HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ρ = 33 formes différentes pour 53 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[7, 76]   καὶ λόφοι· τὰς δὲ κνήμας ῥάκεσι φοινικέοισι κατειλίχατο. ἐν τούτοισι τοῖσι

[7, 35]   τὸν Ἑλλήσποντον. (ἐνετέλλετο δὲ ὦν ῥαπίζοντας λέγειν βάρβαρά τε καὶ ἀτάσθαλα·

[7, 216]   δὲ ἡ Ἀνόπαια αὕτη κατὰ ῥάχιν τοῦ ὄρεος, λήγει δὲ κατά

[7, 187]   μοι θῶμα παρίσταται προδοῦναι τὰ ῥέεθρα τῶν ποταμῶν ἔστι ὧν, ἀλλὰ

[7, 58]   ἀντισχόντα τότε τῇ στρατιῇ τὸ ῥέεθρον ἀλλ᾽ ἐπιλιπόντα, τοῦτον τὸν ποταμὸν

[7, 109]   δὲ τοῦ Λίσου ποταμοῦ τὸ ῥέεθρον ἀπεξηρασμένον πόλιας Ἑλληνίδας τάσδε παραμείβετο,

[7, 43]   ἐπεχείρησαν τῇ ὁδῷ, ἐπέλιπε τὸ ῥέεθρον οὐδ᾽ ἀπέχρησε τῇ στρατιῇ τε

[7, 196]   οὐκ ἀπέχρησε τῇ στρατιῇ τὸ ῥέεθρον πινόμενος· τῶν δὲ ἐν Ἀχαιίῃ

[7, 127]   τε καὶ Μακεδονίδα, ἐς τὠυτὸ ῥέεθρον τὸ ὕδωρ συμμίσγοντες. (ἐστρατοπεδεύοντο μὲν

[7, 130]   παρατρέψαντα δι᾽ ὧν νῦν ῥέει ῥεέθρων, ὥστε Θεσσαλίην πᾶσαν ἔξω τῶν

[7, 124]   Χείδωρον, ὃς ἐκ Κρηστωναίων ἀρξάμενος ῥέει διὰ Μυγδονίης χώρης καὶ ἐξιεῖ

[7, 128]   στεινὸν πυνθανόμενος εἶναι δι᾽ οὗ ῥέει ὁ Πηνειός, ἀκούων τε ταύτῃ

[7, 129]   ποιῆσαι τὸν αὐλῶνα δι᾽ οὗ ῥέει ὁ Πηνειός, οἰκότα λέγοντες· ὅστις

[7, 199]   δὲ τῆς διασφάγος Ἀσωπὸς ποταμὸς ῥέει παρὰ τὴν ὑπωρείαν τοῦ ὄρεος.

[7, 59]   πεδίον μέγα, διὰ δὲ αὐτοῦ ῥέει ποταμὸς μέγας Ἕβρος· ἐν τῷ

[7, 130]   καὶ παρατρέψαντα δι᾽ ὧν νῦν ῥέει ῥεέθρων, ὥστε Θεσσαλίην πᾶσαν ἔξω

[7, 129]   οὔτε ὀνομάζεσθαι κατά περ νῦν ῥέειν τε οὐδὲν ἧσσον ἢ νῦν,

[7, 109]   παραμείψατο Ξέρξης, ποταμὸν δὲ Νέστον ῥέοντα ἐς θάλασσαν. (μετὰ δὲ ταύτας

[7, 129]   τε οὐδὲν ἧσσον ἢ νῦν, ῥέοντας δὲ ποιέειν τὴν Θεσσαλίην πᾶσαν

[7, 216]   ποταμοῦ τοῦ διὰ τῆς διασφάγος ῥέοντος, οὔνομα δὲ τῷ ὄρεϊ τούτῳ

[7, 196]   τῶν δὲ ἐν Ἀχαιίῃ ποταμῶν ῥεόντων οὐδὲ ὅστις μέγιστος αὐτῶν ἐστι

[7, 140]   δώσει, οἵ που νῦν ἱδρῶτι ῥεούμενοι ἑστήκασι, δείματι παλλόμενοι, κατὰ δ᾽

[7, 139]   ὁκότερα τῶν πρηγμάτων ἐτράποντο, ταῦτα ῥέψειν ἔμελλε· ἑλόμενοι δὲ τὴν Ἑλλάδα

[7, 126]   Νέστος καὶ ὁ δι᾽ Ἀκαρνανίης ῥέων Ἀχελῷος· οὔτε γὰρ τὸ πρὸς

[7, 198]   Ἀντικύρη, παρ᾽ ἣν Σπερχειὸς ποταμὸς ῥέων ἐξ Ἐνιήνων ἐς θάλασσαν ἐκδιδοῖ.

[7, 200]   ὃς ἐκ τῶν ὀρέων τούτων ῥέων ἐς τὸν Ἀσωπὸν ἐκδιδοῖ. κατὰ

[7, 126]   ἐστὶ ὅ τε δι᾽ Ἀβδήρων ῥέων ποταμὸς Νέστος καὶ ὁ δι᾽

[7, 127]   καταλεχθέντων τούτων ποταμῶν ἐκ Κρηστωναίων ῥέων Χείδωρος μοῦνος οὐκ ἀντέχρησε τῇ

[7, 171]   ἀνδριάντας. ~ἀλλὰ τὰ μὲν κατὰ Ρηγίνους τε καὶ Ταραντίνους τοῦ λόγου

[7, 170]   ἴδμεν, αὐτῶν τε Ταραντίνων καὶ Ρηγίνων, οἳ ὑπὸ Μικύθου τοῦ Χοίρου

[7, 165]   Ἀναξίλεω τοῦ Κρητίνεω προθυμίην, ὃς Ρηγίου ἐὼν τύραννος τὰ ἑωυτοῦ τέκνα

[7, 170]   οὗτος ὅς περ ἐκπεσὼν ἐκ Ρηγίου καὶ Τεγέην τὴν Ἀρκάδων οἰκήσας

[7, 170]   Μίκυθος οἰκέτης ἐὼν Ἀναξίλεω ἐπίτροπος Ρηγίου καταλέλειπτο, οὗτος ὅς περ ἐκπεσὼν

[7, 149]   ἀπὸ τῆς Σπάρτης πρὸς τὰ ῥηθέντα ἐκ τῆς βουλῆς ἀμείψασθαι τοῖσιδε·

[7, 142]   ἔσφαλλε τὰ δύο τὰ τελευταῖα ῥηθέντα ὑπὸ τῆς Πυθίης, ὦ θείη

[7, 228]   ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι. (Λακεδαιμονίοισι μὲν δὴ τοῦτο,

[7, 162]   (οὗτος δὲ ὁ νόος τοῦ ῥήματος τὸ ἐθέλει λέγειν· δῆλα γὰρ

[7, 198]   ἐν τῷ ἄμπωτίς τε καὶ ῥηχίη ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην γίνεται. περὶ

[7, 37]   στόματα τῆς διώρυχος, οἳ τῆς ῥηχίης εἵνεκεν ἐποιήθησαν, ἵνα μὴ πίμπληται

[7, 142]   ἀκρόπολις τὸ πάλαι τῶν Ἀθηναίων ῥηχῷ ἐπέφρακτο. (οἳ μὲν δὴ κατὰ

[7, 153]   ὑπὸ Λινδίων τε τῶν ἐκ Ρόδου καὶ Ἀντιφήμου οὐκ ἐλείφθη. (ἀνὰ

[7, 41]   εἰνακισχίλιοι ἐντὸς τούτων ἐόντες ἀργυρέας ῥοιὰς εἶχον· εἶχον δὲ χρυσέας ῥοιὰς

[7, 41]   τοῖσι δόρασι ἀντὶ τῶν σαυρωτήρων ῥοιὰς εἶχον χρυσέας καὶ πέριξ συνεκλήιον

[7, 41]   ῥοιὰς εἶχον· εἶχον δὲ χρυσέας ῥοιὰς καὶ οἱ ἐς τὴν γῆν

[7, 43]   ἐνθεῦτεν, ἐν ἀριστερῇ μὲν ἀπέργων Ροίτιον πόλιν καὶ Ὀφρύνειον καὶ Δάρδανον,

[7, 36]   ἐπικαρσίας τοῦ δὲ Ἑλλησπόντου κατὰ ῥόον, ἵνα ἀνακωχεύῃ τὸν τόνον τῶν

[7, 63]   τῇσι Αἰγυπτίῃσι εἶχον, πρὸς δὲ ῥόπαλα ξύλων τετυλωμένα σιδήρῳ, καὶ λινέους

[7, 69]   τρόπον λόγχης· εἶχον δὲ καὶ ῥόπαλα τυλωτά. τοῦ δὲ σώματος τὸ

[7, 39]   καὶ τοὺς τέσσερας τῶν παίδων ῥύεται τὰ ξείνια· τοῦ δὲ ἑνός,

[7, 217]   μοι εἴρηται, Φωκέων χίλιοι ὁπλῖται, ῥυόμενοί τε τὴν σφετέρην χώρην καὶ

[7, 11]   τοῦ ἐμοῦ ἀδελφεός· τοῦτό σε ῥύσεται μηδένα ἄξιον μισθὸν λαβεῖν ἐπέων

[7, 153]   πρὸς ψυχῆς τε ἀγαθῆς καὶ ῥώμης ἀνδρηίης· ὁ δὲ λέγεται πρὸς

[7, 223]   τῶν περιιόντων τὸ ὄρος, ἀπεδείκνυντο ῥώμης ὅσον εἶχον μέγιστον ἐς τοὺς

Livre, chapitre
[7, 76]	καὶ λόφοι· τὰς δὲ κνήμας	ῥάκεσι	φοινικέοισι κατειλίχατο. ἐν τούτοισι τοῖσι
[7, 35]	τὸν Ἑλλήσποντον. (ἐνετέλλετο δὲ ὦν	ῥαπίζοντας	λέγειν βάρβαρά τε καὶ ἀτάσθαλα·
[7, 216]	δὲ ἡ Ἀνόπαια αὕτη κατὰ	ῥάχιν	τοῦ ὄρεος, λήγει δὲ κατά
[7, 187]	μοι θῶμα παρίσταται προδοῦναι τὰ	ῥέεθρα	τῶν ποταμῶν ἔστι ὧν, ἀλλὰ
[7, 58]	ἀντισχόντα τότε τῇ στρατιῇ τὸ	ῥέεθρον	ἀλλ᾽ ἐπιλιπόντα, τοῦτον τὸν ποταμὸν
[7, 109]	δὲ τοῦ Λίσου ποταμοῦ τὸ	ῥέεθρον	ἀπεξηρασμένον πόλιας Ἑλληνίδας τάσδε παραμείβετο,
[7, 43]	ἐπεχείρησαν τῇ ὁδῷ, ἐπέλιπε τὸ	ῥέεθρον	οὐδ᾽ ἀπέχρησε τῇ στρατιῇ τε
[7, 196]	οὐκ ἀπέχρησε τῇ στρατιῇ τὸ	ῥέεθρον	πινόμενος· τῶν δὲ ἐν Ἀχαιίῃ
[7, 127]	τε καὶ Μακεδονίδα, ἐς τὠυτὸ	ῥέεθρον	τὸ ὕδωρ συμμίσγοντες. (ἐστρατοπεδεύοντο μὲν
[7, 130]	παρατρέψαντα δι᾽ ὧν νῦν ῥέει	ῥεέθρων,	ὥστε Θεσσαλίην πᾶσαν ἔξω τῶν
[7, 124]	Χείδωρον, ὃς ἐκ Κρηστωναίων ἀρξάμενος	ῥέει	διὰ Μυγδονίης χώρης καὶ ἐξιεῖ
[7, 128]	στεινὸν πυνθανόμενος εἶναι δι᾽ οὗ	ῥέει	ὁ Πηνειός, ἀκούων τε ταύτῃ
[7, 129]	ποιῆσαι τὸν αὐλῶνα δι᾽ οὗ	ῥέει	ὁ Πηνειός, οἰκότα λέγοντες· ὅστις
[7, 199]	δὲ τῆς διασφάγος Ἀσωπὸς ποταμὸς	ῥέει	παρὰ τὴν ὑπωρείαν τοῦ ὄρεος.
[7, 59]	πεδίον μέγα, διὰ δὲ αὐτοῦ	ῥέει	ποταμὸς μέγας Ἕβρος· ἐν τῷ
[7, 130]	καὶ παρατρέψαντα δι᾽ ὧν νῦν	ῥέει	ῥεέθρων, ὥστε Θεσσαλίην πᾶσαν ἔξω
[7, 129]	οὔτε ὀνομάζεσθαι κατά περ νῦν	ῥέειν	τε οὐδὲν ἧσσον ἢ νῦν,
[7, 109]	παραμείψατο Ξέρξης, ποταμὸν δὲ Νέστον	ῥέοντα	ἐς θάλασσαν. (μετὰ δὲ ταύτας
[7, 129]	τε οὐδὲν ἧσσον ἢ νῦν,	ῥέοντας	δὲ ποιέειν τὴν Θεσσαλίην πᾶσαν
[7, 216]	ποταμοῦ τοῦ διὰ τῆς διασφάγος	ῥέοντος,	οὔνομα δὲ τῷ ὄρεϊ τούτῳ
[7, 196]	τῶν δὲ ἐν Ἀχαιίῃ ποταμῶν	ῥεόντων	οὐδὲ ὅστις μέγιστος αὐτῶν ἐστι
[7, 140]	δώσει, οἵ που νῦν ἱδρῶτι	ῥεούμενοι	ἑστήκασι, δείματι παλλόμενοι, κατὰ δ᾽
[7, 139]	ὁκότερα τῶν πρηγμάτων ἐτράποντο, ταῦτα	ῥέψειν	ἔμελλε· ἑλόμενοι δὲ τὴν Ἑλλάδα
[7, 126]	Νέστος καὶ ὁ δι᾽ Ἀκαρνανίης	ῥέων	Ἀχελῷος· οὔτε γὰρ τὸ πρὸς
[7, 198]	Ἀντικύρη, παρ᾽ ἣν Σπερχειὸς ποταμὸς	ῥέων	ἐξ Ἐνιήνων ἐς θάλασσαν ἐκδιδοῖ.
[7, 200]	ὃς ἐκ τῶν ὀρέων τούτων	ῥέων	ἐς τὸν Ἀσωπὸν ἐκδιδοῖ. κατὰ
[7, 126]	ἐστὶ ὅ τε δι᾽ Ἀβδήρων	ῥέων	ποταμὸς Νέστος καὶ ὁ δι᾽
[7, 127]	καταλεχθέντων τούτων ποταμῶν ἐκ Κρηστωναίων	ῥέων	Χείδωρος μοῦνος οὐκ ἀντέχρησε τῇ
[7, 171]	ἀνδριάντας. ~ἀλλὰ τὰ μὲν κατὰ	Ρηγίνους	τε καὶ Ταραντίνους τοῦ λόγου
[7, 170]	ἴδμεν, αὐτῶν τε Ταραντίνων καὶ	Ρηγίνων,	οἳ ὑπὸ Μικύθου τοῦ Χοίρου
[7, 165]	Ἀναξίλεω τοῦ Κρητίνεω προθυμίην, ὃς	Ρηγίου	ἐὼν τύραννος τὰ ἑωυτοῦ τέκνα
[7, 170]	οὗτος ὅς περ ἐκπεσὼν ἐκ	Ρηγίου	καὶ Τεγέην τὴν Ἀρκάδων οἰκήσας
[7, 170]	Μίκυθος οἰκέτης ἐὼν Ἀναξίλεω ἐπίτροπος	Ρηγίου	καταλέλειπτο, οὗτος ὅς περ ἐκπεσὼν
[7, 149]	ἀπὸ τῆς Σπάρτης πρὸς τὰ	ῥηθέντα	ἐκ τῆς βουλῆς ἀμείψασθαι τοῖσιδε·
[7, 142]	ἔσφαλλε τὰ δύο τὰ τελευταῖα	ῥηθέντα	ὑπὸ τῆς Πυθίης, ὦ θείη
[7, 228]	ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων	ῥήμασι	πειθόμενοι. (Λακεδαιμονίοισι μὲν δὴ τοῦτο,
[7, 162]	(οὗτος δὲ ὁ νόος τοῦ	ῥήματος	τὸ ἐθέλει λέγειν· δῆλα γὰρ
[7, 198]	ἐν τῷ ἄμπωτίς τε καὶ	ῥηχίη	ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην γίνεται. περὶ
[7, 37]	στόματα τῆς διώρυχος, οἳ τῆς	ῥηχίης	εἵνεκεν ἐποιήθησαν, ἵνα μὴ πίμπληται
[7, 142]	ἀκρόπολις τὸ πάλαι τῶν Ἀθηναίων	ῥηχῷ	ἐπέφρακτο. (οἳ μὲν δὴ κατὰ
[7, 153]	ὑπὸ Λινδίων τε τῶν ἐκ	Ρόδου	καὶ Ἀντιφήμου οὐκ ἐλείφθη. (ἀνὰ
[7, 41]	εἰνακισχίλιοι ἐντὸς τούτων ἐόντες ἀργυρέας	ῥοιὰς	εἶχον· εἶχον δὲ χρυσέας ῥοιὰς
[7, 41]	τοῖσι δόρασι ἀντὶ τῶν σαυρωτήρων	ῥοιὰς	εἶχον χρυσέας καὶ πέριξ συνεκλήιον
[7, 41]	ῥοιὰς εἶχον· εἶχον δὲ χρυσέας	ῥοιὰς	καὶ οἱ ἐς τὴν γῆν
[7, 43]	ἐνθεῦτεν, ἐν ἀριστερῇ μὲν ἀπέργων	Ροίτιον	πόλιν καὶ Ὀφρύνειον καὶ Δάρδανον,
[7, 36]	ἐπικαρσίας τοῦ δὲ Ἑλλησπόντου κατὰ	ῥόον,	ἵνα ἀνακωχεύῃ τὸν τόνον τῶν
[7, 63]	τῇσι Αἰγυπτίῃσι εἶχον, πρὸς δὲ	ῥόπαλα	ξύλων τετυλωμένα σιδήρῳ, καὶ λινέους
[7, 69]	τρόπον λόγχης· εἶχον δὲ καὶ	ῥόπαλα	τυλωτά. τοῦ δὲ σώματος τὸ
[7, 39]	καὶ τοὺς τέσσερας τῶν παίδων	ῥύεται	τὰ ξείνια· τοῦ δὲ ἑνός,
[7, 217]	μοι εἴρηται, Φωκέων χίλιοι ὁπλῖται,	ῥυόμενοί	τε τὴν σφετέρην χώρην καὶ
[7, 11]	τοῦ ἐμοῦ ἀδελφεός· τοῦτό σε	ῥύσεται	μηδένα ἄξιον μισθὸν λαβεῖν ἐπέων
[7, 153]	πρὸς ψυχῆς τε ἀγαθῆς καὶ	ῥώμης	ἀνδρηίης· ὁ δὲ λέγεται πρὸς
[7, 223]	τῶν περιιόντων τὸ ὄρος, ἀπεδείκνυντο	ῥώμης	ὅσον εἶχον μέγιστον ἐς τοὺς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 11/01/2006