HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

φ = 169 formes différentes pour 244 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[7, 112]   τείχεα τὰ Πιέρων, τῶν ἐνὶ Φάγρης ἐστὶ οὔνομα καὶ ἑτέρῳ Πέργαμος.

[7, 129]   ἔργα εἶναι, κἂν ἐκεῖνο ἰδὼν φαίη Ποσειδέωνα ποιῆσαι· ἔστι γὰρ σεισμοῦ

[7, 16]   γὰρ δὴ ἐπιφοιτήσει γε συνεχέως, φαίην ἂν καὶ αὐτὸς θεῖον εἶναι.

[7, 14]   ὦ παῖ Δαρείου, καὶ δὴ φαίνεαι ἐν Πέρσῃσί τε ἀπειπάμενος τὴν

[7, 170]   σφι ἔτι κομιδὴν ἐς Κρήτην φαίνεσθαι, ἐνθαῦτα Ὑρίην πόλιν κτίσαντας καταμεῖναί

[7, 171]   Τρωικά, ἐν τοῖσι οὐ φλαυροτάτους φαίνεσθαι ἐόντας Κρῆτας τιμωροὺς Μενέλεῳ. (ἀπὸ

[7, 20]   ἐπὶ Σκύθας παρὰ τοῦτον μηδένα φαίνεσθαι, μήτε τὸν Σκυθικόν, ὅτε Σκύθαι

[7, 137]   τοῦτο μοι ἐν τοῖσι θειότατον φαίνεται γενέσθαι. (ὅτι μὲν γὰρ κατέσκηψε

[7, 139]   ὅμως δὲ τῇ γέ μοι φαίνεται εἶναι ἀληθὲς οὐκ ἐπισχήσω. (εἰ

[7, 129]   γὰρ σεισμοῦ ἔργον, ὡς ἐμοὶ φαίνεται εἶναι, ἡ διάστασις τῶν ὀρέων.

[7, 48]   ταῦτα; εἰ γάρ τοι ταύτῃ φαίνεται ἐνδεέστερα εἶναι τὰ ἡμέτερα πρήγματα,

[7, 48]   ἐστὶ καὶ τὸ Ἑλληνικὸν στράτευμα φαίνεται πολλαπλήσιον ἔσεσθαι τοῦ ἡμετέρου, ἢ

[7, 104]   ἢ ἀπόλλυσθαι. σοὶ δὲ εἰ φαίνομαι ταῦτα λέγων φλυηρέειν, τἆλλα σιγᾶν

[7, 104]   ἐστι ἄνδρα τὸν σώφρονα εὐνοίην φαινομένην διωθέεσθαι, ἀλλὰ στέργειν μάλιστα. (ἐγὼ

[7, 142]   ἔπεα συνεχέοντο αἱ γνῶμαι τῶν φαμένων τὰς νέας τὸ ξύλινον τεῖχος

[7, 214]   λόγος, ὡς Ὀνήτης τε ὁ Φαναγόρεω ἀνὴρ Καρύστιος καὶ Κορυδαλλὸς Ἀντικυρεὺς

[7, 151]   βασιλέα δὲ Ἀρτοξέρξεα μάλιστα ἐμμένειν φάναι, καὶ οὐδεμίαν νομίζειν πόλιν Ἄργεος

[7, 221]   ἱρῶν τὰ μέλλοντά σφι ἐκβαίνειν, φανερός ἐστι Λεωνίδης ἀποπέμπων, ἵνα μὴ

[7, 18]   ἀποσπεύδων μοῦνος ἐφαίνετο, τότε ἐπισπεύδων φανερὸς ἦν. ~ὁρμημένῳ δὲ Ξέρξῃ στρατηλατέειν

[7, 16]   ἐμοὶ ὡς καὶ σοὶ διακελευόμενον. φανῆναι δὲ οὐδὲν μᾶλλόν μοι ὀφείλει

[7, 16]   πέρ γε καὶ ἄλλως ἐθέλει φανῆναι. (οὐ γὰρ δὴ ἐς τοσοῦτό

[7, 166]   οὔτε γὰρ ζῶντα οὔτε ἀποθανόντα φανῆναι οὐδαμοῦ γῆς· τὸ πᾶν γὰρ

[7, 218]   ἐγένοντο· ἐλπόμενοι γὰρ οὐδένα σφι φανήσεσθαι ἀντίξοον ἐνεκύρησαν στρατῷ. ἐνθαῦτα Ὑδάρνης

[7, 16]   σὺ πᾶν αὐτὸ συλλαβὼν εἴρηκας· φανήτω γὰρ δὴ καὶ ἐμοὶ ὡς

[7, 16]   φέρε, τούτων ἐξ ἐμεῦ ἐπιτελευμένων φανήτω καὶ ἐμοί. μέχρι δὲ τούτου

[7, 10]   κεραυνοῖ ὁ θεὸς οὐδὲ ἐᾷ φαντάζεσθαι, τὰ δὲ σμικρὰ οὐδέν μιν

[7, 15]   δὴ καὶ μετεγνωκότι ἐπιφοιτέον ὄνειρον φαντάζεταί μοι οὐδαμῶς συνεπαινέον ποιέειν με

[7, 79]   Μαρῶν δὲ καὶ Κόλχων ἦρχε Φαρανδάτης ὁ Τεάσπιος. Ἀλαρόδιοι δὲ καὶ

[7, 61]   δὲ ἀσπίδων γέρρα· ὑπὸ δὲ φαρετρεῶνες ἐκρέμαντο· αἰχμὰς δὲ βραχέας εἶχον,

[7, 114]   Μάγοι ἐκαλλιερέοντο σφάζοντες ἵππους λευκούς. ~φαρμακεύσαντες δὲ ταῦτα ἐς τὸν ποταμὸν

[7, 65]   οὕτω Ἰνδοί, προσετετάχατο δὲ συστρατευόμενοι Φαρναζάθρῃ τῷ Ἀρταβάτεω. ἄριοι δὲ τόξοισι

[7, 66]   μὲν καὶ Χορασμίων Ἀρτάβαζος ὁ Φαρνάκεος, Σόγδων δὲ Ἀζάνης ὁ Ἀρταίου,

[7, 88]   καὶ στὰς ὀρθὸς ἀπεσείσατο τὸν Φαρνούχεα, πεσὼν δὲ αἷμά τε ἤμεε

[7, 88]   ὁ δὲ τρίτος σφι συνίππαρχος Φαρνούχης κατελέλειπτο ἐν Σάρδισι νοσέων. ὡς

[7, 88]   τοῖσι γούνασι ἀπέταμον τὰ σκέλεα. Φαρνούχης μὲν οὕτω παρελύθη τῆς ἡγεμονίης.

[7, 101]   δέ μιν ἀληθείῃ χρήσασθαι ἐκέλευε, φὰς οὐδέν οἱ ἀηδέστερον ἔσεσθαι ἢ

[7, 16]   πάντων χρησιμωτάτην ἀνθρώποισι θάλασσαν πνεύματα φασὶ ἀνέμων ἐμπίπτοντα οὐ περιορᾶν φύσι

[7, 227]   μὲν καὶ ἄλλα τοιουτότροπα ἔπεα φασὶ Διηνέκεα τὸν Λακεδαιμόνιον λιπέσθαι μνημόσυνα·

[7, 226]   γενέσθαι Σπαρτιήτης Διηνέκης· τὸν τόδε φασὶ εἰπεῖν τὸ ἔπος πρὶν ἢ

[7, 75]   οἰκέοντες ἐπὶ Στρυμόνι· ἐξαναστῆναι δὲ φασὶ ἐξ ἠθέων ὑπὸ Τευκρῶν τε

[7, 149]   οὐδέν. (οὕτω δὴ οἱ Ἀργεῖοι φασὶ οὐκ ἀνασχέσθαι τῶν Σπαρτιητέων τὴν

[7, 129]   πέλαγος. (αὐτοὶ μέν νυν Θεσσαλοί φασι Ποσειδέωνα ποιῆσαι τὸν αὐλῶνα δι᾽

[7, 38]   καταρρωδήσας τὸ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ φάσμα ἐπαερθείς τε τοῖσι δωρήμασι, ἐλθὼν

[7, 37]   Μάγους τὸ θέλει προφαίνειν τὸ φάσμα. (οἱ δὲ ἔφραζον ὡς Ἕλλησι

[7, 3]   τὴν διαφορήν, ἐλθών, ὡς ἡ φάτις μιν ἔχει, Ξέρξῃ συνεβούλευε λέγειν

[7, 189]   κῆδος τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι, ὡς φάτις ὅρμηται, συμβαλλόμενοι σφίσι τὸν Βορέην

[7, 10]   ἐπὶ τοὺς ἄνδρας τούτους στρατεύεσθαι, φέρε, βασιλεὺς μὲν αὐτὸς ἐν ἤθεσι

[7, 103]   λόγος οὗτος εἰρημένος ᾖ. (ἐπεὶ φέρε ἴδω παντὶ τῷ οἰκότι· κῶς

[7, 47]   τὴν Ἑλλάδα, ἢ μετέστης ἄν φέρε τοῦτό μοι ἀτρεκέως εἰπέ” (ὁ

[7, 16]   ἐμὲ ἐν κοίτῃ σῇ κατυπνῶσαι, φέρε, τούτων ἐξ ἐμεῦ ἐπιτελευμένων φανήτω

[7, 49]   δεξάμενός σευ τοῦτο τὸ ναυτικὸν φερέγγυος ἔσται διασῶσαι τὰς νέας. καίτοι

[7, 173]   Μακεδονίης τῆς κάτω ἐς Θεσσαλίην φέρει παρὰ ποταμὸν Πηνειόν, μεταξὺ δὲ

[7, 5]   εἴη χώρη, καὶ δένδρεα παντοῖα φέρει τὰ ἥμερα, ἀρετήν τε ἄκρη,

[7, 40]   ὦν δὴ ἵππους τοὺς μεγάλους φέρει τὸ πεδίον τοῦτο. (ὄπισθε δὲ

[7, 133]   τε καὶ ὕδωρ ἐκ τούτων φέρειν παρὰ βασιλέα. (τούτων μὲν εἵνεκα

[7, 19]   τὴν οἱ μάγοι ἔκριναν ἀκούσαντες φέρειν τε ἐπὶ πᾶσαν γῆν δουλεύσειν

[7, 67]   αἰχμὰς Μηδικάς. Σαραγγέων δὲ ἦρχε Φερενδάτης ὁ Μεγαβάζου. (Πάκτυες δὲ σισυρνοφόροι

[7, 119]   οὕτω ἀπελαύνεσκον, λείποντες οὐδὲν ἀλλὰ φερόμενοι. ~ἔνθα δὴ Μεγακρέοντος ἀνδρὸς Ἀβδηρίτεω

[7, 210]   τὴν ἑωυτοῦ. (ὡς δ᾽ ἐσέπεσον φερόμενοι ἐς τοὺς Ἕλληνας οἱ Μῆδοι,

[7, 50]   μὲν γὰρ αὐτοὶ πολλὴν φορβὴν φερόμενοι πορευόμεθα, τοῦτο δέ, τῶν ἄν

[7, 239]   κηρὸν ἐπὶ τὰ γράμματα, ἵνα φερόμενον κεινὸν τὸ δελτίον μηδὲν πρῆγμα

[7, 6]   εἰ μέν τι ἐνέοι σφάλμα φέρον τῷ βαρβάρῳ, τῶν μὲν ἔλεγε

[7, 193]   τὸν κόλπον τὸν ἐπὶ Παγασέων φέροντα. (ἔστι δὲ χῶρος ἐν τῷ

[7, 102]   κοτὲ σοὺς δέξονται λόγους δουλοσύνην φέροντας τῇ Ἑλλάδι, αὖτις δὲ ὡς

[7, 131]   οἳ μὲν κεινοί, οἳ δὲ φέροντες γῆν τε καὶ ὕδωρ. ~τῶν

[7, 141]   ἱκετηρίας τάσδε τάς τοι ἥκομεν φέροντες, ἢ οὔ τοι ἄπιμεν ἐκ

[7, 201]   τῶν πρὸς νότον καὶ μεσαμβρίην φερόντων τὸ ἐπὶ ταύτης τῆς ἠπείρου.

[7, 128]   ταύτῃ εἶναι ὁδὸν ἐς Θεσσαλίην φέρουσαν, ἐπεθύμησε πλώσας θεήσασθαι τὴν ἐκβολὴν

[7, 213]   ἀτραπὸν τὴν διὰ τοῦ ὄρεος φέρουσαν ἐς Θερμοπύλας, καὶ διέφθειρε τοὺς

[7, 31]   μὲν ἐς ἀριστερὴν ἐπὶ Καρίης φερούσης τῆς δὲ ἐς δεξιὴν ἐς

[7, 140]   (ὦ μέλεοι, τί κάθησθε; λιπὼν φεῦγ᾽ ἔσχατα γαίης δώματα καὶ πόλιος

[7, 104]   δὲ τὠυτὸ αἰεί, οὐκ ἐῶν φεύγειν οὐδὲν πλῆθος ἀνθρώπων ἐκ μάχης,

[7, 211]   ὅκως ἐντρέψειαν τὰ νῶτα, ἁλέες φεύγεσκον δῆθεν, οἱ δὲ βάρβαροι ὁρῶντες

[7, 135]   τάδε. (ἄνδρες Λακεδαιμόνιοι, τί δὴ φεύγετε βασιλέι φίλοι γενέσθαι; ὁρᾶτε γὰρ

[7, 214]   τὸ ἀτρεκέστατον πυθόμενοι· τοῦτο δὲ φεύγοντα Ἐπιάλτην ταύτην τὴν αἰτίην οἴδαμεν.

[7, 229]   ἤγαγε, τὸν μὲν ἀγαγόντα οἴχεσθαι φεύγοντα, τὸν δὲ ἐσπεσόντα ἐς τὸν

[7, 211]   δῆθεν, οἱ δὲ βάρβαροι ὁρῶντες φεύγοντας βοῇ τε καὶ πατάγῳ ἐπήισαν,

[7, 218]   πολλοῖσί τε καὶ πυκνοῖσι, οἴχοντο φεύγοντες ἐπὶ τοῦ ὄρεος τὸν κόρυμβον,

[7, 182]   τῆς ἐτριηράρχεε Φόρμος ἀνὴρ Ἀθηναῖοις, φεύγουσα ἐξοκέλλει ἐς τὰς ἐκβολὰς τοῦ

[7, 220]   γὰρ ἔχει μένος· οὐδέ ἑ φημί σχήσεσθαι, πρὶν τῶνδ᾽ ἕτερον διὰ

[7, 10]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἀκούσεσθαι τινὰ φημὶ τῶν αὐτοῦ τῇδε ὑπολειπομένων Μαρδόνιον,

[7, 16]   ἐπειδὴ τέτραψαι ἐπὶ τὴν ἀμείνω, φῄς τοι μετιέντι τὸν ἐπ᾽ Ἕλληνας

[7, 10]   σοὶ δίκαιον ἐστὶ φράζειν. (ζεύξας φῂς τὸν Ἑλλήσποντον ἐλᾶν στρατὸν διὰ

[7, 103]   μαχήσεσθαι. ἄγε εἰπέ μοι· σὺ φῂς τούτων τῶν ἀνδρῶν βασιλεὺς αὐτὸς

[7, 104]   τῶν ἀνδρῶν οἳ Ἑλλήνων ἕκαστος φησὶ τριῶν ἄξιος εἶναι. (ὣς δὲ

[7, 162]   τὸ πᾶν ἐθέλετε, οὐκ ἂν φθάνοιτε τὴν ταχίστην ὀπίσω ἀπαλλασσόμενοι καὶ

[7, 161]   ~Γέλων μὲν δὴ ταῦτα προετείνετο, φθάσας δὲ ὁ Ἀθηναίων ἄγγελος τὸν

[7, 220]   Ἡρακλέους δὲ γενέθλης πενθήσει βασιλῆ φθίμενον Λακεδαίμονος οὖρος. οὐ γὰρ τὸν

[7, 88]   αἷμά τε ἤμεε καὶ ἐς φθίσιν περιῆλθε ἡ νοῦσος. (τὸν δὲ

[7, 132]   Λοκροὶ Μάγνητες Μηλιέες Ἀχαιοὶ οἱ Φθιῶται καὶ Θηβαῖοι καὶ οἱ ἄλλοι

[7, 237]   πολιήτης μὲν πολιήτῃ εὖ πρήσσοντι φθονέει καὶ ἔστι δυσμενὴς τῇ σιγῇ,

[7, 236]   σε ἀνδρὸς ἐνδεκόμενον λόγους ὃς φθονέει τοι εὖ πρήσσοντι ἢ καὶ

[7, 236]   Ἕλληνες χαίρουσι· τοῦ τε εὐτυχέειν φθονέουσι καὶ τὸ κρέσσον στυγέουσι. (εἰ

[7, 46]   θεὸς γλυκὺν γεύσας τὸν αἰῶνα φθονερὸς ἐν αὐτῷ εὑρίσκεται ἐών” ~Ξέρξης

[7, 10]   τοιόνδε· ἐπεάν σφι ὁ θεὸς φθονήσας φόβον ἐμβάλῃ ἢ βροντήν, δι᾽

[7, 18]   Ἕλληνας, ὡς οἶκε, καταλαμβάνει τις φθορὴ θεήλατος, ἐγὼ μὲν καὶ αὐτὸς

[7, 54]   γένηται. εὐξάμενος δὲ ἐσέβαλε τὴν φιάλην ἐς τὸν Ἑλλήσποντον καὶ χρύσεον

[7, 54]   ὁ ἥλιος, σπένδων ἐκ χρυσέης φιάλης Ξέρξης ἐς τὴν θάλασσαν εὔχετο

[7, 148]   αὐτοῖσι ἀνελεῖν τάδε. ἐχθρὲ περικτιόνεσσι, φίλ᾽ ἀθανάτοισι θεοῖσιν, εἴσω τὸν προβόλαιον

[7, 104]   ἠπιστάμην ὅτι ἀληθείῃ χρεώμενος οὐ φίλα τοι ἐρέω· σὺ δ᾽ ἐπεὶ

[7, 10]   τὰ τοιαῦτα ἀποσκήπτει τὰ βέλεα· φιλέει γὰρ ὁ θεὸς τὰ ὑπερέχοντα

[7, 9]   ἀλλ᾽ ἀπὸ πείρης πάντα ἀνθρώποισι φιλέει γίνεσθαι” ~Μαρδόνιος μὲν τοσαῦτα ἐπιλεήνας

[7, 50]   βουλομένοισι ποιέειν ὡς τὸ ἐπίπαν φιλέει γίνεσθαι τὰ κέρδεα, τοῖσι δὲ

[7, 160]   ξεῖνε Σπαρτιῆτα, ὀνείδεα κατιόντα ἀνθρώπῳ φιλέει ἐπανάγειν τὸν θυμόν· σὺ μέντοι

[7, 10]   σφάλματα, ἐκ τῶν ζημίαι μεγάλαι φιλέουσι γίνεσθαι· ἐν δὲ τῷ ἐπισχεῖν

[7, 130]   παντός σφεας τοῦ ἔθνεος ἐπαγγέλλεσθαι φιλίην. εἴπας δὲ ταῦτα καὶ θεησάμενος

[7, 151]   ἐμμένει ἐθέλουσι τὴν πρὸς Ξέρξην φιλίην συνεκεράσαντο, ἢ νομιζοίατο πρὸς αὐτοῦ

[7, 152]   ἐς Σοῦσα ἐπειρώτων Ἀρτοξέρξεα περὶ φιλίης, οὐκ ἔχω ἀτρεκέως εἰπεῖν, οὐδέ

[7, 163]   Δελφούς, ἔχοντα χρήματα πολλὰ καὶ φιλίους λόγους, καραδοκήσοντα τὴν μάχην τῇ

[7, 151]   καὶ οὐδεμίαν νομίζειν πόλιν Ἄργεος φιλιωτέρην. ~εἰ μέν νυν Ξέρξης τε

[7, 135]   Λακεδαιμόνιοι, τί δὴ φεύγετε βασιλέι φίλοι γενέσθαι; ὁρᾶτε γὰρ ὡς ἐπίσταται

[7, 39]   καὶ ἀδελφεοὺς καὶ οἰκηίους καὶ φίλους, μνήσασθαι περὶ σέο παιδός, ἐὼν

[7, 171]   τὰ Τρωικά, ἐν τοῖσι οὐ φλαυροτάτους φαίνεσθαι ἐόντας Κρῆτας τιμωροὺς Μενέλεῳ.

[7, 8]   νῦν ἐκτήμεθα οὐκ ἐλάσσονα οὐδὲ φλαυροτέρην παμφορωτέρην τε, ἅμα δὲ τιμωρίην

[7, 10]   περὶ Ἑλλήνων οὐκ ἐόντων ἀξίων φλαύρως ἀκούειν. Ἕλληνας γὰρ διαβάλλων ἐπαείρεις

[7, 196]   οὐδὲ οὗτος ἀντέσχε εἰ μὴ φλαύρως. ~ἐς Ἄλον δὲ τῆς Ἀχαιίης

[7, 123]   τὴν νῦν Παλλήνην πρότερον δὲ Φλέγρην καλεομένην νεμόμεναι. (παραπλέων δὲ καὶ

[7, 202]   δὲ Κορίνθου τετρακόσιοι καὶ ἀπὸ Φλειοῦντος διηκόσιοι καὶ Μυκηναίων ὀγδώκοντα. οὗτοι

[7, 104]   δὲ εἰ φαίνομαι ταῦτα λέγων φλυηρέειν, τἆλλα σιγᾶν θέλω τὸ λοιπόν·

[7, 103]   τῶν σὺ ἐὼν ἄπειρος πολλὰ φλυηρέεις” ~πρὸς ταῦτα Δημάρητος λέγει ὦ

[7, 52]   ταύτην δὴ μάλιστα, ὃς Ἴωνας φοβέαι μὴ μεταβάλωσι, τῶν ἔχομεν γνῶμα

[7, 36]   ἔνθεν καὶ ἔνθεν, ἵνα μὴ φοβέηται τὰ ὑποζύγια τὴν θάλασσαν ὑπερορῶντα

[7, 52]   τι ποιήσειν. οὕτω μηδὲ τοῦτο φοβέο, ἀλλὰ θυμὸν ἔχων ἀγαθὸν σῶζε

[7, 50]   ἕκαστα διαιρέαι· ἀτὰρ μήτε πάντα φοβέο μήτε πᾶν ὁμοίως ἐπιλέγεο. εἰ

[7, 87]   καμήλους, ὕστεροι ἐτετάχατο, ἵνα μὴ φοβέοιτο τὸ ἱππικόν. ~Ἵππαρχοι δὲ ἦσαν

[7, 149]   γενέσθαι τριηκοντοέτιδας καίπερ τὸ χρηστήριον φοβεόμενοι, ἵνα δή σφι οἱ παῖδες

[7, 235]   στόλον προειδώς, ἀλλὰ πάντα ὁμοίως φοβεόμενος ἀνδρῶν στόλον. (ἐκ ταύτης τῆς

[7, 235]   (ἐκ ταύτης τῆς νήσου ὁρμώμενοι φοβεόντων τοὺς Λακεδαιμονίους. παροίκου δὲ πολέμου

[7, 139]   θεοὺς ἀνωσάμενοι. (οὐδὲ σφέας χρηστήρια φοβερὰ ἐλθόντα ἐκ Δελφῶν καὶ ἐς

[7, 10]   ἐπεάν σφι ὁ θεὸς φθονήσας φόβον ἐμβάλῃ ἢ βροντήν, δι᾽ ὦν

[7, 43]   ἐχέαντο. ταῦτα δὲ ποιησαμένοισι νυκτὸς φόβος ἐς τὸ στρατόπεδον ἐνέπεσε. ἅμα

[7, 176]   ἁμαξιτὸς μούνη, καὶ ἔμπροσθε κατὰ Φοίνικα ποταμὸν ἀγχοῦ Ἀνθήλης πόλιος ἄλλη

[7, 200]   Ἀσωπὸν ἐκδιδοῖ. κατὰ δὲ τὸν Φοίνικα ποταμὸν στεινότατον ἐστί· ἁμαξιτὸς γὰρ

[7, 76]   λόφοι· τὰς δὲ κνήμας ῥάκεσι φοινικέοισι κατειλίχατο. ἐν τούτοισι τοῖσι ἀνδράσι

[7, 96]   δὲ ἄριστα πλεούσας παρείχοντο νέας Φοίνικες καὶ Φοινίκων Σιδώνιοι. τούτοισι πᾶσι

[7, 167]   Ἀμίλκᾳ τρόπῳ εἴτε τοιούτῳ ὡς Φοίνικες λέγουσι, εἴτε ἑτέρῳ ὡς Καρχηδόνιοι

[7, 89]   χίλιαι, παρείχοντο δὲ αὐτὰς οἵδε, Φοίνικες μὲν σὺν Σύροισι τοῖσι ἐν

[7, 44]   δὲ ἐγένετό τε καὶ ἐνίκων Φοίνικες Σιδώνιοι, ἥσθη τε τῇ ἁμίλλῃ

[7, 23]   σφι τοιοῦτο ἀποβήσεσθαι. (οἱ δὲ Φοίνικες σοφίην ἔν τε τοῖσι ἄλλοισι

[7, 34]   τοῖσι προσέκειτο, τὴν μὲν λευκολίνου Φοίνικες, τὴν δ᾽ ἑτέρην τὴν βυβλίνην

[7, 89]   καὶ ἀκόντια. (οὗτοι δὲ οἱ Φοίνικες τὸ παλαιὸν οἴκεον, ὡς αὐτοὶ

[7, 90]   ἀπὸ Κύθνου, οἳ δὲ ἀπὸ Φοινίκης, οἳ δὲ ἀπὸ Αἰθιοπίης, ὡς

[7, 91]   δὲ Κίλικος τοῦ Ἀγήνορος ἀνδρὸς Φοίνικος ἔσχον τὴν ἐπωνυμίην. Πάμφυλοι δὲ

[7, 200]   Θερμοπύλας. (ἐν δὲ τῷ μεταξὺ Φοίνικος ποταμοῦ καὶ Θερμοπυλέων κώμη τε

[7, 200]   μούνη δέδμηται. ἀπὸ δὲ τοῦ Φοίνικος ποταμοῦ πεντεκαίδεκα στάδια ἐστὶ ἐς

[7, 69]   ἐναμμένοι, τόξα δὲ εἶχον ἐκ φοίνικος σπάθης πεποιημένα, μακρά, τετραπηχέων οὐκ

[7, 165]   ὑπ᾽ αὐτὸν τὸν χρόνον τοῦτον Φοινίκων καὶ Λιβύων καὶ Ἰβήρων καὶ

[7, 23]   (τοῖσι μέν νυν ἄλλοισι πλὴν Φοινίκων καταρρηγνύμενοι οἱ κρημνοὶ τοῦ ὀρύγματος

[7, 96]   πλεούσας παρείχοντο νέας Φοίνικες καὶ Φοινίκων Σιδώνιοι. τούτοισι πᾶσι καὶ τοῖσι

[7, 200]   τοῦ ὄρεος. ~ἔστι δὲ ἄλλος Φοῖνιξ ποταμὸς οὐ μέγας πρὸς μεσαμβρίην

[7, 25]   βύβλινά τε καὶ λευκολίνου, ἐπιτάξας Φοίνιξί τε καὶ Αἰγυπτίοισι, καὶ σιτία

[7, 126]   ὑπερμεγάθεα ἐστὶ τὰ ἐς Ἕλληνας φοιτέοντα. οὖρος δὲ τοῖσι λέουσι ἐστὶ

[7, 103]   τε καὶ οἳ παρ᾽ ἐμὲ φοιτῶσι Ἑλλήνων ἐς λόγους αὐχέετε τοσοῦτον,

[7, 158]   Δωριέος τοῦ Ἀναξανδρίδεω πρὸς Ἐγεσταίων φόνον ἐκπρήξασθαι, ὑποτείνοντός τε τὰ ἐμπόρια

[7, 158]   ἤλθετε βοηθήσοντες οὔτε τὸν Δωριέος φόνον ἐκπρηξόμενοι, τό τε κατ᾽ ὑμέας

[7, 170]   πολλῷ ἐξανιστάντες προσέπταισαν μεγάλως, ὥστε φόνος Ἑλληνικὸς μέγιστος οὗτος δὴ ἐγένετο

[7, 119]   δὲ ἄλλῃ στρατιῇ τὰ ἐς φορβὴν μοῦνα τασσόμενα. ὅκως δὲ ἀπίκοιτο

[7, 50]   τοῦτο μὲν γὰρ αὐτοὶ πολλὴν φορβὴν φερόμενοι πορευόμεθα, τοῦτο δέ, τῶν

[7, 107]   ἔσχατον. (ὡς δ᾽ οὐδὲν ἔτι φορβῆς ἐνῆν ἐν τῷ τείχεϊ, συννήσας

[7, 182]   ἡ δὲ τρίτη, τῆς ἐτριηράρχεε Φόρμος ἀνὴρ Ἀθηναῖοις, φεύγουσα ἐξοκέλλει ἐς

[7, 36]   κατανάξαντες δὲ καὶ τὴν γῆν φραγμὸν παρείρυσαν ἔνθεν καὶ ἔνθεν, ἵνα

[7, 142]   (οἳ μὲν δὴ κατὰ τὸν φραγμὸν συνεβάλλοντο τοῦτο τὸ ξύλινον τεῖχος

[7, 10]   δεινόν, ἐμὲ σοὶ δίκαιον ἐστὶ φράζειν. (ζεύξας φῂς τὸν Ἑλλήσποντον ἐλᾶν

[7, 235]   προθύμως, δίκαιόν με σοί ἐστι φράζειν τὸ ἄριστον· εἰ τῆς ναυτικῆς

[7, 168]   ὑπίσχοντο πέμψειν τε καὶ ἀμυνέειν, φράζοντες ὡς οὔ σφι περιοπτέη ἐστὶ

[7, 215]   Φωκέας, τότε ὅτε οἱ Φωκέες φράξαντες τείχεϊ τὴν ἐσβολὴν ἦσαν ἐν

[7, 26]   βασιλέος ἔλαβε δῶρα, οὐκ ἔχω φράσαι· οὐδὲ γὰρ ἀρχὴν ἐς κρίσιν

[7, 46]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, οὗτος ὡνὴρ φρασθεὶς Ξέρξην δακρύσαντα εἴρετο τάδε. ὦ

[7, 47]   χρηστὰ ἔχοντες πρήγματα ἐν χερσί, φράσον δέ μοι τόδε· εἴ τοι

[7, 101]   ἀσθενεστάτης. (νῦν ὦν μοι τόδε φράσον, εἰ Ἕλληνες ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὶ

[7, 224]   Ὑπεράνθης, ἐκ τῆς Ἀρτάνεω θυγατρὸς Φραταγούνης γεγονότες Δαρείῳ. ὁ δὲ Ἀρτάνης

[7, 133]   τὸ βάραθρον οἳ δ᾽ ἐς φρέαρ ἐμβαλόντες ἐκέλευον γῆν τε καὶ

[7, 13]   μοι ἔχετε ὅτι ἀγχίστροφα βουλεύομαι· φρενῶν τε γὰρ ἐς τὰ ἐμεωυτοῦ

[7, 197]   δὲ πάσχουσι οἱ Κυτισσώρου τοῦ Φρίξου παιδὸς ἀπόγονοι, διότι καθαρμὸν τῆς

[7, 197]   ὡς Ἀθάμας ὁ Αἰόλου ἐμηχανήσατο Φρίξῳ μόρον σὺν Ἰνοῖ βουλεύσας, μετέπειτα

[7, 10]   ἀναξίως ἑωυτῶν. οὐ γὰρ ἐᾷ φρονέειν μέγα ὁ θεὸς ἄλλον ἢ

[7, 16]   ὦ βασιλεῦ παρ᾽ ἐμοὶ κέκριται, φρονέειν τε εὖ καὶ τῷ λέγοντι

[7, 145]   Ἑλλάδα Ἑλλήνων τῶν τὰ ἀμείνω φρονεόντων καὶ διδόντων σφίσι λόγον καὶ

[7, 172]   τῶν πολίων τῶν τὰ ἀμείνω φρονεουσέων περὶ τὴν Ἑλλάδα. (ἀπικόμενοι δὲ

[7, 102]   ἄλλοι Ἕλληνες πάντες τὰ σὰ φρονέωσι. (ἀριθμοῦ δὲ πέρι, μή πύθῃ

[7, 145]   Ἑλλάδι καὶ ἐς Κρήτην ἄλλους, φρονήσαντες εἴ κως ἕν τε γένοιτο

[7, 205]   τε καὶ Δωριέος, ἀπελήλατο τῆς φροντίδος περὶ τῆς βασιληίης. ἀποθανόντος δὲ

[7, 16]   τῶν ὀνειράτων, τά τις ἡμέρης φροντίζει. ἡμεῖς δὲ τὰς πρὸ τοῦ

[7, 236]   ἐκεῖνοί γε αὐτοὶ ἑωυτῶν πέρι φροντίζειν εἰσί, ἡμεῖς δὲ ἡμέων ὡσαύτως.

[7, 8]   μηδὲ ἐλάσσω προσκτήσομαι δύναμιν Πέρσῃσι· φροντίζων δὲ εὑρίσκω ἅμα μὲν κῦδος

[7, 203]   ἐν φυλακῇ ὑπ᾽ Ἀθηναίων τε φρουρεομένη καὶ Αἰγινητέων καὶ τῶν ἐς

[7, 217]   τε τὴν σφετέρην χώρην καὶ φρουρέοντες τὴν ἀτραπόν. ἡ μὲν γὰρ

[7, 59]   δὴ Δορίσκος κέκληται, καὶ Περσέων φρουρὴ ἐν αὐτῷ κατεστήκεε ὑπὸ Δαρείου

[7, 73]   καὶ τὸ οὔνομα μετέβαλον ἐς Φρύγας. Ἀρμένιοι δὲ κατά περ Φρύγες

[7, 73]   ὁ Δαρείου τε καὶ Ἀρτυστώνης. ~φρύγες δὲ ἀγχοτάτω τῆς Παφλαγονικῆς σκευὴν

[7, 73]   Φρύγας. Ἀρμένιοι δὲ κατά περ Φρύγες ἐσεσάχατο, ἐόντες Φρυγῶν ἄποικοι. τούτων

[7, 73]   εἶχον, ὀλίγον παραλλάσσοντες. οἱ δὲ Φρύγες, ὡς Μακεδόνες λέγουσι, ἐκαλέοντο Βρίγες

[7, 26]   τὸν Ἅλυν ποταμὸν ὡμίλησαν τῇ Φρυγίῃ, δι᾽ αὐτῆς πορευόμενοι ἀπίκοντο ἐς

[7, 30]   ἀπίκετο ἐς Κολοσσὰς πόλιν μεγάλην Φρυγίης· ἐν τῇ Λύκος ποταμὸς ἐς

[7, 31]   οὔρους. ~ὡς δὲ ἐκ τῆς Φρυγίης ἐσέβαλε ἐς τὴν Λυδίην, σχιζομένης

[7, 8]   πλησιοχώρους καταστρεψόμεθα, οἳ Πέλοπος τοῦ Φρυγὸς νέμονται χώρην, γῆν τὴν Περσίδα

[7, 73]   κατά περ Φρύγες ἐσεσάχατο, ἐόντες Φρυγῶν ἄποικοι. τούτων συναμφοτέρων ἦρχε Ἀρτόχμης

[7, 30]   ὁρμώμενος ἐπὶ τοὺς οὔρους τῶν Φρυγῶν καὶ Λυδῶν ἀπίκετο ἐς Κύδραρα

[7, 26]   Μαρσύεω ἀσκὸς ἀνακρέμαται, τὸν ὑπὸ Φρυγῶν λόγος ἔχει ὑπὸ Ἀπόλλωνος ἐκδαρέντα

[7, 30]   πρόσω αἰεὶ. Ἄναυα δὲ καλεομένην Φρυγῶν πόλιν παραμειβόμενος καὶ λίμνην ἐκ

[7, 11]   τούς γε καὶ Πέλοψ ὁ Φρύξ, ἐὼν πατέρων τῶν ἐμῶν δοῦλος,

[7, 104]   ἀπελόμενοι πατρώια ἄπολίν τε καὶ φυγάδα πεποιήκασι, πατὴρ δὲ σὸς ὑποδεξάμενος

[7, 3]   τῆς ἐν Σπάρτῃ βασιληίης καὶ φυγὴν ἐπιβαλὼν ἑωυτῷ ἐκ Λακεδαίμονος. (οὗτος

[7, 179]   τὰς νέας τῶν βαρβάρων ἐς φυγὴν ὅρμησαν. ~τὴν μὲν δὴ Τροιζηνίην,

[7, 213]   ἔφυγε ἐς Θεσσαλίην, καί οἱ φυγόντι ὑπὸ τῶν Πυλαγόρων τῶν Ἀμφικτυόνων

[7, 239]   θωμασίῳ. (Δημάρητος γὰρ ὁ Ἀρίστωνος φυγὼν ἐς Μήδους, ὡς μὲν ἐγὼ

[7, 95]   ἐκ βασιλέος κατὰ χώρην μένουσι φύλακας εἶναι τῶν γεφυρέων) οἱ δὲ

[7, 197]   ἐπιτάξαντες ἔργεσθαι τοῦ ληίτου αὐτοὶ φυλακὰς ἔχουσι. λήιτον δὲ καλέουσι τὸ

[7, 206]   ἦν ἐμποδών, ἔμελλον ὁρτάσαντες καὶ φυλακὰς λιπόντες ἐν τῇ Σπάρτῃ κατὰ

[7, 207]   Πελοπόννησον τὸν Ἰσθμὸν ἔχειν ἐν φυλακῇ· Λεωνίδης δέ, Φωκέων καὶ Λοκρῶν

[7, 208]   τείχεος, τὸ ἀνορθώσαντες εἶχον ἐν φυλακῇ, οὐκ οἷά τε ἦν κατιδέσθαι·

[7, 10]   τὸν πόρον, τοῖσι ἐπετέτραπτο ἡ φυλακὴ τῶν γεφυρέων τοῦ Ἴστρου. (καὶ

[7, 203]   θάλασσά τέ σφι εἴη ἐν φυλακῇ ὑπ᾽ Ἀθηναίων τε φρουρεομένη καὶ

[7, 157]   σέ γε, ἀλλὰ πρὸ τούτου φύλαξαι· βοηθέων γὰρ ἡμῖν σεωυτῷ τιμωρέεις.

[7, 175]   ἐγίνετο τὴν ἐν Θερμοπύλῃσι ἐσβολὴν φυλάξαι· στεινοτέρη γὰρ ἐφαίνετο ἐοῦσα τῆς

[7, 173]   πέμπειν κατὰ θάλασσαν πεζὸν στρατὸν φυλάξοντα τὴν ἐσβολήν. ὡς δὲ συνελέχθη

[7, 220]   τὴν τάξιν ἐς τὴν ἦλθον φυλάξοντες ἀρχήν. (ταύτῃ καὶ μᾶλλον τὴν

[7, 183]   τοῦ Ἀρτεμισίου μετορμίζοντο ἐς Χαλκίδα, φυλάξοντες μὲν τὸν Εὔριπον, λείποντες δὲ

[7, 212]   δὲ ἐς τὸ ὄρος ἐτάχθησαν φυλάξοντες τὴν ἀτραπόν. ὡς δὲ οὐδὲν

[7, 172]   ἄγγελοι ἔλεγον Ἄνδρες Ἕλληνες, δεῖ φυλάσσεσθαι τὴν ἐσβολὴν τὴν Ὀλυμπικήν, ἵνα

[7, 5]   ἀνθρώπων ἀγαθός, καί τις ὕστερον φυλάσσηται ἐπὶ γῆν τὴν σὴν στρατεύεσθαι”

[7, 175]   ἐπύθοντο Τρηχινίων. ταύτην ὦν ἐβουλεύσαντο φυλάσσοντες τὴν ἐσβολὴν μὴ παριέναι ἐς

[7, 113]   περὶ τὸ Πάγγαιον ὄρος καλέεται Φυλλίς, κατατείνουσα τὰ μὲν πρὸς ἑσπέρην

[7, 218]   γινομένου πολλοῦ, ὡς οἰκὸς ἦν φύλλων ὑποκεχυμένων ὑπὸ τοῖσι ποσί, ἀνά

[7, 134]   Βοῦλις ὁ Νικόλεω, ἄνδρες Σπαρτιῆται φύσι τε γεγονότες εὖ καὶ χρήμασι

[7, 16]   φασὶ ἀνέμων ἐμπίπτοντα οὐ περιορᾶν φύσι τῇ ἑωυτῆς χρᾶσθαι. (ἐμὲ δὲ

[7, 103]   τοῦτον, καὶ παρὰ τὴν ἑωυτῶν φύσιν ἀμείνονες, καὶ ἴοιεν ἀναγκαζόμενοι μάστιγι

[7, 215]   ἐξευρόντες δὲ Θεσσαλοῖσι κατηγήσαντο ἐπὶ Φωκέας, τότε ὅτε οἱ Φωκέες φράξαντες

[7, 218]   ἐνθαῦτα Ὑδάρνης καταρρωδήσας μὴ οἱ Φωκέες ἔωσι Λακεδαιμόνιοι, εἴρετο Ἐπιάλτην ὁποδαπὸς

[7, 218]   ποσί, ἀνά τε ἔδραμον οἱ Φωκέες καὶ ἐνέδυνον τὰ ὅπλα, καὶ

[7, 176]   καταστρέφεσθαι σφέας, τοῦτο προεφυλάξαντο οἱ Φωκέες, καὶ τὸ ὕδωρ τὸ θερμὸν

[7, 176]   παλαιὸν πύλαι ἐπῆσαν. (ἔδειμαν δὲ Φωκέες τὸ τεῖχος δείσαντες, ἐπεὶ Θεσσαλοὶ

[7, 217]   διὰ τοῦ ὄρεος ἀτραπὸν ἐθελονταὶ Φωκέες ὑποδεξάμενοι Λεωνίδῃ ἐφύλασσον. ~ἔμαθον δὲ

[7, 215]   ἐπὶ Φωκέας, τότε ὅτε οἱ Φωκέες φράξαντες τείχεϊ τὴν ἐσβολὴν ἦσαν

[7, 218]   ἐφύλασσον. ~ἔμαθον δὲ σφέας οἱ Φωκέες ὧδε ἀναβεβηκότας· ἀναβαίνοντες γὰρ ἐλάνθανον

[7, 218]   ὡς ἐς μάχην. (οἱ δὲ Φωκέες ὡς ἐβάλλοντο τοῖσι τοξεύμασι πολλοῖσί

[7, 207]   ἔχειν ἐν φυλακῇ· Λεωνίδης δέ, Φωκέων καὶ Λοκρῶν περισπερχεόντων τῇ γνώμῃ

[7, 218]   ἀμφὶ Ἐπιάλτην καὶ Ὑδάρνεα Πέρσαι Φωκέων μὲν οὐδένα λόγον ἐποιεῦντο, οἳ

[7, 212]   ἐν μέρεϊ ἕκαστοι ἐμάχοντο, πλὴν Φωκέων· οὗτοι δὲ ἐς τὸ ὄρος

[7, 203]   τε οἱ Ὀπούντιοι πανστρατιῇ καὶ Φωκέων χίλιοι. αὐτοὶ γὰρ σφέας οἱ

[7, 217]   ὡς καὶ πρότερόν μοι εἴρηται, Φωκέων χίλιοι ὁπλῖται, ῥυόμενοί τε τὴν

[7, 117]   πηχέων βασιληίων ἀπέλειπε τέσσερας δακτύλους) φωνέοντά τε μέγιστον ἀνθρώπων, ὥστε Ξέρξην

[7, 85]   καλεόμενοι, ἔθνος μὲν Περσικὸν καὶ φωνῇ, σκευὴν δὲ μεταξὺ ἔχουσι πεποιημένην

[7, 70]   εἶδος μὲν οὐδὲν τοῖσι ἑτέροισι, φωνὴν δὲ καὶ τρίχωμα μοῦνον· οἱ

Livre, chapitre
[7, 112]	τείχεα τὰ Πιέρων, τῶν ἐνὶ	Φάγρης	ἐστὶ οὔνομα καὶ ἑτέρῳ Πέργαμος.
[7, 129]	ἔργα εἶναι, κἂν ἐκεῖνο ἰδὼν	φαίη	Ποσειδέωνα ποιῆσαι· ἔστι γὰρ σεισμοῦ
[7, 16]	γὰρ δὴ ἐπιφοιτήσει γε συνεχέως,	φαίην	ἂν καὶ αὐτὸς θεῖον εἶναι.
[7, 14]	ὦ παῖ Δαρείου, καὶ δὴ	φαίνεαι	ἐν Πέρσῃσί τε ἀπειπάμενος τὴν
[7, 170]	σφι ἔτι κομιδὴν ἐς Κρήτην	φαίνεσθαι,	ἐνθαῦτα Ὑρίην πόλιν κτίσαντας καταμεῖναί
[7, 171]	Τρωικά, ἐν τοῖσι οὐ φλαυροτάτους	φαίνεσθαι	ἐόντας Κρῆτας τιμωροὺς Μενέλεῳ. (ἀπὸ
[7, 20]	ἐπὶ Σκύθας παρὰ τοῦτον μηδένα	φαίνεσθαι,	μήτε τὸν Σκυθικόν, ὅτε Σκύθαι
[7, 137]	τοῦτο μοι ἐν τοῖσι θειότατον	φαίνεται	γενέσθαι. (ὅτι μὲν γὰρ κατέσκηψε
[7, 139]	ὅμως δὲ τῇ γέ μοι	φαίνεται	εἶναι ἀληθὲς οὐκ ἐπισχήσω. (εἰ
[7, 129]	γὰρ σεισμοῦ ἔργον, ὡς ἐμοὶ	φαίνεται	εἶναι, ἡ διάστασις τῶν ὀρέων.
[7, 48]	ταῦτα; εἰ γάρ τοι ταύτῃ	φαίνεται	ἐνδεέστερα εἶναι τὰ ἡμέτερα πρήγματα,
[7, 48]	ἐστὶ καὶ τὸ Ἑλληνικὸν στράτευμα	φαίνεται	πολλαπλήσιον ἔσεσθαι τοῦ ἡμετέρου, ἢ
[7, 104]	ἢ ἀπόλλυσθαι. σοὶ δὲ εἰ	φαίνομαι	ταῦτα λέγων φλυηρέειν, τἆλλα σιγᾶν
[7, 104]	ἐστι ἄνδρα τὸν σώφρονα εὐνοίην	φαινομένην	διωθέεσθαι, ἀλλὰ στέργειν μάλιστα. (ἐγὼ
[7, 142]	ἔπεα συνεχέοντο αἱ γνῶμαι τῶν	φαμένων	τὰς νέας τὸ ξύλινον τεῖχος
[7, 214]	λόγος, ὡς Ὀνήτης τε ὁ	Φαναγόρεω	ἀνὴρ Καρύστιος καὶ Κορυδαλλὸς Ἀντικυρεὺς
[7, 151]	βασιλέα δὲ Ἀρτοξέρξεα μάλιστα ἐμμένειν	φάναι,	καὶ οὐδεμίαν νομίζειν πόλιν Ἄργεος
[7, 221]	ἱρῶν τὰ μέλλοντά σφι ἐκβαίνειν,	φανερός	ἐστι Λεωνίδης ἀποπέμπων, ἵνα μὴ
[7, 18]	ἀποσπεύδων μοῦνος ἐφαίνετο, τότε ἐπισπεύδων	φανερὸς	ἦν. ~ὁρμημένῳ δὲ Ξέρξῃ στρατηλατέειν
[7, 16]	ἐμοὶ ὡς καὶ σοὶ διακελευόμενον.	φανῆναι	δὲ οὐδὲν μᾶλλόν μοι ὀφείλει
[7, 16]	πέρ γε καὶ ἄλλως ἐθέλει	φανῆναι.	(οὐ γὰρ δὴ ἐς τοσοῦτό
[7, 166]	οὔτε γὰρ ζῶντα οὔτε ἀποθανόντα	φανῆναι	οὐδαμοῦ γῆς· τὸ πᾶν γὰρ
[7, 218]	ἐγένοντο· ἐλπόμενοι γὰρ οὐδένα σφι	φανήσεσθαι	ἀντίξοον ἐνεκύρησαν στρατῷ. ἐνθαῦτα Ὑδάρνης
[7, 16]	σὺ πᾶν αὐτὸ συλλαβὼν εἴρηκας·	φανήτω	γὰρ δὴ καὶ ἐμοὶ ὡς
[7, 16]	φέρε, τούτων ἐξ ἐμεῦ ἐπιτελευμένων	φανήτω	καὶ ἐμοί. μέχρι δὲ τούτου
[7, 10]	κεραυνοῖ ὁ θεὸς οὐδὲ ἐᾷ	φαντάζεσθαι,	τὰ δὲ σμικρὰ οὐδέν μιν
[7, 15]	δὴ καὶ μετεγνωκότι ἐπιφοιτέον ὄνειρον	φαντάζεταί	μοι οὐδαμῶς συνεπαινέον ποιέειν με
[7, 79]	Μαρῶν δὲ καὶ Κόλχων ἦρχε	Φαρανδάτης	ὁ Τεάσπιος. Ἀλαρόδιοι δὲ καὶ
[7, 61]	δὲ ἀσπίδων γέρρα· ὑπὸ δὲ	φαρετρεῶνες	ἐκρέμαντο· αἰχμὰς δὲ βραχέας εἶχον,
[7, 114]	Μάγοι ἐκαλλιερέοντο σφάζοντες ἵππους λευκούς.	~φαρμακεύσαντες	δὲ ταῦτα ἐς τὸν ποταμὸν
[7, 65]	οὕτω Ἰνδοί, προσετετάχατο δὲ συστρατευόμενοι	Φαρναζάθρῃ	τῷ Ἀρταβάτεω. ἄριοι δὲ τόξοισι
[7, 66]	μὲν καὶ Χορασμίων Ἀρτάβαζος ὁ	Φαρνάκεος,	Σόγδων δὲ Ἀζάνης ὁ Ἀρταίου,
[7, 88]	καὶ στὰς ὀρθὸς ἀπεσείσατο τὸν	Φαρνούχεα,	πεσὼν δὲ αἷμά τε ἤμεε
[7, 88]	ὁ δὲ τρίτος σφι συνίππαρχος	Φαρνούχης	κατελέλειπτο ἐν Σάρδισι νοσέων. ὡς
[7, 88]	τοῖσι γούνασι ἀπέταμον τὰ σκέλεα.	Φαρνούχης	μὲν οὕτω παρελύθη τῆς ἡγεμονίης.
[7, 101]	δέ μιν ἀληθείῃ χρήσασθαι ἐκέλευε,	φὰς	οὐδέν οἱ ἀηδέστερον ἔσεσθαι ἢ
[7, 16]	πάντων χρησιμωτάτην ἀνθρώποισι θάλασσαν πνεύματα	φασὶ	ἀνέμων ἐμπίπτοντα οὐ περιορᾶν φύσι
[7, 227]	μὲν καὶ ἄλλα τοιουτότροπα ἔπεα	φασὶ	Διηνέκεα τὸν Λακεδαιμόνιον λιπέσθαι μνημόσυνα·
[7, 226]	γενέσθαι Σπαρτιήτης Διηνέκης· τὸν τόδε	φασὶ	εἰπεῖν τὸ ἔπος πρὶν ἢ
[7, 75]	οἰκέοντες ἐπὶ Στρυμόνι· ἐξαναστῆναι δὲ	φασὶ	ἐξ ἠθέων ὑπὸ Τευκρῶν τε
[7, 149]	οὐδέν. (οὕτω δὴ οἱ Ἀργεῖοι	φασὶ	οὐκ ἀνασχέσθαι τῶν Σπαρτιητέων τὴν
[7, 129]	πέλαγος. (αὐτοὶ μέν νυν Θεσσαλοί	φασι	Ποσειδέωνα ποιῆσαι τὸν αὐλῶνα δι᾽
[7, 38]	καταρρωδήσας τὸ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ	φάσμα	ἐπαερθείς τε τοῖσι δωρήμασι, ἐλθὼν
[7, 37]	Μάγους τὸ θέλει προφαίνειν τὸ	φάσμα.	(οἱ δὲ ἔφραζον ὡς Ἕλλησι
[7, 3]	τὴν διαφορήν, ἐλθών, ὡς ἡ	φάτις	μιν ἔχει, Ξέρξῃ συνεβούλευε λέγειν
[7, 189]	κῆδος τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι, ὡς	φάτις	ὅρμηται, συμβαλλόμενοι σφίσι τὸν Βορέην
[7, 10]	ἐπὶ τοὺς ἄνδρας τούτους στρατεύεσθαι,	φέρε,	βασιλεὺς μὲν αὐτὸς ἐν ἤθεσι
[7, 103]	λόγος οὗτος εἰρημένος ᾖ. (ἐπεὶ	φέρε	ἴδω παντὶ τῷ οἰκότι· κῶς
[7, 47]	τὴν Ἑλλάδα, ἢ μετέστης ἄν	φέρε	τοῦτό μοι ἀτρεκέως εἰπέ” (ὁ
[7, 16]	ἐμὲ ἐν κοίτῃ σῇ κατυπνῶσαι,	φέρε,	τούτων ἐξ ἐμεῦ ἐπιτελευμένων φανήτω
[7, 49]	δεξάμενός σευ τοῦτο τὸ ναυτικὸν	φερέγγυος	ἔσται διασῶσαι τὰς νέας. καίτοι
[7, 173]	Μακεδονίης τῆς κάτω ἐς Θεσσαλίην	φέρει	παρὰ ποταμὸν Πηνειόν, μεταξὺ δὲ
[7, 5]	εἴη χώρη, καὶ δένδρεα παντοῖα	φέρει	τὰ ἥμερα, ἀρετήν τε ἄκρη,
[7, 40]	ὦν δὴ ἵππους τοὺς μεγάλους	φέρει	τὸ πεδίον τοῦτο. (ὄπισθε δὲ
[7, 133]	τε καὶ ὕδωρ ἐκ τούτων	φέρειν	παρὰ βασιλέα. (τούτων μὲν εἵνεκα
[7, 19]	τὴν οἱ μάγοι ἔκριναν ἀκούσαντες	φέρειν	τε ἐπὶ πᾶσαν γῆν δουλεύσειν
[7, 67]	αἰχμὰς Μηδικάς. Σαραγγέων δὲ ἦρχε	Φερενδάτης	ὁ Μεγαβάζου. (Πάκτυες δὲ σισυρνοφόροι
[7, 119]	οὕτω ἀπελαύνεσκον, λείποντες οὐδὲν ἀλλὰ	φερόμενοι.	~ἔνθα δὴ Μεγακρέοντος ἀνδρὸς Ἀβδηρίτεω
[7, 210]	τὴν ἑωυτοῦ. (ὡς δ᾽ ἐσέπεσον	φερόμενοι	ἐς τοὺς Ἕλληνας οἱ Μῆδοι,
[7, 50]	μὲν γὰρ αὐτοὶ πολλὴν φορβὴν	φερόμενοι	πορευόμεθα, τοῦτο δέ, τῶν ἄν
[7, 239]	κηρὸν ἐπὶ τὰ γράμματα, ἵνα	φερόμενον	κεινὸν τὸ δελτίον μηδὲν πρῆγμα
[7, 6]	εἰ μέν τι ἐνέοι σφάλμα	φέρον	τῷ βαρβάρῳ, τῶν μὲν ἔλεγε
[7, 193]	τὸν κόλπον τὸν ἐπὶ Παγασέων	φέροντα.	(ἔστι δὲ χῶρος ἐν τῷ
[7, 102]	κοτὲ σοὺς δέξονται λόγους δουλοσύνην	φέροντας	τῇ Ἑλλάδι, αὖτις δὲ ὡς
[7, 131]	οἳ μὲν κεινοί, οἳ δὲ	φέροντες	γῆν τε καὶ ὕδωρ. ~τῶν
[7, 141]	ἱκετηρίας τάσδε τάς τοι ἥκομεν	φέροντες,	ἢ οὔ τοι ἄπιμεν ἐκ
[7, 201]	τῶν πρὸς νότον καὶ μεσαμβρίην	φερόντων	τὸ ἐπὶ ταύτης τῆς ἠπείρου.
[7, 128]	ταύτῃ εἶναι ὁδὸν ἐς Θεσσαλίην	φέρουσαν,	ἐπεθύμησε πλώσας θεήσασθαι τὴν ἐκβολὴν
[7, 213]	ἀτραπὸν τὴν διὰ τοῦ ὄρεος	φέρουσαν	ἐς Θερμοπύλας, καὶ διέφθειρε τοὺς
[7, 31]	μὲν ἐς ἀριστερὴν ἐπὶ Καρίης	φερούσης	τῆς δὲ ἐς δεξιὴν ἐς
[7, 140]	(ὦ μέλεοι, τί κάθησθε; λιπὼν	φεῦγ᾽	ἔσχατα γαίης δώματα καὶ πόλιος
[7, 104]	δὲ τὠυτὸ αἰεί, οὐκ ἐῶν	φεύγειν	οὐδὲν πλῆθος ἀνθρώπων ἐκ μάχης,
[7, 211]	ὅκως ἐντρέψειαν τὰ νῶτα, ἁλέες	φεύγεσκον	δῆθεν, οἱ δὲ βάρβαροι ὁρῶντες
[7, 135]	τάδε. (ἄνδρες Λακεδαιμόνιοι, τί δὴ	φεύγετε	βασιλέι φίλοι γενέσθαι; ὁρᾶτε γὰρ
[7, 214]	τὸ ἀτρεκέστατον πυθόμενοι· τοῦτο δὲ	φεύγοντα	Ἐπιάλτην ταύτην τὴν αἰτίην οἴδαμεν.
[7, 229]	ἤγαγε, τὸν μὲν ἀγαγόντα οἴχεσθαι	φεύγοντα,	τὸν δὲ ἐσπεσόντα ἐς τὸν
[7, 211]	δῆθεν, οἱ δὲ βάρβαροι ὁρῶντες	φεύγοντας	βοῇ τε καὶ πατάγῳ ἐπήισαν,
[7, 218]	πολλοῖσί τε καὶ πυκνοῖσι, οἴχοντο	φεύγοντες	ἐπὶ τοῦ ὄρεος τὸν κόρυμβον,
[7, 182]	τῆς ἐτριηράρχεε Φόρμος ἀνὴρ Ἀθηναῖοις,	φεύγουσα	ἐξοκέλλει ἐς τὰς ἐκβολὰς τοῦ
[7, 220]	γὰρ ἔχει μένος· οὐδέ ἑ	φημί	σχήσεσθαι, πρὶν τῶνδ᾽ ἕτερον διὰ
[7, 10]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἀκούσεσθαι τινὰ	φημὶ	τῶν αὐτοῦ τῇδε ὑπολειπομένων Μαρδόνιον,
[7, 16]	ἐπειδὴ τέτραψαι ἐπὶ τὴν ἀμείνω,	φῄς	τοι μετιέντι τὸν ἐπ᾽ Ἕλληνας
[7, 10]	σοὶ δίκαιον ἐστὶ φράζειν. (ζεύξας	φῂς	τὸν Ἑλλήσποντον ἐλᾶν στρατὸν διὰ
[7, 103]	μαχήσεσθαι. ἄγε εἰπέ μοι· σὺ	φῂς	τούτων τῶν ἀνδρῶν βασιλεὺς αὐτὸς
[7, 104]	τῶν ἀνδρῶν οἳ Ἑλλήνων ἕκαστος	φησὶ	τριῶν ἄξιος εἶναι. (ὣς δὲ
[7, 162]	τὸ πᾶν ἐθέλετε, οὐκ ἂν	φθάνοιτε	τὴν ταχίστην ὀπίσω ἀπαλλασσόμενοι καὶ
[7, 161]	~Γέλων μὲν δὴ ταῦτα προετείνετο,	φθάσας	δὲ ὁ Ἀθηναίων ἄγγελος τὸν
[7, 220]	Ἡρακλέους δὲ γενέθλης πενθήσει βασιλῆ	φθίμενον	Λακεδαίμονος οὖρος. οὐ γὰρ τὸν
[7, 88]	αἷμά τε ἤμεε καὶ ἐς	φθίσιν	περιῆλθε ἡ νοῦσος. (τὸν δὲ
[7, 132]	Λοκροὶ Μάγνητες Μηλιέες Ἀχαιοὶ οἱ	Φθιῶται	καὶ Θηβαῖοι καὶ οἱ ἄλλοι
[7, 237]	πολιήτης μὲν πολιήτῃ εὖ πρήσσοντι	φθονέει	καὶ ἔστι δυσμενὴς τῇ σιγῇ,
[7, 236]	σε ἀνδρὸς ἐνδεκόμενον λόγους ὃς	φθονέει	τοι εὖ πρήσσοντι ἢ καὶ
[7, 236]	Ἕλληνες χαίρουσι· τοῦ τε εὐτυχέειν	φθονέουσι	καὶ τὸ κρέσσον στυγέουσι. (εἰ
[7, 46]	θεὸς γλυκὺν γεύσας τὸν αἰῶνα	φθονερὸς	ἐν αὐτῷ εὑρίσκεται ἐών” ~Ξέρξης
[7, 10]	τοιόνδε· ἐπεάν σφι ὁ θεὸς	φθονήσας	φόβον ἐμβάλῃ ἢ βροντήν, δι᾽
[7, 18]	Ἕλληνας, ὡς οἶκε, καταλαμβάνει τις	φθορὴ	θεήλατος, ἐγὼ μὲν καὶ αὐτὸς
[7, 54]	γένηται. εὐξάμενος δὲ ἐσέβαλε τὴν	φιάλην	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον καὶ χρύσεον
[7, 54]	ὁ ἥλιος, σπένδων ἐκ χρυσέης	φιάλης	Ξέρξης ἐς τὴν θάλασσαν εὔχετο
[7, 148]	αὐτοῖσι ἀνελεῖν τάδε. ἐχθρὲ περικτιόνεσσι,	φίλ᾽	ἀθανάτοισι θεοῖσιν, εἴσω τὸν προβόλαιον
[7, 104]	ἠπιστάμην ὅτι ἀληθείῃ χρεώμενος οὐ	φίλα	τοι ἐρέω· σὺ δ᾽ ἐπεὶ
[7, 10]	τὰ τοιαῦτα ἀποσκήπτει τὰ βέλεα·	φιλέει	γὰρ ὁ θεὸς τὰ ὑπερέχοντα
[7, 9]	ἀλλ᾽ ἀπὸ πείρης πάντα ἀνθρώποισι	φιλέει	γίνεσθαι” ~Μαρδόνιος μὲν τοσαῦτα ἐπιλεήνας
[7, 50]	βουλομένοισι ποιέειν ὡς τὸ ἐπίπαν	φιλέει	γίνεσθαι τὰ κέρδεα, τοῖσι δὲ
[7, 160]	ξεῖνε Σπαρτιῆτα, ὀνείδεα κατιόντα ἀνθρώπῳ	φιλέει	ἐπανάγειν τὸν θυμόν· σὺ μέντοι
[7, 10]	σφάλματα, ἐκ τῶν ζημίαι μεγάλαι	φιλέουσι	γίνεσθαι· ἐν δὲ τῷ ἐπισχεῖν
[7, 130]	παντός σφεας τοῦ ἔθνεος ἐπαγγέλλεσθαι	φιλίην.	εἴπας δὲ ταῦτα καὶ θεησάμενος
[7, 151]	ἐμμένει ἐθέλουσι τὴν πρὸς Ξέρξην	φιλίην	συνεκεράσαντο, ἢ νομιζοίατο πρὸς αὐτοῦ
[7, 152]	ἐς Σοῦσα ἐπειρώτων Ἀρτοξέρξεα περὶ	φιλίης,	οὐκ ἔχω ἀτρεκέως εἰπεῖν, οὐδέ
[7, 163]	Δελφούς, ἔχοντα χρήματα πολλὰ καὶ	φιλίους	λόγους, καραδοκήσοντα τὴν μάχην τῇ
[7, 151]	καὶ οὐδεμίαν νομίζειν πόλιν Ἄργεος	φιλιωτέρην.	~εἰ μέν νυν Ξέρξης τε
[7, 135]	Λακεδαιμόνιοι, τί δὴ φεύγετε βασιλέι	φίλοι	γενέσθαι; ὁρᾶτε γὰρ ὡς ἐπίσταται
[7, 39]	καὶ ἀδελφεοὺς καὶ οἰκηίους καὶ	φίλους,	μνήσασθαι περὶ σέο παιδός, ἐὼν
[7, 171]	τὰ Τρωικά, ἐν τοῖσι οὐ	φλαυροτάτους	φαίνεσθαι ἐόντας Κρῆτας τιμωροὺς Μενέλεῳ.
[7, 8]	νῦν ἐκτήμεθα οὐκ ἐλάσσονα οὐδὲ	φλαυροτέρην	παμφορωτέρην τε, ἅμα δὲ τιμωρίην
[7, 10]	περὶ Ἑλλήνων οὐκ ἐόντων ἀξίων	φλαύρως	ἀκούειν. Ἕλληνας γὰρ διαβάλλων ἐπαείρεις
[7, 196]	οὐδὲ οὗτος ἀντέσχε εἰ μὴ	φλαύρως.	~ἐς Ἄλον δὲ τῆς Ἀχαιίης
[7, 123]	τὴν νῦν Παλλήνην πρότερον δὲ	Φλέγρην	καλεομένην νεμόμεναι. (παραπλέων δὲ καὶ
[7, 202]	δὲ Κορίνθου τετρακόσιοι καὶ ἀπὸ	Φλειοῦντος	διηκόσιοι καὶ Μυκηναίων ὀγδώκοντα. οὗτοι
[7, 104]	δὲ εἰ φαίνομαι ταῦτα λέγων	φλυηρέειν,	τἆλλα σιγᾶν θέλω τὸ λοιπόν·
[7, 103]	τῶν σὺ ἐὼν ἄπειρος πολλὰ	φλυηρέεις”	~πρὸς ταῦτα Δημάρητος λέγει ὦ
[7, 52]	ταύτην δὴ μάλιστα, ὃς Ἴωνας	φοβέαι	μὴ μεταβάλωσι, τῶν ἔχομεν γνῶμα
[7, 36]	ἔνθεν καὶ ἔνθεν, ἵνα μὴ	φοβέηται	τὰ ὑποζύγια τὴν θάλασσαν ὑπερορῶντα
[7, 52]	τι ποιήσειν. οὕτω μηδὲ τοῦτο	φοβέο,	ἀλλὰ θυμὸν ἔχων ἀγαθὸν σῶζε
[7, 50]	ἕκαστα διαιρέαι· ἀτὰρ μήτε πάντα	φοβέο	μήτε πᾶν ὁμοίως ἐπιλέγεο. εἰ
[7, 87]	καμήλους, ὕστεροι ἐτετάχατο, ἵνα μὴ	φοβέοιτο	τὸ ἱππικόν. ~Ἵππαρχοι δὲ ἦσαν
[7, 149]	γενέσθαι τριηκοντοέτιδας καίπερ τὸ χρηστήριον	φοβεόμενοι,	ἵνα δή σφι οἱ παῖδες
[7, 235]	στόλον προειδώς, ἀλλὰ πάντα ὁμοίως	φοβεόμενος	ἀνδρῶν στόλον. (ἐκ ταύτης τῆς
[7, 235]	(ἐκ ταύτης τῆς νήσου ὁρμώμενοι	φοβεόντων	τοὺς Λακεδαιμονίους. παροίκου δὲ πολέμου
[7, 139]	θεοὺς ἀνωσάμενοι. (οὐδὲ σφέας χρηστήρια	φοβερὰ	ἐλθόντα ἐκ Δελφῶν καὶ ἐς
[7, 10]	ἐπεάν σφι ὁ θεὸς φθονήσας	φόβον	ἐμβάλῃ ἢ βροντήν, δι᾽ ὦν
[7, 43]	ἐχέαντο. ταῦτα δὲ ποιησαμένοισι νυκτὸς	φόβος	ἐς τὸ στρατόπεδον ἐνέπεσε. ἅμα
[7, 176]	ἁμαξιτὸς μούνη, καὶ ἔμπροσθε κατὰ	Φοίνικα	ποταμὸν ἀγχοῦ Ἀνθήλης πόλιος ἄλλη
[7, 200]	Ἀσωπὸν ἐκδιδοῖ. κατὰ δὲ τὸν	Φοίνικα	ποταμὸν στεινότατον ἐστί· ἁμαξιτὸς γὰρ
[7, 76]	λόφοι· τὰς δὲ κνήμας ῥάκεσι	φοινικέοισι	κατειλίχατο. ἐν τούτοισι τοῖσι ἀνδράσι
[7, 96]	δὲ ἄριστα πλεούσας παρείχοντο νέας	Φοίνικες	καὶ Φοινίκων Σιδώνιοι. τούτοισι πᾶσι
[7, 167]	Ἀμίλκᾳ τρόπῳ εἴτε τοιούτῳ ὡς	Φοίνικες	λέγουσι, εἴτε ἑτέρῳ ὡς Καρχηδόνιοι
[7, 89]	χίλιαι, παρείχοντο δὲ αὐτὰς οἵδε,	Φοίνικες	μὲν σὺν Σύροισι τοῖσι ἐν
[7, 44]	δὲ ἐγένετό τε καὶ ἐνίκων	Φοίνικες	Σιδώνιοι, ἥσθη τε τῇ ἁμίλλῃ
[7, 23]	σφι τοιοῦτο ἀποβήσεσθαι. (οἱ δὲ	Φοίνικες	σοφίην ἔν τε τοῖσι ἄλλοισι
[7, 34]	τοῖσι προσέκειτο, τὴν μὲν λευκολίνου	Φοίνικες,	τὴν δ᾽ ἑτέρην τὴν βυβλίνην
[7, 89]	καὶ ἀκόντια. (οὗτοι δὲ οἱ	Φοίνικες	τὸ παλαιὸν οἴκεον, ὡς αὐτοὶ
[7, 90]	ἀπὸ Κύθνου, οἳ δὲ ἀπὸ	Φοινίκης,	οἳ δὲ ἀπὸ Αἰθιοπίης, ὡς
[7, 91]	δὲ Κίλικος τοῦ Ἀγήνορος ἀνδρὸς	Φοίνικος	ἔσχον τὴν ἐπωνυμίην. Πάμφυλοι δὲ
[7, 200]	Θερμοπύλας. (ἐν δὲ τῷ μεταξὺ	Φοίνικος	ποταμοῦ καὶ Θερμοπυλέων κώμη τε
[7, 200]	μούνη δέδμηται. ἀπὸ δὲ τοῦ	Φοίνικος	ποταμοῦ πεντεκαίδεκα στάδια ἐστὶ ἐς
[7, 69]	ἐναμμένοι, τόξα δὲ εἶχον ἐκ	φοίνικος	σπάθης πεποιημένα, μακρά, τετραπηχέων οὐκ
[7, 165]	ὑπ᾽ αὐτὸν τὸν χρόνον τοῦτον	Φοινίκων	καὶ Λιβύων καὶ Ἰβήρων καὶ
[7, 23]	(τοῖσι μέν νυν ἄλλοισι πλὴν	Φοινίκων	καταρρηγνύμενοι οἱ κρημνοὶ τοῦ ὀρύγματος
[7, 96]	πλεούσας παρείχοντο νέας Φοίνικες καὶ	Φοινίκων	Σιδώνιοι. τούτοισι πᾶσι καὶ τοῖσι
[7, 200]	τοῦ ὄρεος. ~ἔστι δὲ ἄλλος	Φοῖνιξ	ποταμὸς οὐ μέγας πρὸς μεσαμβρίην
[7, 25]	βύβλινά τε καὶ λευκολίνου, ἐπιτάξας	Φοίνιξί	τε καὶ Αἰγυπτίοισι, καὶ σιτία
[7, 126]	ὑπερμεγάθεα ἐστὶ τὰ ἐς Ἕλληνας	φοιτέοντα.	οὖρος δὲ τοῖσι λέουσι ἐστὶ
[7, 103]	τε καὶ οἳ παρ᾽ ἐμὲ	φοιτῶσι	Ἑλλήνων ἐς λόγους αὐχέετε τοσοῦτον,
[7, 158]	Δωριέος τοῦ Ἀναξανδρίδεω πρὸς Ἐγεσταίων	φόνον	ἐκπρήξασθαι, ὑποτείνοντός τε τὰ ἐμπόρια
[7, 158]	ἤλθετε βοηθήσοντες οὔτε τὸν Δωριέος	φόνον	ἐκπρηξόμενοι, τό τε κατ᾽ ὑμέας
[7, 170]	πολλῷ ἐξανιστάντες προσέπταισαν μεγάλως, ὥστε	φόνος	Ἑλληνικὸς μέγιστος οὗτος δὴ ἐγένετο
[7, 119]	δὲ ἄλλῃ στρατιῇ τὰ ἐς	φορβὴν	μοῦνα τασσόμενα. ὅκως δὲ ἀπίκοιτο
[7, 50]	τοῦτο μὲν γὰρ αὐτοὶ πολλὴν	φορβὴν	φερόμενοι πορευόμεθα, τοῦτο δέ, τῶν
[7, 107]	ἔσχατον. (ὡς δ᾽ οὐδὲν ἔτι	φορβῆς	ἐνῆν ἐν τῷ τείχεϊ, συννήσας
[7, 182]	ἡ δὲ τρίτη, τῆς ἐτριηράρχεε	Φόρμος	ἀνὴρ Ἀθηναῖοις, φεύγουσα ἐξοκέλλει ἐς
[7, 36]	κατανάξαντες δὲ καὶ τὴν γῆν	φραγμὸν	παρείρυσαν ἔνθεν καὶ ἔνθεν, ἵνα
[7, 142]	(οἳ μὲν δὴ κατὰ τὸν	φραγμὸν	συνεβάλλοντο τοῦτο τὸ ξύλινον τεῖχος
[7, 10]	δεινόν, ἐμὲ σοὶ δίκαιον ἐστὶ	φράζειν.	(ζεύξας φῂς τὸν Ἑλλήσποντον ἐλᾶν
[7, 235]	προθύμως, δίκαιόν με σοί ἐστι	φράζειν	τὸ ἄριστον· εἰ τῆς ναυτικῆς
[7, 168]	ὑπίσχοντο πέμψειν τε καὶ ἀμυνέειν,	φράζοντες	ὡς οὔ σφι περιοπτέη ἐστὶ
[7, 215]	Φωκέας, τότε ὅτε οἱ Φωκέες	φράξαντες	τείχεϊ τὴν ἐσβολὴν ἦσαν ἐν
[7, 26]	βασιλέος ἔλαβε δῶρα, οὐκ ἔχω	φράσαι·	οὐδὲ γὰρ ἀρχὴν ἐς κρίσιν
[7, 46]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, οὗτος ὡνὴρ	φρασθεὶς	Ξέρξην δακρύσαντα εἴρετο τάδε. ὦ
[7, 47]	χρηστὰ ἔχοντες πρήγματα ἐν χερσί,	φράσον	δέ μοι τόδε· εἴ τοι
[7, 101]	ἀσθενεστάτης. (νῦν ὦν μοι τόδε	φράσον,	εἰ Ἕλληνες ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὶ
[7, 224]	Ὑπεράνθης, ἐκ τῆς Ἀρτάνεω θυγατρὸς	Φραταγούνης	γεγονότες Δαρείῳ. ὁ δὲ Ἀρτάνης
[7, 133]	τὸ βάραθρον οἳ δ᾽ ἐς	φρέαρ	ἐμβαλόντες ἐκέλευον γῆν τε καὶ
[7, 13]	μοι ἔχετε ὅτι ἀγχίστροφα βουλεύομαι·	φρενῶν	τε γὰρ ἐς τὰ ἐμεωυτοῦ
[7, 197]	δὲ πάσχουσι οἱ Κυτισσώρου τοῦ	Φρίξου	παιδὸς ἀπόγονοι, διότι καθαρμὸν τῆς
[7, 197]	ὡς Ἀθάμας ὁ Αἰόλου ἐμηχανήσατο	Φρίξῳ	μόρον σὺν Ἰνοῖ βουλεύσας, μετέπειτα
[7, 10]	ἀναξίως ἑωυτῶν. οὐ γὰρ ἐᾷ	φρονέειν	μέγα ὁ θεὸς ἄλλον ἢ
[7, 16]	ὦ βασιλεῦ παρ᾽ ἐμοὶ κέκριται,	φρονέειν	τε εὖ καὶ τῷ λέγοντι
[7, 145]	Ἑλλάδα Ἑλλήνων τῶν τὰ ἀμείνω	φρονεόντων	καὶ διδόντων σφίσι λόγον καὶ
[7, 172]	τῶν πολίων τῶν τὰ ἀμείνω	φρονεουσέων	περὶ τὴν Ἑλλάδα. (ἀπικόμενοι δὲ
[7, 102]	ἄλλοι Ἕλληνες πάντες τὰ σὰ	φρονέωσι.	(ἀριθμοῦ δὲ πέρι, μή πύθῃ
[7, 145]	Ἑλλάδι καὶ ἐς Κρήτην ἄλλους,	φρονήσαντες	εἴ κως ἕν τε γένοιτο
[7, 205]	τε καὶ Δωριέος, ἀπελήλατο τῆς	φροντίδος	περὶ τῆς βασιληίης. ἀποθανόντος δὲ
[7, 16]	τῶν ὀνειράτων, τά τις ἡμέρης	φροντίζει.	ἡμεῖς δὲ τὰς πρὸ τοῦ
[7, 236]	ἐκεῖνοί γε αὐτοὶ ἑωυτῶν πέρι	φροντίζειν	εἰσί, ἡμεῖς δὲ ἡμέων ὡσαύτως.
[7, 8]	μηδὲ ἐλάσσω προσκτήσομαι δύναμιν Πέρσῃσι·	φροντίζων	δὲ εὑρίσκω ἅμα μὲν κῦδος
[7, 203]	ἐν φυλακῇ ὑπ᾽ Ἀθηναίων τε	φρουρεομένη	καὶ Αἰγινητέων καὶ τῶν ἐς
[7, 217]	τε τὴν σφετέρην χώρην καὶ	φρουρέοντες	τὴν ἀτραπόν. ἡ μὲν γὰρ
[7, 59]	δὴ Δορίσκος κέκληται, καὶ Περσέων	φρουρὴ	ἐν αὐτῷ κατεστήκεε ὑπὸ Δαρείου
[7, 73]	καὶ τὸ οὔνομα μετέβαλον ἐς	Φρύγας.	Ἀρμένιοι δὲ κατά περ Φρύγες
[7, 73]	ὁ Δαρείου τε καὶ Ἀρτυστώνης.	~φρύγες	δὲ ἀγχοτάτω τῆς Παφλαγονικῆς σκευὴν
[7, 73]	Φρύγας. Ἀρμένιοι δὲ κατά περ	Φρύγες	ἐσεσάχατο, ἐόντες Φρυγῶν ἄποικοι. τούτων
[7, 73]	εἶχον, ὀλίγον παραλλάσσοντες. οἱ δὲ	Φρύγες,	ὡς Μακεδόνες λέγουσι, ἐκαλέοντο Βρίγες
[7, 26]	τὸν Ἅλυν ποταμὸν ὡμίλησαν τῇ	Φρυγίῃ,	δι᾽ αὐτῆς πορευόμενοι ἀπίκοντο ἐς
[7, 30]	ἀπίκετο ἐς Κολοσσὰς πόλιν μεγάλην	Φρυγίης·	ἐν τῇ Λύκος ποταμὸς ἐς
[7, 31]	οὔρους. ~ὡς δὲ ἐκ τῆς	Φρυγίης	ἐσέβαλε ἐς τὴν Λυδίην, σχιζομένης
[7, 8]	πλησιοχώρους καταστρεψόμεθα, οἳ Πέλοπος τοῦ	Φρυγὸς	νέμονται χώρην, γῆν τὴν Περσίδα
[7, 73]	κατά περ Φρύγες ἐσεσάχατο, ἐόντες	Φρυγῶν	ἄποικοι. τούτων συναμφοτέρων ἦρχε Ἀρτόχμης
[7, 30]	ὁρμώμενος ἐπὶ τοὺς οὔρους τῶν	Φρυγῶν	καὶ Λυδῶν ἀπίκετο ἐς Κύδραρα
[7, 26]	Μαρσύεω ἀσκὸς ἀνακρέμαται, τὸν ὑπὸ	Φρυγῶν	λόγος ἔχει ὑπὸ Ἀπόλλωνος ἐκδαρέντα
[7, 30]	πρόσω αἰεὶ. Ἄναυα δὲ καλεομένην	Φρυγῶν	πόλιν παραμειβόμενος καὶ λίμνην ἐκ
[7, 11]	τούς γε καὶ Πέλοψ ὁ	Φρύξ,	ἐὼν πατέρων τῶν ἐμῶν δοῦλος,
[7, 104]	ἀπελόμενοι πατρώια ἄπολίν τε καὶ	φυγάδα	πεποιήκασι, πατὴρ δὲ σὸς ὑποδεξάμενος
[7, 3]	τῆς ἐν Σπάρτῃ βασιληίης καὶ	φυγὴν	ἐπιβαλὼν ἑωυτῷ ἐκ Λακεδαίμονος. (οὗτος
[7, 179]	τὰς νέας τῶν βαρβάρων ἐς	φυγὴν	ὅρμησαν. ~τὴν μὲν δὴ Τροιζηνίην,
[7, 213]	ἔφυγε ἐς Θεσσαλίην, καί οἱ	φυγόντι	ὑπὸ τῶν Πυλαγόρων τῶν Ἀμφικτυόνων
[7, 239]	θωμασίῳ. (Δημάρητος γὰρ ὁ Ἀρίστωνος	φυγὼν	ἐς Μήδους, ὡς μὲν ἐγὼ
[7, 95]	ἐκ βασιλέος κατὰ χώρην μένουσι	φύλακας	εἶναι τῶν γεφυρέων) οἱ δὲ
[7, 197]	ἐπιτάξαντες ἔργεσθαι τοῦ ληίτου αὐτοὶ	φυλακὰς	ἔχουσι. λήιτον δὲ καλέουσι τὸ
[7, 206]	ἦν ἐμποδών, ἔμελλον ὁρτάσαντες καὶ	φυλακὰς	λιπόντες ἐν τῇ Σπάρτῃ κατὰ
[7, 207]	Πελοπόννησον τὸν Ἰσθμὸν ἔχειν ἐν	φυλακῇ·	Λεωνίδης δέ, Φωκέων καὶ Λοκρῶν
[7, 208]	τείχεος, τὸ ἀνορθώσαντες εἶχον ἐν	φυλακῇ,	οὐκ οἷά τε ἦν κατιδέσθαι·
[7, 10]	τὸν πόρον, τοῖσι ἐπετέτραπτο ἡ	φυλακὴ	τῶν γεφυρέων τοῦ Ἴστρου. (καὶ
[7, 203]	θάλασσά τέ σφι εἴη ἐν	φυλακῇ	ὑπ᾽ Ἀθηναίων τε φρουρεομένη καὶ
[7, 157]	σέ γε, ἀλλὰ πρὸ τούτου	φύλαξαι·	βοηθέων γὰρ ἡμῖν σεωυτῷ τιμωρέεις.
[7, 175]	ἐγίνετο τὴν ἐν Θερμοπύλῃσι ἐσβολὴν	φυλάξαι·	στεινοτέρη γὰρ ἐφαίνετο ἐοῦσα τῆς
[7, 173]	πέμπειν κατὰ θάλασσαν πεζὸν στρατὸν	φυλάξοντα	τὴν ἐσβολήν. ὡς δὲ συνελέχθη
[7, 220]	τὴν τάξιν ἐς τὴν ἦλθον	φυλάξοντες	ἀρχήν. (ταύτῃ καὶ μᾶλλον τὴν
[7, 183]	τοῦ Ἀρτεμισίου μετορμίζοντο ἐς Χαλκίδα,	φυλάξοντες	μὲν τὸν Εὔριπον, λείποντες δὲ
[7, 212]	δὲ ἐς τὸ ὄρος ἐτάχθησαν	φυλάξοντες	τὴν ἀτραπόν. ὡς δὲ οὐδὲν
[7, 172]	ἄγγελοι ἔλεγον Ἄνδρες Ἕλληνες, δεῖ	φυλάσσεσθαι	τὴν ἐσβολὴν τὴν Ὀλυμπικήν, ἵνα
[7, 5]	ἀνθρώπων ἀγαθός, καί τις ὕστερον	φυλάσσηται	ἐπὶ γῆν τὴν σὴν στρατεύεσθαι”
[7, 175]	ἐπύθοντο Τρηχινίων. ταύτην ὦν ἐβουλεύσαντο	φυλάσσοντες	τὴν ἐσβολὴν μὴ παριέναι ἐς
[7, 113]	περὶ τὸ Πάγγαιον ὄρος καλέεται	Φυλλίς,	κατατείνουσα τὰ μὲν πρὸς ἑσπέρην
[7, 218]	γινομένου πολλοῦ, ὡς οἰκὸς ἦν	φύλλων	ὑποκεχυμένων ὑπὸ τοῖσι ποσί, ἀνά
[7, 134]	Βοῦλις ὁ Νικόλεω, ἄνδρες Σπαρτιῆται	φύσι	τε γεγονότες εὖ καὶ χρήμασι
[7, 16]	φασὶ ἀνέμων ἐμπίπτοντα οὐ περιορᾶν	φύσι	τῇ ἑωυτῆς χρᾶσθαι. (ἐμὲ δὲ
[7, 103]	τοῦτον, καὶ παρὰ τὴν ἑωυτῶν	φύσιν	ἀμείνονες, καὶ ἴοιεν ἀναγκαζόμενοι μάστιγι
[7, 215]	ἐξευρόντες δὲ Θεσσαλοῖσι κατηγήσαντο ἐπὶ	Φωκέας,	τότε ὅτε οἱ Φωκέες φράξαντες
[7, 218]	ἐνθαῦτα Ὑδάρνης καταρρωδήσας μὴ οἱ	Φωκέες	ἔωσι Λακεδαιμόνιοι, εἴρετο Ἐπιάλτην ὁποδαπὸς
[7, 218]	ποσί, ἀνά τε ἔδραμον οἱ	Φωκέες	καὶ ἐνέδυνον τὰ ὅπλα, καὶ
[7, 176]	καταστρέφεσθαι σφέας, τοῦτο προεφυλάξαντο οἱ	Φωκέες,	καὶ τὸ ὕδωρ τὸ θερμὸν
[7, 176]	παλαιὸν πύλαι ἐπῆσαν. (ἔδειμαν δὲ	Φωκέες	τὸ τεῖχος δείσαντες, ἐπεὶ Θεσσαλοὶ
[7, 217]	διὰ τοῦ ὄρεος ἀτραπὸν ἐθελονταὶ	Φωκέες	ὑποδεξάμενοι Λεωνίδῃ ἐφύλασσον. ~ἔμαθον δὲ
[7, 215]	ἐπὶ Φωκέας, τότε ὅτε οἱ	Φωκέες	φράξαντες τείχεϊ τὴν ἐσβολὴν ἦσαν
[7, 218]	ἐφύλασσον. ~ἔμαθον δὲ σφέας οἱ	Φωκέες	ὧδε ἀναβεβηκότας· ἀναβαίνοντες γὰρ ἐλάνθανον
[7, 218]	ὡς ἐς μάχην. (οἱ δὲ	Φωκέες	ὡς ἐβάλλοντο τοῖσι τοξεύμασι πολλοῖσί
[7, 207]	ἔχειν ἐν φυλακῇ· Λεωνίδης δέ,	Φωκέων	καὶ Λοκρῶν περισπερχεόντων τῇ γνώμῃ
[7, 218]	ἀμφὶ Ἐπιάλτην καὶ Ὑδάρνεα Πέρσαι	Φωκέων	μὲν οὐδένα λόγον ἐποιεῦντο, οἳ
[7, 212]	ἐν μέρεϊ ἕκαστοι ἐμάχοντο, πλὴν	Φωκέων·	οὗτοι δὲ ἐς τὸ ὄρος
[7, 203]	τε οἱ Ὀπούντιοι πανστρατιῇ καὶ	Φωκέων	χίλιοι. αὐτοὶ γὰρ σφέας οἱ
[7, 217]	ὡς καὶ πρότερόν μοι εἴρηται,	Φωκέων	χίλιοι ὁπλῖται, ῥυόμενοί τε τὴν
[7, 117]	πηχέων βασιληίων ἀπέλειπε τέσσερας δακτύλους)	φωνέοντά	τε μέγιστον ἀνθρώπων, ὥστε Ξέρξην
[7, 85]	καλεόμενοι, ἔθνος μὲν Περσικὸν καὶ	φωνῇ,	σκευὴν δὲ μεταξὺ ἔχουσι πεποιημένην
[7, 70]	εἶδος μὲν οὐδὲν τοῖσι ἑτέροισι,	φωνὴν	δὲ καὶ τρίχωμα μοῦνον· οἱ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 11/01/2006