HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre XXII (fragments)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


α  =  164 formes différentes pour 230 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

>
Livre, fragment
[22, 10]   παραδόσει προσηγάγετο, ὑπὸ δὲ τῶν  Ἀβακαινίνων   καὶ Τυνδαριτῶν προθύμως προσδεχθεὶς ἐκυρίευσε
[22, 7]   Λάνασσαν τὴν γυναῖκα, τὴν θυγατέρα  Ἀγαθοκλέους,   ἐξ ἧς ἐγέννησεν Ἀλέξανδρον υἱόν,
[22, 8]   χρυσοῦν οὐδὲν εὗρεν ἀνάθημα,  ἀγάλματα   δὲ μόνον λίθινα καὶ ξύλινα
[22, 3]   κτήσεις διήρπασαν, τὴν δὲ χώραν  ἀγεώργητον   ἐποίησαν. Ἱκέτας δὲ τῇ νίκῃ
[22, 8]   καὶ ἱππέων μυρίων καὶ ἑτέρου  ἀγοραίου   ὄχλου καὶ ἐμπόρων πλείστων καὶ
[22, 3]   Φιντιάδα μετήνεγκε, κτίσας τεῖχος καὶ  ἀγορὰν   ἀξιόλογον καὶ ναοὺς θεῶν. Ὅθεν
[22, 6]   τὴν τοῦ βίου καταστροφήν, ὗν  ἄγριον   κυνηγοῦντος, ὁρμῆσαι κατ´ αὐτοῦ τὸν
[22, 3]   ἐδίωξαν, ἐν οἷς πρῶτον ἀπέστησαν  Ἀγυριναῖοι.   {Ὅτι Φιντίας τῶν πόλεων βιαίως
[22, 10]   τοῖς Κεντοριπίνοις, τὴν δὲ τοῖς  Ἀγυριναίοις   ἐδωρήσατο. μετὰ δὲ ταῦτα Ἱέρων
[22, 10]   Ἀμήσελον, κείμενον μεταξὺ Κεντοριπίνων καὶ  Ἀγυρίου.   ἐχυροῦ δὲ ὄντος καὶ πολλοὺς
[22, 1]   μόνον περὶ τῆς ἰδίας πατρίδος  ἀγωνίζεσθαι,   ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ τῶν φίλων
[22, 10]   δὲ στρατηγὸς τῶν Μαμερτίνων  ἀγωνιζόμενος   ἐκθύμως καὶ περιπεσὼν πολλοῖς τραύμασι
[22, 9]   Καρχηδόνιοι διὰ τὸ πλῆθος τῶν  ἀγωνιζομένων   καὶ τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς.
[22, 4]   αὐτῆς, ὧν εἷς καὶ Μελέαγρος,  ἀδελφὸς   Πτολεμαίου τοῦ Λάγου, πρὸς ὀλίγας
[22, 2]   καὶ τὴν διαίρεσιν τῆς ὠφελείας  ἄδικον   ποιησάμενος ἐξέπεσεν ἐκ τοῦ Ῥηγίου,
[22, 2]   διαίρεσιν τῆς κτήσεως τῶν ἠτυχηκότων  ἄδικον   ποιησάμενος ἐξέπεσεν ἐκ τοῦ Ῥηγίου
[22, 9]   ὑπὸ Καρχηδονίων· μετὰ δὲ ταῦτα  Ἀζῶνας   παρέλαβεν. εἶτα Σελινούντιοι τῷ βασιλεῖ
[22, 9]   θυρεοὺς Μολοττὸς Ἰτωνίδι δῶρον  Ἀθηνᾷ   Πύρρος ἀπὸ θρασέων ἐκρέμασεν Γαλατῶν
[22, 9]   εἰς τὸ ἱερὸν τῆς Ἰτωνίδος  Ἀθηνᾶς   καὶ τῶν ἄλλων λαφύρων τὰ
[22, 8]   τεμένει δυεῖν νεῶν παντελῶς ἀρχαίων  Ἀθηνᾶς   Προναίας καὶ Ἀρτέμιδος, ταύτας τὰς
[22, 9]   τοὺς γὰρ ἐκ ταύτης ὑπολειφθέντας  ἀθροίσαντες   κατῴκισαν εἰς τὸ Λιλύβαιον. τοῦ
[22, 10]   εἶχον Κίων. οὗτος δὲ μάντεις  ἀθροίσας   ἱεροσκόπους, θύσας ἐπηρώτησε περὶ τῆς
[22, 7]   τὰς ἐν τῇ πόλει παρασκευάς·  αἱ   δὲ ναῦς ἃς παρέλαβεν ἐν
[22, 9]   αἰχματαὶ καὶ νῦν καὶ πάρος  Αἰακίδαι.   Συνειδότες οὖν ἑαυτοῖς ἠσεβηκόσι τηλικαῦτα
[22, 9]   τοῖς ἀνομήμασι τιμωρίας. Ὅτι τὰς  Αἰγέας   διαρπάσας Πύρρος, ἥτις ἦν
[22, 9]   βασιλεῖ προσεχώρησαν, εἶτα Ἁλικυαῖοι καὶ  Αἰγεσταῖοι   καὶ ἄλλαι πλεῖσται πόλεις. Ἐρυκίνης
[22, 4]   συνομόσασιν ἔδωκε φαγεῖν καὶ τὸ  αἷμα   κεράσας οἴνῳ πιεῖν παρεκελεύσατο. Ὅτι
[22, 9]   καθελὼν στρατόν. οὐ μέγα θαῦμα·  αἰχματαὶ   καὶ νῦν καὶ πάρος Αἰακίδαι.
[22, 5]   ἡδέως προσδέξεσθαι τὴν δόσιν οὖσαν  ἀκατηγόρητον.   ~Ὅτι Φιντίας Φιντιάδος κτίστωρ,
[22, 7]   οὐκ ἐτόλμησαν πολεμῆσαι. διόπερ Πύρρος  ἀκινδύνως   διέπλευσεν εἰς Συρακόσας, καὶ παρέλαβε
[22, 11]   ὁρμῶν ἐν τῇ Λιπάρας νήσῳ.  ἀκούσας   δὲ τὸ παράδοξον ἧκε κατὰ
[22, 9]   δὲ ἀναλαβόντος τὴν στρατιάν εἰς  Ἀκράγαντα   παραγενόμενος τὴν μὲν πόλιν ἔλαβε
[22, 9]   καταστησάμενος μετὰ δυνάμεως ἐπὶ τὴν  Ἀκράγαντα   προῆλθεν. ὄντος δὲ αὐτοῦ περὶ
[22, 3]   Ἱκέτας ἐν Συρακόσῃ, Φιντίας εἰς  Ἀκράγαντα,   Τυνδαρίων ἐν Ταυρομενίῳ, καὶ ἕτεροι
[22, 7]   καὶ Σωσιστράτου. οὗτος δὲ ἐκυρίευσεν  Ἀκράγαντος   καὶ πολλῶν ἄλλων πόλεων, ἔχων
[22, 6]   ~Ὅτι Φιντίας Φιντιάδος κτίστωρ,  Ἀκράγαντος   τύραννος, εἶδεν ὄναρ δηλοῦν τὴν
[22, 8]   δὲ καταστῆσαι Κιχώριον. Βρέννος δὲ  ἄκρατον   πολὺν ἐμφορησάμενος ἑαυτὸν ἀπέσφαξε. Κιχώριος
[22, 10]   ἐπὶ Μαμερτίνους, καὶ τὴν μὲν  Ἅλαισαν   παραδόσει προσηγάγετο, ὑπὸ δὲ τῶν
[22, 7]   θυγατέρα Ἀγαθοκλέους, ἐξ ἧς ἐγέννησεν  Ἀλέξανδρον   υἱόν, καὶ διὰ τοῦτο καθ´
[22, 4]   δὲ Πτολεμαῖος, πρὸς δὲ τούτοις  Ἀλέξανδρος   καὶ Πύρρος Ἠπειρώτης· οἱ
[22, 5]   τῶν συνδιαβεβηκότων ἀπολειφθήσεται. ταῖς γὰρ  ἀληθείαις   ἁπάσας τὰς νίκας ἔσχε Καδμείας
[22, 9]   Σελινούντιοι τῷ βασιλεῖ προσεχώρησαν, εἶτα  Ἁλικυαῖοι   καὶ Αἰγεσταῖοι καὶ ἄλλαι πλεῖσται
[22, 9]   ἐπιβάθραν ἔχειν κατὰ τῆς Σικελίας,  ἀλλ´   ἐξ ἁπάσης αὐτῆς ἐξελάσαι τοὺς
[22, 2]   ἐξέφυγον τὴν τιμωρίαν οἱ παρανομήσαντες,  ἀλλ´   μὲν Δέκιος εἰς ὀφθαλμίαν
[22, 1]   περὶ τῆς ἰδίας πατρίδος ἀγωνίζεσθαι,  ἀλλὰ   καὶ ὑπὲρ τῶν φίλων καὶ
[22, 9]   εἶτα Ἁλικυαῖοι καὶ Αἰγεσταῖοι καὶ  ἄλλαι   πλεῖσται πόλεις. Ἐρυκίνης δὲ ἐχούσης
[22, 6]   τυραννοῦντος, ἔχοντες στρατιώτας μυρίους διεπολέμουν  ἀλλήλοις·   ἀμφότεροι δὲ κάμνοντες ἐν τῷ
[22, 11]   εἰς σύλλογον καὶ συμμαχίαν πρὸς  ἀλλήλους   ποιησάμενοι συνέθεντο κοινῇ πολεμῆσαι Μεσσήνην.
[22, 3]   Ἱκέτας ἀπηνέγκατο. καταδρομὰς δὲ πρὸς  ἀλλήλους   ποιούμενοι τὰς κτήσεις διήρπασαν, τὴν
[22, 3]   Φιντίας δὲ καὶ Ἱκέτας πρὸς  ἀλλήλους   πόλεμον ἐνστησάμενοι παρετάξαντο περὶ τὸν
[22, 7]   καὶ τοὺς ἐλέφαντας καὶ τὴν  ἄλλην   παρασκευήν, ἐξέπλευσεν ἐκ τῆς Τάραντος,
[22, 7]   Νῆσον παρὰ Θοίνωνος, τὴν δὲ  ἄλλην   πόλιν παρὰ Συρακοσίων καὶ Σωσιστράτου.
[22, 7]   τοῦτο καθ´ ἡμέραν ἄλλους ἐπ´  ἄλλοις   πρέσβεις ἔστελλον πρὸς αὐτόν. ἐμβιβάσας
[22, 8]   καὶ σπανιζούσης αὐτοῦ τροφῆς, ἀπέλιπον  ἄλλους   δισμυρίους. διὰ δὲ τῶν Δαρδάνων
[22, 7]   καὶ διὰ τοῦτο καθ´ ἡμέραν  ἄλλους   ἐπ´ ἄλλοις πρέσβεις ἔστελλον πρὸς
[22, 10]   ἀνδρείαις καὶ ἀρεταῖς, προσθεὶς αὐτοῖς  ἄλλους   τετρακοσίους ἐπιλέκτους προσέταξε τὸν πλησίον
[22, 9]   τῆς Ἰτωνίδος Ἀθηνᾶς καὶ τῶν  ἄλλων   λαφύρων τὰ πολυτελέστατα, τὴν ἐπιγραφὴν
[22, 7]   δὲ ἐκυρίευσεν Ἀκράγαντος καὶ πολλῶν  ἄλλων   πόλεων, ἔχων στρατιώτας ὑπὲρ τοὺς
[22, 9]   ἀπέκτεινε· συνεπιλαβομένων δὲ καὶ τῶν  ἄλλων   φίλων, κατὰ κράτος εἷλε τὴν
[22, 9]   ἀπογνοὺς τὴν ἐκ τῆς βίας  ἅλωσιν,   ἔλυσε τὴν πολιορκίαν. κρίνας οὖν
[22, 9]   ὑπὸ Καρχηδονίων ἐκτίσθη μετὰ τὴν  ἅλωσιν   τῆς Καρχηδονίων Μοτύης ὑπὸ Διονυσίου
[22, 10]   δὲ περὶ τὸ ῥεῖθρον ἱππομαχίας,  ἅμα   καὶ τῶν πεζῶν ἐκ προστάξεως
[22, 8]   τραυματίας ἅπαντας ἀποκτεῖναι καὶ τὰς  ἁμάξας   καύσαντας εὐζώνους εἰς τὰ οἰκεῖα
[22, 8]   ὄχλου καὶ ἐμπόρων πλείστων καὶ  ἁμαξῶν   δισχιλίων εἰς Μακεδονίαν ἐλθὼν πόλεμον
[22, 10]   χωρία χειρούμενος, κατήντησεν ἐπὶ τὸ  Ἀμήσελον,   κείμενον μεταξὺ Κεντοριπίνων καὶ Ἀγυρίου.
[22, 9]   καὶ πρὸς τὴν Ἡρακλέους τάξιν  ἁμιλλώμενος,   πρῶτος τοῖς τείχεσιν ἐπέβαλε καὶ
[22, 6]   ἔχοντες στρατιώτας μυρίους διεπολέμουν ἀλλήλοις·  ἀμφότεροι   δὲ κάμνοντες ἐν τῷ πολέμῳ
[22, 4]   οὐσίας δημεύων πλῆθος χρημάτων ἤθροιζεν.  ἀναβιβάσας   δὲ τοὺς στρατιωτικοὺς μισθοὺς καὶ
[22, 7]   τριάκοντα ναῦς διά τινας χρείας  ἀναγκαίας,   ταῖς καταλελειμμέναις οὐκ ἐτόλμησαν πολεμῆσαι.
[22, 3]   τῶν γὰρ φίλων αὐτῷ συμβουλευόντων  ἀναδέξασθαι   τοὺς ἀφυστεροῦντας, οὐ προσέσχεν. ~Ὅτι
[22, 8]   μὲν χρυσοῦν οὐδὲν εὗρεν  ἀνάθημα,   ἀγάλματα δὲ μόνον λίθινα καὶ
[22, 8]   προστάττειν τὸν θεὸν ἐᾶν τὰ  ἀναθήματα   καὶ τἄλλα τὰ πρὸς τὸν
[22, 3]   ἄρχων καὶ πολλοὺς τῶν εὐπόρων  ἀναιρῶν   ὑπὸ τῶν ὑποτεταγμένων διὰ τὴν
[22, 9]   καὶ συμμάχους γενέσθαι. αὐτοῦ δὲ  ἀναλαβόντος   τὴν στρατιάν εἰς Ἀκράγαντα παραγενόμενος
[22, 3]   πόλιν, ὀνομάσας αὐτὴν Φιντιάδα, Γελῴους  ἀναστάτους   ὄντας οἰκίσας ἐν αὐτῇ· ἐστὶ
[22, 6]   συμμαχίαν ποιήσαντες μετὰ Ῥωμαίων πεντακοσίους  ἄνδρας   ἔλαβον εἰς τὰς ἰδίας ναῦς,
[22, 4]   πολιτικοὺς χρήματα, καὶ πολλοὺς μὲν  ἄνδρας,   οὐκ ὀλίγας δὲ γυναῖκας τῇ
[22, 10]   Μεσσήνης διακοσίους συστρατεύοντας, διαφόρους ταῖς  ἀνδρείαις   καὶ ἀρεταῖς, προσθεὶς αὐτοῖς ἄλλους
[22, 5]   τῶν ἡττημένων βλάβην καὶ συμφορὰν  ἀνεδέδεκτο.   Ὅτι Κινέας πρεσβευτὴς ἀποσταλεὶς παρὰ
[22, 9]   νίκῃ τοὺς τῶν Γαλατῶν θυρεοὺς  ἀνέθηκεν   εἰς τὸ ἱερὸν τῆς Ἰτωνίδος
[22, 8]   ἀπὸ χειμῶνος καὶ πείνης ταλαιπωρήσαντας  ἀνεῖλεν,   ὄντας περὶ δισμυρίους· καὶ οὕτως
[22, 10]   τραύμασι καὶ λιποψυχήσας ἐζωγρήθη. οὗτος  ἀνεκομίσθη   ἔμπνους εἰς τὴν τοῦ βασιλέως
[22, 11]   Μαμερτίνους μέλλοντας παραδιδόναι τὴν πόλιν  ἀνέπεισε,   καὶ προσποιησάμενος βοήθειαν εἰσήγαγεν εἰς
[22, 9]   κατά τινα παλαιὰν συνήθειαν, ἅπαντας  ἀνέσκαψαν   καὶ τυμβωρυχήσαντες τὰ μὲν χρήματα
[22, 8]   πρὸς τὸν κόσμον τῶν θεῶν  ἀνήκοντα   κατὰ χώραν ἐν τῷ μαντείῳ·
[22, 10]   τοῦ ἰδίου υἱοῦ ἵππον ὑπέλαβεν  ἀνῃρῆσθαι   τὸν νεανίσκον. περιαλγὴς δὲ γενόμενος
[22, 10]   τοὺς κάμνοντας τῇ μάχῃ ῥᾳδίως  ἀνῄρουν,   τότε δὴ πανταχόθεν κυκλωθέντες πρὸς
[22, 8]   ξύλινα καταλαβὼν κατεγέλασεν ὅτι θεοὺς  ἀνθρωπομόρφους   εἶναι δοκοῦντες ἵστασαν αὐτοὺς ξυλίνους
[22, 11]   πεσεῖν τὰ κατὰ Μαμερτίνους πράγματα.  Ἀννίβας   γὰρ τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸς
[22, 11]   τὰς ἡσυχίας ἔσχεν. δὲ  Ἀννίβας   παρελθὼν εἰς Μεσσήνην καὶ καταλαβὼν
[22, 9]   εἰκότως τεύξεσθαι τῆς ἁρμοζούσης τοῖς  ἀνομήμασι   τιμωρίας. Ὅτι τὰς Αἰγέας διαρπάσας
[22, 10]   μυρίους, ἱππεῖς δὲ χιλίους πεντακοσίους·  ἀντεστράτευσαν   δὲ καὶ Μαμερτῖνοι ἔχοντες πεζοὺς
[22, 9]   θρασέων ἐκρέμασεν Γαλατῶν πάντα τὸν  Ἀντιγόνου   καθελὼν στρατόν. οὐ μέγα θαῦμα·
[22, 9]   τείχη σαλεῦσαι. τῶν δὲ Καρχηδονίων  ἀντιμαχομένων   διὰ τὸ πετρώδη εἶναι τὸν
[22, 4]   καὶ ἐκπεσών· ὡσαύτως δὲ καὶ  Ἀντίπατρος   ἡμέρας τεσσαράκοντα πέντε· μεθ´ οὓς
[22, 9]   τῆς Λιβύης οἱ Καρχηδόνιοι δύναμιν  ἀξιόλογον   εἰς τὸ Λιλύβαιον· πολὺν δὲ
[22, 10]   δὲ ταῦτα Ἱέρων ἔχων δύναμιν  ἀξιόλογον   ἐστράτευσεν ἐπὶ Μαμερτίνους, καὶ τὴν
[22, 3]   μετήνεγκε, κτίσας τεῖχος καὶ ἀγορὰν  ἀξιόλογον   καὶ ναοὺς θεῶν. Ὅθεν μιαιφόνου
[22, 9]   πόλεις. Ἐρυκίνης δὲ ἐχούσης φρουρὰν  ἀξιόλογον   Καρχηδονίων καὶ φύσιν ἐχούσης ὀχυρὰν
[22, 4]   τοῖς πένησι τῆς εὐπορίας δύναμιν  ἀξιόλογον   περιεποιήσατο. ἐκτραπεὶς δὲ εἰς ὠμότητα
[22, 11]   θανάτου τιμησάμενος. ~οἱ δὲ Μαμερτῖνοι,  ἀπαγγελίας   γενομένης ὅτι σὺν τῷ στρατηγῷ
[22, 10]   Μεσσηνίᾳ πολεμουμένῃ. δὲ Ἱέρων  ἀπαλλαγεὶς   ἐκ τῆς πολεμίας, Μύλας κατὰ
[22, 8]   ἐν τῷ μαντείῳ· φυλάξειν γὰρ  ἅπαντα   τὸν θεὸν καὶ μετ´ αὐτοῦ
[22, 11]   πάντες ἀπολώλασιν, ἔκριναν μεθ´ ἱκετηρίας  ἀπαντᾶν   τῷ βασιλεῖ. οὐ μὴν
[22, 9]   πολλὰ κατά τινα παλαιὰν συνήθειαν,  ἅπαντας   ἀνέσκαψαν καὶ τυμβωρυχήσαντες τὰ μὲν
[22, 8]   αὐτοῖς ἑαυτὸν καὶ τοὺς τραυματίας  ἅπαντας   ἀποκτεῖναι καὶ τὰς ἁμάξας καύσαντας
[22, 8]   διὰ δὲ τῶν Δαρδάνων διερχόμενοι  ἅπαντες   διεφθάρησαν, καὶ οὐδεὶς ὑπελείφθη ἀπελθεῖν
[22, 3]   διὰ τὴν παρανομίαν ἐμισεῖτο. διόπερ  ἁπάντων   ὄντων πρὸς ἀπόστασιν, ταχὺ ταπεινωθεὶς
[22, 8]   ἀπέκοπτον καὶ τὴν ἀποσκευὴν ἦραν  ἅπασαν·   πορευόμενοι δὲ πρὸς Θερμοπύλας, καὶ
[22, 5]   συνδιαβεβηκότων ἀπολειφθήσεται. ταῖς γὰρ ἀληθείαις  ἁπάσας   τὰς νίκας ἔσχε Καδμείας κατὰ
[22, 9]   κατὰ τῆς Σικελίας, ἀλλ´ ἐξ  ἁπάσης   αὐτῆς ἐξελάσαι τοὺς Φοίνικας καὶ
[22, 11]   σπεύδων τὸν Ἱέρωνα καταστρατηγῆσαι δι´  ἀπάτης.   μὲν βασιλεὺς πεισθεὶς τῷ
[22, 3]   Καρχηδονίους, καὶ λειφθεὶς πολλοὺς στρατιώτας  ἀπέβαλε   περὶ τὸν Τηρίαν ποταμόν. κτίζει
[22, 7]   μεγάλως καὶ χρυσοῖς στεφάνοις στεφθείς,  ἀπεβίβασε   τὴν πεζὴν δύναμιν. ταύτης δὲ
[22, 3]   ὢν παντελῶς, πραγμάτων δὲ πολεμικῶν  ἄπειρος,   φύσει δὲ θρασὺς καὶ προπετὴς
[22, 11]   ἑαυτῶν διὰ τὴν ἧτταν, πάλιν  ἀπεκατεστάθησαν   εἰς ἀσφάλειαν τὸν εἰρημένον τρόπον.
[22, 8]   οἱ Ἕλληνες ἐπιτιθέμενοι τὰς οὐραγίας  ἀπέκοπτον   καὶ τὴν ἀποσκευὴν ἦραν ἅπασαν·
[22, 9]   ἡρωικὴν συστησάμενος τοὺς ἐπιρράξαντας Καρχηδονίους  ἀπέκτεινε·   συνεπιλαβομένων δὲ καὶ τῶν ἄλλων
[22, 8]   ἅπαντες διεφθάρησαν, καὶ οὐδεὶς ὑπελείφθη  ἀπελθεῖν   οἶκον. {Ὅτι Βρέννος τῶν
[22, 8]   Θερμοπύλας, καὶ σπανιζούσης αὐτοῦ τροφῆς,  ἀπέλιπον   ἄλλους δισμυρίους. διὰ δὲ τῶν
[22, 7]   δὲ πάντας φιλανθρώπως ἀποδεξάμενος  ἀπέλυσεν   εἰς τὰς ἰδίας πατρίδας, ἐλπίζων
[22, 2]   Μεσσήνης. Ὅτι εἰς τὸ Ῥήγιον  ἀπεστάλη   φρουρὰ ὑπὸ Ῥωμαίων. δὲ
[22, 2]   Δέκιον καὶ τῆς ὁράσεως αὐτὸν  ἀπεστέρησε   καὶ φεύγει ἐκ Μεσσήνης. Ὅτι
[22, 3]   ὄντας ἐδίωξαν, ἐν οἷς πρῶτον  ἀπέστησαν   Ἀγυριναῖοι. {Ὅτι Φιντίας τῶν πόλεων
[22, 6]   προσβολὰς ποιούμενοι τῆς μὲν πολιορκίας  ἀπέστησαν,   τὴν δὲ παρεσκευασμένην ὕλην εἰς
[22, 8]   δὲ ἄκρατον πολὺν ἐμφορησάμενος ἑαυτὸν  ἀπέσφαξε.   Κιχώριος δὲ τοῦτον θάψας, τοὺς
[22, 3]   Ὕβλαιον, καὶ τὴν νίκην Ἱκέτας  ἀπηνέγκατο.   καταδρομὰς δὲ πρὸς ἀλλήλους ποιούμενοι
[22, 10]   τὴν δύναμιν ἐκτάξας, κατὰ στόμα  ἀπήντα.   γενομένης δὲ περὶ τὸ ῥεῖθρον
[22, 5]   πῶς τὰ κατὰ τὴν μάχην  ἀπήντησεν   αὐτῷ, εἰπεῖν ὅτι ἐὰν ἔτι
[22, 9]   φρουρὰν δὲ καταστήσας ἐν αὐτῇ,  ἀπῆρε   πρὸς τὴν Ἰαιτίνων πόλιν, ὀχυρότητι
[22, 9]   μηχανὰς δὲ καὶ βέλη πλῆθος  ἄπιστον.   οὔσης δὲ τῆς πόλεως τὸ
[22, 10]   εἶχε πόλιν τὴν τῶν Ταυρομενιτῶν,  ἀπὸ   δὲ τοῦ Τυρρηνικοῦ τὴν Τυνδαριτῶν.
[22, 7]   αὐτοῦ, ἧκον πρέσβεις ἐκ Λεοντίνων  ἀπὸ   Ἡρακλείδου τοῦ δυνάστου λέγοντος παραδώσειν
[22, 9]   Μολοττὸς Ἰτωνίδι δῶρον Ἀθηνᾷ Πύρρος  ἀπὸ   θρασέων ἐκρέμασεν Γαλατῶν πάντα τὸν
[22, 10]   στενὴν χώραν συνήλασε τοὺς Μαμερτίνους.  ἀπὸ   μὲν γὰρ τοῦ Σικελικοῦ πελάγους
[22, 9]   πλεῖστον μέρος ἐν θαλάσσῃ, τὰς  ἀπὸ   τῆς γῆς προσόδους ἐτείχισαν καὶ
[22, 9]   τοῦ συνεδρίου φίλοι καὶ οἱ  ἀπὸ   τῶν πόλεων ἀποκαλοῦντες ἐκέλευον μηδενὶ
[22, 8]   θάψας, τοὺς τραυματίας καὶ τοὺς  ἀπὸ   χειμῶνος καὶ πείνης ταλαιπωρήσαντας ἀνεῖλεν,
[22, 8]   πολέμου γεγονότος, μυριάδας ἐκεῖσε στρατιωτῶν  ἀποβαλὼν   ἐπλήγη καὶ αὐτὸς Βρέννος τρισὶ
[22, 8]   ἐποίησεν, ἐν πολλοὺς στρατιώτας  ἀποβαλών,   ὡς μὴ ἰσχύσας ὕστερον εἰς
[22, 5]   πολλοὺς τῶν Ἠπειρωτῶν τῶν συνδιαβεβηκότων  ἀποβεβληκώς,   ἐπεί τις ἠρώτησεν αὐτὸν τῶν
[22, 11]   μʹ οἱ μὲν οὖν Μαμερτῖνοι  ἀπογνόντες   ἑαυτῶν διὰ τὴν ἧτταν, πάλιν
[22, 11]   ὑπὸ τοῦ Φοίνικος, τὴν πολιορκίαν  ἀπογνοὺς   ἐπανῆλθε εἰς Συρακόσας, περιβόητον εὐημερίαν
[22, 9]   τόπον, δύο μῆνας πολιορκήσας καὶ  ἀπογνοὺς   τὴν ἐκ τῆς βίας ἅλωσιν,
[22, 7]   Πύρρῳ. δὲ πάντας φιλανθρώπως  ἀποδεξάμενος   ἀπέλυσεν εἰς τὰς ἰδίας πατρίδας,
[22, 7]   ὁμόνοιαν ἤγαγεν, ὡς μεγάλης τευξόμενος  ἀποδοχῆς   διὰ τὴν εἰρήνην. δὲ
[22, 9]   καὶ οἱ ἀπὸ τῶν πόλεων  ἀποκαλοῦντες   ἐκέλευον μηδενὶ τρόπῳ συγχωρεῖν τοῖς
[22, 8]   τὰ τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας  ἀποκομίσωσιν   ἐκ τοῦ μαντείου πρὸς τὰς
[22, 5]   δὲ μίαν καὶ τὴν αὐτὴν  ἀπόκρισιν   ἔδωκαν αὐτῷ, ὅτι νῦν μὲν
[22, 8]   δὲ Πυθία τοῖς Δελφοῖς  ἀπόκρισιν   ἔδωκεν προστάττειν τὸν θεὸν ἐᾶν
[22, 8]   ἑαυτὸν καὶ τοὺς τραυματίας ἅπαντας  ἀποκτεῖναι   καὶ τὰς ἁμάξας καύσαντας εὐζώνους
[22, 9]   ὀκτακοσίους, πάντας δὲ ἐπιλέκτους, οὐδὲν  ἀπολειπομένους   τῶν Ἠπειρωτῶν· παρέλαβε δὲ καὶ
[22, 5]   αὐτῷ τῶν στρατιωτῶν τῶν συνδιαβεβηκότων  ἀπολειφθήσεται.   ταῖς γὰρ ἀληθείαις ἁπάσας τὰς
[22, 4]   πιεῖν παρεκελεύσατο. Ὅτι αὐτὸς  Ἀπολλόδωρος   Γαλάτας εὑρὼν καὶ τούτοις ὅπλα
[22, 4]   ἔτη τρία κατὰ Διόδωρον. Ὅτι  Ἀπολλόδωρος   ἐπιθέμενος τυραννίδι καὶ βεβαιῶσαι κρίνας
[22, 10]   μὲν κατέσκαψε, τοὺς δὲ φρουροῦντας  ἀπολύσας   τῶν ἐγκλημάτων ἔταξεν εἰς τὰς
[22, 11]   καὶ οἱ λοιποὶ στρατιῶται πάντες  ἀπολώλασιν,   ἔκριναν μεθ´ ἱκετηρίας ἀπαντᾶν τῷ
[22, 11]   Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι καὶ Ἱέρων,  ἀποπεπτωκότες   τῆς Μεσσήνης, συνῆλθον εἰς σύλλογον
[22, 8]   τὰς οὐραγίας ἀπέκοπτον καὶ τὴν  ἀποσκευὴν   ἦραν ἅπασαν· πορευόμενοι δὲ πρὸς
[22, 5]   συμφορὰν ἀνεδέδεκτο. Ὅτι Κινέας πρεσβευτὴς  ἀποσταλεὶς   παρὰ Πύρρου περὶ διαλύσεως πρὸς
[22, 3]   ἐμισεῖτο. διόπερ ἁπάντων ὄντων πρὸς  ἀπόστασιν,   ταχὺ ταπεινωθεὶς μετεβάλετο τὸν τρόπον
[22, 9]   ἦρχε Σωσίστρατος. μετὰ δὲ ταῦτα  ἀποστείλας   ἐς Συρακόσας ἤγαγεν ὄργανα πολιορκητικὰ
[22, 8]   τὸ ἐν Δελφοῖς μαντεῖον, θέλων  ἀποσυλῆσαι   αὐτό. καὶ πολλοῦ πολέμου γεγονότος,
[22, 10]   περὶ τῆς μάχης· τῶν δὲ  ἀποφηναμένων   ὅτι διὰ τῶν ἱερῶν οἱ
[22, 10]   ῥαφὰς τῶν τραυμάτων διέρρηξε, τὴν  ἀπώλειαν   τοῦ τέκνου θανάτου τιμησάμενος. ~οἱ
[22, 4]   βασάνων τιμωρίᾳ βιαζόμενος ἠνάγκασε πάντας  ἄργυρον   καὶ χρυσὸν παραδιδόναι. εἶχε δὲ
[22, 8]   Γαλατῶν βασιλεὺς εἰς ναὸν ἐλθὼν  ἀργυροῦν   μὲν χρυσοῦν οὐδὲν εὗρεν
[22, 10]   συστρατεύοντας, διαφόρους ταῖς ἀνδρείαις καὶ  ἀρεταῖς,   προσθεὶς αὐτοῖς ἄλλους τετρακοσίους ἐπιλέκτους
[22, 2]   ἐμπεσὼν μετεπέμψατο τῶν ἰατρῶν τὸν  ἄριστον·   οὗτος δὲ τὴν ὑπὲρ τῆς
[22, 5]   μὲν ὄντος αὐτοῦ πολεμίου μηδαμῶς  ἁρμόζειν   τὴν δωρεάν, ἐὰν δὲ καταπράξηται
[22, 9]   τηλικαῦτα προσεδόκων εἰκότως τεύξεσθαι τῆς  ἁρμοζούσης   τοῖς ἀνομήμασι τιμωρίας. Ὅτι τὰς
[22, 8]   παντελῶς ἀρχαίων Ἀθηνᾶς Προναίας καὶ  Ἀρτέμιδος,   ταύτας τὰς θεοὺς ὑπέλαβον εἶναι
[22, 8]   τῷ τεμένει δυεῖν νεῶν παντελῶς  ἀρχαίων   Ἀθηνᾶς Προναίας καὶ Ἀρτέμιδος, ταύτας
[22, 3]   μετεβάλετο τὸν τρόπον καὶ φιλανθρωπότερον  ἄρχων   διακατέσχεν αὐτοὺς ὑπὸ χεῖρα. Ὅτι
[22, 3]   {Ὅτι Φιντίας τῶν πόλεων βιαίως  ἄρχων   καὶ πολλοὺς τῶν εὐπόρων ἀναιρῶν
[22, 7]   πόλει παρασκευάς· αἱ δὲ ναῦς  ἃς   παρέλαβεν ἐν ταῖς Συρακόσαις κατάφρακτοι
[22, 11]   τὴν ἧτταν, πάλιν ἀπεκατεστάθησαν εἰς  ἀσφάλειαν   τὸν εἰρημένον τρόπον. δὲ
[22, 9]   πόλιν. φρουρὰν δὲ καταστήσας ἐν  αὐτῇ,   ἀπῆρε πρὸς τὴν Ἰαιτίνων πόλιν,
[22, 3]   Γελῴους ἀναστάτους ὄντας οἰκίσας ἐν  αὐτῇ·   ἐστὶ δὲ αὕτη παραθαλάσσιος. καθαιρῶν
[22, 9]   κύριος ἐγένετο πλὴν τοῦ Λιλυβαίου·  αὕτη   γὰρ πόλις ὑπὸ Καρχηδονίων
[22, 3]   οἰκίσας ἐν αὐτῇ· ἐστὶ δὲ  αὕτη   παραθαλάσσιος. καθαιρῶν τὰ τείχη καὶ
[22, 5]   πάντες δὲ μίαν καὶ τὴν  αὐτὴν   ἀπόκρισιν ἔδωκαν αὐτῷ, ὅτι νῦν
[22, 4]   ἐπικειμένων τῇ Μακεδονίᾳ καὶ λεηλατούντων  αὐτήν,   διὰ τὸ πολλοὺς ἐπεμβαίνοντας τῇ
[22, 3]   κτίζει δὲ Φιντίας πόλιν, ὀνομάσας  αὐτὴν   Φιντιάδα, Γελῴους ἀναστάτους ὄντας οἰκίσας
[22, 9]   τῆς Σικελίας, ἀλλ´ ἐξ ἁπάσης  αὐτῆς   ἐξελάσαι τοὺς Φοίνικας καὶ διορίσαι
[22, 8]   οὕτως τοῖς λοιποῖς διὰ τῆς  αὐτῆς   ὁδοῦ πρὸς οἶκον τὴν πορείαν
[22, 4]   πρὸς βραχὺ κρατεῖν καὶ ἐκπίπτειν  αὐτῆς,   ὧν εἷς καὶ Μελέαγρος, ἀδελφὸς
[22, 8]   ἐν Δελφοῖς μαντεῖον, θέλων ἀποσυλῆσαι  αὐτό.   καὶ πολλοῦ πολέμου γεγονότος, μυριάδας
[22, 10]   Μαμερτίνων ηὐξημένων πολλὰ μὲν φρούρια  αὐτοὶ   δὲ εὔζωνον ποιήσαντες τὴν δύναμιν
[22, 10]   ταῖς ἀνδρείαις καὶ ἀρεταῖς, προσθεὶς  αὐτοῖς   ἄλλους τετρακοσίους ἐπιλέκτους προσέταξε τὸν
[22, 8]   αὐτοῦ, διελάλησε τοῖς Γαλάταις, συμβουλεύσας  αὐτοῖς   ἑαυτὸν καὶ τοὺς τραυματίας ἅπαντας
[22, 2]   τὸν Δέκιον καὶ τῆς ὁράσεως  αὐτὸν   ἀπεστέρησε καὶ φεύγει ἐκ Μεσσήνης.
[22, 7]   ἐπ´ ἄλλοις πρέσβεις ἔστελλον πρὸς  αὐτόν.   ἐμβιβάσας δὲ τὸν λαὸν εἰς
[22, 6]   Ταυρομενίας τύραννος ἔκλινε πρὸς  αὐτόν,   καὶ ἕτοιμος ἦν δέξασθαι τῇ
[22, 2]   ἐποίησαν. καὶ δὴ ὀφθαλμίας νόσου  αὐτὸν   περιεχούσης, τῶν ἰατρῶν τὸν δόκιμον
[22, 2]   τὸν Δέκιον καὶ τῆς ὁράσεως  αὐτὸν   στερήσας ἔφυγεν ἐκ τῆς Μεσσήνης.
[22, 5]   συνδιαβεβηκότων ἀποβεβληκώς, ἐπεί τις ἠρώτησεν  αὐτὸν   τῶν ἰδιοξένων πῶς τὰ κατὰ
[22, 4]   οἴνῳ πιεῖν παρεκελεύσατο. Ὅτι  αὐτὸς   Ἀπολλόδωρος Γαλάτας εὑρὼν καὶ τούτοις
[22, 8]   ἐκεῖσε στρατιωτῶν ἀποβαλὼν ἐπλήγη καὶ  αὐτὸς   Βρέννος τρισὶ πληγαῖς. βαρυνόμενος δὲ
[22, 10]   τοῖς πολεμίοις κατὰ νώτου προσπεσεῖν·  αὐτὸς   δὲ τὴν δύναμιν ἐκτάξας, κατὰ
[22, 9]   πόλιν παραδώσειν καὶ συμμάχους γενέσθαι.  αὐτοῦ   δὲ ἀναλαβόντος τὴν στρατιάν εἰς
[22, 8]   πρὸς θάνατον, συναγαγὼν τὸν λαὸν  αὐτοῦ,   διελάλησε τοῖς Γαλάταις, συμβουλεύσας αὐτοῖς
[22, 6]   δέξασθαι τῇ πόλει τὰς μετ´  αὐτοῦ   δυνάμεις. Ὅτι Καρχηδόνιοι συμμαχίαν ποιήσαντες
[22, 10]   τὴν τῶν ἱεροσκόπων πρόρρησιν νυκτερεύσαντος  αὐτοῦ   εἰς τὴν τῶν ἐναντίων παρεμβολήν,
[22, 7]   διακοσίων. ἐν τούτῳ δὲ ὄντος  αὐτοῦ,   ἧκον πρέσβεις ἐκ Λεοντίνων ἀπὸ
[22, 4]   τὴν συνωμοσίαν, μειρακίσκον τινὰ φίλον  αὐτοῦ   καλέσας ὡς ἐπὶ θυσίαν καὶ
[22, 7]   σύμπας στόλος σὺν ταῖς μετ´  αὐτοῦ   κομισθείσαις πλείους διακοσίων. ἐν τούτῳ
[22, 2]   τῶν ἰατρῶν τὸν δόκιμον μεταστειλαμένου  αὐτοῦ,   οὗτος τὴν ὕβριν τῆς πατρίδος
[22, 9]   τὴν Ἀκράγαντα προῆλθεν. ὄντος δὲ  αὐτοῦ   περὶ τὴν ὁδοιπορίαν, ἧκον Ἐνναῖοι
[22, 5]   αὐτῷ, ὅτι νῦν μὲν ὄντος  αὐτοῦ   πολεμίου μηδαμῶς ἁρμόζειν τὴν δωρεάν,
[22, 7]   δυνάστην Ταυρομενίας, καὶ λαβὼν παρ´  αὐτοῦ   στρατιώτας, κατέπλευσεν εἰς τὴν Κατάνην.
[22, 8]   ἅπαντα τὸν θεὸν καὶ μετ´  αὐτοῦ   τὰς λευκὰς κόρας. ὄντων δὲ
[22, 6]   τὸν ὗν καὶ τὴν πλευρὰν  αὐτοῦ   τοῖς ὀδοῦσι πατάξαι καὶ διελάσαντα
[22, 6]   ὗν ἄγριον κυνηγοῦντος, ὁρμῆσαι κατ´  αὐτοῦ   τὸν ὗν καὶ τὴν πλευρὰν
[22, 8]   δὲ πρὸς Θερμοπύλας, καὶ σπανιζούσης  αὐτοῦ   τροφῆς, ἀπέλιπον ἄλλους δισμυρίους. διὰ
[22, 2]   διὰ Πύρρον τὸν βασιλέα κατέσφαξεν  αὐτοὺς   καὶ τὰς κτήσεις καὶ τὰς
[22, 8]   θεοὺς ἀνθρωπομόρφους εἶναι δοκοῦντες ἵστασαν  αὐτοὺς   ξυλίνους τε καὶ λιθίνους. Ὅτι
[22, 3]   τρόπον καὶ φιλανθρωπότερον ἄρχων διακατέσχεν  αὐτοὺς   ὑπὸ χεῖρα. Ὅτι Πτολεμαῖος
[22, 5]   τὰ κατὰ τὴν μάχην ἀπήντησεν  αὐτῷ,   εἰπεῖν ὅτι ἐὰν ἔτι μιᾷ
[22, 9]   κατασκευάζειν τῶν ἐκ Συρακούσης ἐνεχθεισῶν  αὐτῷ,   καὶ διὰ τῆς μεταλλείας ἐπεβάλετο
[22, 3]   πόλεων ἐμισήθη τῶν οὐσῶν ὑπ´  αὐτῷ,   καὶ τοὺς πρὸς φρουρὰν ὄντας
[22, 5]   καὶ τὴν αὐτὴν ἀπόκρισιν ἔδωκαν  αὐτῷ,   ὅτι νῦν μὲν ὄντος αὐτοῦ
[22, 3]   χρησίμων προενοεῖτο· τῶν γὰρ φίλων  αὐτῷ   συμβουλευόντων ἀναδέξασθαι τοὺς ἀφυστεροῦντας, οὐ
[22, 5]   μάχῃ νικήσῃ τοὺς Ῥωμαίους, οὐδεὶς  αὐτῷ   τῶν στρατιωτῶν τῶν συνδιαβεβηκότων ἀπολειφθήσεται.
[22, 7]   τοὺς Συρακοσίους, καὶ τὴν χώραν  αὐτῶν   κατατρέχοντες ἔρημον κατεσκεύασαν. διὸ τῷ
[22, 9]   εἶχον ὅπως μὴ Φιντίας δυναστεύσῃ  αὐτῶν,   λέγοντες τὴν πόλιν παραδώσειν καὶ
[22, 9]   λιμένα κάλλιστον τῶν κατὰ Σικελίαν,  ἀφ´   οὗ καὶ τὴν πόλιν συμβέβηκε
[22, 9]   παρασκευῆς. διὸ καὶ βελῶν παντοδαπῶν  ἀφιεμένων   ἐπὶ τοὺς πολιορκοῦντας, πολλῶν πιπτόντων,
[22, 7]   Συρακόσαις κατάφρακτοι ἑκατὸν εἴκοσι καὶ  ἄφρακτοι   εἴκοσι· μὲν βασιλικὴ ἐννήρης·
[22, 3]   φίλων αὐτῷ συμβουλευόντων ἀναδέξασθαι τοὺς  ἀφυστεροῦντας,   οὐ προσέσχεν. ~Ὅτι ὑπὸ Γαλατῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 27/11/2008