Livre, chapitre |
[7, 154] |
Καλλιπολίτας
τε
καὶ
Ναξίους
καὶ
|
Ζαγκλαίους |
τε
καὶ
Λεοντίνους
καὶ
πρὸς |
[7, 164] |
ἔσχε
τε
καὶ
κατοίκησε
πόλιν
|
Ζάγκλην |
τὴν
ἐς
Μεσσήνην
μεταβαλοῦσαν
τὸ |
[7, 141] |
ἐντὸς
ἔχει
κευθμών
τε
Κιθαιρῶνος
|
ζαθέοιο, |
τεῖχος
Τριτογενεῖ
ξύλινον
διδοῖ
εὐρύοπα |
[7, 75] |
τὸ
σῶμα
κιθῶνας,
ἐπὶ
δὲ
|
ζειρὰς |
περιβεβλημένοι
ποικίλας,
περὶ
δὲ
τοὺς |
[7, 69] |
Σιρομίτρης
ὁ
Οἰοβάζου.
~Ἀράβιοι
δὲ
|
ζειρὰς |
ὑπεζωσμένοι
ἦσαν,
τόξα
δέ
παλίντονα |
[7, 188] |
τε
καὶ
νηνεμίης
τῆς
θαλάσσης
|
ζεσάσης |
ἐπέπεσέ
σφι
χειμών
τε
μέγας |
[7, 56] |
Ἑλλήσποντον,
ἄνδρα
εἰπεῖν
Ἑλλησπόντιον
ὦ
|
Ζεῦ, |
τί
δὴ
ἀνδρὶ
εἰδόμενος
Πέρσῃ |
[7, 35] |
κατεῖναι
ἐς
τὸ
πέλαγος
πεδέων
|
ζεῦγος. |
ἤδη
δὲ
ἤκουσα
ὡς
καὶ |
[7, 24] |
προσετέτακτο
καὶ
τὸν
Στρυμόνα
ποταμὸν
|
ζεύξαντας |
γεφυρῶσαι.
~ταῦτα
μέν
νυν
οὕτω |
[7, 10] |
καταλαβεῖν
πάθος,
ὅτε
πατὴρ
σὸς
|
ζεύξας |
Βόσπορον
τὸν
Θρηίκιον,
γεφυρώσας
δὲ |
[7, 8] |
νοέω
πρήσσειν
ὑπερθέωμαι
ὑμῖν·
(μέλλω
|
ζεύξας |
τὸν
Ἑλλήσποντον
ἐλᾶν
στρατὸν
διὰ |
[7, 157] |
πυνθάνεαι,
ὅτι
Πέρσης
ἀνὴρ
μέλλει,
|
ζεύξας |
τὸν
Ἑλλήσποντον
καὶ
ἐπάγων
πάντα |
[7, 10] |
ἐμὲ
σοὶ
δίκαιον
ἐστὶ
φράζειν.
|
(ζεύξας |
φῂς
τὸν
Ἑλλήσποντον
ἐλᾶν
στρατὸν |
[7, 35] |
ζημιοῦν
καὶ
τῶν
ἐπεστεώτων
τῇ
|
ζεύξι |
τοῦ
Ἑλλησπόντου
ἀποταμεῖν
τὰς
κεφαλάς. |
[7, 141] |
τεῖχος
Τριτογενεῖ
ξύλινον
διδοῖ
εὐρύοπα
|
Ζεύς |
μοῦνον
ἀπόρθητον
τελέθειν,
τὸ
σὲ |
[7, 6] |
ἔλεγε
τόν
τε
Ἑλλήσποντον
ὡς
|
ζευχθῆναι |
χρεὸν
εἴη
ὑπ᾽
ἀνδρὸς
Πέρσεω, |
[7, 36] |
ἑσπέρης
τε
καὶ
τοῦ
Αἰγαίου
|
ζεφύρου |
τε
καὶ
νότου
εἵνεκα.
διέκπλοον |
[7, 10] |
πρῆγμα
τίκτει
σφάλματα,
ἐκ
τῶν
|
ζημίαι |
μεγάλαι
φιλέουσι
γίνεσθαι·
ἐν
δὲ |
[7, 35] |
τε
δὴ
θάλασσαν
ἐνετέλλετο
τούτοισι
|
ζημιοῦν |
καὶ
τῶν
ἐπεστεώτων
τῇ
ζεύξι |
[7, 39] |
τοῦ
περιέχεαι
μάλιστα,
τῇ
ψυχῇ
|
ζημιώσεαι” |
(ὡς
δὲ
ταῦτα
ὑπεκρίνατο,
αὐτίκα |
[7, 220] |
σχήσει
μένος
οὐδὲ
λεόντων
ἀντιβίην·
|
Ζηνὸς |
γὰρ
ἔχει
μένος·
οὐδέ
ἑ |
[7, 170] |
τιμωρίης.
~λέγεται
γὰρ
Μίνων
κατὰ
|
ζήτησιν |
Δαιδάλου
ἀπικόμενον
ἐς
Σικανίην
τὴν |
[7, 46] |
λέγων
ἕτερα
τούτου
παρὰ
τὴν
|
ζόην |
πεπόνθαμεν
οἰκτρότερα.
(ἐν
γὰρ
οὕτω |
[7, 46] |
μὲν
θάνατος
μοχθηρῆς
ἐούσης
τῆς
|
ζόης |
καταφυγὴ
αἱρετωτάτη
τῷ
ἀνθρώπῳ
γέγονε, |
[7, 8] |
τε
ἡμῖν
αἴτιοι
ἕξουσι
δούλιον
|
ζυγὸν |
οἵ
τε
ἀναίτιοι.
(ὑμεῖς
δ᾽ |
[7, 10] |
κακῶς
βεβούλευται.
(ὁρᾷς
τὰ
ὑπερέχοντα
|
ζῷα |
ὡς
κεραυνοῖ
ὁ
θεὸς
οὐδὲ |
[7, 210] |
καὶ
Κισσίους
θυμωθείς,
ἐντειλάμενος
σφέας
|
ζωγρήσαντας |
ἄγειν
ἐς
ὄψιν
τὴν
ἑωυτοῦ. |
[7, 46] |
ἅπαξ
τεθνάναι
βούλεσθαι
μᾶλλον
ἢ
|
ζώειν. |
αἵ
τε
γὰρ
συμφοραὶ
προσπίπτουσαι |
[7, 59] |
τε
Σαμοθρηικίη
πεπόλισται
πόλις
καὶ
|
Ζώνη, |
τελευτᾷ
δὲ
αὐτοῦ
Σέρρειον
ἄκρη |
[7, 61] |
δεξιὸν
μηρὸν
παραιωρεύμενα
ἐκ
τῆς
|
ζώνης. |
(καὶ
ἄρχοντα
παρείχοντο
Ὀτάνεα
τὸν |
[7, 166] |
μάχῃ,
ἀφανισθῆναι
πυνθάνομαι·
οὔτε
γὰρ
|
ζῶντα |
οὔτε
ἀποθανόντα
φανῆναι
οὐδαμοῦ
γῆς· |
[7, 33] |
ἄνδρα
Πέρσην
λαβόντες
Σηστοῦ
ὕπαρχον
|
ζῶντα |
πρὸς
σανίδα
διεπασσάλευσαν,
ὃς
καὶ |
[7, 146] |
ἐντειλάμενος,
ἢν
καταλάβωσι
τοὺς
κατασκόπους
|
ζῶντας, |
ἄγειν
παρ᾽
ἑωυτόν.
(ὡς
δὲ |
[7, 238] |
πάντων
δὴ
μάλιστα
ἀνδρῶν
ἐθυμώθη
|
ζῶντι |
Λεωνίδῃ·
οὐ
γὰρ
ἄν
κοτε |
[7, 223] |
πολλῷ
δ᾽
ἔτι
πλεῦνες
κατεπατέοντο
|
ζωοὶ |
ὑπ᾽
ἀλλήλων·
ἦν
δὲ
λόγος |
[7, 114] |
ζώοντας
κατώρυσσον.
(Περσικὸν
δὲ
τὸ
|
ζώοντας |
κατορύσσειν,
ἐπεὶ
καὶ
Ἄμηστριν
τὴν |
[7, 114] |
καὶ
παρθένους
ἀνδρῶν
τῶν
ἐπιχωρίων
|
ζώοντας |
κατώρυσσον.
(Περσικὸν
δὲ
τὸ
ζώοντας |
[7, 113] |
καὶ
πόλιν
Ἠιόνα,
τῆς
ἔτι
|
ζωὸς |
ἐὼν
ἦρχε
Βόγης
τοῦ
περ |
[7, 82] |
ὁ
Ἀριάζου
καὶ
Μεγάβυζος
ὁ
|
Ζωπύρου. |
~οὗτοι
ἦσαν
στρατηγοὶ
τοῦ
σύμπαντος |