεῶν τουτέων	ἔτυχόν	τε ὕσταται πολλὸν ἐξαναχθεῖσαι καί
[7, 164]	παραδεξάμενος παρὰ πατρὸς τυραννίδα Κῴων	εὖ	βεβηκυῖαν, ἑκών τε εἶναι καὶ
[7, 10]	δοκέει εἶναι ἄριστα. (τὸ γὰρ	εὖ	βουλεύεσθαι κέρδος μέγιστον εὑρίσκω ἐόν·
[7, 157]	ἡμῖν σεωυτῷ τιμωρέεις. τῷ δὲ	εὖ	βουλευθέντι πρήγματι τελευτὴ ὡς τὸ
[7, 158]	ἅπαντα ὑπὸ βαρβάροισι νέμεται. (ἀλλὰ	εὖ	γὰρ ἡμῖν καὶ ἐπὶ τὸ
[7, 236]	σοί. (τὰ σεωτοῦ δὲ τιθέμενον	εὖ	γνώμην ἔχω τὰ τῶν ἀντιπολέμων
[7, 120]	δὴ Μεγακρέοντος ἀνδρὸς Ἀβδηρίτεω ἔπος	εὖ	εἰρημένον ἐγένετο, ὃς συνεβούλευσε Ἀβδηρίτῃσι
[7, 51]	καὶ τὸ παλαιὸν ἔπος ὡς	εὖ	εἴρηται, τὸ μὴ ἅμα ἀρχῇ
[7, 11]	Ἀχαιμένεος γεγονώς, μὴ τιμωρησάμενος Ἀθηναίους,	εὖ	ἐπιστάμενος ὅτι εἰ ἡμεῖς ἡσυχίην
[7, 83]	καὶ θεραπηίην πολλήν τε καὶ	εὖ	ἐσκευασμένην· σῖτα δέ σφι, χωρὶς
[7, 10]	θέλει, βεβούλευται μὲν οὐδὲν ἧσσον	εὖ,	ἕσσωται δὲ ὑπὸ τῆς τύχης
[7, 16]	παρ᾽ ἐμοὶ κέκριται, φρονέειν τε	εὖ	καὶ τῷ λέγοντι χρηστὰ ἐθέλειν
[7, 134]	ἄνδρες Σπαρτιῆται φύσι τε γεγονότες	εὖ	καὶ χρήμασι ἀνήκοντες ἐς τὰ
[7, 39]	πανοικίῃ αὐτῇ τῇ γυναικὶ συνέπεσθαι	εὖ	νυν τόδ᾽ ἐξεπίστασο, ὡς ἐν
[7, 14]	λόγῳ ὡς παρ᾽ οὐδενὸς ἀκούσας;	εὖ	νυν τόδ᾽ ἴσθι· ἤν περ
[7, 8]	κατεργάσαντο καὶ προσεκτήσαντο ἔθνεα, ἐπισταμένοισι	εὖ	οὐκ ἄν τις λέγοι. (ἐγὼ
[7, 12]	στρατόν; οὔτε ὦν μεταβουλευόμενος ποιέεις	εὖ	οὔτε ὁ συγγνωσόμενός τοι πάρα·
[7, 237]	οἱ τοιοῦτοι· (ξεῖνος δὲ ξείνῳ	εὖ	πρήσσοντι ἐστὶ εὐμενέστατον πάντων, συμβουλευομένου
[7, 236]	ἐνδεκόμενον λόγους ὃς φθονέει τοι	εὖ	πρήσσοντι ἢ καὶ προδιδοῖ πρήγματα
[7, 237]	ἐόντι, ὅτι πολιήτης μὲν πολιήτῃ	εὖ	πρήσσοντι φθονέει καὶ ἔστι δυσμενὴς
[7, 237]	ἀκεῦνται” ~ἀμείβεται Ξέρξης τοῖσιδε. Ἀχαίμενες,	εὖ	τε μοι δοκέεις λέγειν καὶ
[7, 181]	ἐκπαγλεόμενοι πάσῃ τῇ στρατιῇ περιέποντες	εὖ.	τοὺς δὲ ἄλλους τοὺς ἔλαβον
[7, 132]	ἐόντες μὴ ἀναγκασθέντες, καταστάντων σφι	εὖ	τῶν πρηγμάτων, τούτους δεκατεῦσαι τῷ
[7, 173]	ἵππος· ἐστρατήγεε δὲ Λακεδαιμονίων μὲν	Εὐαίνετος	ὁ Καρήνου ἐκ τῶν πολεμάρχων
[7, 130]	καὶ ὅτι χώρην ἄρα εἶχον	εὐαίρετόν	τε καὶ ταχυάλωτον. τὸν γὰρ
[7, 63]	πεπλεγμένα τρόπον τινὰ βάρβαρον οὐκ	εὐαπήγητον,	ἀσπίδας δὲ καὶ αἰχμὰς καὶ
[7, 156]	Σικελίης. (τὠυτὸ δὲ τοῦτο καὶ	Εὐβοέας	τοὺς ἐν Σικελίῃ ἐποίησε διακρίνας.
[7, 189]	Βορέην γαμβρὸν εἶναι, ναυλοχέοντες τῆς	Εὐβοίης	ἐν Χαλκίδι ὡς ἔμαθον αὐξόμενον
[7, 176]	ἐκ δὲ τοῦ στεινοῦ τῆς	Εὐβοίης	ἤδη τὸ Ἀρτεμίσιον δέκεται αἰγιαλός,
[7, 183]	ἡμεροσκόπους περὶ τὰ ὑψηλὰ τῆς	Εὐβοίης.	(τῶν δὲ δέκα νεῶν τῶν
[7, 192]	ἡμεροσκόποι ἀπὸ τῶν ἄκρων τῶν	Εὐβοϊκῶν	καταδραμόντες δευτέρῃ ἡμέρῃ ἀπ᾽ ἧς
[7, 220]	μέγα ἐλείπετο, καὶ ἡ Σπάρτης	εὐδαιμονίη	οὐκ ἐξηλείφετο. (ἐκέχρηστο γὰρ ὑπὸ
[7, 46]	βίῳ οὐδεὶς οὕτω ἄνθρωπος ἐὼν	εὐδαίμων	πέφυκε οὔτε τούτων οὔτε τῶν
[7, 227]	Μάρων Ὀρσιφάντου παῖδες. Θεσπιέων δὲ	εὐδοκίμεε	μάλιστα τῷ οὔνομα ἦν Διθύραμβος
[7, 99]	μετά γε τὰς Σιδωνίων, νέας	εὐδοξοτάτας	παρείχετο, πάντων τε τῶν συμμάχων
[7, 12]	οἱ ἐπιστάντα μέγαν τε καὶ	εὐειδέα	εἰπεῖν (μετὰ δὴ βουλεύεαι, ὦ
[7, 39]	χρηστὰ ποιήσας ἕτερα τοιαῦτα ἐπηγγέλλεο,	εὐεργεσίῃσι	βασιλέα οὐ καυχήσεαι ὑπερβαλέσθαι· ἐπείτε
[7, 16]	γὰρ δὴ ἐς τοσοῦτό γε	εὐηθείης	ἀνήκει τοῦτο, ὅ τι δή
[7, 155]	λόγῳ τιμωρέων τοῖσι Ἱπποκράτεος παισὶ	Εὐκλείδῃ	τε καὶ Κλεάνδρῳ, οὐ βουλομένων
[7, 237]	δὲ ξείνῳ εὖ πρήσσοντι ἐστὶ	εὐμενέστατον	πάντων, συμβουλευομένου τε ἂν συμβουλεύσειε
[7, 237]	κεῖνό γε ἐνδέξομαι ὅκως οὐκ	εὐνοέει	τοῖσι ἐμοῖσι πρήγμασι, τοῖσί τε
[7, 239]	Λακεδαιμονίοισι, πάρεστι δὲ εἰκάζειν εἴτε	εὐνοίῃ	ταῦτα ἐποίησε εἴτε καὶ καταχαίρων.
[7, 104]	οἰκός ἐστι ἄνδρα τὸν σώφρονα	εὐνοίην	φαινομένην διωθέεσθαι, ἀλλὰ στέργειν μάλιστα.
[7, 173]	γὰρ ἐδόκεον συμβουλεύειν καί σφι	εὔνοος	ἐφαίνετο ἐὼν ὁ Μακεδών, ἐπείθοντο.
[7, 239]	οἰκὸς ἐμοὶ συμμάχεται, οὐκ ἦν	εὔνοος	Λακεδαιμονίοισι, πάρεστι δὲ εἰκάζειν εἴτε
[7, 187]	καὶ τεσσεράκοντα· γυναιξὶ δὲ καὶ	εὐνούχοισι	καὶ ὑποζυγίοισι καὶ κυσὶ οὐ
[7, 187]	δὲ σιτοποιῶν καὶ παλλακέων καὶ	εὐνούχων	οὐδεὶς ἂν εἴποι ἀτρεκέα ἀριθμόν·
[7, 192]	δὲ ὡς ἐπύθοντο, Ποσειδέωνι σωτῆρι	εὐξάμενοι	καὶ σπονδὰς προχέαντες τὴν ταχίστην
[7, 54]	ἐπὶ τέρμασι τοῖσι ἐκείνης γένηται.	εὐξάμενος	δὲ ἐσέβαλε τὴν φιάλην ἐς
[7, 36]	ὑπὸ μὲν τὴν πρὸς τοῦ	Εὐξείνου	πόντου ἑξήκοντά τε καὶ τριηκοσίας,
[7, 211]	Ὑδάρνης, ὡς δὴ οὗτοί γε	εὐπετέως	κατεργασόμενοι. (ὡς δὲ καὶ οὗτοι
[7, 194]	αὐτῶν τὴν γινομένην ἁμαρτάδα, ἐπαναχθέντες	εὐπετέως	σφέας εἷλον. ~ἐν τουτέων μιῇ
[7, 220]	Σπαρτιητέων τοῖσι παρεοῦσι οὐκ ἔχειν	εὐπρεπέως	ἐκλιπεῖν τὴν τάξιν ἐς τὴν
[7, 49]	ἑκαστέρω, τὸ πρόσω αἰεὶ κλεπτόμενος·	εὐπρηξίης	δὲ οὐκ ἔστι ἀνθρώποισι οὐδεμία
[7, 168]	τὸ δυνατώτατον. (ὑπεκρίναντο μὲν οὕτω	εὐπρόσωπα·	ἐπεὶ δὲ ἔδει βοηθέειν, ἄλλα
[7, 190]	ἀργύρεα, θησαυρούς τε τῶν Περσέων	εὗρε,	ἄλλα τε ἄφατα χρήματα περιεβάλετο.
[7, 194]	ὦν αὐτοῦ, λογιζόμενος ὁ Δαρεῖος	εὗρέ	οἱ πλέω ἀγαθὰ τῶν ἁμαρτημάτων
[7, 31]	ἰὼν ὁ Ξέρξης τὴν ὁδὸν	εὗρε	πλατάνιστον, τὴν κάλλεος εἵνεκα δωρησάμενος
[7, 36]	ποιήσαντες ἴσους τῆς σχεδίης τῷ	εὔρεϊ	κόσμῳ ἐτίθεσαν κατύπερθε τῶν ὅπλων
[7, 176]	τοῦ πελάγεος τοῦ Θρηικίου ἐξ	εὐρέος	συνάγεται ἐς στεινὸν ἐόντα τὸν
[7, 10]	οἱ ἡ τύχη ἐπίσποιτο, εὕρημα	εὕρηκε,	ἧσσον δὲ οὐδέν οἱ κακῶς
[7, 10]	εἴ οἱ ἡ τύχη ἐπίσποιτο,	εὕρημα	εὕρηκε, ἧσσον δὲ οὐδέν οἱ
[7, 155]	παῖδας. (μετὰ δὲ τοῦτο τὸ	εὕρημα	τοὺς γαμόρους καλεομένους τῶν Συρηκοσίων
[7, 190]	ὃ μὲν τἆλλα οὐκ εὐτυχέων	εὑρήμασι	μέγα πλούσιος ἐγένετο· ἦν γάρ
[7, 239]	τὸν κηρὸν κνᾶν κελεύουσα, καὶ	εὑρήσειν	σφέας γράμματα ἐν τῷ ξύλῳ.
[7, 183]	ἐς Χαλκίδα, φυλάξοντες μὲν τὸν	Εὔριπον,	λείποντες δὲ ἡμεροσκόπους περὶ τὰ
[7, 173]	συνελέχθη ὁ στρατός, ἔπλεε δι᾽	Εὐρίπου·	ἀπικόμενος δὲ τῆς Ἀχαιίης ἐς
[7, 12]	νυκτὶ δὲ βουλὴν διδοὺς πάγχυ	εὕρισκέ	οἱ οὐ πρῆγμα εἶναι στρατεύεσθαι
[7, 24]	ἀληλεσμένος. ~ὡς μὲν ἐμὲ συμβαλλόμενον	εὑρίσκειν,	μεγαλοφροσύνης εἵνεκεν αὐτὸ Ξέρξης ὀρύσσειν
[7, 46]	τὸν αἰῶνα φθονερὸς ἐν αὐτῷ	εὑρίσκεται	ἐών” ~Ξέρξης δὲ ἀμείβετο λέγων
[7, 212]	τὴν ἀτραπόν. ὡς δὲ οὐδὲν	εὕρισκον	ἀλλοιότερον οἱ Πέρσαι ἢ τῇ
[7, 8]	προσκτήσομαι δύναμιν Πέρσῃσι· φροντίζων δὲ	εὑρίσκω	ἅμα μὲν κῦδος τε ἡμῖν
[7, 187]	ἀντέχρησε θῶμά μοι μυριάσι τοσαύτῃσι.	(εὑρίσκω	γὰρ συμβαλλόμενος, εἰ χοίνικα πυρῶν
[7, 15]	ὄνειρον, ὁμοίως καὶ ἐμοὶ ἐντελλόμενον.	εὑρίσκω	δὲ ὧδ᾽ ἂν γινόμενα ταῦτα,
[7, 10]	γὰρ εὖ βουλεύεσθαι κέρδος μέγιστον	εὑρίσκω	ἐόν· εἰ γὰρ καὶ ἐναντιωθῆναί
[7, 184]	τηνικαῦτα ἔτι, ὡς ἐγὼ συμβαλλόμενος	εὑρίσκω,	τῶν μὲν ἐκ τῶν νεῶν
[7, 239]	ἐν τῷ ξύλῳ. πειθόμενοι δὲ	εὗρον	καὶ ἐπελέξαντο, ἔπειτα δὲ τοῖσι
[7, 28]	τὸν πόλεμον χρήματα ἐξεμάνθανον, καὶ	εὗρον	λογιζόμενος ἀργυρίου μὲν δύο χιλιάδας
[7, 114]	κατὰ τὰς γεφύρας, τὸν Στρυμόνα	εὑρόντες	ἐζευγμένον. Ἐννέα δὲ ὁδοὺς πυνθανόμενοι
[7, 24]	ὀρύσσειν ἐκέλευε διώρυχα τῇ θαλάσσῃ	εὖρος	ὡς δύο τριήρεας πλέειν ὁμοῦ
[7, 213]	τῷ παρεόντι πρήγματι, Ἐπιάλτης ὁ	Εὐρυδήμου	ἀνὴρ Μηλιεὺς ἦλθέ οἱ ἐς
[7, 204]	τοῦ Εὐρυκρατίδεω τοῦ Ἀναξάνδρου τοῦ	Εὐρυκράτεος	τοῦ Πολυδώρου τοῦ Ἀλκαμένεος τοῦ
[7, 204]	ὁ Ἀναξανδρίδεω τοῦ Λέοντος τοῦ	Εὐρυκρατίδεω	τοῦ Ἀναξάνδρου τοῦ Εὐρυκράτεος τοῦ
[7, 233]	στρατηγοῦ Λεοντιάδεω· τοῦ τὸν παῖδα	Εὐρύμαχον	χρόνῳ μετέπειτα ἐφόνευσαν Πλαταιέες στρατηγήσαντα
[7, 205]	εἶπον, τῶν ἐστρατήγεε Λεοντιάδης ὁ	Εὐρυμάχου.	(τοῦδε δὲ εἵνεκα τούτους σπουδὴν
[7, 141]	ζαθέοιο, τεῖχος Τριτογενεῖ ξύλινον διδοῖ	εὐρύοπα	Ζεύς μοῦνον ἀπόρθητον τελέθειν, τὸ
[7, 200]	ἐκδιδοῖ, καὶ χῶρος περὶ αὐτὴν	εὐρύς,	ἐν τῷ Δήμητρός τε ἱρὸν
[7, 198]	ἐστὶ χῶρος πεδινός, τῇ μὲν	εὐρὺς	τῇ δὲ καὶ κάρτα στεινός·
[7, 204]	τοῦ Ἐχεστράτου τοῦ Ἤγιος τοῦ	Εὐρυσθένεος	τοῦ Ἀριστοδήμου τοῦ Ἀριστομάχου τοῦ
[7, 199]	στάδια ἀπέχει. ταύτῃ δὲ καὶ	εὐρύτατον	ἐστὶ πάσης τῆς χώρης ταύτης
[7, 223]	κατ᾽ ἀρχὰς ἐπεξήισαν ἐς τὸ	εὐρύτερον	τοῦ αὐχένος. τὸ μὲν γὰρ
[7, 229]	ἐθελῆσαι ὁμοφρονέειν, ἀλλὰ γνώμῃ διενειχθέντας	Εὔρυτον	μέν, πυθόμενον τῶν Περσέων τὴν
[7, 229]	δὲ τούτων τῶν τριηκοσίων λέγεται	Εὔρυτόν	τε καὶ Ἀριστόδημον, παρεὸν αὐτοῖσι
[7, 220]	(ὑμῖν δ᾽ ὦ Σπάρτης οἰκήτορες	εὐρυχόροιο,	ἢ μέγα ἄστυ ἐρικυδὲς ὑπ᾽
[7, 194]	πεποιημένα ἐς οἶκον τὸν βασιλήιον·	εὑρὼν	δὲ τοῦτο ὁ Δαρεῖος, καὶ
[7, 9]	καὶ Ἴωνας τοὺς ἐν τῇ	Εὐρώπῃ	κατοικημένους οὐκ ἐάσεις καταγελάσαι ἡμῖν
[7, 5]	παρενθήκην ποιεέσκετο τήνδε, ὡς ἡ	Εὐρώπη	περικαλλὴς εἴη χώρη, καὶ δένδρεα
[7, 73]	λέγουσι, ἐκαλέοντο Βρίγες χρόνον ὅσον	Εὐρωπήιοι	ἐόντες σύνοικοι ἦσαν Μακεδόσι, μεταβάντες
[7, 56]	δὲ ἐπεὶ διέβη ἐς τὴν	Εὐρώπην,	ἐθηεῖτο τὸν στρατὸν ὑπὸ μαστίγων
[7, 174]	τε μέλλοντος διαβαίνειν ἐς τὴν	Εὐρώπην	ἐκ τῆς Ἀσίης καὶ ἐόντος
[7, 33]	ἐκ τῆς Ἀσίης ἐς τὴν	Εὐρώπην.	ἔστι δὲ τῆς Χερσονήσου τῆς
[7, 20]	γενόμενον, οἳ διαβάντες ἐς τὴν	Εὐρώπην	κατὰ Βόσπορον τούς τε Θρήικας
[7, 50]	πορευόμεθα, καὶ καταστρεψάμενοι πᾶσαν τὴν	Εὐρώπην	νοστήσομεν ὀπίσω, οὔτε λιμῷ ἐντυχόντες
[7, 148]	καὶ ἀποπεμφθέντες ἐνόστησαν ἐς τὴν	Εὐρώπην,	οἱ δὲ συνωμόται Ἑλλήνων ἐπὶ
[7, 172]	διαβαίνειν τὸν Πέρσην ἐς τὴν	Εὐρώπην,	πέμπουσι ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἀγγέλους·
[7, 54]	ἥ μιν παύσει καταστρέψασθαι τὴν	Εὐρώπην	πρότερον ἢ ἐπὶ τέρμασι τοῖσι
[7, 185]	~τὸ δὲ δὴ ἐκ τῆς	Εὐρώπης	ἀγόμενον στράτευμα ἔτι προσλογιστέα τούτῳ
[7, 8]	Ἑλλήσποντον ἐλᾶν στρατὸν διὰ τῆς	Εὐρώπης	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἵνα Ἀθηναίους
[7, 10]	Ἑλλήσποντον ἐλᾶν στρατὸν διὰ τῆς	Εὐρώπης	ἐς τὴν Ἑλλάδα. καὶ δὴ
[7, 126]	Νέστου οὐδαμόθι πάσης τῆς ἔμπροσθε	Εὐρώπης	ἴδοι τις ἂν λέοντα, οὔτε
[7, 8]	θήσω, διὰ πάσης διεξελθὼν τῆς	Εὐρώπης.	(πυνθάνομαι γὰρ ὧδε ἔχειν, οὔτε
[7, 57]	ἐν οὐδενὶ λόγῳ ἐποιήσατο καίπερ	εὐσύμβλητον	ἐόν· ἵππος γὰρ ἔτεκε λαγόν.
[7, 57]	ἐόν· ἵππος γὰρ ἔτεκε λαγόν.	εὐσύμβλητον	ὦν τῇδε τοῦτο ἐγένετο, ὅτι
[7, 193]	τῆς Ἀργοῦς ἐπ᾽ ὕδωρ πεμφθέντα,	εὖτ᾽	ἐπὶ τὸ κῶας ἔπλεον ἐς
[7, 209]	Ἤκουσας μὲν καὶ πρότερόν μευ,	εὖτε	ὁρμῶμεν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, περὶ
[7, 236]	χρεώμενοι Ἕλληνες χαίρουσι· τοῦ τε	εὐτυχέειν	φθονέουσι καὶ τὸ κρέσσον στυγέουσι.
[7, 6]	ἔλεγε οὐδέν, ὁ δὲ τὰ	εὐτυχέστατα	ἐκλεγόμενος ἔλεγε τόν τε Ἑλλήσποντον
[7, 190]	ἀλλ᾽ ὃ μὲν τἆλλα οὐκ	εὐτυχέων	εὑρήμασι μέγα πλούσιος ἐγένετο· ἦν
[7, 233]	οὐ μέντοι τά γε πάντα	εὐτύχησαν·	ὡς γὰρ αὐτοὺς ἔλαβον οἱ
[7, 12]	ἐπὶ τοσοῦτο ἐλέγετο. μετὰ δὲ	εὐφρόνη	τε ἐγίνετο καὶ Ξέρξην ἔκνιζε
[7, 188]	ὀκτὼ νέας. (ταύτην μὲν τὴν	εὐφρόνην	οὕτω, ἅμα δὲ ὄρθρῳ ἐξ
[7, 56]	ἑπτὰ ἡμέρῃσι καὶ ἐν ἑπτὰ	εὐφρόνῃσι,	ἐλινύσας οὐδένα χρόνον. (ἐνθαῦτα λέγεται,
[7, 178]	καταρρωδηκότες, καί σφι ἐχρήσθη ἀνέμοισι	εὔχεσθαι·	μεγάλους γὰρ τούτους ἔσεσθαι τῇ
[7, 54]	φιάλης Ξέρξης ἐς τὴν θάλασσαν	εὔχετο	πρὸς τὸν ἥλιον μηδεμίαν οἱ
[7, 110]	παραθαλασσίας τε καὶ Ἑλληνίδας ἐξ	εὐωνύμου	χειρὸς ἀπέργων παρεξήιε· ἔθνεα δὲ
[7, 154]	καὶ τῶν βαρβάρων συχνούς, ἀνὴρ	ἐφαίνετο	ἐν τούτοισι τοῖσι πολέμοισι ἐὼν
[7, 175]	Θερμοπύλῃσι ἐσβολὴν φυλάξαι· στεινοτέρη γὰρ	ἐφαίνετο	ἐοῦσα τῆς ἐς Θεσσαλίην καὶ
[7, 173]	ἐδόκεον συμβουλεύειν καί σφι εὔνοος	ἐφαίνετο	ἐὼν ὁ Μακεδών, ἐπείθοντο. (δοκέειν
[7, 209]	(κάρτα τε δὴ Ξέρξῃ ἄπιστα	ἐφαίνετο	τὰ λεγόμενα εἶναι, καὶ δεύτερα
[7, 18]	Ἀρτάβανος, ὃς πρότερον ἀποσπεύδων μοῦνος	ἐφαίνετο,	τότε ἐπισπεύδων φανερὸς ἦν. ~ὁρμημένῳ
[7, 210]	ὡς οὐκ ἀπαλλάσσοντο ἀλλά οἱ	ἐφαίνοντο	ἀναιδείῃ τε καὶ ἀβουλίῃ διαχρεώμενοι
[7, 174]	ἐνδοιαστῶς, ὥστε ἐν τοῖσι πρήγμασι	ἐφαίνοντο	βασιλέι ἄνδρες ἐόντες χρησιμώτατοι. ~οἱ
[7, 177]	χῶροι οὗτοι τοῖσι Ἕλλησι εἶναι	ἐφαίνοντο	ἐπιτήδεοι· πάντα γὰρ προσκεψάμενοι καὶ
[7, 209]	δύναμιν· ἀλλ᾽ αὐτῷ γελοῖα γὰρ	ἐφαίνοντο	ποιέειν, μετεπέμψατο Δημάρητον τὸν Ἀρίστωνος
[7, 60]	στρατοῦ τοῦ πεζοῦ τὸ πλῆθος	ἐφάνη	ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν μυριάδες. (Ἐξηρίθμησαν
[7, 47]	τοῦ ἐνυπνίου μὴ ἐναργὴς οὕτω	ἐφάνη,	εἶχες ἂν τὴν ἀρχαίην γνώμην,
[7, 57]	ἐς ὁδὸν ὁρμημένοισι τέρας σφι	ἐφάνη	μέγα, τὸ Ξέρξης ἐν οὐδενὶ
[7, 97]	μακρὰ συνελθόντα ἐς τὸν ἀριθμὸν	ἐφάνη	τρισχίλια. ~τῶν δὲ ἐπιπλεόντων μετά
[7, 222]	δὲ ἑκόντες μάλιστα, οἳ οὐκ	ἔφασαν	ἀπολιπόντες Λεωνίδην καὶ τοὺς μετ᾽
[7, 168]	τῶν Ἑλλήνων ὅτι οὐκ ἐβοήθεον,	ἔφασαν	πληρῶσαι μὲν ἑξήκοντα τριήρεας, ὑπὸ
[7, 136]	προσφερόντων προσκυνέειν βασιλέα προσπίπτοντας, οὐκ	ἔφασαν	ὠθεόμενοι ὑπ᾽ αὐτῶν ἐπὶ κεφαλὴν
[7, 137]	ἢ ἐξῆλθε, τὸ δίκαιον οὕτω	ἔφερε·	τὸ δὲ συμπεσεῖν ἐς τοὺς
[7, 211]	συνέμισγον τοῖσι Ἕλλησι, οὐδὲν πλέον	ἐφέροντο	τῆς στρατιῆς τῆς Μηδικῆς ἀλλὰ
[7, 147]	τούτων ἐς τὴν Ἑλλάδα δοκέειν	ἔφη	ἀκούσαντας τοὺς Ἕλληνας τὰ ἑωυτοῦ
[7, 101]	ταῦτα εἰρώτα, ὁ δὲ ὑπολαβὼν	ἔφη	βασιλεῦ, κότερα ἀληθείῃ χρήσωμαι πρὸς
[7, 103]	πλεῦνες” ~ταῦτα ἀκούσας Ξέρξης γελάσας	ἔφη	Δημάρητε, οἷον ἐφθέγξαο ἔπος, ἄνδρας
[7, 235]	σοφώτατος γενόμενος κέρδος μέζον ἂν	ἔφη	εἶναι Σπαρτιήτῃσι κατὰ τῆς θαλάσσης
[7, 3]	ἐπεί γε καὶ ἐν Σπάρτῃ	ἔφη	ὁ Δημάρητος ὑποτιθέμενος οὕτω νομίζεσθαι,
[7, 136]	ταῦτα Ξέρξης ὑπὸ μεγαλοφροσύνης οὐκ	ἔφη	ὅμοιος ἔσεσθαι Λακεδαιμονίοισι· κείνους μὲν
[7, 147]	σῖτον ἄγοντες” ὁ δὲ ὑπολαβὼν	ἔφη	οὐκῶν καὶ ἡμεῖς ἐκεῖ πλέομεν
[7, 143]	Νεοκλέος ἐκαλέετο. οὗτος ὡνὴρ οὐκ	ἔφη	πᾶν ὀρθῶς τοὺς χρησμολόγους συμβάλλεσθαι,
[7, 38]	μιν χρηίσειν ἢ τὸ ἐδεήθη,	ἔφη	τε ὑπουργήσειν καὶ δὴ ἀγορεύειν
[7, 161]	Ὅμηρος ὁ ἐποποιὸς ἄνδρα ἄριστον	ἔφησε	ἐς Ἴλιον ἀπικέσθαι τάξαι τε
[7, 10]	ἐμβάλῃ ἢ βροντήν, δι᾽ ὦν	ἐφθάρησαν	ἀναξίως ἑωυτῶν. οὐ γὰρ ἐᾷ
[7, 103]	Ξέρξης γελάσας ἔφη Δημάρητε, οἷον	ἐφθέγξαο	ἔπος, ἄνδρας χιλίους στρατιῇ τοσῇδε
[7, 188]	οὕτω εἶχε ὅρμου, οἳ δ᾽	ἔφθησαν	τὸν χειμῶνα ἀνασπάσαντες τὰς νέας,
[7, 88]	καὶ ὁ ἵππος οὐ προϊδὼν	ἐφοβήθη	τε καὶ στὰς ὀρθὸς ἀπεσείσατο
[7, 23]	πρητήριον· σῖτος δέ σφι πολλὸς	ἐφοίτα	ἐκ τῆς Ἀσίης ἀληλεσμένος. ~ὡς
[7, 17]	ὄνειρον τὸ καὶ παρὰ Ξέρξην	ἐφοίτα,	ὑπερστὰν δὲ τοῦ Ἀρταβάνου εἶπε·
[7, 22]	παντοδαποὶ τῆς στρατιῆς, διάδοχοι δ᾽	ἐφοίτεον·	ὤρυσσον δὲ καὶ οἱ περὶ
[7, 233]	τὸν παῖδα Εὐρύμαχον χρόνῳ μετέπειτα	ἐφόνευσαν	Πλαταιέες στρατηγήσαντα ἀνδρῶν Θηβαίων τετρακοσίων
[7, 7]	νυν ἐπιτροπεύοντα Αἰγύπτου χρόνῳ μετέπειτα	ἐφόνευσε	Ἰνάρως ὁ Ψαμμητίχου ἀνὴρ Λίβυς.
[7, 37]	προφαίνειν τὸ φάσμα. (οἱ δὲ	ἔφραζον	ὡς Ἕλλησι προδεικνύει ὁ θεὸς
[7, 213]	τι παρὰ βασιλέος δοκέων οἴσεσθαι	ἔφρασέ	τε τὴν ἀτραπὸν τὴν διὰ
[7, 219]	Μεγιστίης ἐσιδὼν ἐς τὰ ἱρὰ	ἔφρασε	τὸν μέλλοντα ἔσεσθαι ἅμα ἠοῖ
[7, 218]	ἀπολεόμενοι. οὗτοι μὲν δὴ ταῦτα	ἐφρόνεον,	οἱ δὲ ἀμφὶ Ἐπιάλτην καὶ
[7, 8]	ἐπείτε παρέλαβον τὸν θρόνον τοῦτον,	ἐφρόντιζον	ὅκως μὴ λείψομαι τῶν πρότερον
[7, 172]	οὐδαμὰ γὰρ ἀδυνασίης ἀνάγκη κρέσσων	ἔφυ.	ἡμεῖς δὲ πειρησόμεθα αὐτοί τινα
[7, 213]	Ἑλλήνων. (ὕστερον δὲ δείσας Λακεδαιμονίους	ἔφυγε	ἐς Θεσσαλίην, καί οἱ φυγόντι
[7, 153]	πόλιν τὴν ὑπὲρ Γέλης οἰκημένην	ἔφυγον	ἄνδρες Γελῴων στάσι ἑσσωθέντες· (τούτους
[7, 130]	Θεσσαλοί. (ταῦτ᾽ ἄρα πρὸ πολλοῦ	ἐφυλάξαντο	γνωσιμαχέοντες καὶ τἆλλα καὶ ὅτι
[7, 223]	μὲν γὰρ ἔρυμα τοῦ τείχεος	ἐφυλάσσετο,	οἳ δὲ ἀνὰ τὰς προτέρας
[7, 217]	ἡ μὲν γὰρ κάτω ἐσβολὴ	ἐφυλάσσετο	ὑπὸ τῶν εἴρηται· τὴν δὲ
[7, 217]	ἀτραπὸν ἐθελονταὶ Φωκέες ὑποδεξάμενοι Λεωνίδῃ	ἐφύλασσον.	~ἔμαθον δὲ σφέας οἱ Φωκέες
[7, 217]	(κατὰ δὲ τοῦτο τοῦ ὄρεος	ἐφύλασσον,	ὡς καὶ πρότερόν μοι εἴρηται,
[7, 43]	δὲ οἱ Μάγοι τοῖσι ἥρωσι	ἐχέαντο.	ταῦτα δὲ ποιησαμένοισι νυκτὸς φόβος
[7, 11]	Ἀσίην. (οὔκων ἐξαναχωρέειν οὐδετέροισι δυνατῶς	ἔχει,	ἀλλὰ ποιέειν ἢ παθεῖν πρόκειται
[7, 189]	δὲ κατὰ τὸν Ἑλλήνων λόγον	ἔχει	γυναῖκα Ἀττικήν, Ὠρειθυίην τὴν Ἐρεχθέος.
[7, 216]	κατεδέδεκτο ἐοῦσα οὐδὲν χρηστὴ Μηλιεῦσι.	~ἔχει	δὲ ὧδε ἡ ἀτραπὸς αὕτη·
[7, 50]	τοῦτο μέν νυν ἐπ᾽ ἴσης	ἔχει·	εἰδέναι δὲ ἄνθρωπον ἐόντα κῶς
[7, 58]	ὁ κόλπος οὗτος τὴν ἐπωνυμίην	ἔχει,	ἤιε πρὸς ἑσπέρην, Αἶνόν τε
[7, 178]	ὁ χῶρος οὗτος τὴν ἐπωνυμίην	ἔχει,	καὶ θυσίῃσι σφέας μετήισαν. ~Δελφοὶ
[7, 141]	ἁλισκομένων ὅσα Κέκροπος οὖρος ἐντὸς	ἔχει	κευθμών τε Κιθαιρῶνος ζαθέοιο, τεῖχος
[7, 49]	στρατὸν τοῦτον, ὅστις γε σύνεσιν	ἔχει,	μέμφοιτ᾽ ἂν οὔτε τῶν νεῶν
[7, 220]	οὐδὲ λεόντων ἀντιβίην· Ζηνὸς γὰρ	ἔχει	μένος· οὐδέ ἑ φημί σχήσεσθαι,
[7, 3]	ἐλθών, ὡς ἡ φάτις μιν	ἔχει,	Ξέρξῃ συνεβούλευε λέγειν πρὸς τοῖσι
[7, 51]	μευ συμβουλίην ἔνδεξαι· ἀναγκαίως γὰρ	ἔχει	περὶ πολλῶν πρηγμάτων πλεῦνα λόγον
[7, 121]	ὁ κόλπος οὗτος τὴν ἐπωνυμίην	ἔχει·	ταύτῃ γὰρ ἐπυνθάνετο συντομώτατον εἶναι.
[7, 161]	δέεαι τῆς ναυτικῆς ἄρχειν, οὕτω	ἔχει	τοι· οὐδ᾽ ἢν ὁ Λάκων
[7, 26]	ἀνακρέμαται, τὸν ὑπὸ Φρυγῶν λόγος	ἔχει	ὑπὸ Ἀπόλλωνος ἐκδαρέντα ἀνακρεμασθῆναι. ~ἐν
[7, 191]	ναυηγίων περιεβάλοντο· (ἡμέρας γὰρ δὴ	ἐχείμαζε	τρεῖς. τέλος δὲ ἔντομά τε
[7, 207]	ἐλθοῦσι ἐς Πελοπόννησον τὸν Ἰσθμὸν	ἔχειν	ἐν φυλακῇ· Λεωνίδης δέ, Φωκέων
[7, 220]	καὶ Σπαρτιητέων τοῖσι παρεοῦσι οὐκ	ἔχειν	εὐπρεπέως ἐκλιπεῖν τὴν τάξιν ἐς
[7, 220]	αὐτῷ δὲ ἀπιέναι οὐ καλῶς	ἔχειν·	μένοντι δὲ αὐτοῦ κλέος μέγα
[7, 229]	ἐθελήσαντος δὲ ἀποθνήσκειν, ἀναγκαίως σφι	ἔχειν	μηνῖσαι μεγάλως Ἀριστοδήμῳ. ~οἳ μέν
[7, 2]	ἀνθρώπων τὸν πρεσβύτατον τὴν ἀρχὴν	ἔχειν,	Ξέρξης δὲ ὡς Ἀτόσσης τε
[7, 147]	δεήσειν ἐπ᾽ αὐτοὺς στρατηλατέοντας πρήγματα	ἔχειν.	(οἶκε δὲ αὐτοῦ αὕτη ἡ
[7, 8]	τῆς Εὐρώπης. (πυνθάνομαι γὰρ ὧδε	ἔχειν,	οὔτε τινὰ πόλιν ἀνδρῶν οὐδεμίαν
[7, 85]	ὀκτακισχιλίην, ὅπλα δὲ οὐ νομίζουσι	ἔχειν	οὔτε χάλκεα οὔτε σιδήρεα ἔξω
[7, 3]	δίκαιον ἄλλον τινὰ τὸ γέρας	ἔχειν	πρὸ ἑωυτοῦ· ἐπεί γε καὶ
[7, 149]	τοὺς Ἕλληνας συμμαχίην· σπουδὴν δὲ	ἔχειν	σπονδὰς γενέσθαι τριηκοντοέτιδας καίπερ τὸ
[7, 120]	τὰ ἡμίσεα, τῶν τε παροιχομένων	ἔχειν	σφι μεγάλην χάριν, ὅτι βασιλεὺς
[7, 162]	ἕξειν. ἐπεὶ τοίνυν οὐδὲν ὑπιέντες	ἔχειν	τὸ πᾶν ἐθέλετε, οὐκ ἂν
[7, 16]	ψυχὴν πλέον τι δίζησθαι αἰεὶ	ἔχειν	τοῦ παρεόντος, τοιουτέων προκειμενέων γνωμέων
[7, 162]	ὑμεῖς οἴκατε τοὺς μὲν ἄρχοντας	ἔχειν,	τοὺς δὲ ἀρξομένους οὐκ ἕξειν.
[7, 187]	αὐτῶν ἀξιονικότερος ἦν αὐτοῦ Ξέρξεω	ἔχειν	τοῦτο τὸ κράτος. ~ὁ δὲ
[7, 182]	δὴ δύο τῶν νεῶν οὕτω	ἐχειρώθησαν·	ἡ δὲ τρίτη, τῆς ἐτριηράρχεε
[7, 234]	ἐπικρατήσομεν; ἴθι ἐξηγέο· σὺ γὰρ	ἔχεις	αὐτῶν τὰς διεξόδους τῶν βουλευμάτων
[7, 5]	πρήσσοις τά περ ἐν χερσὶ	ἔχεις·	ἡμερώσας δὲ Αἴγυπτον τὴν ἐξυβρίσασαν
[7, 237]	Δημάρητον, ἐόντος ἐμοὶ ξείνου πέρι,	ἔχεσθαι	τινὰ τοῦ λοιποῦ κελεύω” ~ταῦτα
[7, 119]	ἐγίνετο ὥρη, οἱ μὲν δεκόμενοι	ἔχεσκον	πόνον, οἳ δὲ ὅκως πλησθέντες
[7, 204]	τοῦ Δορύσσου τοῦ Λεωβώτεω τοῦ	Ἐχεστράτου	τοῦ Ἤγιος τοῦ Εὐρυσθένεος τοῦ
[7, 108]	πόλις τῇ οὔνομα ἐστὶ Μεσαμβρίη.	ἔχεται	δὲ ταύτης Θασίων πόλις Στρύμη,
[7, 13]	τάδε. (ἄνδρες Πέρσαι, συγγνώμην μοι	ἔχετε	ὅτι ἀγχίστροφα βουλεύομαι· φρενῶν τε
[7, 152]	καί μοι τοῦτο τὸ ἔπος	ἐχέτω	ἐς πάντα λόγον· ἐπεὶ καὶ
[7, 36]	ἵνα καὶ ἐς τὸν Πόντον	ἔχῃ	ὁ βουλόμενος πλέειν πλοίοισι λεπτοῖσι
[7, 5]	Ἀθήνας, ἵνα λόγος τέ σε	ἔχῃ	πρὸς ἀνθρώπων ἀγαθός, καί τις
[7, 145]	χρημάτων πάντων καταλλάσσεσθαι τάς τε	ἔχθρας	καὶ τοὺς κατ᾽ ἀλλήλους ἐόντας
[7, 146]	ταῦτα σφι ἔδοξε, καταλυσάμενοι τὰς	ἔχθρας	πρῶτα μὲν κατασκόπους πέμπουσι ἐς
[7, 148]	Πυθίην ἐπειρωτῶσι αὐτοῖσι ἀνελεῖν τάδε.	ἐχθρὲ	περικτιόνεσσι, φίλ᾽ ἀθανάτοισι θεοῖσιν, εἴσω
[7, 6]	χρησμῶν τῶν Μουσαίου, ἀναβεβήκεσαν, τὴν	ἔχθρην	προκαταλυσάμενοι. ἐξηλάσθη γὰρ ὑπὸ Ἱππάρχου
[7, 11]	τὸ γὰρ μέσον οὐδὲν τῆς	ἔχθρης	ἐστί. (καλὸν ὦν προπεπονθότας ἡμέας
[7, 51]	τούτων οἷοί τε εἰμὲν τῶν	ἐχθρῶν	κατυπέρτεροι γίνεσθαι. ἢ γὰρ σφέας,
[7, 52]	Ἴωνας φοβέαι μὴ μεταβάλωσι, τῶν	ἔχομεν	γνῶμα μέγιστον, τῶν σύ τε
[7, 9]	δὲ τὴν δύναμιν ἐοῦσαν ἀσθενέα·	ἔχομεν	δὲ αὐτῶν παῖδας καταστρεψάμενοι, τούτους
[7, 9]	δύναμιν προσκτᾶσθαι βουλόμενοι, καταστρεψάμενοι δούλους	ἔχομεν,	Ἕλληνας δὲ ὑπάρξαντας ἀδικίης οὐ
[7, 136]	λέγουσι τάδε καὶ λόγου τοιοῦδε	ἐχόμενα	(ὦ βασιλεῦ Μήδων, ἔπεμψαν ἡμέας
[7, 233]	ἔδοσαν βασιλέι, ὑπὸ δὲ ἀναγκαίης	ἐχόμενοι	ἐς Θερμοπύλας ἀπικοίατο καὶ ἀναίτιοι
[7, 233]	Ἑλλήνων ἐόντες ἐμάχοντο ὑπ᾽ ἀναγκαίης	ἐχόμενοι	πρὸς τὴν βασιλέος στρατιήν· ὡς
[7, 6]	Σοῦσα, τῶν τε αὐτῶν λόγων	ἐχόμενοι	τῶν καὶ οἱ Ἀλευάδαι, καὶ
[7, 40]	τῶν ἵππων εἵπετο πεζῇ ἡνίοχος	ἐχόμενος	τῶν χαλινῶν· οὐδεὶς γὰρ δὴ
[7, 229]	τοῦ δὲ τῆς μὲν αὐτῆς	ἐχομένου	προφάσιος οὐκ ἐθελήσαντος δὲ ἀποθνήσκειν,
[7, 130]	ὀρέων ὑπόβρυχα γενέσθαι” (ταῦτα δὲ	ἔχοντα	ἔλεγε ἐς τοὺς Ἀλεύεω παῖδας,
[7, 129]	γὰρ αὐτῆς πρὸς τὴν ἠῶ	ἔχοντα	τό τε Πήλιον ὄρος καὶ
[7, 163]	Σκύθεω ἄνδρα Κῷον ἐς Δελφούς,	ἔχοντα	χρήματα πολλὰ καὶ φιλίους λόγους,
[7, 150]	ἀλλὰ παρ᾽ ὑμῖν αὐτοῖσι ἡσυχίην	ἔχοντας	κατῆσθαι. ἢν γὰρ ἐμοὶ γένηται
[7, 71]	δὲ σκευὴν μὲν σκυτίνην ἤισαν	ἔχοντες,	ἀκοντίοισι δὲ ἐπικαύτοισι χρεώμενοι, ἄρχοντα
[7, 72]	μὲν τῇσι κεφαλῇσι κράνεα πεπλεγμένα	ἔχοντες,	ἀσπίδας δὲ μικρὰς αἰχμάς τε
[7, 168]	ἡμέας ἐς τὸν πόλεμον τοῦτον,	ἔχοντες	δύναμιν οὐκ ἐλαχίστην οὐδὲ νέας
[7, 83]	χρυσόν τε πολλὸν καὶ ἄφθονον	ἔχοντες	ἐνέπρεπον, ἁρμαμάξας τε ἅμα ἤγοντο,
[7, 75]	ἐπὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι ἀλωπεκέας	ἔχοντες	ἐστρατεύοντο, περὶ δὲ τὸ σῶμα
[7, 64]	τῇσι κεφαλῇσι ἀγχότατα τῶν Μηδικῶν	ἔχοντες	ἐστρατεύοντο, τόξα δὲ καλάμινα ἐπιχώρια
[7, 67]	ἐνδεδυκότες καὶ τόξα ἐπιχώρια καλάμινα	ἔχοντες	καὶ ἀκινάκας ἐστρατεύοντο. οὗτοι μὲν
[7, 96]	στρατηγοί γε οἱ τὸ πᾶν	ἔχοντες	κράτος καὶ ἄρχοντες τῶν ἐθνέων
[7, 223]	γὰρ οἱ ἡγεμόνες τῶν τελέων	ἔχοντες	μάστιγας ἐρράπιζον πάντα ἄνδρα, αἰεὶ
[7, 41]	χίλιοι, κατὰ νόμον τὰς λόγχας	ἔχοντες,	μετὰ δὲ ἵππος ἄλλη χιλίη
[7, 6]	τούτοισι ἔτι πλέον προσωρέγοντό οἱ·	(ἔχοντες	Ὀνομάκριτον ἄνδρα Ἀθηναῖον, χρησμολόγον τε
[7, 217]	τὴν νύκτα, ἐν δεξιῇ μὲν	ἔχοντες	ὄρεα τὰ Οἰταίων, ἐν ἀριστερῇ
[7, 72]	τε καὶ Σύριοι τὴν αὐτὴν	ἔχοντες	Παφλαγόσι ἐστρατεύοντο. οἱ δὲ Σύριοι
[7, 67]	δὲ εἵματα μὲν βεβαμμένα ἐνέπρεπον	ἔχοντες,	πέδιλα δὲ ἐς γόνυ ἀνατείνοντα
[7, 158]	λέγων τοιάδε. ἄνδρες Ἕλληνες, λόγον	ἔχοντες	πλεονέκτην ἐτολμήσατε ἐμὲ σύμμαχον ἐπὶ
[7, 211]	περ οἱ Ἕλληνες, καὶ οὐκ	ἔχοντες	πλήθεϊ χρήσασθαι. (Λακεδαιμόνιοι δὲ ἐμάχοντο
[7, 47]	παυσώμεθα, μηδὲ κακῶν μεμνώμεθα χρηστὰ	ἔχοντες	πρήγματα ἐν χερσί, φράσον δέ
[7, 93]	τῆς Ἀσίης τριήκοντα παρείχοντο νέας,	ἔχοντές	τε Ἑλληνικὰ ὅπλα καὶ γεγονότες
[7, 66]	καὶ Δαδίκαι τὴν αὐτὴν σκευὴν	ἔχοντες	τὴν καὶ Βάκτριοι ἐστρατεύοντο. (τούτων
[7, 16]	δὲ οὐδὲν μᾶλλόν μοι ὀφείλει	ἔχοντι	τὴν ἐσθῆτα ἢ οὐ καὶ
[7, 3]	γένοιτο Δαρείῳ ἤδη βασιλεύοντι καὶ	ἔχοντι	τὸ Περσέων κράτος, Ἀρτοβαζάνης δὲ
[7, 154]	μουναρχίην Ἱπποκράτης Κλεάνδρου ἐὼν ἀδελφεός.	ἔχοντος	δὲ Ἱπποκράτεος τὴν τυραννίδα, ὁ
[7, 201]	μὲν τῶν πρὸς βορέην ἄνεμον	ἐχόντων	πάντων μέχρι Τρηχῖνος, οἳ δὲ
[7, 99]	ἀποθανόντος τοῦ ἀνδρὸς αὐτή τε	ἔχουσα	τὴν τυραννίδα καὶ παιδὸς ὑπάρχοντος
[7, 57]	(ἡμίονος γὰρ ἔτεκε ἡμίονον διξὰ	ἔχουσαν	αἰδοῖα, τὰ μὲν ἔρσενος τὰ
[7, 217]	δὴ τὴν ἀτραπὸν καὶ οὕτω	ἔχουσαν	οἱ Πέρσαι, τὸν Ἀσωπὸν διαβάντες,
[7, 89]	λινέους, ἀσπίδας δὲ ἴτυς οὐκ	ἐχούσας	εἶχον καὶ ἀκόντια. (οὗτοι δὲ
[7, 89]	δὲ κοίλας, τὰς ἴτυς μεγάλας	ἐχούσας,	καὶ δόρατά τε ναύμαχα καὶ
[7, 85]	τὰς σειρὰς ἐπ᾽ ἄκρῳ βρόχους	ἐχούσας·	ὅτευ δ᾽ ἂν τύχῃ, ἤν
[7, 129]	αὐλῶνος καὶ τούτου στεινοῦ ἔκροον	ἔχουσι	ἐς θάλασσαν, προσυμμίσγοντες τὸ ὕδωρ
[7, 197]	ἔργεσθαι τοῦ ληίτου αὐτοὶ φυλακὰς	ἔχουσι.	λήιτον δὲ καλέουσι τὸ πρυτανήιον
[7, 70]	ἐκ τῆς Λιβύης οὐλότατον τρίχωμα	ἔχουσι	πάντων ἀνθρώπων. (οὗτοι δὲ οἱ
[7, 85]	καὶ φωνῇ, σκευὴν δὲ μεταξὺ	ἔχουσι	πεποιημένην τῆς τε Περσικῆς καὶ
[7, 123]	Μυγδονίην τε καὶ Βοττιαιίδα, τῆς	ἔχουσι	τὸ παρὰ θάλασσαν στεινὸν χωρίον
[7, 175]	ἐόντα, οἵ τε χῶροι οὕτω	ἔχουσι.	~τοῦτο μὲν τὸ Ἀρτεμίσιον· ἐκ
[7, 74]	ἀσπίδας δὲ μικράς, ἀκοντίοισι δὲ	ἐχρέωντο	ἐπικαύτοισι. (οὗτοι δὲ εἰσὶ Λυδῶν
[7, 50]	πρὸ ἐμεῦ γενόμενοι βασιλέες γνώμῃσι	ἐχρέωντο	ὁμοίῃσι καὶ σύ, ἢ μὴ
[7, 141]	Ἀθηναίων θεοπρόποι συμφορῇ τῇ μεγίστῃ	ἐχρέωντο.	προβάλλουσι δὲ σφέας αὐτοὺς ὑπὸ
[7, 168]	ἐπεποίητο, τῇ περ δὴ καὶ	ἐχρήσαντο.	αἰτιωμένων γὰρ τῶν Ἑλλήνων ὅτι
[7, 139]	ἄλλους Ἕλληνας μηδίζοντας ὁμολογίῃ ἂν	ἐχρήσαντο	πρὸς Ξέρξην. καὶ οὕτω ἂν
[7, 178]	τῆς Ἑλλάδος καταρρωδηκότες, καί σφι	ἐχρήσθη	ἀνέμοισι εὔχεσθαι· μεγάλους γὰρ τούτους
[7, 239]	Δελφοὺς ἀπέπεμψαν, ἔνθα δή σφι	ἐχρήσθη	τὰ ὀλίγῳ πρότερον εἶπον· ἐπύθοντο
[7, 144]	ἐς τὸ μὲν ἐποιήθησαν οὐκ	ἐχρήσθησαν,	ἐς δέον δὲ οὕτω τῇ
[7, 178]	δ᾽ ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ	ἐχρηστηριάζοντο	τῷ θεῷ ὑπὲρ ἑωυτῶν καὶ
[7, 54]	τὸν ἀκινάκην καλέουσι. (ταῦτα οὐκ	ἔχω	ἀτρεκέως διακρῖναι οὔτε εἰ τῷ
[7, 152]	ἐπειρώτων Ἀρτοξέρξεα περὶ φιλίης, οὐκ	ἔχω	ἀτρεκέως εἰπεῖν, οὐδέ τινα γνώμην
[7, 133]	κήρυκας συνήνεικε ἀνεθέλητον γενέσθαι, οὐκ	ἔχω	εἶπαί τι, πλὴν ὅτι σφέων
[7, 189]	βαρβάροισι ὁρμέουσι Βορέης ἐπέπεσε, οὐκ	ἔχω	εἰπεῖν· οἱ δ᾽ ὦν Ἀθηναῖοι
[7, 60]	παρεῖχον πλῆθος ἐς ἀριθμόν, οὐκ	ἔχω	εἰπεῖν τὸ ἀτρεκές· οὐ γὰρ
[7, 153]	αὐτὸς ἐκτήσατο, τοῦτο δὲ οὐκ	ἔχω	εἰπεῖν· τούτοισι δ᾽ ὦν πίσυνος
[7, 16]	οὔτε ἢν τὴν ἐμὴν ἐσθῆτα	ἔχω	οὔτε ἢν τὴν σήν, οὐδὲ
[7, 236]	σεωτοῦ δὲ τιθέμενον εὖ γνώμην	ἔχω	τὰ τῶν ἀντιπολέμων μὴ ἐπιλέγεσθαι
[7, 26]	παρὰ βασιλέος ἔλαβε δῶρα, οὐκ	ἔχω	φράσαι· οὐδὲ γὰρ ἀρχὴν ἐς
[7, 53]	ἕκαστος καὶ οἱ σύμπαντες προθυμίην	ἔχωμεν·	ξυνὸν γὰρ πᾶσι τοῦτο ἀγαθὸν
[7, 52]	μηδὲ τοῦτο φοβέο, ἀλλὰ θυμὸν	ἔχων	ἀγαθὸν σῶζε οἶκόν τε τὸν
[7, 42]	δὲ Καΐκου ὁρμώμενος, Κάνης ὄρος	ἔχων	ἐν ἀριστερῇ, διὰ τοῦ Ἀταρνέος
[7, 115]	ἐπὶ Ποσιδηίου ἐξ ἀριστερῆς χειρὸς	ἔχων	ἤιε διὰ Συλέος πεδίου καλεομένου,
[7, 8]	χρήσει παρεῖναι. ὃς ἂν δὲ	ἔχων	ἥκῃ παρεσκευασμένον στρατὸν κάλλιστα, δώσω
[7, 43]	τὸ Πριάμου πέργαμον ἀνέβη ἵμερον	ἔχων	θεήσασθαι· (θεησάμενος δὲ καὶ πυθόμενος
[7, 73]	τούτων συναμφοτέρων ἦρχε Ἀρτόχμης Δαρείου	ἔχων	θυγατέρα. ~Λυδοὶ δὲ ἀγχοτάτω τῶν
[7, 115]	κατέλεξα, τοὺς μὲν παρὰ θάλασσαν	ἔχων	οἰκημένους ἐκ νηυσὶ στρατευομένους, τοὺς
[7, 153]	ὁ Τηλίνης κατήγαγε ἐς Γέλην,	ἔχων	οὐδεμίαν ἀνδρῶν δύναμιν ἀλλὰ ἱρὰ
[7, 209]	ταῦτα παρασκευάζονται. νόμος γάρ σφι	ἔχων	οὕτω ἐστί· ἐπεὰν μέλλωσι κινδυνεύειν
[7, 157]	Ἀθήνας ἐλαύνει, ἐν νόῳ δὲ	ἔχων	πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα ὑπ᾽ ἑωυτῷ
[7, 148]	ἀθανάτοισι θεοῖσιν, εἴσω τὸν προβόλαιον	ἔχων	πεφυλαγμένος ἧσο καὶ κεφαλὴν πεφύλαξο·
[7, 58]	τῆς Χερσονήσου, ἐν δεξιῇ μὲν	ἔχων	τὸν Ἕλλης τάφον τῆς Ἀθάμαντος,
[7, 10]	Ἀθηναῖοι διέφθειραν. (οὔκων ἀμφοτέρῃ σφι	ἐχώρησε.	ἀλλ᾽ ἢν τῇσι νηυσὶ ἐμβάλωσι
[7, 168]	Ἑλλάδος. (ἐποίευν ὦν ἐπίτηδες, ἵνα	ἔχωσι	πρὸς τὸν Πέρσην λέγειν τοιάδε.
[7, 207]	γνώμῃ ταύτῃ, αὐτοῦ τε μένειν	ἐψηφίζετο	πέμπειν τε ἀγγέλους ἐς τὰς
[7, 16]	πρεσβύτερος ἐών· πεπλανῆσθαι αὗται μάλιστα	ἐώθασι	αἱ ὄψιες τῶν ὀνειράτων, τά
[7, 9]	ἠντιώθη ἐς μάχην. (καίτοι γε	ἐώθασι	Ἕλληνες, ὡς πυνθάνομαι, ἀβουλότατα πολέμους
[7, 154]	ἀναλαμβάνει τὴν μουναρχίην Ἱπποκράτης Κλεάνδρου	ἐὼν	ἀδελφεός. ἔχοντος δὲ Ἱπποκράτεος τὴν
[7, 170]	ἀριθμός. (ὁ δὲ Μίκυθος οἰκέτης	ἐὼν	Ἀναξίλεω ἐπίτροπος Ρηγίου καταλέλειπτο, οὗτος
[7, 27]	Περσέων τοὺς παρεόντας τίς τε	ἐὼν	ἀνδρῶν Πύθιος καὶ κόσα χρήματα
[7, 97]	Αἰγυπτίων δὲ ἐστρατήγεε Ἀχαιμένης Ξέρξεω	ἐὼν	ἀπ᾽ ἀμφοτέρων ἀδελφεός, τῆς δὲ
[7, 103]	τρισὶ ὁμοῦ μάχεσθαι· τῶν σὺ	ἐὼν	ἄπειρος πολλὰ φλυηρέεις” ~πρὸς ταῦτα
[7, 147]	ἡ γνώμη τῇ γε ἄλλῃ.	ἐὼν	γὰρ ἐν Ἀβύδῳ ὁ Ξέρξης
[7, 208]	εἴησαν Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Λεωνίδης	ἐὼν	γένος Ἡρακλείδης. (ὡς δὲ προσήλασε
[7, 10]	Ξέρξῃ, τῷ δὴ καὶ πίσυνος	ἐὼν	ἔλεγε τάδε. (ὦ βασιλεῦ, μὴ
[7, 39]	φίλους, μνήσασθαι περὶ σέο παιδός,	ἐὼν	ἐμὸς δοῦλος, τὸν χρῆν πανοικίῃ
[7, 208]	τι ποιέοιεν. ἀκηκόεε δὲ ἔτι	ἐὼν	ἐν Θεσσαλίῃ ὡς ἁλισμένη εἴη
[7, 239]	ἔδοξε στρατηλατέειν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,	ἐὼν	ἐν Σούσοισι ὁ Δημάρητος καὶ
[7, 37]	ταῦτα πυθόμενος ὁ Ξέρξης περιχαρὴς	ἐὼν	ἐποιέετο τὴν ἔλασιν. ~ὡς δ᾽
[7, 46]	βραχέι βίῳ οὐδεὶς οὕτω ἄνθρωπος	ἐὼν	εὐδαίμων πέφυκε οὔτε τούτων οὔτε
[7, 113]	πόλιν Ἠιόνα, τῆς ἔτι ζωὸς	ἐὼν	ἦρχε Βόγης τοῦ περ ὀλίγῳ
[7, 165]	Ἱμέρης Τήριλλος ὁ Κρινίππου τύραννος	ἐὼν	Ἱμέρης ἐπῆγε ὑπ᾽ αὐτὸν τὸν
[7, 6]	ἔλεγε οἷα νεωτέρων ἔργων ἐπιθυμητὴς	ἐὼν	καὶ θέλων αὐτὸς τῆς Ἑλλάδος
[7, 153]	εἰπεῖν· τούτοισι δ᾽ ὦν πίσυνος	ἐὼν	κατήγαγε, ἐπ᾽ ᾧ τε οἱ
[7, 47]	ἂν τὴν ἀρχαίην γνώμην, οὐκ	ἐῶν	με στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,
[7, 214]	(εἰδείη μὲν γὰρ ἂν καὶ	ἐὼν	μὴ Μηλιεὺς ταύτην τὴν ἀτραπὸν
[7, 236]	μετὰ τοῦτον Ἀχαιμένης, ἀδελφεός τε	ἐὼν	Ξέρξεω καὶ τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ
[7, 10]	προκειμένῃ, Ἀρτάβανος ὁ Ὑστάσπεος, πάτρως	ἐὼν	Ξέρξῃ, τῷ δὴ καὶ πίσυνος
[7, 46]	αἰῶνα φθονερὸς ἐν αὐτῷ εὑρίσκεται	ἐών”	~Ξέρξης δὲ ἀμείβετο λέγων Ἀρτάβανε,
[7, 154]	ἐφαίνετο ἐν τούτοισι τοῖσι πολέμοισι	ἐὼν	ὁ Γέλων λαμπρότατος. τῶν δὲ
[7, 61]	αὐτοῦ καταλείπει· ἐτύγχανε γὰρ ἄπαις	ἐὼν	ὁ Κηφεὺς ἔρσενος γόνου. ἐπὶ
[7, 173]	συμβουλεύειν καί σφι εὔνοος ἐφαίνετο	ἐὼν	ὁ Μακεδών, ἐπείθοντο. (δοκέειν δὲ
[7, 236]	γίνονται οἱ ἀντίπαλοι· ἁλὴς δὲ	ἐὼν	ὁ ναυτικὸς στρατὸς δυσμεταχείριστός τε
[7, 173]	τῶν πολεμάρχων ἀραιρημένος, γένεος μέντοι	ἐὼν	οὐ τοῦ βασιληίου, Ἀθηναίων δὲ
[7, 11]	γε καὶ Πέλοψ ὁ Φρύξ,	ἐὼν	πατέρων τῶν ἐμῶν δοῦλος, κατεστρέψατο
[7, 16]	διδάξω, ἔτεσι σεῦ πολλοῖσι πρεσβύτερος	ἐών·	πεπλανῆσθαι αὗται μάλιστα ἐώθασι αἱ
[7, 163]	ἐς Πελοπόννησον ἄρχεσθαι ὑπὸ Λακεδαιμονίων	ἐὼν	Σικελίης τύραννος, ταύτην μὲν τὴν
[7, 154]	Ἱπποκράτεος τὴν τυραννίδα, ὁ Γέλων	ἐὼν	Τηλίνεω τοῦ ἱροφάντεω ἀπόγονος, πολλῶν
[7, 135]	πεπειρημένος συμβουλεύεις, τοῦ δὲ ἄπειρος	ἐών·	τὸ μὲν γὰρ δοῦλος εἶναι
[7, 165]	τοῦ Κρητίνεω προθυμίην, ὃς Ρηγίου	ἐὼν	τύραννος τὰ ἑωυτοῦ τέκνα δοὺς
[7, 104]	ἀνώγει δὲ τὠυτὸ αἰεί, οὐκ	ἐῶν	φεύγειν οὐδὲν πλῆθος ἀνθρώπων ἐκ
[7, 143]	τὰ τῶν χρησμολόγων, οἳ οὐκ	ἔων	ναυμαχίην ἀρτέεσθαι, τὸ δὲ σύμπαν
[7, 18]	πεσόντα πρήγματα ὑπὸ ἡσσόνων, οὐκ	ἔων	σε τὰ πάντα τῇ ἡλικίῃ
[7, 219]	γνῶμαι· οἳ μὲν γὰρ οὐκ	ἔων	τὴν τάξιν ἐκλιπεῖν, οἳ δὲ
[7, 16]	ὄνειρον θεοῦ τινος πομπῇ, οὐκ	ἐῶντά	σε καταλύειν τὸν στόλον. (ἀλλ᾽
[7, 23]	οἳ δ᾽ αὖ ἐκδεκόμενοι ἑτέροισι,	ἕως	ἀπίκοντο ἐς τοὺς ἀνωτάτω· οὗτοι
[7, 100]	ἐπυνθάνετο. καὶ ἀπέγραφον οἱ γραμματισταί,	ἕως	ἐξ ἐσχάτων ἐς ἔσχατα ἀπίκετο
[7, 29]	χιλιάδας, ἵνα μή τοι ἐπιδεέες	ἔωσι	αἱ τετρακόσιαι μυριάδες ἑπτὰ χιλιάδων,
[7, 218]	Ὑδάρνης καταρρωδήσας μὴ οἱ Φωκέες	ἔωσι	Λακεδαιμόνιοι, εἴρετο Ἐπιάλτην ὁποδαπὸς εἴη
[7, 149]	τὸν Πέρσην, μὴ τὸ λοιπὸν	ἔωσι	Λακεδαιμονίων ὑπήκοοι. (τῶν δὲ ἀγγέλων
[7, 146]	ἵππον, ἐπεὰν δὲ ταῦτα θηεύμενοι	ἔωσι	πλήρεες, ἀποπέμπειν ἐς τὴν ἂν
[7, 3]	νομίζεσθαι, ἢν οἳ μὲν προγεγονότες	ἔωσι	πρὶν ἢ τὸν πατέρα σφέων
[7, 114]	παῖδας ἐόντων ἐπιφανέων ἀνδρῶν ὑπὲρ	ἑωυτῆς	τῷ ὑπὸ γῆν λεγομένῳ εἶναι
[7, 16]	ἐμπίπτοντα οὐ περιορᾶν φύσι τῇ	ἑωυτῆς	χρᾶσθαι. (ἐμὲ δὲ ἀκούσαντα πρὸς
[7, 85]	ἵππου ἤν τε ἀνθρώπου, ἐπ᾽	ἑωυτὸν	ἕλκει· οἳ δὲ ἐν ἕρκεσι
[7, 45]	ἐπίπλεα ἀνθρώπων, ἐνθαῦτα ὁ Ξέρξης	ἑωυτὸν	ἐμακάρισε, μετὰ δὲ τοῦτο ἐδάκρυσε.
[7, 10]	μέγα ὁ θεὸς ἄλλον ἢ	ἑωυτόν.	(ἐπειχθῆναι μέν νυν πᾶν πρῆγμα
[7, 167]	ἔτυχε ἐπισπένδων τοῖσι ἱροῖσι, ὦσε	ἑωυτὸν	ἐς τὸ πῦρ· οὕτω δὴ
[7, 107]	τὸν Στρυμόνα, ποιήσας δὲ ταῦτα	ἑωυτὸν	ἐσέβαλε ἐς τὸ πῦρ. οὕτω
[7, 229]	τὰ ὅπλα καὶ ἐνδύντα ἄγειν	ἑωυτὸν	κελεῦσαι τὸν εἵλωτα ἐς τοὺς
[7, 155]	Γέλωνι παραδιδοῖ τὴν πόλιν καὶ	ἑωυτόν.	~ὁ δὲ ἐπείτε παρέλαβε τὰς
[7, 146]	τοὺς κατασκόπους ζῶντας, ἄγειν παρ᾽	ἑωυτόν.	(ὡς δὲ ἔτι περιεόντας αὐτοὺς
[7, 19]	πᾶς ἀνὴρ ἐς τὴν ἀρχὴν	ἑωυτοῦ	ἀπελάσας εἶχε προθυμίην πᾶσαν ἐπὶ
[7, 196]	ἅμιλλαν ποιησάμενος ἵππων τῶν τε	ἑωυτοῦ	ἀποπειρώμενος καὶ τῆς Θεσσαλίης ἵππου,
[7, 167]	καταγίζων, ἰδὼν δὲ τροπὴν τῶν	ἑωυτοῦ	γινομένην, ὡς ἔτυχε ἐπισπένδων τοῖσι
[7, 7]	ἦν, ἐπιτράπει Ἀχαιμένεϊ ἀδελφεῷ μὲν	ἑωυτοῦ,	Δαρείου δὲ παιδί. Ἀχαιμένεα μέν
[7, 224]	Δαρείῳ τὸν οἶκον πάντα τὸν	ἑωυτοῦ	ἐπέδωκε, ὡς μούνης οἱ ἐούσης
[7, 3]	τινὰ τὸ γέρας ἔχειν πρὸ	ἑωυτοῦ·	ἐπεί γε καὶ ἐν Σπάρτῃ
[7, 164]	τοῖσι ἄλλοισι δικαίοισι τοῖσι ἐξ	ἑωυτοῦ	ἐργασμένοισι καὶ τόδε οὐκ ἐλάχιστον
[7, 197]	δὲ τοῦτο τοῖσι ἐπιγενομένοισι ἐξ	ἑωυτοῦ	μῆνιν τοῦ θεοῦ ἐνέβαλε. (Ξέρξης
[7, 156]	ἐποιέετο, ἐπιτρέψας αὐτὴν Ἱέρωνι ἀδελφεῷ	ἑωυτοῦ,	ὁ δὲ τὰς Συρηκούσας ἐκράτυνε,
[7, 165]	βασιλέα, κατὰ ξεινίην τε τὴν	ἑωυτοῦ	ὁ Τήριλλος ἀναγνώσας καὶ μάλιστα
[7, 10]	τὸν ἀκήρατον αὐτὸν μὲν ἐπ᾽	ἑωυτοῦ	οὐ διαγινώσκομεν, ἐπεὰν δὲ παρατρίψωμεν
[7, 121]	ὑπομένειν ἐν Θέρμῃ, ἀπῆκε ἀπ᾽	ἑωυτοῦ	πορεύεσθαι τὰς νέας, Θέρμῃ δὲ
[7, 147]	ἔφη ἀκούσαντας τοὺς Ἕλληνας τὰ	ἑωυτοῦ	πρήγματα πρὸ τοῦ στόλου τοῦ
[7, 147]	οἱ κατάσκοποι, οὔτ᾽ ἂν τὰ	ἑωυτοῦ	πρήγματα προεπύθοντο οἱ Ἕλληνες ἐόντα
[7, 209]	ὅντινα τρόπον τοσοῦτοι ἐόντες τῇ	ἑωυτοῦ	στρατιῇ μαχήσονται. ὁ δὲ εἶπε
[7, 162]	δὲ τῶν Ἑλλήνων στρατιῆς τὴν	ἑωυτοῦ	στρατιήν· στερισκομένην ὦν τὴν Ἑλλάδα
[7, 162]	στερισκομένην ὦν τὴν Ἑλλάδα τῆς	ἑωυτοῦ	συμμαχίης εἴκαζε ὡς εἰ τὸ
[7, 165]	ὃς Ρηγίου ἐὼν τύραννος τὰ	ἑωυτοῦ	τέκνα δοὺς ὁμήρους Ἀμίλκᾳ ἐπῆγε
[7, 57]	καὶ μεγαλοπρεπέστατα, ὀπίσω δὲ περὶ	ἑωυτοῦ	τρέχων ἥξειν ἐς τὸν αὐτὸν
[7, 210]	ζωγρήσαντας ἄγειν ἐς ὄψιν τὴν	ἑωυτοῦ.	(ὡς δ᾽ ἐσέπεσον φερόμενοι ἐς
[7, 130]	πρῶτοι Ἑλλήνων ἐόντες Θεσσαλοὶ ἔδοσαν	ἑωυτοὺς	βασιλέι, δοκέων ὁ Ξέρξης ἀπὸ
[7, 148]	(Ἀργεῖοι δὲ λέγουσι τὰ κατ᾽	ἑωυτοὺς	γενέσθαι ὧδε. πυθέσθαι γὰρ αὐτίκα
[7, 3]	Σπάρτῃ βασιληίης καὶ φυγὴν ἐπιβαλὼν	ἑωυτῷ	ἐκ Λακεδαίμονος. (οὗτος ὡνὴρ πυθόμενος
[7, 157]	ἔχων πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα ὑπ᾽	ἑωυτῷ	ποιήσασθαι. (σὺ δὲ δυνάμιός τε
[7, 148]	τὸ δίκαιον γίνεσθαι τὴν ἡγεμονίην	ἑωυτῶν·	ἀλλ᾽ ὅμως σφίσι ἀποχρᾶν κατὰ
[7, 178]	χρόνῳ ἐχρηστηριάζοντο τῷ θεῷ ὑπὲρ	ἑωυτῶν	καὶ τῆς Ἑλλάδος καταρρωδηκότες, καί
[7, 10]	βροντήν, δι᾽ ὦν ἐφθάρησαν ἀναξίως	ἑωυτῶν.	οὐ γὰρ ἐᾷ φρονέειν μέγα
[7, 236]	ἱκανοὶ γὰρ ἐκεῖνοί γε αὐτοὶ	ἑωυτῶν	πέρι φροντίζειν εἰσί, ἡμεῖς δὲ
[7, 181]	ὡς ὀπίσω ἀπίκοντο ἐς τὸ	ἑωυτῶν	στρατόπεδον, ἐπεδείκνυσαν ἐκπαγλεόμενοι πάσῃ τῇ
[7, 175]	Θεσσαλίην καὶ ἅμα ἀγχοτέρη τῆς	ἑωυτῶν·	(τὴν δὲ ἀτραπόν, δι᾽ ἣλωσαν
[7, 103]	δειμαίνοντες τοῦτον, καὶ παρὰ τὴν	ἑωυτῶν	φύσιν ἀμείνονες, καὶ ἴοιεν ἀναγκαζόμενοι