Livre, chapitre
[7, 9]	(σοὶ δὲ δὴ μέλλει τίς	ὦ	βασιλεῦ ἀντιώσεσθαι πόλεμον προφέρων, ἄγοντι
[7, 104]	φλυηρέεις” ~πρὸς ταῦτα Δημάρητος λέγει	ὦ	βασιλεῦ, ἀρχῆθεν ἠπιστάμην ὅτι ἀληθείῃ
[7, 235]	βασιλεὺς γενόμενος” ~ὃ δ᾽ ἀμείβετο	ὦ	βασιλεῦ, εἰ μὲν δὴ συμβουλεύεαί
[7, 38]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. (σὺ δέ,	ὦ	βασιλεῦ, ἐμὲ ἐς τόδε ἡλικίης
[7, 209]	στρατιῇ μαχήσονται. ὁ δὲ εἶπε	ὦ	βασιλεῦ, ἐμοὶ χρᾶσθαι ὡς ἀνδρὶ
[7, 51]	ἄνδρας” ~λέγει Ἀρτάβανος μετὰ ταῦτα	ὦ	βασιλεῦ, ἐπείτε ἀρρωδέειν οὐδὲν ἐᾷς
[7, 168]	πρὸς τὸν Πέρσην λέγειν τοιάδε.	ὦ	βασιλεῦ, ἡμεῖς, παραλαμβανόντων τῶν Ἑλλήνων
[7, 10]	στρατιῆς ἀποβαλὼν ἀπῆλθε. (σὺ δὲ	ὦ	βασιλεῦ μέλλεις ἐπ᾽ ἄνδρας στρατεύεσθαι
[7, 10]	καὶ πίσυνος ἐὼν ἔλεγε τάδε.	(ὦ	βασιλεῦ, μὴ λεχθεισέων μὲν γνωμέων
[7, 136]	τάδε καὶ λόγου τοιοῦδε ἐχόμενα	(ὦ	βασιλεῦ Μήδων, ἔπεμψαν ἡμέας Λακεδαιμόνιοι
[7, 18]	οἱ λέγει τάδε. (ἐγὼ μέν,	ὦ	βασιλεῦ, οἶα ἄνθρωπος ἰδὼν ἤδη
[7, 236]	μὴ ἀναγνωσθῇ Ξέρξης ποιέειν ταῦτα,	ὦ	βασιλεῦ, ὁρῶ σε ἀνδρὸς ἐνδεκόμενον
[7, 28]	εἴη χρήματα. ὁ δὲ εἶπε	ὦ	βασιλεῦ, οὔτε σε ἀποκρύψω οὔτε
[7, 49]	ποιέοιτο” ~ὃ δ᾽ ἀμείβετο λέγων	ὦ	βασιλεῦ, οὔτε στρατὸν τοῦτον, ὅστις
[7, 27]	ἐπαγγέλλοιτο ταῦτα. οἳ δὲ εἶπαν	ὦ	βασιλεῦ, οὗτος ἐστὶ ὅς τοι
[7, 47]	εἰπέ” (ὁ δὲ ἀμείβετο λέγων	ὦ	βασιλεῦ, ὄψις μὲν ἡ ἐπιφανεῖσα
[7, 16]	ἐποίεε τὸ κελευόμενον. (ἴσον ἐκεῖνο	ὦ	βασιλεῦ παρ᾽ ἐμοὶ κέκριται, φρονέειν
[7, 234]	καὶ ἅπαντες” (ὃ δ᾽ εἶπε	ὦ	βασιλεῦ, πλῆθος μὲν πολλὸν πάντων
[7, 10]	ἄν. (σοὶ μὲν δὴ ταῦτα	ὦ	βασιλεῦ συμβουλεύω· σὺ δέ, ὦ
[7, 161]	τὸν Λακεδαιμονίων ἀμείβετό μιν τοῖσιδε.	ὦ	βασιλεῦ Συρηκοσίων, οὐκ ἡγεμόνος δεομένη
[7, 46]	φρασθεὶς Ξέρξην δακρύσαντα εἴρετο τάδε.	ὦ	βασιλεῦ, ὡς πολλὸν ἀλλήλων κεχωρισμένα
[7, 9]	~μετ᾽ αὐτὸν δὲ Μαρδόνιος ἔλεγε	ὦ	δέσποτα, οὐ μοῦνον εἶς τῶν
[7, 147]	εἶπαν ἐς τοὺς σοὺς πολεμίους,	ὦ	δέσποτα, σῖτον ἄγοντες” ὁ δὲ
[7, 38]	ταῦτα ἤκουσε, ἔλεγε θαρσήσας τάδε.	ὦ	δέσποτα, τυγχάνουσί μοι παῖδες ἐόντες
[7, 38]	ἐλθὼν παρὰ Ξέρξην ἔλεγε τάδε.	ὦ	δέσποτα, χρηίσας ἄν τι σεῦ
[7, 56]	τὸν Ἑλλήσποντον, ἄνδρα εἰπεῖν Ἑλλησπόντιον	ὦ	Ζεῦ, τί δὴ ἀνδρὶ εἰδόμενος
[7, 141]	ἔτι τοι ποτε κἀντίος ἔσσῃ.	ὦ	θείη Σαλαμίς, ἀπολεῖς δὲ σὺ
[7, 142]	τελευταῖα ῥηθέντα ὑπὸ τῆς Πυθίης,	ὦ	θείη Σαλαμίς, ἀπολεῖς δὲ σὺ
[7, 143]	ὦ σχετλίη Σαλαμίς” ἀντὶ τοῦ	ὦ	θείη Σαλαμίς” εἴ πέρ γε
[7, 39]	ὁ Ξέρξης καὶ ἀμείβετο τοῖσιδε.	ὦ	κακὲ ἄνθρωπε, σὺ ἐτόλμησας, ἐμεῦ
[7, 140]	τῇ οὔνομα ἦν Ἀριστονίκη, τάδε.	(ὦ	μέλεοι, τί κάθησθε; λιπὼν φεῦγ᾽
[7, 169]	Ἑλλάδι. (ἡ δὲ Πυθίη ὑπεκρίνατο	ὦ	νήπιοι, ἐπιμέμφεσθε ὅσα ὑμῖν ἐκ
[7, 228]	ἐπιγέγραπται, τοῖσι δὲ Σπαρτιήτῃσι ἰδίῃ.	ὦ	ξεῖν᾽ ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε
[7, 160]	τελευταῖόν σφι τόνδε ἐξέφαινε λόγον.	ὦ	ξεῖνε Σπαρτιῆτα, ὀνείδεα κατιόντα ἀνθρώπῳ
[7, 10]	ὦ βασιλεῦ συμβουλεύω· σὺ δέ,	ὦ	παῖ Γοβρύεω Μαρδόνιε, παῦσαι λέγων
[7, 14]	τῷ Ξέρξῃ κατυπνωμένῳ ἔλεγε ἐπιστάν	ὦ	παῖ Δαρείου, καὶ δὴ φαίνεαι
[7, 16]	στόλον. (ἀλλ᾽ οὐδὲ ταῦτα ἐστι,	ὦ	παῖ, θεῖα. ἐνύπνια γὰρ τὰ
[7, 12]	εὐειδέα εἰπεῖν (μετὰ δὴ βουλεύεαι,	ὦ	Πέρσα, στράτευμα μὴ ἄγειν ἐπὶ
[7, 53]	οἱ παρῆσαν, ἔλεγέ σφι τάδε.	ὦ	Πέρσαι, τῶνδ᾽ ἐγὼ ὑμέων χρηίζων
[7, 35]	λέγειν βάρβαρά τε καὶ ἀτάσθαλα·	ὦ	πικρὸν ὕδωρ, δεσπότης τοι δίκην
[7, 220]	χρᾷ λέγοντα ὧδε. (ὑμῖν δ᾽	ὦ	Σπάρτης οἰκήτορες εὐρυχόροιο, ἢ μέγα
[7, 143]	δοκέειν ἠπίως χρησθῆναι, ἀλλὰ ὧδε	ὦ	σχετλίη Σαλαμίς” ἀντὶ τοῦ ὦ
[7, 26]	δὲ ἐς Μακεδονίην διατεταγμένοι. ~ἐν	ᾧ	δὲ οὗτοι τὸν προκείμενον πόνον
[7, 158]	λόγῳ τοιῷδε τάδε ὑπίσχομαι, ἐπ᾽	ᾧ	στρατηγός τε καὶ ἡγεμὼν τῶν
[7, 154]	οὗτοι ἐπὶ τοῖσιδε καταλλάξαντες, ἐπ᾽	ᾧ	τε Ἱπποκράτεϊ Καμάριναν Συρηκοσίους παραδοῦναι.
[7, 153]	ὦν πίσυνος ἐὼν κατήγαγε, ἐπ᾽	ᾧ	τε οἱ ἀπόγονοι αὐτοῦ ἱροφάνται
[7, 15]	καὶ ἐμοὶ ἐντελλόμενον. εὑρίσκω δὲ	ὧδ᾽	ἂν γινόμενα ταῦτα, εἰ λάβοις
[7, 218]	~ἔμαθον δὲ σφέας οἱ Φωκέες	ὧδε	ἀναβεβηκότας· ἀναβαίνοντες γὰρ ἐλάνθανον οἱ
[7, 23]	τὸν Ἄθων νέμονται, ὤρυσσον δὲ	ὧδε	δασάμενοι τὸν χῶρον οἱ βάρβαροι
[7, 132]	πόλεμον ἀειράμενοι· τὸ δὲ ὅρκιον	ὧδε	εἶχε, ὅσοι τῷ Πέρσῃ ἔδοσαν
[7, 132]	θεῷ. τὸ μὲν δὴ ὅρκιον	ὧδε	εἶχε τοῖσι Ἕλλησι. ~ἐς δὲ
[7, 89]	τοῖσι ἐν τῇ Παλαιστίνῃ τριηκοσίας,	ὧδε	ἐσκευασμένοι· περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι
[7, 61]	στρατευόμενοι οἵδε ἦσαν, Πέρσαι μὲν	ὧδε	ἐσκευασμένοι· περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι
[7, 8]	διεξελθὼν τῆς Εὐρώπης. (πυνθάνομαι γὰρ	ὧδε	ἔχειν, οὔτε τινὰ πόλιν ἀνδρῶν
[7, 216]	οὐδὲν χρηστὴ Μηλιεῦσι. ~ἔχει δὲ	ὧδε	ἡ ἀτραπὸς αὕτη· ἄρχεται μὲν
[7, 62]	τὸ οὔνομα. αὐτοὶ περὶ σφέων	ὧδε	λέγουσι Μῆδοι. (Κίσσιοι δὲ στρατευόμενοι
[7, 161]	οὐδενὶ ναυαρχέειν. (μάτην γὰρ ἂν	ὧδε	πάραλον Ἑλλήνων στρατὸν πλεῖστον εἴημεν
[7, 36]	ἄλλοι ἀρχιτέκτονες ἐζεύγνυσαν. ἐζεύγνυσαν δὲ	ὧδε,	πεντηκοντέρους καὶ τριήρεας συνθέντες, ὑπὸ
[7, 148]	λέγουσι τὰ κατ᾽ ἑωυτοὺς γενέσθαι	ὧδε.	πυθέσθαι γὰρ αὐτίκα κατ᾽ ἀρχὰς
[7, 90]	νέας πεντήκοντα καὶ ἑκατόν, ἐσκευασμένοι	ὧδε·	τὰς μὲν κεφαλὰς εἱλίχατο μίτρῃσι
[7, 121]	εἶναι. (μέχρι μὲν γὰρ Ἀκάνθου	ὧδε	τεταγμένος ὁ στρατὸς ἐκ Δορίσκου
[7, 220]	ἐν ἔπεσι ἑξαμέτροισι χρᾷ λέγοντα	ὧδε.	(ὑμῖν δ᾽ ὦ Σπάρτης οἰκήτορες
[7, 143]	μιν δοκέειν ἠπίως χρησθῆναι, ἀλλὰ	ὧδε	ὦ σχετλίη Σαλαμίς” ἀντὶ τοῦ
[7, 136]	προσκυνέειν βασιλέα προσπίπτοντας, οὐκ ἔφασαν	ὠθεόμενοι	ὑπ᾽ αὐτῶν ἐπὶ κεφαλὴν ποιήσειν
[7, 225]	Λεωνίδεω Περσέων τε καὶ Λακεδαιμονίων	ὠθισμὸς	ἐγίνετο πολλός, ἐς ὃ τοῦτόν
[7, 214]	Ὀνήτης, εἰ τῇ χώρῃ πολλὰ	ὡμιληκὼς	εἴη· ἀλλ᾽ Ἐπιάλτης γὰρ ἐστὶ
[7, 26]	ἐπείτε διαβάντες τὸν Ἅλυν ποταμὸν	ὡμίλησαν	τῇ Φρυγίῃ, δι᾽ αὐτῆς πορευόμενοι
[7, 91]	λαισήια δὲ εἶχον ἀντ᾽ ἀσπίδων	ὠμοβοέης	πεποιημένα, καὶ κιθῶνας εἰρινέους ἐνδεδυκότες·
[7, 76]	Βασσάκης ὁ Ἀρταβάνου. ~ἀσπίδας δὲ	ὠμοβοΐνας	εἶχον σμικράς, καὶ προβόλους δύο
[7, 79]	κεφαλῇσι κράνεα ξύλινα, ἀσπίδας δὲ	ὠμοβοΐνας	μικρὰς αἰχμάς τε βραχέας, πρὸς
[7, 92]	δὲ αἰγὸς δέρμα περὶ τοὺς	ὤμους	αἰωρεύμενον, περὶ δὲ τῇσι κεφαλῇσι
[7, 189]	οὐκ ἔχω εἰπεῖν· οἱ δ᾽	ὦν	Ἀθηναῖοι σφίσι λέγουσι βοηθήσαντα τὸν
[7, 185]	τριήκοντα μυριάδας δοκέω γενέσθαι. (αὗται	ὦν	αἱ μυριάδες ἐκείνῃσι προστεθεῖσαι τῇσι
[7, 184]	καὶ πρότερον εἰρέθη, τρισχίλια. ἤδη	ὦν	ἄνδρες ἂν εἶεν ἐν αὐτοῖσι
[7, 32]	ἐδόκεε τότε δείσαντας δώσειν· βουλόμενος	ὦν	αὐτὸ τοῦτο ἐκμαθεῖν ἀκριβέως ἔπεμπε.
[7, 194]	χρήμασι ἄδικον δίκην ἐδίκασε. (ἀνακρεμασθέντος	ὦν	αὐτοῦ, λογιζόμενος ὁ Δαρεῖος εὗρέ
[7, 143]	ἀλλ᾽ οὐκ ἐς Ἀθηναίους· παρασκευάζεσθαι	ὦν	αὐτοὺς ὡς ναυμαχήσοντας συνεβούλευε, ὡς
[7, 51]	σὴν στρατιὴν γίνονται. ἐς θυμὸν	ὦν	βάλευ καὶ τὸ παλαιὸν ἔπος
[7, 40]	τῷ οὔνομα ἐστὶ Νήσαιον· τοὺς	ὦν	δὴ ἵππους τοὺς μεγάλους φέρει
[7, 142]	ἐκέλευον τὰ ἄλλα ἀπέντας. τοὺς	ὦν	δὴ τὰς νέας λέγοντας εἶναι
[7, 175]	ἐς Θερμοπύλας ἐπύθοντο Τρηχινίων. ταύτην	ὦν	ἐβουλεύσαντο φυλάσσοντες τὴν ἐσβολὴν μὴ
[7, 29]	καὶ χρήματα μεγάλα ἐπαγγέλλεαι. (σοὶ	ὦν	ἐγὼ ἀντὶ αὐτῶν γέρεα τοιάδε
[7, 103]	ἀνδρῶν βασιλεὺς αὐτὸς γενέσθαι· σὺ	ὦν	ἐθελήσεις αὐτίκα μάλα πρὸς ἄνδρας
[7, 150]	Κηφέος θυγατρὸς Ἀνδρομέδης. οὕτω ἂν	ὦν	εἴημεν ὑμέτεροι ἀπόγονοι. οὔτε ὦν
[7, 16]	τε καὶ Πέρσῃσι ἀναιρέο. (νῦν	ὦν,	ἐπειδὴ τέτραψαι ἐπὶ τὴν ἀμείνω,
[7, 168]	ἄρξειν πάσης τῆς Ἑλλάδος. (ἐποίευν	ὦν	ἐπίτηδες, ἵνα ἔχωσι πρὸς τὸν
[7, 205]	σφέων μεγάλως κατηγόρητο μηδίζειν· παρεκάλεε	ὦν	ἐς τὸν πόλεμον, θέλων εἰδέναι
[7, 10]	φόβον ἐμβάλῃ ἢ βροντήν, δι᾽	ὦν	ἐφθάρησαν ἀναξίως ἑωυτῶν. οὐ γὰρ
[7, 161]	αὐτῶν βουλομένων Λακεδαιμονίων. τούτοισι μὲν	ὦν	ἡγέεσθαι βουλομένοισι οὐκ ἀντιτείνομεν, ἄλλῳ
[7, 150]	ὦν εἴημεν ὑμέτεροι ἀπόγονοι. οὔτε	ὦν	ἡμέας οἰκὸς ἐπὶ τοὺς ἡμετέρους
[7, 15]	δὲ καὶ διαπειλῆσαν οἴχεται. (εἰ	ὦν	θεός ἐστι ὁ ἐπιπέμπων καί
[7, 203]	δὲ μεγίστοισι αὐτῶν μέγιστα. ὀφείλειν	ὦν	καὶ τὸν ἐπελαύνοντα, ὡς ἐόντα
[7, 153]	τῶν θεῶν ἔσονται. (θῶμά μοι	ὦν	καὶ τοῦτο γέγονε πρὸς τὰ
[7, 237]	ἂν συμβουλεύσειε τὰ ἄριστα. οὕτω	ὦν	κακολογίης τῆς ἐς Δημάρητον, ἐόντος
[7, 134]	αἰτίην δοκέω γενέσθαι. ~τοῖσι δὲ	ὦν	Λακεδαιμονίοισι μῆνις κατέσκηψε Ταλθυβίου τοῦ
[7, 145]	καὶ ἄλλους ἐγκεκρημένοι, ὁ δὲ	ὦν	μέγιστος Ἀθηναίοισί τε καὶ Αἰγινήτῃσι.
[7, 12]	προείπας ἁλίζειν Πέρσας στρατόν; οὔτε	ὦν	μεταβουλευόμενος ποιέεις εὖ οὔτε ὁ
[7, 13]	χρήσομαι τῇ ἐκείνου γνώμῃ. (ὡς	ὦν	μεταδεδογμένον μοι μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ
[7, 10]	τὰ βασιλέος πρήγματα γεγενῆσθαι. (σὺ	ὦν	μὴ βούλευ ἐς κίνδυνον μηδένα
[7, 9]	ἄριστοι τὰ πολέμια. ἔστω δ᾽	ὦν	μηδὲν ἀπείρητον· αὐτόματον γὰρ οὐδέν,
[7, 137]	ὁλκάδι καταπλώσας πλήρεϊ ἀνδρῶν, δῆλον	ὦν	μοι ὅτι θεῖον ἐγένετο τὸ
[7, 101]	οὔτ᾽ ἐλαχίστης οὔτ᾽ ἀσθενεστάτης. (νῦν	ὦν	μοι τόδε φράσον, εἰ Ἕλληνες
[7, 153]	ἄνδρες Γελῴων στάσι ἑσσωθέντες· (τούτους	ὦν	ὁ Τηλίνης κατήγαγε ἐς Γέλην,
[7, 193]	οὔνομα γέγονε Ἀφέται. ἐν τούτῳ	ὦν	ὅρμον οἱ Ξέρξεω ἐποιεῦντο. ~πεντεκαίδεκα
[7, 106]	καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου πανταχῇ. (οὗτοι	ὦν	πάντες οἵ τε ἐκ Θρηίκης
[7, 153]	οὐκ ἔχω εἰπεῖν· τούτοισι δ᾽	ὦν	πίσυνος ἐὼν κατήγαγε, ἐπ᾽ ᾧ
[7, 25]	τῆς Ἀσίης πανταχόθεν. τὸν δὲ	ὦν	πλεῖστον ἐς Λευκὴν ἀκτὴν καλεομένην
[7, 129]	Θεσσαλίη ἐστὶ ἐοῦσα κοίλη. (ὥστε	ὦν	ποταμῶν ἐς αὐτὴν καὶ ἄλλων
[7, 11]	οὐδὲν τῆς ἔχθρης ἐστί. (καλὸν	ὦν	προπεπονθότας ἡμέας τιμωρέειν ἤδη γίνεται,
[7, 35]	στίξοντας τὸν Ἑλλήσποντον. (ἐνετέλλετο δὲ	ὦν	ῥαπίζοντας λέγειν βάρβαρά τε καὶ
[7, 57]	ἵππος γὰρ ἔτεκε λαγόν. εὐσύμβλητον	ὦν	τῇδε τοῦτο ἐγένετο, ὅτι ἔμελλε
[7, 34]	γυναῖκας ἀθέμιστα ἔρδεσκε. ~ἐς ταύτην	ὦν	τὴν ἀκτὴν ἐξ Ἀβύδου ὁρμώμενοι
[7, 162]	στρατιῆς τὴν ἑωυτοῦ στρατιήν· στερισκομένην	ὦν	τὴν Ἑλλάδα τῆς ἑωυτοῦ συμμαχίης
[7, 81]	τεταγμένα ἐς τὸν πεζόν. τούτου	ὦν	τοῦ στρατοῦ ἦρχον μὲν οὗτοι
[7, 51]	κατεστρέψατο δασμοφόρον εἶναι Πέρσῃσι. (τούτους	ὦν	τοὺς ἄνδρας συμβουλεύω τοι μηδεμιῇ
[7, 59]	ἐπείτε ἐπὶ Σκύθας ἐστρατεύετο. (ἔδοξε	ὦν	τῷ Ξέρξῃ ὁ χῶρος εἶναι
[7, 140]	σῶμα, οὔτε πόδες νέατοι οὔτ᾽	ὦν	χέρες, οὔτε τι μέσσης λείπεται,
[7, 187]	τὰ ῥέεθρα τῶν ποταμῶν ἔστι	ὧν,	ἀλλὰ μᾶλλον ὅκως τὰ σιτία
[7, 130]	αὐλῶνος ἐκβιβάσαντα καὶ παρατρέψαντα δι᾽	ὧν	νῦν ῥέει ῥεέθρων, ὥστε Θεσσαλίην
[7, 110]	παρεξήιε· ἔθνεα δὲ Θρηίκων δι᾽	ὧν	τῆς χώρης ὁδὸν ἐποιέετο τοσάδε,
[7, 158]	τε τὰ ἐμπόρια συνελευθεροῦν ἀπ᾽	ὧν	ὑμῖν μεγάλαι ὠφελίαι τε καὶ
[7, 141]	ταῦτα τοῖσι Ἀθηναίοισι καὶ λέγουσι	ὦναξ,	χρῆσον ἡμῖν ἄμεινόν τι περὶ
[7, 143]	παῖς δὲ Νεοκλέος ἐκαλέετο. οὗτος	ὡνὴρ	οὐκ ἔφη πᾶν ὀρθῶς τοὺς
[7, 3]	ἐπιβαλὼν ἑωυτῷ ἐκ Λακεδαίμονος. (οὗτος	ὡνὴρ	πυθόμενος τῶν Δαρείου παίδων τὴν
[7, 46]	στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, οὗτος	ὡνὴρ	φρασθεὶς Ξέρξην δακρύσαντα εἴρετο τάδε.
[7, 11]	καὶ ἐς τόδε αὐτοί τε	ὥνθρωποι	καὶ ἡ γῆ αὐτῶν ἐπώνυμοι
[7, 49]	τῶν ἀνθρώπων ἄρχουσι καὶ οὐκὶ	ὥνθρωποι	τῶν συμφορέων. καὶ δὴ τῶν
[7, 79]	καὶ Σάσπειρες κατά περ Κόλχοι	ὡπλισμένοι	ἐστρατεύοντο. τούτων δὲ Μασίστιος ὁ
[7, 95]	~νησιῶται δὲ ἑπτακαίδεκα παρείχοντο νέας,	ὡπλισμένοι	ὡς Ἕλληνες, καὶ τοῦτο Πελασγικὸν
[7, 160]	~πρὸς ταῦτα ὁ Γέλων, ἐπειδὴ	ὥρα	ἀπεστραμμένους τοὺς λόγους τοῦ Συάγρου,
[7, 208]	ἔξω τεταγμένοι. (τοὺς μὲν δὴ	ὥρα	γυμναζομένους τῶν ἀνδρῶν, τοὺς δὲ
[7, 45]	καὶ τῇ στρατιῇ. ~ὡς δὲ	ὥρα	πάντα μὲν τὸν Ἑλλήσποντον ὑπὸ
[7, 8]	τε καὶ πατέρα τὸν ἐμόν.	(ὡρᾶτε	μέν νυν καὶ πατέρα τὸν
[7, 189]	Ἑλλήνων λόγον ἔχει γυναῖκα Ἀττικήν,	Ὠρειθυίην	τὴν Ἐρεχθέος. (κατὰ δὴ τὸ
[7, 189]	τόν τε Βορέην καὶ τὴν	Ὠρειθυίην	τιμωρῆσαι σφίσι καὶ διαφθεῖραι τῶν
[7, 119]	ὑπαίθριος. (ὡς δὲ δείπνου ἐγίνετο	ὥρη,	οἱ μὲν δεκόμενοι ἔχεσκον πόνον,
[7, 50]	καταιρέεσθαι. (ἡμεῖς τοίνυν ὁμοιεύμενοι ἐκείνοισι	ὥρην	τε τοῦ ἔτεος καλλίστην πορευόμεθα,
[7, 98]	Μέρβαλος Ἀγβάλου, καὶ Κίλιξ Συέννεσις	Ὠρομέδοντος,	καὶ Λύκιος Κυβερνίσκος Σίκα, καὶ
[7, 22]	τῆς στρατιῆς, διάδοχοι δ᾽ ἐφοίτεον·	ὤρυσσον	δὲ καὶ οἱ περὶ τὸν
[7, 23]	αὗται αἳ τὸν Ἄθων νέμονται,	ὤρυσσον	δὲ ὧδε δασάμενοι τὸν χῶρον
[7, 23]	διῶρυξ, οἳ μὲν κατώτατα ἑστεῶτες	ὤρυσσον,	ἕτεροι δὲ παρεδίδοσαν τὸν αἰεὶ
[7, 23]	γὰρ μόριον ὅσον αὐτοῖσι ἐπέβαλλε,	ὤρυσσον	τὸ μὲν ἄνω στόμα τῆς
[7, 22]	ὅρμεον τριήρεες· ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενοι	ὤρυσσον	ὑπὸ μαστίγων παντοδαποὶ τῆς στρατιῆς,
[7, 209]	με ἔθευ λέγοντα τῇ περ	ὥρων	ἐκβησόμενα πρήγματα ταῦτα· ἐμοὶ γὰρ
[7, 197]	τὸ ἱρὸν τοῦ Λαφυστίου Διός,	ὡς	Ἀθάμας ὁ Αἰόλου ἐμηχανήσατο Φρίξῳ
[7, 189]	χρῆμα ἀφόρητον. ~λέγεται δὲ λόγος	ὡς	Ἀθηναῖοι τὸν Βορέην ἐκ θεοπροπίου
[7, 6]	ἐμποιέων ἐς τὰ Μουσαίου χρησμόν,	ὡς	αἱ ἐπὶ Λήμνῳ ἐπικείμεναι νῆσοι
[7, 208]	δὲ ἔτι ἐὼν ἐν Θεσσαλίῃ	ὡς	ἁλισμένη εἴη ταύτῃ στρατιὴ ὀλίγη,
[7, 142]	γὰρ χρησμολόγοι ταύτῃ ταῦτα ἐλάμβανον,	ὡς	ἀμφὶ Σαλαμῖνα δεῖ σφεας ἑσσωθῆναι
[7, 176]	τότε ἐπῆκαν ἐπὶ τὴν ἔσοδον,	ὡς	ἂν χαραδρωθείη ὁ χῶρος, πᾶν
[7, 184]	πρὸς χιλιάδα τε καὶ τετρακοσίους,	ὡς	ἀνὰ διηκοσίους ἄνδρας λογιζομένοισι ἐν
[7, 181]	ἐν τῇ νηὶ ταύτῃ περιεῖπον	ὡς	ἀνδράποδα. ~αἱ μὲν δὴ δύο
[7, 209]	εἶπε ὦ βασιλεῦ, ἐμοὶ χρᾶσθαι	ὡς	ἀνδρὶ ψεύστῃ, ἢν μὴ ταῦτά
[7, 224]	αὐτοῦ ὀνομαστοὶ Σπαρτιητέων, τῶν ἐγὼ	ὡς	ἀνδρῶν ἀξίων γενομένων ἐπυθόμην τὰ
[7, 136]	μὲν Ὑδάρνεα ἀμείψαντο. ἐνθεῦτεν δὲ	ὡς	ἀνέβησαν ἐς Σοῦσα καὶ βασιλέι
[7, 102]	φέροντας τῇ Ἑλλάδι, αὖτις δὲ	ὡς	ἀντιώσονταί τοι ἐς μάχην καὶ
[7, 122]	~ὁ μέν νυν ναυτικὸς στρατὸς	ὡς	ἀπείθη ὑπὸ Ξέρξεω καὶ διεξέπλωσε
[7, 169]	βαρβάρου γυναῖκα” ταῦτα οἱ Κρῆτες	ὡς	ἀπενειχθέντα ἤκουσαν, ἔσχοντο τῆς τιμωρίης.
[7, 43]	ἐπὶ τοῦτον δὴ τὸν ποταμὸν	ὡς	ἀπίκετο Ξέρξης, ἐς τὸ Πριάμου
[7, 134]	Σπάρτῃ ἀπολομένων. (οὕτω Σπαρτιῆται τούτους	ὡς	ἀποθανευμένους ἐς Μήδους ἀπέπεμψαν. ~αὕτη
[7, 146]	στρατηγῶν τοῦ πεζοῦ στρατοῦ ἀπήγοντο	ὡς	ἀπολεόμενοι. (καὶ τοῖσι μὲν κατεκέκριτο
[7, 218]	σφέας ὁρμήθησαν ἀρχήν, καὶ παρεσκευάδατο	ὡς	ἀπολεόμενοι. οὗτοι μὲν δὴ ταῦτα
[7, 209]	συμβαλέσθαι τὸ ἐόν, ὅτι παρασκευάζοιντο	ὡς	ἀπολεόμενοί τε καὶ ἀπολέοντες κατὰ
[7, 152]	λόγον· ἐπεὶ καὶ ταῦτα λέγεται,	ὡς	ἄρα Ἀργεῖοι ἦσαν οἱ ἐπικαλεσάμενοι
[7, 106]	τῷ μούνῳ Ξέρξης δῶρα πέμπεσκε	ὡς	ἀριστεύοντι πάντων ὅσους αὐτὸς κατέστησε
[7, 196]	καὶ τῆς Θεσσαλίης ἵππου, πυθόμενος	ὡς	ἀρίστη εἴη τῶν ἐν Ἕλλησι·
[7, 2]	τὴν ἀρχὴν ἔχειν, Ξέρξης δὲ	ὡς	Ἀτόσσης τε παῖς εἴη τῆς
[7, 90]	Φοινίκης, οἳ δὲ ἀπὸ Αἰθιοπίης,	ὡς	αὐτοὶ Κύπριοι λέγουσι. ~Κίλικες δὲ
[7, 89]	οἱ Φοίνικες τὸ παλαιὸν οἴκεον,	ὡς	αὐτοὶ λέγουσι, ἐπὶ τῇ Ἐρυθρῇ
[7, 75]	Βιθυνοί, τὸ δὲ πρότερον ἐκαλέοντο,	ὡς	αὐτοὶ λέγουσι, Στρυμόνιοι, οἰκέοντες ἐπὶ
[7, 203]	Ἕλληνες ἐπεκαλέσαντο, λέγοντες δι᾽ ἀγγέλων	ὡς	αὐτοὶ μὲν ἥκοιεν πρόδρομοι τῶν
[7, 3]	λέγειν πρὸς τοῖσι ἔλεγε ἔπεσι,	ὡς	αὐτὸς μὲν γένοιτο Δαρείῳ ἤδη
[7, 220]	αὐτοῦ παρεσκευάδατο. ~λέγεται δὲ καὶ	ὡς	αὐτός σφεας ἀπέπεμψε Λεωνίδης, μὴ
[7, 47]	μὲν ἡ ἐπιφανεῖσα τοῦ ὀνείρου	ὡς	βουλόμεθα ἀμφότεροι τελευτήσειε, ἐγὼ δ᾽
[7, 46]	ἐσῆλθε γάρ με λογισάμενον κατοικτεῖραι	ὡς	βραχὺς εἴη ὁ πᾶς ἀνθρώπινος
[7, 233]	μέντοι τά γε πάντα εὐτύχησαν·	ὡς	γὰρ αὐτοὺς ἔλαβον οἱ βάρβαροι
[7, 182]	βάρβαροι, τῶν δὲ ἀνδρῶν οὔ·	ὡς	γὰρ δὴ τάχιστα ἐπώκειλαν τὴν
[7, 53]	προαγορεύω ἀντέχεσθαι τοῦ πολέμου ἐντεταμένως·	ὡς	γὰρ ἐγὼ πυνθάνομαι, ἐπ᾽ ἄνδρας
[7, 8]	τιθείς, παραδεξάμενός τε αὐτῷ χρήσομαι.	ὡς	γὰρ ἐγὼ πυνθάνομαι τῶν πρεσβυτέρων,
[7, 88]	Φαρνούχης κατελέλειπτο ἐν Σάρδισι νοσέων.	ὡς	γὰρ ὁρμῶντο ἐκ Σαρδίων, ἐπὶ
[7, 194]	οὐ τὸ δεύτερον διαφυγὼν ἔσεσθαι·	ὡς	γὰρ σφέας εἶδον προσπλέοντας οἱ
[7, 38]	περιχαρὴς ἐὼν ἐποιέετο τὴν ἔλασιν.	~ὡς	δ᾽ ἐξήλαυνε τὴν στρατιήν, Πύθιος
[7, 54]	καὶ μυρσίνῃσι στορνύντες τὴν ὁδόν.	(ὡς	δ᾽ ἐπανέτελλε ὁ ἥλιος, σπένδων
[7, 35]	τε ἐκεῖνα πάντα καὶ διέλυσε.	~ὡς	δ᾽ ἐπύθετο Ξέρξης, δεινὰ ποιεύμενος
[7, 210]	ἄγειν ἐς ὄψιν τὴν ἑωυτοῦ.	(ὡς	δ᾽ ἐσέπεσον φερόμενοι ἐς τοὺς
[7, 107]	ἀλλὰ διεκαρτέρεε ἐς τὸ ἔσχατον.	(ὡς	δ᾽ οὐδὲν ἔτι φορβῆς ἐνῆν
[7, 7]	καὶ οἱ Ἀλευάδαι γνώμας ἀποδεικνύμενοι.	~ὡς	δὲ ἀνεγνώσθη Ξέρξης στρατεύεσθαι ἐπὶ
[7, 142]	συγγραψάμενοι ἀπαλλάσσοντο ἐς τὰς Ἀθήνας.	ὡς	δὲ ἀπελθόντες οἱ θεοπρόποι ἀπήγγελλον
[7, 136]	προσκυνέειν οὔτε κατὰ ταῦτα ἥκειν.	ὡς	δὲ ἀπεμαχέσαντο τοῦτο, δεύτερά σφι
[7, 115]	λεγομένῳ εἶναι θεῷ ἀντιχαρίζεσθαι κατορύσσουσαν.	~ὡς	δὲ ἀπὸ τοῦ Στρυμόνος ἐπορεύετο
[7, 116]	τε μεγάλως τὸ μέχρι ἐμεῦ.	~ὡς	δὲ ἄρα ἐς τὴν Ἄκανθον
[7, 119]	δὲ ἄλλη στρατιὴ ἔσκε ὑπαίθριος.	(ὡς	δὲ δείπνου ἐγίνετο ὥρη, οἱ
[7, 57]	τούτων ἐξῆν τοι ποιέειν ταῦτα”	~ὡς	δὲ διέβησαν πάντες, ἐς ὁδὸν
[7, 218]	καὶ αὐτίκα οἱ βάρβαροι παρῆσαν.	(ὡς	δὲ εἶδον ἄνδρας ἐνδυομένους ὅπλα,
[7, 233]	ἐχόμενοι πρὸς τὴν βασιλέος στρατιήν·	ὡς	δὲ εἶδον κατυπέρτερα τῶν Περσέων
[7, 31]	καταμηνύει διὰ γραμμάτων τοὺς οὔρους.	~ὡς	δὲ ἐκ τῆς Φρυγίης ἐσέβαλε
[7, 128]	ταύτῃ γὰρ ἀσφαλέστατον ἐπυνθάνετο εἶναι.	(ὡς	δὲ ἐπεθύμησε, καὶ ἐποίεε ταῦτα·
[7, 177]	τὸν ἐπιόντα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα.	ὡς	δὲ ἐπύθοντο τὸν Πέρσην ἐόντα
[7, 127]	μεταξὺ τούτων τῶν ποταμῶν γίνονται.	~ὡς	δὲ ἐς τὴν Θέρμην ἀπίκετο
[7, 146]	κατασκόπους ζῶντας, ἄγειν παρ᾽ ἑωυτόν.	(ὡς	δὲ ἔτι περιεόντας αὐτοὺς κατέλαβον
[7, 155]	δὲ ἦν Καμάρινα τὸ ἀρχαῖον.	~ὡς	δὲ καὶ Ἱπποκράτεα τυραννεύσαντα ἴσα
[7, 211]	δὴ οὗτοί γε εὐπετέως κατεργασόμενοι.	(ὡς	δὲ καὶ οὗτοι συνέμισγον τοῖσι
[7, 101]	πλέων ἐθηεῖτο καὶ τοῦ αἰγιαλοῦ.	~ὡς	δὲ καὶ ταύτας διεξέπλωσε καὶ
[7, 170]	παραμένειν λιμῷ συνεστεῶτας, ἀπολιπόντας οἴχεσθαι.	ὡς	δὲ κατὰ Ἰηπυγίην γενέσθαι πλέοντας,
[7, 212]	ὄρος ἐτάχθησαν φυλάξοντες τὴν ἀτραπόν.	ὡς	δὲ οὐδὲν εὕρισκον ἀλλοιότερον οἱ
[7, 173]	τῆς στρατιῆς καὶ τὰς νέας.	ὡς	δὲ οὗτοί σφι ταῦτα συνεβούλευον,
[7, 181]	μαχόμενος ἐς ὃ κατεκρεουργήθη ἅπας.	(ὡς	δὲ πεσὼν οὐκ ἀπέθανε ἀλλ᾽
[7, 208]	καὶ Λεωνίδης ἐὼν γένος Ἡρακλείδης.	(ὡς	δὲ προσήλασε ὁ ἱππεὺς πρὸς
[7, 161]	ἡγεύμενος τῆς Ἑλλάδος οὐ προφαίνεις,	ὡς	δὲ στρατηγήσεις αὐτῆς γλίχεαι. (ὅσον
[7, 173]	πεζὸν στρατὸν φυλάξοντα τὴν ἐσβολήν.	ὡς	δὲ συνελέχθη ὁ στρατός, ἔπλεε
[7, 8]	ἐν πᾶσι εἴπῃ τὰ θέλει.	ὡς	δὲ συνελέχθησαν, ἔλεξεν Ξέρξης τάδε.
[7, 37]	θάλασσαν ὑπερορῶντα καὶ οἱ ἵπποι.	~ὡς	δὲ τά τε τῶν γεφυρέων
[7, 102]	ἀηδέστερον ἔσεσθαι ἢ πρότερον ἦν.	~ὡς	δὲ ταῦτα ἤκουσε Δημάρητος, ἔλεγε
[7, 55]	ἀντὶ τούτων τὴν θάλασσαν ἐδωρέετο.	~ὡς	δὲ ταῦτά οἱ ἐπεποίητο, διέβαινον
[7, 100]	τῆς ἵππου καὶ τοῦ πεζοῦ.	(ὡς	δὲ ταῦτά οἱ ἐπεποίητο, τῶν
[7, 146]	Ἑλληνικῶν τῶν οὐ πολλὸν μέζω.	~ὡς	δὲ ταῦτα σφι ἔδοξε, καταλυσάμενοι
[7, 39]	περιέχεαι μάλιστα, τῇ ψυχῇ ζημιώσεαι”	(ὡς	δὲ ταῦτα ὑπεκρίνατο, αὐτίκα ἐκέλευε
[7, 225]	οὗ οἱ σὺν Ἐπιάλτῃ παρεγένοντο.	(ὡς	δὲ τούτους ἥκειν ἐπύθοντο οἱ
[7, 45]	τῇ ἁμίλλῃ καὶ τῇ στρατιῇ.	~ὡς	δὲ ὥρα πάντα μὲν τὸν
[7, 2]	ἐγένετο μεγάλη περὶ τῆς ἡγεμονίης,	ὡς	δεῖ μιν ἀποδέξαντα βασιλέα κατὰ
[7, 145]	εἰ συγκύψαντες τὠυτὸ πρήσσοιεν πάντες,	ὡς	δεινῶν ἐπιόντων ὁμοίως πᾶσι Ἕλλησι.
[7, 17]	Ξέρξην στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα	ὡς	δὴ κηδόμενος αὐτοῦ ἀλλ᾽ οὔτε
[7, 211]	ἐκάλεε βασιλεύς, τῶν ἦρχε Ὑδάρνης,	ὡς	δὴ οὗτοί γε εὐπετέως κατεργασόμενοι.
[7, 172]	ὑπὸ ἀναγκαίης τὸ πρῶτον ἐμήδισαν,	ὡς	διέδεξαν, ὅτι οὔ σφι ἥνδανε
[7, 24]	ἐκέλευε διώρυχα τῇ θαλάσσῃ εὖρος	ὡς	δύο τριήρεας πλέειν ὁμοῦ ἐλαστρεομένας.
[7, 22]	χερσονησοειδές τε ἐστὶ καὶ ἰσθμὸς	ὡς	δυώδεκα σταδίων· πεδίον δὲ τοῦτο
[7, 218]	ἐς μάχην. (οἱ δὲ Φωκέες	ὡς	ἐβάλλοντο τοῖσι τοξεύμασι πολλοῖσί τε
[7, 101]	χεῖρας ἐμοὶ ἀνταειρόμενοι. οὐ γάρ,	ὡς	ἐγὼ δοκέω, οὐδ᾽ εἰ πάντες
[7, 49]	θαλάσσης ἐστὶ λιμὴν τοσοῦτος οὐδαμόθι,	ὡς	ἐγὼ εἰκάζω, ὅστις ἐγειρομένου χειμῶνος
[7, 239]	Λακεδαιμόνιοι, πρίν γε δή σφι,	ὡς	ἐγὼ πυνθάνομαι, Κλεομένεος μὲν θυγάτηρ
[7, 101]	σὺ εἶς Ἕλλην τε, καὶ	ὡς	ἐγὼ πυνθάνομαι σεῦ τε καὶ
[7, 184]	καὶ πλῆθος ἦν τηνικαῦτα ἔτι,	ὡς	ἐγὼ συμβαλλόμενος εὑρίσκω, τῶν μὲν
[7, 104]	ἔλεγον τὰ κατήκοντα Σπαρτιήτῃσι. (καίτοι	ὡς	ἐγὼ τυγχάνω τὰ νῦν τάδε
[7, 147]	τὸν λόγον τόνδε ταῦτα ἐνετέλλετο,	ὡς	εἰ μὲν ἀπώλοντο οἱ κατάσκοποι,
[7, 172]	χρὴ καὶ ὑμέας στρατιὴν πολλήν,	ὡς,	εἰ μὴ πέμψετε, ἐπίστασθε ἡμέας
[7, 162]	Ἑλλάδα τῆς ἑωυτοῦ συμμαχίης εἴκαζε	ὡς	εἰ τὸ ἔαρ ἐκ τοῦ
[7, 208]	στρατιὴ ὀλίγη, καὶ τοὺς ἡγεμόνας	ὡς	εἴησαν Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Λεωνίδης
[7, 9]	ἡμῖν ἐς μάχην, μάθοιεν ἂν	ὡς	εἰμὲν ἀνθρώπων ἄριστοι τὰ πολέμια.
[7, 197]	σὺν Ἰνοῖ βουλεύσας, μετέπειτα δὲ	ὡς	ἐκ θεοπροπίου Ἀχαιοὶ προτιθεῖσι τοῖσι
[7, 191]	παρὰ τῶν Ἰώνων τὸν λόγον.	ὡς	ἐκ τοῦ χώρου τούτου ἁρπασθείη
[7, 88]	ἵππον αὐτίκα κατ᾽ ἀρχὰς ἐποίησαν	ὡς	ἐκέλευε· ἀπαγαγόντες οἱ οἰκέται ἐς
[7, 148]	Πυθίην χρῆσαι πρότερον· μετὰ δὲ	ὡς	ἐλθεῖν τοὺς ἀγγέλους ἐς δὴ
[7, 94]	δὲ ἑκατὸν νέας παρείχοντο ἐσκευασμένοι	ὡς	Ἕλληνες. Ἴωνες δὲ ὅσον μὲν
[7, 95]	ἑξήκοντα νέας παρείχοντο, ἐσκευασμένοι τε	ὡς	Ἕλληνες καὶ τὸ πάλαι καλεόμενοι
[7, 95]	δὲ ἑπτακαίδεκα παρείχοντο νέας, ὡπλισμένοι	ὡς	Ἕλληνες, καὶ τοῦτο Πελασγικὸν ἔθνος;
[7, 94]	καὶ Ξοῦθον ἀπικέσθαι ἐς Πελοπόννησον,	ὡς	Ἕλληνες λέγουσι, ἐκαλέοντο Πελασγοὶ Αἰγιαλέες,
[7, 95]	ἑκατὸν νέας, ἐσκευασμένοι δὲ ἦσαν	ὡς	Ἕλληνες. οὗτοι δὲ Ἰώνων καὶ
[7, 95]	καὶ τὸ πάλαι καλεόμενοι Πελασγοί,	ὡς	Ἑλλήνων λόγος. (Ἑλλησπόντιοι δὲ πλὴν
[7, 37]	τὸ φάσμα. (οἱ δὲ ἔφραζον	ὡς	Ἕλλησι προδεικνύει ὁ θεὸς ἔκλειψιν
[7, 33]	ἔπεμπε. ~μετὰ δὲ ταῦτα παρεσκευάζετο	ὡς	ἐλῶν ἐς Ἄβυδον. οἳ δὲ
[7, 189]	ναυλοχέοντες τῆς Εὐβοίης ἐν Χαλκίδι	ὡς	ἔμαθον αὐξόμενον τὸν χειμῶνα ἢ
[7, 8]	~Ξέρξης δὲ μετὰ Αἰγύπτου ἅλωσιν	ὡς	ἔμελλε ἐς χεῖρας ἄξεσθαι τὸ
[7, 168]	τά περ ἂν καὶ ἐγένετο,	ὡς	ἐμοὶ δοκέει. (πρὸς δὲ τοὺς
[7, 129]	ποιῆσαι· ἔστι γὰρ σεισμοῦ ἔργον,	ὡς	ἐμοὶ φαίνεται εἶναι, ἡ διάστασις
[7, 39]	συνέπεσθαι εὖ νυν τόδ᾽ ἐξεπίστασο,	ὡς	ἐν τοῖσι ὠσὶ τῶν ἀνθρώπων
[7, 162]	τὸ ἐθέλει λέγειν· δῆλα γὰρ	ὡς	ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐστὶ τὸ
[7, 203]	ὀφείλειν ὦν καὶ τὸν ἐπελαύνοντα,	ὡς	ἐόντα θνητόν, ἀπὸ τῆς δόξης
[7, 35]	δίκην ἄρα οὐδεὶς ἀνθρώπων θύει	ὡς	ἐόντι καὶ θολερῷ καὶ ἁλμυρῷ
[7, 207]	τὰς πόλιας κελεύοντάς σφι ἐπιβοηθέειν,	ὡς	ἐόντων αὐτῶν ὀλίγων στρατὸν τὸν
[7, 157]	τὴν Ἑλλάδα, πρόσχημα μὲν ποιεύμενος	ὡς	ἐπ᾽ Ἀθήνας ἐλαύνει, ἐν νόῳ
[7, 138]	ἡ βασιλέος οὔνομα μὲν εἶχε	ὡς	ἐπ᾽ Ἀθήνας ἐλαύνει, κατίετο δὲ
[7, 146]	καὶ καταμαθόντες τὴν βασιλέος στρατιήν,	ὡς	ἐπάιστοι ἐγένοντο, βασανισθέντες ὑπὸ τῶν
[7, 193]	τόδε νομίζοντες. οἱ δὲ βάρβαροι,	ὡς	ἐπαύσατό τε ὁ ἄνεμος καὶ
[7, 226]	πυθόμενον πρός τευ τῶν Τρηχινίων	ὡς	ἐπεὰν οἱ βάρβαροι ἀπίωσι τὰ
[7, 155]	κατηκόων ἔτι εἶναι, τῷ ἔργῳ,	ὡς	ἐπεκράτησε μάχῃ τῶν Γελῴων, ἦρχε
[7, 218]	τοῦ ὄρεος τὸν κόρυμβον, ἐπιστάμενοι	ὡς	ἐπὶ σφέας ὁρμήθησαν ἀρχήν, καὶ
[7, 1]	ἔτεα, καταλεγομένων τε τῶν ἀρίστων	ὡς	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατευομένων καὶ
[7, 135]	βασιλέι φίλοι γενέσθαι; ὁρᾶτε γὰρ	ὡς	ἐπίσταται βασιλεὺς ἄνδρας ἀγαθοὺς τιμᾶν,
[7, 18]	τὸν ἐπὶ Μασσαγέτας Κύρου στόλον	ὡς	ἔπρηξε, μεμνημένος δὲ καὶ τὸν
[7, 146]	μὲν κατεκέκριτο θάνατος, Ξέρξης δὲ	ὡς	ἐπύθετο ταῦτα, μεμφθεὶς τῶν στρατηγῶν
[7, 173]	μοι, ἀρρωδίη ἦν τὸ πεῖθον,	ὡς	ἐπύθοντο καὶ ἄλλην ἐοῦσαν ἐσβολὴν
[7, 147]	οἱ μὲν δὴ πάρεδροι αὐτοῦ	ὡς	ἐπύθοντο πολέμια εἶναι τὰ πλοῖα,
[7, 192]	περὶ τὴν ναυηγίην. (οἳ δὲ	ὡς	ἐπύθοντο, Ποσειδέωνι σωτῆρι εὐξάμενοι καὶ
[7, 119]	περὶ πολλοῦ ποιευμένων· (τοῦτο μέν,	ὡς	ἐπύθοντο τάχιστα τῶν κηρύκων τῶν
[7, 218]	δὲ ἀτρεκέως διέτασσε τοὺς Πέρσας	ὡς	ἐς μάχην. (οἱ δὲ Φωκέες
[7, 10]	οὐδέν μιν κνίζει· ὁρᾷς δὲ	ὡς	ἐς οἰκήματα τὰ μέγιστα αἰεὶ
[7, 100]	μετωπηδόν, καὶ ἐξοπλίσαντες τοὺς ἐπιβάτας	ὡς	ἐς πόλεμον. ὃ δ᾽ ἐντὸς
[7, 140]	περὶ τὸ ἱρὸν τὰ νομιζόμενα,	ὡς	ἐς τὸ μέγαρον ἐσελθόντες ἵζοντο,
[7, 166]	ἡ συμβολή τε ἐγίνετο καὶ	ὡς	ἑσσοῦτο τῇ μάχῃ, ἀφανισθῆναι πυνθάνομαι·
[7, 148]	δὲ πρὸς τὰ λεγόμενα ὑποκρίνασθαι	ὡς	ἕτοιμοι εἰσὶ Ἀργεῖοι ποιέειν ταῦτα,
[7, 167]	δὲ τροπὴν τῶν ἑωυτοῦ γινομένην,	ὡς	ἔτυχε ἐπισπένδων τοῖσι ἱροῖσι, ὦσε
[7, 51]	βάλευ καὶ τὸ παλαιὸν ἔπος	ὡς	εὖ εἴρηται, τὸ μὴ ἅμα
[7, 6]	ἐκλεγόμενος ἔλεγε τόν τε Ἑλλήσποντον	ὡς	ζευχθῆναι χρεὸν εἴη ὑπ᾽ ἀνδρὸς
[7, 5]	τοῦ λόγου παρενθήκην ποιεέσκετο τήνδε,	ὡς	ἡ Εὐρώπη περικαλλὴς εἴη χώρη,
[7, 166]	βασιλεύσαντά τε κατ᾽ ἀνδραγαθίην Καρχηδονίων,	ὡς	ἡ συμβολή τε ἐγίνετο καὶ
[7, 3]	Δαρείου παίδων τὴν διαφορήν, ἐλθών,	ὡς	ἡ φάτις μιν ἔχει, Ξέρξῃ
[7, 14]	Ἑλλάδα, ἥσυχοι ἔστε” ~Πέρσαι μὲν	ὡς	ἤκουσαν ταῦτα, κεχαρηκότες προσεκύνεον. νυκτὸς
[7, 18]	λεχθέντων, ἐνθαῦτα ἐπαερθέντες τῇ ὄψι,	ὡς	ἡμέρη ἐγένετο τάχιστα, Ξέρξης τε
[7, 16]	τὸν βασιλήιον θρόνον ἵζεσθαι, τέλος	ὡς	ἠναγκάζετο εἴπας τάδε ἐποίεε τὸ
[7, 117]	Ἀρταχαίῃ θύουσι Ἀκάνθιοι ἐκ θεοπροπίου	ὡς	ἥρωι, ἐπονομάζοντες τὸ οὔνομα. ~βασιλεὺς
[7, 232]	νοστήσαντα δὲ τοῦτον ἐς Σπάρτην,	ὡς	ἠτίμωτο, ἀπάγξασθαι. ~οἱ δὲ Θηβαῖοι,
[7, 197]	ἁλίσκωνται ἐστέλλοντο ἐς τὸ πρυτανήιον·	ὡς	θύεταί τε ἐξηγέοντο στέμμασι πᾶς
[7, 44]	Ἀβυδηνοὶ ἐντειλαμένου πρότερον βασιλέος, ἐνθαῦτα	ὡς	ἵζετο, κατορῶν ἐπὶ τῆς ἠιόνος
[7, 141]	αὖτις ἐλθόντας χρᾶσθαι τῷ χρηστηρίῳ	ὡς	ἱκέτας. (πειθομένοισι δὲ ταῦτα τοῖσι
[7, 122]	Σίγγος καὶ Σάρτη οἴκηνται, ἐνθεῦτεν,	ὡς	καὶ ἐκ τουτέων τῶν πολίων
[7, 11]	τῶν ἐμῶν δοῦλος, κατεστρέψατο οὕτω	ὡς	καὶ ἐς τόδε αὐτοί τε
[7, 14]	τάδε τοι ἐξ αὐτῶν ἀνασχήσει·	ὡς	καὶ μέγας καὶ πολλὸς ἐγένεο
[7, 233]	λέγοντες τὸν ἀληθέστατον τῶν λόγων,	ὡς	καὶ μηδίζουσι καὶ γῆν τε
[7, 184]	συνελέχθη δὲ ταῦτα τὰ πλοῖα,	ὡς	καὶ πρότερον εἰρέθη, τρισχίλια. ἤδη
[7, 108]	ἐμποδὼν συστρατεύεσθαι ἠνάγκαζε· ἐδεδούλωτο γάρ,	ὡς	καὶ πρότερόν μοι δεδήλωται, ἡ
[7, 217]	δὲ τοῦτο τοῦ ὄρεος ἐφύλασσον,	ὡς	καὶ πρότερόν μοι εἴρηται, Φωκέων
[7, 189]	διαφθεῖραι τῶν βαρβάρων τὰς νέας,	ὡς	καὶ πρότερον περὶ Ἄθων. (εἰ
[7, 16]	φανήτω γὰρ δὴ καὶ ἐμοὶ	ὡς	καὶ σοὶ διακελευόμενον. φανῆναι δὲ
[7, 35]	πεδέων ζεῦγος. ἤδη δὲ ἤκουσα	ὡς	καὶ στιγέας ἅμα τούτοισι ἀπέπεμψε
[7, 16]	τῆς δὲ καταπαυούσης καὶ λεγούσης	ὡς	κακὸν εἴη διδάσκειν τὴν ψυχὴν
[7, 18]	πάντα τῇ ἡλικίῃ εἴκειν, ἐπιστάμενος	ὡς	κακὸν εἴη τὸ πολλῶν ἐπιθυμέειν,
[7, 40]	Νησαῖοι καλεόμενοι ἵπποι δέκα κεκοσμημένοι	ὡς	κάλλιστα. (Νησαῖοι δὲ καλέονται ἵπποι
[7, 167]	ὡς Φοίνικες λέγουσι, εἴτε ἑτέρῳ	ὡς	Καρχηδόνιοι καὶ Συρηκόσιοι, τοῦτο μέν
[7, 197]	ἐνέβαλε. (Ξέρξης δὲ ταῦτα ἀκούσας	ὡς	κατὰ τὸ ἄλσος ἐγίνετο, αὐτός
[7, 10]	βεβούλευται. (ὁρᾷς τὰ ὑπερέχοντα ζῷα	ὡς	κεραυνοῖ ὁ θεὸς οὐδὲ ἐᾷ
[7, 12]	τῇ νυκτὶ εἶδε ὄψιν τοιήνδε,	ὡς	λέγεται ὑπὸ Περσέων· ἐδόκεε ὁ
[7, 3]	Δημαρήτου ὑποθήκῃ, γνοὺς ὁ Δαρεῖος	ὡς	λέγοι δίκαια βασιλέα μιν ἀπέδεξε.
[7, 137]	τὸν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων πόλεμον,	ὡς	λέγουσι Λακεδαιμόνιοι. τοῦτο μοι ἐν
[7, 171]	ἐς δὲ τὴν Κρήτην ἐρημωθεῖσαν,	ὡς	λέγουσι Πραίσιοι, ἐσοικίζεσθαι ἄλλους τε
[7, 73]	ὀλίγον παραλλάσσοντες. οἱ δὲ Φρύγες,	ὡς	Μακεδόνες λέγουσι, ἐκαλέοντο Βρίγες χρόνον
[7, 60]	μυριάδα ἀνθρώπων, καὶ συννάξαντες ταύτην	ὡς	μάλιστα εἶχον περιέγραψαν ἔξωθεν κύκλον·
[7, 229]	ἢ ἀποσωθῆναι ὁμοῦ ἐς Σπάρτην,	ὡς	μεμετιμένοι γε ἦσαν ἐκ τοῦ
[7, 239]	ὁ Ἀρίστωνος φυγὼν ἐς Μήδους,	ὡς	μὲν ἐγὼ δοκέω καὶ τὸ
[7, 9]	Ἀσίης καὶ νέας τὰς ἁπάσας;	ὡς	μὲν ἐγὼ δοκέω, οὐκ ἐς
[7, 24]	ἐφοίτα ἐκ τῆς Ἀσίης ἀληλεσμένος.	~ὡς	μὲν ἐμὲ συμβαλλόμενον εὑρίσκειν, μεγαλοφροσύνης
[7, 17]	ἱξόμενος ἐς τὸν βασιλήιον θρόνον	ὡς	μετὰ ταῦτα κοῖτον ἐποιέετο, ἦλθέ
[7, 224]	οἶκον πάντα τὸν ἑωυτοῦ ἐπέδωκε,	ὡς	μούνης οἱ ἐούσης ταύτης τέκνου.
[7, 143]	ἐς Ἀθηναίους· παρασκευάζεσθαι ὦν αὐτοὺς	ὡς	ναυμαχήσοντας συνεβούλευε, ὡς τούτου ἐόντος
[7, 150]	λόγος λεγόμενος ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα,	ὡς	Ξέρξης ἔπεμψε κήρυκα ἐς Ἄργος
[7, 161]	τοῖσι Ἀθηναίοισι ἡσυχίην ἄγειν, ἐπισταμένοισι	ὡς	ὁ Λάκων ἱκανός τοι ἔμελλε
[7, 157]	μέγας ὁ Γέλων· τότε δ᾽	ὡς	οἱ ἄγγελοι τῶν Ἑλλήνων ἀπίκατο
[7, 167]	ὅδε λόγος λεγόμενος, οἰκότι χρεωμένων,	ὡς	οἱ μὲν βάρβαροι τοῖσι Ἕλλησι
[7, 18]	τις γίνεται ὁρμή, καὶ Ἕλληνας,	ὡς	οἶκε, καταλαμβάνει τις φθορὴ θεήλατος,
[7, 218]	νηνεμίη, ψόφου δὲ γινομένου πολλοῦ,	ὡς	οἰκὸς ἦν φύλλων ὑποκεχυμένων ὑπὸ
[7, 165]	τῶν ἐν τῇ Σικελίῃ οἰκημένων,	ὡς	ὅμως καὶ μέλλων ἄρχεσθαι ὑπὸ
[7, 214]	ἔστι δὲ ἕτερος λεγόμενος λόγος,	ὡς	Ὀνήτης τε ὁ Φαναγόρεω ἀνὴρ
[7, 181]	βυσσίνης τελαμῶσι κατειλίσσοντες· (καί μιν,	ὡς	ὀπίσω ἀπίκοντο ἐς τὸ ἑωυτῶν
[7, 96]	καὶ ἡγεμόνες ἦσαν, εἵποντο δὲ	ὡς	οὐ στρατηγοὶ ἀλλ᾽ ὥσπερ οἱ
[7, 168]	πέμψειν τε καὶ ἀμυνέειν, φράζοντες	ὡς	οὔ σφι περιοπτέη ἐστὶ ἡ
[7, 138]	ὕδωρ τῷ Πέρσῃ εἶχον θάρσος	ὡς	οὐδὲν πεισόμενοι ἄχαρι πρὸς τοῦ
[7, 49]	οὐδεμία πληθώρη. (καὶ δή τοι,	ὡς	οὐδενὸς ἐναντιευμένου, λέγω τὴν χώρην
[7, 99]	νυν ἄλλων οὐ παραμέμνημαι ταξιάρχων	ὡς	οὐκ ἀναγκαζόμενος, Ἀρτεμισίης δὲ τῆς
[7, 210]	αἰεί σφεας ἀποδρήσεσθαι· πέμπτῃ δέ,	ὡς	οὐκ ἀπαλλάσσοντο ἀλλά οἱ ἐφαίνοντο
[7, 157]	καταστρέψηται ὁ Πέρσης μάχῃ κρατήσας,	ὡς	οὐκὶ ἥξει παρὰ σέ γε,
[7, 226]	ἀλογίῃ ποιεύμενον τὸ Μήδων πλῆθος,	ὡς	πάντα σφι ἀγαθὰ ὁ Τρηχίνιος
[7, 14]	ἔπεα ἐν οὐδενὶ ποιησάμενος λόγῳ	ὡς	παρ᾽ οὐδενὸς ἀκούσας; εὖ νυν
[7, 30]	ἐσβάλλων ἀφανίζεται, ἔπειτα διὰ σταδίων	ὡς	πέντε μάλιστά κῃ ἀναφαινόμενος ἐκδιδοῖ
[7, 149]	χώρης, εἰ δὲ μή, περιέψεσθαι	ὡς	πολεμίους. ~αὐτοὶ μὲν Ἀργεῖοι τοσαῦτα
[7, 156]	Μεγαρέας τε τοὺς ἐν Σικελίῃ,	ὡς	πολιορκεόμενοι ἐς ὁμολογίην προσεχώρησαν, τοὺς
[7, 46]	δακρύσαντα εἴρετο τάδε. ὦ βασιλεῦ,	ὡς	πολλὸν ἀλλήλων κεχωρισμένα ἐργάσαο νῦν
[7, 22]	καὶ νέας. ~καὶ τοῦτο μέν,	ὡς	προσπταισάντων τῶν πρώτων περιπλεόντων περὶ
[7, 9]	μάχην. (καίτοι γε ἐώθασι Ἕλληνες,	ὡς	πυνθάνομαι, ἀβουλότατα πολέμους ἵστασθαι ὑπό
[7, 197]	ἐξηγέοντο στέμμασι πᾶς πυκασθεὶς καὶ	ὡς	σὺν πομπῇ ἐξαχθείς. (ταῦτα δὲ
[7, 166]	~πρὸς δὲ καὶ τάδε λέγουσι,	ὡς	συνέβη τῆς αὐτῆς ἡμέρης ἔν
[7, 148]	Ἑλλάδα, πυθόμενοι δέ, καὶ μαθόντες	ὡς	σφέας οἱ Ἕλληνες πειρήσονται παραλαμβάνοντες
[7, 194]	τοῦτο ὁ Δαρεῖος, καὶ γνοὺς	ὡς	ταχύτερα αὐτὸς ἢ σοφώτερα ἐργασμένος
[7, 223]	καὶ οἱ ἀμφὶ Λεωνίδην Ἕλληνες,	ὡς	τὴν ἐπὶ θανάτῳ ἔξοδον ποιεύμενοι,
[7, 18]	μέγα ἀναθρώσκει, καὶ παριζόμενος Ξέρξῃ,	ὡς	τὴν ὄψιν οἱ τοῦ ἐνυπνίου
[7, 50]	οὐδαμῶς. τοῖσι τοίνυν βουλομένοισι ποιέειν	ὡς	τὸ ἐπίπαν φιλέει γίνεσθαι τὰ
[7, 157]	δὲ εὖ βουλευθέντι πρήγματι τελευτὴ	ὡς	τὸ ἐπίπαν χρηστὴ ἐθέλει ἐπιγίνεσθαι”
[7, 143]	ὦν αὐτοὺς ὡς ναυμαχήσοντας συνεβούλευε,	ὡς	τούτου ἐόντος τοῦ ξυλίνου τείχεος.
[7, 189]	τὸ κῆδος τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι,	ὡς	φάτις ὅρμηται, συμβαλλόμενοι σφίσι τὸν
[7, 167]	δὲ Ἀμίλκᾳ τρόπῳ εἴτε τοιούτῳ	ὡς	Φοίνικες λέγουσι, εἴτε ἑτέρῳ ὡς
[7, 13]	συγγνοὺς χρήσομαι τῇ ἐκείνου γνώμῃ.	(ὡς	ὦν μεταδεδογμένον μοι μὴ στρατεύεσθαι
[7, 148]	ἐς Δελφοὺς τὸν θεὸν ἐπειρησομένους	ὥς	σφι μέλλει ἄριστον ποιέουσι γενέσθαι·
[7, 183]	ἕρμα, ὁρμηθέντες αὐτοὶ ἐκ Θέρμης,	ὥς	σφι τὸ ἐμποδὼν ἐγεγόνεε καθαρόν,
[7, 197]	ἔξεισι πρὶν ἢ θύσεσθαι μέλλῃ·	ὥς	τ᾽ ἔτι πρὸς τούτοισι πολλοὶ
[7, 86]	δὲ καὶ οὗτοι πάντες ἅρματα.	ὣς	δ᾽ αὕτως Κάσπιοι καὶ Παρικάνιοι
[7, 106]	πέμπεσκε δὲ ἀνὰ πᾶν ἔτος·	ὣς	δὲ καὶ Ἀρτοξέρξης ὁ Ξέρξεω
[7, 104]	ἕκαστος φησὶ τριῶν ἄξιος εἶναι.	(ὣς	δὲ καὶ Λακεδαιμόνιοι κατὰ μὲν
[7, 206]	Σπάρτῃ κατὰ τάχος βοηθέειν πανδημεί.	(ὣς	δὲ καὶ οἱ λοιποὶ τῶν
[7, 119]	δεῖπνον τετρακόσια τάλαντα ἀργυρίου τετελεσμένα.	~ὣς	δὲ παραπλησίως καὶ ἐν τῇσι
[7, 86]	πεζῷ εἶχον σκευήν, καὶ Κίσσιοι	ὡσαύτως.	Ἰνδοὶ δὲ σκευῇ μὲν ἐσεσάχατο
[7, 86]	ὄνοι ἄγριοι. Βάκτριοι δὲ ἐσκευάδατο	ὡσαύτως	καὶ ἐν τῷ πεζῷ, καὶ
[7, 236]	φροντίζειν εἰσί, ἡμεῖς δὲ ἡμέων	ὡσαύτως.	Λακεδαιμόνιοι δὲ ἢν ἴωσι ἀντία
[7, 167]	ὡς ἔτυχε ἐπισπένδων τοῖσι ἱροῖσι,	ὦσε	ἑωυτὸν ἐς τὸ πῦρ· οὕτω
[7, 109]	ἐν μιῇ λίμνη ἐοῦσα τυγχάνει	ὡσεὶ	τριήκοντα σταδίων μάλιστά κῃ τὴν
[7, 70]	τῇσι κεφαλῇσι σύν τε τοῖσι	ὠσὶ	ἐκδεδαρμένα καὶ τῇ λοφιῇ· καὶ
[7, 39]	τόδ᾽ ἐξεπίστασο, ὡς ἐν τοῖσι	ὠσὶ	τῶν ἀνθρώπων οἰκέει ὁ θυμός,
[7, 96]	δὲ ὡς οὐ στρατηγοὶ ἀλλ᾽	ὥσπερ	οἱ ἄλλοι στρατευόμενοι δοῦλοι· ἐπεὶ
[7, 12]	ὁ συγγνωσόμενός τοι πάρα· ἀλλ᾽	ὥσπερ	τῆς ἡμέρης ἐβουλεύσαο ποιέειν, ταύτην
[7, 10]	εἰρημένῃ χρᾶσθαι, λεχθεισέων δὲ ἔστι,	ὥσπερ	τὸν χρυσὸν τὸν ἀκήρατον αὐτὸν
[7, 13]	παραυτίκα μὲν ἡ νεότης ἐπέζεσε,	ὥστε	ἀεικέστερα ἀπορρῖψαι ἔπεα ἐς ἄνδρα
[7, 190]	ἀναριθμήτους χρημάτων τε πλῆθος ἄφθονον.	ὥστε	Ἀμεινοκλέι τῷ Κρητίνεω ἀνδρὶ Μάγνητι
[7, 118]	ἐς πᾶν κακοῦ ἀπίκατο, οὕτω	ὥστε	ἀνάστατοι ἐκ τῶν οἴκων ἐγίνοντο·
[7, 129]	ἐστὶ τὸ παλαιὸν εἶναι λίμνην,	ὥστε	γε συγκεκληιμένην πάντοθεν ὑπερμήκεσι ὄρεσι.
[7, 191]	πλοίων διαφθειρομένων οὐκ ἐπῆν ἀριθμός.	ὥστε	δείσαντες οἱ στρατηγοὶ τοῦ ναυτικοῦ
[7, 16]	ἐπιφαινόμενόν τοι ἐν τῷ ὕπνῳ,	ὥστε	δόξει ἐμὲ ὁρῶν σὲ εἶναι,
[7, 174]	ἐμήδισαν προθύμως οὐδ᾽ ἔτι ἐνδοιαστῶς,	ὥστε	ἐν τοῖσι πρήγμασι ἐφαίνοντο βασιλέι
[7, 130]	δι᾽ ὧν νῦν ῥέει ῥεέθρων,	ὥστε	Θεσσαλίην πᾶσαν ἔξω τῶν ὀρέων
[7, 9]	οὐκ ἦλθον ἐς τούτου λόγον	ὥστε	μάχεσθαι. (σοὶ δὲ δὴ μέλλει
[7, 20]	πολλῷ δὴ μέγιστος οὗτος ἐγένετο,	ὥστε	μήτε τὸν Δαρείου τὸν ἐπὶ
[7, 117]	δακτύλους) φωνέοντά τε μέγιστον ἀνθρώπων,	ὥστε	Ξέρξην συμφορὴν ποιησάμενον μεγάλην ἐξενεῖκαί
[7, 187]	πλήθεος οὐδεὶς ἂν εἴποι ἀριθμόν.	ὥστε	οὐδέν μοι θῶμα παρίσταται προδοῦναι
[7, 6]	δὲ κατεργάσατό τε καὶ ἀνέπεισε	ὥστε	ποιέειν ταῦτα Ξέρξην· συνέλαβε γὰρ
[7, 175]	γὰρ ἀγχοῦ τε ἀλλήλων ἐστὶ	ὥστε	πυνθάνεσθαι τὰ κατὰ ἑκατέρους ἐόντα,
[7, 9]	λειότατον, ἐς τοῦτο κατιόντες μάχονται,	ὥστε	σὺν κακῷ μεγάλῳ οἱ νικῶντες
[7, 233]	τοῦ τρώματος τοῦ γεγονότος βασιλέι.	(ὥστε	ταῦτα λέγοντες περιεγίνοντο· εἶχον γὰρ
[7, 170]	ὕστερον πολλῷ ἐξανιστάντες προσέπταισαν μεγάλως,	ὥστε	φόνος Ἑλληνικὸς μέγιστος οὗτος δὴ
[7, 129]	ἡ Θεσσαλίη ἐστὶ ἐοῦσα κοίλη.	(ὥστε	ὦν ποταμῶν ἐς αὐτὴν καὶ
[7, 76]	χάλκεα· πρὸς δὲ τοῖσι κράνεσι	ὦτά	τε καὶ κέρεα προσῆν βοὸς
[7, 70]	ἡ λοφιὴ κατέχρα, τὰ δὲ	ὦτα	τῶν ἵππων ὀρθὰ πεπηγότα εἶχον·
[7, 158]	συνελευθεροῦν ἀπ᾽ ὧν ὑμῖν μεγάλαι	ὠφελίαι	τε καὶ ἐπαυρέσιες γεγόνασι, οὔτε
[7, 139]	ἐγίνετο ὑπὸ Πέρσῃσι. τὴν γὰρ	ὠφελίην	τὴν τῶν τειχέων τῶν διὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/01/2006