>

Livre, fragment
[22, 8]	ἔδωκεν προστάττειν τὸν θεὸν ἐᾶν	τὰ	ἀναθήματα καὶ τἄλλα τὰ πρὸς
[22, 9]	τυμβωρυχήσαντες τὰ μὲν χρήματα διείλαντο,	τὰ	δὲ ὀστᾶ τῶν τετελευτηκότων διέρριψαν.
[22, 11]	ἡ τύχη εἴασε παντελῶς πεσεῖν	τὰ	κατὰ Μαμερτίνους πράγματα. Ἀννίβας γὰρ
[22, 9]	προσαγορευομένας λευκὰς κόρας. ~Ὁ Πύρρος	τὰ	κατὰ Συρακόσας καὶ Λεοντίνους καταστησάμενος
[22, 5]	ἠρώτησεν αὐτὸν τῶν ἰδιοξένων πῶς	τὰ	κατὰ τὴν μάχην ἀπήντησεν αὐτῷ,
[22, 9]	συνήθειαν, ἅπαντας ἀνέσκαψαν καὶ τυμβωρυχήσαντες	τὰ	μὲν χρήματα διείλαντο, τὰ δὲ
[22, 8]	τὰς ἁμάξας καύσαντας εὐζώνους εἰς	τὰ	οἰκεῖα ἐπανελθεῖν· βασιλέα δὲ καταστῆσαι
[22, 9]	Ἀθηνᾶς καὶ τῶν ἄλλων λαφύρων	τὰ	πολυτελέστατα, τὴν ἐπιγραφὴν τήνδε ποιησάμενος,
[22, 8]	ἐᾶν τὰ ἀναθήματα καὶ τἄλλα	τὰ	πρὸς τὸν κόσμον τῶν θεῶν
[22, 7]	εἰρήνην. ὁ δὲ βασιλεὺς παραλαβὼν	τά	τε βέλη καὶ τὰς μηχανὰς
[22, 4]	θυσίαν καὶ σφαγιάσας τοῖς θεοῖς	τά	τε σπλάγχνα τοῖς συνομόσασιν ἔδωκε
[22, 3]	ἐστὶ δὲ αὕτη παραθαλάσσιος. καθαιρῶν	τὰ	τείχη καὶ τὰς οἰκίας, τοὺς
[22, 9]	καὶ διὰ τῆς μεταλλείας ἐπεβάλετο	τὰ	τείχη σαλεῦσαι. τῶν δὲ Καρχηδονίων
[22, 8]	θεὸν εἰ τὰ χρήματα καὶ	τὰ	τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας ἀποκομίσωσιν
[22, 7]	τῷ βασιλεῖ τὴν πόλιν καὶ	τὰ	φρούρια καὶ στρατιώτας πεζοὺς τετρακισχιλίους,
[22, 8]	κίνδυνον ἐπηρώτησαν τὸν θεὸν εἰ	τὰ	χρήματα καὶ τὰ τέκνα καὶ
[22, 10]	φυγάδας Μεσσήνης διακοσίους συστρατεύοντας, διαφόρους	ταῖς	ἀνδρείαις καὶ ἀρεταῖς, προσθεὶς αὐτοῖς
[22, 5]	τῶν στρατιωτῶν τῶν συνδιαβεβηκότων ἀπολειφθήσεται.	ταῖς	γὰρ ἀληθείαις ἁπάσας τὰς νίκας
[22, 7]	ναῦς διά τινας χρείας ἀναγκαίας,	ταῖς	καταλελειμμέναις οὐκ ἐτόλμησαν πολεμῆσαι. διόπερ
[22, 7]	ὁ δὲ σύμπας στόλος σὺν	ταῖς	μετ´ αὐτοῦ κομισθείσαις πλείους διακοσίων.
[22, 7]	δὲ ναῦς ἃς παρέλαβεν ἐν	ταῖς	Συρακόσαις κατάφρακτοι ἑκατὸν εἴκοσι καὶ
[22, 8]	τοὺς ἀπὸ χειμῶνος καὶ πείνης	ταλαιπωρήσαντας	ἀνεῖλεν, ὄντας περὶ δισμυρίους· καὶ
[22, 8]	θεὸν ἐᾶν τὰ ἀναθήματα καὶ	τἄλλα	τὰ πρὸς τὸν κόσμον τῶν
[22, 10]	χιλίων πεντακοσίων. εὐθὺς δὲ καὶ	τἄλλα	χωρία χειρούμενος, κατήντησεν ἐπὶ τὸ
[22, 10]	ἐγκλημάτων ἔταξεν εἰς τὰς ἰδίας	τάξεις.	τῆς δὲ χώρας τὴν μὲν
[22, 9]	βασιλεὺς καὶ πρὸς τὴν Ἡρακλέους	τάξιν	ἁμιλλώμενος, πρῶτος τοῖς τείχεσιν ἐπέβαλε
[22, 3]	ἁπάντων ὄντων πρὸς ἀπόστασιν, ταχὺ	ταπεινωθεὶς	μετεβάλετο τὸν τρόπον καὶ φιλανθρωπότερον
[22, 7]	ἄλλην παρασκευήν, ἐξέπλευσεν ἐκ τῆς	Τάραντος,	καὶ δεκαταῖος εἰς Λοκροὺς κατῆρεν.
[22, 9]	ἁρμοζούσης τοῖς ἀνομήμασι τιμωρίας. Ὅτι	τὰς	Αἰγέας διαρπάσας ὁ Πύρρος, ἥτις
[22, 8]	τοὺς τραυματίας ἅπαντας ἀποκτεῖναι καὶ	τὰς	ἁμάξας καύσαντας εὐζώνους εἰς τὰ
[22, 9]	τὸ πλεῖστον μέρος ἐν θαλάσσῃ,	τὰς	ἀπὸ τῆς γῆς προσόδους ἐτείχισαν
[22, 8]	χρήματα καὶ τὰ τέκνα καὶ	τὰς	γυναῖκας ἀποκομίσωσιν ἐκ τοῦ μαντείου
[22, 2]	αὐτοὺς καὶ τὰς κτήσεις καὶ	τὰς	γυναῖκας ἰδιοποιήσατο. Καμπανοὶ δὲ οὗτοι
[22, 4]	κολάσεις εὐθέτοις διὰ τὴν ὠμότητα.	τὰς	δὲ τῶν εὐπόρων οὐσίας δημεύων
[22, 8]	ταύτας τὰς θεοὺς ὑπέλαβον εἶναι	τὰς	διὰ τοῦ χρησμοῦ προσαγορευομένας λευκὰς
[22, 8]	τὴν πορείαν ἐποιεῖτο. κατὰ δὲ	τὰς	δυσχωρίας οἱ Ἕλληνες ἐπιτιθέμενοι τὰς
[22, 7]	τῷ πολέμῳ κάμνοντες οἱ Συρακόσιοι	τὰς	ἐλπίδας εἶχον ἐν τῷ Πύρρῳ
[22, 7]	βέλη καὶ τὰς μηχανὰς καὶ	τὰς	ἐν τῇ πόλει παρασκευάς· αἱ
[22, 9]	οὐκ ἐκόλαζε τοὺς βαρβάρους διὰ	τὰς	ἐν τοῖς πολέμοις χρείας. ~Τῶν
[22, 11]	μὲν βασιλεὺς πεισθεὶς τῷ Φοίνικι	τὰς	ἡσυχίας ἔσχεν. ὁ δὲ Ἀννίβας
[22, 8]	Ἀθηνᾶς Προναίας καὶ Ἀρτέμιδος, ταύτας	τὰς	θεοὺς ὑπέλαβον εἶναι τὰς διὰ
[22, 6]	Ῥωμαίων πεντακοσίους ἄνδρας ἔλαβον εἰς	τὰς	ἰδίας ναῦς, καὶ εἰς τὸ
[22, 7]	πάντας φιλανθρώπως ἀποδεξάμενος ἀπέλυσεν εἰς	τὰς	ἰδίας πατρίδας, ἐλπίζων καὶ Λιβύης
[22, 10]	ἀπολύσας τῶν ἐγκλημάτων ἔταξεν εἰς	τὰς	ἰδίας τάξεις. τῆς δὲ χώρας
[22, 4]	δορυφόροις ἐχρῆτο πιστοῖς καὶ πρὸς	τὰς	κολάσεις εὐθέτοις διὰ τὴν ὠμότητα.
[22, 2]	τοὺς γὰρ Ῥηγίνους σφάξαντες καὶ	τὰς	κτήσεις διελόμενοι κατέσχον τὴν πόλιν
[22, 3]	καταδρομὰς δὲ πρὸς ἀλλήλους ποιούμενοι	τὰς	κτήσεις διήρπασαν, τὴν δὲ χώραν
[22, 2]	τὸν βασιλέα κατέσφαξεν αὐτοὺς καὶ	τὰς	κτήσεις καὶ τὰς γυναῖκας ἰδιοποιήσατο.
[22, 8]	τὸν θεὸν καὶ μετ´ αὐτοῦ	τὰς	λευκὰς κόρας. ὄντων δὲ ἐν
[22, 6]	ἕτοιμος ἦν δέξασθαι τῇ πόλει	τὰς	μετ´ αὐτοῦ δυνάμεις. Ὅτι Καρχηδόνιοι
[22, 7]	παραλαβὼν τά τε βέλη καὶ	τὰς	μηχανὰς καὶ τὰς ἐν τῇ
[22, 7]	ἐμβιβάσας δὲ τὸν λαὸν εἰς	τὰς	ναῦς καὶ τοὺς ἐλέφαντας καὶ
[22, 5]	ἀπολειφθήσεται. ταῖς γὰρ ἀληθείαις ἁπάσας	τὰς	νίκας ἔσχε Καδμείας κατὰ τὴν
[22, 3]	παραθαλάσσιος. καθαιρῶν τὰ τείχη καὶ	τὰς	οἰκίας, τοὺς λαοὺς τῆς Γέλας
[22, 8]	τὰς δυσχωρίας οἱ Ἕλληνες ἐπιτιθέμενοι	τὰς	οὐραγίας ἀπέκοπτον καὶ τὴν ἀποσκευὴν
[22, 8]	ἀποκομίσωσιν ἐκ τοῦ μαντείου πρὸς	τὰς	ὀχυρωτάτας τῶν πλησίον πόλεων. ἡ
[22, 7]	ἕτεροι πλεῖστοι εἰς Συράκοσαν, λέγοντες	τὰς	πόλεις παραδώσειν καὶ συνεργήσειν τῷ
[22, 10]	τὸν νεανίσκον. περιαλγὴς δὲ γενόμενος	τὰς	ῥαφὰς τῶν τραυμάτων διέρρηξε, τὴν
[22, 7]	τούτου παρασκευαζομένου πρὸς τὸν ἔκπλουν,	τὰς	Συρακόσας Καρχηδόνιοι ἐπολιόρκουν καὶ κατὰ
[22, 2]	τῆς φρουρᾶς τεταγμένος Δέκιος ἐξαργυρισάμενος	τὰς	τῶν ἠτυχηκότων κτήσεις καὶ τὴν
[22, 2]	ἰδίας ἑστίας ἑκάστους σφάξαντες ἔγημαν	τὰς	τῶν ἰδιοξένων γυναῖκας καὶ τὰς
[22, 2]	τὰς τῶν ἰδιοξένων γυναῖκας καὶ	τὰς	τῶν σφαγέντων κτήσεις κατέσχον· οἱ
[22, 7]	εἰς συμμαχίαν Τυνδαρίωνα τὸν δυνάστην	Ταυρομενίας,	καὶ λαβὼν παρ´ αὐτοῦ στρατιώτας,
[22, 6]	Σικελίαν διάβασιν· Τυνδαρίων δὲ ὁ	Ταυρομενίας	τύραννος ἔκλινε πρὸς αὐτόν, καὶ
[22, 7]	διάρας Σικελίαν, κατῆρεν εἰς τὴν	Ταυρομένιον.	ἐκεῖθεν προσλαβόμενος εἰς συμμαχίαν Τυνδαρίωνα
[22, 10]	Μεσσήνης εἶχε πόλιν τὴν τῶν	Ταυρομενιτῶν,	ἀπὸ δὲ τοῦ Τυρρηνικοῦ τὴν
[22, 3]	Φιντίας εἰς Ἀκράγαντα, Τυνδαρίων ἐν	Ταυρομενίῳ,	καὶ ἕτεροι τῶν ἐλαττόνων πόλεων.
[22, 9]	φρουρουμένην ὑπὸ Καρχηδονίων· μετὰ δὲ	ταῦτα	Ἀζῶνας παρέλαβεν. εἶτα Σελινούντιοι τῷ
[22, 9]	ὧν ἦρχε Σωσίστρατος. μετὰ δὲ	ταῦτα	ἀποστείλας ἐς Συρακόσας ἤγαγεν ὄργανα
[22, 10]	τοῖς Ἀγυριναίοις ἐδωρήσατο. μετὰ δὲ	ταῦτα	Ἱέρων ἔχων δύναμιν ἀξιόλογον ἐστράτευσεν
[22, 5]	ἐδίδου. οἱ δὲ οὐκ ἔλαβον	ταῦτα,	πάντες δὲ μίαν καὶ τὴν
[22, 8]	ἀρχαίων Ἀθηνᾶς Προναίας καὶ Ἀρτέμιδος,	ταύτας	τὰς θεοὺς ὑπέλαβον εἶναι τὰς
[22, 9]	δυσπολιόρκητον, ἔκρινεν ὁ Πύρρος βίᾳ	ταύτην	ἐξελεῖν διὰ πολιορκίας. διὸ καὶ
[22, 9]	τῆς προσηγορίας. εἷλε δὲ καὶ	ταύτην	κατὰ κράτος· καὶ τῶν Ἑρκτῶν
[22, 7]	στεφθείς, ἀπεβίβασε τὴν πεζὴν δύναμιν.	ταύτης	δὲ πορευομένης εἰς Συρακόσας. καὶ
[22, 9]	δὲ Πύρρου περὶ τὴν πολιορκίαν	ταύτης	παρασκευαζομένου, διεβίβασαν ἐκ τῆς Λιβύης
[22, 9]	καὶ τὴν πόλιν συμβέβηκε τετευχέναι	ταύτης	τῆς προσηγορίας. εἷλε δὲ καὶ
[22, 9]	τοῦ τυράννου. τοὺς γὰρ ἐκ	ταύτης	ὑπολειφθέντας ἀθροίσαντες κατῴκισαν εἰς τὸ
[22, 9]	τινων ὅτι κατὰ τοὺς βασιλικοὺς	τάφους	τοῖς τετελευτηκόσι συγκατωρύχθη χρήματα πολλὰ
[22, 9]	καὶ πύργους πυκνοὺς ἐποίησαν, καὶ	τάφρον	ὀρύξαντες μέγαν, διεπρεσβεύσαντο πρὸς τὸν
[22, 10]	ποιήσαντες τὴν δύναμιν ἧκον ἐν	τάχει	βοηθήσοντες τῇ Μεσσηνίᾳ πολεμουμένῃ. ὁ
[22, 11]	δὲ τὸ παράδοξον ἧκε κατὰ	τάχος	εἰς τὸν βασιλέα, τῷ μὲν
[22, 3]	διόπερ ἁπάντων ὄντων πρὸς ἀπόστασιν,	ταχὺ	ταπεινωθεὶς μετεβάλετο τὸν τρόπον καὶ
[22, 7]	ὁ δὲ βασιλεὺς παραλαβὼν τά	τε	βέλη καὶ τὰς μηχανὰς καὶ
[22, 2]	τὴν τῶν Μαμερτίνων παρανομίαν. ἐκεῖνοί	τε	γὰρ προσδεχθέντες ὑπὸ Μεσσηνίων ὡς
[22, 8]	εἶναι δοκοῦντες ἵστασαν αὐτοὺς ξυλίνους	τε	καὶ λιθίνους. Ὅτι οἱ ἐν
[22, 9]	τοσοῦτον γὰρ πλῆθος καταπελτῶν ὀξυβελῶν	τε	καὶ πετροβόλων ἤθροιστο παρὰ Καρχηδονίων
[22, 4]	καὶ σφαγιάσας τοῖς θεοῖς τά	τε	σπλάγχνα τοῖς συνομόσασιν ἔδωκε φαγεῖν
[22, 9]	διὰ πολιορκίας. διὸ καὶ τοῖς	τείχεσι	προσαγαγὼν μηχανάς, καὶ πολιορκίας μεγάλης
[22, 9]	Ἡρακλέους τάξιν ἁμιλλώμενος, πρῶτος τοῖς	τείχεσιν	ἐπέβαλε καὶ μάχην ἡρωικὴν συστησάμενος
[22, 9]	τὸ μὲν πρῶτον συνεχεῖς τοῖς	τείχεσιν	ἐποιεῖτο προσβολὰς ἐκ διαδοχῆς· ἠμύναντο
[22, 3]	δὲ αὕτη παραθαλάσσιος. καθαιρῶν τὰ	τείχη	καὶ τὰς οἰκίας, τοὺς λαοὺς
[22, 9]	διὰ τῆς μεταλλείας ἐπεβάλετο τὰ	τείχη	σαλεῦσαι. τῶν δὲ Καρχηδονίων ἀντιμαχομένων
[22, 7]	μυριάσι πλησίον τῶν τειχῶν στρατεύοντες,	τειχήρεις	συνεῖχον τοὺς Συρακοσίους, καὶ τὴν
[22, 3]	εἰς τὴν Φιντιάδα μετήνεγκε, κτίσας	τεῖχος	καὶ ἀγορὰν ἀξιόλογον καὶ ναοὺς
[22, 9]	ἤθροιστο παρὰ Καρχηδονίων ὥστε τὸ	τεῖχος	μὴ χωρεῖν τὸ πλῆθος τῆς
[22, 9]	εὐθὺς ὁ βασιλεὺς πλησίον τῶν	τειχῶν	καταστρατοπεδεύσας, τὸ μὲν πρῶτον συνεχεῖς
[22, 7]	δὲ πέντε μυριάσι πλησίον τῶν	τειχῶν	στρατεύοντες, τειχήρεις συνεῖχον τοὺς Συρακοσίους,
[22, 8]	εἰ τὰ χρήματα καὶ τὰ	τέκνα	καὶ τὰς γυναῖκας ἀποκομίσωσιν ἐκ
[22, 10]	τραυμάτων διέρρηξε, τὴν ἀπώλειαν τοῦ	τέκνου	θανάτου τιμησάμενος. ~οἱ δὲ Μαμερτῖνοι,
[22, 8]	κόρας. ὄντων δὲ ἐν τῷ	τεμένει	δυεῖν νεῶν παντελῶς ἀρχαίων Ἀθηνᾶς
[22, 4]	ὡσαύτως δὲ καὶ Ἀντίπατρος ἡμέρας	τεσσαράκοντα	πέντε· μεθ´ οὓς Σωσθένης, ἔτι
[22, 7]	ἐπολέμησεν ἔτη δύο καὶ μῆνας	τέσσαρας.	ὅτι τούτου παρασκευαζομένου πρὸς τὸν
[22, 2]	ὁ δὲ ἐπὶ τῆς φρουρᾶς	τεταγμένος	Δέκιος ἐξαργυρισάμενος τὰς τῶν ἠτυχηκότων
[22, 9]	κατὰ τοὺς βασιλικοὺς τάφους τοῖς	τετελευτηκόσι	συγκατωρύχθη χρήματα πολλὰ κατά τινα
[22, 9]	διείλαντο, τὰ δὲ ὀστᾶ τῶν	τετελευτηκότων	διέρριψαν. ὁ δὲ Πύρρος ἐπὶ
[22, 9]	οὗ καὶ τὴν πόλιν συμβέβηκε	τετευχέναι	ταύτης τῆς προσηγορίας. εἷλε δὲ
[22, 7]	τὰ φρούρια καὶ στρατιώτας πεζοὺς	τετρακισχιλίους,	ἱππεῖς δὲ πεντακοσίους. ἧκον δὲ
[22, 10]	καὶ ἀρεταῖς, προσθεὶς αὐτοῖς ἄλλους	τετρακοσίους	ἐπιλέκτους προσέταξε τὸν πλησίον λόφον
[22, 9]	ἑαυτοῖς ἠσεβηκόσι τηλικαῦτα προσεδόκων εἰκότως	τεύξεσθαι	τῆς ἁρμοζούσης τοῖς ἀνομήμασι τιμωρίας.
[22, 7]	εἰς ὁμόνοιαν ἤγαγεν, ὡς μεγάλης	τευξόμενος	ἀποδοχῆς διὰ τὴν εἰρήνην. ὁ
[22, 4]	αὐτήν, διὰ τὸ πολλοὺς ἐπεμβαίνοντας	τῇ	βασιλείᾳ πρὸς βραχὺ κρατεῖν καὶ
[22, 4]	ἄνδρας, οὐκ ὀλίγας δὲ γυναῖκας	τῇ	διὰ τῶν βασάνων τιμωρίᾳ βιαζόμενος
[22, 11]	Καρχηδονίων στρατηγὸς ἔτυχεν ὁρμῶν ἐν	τῇ	Λιπάρας νήσῳ. ἀκούσας δὲ τὸ
[22, 4]	χρόνους τούτους, τῶν Γαλατῶν ἐπικειμένων	τῇ	Μακεδονίᾳ καὶ λεηλατούντων αὐτήν, διὰ
[22, 10]	καὶ νεαλεῖς ὄντες τοὺς κάμνοντας	τῇ	μάχῃ ῥᾳδίως ἀνῄρουν, τότε δὴ
[22, 10]	δύναμιν ἧκον ἐν τάχει βοηθήσοντες	τῇ	Μεσσηνίᾳ πολεμουμένῃ. ὁ δὲ Ἱέρων
[22, 3]	χώραν ἀγεώργητον ἐποίησαν. Ἱκέτας δὲ	τῇ	νίκῃ ἐπαιρόμενος παρετάξατο πρὸς Καρχηδονίους,
[22, 10]	οἱ θεοὶ σημαίνουσι νυκτερεύσειν ἐν	τῇ	παρεμβολῇ τῶν πολεμίων, περιχαρὴς ἦν,
[22, 7]	τὰς μηχανὰς καὶ τὰς ἐν	τῇ	πόλει παρασκευάς· αἱ δὲ ναῦς
[22, 6]	αὐτόν, καὶ ἕτοιμος ἦν δέξασθαι	τῇ	πόλει τὰς μετ´ αὐτοῦ δυνάμεις.
[22, 9]	Αἰακίδαι. Συνειδότες οὖν ἑαυτοῖς ἠσεβηκόσι	τηλικαῦτα	προσεδόκων εἰκότως τεύξεσθαι τῆς ἁρμοζούσης
[22, 9]	Λεοντίνους καταστησάμενος μετὰ δυνάμεως ἐπὶ	τὴν	Ἀκράγαντα προῆλθεν. ὄντος δὲ αὐτοῦ
[22, 7]	ναῦς καὶ τοὺς ἐλέφαντας καὶ	τὴν	ἄλλην παρασκευήν, ἐξέπλευσεν ἐκ τῆς
[22, 9]	πόλις ὑπὸ Καρχηδονίων ἐκτίσθη μετὰ	τὴν	ἅλωσιν τῆς Καρχηδονίων Μοτύης ὑπὸ
[22, 8]	ἐπιτιθέμενοι τὰς οὐραγίας ἀπέκοπτον καὶ	τὴν	ἀποσκευὴν ἦραν ἅπασαν· πορευόμενοι δὲ
[22, 10]	τὰς ῥαφὰς τῶν τραυμάτων διέρρηξε,	τὴν	ἀπώλειαν τοῦ τέκνου θανάτου τιμησάμενος.
[22, 5]	ταῦτα, πάντες δὲ μίαν καὶ	τὴν	αὐτὴν ἀπόκρισιν ἔδωκαν αὐτῷ, ὅτι
[22, 7]	ἐν τῷ Πύρρῳ διὰ Λάνασσαν	τὴν	γυναῖκα, τὴν θυγατέρα Ἀγαθοκλέους, ἐξ
[22, 7]	παρέλαβε τὴν Νῆσον παρὰ Θοίνωνος,	τὴν	δὲ ἄλλην πόλιν παρὰ Συρακοσίων
[22, 6]	ποιούμενοι τῆς μὲν πολιορκίας ἀπέστησαν,	τὴν	δὲ παρεσκευασμένην ὕλην εἰς ναυπηγίαν
[22, 10]	χώρας τὴν μὲν τοῖς Κεντοριπίνοις,	τὴν	δὲ τοῖς Ἀγυριναίοις ἐδωρήσατο. μετὰ
[22, 3]	ἀλλήλους ποιούμενοι τὰς κτήσεις διήρπασαν,	τὴν	δὲ χώραν ἀγεώργητον ἐποίησαν. Ἱκέτας
[22, 6]	διέμειναν φυλάττοντες τὸν πορθμόν, παρατηροῦντες	τὴν	διάβασιν Πύρρου. Ὅτι Θοίνωνος τῆς
[22, 2]	ὥσπερ ἐκεῖνοι Μεσσηνίους σφάξαντες. εἶτα	τὴν	διαίρεσιν τῆς κτήσεως τῶν ἠτυχηκότων
[22, 2]	τὰς τῶν ἠτυχηκότων κτήσεις καὶ	τὴν	διαίρεσιν τῆς ὠφελείας ἄδικον ποιησάμενος
[22, 5]	γένηται φίλος Ῥωμαίων, ἡδέως προσδέξεσθαι	τὴν	δόσιν οὖσαν ἀκατηγόρητον. ~Ὅτι Φιντίας
[22, 10]	κατὰ νώτου προσπεσεῖν· αὐτὸς δὲ	τὴν	δύναμιν ἐκτάξας, κατὰ στόμα ἀπήντα.
[22, 10]	τοῦ βασιλέως στρατοπεδείας. εὐθὺς ἐκτάξας	τὴν	δύναμιν ἐπειρᾶτο διαβαίνειν τὸν ποταμόν.
[22, 10]	φρούρια αὐτοὶ δὲ εὔζωνον ποιήσαντες	τὴν	δύναμιν ἧκον ἐν τάχει βοηθήσοντες
[22, 5]	ὄντος αὐτοῦ πολεμίου μηδαμῶς ἁρμόζειν	τὴν	δωρεάν, ἐὰν δὲ καταπράξηται τὴν
[22, 10]	μὲν γὰρ τοῦ Σικελικοῦ πελάγους	τὴν	ἐγγὺς Μεσσήνης εἶχε πόλιν τὴν
[22, 5]	τὴν δωρεάν, ἐὰν δὲ καταπράξηται	τὴν	εἰρήνην καὶ γένηται φίλος Ῥωμαίων,
[22, 7]	ὡς μεγάλης τευξόμενος ἀποδοχῆς διὰ	τὴν	εἰρήνην. ὁ δὲ βασιλεὺς παραλαβὼν
[22, 6]	ποιήσαντες, ἔκριναν κοινῇ διακωλύειν Πύρρον	τὴν	εἰς Σικελίαν διάβασιν· Τυνδαρίων δὲ
[22, 9]	δύο μῆνας πολιορκήσας καὶ ἀπογνοὺς	τὴν	ἐκ τῆς βίας ἅλωσιν, ἔλυσε
[22, 8]	ὡς μὴ ἰσχύσας ὕστερον εἰς	τὴν	Ἑλλάδα ἐλθὼν καὶ εἰς τὸ
[22, 9]	Φοίνικας καὶ διορίσαι τῷ πελάγει	τὴν	ἐπαρχίαν. εὐθὺς ὁ βασιλεὺς πλησίον
[22, 9]	τῶν ἄλλων λαφύρων τὰ πολυτελέστατα,	τὴν	ἐπιγραφὴν τήνδε ποιησάμενος, Τοὺς θυρεοὺς
[22, 10]	τινα περὶ τὸν ποταμὸν καὶ	τὴν	εὐκαιρίαν τοῦ τόπου πλεονεκτούντων, μέχρι
[22, 9]	φιλοδοξῆσαι ὁ βασιλεὺς καὶ πρὸς	τὴν	Ἡρακλέους τάξιν ἁμιλλώμενος, πρῶτος τοῖς
[22, 11]	οὖν Μαμερτῖνοι ἀπογνόντες ἑαυτῶν διὰ	τὴν	ἧτταν, πάλιν ἀπεκατεστάθησαν εἰς ἀσφάλειαν
[22, 7]	Πύρρῳ διὰ Λάνασσαν τὴν γυναῖκα,	τὴν	θυγατέρα Ἀγαθοκλέους, ἐξ ἧς ἐγέννησεν
[22, 9]	καταστήσας ἐν αὐτῇ, ἀπῆρε πρὸς	τὴν	Ἰαιτίνων πόλιν, ὀχυρότητι διαφέρουσαν καὶ
[22, 9]	ἧκον Ἐνναῖοι λέγοντες τὴν φρουρὰν	τὴν	Καρχηδονίων ἐκβεβληκέναι, ἣν εἶχον ὅπως
[22, 7]	παρ´ αὐτοῦ στρατιώτας, κατέπλευσεν εἰς	τὴν	Κατάνην. καὶ προσδεχθεὶς ὑπὸ τῶν
[22, 10]	ἰατροῖς εἰς θεραπείαν. καὶ κατὰ	τὴν	μαντείαν καὶ τὴν τῶν ἱεροσκόπων
[22, 5]	τῶν ἰδιοξένων πῶς τὰ κατὰ	τὴν	μάχην ἀπήντησεν αὐτῷ, εἰπεῖν ὅτι
[22, 10]	ἀξιόλογον ἐστράτευσεν ἐπὶ Μαμερτίνους, καὶ	τὴν	μὲν Ἅλαισαν παραδόσει προσηγάγετο, ὑπὸ
[22, 3]	Ὅτι Πτολεμαῖος ὁ Μακεδόνων βασιλεὺς	τὴν	μὲν ἡλικίαν νέος ὢν παντελῶς,
[22, 9]	τὴν στρατιάν εἰς Ἀκράγαντα παραγενόμενος	τὴν	μὲν πόλιν ἔλαβε παρὰ Σωσιστράτου
[22, 2]	προσδεχθέντες ὑπὸ Μεσσηνίων ὡς φίλοι	τὴν	μὲν πόλιν κατελάβοντο, τοὺς δὲ
[22, 10]	ἰδίας τάξεις. τῆς δὲ χώρας	τὴν	μὲν τοῖς Κεντοριπίνοις, τὴν δὲ
[22, 10]	τοῖς πολέμοις χρείας. ~Τῶν δὲ	τὴν	Μεσσήνην οἰκούντων Μαμερτίνων ηὐξημένων πολλὰ
[22, 7]	διέπλευσεν εἰς Συρακόσας, καὶ παρέλαβε	τὴν	Νῆσον παρὰ Θοίνωνος, τὴν δὲ
[22, 3]	παρετάξαντο περὶ τὸν Ὕβλαιον, καὶ	τὴν	νίκην Ἱκέτας ἀπηνέγκατο. καταδρομὰς δὲ
[22, 9]	προῆλθεν. ὄντος δὲ αὐτοῦ περὶ	τὴν	ὁδοιπορίαν, ἧκον Ἐνναῖοι λέγοντες τὴν
[22, 9]	δυνάμεις πρὸς Λιβύην διαβιβάζειν, ἔτρεπε	τὴν	ὁρμήν. {Ὅτι Πύρρος προτερήσας περιβοήτῳ
[22, 3]	ἀναιρῶν ὑπὸ τῶν ὑποτεταγμένων διὰ	τὴν	παρανομίαν ἐμισεῖτο. διόπερ ἁπάντων ὄντων
[22, 5]	τὰς νίκας ἔσχε Καδμείας κατὰ	τὴν	παροιμίαν· οἱ γὰρ ἡττηθέντες οὐδὲν
[22, 7]	καὶ χρυσοῖς στεφάνοις στεφθείς, ἀπεβίβασε	τὴν	πεζὴν δύναμιν. ταύτης δὲ πορευομένης
[22, 6]	κατ´ αὐτοῦ τὸν ὗν καὶ	τὴν	πλευρὰν αὐτοῦ τοῖς ὀδοῦσι πατάξαι
[22, 6]	τοῖς ὀδοῦσι πατάξαι καὶ διελάσαντα	τὴν	πληγὴν κτεῖναι. Ὅτι Ἱκέτας ἐννέα
[22, 11]	καὶ καταλαβὼν Μαμερτίνους μέλλοντας παραδιδόναι	τὴν	πόλιν ἀνέπεισε, καὶ προσποιησάμενος βοήθειαν
[22, 7]	δυνάστου λέγοντος παραδώσειν τῷ βασιλεῖ	τὴν	πόλιν καὶ τὰ φρούρια καὶ
[22, 9]	μὴ Φιντίας δυναστεύσῃ αὐτῶν, λέγοντες	τὴν	πόλιν παραδώσειν καὶ συμμάχους γενέσθαι.
[22, 11]	καὶ προσποιησάμενος βοήθειαν εἰσήγαγεν εἰς	τὴν	πόλιν στρατιώτας μʹ οἱ μὲν
[22, 9]	κατὰ Σικελίαν, ἀφ´ οὗ καὶ	τὴν	πόλιν συμβέβηκε τετευχέναι ταύτης τῆς
[22, 9]	ἄλλων φίλων, κατὰ κράτος εἷλε	τὴν	πόλιν. φρουρὰν δὲ καταστήσας ἐν
[22, 2]	καὶ τὰς κτήσεις διελόμενοι κατέσχον	τὴν	πόλιν ὡς δορίκτητον. ὁ δὲ
[22, 11]	Ἱέρων καταστρατηγηθεὶς ὑπὸ τοῦ Φοίνικος,	τὴν	πολιορκίαν ἀπογνοὺς ἐπανῆλθε εἰς Συρακόσας,
[22, 9]	ἐκ τῆς βίας ἅλωσιν, ἔλυσε	τὴν	πολιορκίαν. κρίνας οὖν στόλον μέγαν
[22, 9]	Λιλύβαιον. τοῦ δὲ Πύρρου περὶ	τὴν	πολιορκίαν ταύτης παρασκευαζομένου, διεβίβασαν ἐκ
[22, 8]	τῆς αὐτῆς ὁδοῦ πρὸς οἶκον	τὴν	πορείαν ἐποιεῖτο. κατὰ δὲ τὰς
[22, 4]	Σικελόν, συνδιατετριφότα πολλοῖς τοῖς κατὰ	τὴν	Σικελίαν τυράννοις. ~Ὅτι ἡ Καδμεία
[22, 9]	συμμάχους γενέσθαι. αὐτοῦ δὲ ἀναλαβόντος	τὴν	στρατιάν εἰς Ἀκράγαντα παραγενόμενος τὴν
[22, 4]	ἐπιθέμενος τυραννίδι καὶ βεβαιῶσαι κρίνας	τὴν	συνωμοσίαν, μειρακίσκον τινὰ φίλον αὐτοῦ
[22, 7]	καὶ διάρας Σικελίαν, κατῆρεν εἰς	τὴν	Ταυρομένιον. ἐκεῖθεν προσλαβόμενος εἰς συμμαχίαν
[22, 2]	συνασεβησάντων Καμπανῶν. οὐ μὴν ἐξέφυγον	τὴν	τιμωρίαν οἱ παρανομήσαντες, ἀλλ´ ὁ
[22, 10]	ἐζωγρήθη. οὗτος ἀνεκομίσθη ἔμπνους εἰς	τὴν	τοῦ βασιλέως παρεμβολὴν καὶ παρεδόθη
[22, 6]	Ἀκράγαντος τύραννος, εἶδεν ὄναρ δηλοῦν	τὴν	τοῦ βίου καταστροφήν, ὗν ἄγριον
[22, 2]	Ῥωμαίων φύλακες τῶν Ῥηγίνων ἐζήλωσαν	τὴν	τούτων ὠμότητα· τοὺς γὰρ Ῥηγίνους
[22, 10]	Ταυρομενιτῶν, ἀπὸ δὲ τοῦ Τυρρηνικοῦ	τὴν	Τυνδαριτῶν. ἐμβαλὼν δὲ εἰς Μεσσήνην
[22, 8]	οἱ ἐν Δελφοῖς ὄντες κατὰ	τὴν	τῶν Γαλατῶν ἔφοδον θεωροῦντες πλησίον
[22, 10]	ἱεροσκόπων πρόρρησιν νυκτερεύσαντος αὐτοῦ εἰς	τὴν	τῶν ἐναντίων παρεμβολήν, τοῦ βασιλέως
[22, 5]	τῆς ἡγεμονίας, ὁ δὲ νικήσας	τὴν	τῶν ἡττημένων βλάβην καὶ συμφορὰν
[22, 10]	καὶ κατὰ τὴν μαντείαν καὶ	τὴν	τῶν ἱεροσκόπων πρόρρησιν νυκτερεύσαντος αὐτοῦ
[22, 9]	καὶ βελῶν πλῆθος. ἐστράτευσεν ἐπὶ	τὴν	τῶν Καρχηδονίων ἐπικράτειαν, ἔχων πεζοὺς
[22, 2]	πλεονεξίᾳ καὶ τόλμῃ διαφέρων ἐμιμήσατο	τὴν	τῶν Μαμερτίνων παρανομίαν. ἐκεῖνοί τε
[22, 10]	τὴν ἐγγὺς Μεσσήνης εἶχε πόλιν	τὴν	τῶν Ταυρομενιτῶν, ἀπὸ δὲ τοῦ
[22, 2]	τὸν δόκιμον μεταστειλαμένου αὐτοῦ, οὗτος	τὴν	ὕβριν τῆς πατρίδος ἐκδικῶν κανθαρίσιν
[22, 2]	ἰατρῶν τὸν ἄριστον· οὗτος δὲ	τὴν	ὑπὲρ τῆς πατρίδος τιμωρίαν λαμβάνων
[22, 3]	τοὺς λαοὺς τῆς Γέλας εἰς	τὴν	Φιντιάδα μετήνεγκε, κτίσας τεῖχος καὶ
[22, 9]	τὴν ὁδοιπορίαν, ἧκον Ἐνναῖοι λέγοντες	τὴν	φρουρὰν τὴν Καρχηδονίων ἐκβεβληκέναι, ἣν
[22, 7]	τειχήρεις συνεῖχον τοὺς Συρακοσίους, καὶ	τὴν	χώραν αὐτῶν κατατρέχοντες ἔρημον κατεσκεύασαν.
[22, 4]	πρὸς τὰς κολάσεις εὐθέτοις διὰ	τὴν	ὠμότητα. τὰς δὲ τῶν εὐπόρων
[22, 9]	λαφύρων τὰ πολυτελέστατα, τὴν ἐπιγραφὴν	τήνδε	ποιησάμενος, Τοὺς θυρεοὺς ὁ Μολοττὸς
[22, 3]	πολλοὺς στρατιώτας ἀπέβαλε περὶ τὸν	Τηρίαν	ποταμόν. κτίζει δὲ Φιντίας πόλιν,
[22, 9]	ἠσεβηκόσι τηλικαῦτα προσεδόκων εἰκότως τεύξεσθαι	τῆς	ἁρμοζούσης τοῖς ἀνομήμασι τιμωρίας. Ὅτι
[22, 8]	καὶ οὕτως τοῖς λοιποῖς διὰ	τῆς	αὐτῆς ὁδοῦ πρὸς οἶκον τὴν
[22, 9]	πολιορκήσας καὶ ἀπογνοὺς τὴν ἐκ	τῆς	βίας ἅλωσιν, ἔλυσε τὴν πολιορκίαν.
[22, 3]	καὶ τὰς οἰκίας, τοὺς λαοὺς	τῆς	Γέλας εἰς τὴν Φιντιάδα μετήνεγκε,
[22, 9]	μέρος ἐν θαλάσσῃ, τὰς ἀπὸ	τῆς	γῆς προσόδους ἐτείχισαν καὶ πύργους
[22, 10]	ἔταξεν εἰς τὰς ἰδίας τάξεις.	τῆς	δὲ χώρας τὴν μὲν τοῖς
[22, 4]	μισθοὺς καὶ μεταδιδοὺς τοῖς πένησι	τῆς	εὐπορίας δύναμιν ἀξιόλογον περιεποιήσατο. ἐκτραπεὶς
[22, 5]	οὐδὲν ἐταπεινώθησαν διὰ τὸ μέγεθος	τῆς	ἡγεμονίας, ὁ δὲ νικήσας τὴν
[22, 5]	μηδὲν κινδυνεύειν διὰ τὸ μέγεθος	τῆς	ἡγεμονίας. {Ὅτι Πύρρος ὁ βασιλεὺς
[22, 2]	κατελάβοντο, τοὺς δὲ Μεσσηνίους ἐπὶ	τῆς	ἰδίας ἑστίας ἑκάστους σφάξαντες ἔγημαν
[22, 1]	τοῖς Ἠπειρώταις μὴ μόνον περὶ	τῆς	ἰδίας πατρίδος ἀγωνίζεσθαι, ἀλλὰ καὶ
[22, 9]	θυρεοὺς ἀνέθηκεν εἰς τὸ ἱερὸν	τῆς	Ἰτωνίδος Ἀθηνᾶς καὶ τῶν ἄλλων
[22, 9]	Καρχηδονίων ἐκτίσθη μετὰ τὴν ἅλωσιν	τῆς	Καρχηδονίων Μοτύης ὑπὸ Διονυσίου τοῦ
[22, 9]	Ἑρκτῶν κατασχὼν τὸ ὀχύρωμα, πάσης	τῆς	Καρχηδόνος ἐπεκράτησε δυνάμεως καὶ κύριος
[22, 2]	Μεσσηνίους σφάξαντες. εἶτα τὴν διαίρεσιν	τῆς	κτήσεως τῶν ἠτυχηκότων ἄδικον ποιησάμενος
[22, 9]	πολιορκίαν ταύτης παρασκευαζομένου, διεβίβασαν ἐκ	τῆς	Λιβύης οἱ Καρχηδόνιοι δύναμιν ἀξιόλογον
[22, 9]	ὁ Πύρρος, ἥτις ἦν ἑστία	τῆς	Μακεδονικῆς βασιλείας, τοὺς Γαλάτας ἐκεῖσε
[22, 10]	ἀθροίσας ἱεροσκόπους, θύσας ἐπηρώτησε περὶ	τῆς	μάχης· τῶν δὲ ἀποφηναμένων ὅτι
[22, 6]	τὸ Ῥήγιον διαβάντες προσβολὰς ποιούμενοι	τῆς	μὲν πολιορκίας ἀπέστησαν, τὴν δὲ
[22, 2]	ὁράσεως αὐτὸν στερήσας ἔφυγεν ἐκ	τῆς	Μεσσήνης. ~Κατὰ δὲ Σικελίαν ἦσαν
[22, 11]	δὲ Καρχηδόνιοι καὶ Ἱέρων, ἀποπεπτωκότες	τῆς	Μεσσήνης, συνῆλθον εἰς σύλλογον καὶ
[22, 9]	Συρακούσης ἐνεχθεισῶν αὐτῷ, καὶ διὰ	τῆς	μεταλλείας ἐπεβάλετο τὰ τείχη σαλεῦσαι.
[22, 6]	τὴν διάβασιν Πύρρου. Ὅτι Θοίνωνος	τῆς	Νήσου κυριεύοντος, καὶ Σωστράτου τῆς
[22, 2]	κανθαρίσιν ὑπήλειψε τὸν Δέκιον καὶ	τῆς	ὁράσεως αὐτὸν ἀπεστέρησε καὶ φεύγει
[22, 2]	κανθαρίσιν ὑπήλειψε τὸν Δέκιον καὶ	τῆς	ὁράσεως αὐτὸν στερήσας ἔφυγεν ἐκ
[22, 9]	τεῖχος μὴ χωρεῖν τὸ πλῆθος	τῆς	παρασκευῆς. διὸ καὶ βελῶν παντοδαπῶν
[22, 9]	τῶν ἀγωνιζομένων καὶ τὸ μέγεθος	τῆς	παρασκευῆς. τοσοῦτον γὰρ πλῆθος καταπελτῶν
[22, 2]	μεταστειλαμένου αὐτοῦ, οὗτος τὴν ὕβριν	τῆς	πατρίδος ἐκδικῶν κανθαρίσιν ὑπήλειψε τὸν
[22, 2]	ἄριστον· οὗτος δὲ τὴν ὑπὲρ	τῆς	πατρίδος τιμωρίαν λαμβάνων ἱκανῶς κανθαρίσιν
[22, 10]	ὁ δὲ Ἱέρων ἀπαλλαγεὶς ἐκ	τῆς	πολεμίας, Μύλας κατὰ κράτος ἑλὼν
[22, 9]	βέλη πλῆθος ἄπιστον. οὔσης δὲ	τῆς	πόλεως τὸ πλεῖστον μέρος ἐν
[22, 9]	τὴν πόλιν συμβέβηκε τετευχέναι ταύτης	τῆς	προσηγορίας. εἷλε δὲ καὶ ταύτην
[22, 9]	τοῖς βαρβάροις ἐπιβάθραν ἔχειν κατὰ	τῆς	Σικελίας, ἀλλ´ ἐξ ἁπάσης αὐτῆς
[22, 6]	τῆς Νήσου κυριεύοντος, καὶ Σωστράτου	τῆς	Συρακόσης τυραννοῦντος, ἔχοντες στρατιώτας μυρίους
[22, 7]	τὴν ἄλλην παρασκευήν, ἐξέπλευσεν ἐκ	τῆς	Τάραντος, καὶ δεκαταῖος εἰς Λοκροὺς
[22, 10]	πολεμίων, περιχαρὴς ἦν, ὡς κυριεύσων	τῆς	τοῦ βασιλέως στρατοπεδείας. εὐθὺς ἐκτάξας
[22, 6]	ὑπὸ Θοίνωνος τοῦ Μαμέως ἐκβάλλεται	τῆς	τυραννίδος. Ὅτι Θοίνων καὶ Σώστρατος
[22, 2]	ὡς δορίκτητον. ὁ δὲ ἐπὶ	τῆς	φρουρᾶς τεταγμένος Δέκιος ἐξαργυρισάμενος τὰς
[22, 2]	ἠτυχηκότων κτήσεις καὶ τὴν διαίρεσιν	τῆς	ὠφελείας ἄδικον ποιησάμενος ἐξέπεσεν ἐκ
[22, 10]	τὴν ἀπώλειαν τοῦ τέκνου θανάτου	τιμησάμενος.	~οἱ δὲ Μαμερτῖνοι, ἀπαγγελίας γενομένης
[22, 4]	τούτοις ὅπλα διδοὺς καὶ δωρεαῖς	τιμήσας	δορυφόροις ἐχρῆτο πιστοῖς καὶ πρὸς
[22, 4]	γυναῖκας τῇ διὰ τῶν βασάνων	τιμωρίᾳ	βιαζόμενος ἠνάγκασε πάντας ἄργυρον καὶ
[22, 2]	δὲ τὴν ὑπὲρ τῆς πατρίδος	τιμωρίαν	λαμβάνων ἱκανῶς κανθαρίσιν ὑπήλειψε τὸν
[22, 2]	Καμπανῶν. οὐ μὴν ἐξέφυγον τὴν	τιμωρίαν	οἱ παρανομήσαντες, ἀλλ´ ὁ μὲν
[22, 9]	τεύξεσθαι τῆς ἁρμοζούσης τοῖς ἀνομήμασι	τιμωρίας.	Ὅτι τὰς Αἰγέας διαρπάσας ὁ
[22, 9]	τετελευτηκόσι συγκατωρύχθη χρήματα πολλὰ κατά	τινα	παλαιὰν συνήθειαν, ἅπαντας ἀνέσκαψαν καὶ
[22, 10]	προστάξεως τοῦ βασιλέως προκατειληφότων ὀφρῦν	τινα	περὶ τὸν ποταμὸν καὶ τὴν
[22, 4]	βεβαιῶσαι κρίνας τὴν συνωμοσίαν, μειρακίσκον	τινὰ	φίλον αὐτοῦ καλέσας ὡς ἐπὶ
[22, 7]	Καρχηδόνιοι προαπεσταλκότες τριάκοντα ναῦς διά	τινας	χρείας ἀναγκαίας, ταῖς καταλελειμμέναις οὐκ
[22, 10]	πολλοῦ θεραπεῦσαι τὸν Κίων, ἧκόν	τινες	ἵππους φέροντες ἐκ τοῦ πολέμου
[22, 10]	τοῦ τόπου πλεονεκτούντων, μέχρι μέν	τινος	ἰσόρροπος ἦν ὁ κίνδυνος· ἐπεὶ
[22, 9]	ἐκεῖσε κατέλιπεν. οἱ δὲ πυθόμενοί	τινων	ὅτι κατὰ τοὺς βασιλικοὺς τάφους
[22, 5]	Ἠπειρωτῶν τῶν συνδιαβεβηκότων ἀποβεβληκώς, ἐπεί	τις	ἠρώτησεν αὐτὸν τῶν ἰδιοξένων πῶς
[22, 4]	τοῖς συνομόσασιν ἔδωκε φαγεῖν καὶ	τὸ	αἷμα κεράσας οἴνῳ πιεῖν παρεκελεύσατο.
[22, 10]	τἄλλα χωρία χειρούμενος, κατήντησεν ἐπὶ	τὸ	Ἀμήσελον, κείμενον μεταξὺ Κεντοριπίνων καὶ
[22, 2]	Ῥωμαίων. ὁ δὲ χιλίαρχος Δέκιος,	τὸ	γένος Καμπανός, πλεονεξίᾳ καὶ τόλμῃ
[22, 8]	τὴν Ἑλλάδα ἐλθὼν καὶ εἰς	τὸ	ἐν Δελφοῖς μαντεῖον, θέλων ἀποσυλῆσαι
[22, 9]	τῶν Γαλατῶν θυρεοὺς ἀνέθηκεν εἰς	τὸ	ἱερὸν τῆς Ἰτωνίδος Ἀθηνᾶς καὶ
[22, 9]	οἱ Καρχηδόνιοι δύναμιν ἀξιόλογον εἰς	τὸ	Λιλύβαιον· πολὺν δὲ σῖτον ἐκόμισαν
[22, 9]	λαβεῖν μὴ προσδεχομένου, πεισθέντος δὲ	τὸ	Λιλύβαιον συγχωρῆσαι τοῖς Καρχηδονίοις, οἱ
[22, 9]	ταύτης ὑπολειφθέντας ἀθροίσαντες κατῴκισαν εἰς	τὸ	Λιλύβαιον. τοῦ δὲ Πύρρου περὶ
[22, 5]	γὰρ ἡττηθέντες οὐδὲν ἐταπεινώθησαν διὰ	τὸ	μέγεθος τῆς ἡγεμονίας, ὁ δὲ
[22, 5]	δὲ ἡττημένους μηδὲν κινδυνεύειν διὰ	τὸ	μέγεθος τῆς ἡγεμονίας. {Ὅτι Πύρρος
[22, 9]	τὸ πλῆθος τῶν ἀγωνιζομένων καὶ	τὸ	μέγεθος τῆς παρασκευῆς. τοσοῦτον γὰρ
[22, 9]	βασιλεὺς πλησίον τῶν τειχῶν καταστρατοπεδεύσας,	τὸ	μὲν πρῶτον συνεχεῖς τοῖς τείχεσιν
[22, 9]	κράτος· καὶ τῶν Ἑρκτῶν κατασχὼν	τὸ	ὀχύρωμα, πάσης τῆς Καρχηδόνος ἐπεκράτησε
[22, 11]	τῇ Λιπάρας νήσῳ. ἀκούσας δὲ	τὸ	παράδοξον ἧκε κατὰ τάχος εἰς
[22, 9]	τῶν δὲ Καρχηδονίων ἀντιμαχομένων διὰ	τὸ	πετρώδη εἶναι τὸν τόπον, δύο
[22, 9]	ἄπιστον. οὔσης δὲ τῆς πόλεως	τὸ	πλεῖστον μέρος ἐν θαλάσσῃ, τὰς
[22, 9]	ὥστε τὸ τεῖχος μὴ χωρεῖν	τὸ	πλῆθος τῆς παρασκευῆς. διὸ καὶ
[22, 9]	ἠμύναντο δὲ οἱ Καρχηδόνιοι διὰ	τὸ	πλῆθος τῶν ἀγωνιζομένων καὶ τὸ
[22, 4]	Μακεδονίᾳ καὶ λεηλατούντων αὐτήν, διὰ	τὸ	πολλοὺς ἐπεμβαίνοντας τῇ βασιλείᾳ πρὸς
[22, 10]	στόμα ἀπήντα. γενομένης δὲ περὶ	τὸ	ῥεῖθρον ἱππομαχίας, ἅμα καὶ τῶν
[22, 2]	φεύγει ἐκ Μεσσήνης. Ὅτι εἰς	τὸ	Ῥήγιον ἀπεστάλη φρουρὰ ὑπὸ Ῥωμαίων.
[22, 6]	τὰς ἰδίας ναῦς, καὶ εἰς	τὸ	Ῥήγιον διαβάντες προσβολὰς ποιούμενοι τῆς
[22, 9]	πετροβόλων ἤθροιστο παρὰ Καρχηδονίων ὥστε	τὸ	τεῖχος μὴ χωρεῖν τὸ πλῆθος
[22, 5]	παροιμία ἐστίν. ἐστὶ δὲ οὕτω·	τὸ	τοὺς νικήσαντας συμφορὰν ἔχειν, τοὺς
[22, 10]	καὶ πολλοὺς στρατιώτας ἔχοντος, ἐκπολιορκήσας	τὸ	χωρίον τοῦτο μὲν κατέσκαψε, τοὺς
[22, 10]	μὲν τοῖς Κεντοριπίνοις, τὴν δὲ	τοῖς	Ἀγυριναίοις ἐδωρήσατο. μετὰ δὲ ταῦτα
[22, 9]	προσεδόκων εἰκότως τεύξεσθαι τῆς ἁρμοζούσης	τοῖς	ἀνομήμασι τιμωρίας. Ὅτι τὰς Αἰγέας
[22, 9]	ἀποκαλοῦντες ἐκέλευον μηδενὶ τρόπῳ συγχωρεῖν	τοῖς	βαρβάροις ἐπιβάθραν ἔχειν κατὰ τῆς
[22, 8]	συναγαγὼν τὸν λαὸν αὐτοῦ, διελάλησε	τοῖς	Γαλάταις, συμβουλεύσας αὐτοῖς ἑαυτὸν καὶ
[22, 8]	πλησίον πόλεων. ἡ δὲ Πυθία	τοῖς	Δελφοῖς ἀπόκρισιν ἔδωκεν προστάττειν τὸν
[22, 5]	τῷ πρεσβεύειν καὶ δῶρα πολυτελῆ	τοῖς	εὐθέτοις ἐδίδου. οἱ δὲ οὐκ
[22, 1]	~Ὅτι πάτριόν ἐστι	τοῖς	Ἠπειρώταις μὴ μόνον περὶ τῆς
[22, 4]	ὡς ἐπὶ θυσίαν καὶ σφαγιάσας	τοῖς	θεοῖς τά τε σπλάγχνα τοῖς
[22, 9]	πεισθέντος δὲ τὸ Λιλύβαιον συγχωρῆσαι	τοῖς	Καρχηδονίοις, οἱ μετέχοντες τοῦ συνεδρίου
[22, 4]	Καλλιφῶντα τὸν Σικελόν, συνδιατετριφότα πολλοῖς	τοῖς	κατὰ τὴν Σικελίαν τυράννοις. ~Ὅτι
[22, 10]	τῆς δὲ χώρας τὴν μὲν	τοῖς	Κεντοριπίνοις, τὴν δὲ τοῖς Ἀγυριναίοις
[22, 8]	ὄντας περὶ δισμυρίους· καὶ οὕτως	τοῖς	λοιποῖς διὰ τῆς αὐτῆς ὁδοῦ
[22, 10]	τὸν λόφον περιελθόντες ἐπέρραξαν παραδόξως	τοῖς	Μαμερτίνοις καὶ νεαλεῖς ὄντες τοὺς
[22, 6]	ὗν καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ	τοῖς	ὀδοῦσι πατάξαι καὶ διελάσαντα τὴν
[22, 4]	τοὺς στρατιωτικοὺς μισθοὺς καὶ μεταδιδοὺς	τοῖς	πένησι τῆς εὐπορίας δύναμιν ἀξιόλογον
[22, 10]	τὸν ὀνομαζόμενον Θώρακα περιελθεῖν καὶ	τοῖς	πολεμίοις κατὰ νώτου προσπεσεῖν· αὐτὸς
[22, 9]	τοὺς βαρβάρους διὰ τὰς ἐν	τοῖς	πολέμοις χρείας. ~Τῶν δὲ τὴν
[22, 4]	τοῖς θεοῖς τά τε σπλάγχνα	τοῖς	συνομόσασιν ἔδωκε φαγεῖν καὶ τὸ
[22, 9]	ἐξελεῖν διὰ πολιορκίας. διὸ καὶ	τοῖς	τείχεσι προσαγαγὼν μηχανάς, καὶ πολιορκίας
[22, 9]	τὴν Ἡρακλέους τάξιν ἁμιλλώμενος, πρῶτος	τοῖς	τείχεσιν ἐπέβαλε καὶ μάχην ἡρωικὴν
[22, 9]	καταστρατοπεδεύσας, τὸ μὲν πρῶτον συνεχεῖς	τοῖς	τείχεσιν ἐποιεῖτο προσβολὰς ἐκ διαδοχῆς·
[22, 9]	ὅτι κατὰ τοὺς βασιλικοὺς τάφους	τοῖς	τετελευτηκόσι συγκατωρύχθη χρήματα πολλὰ κατά
[22, 2]	τὸ γένος Καμπανός, πλεονεξίᾳ καὶ	τόλμῃ	διαφέρων ἐμιμήσατο τὴν τῶν Μαμερτίνων
[22, 9]	ἀπὸ θρασέων ἐκρέμασεν Γαλατῶν πάντα	τὸν	Ἀντιγόνου καθελὼν στρατόν. οὐ μέγα
[22, 2]	χαλεπὴν ἐμπεσὼν μετεπέμψατο τῶν ἰατρῶν	τὸν	ἄριστον· οὗτος δὲ τὴν ὑπὲρ
[22, 6]	Ἱκέταν, οὕτω πάλιν προκαλοῦνται Πύρρον	τὸν	βασιλέα εἰς Σικελίαν. Ὅτι Μαμερτῖνοι
[22, 2]	φύλαξ γενόμενος Ῥηγίου διὰ Πύρρον	τὸν	βασιλέα κατέσφαξεν αὐτοὺς καὶ τὰς
[22, 10]	φέροντες ἐκ τοῦ πολέμου εἰς	τὸν	βασιλέα. ὁ Κίως δὲ ἐπιγνοὺς
[22, 11]	παράδοξον ἧκε κατὰ τάχος εἰς	τὸν	βασιλέα, τῷ μὲν λόγῳ συγχαίρων,
[22, 9]	τάφρον ὀρύξαντες μέγαν, διεπρεσβεύσαντο πρὸς	τὸν	βασιλέα ὑπὲρ διαλύσεως καὶ εἰρήνης
[22, 2]	τῆς πατρίδος ἐκδικῶν κανθαρίσιν ὑπήλειψε	τὸν	Δέκιον καὶ τῆς ὁράσεως αὐτὸν
[22, 2]	τιμωρίαν λαμβάνων ἱκανῶς κανθαρίσιν ὑπήλειψε	τὸν	Δέκιον καὶ τῆς ὁράσεως αὐτὸν
[22, 2]	κτήσεις κατέσχον· οἱ δὲ περὶ	τὸν	Δέκιον Καμπανοὶ δοθέντες ὑπὸ Ῥωμαίων
[22, 2]	νόσου αὐτὸν περιεχούσης, τῶν ἰατρῶν	τὸν	δόκιμον μεταστειλαμένου αὐτοῦ, οὗτος τὴν
[22, 7]	ἐκεῖθεν προσλαβόμενος εἰς συμμαχίαν Τυνδαρίωνα	τὸν	δυνάστην Ταυρομενίας, καὶ λαβὼν παρ´
[22, 11]	ἧτταν, πάλιν ἀπεκατεστάθησαν εἰς ἀσφάλειαν	τὸν	εἰρημένον τρόπον. ὁ δὲ Ἱέρων
[22, 7]	τέσσαρας. ὅτι τούτου παρασκευαζομένου πρὸς	τὸν	ἔκπλουν, τὰς Συρακόσας Καρχηδόνιοι ἐπολιόρκουν
[22, 8]	τοῖς Δελφοῖς ἀπόκρισιν ἔδωκεν προστάττειν	τὸν	θεὸν ἐᾶν τὰ ἀναθήματα καὶ
[22, 8]	πλησίον ὄντα τὸν κίνδυνον ἐπηρώτησαν	τὸν	θεὸν εἰ τὰ χρήματα καὶ
[22, 8]	τῷ μαντείῳ· φυλάξειν γὰρ ἅπαντα	τὸν	θεὸν καὶ μετ´ αὐτοῦ τὰς
[22, 11]	συγχαίρων, τῷ δὲ ἔργῳ σπεύδων	τὸν	Ἱέρωνα καταστρατηγῆσαι δι´ ἀπάτης. ὁ
[22, 8]	Γαλατῶν ἔφοδον θεωροῦντες πλησίον ὄντα	τὸν	κίνδυνον ἐπηρώτησαν τὸν θεὸν εἰ
[22, 10]	δὲ θέλοντος περὶ πολλοῦ θεραπεῦσαι	τὸν	Κίων, ἧκόν τινες ἵππους φέροντες
[22, 8]	ἀναθήματα καὶ τἄλλα τὰ πρὸς	τὸν	κόσμον τῶν θεῶν ἀνήκοντα κατὰ
[22, 8]	δὲ καὶ πρὸς θάνατον, συναγαγὼν	τὸν	λαὸν αὐτοῦ, διελάλησε τοῖς Γαλάταις,
[22, 7]	ἔστελλον πρὸς αὐτόν. ἐμβιβάσας δὲ	τὸν	λαὸν εἰς τὰς ναῦς καὶ
[22, 10]	δὲ εἰς Μεσσήνην κατεστρατοπέδευσε παρὰ	τὸν	Λοίτανον ποταμόν, πεζοὺς ἔχων μυρίους,
[22, 10]	κίνδυνος· ἐπεὶ δὲ καὶ οἱ	τὸν	λόφον περιελθόντες ἐπέρραξαν παραδόξως τοῖς
[22, 7]	στρατιώτας ὑπὲρ τοὺς μυρίους. καὶ	τὸν	μὲν Θοίνωνα καὶ Σωσίστρατον καὶ
[22, 10]	ἰδίου υἱοῦ ἵππον ὑπέλαβεν ἀνῃρῆσθαι	τὸν	νεανίσκον. περιαλγὴς δὲ γενόμενος τὰς
[22, 2]	οὗτοι ἦσαν, καὶ ἐποίησαν κατὰ	τὸν	ὅμοιον τρόπον Μαμερτίνοις, ὥσπερ ἐκεῖνοι
[22, 10]	ἐπιλέκτους προσέταξε τὸν πλησίον λόφον	τὸν	ὀνομαζόμενον Θώρακα περιελθεῖν καὶ τοῖς
[22, 10]	αὐτοῖς ἄλλους τετρακοσίους ἐπιλέκτους προσέταξε	τὸν	πλησίον λόφον τὸν ὀνομαζόμενον Θώρακα
[22, 7]	εἰς Λοκροὺς κατῆρεν. ἐντεῦθεν καταπλεύσας	τὸν	πορθμὸν καὶ διάρας Σικελίαν, κατῆρεν
[22, 6]	ναυπηγίαν ἐνέπρησαν, καὶ διέμειναν φυλάττοντες	τὸν	πορθμόν, παρατηροῦντες τὴν διάβασιν Πύρρου.
[22, 10]	ἐκτάξας τὴν δύναμιν ἐπειρᾶτο διαβαίνειν	τὸν	ποταμόν. Ἱέρων δ´ ἔχων τοὺς
[22, 10]	βασιλέως προκατειληφότων ὀφρῦν τινα περὶ	τὸν	ποταμὸν καὶ τὴν εὐκαιρίαν τοῦ
[22, 4]	τυραννίδος εἰσηγητὴν καὶ διδάσκαλον Καλλιφῶντα	τὸν	Σικελόν, συνδιατετριφότα πολλοῖς τοῖς κατὰ
[22, 3]	λειφθεὶς πολλοὺς στρατιώτας ἀπέβαλε περὶ	τὸν	Τηρίαν ποταμόν. κτίζει δὲ Φιντίας
[22, 9]	ἀντιμαχομένων διὰ τὸ πετρώδη εἶναι	τὸν	τόπον, δύο μῆνας πολιορκήσας καὶ
[22, 10]	βασιλέα. ὁ Κίως δὲ ἐπιγνοὺς	τὸν	τοῦ ἰδίου υἱοῦ ἵππον ὑπέλαβεν
[22, 3]	πρὸς ἀπόστασιν, ταχὺ ταπεινωθεὶς μετεβάλετο	τὸν	τρόπον καὶ φιλανθρωπότερον ἄρχων διακατέσχεν
[22, 3]	ἀλλήλους πόλεμον ἐνστησάμενοι παρετάξαντο περὶ	τὸν	Ὕβλαιον, καὶ τὴν νίκην Ἱκέτας
[22, 6]	ἄγριον κυνηγοῦντος, ὁρμῆσαι κατ´ αὐτοῦ	τὸν	ὗν καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ
[22, 9]	διὰ τὸ πετρώδη εἶναι τὸν	τόπον,	δύο μῆνας πολιορκήσας καὶ ἀπογνοὺς
[22, 10]	ποταμὸν καὶ τὴν εὐκαιρίαν τοῦ	τόπου	πλεονεκτούντων, μέχρι μέν τινος ἰσόρροπος
[22, 9]	καὶ τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς.	τοσοῦτον	γὰρ πλῆθος καταπελτῶν ὀξυβελῶν τε
[22, 10]	κάμνοντας τῇ μάχῃ ῥᾳδίως ἀνῄρουν,	τότε	δὴ πανταχόθεν κυκλωθέντες πρὸς φυγὴν
[22, 10]	εἰς τὴν τῶν ἐναντίων παρεμβολήν,	τοῦ	βασιλέως δὲ θέλοντος περὶ πολλοῦ
[22, 10]	οὗτος ἀνεκομίσθη ἔμπνους εἰς τὴν	τοῦ	βασιλέως παρεμβολὴν καὶ παρεδόθη ἰατροῖς
[22, 10]	καὶ τῶν πεζῶν ἐκ προστάξεως	τοῦ	βασιλέως προκατειληφότων ὀφρῦν τινα περὶ
[22, 10]	περιχαρὴς ἦν, ὡς κυριεύσων τῆς	τοῦ	βασιλέως στρατοπεδείας. εὐθὺς ἐκτάξας τὴν
[22, 9]	συνθέσθαι καὶ χρημάτων πλῆθος δοῦναι.	τοῦ	βασιλέως χρήματα λαβεῖν μὴ προσδεχομένου,
[22, 6]	τύραννος, εἶδεν ὄναρ δηλοῦν τὴν	τοῦ	βίου καταστροφήν, ὗν ἄγριον κυνηγοῦντος,
[22, 9]	ἀθροίσαντες κατῴκισαν εἰς τὸ Λιλύβαιον.	τοῦ	δὲ Πύρρου περὶ τὴν πολιορκίαν
[22, 7]	πρέσβεις ἐκ Λεοντίνων ἀπὸ Ἡρακλείδου	τοῦ	δυνάστου λέγοντος παραδώσειν τῷ βασιλεῖ
[22, 10]	ὁ Κίως δὲ ἐπιγνοὺς τὸν	τοῦ	ἰδίου υἱοῦ ἵππον ὑπέλαβεν ἀνῃρῆσθαι
[22, 4]	εἷς καὶ Μελέαγρος, ἀδελφὸς Πτολεμαίου	τοῦ	Λάγου, πρὸς ὀλίγας ἡμέρας δυναστεύσας
[22, 9]	δυνάμεως καὶ κύριος ἐγένετο πλὴν	τοῦ	Λιλυβαίου· αὕτη γὰρ ἡ πόλις
[22, 6]	ἔτη δυναστεύσας Συρακόσας ὑπὸ Θοίνωνος	τοῦ	Μαμέως ἐκβάλλεται τῆς τυραννίδος. Ὅτι
[22, 8]	καὶ τὰς γυναῖκας ἀποκομίσωσιν ἐκ	τοῦ	μαντείου πρὸς τὰς ὀχυρωτάτας τῶν
[22, 9]	πόλιν, ὀχυρότητι διαφέρουσαν καὶ κατὰ	τοῦ	Πανόρμου καλῶς κειμένην. τῶν δὲ
[22, 10]	ἧκόν τινες ἵππους φέροντες ἐκ	τοῦ	πολέμου εἰς τὸν βασιλέα. ὁ
[22, 2]	ἠτυχηκότων ἄδικον ποιησάμενος ἐξέπεσεν ἐκ	τοῦ	Ῥηγίου φυγαδευθεὶς ὑπὸ τῶν ἰδίων
[22, 2]	ὠφελείας ἄδικον ποιησάμενος ἐξέπεσεν ἐκ	τοῦ	Ῥηγίου, φυγαδευθεὶς ὑπὸ τῶν συνασεβησάντων
[22, 10]	τοὺς Μαμερτίνους. ἀπὸ μὲν γὰρ	τοῦ	Σικελικοῦ πελάγους τὴν ἐγγὺς Μεσσήνης
[22, 9]	συγχωρῆσαι τοῖς Καρχηδονίοις, οἱ μετέχοντες	τοῦ	συνεδρίου φίλοι καὶ οἱ ἀπὸ
[22, 10]	τῶν τραυμάτων διέρρηξε, τὴν ἀπώλειαν	τοῦ	τέκνου θανάτου τιμησάμενος. ~οἱ δὲ
[22, 10]	τὸν ποταμὸν καὶ τὴν εὐκαιρίαν	τοῦ	τόπου πλεονεκτούντων, μέχρι μέν τινος
[22, 9]	τῆς Καρχηδονίων Μοτύης ὑπὸ Διονυσίου	τοῦ	τυράννου. τοὺς γὰρ ἐκ ταύτης
[22, 10]	τὴν τῶν Ταυρομενιτῶν, ἀπὸ δὲ	τοῦ	Τυρρηνικοῦ τὴν Τυνδαριτῶν. ἐμβαλὼν δὲ
[22, 11]	ὁ δὲ Ἱέρων καταστρατηγηθεὶς ὑπὸ	τοῦ	Φοίνικος, τὴν πολιορκίαν ἀπογνοὺς ἐπανῆλθε
[22, 8]	θεοὺς ὑπέλαβον εἶναι τὰς διὰ	τοῦ	χρησμοῦ προσαγορευομένας λευκὰς κόρας. ~Ὁ
[22, 8]	τοῦτον θάψας, τοὺς τραυματίας καὶ	τοὺς	ἀπὸ χειμῶνος καὶ πείνης ταλαιπωρήσαντας
[22, 3]	γὰρ φίλων αὐτῷ συμβουλευόντων ἀναδέξασθαι	τοὺς	ἀφυστεροῦντας, οὐ προσέσχεν. ~Ὅτι ὑπὸ
[22, 9]	ἐπὶ τούτοις βλασφημούμενος οὐκ ἐκόλαζε	τοὺς	βαρβάρους διὰ τὰς ἐν τοῖς
[22, 9]	δὲ πυθόμενοί τινων ὅτι κατὰ	τοὺς	βασιλικοὺς τάφους τοῖς τετελευτηκόσι συγκατωρύχθη
[22, 9]	ἦν ἑστία τῆς Μακεδονικῆς βασιλείας,	τοὺς	Γαλάτας ἐκεῖσε κατέλιπεν. οἱ δὲ
[22, 9]	Μοτύης ὑπὸ Διονυσίου τοῦ τυράννου.	τοὺς	γὰρ ἐκ ταύτης ὑπολειφθέντας ἀθροίσαντες
[22, 2]	Ῥηγίνων ἐζήλωσαν τὴν τούτων ὠμότητα·	τοὺς	γὰρ Ῥηγίνους σφάξαντες καὶ τὰς
[22, 5]	τὸ τοὺς νικήσαντας συμφορὰν ἔχειν,	τοὺς	δὲ ἡττημένους μηδὲν κινδυνεύειν διὰ
[22, 2]	φίλοι τὴν μὲν πόλιν κατελάβοντο,	τοὺς	δὲ Μεσσηνίους ἐπὶ τῆς ἰδίας
[22, 10]	τὸ χωρίον τοῦτο μὲν κατέσκαψε,	τοὺς	δὲ φρουροῦντας ἀπολύσας τῶν ἐγκλημάτων
[22, 7]	λαὸν εἰς τὰς ναῦς καὶ	τοὺς	ἐλέφαντας καὶ τὴν ἄλλην παρασκευήν,
[22, 9]	ἐπέβαλε καὶ μάχην ἡρωικὴν συστησάμενος	τοὺς	ἐπιρράξαντας Καρχηδονίους ἀπέκτεινε· συνεπιλαβομένων δὲ
[22, 9]	πολυτελέστατα, τὴν ἐπιγραφὴν τήνδε ποιησάμενος,	Τοὺς	θυρεοὺς ὁ Μολοττὸς Ἰτωνίδι δῶρον
[22, 10]	τοῖς Μαμερτίνοις καὶ νεαλεῖς ὄντες	τοὺς	κάμνοντας τῇ μάχῃ ῥᾳδίως ἀνῄρουν,
[22, 3]	τὰ τείχη καὶ τὰς οἰκίας,	τοὺς	λαοὺς τῆς Γέλας εἰς τὴν
[22, 10]	καὶ εἰς στενὴν χώραν συνήλασε	τοὺς	Μαμερτίνους. ἀπὸ μὲν γὰρ τοῦ
[22, 7]	ἄλλων πόλεων, ἔχων στρατιώτας ὑπὲρ	τοὺς	μυρίους. καὶ τὸν μὲν Θοίνωνα
[22, 5]	ἐστίν. ἐστὶ δὲ οὕτω· τὸ	τοὺς	νικήσαντας συμφορὰν ἔχειν, τοὺς δὲ
[22, 9]	καὶ βελῶν παντοδαπῶν ἀφιεμένων ἐπὶ	τοὺς	πολιορκοῦντας, πολλῶν πιπτόντων, πολλῶν δὲ
[22, 4]	εἰς ὠμότητα καὶ πλεονεξίαν εἰσεπράττετο	τοὺς	πολιτικοὺς χρήματα, καὶ πολλοὺς μὲν
[22, 3]	τῶν οὐσῶν ὑπ´ αὐτῷ, καὶ	τοὺς	πρὸς φρουρὰν ὄντας ἐδίωξαν, ἐν
[22, 5]	ἐὰν ἔτι μιᾷ μάχῃ νικήσῃ	τοὺς	Ῥωμαίους, οὐδεὶς αὐτῷ τῶν στρατιωτῶν
[22, 9]	πόλιν ἔλαβε παρὰ Σωσιστράτου καὶ	τοὺς	στρατιώτας, πεζοὺς μὲν ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς
[22, 4]	πλῆθος χρημάτων ἤθροιζεν. ἀναβιβάσας δὲ	τοὺς	στρατιωτικοὺς μισθοὺς καὶ μεταδιδοὺς τοῖς
[22, 7]	τῶν τειχῶν στρατεύοντες, τειχήρεις συνεῖχον	τοὺς	Συρακοσίους, καὶ τὴν χώραν αὐτῶν
[22, 7]	μὲν Θοίνωνα καὶ Σωσίστρατον καὶ	τοὺς	Συρακοσίους κατήλλαξε καὶ εἰς ὁμόνοιαν
[22, 8]	Γαλάταις, συμβουλεύσας αὐτοῖς ἑαυτὸν καὶ	τοὺς	τραυματίας ἅπαντας ἀποκτεῖναι καὶ τὰς
[22, 8]	ἀπέσφαξε. Κιχώριος δὲ τοῦτον θάψας,	τοὺς	τραυματίας καὶ τοὺς ἀπὸ χειμῶνος
[22, 9]	{Ὅτι Πύρρος προτερήσας περιβοήτῳ νίκῃ	τοὺς	τῶν Γαλατῶν θυρεοὺς ἀνέθηκεν εἰς
[22, 9]	ἀλλ´ ἐξ ἁπάσης αὐτῆς ἐξελάσαι	τοὺς	Φοίνικας καὶ διορίσαι τῷ πελάγει
[22, 10]	τὸν ποταμόν. Ἱέρων δ´ ἔχων	τοὺς	φυγάδας Μεσσήνης διακοσίους συστρατεύοντας, διαφόρους
[22, 4]	κατεκόπη καὶ διεφθάρη. {Κατὰ δὲ	τοὺς	χρόνους τούτους, τῶν Γαλατῶν ἐπικειμένων
[22, 7]	ἐγέννησεν Ἀλέξανδρον υἱόν, καὶ διὰ	τοῦτο	καθ´ ἡμέραν ἄλλους ἐπ´ ἄλλοις
[22, 10]	στρατιώτας ἔχοντος, ἐκπολιορκήσας τὸ χωρίον	τοῦτο	μὲν κατέσκαψε, τοὺς δὲ φρουροῦντας
[22, 4]	ἔτι δὲ Πτολεμαῖος, πρὸς δὲ	τούτοις	Ἀλέξανδρος καὶ Πύρρος ὁ Ἠπειρώτης·
[22, 9]	διέρριψαν. ὁ δὲ Πύρρος ἐπὶ	τούτοις	βλασφημούμενος οὐκ ἐκόλαζε τοὺς βαρβάρους
[22, 4]	αὐτὸς Ἀπολλόδωρος Γαλάτας εὑρὼν καὶ	τούτοις	ὅπλα διδοὺς καὶ δωρεαῖς τιμήσας
[22, 8]	ἐμφορησάμενος ἑαυτὸν ἀπέσφαξε. Κιχώριος δὲ	τοῦτον	θάψας, τοὺς τραυματίας καὶ τοὺς
[22, 9]	στόλον μέγαν κατασκευάζειν, καὶ διὰ	τούτου	θαλασσοκρατήσας δυνάμεις πρὸς Λιβύην διαβιβάζειν,
[22, 7]	δύο καὶ μῆνας τέσσαρας. ὅτι	τούτου	παρασκευαζομένου πρὸς τὸν ἔκπλουν, τὰς
[22, 4]	διεφθάρη. {Κατὰ δὲ τοὺς χρόνους	τούτους,	τῶν Γαλατῶν ἐπικειμένων τῇ Μακεδονίᾳ
[22, 7]	αὐτοῦ κομισθείσαις πλείους διακοσίων. ἐν	τούτῳ	δὲ ὄντος αὐτοῦ, ἧκον πρέσβεις
[22, 10]	προθύμως προσδεχθεὶς ἐκυρίευσε τῶν πόλεων	τούτων,	καὶ εἰς στενὴν χώραν συνήλασε
[22, 2]	φύλακες τῶν Ῥηγίνων ἐζήλωσαν τὴν	τούτων	ὠμότητα· τοὺς γὰρ Ῥηγίνους σφάξαντες
[22, 10]	ἀγωνιζόμενος ἐκθύμως καὶ περιπεσὼν πολλοῖς	τραύμασι	καὶ λιποψυχήσας ἐζωγρήθη. οὗτος ἀνεκομίσθη
[22, 8]	συμβουλεύσας αὐτοῖς ἑαυτὸν καὶ τοὺς	τραυματίας	ἅπαντας ἀποκτεῖναι καὶ τὰς ἁμάξας
[22, 8]	Κιχώριος δὲ τοῦτον θάψας, τοὺς	τραυματίας	καὶ τοὺς ἀπὸ χειμῶνος καὶ
[22, 9]	πολιορκοῦντας, πολλῶν πιπτόντων, πολλῶν δὲ	τραυματιζομένων,	ἠλαττοῦτο Πύρρος. ἐπεβάλετο κρείττονας μηχανὰς
[22, 10]	δὲ γενόμενος τὰς ῥαφὰς τῶν	τραυμάτων	διέρρηξε, τὴν ἀπώλειαν τοῦ τέκνου
[22, 4]	ὁ Ἠπειρώτης· οἱ πάντες ἔτη	τρία	κατὰ Διόδωρον. Ὅτι Ἀπολλόδωρος ἐπιθέμενος
[22, 7]	Συρακόσης, οἱ μὲν Καρχηδόνιοι προαπεσταλκότες	τριάκοντα	ναῦς διά τινας χρείας ἀναγκαίας,
[22, 9]	τῶν Ἠπειρωτῶν· παρέλαβε δὲ καὶ	τριάκοντα	πόλεις ὧν ἦρχε Σωσίστρατος. μετὰ
[22, 8]	ἀποβαλὼν ἐπλήγη καὶ αὐτὸς Βρέννος	τρισὶ	πληγαῖς. βαρυνόμενος δὲ καὶ πρὸς
[22, 9]	τῶν Καρχηδονίων ἐπικράτειαν, ἔχων πεζοὺς	τρισμυρίους,	ἱππεῖς δὲ χιλίους πεντακοσίους καὶ