HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre XXII (fragments)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ε  =  181 formes différentes pour 315 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

>
Livre, fragment
[22, 5]   πολεμίου μηδαμῶς ἁρμόζειν τὴν δωρεάν,  ἐὰν   δὲ καταπράξηται τὴν εἰρήνην καὶ
[22, 5]   μάχην ἀπήντησεν αὐτῷ, εἰπεῖν ὅτι  ἐὰν   ἔτι μιᾷ μάχῃ νικήσῃ τοὺς
[22, 8]   ἀπόκρισιν ἔδωκεν προστάττειν τὸν θεὸν  ἐᾶν   τὰ ἀναθήματα καὶ τἄλλα τὰ
[22, 9]   καὶ πάρος Αἰακίδαι. Συνειδότες οὖν  ἑαυτοῖς   ἠσεβηκόσι τηλικαῦτα προσεδόκων εἰκότως τεύξεσθαι
[22, 8]   Βρέννος δὲ ἄκρατον πολὺν ἐμφορησάμενος  ἑαυτὸν   ἀπέσφαξε. Κιχώριος δὲ τοῦτον θάψας,
[22, 8]   διελάλησε τοῖς Γαλάταις, συμβουλεύσας αὐτοῖς  ἑαυτὸν   καὶ τοὺς τραυματίας ἅπαντας ἀποκτεῖναι
[22, 11]   οἱ μὲν οὖν Μαμερτῖνοι ἀπογνόντες  ἑαυτῶν   διὰ τὴν ἧτταν, πάλιν ἀπεκατεστάθησαν
[22, 10]   γὰρ τοῦ Σικελικοῦ πελάγους τὴν  ἐγγὺς   Μεσσήνης εἶχε πόλιν τὴν τῶν
[22, 9]   Καρχηδόνος ἐπεκράτησε δυνάμεως καὶ κύριος  ἐγένετο   πλὴν τοῦ Λιλυβαίου· αὕτη γὰρ
[22, 7]   τὴν θυγατέρα Ἀγαθοκλέους, ἐξ ἧς  ἐγέννησεν   Ἀλέξανδρον υἱόν, καὶ διὰ τοῦτο
[22, 7]   πρὸς ναυμαχίαν. ὡς δὲ πλησίον  ἐγένοντο   Συρακόσης, οἱ μὲν Καρχηδόνιοι προαπεσταλκότες
[22, 2]   τῆς ἰδίας ἑστίας ἑκάστους σφάξαντες  ἔγημαν   τὰς τῶν ἰδιοξένων γυναῖκας καὶ
[22, 10]   τοὺς δὲ φρουροῦντας ἀπολύσας τῶν  ἐγκλημάτων   ἔταξεν εἰς τὰς ἰδίας τάξεις.
[22, 7]   Κατάνην. καὶ προσδεχθεὶς ὑπὸ τῶν  ἐγχωρίων   μεγάλως καὶ χρυσοῖς στεφάνοις στεφθείς,
[22, 5]   καὶ δῶρα πολυτελῆ τοῖς εὐθέτοις  ἐδίδου.   οἱ δὲ οὐκ ἔλαβον ταῦτα,
[22, 3]   καὶ τοὺς πρὸς φρουρὰν ὄντας  ἐδίωξαν,   ἐν οἷς πρῶτον ἀπέστησαν Ἀγυριναῖοι.
[22, 5]   μίαν καὶ τὴν αὐτὴν ἀπόκρισιν  ἔδωκαν   αὐτῷ, ὅτι νῦν μὲν ὄντος
[22, 4]   τά τε σπλάγχνα τοῖς συνομόσασιν  ἔδωκε   φαγεῖν καὶ τὸ αἷμα κεράσας
[22, 8]   δὲ Πυθία τοῖς Δελφοῖς ἀπόκρισιν  ἔδωκεν   προστάττειν τὸν θεὸν ἐᾶν τὰ
[22, 10]   Κεντοριπίνοις, τὴν δὲ τοῖς Ἀγυριναίοις  ἐδωρήσατο.   μετὰ δὲ ταῦτα Ἱέρων ἔχων
[22, 2]   ὑπὸ Ῥωμαίων φύλακες τῶν Ῥηγίνων  ἐζήλωσαν   τὴν τούτων ὠμότητα· τοὺς γὰρ
[22, 10]   περιπεσὼν πολλοῖς τραύμασι καὶ λιποψυχήσας  ἐζωγρήθη.   οὗτος ἀνεκομίσθη ἔμπνους εἰς τὴν
[22, 8]   τὸν κίνδυνον ἐπηρώτησαν τὸν θεὸν  εἰ   τὰ χρήματα καὶ τὰ τέκνα
[22, 11]   βασιλεῖ. οὐ μὴν τύχη  εἴασε   παντελῶς πεσεῖν τὰ κατὰ Μαμερτίνους
[22, 6]   Φιντιάδος κτίστωρ, Ἀκράγαντος τύραννος,  εἶδεν   ὄναρ δηλοῦν τὴν τοῦ βίου
[22, 7]   κατάφρακτοι ἑκατὸν εἴκοσι καὶ ἄφρακτοι  εἴκοσι·   μὲν βασιλικὴ ἐννήρης·
[22, 7]   ἐν ταῖς Συρακόσαις κατάφρακτοι ἑκατὸν  εἴκοσι   καὶ ἄφρακτοι εἴκοσι· μὲν
[22, 9]   οὖν ἑαυτοῖς ἠσεβηκόσι τηλικαῦτα προσεδόκων  εἰκότως   τεύξεσθαι τῆς ἁρμοζούσης τοῖς ἀνομήμασι
[22, 9]   συμβέβηκε τετευχέναι ταύτης τῆς προσηγορίας.  εἷλε   δὲ καὶ ταύτην κατὰ κράτος·
[22, 9]   τῶν ἄλλων φίλων, κατὰ κράτος  εἷλε   τὴν πόλιν. φρουρὰν δὲ καταστήσας
[22, 8]   καταλαβὼν κατεγέλασεν ὅτι θεοὺς ἀνθρωπομόρφους  εἶναι   δοκοῦντες ἵστασαν αὐτοὺς ξυλίνους τε
[22, 8]   Ἀρτέμιδος, ταύτας τὰς θεοὺς ὑπέλαβον  εἶναι   τὰς διὰ τοῦ χρησμοῦ προσαγορευομένας
[22, 9]   Καρχηδονίων ἀντιμαχομένων διὰ τὸ πετρώδη  εἶναι   τὸν τόπον, δύο μῆνας πολιορκήσας
[22, 5]   κατὰ τὴν μάχην ἀπήντησεν αὐτῷ,  εἰπεῖν   ὅτι ἐὰν ἔτι μιᾷ μάχῃ
[22, 11]   πάλιν ἀπεκατεστάθησαν εἰς ἀσφάλειαν τὸν  εἰρημένον   τρόπον. δὲ Ἱέρων καταστρατηγηθεὶς
[22, 5]   δωρεάν, ἐὰν δὲ καταπράξηται τὴν  εἰρήνην   καὶ γένηται φίλος Ῥωμαίων, ἡδέως
[22, 7]   μεγάλης τευξόμενος ἀποδοχῆς διὰ τὴν  εἰρήνην.   δὲ βασιλεὺς παραλαβὼν τά
[22, 9]   τὸν βασιλέα ὑπὲρ διαλύσεως καὶ  εἰρήνης   συνθέσθαι καὶ χρημάτων πλῆθος δοῦναι.
[22, 9]   αὐτοῦ δὲ ἀναλαβόντος τὴν στρατιάν  εἰς   Ἀκράγαντα παραγενόμενος τὴν μὲν πόλιν
[22, 3]   τύραννοι Ἱκέτας ἐν Συρακόσῃ, Φιντίας  εἰς   Ἀκράγαντα, Τυνδαρίων ἐν Ταυρομενίῳ, καὶ
[22, 11]   διὰ τὴν ἧτταν, πάλιν ἀπεκατεστάθησαν  εἰς   ἀσφάλειαν τὸν εἰρημένον τρόπον.
[22, 10]   βασιλέως παρεμβολὴν καὶ παρεδόθη ἰατροῖς  εἰς   θεραπείαν. καὶ κατὰ τὴν μαντείαν
[22, 7]   ἐκ τῆς Τάραντος, καὶ δεκαταῖος  εἰς   Λοκροὺς κατῆρεν. ἐντεῦθεν καταπλεύσας τὸν
[22, 8]   ἐμπόρων πλείστων καὶ ἁμαξῶν δισχιλίων  εἰς   Μακεδονίαν ἐλθὼν πόλεμον ἐποίησεν, ἐν
[22, 11]   ἔσχεν. δὲ Ἀννίβας παρελθὼν  εἰς   Μεσσήνην καὶ καταλαβὼν Μαμερτίνους μέλλοντας
[22, 10]   Τυρρηνικοῦ τὴν Τυνδαριτῶν. ἐμβαλὼν δὲ  εἰς   Μεσσήνην κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν Λοίτανον
[22, 8]   Βρέννος τῶν Γαλατῶν βασιλεὺς  εἰς   ναὸν ἐλθὼν ἀργυροῦν μὲν
[22, 6]   ἀπέστησαν, τὴν δὲ παρεσκευασμένην ὕλην  εἰς   ναυπηγίαν ἐνέπρησαν, καὶ διέμειναν φυλάττοντες
[22, 7]   καὶ τοὺς Συρακοσίους κατήλλαξε καὶ  εἰς   ὁμόνοιαν ἤγαγεν, ὡς μεγάλης τευξόμενος
[22, 2]   παρανομήσαντες, ἀλλ´ μὲν Δέκιος  εἰς   ὀφθαλμίαν χαλεπὴν ἐμπεσὼν μετεπέμψατο τῶν
[22, 6]   ἔκριναν κοινῇ διακωλύειν Πύρρον τὴν  εἰς   Σικελίαν διάβασιν· Τυνδαρίων δὲ
[22, 6]   πάλιν προκαλοῦνται Πύρρον τὸν βασιλέα  εἰς   Σικελίαν. Ὅτι Μαμερτῖνοι οἱ Μεσσηνίους
[22, 10]   ἐκυρίευσε τῶν πόλεων τούτων, καὶ  εἰς   στενὴν χώραν συνήλασε τοὺς Μαμερτίνους.
[22, 11]   Ἱέρων, ἀποπεπτωκότες τῆς Μεσσήνης, συνῆλθον  εἰς   σύλλογον καὶ συμμαχίαν πρὸς ἀλλήλους
[22, 7]   εἰς τὴν Ταυρομένιον. ἐκεῖθεν προσλαβόμενος  εἰς   συμμαχίαν Τυνδαρίωνα τὸν δυνάστην Ταυρομενίας,
[22, 7]   ἧκον δὲ καὶ ἕτεροι πλεῖστοι  εἰς   Συράκοσαν, λέγοντες τὰς πόλεις παραδώσειν
[22, 7]   πεζὴν δύναμιν. ταύτης δὲ πορευομένης  εἰς   Συρακόσας. καὶ στόλος συμπαρέπλει
[22, 7]   πολεμῆσαι. διόπερ Πύρρος ἀκινδύνως διέπλευσεν  εἰς   Συρακόσας, καὶ παρέλαβε τὴν Νῆσον
[22, 11]   Φοίνικος, τὴν πολιορκίαν ἀπογνοὺς ἐπανῆλθε  εἰς   Συρακόσας, περιβόητον εὐημερίαν περιπεποιημένος. Οἱ
[22, 8]   καὶ τὰς ἁμάξας καύσαντας εὐζώνους  εἰς   τὰ οἰκεῖα ἐπανελθεῖν· βασιλέα δὲ
[22, 6]   μετὰ Ῥωμαίων πεντακοσίους ἄνδρας ἔλαβον  εἰς   τὰς ἰδίας ναῦς, καὶ εἰς
[22, 7]   δὲ πάντας φιλανθρώπως ἀποδεξάμενος ἀπέλυσεν  εἰς   τὰς ἰδίας πατρίδας, ἐλπίζων καὶ
[22, 10]   φρουροῦντας ἀπολύσας τῶν ἐγκλημάτων ἔταξεν  εἰς   τὰς ἰδίας τάξεις. τῆς δὲ
[22, 7]   αὐτόν. ἐμβιβάσας δὲ τὸν λαὸν  εἰς   τὰς ναῦς καὶ τοὺς ἐλέφαντας
[22, 8]   ἀποβαλών, ὡς μὴ ἰσχύσας ὕστερον  εἰς   τὴν Ἑλλάδα ἐλθὼν καὶ εἰς
[22, 7]   λαβὼν παρ´ αὐτοῦ στρατιώτας, κατέπλευσεν  εἰς   τὴν Κατάνην. καὶ προσδεχθεὶς ὑπὸ
[22, 11]   ἀνέπεισε, καὶ προσποιησάμενος βοήθειαν εἰσήγαγεν  εἰς   τὴν πόλιν στρατιώτας μʹ οἱ
[22, 7]   πορθμὸν καὶ διάρας Σικελίαν, κατῆρεν  εἰς   τὴν Ταυρομένιον. ἐκεῖθεν προσλαβόμενος εἰς
[22, 10]   λιποψυχήσας ἐζωγρήθη. οὗτος ἀνεκομίσθη ἔμπνους  εἰς   τὴν τοῦ βασιλέως παρεμβολὴν καὶ
[22, 10]   τῶν ἱεροσκόπων πρόρρησιν νυκτερεύσαντος αὐτοῦ  εἰς   τὴν τῶν ἐναντίων παρεμβολήν, τοῦ
[22, 3]   οἰκίας, τοὺς λαοὺς τῆς Γέλας  εἰς   τὴν Φιντιάδα μετήνεγκε, κτίσας τεῖχος
[22, 8]   εἰς τὴν Ἑλλάδα ἐλθὼν καὶ  εἰς   τὸ ἐν Δελφοῖς μαντεῖον, θέλων
[22, 9]   τοὺς τῶν Γαλατῶν θυρεοὺς ἀνέθηκεν  εἰς   τὸ ἱερὸν τῆς Ἰτωνίδος Ἀθηνᾶς
[22, 9]   Λιβύης οἱ Καρχηδόνιοι δύναμιν ἀξιόλογον  εἰς   τὸ Λιλύβαιον· πολὺν δὲ σῖτον
[22, 9]   ἐκ ταύτης ὑπολειφθέντας ἀθροίσαντες κατῴκισαν  εἰς   τὸ Λιλύβαιον. τοῦ δὲ Πύρρου
[22, 2]   καὶ φεύγει ἐκ Μεσσήνης. Ὅτι  εἰς   τὸ Ῥήγιον ἀπεστάλη φρουρὰ ὑπὸ
[22, 6]   εἰς τὰς ἰδίας ναῦς, καὶ  εἰς   τὸ Ῥήγιον διαβάντες προσβολὰς ποιούμενοι
[22, 10]   ἵππους φέροντες ἐκ τοῦ πολέμου  εἰς   τὸν βασιλέα. Κίως δὲ
[22, 11]   τὸ παράδοξον ἧκε κατὰ τάχος  εἰς   τὸν βασιλέα, τῷ μὲν λόγῳ
[22, 4]   δύναμιν ἀξιόλογον περιεποιήσατο. ἐκτραπεὶς δὲ  εἰς   ὠμότητα καὶ πλεονεξίαν εἰσεπράττετο τοὺς
[22, 4]   κρατεῖν καὶ ἐκπίπτειν αὐτῆς, ὧν  εἷς   καὶ Μελέαγρος, ἀδελφὸς Πτολεμαίου τοῦ
[22, 4]   δὲ εἰς ὠμότητα καὶ πλεονεξίαν  εἰσεπράττετο   τοὺς πολιτικοὺς χρήματα, καὶ πολλοὺς
[22, 11]   πόλιν ἀνέπεισε, καὶ προσποιησάμενος βοήθειαν  εἰσήγαγεν   εἰς τὴν πόλιν στρατιώτας μʹ
[22, 4]   χρυσὸν παραδιδόναι. εἶχε δὲ τυραννίδος  εἰσηγητὴν   καὶ διδάσκαλον Καλλιφῶντα τὸν Σικελόν,
[22, 9]   εἶτα Σελινούντιοι τῷ βασιλεῖ προσεχώρησαν,  εἶτα   Ἁλικυαῖοι καὶ Αἰγεσταῖοι καὶ ἄλλαι
[22, 9]   μετὰ δὲ ταῦτα Ἀζῶνας παρέλαβεν.  εἶτα   Σελινούντιοι τῷ βασιλεῖ προσεχώρησαν, εἶτα
[22, 2]   Μαμερτίνοις, ὥσπερ ἐκεῖνοι Μεσσηνίους σφάξαντες.  εἶτα   τὴν διαίρεσιν τῆς κτήσεως τῶν
[22, 4]   πάντας ἄργυρον καὶ χρυσὸν παραδιδόναι.  εἶχε   δὲ τυραννίδος εἰσηγητὴν καὶ διδάσκαλον
[22, 10]   Σικελικοῦ πελάγους τὴν ἐγγὺς Μεσσήνης  εἶχε   πόλιν τὴν τῶν Ταυρομενιτῶν, ἀπὸ
[22, 7]   κάμνοντες οἱ Συρακόσιοι τὰς ἐλπίδας  εἶχον   ἐν τῷ Πύρρῳ διὰ Λάνασσαν
[22, 10]   ἱππεῖς δὲ μʹ στρατηγὸν δὲ  εἶχον   Κίων. οὗτος δὲ μάντεις ἀθροίσας
[22, 9]   φρουρὰν τὴν Καρχηδονίων ἐκβεβληκέναι, ἣν  εἶχον   ὅπως μὴ Φιντίας δυναστεύσῃ αὐτῶν,
[22, 9]   συνεχεῖς τοῖς τείχεσιν ἐποιεῖτο προσβολὰς  ἐκ   διαδοχῆς· ἠμύναντο δὲ οἱ Καρχηδόνιοι
[22, 7]   δὲ ὄντος αὐτοῦ, ἧκον πρέσβεις  ἐκ   Λεοντίνων ἀπὸ Ἡρακλείδου τοῦ δυνάστου
[22, 2]   ὁράσεως αὐτὸν ἀπεστέρησε καὶ φεύγει  ἐκ   Μεσσήνης. Ὅτι εἰς τὸ Ῥήγιον
[22, 10]   ἱππομαχίας, ἅμα καὶ τῶν πεζῶν  ἐκ   προστάξεως τοῦ βασιλέως προκατειληφότων ὀφρῦν
[22, 9]   μηχανὰς βασιλεὺς κατασκευάζειν τῶν  ἐκ   Συρακούσης ἐνεχθεισῶν αὐτῷ, καὶ διὰ
[22, 9]   Διονυσίου τοῦ τυράννου. τοὺς γὰρ  ἐκ   ταύτης ὑπολειφθέντας ἀθροίσαντες κατῴκισαν εἰς
[22, 9]   μῆνας πολιορκήσας καὶ ἀπογνοὺς τὴν  ἐκ   τῆς βίας ἅλωσιν, ἔλυσε τὴν
[22, 9]   τὴν πολιορκίαν ταύτης παρασκευαζομένου, διεβίβασαν  ἐκ   τῆς Λιβύης οἱ Καρχηδόνιοι δύναμιν
[22, 2]   τῆς ὁράσεως αὐτὸν στερήσας ἔφυγεν  ἐκ   τῆς Μεσσήνης. ~Κατὰ δὲ Σικελίαν
[22, 10]   πολεμουμένῃ. δὲ Ἱέρων ἀπαλλαγεὶς  ἐκ   τῆς πολεμίας, Μύλας κατὰ κράτος
[22, 7]   καὶ τὴν ἄλλην παρασκευήν, ἐξέπλευσεν  ἐκ   τῆς Τάραντος, καὶ δεκαταῖος εἰς
[22, 8]   τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας ἀποκομίσωσιν  ἐκ   τοῦ μαντείου πρὸς τὰς ὀχυρωτάτας
[22, 10]   Κίων, ἧκόν τινες ἵππους φέροντες  ἐκ   τοῦ πολέμου εἰς τὸν βασιλέα.
[22, 2]   τῆς ὠφελείας ἄδικον ποιησάμενος ἐξέπεσεν  ἐκ   τοῦ Ῥηγίου, φυγαδευθεὶς ὑπὸ τῶν
[22, 2]   τῶν ἠτυχηκότων ἄδικον ποιησάμενος ἐξέπεσεν  ἐκ   τοῦ Ῥηγίου φυγαδευθεὶς ὑπὸ τῶν
[22, 2]   Μεσσηνίους ἐπὶ τῆς ἰδίας ἑστίας  ἑκάστους   σφάξαντες ἔγημαν τὰς τῶν ἰδιοξένων
[22, 7]   παρέλαβεν ἐν ταῖς Συρακόσαις κατάφρακτοι  ἑκατὸν   εἴκοσι καὶ ἄφρακτοι εἴκοσι·
[22, 7]   κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν,  ἑκατὸν   ναυσὶν ἐφορμοῦντες τῷ μεγάλῳ λιμένι·
[22, 6]   Συρακόσας ὑπὸ Θοίνωνος τοῦ Μαμέως  ἐκβάλλεται   τῆς τυραννίδος. Ὅτι Θοίνων καὶ
[22, 9]   λέγοντες τὴν φρουρὰν τὴν Καρχηδονίων  ἐκβεβληκέναι,   ἣν εἶχον ὅπως μὴ Φιντίας
[22, 2]   οὗτος τὴν ὕβριν τῆς πατρίδος  ἐκδικῶν   κανθαρίσιν ὑπήλειψε τὸν Δέκιον καὶ
[22, 7]   Σικελίαν, κατῆρεν εἰς τὴν Ταυρομένιον.  ἐκεῖθεν   προσλαβόμενος εἰς συμμαχίαν Τυνδαρίωνα τὸν
[22, 2]   τὸν ὅμοιον τρόπον Μαμερτίνοις, ὥσπερ  ἐκεῖνοι   Μεσσηνίους σφάξαντες. εἶτα τὴν διαίρεσιν
[22, 2]   ἐμιμήσατο τὴν τῶν Μαμερτίνων παρανομίαν.  ἐκεῖνοί   τε γὰρ προσδεχθέντες ὑπὸ Μεσσηνίων
[22, 9]   τῆς Μακεδονικῆς βασιλείας, τοὺς Γαλάτας  ἐκεῖσε   κατέλιπεν. οἱ δὲ πυθόμενοί τινων
[22, 8]   καὶ πολλοῦ πολέμου γεγονότος, μυριάδας  ἐκεῖσε   στρατιωτῶν ἀποβαλὼν ἐπλήγη καὶ αὐτὸς
[22, 9]   οἱ ἀπὸ τῶν πόλεων ἀποκαλοῦντες  ἐκέλευον   μηδενὶ τρόπῳ συγχωρεῖν τοῖς βαρβάροις
[22, 10]   δὲ στρατηγὸς τῶν Μαμερτίνων ἀγωνιζόμενος  ἐκθύμως   καὶ περιπεσὼν πολλοῖς τραύμασι καὶ
[22, 6]   Τυνδαρίων δὲ Ταυρομενίας τύραννος  ἔκλινε   πρὸς αὐτόν, καὶ ἕτοιμος ἦν
[22, 9]   Πύρρος ἐπὶ τούτοις βλασφημούμενος οὐκ  ἐκόλαζε   τοὺς βαρβάρους διὰ τὰς ἐν
[22, 9]   τὸ Λιλύβαιον· πολὺν δὲ σῖτον  ἐκόμισαν   θαλασσοκρατοῦντες, μηχανὰς δὲ καὶ βέλη
[22, 9]   καλῶς κειμένην. τῶν δὲ Ἰαιτίνων  ἑκουσίως   προσχωρησάντων, εὐθὺς ἧκεν ἐπὶ τῶν
[22, 4]   πρὸς ὀλίγας ἡμέρας δυναστεύσας καὶ  ἐκπεσών·   ὡσαύτως δὲ καὶ Ἀντίπατρος ἡμέρας
[22, 4]   βασιλείᾳ πρὸς βραχὺ κρατεῖν καὶ  ἐκπίπτειν   αὐτῆς, ὧν εἷς καὶ Μελέαγρος,
[22, 7]   ὅτι τούτου παρασκευαζομένου πρὸς τὸν  ἔκπλουν,   τὰς Συρακόσας Καρχηδόνιοι ἐπολιόρκουν καὶ
[22, 10]   ὄντος καὶ πολλοὺς στρατιώτας ἔχοντος,  ἐκπολιορκήσας   τὸ χωρίον τοῦτο μὲν κατέσκαψε,
[22, 9]   δῶρον Ἀθηνᾷ Πύρρος ἀπὸ θρασέων  ἐκρέμασεν   Γαλατῶν πάντα τὸν Ἀντιγόνου καθελὼν
[22, 6]   δολοφονήσαντες συμμαχίαν μετὰ Καρχηδονίων ποιήσαντες,  ἔκριναν   κοινῇ διακωλύειν Πύρρον τὴν εἰς
[22, 11]   οἱ λοιποὶ στρατιῶται πάντες ἀπολώλασιν,  ἔκριναν   μεθ´ ἱκετηρίας ἀπαντᾶν τῷ βασιλεῖ.
[22, 9]   φύσιν ἐχούσης ὀχυρὰν καὶ δυσπολιόρκητον,  ἔκρινεν   Πύρρος βίᾳ ταύτην ἐξελεῖν
[22, 10]   προσπεσεῖν· αὐτὸς δὲ τὴν δύναμιν  ἐκτάξας,   κατὰ στόμα ἀπήντα. γενομένης δὲ
[22, 10]   τῆς τοῦ βασιλέως στρατοπεδείας. εὐθὺς  ἐκτάξας   τὴν δύναμιν ἐπειρᾶτο διαβαίνειν τὸν
[22, 9]   γὰρ πόλις ὑπὸ Καρχηδονίων  ἐκτίσθη   μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Καρχηδονίων
[22, 4]   τῆς εὐπορίας δύναμιν ἀξιόλογον περιεποιήσατο.  ἐκτραπεὶς   δὲ εἰς ὠμότητα καὶ πλεονεξίαν
[22, 10]   πολεμίας, Μύλας κατὰ κράτος ἑλὼν  ἐκυρίευσε   στρατιωτῶν χιλίων πεντακοσίων. εὐθὺς δὲ
[22, 10]   Ἀβακαινίνων καὶ Τυνδαριτῶν προθύμως προσδεχθεὶς  ἐκυρίευσε   τῶν πόλεων τούτων, καὶ εἰς
[22, 7]   Συρακοσίων καὶ Σωσιστράτου. οὗτος δὲ  ἐκυρίευσεν   Ἀκράγαντος καὶ πολλῶν ἄλλων πόλεων,
[22, 9]   Ἀκράγαντα παραγενόμενος τὴν μὲν πόλιν  ἔλαβε   παρὰ Σωσιστράτου καὶ τοὺς στρατιώτας,
[22, 6]   ποιήσαντες μετὰ Ῥωμαίων πεντακοσίους ἄνδρας  ἔλαβον   εἰς τὰς ἰδίας ναῦς, καὶ
[22, 5]   εὐθέτοις ἐδίδου. οἱ δὲ οὐκ  ἔλαβον   ταῦτα, πάντες δὲ μίαν καὶ
[22, 3]   ἐν Ταυρομενίῳ, καὶ ἕτεροι τῶν  ἐλαττόνων   πόλεων. Φιντίας δὲ καὶ Ἱκέτας
[22, 9]   ἱππεῖς δὲ χιλίους πεντακοσίους καὶ  ἐλέφαντας.   καὶ πρώτην πόλιν Ἡράκλειαν ὑπηγάγετο
[22, 7]   εἰς τὰς ναῦς καὶ τοὺς  ἐλέφαντας   καὶ τὴν ἄλλην παρασκευήν, ἐξέπλευσεν
[22, 8]   τῶν Γαλατῶν βασιλεὺς εἰς ναὸν  ἐλθὼν   ἀργυροῦν μὲν χρυσοῦν οὐδὲν
[22, 8]   ἰσχύσας ὕστερον εἰς τὴν Ἑλλάδα  ἐλθὼν   καὶ εἰς τὸ ἐν Δελφοῖς
[22, 8]   καὶ ἁμαξῶν δισχιλίων εἰς Μακεδονίαν  ἐλθὼν   πόλεμον ἐποίησεν, ἐν πολλοὺς
[22, 8]   μὴ ἰσχύσας ὕστερον εἰς τὴν  Ἑλλάδα   ἐλθὼν καὶ εἰς τὸ ἐν
[22, 8]   κατὰ δὲ τὰς δυσχωρίας οἱ  Ἕλληνες   ἐπιτιθέμενοι τὰς οὐραγίας ἀπέκοπτον καὶ
[22, 7]   πολέμῳ κάμνοντες οἱ Συρακόσιοι τὰς  ἐλπίδας   εἶχον ἐν τῷ Πύρρῳ διὰ
[22, 7]   ἀπέλυσεν εἰς τὰς ἰδίας πατρίδας,  ἐλπίζων   καὶ Λιβύης τυχεῖν. Ὅτι
[22, 9]   τὴν ἐκ τῆς βίας ἅλωσιν,  ἔλυσε   τὴν πολιορκίαν. κρίνας οὖν στόλον
[22, 10]   τῆς πολεμίας, Μύλας κατὰ κράτος  ἑλὼν   ἐκυρίευσε στρατιωτῶν χιλίων πεντακοσίων. εὐθὺς
[22, 10]   δὲ τοῦ Τυρρηνικοῦ τὴν Τυνδαριτῶν.  ἐμβαλὼν   δὲ εἰς Μεσσήνην κατεστρατοπέδευσε παρὰ
[22, 7]   ἄλλοις πρέσβεις ἔστελλον πρὸς αὐτόν.  ἐμβιβάσας   δὲ τὸν λαὸν εἰς τὰς
[22, 2]   Καμπανός, πλεονεξίᾳ καὶ τόλμῃ διαφέρων  ἐμιμήσατο   τὴν τῶν Μαμερτίνων παρανομίαν. ἐκεῖνοί
[22, 3]   τῶν ὑποτεταγμένων διὰ τὴν παρανομίαν  ἐμισεῖτο.   διόπερ ἁπάντων ὄντων πρὸς ἀπόστασιν,
[22, 3]   γεγονότος, ὑπὸ πασῶν τῶν πόλεων  ἐμισήθη   τῶν οὐσῶν ὑπ´ αὐτῷ, καὶ
[22, 2]   μὲν Δέκιος εἰς ὀφθαλμίαν χαλεπὴν  ἐμπεσὼν   μετεπέμψατο τῶν ἰατρῶν τὸν ἄριστον·
[22, 10]   καὶ λιποψυχήσας ἐζωγρήθη. οὗτος ἀνεκομίσθη  ἔμπνους   εἰς τὴν τοῦ βασιλέως παρεμβολὴν
[22, 8]   καὶ ἑτέρου ἀγοραίου ὄχλου καὶ  ἐμπόρων   πλείστων καὶ ἁμαξῶν δισχιλίων εἰς
[22, 8]   Κιχώριον. Βρέννος δὲ ἄκρατον πολὺν  ἐμφορησάμενος   ἑαυτὸν ἀπέσφαξε. Κιχώριος δὲ τοῦτον
[22, 9]   τὴν πόλιν. φρουρὰν δὲ καταστήσας  ἐν   αὐτῇ, ἀπῆρε πρὸς τὴν Ἰαιτίνων
[22, 3]   Φιντιάδα, Γελῴους ἀναστάτους ὄντας οἰκίσας  ἐν   αὐτῇ· ἐστὶ δὲ αὕτη παραθαλάσσιος.
[22, 8]   Ἑλλάδα ἐλθὼν καὶ εἰς τὸ  ἐν   Δελφοῖς μαντεῖον, θέλων ἀποσυλῆσαι αὐτό.
[22, 8]   τε καὶ λιθίνους. Ὅτι οἱ  ἐν   Δελφοῖς ὄντες κατὰ τὴν τῶν
[22, 9]   τῆς πόλεως τὸ πλεῖστον μέρος  ἐν   θαλάσσῃ, τὰς ἀπὸ τῆς γῆς
[22, 7]   διεπρεσβεύοντο πρὸς Πύρρον. ~Ὅτι Πύρρος  ἐν   Ἰταλίᾳ ἐπολέμησεν ἔτη δύο καὶ
[22, 3]   τοὺς πρὸς φρουρὰν ὄντας ἐδίωξαν,  ἐν   οἷς πρῶτον ἀπέστησαν Ἀγυριναῖοι. {Ὅτι
[22, 3]   δὲ Σικελίαν ἦσαν τύραννοι Ἱκέτας  ἐν   Συρακόσῃ, Φιντίας εἰς Ἀκράγαντα, Τυνδαρίων
[22, 7]   αἱ δὲ ναῦς ἃς παρέλαβεν  ἐν   ταῖς Συρακόσαις κατάφρακτοι ἑκατὸν εἴκοσι
[22, 3]   Συρακόσῃ, Φιντίας εἰς Ἀκράγαντα, Τυνδαρίων  ἐν   Ταυρομενίῳ, καὶ ἕτεροι τῶν ἐλαττόνων
[22, 10]   εὔζωνον ποιήσαντες τὴν δύναμιν ἧκον  ἐν   τάχει βοηθήσοντες τῇ Μεσσηνίᾳ πολεμουμένῃ.
[22, 11]   τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸς ἔτυχεν ὁρμῶν  ἐν   τῇ Λιπάρας νήσῳ. ἀκούσας δὲ
[22, 10]   ἱερῶν οἱ θεοὶ σημαίνουσι νυκτερεύσειν  ἐν   τῇ παρεμβολῇ τῶν πολεμίων, περιχαρὴς
[22, 7]   καὶ τὰς μηχανὰς καὶ τὰς  ἐν   τῇ πόλει παρασκευάς· αἱ δὲ
[22, 9]   ἐκόλαζε τοὺς βαρβάρους διὰ τὰς  ἐν   τοῖς πολέμοις χρείας. ~Τῶν δὲ
[22, 7]   μετ´ αὐτοῦ κομισθείσαις πλείους διακοσίων.  ἐν   τούτῳ δὲ ὄντος αὐτοῦ, ἧκον
[22, 8]   τῶν θεῶν ἀνήκοντα κατὰ χώραν  ἐν   τῷ μαντείῳ· φυλάξειν γὰρ ἅπαντα
[22, 6]   διεπολέμουν ἀλλήλοις· ἀμφότεροι δὲ κάμνοντες  ἐν   τῷ πολέμῳ διεπρεσβεύοντο πρὸς Πύρρον.
[22, 5]   πρὸς Ῥωμαίους, οὗτος πειστικὸς ὢν  ἐν   τῷ πρεσβεύειν καὶ δῶρα πολυτελῆ
[22, 7]   οἱ Συρακόσιοι τὰς ἐλπίδας εἶχον  ἐν   τῷ Πύρρῳ διὰ Λάνασσαν τὴν
[22, 8]   τὰς λευκὰς κόρας. ὄντων δὲ  ἐν   τῷ τεμένει δυεῖν νεῶν παντελῶς
[22, 8]   εἰς Μακεδονίαν ἐλθὼν πόλεμον ἐποίησεν,  ἐν   πολλοὺς στρατιώτας ἀποβαλών, ὡς
[22, 10]   νυκτερεύσαντος αὐτοῦ εἰς τὴν τῶν  ἐναντίων   παρεμβολήν, τοῦ βασιλέως δὲ θέλοντος
[22, 6]   δὲ παρεσκευασμένην ὕλην εἰς ναυπηγίαν  ἐνέπρησαν,   καὶ διέμειναν φυλάττοντες τὸν πορθμόν,
[22, 9]   βασιλεὺς κατασκευάζειν τῶν ἐκ Συρακούσης  ἐνεχθεισῶν   αὐτῷ, καὶ διὰ τῆς μεταλλείας
[22, 9]   αὐτοῦ περὶ τὴν ὁδοιπορίαν, ἧκον  Ἐνναῖοι   λέγοντες τὴν φρουρὰν τὴν Καρχηδονίων
[22, 6]   τὴν πληγὴν κτεῖναι. Ὅτι Ἱκέτας  ἐννέα   ἔτη δυναστεύσας Συρακόσας ὑπὸ Θοίνωνος
[22, 7]   ἄφρακτοι εἴκοσι· μὲν βασιλικὴ  ἐννήρης·   δὲ σύμπας στόλος σὺν
[22, 3]   καὶ Ἱκέτας πρὸς ἀλλήλους πόλεμον  ἐνστησάμενοι   παρετάξαντο περὶ τὸν Ὕβλαιον, καὶ
[22, 7]   καὶ δεκαταῖος εἰς Λοκροὺς κατῆρεν.  ἐντεῦθεν   καταπλεύσας τὸν πορθμὸν καὶ διάρας
[22, 9]   ἔχειν κατὰ τῆς Σικελίας, ἀλλ´  ἐξ   ἁπάσης αὐτῆς ἐξελάσαι τοὺς Φοίνικας
[22, 7]   τὴν γυναῖκα, τὴν θυγατέρα Ἀγαθοκλέους,  ἐξ   ἧς ἐγέννησεν Ἀλέξανδρον υἱόν, καὶ
[22, 2]   ἐπὶ τῆς φρουρᾶς τεταγμένος Δέκιος  ἐξαργυρισάμενος   τὰς τῶν ἠτυχηκότων κτήσεις καὶ
[22, 9]   Σικελίας, ἀλλ´ ἐξ ἁπάσης αὐτῆς  ἐξελάσαι   τοὺς Φοίνικας καὶ διορίσαι τῷ
[22, 9]   ἔκρινεν Πύρρος βίᾳ ταύτην  ἐξελεῖν   διὰ πολιορκίας. διὸ καὶ τοῖς
[22, 2]   διαίρεσιν τῆς ὠφελείας ἄδικον ποιησάμενος  ἐξέπεσεν   ἐκ τοῦ Ῥηγίου, φυγαδευθεὶς ὑπὸ
[22, 2]   κτήσεως τῶν ἠτυχηκότων ἄδικον ποιησάμενος  ἐξέπεσεν   ἐκ τοῦ Ῥηγίου φυγαδευθεὶς ὑπὸ
[22, 7]   ἐλέφαντας καὶ τὴν ἄλλην παρασκευήν,  ἐξέπλευσεν   ἐκ τῆς Τάραντος, καὶ δεκαταῖος
[22, 2]   τῶν συνασεβησάντων Καμπανῶν. οὐ μὴν  ἐξέφυγον   τὴν τιμωρίαν οἱ παρανομήσαντες, ἀλλ´
[22, 7]   διὰ τοῦτο καθ´ ἡμέραν ἄλλους  ἐπ´   ἄλλοις πρέσβεις ἔστελλον πρὸς αὐτόν.
[22, 3]   ἐποίησαν. Ἱκέτας δὲ τῇ νίκῃ  ἐπαιρόμενος   παρετάξατο πρὸς Καρχηδονίους, καὶ λειφθεὶς
[22, 8]   καύσαντας εὐζώνους εἰς τὰ οἰκεῖα  ἐπανελθεῖν·   βασιλέα δὲ καταστῆσαι Κιχώριον. Βρέννος
[22, 11]   τοῦ Φοίνικος, τὴν πολιορκίαν ἀπογνοὺς  ἐπανῆλθε   εἰς Συρακόσας, περιβόητον εὐημερίαν περιπεποιημένος.
[22, 9]   καὶ διορίσαι τῷ πελάγει τὴν  ἐπαρχίαν.   εὐθὺς βασιλεὺς πλησίον τῶν
[22, 9]   τάξιν ἁμιλλώμενος, πρῶτος τοῖς τείχεσιν  ἐπέβαλε   καὶ μάχην ἡρωικὴν συστησάμενος τοὺς
[22, 9]   πολλῶν δὲ τραυματιζομένων, ἠλαττοῦτο Πύρρος.  ἐπεβάλετο   κρείττονας μηχανὰς βασιλεὺς κατασκευάζειν
[22, 9]   αὐτῷ, καὶ διὰ τῆς μεταλλείας  ἐπεβάλετο   τὰ τείχη σαλεῦσαι. τῶν δὲ
[22, 10]   τινος ἰσόρροπος ἦν κίνδυνος·  ἐπεὶ   δὲ καὶ οἱ τὸν λόφον
[22, 5]   τῶν Ἠπειρωτῶν τῶν συνδιαβεβηκότων ἀποβεβληκώς,  ἐπεί   τις ἠρώτησεν αὐτὸν τῶν ἰδιοξένων
[22, 10]   στρατοπεδείας. εὐθὺς ἐκτάξας τὴν δύναμιν  ἐπειρᾶτο   διαβαίνειν τὸν ποταμόν. Ἱέρων δ´
[22, 9]   τὸ ὀχύρωμα, πάσης τῆς Καρχηδόνος  ἐπεκράτησε   δυνάμεως καὶ κύριος ἐγένετο πλὴν
[22, 4]   λεηλατούντων αὐτήν, διὰ τὸ πολλοὺς  ἐπεμβαίνοντας   τῇ βασιλείᾳ πρὸς βραχὺ κρατεῖν
[22, 10]   καὶ οἱ τὸν λόφον περιελθόντες  ἐπέρραξαν   παραδόξως τοῖς Μαμερτίνοις καὶ νεαλεῖς
[22, 8]   θεωροῦντες πλησίον ὄντα τὸν κίνδυνον  ἐπηρώτησαν   τὸν θεὸν εἰ τὰ χρήματα
[22, 10]   δὲ μάντεις ἀθροίσας ἱεροσκόπους, θύσας  ἐπηρώτησε   περὶ τῆς μάχης· τῶν δὲ
[22, 4]   τινὰ φίλον αὐτοῦ καλέσας ὡς  ἐπὶ   θυσίαν καὶ σφαγιάσας τοῖς θεοῖς
[22, 10]   Ἱέρων ἔχων δύναμιν ἀξιόλογον ἐστράτευσεν  ἐπὶ   Μαμερτίνους, καὶ τὴν μὲν Ἅλαισαν
[22, 9]   πολιορκίας μεγάλης γενομένης καὶ ἰσχυρᾶς  ἐπὶ   πολὺν χρόνον, βουλόμενος φιλοδοξῆσαι
[22, 9]   καὶ Λεοντίνους καταστησάμενος μετὰ δυνάμεως  ἐπὶ   τὴν Ἀκράγαντα προῆλθεν. ὄντος δὲ
[22, 9]   πολιορκητικὰ καὶ βελῶν πλῆθος. ἐστράτευσεν  ἐπὶ   τὴν τῶν Καρχηδονίων ἐπικράτειαν, ἔχων
[22, 2]   πόλιν κατελάβοντο, τοὺς δὲ Μεσσηνίους  ἐπὶ   τῆς ἰδίας ἑστίας ἑκάστους σφάξαντες
[22, 2]   πόλιν ὡς δορίκτητον. δὲ  ἐπὶ   τῆς φρουρᾶς τεταγμένος Δέκιος ἐξαργυρισάμενος
[22, 10]   καὶ τἄλλα χωρία χειρούμενος, κατήντησεν  ἐπὶ   τὸ Ἀμήσελον, κείμενον μεταξὺ Κεντοριπίνων
[22, 9]   διὸ καὶ βελῶν παντοδαπῶν ἀφιεμένων  ἐπὶ   τοὺς πολιορκοῦντας, πολλῶν πιπτόντων, πολλῶν
[22, 9]   τετελευτηκότων διέρριψαν. δὲ Πύρρος  ἐπὶ   τούτοις βλασφημούμενος οὐκ ἐκόλαζε τοὺς
[22, 9]   Ἰαιτίνων ἑκουσίως προσχωρησάντων, εὐθὺς ἧκεν  ἐπὶ   τῶν Πανορμιτῶν πόλιν, ἔχουσαν λιμένα
[22, 9]   μηδενὶ τρόπῳ συγχωρεῖν τοῖς βαρβάροις  ἐπιβάθραν   ἔχειν κατὰ τῆς Σικελίας, ἀλλ´
[22, 10]   τὸν βασιλέα. Κίως δὲ  ἐπιγνοὺς   τὸν τοῦ ἰδίου υἱοῦ ἵππον
[22, 9]   ἄλλων λαφύρων τὰ πολυτελέστατα, τὴν  ἐπιγραφὴν   τήνδε ποιησάμενος, Τοὺς θυρεοὺς
[22, 4]   τρία κατὰ Διόδωρον. Ὅτι Ἀπολλόδωρος  ἐπιθέμενος   τυραννίδι καὶ βεβαιῶσαι κρίνας τὴν
[22, 4]   τοὺς χρόνους τούτους, τῶν Γαλατῶν  ἐπικειμένων   τῇ Μακεδονίᾳ καὶ λεηλατούντων αὐτήν,
[22, 10]   πανταχόθεν κυκλωθέντες πρὸς φυγὴν ὥρμησαν.  ἐπικειμένων   τῶν Συρακοσίων δυνάμει, πάντας κατέκοψαν.
[22, 9]   ἐστράτευσεν ἐπὶ τὴν τῶν Καρχηδονίων  ἐπικράτειαν,   ἔχων πεζοὺς τρισμυρίους, ἱππεῖς δὲ
[22, 9]   ἱππεῖς δὲ ὀκτακοσίους, πάντας δὲ  ἐπιλέκτους,   οὐδὲν ἀπολειπομένους τῶν Ἠπειρωτῶν· παρέλαβε
[22, 10]   ἀρεταῖς, προσθεὶς αὐτοῖς ἄλλους τετρακοσίους  ἐπιλέκτους   προσέταξε τὸν πλησίον λόφον τὸν
[22, 9]   καὶ μάχην ἡρωικὴν συστησάμενος τοὺς  ἐπιρράξαντας   Καρχηδονίους ἀπέκτεινε· συνεπιλαβομένων δὲ καὶ
[22, 8]   δὲ τὰς δυσχωρίας οἱ Ἕλληνες  ἐπιτιθέμενοι   τὰς οὐραγίας ἀπέκοπτον καὶ τὴν
[22, 8]   γεγονότος, μυριάδας ἐκεῖσε στρατιωτῶν ἀποβαλὼν  ἐπλήγη   καὶ αὐτὸς Βρέννος τρισὶ πληγαῖς.
[22, 8]   ὁδοῦ πρὸς οἶκον τὴν πορείαν  ἐποιεῖτο.   κατὰ δὲ τὰς δυσχωρίας οἱ
[22, 9]   μὲν πρῶτον συνεχεῖς τοῖς τείχεσιν  ἐποιεῖτο   προσβολὰς ἐκ διαδοχῆς· ἠμύναντο δὲ
[22, 3]   διήρπασαν, τὴν δὲ χώραν ἀγεώργητον  ἐποίησαν.   Ἱκέτας δὲ τῇ νίκῃ ἐπαιρόμενος
[22, 2]   μετὰ τῶν ληφθέντων χρημάτων στρατηγὸν  ἐποίησαν.   καὶ δὴ ὀφθαλμίας νόσου αὐτὸν
[22, 9]   προσόδους ἐτείχισαν καὶ πύργους πυκνοὺς  ἐποίησαν,   καὶ τάφρον ὀρύξαντες μέγαν, διεπρεσβεύσαντο
[22, 2]   Καμπανοὶ δὲ οὗτοι ἦσαν, καὶ  ἐποίησαν   κατὰ τὸν ὅμοιον τρόπον Μαμερτίνοις,
[22, 8]   δισχιλίων εἰς Μακεδονίαν ἐλθὼν πόλεμον  ἐποίησεν,   ἐν πολλοὺς στρατιώτας ἀποβαλών,
[22, 7]   Πύρρον. ~Ὅτι Πύρρος ἐν Ἰταλίᾳ  ἐπολέμησεν   ἔτη δύο καὶ μῆνας τέσσαρας.
[22, 7]   τὸν ἔκπλουν, τὰς Συρακόσας Καρχηδόνιοι  ἐπολιόρκουν   καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ
[22, 11]   μὲν λόγῳ συγχαίρων, τῷ δὲ  ἔργῳ   σπεύδων τὸν Ἱέρωνα καταστρατηγῆσαι δι´
[22, 7]   καὶ τὴν χώραν αὐτῶν κατατρέχοντες  ἔρημον   κατεσκεύασαν. διὸ τῷ πολέμῳ κάμνοντες
[22, 9]   ταύτην κατὰ κράτος· καὶ τῶν  Ἑρκτῶν   κατασχὼν τὸ ὀχύρωμα, πάσης τῆς
[22, 9]   Αἰγεσταῖοι καὶ ἄλλαι πλεῖσται πόλεις.  Ἐρυκίνης   δὲ ἐχούσης φρουρὰν ἀξιόλογον Καρχηδονίων
[22, 9]   Σωσίστρατος. μετὰ δὲ ταῦτα ἀποστείλας  ἐς   Συρακόσας ἤγαγεν ὄργανα πολιορκητικὰ καὶ
[22, 7]   ἡμέραν ἄλλους ἐπ´ ἄλλοις πρέσβεις  ἔστελλον   πρὸς αὐτόν. ἐμβιβάσας δὲ τὸν
[22, 3]   ἀναστάτους ὄντας οἰκίσας ἐν αὐτῇ·  ἐστὶ   δὲ αὕτη παραθαλάσσιος. καθαιρῶν τὰ
[22, 5]   Καδμεία νίκη παροιμία ἐστίν.  ἐστὶ   δὲ οὕτω· τὸ τοὺς νικήσαντας
[22, 1]   ~Ὅτι πάτριόν  ἐστι   τοῖς Ἠπειρώταις μὴ μόνον περὶ
[22, 9]   διαρπάσας Πύρρος, ἥτις ἦν  ἑστία   τῆς Μακεδονικῆς βασιλείας, τοὺς Γαλάτας
[22, 2]   δὲ Μεσσηνίους ἐπὶ τῆς ἰδίας  ἑστίας   ἑκάστους σφάξαντες ἔγημαν τὰς τῶν
[22, 5]   ~Ὅτι Καδμεία νίκη παροιμία  ἐστίν.   ἐστὶ δὲ οὕτω· τὸ τοὺς
[22, 10]   ταῦτα Ἱέρων ἔχων δύναμιν ἀξιόλογον  ἐστράτευσεν   ἐπὶ Μαμερτίνους, καὶ τὴν μὲν
[22, 9]   ὄργανα πολιορκητικὰ καὶ βελῶν πλῆθος.  ἐστράτευσεν   ἐπὶ τὴν τῶν Καρχηδονίων ἐπικράτειαν,
[22, 4]   ὑπὸ Γαλατῶν Πτολεμαῖος βασιλεὺς  ἐσφάγη   καὶ πᾶσα Μακεδονικὴ δύναμις
[22, 5]   γὰρ ἀληθείαις ἁπάσας τὰς νίκας  ἔσχε   Καδμείας κατὰ τὴν παροιμίαν· οἱ
[22, 11]   πεισθεὶς τῷ Φοίνικι τὰς ἡσυχίας  ἔσχεν.   δὲ Ἀννίβας παρελθὼν εἰς
[22, 10]   δὲ φρουροῦντας ἀπολύσας τῶν ἐγκλημάτων  ἔταξεν   εἰς τὰς ἰδίας τάξεις. τῆς
[22, 5]   παροιμίαν· οἱ γὰρ ἡττηθέντες οὐδὲν  ἐταπεινώθησαν   διὰ τὸ μέγεθος τῆς ἡγεμονίας,
[22, 9]   τὰς ἀπὸ τῆς γῆς προσόδους  ἐτείχισαν   καὶ πύργους πυκνοὺς ἐποίησαν, καὶ
[22, 7]   δὲ πεντακοσίους. ἧκον δὲ καὶ  ἕτεροι   πλεῖστοι εἰς Συράκοσαν, λέγοντες τὰς
[22, 3]   Ἀκράγαντα, Τυνδαρίων ἐν Ταυρομενίῳ, καὶ  ἕτεροι   τῶν ἐλαττόνων πόλεων. Φιντίας δὲ
[22, 8]   θυρεοφόρων καὶ ἱππέων μυρίων καὶ  ἑτέρου   ἀγοραίου ὄχλου καὶ ἐμπόρων πλείστων
[22, 6]   πληγὴν κτεῖναι. Ὅτι Ἱκέτας ἐννέα  ἔτη   δυναστεύσας Συρακόσας ὑπὸ Θοίνωνος τοῦ
[22, 7]   ~Ὅτι Πύρρος ἐν Ἰταλίᾳ ἐπολέμησεν  ἔτη   δύο καὶ μῆνας τέσσαρας. ὅτι
[22, 4]   Πύρρος Ἠπειρώτης· οἱ πάντες  ἔτη   τρία κατὰ Διόδωρον. Ὅτι Ἀπολλόδωρος
[22, 4]   τεσσαράκοντα πέντε· μεθ´ οὓς Σωσθένης,  ἔτι   δὲ Πτολεμαῖος, πρὸς δὲ τούτοις
[22, 5]   ἀπήντησεν αὐτῷ, εἰπεῖν ὅτι ἐὰν  ἔτι   μιᾷ μάχῃ νικήσῃ τοὺς Ῥωμαίους,
[22, 6]   τύραννος ἔκλινε πρὸς αὐτόν, καὶ  ἕτοιμος   ἦν δέξασθαι τῇ πόλει τὰς
[22, 7]   χρείας ἀναγκαίας, ταῖς καταλελειμμέναις οὐκ  ἐτόλμησαν   πολεμῆσαι. διόπερ Πύρρος ἀκινδύνως διέπλευσεν
[22, 9]   θαλασσοκρατήσας δυνάμεις πρὸς Λιβύην διαβιβάζειν,  ἔτρεπε   τὴν ὁρμήν. {Ὅτι Πύρρος προτερήσας
[22, 11]   γὰρ τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸς  ἔτυχεν   ὁρμῶν ἐν τῇ Λιπάρας νήσῳ.
[22, 10]   πολλὰ μὲν φρούρια αὐτοὶ δὲ  εὔζωνον   ποιήσαντες τὴν δύναμιν ἧκον ἐν
[22, 8]   ἀποκτεῖναι καὶ τὰς ἁμάξας καύσαντας  εὐζώνους   εἰς τὰ οἰκεῖα ἐπανελθεῖν· βασιλέα
[22, 11]   ἀπογνοὺς ἐπανῆλθε εἰς Συρακόσας, περιβόητον  εὐημερίαν   περιπεποιημένος. Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι καὶ
[22, 4]   πιστοῖς καὶ πρὸς τὰς κολάσεις  εὐθέτοις   διὰ τὴν ὠμότητα. τὰς δὲ
[22, 5]   πρεσβεύειν καὶ δῶρα πολυτελῆ τοῖς  εὐθέτοις   ἐδίδου. οἱ δὲ οὐκ ἔλαβον
[22, 10]   ἑλὼν ἐκυρίευσε στρατιωτῶν χιλίων πεντακοσίων.  εὐθὺς   δὲ καὶ τἄλλα χωρία χειρούμενος,
[22, 10]   κυριεύσων τῆς τοῦ βασιλέως στρατοπεδείας.  εὐθὺς   ἐκτάξας τὴν δύναμιν ἐπειρᾶτο διαβαίνειν
[22, 9]   τῶν δὲ Ἰαιτίνων ἑκουσίως προσχωρησάντων,  εὐθὺς   ἧκεν ἐπὶ τῶν Πανορμιτῶν πόλιν,
[22, 9]   διορίσαι τῷ πελάγει τὴν ἐπαρχίαν.  εὐθὺς   βασιλεὺς πλησίον τῶν τειχῶν
[22, 10]   περὶ τὸν ποταμὸν καὶ τὴν  εὐκαιρίαν   τοῦ τόπου πλεονεκτούντων, μέχρι μέν
[22, 4]   καὶ μεταδιδοὺς τοῖς πένησι τῆς  εὐπορίας   δύναμιν ἀξιόλογον περιεποιήσατο. ἐκτραπεὶς δὲ
[22, 3]   βιαίως ἄρχων καὶ πολλοὺς τῶν  εὐπόρων   ἀναιρῶν ὑπὸ τῶν ὑποτεταγμένων διὰ
[22, 4]   τὴν ὠμότητα. τὰς δὲ τῶν  εὐπόρων   οὐσίας δημεύων πλῆθος χρημάτων ἤθροιζεν.
[22, 8]   ἀργυροῦν μὲν χρυσοῦν οὐδὲν  εὗρεν   ἀνάθημα, ἀγάλματα δὲ μόνον λίθινα
[22, 4]   Ὅτι αὐτὸς Ἀπολλόδωρος Γαλάτας  εὑρὼν   καὶ τούτοις ὅπλα διδοὺς καὶ
[22, 8]   ὄντες κατὰ τὴν τῶν Γαλατῶν  ἔφοδον   θεωροῦντες πλησίον ὄντα τὸν κίνδυνον
[22, 7]   καὶ κατὰ θάλατταν, ἑκατὸν ναυσὶν  ἐφορμοῦντες   τῷ μεγάλῳ λιμένι· πεζῇ δὲ
[22, 2]   καὶ τῆς ὁράσεως αὐτὸν στερήσας  ἔφυγεν   ἐκ τῆς Μεσσήνης. ~Κατὰ δὲ
[22, 9]   τρόπῳ συγχωρεῖν τοῖς βαρβάροις ἐπιβάθραν  ἔχειν   κατὰ τῆς Σικελίας, ἀλλ´ ἐξ
[22, 5]   οὕτω· τὸ τοὺς νικήσαντας συμφορὰν  ἔχειν,   τοὺς δὲ ἡττημένους μηδὲν κινδυνεύειν
[22, 10]   πεντακοσίους· ἀντεστράτευσαν δὲ καὶ Μαμερτῖνοι  ἔχοντες   πεζοὺς ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ μʹ
[22, 6]   καὶ Σωστράτου τῆς Συρακόσης τυραννοῦντος,  ἔχοντες   στρατιώτας μυρίους διεπολέμουν ἀλλήλοις· ἀμφότεροι
[22, 10]   δὲ ὄντος καὶ πολλοὺς στρατιώτας  ἔχοντος,   ἐκπολιορκήσας τὸ χωρίον τοῦτο μὲν
[22, 9]   ἧκεν ἐπὶ τῶν Πανορμιτῶν πόλιν,  ἔχουσαν   λιμένα κάλλιστον τῶν κατὰ Σικελίαν,
[22, 9]   φρουρὰν ἀξιόλογον Καρχηδονίων καὶ φύσιν  ἐχούσης   ὀχυρὰν καὶ δυσπολιόρκητον, ἔκρινεν
[22, 9]   ἄλλαι πλεῖσται πόλεις. Ἐρυκίνης δὲ  ἐχούσης   φρουρὰν ἀξιόλογον Καρχηδονίων καὶ φύσιν
[22, 4]   διδοὺς καὶ δωρεαῖς τιμήσας δορυφόροις  ἐχρῆτο   πιστοῖς καὶ πρὸς τὰς κολάσεις
[22, 10]   κείμενον μεταξὺ Κεντοριπίνων καὶ Ἀγυρίου.  ἐχυροῦ   δὲ ὄντος καὶ πολλοὺς στρατιώτας
[22, 10]   ἐδωρήσατο. μετὰ δὲ ταῦτα Ἱέρων  ἔχων   δύναμιν ἀξιόλογον ἐστράτευσεν ἐπὶ Μαμερτίνους,
[22, 10]   παρὰ τὸν Λοίτανον ποταμόν, πεζοὺς  ἔχων   μυρίους, ἱππεῖς δὲ χιλίους πεντακοσίους·
[22, 9]   ἐπὶ τὴν τῶν Καρχηδονίων ἐπικράτειαν,  ἔχων   πεζοὺς τρισμυρίους, ἱππεῖς δὲ χιλίους
[22, 7]   Ἀκράγαντος καὶ πολλῶν ἄλλων πόλεων,  ἔχων   στρατιώτας ὑπὲρ τοὺς μυρίους. καὶ
[22, 10]   διαβαίνειν τὸν ποταμόν. Ἱέρων δ´  ἔχων   τοὺς φυγάδας Μεσσήνης διακοσίους συστρατεύοντας,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 27/11/2008