HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre XXII (fragments)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ι  =  30 formes différentes pour 49 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

>
Livre, fragment
[22, 9]   Πανόρμου καλῶς κειμένην. τῶν δὲ  Ἰαιτίνων   ἑκουσίως προσχωρησάντων, εὐθὺς ἧκεν ἐπὶ
[22, 9]   ἐν αὐτῇ, ἀπῆρε πρὸς τὴν  Ἰαιτίνων   πόλιν, ὀχυρότητι διαφέρουσαν καὶ κατὰ
[22, 10]   τοῦ βασιλέως παρεμβολὴν καὶ παρεδόθη  ἰατροῖς   εἰς θεραπείαν. καὶ κατὰ τὴν
[22, 2]   ὀφθαλμίαν χαλεπὴν ἐμπεσὼν μετεπέμψατο τῶν  ἰατρῶν   τὸν ἄριστον· οὗτος δὲ τὴν
[22, 2]   ὀφθαλμίας νόσου αὐτὸν περιεχούσης, τῶν  ἰατρῶν   τὸν δόκιμον μεταστειλαμένου αὐτοῦ, οὗτος
[22, 2]   τοὺς δὲ Μεσσηνίους ἐπὶ τῆς  ἰδίας   ἑστίας ἑκάστους σφάξαντες ἔγημαν τὰς
[22, 6]   πεντακοσίους ἄνδρας ἔλαβον εἰς τὰς  ἰδίας   ναῦς, καὶ εἰς τὸ Ῥήγιον
[22, 7]   φιλανθρώπως ἀποδεξάμενος ἀπέλυσεν εἰς τὰς  ἰδίας   πατρίδας, ἐλπίζων καὶ Λιβύης τυχεῖν.
[22, 1]   Ἠπειρώταις μὴ μόνον περὶ τῆς  ἰδίας   πατρίδος ἀγωνίζεσθαι, ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ
[22, 10]   τῶν ἐγκλημάτων ἔταξεν εἰς τὰς  ἰδίας   τάξεις. τῆς δὲ χώρας τὴν
[22, 2]   ἑκάστους σφάξαντες ἔγημαν τὰς τῶν  ἰδιοξένων   γυναῖκας καὶ τὰς τῶν σφαγέντων
[22, 5]   ἐπεί τις ἠρώτησεν αὐτὸν τῶν  ἰδιοξένων   πῶς τὰ κατὰ τὴν μάχην
[22, 2]   τὰς κτήσεις καὶ τὰς γυναῖκας  ἰδιοποιήσατο.   Καμπανοὶ δὲ οὗτοι ἦσαν, καὶ
[22, 10]   Κίως δὲ ἐπιγνοὺς τὸν τοῦ  ἰδίου   υἱοῦ ἵππον ὑπέλαβεν ἀνῃρῆσθαι τὸν
[22, 2]   τοῦ Ῥηγίου φυγαδευθεὶς ὑπὸ τῶν  ἰδίων   Καμπανῶν. συνήργησαν δὲ καὶ Μαμερτῖνοι
[22, 9]   Γαλατῶν θυρεοὺς ἀνέθηκεν εἰς τὸ  ἱερὸν   τῆς Ἰτωνίδος Ἀθηνᾶς καὶ τῶν
[22, 10]   Κίων. οὗτος δὲ μάντεις ἀθροίσας  ἱεροσκόπους,   θύσας ἐπηρώτησε περὶ τῆς μάχης·
[22, 10]   τὴν μαντείαν καὶ τὴν τῶν  ἱεροσκόπων   πρόρρησιν νυκτερεύσαντος αὐτοῦ εἰς τὴν
[22, 10]   τῇ Μεσσηνίᾳ πολεμουμένῃ. δὲ  Ἱέρων   ἀπαλλαγεὶς ἐκ τῆς πολεμίας, Μύλας
[22, 11]   περιπεποιημένος. Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι καὶ  Ἱέρων,   ἀποπεπτωκότες τῆς Μεσσήνης, συνῆλθον εἰς
[22, 10]   δύναμιν ἐπειρᾶτο διαβαίνειν τὸν ποταμόν.  Ἱέρων   δ´ ἔχων τοὺς φυγάδας Μεσσήνης
[22, 10]   Ἀγυριναίοις ἐδωρήσατο. μετὰ δὲ ταῦτα  Ἱέρων   ἔχων δύναμιν ἀξιόλογον ἐστράτευσεν ἐπὶ
[22, 11]   τὸν εἰρημένον τρόπον. δὲ  Ἱέρων   καταστρατηγηθεὶς ὑπὸ τοῦ Φοίνικος, τὴν
[22, 10]   δὲ ἀποφηναμένων ὅτι διὰ τῶν  ἱερῶν   οἱ θεοὶ σημαίνουσι νυκτερεύσειν ἐν
[22, 11]   τῷ δὲ ἔργῳ σπεύδων τὸν  Ἱέρωνα   καταστρατηγῆσαι δι´ ἀπάτης. μὲν
[22, 2]   ὑπὲρ τῆς πατρίδος τιμωρίαν λαμβάνων  ἱκανῶς   κανθαρίσιν ὑπήλειψε τὸν Δέκιον καὶ
[22, 6]   Ὅτι Θοίνων καὶ Σώστρατος διαδεξάμενοι  Ἱκέταν,   οὕτω πάλιν προκαλοῦνται Πύρρον τὸν
[22, 3]   τὸν Ὕβλαιον, καὶ τὴν νίκην  Ἱκέτας   ἀπηνέγκατο. καταδρομὰς δὲ πρὸς ἀλλήλους
[22, 3]   τὴν δὲ χώραν ἀγεώργητον ἐποίησαν.  Ἱκέτας   δὲ τῇ νίκῃ ἐπαιρόμενος παρετάξατο
[22, 3]   ~Κατὰ δὲ Σικελίαν ἦσαν τύραννοι  Ἱκέτας   ἐν Συρακόσῃ, Φιντίας εἰς Ἀκράγαντα,
[22, 6]   διελάσαντα τὴν πληγὴν κτεῖναι. Ὅτι  Ἱκέτας   ἐννέα ἔτη δυναστεύσας Συρακόσας ὑπὸ
[22, 3]   ἐλαττόνων πόλεων. Φιντίας δὲ καὶ  Ἱκέτας   πρὸς ἀλλήλους πόλεμον ἐνστησάμενοι παρετάξαντο
[22, 11]   στρατιῶται πάντες ἀπολώλασιν, ἔκριναν μεθ´  ἱκετηρίας   ἀπαντᾶν τῷ βασιλεῖ. οὐ μὴν
[22, 10]   καὶ Μαμερτῖνοι ἔχοντες πεζοὺς ὀκτακισχιλίους,  ἱππεῖς   δὲ μʹ στρατηγὸν δὲ εἶχον
[22, 9]   τοὺς στρατιώτας, πεζοὺς μὲν ὀκτακισχιλίους,  ἱππεῖς   δὲ ὀκτακοσίους, πάντας δὲ ἐπιλέκτους,
[22, 7]   φρούρια καὶ στρατιώτας πεζοὺς τετρακισχιλίους,  ἱππεῖς   δὲ πεντακοσίους. ἧκον δὲ καὶ
[22, 10]   Λοίτανον ποταμόν, πεζοὺς ἔχων μυρίους,  ἱππεῖς   δὲ χιλίους πεντακοσίους· ἀντεστράτευσαν δὲ
[22, 9]   Καρχηδονίων ἐπικράτειαν, ἔχων πεζοὺς τρισμυρίους,  ἱππεῖς   δὲ χιλίους πεντακοσίους καὶ ἐλέφαντας.
[22, 8]   μετὰ πεντεκαίδεκα μυριάδων θυρεοφόρων καὶ  ἱππέων   μυρίων καὶ ἑτέρου ἀγοραίου ὄχλου
[22, 10]   γενομένης δὲ περὶ τὸ ῥεῖθρον  ἱππομαχίας,   ἅμα καὶ τῶν πεζῶν ἐκ
[22, 10]   ἐπιγνοὺς τὸν τοῦ ἰδίου υἱοῦ  ἵππον   ὑπέλαβεν ἀνῃρῆσθαι τὸν νεανίσκον. περιαλγὴς
[22, 10]   θεραπεῦσαι τὸν Κίων, ἧκόν τινες  ἵππους   φέροντες ἐκ τοῦ πολέμου εἰς
[22, 10]   τόπου πλεονεκτούντων, μέχρι μέν τινος  ἰσόρροπος   ἦν κίνδυνος· ἐπεὶ δὲ
[22, 8]   ὅτι θεοὺς ἀνθρωπομόρφους εἶναι δοκοῦντες  ἵστασαν   αὐτοὺς ξυλίνους τε καὶ λιθίνους.
[22, 9]   καὶ πολιορκίας μεγάλης γενομένης καὶ  ἰσχυρᾶς   ἐπὶ πολὺν χρόνον, βουλόμενος φιλοδοξῆσαι
[22, 8]   πολλοὺς στρατιώτας ἀποβαλών, ὡς μὴ  ἰσχύσας   ὕστερον εἰς τὴν Ἑλλάδα ἐλθὼν
[22, 7]   πρὸς Πύρρον. ~Ὅτι Πύρρος ἐν  Ἰταλίᾳ   ἐπολέμησεν ἔτη δύο καὶ μῆνας
[22, 9]   ποιησάμενος, Τοὺς θυρεοὺς Μολοττὸς  Ἰτωνίδι   δῶρον Ἀθηνᾷ Πύρρος ἀπὸ θρασέων
[22, 9]   ἀνέθηκεν εἰς τὸ ἱερὸν τῆς  Ἰτωνίδος   Ἀθηνᾶς καὶ τῶν ἄλλων λαφύρων




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 27/11/2008