>Livre, fragment |
[22, 4] |
τοῖς
συνομόσασιν
ἔδωκε
φαγεῖν
καὶ
|
τὸ |
αἷμα
κεράσας
οἴνῳ
πιεῖν
παρεκελεύσατο. |
[22, 10] |
τἄλλα
χωρία
χειρούμενος,
κατήντησεν
ἐπὶ
|
τὸ |
Ἀμήσελον,
κείμενον
μεταξὺ
Κεντοριπίνων
καὶ |
[22, 2] |
Ῥωμαίων.
ὁ
δὲ
χιλίαρχος
Δέκιος,
|
τὸ |
γένος
Καμπανός,
πλεονεξίᾳ
καὶ
τόλμῃ |
[22, 8] |
τὴν
Ἑλλάδα
ἐλθὼν
καὶ
εἰς
|
τὸ |
ἐν
Δελφοῖς
μαντεῖον,
θέλων
ἀποσυλῆσαι |
[22, 9] |
τῶν
Γαλατῶν
θυρεοὺς
ἀνέθηκεν
εἰς
|
τὸ |
ἱερὸν
τῆς
Ἰτωνίδος
Ἀθηνᾶς
καὶ |
[22, 9] |
οἱ
Καρχηδόνιοι
δύναμιν
ἀξιόλογον
εἰς
|
τὸ |
Λιλύβαιον·
πολὺν
δὲ
σῖτον
ἐκόμισαν |
[22, 9] |
λαβεῖν
μὴ
προσδεχομένου,
πεισθέντος
δὲ
|
τὸ |
Λιλύβαιον
συγχωρῆσαι
τοῖς
Καρχηδονίοις,
οἱ |
[22, 9] |
ταύτης
ὑπολειφθέντας
ἀθροίσαντες
κατῴκισαν
εἰς
|
τὸ |
Λιλύβαιον.
τοῦ
δὲ
Πύρρου
περὶ |
[22, 5] |
γὰρ
ἡττηθέντες
οὐδὲν
ἐταπεινώθησαν
διὰ
|
τὸ |
μέγεθος
τῆς
ἡγεμονίας,
ὁ
δὲ
|
[22, 5] |
δὲ
ἡττημένους
μηδὲν
κινδυνεύειν
διὰ
|
τὸ |
μέγεθος
τῆς
ἡγεμονίας.
{Ὅτι
Πύρρος |
[22, 9] |
τὸ
πλῆθος
τῶν
ἀγωνιζομένων
καὶ
|
τὸ |
μέγεθος
τῆς
παρασκευῆς.
τοσοῦτον
γὰρ |
[22, 9] |
βασιλεὺς
πλησίον
τῶν
τειχῶν
καταστρατοπεδεύσας,
|
τὸ |
μὲν
πρῶτον
συνεχεῖς
τοῖς
τείχεσιν |
[22, 9] |
κράτος·
καὶ
τῶν
Ἑρκτῶν
κατασχὼν
|
τὸ |
ὀχύρωμα,
πάσης
τῆς
Καρχηδόνος
ἐπεκράτησε
|
[22, 11] |
τῇ
Λιπάρας
νήσῳ.
ἀκούσας
δὲ
|
τὸ |
παράδοξον
ἧκε
κατὰ
τάχος
εἰς |
[22, 9] |
τῶν
δὲ
Καρχηδονίων
ἀντιμαχομένων
διὰ
|
τὸ |
πετρώδη
εἶναι
τὸν
τόπον,
δύο |
[22, 9] |
ἄπιστον.
οὔσης
δὲ
τῆς
πόλεως
|
τὸ |
πλεῖστον
μέρος
ἐν
θαλάσσῃ,
τὰς |
[22, 9] |
ὥστε
τὸ
τεῖχος
μὴ
χωρεῖν
|
τὸ |
πλῆθος
τῆς
παρασκευῆς.
διὸ
καὶ |
[22, 9] |
ἠμύναντο
δὲ
οἱ
Καρχηδόνιοι
διὰ
|
τὸ
|
πλῆθος
τῶν
ἀγωνιζομένων
καὶ
τὸ |
[22, 4] |
Μακεδονίᾳ
καὶ
λεηλατούντων
αὐτήν,
διὰ
|
τὸ |
πολλοὺς
ἐπεμβαίνοντας
τῇ
βασιλείᾳ
πρὸς |
[22, 10] |
στόμα
ἀπήντα.
γενομένης
δὲ
περὶ
|
τὸ |
ῥεῖθρον
ἱππομαχίας,
ἅμα
καὶ
τῶν |
[22, 2] |
φεύγει
ἐκ
Μεσσήνης.
Ὅτι
εἰς
|
τὸ |
Ῥήγιον
ἀπεστάλη
φρουρὰ
ὑπὸ
Ῥωμαίων. |
[22, 6] |
τὰς
ἰδίας
ναῦς,
καὶ
εἰς
|
τὸ |
Ῥήγιον
διαβάντες
προσβολὰς
ποιούμενοι
τῆς |
[22, 9] |
πετροβόλων
ἤθροιστο
παρὰ
Καρχηδονίων
ὥστε
|
τὸ |
τεῖχος
μὴ
χωρεῖν
τὸ
πλῆθος |
[22, 5] |
παροιμία
ἐστίν.
ἐστὶ
δὲ
οὕτω·
|
τὸ |
τοὺς
νικήσαντας
συμφορὰν
ἔχειν,
τοὺς |
[22, 10] |
καὶ
πολλοὺς
στρατιώτας
ἔχοντος,
ἐκπολιορκήσας
|
τὸ |
χωρίον
τοῦτο
μὲν
κατέσκαψε,
τοὺς |