>Livre, fragment |
[22, 10] |
παραδόσει
προσηγάγετο,
ὑπὸ
δὲ
τῶν
|
Ἀβακαινίνων |
καὶ
Τυνδαριτῶν
προθύμως
προσδεχθεὶς
ἐκυρίευσε |
[22, 7] |
Λάνασσαν
τὴν
γυναῖκα,
τὴν
θυγατέρα
|
Ἀγαθοκλέους, |
ἐξ
ἧς
ἐγέννησεν
Ἀλέξανδρον
υἱόν, |
[22, 8] |
ἢ
χρυσοῦν
οὐδὲν
εὗρεν
ἀνάθημα,
|
ἀγάλματα |
δὲ
μόνον
λίθινα
καὶ
ξύλινα
|
[22, 3] |
κτήσεις
διήρπασαν,
τὴν
δὲ
χώραν
|
ἀγεώργητον |
ἐποίησαν.
Ἱκέτας
δὲ
τῇ
νίκῃ |
[22, 8] |
καὶ
ἱππέων
μυρίων
καὶ
ἑτέρου
|
ἀγοραίου |
ὄχλου
καὶ
ἐμπόρων
πλείστων
καὶ |
[22, 3] |
Φιντιάδα
μετήνεγκε,
κτίσας
τεῖχος
καὶ
|
ἀγορὰν |
ἀξιόλογον
καὶ
ναοὺς
θεῶν.
Ὅθεν |
[22, 6] |
τὴν
τοῦ
βίου
καταστροφήν,
ὗν
|
ἄγριον |
κυνηγοῦντος,
ὁρμῆσαι
κατ´
αὐτοῦ
τὸν |
[22, 3] |
ἐδίωξαν,
ἐν
οἷς
πρῶτον
ἀπέστησαν
|
Ἀγυριναῖοι. |
{Ὅτι
Φιντίας
τῶν
πόλεων
βιαίως |
[22, 10] |
τοῖς
Κεντοριπίνοις,
τὴν
δὲ
τοῖς
|
Ἀγυριναίοις |
ἐδωρήσατο.
μετὰ
δὲ
ταῦτα
Ἱέρων |
[22, 10] |
Ἀμήσελον,
κείμενον
μεταξὺ
Κεντοριπίνων
καὶ
|
Ἀγυρίου. |
ἐχυροῦ
δὲ
ὄντος
καὶ
πολλοὺς |
[22, 1] |
μόνον
περὶ
τῆς
ἰδίας
πατρίδος
|
ἀγωνίζεσθαι, |
ἀλλὰ
καὶ
ὑπὲρ
τῶν
φίλων |
[22, 10] |
ὁ
δὲ
στρατηγὸς
τῶν
Μαμερτίνων
|
ἀγωνιζόμενος |
ἐκθύμως
καὶ
περιπεσὼν
πολλοῖς
τραύμασι |
[22, 9] |
Καρχηδόνιοι
διὰ
τὸ
πλῆθος
τῶν
|
ἀγωνιζομένων |
καὶ
τὸ
μέγεθος
τῆς
παρασκευῆς. |
[22, 4] |
αὐτῆς,
ὧν
εἷς
καὶ
Μελέαγρος,
|
ἀδελφὸς |
Πτολεμαίου
τοῦ
Λάγου,
πρὸς
ὀλίγας |
[22, 2] |
καὶ
τὴν
διαίρεσιν
τῆς
ὠφελείας
|
ἄδικον |
ποιησάμενος
ἐξέπεσεν
ἐκ
τοῦ
Ῥηγίου, |
[22, 2] |
διαίρεσιν
τῆς
κτήσεως
τῶν
ἠτυχηκότων
|
ἄδικον |
ποιησάμενος
ἐξέπεσεν
ἐκ
τοῦ
Ῥηγίου |
[22, 9] |
ὑπὸ
Καρχηδονίων·
μετὰ
δὲ
ταῦτα
|
Ἀζῶνας |
παρέλαβεν.
εἶτα
Σελινούντιοι
τῷ
βασιλεῖ |
[22, 9] |
θυρεοὺς
ὁ
Μολοττὸς
Ἰτωνίδι
δῶρον
|
Ἀθηνᾷ
|
Πύρρος
ἀπὸ
θρασέων
ἐκρέμασεν
Γαλατῶν |
[22, 9] |
εἰς
τὸ
ἱερὸν
τῆς
Ἰτωνίδος
|
Ἀθηνᾶς |
καὶ
τῶν
ἄλλων
λαφύρων
τὰ
|
[22, 8] |
τεμένει
δυεῖν
νεῶν
παντελῶς
ἀρχαίων
|
Ἀθηνᾶς |
Προναίας
καὶ
Ἀρτέμιδος,
ταύτας
τὰς |
[22, 9] |
τοὺς
γὰρ
ἐκ
ταύτης
ὑπολειφθέντας
|
ἀθροίσαντες |
κατῴκισαν
εἰς
τὸ
Λιλύβαιον.
τοῦ |
[22, 10] |
εἶχον
Κίων.
οὗτος
δὲ
μάντεις
|
ἀθροίσας |
ἱεροσκόπους,
θύσας
ἐπηρώτησε
περὶ
τῆς |
[22, 7] |
τὰς
ἐν
τῇ
πόλει
παρασκευάς·
|
αἱ |
δὲ
ναῦς
ἃς
παρέλαβεν
ἐν |
[22, 9] |
αἰχματαὶ
καὶ
νῦν
καὶ
πάρος
|
Αἰακίδαι. |
Συνειδότες
οὖν
ἑαυτοῖς
ἠσεβηκόσι
τηλικαῦτα
|
[22, 9] |
τοῖς
ἀνομήμασι
τιμωρίας.
Ὅτι
τὰς
|
Αἰγέας |
διαρπάσας
ὁ
Πύρρος,
ἥτις
ἦν |
[22, 9] |
βασιλεῖ
προσεχώρησαν,
εἶτα
Ἁλικυαῖοι
καὶ
|
Αἰγεσταῖοι |
καὶ
ἄλλαι
πλεῖσται
πόλεις.
Ἐρυκίνης |
[22, 4] |
συνομόσασιν
ἔδωκε
φαγεῖν
καὶ
τὸ
|
αἷμα |
κεράσας
οἴνῳ
πιεῖν
παρεκελεύσατο.
Ὅτι |
[22, 9] |
καθελὼν
στρατόν.
οὐ
μέγα
θαῦμα·
|
αἰχματαὶ |
καὶ
νῦν
καὶ
πάρος
Αἰακίδαι. |
[22, 5] |
ἡδέως
προσδέξεσθαι
τὴν
δόσιν
οὖσαν
|
ἀκατηγόρητον. |
~Ὅτι
Φιντίας
ὁ
Φιντιάδος
κτίστωρ, |
[22, 7] |
οὐκ
ἐτόλμησαν
πολεμῆσαι.
διόπερ
Πύρρος
|
ἀκινδύνως |
διέπλευσεν
εἰς
Συρακόσας,
καὶ
παρέλαβε |
[22, 11] |
ὁρμῶν
ἐν
τῇ
Λιπάρας
νήσῳ.
|
ἀκούσας |
δὲ
τὸ
παράδοξον
ἧκε
κατὰ |
[22, 9] |
δὲ
ἀναλαβόντος
τὴν
στρατιάν
εἰς
|
Ἀκράγαντα
|
παραγενόμενος
τὴν
μὲν
πόλιν
ἔλαβε |
[22, 9] |
καταστησάμενος
μετὰ
δυνάμεως
ἐπὶ
τὴν
|
Ἀκράγαντα |
προῆλθεν.
ὄντος
δὲ
αὐτοῦ
περὶ |
[22, 3] |
Ἱκέτας
ἐν
Συρακόσῃ,
Φιντίας
εἰς
|
Ἀκράγαντα, |
Τυνδαρίων
ἐν
Ταυρομενίῳ,
καὶ
ἕτεροι |
[22, 7] |
καὶ
Σωσιστράτου.
οὗτος
δὲ
ἐκυρίευσεν
|
Ἀκράγαντος
|
καὶ
πολλῶν
ἄλλων
πόλεων,
ἔχων |
[22, 6] |
~Ὅτι
Φιντίας
ὁ
Φιντιάδος
κτίστωρ,
|
Ἀκράγαντος |
τύραννος,
εἶδεν
ὄναρ
δηλοῦν
τὴν |
[22, 8] |
δὲ
καταστῆσαι
Κιχώριον.
Βρέννος
δὲ
|
ἄκρατον |
πολὺν
ἐμφορησάμενος
ἑαυτὸν
ἀπέσφαξε.
Κιχώριος |
[22, 10] |
ἐπὶ
Μαμερτίνους,
καὶ
τὴν
μὲν
|
Ἅλαισαν |
παραδόσει
προσηγάγετο,
ὑπὸ
δὲ
τῶν |
[22, 7] |
θυγατέρα
Ἀγαθοκλέους,
ἐξ
ἧς
ἐγέννησεν
|
Ἀλέξανδρον |
υἱόν,
καὶ
διὰ
τοῦτο
καθ´ |
[22, 4] |
δὲ
Πτολεμαῖος,
πρὸς
δὲ
τούτοις
|
Ἀλέξανδρος |
καὶ
Πύρρος
ὁ
Ἠπειρώτης·
οἱ |
[22, 5] |
τῶν
συνδιαβεβηκότων
ἀπολειφθήσεται.
ταῖς
γὰρ
|
ἀληθείαις |
ἁπάσας
τὰς
νίκας
ἔσχε
Καδμείας
|
[22, 9] |
Σελινούντιοι
τῷ
βασιλεῖ
προσεχώρησαν,
εἶτα
|
Ἁλικυαῖοι |
καὶ
Αἰγεσταῖοι
καὶ
ἄλλαι
πλεῖσται
|
[22, 9] |
ἐπιβάθραν
ἔχειν
κατὰ
τῆς
Σικελίας,
|
ἀλλ´
|
ἐξ
ἁπάσης
αὐτῆς
ἐξελάσαι
τοὺς |
[22, 2] |
ἐξέφυγον
τὴν
τιμωρίαν
οἱ
παρανομήσαντες,
|
ἀλλ´ |
ὁ
μὲν
Δέκιος
εἰς
ὀφθαλμίαν |
[22, 1] |
περὶ
τῆς
ἰδίας
πατρίδος
ἀγωνίζεσθαι,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ὑπὲρ
τῶν
φίλων
καὶ |
[22, 9] |
εἶτα
Ἁλικυαῖοι
καὶ
Αἰγεσταῖοι
καὶ
|
ἄλλαι |
πλεῖσται
πόλεις.
Ἐρυκίνης
δὲ
ἐχούσης |
[22, 6] |
τυραννοῦντος,
ἔχοντες
στρατιώτας
μυρίους
διεπολέμουν
|
ἀλλήλοις· |
ἀμφότεροι
δὲ
κάμνοντες
ἐν
τῷ |
[22, 11] |
εἰς
σύλλογον
καὶ
συμμαχίαν
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ποιησάμενοι
συνέθεντο
κοινῇ
πολεμῆσαι
Μεσσήνην. |
[22, 3] |
Ἱκέτας
ἀπηνέγκατο.
καταδρομὰς
δὲ
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ποιούμενοι
τὰς
κτήσεις
διήρπασαν,
τὴν |
[22, 3] |
Φιντίας
δὲ
καὶ
Ἱκέτας
πρὸς
|
ἀλλήλους |
πόλεμον
ἐνστησάμενοι
παρετάξαντο
περὶ
τὸν |
[22, 7] |
καὶ
τοὺς
ἐλέφαντας
καὶ
τὴν
|
ἄλλην |
παρασκευήν,
ἐξέπλευσεν
ἐκ
τῆς
Τάραντος, |
[22, 7] |
Νῆσον
παρὰ
Θοίνωνος,
τὴν
δὲ
|
ἄλλην |
πόλιν
παρὰ
Συρακοσίων
καὶ
Σωσιστράτου. |
[22, 7] |
τοῦτο
καθ´
ἡμέραν
ἄλλους
ἐπ´
|
ἄλλοις |
πρέσβεις
ἔστελλον
πρὸς
αὐτόν.
ἐμβιβάσας |
[22, 8] |
καὶ
σπανιζούσης
αὐτοῦ
τροφῆς,
ἀπέλιπον
|
ἄλλους |
δισμυρίους.
διὰ
δὲ
τῶν
Δαρδάνων
|
[22, 7] |
καὶ
διὰ
τοῦτο
καθ´
ἡμέραν
|
ἄλλους |
ἐπ´
ἄλλοις
πρέσβεις
ἔστελλον
πρὸς |
[22, 10] |
ἀνδρείαις
καὶ
ἀρεταῖς,
προσθεὶς
αὐτοῖς
|
ἄλλους |
τετρακοσίους
ἐπιλέκτους
προσέταξε
τὸν
πλησίον |
[22, 9] |
τῆς
Ἰτωνίδος
Ἀθηνᾶς
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
λαφύρων
τὰ
πολυτελέστατα,
τὴν
ἐπιγραφὴν |
[22, 7] |
δὲ
ἐκυρίευσεν
Ἀκράγαντος
καὶ
πολλῶν
|
ἄλλων |
πόλεων,
ἔχων
στρατιώτας
ὑπὲρ
τοὺς |
[22, 9] |
ἀπέκτεινε·
συνεπιλαβομένων
δὲ
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
φίλων,
κατὰ
κράτος
εἷλε
τὴν |
[22, 9] |
ἀπογνοὺς
τὴν
ἐκ
τῆς
βίας
|
ἅλωσιν, |
ἔλυσε
τὴν
πολιορκίαν.
κρίνας
οὖν |
[22, 9] |
ὑπὸ
Καρχηδονίων
ἐκτίσθη
μετὰ
τὴν
|
ἅλωσιν |
τῆς
Καρχηδονίων
Μοτύης
ὑπὸ
Διονυσίου |
[22, 10] |
δὲ
περὶ
τὸ
ῥεῖθρον
ἱππομαχίας,
|
ἅμα |
καὶ
τῶν
πεζῶν
ἐκ
προστάξεως |
[22, 8] |
τραυματίας
ἅπαντας
ἀποκτεῖναι
καὶ
τὰς
|
ἁμάξας |
καύσαντας
εὐζώνους
εἰς
τὰ
οἰκεῖα
|
[22, 8] |
ὄχλου
καὶ
ἐμπόρων
πλείστων
καὶ
|
ἁμαξῶν |
δισχιλίων
εἰς
Μακεδονίαν
ἐλθὼν
πόλεμον |
[22, 10] |
χωρία
χειρούμενος,
κατήντησεν
ἐπὶ
τὸ
|
Ἀμήσελον, |
κείμενον
μεταξὺ
Κεντοριπίνων
καὶ
Ἀγυρίου. |
[22, 9] |
καὶ
πρὸς
τὴν
Ἡρακλέους
τάξιν
|
ἁμιλλώμενος, |
πρῶτος
τοῖς
τείχεσιν
ἐπέβαλε
καὶ |
[22, 6] |
ἔχοντες
στρατιώτας
μυρίους
διεπολέμουν
ἀλλήλοις·
|
ἀμφότεροι |
δὲ
κάμνοντες
ἐν
τῷ
πολέμῳ |
[22, 4] |
οὐσίας
δημεύων
πλῆθος
χρημάτων
ἤθροιζεν.
|
ἀναβιβάσας |
δὲ
τοὺς
στρατιωτικοὺς
μισθοὺς
καὶ |
[22, 7] |
τριάκοντα
ναῦς
διά
τινας
χρείας
|
ἀναγκαίας, |
ταῖς
καταλελειμμέναις
οὐκ
ἐτόλμησαν
πολεμῆσαι. |
[22, 3] |
τῶν
γὰρ
φίλων
αὐτῷ
συμβουλευόντων
|
ἀναδέξασθαι |
τοὺς
ἀφυστεροῦντας,
οὐ
προσέσχεν.
~Ὅτι |
[22, 8] |
μὲν
ἢ
χρυσοῦν
οὐδὲν
εὗρεν
|
ἀνάθημα, |
ἀγάλματα
δὲ
μόνον
λίθινα
καὶ |
[22, 8] |
προστάττειν
τὸν
θεὸν
ἐᾶν
τὰ
|
ἀναθήματα |
καὶ
τἄλλα
τὰ
πρὸς
τὸν
|
[22, 3] |
ἄρχων
καὶ
πολλοὺς
τῶν
εὐπόρων
|
ἀναιρῶν |
ὑπὸ
τῶν
ὑποτεταγμένων
διὰ
τὴν |
[22, 9] |
καὶ
συμμάχους
γενέσθαι.
αὐτοῦ
δὲ
|
ἀναλαβόντος |
τὴν
στρατιάν
εἰς
Ἀκράγαντα
παραγενόμενος |
[22, 3] |
πόλιν,
ὀνομάσας
αὐτὴν
Φιντιάδα,
Γελῴους
|
ἀναστάτους
|
ὄντας
οἰκίσας
ἐν
αὐτῇ·
ἐστὶ |
[22, 6] |
συμμαχίαν
ποιήσαντες
μετὰ
Ῥωμαίων
πεντακοσίους
|
ἄνδρας |
ἔλαβον
εἰς
τὰς
ἰδίας
ναῦς, |
[22, 4] |
πολιτικοὺς
χρήματα,
καὶ
πολλοὺς
μὲν
|
ἄνδρας, |
οὐκ
ὀλίγας
δὲ
γυναῖκας
τῇ |
[22, 10] |
Μεσσήνης
διακοσίους
συστρατεύοντας,
διαφόρους
ταῖς
|
ἀνδρείαις |
καὶ
ἀρεταῖς,
προσθεὶς
αὐτοῖς
ἄλλους |
[22, 5] |
τῶν
ἡττημένων
βλάβην
καὶ
συμφορὰν
|
ἀνεδέδεκτο. |
Ὅτι
Κινέας
πρεσβευτὴς
ἀποσταλεὶς
παρὰ |
[22, 9] |
νίκῃ
τοὺς
τῶν
Γαλατῶν
θυρεοὺς
|
ἀνέθηκεν |
εἰς
τὸ
ἱερὸν
τῆς
Ἰτωνίδος |
[22, 8] |
ἀπὸ
χειμῶνος
καὶ
πείνης
ταλαιπωρήσαντας
|
ἀνεῖλεν, |
ὄντας
περὶ
δισμυρίους·
καὶ
οὕτως |
[22, 10] |
τραύμασι
καὶ
λιποψυχήσας
ἐζωγρήθη.
οὗτος
|
ἀνεκομίσθη |
ἔμπνους
εἰς
τὴν
τοῦ
βασιλέως |
[22, 11] |
Μαμερτίνους
μέλλοντας
παραδιδόναι
τὴν
πόλιν
|
ἀνέπεισε, |
καὶ
προσποιησάμενος
βοήθειαν
εἰσήγαγεν
εἰς |
[22, 9] |
κατά
τινα
παλαιὰν
συνήθειαν,
ἅπαντας
|
ἀνέσκαψαν |
καὶ
τυμβωρυχήσαντες
τὰ
μὲν
χρήματα |
[22, 8] |
πρὸς
τὸν
κόσμον
τῶν
θεῶν
|
ἀνήκοντα |
κατὰ
χώραν
ἐν
τῷ
μαντείῳ· |
[22, 10] |
τοῦ
ἰδίου
υἱοῦ
ἵππον
ὑπέλαβεν
|
ἀνῃρῆσθαι |
τὸν
νεανίσκον.
περιαλγὴς
δὲ
γενόμενος |
[22, 10] |
τοὺς
κάμνοντας
τῇ
μάχῃ
ῥᾳδίως
|
ἀνῄρουν, |
τότε
δὴ
πανταχόθεν
κυκλωθέντες
πρὸς |
[22, 8] |
ξύλινα
καταλαβὼν
κατεγέλασεν
ὅτι
θεοὺς
|
ἀνθρωπομόρφους
|
εἶναι
δοκοῦντες
ἵστασαν
αὐτοὺς
ξυλίνους |
[22, 11] |
πεσεῖν
τὰ
κατὰ
Μαμερτίνους
πράγματα.
|
Ἀννίβας |
γὰρ
ὁ
τῶν
Καρχηδονίων
στρατηγὸς |
[22, 11] |
τὰς
ἡσυχίας
ἔσχεν.
ὁ
δὲ
|
Ἀννίβας
|
παρελθὼν
εἰς
Μεσσήνην
καὶ
καταλαβὼν |
[22, 9] |
εἰκότως
τεύξεσθαι
τῆς
ἁρμοζούσης
τοῖς
|
ἀνομήμασι |
τιμωρίας.
Ὅτι
τὰς
Αἰγέας
διαρπάσας |
[22, 10] |
μυρίους,
ἱππεῖς
δὲ
χιλίους
πεντακοσίους·
|
ἀντεστράτευσαν |
δὲ
καὶ
Μαμερτῖνοι
ἔχοντες
πεζοὺς |
[22, 9] |
θρασέων
ἐκρέμασεν
Γαλατῶν
πάντα
τὸν
|
Ἀντιγόνου |
καθελὼν
στρατόν.
οὐ
μέγα
θαῦμα· |
[22, 9] |
τείχη
σαλεῦσαι.
τῶν
δὲ
Καρχηδονίων
|
ἀντιμαχομένων
|
διὰ
τὸ
πετρώδη
εἶναι
τὸν |
[22, 4] |
καὶ
ἐκπεσών·
ὡσαύτως
δὲ
καὶ
|
Ἀντίπατρος |
ἡμέρας
τεσσαράκοντα
πέντε·
μεθ´
οὓς |
[22, 9] |
τῆς
Λιβύης
οἱ
Καρχηδόνιοι
δύναμιν
|
ἀξιόλογον |
εἰς
τὸ
Λιλύβαιον·
πολὺν
δὲ |
[22, 10] |
δὲ
ταῦτα
Ἱέρων
ἔχων
δύναμιν
|
ἀξιόλογον |
ἐστράτευσεν
ἐπὶ
Μαμερτίνους,
καὶ
τὴν |
[22, 3] |
μετήνεγκε,
κτίσας
τεῖχος
καὶ
ἀγορὰν
|
ἀξιόλογον |
καὶ
ναοὺς
θεῶν.
Ὅθεν
μιαιφόνου |
[22, 9] |
πόλεις.
Ἐρυκίνης
δὲ
ἐχούσης
φρουρὰν
|
ἀξιόλογον
|
Καρχηδονίων
καὶ
φύσιν
ἐχούσης
ὀχυρὰν |
[22, 4] |
τοῖς
πένησι
τῆς
εὐπορίας
δύναμιν
|
ἀξιόλογον
|
περιεποιήσατο.
ἐκτραπεὶς
δὲ
εἰς
ὠμότητα |
[22, 11] |
θανάτου
τιμησάμενος.
~οἱ
δὲ
Μαμερτῖνοι,
|
ἀπαγγελίας |
γενομένης
ὅτι
σὺν
τῷ
στρατηγῷ |
[22, 10] |
Μεσσηνίᾳ
πολεμουμένῃ.
ὁ
δὲ
Ἱέρων
|
ἀπαλλαγεὶς |
ἐκ
τῆς
πολεμίας,
Μύλας
κατὰ |
[22, 8] |
ἐν
τῷ
μαντείῳ·
φυλάξειν
γὰρ
|
ἅπαντα |
τὸν
θεὸν
καὶ
μετ´
αὐτοῦ |
[22, 11] |
πάντες
ἀπολώλασιν,
ἔκριναν
μεθ´
ἱκετηρίας
|
ἀπαντᾶν
|
τῷ
βασιλεῖ.
οὐ
μὴν
ἡ |
[22, 9] |
πολλὰ
κατά
τινα
παλαιὰν
συνήθειαν,
|
ἅπαντας |
ἀνέσκαψαν
καὶ
τυμβωρυχήσαντες
τὰ
μὲν |
[22, 8] |
αὐτοῖς
ἑαυτὸν
καὶ
τοὺς
τραυματίας
|
ἅπαντας |
ἀποκτεῖναι
καὶ
τὰς
ἁμάξας
καύσαντας |
[22, 8] |
διὰ
δὲ
τῶν
Δαρδάνων
διερχόμενοι
|
ἅπαντες |
διεφθάρησαν,
καὶ
οὐδεὶς
ὑπελείφθη
ἀπελθεῖν |
[22, 3] |
διὰ
τὴν
παρανομίαν
ἐμισεῖτο.
διόπερ
|
ἁπάντων |
ὄντων
πρὸς
ἀπόστασιν,
ταχὺ
ταπεινωθεὶς
|
[22, 8] |
ἀπέκοπτον
καὶ
τὴν
ἀποσκευὴν
ἦραν
|
ἅπασαν· |
πορευόμενοι
δὲ
πρὸς
Θερμοπύλας,
καὶ |
[22, 5] |
συνδιαβεβηκότων
ἀπολειφθήσεται.
ταῖς
γὰρ
ἀληθείαις
|
ἁπάσας |
τὰς
νίκας
ἔσχε
Καδμείας
κατὰ |
[22, 9] |
κατὰ
τῆς
Σικελίας,
ἀλλ´
ἐξ
|
ἁπάσης |
αὐτῆς
ἐξελάσαι
τοὺς
Φοίνικας
καὶ
|
[22, 11] |
σπεύδων
τὸν
Ἱέρωνα
καταστρατηγῆσαι
δι´
|
ἀπάτης. |
ὁ
μὲν
βασιλεὺς
πεισθεὶς
τῷ |
[22, 3] |
Καρχηδονίους,
καὶ
λειφθεὶς
πολλοὺς
στρατιώτας
|
ἀπέβαλε
|
περὶ
τὸν
Τηρίαν
ποταμόν.
κτίζει |
[22, 7] |
μεγάλως
καὶ
χρυσοῖς
στεφάνοις
στεφθείς,
|
ἀπεβίβασε |
τὴν
πεζὴν
δύναμιν.
ταύτης
δὲ |
[22, 3] |
ὢν
παντελῶς,
πραγμάτων
δὲ
πολεμικῶν
|
ἄπειρος, |
φύσει
δὲ
θρασὺς
καὶ
προπετὴς
|
[22, 11] |
ἑαυτῶν
διὰ
τὴν
ἧτταν,
πάλιν
|
ἀπεκατεστάθησαν |
εἰς
ἀσφάλειαν
τὸν
εἰρημένον
τρόπον. |
[22, 8] |
οἱ
Ἕλληνες
ἐπιτιθέμενοι
τὰς
οὐραγίας
|
ἀπέκοπτον |
καὶ
τὴν
ἀποσκευὴν
ἦραν
ἅπασαν· |
[22, 9] |
ἡρωικὴν
συστησάμενος
τοὺς
ἐπιρράξαντας
Καρχηδονίους
|
ἀπέκτεινε· |
συνεπιλαβομένων
δὲ
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[22, 8] |
ἅπαντες
διεφθάρησαν,
καὶ
οὐδεὶς
ὑπελείφθη
|
ἀπελθεῖν |
οἶκον.
{Ὅτι
Βρέννος
ὁ
τῶν |
[22, 8] |
Θερμοπύλας,
καὶ
σπανιζούσης
αὐτοῦ
τροφῆς,
|
ἀπέλιπον |
ἄλλους
δισμυρίους.
διὰ
δὲ
τῶν |
[22, 7] |
ὁ
δὲ
πάντας
φιλανθρώπως
ἀποδεξάμενος
|
ἀπέλυσεν |
εἰς
τὰς
ἰδίας
πατρίδας,
ἐλπίζων |
[22, 2] |
Μεσσήνης.
Ὅτι
εἰς
τὸ
Ῥήγιον
|
ἀπεστάλη |
φρουρὰ
ὑπὸ
Ῥωμαίων.
ὁ
δὲ |
[22, 2] |
Δέκιον
καὶ
τῆς
ὁράσεως
αὐτὸν
|
ἀπεστέρησε |
καὶ
φεύγει
ἐκ
Μεσσήνης.
Ὅτι |
[22, 3] |
ὄντας
ἐδίωξαν,
ἐν
οἷς
πρῶτον
|
ἀπέστησαν
|
Ἀγυριναῖοι.
{Ὅτι
Φιντίας
τῶν
πόλεων |
[22, 6] |
προσβολὰς
ποιούμενοι
τῆς
μὲν
πολιορκίας
|
ἀπέστησαν, |
τὴν
δὲ
παρεσκευασμένην
ὕλην
εἰς |
[22, 8] |
δὲ
ἄκρατον
πολὺν
ἐμφορησάμενος
ἑαυτὸν
|
ἀπέσφαξε. |
Κιχώριος
δὲ
τοῦτον
θάψας,
τοὺς |
[22, 3] |
Ὕβλαιον,
καὶ
τὴν
νίκην
Ἱκέτας
|
ἀπηνέγκατο. |
καταδρομὰς
δὲ
πρὸς
ἀλλήλους
ποιούμενοι |
[22, 10] |
τὴν
δύναμιν
ἐκτάξας,
κατὰ
στόμα
|
ἀπήντα. |
γενομένης
δὲ
περὶ
τὸ
ῥεῖθρον |
[22, 5] |
πῶς
τὰ
κατὰ
τὴν
μάχην
|
ἀπήντησεν |
αὐτῷ,
εἰπεῖν
ὅτι
ἐὰν
ἔτι |
[22, 9] |
φρουρὰν
δὲ
καταστήσας
ἐν
αὐτῇ,
|
ἀπῆρε |
πρὸς
τὴν
Ἰαιτίνων
πόλιν,
ὀχυρότητι |
[22, 9] |
μηχανὰς
δὲ
καὶ
βέλη
πλῆθος
|
ἄπιστον. |
οὔσης
δὲ
τῆς
πόλεως
τὸ |
[22, 10] |
εἶχε
πόλιν
τὴν
τῶν
Ταυρομενιτῶν,
|
ἀπὸ |
δὲ
τοῦ
Τυρρηνικοῦ
τὴν
Τυνδαριτῶν. |
[22, 7] |
αὐτοῦ,
ἧκον
πρέσβεις
ἐκ
Λεοντίνων
|
ἀπὸ |
Ἡρακλείδου
τοῦ
δυνάστου
λέγοντος
παραδώσειν |
[22, 9] |
Μολοττὸς
Ἰτωνίδι
δῶρον
Ἀθηνᾷ
Πύρρος
|
ἀπὸ |
θρασέων
ἐκρέμασεν
Γαλατῶν
πάντα
τὸν |
[22, 10] |
στενὴν
χώραν
συνήλασε
τοὺς
Μαμερτίνους.
|
ἀπὸ |
μὲν
γὰρ
τοῦ
Σικελικοῦ
πελάγους |
[22, 9] |
πλεῖστον
μέρος
ἐν
θαλάσσῃ,
τὰς
|
ἀπὸ |
τῆς
γῆς
προσόδους
ἐτείχισαν
καὶ |
[22, 9] |
τοῦ
συνεδρίου
φίλοι
καὶ
οἱ
|
ἀπὸ |
τῶν
πόλεων
ἀποκαλοῦντες
ἐκέλευον
μηδενὶ |
[22, 8] |
θάψας,
τοὺς
τραυματίας
καὶ
τοὺς
|
ἀπὸ |
χειμῶνος
καὶ
πείνης
ταλαιπωρήσαντας
ἀνεῖλεν, |
[22, 8] |
πολέμου
γεγονότος,
μυριάδας
ἐκεῖσε
στρατιωτῶν
|
ἀποβαλὼν |
ἐπλήγη
καὶ
αὐτὸς
Βρέννος
τρισὶ |
[22, 8] |
ἐποίησεν,
ἐν
ᾧ
πολλοὺς
στρατιώτας
|
ἀποβαλών, |
ὡς
μὴ
ἰσχύσας
ὕστερον
εἰς |
[22, 5] |
πολλοὺς
τῶν
Ἠπειρωτῶν
τῶν
συνδιαβεβηκότων
|
ἀποβεβληκώς, |
ἐπεί
τις
ἠρώτησεν
αὐτὸν
τῶν |
[22, 11] |
μʹ
οἱ
μὲν
οὖν
Μαμερτῖνοι
|
ἀπογνόντες |
ἑαυτῶν
διὰ
τὴν
ἧτταν,
πάλιν |
[22, 11] |
ὑπὸ
τοῦ
Φοίνικος,
τὴν
πολιορκίαν
|
ἀπογνοὺς |
ἐπανῆλθε
εἰς
Συρακόσας,
περιβόητον
εὐημερίαν |
[22, 9] |
τόπον,
δύο
μῆνας
πολιορκήσας
καὶ
|
ἀπογνοὺς |
τὴν
ἐκ
τῆς
βίας
ἅλωσιν, |
[22, 7] |
Πύρρῳ.
ὁ
δὲ
πάντας
φιλανθρώπως
|
ἀποδεξάμενος |
ἀπέλυσεν
εἰς
τὰς
ἰδίας
πατρίδας, |
[22, 7] |
ὁμόνοιαν
ἤγαγεν,
ὡς
μεγάλης
τευξόμενος
|
ἀποδοχῆς |
διὰ
τὴν
εἰρήνην.
ὁ
δὲ |
[22, 9] |
καὶ
οἱ
ἀπὸ
τῶν
πόλεων
|
ἀποκαλοῦντες |
ἐκέλευον
μηδενὶ
τρόπῳ
συγχωρεῖν
τοῖς
|
[22, 8] |
τὰ
τέκνα
καὶ
τὰς
γυναῖκας
|
ἀποκομίσωσιν |
ἐκ
τοῦ
μαντείου
πρὸς
τὰς |
[22, 5] |
δὲ
μίαν
καὶ
τὴν
αὐτὴν
|
ἀπόκρισιν |
ἔδωκαν
αὐτῷ,
ὅτι
νῦν
μὲν |
[22, 8] |
ἡ
δὲ
Πυθία
τοῖς
Δελφοῖς
|
ἀπόκρισιν |
ἔδωκεν
προστάττειν
τὸν
θεὸν
ἐᾶν |
[22, 8] |
ἑαυτὸν
καὶ
τοὺς
τραυματίας
ἅπαντας
|
ἀποκτεῖναι
|
καὶ
τὰς
ἁμάξας
καύσαντας
εὐζώνους |
[22, 9] |
ὀκτακοσίους,
πάντας
δὲ
ἐπιλέκτους,
οὐδὲν
|
ἀπολειπομένους |
τῶν
Ἠπειρωτῶν·
παρέλαβε
δὲ
καὶ |
[22, 5] |
αὐτῷ
τῶν
στρατιωτῶν
τῶν
συνδιαβεβηκότων
|
ἀπολειφθήσεται. |
ταῖς
γὰρ
ἀληθείαις
ἁπάσας
τὰς |
[22, 4] |
πιεῖν
παρεκελεύσατο.
Ὅτι
ὁ
αὐτὸς
|
Ἀπολλόδωρος |
Γαλάτας
εὑρὼν
καὶ
τούτοις
ὅπλα |
[22, 4] |
ἔτη
τρία
κατὰ
Διόδωρον.
Ὅτι
|
Ἀπολλόδωρος |
ἐπιθέμενος
τυραννίδι
καὶ
βεβαιῶσαι
κρίνας |
[22, 10] |
μὲν
κατέσκαψε,
τοὺς
δὲ
φρουροῦντας
|
ἀπολύσας |
τῶν
ἐγκλημάτων
ἔταξεν
εἰς
τὰς |
[22, 11] |
καὶ
οἱ
λοιποὶ
στρατιῶται
πάντες
|
ἀπολώλασιν, |
ἔκριναν
μεθ´
ἱκετηρίας
ἀπαντᾶν
τῷ |
[22, 11] |
Οἱ
δὲ
Καρχηδόνιοι
καὶ
Ἱέρων,
|
ἀποπεπτωκότες
|
τῆς
Μεσσήνης,
συνῆλθον
εἰς
σύλλογον |
[22, 8] |
τὰς
οὐραγίας
ἀπέκοπτον
καὶ
τὴν
|
ἀποσκευὴν |
ἦραν
ἅπασαν·
πορευόμενοι
δὲ
πρὸς
|
[22, 5] |
συμφορὰν
ἀνεδέδεκτο.
Ὅτι
Κινέας
πρεσβευτὴς
|
ἀποσταλεὶς |
παρὰ
Πύρρου
περὶ
διαλύσεως
πρὸς |
[22, 3] |
ἐμισεῖτο.
διόπερ
ἁπάντων
ὄντων
πρὸς
|
ἀπόστασιν, |
ταχὺ
ταπεινωθεὶς
μετεβάλετο
τὸν
τρόπον |
[22, 9] |
ἦρχε
Σωσίστρατος.
μετὰ
δὲ
ταῦτα
|
ἀποστείλας |
ἐς
Συρακόσας
ἤγαγεν
ὄργανα
πολιορκητικὰ |
[22, 8] |
τὸ
ἐν
Δελφοῖς
μαντεῖον,
θέλων
|
ἀποσυλῆσαι |
αὐτό.
καὶ
πολλοῦ
πολέμου
γεγονότος, |
[22, 10] |
περὶ
τῆς
μάχης·
τῶν
δὲ
|
ἀποφηναμένων |
ὅτι
διὰ
τῶν
ἱερῶν
οἱ |
[22, 10] |
ῥαφὰς
τῶν
τραυμάτων
διέρρηξε,
τὴν
|
ἀπώλειαν |
τοῦ
τέκνου
θανάτου
τιμησάμενος.
~οἱ |
[22, 4] |
βασάνων
τιμωρίᾳ
βιαζόμενος
ἠνάγκασε
πάντας
|
ἄργυρον |
καὶ
χρυσὸν
παραδιδόναι.
εἶχε
δὲ
|
[22, 8] |
Γαλατῶν
βασιλεὺς
εἰς
ναὸν
ἐλθὼν
|
ἀργυροῦν |
μὲν
ἢ
χρυσοῦν
οὐδὲν
εὗρεν
|
[22, 10] |
συστρατεύοντας,
διαφόρους
ταῖς
ἀνδρείαις
καὶ
|
ἀρεταῖς, |
προσθεὶς
αὐτοῖς
ἄλλους
τετρακοσίους
ἐπιλέκτους |
[22, 2] |
ἐμπεσὼν
μετεπέμψατο
τῶν
ἰατρῶν
τὸν
|
ἄριστον· |
οὗτος
δὲ
τὴν
ὑπὲρ
τῆς |
[22, 5] |
μὲν
ὄντος
αὐτοῦ
πολεμίου
μηδαμῶς
|
ἁρμόζειν |
τὴν
δωρεάν,
ἐὰν
δὲ
καταπράξηται |
[22, 9] |
τηλικαῦτα
προσεδόκων
εἰκότως
τεύξεσθαι
τῆς
|
ἁρμοζούσης
|
τοῖς
ἀνομήμασι
τιμωρίας.
Ὅτι
τὰς |
[22, 8] |
παντελῶς
ἀρχαίων
Ἀθηνᾶς
Προναίας
καὶ
|
Ἀρτέμιδος, |
ταύτας
τὰς
θεοὺς
ὑπέλαβον
εἶναι
|
[22, 8] |
τῷ
τεμένει
δυεῖν
νεῶν
παντελῶς
|
ἀρχαίων |
Ἀθηνᾶς
Προναίας
καὶ
Ἀρτέμιδος,
ταύτας |
[22, 3] |
μετεβάλετο
τὸν
τρόπον
καὶ
φιλανθρωπότερον
|
ἄρχων
|
διακατέσχεν
αὐτοὺς
ὑπὸ
χεῖρα.
Ὅτι |
[22, 3] |
{Ὅτι
Φιντίας
τῶν
πόλεων
βιαίως
|
ἄρχων |
καὶ
πολλοὺς
τῶν
εὐπόρων
ἀναιρῶν |
[22, 7] |
πόλει
παρασκευάς·
αἱ
δὲ
ναῦς
|
ἃς |
παρέλαβεν
ἐν
ταῖς
Συρακόσαις
κατάφρακτοι |
[22, 11] |
τὴν
ἧτταν,
πάλιν
ἀπεκατεστάθησαν
εἰς
|
ἀσφάλειαν |
τὸν
εἰρημένον
τρόπον.
ὁ
δὲ |
[22, 9] |
πόλιν.
φρουρὰν
δὲ
καταστήσας
ἐν
|
αὐτῇ, |
ἀπῆρε
πρὸς
τὴν
Ἰαιτίνων
πόλιν, |
[22, 3] |
Γελῴους
ἀναστάτους
ὄντας
οἰκίσας
ἐν
|
αὐτῇ· |
ἐστὶ
δὲ
αὕτη
παραθαλάσσιος.
καθαιρῶν |
[22, 9] |
κύριος
ἐγένετο
πλὴν
τοῦ
Λιλυβαίου·
|
αὕτη |
γὰρ
ἡ
πόλις
ὑπὸ
Καρχηδονίων |
[22, 3] |
οἰκίσας
ἐν
αὐτῇ·
ἐστὶ
δὲ
|
αὕτη |
παραθαλάσσιος.
καθαιρῶν
τὰ
τείχη
καὶ |
[22, 5] |
πάντες
δὲ
μίαν
καὶ
τὴν
|
αὐτὴν |
ἀπόκρισιν
ἔδωκαν
αὐτῷ,
ὅτι
νῦν |
[22, 4] |
ἐπικειμένων
τῇ
Μακεδονίᾳ
καὶ
λεηλατούντων
|
αὐτήν, |
διὰ
τὸ
πολλοὺς
ἐπεμβαίνοντας
τῇ |
[22, 3] |
κτίζει
δὲ
Φιντίας
πόλιν,
ὀνομάσας
|
αὐτὴν |
Φιντιάδα,
Γελῴους
ἀναστάτους
ὄντας
οἰκίσας |
[22, 9] |
τῆς
Σικελίας,
ἀλλ´
ἐξ
ἁπάσης
|
αὐτῆς |
ἐξελάσαι
τοὺς
Φοίνικας
καὶ
διορίσαι |
[22, 8] |
οὕτως
τοῖς
λοιποῖς
διὰ
τῆς
|
αὐτῆς |
ὁδοῦ
πρὸς
οἶκον
τὴν
πορείαν |
[22, 4] |
πρὸς
βραχὺ
κρατεῖν
καὶ
ἐκπίπτειν
|
αὐτῆς, |
ὧν
εἷς
καὶ
Μελέαγρος,
ἀδελφὸς |
[22, 8] |
ἐν
Δελφοῖς
μαντεῖον,
θέλων
ἀποσυλῆσαι
|
αὐτό. |
καὶ
πολλοῦ
πολέμου
γεγονότος,
μυριάδας |
[22, 10] |
Μαμερτίνων
ηὐξημένων
πολλὰ
μὲν
φρούρια
|
αὐτοὶ |
δὲ
εὔζωνον
ποιήσαντες
τὴν
δύναμιν |
[22, 10] |
ταῖς
ἀνδρείαις
καὶ
ἀρεταῖς,
προσθεὶς
|
αὐτοῖς |
ἄλλους
τετρακοσίους
ἐπιλέκτους
προσέταξε
τὸν |
[22, 8] |
αὐτοῦ,
διελάλησε
τοῖς
Γαλάταις,
συμβουλεύσας
|
αὐτοῖς |
ἑαυτὸν
καὶ
τοὺς
τραυματίας
ἅπαντας |
[22, 2] |
τὸν
Δέκιον
καὶ
τῆς
ὁράσεως
|
αὐτὸν |
ἀπεστέρησε
καὶ
φεύγει
ἐκ
Μεσσήνης. |
[22, 7] |
ἐπ´
ἄλλοις
πρέσβεις
ἔστελλον
πρὸς
|
αὐτόν. |
ἐμβιβάσας
δὲ
τὸν
λαὸν
εἰς |
[22, 6] |
ὁ
Ταυρομενίας
τύραννος
ἔκλινε
πρὸς
|
αὐτόν, |
καὶ
ἕτοιμος
ἦν
δέξασθαι
τῇ |
[22, 2] |
ἐποίησαν.
καὶ
δὴ
ὀφθαλμίας
νόσου
|
αὐτὸν |
περιεχούσης,
τῶν
ἰατρῶν
τὸν
δόκιμον |
[22, 2] |
τὸν
Δέκιον
καὶ
τῆς
ὁράσεως
|
αὐτὸν |
στερήσας
ἔφυγεν
ἐκ
τῆς
Μεσσήνης. |
[22, 5] |
συνδιαβεβηκότων
ἀποβεβληκώς,
ἐπεί
τις
ἠρώτησεν
|
αὐτὸν |
τῶν
ἰδιοξένων
πῶς
τὰ
κατὰ |
[22, 4] |
οἴνῳ
πιεῖν
παρεκελεύσατο.
Ὅτι
ὁ
|
αὐτὸς |
Ἀπολλόδωρος
Γαλάτας
εὑρὼν
καὶ
τούτοις |
[22, 8] |
ἐκεῖσε
στρατιωτῶν
ἀποβαλὼν
ἐπλήγη
καὶ
|
αὐτὸς |
Βρέννος
τρισὶ
πληγαῖς.
βαρυνόμενος
δὲ
|
[22, 10] |
τοῖς
πολεμίοις
κατὰ
νώτου
προσπεσεῖν·
|
αὐτὸς |
δὲ
τὴν
δύναμιν
ἐκτάξας,
κατὰ |
[22, 9] |
πόλιν
παραδώσειν
καὶ
συμμάχους
γενέσθαι.
|
αὐτοῦ |
δὲ
ἀναλαβόντος
τὴν
στρατιάν
εἰς |
[22, 8] |
πρὸς
θάνατον,
συναγαγὼν
τὸν
λαὸν
|
αὐτοῦ, |
διελάλησε
τοῖς
Γαλάταις,
συμβουλεύσας
αὐτοῖς |
[22, 6] |
δέξασθαι
τῇ
πόλει
τὰς
μετ´
|
αὐτοῦ |
δυνάμεις.
Ὅτι
Καρχηδόνιοι
συμμαχίαν
ποιήσαντες |
[22, 10] |
τὴν
τῶν
ἱεροσκόπων
πρόρρησιν
νυκτερεύσαντος
|
αὐτοῦ |
εἰς
τὴν
τῶν
ἐναντίων
παρεμβολήν, |
[22, 7] |
διακοσίων.
ἐν
τούτῳ
δὲ
ὄντος
|
αὐτοῦ, |
ἧκον
πρέσβεις
ἐκ
Λεοντίνων
ἀπὸ |
[22, 4] |
τὴν
συνωμοσίαν,
μειρακίσκον
τινὰ
φίλον
|
αὐτοῦ |
καλέσας
ὡς
ἐπὶ
θυσίαν
καὶ
|
[22, 7] |
σύμπας
στόλος
σὺν
ταῖς
μετ´
|
αὐτοῦ |
κομισθείσαις
πλείους
διακοσίων.
ἐν
τούτῳ |
[22, 2] |
τῶν
ἰατρῶν
τὸν
δόκιμον
μεταστειλαμένου
|
αὐτοῦ, |
οὗτος
τὴν
ὕβριν
τῆς
πατρίδος |
[22, 9] |
τὴν
Ἀκράγαντα
προῆλθεν.
ὄντος
δὲ
|
αὐτοῦ |
περὶ
τὴν
ὁδοιπορίαν,
ἧκον
Ἐνναῖοι |
[22, 5] |
αὐτῷ,
ὅτι
νῦν
μὲν
ὄντος
|
αὐτοῦ |
πολεμίου
μηδαμῶς
ἁρμόζειν
τὴν
δωρεάν, |
[22, 7] |
δυνάστην
Ταυρομενίας,
καὶ
λαβὼν
παρ´
|
αὐτοῦ |
στρατιώτας,
κατέπλευσεν
εἰς
τὴν
Κατάνην. |
[22, 8] |
ἅπαντα
τὸν
θεὸν
καὶ
μετ´
|
αὐτοῦ |
τὰς
λευκὰς
κόρας.
ὄντων
δὲ |
[22, 6] |
τὸν
ὗν
καὶ
τὴν
πλευρὰν
|
αὐτοῦ |
τοῖς
ὀδοῦσι
πατάξαι
καὶ
διελάσαντα |
[22, 6] |
ὗν
ἄγριον
κυνηγοῦντος,
ὁρμῆσαι
κατ´
|
αὐτοῦ |
τὸν
ὗν
καὶ
τὴν
πλευρὰν |
[22, 8] |
δὲ
πρὸς
Θερμοπύλας,
καὶ
σπανιζούσης
|
αὐτοῦ |
τροφῆς,
ἀπέλιπον
ἄλλους
δισμυρίους.
διὰ |
[22, 2] |
διὰ
Πύρρον
τὸν
βασιλέα
κατέσφαξεν
|
αὐτοὺς |
καὶ
τὰς
κτήσεις
καὶ
τὰς |
[22, 8] |
θεοὺς
ἀνθρωπομόρφους
εἶναι
δοκοῦντες
ἵστασαν
|
αὐτοὺς |
ξυλίνους
τε
καὶ
λιθίνους.
Ὅτι |
[22, 3] |
τρόπον
καὶ
φιλανθρωπότερον
ἄρχων
διακατέσχεν
|
αὐτοὺς |
ὑπὸ
χεῖρα.
Ὅτι
Πτολεμαῖος
ὁ |
[22, 5] |
τὰ
κατὰ
τὴν
μάχην
ἀπήντησεν
|
αὐτῷ, |
εἰπεῖν
ὅτι
ἐὰν
ἔτι
μιᾷ
|
[22, 9] |
κατασκευάζειν
τῶν
ἐκ
Συρακούσης
ἐνεχθεισῶν
|
αὐτῷ, |
καὶ
διὰ
τῆς
μεταλλείας
ἐπεβάλετο |
[22, 3] |
πόλεων
ἐμισήθη
τῶν
οὐσῶν
ὑπ´
|
αὐτῷ, |
καὶ
τοὺς
πρὸς
φρουρὰν
ὄντας |
[22, 5] |
καὶ
τὴν
αὐτὴν
ἀπόκρισιν
ἔδωκαν
|
αὐτῷ, |
ὅτι
νῦν
μὲν
ὄντος
αὐτοῦ |
[22, 3] |
χρησίμων
προενοεῖτο·
τῶν
γὰρ
φίλων
|
αὐτῷ |
συμβουλευόντων
ἀναδέξασθαι
τοὺς
ἀφυστεροῦντας,
οὐ |
[22, 5] |
μάχῃ
νικήσῃ
τοὺς
Ῥωμαίους,
οὐδεὶς
|
αὐτῷ |
τῶν
στρατιωτῶν
τῶν
συνδιαβεβηκότων
ἀπολειφθήσεται. |
[22, 7] |
τοὺς
Συρακοσίους,
καὶ
τὴν
χώραν
|
αὐτῶν |
κατατρέχοντες
ἔρημον
κατεσκεύασαν.
διὸ
τῷ |
[22, 9] |
εἶχον
ὅπως
μὴ
Φιντίας
δυναστεύσῃ
|
αὐτῶν, |
λέγοντες
τὴν
πόλιν
παραδώσειν
καὶ |
[22, 9] |
λιμένα
κάλλιστον
τῶν
κατὰ
Σικελίαν,
|
ἀφ´ |
οὗ
καὶ
τὴν
πόλιν
συμβέβηκε
|
[22, 9] |
παρασκευῆς.
διὸ
καὶ
βελῶν
παντοδαπῶν
|
ἀφιεμένων |
ἐπὶ
τοὺς
πολιορκοῦντας,
πολλῶν
πιπτόντων, |
[22, 7] |
Συρακόσαις
κατάφρακτοι
ἑκατὸν
εἴκοσι
καὶ
|
ἄφρακτοι |
εἴκοσι·
ἡ
μὲν
βασιλικὴ
ἐννήρης· |
[22, 3] |
φίλων
αὐτῷ
συμβουλευόντων
ἀναδέξασθαι
τοὺς
|
ἀφυστεροῦντας, |
οὐ
προσέσχεν.
~Ὅτι
ὑπὸ
Γαλατῶν |